,,Αχ ...Αναστασία μου,, απ’ τα Ψηλά στα χαμηλά:

,,Ας αναρωτηθούμε γιατί  φτάνουν στο σημείο ακόμη και τους Ρομανώφ να ξεπλύνουν και να ηρωοποιήσουν (ή ακόμη και τους Ναζί ή και τους Δοσίλογους σε άλλες ιστορικές συγκυρίες). Τι τους φοβίζει, σάμπως δεν κέρδισαν, σάμπως δεν ήρθε το τέλος της ιστορίας εκεί κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 90;,,

Στο «Ελλάδα έχεις ταλέντο» εμφανίσθηκε παιδικό συγκρότημα το οποίο εξύμνησε τους Ρομανώφ…

από poexania

Ο λόγος για το μουσικοχορευτικό συγκρότημα Natalities που εμφανίστηκε στο «Ελλάδα έχεις ταλέντο» και αποθεώθηκε από κοινό και κριτές. 

Το θέμα της παράστασης ήταν η δυστυχία που βρήκε τους Ρομανώφ εξαιτίας της Ρωσικής επανάστασης του Φλεβάρη και το δράμα μελών της οικογένειας του Τσάρου. 

Βλέπετε, οι υπεύθυνοι του Art And Performance Dance Theatre που βρίσκονται πίσω από τους Natalities, δεν δίστασαν για να χρησιμοποιήσουν παιδάκια προκειμένου να στοχεύσουν στο θυμικο του κοινού και έτσι να είναι πιο αποτελεσματική η προπαγάνδα τους. Κάτι αντίστοιχο αν θυμόσαστε είχε συμβεί και στην Eurovision του 16 μόνο που τότε ξέπλεναν ναζί, το συγκεκριμένο τραγούδι «έτυχε» μάλιστανα κερδίσει το διαγωνισμό.

Δείτε και ακούστε όμως το τραγούδι και προσέξτε τα λόγια:

Συγκινηθήκατε;

Πως να μη συγκινηθήτε…

…στο κάτω κάτω τι αμαρτία έκαναν οι κακόμοιροι οι Ρομανώφ και τους έλαχε τέτοια μοίρα;
Δεν ήταν βλέπετε σκληραγωγημένοι αγρότες δουλοπάροικοι, κακοπληρωμένοι εργάτες, αγράμματοι χωρικοί, απένταροι επαίτες της Πετρούπολης.
Δεν ήταν φαντάροι στο μέτωπο του Α Παγκοσμίου Πολέμου να έχουν συνηθίσει την κακομεταχείριση και τις κακουχίες.
Όχι, ήταν η μεγάλη αυτοκρατορική δυναστεία της Ρωσίας που βρέθηκε απ’ τα ψηλά στα χαμηλά και απ’ τα πολλά στα λίγα, όπως οι ήρωες της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. 

Βλέπετε, οι καταπιεσμένοι υπήκοοι τους αποφάσισαν ότι δεν πήγαινε άλλο να πεθαίνουν κατά χιλιάδες στο μέτωπο, ούτε να δουλεύουν εντατικά στην πολεμική βιομηχανία ή να πουλούν το αγροτικό προϊόν τους για νόμισμα που δεν είχε καμία αξία, εξαιτίας του πληθωρισμού που δημιουργούσε η έλλειψη αγαθών σαν συνέπεια του πολέμου. 

 Ενός ακόμη πολέμου από τους πολλούς που τους έστελνε ο Τσάρος να σφαχτούν, προκειμένου να κρατήσει τα κεκτημένα του και στη συγκεκριμένη περίπτωση του 1ου ΠΠ να εξοφλήσει τα χρωστούμενα του προς τις άλλες δυο μεγάλες δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ. Μόνο που αυτός ήταν ο μεγαλύτερος και ο βιαιότερος μέχρι τότε.

Σε αυτές τις συνθήκες ο εξαθλιωμένος, ο πεινασμένος, ο αγράμματος, καλούνταν να πολεμήσει υπέρ του δυνάστη του. Μιας οικογένειας και μιας ολιγαρχίας γύρω από τα ανάκτορα που για αιώνες εκμεταλλεύονταν εκατομμύρια λαού και βασίλευε ελέω θεού. Μιας μεσαιωνικού τύπου εξουσίας που καταδίκαζε αυτήν την τόσο τεράστια χώρα να μένει καθυστερημένη οικονομικά, πολιτικά και πολιτισμικά.
Που στην κορυφή της βρίσκονταν ένας άνδρας, ο τσάρος Νικόλαος, ο οποίος δεν είχε διστάσει κατ επανάληψη να πνίξει στο αίμα τις ειρηνικές διαδηλώσεις ενός λαού που ζητούσε βασικά και στοιχειώδη δικαιώματα τα οποία για αιώνες στερούνταν.
Αυτόν τον ζυγό αποτίναξαν οι λαϊκές μάζες τον Φλεβάρη, για να αρχίσουν να οικοδομούν την δική τους εξουσία τον Οκτώβρη.
Κανείς όμως στην εκπομπή δεν βρέθηκε να πει ποιοι ήταν οι Ρομανώφ και πόσο καλό έκανε στο Ρώσικο λαό η ανατροπή τόσο των ίδιων όσο και αυτού που εκπροσωπούσαν.

Μπράβο Natalities, τώρα που πήρατε το κολάι με τους Ρομανώφ φτιάξτε και μια rock opera για το δράμα των Γλύξμπουργκ

Αλήθεια, δεν είναι τα αστικά ΜΜΕ εκείνα που σε κάθε ευκαιρία μας λένε ότι κόπτονται για την δημοκρατία, την ελευθερία του λόγου και τα δικαιώματα του ατόμου;
Μόνο που συνήθως αυτή η ευαισθησία τους πιάνει όταν χρειάζεται να συκοφαντήσουν κάποιον λαϊκό αγώνα του σήμερα ή του χθες.
Με δυνάστες, δικτάτορες, φασίστες, βασιλιάδες, Τσάρους και συνταγματάρχες δεν φαίνεται ότι έχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα και σε κάθε περίσταση τους φέρονται με το γάντι.
Όταν όμως οι λαοί με δική τους πρωτοβουλία αποφασίζουν να απελευθερωθούν από όλους αυτούς, τότε υπάρχει πρόβλημα, τότε και μόνο τότε καταπατώνται οι ατομικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα. Δικαιώματα και ελευθερίες που όπως φαίνεται δεν φτάνουν για όλους… 

Ας αναρωτηθούμε πάντως γιατί 100 χρόνια μετά από αυτό το κοσμοιστορικό γεγονός -την επανάσταση ντε- κάποιοι συνεχίζουν να ξοδεύουν πόρους προκειμένου να παραχαράξουν και να συκοφαντήσουν, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο ακόμη και τους Ρομανώφ να ξεπλύνουν και να ηρωοποιήσουν (ή ακόμη και τους Ναζί ή και τους Δοσίλογους σε άλλες ιστορικές συγκυρίες). Τι τους φοβίζει, σάμπως δεν κέρδισαν, σάμπως δεν ήρθε το τέλος της ιστορίας εκεί κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 90;

 Ας αναρωτηθούμε…

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

Οι υπέρμαχοι Καμίνη k η Πραγματικότητα:

o Πρώην Δήμαρχος Ζακύνθου:

kαι η Αλήθεια:

«Η δημοτική αρχή Καμίνη, έδειξε για ακόμη μια φορά το αντεργατικό της πρόσωπο, δίνοντας διαπιστευτήρια ότι μπορεί να παίξει ρόλο και στην κεντρική πολιτική σκηνή με την ανασυγκρότηση του νέου ΠΑΣΟΚ, “άξιου συνεργάτη” του ΣΥΡΙΖΑ. 

Έτσι την ίδια στιγμή που χιλιάδες συμβασιούχοι κατάφεραν να κερδίσουν την παράταση και ανανέωση των συμβάσεών τους, παλεύοντας μέσα από ένα σκληρό, πολυήμερο αγώνα για το δικαίωμα στην μόνιμη και σταθερή δουλειά, την ίδια στιγμή που οι ελλείψεις και τα κενά έχουν “χτυπήσει κόκκινο” στις δημοτικές υπηρεσίες και ιδιαίτερα στις κοινωνικές δομές, η δημοτική αρχή προχώρησε σε 83 απολύσεις εργαζομένων του βρεφοκομείου οι οποίοι κάλυπταν βασικές ανάγκες και η απουσία τους από το δυναμικό του Δήμου θα υποβαθμίσει συνολικά τις προσφερόμενες υπηρεσίες.

Καταγγέλλουμε την απαράδεκτη στάση του δημάρχου ο οποίος θεωρεί ως πλεονάζον προσωπικό τους 83 συναδέλφους και τους πετάει στο δρόμο με το πρόσχημα ότι δεν ανήκουν στις υπηρεσίες “ανταποδοτικού χαρακτήρα”. 

Μάλιστα αρνείται πεισματικά να φέρει το θέμα στο Δημοτικό συμβούλιο, παρότι οι συνάδελφοι συγκέντρωσαν και τις απαραίτητες υπογραφές. Προφανώς οι πανηγυρισμοί της δημοτικής αρχής για κάποιες προσλήψεις στις υπηρεσίες "ανταποδοτικού χαρακτήρα", την εκθέτουν ακόμα περισσότερο για τις απολύσεις των 83 συναδέλφων μας, ενώ αποτελούν "σταγόνα στον ωκεανό", μπροστά στη δραματική μείωση του προσωπικού του Δήμου τα τελευταία χρόνια. 

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι τα αλλεπάλληλα εργατικά ατυχήματα, όπως τα πρόσφατα με τρεις εργαζόμενες σε παιδικούς σταθμούς, μόλις λίγες μέρες μετά την απόλυση των συμβασιούχων, αποδεικνύοντας ότι η πολιτική που ασκεί και η σημερινή Δημοτική αρχή, είναι αυτή των δραστικών περικοπών σε χρηματοδότηση και στήριξη των υπηρεσιών, σε προσωπικό, σε μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. με αποτέλεσμα μεταξύ άλλων την υπερεντατικοποίηση και εργατικά ατυχήματα που σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν και θανατηφόρα».

«Σε αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες που δουλεύουμε και τα βάρη που φορτώνονται στις πλάτες μας, στις αγωνίες μας για τα προβλήματα και τις άμεσες λύσεις που χρειάζεται να δοθούν, η δημοτική αρχή απαντά με την πιστή εφαρμογή των πιο σκληρών αντεργατικών κατευθύνσεων της Ευρωένωσης, των “θεσμών” και της κυβέρνησης που πίνουν νερό στο όνομά της “ανάπτυξης” και κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων».

«το “παιχνίδι” της Δημοτικής αρχής, της συγκυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων, παίζουν και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των παρατάξεων του ευρωμονόδρομου στα Σωματεία του Δήμου και την ΠΟΕ - ΟΤΑ που, ενώ βγάζουν “αγωνιστικές κορώνες”, την ίδια ώρα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους να μείνουν οι εργαζόμενοι χωρίς ενημέρωση, ανοργάνωτοι, πολυδιασπασμένοι, φοβισμένοι».

«Αυτό το απόστημα πρέπει να σπάσει και οι ταξικές δυνάμεις θα συνεχίσουν τη δράση τους για να μπει ένα τέλος.

Το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της Ευρωένωσης, της κυβέρνησης, της ΚΕΔΕ και της πλειοψηφίας των δημάρχων, οι οποίοι υλοποιούν κατά γράμμα τις επιταγές επιχειρηματικών ομίλων και “θεσμών”. 

Είναι οι ίδιοι που υπηρετούν τη στρατηγική των “ισοσκελισμένων προϋπολογισμών” που απαξιώνει, υποβαθμίζει, υπονομεύει τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών, μέσα από την όλο και μεγαλύτερη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, του προσωπικού, των μισθολογικών δαπανών και συνολικότερα των δικαιωμάτων. 

Έτσι διαμορφώνουν το έδαφος πάνω στο οποίο θα πατήσει η πλήρης εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών, η θεσμοθέτηση των ΚΟΙΝΣΕΠ (Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις)».

Οι δυνάμεις της ΔΑΣ και το Κλαδικό Συνδικάτο ΟΤΑ, τονίζεται στην ανακοίνωση, «δεν σταματήσαμε ούτε λεπτό να ενημερώνουμε και να προειδοποιούμε τους συναδέλφους σε κάθε χώρο δουλειάς για αυτή την κατάσταση και τι μας ετοιμάζουν.

 Δεν σταματήσαμε να αγωνιζόμαστε για την οργάνωση των συναδέλφων και την ενότητα στη δράση με ταξικό προσανατολισμό. 

Δεν σταματήσαμε να αντιπαλεύουμε την τακτική του “διαίρει και βασίλευε” που έχουν κάνει κανόνα στο Δήμο της Αθήνας οι εκάστοτε Δημοτικές αρχές και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των κομμάτων του ευρωμονόδρομου.

Συνεχίζοντας αταλάντευτα αυτό το δρόμο πιστεύουμε ότι, θα αποτελέσει σημαντικό βήμα στην οργάνωση του αγώνα 
η συγκρότηση Σωματειακής Επιτροπής του Κλαδικού Συνδικάτου ΟΤΑ στο Δήμο της Αθήνας».

«Αυτό που ενοχλεί τη Δημοτική αρχή και τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες στα Σωματεία του Δήμου», καταλήγει η ανακοίνωση της ΔΑΣ, 

«είναι ότι ποτέ δεν δώσαμε άφεση αμαρτιών, δεν νομιμοποιήσαμε στη συνείδηση των συναδέλφων τις απολύσεις, τη δουλειά-λάστιχο, τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, τις συνεχείς απώλειες στους μισθούς και τα δικαιώματά μας. 

Όλα αυτά που προωθούν στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων τους. Μας θέλουν με σκυμμένο κεφάλι, να αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τις πολιτικές κυβέρνησης -Δημοτικής αρχής - Ευρωένωσης - επιχειρηματικών ομίλων.

 Όμως τα δικαιώματά μας στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, στο 8ωρο, στους αξιοπρεπείς μισθούς, στα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, στη δουλειά και ζωή με δικαιώματα, είναι κατακτημένα με σκληρούς αγώνες και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να σμπαραλιάζει το μέλλον το δικό μας και των οικογενειών μας».

το κείμενο της ΔΑΣ από 902.gr

  

Για την «Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαΐ»

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ

«…αυτοί που πήραν το φαΐ απ’ το τραπέζι κηρύσσουν τη λιτότητα…»

Με αφορμή τη δράση που προγραμματίζει η ΚΕΔΕ με τίτλο «Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαΐ», ο Δήμος Πατρέων σχολιάζει: 

«Με πρόσφατη επιστολή του ο κ. Πατούλης, Δήμαρχος Αμαρουσίου και Πρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Ε., ενημέρωσε το Δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη για την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Κ.Ε.Δ.Ε., να υλοποιήσει δράση με τίτλο “Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαΐ”, σε συνεργασία με τον φορέα “Όλοι μαζί μπορούμε” και με την υποστήριξη του "ΣΚΑΪ". Σύμφωνα με όσα σχεδιάζουν θα διοργανωθούν σε 52 Δήμους τοπικοί αγώνες δρόμου, όπου οι συμμετέχοντες δρομείς θα προσφέρουν τρόφιμα στα αντίστοιχα Κοινωνικά Παντοπωλεία.

Με αφορμή αυτή την πρωτοβουλία θα θέλαμε να θίξουμε ορισμένα ζητήματα που αφορούν την αλληλεγγύη των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων προς όλους εκείνους που βιώνουν με το χειρότερο τρόπο τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, τη φτώχεια, την πείνα, την ανεργία.

Είναι γνωστή στον πατραϊκό λαό και δοσμένη η ευαισθησία και η στήριξη του Δήμου μας στις λαϊκές οικογένειες που βιώνουν καθημερινά, τα αποτελέσματα των αντιλαϊκών πολιτικών όλων των αστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Έχουμε αναπτύξει μια σειρά δραστηριότητες, όπως την απαλλαγή ή τη μείωση στα δημοτικά τέλη και στην ύδρευση, τα Λαϊκά Φροντιστήρια, τις θερινές κατασκηνώσεις κ.ά. Ο Κοινωνικός Οργανισμός λειτουργεί το Κοινωνικό Παντοπωλείο. Σε όλες τις δομές του Δήμου μας, μόνιμο μέλημά μας είναι να μπορούν οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες της πόλης μας να βρίσκουν αποκούμπι χωρίς να χάνουν την αξιοπρέπειά τους. Γι’ αυτό δεν έχουμε δώσει δημοσιότητα και ούτε σκοπεύουμε να το κάνουμε στο μέλλον, σε πρωτοβουλίες που στόχο έχουν τη συλλογή τροφίμων, ώστε να καλύπτουμε τις αυξημένες ανάγκες που υπάρχουν σε οικογένειες της πόλης μας. Πρωτοβουλίες που στηρίζονται από εκατοντάδες συμπολίτες μας, από επαγγελματίες και βιοτέχνες της πόλης μας, χωρίς να απαιτούν τη διαφήμισή τους ως χορηγοί. Η φτώχεια και η εξαθλίωση για μας δεν είναι ένα κοινωνικό event…

Αυτές οι εκφράσεις της αλληλεγγύης του λαού μας, καμία σχέση δεν έχουν με εκδηλώσεις - πυροτεχνήματα που διοργανώνονται για τις κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών που συμμετέχουν. Το ότι οι εκδηλώσεις διοργανώνονται από την ΚΕΔΕ, που δεν έχει ψελλίσει ούτε λέξη τόσο καιρό, για την πολιτική που γεννά τη φτώχεια και την εξαθλίωση, που στηρίζουν τα βάρβαρα μέτρα των μνημονίων και της ΕΕ, θυμίζουν σε όλους μας πως ''…αυτοί που πήραν το φαΐ απ’ το τραπέζι κηρύσσουν τη λιτότητα…'', όπως γράφει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Με τον προκλητικό τίτλο ''Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαΐ'', δείχνουν ακριβώς ποια είναι τα όρια τους. Ένα πιάτο φαΐ στους πεινασμένους σήμερα και από αύριο πίσω στην ανεργία και την πείνα.

Ως Δήμος Πατρέων θα συνεχίσουμε στη ρότα που έχουμε χαράξει, στο πλευρό των λαϊκών στρωμάτων, χωρίς τυμπανοκρουσίες και μεγάλα λόγια. Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τις όποιες ανάσες μπορούμε, μέσα στο σημερινό ασφυκτικό πλαίσιο και παράλληλα να διεκδικούμε την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του λαού μας. Nα διεκδικούμε Δουλειά για όλους, Δουλειά με δικαιώματα».

http://www.902.gr/…/aytoi-poy-piran-fai-ap-trapezi-kiryssoy…

Konstantinos Mpourxas:

Άρχισε η δράση του Σκαι σε συνεργασία με την ΚΕΔΕ για την καταπολέμηση της φτώχειας με την επωνυμία ''Όλη η Ελλάδα για ένα πιάτο ''  Σε πρώτη φάση αντικαταστάθηκαν χωρίς καμιά επιβάρυνση των δικαιούχων όλα τα πιατάκια επαιτείας από μεγαλύτερα!

Οταν περικόπτονταν οι μισθοί και οι συντάξεις έπεφταν στα όρια της πείνας 

η παρέα του ''όλοι μαζί μπορούμε '' με επικεφαλής το Σκαι συμφωνούσε και επικροτούσε πως ετσι έπρεπε να γίνει και έτσι έγινε !
Οταν λεηλατούσαν τα ασφαλιστικά ταμεία η παρέα του ''όλοι μαζί μπορούμε '' με επικεφαλής το Σκαι οχι μόνο δεν έβγαζε μηλιά αλλά το διαφήμιζε σαν αξιοποίηση των αποθεματικών !
Όταν θέριζαν προνοιακά επιδόματα και πετσόκοβαν το αναπηρικό κοινωνικό κράτος 

η παρέα του ''όλοι μαζί μπορούμε με επικεφαλής το Σκαι επιβράβευε την ολη προσπάθεια βλέποντας σπατάλες πολυτελείας !
Κι αφού εξαθλίωσαν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας και έστειλαν κόσμο να ψάχνει στους κάδους για τροφή έρχονται σήμερα 

αυτά τα καθάρματα μαζί με την ΚΕΔΕ να μας πουλήσουν το νέο φρούτο φιλανθρωπίας που το ονόμασαν '' Όλη η Ελλάδα για ένα πιάτο φαΐ !''
Είναι αυτό που λέει ο λαός «πρώτα μας χέζουν και μετά μας σκουπίζουν»
Αυτοί είναι ! Μαφιόζοι που εξαφάνισαν κοινωνικό πλούτο και κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών μέσα σε λίγα χρόνια κι από πάνω να το παίζουν και φιλάνθρωποι ! Είναι οτι πιο πρόστυχο , βρώμικο και ξεδιάντροπο κυκλοφορεί γύρω μας !
Ξεσκεπάστε τους !

τα καλά των ευεργετών μας τύπου Λάτση:

Σοφία Τρανουδάκη:

21 / 3 / 17

Η θαλαμηγός "Νεράϊδα" του Λάτση λειτουργεί σαν πλωτό μουσείο "επιχειρηματικής ιστορίας".

Μάλιστα!

Η ξενάγηση φαντάζομαι να περιλαμβάνει ντοκουμέντα

- Απο την επιχειρηματική δραστηρίότητα του "δαιμόνιου" επιχειρηματία στην κατοχή με τη συνεταιριστική σταφίδα που ήταν απούλητη λόγω πολέμου και την πούλησε στους Ιταλούς.

-Απο την αναγκαστική απαλλοτρίωση απο τη χούντα 2.000 στρεμμάτων στην Ελευσίνα για να φτιάξει την Πετρόλα και το δωράκι των 900 στρεμμάτων θάλασσας

-Το δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας (για το οποίο η εφημερίδα δικαιώθηκε) που αποκάλυπτε ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου του 74,με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Λάτσης με τα δεξαμενόπλοια του τροφοδότησε με πετρέλαιο την Τουρκία.

-Απο την αθώωση των δύο μοναδικών κατηγορουμένων για την έκρηξη στην Πετρόλα το `92 όταν έσπασε σωλήνας διύλησης και εξαερώθηκαν 15 εργάτες.

Σπεύσατε! Η είσοδος είναι δωρεάν!

για την γραφικότητα του Μήτσου και της Αλέκας !! η προσπάθεια των δημοσιολογούντων:

Άθλια αντιμετώπιση από ματσουκοφόρους και κονδυλοφόρους του συστήματος! Χρόνια ολόκληρα μια προσπάθεια της πλειονότητας των δημοσιολογούντων να τους παρουσιάσουν όχι απλά ως γραφικούς,

 αλλά ως εξωγήινους οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα του πλανήτη γη! 

Επί δεκαετίες τα παπαγαλάκια του συστήματος προσπάθησαν να παραστήσουν πρώτα την Παπαρήγα και τώρα τον Κουτσούμπα 

ως γραφικούς, ως εκτός πραγματικότητας, 

ως έχοντες καταπιεί μια κασέτα που επαναλαμβάνει τα ίδια και τελικά να τους παραστήσουν ως εξωγήινους!

Ποιους;! 

Την Παπαρήγα και τον Κουτσούμπα ως γραφικούς και εξωγήινους! 

Δύο ανθρώπους που ακόμα κι αν διαφωνεί κανείς μαζί τους πολιτικά, 

δεν μπορεί να μην παραδεχτεί ότι 

δεν κακοποίησαν ποτέ την Ελληνική γλώσσα, δεν λαΐκισαν, δεν έγιναν σαλτιμπάγκοι, τσαρλατάνοι και χατζηαβάτηδες χάριν της προβολής τους και της τηλεθέασης, 

δεν είπαν ποτέ παραπανίσιες κουβέντες για κανέναν πολιτικό τους αντίπαλο έξω από τα πλαίσια της πολιτικής αντιπαράθεσης,

 δεν καταράστηκαν ποτέ κανέναν, δεν καλλιέργησαν ποτέ αυταπάτες κι αυτό σε βάρος των ποσοστών του κόμματός τους, 

δεν εξαπάτησαν τον Ελληνικό λαό για να του κλέψουν την ψήφο, 

δεν δήλωσαν ότι θα τον σώσουν με μαγικά ραβδιά, με τις γνωριμίες τους στο εξωτερικό, 

με «καταπλάσματα» που διαθέτουν σε ξένες τράπεζες ή με χρήματα που διαθέτουν από το εμπόριο αρχαίας προηγμένης τεχνολογίας, 

δεν έκαναν εν τέλει τίποτα με το οποίο να υποτιμούν την νοημοσύνη του Ελληνικού λαού και να βλάπτουν τα συμφέροντά του,

 αλλά υπεράσπισαν με σθένος όχι μόνο τα δίκια του Ελληνικού λαού 

αλλά και όλων των κατατρεγμένων ανεξαρτήτως χρώματος, γλώσσας και φυλής!

Ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι για χρόνια, ακόμα και τώρα, προσπαθούν να παραστήσουν τον Μήτσο και την Αλέκα ως γραφικούς;! 

Οι ίδιοι ματσουκοφόροι και κονδυλοφόροι του συστήματος, 

οι οποίοι διαφήμισαν τον Τσίπρα, 

διαφήμισαν τον «λεφτά υπάρχουν» και τώρα τον ξαναδιαφημίζουν, 

διαφήμισαν τον Σαμαρά, διαφήμισαν τον Καρατζαφέρη, διαφήμισαν τον Κουβέλη, διαφήμισαν τον Παπαδήμο, διαφήμισαν τον Στουρνάρα, διαφήμισαν τον πρωθυπουργό του «βάλτε τώρα που γυρίζει» στο χρηματιστήριο 

και τώρα 

διαφημίζουν τον Κατρούγκαλο, τον Πολάκη, την Αχτσιόγλου, τον Κουρουμπλή, την Φωτίου και τους υπόλοιπους που εξελέγησαν για να σκίσουν τα μνημόνια και τώρα υπογράφουν αβέρτα κι άλλα χειρότερα ή διαφημίζουν τον Μητσοτάκη και τον Γεωργιάδη ως αντίβαρα στους αυτοαποκαλούμενους «αριστερούς»!

Αλλά η δράση των παπαγάλων του συστήματος δεν τελειώνει με την διαφήμιση των παραπάνω! 

Οι παπαγάλοι του συστήματος που παρουσιάζουν για δεκαετίες ως γραφικούς την Αλέκα και τον Μήτσο,

 είναι αυτοί 

που διαφήμισαν, προέβαλαν, άνδρωσαν και τελικά γιγάντωσαν τον Μιχαλολιάκο, τον Λεβέντη και τον Σώρρα! 

Τρεις ανθρώπους με διαφορετική παρελκυστική φρασεολογία

(όχι πάντα διαφορετική, γιατί πολλές φορές συγκλίνουν όπως για παράδειγμα στον αντικομμουνισμό), 

οι οποίοι όμως συμφωνούν στο κορυφαίο ζήτημα που είναι η υπεράσπιση του σάπιου συστήματος που τυραννάει και δολοφονεί τον κόσμο και το οποίο λέγεται Καπιταλισμός!

Αυτά τα ολίγα για το ποιοι παρουσίασαν και παρουσιάζουν τον Μήτσο και την Αλέκα ως γραφικούς!

του Νάβις

το «αμερικάνικο όνειρο» των Ελλήνων Μεταναστών:

Από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, χιλιάδες νέοι έχουν φύγει μετανάστες, αναζητώντας δουλειά στο εξωτερικό. 

Γύρω τους στήνεται μια πολυκερδής επιχείρηση προπαγάνδας από το αστικό κράτος, που υπόσχεται τη «Γη της Επαγγελίας», με σταθερή δουλειά και υψηλούς μισθούς, προσφέροντας μια «επιλογή» για μια καλύτερη ζωή.

Όμως ο ξεριζωμός του εργάτη από τη γη που γεννήθηκε δεν είναι επιλογή του. Τον επιβάλλει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, που δημιουργεί και συντηρεί την ανεργία και τη φτώχεια, ιδιαίτερα στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, και από την άλλη στέλνει τους μετανάστες στις χώρες υποδοχής ως φτηνό εργατικό δυναμικό, χωρίς δικαιώματα, για να αυξάνουν τα μονοπώλια τα κέρδη τους και να ρίχνουν την τιμή της εργατικής δύναμης για όλη την εργατική τάξη.

Αυτό το σύστημα είναι που στέλνει τους Έλληνες εργαζόμενους, εξαιτίας της κρίσης του, σε μακρινούς προορισμούς, όπως η Νέα Υόρκη στις ΗΠΑ.

Σε τι συνθήκες όμως ζουν και εργάζονται οι μετανάστες στη λεγόμενη «Γη της Επαγγελίας»;

Στη Νέα Υόρκη, οι μετανάστες μπορούν όντως να βρουν δουλειά, κυρίως στις κατασκευές. 

Εργάζονται στην οικοδομή χωρίς προστατευτικά μέσα, χωρίς συγκεκριμένο ωράριο, το οποίο παρατείνεται κατά πολλές ώρες λόγω της αυξημένης κίνησης. 

Οι υπερωρίες, ακόμα και η δουλειά σε γιορτές και αργίες, δεν πληρώνονται, ενώ το χειμώνα οι οικοδόμοι μπορεί να κάνουν μέρες να δουν μεροκάματο, λόγω των βαριών καιρικών συνθηκών.

Το μεροκάματο είναι 100-120 δολάρια, χρήματα που ακούγονται αλλά δεν είναι ικανοποιητικά. 

Γιατί το νοίκι για ένα δωμάτιο ή για ένα υπόγειο αρχίζει από τα 1000-1200 δολάρια – τουλάχιστον 10 μέρες δουλειάς – ενώ ένα διαμέρισμα κοστίζει τουλάχιστον 1500-2000 δολάρια το μήνα. 

Το κόστος διαβίωσης αυξάνεται κατά πολύ αν συνυπολογίσουμε λογαριασμούς, τηλέφωνο, ρούχα, εισιτήρια, φαγητό, πολύ περισσότερο μια έξοδο.

 Όσο για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ουσιαστικά εύχονται να μην χρειαστούν γιατρό ή φάρμακα, γιατί είναι πανάκριβα παρά τα μεγάλα λόγια που ακούστηκαν και στην Αθήνα πρόσφατα με τον ερχομό του Ομπάμα για το λεγόμενο Obamacare.

Η πάλη για να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι καλύτερα ωράρια ή μεροκάματα, γενικότερα καλύτερες συνθήκες ζωής, μέσα από σωματεία ή συνδικαλιστικές οργανώσεις περνά μέσα από μεγάλα εμπόδια μιας άσχημης κατάστασης που έχουν επιβάλει η καπιταλιστική εργοδοσία στις ΗΠΑ με την κυριαρχία του εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Πέρα από την εκμετάλλευση από τους εργοδότες, ιδιαίτερα όσοι είναι χωρίς χαρτιά, ζουν με το φόβο μην τους συλλάβουν για κάποια μικροπαράβαση ή μην τους σταματήσουν στο λεωφορείο ή στο μετρό, γιατί αυτό αυτόματα σημαίνει απέλαση. Άλλωστε επί Ομπάμα, τον οποίο υποδέχτηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ πρόσφατα μετά βαΐων και κλάδων, έγιναν 2 εκατ. απελάσεις και τώρα επί Τραμπ θα δοθεί ανάλογη συνέχεια...

Για τους μετανάστες στη Νέα Υόρκη και αλλού, μία είναι η προοπτική: Να οργανώσουν την πάλη τους μέσα από τις επιτροπές αγώνα μεταναστών για καλύτερες συνθήκες δουλειάς και ζωής στις χώρες υποδοχής, αλλά και στην Ελλάδα, να παλέψουν στο πλάι της αμερικάνικης εργατικής τάξης απέναντι στον ίδιο αντίπαλο τους εκμεταλλευτές και την τάξη τους.

Η Λέσχη Φίλων του ΚΚΕ στη Νέα Υόρκη αγωνίζεται σταθερά για πλήρη δικαιώματα στην αμοιβή, την υγεία – πρόνοια, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για τους μετανάστες από την πρώτη μέρα παραμονής τους, για νομιμοποίηση τους με πλήρη δικαιώματα. 

Καλεί τους Έλληνες μετανάστες να οργανωθούν να συμβάλουν ώστε να δυναμώσει αποφασιστικά η ταξική ενότητα Ελλήνων και Αμερικάνων εργαζομένων, να δυναμώσει η πάλη στους χώρους δουλειάς. 

Να παλέψουν για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου που γεννά τη φτώχεια, την ανεργία, τον ξεριζωμό των εργατών.

Του Γιάννη Πάνου

Για τον κυρ-Σταύρο και τους άλλους «Ευεργέτες»,,, Γνωρίζετε ;;;

Το Ίδρυμα, ο Νιάρχος, τα Liberties και οι ιθαγενείς

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ

Πολλές οι συζητήσεις και οι δημοσιεύσεις που κυμαίνονται μεταξύ άκρατου θαυμασμού για το έργο και δέους για το ύψος της «δωρεάς».

 Κάτι σαν «το αφεντικό τρελάθηκε»! 

Αλλά και προβληματισμοί για το πρέπον σε εποχή κρίσης, ακόμη και επιφυλάξεις για την επιλογή της τοποθεσίας και την προσβασιμότητα προς αυτήν.

 Κάτι ακούστηκε και για… νοσοκομεία, ανέργους κλπ, αλλά θεωρήθηκαν υποβολιμαία, ίσως και κακόβουλα.

Να ‘ναι καλά ο «ευεργέτης»! 

Η ΕΛΣ1 και η Εθνική Βιβλιοθήκη απόκτησαν (υπό όρους) σύγχρονη στέγαση, 

οι περίοικοι και οι επισκέπτες ένα πάρκο για να κόβουν τις βόλτες τους και να «τσιμπάνε» κάτι στα εστιατόρια του χώρου. 

Από την άλλη, οι επίγονοι του κυρ-Σταύρου και το ομώνυμο Ίδρυμα, έναν αξιοπρεπέστατο και επικερδέστατο τρόπο για να βάλουν χέρι στον πολιτισμό και επί πλέον, να μνημονεύονται οι ίδιοι και ο μακαρίτης.

Θα μου πείτε γιατί το «Ίδρυμα» και τι του ‘ρθε ξαφνικά να ασχοληθεί με τον πολιτισμό 

και όχι το κράτος, 

που, έτσι κι αλλιώς, έχει υποχρέωση να εκπολιτίζει τους υπηκόους του.

 Πάω στοίχημα πως εσείς, είστε από τους… ανόητους που θέλουν δημόσια θεάματα. Για να μην πω και δημόσια Υγεία και Παιδεία…

Το έργο όμως ολοκληρώθηκε κι είναι μεγαλοπρεπές. Παραχωρήθηκαν στο ΙΣΝ2, με έδρα τις Βερμούδες, 238 στρέμματα. 

Και θα εισπράττει ενοίκιο από την ΕΛΣ μόνο (!!!) 48,5 εκατομμύρια ανά έτος. 

Αυτό σημαίνει πως σε 10 έως 13 χρόνια το κόστος του έργου θα έχει αποσβεστεί από τα έσοδα κι υπολείπεται σχεδόν ένας αιώνας κερδοφόρας προίκας για τον Οργανισμό που θα διαχειρίζεται το Χώρο. 

Αυτός ο Οργανισμός (ΑΕ) που θα διαχειρίζεται το «Κέντρο Πολιτισμού», 

άρα και την Εθνική Βιβλιοθήκη και την Εθνική Λυρική Σκηνή,

θα είναι ιδιωτικού δικαίου, όπως αναφέρεται στο σχετικό νόμο (3785/09). Θα έχει, δε, λόγο και μάλιστα τελικό το ΙΣΝ, έστω κι αν δεν εκπροσωπείται στο ΔΣ.

Ξέχασα να σας γράψω πως το ΙΣΝ θα έχει 

τη γενική εμπορική εκμετάλλευση του χώρου, 

και εμμέσως πλην σαφώς 

θα ελέγχει 

τη λειτουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης, της ΕΛΣ, 

θα αποφαίνεται, τελεσιδίκως, για οποιαδήποτε μεταβολή των χρήσεων, των όρων δόμησης, των υποδομών και λειτουργιών της ευρύτερης περιοχής του Φαλήρου, του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Καλλιθέας, ακόμη και των οδικών αξόνων και τεχνικών έργων που περιβάλλουν το «Κέντρο Πολιτισμού». 

Αλλά είναι το Δημόσιο που δεσμεύεται για την εξασφάλιση χρηματοδότησης, η οποία, σύμφωνα με τη σύμβαση, θα είναι «αντάξια της ποιότητας και της διεθνούς ακτινοβολίας του Κέντρου Πολιτισμού» 3.

Παραδόξως, ο Δήμαρχος θα συνεχίσει να εκλέγεται από τους δημότες Καλλιθέας. 

Μεταξύ μας, αλλά τέτοια σύμβαση δεν υπέγραψαν ούτε οι αυτόχθονες της Αμερικανικής Ηπείρου, πριν εξαφανιστούν από τους Κονκισταδόρες.

Αλλά κι αυτά τα εκατομμύρια της «Δωρεάς» για τα οποία εκστασιάζονται πολλοί, που τα βρήκε το Ίδρυμα κι ο μέγας «ευεργέτης»;

Αν πάμε πίσω μισό αιώνα και κάτι ψιλά, για την ακρίβεια στο 1939, θα δούμε 

τον κυρ-Σταύρο να «απαλλοτριώνει» χρήματα των Κουμάνταρων4 και να παίρνει τα πλοία που θα αγόραζε γι’ αυτούς στο όνομά του.

Το 1947 καταφέρνει να καρπωθεί 16 Liberties5 

από τα εκατό που πούλησαν οι ΗΠΑ, σε Έλληνες εφοπλιστές με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου κι έτσι δεν ξοδεύτηκαν οι τελευταίοι. 

Επίσης, με τους ίδιους όρους, μικρό αριθμό δεξαμενοπλοίων «Τ2».

Εν τω μεταξύ, έχει αποζημιωθεί με 2.000.000 δολάρια για τα 6 πλοία του που βυθίστηκαν κατά τον Β΄ΠΠ. Αυτό ήταν το κέρδος του Σταύρου από τον πόλεμο.

Αντίστοιχα, για να έχουμε μια πλήρη εικόνα,

 το κόστος των ναυτεργατών στον ίδιο πόλεμο ήταν 3.000 νεκροί, 150 που παραφρόνησαν κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων 

και άγνωστος αριθμός τραυματιών.

Το ίδιο διάστημα, οι εφοπλιστές ζούσαν στην ασφάλεια και στη χλιδή, στα πολυτελή ξενοδοχεία της Ν. Υόρκης, του Λονδίνου, του Μπουένος Άιρες κλπ αυγατίζοντας τα χρήματά τους με τους ναύλους και τα ναυάγια των σαπιοκάραβών τους.

Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο τον Α. Ωνάση6 να περιγράψει το αιματοβαμμένο φαγοπότι των μετέπειτα ευεργετών, ώστε να μην κατηγορηθούμε, αδίκως, για… κομμουνιστές:

«…Ιδού μια εικών, ετέρου επιλέκτου μέλους. Ευρισκόμεθα στον Αύγουστον του 1939 με 7.500 λίρας μαζευμένας δυσκολώτερα και από ιστορικός σύλλογος μουσείων, προβαίνομεν εις αγοράν κουρέλας αξίας 15.000 λιρών με δάνειον χάριν της ελληνικής σημαίας και υποθήκης. 

Μετ’ ολίγας εβδομάδας από της ενάρξεως του πολέμου χάνεται το σκάφος και εισπράττομεν 165.000 λίρας, 

ήτοι είκοσι δύο φορές το επενδυθέν κεφάλαιο».

Και συμπληρώνει αποτιμώντας τη λοβιτούρα:

«Ωχριά και αυτή η ρουλέτα ακόμη».

Στην ίδια επιστολή ο Ωνάσης σχολιάζει τη χαριστική – με τη βοήθεια του ελληνικού δημοσίου, σύμβαση παραχώρησης των Liberties:

«Μας χαρίζει το ρωμαίικο 100 «Λίμπερτυς»

 σημερινής αξίας 70 εκατομμυρίων δολαρίων,

 με εισόδημα 35 εκατομμυρίων δολ. ετησίως και το σύνολον του εισοδήματος των 377 καραβιών υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια διά την περίοδον ανοίξεως 1947 -1948. 

Πολλά, τα πάντα οφείλετε εις το Έθνος, αυτό δε όχι μόνον δεν σας οφείλει τίποτε, αλλά σας έχει χαρισθεί σκανδαλωδώς. 

Όχι μόνον σχεδόν δεν σας φορολογεί, σχεδόν δεν σας ζητεί συνάλλαγμα, αλλά ενώ περισσεύουν εις τα ταμεία σας, σήμερα τον δέκατο μήνα της εκμεταλλεύσεως,

αρκετά για να εξοφλήσετε πάνω από τα δύο τρίτα του χρέους σας, 

αυτό θα σας περιμένει 17 χρόνια».

Οι Έλληνες εφοπλιστές εύχονταν την βύθιση των πλοίων τους. Ωνάσης έφη:

«… ένα σκαρί αξίας 20.000 λιρών, χρεωμένο κατά 10.000 λίρας. 

Κηρύσσεται πόλεμος και το ασφαλίζομεν αντί 250.000 λιρών καταβάλλοντες ασφάλιστρον περίπου 10.000 λίρας διά ταξίδιον διάρκειας 60 ημερών… 

Αντιθέτως, 

εάν ετορπιλλίζετο το καράβι, επραγματοποιείτο μυθώδες κέρδος και ασύδοτον. 

Λοιπόν, προ του τελευταίου άθλιου πειρασμού ερωτώ: Τι είναι επόμενον να εύχεται κανείς; 

Φυσικά και το τερατώδες, τον τορπιλλισμόν βέβαια, ει δυνατόν άνευ απωλείας ψυχών».7

Προέτρεπε δε, ο Ωνάσης, στην ίδια επιστολή, σαρκάζοντας τα τεκταινόμενα: 

«…να ιδρυθή μπροστά στας στήλας του Ολυμπίου Διός 

ή επάνω στη Σαλαμίνα 

το μνημείον του αγνώστου Γερμανού τορπιλλοβολητού, 

(του) Αγγλου ασφαλιστού και προ παντός αγνώστου Ελληνος υπουργού Οικονομικών8 που επέτρεψε τέτοια σκανδαλώδη κατάστασι».

Έτσι αυγάτιζε το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Το 1996, για παράδειγμα, ο μέσος όρος ηλικίας του ελληνικού στόλου ήταν 23 χρόνια – κατά πολύ μεγαλύτερος από όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.9 

Την ίδια περίοδο περίπου κι από στοιχεία του ΥΕΝ,

 το 53% του ελληνόκτητου στόλου ήταν από αγορές μεταχειρισμένων πλοίων.

Σ’ αυτό το ασύδοτο πλαίσιο μόνο την τριετία 1993-1996 στάλθηκαν στο βυθό 278 ναυτεργάτες10.

Ας επιστρέψουμε όμως στον «ευεργέτη» μας. 

Πνιγμένοι και κουφάρια ναυτικών κι εργατών πίσω κι εκατομμύρια κέρδη μπροστά και «δόξα». 

Μυθικές αγορές νησιών, πανάκριβες συλλογές έργων τέχνης11, καθελκύσεις ιδιωτικών σκαφών αστρονομικής αξίας, συνθέτουν το εφοπλιστικό «όνειρο».

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 άρχισε να επενδύει 

στην Ελλάδα, επωφελούμενος του ευνοϊκού νομοθετικού πλαισίου. Οι δύο σπουδαιότερες επενδύσεις του είναι τα «Ελληνικά Διυλιστήρια» Ασπροπύργου (σήμερα ΕΛΔΕ) 

και τα «Ελληνικά Ναυπηγεία» στον Σκαραμαγκά, που για μεγάλο διάστημα υπήρξε το μεγαλύτερο ναυπηγείο στη Μεσόγειο. 

Απ’ τα οποία όταν «κρατικοποιούνται» το 1985, καρπώνεται 14.000.000 δολάρια. Πρόλαβε, βεβαίως, να δηλητηριάσει το περιβάλλον του Θριάσιου Πεδίου.

«Ευεργέτες» χτισμένοι σε θαλασσοδάνεια,

 πλοία – φέρετρα μιας χρήσης, 

χιλιάδες πνιγμένους και χαριστικές συμβάσεις.

Το μοτίβο, με τις κάθε λογής «δωρεές» των «ευεργετών», τηρείται απαρέγκλιτα: 

Αφού δεν άφησαν τίποτα όρθιο, 

λίγο πριν τα τινάξουν, πρόσφεραν στο κράτος ένα μικρό μέρος από τα αιματοβαμμένα κέρδη τους. 

Τελευταία ακολουθούν το δρόμο της ίδρυσης «μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων» όπου καταθέτουν το ελάχιστο των κερδών που απομύζησαν από το λαό, το οποίο στην πορεία αυγαταίνει με τη συνδρομή κρατικού χρήματος.

 Ποιος (και πόσο) αφελής θα εκλάβει ως τυχαία και άδολη, την γενική πρεμούρα μονοπωλίων κι εφοπλιστών 

για την παραγωγή «ιδρυμάτων πολιτισμού» και μέσω αυτών την παρέμβασή τους στις τέχνες και στον πολιτισμό; 

Το ενδιαφέρον της αστικής τάξης δεν είναι τυχαίο, όχι μόνο για την αναπαραγωγή των κεφαλαίων της διά μέσου της καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά για την χειραγώγηση του λαού μέσω της διαμόρφωσης συνειδήσεων. 

Το ΙΣΝ, καθίσταται σαφές πως, δεν θα αποχωρήσει, κατ’ ουσία από την λειτουργία του έργου.

 Μέσω αυτής της «δωρεάς» κατάφερε να ελέγχει νευραλγικούς τομείς του πολιτισμού με έντονο συμβολισμό και ισχυρή απήχηση στην κοινωνία. 

Ήδη το «Ίδρυμα» μέσω του Future Library12 βάζει χέρι σε δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες σε όλη τη χώρα.

Ήρθε η ώρα να γευτούν η τέχνη και ο πολιτισμός των ιθαγενών την «ευεργεσία» του Νιάρχου και του ομώνυμου Ιδρύματος.

1 Εθνική Λυρική Σκηνή.

2 Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

3 Στους όρους της σύμβασης, που δείχνουν ότι δεν πρόκειται για «εθνική δωρεά», αλλά για ξεπούλημα, όλα τα παραπάνω, προβλέπονται συγκεκριμένα:

4 Συγγενείς, που τους έφαγε τα λεφτά.

5 “Liberty”: Τύπος φορτηγών πλοίων χωρητικότητας 10.000 τόνων, που ναυπηγήθηκαν στις ΗΠΑ μεταξύ του 1941 και 1945, σε γραμμή παραγωγής για τις ανάγκες του πολέμου. Κατασκευάστηκαν με προοπτική το ένα ταξίδι κι έτσι διέθεταν τον ελάχιστο εξοπλισμό και την ανάλογη αντοχή.

Τα εναπομείναντα περίπου 2400 επωλήθησαν με ευνοϊκούς όρους, μετά το τέλος του πολέμου στους συμμάχους, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες. Κατά το 1946/47 δόθηκε η δυνατότητα σε Έλληνες εφοπλιστές να αγοράσουν 100 πλοία έναντι $650.000 το ένα, με προκαταβολή 25% της τιμής και το υπόλοιπο με έντοκη πίστωση για 17 χρόνια με την εγγύηση της Ελληνικής Κυβέρνησης

6 Επιστολή του Ωνάση το 1947 στον Μανώλη Κουλουκουντή, πρόεδρο της ΕΕΕ. Η επιστολή δημοσιεύθηκε το 1953 στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ» και αναδημοσιεύθηκε, σε τρία μέρη, στα τεύχη του Απρίλη, του Μάη, και του Ιούνη της ίδιας χρονιάς, στο περιοδικό «ΕΝΩΣΙΣ» της ΠΕΜΕΝ.

7 Στην ίδια επιστολή

8 Αναφερόμενος στον τότε υπουργό Αβραάμ.

9 Από στοιχεία του Loyd Register (διεθνής ασφαλιστικός οργανισμός). Ο αντίστοιχος μ.ο. για την Λιβερία ήταν τα 12 χρόνια και για την Ιαπωνία τα 10.

10 Εφημ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 25/2/96

11 Μόνο η αυτοπροσωπογραφία του Πικάσο τού κόστισε 47.850.000 δολάρια σε τιμές του 1989.

12 Το Future Library είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία – θυγατρική του ΙΣΝ. Γεννήθηκε στη Βέροια το 2011 όταν το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος συνέλαβε την ιδέα να βάλει χέρι (ή πόδι) στις δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες της χώρας.