για τη Δημοκρατία Τους

Για τη «δημοκρατία», ρε γαμώτο!

Με τόσες δηλώσεις υπέρ της «δημοκρατίας» του Ερντογαν στην – προ πραξικοπήματος – Τουρκία, 

παραλίγο να το πιστέψουμε ότι 

η Τουρκία (του αυταρχισμού, του δεσποτισμού, του σκοταδισμού, των ανύπαρκτων πολιτικών ελευθεριών, του μιλιταρισμού, των εθνοτικών εκκαθαρίσεων, της φίμωσης του Τύπου) 

είναι όντως… δημοκρατία.

Εξηγούμαστε:

 Η αναγωγή του καθεστώτος Ερντογάν σε «δημοκρατία» – που προφανώς για τα δημοκρατικά δικαιώματα δεν είναι περισσότερο «δημοκρατία» από εκείνη που επιχείρησαν οι πραξικοπηματίες – αξιοποιήθηκε εντόνως τις πρώτες ώρες του πραξικοπήματος από τις ανά τον κόσμο «δυτικές δημοκρατίες».

Μονότονα, διεθνείς και εγχώριοι πολιτικοί ταγοί, 

εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, 

η φράση που επαναλάμβαναν σχολιάζοντας τα γεγονότα και τοποθετούμενοι απέναντι στον Ερντογάν

 – πριν εξαπολύσει το πογκρόμ του – 

ήταν εκείνο το παθιασμένο: 

«Στηρίζουμε τη δημοκρατία και τη συνταγματική νομιμότητα».

Θαυμάσια τοποθέτηση. 

Και απολύτως δημοκρατική. 

Όμως το παγκόσμιο χωριό έχει γίνει πολύ μικρό. Με συνέπεια όλοι λίγο – πολύ να γνωριζόμαστε μεταξύ μας. 

Από την μια, συνεπώς, πρέπει να λάβουμε υπόψη το «ποιόν» αυτών που κόπτονται για την συνταγματική νομιμότητα, διεθνώς. Από την άλλη να θυμηθούμε το είδος της δημοκρατίας που ευδοκιμεί στην Τουρκία, ειδικώς.

Αλλά 

– θα το επαναλάβουμε – 

αν συνέβαινε αυτό, αν η Τουρκία του αυταρχισμού, της κατεχόμενης Κύπρου, του δεσποτισμού, της κουρδικής γενοκτονίας, του σκοταδισμού, των ανύπαρκτων πολιτικών ελευθεριών, των Γκρίζων Λύκων, του μιλιταρισμού, των εθνοτικών εκκαθαρίσεων, των δολοφονιών και του εγκλεισμού δημοσιογράφων, είναι όντως… δημοκρατία, όπως την ανακήρυξαν τα διεθνή μεγάφωνα,

τότε μήπως να βολευτούμε κι εμείς οι υπόλοιποι στις δικές μας «δημοκρατίες» που είναι και «καλύτερες» – 

ειδικά αν τις συγκρίνουμε με την τούρκικη δημοκρατία;

Αν όντως η τουρκική είναι «δημοκρατία», τότε: 

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι και να εκτελούνται αφροαμερικανοί στις ΗΠΑ, 

να υπάρχουν 300 εκατομμύρια όπλα στα αμερικανικά σπίτια και το ζήτημα του ρατσισμού να «λύνεται» με όρους αυτοδικίας, όπως σε Ντάλλας και Λουιζιάνια;…

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι και τα προεδρικά πραξικοπήματα του Ολάντ στη Γαλλία, 

η απαγόρευση διαδηλώσεων, 

η επιβολή εργασιακού μεσαίωνα με συνοπτικές διαδικασίες, 

οι επεμβάσεις από Συρία μέχρι Λιβύη και Μάλι;…

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι και 

τα διαρκή ευρωενωσιακά πραξικοπήματα, 

το να επιβάλλει ή να μεθοδεύει η ΕΕ ανατροπές δημοψηφισμάτων, όπως αυτό στη Βρετανία, 

να τροφοδοτεί οικονομικά τις φασιστικές οργανώσεις ανά την Ευρώπη, 

να στηρίζει ή ακόμα και να ενορχηστρώνει τα πραξικοπήματα των Ναζί στην Ουκρανία;…

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι και το ότι στην πατρίδα της Cosco, στην Κίνα, 

ζουν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι με έως 3 δολάρια την ημέρα;…

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι να εξάγει το ΝΑΤΟ την δική του («καλύτερη») «δημοκρατία» 

με «προληπτικούς πολέμους», 

Γκουαντανάμο και βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου;…

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι 

να κυβερνάνε τον κόσμο πολυεθνικές και τράπεζες μέσω υπαλλήλων 

που μόλις λήγει η θητεία τους στην πολιτική αναλαμβάνουν πόστα στις Γκόλντμαν Σακς και στις Γκάζπρομ;…

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι 

ό,τι και να ψηφίζεις, από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ μέχρι ΝΔ, 

από Ποτάμ και ΑΝΕΛ μέχρι Λεβέντη, 

να σου βγαίνει Μνημόνιο, ΕΝΦΙΑ, ξεπούλημα, ανεργία και φτώχεια;… 

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι ότι 

είκοσι χρόνια μετά το σκάνδαλο η υπόθεση Ζήμενς οδηγείται στις ελληνικές καλένδες 

και τρία χρόνια μετά τη δολοφονία Φύσσα 

το ναζιστικό έγκλημα να παριστάνει το «νόμιμο πολιτικό κόμμα»;… 

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι και το καθεστώς της γενιάς των 100 ευρώ (!), 

το καθεστώς των βιλών στο Μαϊάμι για τον Μαρινόπουλου 

και της πτώχευσης για τους εργαζόμενους;…

«Μια χαρά δημοκρατία» δεν είναι 

να πουλιέται ο ΟΣΕ 45 εκατομμύρια, 

πέντε λιγότερα από όσο ακούμε ότι πούλησε η κυρία Αγγελοπούλου τη θαλαμηγό της…

«Μια χαρά δημοκρατία» 

(άμα τε και «συνταγματική νομιμότητα») 

δεν είναι 

η επιτήρηση, 

η κηδεμονία, 

ο κόφτης, 

τα ΔΝΤ 

και τα «βγάζουμε το καπέλο στον Τσίπρα» των Αμερικάνων;

Για ποια «δημοκρατία», μιλούν, λοιπόν;

Ποια «δημοκρατία» θέλουν να μας εκπαιδεύσουν να αποδεχόμαστε και να ανεχόμαστε; 

Μα τη δική «μας», δηλαδή τη δική τους! 

Διότι 

– συγκρινόμενη με την τούρκικη (που κι αυτή «δημοκρατία» είναι…) – , 

ε, η δική «μας» είναι και «καλύτερη»! 

Καθίστε στα αυγά σας και απολαύστε την, λοιπόν! 

Κάτι θα ξέρουν οι παγκόσμιοι ηγέτες που την ασπάζονται. 

Και οι οποίοι την εννοούν τόσο πολύ ώστε πρώτα περίμεναν να δουν 

που θα καθόταν η μπίλια του πραξικοπήματος στην Τουρκία, και 

μετά να πάρουν θέση, υπέρ του ενός ή του άλλου. 

Και υπέρ της «δημοκρατίας», φυσικά…

πηγή
για περισσότερα δες και εδώ 

To KKE για τη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία

Τρίτη 19/07/2016 - 15:51

ΚΚΕ: Ανακοίνωση για τις εξελίξεις στην Τουρκία και την απόπειρα πραξικοπήματος

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην Τουρκία και την απόπειρα πραξικοπήματος αναφέρει:

«Τα μέχρι τώρα στοιχεία, σχετικά με τις εξελίξεις στην Τουρκία και την απόπειρα πραξικοπήματος, παραπέμπουν σε όξυνση των εσωτερικών ενδοαστικών αντιθέσεων, των διαφορών ανάμεσα στα διάφορα κέντρα εξουσίας στη χώρα, οι οποίες διαπλέκονται με τους συνολικότερους διεθνείς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας, της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, με την άμεση παρέμβαση και αντιπαράθεση ισχυρών καπιταλιστικών κρατών.

Σε αυτούς τους ανταγωνισμούς συμμετείχε και συμμετέχει ενεργά και η Τουρκία με στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων της τουρκικής άρχουσας τάξης και την ενίσχυσή της ως περιφερειακής δύναμης. 

 Η ενεργός εμπλοκή της Τουρκίας στις εξελίξεις στη Συρία, οι πολεμικές επιχειρήσεις που διεξήγαγε στο βόρειο τμήμα της, όπου κατοικούν πληθυσμοί κουρδικής καταγωγής, οι σχέσεις με το "Ισλαμικό Κράτος" 

την έφεραν αρκετές φορές σε αντιπαράθεση με παραδοσιακούς συμμάχους της, π.χ. ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κι άλλες.

Οπωσδήποτε απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση των γεγονότων και στοιχείων που οδήγησαν στην απόπειρα πραξικοπήματος και στην τελική επικράτηση της κυβέρνησης Ερντογάν. 

Κυρίως χρειάζεται να διερευνηθεί ποιες δυνάμεις στήριξαν το πραξικόπημα, εγχώριες και ξένες, ποιες ήταν οι στοχεύσεις τους, 

ο ρόλος των λεγόμενων κεμαλικών και κοσμικών δυνάμεων ή των δυνάμεων του ιμάμη Γκιουλέν, που το καθεστώς Ερντογάν "δείχνει" ως υπαίτιους, "ξηλώνοντας" χιλιάδες από τον κρατικό μηχανισμό, 

ο ρόλος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, η πραγματική κατάσταση στον τουρκικό στρατό και σε τμήματά του, πιθανοί συμβιβασμοί και ανταλλάγματα που υπήρξαν και έκριναν την έκβαση του πραξικοπήματος.

Χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση της στάσης των ΗΠΑ κι άλλων ΝΑΤΟικών δυνάμεων, 

οι οποίες στην αρχή εκδήλωσης του πραξικοπήματος έκαναν λόγο 

για "ανάγκη συνέχειας του κράτους" 

και στην πορεία, όταν η πλάστιγγα είχε γείρει υπέρ των δυνάμεων Ερντογάν, 

τάχθηκαν υπέρ της "δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της Τουρκίας". 

Επίσης, πρέπει να συνυπολογιστούν οι κινήσεις της τουρκικής ηγεσίας, το τελευταίο διάστημα, για εξομάλυνση των σχέσεων με τη Ρωσία και το Ισραήλ.

Η οργανωμένη κίνηση σημαντικών δυνάμεων του στρατού, η απόπειρα δολοφονίας του Ερντογάν, 

ο αριθμός των νεκρών, τραυματιών και συλληφθέντων, ανάμεσά τους και πολλοί στρατηγοί, 

οι πολύωροι βομβαρδισμοί στην Άγκυρα, οι οδομαχίες σε άλλες πόλεις δεν δικαιολογούν τη θέση για "σκηνοθετημένο" πραξικόπημα ή πραξικόπημα-οπερέτα. 

Ο χρόνος θα ξεκαθαρίσει πολλά από αυτά, όπως και το ποιος τελικά ωφελείται ή θα ωφεληθεί από αυτή την κατάσταση.

Σε κάθε περίπτωση, οι ενδοαστικές, αλλά και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί 

εξ ορισμού δεν προμηνύουν τίποτα το καλό για τους λαούς της περιοχής και κυρίως για τον τουρκικό λαό, ο οποίος όλο το προηγούμενο διάστημα ήρθε αντιμέτωπος με τη διαρκή αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του AKP, του κόμματος του Ερντογάν. 

Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας τα προηγούμενα χρόνια και η βελτίωση της θέσης ορισμένων μεσαίων στρωμάτων σε καμιά περίπτωση δεν εξάλειψαν τη φτώχεια, την ανεργία, την καταστολή, την άγρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στην Τουρκία.

Η πολιτική αυτή δεν παραγράφεται από το γεγονός ότι ο Ερντογάν κατάφερε τελικά να ελέγξει την κατάσταση. 

Ούτε, βέβαια, η απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική μπορεί να είναι πραξικοπήματα που εκφράζουν διαφορετικές μερίδες της αστικής τάξης, 

ούτε να δικαιολογήσει τα περί "αποκατάστασης της δημοκρατίας" στην Τουρκία ή τις αυταπάτες που ορισμένοι καλλιεργούν,

 ότι μπορεί το καθεστώς Ερντογάν να "πάρει το μήνυμα" ότι χρειάζονται περισσότερα κοινωνικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες.

Τέτοιες προσδοκίες καταρρίπτονται ήδη από τα όσα συμβαίνουν τις πρώτες μέρες μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος, που δείχνουν ότι η επίθεση δεν θα περιοριστεί στους "πρωταίτιους" του πραξικοπήματος και τα στηρίγματά τους στον κρατικό μηχανισμό, αλλά θα κλιμακωθεί κατά του λαού, των αστικών δικαιωμάτων του, αλλά πολύ περισσότερο των εργατικών, λαϊκών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. 

Την ίδια ώρα είναι γνωστές και εκφρασμένες οι επιθετικές θέσεις της αστικής τάξης της Τουρκίας και του τουρκικού κράτους για το Αιγαίο, η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, αλλά και στο Κυπριακό που παραμένει ανοιχτό.

Τα γεγονότα στην Τουρκία έδειξαν για μια ακόμη φορά ότι η κατάσταση στην περιοχή "μυρίζει μπαρούτι" 

και σημαδεύεται από τις έντονες αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων, με απρόβλεπτες συνέπειες. 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες, γιατί συμμετέχει ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου, 

στήριξε τις πρόσφατες επικίνδυνες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ 

που σηματοδοτούν κλιμάκωση των ανταγωνισμών, κυρίως ανάμεσα σε ΝΑΤΟ - Ρωσία, 

ενώ καλλιεργεί ψεύτικες ελπίδες ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι "νησίδα" σταθερότητας σε μια ταραγμένη περιοχή.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, απαιτείται λαϊκή αγωνιστική ετοιμότητα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις επεμβάσεις, τη συμμετοχή της χώρας μας σε αυτές. 

Απαιτείται, επίσης, ο κάθε λαός να μην εγκλωβίζεται στο ένα ή το άλλο εχθρικό -για τα συμφέροντά του- σενάριο, στις ενδοαστικές αντιθέσεις. 

Αντίθετα, έχει κάθε συμφέρον να αναπτύξει τη δική του αυτοτελή, μαζική δράση, 

να προετοιμάζει και να διεκδικεί σε κάθε καμπή και στιγμή τη δική του λύση, 

με κριτήριο τις δικές του ανάγκες και με στόχο την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, 

την αποδέσμευση από τις διάφορες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στην εργατική τάξη και το λαό της Τουρκίας, στο αδελφό Κομμουνιστικό Κόμμα στην Τουρκία, το οποίο σε συνθήκες ενός εξαιρετικά αρνητικού συσχετισμού διεξάγει αυτόν το δύσκολο, αλλά μοναδικά ελπιδοφόρο αγώνα».

*οι επισημάνσεις με bold στο κείμενο του: Viva La Revolucion

ο Σ. Ζαριανόπουλος στην ΕΡΤ 1 για το πραξικόπημα στη Τουρκία

Σάββατο 16/07/2016 - 16:39

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Παρέμβαση του Σ. Ζαριανόπουλου στην ΕΡΤ 1 (VIDEO)

«Είναι σοβαρή η κατάσταση, χρειάζεται όμως η συγκέντρωση πολλών στοιχείων και ανάλυση τους. (...) 

Είναι ένα ζήτημα το οποίο χρειάζεται παραπέρα ανάλυση για να δούμε το ρόλο όλων των δυνάμεων που εμπλέκονται, ποια συμφέροντα και με ποια πολιτική τα υπηρετούν», 

είπε, ανάμεσα σε άλλα ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Σωτήρης Ζαριανόπουλος, σε παρέμβασή του στην ΕΡΤ 1 το μεσημέρι του Σαββάτου σχετικά με την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία.

«Για παράδειγμα πρέπει να εξεταστεί από που κινήθηκε αυτή η απόπειρα πραξικοπήματος, 

ποιος είναι ο ρόλος των "κοσμικών", κεμαλικών δυνάμεων, 

του Γκιουλέν, 

ποιος είναι ο ρόλος του ΝΑΤΟ και μερίδων ίσως της αστικής τάξης, των ΗΠΑ. 

Είναι προφανέστατα αντανάκλαση ανταγωνισμών. 

Και εσωτερικών μερίδων της αστικής τάξης της Τουρκίας, αλλά και διεθνών ανταγωνισμών», ανέφερε ακόμη ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, που θύμισε ότι

 «έχει ασκηθεί κριτική στο καθεστώς Ερντογάν, όσον αφορά τη σχέση του με την υπόθεση στη Συρία, με το "Ισλαμικό Κράτος" κτλ, από διάφορες δυνάμεις και ίσως είναι ένα μέρος της διαχείρισης αυτού του προβλήματος». 

Ο Σ. Ζαριανόπουλος τόνισε επίσης σε σχέση με την αποτροπή του πραξικοπήματος ότι 

«σε καμία περίπτωση αυτή η "επιτυχία" δεν πρέπει να παραγράψει όλη αυτή την αντιλαϊκή πολιτική αυτού του καθεστώτος. 

Και βεβαίως η απάντηση δεν είναι τα πραξικοπήματα. 

Η απάντηση είναι η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα», ανέφερε, ενώ σημείωσε ότι 

«πρέπει να δούμε τις εξελίξεις -γιατί είναι εκφρασμένες οι θέσεις της αστικής τάξης της Τουρκίας- όσον αφορά το Αιγαίο και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας τα οποία μονίμως αμφισβητούνται με ιδιαίτερη κλιμάκωση τώρα τελευταία μετά την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο μετά από πρόσκληση της Τουρκίας, της Ελλάδας και της ΕΕ, δήθεν για τους πρόσφυγες».

Τέλος, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε στην ανάγκη ο λαός της Τουρκίας, όπως και κάθε λαός, να μην εγκλωβίζει την αντίδρασή του μέσα σε οποιαδήποτε εχθρικά γι' αυτόν σενάρια, επισημαίνοντας: 

«Είτε η μια μερίδα, είτε η άλλη της αστικής τάξης της Τουρκίας, όποιος κι αν είναι πάνω, δεν πρόκειται να εξυπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα. 

Ο λαός θα πρέπει να αναπτύξει τη δικιά του, μαζική, αυτοτελή πάλη 

με κριτήριο τις δικές του ανάγκες, 

με προοπτική και με στρατηγική διεξόδου απ' όλη αυτή την κατάσταση που τον έχει εμπλέξει στη λιτότητα, στην καταστολή, στην εμπλοκή σε πολέμους, 

με όλες τις επιπτώσεις που έχουμε με τις καταστροφές, με τους θανάτους, με την προσφυγιά, με όλα αυτά τα ζητήματα. 

Εμείς σαν ΚΚΕ αυτό στηρίζουμε, όπως και το ΚΚ Τουρκίας που παλεύει σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες με το καθεστώς Ερντογάν».

πηγή