Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προνόμια στο Κεφάλαιο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προνόμια στο Κεφάλαιο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

24 Φεβρουαρίου, 2024

Από 0,3 ευρώ κόστος,, στα 233,44 απ' τις Πολυεθνικές του Φαρμακου,,


Μετά και τις νέες αυξήσεις στις τιμές των γενόσημων φαρμάκων, ώστε να επιδοτούνται οι φαρμακοβιομήχανοι, θα σας ξαναπώ μια ''ιστοριούλα'', που την είχα δημοσιεύσει το 2018, τότε που ήταν στο ''φόρτε'' το σκάνδαλο ΝΟVARTIS:

Η ''ιστοριούλα'' αφορά ένα φάρμακο που για χρόνια παρασκευάζαμε στο φαρμακείο του νοσοκομείου με κόστος περίπου 0,3 ευρώ τα 10 ml και μέχρις ότου μια καλή φαρμακευτική εταιρεία αποφάσισε να το παρασκευάσει και να το εμπορευτεί -για το καλό της ανθρωπότητας βεβαίως, όπως όλες οι εταιρείες του είδους άλλωστε- ...και ανέβασε την τιμή των 10 ml στα 233,44 ευρώ (λιανική τιμή) !!!
Κάπου γύρω στο 1995, η Μονάδα νεογνών του νοσοκομείου που εργαζόμουν μας ζήτησε να παρασκευαζουμε διάλυμα καφείνης για την αντιμετώπιση της πρωτοπαθούς άπνοιας πρόωρων νεογνών.
Η καφείνη, τότε, δεν κυκλοφορούσε από καμιά φαρμακευτική εταιρεία σαν έτοιμο σκεύασμα...
Προμηθευτήκαμε λοιπόν καθαρή καφείνη σκόνη και παρασκεύαζαμε κάτω από άσηπτες συνθήκες το στείρο διάλυμα που χρησιμοποιούνταν για ενδοφλέβια εγχυση ή για χορήγηση από το στόμα, όποτε είχαν περαστατικό στη Μονάδα νεογνών και ήταν αναγκαία η χορήγηση του φαρμάκου...
Το κόστος μηδαμινό... Αφού τα 250γρ της καφείνης τα αγοράζαμε με σημερινές τιμές 251 ευρώ... Δηλαδή 1 ευρώ το γραμμάριο καφείνης...
Από 1 γραμμάριο καφείνης μπορούσαμε να παρασκευάσουμε 100 αμπούλες περιεκτικότητας 10mg/ml... Δηλαδη 0,01 ευρώ η αμπούλα... Οι 10 αμπούλες με άλλα λόγια είχαν κόστος 0,1 ευρώ...
Άντε για να είμαστε και πολύ ...large αν συνυπολογίσουμε και το κόστος του ενέσιμου ύδατος (περί το 1 ευρώ το λίτρο) και το κόστος του Vacuum Filter/0.22µm (περί τα 10 ευρώ το τεμάχιο), το κόστος για την ποσότητα των 10 ml του διαλύματος να ανέβαινε πάνω-κάτω στα 0,3 ευρώ!!!
Έλα σου όμως, που μια ιταλική φαρμακευτική εταιρεία η CHIESI πήρε την απόφαση να παρασκευάσει και να διαθέσει το συγκεκριμένο φάρμακο στην αγορά... Σκεπτόμενη βεβαίως -βεβαίως πρώτα από όλα και πάνω από όλα το καλό της ανθρωπότητας και των νεογνών ειδικά... Όπως όλες οι φαρμακευτικές εταιρείες άλλωστε...
Χρησιμοποίησε λοιπόν ένα άλας της καφείνης, την κιτρική καφείνη. (2 mg κιτρικής καφεΐνης ισοδυναμούν με 1 mg καφεΐνης).
Το 2014 η CHIESI πήρε την αποκλειστικότητα για την παραγωγή και την εμπορία αυτού του φαρμάκου απο τον τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA)
Και η τιμή του, φωτιά στην κυριολεξία.... Το κουτί με τις 10 αμπούλες των 20 mg κοστίζει πλέον 233,44 ευρώ!!! Και μάλιστα το συγκεκριμένο φάρμακο έχει χαρακτηριστεί επίσημα σαν φάρμακο ...''υψηλού κόστους''!!!
(για να το πώ και διαφορετικά: από το 2014 η CHIESI παρασκευάζει και χρεώνει αυτό το φάρμακο στην αγορά με τιμή 778(!) φορές πάνω από όσο στοίχιζε σε ένα απλό και ταπεινό νοσομειακό φαρμακείο η παρασκευή του)...
*Η τιμή είναι υπερβολική εκτός των παραπάνω και για έναν ακόμη λόγο: η καφείνη είναι μια γνωστή και πολύ παλιά ουσία και η CHIESI δεν επένδυσε χρήματα για έρευνα πάνω στη ουσία αυτή... Αστρονομικά τα κέρδη λοιπόν για την ιταλική πολυεθνική από το συγκεκριμένο φάρμακο...





ΣυντάκτηςΕλενη Μαρκακη

Γι αυτό λέμε ότι η πολιτική τιμολόγησης των φαρμάκων ήταν πάντα κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντα των πολυεθνικών, που έχουν στα χέρια τους το εμπόρευμα - φάρμακο, ξεκινώντας από την έρευνα και την παραγωγή και φτάνοντας μέχρι τη προώθηση και τη διακίνηση! 
Και αυτό ισχύει όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη και στην Αμερική και παντού... (Στη συγκεκριμένη περίπτωση με την CHIESI δεν υπάρχει βέβαια καμία έρευνα γιατί η καφεΐνη είναι μια γνωστή και πολύ παλιά ουσία!)


05 Ιουλίου, 2018

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΜΕ ΤΟΝ «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ» ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ(!!)


«ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ 1»
Κατατέθηκε το νομοσχέδιο που φέρνει νέες αντιδραστικές αλλαγές στην Τοπική Διοίκηση



Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών «Κλεισθένης 1», με το οποίο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εγκαινιάζει ένα νέο κύκλο αντιδραστικών αλλαγών στην Τοπική Διοίκηση.

Όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα καθώς και οι εκπρόσωποί τους σε τοπικό επίπεδο, προσπάθησαν να συγκαλύψουν τη συμφωνία τους στη βασική φιλοσοφία του νομοσχεδίου, σηκώνοντας κουρνιαχτό για το εκλογικό σύστημα. Ωστόσο, πίσω από την καθιέρωση της «απλής αναλογικής» ως εκλογικού συστήματος για τις δημοτικές και τις περιφερειακές εκλογές, κρύβεται η ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και η ακόμα πιο αποτελεσματική στήριξη των συμφερόντων του κεφαλαίου σε επίπεδο Τοπικής Διοίκησης.

Το νομοσχέδιο διατηρεί και επεκτείνει τις κεντρικές κατευθύνσεις των προηγούμενων «μεταρρυθμίσεων».
 Οι δήμοι διακρίνονται σε έξι κατηγορίες «με βάση τον πληθυσμό, το βαθμό αστικοποίησης και τα γεωοικονομικά χαρακτηριστικά τους, τη γεωμορφολογική τους ιδιαιτερότητα και τη θέση τους στον διοικητικό χάρτη της χώρας, ανάλογα με το αν αποτελούν ή όχι έδρες περιφερειακών ενοτήτων.
Συγκεκριμένα, οι δήμοι διακρίνονται σε α) Δήμους Μητροπολιτικών Κέντρων β) Μεγάλους Ηπειρωτικούς Δήμους και πρωτεύουσες νομών γ) Μεσαίους Ηπειρωτικούς Δήμους δ) Μικρούς Ηπειρωτικούς και Μικρούς Ορεινούς Δήμους, ε) Μεγάλους και Μεσαίους Νησιωτικούς Δήμους στ) Μικρούς Νησιωτικούς Δήμους. Είναι προφανές ότι αυτή η κατηγοριοποίηση έρχεται να «κουμπώσει» με τους γενικότερους σχεδιασμούς της αστικής τάξης (π.χ. Μητροποπολιτικοί Δήμοι σε Πειραιά, Αθήνα και Θεσσαλονίκη κ.λπ.).

Ταυτόχρονα, το νομοσχέδιο προβλέπει τη συγκρότηση του Επόπτη Νομιμότητας ως ξεχωριστής υπηρεσίας από τη σημερινή Αποκεντρωμένη Διοίκηση, την καθιέρωση των τοπικών δημοψηφισμάτων, την υποχρεωτικότητα της επιτροπής διαβούλευσης, ενώ ρητά μπαίνουν οι βάσεις για να ενισχυθεί η ανταποδοτική λειτουργία των δήμων και η επιχειρηματική τους δράση μέσα από «συνεργατικά» σχήματα ή δράσεις «κοινωνικής οικονομίας».

Το σύνολο των εδρών του Δημοτικού και Περιφερειακού Συμβουλίου κατανέμεται στους συνδυασμούς που έλαβαν μέρος στις εκλογές, ανάλογα με τον αριθμό των έγκυρων ψηφοδελτίων που έλαβαν στον α' γύρο. Αν κανένας συνδυασμός δεν συγκεντρώσει ποσοστό 50% συν 1, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται την επόμενη Κυριακή (β' γύρος), ανάμεσα μόνο στους υποψήφιους δημάρχους των δύο συνδυασμών που έλαβαν τις περισσότερες ψήφους. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές αποσυνδέονται από τις ευρωεκλογές και θα διεξάγονται τη δεύτερη Κυριακή του Οκτώβρη (οι προσεχείς θα διεξαχθούν στις 13 Οκτώβρη), ενώ η διάρκεια της δημοτικής και περιφερειακής περιόδου επανέρχεται στην τετραετία από πενταετία που ήταν με το πρόγραμμα «Καλλικράτης».

03 Νοεμβρίου, 2016

Για τον κυρ-Σταύρο και τους άλλους «Ευεργέτες»,,, Γνωρίζετε ;;;

Το Ίδρυμα, ο Νιάρχος, τα Liberties και οι ιθαγενείς



Πολλές οι συζητήσεις και οι δημοσιεύσεις που κυμαίνονται μεταξύ άκρατου θαυμασμού για το έργο και δέους για το ύψος της «δωρεάς».
 Κάτι σαν «το αφεντικό τρελάθηκε»
Αλλά και προβληματισμοί για το πρέπον σε εποχή κρίσης, ακόμη και επιφυλάξεις για την επιλογή της τοποθεσίας και την προσβασιμότητα προς αυτήν.
 Κάτι ακούστηκε και για… νοσοκομεία, ανέργους κλπ, αλλά θεωρήθηκαν υποβολιμαία, ίσως και κακόβουλα.

Να ‘ναι καλά ο «ευεργέτης»! 
Η ΕΛΣ1 και η Εθνική Βιβλιοθήκη απόκτησαν (υπό όρους) σύγχρονη στέγαση, 
οι περίοικοι και οι επισκέπτες ένα πάρκο για να κόβουν τις βόλτες τους και να «τσιμπάνε» κάτι στα εστιατόρια του χώρου. 
Από την άλλη, οι επίγονοι του κυρ-Σταύρου και το ομώνυμο Ίδρυμα, έναν αξιοπρεπέστατο και επικερδέστατο τρόπο για να βάλουν χέρι στον πολιτισμό και επί πλέον, να μνημονεύονται οι ίδιοι και ο μακαρίτης.

Θα μου πείτε γιατί το «Ίδρυμα» και τι του ‘ρθε ξαφνικά να ασχοληθεί με τον πολιτισμό 
και όχι το κράτος, 
που, έτσι κι αλλιώς, έχει υποχρέωση να εκπολιτίζει τους υπηκόους του.
 Πάω στοίχημα πως εσείς, είστε από τους… ανόητους που θέλουν δημόσια θεάματα. Για να μην πω και δημόσια Υγεία και Παιδεία…

Το έργο όμως ολοκληρώθηκε κι είναι μεγαλοπρεπές. Παραχωρήθηκαν στο ΙΣΝ2, με έδρα τις Βερμούδες, 238 στρέμματα. 
Και θα εισπράττει ενοίκιο από την ΕΛΣ μόνο (!!!) 48,5 εκατομμύρια ανά έτος. 
Αυτό σημαίνει πως σε 10 έως 13 χρόνια το κόστος του έργου θα έχει αποσβεστεί από τα έσοδα κι υπολείπεται σχεδόν ένας αιώνας κερδοφόρας προίκας για τον Οργανισμό που θα διαχειρίζεται το Χώρο. 
Αυτός ο Οργανισμός (ΑΕ) που θα διαχειρίζεται το «Κέντρο Πολιτισμού»
άρα και την Εθνική Βιβλιοθήκη και την Εθνική Λυρική Σκηνή,
θα είναι ιδιωτικού δικαίου, όπως αναφέρεται στο σχετικό νόμο (3785/09). Θα έχει, δε, λόγο και μάλιστα τελικό το ΙΣΝ, έστω κι αν δεν εκπροσωπείται στο ΔΣ.

Ξέχασα να σας γράψω πως το ΙΣΝ θα έχει 
τη γενική εμπορική εκμετάλλευση του χώρου, 
και εμμέσως πλην σαφώς 
θα ελέγχει 
τη λειτουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης, της ΕΛΣ, 
θα αποφαίνεται, τελεσιδίκως, για οποιαδήποτε μεταβολή των χρήσεων, των όρων δόμησης, των υποδομών και λειτουργιών της ευρύτερης περιοχής του Φαλήρου, του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Καλλιθέας, ακόμη και των οδικών αξόνων και τεχνικών έργων που περιβάλλουν το «Κέντρο Πολιτισμού»
Αλλά είναι το Δημόσιο που δεσμεύεται για την εξασφάλιση χρηματοδότησης, η οποία, σύμφωνα με τη σύμβαση, θα είναι «αντάξια της ποιότητας και της διεθνούς ακτινοβολίας του Κέντρου Πολιτισμού» 3.

Παραδόξως, ο Δήμαρχος θα συνεχίσει να εκλέγεται από τους δημότες Καλλιθέας. 

Μεταξύ μας, αλλά τέτοια σύμβαση δεν υπέγραψαν ούτε οι αυτόχθονες της Αμερικανικής Ηπείρου, πριν εξαφανιστούν από τους Κονκισταδόρες.

Αλλά κι αυτά τα εκατομμύρια της «Δωρεάς» για τα οποία εκστασιάζονται πολλοί, που τα βρήκε το Ίδρυμα κι ο μέγας «ευεργέτης»;

Αν πάμε πίσω μισό αιώνα και κάτι ψιλά, για την ακρίβεια στο 1939, θα δούμε 
τον κυρ-Σταύρο να «απαλλοτριώνει» χρήματα των Κουμάνταρων4 και να παίρνει τα πλοία που θα αγόραζε γι’ αυτούς στο όνομά του.

Το 1947 καταφέρνει να καρπωθεί 16 Liberties5 
από τα εκατό που πούλησαν οι ΗΠΑ, σε Έλληνες εφοπλιστές με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου κι έτσι δεν ξοδεύτηκαν οι τελευταίοι. 
Επίσης, με τους ίδιους όρους, μικρό αριθμό δεξαμενοπλοίων «Τ2».

Εν τω μεταξύ, έχει αποζημιωθεί με 2.000.000 δολάρια για τα 6 πλοία του που βυθίστηκαν κατά τον Β΄ΠΠ. Αυτό ήταν το κέρδος του Σταύρου από τον πόλεμο.

Αντίστοιχα, για να έχουμε μια πλήρη εικόνα,
 το κόστος των ναυτεργατών στον ίδιο πόλεμο ήταν 3.000 νεκροί, 150 που παραφρόνησαν κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων 
και άγνωστος αριθμός τραυματιών.

Το ίδιο διάστημα, οι εφοπλιστές ζούσαν στην ασφάλεια και στη χλιδή, στα πολυτελή ξενοδοχεία της Ν. Υόρκης, του Λονδίνου, του Μπουένος Άιρες κλπ αυγατίζοντας τα χρήματά τους με τους ναύλους και τα ναυάγια των σαπιοκάραβών τους.

Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο τον Α. Ωνάση6 να περιγράψει το αιματοβαμμένο φαγοπότι των μετέπειτα ευεργετών, ώστε να μην κατηγορηθούμε, αδίκως, για… κομμουνιστές:

«…Ιδού μια εικών, ετέρου επιλέκτου μέλους. Ευρισκόμεθα στον Αύγουστον του 1939 με 7.500 λίρας μαζευμένας δυσκολώτερα και από ιστορικός σύλλογος μουσείων, προβαίνομεν εις αγοράν κουρέλας αξίας 15.000 λιρών με δάνειον χάριν της ελληνικής σημαίας και υποθήκης
Μετ’ ολίγας εβδομάδας από της ενάρξεως του πολέμου χάνεται το σκάφος και εισπράττομεν 165.000 λίρας, 
ήτοι είκοσι δύο φορές το επενδυθέν κεφάλαιο».

Και συμπληρώνει αποτιμώντας τη λοβιτούρα:

«Ωχριά και αυτή η ρουλέτα ακόμη».

Στην ίδια επιστολή ο Ωνάσης σχολιάζει τη χαριστική – με τη βοήθεια του ελληνικού δημοσίου, σύμβαση παραχώρησης των Liberties:

«Μας χαρίζει το ρωμαίικο 100 «Λίμπερτυς»
 σημερινής αξίας 70 εκατομμυρίων δολαρίων,
 με εισόδημα 35 εκατομμυρίων δολ. ετησίως και το σύνολον του εισοδήματος των 377 καραβιών υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια διά την περίοδον ανοίξεως 1947 -1948. 
Πολλά, τα πάντα οφείλετε εις το Έθνος, αυτό δε όχι μόνον δεν σας οφείλει τίποτε, αλλά σας έχει χαρισθεί σκανδαλωδώς. 
Όχι μόνον σχεδόν δεν σας φορολογεί, σχεδόν δεν σας ζητεί συνάλλαγμα, αλλά ενώ περισσεύουν εις τα ταμεία σας, σήμερα τον δέκατο μήνα της εκμεταλλεύσεως,
αρκετά για να εξοφλήσετε πάνω από τα δύο τρίτα του χρέους σας, 
αυτό θα σας περιμένει 17 χρόνια».

Οι Έλληνες εφοπλιστές εύχονταν την βύθιση των πλοίων τους. Ωνάσης έφη:
«… ένα σκαρί αξίας 20.000 λιρών, χρεωμένο κατά 10.000 λίρας. 
Κηρύσσεται πόλεμος και το ασφαλίζομεν αντί 250.000 λιρών καταβάλλοντες ασφάλιστρον περίπου 10.000 λίρας διά ταξίδιον διάρκειας 60 ημερών… 
Αντιθέτως, 
εάν ετορπιλλίζετο το καράβι, επραγματοποιείτο μυθώδες κέρδος και ασύδοτον. 
Λοιπόν, προ του τελευταίου άθλιου πειρασμού ερωτώ: Τι είναι επόμενον να εύχεται κανείς; 
Φυσικά και το τερατώδες, τον τορπιλλισμόν βέβαια, ει δυνατόν άνευ απωλείας ψυχών».7

Προέτρεπε δε, ο Ωνάσης, στην ίδια επιστολή, σαρκάζοντας τα τεκταινόμενα: 
«…να ιδρυθή μπροστά στας στήλας του Ολυμπίου Διός 
ή επάνω στη Σαλαμίνα 
το μνημείον του αγνώστου Γερμανού τορπιλλοβολητού, 
(του) Αγγλου ασφαλιστού και προ παντός αγνώστου Ελληνος υπουργού Οικονομικών8 που επέτρεψε τέτοια σκανδαλώδη κατάστασι».

Έτσι αυγάτιζε το εφοπλιστικό κεφάλαιο.
Το 1996, για παράδειγμα, ο μέσος όρος ηλικίας του ελληνικού στόλου ήταν 23 χρόνια – κατά πολύ μεγαλύτερος από όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.9 
Την ίδια περίοδο περίπου κι από στοιχεία του ΥΕΝ,
 το 53% του ελληνόκτητου στόλου ήταν από αγορές μεταχειρισμένων πλοίων.

Σ’ αυτό το ασύδοτο πλαίσιο μόνο την τριετία 1993-1996 στάλθηκαν στο βυθό 278 ναυτεργάτες10.

Ας επιστρέψουμε όμως στον «ευεργέτη» μας. 
Πνιγμένοι και κουφάρια ναυτικών κι εργατών πίσω κι εκατομμύρια κέρδη μπροστά και «δόξα». 
Μυθικές αγορές νησιών, πανάκριβες συλλογές έργων τέχνης11, καθελκύσεις ιδιωτικών σκαφών αστρονομικής αξίας, συνθέτουν το εφοπλιστικό «όνειρο».

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 άρχισε να επενδύει 
στην Ελλάδα, επωφελούμενος του ευνοϊκού νομοθετικού πλαισίου. Οι δύο σπουδαιότερες επενδύσεις του είναι τα «Ελληνικά Διυλιστήρια» Ασπροπύργου (σήμερα ΕΛΔΕ) 
και τα «Ελληνικά Ναυπηγεία» στον Σκαραμαγκά, που για μεγάλο διάστημα υπήρξε το μεγαλύτερο ναυπηγείο στη Μεσόγειο. 
Απ’ τα οποία όταν «κρατικοποιούνται» το 1985, καρπώνεται 14.000.000 δολάρια. Πρόλαβε, βεβαίως, να δηλητηριάσει το περιβάλλον του Θριάσιου Πεδίου.

«Ευεργέτες» χτισμένοι σε θαλασσοδάνεια,
 πλοία – φέρετρα μιας χρήσης, 
χιλιάδες πνιγμένους και χαριστικές συμβάσεις.

Το μοτίβο, με τις κάθε λογής «δωρεές» των «ευεργετών», τηρείται απαρέγκλιτα: 
Αφού δεν άφησαν τίποτα όρθιο, 
λίγο πριν τα τινάξουν, πρόσφεραν στο κράτος ένα μικρό μέρος από τα αιματοβαμμένα κέρδη τους. 
Τελευταία ακολουθούν το δρόμο της ίδρυσης «μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων» όπου καταθέτουν το ελάχιστο των κερδών που απομύζησαν από το λαό, το οποίο στην πορεία αυγαταίνει με τη συνδρομή κρατικού χρήματος.
 Ποιος (και πόσο) αφελής θα εκλάβει ως τυχαία και άδολη, την γενική πρεμούρα μονοπωλίων κι εφοπλιστών 
για την παραγωγή «ιδρυμάτων πολιτισμού» και μέσω αυτών την παρέμβασή τους στις τέχνες και στον πολιτισμό; 

Το ενδιαφέρον της αστικής τάξης δεν είναι τυχαίο, όχι μόνο για την αναπαραγωγή των κεφαλαίων της διά μέσου της καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά για την χειραγώγηση του λαού μέσω της διαμόρφωσης συνειδήσεων. 
Το ΙΣΝ, καθίσταται σαφές πως, δεν θα αποχωρήσει, κατ’ ουσία από την λειτουργία του έργου.
 Μέσω αυτής της «δωρεάς» κατάφερε να ελέγχει νευραλγικούς τομείς του πολιτισμού με έντονο συμβολισμό και ισχυρή απήχηση στην κοινωνία. 
Ήδη το «Ίδρυμα» μέσω του Future Library12 βάζει χέρι σε δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες σε όλη τη χώρα.

Ήρθε η ώρα να γευτούν η τέχνη και ο πολιτισμός των ιθαγενών την «ευεργεσία» του Νιάρχου και του ομώνυμου Ιδρύματος.



1 Εθνική Λυρική Σκηνή.

2 Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

3 Στους όρους της σύμβασης, που δείχνουν ότι δεν πρόκειται για «εθνική δωρεά», αλλά για ξεπούλημα, όλα τα παραπάνω, προβλέπονται συγκεκριμένα:

4 Συγγενείς, που τους έφαγε τα λεφτά.

5 “Liberty”: Τύπος φορτηγών πλοίων χωρητικότητας 10.000 τόνων, που ναυπηγήθηκαν στις ΗΠΑ μεταξύ του 1941 και 1945, σε γραμμή παραγωγής για τις ανάγκες του πολέμου. Κατασκευάστηκαν με προοπτική το ένα ταξίδι κι έτσι διέθεταν τον ελάχιστο εξοπλισμό και την ανάλογη αντοχή.

Τα εναπομείναντα περίπου 2400 επωλήθησαν με ευνοϊκούς όρους, μετά το τέλος του πολέμου στους συμμάχους, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες. Κατά το 1946/47 δόθηκε η δυνατότητα σε Έλληνες εφοπλιστές να αγοράσουν 100 πλοία έναντι $650.000 το ένα, με προκαταβολή 25% της τιμής και το υπόλοιπο με έντοκη πίστωση για 17 χρόνια με την εγγύηση της Ελληνικής Κυβέρνησης

6 Επιστολή του Ωνάση το 1947 στον Μανώλη Κουλουκουντή, πρόεδρο της ΕΕΕ. Η επιστολή δημοσιεύθηκε το 1953 στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ» και αναδημοσιεύθηκε, σε τρία μέρη, στα τεύχη του Απρίλη, του Μάη, και του Ιούνη της ίδιας χρονιάς, στο περιοδικό «ΕΝΩΣΙΣ» της ΠΕΜΕΝ.

7 Στην ίδια επιστολή

8 Αναφερόμενος στον τότε υπουργό Αβραάμ.

9 Από στοιχεία του Loyd Register (διεθνής ασφαλιστικός οργανισμός). Ο αντίστοιχος μ.ο. για την Λιβερία ήταν τα 12 χρόνια και για την Ιαπωνία τα 10.

10 Εφημ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 25/2/96

11 Μόνο η αυτοπροσωπογραφία του Πικάσο τού κόστισε 47.850.000 δολάρια σε τιμές του 1989.

12 Το Future Library είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία – θυγατρική του ΙΣΝ. Γεννήθηκε στη Βέροια το 2011 όταν το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος συνέλαβε την ιδέα να βάλει χέρι (ή πόδι) στις δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες της χώρας.

20 Αυγούστου, 2016

OAEΔ: Τζάμπα εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις: "θα δουλεύουν, χωρίς οι εργοδότες τους να χρειάζεται να βάλουν το χέρι στην τσέπη"

Παρασκευή 19/08/2016 - 20:26
ΟΑΕΔ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ «ΑΣΚΟΥΜΕΝΟΥΣ»

Τζάμπα εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις



Δύο νέα προγράμματα «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας» για άνεργους νέους, σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή παροχής τζάμπα εργατικού δυναμικού στις επιχειρήσεις, ανακοίνωσε ο ΟΑΕΔ.

Στα προγράμματα αυτά θα ενταχθούν ως «ασκούμενοι» 13.000 συνολικά άνεργοι (10.000 άνεργοι ηλικίας 18 έως 24 ετών και 3.000 άνεργοι ηλικίας 25 έως 29 ετών). 

Τα προγράμματα έχουν διάρκεια τεσσάρων μηνών,κατά τους οποίους οι άνεργοι θα δουλεύουν 6 ώρες τη μέρα, 5 μέρες τη βδομάδα (Δευτέρα έως Παρασκευή), χωρίς οι εργοδότες τους να χρειάζεται να βάλουν το χέρι στην τσέπη. 

Μετά τη λήξη του τετράμηνου, ο ΟΑΕΔ σκοπεύει να δώσει συνέχεια με πρόγραμμα επιδότησης θέσεων εργασίας οχτάμηνης διάρκειας.

Ο ΟΑΕΔ θα καταβάλει στους «ασκούμενους» ημερήσια αποζημίωση 18 ευρώ (στους ανέργους 18 - 24 ετών) και 21 ευρώ (στους ανέργους 25 - 29 ετών), δηλαδή μηνιαίες αποδοχές το πολύ 396 ευρώ και 462 ευρώ, αντίστοιχα.

Όπως σε προηγούμενα προγράμματα «εργασιακής εμπειρίας», οι άνεργοι στερούνται εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, καθώς και στα νέα προγράμματα δεν προβλέπεται δικαίωμα άδειας, οι «ασκούμενοι» χάνουν το μεροκάματο στην περίπτωση που απουσιάσουν, ενώ πρέπει να αναπληρώσουν τις απουσίες τους στο τέλος της προβλεπόμενης διάρκειας του προγράμματος. 
Όπως αναφέρει ο ΟΑΕΔ, «οι ωφελούμενοι/ασκούμενοι μπορούν να απουσιάσουν μέχρι 15 ημερολογιακές ημέρες καθ' όλη τη διάρκεια του προγράμματος», ενώ στην περίπτωση που χρειαστεί να το κάνουν, έχουν την «υποχρέωση αντίστοιχης επιμήκυνσης του προγράμματος». 
Όσο για την ασφαλιστική τους κάλυψη, την οποία πληρώνει επίσης το πρόγραμμα, οι συμμετέχοντες στα προγράμματα ασφαλίζονται μόνο στον κλάδο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και του επαγγελματικού κινδύνου.

Προϋπόθεση για να ενταχθεί ένας άνεργος σε αυτά είναι να μην έχει ασφαλιστεί για περισσότερες από 100 μέρες ασφάλισης σε οποιονδήποτε ασφαλιστικό φορέα. 

Οι άνεργοι δεν θα κάνουν αιτήσεις για την ένταξή τους στα προγράμματα, αλλά θα υποδειχθούν στις επιχειρήσεις από τους εργασιακούς συμβούλους του ΟΑΕΔ, με προτεραιότητα στους μακροχρόνια άνεργους και τους γονείς ανήλικων τέκνων. 

Οι άνεργοι πρέπει να έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία εξατομικευμένης προσέγγισης και σύνταξης ατομικού σχεδίου δράσης στον ΟΑΕΔ και να έχουν δηλώσει μία ή περισσότερες ειδικότητες για να τοποθετηθούν. 

Έτσι, οι επιχειρήσεις «παραγγέλνουν» το τζάμπα προσωπικό που θέλουν και ο ΟΑΕΔ αναλαμβάνει να τους το μοιράσει.

13 Μαΐου, 2016

ΤΣΙΠΡΑΣ: Χρέος της κυβέρνησης τα αιτήματα του μεγάλου κεφαλαίου

Αποκαλυπτική η ομιλία του πρωθυπουργού στη συνέλευση του ΣΕΤΕ
«Ρευστότητα», δηλαδή «ζεστό» χρήμα, νέα προνόμια μέσω του «αναπτυξιακού νόμου» και «ασφάλεια», δηλαδή... «κοινωνική ειρήνη», ήταν οι δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, και συνολικά στο μεγάλο κεφάλαιο, ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, μιλώντας χτες βράδυ στη Γενική Συνέλευση τουΣυνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ).
Ξεκαθαρίζοντας από την αρχή της ομιλίας του ότι οι στόχοι της κυβέρνησης είναι αυτοί που θέτουν τα μονοπώλια, επισήμανε χαρακτηριστικά: «Θέλω να ξεκινήσω, αναφερόμενος σε δύο σημεία τα οποία συνιστούν τόσο πάγιο αίτημα των ανθρώπων του τουρισμού, όσο όμως και χρέος της πολιτείας. Τα δύο αυτά σημεία είναι αφενός η διασφάλιση ενός περιβάλλοντος οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας και αφετέρου η εγγύηση της ασφάλειας».Διαβεβαίωσε εξάλλου ότι το «τέλος διανυκτέρευσης» θα εφαρμοστεί από το 2018.
Παραθέτοντας τα... «επιτεύγματα» της κυβέρνησης όσον αφορά τη διαπραγμάτευση, ανέφερε: «Οι προοπτικές για τον ελληνικό τουρισμό είναι ανεξάντλητες και το κλείσιμο της αξιολόγησης δημιουργεί το σταθερό πλαίσιο για την περαιτέρω ανάπτυξή του». Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην εκταμίευση της δόσης, στην αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και την τόνωση της «ρευστότητας» στην αγορά, καθώς και στα κονδύλια του ΕΣΠΑ, «προσπερνώντας» το γεγονός ότι όλα αυτά θα καταλήξουν στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.
Διαφημίζοντας και την περιβόητη «ενεργητική εξωτερική πολιτική» για λογαριασμό του κεφαλαίου, πρόσθεσε ότι η Ελλάδα είναι «φάρος σταθερότητας και ασφάλειας, σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή (...) Και αυτό το πετύχαμε με μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, που αποκατέστησε σχέσεις και έσβησε ανορθογραφίες στις σχέσεις μας με τις γειτονικές μας χώρες - όπως την Αίγυπτο, την Τουρκία, το Ισραήλ - αλλά και ευρύτερα - όπως τη Ρωσία, το Ιράν και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής».
Σε ό,τι αφορά άλλωστε τη διαχείριση του Προσφυγικού, διαβεβαίωσε ότι «οι ανησυχίες μερίδας των επιχειρηματιών του τουρισμού μπορούν να κοπάσουν. Το λιμάνι του Πειραιά αδειάζει με σχέδιο, από τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν προσωρινά εκεί». Ο εγκλωβισμός δεκάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών βέβαια θα παραμένει, αλλά μακριά από τις μπίζνες του κλάδου...
Αναφέρθηκε παράλληλα σε συγκεκριμένες ενέργειες που προγραμματίζει η κυβέρνηση για την αύξηση του «μεριδίου» των επιχειρηματιών στον τουρισμό, εξήγγειλε αλλαγές του χωροταξικού σχεδιασμού και διευκόλυνση στις αδειοδοτήσεις, προκειμένου να αυξηθούν «οι προοπτικές περισσότερων επενδύσεων πολυτελούς τουρισμού».
Συνεχίζοντας να καταθέτει διαπιστευτήρια, σημείωσε ότι«εντάξαμε ήδη αρκετά έργα υποδομών στο σχέδιο Γιούνκερ και παράλληλα προσανατολιζόμαστε στη χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ για τη δημιουργία μαρίνων, κέντρων ιαματικού τουρισμού, συνεδριακών χώρων, γηπέδων γκολφ και λοιπών επενδυτικών δραστηριοτήτων που θα ενισχύσουν το αποτύπωμα του ελληνικού branding στον χάρτη του παγκόσμιου τουρισμού».
Διαφημίζοντας εξάλλου τον «αναπτυξιακό νόμο» σημείωσε ότι«συνιστά μια τομή για την προσέλκυση επενδύσεων εξωστρεφούς προσανατολισμού, καθώς και για την ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας».
«Ανησυχίες» από τον ΣΕΤΕ για τα κέρδη των τουριστικών ομίλων
Την ίδια ώρα, αντιθέσεις γύρω από τη «φορολογική επιβάρυνση» του τουριστικού «πακέτου» διατυπώνουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου, προτάσσοντας, βέβαια, την ανάγκη ολοκλήρωσης της «αξιολόγησης». Ταυτόχρονα, η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων αποτελεί όχημα αναδιαρθρώσεων και στον τουρισμό, με κατεύθυνση τη διαμόρφωση ακόμη μεγαλύτερων επιχειρηματικών σχημάτων, αλλά και την είσοδο νέων «παικτών».
Σε αυτό το φόντο, ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ, Α. Ανδρεάδης, μιλώντας χτες στη Γενική Συνέλευση διατύπωσε «ανησυχίες» σχετικά με «το τεράστιο φορτίο που έχει φορτωθεί ο ελληνικός τουρισμός για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας». Σύμφωνα με τον ίδιο, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να αυξήσει το κόστος σε διαμονή, εστίαση, αλκοολούχα, αυξάνοντας έτσι το «καλάθι του τουρίστα», χαρακτηρίζοντας «ταφόπλακα» της τουριστικής επιχειρηματικότητας την πρόταση για «τέλος διανυκτέρευσης».
Ο ίδιος διατύπωσε ανησυχίες και για την πορεία της τουριστικής κίνησης και των εισπράξεων, λέγοντας πως όχι μόνο ενισχύεται το ενδεχόμενο να μην επιτευχθούν οι στόχοι που είχαν τεθεί αρχικά για 25 εκατ. ξένους τουρίστες και 15 δισ. ευρώ έσοδα, αλλά διαμορφώνονται συνθήκες επιστροφής σε μεγέθη πριν από το 2015. Και βέβαια όλα τα παραπάνω συνδέονται με τους όρους ανταγωνιστικότητας των ισχυρών επιχειρήσεων του κλάδου, στη διαπάλη για την απόσπαση επιχειρηματικής πίτας από άλλες αγορές.
Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του διευθύνοντος συμβούλου της Eurobank, Φ. Καραβία, ο οποίος τόνισε: «Παρά την αύξηση των αφίξεων με νέα ρεκόρ σχεδόν κάθε χρόνο, παρά τη διατήρηση των τουριστικών εσόδων σε πολύ υψηλά επίπεδα, έχουμε το φαινόμενο τα ληξιπρόθεσμα δάνεια του ξενοδοχειακού κλάδου να κινούνται περίπου στα ίδια επίπεδα με κλάδους που δέχτηκαν σφοδρότατο το πλήγμα της οικονομικής κρίσης». Επισήμανε πως «θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι το πρόβλημα αυτό εστιάζεται σε συγκεκριμένους μόνο ομίλους».
Οπως είπε, «δεν αποτελεί πρώτη μας επιλογή η πώληση χαρτοφυλακίων μη εξυπηρετούμενων δανείων, ειδικά δε τουριστικών επιχειρήσεων, αλλά οφείλουμε να κινηθούμε γρήγορα και με ρεαλισμό στην εξεύρεση βιώσιμων λύσεων και ενίσχυση των επιχειρήσεων με νέα κεφάλαια, όπου αυτό είναι απαραίτητο». Οπως τόνισε, «σε διαφορετική περίπτωση, φοβάμαι ότι θα είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε σε λύσεις που θα προτιμούσαμε να αποφύγουμε».
Σχολιάζοντας τις γενικότερες εξελίξεις, ο τραπεζίτης τόνισε ότι ο«δημοσιονομικός κόφτης» αποτελεί βήμα που έπρεπε να γίνει«εδώ και πολλά χρόνια, ασφαλώς πριν από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, αποτρέποντας την έκρηξη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και, σωρευτικά, του δημοσίου χρέους».
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ - ΜΙΣΘΟΙ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ - ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Η άθλια πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα
Την ώρα που οι μεγαλοεργοδότες του Τουρισμού και ο πρωθυπουργός πανηγύριζαν για τις επιδόσεις και τις κερδοφόρες προοπτικές των επιχειρήσεων του κλάδου, η κατάσταση που διαμορφώνεται πίσω από τη βιτρίνα της χλιδής για τους χιλιάδες εργαζόμενους, επαληθεύει περίτρανα ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη που υπηρετεί το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους μαζί.
Ετσι, παρά την αύξηση των αφίξεων, οι πιο μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες της Αττικής που λειτουργούν όλο το χρόνο (όπως άλλωστε και το 45,4% των μονάδων της χώρας),έχουν δραστικά μειώσει το ποσοστό των εργαζομένων με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, την ίδια στιγμή που ο κύκλος εργασιών τους έχει αυξηθεί εντυπωσιακά τα τελευταία τρία χρόνια.
Ενα ακόμα στοιχείο που δείχνει την ένταση της εκμετάλλευσης στον κλάδο, είναι το εξής: Σύμφωνα με στοιχεία από μελέτη του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων, από το 1990 το ξενοδοχειακό δυναμικό αυξήθηκε κατά 51% σε μονάδες, κατά 79% σε δωμάτια και κατά 84% σε κλίνες. Το ίδιο διάστημα, όμως, οι εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου είναι τουλάχιστον οι μισοί, σε όλες τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες.
Σήμερα, στα 20 μεγαλύτερα ξενοδοχεία της Αθήνας εργάζονται 2.700 λιγότεροι εργαζόμενοι με μόνιμη και σταθερή δουλειά, από ό,τι πριν 20 χρόνια (ποσοστό σχεδόν 40%). Σημειώνουμε, επίσης, ότι σε αυτούς τους λεγόμενους «μόνιμους», οι μισθοί είναι μειωμένοι από τον Ιούλη του 2012 κατά 15%.
Αλλά και στο χώρο του Επισιτισμού η κατάσταση είναι ανάλογη, αν λάβουμε υπόψη το μέγεθος του χώρου, που σήμερα αφορά πάνω από 100.000 εργαζόμενους στην Αττική (στοιχεία ΙΚΑ) και χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ολοι αυτοί εργάζονται χωρίς κλαδική ΣΣΕ και αμείβονται κάτω ακόμα κι από την ΕΓΣΣΕ.
Οι αυξημένες ανάγκες σε προσωπικό, τόσο στα ξενοδοχεία όσο και στον Επισιτισμό, που προκύπτουν από την ανάπτυξη του κλάδου, καλύπτονται στην πλειοψηφία τους από τις παρακάτω μορφές εργασίας:
  • Από συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που στην πλειονότητά τους επαναλαμβάνονται για διάστημα πολλών χρόνων.
  • Από συμβάσεις μιας μέρας, που σχεδόν όλες επαναλαμβάνονται για μέχρι και τριάντα μέρες το μήνα.
  • Από συμβάσεις διαλείπουσας απασχόλησης, για λιγότερες από 5 μέρες με μειωμένο ή πλήρες ωράριο.
  • Από δουλεμπορικά συνεργεία που «νοικιάζουν» εργαζόμενους σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, στην πλειοψηφία τους χωρίς συμβάσεις ή με όλες τις παραπάνω μορφές εργασίας.
  • Από «συμβάσεις» πρακτικής, μαθητείας, κατάρτισηςμε Ελληνες και ξένους εργαζόμενους, για τις οποίες δεν ισχύει απολύτως τίποτε από την καταρημαγμένη εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία.
Την ίδια ώρα, στον κλάδο η ανασφάλιστη και απλήρωτη δουλειά είναι κανόνας και όχι εξαίρεση, ενώ καταστρατηγούνται συστηματικά οι συνδικαλιστικές ελευθερίες και τα δικαιώματα.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τους ελαστικά απασχολούμενους,εργαζόμενες που μένουν έγκυες απομακρύνονται, δίχως πρόσβαση στην άδεια λοχείας και τοκετού, δεν ισχύουν οι όποιες ρυθμίσεις αφορούν την άδεια ασθένειας, τα εργατικά ατυχήματα, οι εργαζόμενοι δεν δικαιούνται απολύτως καμία αποζημίωση απόλυσης, ενώ και οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο εργαζόμενος πληροί τις προϋποθέσεις για χορήγηση επιδόματος ανεργίας είναι ελάχιστες.