Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα για Τρίτο Δρόμο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα για Τρίτο Δρόμο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

09 Μαρτίου, 2017

οι "νέοι" νεο"αριστεροί" κ οι φρούδες ελπίδες που σπέρνουν με την αλλαγή νομίσματος:


ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ «ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ»
Το παραμύθι της «αριστερής κυβέρνησης» σε επανάληψη
Στις 4 και 5 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε το ιδρυτικό συνέδριο του «Αριστερού Ρεύματος» (ΑΡ), το οποίο και μετατράπηκε από τάση μέσα στη ΛΑΕ σε διακριτή πολιτική οργάνωση.
Είναι εξέλιξη που ουσιαστικά είχε προαναγγελθεί εδώ και καιρό και δεν μεταβάλλει, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, τη συμμετοχή του ΑΡ (ως βασική συνιστώσα) στη ΛΑΕ. Κατοχυρώνει, όμως, την αυτοτέλειά του μέσα και έξω από τη ΛΑΕ και με αυτή την έννοια διευκολύνει τις ζυμώσεις, τα παζάρια, τις συνεργασίες ανάμεσα στα κόμματα και τις ομάδες του οπορτουνιστικού χώρου, ο οποίος βρίσκεται σε κινητικότητα που δεν έχει ακόμη κατασταλάξει πλήρως μετά την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην αστική διακυβέρνηση. Το ΑΡ, εκδηλώνοντας τον πόθο του να αναδειχθεί σε ΣΥΡΙΖΑ νο2, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το κενό που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ στρεφόμενος στα μνημόνια και στο νεοφιλελευθερισμό, θα καλυφθεί με άλλους όρους, με άλλο τρόπο, από άλλες δυνάμεις».1


Κυβερνητισμός και «δεύτερη φορά αριστερά»

Με αφορμή το ιδρυτικό του συνέδριο, το ΑΡ επαναφέρει σε μια επανάληψη που θυμίζει κακοφτιαγμένο ριμέικ το παραμύθι της «αριστερής κυβέρνησης», που τόσο ακριβά έχει πληρώσει ο λαός με τις αυταπάτες που μαζικά έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η πολιτική πρόταση του ΑΡ παρουσιάζεται ως «ριζοσπαστικό αντιμνημονιακό μεταβατικό πρόγραμμα με σοσιαλιστική κατεύθυνση και προοπτική» και έχει ως πυρήνα την ανοιχτή (και όχι καλυμμένη όπως συμβαίνει σε «μεταβατικά προγράμματα» άλλων οπορτουνιστικών δυνάμεων) διεκδίκηση της αστικής διακυβέρνησης: 
«Προτείνουμε ένα συνολικό πολιτικό πρόγραμμα, για να ανατρέψουμε τους ταξικούς συσχετισμούς, να δημιουργήσουμε τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις, ώστε να τεθεί με άλλους όρους και με πειστικότητα το ζήτημα της αριστερής διακυβέρνησης (...) Από αυτό τον αγώνα θα προκύψει σε νέες βάσεις η αναγκαιότητα ενός δεύτερου και τώρα πραγματικού κύκλου αριστερής κυβερνητικής διεξόδου (...) Η επαναστατική αριστερά έχει στο DNA της την ανατροπή, αλλά πρέπει να γνωρίζει να ασκεί και διακυβέρνηση μαζί με το λαό σε μία πορεία, που φέρνει πιο κοντά την ανατροπή. Η Αριστερά διεκδικεί την εξουσία ακόμη και αν δεν έχει διαμορφωθεί το έδαφος για επαναστατική αλλαγή (...)».

Το ΑΡ αναμασά - ως δήθεν καινοτόμα σκέψη - τις οπορτουνιστικές αυταπάτες περί δυνατότητας αξιοποίησης του αστικού κράτους προς όφελος της λαϊκής ευημερίας και της επιδίωξης του σοσιαλισμού, γι' αυτό και ιεραρχείται η ανάγκη διεκδίκησης ενός «δεύτερου», «πραγματικού» κύκλου «αριστερής διακυβέρνησης».

Υπό το πρίσμα αυτής της αποδοχής ψέγει τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν αξιοποίησε προς όφελος του λαού την κατάκτηση της διακυβέρνησης και ερμηνεύει την πορεία του ως προϊόν της «κυβερνητικής - μνημονιακής μετάλλαξής» του για την οποία ευθύνεται η «στενή ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αλέξη Τσίπρα», η οποία, όπως λένε, «αποδείχτηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων».

Οταν τα παραπάνω διατυπώνονται από οπορτουνιστές με πορεία σαν αυτή των κεντρικών στελεχών της ΛΑΕ, τότε δεν πρόκειται απλώς για αδυναμία άντλησης συμπερασμάτων από την ιστορία του ελληνικού και διεθνούς επαναστατικού κινήματος, αλλά για ανοιχτή κοροϊδία του λαού.
 Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οπουδήποτε το κομμουνιστικό κίνημα υιοθέτησε τέτοιες λογικές και συμμετείχε από κυβερνητικές θέσεις στη διαχείριση του καπιταλισμού, όχι μόνο δεν χρησίμευσε αυτό στη βελτίωση της θέσης του λαού και της «προοπτικής του σοσιαλισμού», αλλά σταθεροποιούσε ακόμα περισσότερο τον καπιταλισμό μέσω του τραβήγματος στην αστική διαχείριση (και κατ' επέκταση στην άμβλυνση της επαναστατικής αιχμής) των ΚΚ.

Η αντίληψή τους αυτή κρύβει τον ταξικό χαρακτήρα του αστικού κράτους και των θεσμών του, ο αστικός χαρακτήρας των οποίων εδράζεται πριν απ' όλα στην κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων στην παραγωγή. Σε αυτή την απατηλή βάση, το ΑΡ διακηρύσσει τη «δημοκρατική μεταρρύθμιση του κράτους και του Δημοσίου» και «μεγάλες προοδευτικές τομές στο πολιτικό σύστημα, στη δημόσια διοίκηση, στη διεύρυνση της δημοκρατίας με μορφές άμεσης δημοκρατικής συμμετοχής». Ουσιαστικά, πλασάρει ως βήματα προς το σοσιαλισμό την ενίσχυση των αστικών θεσμών σε μια εκδοχή σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης. Ο σοσιαλισμός προβάλλεται ως προϊόν και κατάληξη της διεύρυνσης της αστικής δημοκρατίας και όχι ως αποτέλεσμα της επαναστατικής ανατροπής της.

«Παραγωγική ανασυγκρότηση» για «επενδυτική άνοιξη» του κεφαλαίου

Στη βάση αυτής της αστικής διακυβέρνησης, το ΑΡ υπόσχεται «μεγάλους προοδευτικούς μετασχηματισμούς στην παραγωγή και την οικονομία», στο έδαφος πάντα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας, με ένα οικονομικό πρόγραμμα που «θα συγκρούεται με όρους δικαιοσύνης, αναδιανομής και αποτελεσματικότητας με το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα». 
Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει μια σειρά προτάσεων διαχείρισης που βαρετά διατυπώνουν και αναδιατυπώνουν διάφορες δυνάμεις όλα τα τελευταία χρόνια - και ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια όταν ήταν στην αντιπολίτευση - στα πλαίσια της «αντιμνημονιακής» πάλης: 
«Η διαγραφή του δημόσιου χρέους, μαζί με τη διαγραφή και τη γενναία ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών (...) η κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων, η εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών (...), η εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση και ανασυγκρότηση των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων και ο τερματισμός των ιδιωτικοποιήσεων (..) νέο απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα (...) 
Ενα νέο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης και παραγωγικού μετασχηματισμού, με έμφαση στο διπλασιασμό, τουλάχιστον, των δημόσιων επενδύσεων, στη χορήγηση ισχυρής ρευστότητας με ευνοϊκότατους όρους και σχεδόν μηδενικά επιτόκια στην οικονομία (...)».

Το μαγικό «κλειδί» που μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την εφαρμογή των παραπάνω βρίσκεται, κατά το ΑΡ, στην «ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας» με βασικό μέσο την ανάκτηση της «νομισματικής κυριαρχίας», δηλαδή την έξοδο από το ευρώ. Το ΑΡ, εξάλλου, υιοθετεί την αντίληψη ότι η Ελλάδα έχει χάσει την εθνική της ανεξαρτησία και έτσι παρουσιάζει τις ανισότιμες σχέσεις μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, και συγκεκριμένα της Ελλάδας, με τα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, ως προϊόν υποτέλειας, επιτροπείας, ξενοδουλίας. 
Ετσι, η ανισοτιμία στις διεθνείς σχέσεις αποκόβεται τελείως από τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.

Στην ουσία, το ΑΡ δαιμονοποιεί το νόμισμα - βγάζοντας «λάδι» τον καπιταλισμό - για τα δεινά των εργαζομένων και υπόσχεται ένα φιλολαϊκό καπιταλισμό της δραχμής με ενισχυμένη παρουσία της κρατικής υποβοήθησης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αυτό γίνεται φανερό, άλλωστε, από τις ίδιες τις δηλώσεις του επικεφαλής του ΑΡ και της ΛΑΕ, όπου σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Π. Λαφαζάνης δήλωσε: 
«Το εθνικό νόμισμα, με ένα πρόγραμμα αντιλιτότητας, προστασίας της εθνικής παραγωγής και ρευστότητας για μια επενδυτική άνοιξη στον τόπο, μπορεί να συνεισφέρει στη γρήγορη διέξοδο από την κρίση και να θέσει τη χώρα σε μια βιώσιμη αναπτυξιακή και κοινωνική τροχιά, με επίκεντρο τη νεολαία της πατρίδας μας».2

Είναι φανερό ότι η «προστασία της εθνικής παραγωγής και ρευστότητας» και η «επενδυτική άνοιξη» ταυτίζεται με την αναζωογόνηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, γι' αυτό όλο και περισσότερο τέτοιες προτάσεις συμπίπτουν με αστικούς στόχους. Αυτό, άλλωστε, είναι και το περιεχόμενο της παραγωγικής ανασυγκρότησης στο έδαφος του καπιταλισμού. 
Δεν υπάρχει καμία ταξικά ουδέτερη παραγωγή και οικονομία. Στην παραγωγή και την οικονομία που αναπτύσσονται με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, η παραγωγική ανασυγκρότηση είναι συνώνυμη της «ανασυγκρότησης» της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
 Με άλλα λόγια, η καπιταλιστική ανάπτυξη παρουσιάζεται ως κρίκος της αντικαπιταλιστικής συσπείρωσης.

Ουσιαστικά, η «οικονομική πολιτική» του ΑΡ είναι μια εναλλακτική σοσιαλδημοκρατική πρόταση αστικής διαχείρισης. Βασικά χαρακτηριστικά αυτής της πρότασης είναι η ενίσχυση του ρόλου του κράτους στη στήριξη της επιχειρηματικής δράσης μέσω μιας σειράς παραγόντων, όπως ενίσχυση της κρατικής ιδιοκτησίας στις τράπεζες, σε «δημόσιες» επιχειρήσεις, ενίσχυσης των κρατικών δαπανών, υποβοήθηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της χώρας (δηλαδή του ελληνικού κεφαλαίου) μέσω υποτιμημένου νομίσματος κ.λπ.

Από τα παραπάνω γίνονται φανερές οι συγκλίσεις που αντικειμενικά εμφανίζονται - παρά τις σημαντικές ιδεολογικές διαφορές - μεταξύ της συγκεκριμένης οπορτουνιστικής γραμμής και του αστικού ευρωσκεπτικισμού, των αυξανόμενων διακηρύξεων υπέρ της υιοθέτησης εθνικών νομισμάτων και μέτρων προστατευτισμού των καπιταλιστικών οικονομιών που εκφράζεται από κόμματα σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος σε χώρες της ΕΕ (με παρόμοιο τρόπο και στις ΗΠΑ). Είναι, βέβαια, ζήτημα που δεν μπορεί να εξαντληθεί στα πλαίσια του παρόντος άρθρου.

Ζυμώσεις με «Πλεύση» και ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η διαφαινόμενη άνοδος του αστικού ρεύματος του ευρωσκεπτικισμού θα επηρεάσει την κινητικότητα στον ευρύτερο οπορτουνιστικό χώρο, όπου κάθε κόμμα επιδιώκει την εξασφάλιση του «ζωτικού του χώρου» και ει δυνατόν την πρωτοκαθεδρία.
 Η ΛΑΕ βρίσκεται σε συνεχή διάλογο, που περιλαμβάνει και αρκετές διαφωνίες, με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ παράλληλα συνεργάζονται στο εργατικό κίνημα, το φοιτητικό και αλλού. Η ΛΑΕ έχει επίσης στενές σχέσεις με την «Πλεύση Ελευθερίας» της Ζ. Κωνσταντοπούλου (η οποία ούτε καν στα λόγια δεν αναφέρεται στην εργατική τάξη, το εργατικό κίνημα κ.λπ.), που επιδιώκει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα. Στελέχη του «χώρου» όπως ο Αλ. Αλαβάνος και η Ν. Βαλαβάνη τονίζουν την ανάγκη σύμπηξης μιας εκλογικής συμμαχίας ανάμεσα σε ΛΑΕ και «Πλεύση», με στόχο την εξασφάλιση κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης στις επόμενες εκλογές.

Οπως επισημαίνεται στις Θέσεις της ΚΕ: «Αυτά τα κόμματα και οι ομάδες καμουφλάρουν - με διαβάθμιση μεταξύ τους - τον ευρωσκεπτικισμό τους και με κάποια αντικαπιταλιστική συνθηματολογία,
 συμβάλλοντας στον αποπροσανατολισμό και τον εγκλωβισμό δυνάμει ριζοσπαστικών στοιχείων σε μία εκδοχή αστικής διαχείρισης. 
Συνολικά, πρόκειται για δυνάμεις που επιδιώκουν να λειτουργήσουν ως ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση και συμπόρευση λαϊκών δυνάμεων με το ΚΚΕ, υιοθετώντας στην ουσία θέσεις και πρακτικές που είχε και ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν βρισκόταν ακόμα στην αντιπολίτευση. 
Αρκετοί από αυτούς βρίσκονταν στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, βοηθώντας τον να αναρριχηθεί στους θώκους της κυβερνητικής εξουσίας, χρημάτισαν υπουργοί του ή θεσμικοί εκλεγμένοι παράγοντες, συνέβαλαν με τον τρόπο τους στο να δίνεται άλλοθι για την επιβολή σκληρών αντεργατικών πολιτικών και να καλλιεργούνται μαζικά αυταπάτες». Με παρόμοιο ρόλο θα αξιοποιηθούν και το επόμενο διάστημα.

Παραπομπές:

1. «Ιδρυτική διακήρυξη» του Συνεδρίου του «Αριστερού Ρεύματος», 4-5/2/2017, www.iskra.gr


ΤουΚωστή ΜΠΟΡΜΠΟΤΗ*
* Ο Κωστής Μπορμπότης είναι μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ

09 Σεπτεμβρίου, 2016

Είμαι πρώην κομμουνιστής κ μπορώ τα πάντα για "Σάς"


Τι επαγγέλλεστε; –
-Είμαι πρώην κομμουνιστής. – 
-Μμμμ… πάρα πολύ ενδιαφέρον. Και τι μπορείτε να κάνετε για μας; – 
-Ό,τι ακριβώς χρειάζεστε κι έχετε ανάγκη. Δηλαδή μπορώ τα πάντα για σας. Γιατί αν χάσετε την εξουσία σας… Είμαι ό,τι πιο χρήσιμο μπορείτε να φαντασθείτε! Μιλάω αριστερά κοιτάζοντας δεξιά. Είμαι επαναστάτης βροντερός στα λόγια, που οφείλω να πω πως μου έμαθαν καλά να χειρίζομαι, ενώ στην πράξη κάνω ό,τι πρέπει για να φρενάρω τη συνείδηση. Βαρέθηκα ξέρετε τις επαναστάσεις, τις εξεγέρσεις και τους χαζούς ηρωισμούς. Δεν αντέχω άλλες φασαρίες και ξεσηκωμούς. Ζητάω κοινωνική ειρήνη, συνεργασία όλων με όλους για το …κοινό μας καλό.
Δώστε μου ένα ρόλο στη μηχανή σας και δεν θα μετανιώσετε.
-Μάλιστα… Και με τους τέως συντρόφους σας;
-Εξακολουθώ να τους φωνάζω συντρόφους, τι καλύτερο; Όχι για να με ακούνε αυτοί βέβαια, αυτοί ξέρουν…, αλλά για να μπορώ να μιλήσω στους άλλους με τη γλυκιά φωνή μου και να κλαψουρίζω για αυτούς που γοητεύονται από τα ψευτοκλάματα.
Κατά βάση τους σιχαίνομαι, θέλω να εξαφανιστούν, έλεος πιά! Ο κόσμος προχώρησε, δεν θέλει βία και αίματα! Θέλουμε την ησυχία μας… Όσο για τους πολλούς, τους αρέσει σίγουρα να νομίζουν ότι μπορούν χωρίς κόπο και ζόρι να καταφέρουν κάτι…
-Να καταφέρουν τι;
-Μα ό,τι τους επιτρέπετε φυσικά.
-Νομίζω ότι συνεννοούμαστε απόλυτα. Φυσικά θα έχετε αρκετές «αποκαλύψεις» για τους τα .συντρόφους σας. Ξέρετε… ράμματα για τη γούνα τους.
-Μα τι λέτε; Έχω ό,τι χρειαστεί, κι ό,τι δεν έχω μπορώ να το δημιουργήσω. Πως θα πείσω άλλωστε… αν δε μιλάω διαρκώς για την «αγριότητα», τη «σκληρότητα», την απανθρωπιά τους… Ο κόσμος διαρκώς κοιτάζει με το πλάι του ματιού του προς τα κει. Κάποιος πρέπει να του γυρίζει με κάθε τρόπο διαρκώς το κεφάλι. Κάποιος …» δικός τους» αν γίνεται.
Μην ανησυχείτε, είμαι ένα είδος ζωγράφου που ειδικεύεται στο να μαυρίζει διαρκώς το λευκό. Λερώνω καλά!

-Πιστεύετε κι εσείς ότι ο καπιταλισμός έχει τελειώσει;
-Μα τι λέτε; Ο καπιταλισμός είναι μια Λερναία Ύδρα, με την καλή έννοια βέβαια…Είναι ένα πανέξυπνο σύστημα που πάντα βρίσκει τρόπους! Άρα και τώρα θα βρει τρόπο να ξεγλιστρήσει, αν φυσικά βρει τους κατάλληλους συνεργάτες. Δεν  είναι έτσι;
-Ακριβώς, αρκεί να ξεφορτώνεται τους επίδοξους Ηρακλήδες που θέλουν την εξόντωσή του. Ειδικά όταν οργανώνουν και δημιουργούν κι άλλους τότε κινδυνεύουμε.
-Αυτό αφήστε το σε μας. Ειδικότητά μας η …»επαναστατική» διάλυση των πάντων μέχρι τη σχάση του πυρήνα αν χρειαστεί. Όπου μαζεύεται …σκόνη, φυσάμε επαναστατικά και  σκορπίζει πριν γίνει πέτρα. Πάνω απ’ όλα το άτομο, ο άνθρωπος… Και οι ομάδες όπως ξέρετε καταπιέζουν την προσωπική ελευθερία, πράγμα που δε μας αρέσει. Πως μπορεί να αλλάξει κανείς τον κόσμο καταπιέζοντας την προσωπική του ελευθερία; Αρκεί να φερόμαστε με κάποια ανθρωπιά, καταλαβαίνετε… πρέπει να πείθουμε.
-Μα φυσικά, πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος, ειδικά ο …ικανός άνθρωπος. Κι  εμείς οι καπιταλιστές άνθρωποι είμαστε άλλωστε όπως όλοι. Και μάλιστα πιο άνθρωποι απ’ τους άλλους!
-Ας δώσουμε λοιπόν τα χέρια! Για ένα καπιταλισμό για τον άνθρωπο! Για την επανάσταση της ελπίδας για «κάτι καλύτερο για όλους»!
-Μμμμ πολύ ωραίο! Που τα βρίσκετε…Πραγματικά χρήσιμος! Για έναν κόσμο για …όλους! Υπέροχα ακίνδυνο! Μα αλήθεια, τι θα έκαναν αυτά τα ζώα αν δεν τους δίναμε εμείς μια δουλειά; Αυτοί δεν είναι ικανοί να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρο. Εμπρός λοιπόν για τον άνθρωπο, το νέο  …ικανό άνθρωπο και την προσωπική του ελευθερία. Ακούγεται μια χαρά!

02 Αυγούστου, 2016

προς ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ επιστολή antivaro Ανάγνωσμα !!



Κάποτε ήσουνα αριστερός ... με την ιδεολογία σου, την δράση σου, 
τα σέα σου, τα μέα σου ... μα και τις αμφιβολίες σου. 
Σκεφτόσουνα, μιλούσες, αντιδρούσες ... σε υπολογίζανε. 
Είχες πρόσωπο ... με κούτελο. Απεχθανόσουνα τον γλύφτη, το τσιράκι, τον παρατρεχάμενο της εξουσίας ... το παράσιτο ... οχι γιατί δεν μπορούσες να γίνεις τοιούτος, αλλά επειδή κατάφερες να μην γίνεις.
Και αν η ανάγκη σε ανάγκασε ... όλο και κάτι θα είχε μείνει μέσα σου ... για να σου ενοχλεί την ηρεμία σου. Ενα μικρό σκουλήκι ... που τά άφηνες να ζεί, που ήθελες να υπάρχει ... έτσι για τα μάτια της συνείδησης.
Ε ... τι διάολο ... αριστερός άνθρωπος.

Και με τη ζωή σου καλά τα κατάφερνες. Το σπιτάκι, το αμαξάκι, η δουλίτσα, η παρεούλα, η οικογένεια ... το έννοιωθες και το άλλο, το μεγάλο σκουλήκι που κατοικοεδρεύει μέσα σου. Εγώ με την αξία μου κι΄όχι με ξένες πλάτες ... όλα θα τ΄αβγατίσω και θα γενώ μεγάλος. Δύσκολο σκουλήκι αυτό.

Αλλά ... πίστευες στις πλάτες σου ... παρότι κάποιοι σού ΄λεγαν πως δεν πρόκειτε να γένεις μεγάλος αν δεν ξεζουμίσεις άλλους.

Δεν ήθελες όμως να τους πιστέψεις. Ομως αριστεροί ήταν και αυτοί.

Κάποτε ήρθε η καταστροφή ... και άρχισες να καταλαβαίνεις και να ζείς στο πετσί σου την έννοια του αναλώσιμου ανθρώπου.
Σκιάχτηκες ... θέλησες να κρυφτείς. Να σωθείς. Απο κάπου να πιαστείς.
Να σου δώσω μιά να σπάσεις αχ βρέ κόσμε γυάλινε και να φτιάξω μια καινούρια κοινωνία άλληνε. Αιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο αν ξυπνήσεις μονομιάς θα `ρθει ανάποδα ο ντουνιάς. 
Δεν μπορεί ... σου περάσαν απ΄το μυαλό όλα αυτά.
Τότε τρομοκρατήθηκες ... μήπως χάσεις, όχι εκείνα που είχες ... μα εκείνα που θάθελες ν΄άχεις. Σε σκιάξαν τα ονειρά σου τα παλιά. 
Τα ψεύτικα. 
Κοπήκαν τα ποδάρια σου.
Αριστερέ ... έκανες πίσω. Κόλωσες. Το ξέρεις πως άφησες το μεγάλο σκουλήκι να σε σιγοτρώει. Το μικρό ... το τσαλαπάτησες ... το μίσησες.
Αριστεροί ... δίχως το μικρό σκουλήκι !!! 
Το καταλαβαίνετε ... κατά βάθος δεν γουστάρετε τον εαυτό σας κι΄αυτό σας κάνει παράξενους, στριφνούς, κακότροπους. 
Αποστρέφεστε αυτό που δεν καταφέρατε να είστε ... τον άλλο σας εαυτό ... και ότι του μοιάζει.

Αριστερέ πιάστηκες τελικά από κάπου. 
Μαζί με άλλους, πολλούς. Ναι μάλιστα ... αριστερό φωνάζατε (κι΄ ακόμα φωνάζετε) ο ένας τον άλλον ... για να νοιώθεται καλύτερα.

Δεν το πήρες το πράμα στα χέρια σου. 
Ανάθεσες την δουλειά σε άλλους. Σε εκείνους που σού ΄ταξαν ... τα ψεύτικα ονειρά σου ... και πάλι και εύκολα και απλά. 
Ο εύκολος ο δρόμος ... που δεν είχε ποτέ καμμία ιστορία.
Οταν ο εργολάβος των ονείρων σου άρχισε να πετσοκόβει τα ταξίματα ... σάστισες ... έκανες ένα βήμα πίσω, ακόμα. 
Ετσι είναι η ζωή ... είπες. 
Ας είναι και λιγότερα.
Το μεγάλο σκουλήκι ... χόντραινε μέσα σου. Σε τύφλωνε.

Οταν ο εργολάβος των ονείρων ... σου εμφάνισε στην θέση αυτών που σου έταξε ... ένα τέρας, το δέχτηκες. 
Εκανες κι΄άλλο βήμα πίσω γιατί σου δειξε κι΄άλλο αγριώτερο που σε απειλεί. 
Και όπως έλεγε ένας Μάνος ... όταν συνηθίζεις το τέρας ... αρχίζεις να του μοιάζεις.
Ετσι είναι η ζωή. Δεν τελειώνουν τα τέρατα. Εχει κι΄ άλλα. 
Αριστερέ ... 
άφησες ένα σκουλήκι να σε ρίξει στο στόμα ενός τέρατος. 
Αριστερέ ... τσαλαπάτησες το λάθος σκουλήκι.

Ετσι είναι η ζωή. Και όπως έλεγε ένας Μίκης που έχει φάει την ζωή με την κουτάλα ... κάποιος πηγαίνει πίσω, πίσω, πίσω… κι όταν θα ακουμπήσει τον τοίχο ...
... γίνεται ή προδότης ή ήρωας.
Εκεί ακριβώς βρίσκεσαι τώρα αριστερέ.

23-7-2015 
Αριστερέ ... οι ηγέτες σου τόχουν διαβεί οριστικά το όριο και κανένας δεν βλέπει πουθενά ... τους ήρωες.
Μόνο βλέπει τους ηγέτες σου ... να δηλώνουν πως "δεν πιστεύουν" σε αυτό που θα σου κάνουν ... 
αλλά την έχουν υπογράψει την θυσία σου, 
για το "καλό" της "πατρίδας" !!!
Μιάς "πατρίδας" ... με σακάτη λαό ... της "πατρίδας" των άλλων !!! 
Μόνο βλέπει κάποιους άλλους απ΄τους ηγέτες σου ... να δηλώνουν πως "διαφωνούν" με αυτούς που σε θυσιάζουν ... αλλά τους στηρίζουν για το καλό της ίδιας "πατρίδας" ... των άλλων !!!
Μόνο βλέπει ηγέτες ... που θα σε σώσουν ή θα σ΄έσωζαν ... με τα σχέδια των εχθρών σου !!! 
Μόνο βλέπει ηγέτες ... ταμπουρωμένους στ΄οχυρό τους ... να πυροβολούν μόνο τον λαό και να κοκορεύονται πως κανείς δεν είναι πιό αριστερός απο αυτούς !!!
Μόνο βλέπει τους ηγέτες που σε κορόιδεψαν αισχρά ... να τολμούν ακόμα να σου δίνουν"εγγυήσεις" πως θα παλέψουν για το συμφέρον σου !!!
Μόνο βλέπει ηγέτες ... να ξευτιλίζουν μπροστά στα μάτια σου ... 
την αριστερή σου ύπαρξη. 
Μόνο βλέπει τους ηγέτες ... να "μετανοιώνουν" που συνυπογράφουν την σφαγή σου με τους εκβιαστές, με τους πραξικοπηματίες !!! 
Δεν μετανοιώνουν αριστερέ ... την λεία μοιράζουν !!! 
Μόνο βλέπει ηγέτες ακόμα και την ύστατη ώρα να σε τρομάζουν ... πως αν αυτοί αποτύχουν... σειρά θα έχουν τα άλλα τέρατα της ιστορίας ... τα μαύρα τα φοβερά !!! 
Και το κάνουν την ίδια στιγμή ... που συνυπογράφουν συμβόλαια με τους εκτροφείς αυτών των τεράτων. 

Αριστερέ οι ηγέτες σου ... τα έχουν "βρεί" με τους θηριοδαμαστές των μαύρων τεράτων. 
Οταν τα ξαμολύσουν θα είναι συνυπεύθυνοι !!! Η ιστορία αυτό μας δείχνει !!! 
Δεν θέλουν μόνο να σε φοβίσουν !!! Δεν θέλουν μόνο να συνηθίσεις άλλο ένα τέρας !!!
Να σε τυφλώσουν θέλουν !!! Να μην δείς το δικό σου δρόμο.
Να σε κάνουν συνένοχο θέλουν !!! 
Μόνο ένα πράμα τους τρομάζει. Να δείς τον πραγματικό στόχο. 
Τώρα ... όσο είναι νωρίς ... πριν προλάβουν να σε γονατίσουν, να σε εξαθλιώσουν.
Το έχουν μάθει καλά το κόλπο. Αν σε καταφέρουν να σκύψεις ... ξέρουν πως το έχουν κερδίσει το παιχνίδι.

Ξέρουν πως τότε θα έχουν να κάνουν ... ή με ένα λαό παραλυμένο ... ή με ένα λαό που θα αντιδράσει "αρρωστημένα" !!!
Αριστερέ οι ηγέτες σου ... έχουν κάνει τα πάντα ... και για τα δυό σενάρια. 
Να και το plan A ... να και το Plan B !!! 
Ολα τα σχέδια έτοιμα ... σε περιμένουν.
23-7-2016
Αριστερέ πέρασε ένας χρόνος ακόμα της αριστερής κυβέρνησης, της δικιά σου κυβέρνησης, εκείνης που ένα απο τα εκατό που έλεγε ... να έκανε, πάλι θα ήσουν ευχαριστημένος. 
Κι΄όμως αυτό το ένα απο τα εκατό ... δεν υπάρχει πουθενά αριστερέ. 
Αντί γι΄αυτό ... σου φόρτωσαν στο κεφάλι καμμιά κατοστή ακόμα ξυράφια που σκίζουν τη ζωή σου αδιάκοπα. 
Προχτές μάλιστα, στη Βαρσοβία, σχεδόν υπέγραψαν την θανατική πλήν ένδοξη καταδίκη του παιδιού σου και ας το έκρυψαν τα κανάλια της διαπλοκής παρεούλα με τους ηγέτες σου ...
... και σύ ακόμα περιμένεις το ένα απο τα εκατό !!! 

Το ξέρουν οτι το περιμένεις ... σε ξέρουν καλά επειδή καθοδηγούν το μυαλό σου ... και φρόντισαν να στο προσφέρουν, να το κατασκευάσουν ... ειδικά για σένα. 
Απλή αναλογική το βάφτισαν και ας ξέρουμε όλοι πως δεν είναι. 
Παρόλα αυτά εσύ ... τσιμπάς και πάλι ... "έστω κάτι είναι κι΄αυτό" μας λές ... χωρίς να βλέπεις πως απο τον παλιό αγωνιστή έχεις μεταμορφωθεί σε ένα άβουλο άνθρωπο μειωμένων απαιτήσεων. 
Απ΄τον παλιό σου καλό εαυτό έχει μείνει μόνο ... ένας ηλίθιος εγωισμός που σε κρατάει καθηλωμένο ... στην καταστροφή σου. 
Αριστερέ τρίβουν τα χέρια τους με την περιπτωσή σου. 
Πέτυχαν ... αυτό που επιδίωκαν. 
Να σε κάνουν να αντιδράς αρρωστημένα. 
Δεν τους φτάνει να μην τους ενοχλείς και να μην τους εμποδίζεις, τώρα πιά δεν τους αρκεί να σε παραλύσουν ... σε έχουν κάνει ήδη συνένοχο. Συνένοχο στον κατήφορο με τα μαύρα τέρατα !!! 
Εκεί ακριβώς βρίσκεσαι τώρα "ένδοξε αντιφασίστα"
Ξύπνα ... πριν σε καταπιεί ο εφιάλτης.


Επισημάνσεις: Viva La Revolucion
Το σκίτσο του Ι. Βάη Απ' το Ριζοσπάστη !!

08 Μαΐου, 2016

κάλέ μου 'Εβγαλες τις τσίμπλες απ' τα Μάτια ? Τώρα Δεν έχεις τρίτο Δρόμο

pame-apergia
Γράφει ο Σφυροδρέπανος

Αν τυχόν κάποιος είχε μείνει με την αμφιβολία,
η ΔΦΑ φρόντισε να του βγάλει τις τσίμπλες από τα μάτια σχετικά με τις προθέσεις της και την υποτιθέμενη άβυσσο που τη χωρίζει από τους προηγούμενους, τους μνημονιακούς. 
    Ψήφισε το τρίτο μνημόνιο μες στο Δεκαπενταύγουστο, φέρνει το τέταρτο σε συσκευασία προληπτικών μέτρων, κατεδαφίζει Κυριακάτικα και με διαδικασίες εξπρές την κοινωνική ασφάλιση. 
    Χτυπάει τους απεργούς, προσάγει οικοδόμους που περιφρουρούν τον αγώνα τους, προστατεύει την καπιταλιστική κερδοφορία και τη δική της εξουσία με τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής.

Το ένα κόμμα (εξουσίας) νίβει το άλλο και τα δυο το σύστημα. 
Άλλο όμως να σε τσακίζει το αριστερό χέρι κι άλλο το δεξί. Δεν έχει την ίδια χάρη…

Ενώ ο Τσίπρας, (που τα βρίσκει πλέον καλύτερα κι από τη Φώφη με το κόμμα των Ευρωπαίων “σοσιαλιστών” και που απευθύνεται στο μεγάλο παγκόσμιο χωριό των ιμπεριαλιστικών οργανισμών   -ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ-   και όχι σε ένα μικρό αριστεροχώρι, με την υπεροψία του αστού πρωτευουσιάνου απέναντι στο βλάχο επαρχιώτη) κάνει λόγο για αξιοπρεπείς συντάξεις των 380 ευρώ.

Συνεπώς, ο καθένας μας έχει δύο επιλογές μπροστά του. 
ή θα έχει ως μέτρο σύγκρισης για την αξιοπρέπεια τα ψίχουλα και τις συντάξεις πείνας. 
ή που θα τη μετράει με την προσωπική του στάση και το συλλογικό αγώνα και θα βγει στο δρόμο να την κερδίσει. 

Είτε με σκυμμένο κεφάλι, για να περάσει εύκολα ο νόμος-λαιμητόμος, 
είτε με ψηλά το κεφάλι, με την αξιοπρέπεια του αγώνα και της αντίστασης. 
Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει…

Περί αξιοπρέπειας



το σκίτσο του ARKAS -The Original Page για Εμπέδωση !!

και
μόλις το είδα:

«Bloomberg»: Αποκαλύπτει προσχέδιο νέου μνημονίου για το 2018 με μέτρα ύψους 5,2 δισ. ευρώ

Προσχέδιο νέου μνημονίου για το 2018, με μέτρα ύψους 5,2 δισ. ευρώ, που διέρρευσε από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, και το οποίο προτίθεται να υπογράψει η κυβέρνηση αποκάλυψε το πρακτορείο «Bloomberg».
Για Συνέχεια κάνε κλικ εδώ