Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

15 Δεκεμβρίου, 2023

10000 ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΑΛΙΕΥΤΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΕΕ ΤΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ

Yianis Makridakis:

Ως άνθρωπος που έχασα την ξύλινη βάρκα του πατέρα μου

όταν βγήκε στη σύνταξη και την έκοψε επιδοτούμενος από την ΕΕ και βρίσκοντας ανυπέρβλητα εμπόδια από το νεοελληνικό κράτος στην επιθυμία μας να μου την μεταβιβάσει, 
πώς νομίζετε ότι νιώθω διαβάζοντας την παρακάτω είδηση:
Τα υπουργεία Ναυτιλίας και Παιδείας σχεδιάζουν τη δημιουργία σχολής καραβομαραγκών, όπως ανακοίνωσε, ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Χρ. Στυλιανίδης σε εκδήλωση για την παρουσίαση του προγράμματος σπουδών της εκπαιδευτικής δομής της ξυλοναυπηγικής.
Όπως αποκάλυψε ο ίδιος «τα προηγούμενα χρόνια καταστράφηκαν δυστυχώς πάνω από 10.000 παραδοσιακά αλιευτικά πλοία. 
Είναι κρίμα που χάθηκε τέτοιος πλούτος. Πολλά από αυτά τα σκάφη θα μπορούσαν να διασωθούν και να μετατραπούν, με μικρό κόστος, σε ιδιωτικά ή επαγγελματικά σκάφη αναψυχής. Χάσαμε αυτόν τον πλούτο, να μη χάσουμε ούτε ένα επιπλέον».
Έγραψα κάποτε το Λαγού μαλλί, την νουβέλα για την χαμένη αξιοπρέπεια του νεοελληνικού κράτους με ήρωα τον καπτα Σίμο το Σφαντό, που πέθανε προτού προλάβει να κόψει το καΐκι του, αναγκασμένος να φτάσει σε αυτή την απεγνωσμένη κίνηση για να γλυτώσει από την νεα τάξη πραγμάτων, την απειλητική για την αξιοπρέπεια και τη ζωή.
Πήγα προχθές στο καρνάγιο του Παπόρια, του κορυφαίου καραβομαραγκου στο Αιγαίο πέλαγος και τον είδα να κάθεται άεργος και να μιλάει με το κουφάρι της Ρουχουνιώτισας και τα άλλα που περιμάζεψε να σαπίσουν ήσυχα κοντά του.

Ο υπουργός λέει ότι όλη αυτή η καταστροφή γίνηκε μοναχή της. 
Καταστράφηκαν μόνα τους τα σκαριά, δεν τα κατέστρεψε η πολιτική τους, δεν φταίνε πουθενά αυτοί που κυβερνούν εδώ και δεκαετίες. Δεν φταίει η πολιτική , όλα τα κακά τα πλασάρουν σαν φυσικά φαινόμενα.
 
Κάθε πολίτης με στοιχειώδη μόρφωση και κοινωνική συνείδηση υποφέρει σ αυτή τη χώρα διότι όσο και να φωνάζει για την καταστροφή που βλέπει να συμβαίνει μπροστά στα μάτια του δεν εισακούγεται ποτέ, λοιδορείται κιόλας , και έρχεται μετά από χρόνια μια στιγμή που διαβάζει από χείλη επίσημα ότι δυστυχώς κάποτε έγινε ζημιά. Μοναχή της. Δεν φταίει κανείς. Πάμε παρακάτω. Το ίδιο θα γίνει σε μερικά χρόνια και με τις Βιομηχανικές ΑΠΕ στα βουνά, στους κάμπους και στα νησιά.
Θα βγει ένας παρόμοιος σαλτιμπαγκος σαν τον Στυλιανίδη στο μέλλον και θα πει δυστυχώς χάθηκαν τα βουνά μας, τα νησιά μας, τα νερά, μας, τη γη μας. Μόνα τους θα χουν χαθεί κι αυτά. Δεν θα φταίει κανένας

20 Ιανουαρίου, 2020

OI "ΦΙΛΟΙ-ΣΥΜΜΑΧΟΙ-ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ" ΣΑΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ (!!)


Προβληματισμό προκαλούν οι αναφορές ελληνικών και κυπριακών ΜΜΕ σχετικά με δηλώσεις του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά την επιστροφή του από τη Διάσκεψη του Βερολίνου, σύμφωνα με τις οποίες η Τουρκία έχει επαφές με την Ιταλία για πραγματοποίηση γεώτρησης ανοιχτά της Λιβύης.
«Αυτήν τη στιγμή η Ιταλία είναι σε επαφές μαζί μας, ώστε, στο πλαίσιο της συμφωνίας με τη Λιβύη, να πραγματοποιήσουμε γεώτρηση», ισχυρίστηκε ο Τούρκος πρόεδρος.
«Επειδή τώρα οι ακτές μας βλέπουν τις ακτές της Λιβύης, έχουμε πλέον τη δυνατότητα να κάνουμε αυτό που δεν έκανε η Κύπρος κι αυτό τρελαίνει την Ελλάδα... Εξάλλου, εμείς έχουμε την πιο μεγάλη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο. Και αυτό μας δίνει μια επιπλέον δυνατότητα», υποστήριξε.
Υπενθυμίζεται ότι η Ιταλία δεν έχει υπογράψει ακόμη τη συμφωνία για τον «East Μed», ενώ οι δηλώσεις αυτές έρχονται την ώρα που η Τουρκία στέλνει το «Γιαβούζ» για γεώτρηση ανοικτά της Λεμεσού.
Κωλυσιεργεί η ΕΕ με την επιβολή κυρώσεων

Την ίδια ώρα η ΕΕ συνεχίζει να θρέφει με τη στάση της την τουρκική προκλητικότητα. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο σημερινό Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ) της ΕΕ οι υπουργοί Εξωτερικών το μόνο που συμφώνησαν ήταν να «επισπεύσουν» την κατάρτιση της λίστας των κυρώσεων, ζητώντας από την ομάδα εργασίας του Συμβουλίου να καταγράψει τα ονόματα των ατόμων και των οντοτήτων που θα περιληφθούν στη λίστα των σχετικών αποφασισμένων κυρώσεων για τις παράνομες τουρκικές γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, όπως ανακοίνωσε ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ.
Ερωτηθείς σχετικά ο ύπατος εκπρόσωπος τόνισε ότι η ομάδα εργασίας πρέπει να επισπεύσει την εργασία της και να καταλήξει σε απόφαση.
Ο ύπατος εκπρόσωπος προήδρευσε της τακτικής συνάντησης του ΣΕΥ και ενημέρωσε τον Τύπο στις Βρυξέλλες πως η συζήτηση ολοκληρώθηκε χωρίς αποφάσεις, αλλά με έναρξη της κατάλληλης προεργασίας για τα επόμενα βήματα της ΕΕ παράλληλα και σε σχέση με την εφαρμογή των αποφάσεων της Διάσκεψης του Βερολίνου για τη Λιβύη.

(Με πληροφορίες απο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΚΥΠΕ, «Sigma»)



Σε ανακοίνωσή του για τη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:
«Η Διάσκεψη του Βερολίνου ούτε έφερε τελικά, ούτε θα μπορούσε να φέρει λύση που θα εξασφαλίζει την ειρήνη, τη σταθερότητα στη Λιβύη και τα συμφέροντα του λιβυκού λαού.
 Άλλωστε, οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της Διάσκεψης είναι αυτοί που ευθύνονται για το ΝΑΤΟικό πόλεμο του 2011 και τη διάλυση της Λιβύης, για τις στρατιωτικές συγκρούσεις που είναι σε εξέλιξη και έχουν ρίξει το λαό αυτής της χώρας στη δυστυχία.

Οι "ευχές" που αποτυπώνονται στο σχέδιο απόφασης για "κατάπαυση του πυρός", "τήρηση του εμπάργκο όπλων" ή την "αποχώρηση ξένων στρατιωτικών δυνάμεων", δεν μπορούν να αναχαιτίσουν ή να αναιρέσουν τις πραγματικές αιτίες της σύγκρουσης, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τις ενεργειακές πηγές, στους οποίους συμμετέχουν, τόσο ο στρατηγός Χάφταρ, όσο και ο δοτός πρωθυπουργός Σάρατζ.

Το ΚΚΕ έχει σημειώσει πως οι πολεμικές εστίες, που δημιουργήθηκαν με τις επεμβάσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, όπως στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Συρία και τη Λιβύη, είναι ανοιχτές πληγές που "κακοφορμίζουν" από την αναμέτρηση ανάμεσα στο Ευρωατλαντικό μπλόκ, τη Ρωσία και την Κίνα.

Η "ιμπεριαλιστική ειρήνη", με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, δεν μπορεί να εξασφαλίσει πραγματική ειρήνη, προς όφελος του λαού της Λιβύης και των άλλων λαών της περιοχής, περιέχει το σπέρμα της όξυνσης της κατάστασης και της κλιμάκωσης του πολέμου.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες που περιπλέκονται με την τουρκική επιθετικότητα και την απαράδεκτη τουρκο-λιβυκή συμφωνία, για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών, η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, εμπλέκει πιο βαθιά τη χώρα στο "φαύλο κύκλο" των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών».









03 Μαΐου, 2019

ΜΑΖΙ Κ ΑΝΤΑΜΑ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕ-ΣΟΣΙΑΛΦΙΛΕΛΕ-ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ !!

Το Viva La Revolucion Αποκαλύπτει τα πεπραγμένα των πολιτικών δυνάμεων στη Ε.Ε.:

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ - «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ» 2019 - 2024
Η ΕΕ αλλάζει μόνο προς το χειρότερο για τους λαούς!
Μαζί κι αντάμα νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, ακροδεξιοί και φυσικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν την περασμένη 5ετία το 90% των αποφάσεων της Κομισιόν, που τώρα προαναγγέλλει νέα αντιλαϊκή επέλαση
Την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στην ΕΕ, με άξονες την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ιμπεριαλιστικής ένωσης, με τη μετάβαση προς μια «πραγματική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ενωση», την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης με τη συνέχιση του «μετασχηματισμού της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, προαναγγέλλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενόψει της αλλαγής σκυτάλης που θα ακολουθήσει μετά τις ευρωεκλογές, με τη συγκρότηση της επόμενης Κομισιόν.
Αυτά καταγράφονται στις «συστάσεις» που διατύπωσε η Κομισιόν για το επόμενο «στρατηγικό θεματολόγιο» της περιόδου 2019 - 2024, ως «συμβολή» στο διάδοχο σχήμα, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, και ενόψει της Συνόδου Κορυφής την ερχόμενη Πέμπτη 9 Μάη στο Σιμπίου της Ρουμανίας, επιβεβαιώνοντας «πανηγυρικά» πως η ιμπεριαλιστική ένωση της ΕΕ αλλάζει μόνο προς το χειρότερο για τους λαούς, ανεξάρτητα από εναλλαγές στους αντιλαϊκούς διαχειριστές και το ποιος θα εκλεγεί πρόεδρός της.
Εξάλλου, για τα παραμύθια περί δήθεν αγεφύρωτων «διαχωριστικών γραμμών» ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις, παραπάνω από αποκαλυπτικό είναι το «ταμείο» που κάνει η Κομισιόν για τις αντιλαϊκές αποφάσεις που προώθησε τα προηγούμενα χρόνια, όπου χαρακτηριστικά επισημαίνει:
«Η Επιτροπή υπέβαλε 471 νέες νομοθετικές προτάσεις και μετέφερε επιπλέον 44 προτάσεις που παρουσιάστηκαν από προηγούμενες θητείες. Από αυτές, 348 προτάσεις εγκρίθηκαν ή συμφωνήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατά τη διάρκεια της τρέχουσας θητείας», τονίζοντας επιπλέον πως «είναι αξιοσημείωτο ότι στο 90% περίπου των περιπτώσεων ο τελικός συμβιβασμός εγκρίθηκε με συναίνεση στο Συμβούλιο των Υπουργών και, ως εκ τούτου, υποστηρίχθηκε και από τα 28 κράτη - μέλη».
Με δυο λόγια, όλοι μαζί, νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, «αριστεροί» και ακροδεξιοί - και φυσικά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ψήφισαν το 90% των αντιλαϊκών αποφάσεων της ΕΕ την περασμένη πενταετία!
Αυτό είναι το «προοδευτικό μέτωπο» μέσα κι έξω, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που κατά τ' άλλα για να εγκλωβίσει τον λαό στα κάλπικα διλήμματα και στην απάτη ότι δήθεν η ΕΕ μπορεί να αλλάξει σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, «ξεσπαθώνει» τάχα κατά των «νεοφιλελεύθερων», «συντηρητικών» και ακροδεξιών κυβερνήσεων και πολιτικών δυνάμεων με τις οποίες μαζί κι αντάμα ψηφίζουν την τεράστια πλειοψηφία των αποφάσεων της ιμπεριαλιστικής ένωσης.
Για μια ακόμα φορά, επιβεβαιώνεται ότι το πραγματικό δίλημμα για τον λαό μπροστά και στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι ένα: Αν θα στηρίξει την ίδια αντιλαϊκή πορεία που μας έφερε έως εδώ, αυτή του κεφαλαίου και της ΕΕ που στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα και προμηνύει τα χειρότερα για τον ίδιο, ή αν θα βάλει πλάτη για να οργανωθεί η αντεπίθεση με ισχυρό ΚΚΕ.
«Κατευθύνσεις» για τη νέα αντιλαϊκή επέλαση
Πάνω σε αυτήν τη δεδομένη συναίνεση των αστικών πολιτικών δυνάμεων για τα βασικά ζητούμενα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, παράλληλα βέβαια και με τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς και τις διαιρέσεις που εκδηλώνονται με φόντο τους ισχνούς ρυθμούς οικονομικής ανάκαμψης, η Κομισιόν δείχνει προς την κατεύθυνση της κλιμάκωσης των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και ανατροπών, λέγοντας πως οι μελλοντικές δράσεις θα «πρέπει» να επικεντρωθούν σε 5 άξονες και συγκεκριμένα:
1. Μετάβαση προς μια «πραγματική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ενωση», ώστε η αμυντική συνεργασία εντός της ΕΕ να «καταστεί ο κανόνας και όχι η εξαίρεση».
Σύμφωνα με την υπάρχουσα πρόταση, ο προϋπολογισμός του «ολοκληρωμένου Ευρωπαϊκού Ταμείου Αμυνας» θα φτάσει σταδιακά στα επόμενα χρόνια στα 13 δισ. ευρώ. Ο πακτωλός χρημάτων που δίνονται για τα παραπάνω προγράμματα, που αποτελούν μέρος της «Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας», είναι αποκαλυπτικός για την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας της ΕΕ, την πολύπλευρη προετοιμασία της για συγκρούσεις με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και για επεμβάσεις όπου το επιτάσσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων της.
Ηδη για τη διετία 2019 - 2020 «τρέχουν» τα «πρόδρομα» προγράμματα, ύψους 525 εκατ. ευρώ.Μεταξύ αυτών βρίσκονται και τα κονδύλια για την «ικανότητα πραγματοποίησης επιχειρήσεων "υψηλής έντασης": Την αναβάθμιση ή την ανάπτυξη της επόμενης γενιάς ικανοτήτων χερσαίων πληγμάτων ακριβείας, ικανοτήτων χερσαίων πολεμικών επιχειρήσεων, ικανοτήτων εναέριων πολεμικών επιχειρήσεων και μελλοντικών ναυτικών συστημάτων», όπως επί λέξει ανάφερε σε πρόσφατη ανακοίνωση η Κομισιόν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα πρωτοστατεί και εδώ, στους βρώμικους πολεμικούς σχεδιασμούς της ΕΕ.
2. «Ανταγωνιστική Ευρώπη»: Στον συγκεκριμένο άξονα δεσπόζει η «εμβάθυνση της ΟΝΕ» με τον «εκσυχρονισμό και την πλήρη υλοποίηση της ενιαίας αγοράς σε όλες τις πτυχές της», που σηματοδοτεί την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων «σε όλο το εύρος».
Μεταξύ άλλων, στα επίδικα της «επόμενης μέρας» συγκαταλέγονται η αναβάθμιση του ESM με ρόλο διασώστη «ύστατης καταφυγής» για τις τράπεζες, η «Τραπεζική Ενωση» με παράλληλη επίτευξη της μείωσης των «κόκκινων» δανείων και του «επιμερισμού» των κινδύνων, που σηματοδοτεί ένταση των εκβιασμών προς τα λαϊκά στρώματα, το ζήτημα του ενιαίου προϋπολογισμού της Ευρωζώνης κ.λπ.
Επιπλέον, ως αντιλαϊκή παρακαταθήκη τονίζεται: «Πρέπει να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας, διασφαλίζοντας παράλληλα τον δίκαιο χαρακτήρα της», δείχνοντας δηλαδή προς την κατεύθυνση των νέων αντεργατικών ανατροπών για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι στην πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «απασχόληση», που δημοσιοποιήθηκε στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» για το 2019, τα επιτελεία της ΕΕ τόνιζαν μεταξύ άλλων: «Δεδομένης της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, οι συντάξεις πρέπει να προσαρμοστούν. Ο εργασιακός βίος ξεκινά αργότερα και η διάρκειά του αυξάνεται καθώς οι άνθρωποι ζουν συνολικά περισσότερο. Επιπλέον (...) η τρίτη σχετική διάσταση της επάρκειας των συντάξεων είναι η διάρκεια της συνταξιοδότησης».
Οσο για τον «δίκαιο χαρακτήρα» των ανατροπών αυτών, η Κομισιόν εννοεί την «ισονομία» των καπιταλιστών να εκμεταλλεύονται εξίσου και ενιαία σε όλη την ΕΕ την εργατική τάξη.
3. «Δίκαιη Ευρώπη»«Πρέπει να συνεχίσουμε να επιτυγχάνουμε απτά αποτελέσματα όσον αφορά την υλοποίηση του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», τονίζεται από την πλευρά της Κομισιόν.
Πρόκειται για τη στρατηγική της ΕΕ, που με τον μανδύα των υποτιθέμενων «κοινωνικών δικαιωμάτων» προωθεί το ξήλωμα μιας σειράς δικαιωμάτων των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων και παράλληλα παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, με την αξιοποίηση και μιας δεξαμενής πάμφθηνης εργατικής δύναμης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ως «κοινωνικά δικαιώματα» προωθούνται η λεγόμενη «ενεργός γήρανση», η δουλειά έως τον τάφο παράλληλα με τις συντάξεις πείνας, ο καθορισμός του κατώτερου μισθού από το κράτος και όχι από ΣΣΕ, όπως προβλέπει ο κατάπτυστος νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, η διαμόρφωση «Ειδικών Οικονομικών Ζωνών» - εργασιακών κάτεργων κ.ο.κ.
Ενδεικτικά, ως «σύσταση που συνάδει με τις αρχές του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», στο πλαίσιο του φετινού «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» η Κομισιόν έχει υποδείξει «ελάφρυνση της φορολόγησης της εργασίας», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλονται μέσω της εργοδοσίας, αλλά και παρεμβάσεις για την ανακύκλωση της «ευέλικτης» εργασίας, με κατεύθυνση την «αποτελεσματικότητα και την επάρκεια των ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας», αλλά και την «ενίσχυση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας», όπως βαφτίζουν τα μέτρα διαχείρισης της επίσημης φτώχειας.
4. «Βιώσιμη Ευρώπη»: Οι σχετικές παρεμβάσεις εμφανίζονται να περιστρέφονται στην «καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής», στην αποδοτικότερη χρήση πόρων, στην «πράσινη ανάπτυξη», τις «βιώσιμες καινοτομίες». Αυτά βέβαια συνδέονται με τις «πράσινες» μπίζνες και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο όσο και το κύριο ζήτημα της «ενεργειακής ασφάλειας» και τη μείωση του «ενεργειακού κόστους», που με τη σειρά τους αποτελούν κρίσιμο ζήτημα για την ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαίων βιομηχάνων.
Την ίδια ώρα, η Κομισιόν, σε προηγούμενη ανακοίνωση αναφορικά με τη διοχέτευση νέου πακέτου κοινοτικών κεφαλαίων σε «καινοτόμους» κλάδους, τονίζει ότι «ο παγκόσμιος ανταγωνισμός εντείνεται και η Ευρώπη πρέπει να αυξήσει την ικανότητά της για καινοτομία και ανάληψη κινδύνων, προκειμένου να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό σε μια αγορά που διέπεται όλο και περισσότερο από νέες τεχνολογίες». Σ' αυτό το φόντο, οι δυσκολίες στην ανάληψη των επενδυτικών «κινδύνων» που οι ίδιοι διαπιστώνουν, δηλαδή το ενδεχόμενο της «χασούρας» των «επενδυτών», περιορίζεται ή ακόμα και εξαλείφεται μέσω της χρηματοδότησης από τα ταμεία της ΕΕ, που προέρχονται βέβαια από τη λεηλασία των λαών της.
Στο πλαίσιο μάλιστα του νέου μακροπρόθεσμου προϋπολογισμού 2021 - 2027, τα κονδύλια που θα διοχετευθούν σε μονοπώλια και επιχειρηματικούς ομίλους για την «ανάπτυξη της καινοτομίας» και τη θωράκιση της κερδοφορίας τους θα φτάσουν στα 100 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την πρόταση της Κομισιόν.
5. «Ευρώπη που ασκεί επιρροή». Πρόκειται για την προσπάθεια ανάληψης ηγετικού ρόλου στο πλαίσιο των γεωπολιτικών ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Σε αυτό το κάδρο εντάσσεται και ο «ενισχυμένος διεθνής ρόλος του ευρώ (που) θα αυξήσει επίσης την οικονομική και νομισματική κυριαρχία της Ευρώπης».
Σε αυτό το πλαίσιο, η Κομισιόν ήδη έχει εκδώσει «σύσταση για την προώθηση της ευρύτερης χρήσης του ευρώ στις διεθνείς ενεργειακές συμφωνίες και συναλλαγές». Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «με τον τρόπο αυτό θα υποστηριχθεί ο στόχος της ΕΕ να οικοδομήσει μια Ενεργειακή Ενωση που κατοχυρώνει τον ασφαλή, βιώσιμο και προσβάσιμο ενεργειακό εφοδιασμό».
Μεταξύ άλλων επισημαίνεται ότι «η εν λόγω σύσταση θα εξασφαλίσει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις μεγαλύτερη αυτονομία και ίδια χρηματοδότηση με μειωμένη έκθεση σε νομικές ενέργειες εκ μέρους δικαιοδοσιών τρίτων χωρών».
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

10 Απριλίου, 2019

O "ΧΟΡΌΣ", ΤΑ ΕΣΏΡΟΥΧΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ και ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ...

Το Viva La Revolucion Αποκαλύπτει: τη «ευρωπαϊκή κανονικότητα» που ετοιμάζουνε να ζήσουμε... Αν δεν πάρουμε τη Τύχη της Ζωής στα δικά μας χέρια.


Ευρωπαϊκή...

Εικόνες... «ευρωπαϊκής κανονικότητας» θα ζήσουν, όπως όλα δείχνουν, τους επόμενους μήνες και χρόνια χιλιάδες λαϊκά σπίτια, που η κυβέρνηση προκλητικά πανηγυρίζει ότι θα τους επιδοτεί τάχα τις δόσεις για τα «κόκκινα» δάνεια, στην πραγματικότητα επιδοτώντας τους τραπεζίτες και βάζοντας το πιστόλι στον κρόταφο των ίδιων για να αποπληρώσουν τα υπόλοιπα. 
Η σχετική Υπουργική Απόφαση που εκδόθηκε τη Δευτέρα, πέρα απ' όλα τα άλλα κριτήρια που θέτει (π.χ. η συνεισφορά του Δημοσίου διακόπτεται αυτόματα σε περίπτωση που ο δικαιούχος καθυστερήσει την καταβολή του δικού του ποσού για 3 μηνιαίες δόσεις), προβλέπει την υποχρέωση των δικαιούχων να «συναινούν στη διενέργεια κοινωνικής έρευνας και σε κατ' οίκον επισκέψεις από αρμόδιους υπαλλήλους, αν απαιτηθεί, για επιτόπια επαλήθευση της σύνθεσης του νοικοκυριού»! Με δυο λόγια, οι διάφοροι κρατικοί μηχανισμοί θα μπορούν να μπουκάρουν στα σπίτια και να τα κάνουν «φύλλο και φτερό», μην τυχόν και υπάρχει κανένα μέλος του νοικοκυριού με εισόδημα που κρύβεται από τις τράπεζες και το κράτος!

... κανονικότητα

Αυτή η βαρβαρότητα, που η κυβέρνηση παρουσιάζει με θράσος ως «φιλολαϊκή στεγαστική πολιτική», θυμίζει όσα έγραφε προ μηνών ο «Ριζοσπάστης», με αφορμή τα σπίτια - «τρύπες» που δικαιούνται οι άνεργοι στη Γερμανία, στην καρδιά της καπιταλιστικής ΕΕ, στο πλαίσιο του περιβόητου προγράμματος «Χαρτζ 4». 

Εκεί, οι άνεργοι κινδυνεύουν με έξωση αν οι υπηρεσίες διαπιστώσουν σε «αιφνιδιαστικές επισκέψεις» ότι υπάρχουν δύο οδοντόβουρτσες στο μπάνιο ή ξένα εσώρουχα στα συρτάρια, στοιχεία που μαρτυρούν ότι ο δικαιούχος φιλοξενεί και άλλο άτομο στο σπίτι και άρα μοιράζονται κάποια έξοδα, χωρίς να το έχει δηλώσει στην Υπηρεσία! 
Οι ομοιότητες κάθε άλλο παρά συμπτωματικές είναι: Η υποτιθέμενη «κοινωνική πολιτική» της ΕΕ, που στην Ελλάδα υπηρετούν εξίσου ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, τα άλλα αστικά κόμματα και οι εκλεκτοί τους στην Τοπική Διοίκηση, δίνει ένα εκεί που παίρνει δέκα, αντικαθιστά τα δικαιώματα με προσωρινά «ψίχουλα», κι αυτά υπό προϋποθέσεις, ενώ λειτουργεί και ως πολυπλόκαμος μηχανισμός ενσωμάτωσης και καταστολής των πιο εξαθλιωμένων. 
Αυτά μαζί με άλλα βρίσκονται στον πυρήνα του «νέου κοινωνικού συμβολαίου» που προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας από τους εργαζόμενους να βάλουν την υπογραφή τους στην πολιτική που τσακίζει τις σύγχρονες ανάγκες. 
Διέξοδος και εδώ είναι η σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ, του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της, για μια Ελλάδα και Ευρώπη του σοσιαλισμού, όπου στο επίκεντρο θα είναι οι ανάγκες των εργαζομένων, των λαών και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου και των τραπεζών.

Παλμαρέ

Ενα άρθρο που θα περίμενε να το διαβάσει κανείς στο site της Χρυσής Αυγής, δημοσιεύτηκε στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κούλογλου.

 Ενας από τους αρθρογράφους της ιστοσελίδας, σχολιάζοντας τις παρεμβάσεις συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ για τις μαφιόζικες πρακτικές της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, πέρα από ανυπόστατες κατηγορίες και συκοφαντίες, αναμασά και μπόλικο αντικομμουνισμό, κάτω από τον τίτλο «Το συνέδριο της ΓΣΕΕ, το ΠΑΜΕ, ο σταλινισμός και η δημοκρατία». 
Καμιά εντύπωση δεν προκαλεί. Κυβέρνηση, εργοδοσία, αστικά κόμματα, εργατοπατέρες και Χρυσή Αυγή, στάθηκαν σαν μια γροθιά απέναντι στη μάχη που έδωσαν όλες τις προηγούμενες μέρες συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα για να μη νομιμοποιηθούν η νοθεία και η ωμή παρέμβαση της εργοδοσίας στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αξιοποίησαν όλα τα μέσα για να συκοφαντήσουν και να εμποδίσουν την προσπάθεια να «ανασάνουν» τα σωματεία, να χειραφετηθούν από την εργοδοσία και το κράτος: Από απειλές, συκοφαντίες και αντικομμουνισμό, μέχρι «νουθεσίες» και «ίσες αποστάσεις», ώστε να βγει λάδι και να πέσει στα μαλακά η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ για τις αθλιότητές της. 
Μετά κι απ' αυτό το άρθρο, δίπλα στις δηλώσεις Τζήμερου και Μιχαλολιάκου, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δίκαια αποκτά μια θέση στο παλμαρέ όσων πρωταγωνιστούν για τη συγκρότηση της ...«προοδευτικής συμμαχίας ενάντια στην ακροδεξιά» που διαφημίζει το κόμμα του.

Προϋπηρεσία

Στην «προοδευτική συμμαχία» του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με παλιά και νέα ρετάλια της σοσιαλδημοκρατίας, βρήκε χώρο και ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. 

Οποιος προσπαθήσει να τον αναγνωρίσει, ανατρέχοντας σε κάποιον αγώνα των εργαζομένων της ΔΕΗ, ατύχησε. Για άλλα πράγματα είναι γνωστός ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής. 
Οπως για τις δηλώσεις του καταμεσής της κρίσης ενάντια στους «μπαταχτσήδες» μεροκαματιάρηδες που «φεσώνουν» την Επιχείρηση. «Μανούλα» στο στήσιμο του «κοινωνικού αυτοματισμού», έφτανε να εκβιάζει τα λαϊκά νοικοκυριά ότι «αν δεν πληρώσουν όσοι χρωστούν, θα ανέβουν τα τιμολόγια για όλους». Με τέτοιο κυνισμό ούτε η διοίκηση της ΔΕΗ δεν τολμούσε να μιλήσει, σε μια περίοδο που τα σπίτια ξεπάγιαζαν από το κρύο, τα μαγκάλια έκαιγαν σαν τρελά και τα χρέη των λαϊκών νοικοκυριών αυξάνονταν προς τη ΔΕΗ και παντού. 
Και προφανώς οι δηλώσεις αυτές δεν απευθύνονταν σε βιομήχανους και λοιπούς μεγάλους πελάτες της Επιχείρησης, αφού γι' αυτούς η ΔΕΗ υπήρξε πάντα γαλαντόμα, με μειωμένα τιμολόγια, αλλεπάλληλες προσφορές και άλλα για τα οποία η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ είχε καταπιεί τη γλώσσα της. Ε, όπως φαίνεται, ήρθε η ώρα να ανταμειφθεί και ο πρόεδρος για τις υπηρεσίες του, αναλαμβάνοντας αναβαθμισμένα καθήκοντα...

09 Απριλίου, 2019

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ: Άραγε Ποία Είναι η Βούληση της Ε.Ε. ?

Το Viva La Revolucion Σας Ενημερώνει για την Υγεία: Δείτε τι Γίνεται στη Σουηδία και ποίες οι αποφάσεις της Ε.Ε.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
-Κεντρική κατεύθυνση της ΕΕ η εμπορευματοποίηση της Υγείας  
Περιοδεία στο Νοσοκομείο «Αγία Όλγα» πραγματοποίησε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και εκ νέου υποψήφιος
«Στη Σουηδία, το μοντέλο που ήδη προωθείται στα νοσοκομεία της χώρας προβλέπει 6 λεπτά προετοιμασία του ασθενή, 6 λεπτά εξέταση, 6 λεπτά διάγνωση. Δίπλα στο ιατρικό συμβούλιο υπάρχει και ο οικονομολόγος, για να "κόβει" ασθενείς και ιατρικές πράξεις που υπερβαίνουν τον προϋπολογισμό του νοσοκομείου. Σήμερα οι πολίτες της Σουηδίας αναφέρουν την κατάσταση στην Υγεία ως το νούμερο 1 πρόβλημα. Κι αυτή είναι γενική κατεύθυνση για όλες τις χώρες της ΕΕ: Εντατικοποίηση της δουλειάς, ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, μισθοί πείνας για τους εργαζόμενους και η προστασία της ζωής, της υγείας του λαού στο ζύγι του "κόστους - οφέλους"».
Αυτές και άλλες εικόνες από το άμεσο και ακόμα πιο ζοφερό μέλλον στο χώρο της Υγείας, αφού ήδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί (και) τη συγκεκριμένη αντιλαϊκή κατεύθυνση μέσω και των 10λεπτων εξέτασης και διάγνωσης που προβλέπονται στις πολυδιαφημισμένες ΤΟΜΥ, μετέφερε σήμερα κατά τη διάρκεια περιοδείας του στο Νοσοκομείο «Αγία Ολγα» ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και εκ νέου υποψήφιος, επικεφαλής κλιμακίου του ΚΚΕ όπου συμμετείχε και ο υποψήφιος δήμαρχος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στη Ν. Ιωνία, Κώστας Κατιμερτζόγλου.
Στη συζήτηση με τους εργαζόμενους κυριάρχησαν το αίσχος των ατομικών συμβάσεων (σίτιση, φύλαξη κ.ά.), η ασυδοσία του εργολάβου σε βάρος των 70 καθαριστριών, η έλλειψη μόνιμου προσωπικού (ιδιαίτερα ειδικευόμενων) και κρατικών πόρων, που προκαλούν αλυσιδωτές συνέπειες σε ασθενείς και εργαζόμενους. 
Η δουλειά, όπως λένε, τριπλασιάστηκε ιδιαίτερα μετά και το κλείσιμο του 7ου ΙΚΑ και του Νοσοκομείου Πατησίων επί συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση διερρήγνυε τα ιμάτιά του για το κλείσιμό τους και σήμερα ως κυβέρνηση συνεχίζει το ίδιο έργο, κλείνοντας κλινικές, τμήματα, ιδιαίτερα στην Περιφέρεια.
«Αυτόν το δρόμο τον αφήνει ο ένας και τον πιάνει ο άλλος. Το δημόσιο νοσοκομείο αλλάζει σταδιακά χαρακτήρα. Οι απανωτές περικοπές από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ στους κρατικούς προϋπολογισμούς των δημόσιων νοσοκομείων, του ΕΟΠΥΥ, το σμπαράλιασμα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς κρύβουν από πίσω τους σχεδιασμούς δεκαετιών, με στόχο να μετατραπούν τα νοσοκομεία σε αυτοτελείς επιχειρήσεις, να βαθύνει παραπέρα η εμπορευματοποίηση της Υγείας. Ήδη το δημόσιο νοσοκομείο έχει βγάλει δόντια και δαγκώνει. Θα πληρώνεις ακόμη και τον αέρα που αναπνέεις», σημείωσε ο Κ. Παπαδάκης, εξηγώντας ότι το νοσοκομείο-επιχείρηση θα είναι εξ ορισμού υποστελεχωμένο, το προσωπικό θα ξεζουμίζεται, οι υπηρεσίες που θα προσφέρει θα είναι προβληματικές. Ενώ πρόσθεσε ότι σ' αυτό το νήμα εμπλέκονται πλέον δήμοι και Περιφέρειες.
«Η ΕΕ έχει ξεκινήσει την επίθεση. Αν δεν συγκρουστούμε με την εμπορευματοποίηση της Υγείας, με τη λογική του "κόστους - οφέλους", θα φτάσουμε σ' έναν κυνισμό και μια βαρβαρότητα δίχως τέλος. Το ζήτημα είναι πολιτικό, είναι θέμα οικονομίας, εξουσίας. Απέναντι σ' αυτά πρέπει να σταθούμε όρθιοι και προετοιμασμένοι. Να πάρουμε μέτρα. Ισχυρό ΚΚΕ παντού, λοιπόν. Αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο και το μήνυμα, που είναι χρέος όλων να διαδοθεί όσο γίνεται πιο πλατιά, για να δοθεί ώθηση στη λαϊκή αντεπίθεση», υπογράμμισε.
3 / 3

Η ΛΑΪΚΗ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΣΤΗ ΕΕ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΩΝ ΒΑΣΤΑΖΩΝ ΤΗΣ

,,Σχολιάζοντας οι διάφοροι αρθρογράφοι τις αιτίες που οδήγησαν στις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος στη Γαλλία και το «τι φταίει στις σημερινές κοινωνίες των χωρών της Ευρώπης», καταλήγουν σε απαντήσεις που βγάζουν από το στόχαστρο του λαού και της νεολαίας τον πραγματικό εχθρό, δηλαδή το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του σε κάθε χώρα, και την ΕΕ ως ένωση των καπιταλιστικών κρατών.,,

Η λαϊκή δυσαρέσκεια στην ΕΕ, οι αιτίες και ο αποπροσανατολισμός της...
Αστικές «συμβουλές» για την υπονόμευση του κινήματος
Copyright 2018 The Associated
Το προηγούμενο διάστημα, με αφορμή τις κινητοποιήσεις των «κίτρινων γιλέκων» στη Γαλλία, αναπτύχθηκε αρθρογραφία και ρεπορτάζ σε πολλές εφημερίδες και μέσα ενημέρωσης.
Στελέχη αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων, δημοσιογράφοι, καθηγητές πανεπιστημίου και πολιτικοί αναλυτές, ανησυχώντας για την αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής και για τις αντιδράσεις, τις κινητοποιήσεις και απεργίες που - παρά τις όποιες αδυναμίες - εμφανίζονται σε πολλές χώρες της Ευρώπης, τοποθετήθηκαν για την ερμηνεία των γεγονότων, επιζητώντας με βάση αυτήν να εξαχθούν συμπεράσματα που να οδηγήσουν σε ανώδυνα για το σύστημα μονοπάτια την όποια κινητοποίηση μαζών εμφανίζεται.
Φυσικά τα διάφορα ερωτήματα που τέθηκαν αποκτούσαν μια ιδιαίτερη «απόχρωση» ανάλογα με την οπτική γωνία κάθε αρθρογράφου, όμως κοινός τους τόπος ήταν ότι επιχείρησαν να βάλουν «σκιάχτρα» στη θέση του πραγματικού εχθρού, να κρύψουν το ρόλο του οργανωμένου ταξικού εργατικού κινήματος και τους όρους για να δυναμώνει η κοινωνική συμμαχία ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, σε κάθε χώρα και στην ΕΕ συνολικά.
Κρύβοντας τον πραγματικό αντίπαλο
Σχολιάζοντας οι διάφοροι αρθρογράφοι τις αιτίες που οδήγησαν στις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος στη Γαλλία και το «τι φταίει στις σημερινές κοινωνίες των χωρών της Ευρώπης», καταλήγουν σε απαντήσεις που βγάζουν από το στόχαστρο του λαού και της νεολαίας τον πραγματικό εχθρό, δηλαδή το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του σε κάθε χώρα, και την ΕΕ ως ένωση των καπιταλιστικών κρατών.
Υποστηρίζουν ότι υπαίτιος είναι «η κυβερνητική νεοφιλελεύθερη πολιτική που κυριάρχησε στην ΕΕ τα προηγούμενα χρόνια» και εκφράστηκε και με τις μεταρρυθμίσεις του Μακρόν στη Γαλλία. Μιλούν για «στροφή» της ΕΕ σε μια «νεοφιλελεύθερη, μη δημοκρατική και γραφειοκρατική αρχιτεκτονική», που φέρνει τη «λιτότητα», «παρεκκλίνοντας από τις ιδρυτικές της αρχές». Και συμπληρώνουν ότι σε ένα τέτοιο περιβάλλον τα αστικά κόμματα και οι αστοί πολιτικοί σε επίπεδο ΕΕ και κάθε κράτους - μέλους «δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν με επάρκεια στο ύψος των καιρών», καθώς και ότι αυτό φθείρει το κύρος των θεσμών της και των θεσμών των καπιταλιστικών κρατών.
Η πολιτική όμως που εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ έχει στον πυρήνα της την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, των μονοπωλίων σε κάθε κράτος - μέλος της.
 Τα μέτρα που τσάκισαν και τσακίζουν εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, μισθούς και συντάξεις στην Ελλάδα και σε μια σειρά από άλλες χώρες της ΕΕ δεν ήταν αποτέλεσμα απλά της «νεοφιλελεύθερης πολιτικής που επιβλήθηκε στην ΕΕ από τη Γερμανία». 
Ηταν ανάγκη για την αστική τάξη κάθε κράτους - μέλους της ΕΕ για να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό με τα άλλα καπιταλιστικά κράτη σε παγκόσμιο επίπεδο. Φυσικά αυτό δεν έγινε χωρίς την όξυνση του ανταγωνισμού εντός της ΕΕ, όπου κάποια καπιταλιστικά κράτη βγήκαν λιγότερο και άλλα περισσότερο κερδισμένα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο μεγάλος χαμένος ήταν η εργατική τάξη και ο λαός σε κάθε κράτος - μέλος της ΕΕ. 
Αυτή είναι η αιτία που αυξάνεται η λαϊκή δυσαρέσκεια και η διαμαρτυρία σε αρκετά κράτη της ΕΕ.
Εξάλλου, η ΕΕ δεν «εκτροχιάστηκε» τις τελευταίες δεκαετίες από τις ράγες κάποιων υποθετικά «φιλολαϊκών» αρχών και αξιών με τις οποίες ιδρύθηκε. 
Πάντα ο χαρακτήρας της ήταν αντιλαϊκός, γιατί είναι μια ένωση των κρατών των εκμεταλλευτών του λαού, με σκοπό να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους ενάντια σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, εντείνοντας το τσάκισμα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Η ΕΕ στηρίζει τη δικτατορία του κεφαλαίου σε κάθε χώρα και γι' αυτό δεν εξανθρωπίζεται, δεν ήταν και δεν μπορεί να γίνει φιλική για τους εργαζόμενους και το λαό.
Συσκοτίζοντας το ρόλο του οργανωμένου ταξικού εργατικού κινήματος
Κοινός τόπος πολλών αρθρογράφων ήταν το γενικό τους «ανάθεμα» στο οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα και η ταυτόχρονη υπερπροβολή υποθετικά νέων «κινημάτων καταναλωτών», «κινημάτων της υπαίθρου ενάντια στην πόλη», «οικολογικών κινημάτων» και «κινημάτων της νεολαίας ενάντια στις παλαιότερες γενιές». 
Στη θέση δηλαδή της πιο καθοριστικής δύναμης, που μπορεί με αποφασιστικότητα και σε όλα τα μέτωπα να συγκρουστεί με την αστική τάξη και την εξουσία της, προτάσσουν ένα θολό άθροισμα δυνάμεων και «κινημάτων» που είναι ακίνδυνα για τον ταξικό αντίπαλο. 
Ενώ δεν έλειψαν και οι προτάσεις για «αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες», για οργάνωση του κινήματος μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ως η «σύγχρονη απάντηση» στη «γραφειοκρατία των παραδοσιακών» συνδικάτων.
Καθόλου τυχαία, φυσικά, οι αρθρογράφοι που «κόπιασαν» για να κρύψουν τον πραγματικό αντίπαλο έχυσαν πολύ μελάνι για πείσουν ότι πλέον είναι «παρωχημένο» να μιλάμε για την εργατική τάξη, ότι είναι «παρωχημένη» η οργάνωση στους χώρους δουλειάς, ότι είναι «παρωχημένη» η γραμμή πάλης που στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, δηλαδή το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.
Σκόπιμα θέλουν να μείνει έξω από την ατζέντα της συζήτησης ότι το πιο βασικό στοιχείο για να δυναμώσει σήμερα η πάλη του λαού και της νεολαίας είναι η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, του βασικού εχθρού της εξουσίας των εκμεταλλευτών. 
Δεν θέλουν να στραφεί η προσοχή των εργαζομένων στο ότι σήμερα είναι ανάγκη να ανεβαίνει ο βαθμός οργάνωσής τους στα σωματεία και στα συνδικάτα, η συμμετοχή τους στις διαδικασίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
 Οτι είναι ανάγκη να κερδίζει έδαφος η αντικαπιταλιστική γραμμή πάλης σε ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους, η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες ενάντια στις επιδιώξεις της αστικής τάξης. 
Να δυναμώνει η κόντρα με τις ρεφορμιστικές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα, με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που είναι υπεύθυνες για τον εκφυλισμό πολλών σωματείων σήμερα.
 Να βελτιώνεται ο συσχετισμός υπέρ των ταξικών δυνάμεων. Ενα τέτοιο οργανωμένο εργατικό κίνημα μπορεί να έχει αντοχή στις πιέσεις και τα διλήμματα της αστικής τάξης, θα μπορεί να αποτελεί τον πυρήνα ισχυροποίησης του αγώνα συνολικά του λαού και της νεολαίας.
Αποπροσανατολίζοντας από τους όρους για το δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας ενάντια στον ταξικό εχθρό
Οι προσπάθειές τους για τον αφοπλισμό του εργατικού - λαϊκού κινήματος βρίσκουν την ολοκλήρωσή τους με την αποθέωση της πολιτικής συμμαχίας κάθε είδους συστημικών δυνάμεων, ως όρο για ένα «αποτελεσματικό κίνημα», σε αντιπαράθεση με τη συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων που αντικειμενικά έχουν συμφέρον από την πάλη ενάντια στην αστική εξουσία. 
Διακηρύσσουν ότι η «επιτυχία» ενός κινήματος βρίσκεται στο να είναι «πολυσυλλεκτικό κίνημα» πολλών και φαινομενικά ετερόκλητων πολιτικών δυνάμεων. 
Λένε ότι δυναμική έχει ένα κίνημα που παρουσιάζει «ιδεολογική πολυμορφία» και χωράει τους πάντες, εννοώντας με αυτό τις διάφορες δυνάμεις που έδρασαν στο «κίνημα των κίτρινων γιλέκων», που - όπως και οι ίδιοι παραδέχονται - εκτείνονται από αναρχικές ομάδες και το κόμμα του Μελανσόν μέχρι και το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν.
Το κίνημα όμως που μπορεί να είναι πραγματικά αποτελεσματικό είναι αυτό που συγκροτείται από κοινωνικές δυνάμεις που έχουν κοινό συμφέρον ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. 
Είναι η Κοινωνική Συμμαχία σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση της εργατικής τάξης, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, με τη συμμετοχή και των νέων και των γυναικών αυτών των κοινωνικών δυνάμεων. Ενα οργανωμένο κίνημα στους χώρους δουλειάς, στους χώρους μάθησης, στις γειτονιές, στους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους στις πόλεις, το οποίο δεν θα στοχεύει μονάχα τους πολιτικούς εκφραστές της αστικής εξουσίας, τις κυβερνήσεις της, ή θα ματαιοπονεί αναζητώντας μια βελτίωση της ΕΕ, αλλά θα υιοθετεί ριζοσπαστικούς στόχους πάλης που θα βοηθούν να οξυνθούν η αντιπαράθεση και η σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων σε κάθε χώρα και την ΕΕ ως ιμπεριαλιστική ένωση.
Νέες δυνατότητες
Καταλήγοντας, τα γεγονότα με τα «κίτρινα γιλέκα», οι απεργιακές κινητοποιήσεις που εκδηλώνονται σε μια σειρά από κράτη - μέλη της ΕΕ, αρκετές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα που σε πολλές χώρες μάχονται κόντρα στον πραγματικό αντίπαλο, δείχνουν ότι κάτω από την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια εμφανίζονται δυνατότητες να φουντώσει η αμφισβήτηση της αστικής πολιτικής, η αμφισβήτηση της λογικής ότι η παραμονή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη είναι μονόδρομος, να δυναμώσει η αντίσταση στην επίθεση του κεφαλαίου.
Το εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί και πρέπει, τόσο στην Ελλάδα όσο και σ' όλη την Ευρώπη, να οργανώσει την αντεπίθεσή του. Να αξιοποιήσει τις φυγόκεντρες τάσεις στην ΕΕ. Να συνδέσει την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ με την πάλη για ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου σε κάθε χώρα. Η κοινωνία μπορεί να ζήσει χωρίς τους καπιταλιστές, να βάλει σε κίνηση την παραγωγή, τις υπηρεσίες με άλλες κοινωνικές σχέσεις.
Οι λαοί όλων των κρατών - μελών της ΕΕ μπορούν και πρέπει να βαδίσουν το δρόμο της ανατροπής σε κάθε χώρα, για να ανοίξει ο δρόμος για την Ευρώπη του σοσιαλισμού.

Του
Λουκά ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ*
* Ο Λουκάς Αναστασόπουλοςείναι μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ

29 Μαρτίου, 2019

OI ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΕΣ του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη» (ΕΜΕ)





Δολοφονικός μηχανισμός

Εναν ακόμα μηχανισμό ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων ενέκρινε την περασμένη Τετάρτη το Ευρωκοινοβούλιο, βάζοντας ένα επιπλέον λιθαράκι στην παραπέρα στρατιωτικοποίηση και την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας της ΕΕ.
Πρόκειται για τον μηχανισμό που οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές βάφτισαν, ξεπερνώντας κάθε πρόκληση, «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό για την Ειρήνη» (ΕΜΕ) και προβλέπει... το ακριβώς αντίθετο, αφού έχει ως αποστολή την απευθείας και χωρίς καθυστερήσεις χρηματοδότηση των στρατιωτικών Σωμάτων για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ. Ο εν λόγω μηχανισμός αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην πορεία παραπέρα στρατιωτικοποίησης της ιμπεριαλιστικής ένωσης, πορεία που - εν μέσω ανταγωνισμών στο εσωτερικό της - ολοένα και επιταχύνεται τα τελευταία χρόνια και που βεβαίως λειτουργεί συμπληρωματικά στις ΝΑΤΟικές δομές.
Ανάμεσα στα άλλα, η σχετική απόφαση προβλέπει τον διπλασιασμό των στρατιωτικών δαπανών (στο 1,5 δισ. ευρώ ετησίως), με στόχο, όπως λέγεται στο κείμενο, «ιδίως να χρηματοδοτεί τις στρατιωτικές αποστολές της Ενωσης, να ενισχύει τις στρατιωτικές και αμυντικές ικανότητες τρίτων κρατών, περιφερειακών και διεθνών οργανισμών και να συμβάλλει στη χρηματοδότηση επιχειρήσεων υποστήριξης της ειρήνης υπό την ηγεσία περιφερειακών ή διεθνών οργανισμών (σ.σ. ΝΑΤΟ) ή τρίτων κρατών», για επεμβάσεις δηλαδή όπου διακυβεύονται τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Στόχος είναι η ανάπτυξη «αυτοτελών» στρατιωτικών δυνατοτήτων της ιμπεριαλιστικής ένωσης, ώστε αυτή να μπορεί να υπερασπίζεται αυτοτελώς τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Εξάλλου, όπως αποτυπώνεται και στην απόφαση, ο νέος μηχανισμός έρχεται να απαντήσει στο ζήτημα ότι «απαιτούνται πρόσθετα μέσα και εργαλεία για να εξασφαλιστεί ότι η ΕΕ μπορεί να διαδραματίσει το ρόλο της ως παγκόσμιου παράγοντα στον τομέα της ασφάλειας» και μάλιστα με επικίνδυνο υπόβαθρο τη στρατηγική της ΕΕ ότι «η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια είναι όλο και πιο αλληλένδετες» και ότι «η εξελισσόμενη πραγματικότητα που προκαλεί ανησυχία απαιτεί (...)να μην παραμείνει η ΕΕ αποκλειστικά "πολιτική δύναμη", αλλά να αναπτύξει και να ενισχύσει τις στρατιωτικές της ικανότητες».
Πρόκειται για όλα τα αντιδραστικά στοιχεία που βρίσκονται στον πυρήνα της «Συνολικής Στρατηγικής για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ», την αντιδραστική δηλαδή «παγκόσμια στρατηγική» της ΕΕ, που εγκαινιάστηκε το 2016, και σηματοδοτεί νέους μεγάλους κινδύνους για τους λαούς.
Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η ΕΕ προχωράει σειρά σχεδίων πολεμικής προπαρασκευής, με «εμβληματικότερη» τέτοια περίπτωση τον «Μηχανισμό Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας»(PESCO), με τον οποίο μία ομάδα κρατών - μελών μπορεί να συνιστά μόνιμη ομάδα στρατιωτικών δυνάμεων ταχείας αντίδρασης, έτοιμη να επέμβει παντού, αλλά και για την εξέλιξη νέων όπλων και άλλων μέσων.
Παράλληλα, προχωράει η λεγόμενη «Συντονισμένη Αμυντική Αναθεώρηση» - ένα είδος στρατιωτικού «ευρωπαϊκού εξαμήνου» - όπου θα καθορίζονται οι στόχοι και θα ελέγχεται η υλοποίησή τους σε εθνικό επίπεδο, εξελίσσεται το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας», που θα τροφοδοτήσει με επιπλέον ζεστό χρήμα την πολεμική βιομηχανία της ΕΕ, ενώ με βάση αυτές τις αποφάσεις, μόνο τα τελευταία 8 χρόνια, η ΕΕ έχει πραγματοποιήσει 24 στρατιωτικές επεμβάσεις σε 3 ηπείρους με τη συμμετοχή 80.000 στρατιωτών και αυτήν την περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη 16 επιχειρήσεις της ανά τον κόσμο, για την... εμπέδωση της ειρήνης και της ασφάλειας. Στις επικίνδυνες αυτές αποφάσεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το συμπέρασμα είναι ότι η ΕΕ δεν μπορεί να αποτελέσει δύναμη ασφάλειας και σταθερότητας για τους λαούς όπως υποστηρίζουν οι πολύχρωμοι θιασώτες της. Αντίθετα, αποτελεί δύναμη στρατιωτικών επεμβάσεων και πολέμων μαζί με τον πόλεμο που διεξάγει στο εσωτερικό των κρατών - μελών της απέναντι στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. 
Αυτές οι εξελίξεις πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για τον λαό για την ΕΕ, τον ρόλο της και πρέπει να αξιοποιηθούν στη μάχη των ευρωεκλογών του Μάη. 
Η εμβάθυνση και ενίσχυση της ΕΕ αφορούν και στην ενίσχυση του ιμπεριαλιστικού, επιθετικού της χαρακτήρα. Είναι, λοιπόν, αναγκαίο να εκφραστεί ένα μεγάλο ΟΧΙ στην ΕΕ του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων με ένα μεγάλο ΝΑΙ στο ΚΚΕ, στέλνοντας μήνυμα με ευρύτερη ευρωπαϊκή σημασία με την ενίσχυσή του.