Η ΞΕΦΤΥΛΙΣΜΕΝΗ ΚΟΠΤΟΡΑΠΤΙΚΗ -ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ?!!

Να το πούμε λίγο διαφορετικά ... "Έκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο". Κάπως έτσι μπορεί να σκιαγραφηθεί η κριτική που επιχειρεί το "δίκτυο Σπάρτακος" στο ΚΚΕ. Δείτε εδώ ... "Απάντηση στο ΚΚΕ για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό"

Το ρεζουμέ της κριτικής των "φαντάρων" του Σπάρτακου είναι οτι ... "το ΚΚΕ κύλησε σε σοσιαλσωβινιστική θέση στο ζήτημα του πολέμου." ... 

"Ο αμυνιτισμός του ΚΚΕ υπέρ μιας δήθεν “αμυνόμενης Ελλάδας” απέναντι σε μια δήθεν μονομερώς επιτιθέμενη Τουρκία" ... 

"Το ΚΚΕ καλεί στον πόλεμο για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του αστικού κράτους" ...

 "το ΚΚΕ προπαγανδίζει την υπεράσπιση της πατρίδας των αστών" !!! 

  

 Και βέβαια πρέπει να ακολουθήσουν τα απαραίτητα τσιτάτα του Λένιν ... επειδή τα καλόπαιδα του Σπάρτακου είναι ... λενινιστές !!! Αμ πώς. Να ποιό απόσπασμα του Λένιν χρησιμοποιούν σε πρώτη γραμμή ... 

"Σε έναν αντιδραστικό πόλεμο μια επαναστατική τάξη δεν μπορεί παρά να εύχεται την ήττα της κυβέρνησης της. Αυτό είναι αξίωμα. Και το αξίωμα αυτό το αμφισβητούν μόνο οι συνειδητοί οπαδοί ή οι ανίκανοι υπηρέτες των σοσιαλσωβινιστών."

   Καταπληκτική προσέγγιση οι πικραμένοι "λενινιστές" του Σπάρτακου !!! Για να κολλήσουν στο ΚΚΕ την ρετσινιά του σοσιαλσωβινιστικού ... πρέπει να αποδείξουν με βάση το λενινιστικό απόσπασμα ... πως το ΚΚΕ δεν εύχεται και δεν επιδιώκει την ήττα της αστικής κυβέρνησης ... αφού κατά πως το κατηγορούν καλεί σε υπεράσπιση της πατρίδας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων κλπ κλπ. 

   Βέβαια ο μόνος τρόπος για να το πετύχουν είναι απλά να κρύψουν την θέση του ΚΚΕ. 

Πως να ισχυριστεί κάποιος οτι το ΚΚΕ δεν θέλει την ήττα της κυβέρνησης ή της αστικής τάξης ... όταν το βασικό στοιχείο της θέσης του για τον πόλεμο είναι ακριβώς η ήττα της αστικής τάξης ?? ... 

"Οι κομμουνιστές όπως πάντα στην ηρωική 100χρονη Ιστορία μας θα πρωτοστατήσουμε στον αγώνα για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, για να αποκρουστεί ο όποιος ξένος εισβολέας, εάν και όποτε τολμήσει και επιτεθεί στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως επισημαίνουμε από τώρα ότι δεν δείχνουμε και καμιά εμπιστοσύνη στην αστική κυβέρνηση που κάνει τον πόλεμο. Καμιά ανοχή στην άρχουσα τάξη που υποκινεί ή συμμετέχει στον πόλεμο για την προώθηση των δικών της οικονομικών συμφερόντων,βάζοντας το λαό μας να χύνει το αίμα του. Θα επιδιώξουμε να τη βάλουμε με την πάλη μας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, με την ανατροπή της, για την οριστική νίκη του λαού, έτσι ώστε επιστέγασμα και έπαθλο αυτής της πάλης να είναι η εργατική, η λαική εξουσία ..."  

   Τι έπρεπε να κάνουν λοιπόν οι "λενινιστές" του Σπάρτακου για να αποδείξουν πόσο αντιλενινιστικό είναι το ΚΚΕ ?? 

Μόνο να κατακρεουργήσουν την θέση του ΚΚΕ ... να ακρωτηριάσουν απο την θέση του ΚΚΕ το κομμάτι που τους εμποδίζει και δεν τους βολεύει !!!  

Ξεφτυλισμένη κοπτοραπτική

   Είναι ξεκάθαρο πως το ΚΚΕ καλώντας ...

 η πάλη του λαού ενάντια στον πολεμο πριν τον πολεμο ή η πάλη του λαού στην διάρκεια του ίδιου του πολέμου που στον ιμπεριαλισμό ειναι αναπόδραστος ... να αποτελέσει την επαναστατική ευκαιρία για την ίδια την λαικη εξουσία εναντια στην αστική τάξη ... οταν αναφέρεται σε υπεράσπιση συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων ... προφανώς δεν αναφέρεται στην υπεράσπιση της πατρίδας των αστών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων του αστικού κράτους και κυρίως στην υπεράσπιση της αστικής εξουσίας.

 Πρεπει να είσαι τέρμα ηλίθιος για να κατηγορείς ενα κομμουνιστικό κόμμα που προπαγανδίζει με κάθε τρόπο και μιλάει ανοιχτά σε κάθε ευκαιρία για την ανατροπή τη αστικής εξουσίας ... σαν ... σοσιαλσωβινιστικο !!! 

Πρέπει να είσαι τέρμα ηλίθιος για να μην καταλαβαίνεις οτι υπάρχουν λαικα κυριαρχικά δικαιώματα που η αστική τάξη παζαρεύει κάθε μέρα ...και που δεν έχουν καμμία σχέση με την έννοια της πατρίδας των αστών.

Πρέπει να είσαι τέρμα ηλίθιος για να μην τα βλέπεις όλα αυτά ... εκτός εάν πιστεύεις το ΚΚΕστις διακηρύξεις του για την υπεράσπιση των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων (με την έννοια ερμηνείας των αστών που σε βολεύει και όχι των λαϊκών κυριαρχικών δικαιωμάτων) ...

 και ταυτόχρονα δεν πιστεύεις τιποτα απο όσα λέει ανοιχτά και σχεδιάζει το ΚΚΕ στην κατεύθυνση της εργατικής εξουσίας σε κάθε ευκαιρία. Πρέπει να είσαι τέρμα ηλίθιος ... εκτός αν είσαι «λενινιστής» στυλ Σπάρτακου.

   Ο Λένιν σε όλο του το έργο για το σύνθημα «υπεράσπισης της πατρίδας» στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ... προφανώς δεν περιορίστηκε σε μια συνθηματολογία ... αλλα κάθησε και ανέλυσε τι σημαίνει ακριβώς η «υπεράσπιση της πατρίδας» τοσο σε θεωρητικό όσο και στο πρακτικό πολιτικό επιπεδο. 

Ας προσπαθήσουμε να εξάγουμε απο το λενινιστικό έργο ... το μεδούλι της υπόθεσης.
   Το σύνθημα της «υπεράσπισης της πατρίδας» κάτ΄ αρχή ειναι σύνθημα πολιτικήςπαράδοσης στην αστική τάξη ... αλλά δεν είναι μόνο ένα σύνθημα. Δεν μπορεί να ειναι μονο ενα σύνθημα. 

Θα συνοδεύεται απο τα απαραίτητα πολιτικά και πρακτικά στοιχεία δράσης.

Απο το λενινιστικό έργο αυτά τα στοιχεία που φαίνεται να έχουν την μεγαλύτερη βαρύτητα, σαν το πολιτικό περιεχόμενο του σοσιαλσωβινισμου, ειναι τα ακόλουθα ...

1)η «προστασία» και η μη αποκάλυψη της αστικής εξουσίας και συνεπώς ...η μη προπαγάνδιση και προετοιμασία της ανατροπής της 

2)αποφυγή παραδοχής οτι η σοσιαλιστική επανασταση ειναι άμεσα πραγματοποιήσιμη και όχι το αντίθετο 

3)εμφύλια ειρήνη και αποφυγή ταξικής μάχης σε φάσεις πολέμου, διολίσθηση στην «εθνική ενότητα» των αστών. Εγκαταληψη της ανάλυσης οτι ο εχθρός ειναι και μεσα στη χώρα 

4)αναβολή οριστικής διάσπασης με τον οπορτουνισμο ή χειρότερα πολιτική συμμαχία μαζί του 

5)στηριξη κυβερνήσεων της αστικης εξουσίας στις ιμπεριαλιστικες συμμαχίες, ψήφιση πολεμικών δαπανών, υποβοήθηση εξοπλισμού της κυβέρνησης ή ακόμα χειρότερασυμμετοχή σε κυβερνήσεις κλπ

6)προσπάθεια απόδειξης οτι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν ειναι αυτο που φαινεται ... αλλα αμυντικός ή δίκαιος ή εθνικοαπελευθερωτικος ή ακόμα χειρότερα ... επίκλιση εξοπλισμών για την διαφύλαξη μιας ανεφάρμοστης ουδετερότητας σε περιβάλλον ιμπεριαλιστικού πολέμου 

7)αποφυγή ξεσκεπάσματος της αστικής κυβέρνησης για τις φανερές ή κρυφές δεσμεύσεις της στην συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες 

8)επικέντρωση μονο στις ιμπεριαλστικές εμπλοκές του «αντιπάλου» (δολιότητα του αντιπάλου, π.χ. η Τουρκία έχει την ευθύνη και όχι όλοι μαζί ... δηλ ΝΑΤΟ, Ελλάδα που συμμετέχει και Τουρκία)... ή απο αριστερή θέση αθώωση του «αντιπάλου» (η Ελλάδα έχει την ευθυνη)

9)αποφυγή πρακτικής επαναστατικής προετοιμασίας του κόμματος και ειδικά αποφυγή στησίματος παράνομων οργανώσεων όσο η αστική τάξη στην προετοιμασία ή στην διεξαγωγή του πολέμου περιορίζει ή καταργεί πολιτικές ελευθερίες 

10)αποφυγή ίδρυσης οργανώσεων στον στρατό 

11)αποφυγή προπαγάνδισης, και πρακτικής δράσης πάνω στην θέση πως η συμμετοχή στον πόλεμο μπορει να αποτραπεί μονο με όξυνση της ταξικής πάλης και της επαναστατικής δράσης και ποτέ με πασιφιστικες διακηρύξεις 

12)διολίσθηση στον αντεπαναστατικό αντίποδα του συνθήματος της «υπεράσπισης της πατρίδας» ... «ούτε νίκη, ούτε ήττα», «κάτω ο πόλεμος» ενώ έχει αρχίσει ο πόλεμος 

Τότε ...

13)επιμονή στην σοσιαλσωβινιστική θέση ... ή απο την άλλη «εξυπηρέτηση» της αστικής εξουσίας με ... διολίσθηση (στην προπαγάνδιση και στην πρακτική δράση) στην πασιφιστικη κατεύθυνση ... άρνησης στράτευσης, απεργίας κατα του πολέμου, σαμποτάζ κλπ κλπ ...δηλαδή σε καταστάσεις επιβολής μέτρων «έσχατης προδοσίας» και πρόκλησης εξόντωσης των ταξικών πυρήνων ... και ταυτόχρονα

14α)επιμονή στην άρνηση προπαγάνδισης ταξικών θέσεων και στησίματος παράνομων οργανώσεων στον στρατό και συνεπώς αδυναμία προπαγάνδισης και πρακτικής δράσης στην κατεύθυνση συμφιλίωσης στα πεδία των μαχών 

14β)έμπρακτη άρνηση καταδίκης κάθε στρατιωτικής δράσης έξω απο τα σύνορα ... ή απο την άλλη άρνηση έμπρακτης υπεράσπισης του λαού εναντια σε ξένη εισβολή 

15)Τελικα ... είτε η πασιφιστική «άρνηση» είτε η σωβινιστικη «κατάφαση» στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ειναι οι δυό όψεις του ίδιου νομίσματος στην εξυπηρέτηση της αστικής εξουσίας. Αυτο μας διδάσκει η λενινιστική παρακαταθήκη. Αυτο που επίσης μας διδάσκει η διαλεκτική λενινιστική προσέγγιση στο φαινόμενο του ιμπεριαλισμου και του πολέμου ειναι οτι το εργατικό κίνημα πρέπει να προετοιμάζεται θεωρητικά και πρακτικά διαμορφώνοντας την τακτική του πάνω στις μαρξιστικές-λενινιστικες αρχές και οικοδομώντας έτσι την οργάνωση του ... ούτως ώστε να διατηρεί το απόλυτο πλεονέκτημα επιλογής της κρίσιμης στιγμής της κλιμάκωσης και της επίθεσης. Αυτο πρακτικά σημαίνει πως το επαναστατικό κόμμα, χωρις να παραβιάζει τις μ-λ αρχές θα μπορει να αλλάζει αντιδιαμετρικά την τακτική ... «εντός 24 ωρών» ... έλεγε ο Λένιν. Αρκει να εξυπηρετεί τον επαναστατικό σκοπό της εργατικής τάξης.

   Θα παραθέσω ενα παράδειγμα τέτοιας προσαρμογής τακτικής απο τον Λένιν. Ειναι γραμμένο τον Φλεβάρη του 1915 ... οταν δηλαδή οι μπολσεβίκοι ... ωρύονταν για μετατροπή του πολέμου σε αμείλικτο εμφύλιο πόλεμο κατα της αστικης τάξης. 

Γύρευε τι θα φανταζόταν ο κάθε πικραμένος ψευτοεπαναστάτης ... σαν αμείλικτο εμφύλιο πόλεμο !!!
   Όμως ας δούμε τι ακριβώς εννοούσε ένας πραγματικός επαναστάτης ... 

Για να μετατρέψεις τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε αμείλικτο εμφύλιο ... αν δεν μπορείς επαναστατικά να τον αποτρέψεις ... απλά, πρώτα και κύρια, πρέπει να είσαι εκεί !!!

Και μην ακούσω παπαριες για δυαδικες εξουσίες και αλλα παρόμοια. Όλα αυτά ο Λένιν τα έγραφε πριν ξεσπάσει ακόμα η αστικοδημοκρατική επανασταση στην Ρωσία, τα έγραφε για τους λαούς της Γαλλίας, του Βελγιου και της Γερμανίας, ξανατονιζω ... αρχές του 1915. 

Ο Λένιν δηλαδή ... δεν καλούσε στον πόλεμο εκείνη την στιγμή για την υπεράσπιση καμμίας σοσιαλιστικής πατρίδας, ούτε βέβαια καλούσε στον πόλεμο για την υπεράσπιση της πατρίδας των αστών !!!

 Καλούσε στον πόλεμο ... για την υπεράσπιση της επαναστατικής προοπτικής.

   Συνοψίζοντας ... για να κάνει κάποιος κριτική σε ενα κομμουνιστικό κόμμα (επι του προκειμένου κριτική στο ΚΚΕ)

 και να καταλήξει οτι ειναι ενα κόμμα που διολίσθησε στον σοσιαλσωβινισμο πρέπει να μας αποδείξει ... οτι

 συμβαίνουν όλα (ή τουλάχιστον τα περισσότερα) απο τα παραπάνω συστατικά στοιχεία της κριτικής του Λένιν στον σοσιαλσωβινισμό και στον αντεπαναστατικό αντίποδα του τον πασιφισμό. 

Αν δεν μπορείς να κάνεις μια τέτοια κριτική στο ΚΚΕ επειδή δεν μπορεί να σταθεί ... απλά καταφεύγεις σε κοπτοραπτικές συνθημάτων οπως αυτοί οι «λενινιστές».

   Αφού οι «λενινιστές» του Σπάρτακου περιποιήθηκαν κατάλληλα τις θέσεις του ΚΚΕ, στην συνέχεια προσπαθούν να δώσουν τις δικές τους θέσεις. Δεν θα χρειαστεί αναλυτική επισκόπηση των θέσεων αυτών ... επειδή η κατάσταση βγάζει μάτια. Όλη η ουσια των θέσεων ειναι στην πράξη μια αντιπολεμική ρητορική. 

Κανείς δεν καταδικάζει τέτοιες πολιτικά παιδικές αντιπολεμικές ρητορίες ... αφήστε τα παιδάκια να φωνάζουν ... αλλά δεν μπορεί να μην σημειωθούν τα χοντρά προβλήματα των ιδεολογικών γονιών τους που κουβαλούν αυτές οι παιδικές φωνούλες του Σπάρτακου. 

   Ειναι προφανές πως οι θέσεις του Σπάρτακου περιορίζονται μόνο στην αποτροπή του πολέμου !!!

 Τιποτα για την φάση που ο πόλεμος θα ξεσπάσει. 

Σαν κάποιοι να έχουν «ψήσει» τα παιδιά του Σπάρτακου οτι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος μπορει να αποτραπεί με συνθήματα. Οτι δηλαδή μπορει να αποτραπεί ... χωρίς επαναστατική εργατική εξουσία. 

Και αφού τον πόλεμο θα τον διευθύνει η ελληνική αστική τάξη τοτε τα παιδιά δεν πολεμανε ... επειδή αλήθεια δεν αναγνωρίζουν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο επαναστατικές ευκαιρίες ... επειδή απλά δεν πιστεύουν στην επαναστατική λύση του κοινωνικού ζητήματος. 

Η επαναστατική λύση για αυτούς θα ερθει στην Δευτέρα παρουσία. Έτσι δεν λένε οι ιδεολογικοί τους γονείς ?? 

Για όλους αυτούς τους λόγους δεν μπορούν να κάνουν τιποτα άλλο παρά να ... προπαγανδίζουν την ειρηνη ... χωρίς να βγάζουν κιχ για την κοινωνική επανασταση. 

Ειναι με λίγα λόγια «τελειωμένοι» πασιφιστες και τιποτα άλλο. 

   Δηλαδή καμμία σχέση με τον λενινισμό.

Αυτο που ακολουθεί μάλλον ειναι το καταλληλότερο λενινιστικο απόσπασμα που συμπυκνώνει ... την κατάντια των λεγάμενων του Σπάρτακου ... 

«Ο πόλεμος δεν είναι κάτι τυχαίο, δεν είναι "αμάρτημα", όπως νομίζουν οι χριστιανοί παπάδες (που κηρύσσουν τον πατριωτισμό, τον ανθρωπισμό και την ειρήνη όχι χειρότερα απο τους οπορτουνιστές), αλλά μιά αναπόφευκτη βαθμίδα του καπιταλισμού, μιά μορφή της καπιταλιστικής ζωής εξίσου φυσιολογική, όπως και η ειρήνη. Ο πόλεμος των ημερών μας είναι πόλεμος των λαών. Απο την αλήθεια αυτή δεν βγαίνει το συμπέρασμα οτι πρέπει να τραβάμε όπου μας πάει το "λαικό" ρεύμα του σωβινισμού, αλλά οτι και σε περίοδο πολέμου και στον πόλεμο και στα στρατιωτικά ζητήματα εξακολουθούν να υπάρχουν και να εκδηλώνονται οι ταξικές αντιθέσεις που κατασπαράζουν τους λαούς. Η άρνηση της στρατιωτικής υπηρεσίας, η απεργία ενάντια στον πόλεμο κλπ δεν είναι παρά ανοησία, ανίσχυρο και άνανδρο όνειρο άοπλου αγώνα ενάντια στην εξοπλισμένη αστική τάξη, πόθος για εκμηδένιση του καπιταλισμού χωρίς σκληρό εμφύλιο ή μιά σειρά πολέμους.»

    από antivaro

Παρουσίαση κειμένου: 

Viva La Revolucion

--META TH ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ

Tέσσερις μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 1945:«..Οι τρομοκρατικές οργανώσεις της άκρας δεξιάς, εκ των οποίων αι κυριώτεραι είχαν εν μέρει εξοπλισθεί υπό των γερμανών και είχον παντοιοτρόπως συνεργασθεί μετ’ αυτών, όχι μόνον δεν αφοπλίσθησαν, όχι μόνο δεν εδιώχθησαν αλλά συνεργάζονται ανοιχτά με τα όργανα της τάξεως διά την πλήρη κατάπνιξιν πάσης δημοκρατικής σκέψεως»

Ήταν και τότε ημέρα Δευτέρα… – της Σοφίας Χουδαλάκη


Ήταν και τότε ημέρα Δευτέρα, στις 12 Φεβρουαρίου του 1945.

Tέσσερις μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 1945, οι πολιτικοί αρχηγοί Θ. Σοφούλης, Ε. Τσουδερός, Γ. Καφαντάρης και Ν. Πλαστήρας καταθέτουν σημείωμα στον Πρωθυπουργό λέγοντάς του, μεταξύ άλλων:

«Η τρομοκρατία που επεβλήθη υπό της άκρας δεξιάς εις όλην την χώραν, μετά τα δεκεμβριανά γεγονότα, επεκτείνεται καθ’ εκάστην. Έχει πάρει τοιαύτην ανάπτυξιν και διαστάσεις που κάνει αδύνατον την ζωήν των μη βασιλοφρόνων πολιτών και μάλιστα αποκλείει την ιδέαν ελευθέρου δημοψηφίσματος ή εκλογών. Οι τρομοκρατικές οργανώσεις της άκρας δεξιάς, εκ των οποίων αι κυριώτεραι είχαν εν μέρει εξοπλισθεί υπό των γερμανών και είχον παντοιοτρόπως συνεργασθεί μετ’ αυτών, όχι μόνον δεν αφοπλίσθησαν, όχι μόνο δεν εδιώχθησαν αλλά συνεργάζονται ανοιχτά με τα όργανα της τάξεως διά την πλήρη κατάπνιξιν πάσης δημοκρατικής σκέψεως».

Μην σπεύσει κανένας να χρεώσει τους συγκεκριμένους πολιτικούς για κομμουνιστικά φρονήματα, θα σηκωθούν από τον τάφο να μας δείρουν. 
Αστοί ήταν, που συγκροτούσαν, εκείνη την περίοδο, την πολιτική γεωγραφία του Κέντρου, αλλά έβλεπαν το αιματοκύλισμα που ακολούθησε μετά από την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας. 
Έβλεπαν αυτό που κατήγγειλαν στον Πρωθυπουργό, ότι το κράτος που άρχιζε να διαμορφώνεται μετά την υπογραφή της Βάρκιζας ήταν θεμελιωμένο στη βία των ακροδεξιών, εκείνων που είχαν νωρίτερα συνεργαστεί με τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.

Πώς  βίωσαν οι κομμουνιστές την ίδια περίοδο, από την 12^η Φεβρουαρίου και μετά;

Ας ακούσουμε τους ίδιους να περιγράφουν. 
Δέκα χρόνια μετά τη Συμφωνία, οι πολιτικοί κρατούμενοι των Φυλακών Κέρκυρας συντάσσουν Υπόμνημα προς την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.  Ήταν τον Ιούνιο του 1955. Το κείμενό τους είναι αποκαλυπτικό των όσων ακολούθησαν μετά από εκείνη τη Δευτέρα του ’45. 
 Ενδεικτικά αναφέρουν:

«Στην Ελλάδα επικράτησαν οι Έλληνες Πεταίν, Λαβάλ, Ντεά, Κουίσλιγκς κλπ. Είναι τρομερό θα πείτε… Προκαλεί φρίκη. Είναι ασέβεια στη μνήμη εκείνων που έπεσαν στα πεδία των μαχών του παγκόσμιου αγώνα των λαών κατά της βίας, του φασισμού και της εθνικής υποδούλωσης […]Αλλά είναι η στυγνή πραγματικότητα την οποία ζει δέκα τώρα χρόνια ο λαός μας. Έτσι άρχισε η πιο τρομερή περίοδος της νεοελληνικής μας ιστορίας και μια από τις φρικτότερες της παγκόσμιας ιστορίας: Η άγρια λευκή τρομοκρατία με το όνομα “Μεταβαρκιζιανή Τρομοκρατία”.

Οι κάθε λογής συνεργάτες των κατακτητών, οι δοσίλογοι, οι ταγματασφαλίτες, οι συνεργάτες του εχθρού, όλος ο υπόκοσμος των προδοτών και των εχθρών του λαού, στρογγυλοκάθισαν στην πλάτη του λαού μας με την υποστήριξη των Άγγλων και ύστερα των Αμερικάνων κι άρχισαν ένα ασύλληπτης έκτασης όργιο αίματος και εξοντωτικών διωγμών σε βάρος του κινήματος της εθνικής αντίστασης. Έσφαξαν, ρήμαξαν, έκαψαν και έσπειραν παντού τον όλεθρο και την καταστροφή στον ρημαγμένο τόπο μας.

Ληστοσυμμορίες κανιβάλων εξοπλισμένων με την ανοχή και αποδειγμένη υποστήριξη των κρατικών αρχών , εξοπλίστηκαν με τα όπλα που παρέδωσε ο ΕΛΑΣ σε εκτέλεση της συμφωνίας της Βάρκιζας και με όπλα που έδωσαν οι Άγγλοι, διέτρεχαν την ύπαιθρο, έσφαζαν, βίαζαν, έκαιγαν, λεηλατούσαν, κατέστρεφαν φυτείες, ξερίζωναν δέντρα, περνούσαν δια πυρός και σιδήρου την υπερήφανη ελληνική γη που αντιστάθηκε στη μανία των χιτλεροφασιστών, τους πατριώτες που σήκωναν στους ώμους τους την υπερηφάνεια και την τιμή της Ελλάδας»

Υπάρχουν αυτοί που θα πουν ότι, αυτή η μαρτυρία είναι γραμμένη από κομμουνιστές και δεν αποτελεί «αντικειμενική αποτύπωση» της εποχής. Σωστά, είναι γραμμένη από κομμουνιστές. 
Είναι η μαρτυρία εκείνων που έπεσαν θύματα του οργίου που περιέγραφαν στο σημείωμά τους οι πολιτικοί ηγέτες του Κέντρου.
 Ωστόσο, αφού η «αντικειμενικότητα» είναι το ζητούμενο ας δούμε τι έγραφε ένας εκπρόσωπος της άλλης μεριάς, ο αντιστράτηγος Θωμάς Πεντζόπουλος στο βιβλίο του «1941-1950 Τραγική Πορεία»

«…Μιαν ημέραν εις λοχίας, Μάριος ονόματι, νέος, μορφωμένος και γενναίος, περιπολάρχης εις μιας κωμόπολιν, τα Δολιανά, αντελήφθη εις μίας οικίαν συγκέντρωσιν επονιτών. Εισήλθεν μετά τριών-τεσσάρων άλλων στρατιωτών και συνέλαβε περί τους δέκα επονίτας που συνεδρίαζον. Την προϊσταμένη της συνεδριάσεως, μιαν νέαν είκοσι ετών περίπου, την εκακοποίησε και της έκοψε τα μαλλιά»

«Την εκακοποίησεν» σημαίνει ότι την βίασε. Η δε ομάδα, που αναφέρει ο αντιστράτηγος, ήταν μέλη της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργανώσεως Νέων (ΕΠΟΝ) που ήταν τότε νόμιμη οργάνωση και δικαιούνταν της νόμιμης προστασίας του κράτους.

Στο ίδιο βιβλίο ο Πεντζόπουλος αναφέρει μια από τις διαταγές του προς τους στρατιώτες του:

«…Διατάσσω, εν ονόματι της ελληνικής πατρίδος, την εξόντωσιν απάντων, τα τμήματα να διέλθωσιν δια πυρός και σιδήρου».

Ποιοι είναι οι «άπαντες», που διατάζει να εξοντωθούν δίχως δισταγμό; 
Είναι οι πληθυσμοί των χωριών, οι απλοί άνθρωποι της υπαίθρου που είδαν τις σοδειές τους να πυρπολούνται, που είδαν τις γυναίκες τους να βιάζονται, που είδαν τα παιδιά τους να εκτελούνται.

 Είχε όρια η ασυδοσία; 
Υπήρχαν επιπτώσεις για όσους διέπρατταν τα εγκληματικά όργια σε βάρος του λαού; 
Υπάρχουν πάντα εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το ελληνικό στράτευμα ήταν σώμα του επίσημου κράτους και δεν υιοθετούσε εγκληματικές πρακτικές. Και σε αυτό απαντά ο αντιστράτηγος:

«Η πρωτοβουλία και η ανάληψις ευθυνών εις βαθμόν και έκτασιν τοιαύτην ώστε μόνον ο Θεός να την αφαιρεί, είναι το μεγαλύτερον προσόν του πολιτικού και στρατιωτικού ηγέτου εις τον αντικομμουνιστικόν αγώνα»

Συνεπώς, ήταν προσόν -σύμφωνα με τον Πεντζόπουλο- η στρατιωτική δράση να έχει τέτοια χαρακτηριστικά που μόνο ο Θεός να την κρίνει, όχι οι αρχές του ανθρωπισμού, ούτε της Δημοκρατίας, ούτε του Δικαίου, ούτε βέβαια του Λαού. Ο Θωμάς Πεντζόπουλος ( ή Πετζόπουλος) ήταν από τους βασικούς παράγοντες και εκπροσώπους του κράτους, διοικητής της Μεραρχίας Ιωαννίνων μέχρι την ήττα του από τον Δημοκρατικό Στρατό το 1947 (μάχη της Κόνιτσας) και ανώτερος στρατιωτικός διοικητής Θεσσαλίας αργότερα. Κατόπιν έγινε επιθεωρητής του στρατού.   

Αφού διατρέξαμε, επί τροχάδην, την ελληνική καταγραφή της μετά-δεκεμβριανής Ελλάδας, ας ακούσουμε – χάριν της αντικειμενικότητας – και μια διεθνή φωνή. 
Είναι η φωνή του ΟΗΕ, έναν χρόνο μετά την υπογραφή της Συμφωνίας, όπου δημοσιεύεται ο απολογισμός της κρατικής καταστολής από τον Φεβρουάριο 1945 έως τον Φεβρουάριο 1946 :

• Στη χώρα «δραστηριοποιούνται» (sic) 206 μοναρχοφασιστικές συμμορίες
• Νεκροί: 289
• Τραυματίες: 671
• Βασανισθέντες:632
• Συλληφθέντες: 931
• Βιασμένες γυναίκες: 165
• Ληστείες:567
• Επιδρομές σε τυπογραφεία: 572
• Καταδιωκόμενοι δημοκρατικοί πολίτες: Πάνω από 100.000

Πηγές:

• Μια Φωνή απ’ τα Κάτεργα, Κέρκυρα, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2015
• Βάρκιζα – του Νίκου Μπογιόπουλου (http://www.imerodromos.gr/barkiza-tou-nikou-mpogiopoulou/)

ΣΟΦΙΑ ΧΟΥΔΑΛΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 

***************************************************************************

Το μεγαλείο ανήκει στον λαό ... και τα λάθη στο ΚΚΕ ??

Είσοδος του ΕΛΑΣ στα Γιάννινα

Το ουσιώδες γεγονός είναι πως ένας πρώην λούμπεν (ήταν?) και ένας πρώην δηλωσίας (ήταν?) ... ο Αρης ... μεταμορφώθηκε μέσα στο καμίνι του απελευθερωτικού ταξικού αγώνα σε έναν επαναστάτη. 

Ενας επαναστάτης στις γραμμές του ΚΚΕ.

Αξίζει να παρακολουθήσουμε σύντομα τα γεγονότα εκείνης της περιόδου που άρχισε με την οργάνωση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ με στόχο την απελευθέρωση και την λαοκρατία.
Εξ΄ορισμού οποιοδήποτε κίνημα βάζει τέτοιους στόχους, είναι ταξικό.
Αναπόφευκτα τέτοια κινήματα θα έχουν καθοδηγητικές δυνάμεις (το ΚΚΕ στην περιπτωσή μας) και τέτοιες δυνάμεις μοιραία θα κουβαλούν μέσα τους το επαναστατικό στοιχείο της ανατροπής και της κατάκτησης της εξουσίας ... και ταυτόχρονα το οπορτουνιστικό στοιχείο του συμβιβασμού και της συνεννόησης με την αστική εξουσία.

Εκείνο το κίνημα ... τον Μάη του 1944 (17-20 Μάη) υπέγραψε την συμφωνία του Λιβάνου ... δηλαδή την συμμετοχή των υπουργών της ΕΑΜικής αντίστασης στην κυβέρνηση Παπανδρέου.

Δεν είχε γίνει ακόμα ούτε καν η συνάντηση Στάλιν-Τσώρτσιλ στην Μόσχα (η περίφημη συμφωνία με τα ποσοστά στην χαρτοπετσέτα του Τσώρτσιλ), ούτε η Γιάλτα.

Ακόμα και την δυτική καπιταλιστική ιστοριογραφία να θέλουμε να πιστέψουμε ... 

το ΕΑΜικό κίνημα είχε ήδη “συμβιβαστεί” με την αστική τάξη της χώρας ... πολύ πριν ο “κακός και πανούργος” Στάλιν το “προδώσει” μοιράζοντας τον κόσμο σαν ένας κοινός ιμπεριαλιστής.

Εαν εκείνος ο συμβιβασμός αντανακλούσε τους αντικειμενικούς συσχετισμούς του ελληνικού κινήματος ... τότε ήταν επαναστατικός.

 Εαν όμως υποβίβαζε τις πραγματικές δυνατότητες του ταξικού κινήματος ... δεν ήταν τίποτα άλλο παρά οπορτουνιστικός αντιεπαναστατικός συμβιβασμός.

Η ζωή έδωσε την απάντηση.

Απο την συμφωνία του Λιβάνου

Στις 26 Σεπτέμβρη του 1944 το ίδιο κίνημα υπέγραψε την συμφωνία της Καζέρτας, 

δηλαδή την υπαγωγή όλων των ανταρτικών δυνάμεων - και συνεπώς του ΕΛΑΣ - στις διαταγές του Σκόμπυ με την ρητή υποχρέωση να απαγορεύσουν στις ανταρτικές μονάδες οποιαδήποτε δράση που θα απέβλεπε στην κατάληψη της εξουσίας.

“Ουδεμία ενέργεια θα αναληφθεί εκτός υπό τας αμέσους διαταγάς του στρατηγού Σκόμπυ” ... αυτό υπέγραψαν !!!

Ο Τσώρτσιλ, τον Οχτώβρη του 1944, πηγαίνοντας στην Διάσκεψη της Μόσχας (9-19 Οχτώβρη) 

“είχε στις βαλίτσες του”: τη συμφωνία του Λιβάνου και τη συμφωνία της Καζέρτας και τα πρώτα βρετανικά στρατεύματα ήδη σε ελληνικό έδαφος αφού η απόβασή τους είχε ξεκινήσει από τις αρχές Οκτωβρίου στις ακτές της Πελοποννήσου.

Δηλαδή το ελληνικό κίνημα δεμένο χειροπόδαρα. Στην ουσία τα λάθη και οι υποχωρήσεις του ΕΑΜικού κινήματος στέρησαν από την ΕΣΣΔ τις δυνατότητες να διαπραγματευτεί, πιθανόν σε άλλη βάση το ελληνικό ζήτημα.

Τι άλλο απ' αυτό που είπε - μπορούσε να πει ο Στάλιν ή ο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του, στον Τσώρτσιλ, τον Οκτώβρη του 44, όταν ο τελευταίος ζητώντας να έχει τον πρώτο λόγο στην Ελλάδα είχε στα χέρια του μια ελληνική κυβέρνηση μαριονέτα στην οποία συμμετείχαν Εαμίτες υπουργοί, όταν είχε ήδη βρετανικά στρατεύματα στην χώρα, όταν οι αντάρτικες δυνάμεις - και φυσικά ο ΕΛΑΣ - ήταν υπό τις διαταγές του με τη θέλησή τους ??

Το Νοέμβρη του 1944 ο Αρης σε σύσκεψη καπετάνιων του ΕΛΑΣ πρότεινε να ετοιμαστεί ο ΕΛΑΣ για την αναμενόμενη σύγκρουση με τους Αγγλους:

“Αν ζήσει κανένας σας να θυμάται τα λόγια αυτά. Οι Εγγλέζοι θα σας σφάξουν όλους σαν αρνιά, εγώ στα χέρια τους δε θα πέσω, γιατί τα βουνά με ξέρουν. Με την πέτρα προσκέφαλο, την ψείρα συντροφιά, την κάπα σκέπασμα δε θα με ιδούνε ζωντανό στα χέρια τους. Αυτό θέλω να το θυμάστε αν κανένας σας ζήσει”.

Σύσκεψη των καπετάνιων του ΕΛΑΣ

Στις 29 Νοέμβρη του 1944 ο Λαικός Απελευθερωτικός στρατός της Αλβανίας καθοδηγημένος απο το κομμουνιστικό κόμμα απελευθέρωσε την χώρα, χωρίς την επέμβαση του Κόκκινου στρατού.

Παρόμοιες συνθήκες υπήρχαν και στην Ελλάδα όπου ο ΕΛΑΣ τσάκιζε τα γερμανοφασιστικά στρατεύματα και απελευθέρωνε την χώρα απο τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Οι αγγλοαμερικάνοι πραγματοποίησαν στρατιωτική εισβολή που τον μόνο στόχο που δεν είχε ήταν τα εκδιωκόμενα φασιστικά στρατεύματα και οι ντόπιοι συνεργάτες των χιτλερικών. 

Ο μόνος στόχος τους ήταν οι δυνάμεις του λαικού κινήματος τις οποίες κατέστειλαν σε συνεργασία με τους συνεργάτες των χιτλερικών και αποκατέστησαν τη παλιά αντιδραστική τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα.

Ακολούθησε η ταξική μάχη του Δεκέμβρη. 

Το ελληνικό ταξικό κίνημα έδωσε την μάχη του και μάλιστα ... ενάντια στις τάχα θελήσεις του κακού Στάλιν που είχε μοιράσει τον κόσμο στην χαρτοπετσέτα του Τσώρτσιλ !!! Γνωστή η ιστορία.

Στην ουσία ενώ είχαν διαμορφωθεί συνθήκες επαναστατικής κατάστασης στην Ελλάδα, το κίνημα (και το ΚΚΕ) δεν είχε την αντίστοιχη ετοιμότητα για να οδηγήσει την ταξική πάλη προς την επαναστατική λύση του προβλήματος της εξουσίας. Το κίνημα είχε αυτοαφοπλιστεί.
Ηλθε η ήττα.

3 Δεκέμβρη 1944

Η συμφωνία της Γιάλτας (4-11 Φλεβάρη του 1945) όσο αφορά την Ελλάδα δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να αποτυπώσει τον διαμορφωμένο μέχρι εκείνη την στιγμή συσχετισμό των δυνάμεων.

Η ήττα έφερε την Βάρκιζα (12 Φλεβάρη του 1945).

Σε εκείνη την χρονική στιγμή ο Αρης διαφώνισε με την συμφωνία και τάχθηκε υπέρ της συνέχισης του ένοπλου αγώνα. 

Είχε δίκιο ... αλλά ενάντια στις κομματικές αποφάσεις.

Εκείνη την στιγμή δεν ήταν ο Αρης αντίθετος στο ΚΚΕ ... αλλά μιά μάζα ατσαλωμένων επαναστατών είχε πάρει διαφορετικές αποφάσεις απο μιά εξαντλημένη, αυτοπαγιδευμένη και τρομοκρατημένη λαική μάζα που όπως έδειξαν οι εξελίξεις είχε πιστέψει άλλη μιά φορά στην “εθνική ενότητα” και σχεδόν τυφλή δεν έβλεπε τα σχέδια της αντίδρασης.

Ο Αρης και η ηγεσία του ΚΚΕ (Σιάντος) ήταν απλά οι προσωποποιήσεις αυτής της κατάστασης.

Απο την παράδοση όπλων του ΕΛΑΣ

Λίγο μετά (24 Μάρτη του 1945) ο Αρης ... εν πορεία ... στέλνει γράμμα προς την ΚΕ του ΚΚΕ.

“Πιστεύω, θα έχετε πειστεί και εσείς τώρα πως οι Έλληνες αντιδραστικοί και οι Άγγλοι κατακτητές δεν έχουν καμιά πρόθεση να εφαρμόσουν έστω κι αυτή την ετεροβαρή, επιζήμια στα συμφέροντα του λαού μας και μη δίδουσα καμιά εγγύηση –ομολογία δική σας – για το σεβασμό των ελευθεριών του λαού μας, συμφωνία της Βάρκιζας.”
Οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί άρχισαν να δείχνουν το σκληρό τους πρόσωπο στο ίδιο το κίνημα.
Τους προειδοποιούσε ξεκάθαρα πως ο εμφύλιος είναι αναπόφευκτος ... “Πρόθεσή τους είναι: όχι να συμβάλουν σε προσπάθεια για ομαλή εξέλιξη της πολιτικής ζωής του τόπου, ή έστω να ανεχθούν απλώς τη δική σας προσπάθεια προς την τέτοια κατεύθυνση, αντίθετα, να οργανώσουν και να διεξαγάγουν με πλεονεκτικές γι’ αυτούς συνθήκες τον εμφύλιο πόλεμο μ’ όλα τα μέσα.”

Ο Αρης σε εκείνο το γράμμα ανέλυσε με τρομερή ευστοχία την πολιτική της Σοβιετικής Ενωσης και του Στάλιν.

“Η διάσκεψη και συμφωνία της Γιάλτας δεν πρέπει να έχετε καμιά αυταπάτη πως είναι δυνατό να επιδράσει σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να στρέψει το τιμόνι της χώρας που αφήσατε να κρατούν γερά στα χέρια τους οι Άγγλοι.
Η Σοβιετική Ένωση, όπως πρέπει να σας είναι γνωστό, δεν μπορεί να κάνει «ελληνική» πολιτική ώστε να επέμβει ενεργά στο ελληνικό δράμα.
Γιατί δεν κάνει ούτε Σέρβικη, ούτε Βουλγάρικη, ούτε Ρώσικη ακόμα πολιτική. Κάνει πολιτική παγκόσμιας επανάστασης, και δεν είναι διατεθειμένη ούτε κατ’ ελάχιστο να την διακινδυνεύσει για το μικρό αυτό ποσοστό της ανθρωπότητας που λέγονται Έλληνες, που οι ίδιοι –δια των ηγετών τους- οδηγήθηκαν στη νέα σκλαβιά και που στο κάτω κάτω, αργά ή γρήγορα, μετά την πλήρη νίκη της πολιτικής της παγκόσμιας επανάστασης της Σ.Ε. δεν μπορεί παρά να είναι στο πλευρό του σοσιαλισμού.”

“Η Σ.Ε. θα μπορούσε να επέμβει «ενεργότερα», όπως, δεν αποκλείεται, κι αυτή η Αμερική, αν εμείς –εσείς δηλαδή- ήσασταν ικανοί να δημιουργήσετε στην Ελλάδα διαφορετική κατάσταση, ανάλογη περίπου με την της Γιουγκοσλαβίας και ίσως και καλύτερη, με μια ορθή και συνεπή πολιτική και όχι γεμάτη «αριστερά» και δεξιά οπορτουνιστικά λάθη στα βασικότερα προβλήματα της χώρας.
Οι δυνατότητες υπήρχαν όλες για μια τέτοια πολιτική και για δημιουργία μιας τέτοιας διαφορετικής κατάστασης στη χώρα μας. Και όποιος δεν το βλέπει και δεν παραδέχεται αυτό πρέπει να είναι ή μαρξιστικά αγράμματος ή … τι να πω.”
“Μπορεί όπως μου παρήγγειλε ρητά ο σ. Γιάννης (Γιάννης Ιωαννίδης), διά του σ. Ζήση (Ζήσης Ζωγράφος), να υπάρχει «σαφής παραίνεση» των Ρώσων συντρόφων προς το ΚΚΕ για το κλείσιμο της συμφωνίας της Βάρκιζας.
Όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Μετά τη σωρεία των σοβαρών οπορτουνιστικών τακτικών λαθών από των αρχών του 1943 στη διεύθυνση του αγώνος από μέρους σας και το εγκληματικό επιστέγασμά τους, τη μάχη των Αθηνών, έχασαν την εμπιστοσύνή τους κι αναγκάστηκαν, για να μην οδηγήσετε τη χώρα και το λαό της σε μεγαλύτερες καταστροφές, να σας «συμβουλέψουν» να υποχωρήσετε και να κλείσετε τη συμφωνία της Βάρκιζας.
Τις απόψεις του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ για τις δυνατότητες συνέχισης του αγώνα είμαι σίγουρος ότι δεν τις είπατε πουθενά και συνεπώς δεν γνώριζαν οι Ρώσοι σύντροφοι αν μπορούσε και σε ποιες δυνάμεις να βασιστεί μια άλλη πολιτική.”

Ο Αρης τα έλεγε αυτά και όχι κανένας σημερινός “σεχταριστής” έγκλειστος του Περισσού !!!

Οι σημερινοί οπορτουνιστές “παίζουν” με τρομερή ευκολία με τον θαυμασμό τους για τον Αρη (οι περισσότεροι έχουν κρεμασμένη την εικόνα του στα γραφεία τους) ... όσο και με την "προδοτική συμφωνία της Γιάλτας".

Με την ίδια ευκολία που διαστρεβλώνουν την Γιάλτα και την στάση της Σοβιετικής Ενωσης ... προσβάλουν τον ίδιο τον Αρη οι ελεεινοί.

Ο Αρης μετά απο την ανάλυση της κατάστασης ... τελείωνε με έκκλιση για την συνέχιση του αγώνα ...

“Έχετε απομονωθεί από τη λαϊκή μάζα και έχετε χάσει τον παλμό της. Συνέλθετε έστω και τώρα. Δεν είναι αργά. Αργότερα σίγουρα θα είναι πολύ αργά και θα χρειαστούν τεράστιες θυσίες σε κόπους και σε αίμα για ν’ αρχίσει κάτι σοβαρό.
Μην αφήνετε να θρονιαστεί η αντίδραση οριστικά.” ... “Βγάλτε από τώρα, έστω και λίγους αντάρτες, έστω από μια ομάδα σε κάθε επαρχία.
Μην τη χρωματίζετε ως δική σας ή ως συνέχεια του ΕΛΑΣ. Αφήστε την καμουφλαρισμένη, αφού δεν καταλαβαίνετε ότι πρέπει να ξαναπάρει τα όπλα ο ΕΛΑΣ. Δε θέλετε εμένα επικεφαλής τους; Βρείτε έναν άλλον.
Πάντως μην κάνετε το έγκλημα να αργείτε.Ενεργήστε σύντομα και δραστήρια.”

Σε εκείνη την κρίσιμη στιγμή (με την συμφωνία της Βάρκιζας να ποδοπατιέται ήδη απο τους Αγγλους και την ελληνική αντίδραση) ... το ΚΚΕ πίστεψε πως θα μπορούσε να “λιμάρει” τα δόντια της τίγρης.

Πίστεψε πως θα μπορούσε να αποφύγει τον εμφύλιο ... που ήδη είχαν ανεπιστρεπτί αποφασίσει οι αντίπαλοι.

Σε εκείνο το σημείο το ΚΚΕ συνέχισε το ίδιο λάθος που είχε αρχίσει το ΄43.

Επέμεινε στο όνομα της εθνικής ενότητας να αποφεύγει να θέτει θέμα κατάληψης εξουσίας ... τακτική που οδήγησε στις συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας.

Το ΚΚΕ πίστεψε πως με τον μαζικό πολιτικό αγώνα ... ο ίδιος ο λαός θα απομονώσει την αντίδραση και θα ακυρώσει τα σχεδιά της για το οριστικό ξεκαθάρισμα. 

Η αντίδραση του λαού δεν επιβεβαίωσε τις κομματικές εκτιμήσεις.

Ο λαός ... παρασύρθηκε απο την πρωτοπορία του στις φρούδες ελπίδες του συμβιβασμού με την αστική εξουσία και της εθνικής ενότητας ... αποτραβήχθηκε απο την δράση και ανήμπορος άρχισε να παρακολουθεί την επίθεση της αντίδρασης εναντίον του.

Σε ένα τέτοιο διαμορφωμένο σκηνικό ... οποιαδήποτε προσπάθεια ένοπλης λαικής αντίδρασης, πρώτο είχε λιγοστές ελπίδες να βρεί λαική υποστήριξη και δεύτερο ήταν εξ΄ορισμού “προβοκατόρικη” σε σχέση με την πολιτική “εθνικής ενότητας” και τήρησης της συμφωνίας της Βάρκιζας που είχε επιλεγεί απο το κόμμα.

Σε εκείνη την συγκυρία κάθε προσπάθεια ένοπλης δράσης στα βουνά ... θα προκαλούσε άγριο ξεκλήρισμα των λαικών δυνάμεων στις πόλεις ... στο όνομα της παραβίασης της συμφωνίας της Βάρκιζας.

Είχαμε φτάσει στο σημείο που ένα ρωμαλέο ταξικό κίνημα είχε αυτοπαγιδευτεί.

Είχαμε φτάσει στο σημείο ... η σωστή απόφαση του Αρη ... να είναι αντίθετη στην συλλογική κομματική απόφαση.

Είχαμε φτάσει στο σημείο ... η σωστή θέση του Αρη για την συνέχιση του ένοπλου αγώνα ... να είναι αδύνατο πιά να υλοποιηθεί.

Αυτό ήταν το διαμορφωμένο κλίμα στις 29 Μάη του 1945 όταν επέστρεψε στην Αθήνα απελευθερωμένος απο το στρατόπεδο συγκέντρωσης ο Νίκος Ζαχαριάδης.

Ο Αρης επεδίωξε συνάντηση μαζί του προκειμένου να του εκθέσει τις απόψεις του και κινήθηκε για την επιστροφή του στην Αθήνα διασχίζοντας την Ηπειρο προς το νότο.

Στις 12 Ιούνη του 1945 στον Ριζοσπάστη δημοσιεύθηκε η καταγγελία της δράσης του Αρη ...

“η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, αφού συζήτησε πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις, αποφάσισε να καταγγείλει ανοιχτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Αρη Βελουχιώτη…
Ο Βελουχιώτης και ύστερα από τη σύναψη της συμφωνίας της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση του.
Η δράση αυτή που μονάχα την αντίδραση θα μπορούσε να εξυπηρετήσει γιατί της έδινε όπλα για να κτυπά το ΚΚΕ, να παραβιάζει τη συμφωνία της Βάρκιζας και να δικαιολογεί τα εγκλήματά της, δεν επιτρέπει καμιά καθυστέρηση για την ανοιχτή καταγγελία του Αρη Βελουχιώτη”.

Ο Αρης στις 15 Ιούνη του 1945 παγιδεύτηκε στην Μεσούντα της Αρτας και αυτοκτόνησε στις 16 Ιούνη ... την μέρα της δημοσίευσης στον Ριζοσπάστη της διαγραφής του απο το ΚΚΕ.

Ποιοί είναι οι ενδογενείς λόγοι που ένα λαικό κίνημα απεμπολεί τις βέβαιες επαναστατικές του προοπτικές και αναβάλει ή διστάζει για το τελικό και αποφασιστικό βήμα για την κατάληψη της εξουσίας ?? 

Η λαθεμένη εκτίμηση της κατάστασης – Η κόπωση των μαζών – Ο οπορτουνισμός και οι τάσεις συμβιβασμού στις τάξεις του κινήματος – Η αποξένωση της ηγεσίας απο τις μάζες – Η προδοτική δράση σε ηγετικά κλιμάκια – Η ανεπάρκεια στην θεωρητική προετοιμασία – Η ανετοιμότητα του λαικού παράγοντα – Η αδυναμία να ουδετεροποιηθούν κρίσιμες κοινωνικές μάζες για να μην πάρουν το μέρος της αντίδρασης κλπ κλπ κλπ.

Οτι και να είναι – 

και με οποιονδήποτε συνδυασμό – η ευθύνη είναι πυραμιδικά κατανεμημένη απο την κορυφή ως την βάση με την μορφή ενός δυναμικού ιστού που συνδέει με ισχυρή αλληλεπίδραση την ηγεσία ενός επαναστατικού κινήματος με όλα τα επαναστατημένα, με όλα τα αδρανοποιημένα ακόμα και με τα εχθρικά τμήματα της ίδιας κοινωνίας.

Η παραμικρή μεταβολή σε αυτό το “ευαίσθητο”, ευμετάβλητο και πανίσχυρο δίχτυ μεταβιβάζεται και επιδρά πολλαπλασιαστικά προς κάθε κατεύθυνση απο την κορυφή ως την βάση της πυραμίδας.

Κάποιοι λοιπόν “ανιστόρητοι” βολεύονται να μην βλέπουν αυτόν τον πολύπλοκο μηχανισμό αλληλεπίδρασης ... και καταλήγουν με ιδιαίτερη ευκολία σε συμπεράσματα του στύλ ... ο λαός προδώθηκε απο την ηγεσία ή το κόμμα με τα λάθη του οδήγησε ένα πανέτοιμο λαό στην ήττα.

Αυτές οι απόψεις δεν θέλουν να δούν ή δεν μπορεί να κατανοήσουν οτι κάθε λαικό κίνημα πάντα δρά ... πάνω σε μιά αέναη “διένεξη” ...

... ανάμεσα στην επαναστατική δράση όταν οι συνθήκες είναι ώριμες και στην επαναστατική προετοιμασία όταν οι συνθήκες δεν επιτρέπουν τίποτα άλλο

... και στην οπορτουνιστική υποχώρηση ακόμα και όταν οι συνθήκες δεν επιβάλουν τον συμβιβασμό (οι οπορτουνιστές θα υποχωρούν πάντα ανεξάρτητα απο τις συνθήκες).

Μιά διένεξη που διαπερνά και χαρακτηρίζει το κάθε κίνημα απο την κορφή μέχρι την βάση και αντίστροφα.

Αυτός είναι ο λόγος που σε αυτές τις απόψεις κυριαρχούν τα συμπεράσματα πως το μεγαλείο της αντίστασης ανήκει στον λαό ... και τα λάθη στο ΚΚΕ. 

Οι σημερινοί οπορτουνιστές όμως εκτός απο το ότι “πάσχουν” απο θεωρητική αδυναμία ανάλυσης ... “υποφέρουν” και απο πολιτική υστεροβουλία και ανεντιμότητα επειδή πρέπει να κρύψουν επιμελώς πως ο οπορτουνισμός μέσα σε εκείνο το κίνημα ... έφερε την Βάρκιζα και ιστορικά γέννησε τους δικούς τους ιδεολογικούς προγόνους.

Οσο και να ψάξει κανείς στις αναλύσεις των σημερινών οπορτουνιστών ... δεν θα βρεί ίχνος οπορτουνισμού στα γεγονότα εκείνης της περιόδου ... αλλά θα βρεί υμνολόγια για τον “διαγραμμένο απο το ΚΚΕ Αρη” ... για να καταδικάσουν το σημερινό ΚΚΕ που δεν συμβιβάζεται με μιά “αριστερά” αλά Σύριζα. 

Και όταν η κουβέντα πηγαίνει ... στον ένοπλο αγώνα ... βγάζουν φλύκταινες οι "υπερασπιστές" του Αρη.

Παρέμβαση απ' το antivaro.

προς ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ επιστολή antivaro Ανάγνωσμα !!

Πρός Συριζαίους (του μόχθου και της εργασίας) 

Τα δυό σκουλήκια ... και άλλα τέρατα.

Κάποτε ήσουνα αριστερός ... με την ιδεολογία σου, την δράση σου, 

τα σέα σου, τα μέα σου ... μα και τις αμφιβολίες σου. 

Σκεφτόσουνα, μιλούσες, αντιδρούσες ... σε υπολογίζανε. 

Είχες πρόσωπο ... με κούτελο. Απεχθανόσουνα τον γλύφτη, το τσιράκι, τον παρατρεχάμενο της εξουσίας ... το παράσιτο ... οχι γιατί δεν μπορούσες να γίνεις τοιούτος, αλλά επειδή κατάφερες να μην γίνεις.

Και αν η ανάγκη σε ανάγκασε ... όλο και κάτι θα είχε μείνει μέσα σου ... για να σου ενοχλεί την ηρεμία σου. Ενα μικρό σκουλήκι ... που τά άφηνες να ζεί, που ήθελες να υπάρχει ... έτσι για τα μάτια της συνείδησης.

Ε ... τι διάολο ... αριστερός άνθρωπος.

Και με τη ζωή σου καλά τα κατάφερνες. Το σπιτάκι, το αμαξάκι, η δουλίτσα, η παρεούλα, η οικογένεια ... το έννοιωθες και το άλλο, το μεγάλο σκουλήκι που κατοικοεδρεύει μέσα σου. Εγώ με την αξία μου κι΄όχι με ξένες πλάτες ... όλα θα τ΄αβγατίσω και θα γενώ μεγάλος. Δύσκολο σκουλήκι αυτό.

Αλλά ... πίστευες στις πλάτες σου ... παρότι κάποιοι σού ΄λεγαν πως δεν πρόκειτε να γένεις μεγάλος αν δεν ξεζουμίσεις άλλους.

Δεν ήθελες όμως να τους πιστέψεις. Ομως αριστεροί ήταν και αυτοί.

Κάποτε ήρθε η καταστροφή ... και άρχισες να καταλαβαίνεις και να ζείς στο πετσί σου την έννοια του αναλώσιμου ανθρώπου.

Σκιάχτηκες ... θέλησες να κρυφτείς. Να σωθείς. Απο κάπου να πιαστείς.

Να σου δώσω μιά να σπάσεις αχ βρέ κόσμε γυάλινε και να φτιάξω μια καινούρια κοινωνία άλληνε. Αιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο αν ξυπνήσεις μονομιάς θα `ρθει ανάποδα ο ντουνιάς. 

Δεν μπορεί ... σου περάσαν απ΄το μυαλό όλα αυτά.

Τότε τρομοκρατήθηκες ... μήπως χάσεις, όχι εκείνα που είχες ... μα εκείνα που θάθελες ν΄άχεις. Σε σκιάξαν τα ονειρά σου τα παλιά. 

Τα ψεύτικα. 

Κοπήκαν τα ποδάρια σου.

Αριστερέ ... έκανες πίσω. Κόλωσες. Το ξέρεις πως άφησες το μεγάλο σκουλήκι να σε σιγοτρώει. Το μικρό ... το τσαλαπάτησες ... το μίσησες.

Αριστεροί ... δίχως το μικρό σκουλήκι !!! 

Το καταλαβαίνετε ... κατά βάθος δεν γουστάρετε τον εαυτό σας κι΄αυτό σας κάνει παράξενους, στριφνούς, κακότροπους. 

Αποστρέφεστε αυτό που δεν καταφέρατε να είστε ... τον άλλο σας εαυτό ... και ότι του μοιάζει.

Αριστερέ πιάστηκες τελικά από κάπου. 

Μαζί με άλλους, πολλούς. Ναι μάλιστα ... αριστερό φωνάζατε (κι΄ ακόμα φωνάζετε) ο ένας τον άλλον ... για να νοιώθεται καλύτερα.

Δεν το πήρες το πράμα στα χέρια σου. 

Ανάθεσες την δουλειά σε άλλους. Σε εκείνους που σού ΄ταξαν ... τα ψεύτικα ονειρά σου ... και πάλι και εύκολα και απλά. 

Ο εύκολος ο δρόμος ... που δεν είχε ποτέ καμμία ιστορία.

Οταν ο εργολάβος των ονείρων σου άρχισε να πετσοκόβει τα ταξίματα ... σάστισες ... έκανες ένα βήμα πίσω, ακόμα. 

Ετσι είναι η ζωή ... είπες. 

Ας είναι και λιγότερα.

Το μεγάλο σκουλήκι ... χόντραινε μέσα σου. Σε τύφλωνε.

Οταν ο εργολάβος των ονείρων ... σου εμφάνισε στην θέση αυτών που σου έταξε ... ένα τέρας, το δέχτηκες. 

Εκανες κι΄άλλο βήμα πίσω γιατί σου δειξε κι΄άλλο αγριώτερο που σε απειλεί. 

Και όπως έλεγε ένας Μάνος ... όταν συνηθίζεις το τέρας ... αρχίζεις να του μοιάζεις.

Ετσι είναι η ζωή. Δεν τελειώνουν τα τέρατα. Εχει κι΄ άλλα. 

Αριστερέ ... 

άφησες ένα σκουλήκι να σε ρίξει στο στόμα ενός τέρατος. 

Αριστερέ ... τσαλαπάτησες το λάθος σκουλήκι.

Ετσι είναι η ζωή. Και όπως έλεγε ένας Μίκης που έχει φάει την ζωή με την κουτάλα ... κάποιος πηγαίνει πίσω, πίσω, πίσω… κι όταν θα ακουμπήσει τον τοίχο ...

... γίνεται ή προδότης ή ήρωας.

Εκεί ακριβώς βρίσκεσαι τώρα αριστερέ.

23-7-2015 

Αριστερέ ... οι ηγέτες σου τόχουν διαβεί οριστικά το όριο και κανένας δεν βλέπει πουθενά ... τους ήρωες.

Μόνο βλέπει τους ηγέτες σου ... να δηλώνουν πως "δεν πιστεύουν" σε αυτό που θα σου κάνουν ... 

αλλά την έχουν υπογράψει την θυσία σου, 

για το "καλό" της "πατρίδας" !!!

Μιάς "πατρίδας" ... με σακάτη λαό ... της "πατρίδας" των άλλων !!! 

Μόνο βλέπει κάποιους άλλους απ΄τους ηγέτες σου ... να δηλώνουν πως "διαφωνούν" με αυτούς που σε θυσιάζουν ... αλλά τους στηρίζουν για το καλό της ίδιας "πατρίδας" ... των άλλων !!!

Μόνο βλέπει ηγέτες ... που θα σε σώσουν ή θα σ΄έσωζαν ... με τα σχέδια των εχθρών σου !!! 

Μόνο βλέπει ηγέτες ... ταμπουρωμένους στ΄οχυρό τους ... να πυροβολούν μόνο τον λαό και να κοκορεύονται πως κανείς δεν είναι πιό αριστερός απο αυτούς !!!

Μόνο βλέπει τους ηγέτες που σε κορόιδεψαν αισχρά ... να τολμούν ακόμα να σου δίνουν"εγγυήσεις" πως θα παλέψουν για το συμφέρον σου !!!

Μόνο βλέπει ηγέτες ... να ξευτιλίζουν μπροστά στα μάτια σου ... 

την αριστερή σου ύπαρξη. 

Μόνο βλέπει τους ηγέτες ... να "μετανοιώνουν" που συνυπογράφουν την σφαγή σου με τους εκβιαστές, με τους πραξικοπηματίες !!! 

Δεν μετανοιώνουν αριστερέ ... την λεία μοιράζουν !!! 

Μόνο βλέπει ηγέτες ακόμα και την ύστατη ώρα να σε τρομάζουν ... πως αν αυτοί αποτύχουν... σειρά θα έχουν τα άλλα τέρατα της ιστορίας ... τα μαύρα τα φοβερά !!! 

Και το κάνουν την ίδια στιγμή ... που συνυπογράφουν συμβόλαια με τους εκτροφείς αυτών των τεράτων. 

Αριστερέ οι ηγέτες σου ... τα έχουν "βρεί" με τους θηριοδαμαστές των μαύρων τεράτων. 

Οταν τα ξαμολύσουν θα είναι συνυπεύθυνοι !!! Η ιστορία αυτό μας δείχνει !!! 

Δεν θέλουν μόνο να σε φοβίσουν !!! Δεν θέλουν μόνο να συνηθίσεις άλλο ένα τέρας !!!

Να σε τυφλώσουν θέλουν !!! Να μην δείς το δικό σου δρόμο.

Να σε κάνουν συνένοχο θέλουν !!! 

Μόνο ένα πράμα τους τρομάζει. Να δείς τον πραγματικό στόχο. 

Τώρα ... όσο είναι νωρίς ... πριν προλάβουν να σε γονατίσουν, να σε εξαθλιώσουν.

Το έχουν μάθει καλά το κόλπο. Αν σε καταφέρουν να σκύψεις ... ξέρουν πως το έχουν κερδίσει το παιχνίδι.

Ξέρουν πως τότε θα έχουν να κάνουν ... ή με ένα λαό παραλυμένο ... ή με ένα λαό που θα αντιδράσει "αρρωστημένα" !!!

Αριστερέ οι ηγέτες σου ... έχουν κάνει τα πάντα ... και για τα δυό σενάρια. 

Να και το plan A ... να και το Plan B !!! 

Ολα τα σχέδια έτοιμα ... σε περιμένουν.

23-7-2016

Αριστερέ πέρασε ένας χρόνος ακόμα της αριστερής κυβέρνησης, της δικιά σου κυβέρνησης, εκείνης που ένα απο τα εκατό που έλεγε ... να έκανε, πάλι θα ήσουν ευχαριστημένος. 

Κι΄όμως αυτό το ένα απο τα εκατό ... δεν υπάρχει πουθενά αριστερέ. 

Αντί γι΄αυτό ... σου φόρτωσαν στο κεφάλι καμμιά κατοστή ακόμα ξυράφια που σκίζουν τη ζωή σου αδιάκοπα. 

Προχτές μάλιστα, στη Βαρσοβία, σχεδόν υπέγραψαν την θανατική πλήν ένδοξη καταδίκη του παιδιού σου και ας το έκρυψαν τα κανάλια της διαπλοκής παρεούλα με τους ηγέτες σου ...

... και σύ ακόμα περιμένεις το ένα απο τα εκατό !!! 

Το ξέρουν οτι το περιμένεις ... σε ξέρουν καλά επειδή καθοδηγούν το μυαλό σου ... και φρόντισαν να στο προσφέρουν, να το κατασκευάσουν ... ειδικά για σένα. 

Απλή αναλογική το βάφτισαν και ας ξέρουμε όλοι πως δεν είναι. 

Παρόλα αυτά εσύ ... τσιμπάς και πάλι ... "έστω κάτι είναι κι΄αυτό" μας λές ... χωρίς να βλέπεις πως απο τον παλιό αγωνιστή έχεις μεταμορφωθεί σε ένα άβουλο άνθρωπο μειωμένων απαιτήσεων. 

Απ΄τον παλιό σου καλό εαυτό έχει μείνει μόνο ... ένας ηλίθιος εγωισμός που σε κρατάει καθηλωμένο ... στην καταστροφή σου. 

Αριστερέ τρίβουν τα χέρια τους με την περιπτωσή σου. 

Πέτυχαν ... αυτό που επιδίωκαν. 

Να σε κάνουν να αντιδράς αρρωστημένα. 

Δεν τους φτάνει να μην τους ενοχλείς και να μην τους εμποδίζεις, τώρα πιά δεν τους αρκεί να σε παραλύσουν ... σε έχουν κάνει ήδη συνένοχο. Συνένοχο στον κατήφορο με τα μαύρα τέρατα !!! 

Εκεί ακριβώς βρίσκεσαι τώρα "ένδοξε αντιφασίστα"

https://antivaro-for-marx-and-lenin.blogspot.gr/2016/07/5-23-7-2016.html#more

Ξύπνα ... πριν σε καταπιεί ο εφιάλτης.

Επισημάνσεις: Viva La Revolucion
Το σκίτσο του Ι. Βάη Απ' το Ριζοσπάστη !!