ΤΑ "ΟΡΓΑΝΑ" ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ !!

Ο ακροδεξιός Καμμένος και τα «όργανα» (Παπάγος, Πλαστήρας, Καραμανλής, Παπανδρέου) του… «διεθνούς κομμουνισμού»!

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 

    Είχαμε ακούσει τα πάντα. Αλλά ότι ο Πιπινέλης και ο Παπάγος, ο Τσαλδάρης και ο Σοφ.Βενιζέλος, ο Πλαστήρας και ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Καραμανλής  και ο Ράλλης έδρασαν στο «Μακεδονικό» περίπου σαν «όργανα» του… «διεθνούς κομμουνισμού», αυτό μόνο ως παραλήρημα ενός ψεκασμένου θα μπορούσε να ακουστεί. Και ακούστηκε! Αλλά, ας τα πάρουμε από την αρχή:

    Ο Καμμένος, ο ακροδεξιός συνεταίρος μέχρι χτες του κ.Τσίπρα, ο κύριος που κατηγορούσε τους ομοίους του ότι υπέγραφαν μνημόνια στα τέσσερα ενώ αυτός τα υπέγραψε… όρθιος, ο ίδιος που ως υπουργός Αμυνας μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ περιδιάβαινε σε ένδειξη «πατριωτισμού» τα ακριτικά νησιά έχοντας συνοδεία τους ναζί Κασιδιάρη και Παππά, κατά την ανακοίνωσή της παραίτησής του, και παρά το δράμα του για την αποκόλλησή του από την καρέκλα, φρόντισε να παράσχει τόσο τα πολιτικά όσο και τα… ιστορικά του διαπιστευτήρια.

     Τα πολιτικά, γλύφοντας με αναξιοπρέπεια που θα την ζήλευσαν ακόμα και οι «Στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας», το ΝΑΤΟ, τους Αμερικάνους και τον εδώ ανθύπατό τους, τον Πάιατ. Τα… ιστορικά καταγγέλλοντας τον «διεθνή κομμουνισμό» ως υπεύθυνο του λεγόμενου «Μακεδονικού», αφού εκείνος ήταν, όπως είπε (σσ: «ο διεθνής κομμουνισμός»…)  που δημιούργησε το θέμα, παρέα με τον φασισμό του Μουσολίνι και τον ναζισμό…   

    Ετσι, δίπλα στα φαηλοτζημερογκρουμπούσκουλα, στα ναζιστοσάιτ, τις φασιστοφυλλάδες και τα χρυσαυγίτικα ναζιστόμουτρα, δίπλα στην δεδομένη συμμετοχή στελεχών της ΝΔ, στα εμέσματα αυτού του συρφετού τώρα πλέον συνωθείται επισήμως και ο επί 4ετία συγκυβερνήτης του Τσίπρα.

    Κοινός τόπος όλων αυτών των «πατριωτών» είναι η ανασκολόπιση της ιστορίας με κοινό παρονομαστή την εξής αντικομμουνιστική πυξίδα: Για ό,τι ζούμε περί το Σκοπιανό, την ευθύνη φέρουν… οι κομμουνιστές (διεθνώς) και, φυσικά, το ΚΚΕ (ειδικώς).

    Από το γεγονός, δηλαδή, ότι η υπογραφή της συμφωνίας με τα Σκόπια έγινε στις Πρέσπες μέχρι ότι η Γιουγκοσλαβία είχε στο εσωτερικό της μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία», το εθνικιστικό (τι άλλο θα ήταν;) ανάθεμα, πέφτει στον… Ζαχαριάδη, στον Στάλιν (μονίμως…), στους κομμουνιστές, στο ΚΚΕ και πλέον στον «διεθνή κομμουνισμό». Και ποιά είναι η αδιαφιλονίκητη απόδειξη πως για το «μακεδονικό» ευθύνεται ο «διεθνής κομμουνισμός»; Μα ότι ο Τίτο ήταν κομμουνιστής… 

    Αναμένεται, δε, ο Καμμένος ως καλός ακροδεξιός να σπεύσει να συμμετάσχει και στην προσφιλή στην υπόθεση του Σκοπιανού τακτική, κατά την οποία για να σερβιριστεί το γλυκό της ιστορικής παραχάραξης και της πολιτικής αμορφωσιάς, ξεθάβετε η περίφημη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ του Γενάρη του ‘49, με τρόπο αποσπασματικό, συνθηματολογικό, πρωτόγονα αντικομμουνιστικό.

    Οι δε τυμβωρύχοι, που ασκούν «κριτική» και ολοφύρονται για την τάχα έλλειψη «αυτοκριτικής» (από τους κομμουνιστές, φυσικά…) περί την 5η Ολομέλεια, τι δεν λένε; Ότι το μόνο κόμμα που έχει τοποθετηθεί ολοκληρωμένα για την 5η Ολομέλεια, αλλά και για την πολιτική προϊστορία εκείνης της θέσης, είναι το ίδιο το ΚΚΕ! Και μάλιστα εδώ και 70 ολόκληρα χρόνια!!!

    Τι δεν λένε; Ότι εκείνη η λαθεμένη θέση (όπου το ΚΚΕ μιλούσε για «σλαβομακεδόνες», αλλά αυτό το ξεχνούν…), δεν κράτησε ούτε δέκα μήνες.  Ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που την εγκατέλειψε στην αμέσως επόμενη, την 6η Ολομέλεια, τον Οκτώβρη του ‘49. Ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που την απέρριψε. Πότε; Εδώ και 70 χρόνια!

    Μα οι καλοί μας «πατριώτες», που ζητούν… εξηγήσεις από τους κομμουνιστές και τους επιτιμούν για «έλλειψη αυτοκριτικής» (για μια θέση που οι κομμουνιστές, όμως, την έχουν εξηγήσει και απορρίψει εδώ και 70 χρόνια), απορροφημένοι καθώς είναι με την αντικομμουνιστική σπέκουλα, αποφεύγουν – όπως ο διάολος το λιβάνι – να μας πουν ένα: Κάποιο δείγμα δικής τους αυτοκριτικής, για όσα αυτοί διέπραξαν καθ’ όλη τη διάρκεια της 70χρονης αντικομμουνιστικής «λαθολογίας» τους, υπάρχει;  Ένα τέτοιο δείγμα έχουν να μας παρουσιάσουν;

    Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι αυτοί έκαναν και τι «ξεχνούν». Πάμε να δούμε τι κρύβει τόσο η λατρεία του Καμμένου για τους Αμερικάνους, όσο και τα… ψεκασμένα του περί «διεθνούς κομμουνισμού». Πάμε να δούμε πως εξελίχτηκε το λεγόμενο «Μακεδονικό» και ποιοι θα έπρεπε να λογίζονται – αν μπορούσε ποτέ να πάρει κανείς στα σοβαρά τον Καμμένο – σαν «όργανα» του… «διεθνούς κομμουνισμού»:

    Πρώτο:  Ο Καμμένος και οι όμοιοί του θυμούνται ότι ο Τίτο ήταν κομμουνιστής. Τι «ξεχνούν»; «Ξεχνούν» ότι το 1948 η σύγκρουση μεταξύ Στάλιν – Τίτο οδηγεί στην αποπομπή της Γιουγκοσλαβίας από την Κομινφόρμ. «Ξεχνούν» ότι από εκεί και πέρα ο Τίτο γίνεται το αγαπημένο παιδί των Αμερικάνων.  Όσοι μιλούν για Τίτο σήμερα, ώστε να πέφτει το «τιτικό» ανάθεμα στον… κομμουνισμό, στον Στάλιν και πάντα στο ΚΚΕ, αυτό το «ξεχνούν». Τόση, μάλιστα, είναι η αγάπη των Αμερικάνων προς τη Γιουγκοσλαβία (που είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της)  που οι τράπεζές τους αποδεσμεύουν τις ποσότητες του χρυσού της που κατακρατούν και τον Σεπτέμβρη του ’49 οι ΗΠΑ χορηγούν το πρώτο δάνειο στον Τίτο ύψους 20 εκ. δολαρίων.

    Δεύτερο:  Μαζί με την αγάπη τους προς τον Τίτο, οι Αμερικάνοι – την ίδια εποχή που ρίχνουν βόμβες ναπάλμ στην Ελλάδα – ζητούν επιμόνως από τις δουλικές ελληνικές κυβερνήσεις την πλήρη εξομάλυνση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων με στόχο τον περαιτέρω προσεταιρισμό της Γιουγκοσλαβίας στην αγκαλιά της Δύσης. Οι επιθυμίες των Αμερικάνων (παρότι η Γιουγκοσλαβία έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) αντιμετωπίζονται από το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα, όπως συνήθως: Ως προσταγή.

    Τρίτο: Στο πλαίσιο της ικανοποίησης των Αμερικανικών προσταγών – την προώθηση των οποίων έχει αναλάβει η βρετανική διπλωματία – ο Πιπινέλης (ήδη από τον Μάρτη του ’49) ενημερώνει τον Βρετανό πρέσβη για κινήσεις «συνεννόησης» μεταξύ Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας (https://www.rizospastis.gr/static.do?page=/history/dse/DSE_MEROS_68_23-01-97_10.jsp).

• Μια στάση εδώ: Ο Πιπινέλης, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι, είναι ο από τον Ιούνιο του 1947 έως τον Νοέμβριο του 1948 ο μόνιμος υφυπουργός Εξωτερικών και αργότερα ο υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Θεοτόκη το 1950, είναι από το 1952 ο μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας στο ΝΑΤΟ,είναι μετεμφυλιακά το στέλεχος του Ελληνικού  Συναγερμού του Παπάγου, είναι ο βουλευτής της ΕΡΕ και ο υπουργός Εμπορίου στην κυβέρνηση Καραμανλή (1961-1963) και φυσικά είναι ο μόνιμος υπουργός Εξωτερικών της χούντας των συνταγματαρχών μέχρι το θάνατό του το 1970. Αυτός ο… πατριώταρος είχε αναλάβει την υπόθεση.

    Τέταρτο: Λίγες μέρες αργότερα από την ενημέρωση Πιπινέλη στον Βρετανό και «συγκεκριμένα στις 31 Μαρτίου 1949 η λονδρέζικη εφημερίδα “Daily Mail” δημοσίευσε μια συνέντευξη του αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης και υπουργού Εξωτερικών Ντ. Τσαλδάρη, ο οποίος δήλωνε ότι ενδέχεται μέσα σ’ ένα χρόνο η Ελλάδα να είναι σύμμαχος του Τίτο» (βλ: ο.π). Έτσι παιζόταν το παιχνίδι, παρά τις διαψεύσεις που ακολούθησαν. Και ποιοι το έπαιζαν το παιχνίδι της ελληνογιουγκοσλαβικής σύμπλευσης, για την υπέρ Αμερικανών αξιοποίηση της σύγκρουσης μεταξύ του Στάλιν με τον Τίτο (σε μια περίοδο που η Γιουγκοσλαβία έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της);   

• Άλλη μια στάση εδώ: Ποιος ήταν ο Ντίνος Τσαλδάρης; Μα ποιος άλλος από τον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος, μέγας εθνικόφρων, διατελέσας άλλοτε πρωθυπουργός, άλλοτε αντιπρόεδρος και άλλοτε υπουργός Εξωτερικών σε πλείστες όσες εμφυλιακές κυβερνήσεις.

   Πέμπτο: Ο,τι δεν ολοκληρώθηκε εν μέσω εμφυλίου ήρθε να ανατεθεί στον πρόθυμο Νικόλαο Πλαστήρα και στον ακόμα προθυμότερο αντιπρόεδρό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου. Έτσι, μόλις 5 μέρες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης, στις 20 Απρίλη 1950, ο Πλαστήρας στη συνάντησή του στην Αθήνα με τον S.Sehovic, τον επιτετραμμένο της Γιουγκοσλαβίας (σσ: της Γιουγκοσλαβίας που έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) δίνoυν τα χέρια για την πλήρη εξομάλυνση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων (μεταξύ άλλων: Σ.Σφέτας, Η εξομάλυνση των ελληνο-γιουγκοσλαβικών σχέσεων 1950/51, Βαλκανικά Σύμμεικτα 12-13 (2001- 2)).

     Έκτο: Με στρωμένο το έδαφος όλο το προηγούμενο διάστημα, τα πάντα ολοκληρώθηκαν μετά την ανάληψη από τον Σοφοκλή Βενιζέλο της δικής του διακυβέρνησης. Έτσι στις 28 Νοεμβρίου 1950, ο Βενιζέλος – με αντιπρόεδρο τον Γεώργιο Παπανδρέου και υπουργούς τους Ευάγγελο Αβέρωφ και Κωνσταντίνο Τσάτσο – διακηρύσσει  στη Βουλή την πλήρη αποκατάσταση των σχέσεων των δυο κρατών και σε λιγότερο από ένα μήνα γίνεται ανταλλαγή πρεσβευτών μεταξύ της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας (της χώρας, δηλαδή, που είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της)…

     Έβδομο: Κάπως έτσι φτάνουμε στα 1954. Κυβέρνηση ο Συναγερμός. Πρωθυπουργός ο Παπάγος. Μέλη της κυβέρνησης όλοι οι Πυγμαλίωνες του Καμμένου, οι πρόγονοι των «η Μακεδονία είναι μια και ελληνική»: Από Καραμανλή και Ράλλη μέχρι Κανελλόπουλο και Στέφανο Στεφανόπουλο. Στο κείμενο του κοινού ανακοινωθέντος με τη Γιουγκοσλαβία (της χώρας που έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής (Βήμα 6/6/1954 και Νίκος Μισολίδης «Οι ελληνο-γιουγκοσλαβικές σχέσεις 1950 – 1954»):

    «Kατόπιν προσκλήσεως του Βασιλέως των Ελλήνων, ο Πρόεδρος Γιόσιπ Μπρος Τίτο αφίκετο δι’ επίσημον επίσκεψιν εις Αθήνας την 2αν Ιουνίου 1954. Ο κ. Κότσα Πόποβιτς, υπουργός Εξωτερικών, μετείχε της συνοδείας  του Προέδρου. Κατά τας συνομιλίας, αίτινες έλαβον χώραν και εις ας μετέσχον ο Στρατάρχης Τίτο, ο Στρατάρχης Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Αλέξανδρος Παπάγος, ο υπουργός των Εξωτερικών κ.Σ. Στεφανόπουλος, εξητάσθη επιμελώς η διεθνής κατάστασις υπό το φως των προσφάτων γεγονότων.

    Αι συνομιλίαι αύται, χαρακτηρισθείσαι υπό πλήρους εγκαρδιότητος, κατέδειξαν δια μίαν εισέτι φοράν, την στενήν φιλίαν, ήτις υφίσταται μεταξύ Γιουγκοσλαβίας και Ελλάδος και επέτρεψαν να διαπιστωθή ταυτότης αντιλήψεων εφ’ όλων των ζητημάτων, άτινα απετέλεσαν αντικείμενον των εν λόγω συνομιλιών.

    Η εξέτασις  των ειδικών θεμάτων, άτινα ενδιαφέρουν τας δύο χώρας, απέδειξε την αρμονίαν των μεταξύ των σχέσεων και την θέλησιν προς σταθεροποίησιν αυτών. Εξεφράσθη η επιθυμία επεκτάσεως της εποικοδομητικής συνεργασίας των εφ΄όλων των πεδίων: πολιτικού, οικονομικού και μορφωτικού. Εις τον τομέα των οικονομικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών διεπιστώθη ότι αι πραγματοποιηθείσαι μέχρι τούδε πρόοδοι υπήρξαν λίαν ικανοποιητικαί και ότι το πνεύμα ειλικρινούς και πλήρους συνεργασίας , εφ’ ου αι σχέσεις αύται βασίζονται, δικαιολογεί γόνιμον δια το μέλλον προοπτικήν».

    Και παρακάτω:

«(…) αι δύο Κυβερνήσεις, εν πλήρει συμφωνία μετά της Τουρκικής Κυβερνήσεως, συνεφώνησαν όπως συμπληρώσουν το Τριμερές Σύμφωνον, δια της συνάψεως επισήμου συμμαχίας, σταθεροποιούσαι αύτω την ειρήνην και την συλλογικήν ασφάλειαν εν τω πνεύματι του Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών. Προς τον σκοπόν τούτον απεφάσισαν όπως η συμμαχία συσταθή (sera etablie) υπό του Συμβουλίου των Υπουργών των Εξωτερικών, κατά την προσεχή τούτου ετησίαν Σύνοδον εν Βελιγραδίω(…)».

    Αυτό ήταν το κλίμα των σχέσεων με την Γιουγκοσλαβία και στις κατοπινές συναντήσεις του Κωνσταντίνο Καραμανλή με τον Τίτο και το 1956 (δυο μάλιστα φορές, μια στην Ελλάδα, μία στο Βελιγράδι), σε αυτό το κλίμα είχαμε το Νομοθετικό Διάταγμα 4009, ΦΕΚ 238 της 5/11/1959 περί αμοιβαίων δικαστικών σχέσεων Ελλάδας – Γιουγκοσλαβίας όπου στο άρθρο 7 γίνεται λόγος για το υπουργείο Δικαιοσύνης της Μακεδονίας κοκ.

    Έτσι διαμορφώθηκαν, με δυο λόγια,  οι σχέσεις με την Γιουγκοσλαβία καθ’ υπόδειξη των Αμερικάνων, πριν ακόμα λήξει ο εμφύλιος, μετά την σύγκρουση Στάλιν – Τίτο, και ενώ η Γιουγκοσλαβία είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της…

    Αυτή είναι η πολιτική προϊστορία του Καμμένου και των σημερινών μας «μακεδονομάχων». Που ψάχνουν την αιτία της εθνικιστικής τους ζαλάδας στον … «διεθνή κομμουνισμό» και στο ΚΚΕ. Ούτε στους Αμερικάνους και στις θωπείες τους προς τον Τίτο, ούτε στην δική τους αμερικανοφροσύνη. Στον «διεθνή κομμουνισμό» και στο ΚΚΕ…   

    Μόνο που όταν γίνονταν όλα τα προηγούμενα, κι εφόσον σήμερα τα θεωρούν «αποτρόπαια», να ενημερώσουμε τους Βουκεφάλες για μια σημαντική αποκάλυψη: Τότε, ξέρετε, στην Ελλάδα δεν κυβερνούσε ούτε ο «διεθνής κομμουνισμός», ούτε το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, για την ακρίβεια, ήταν εκτός νόμου. Κυβερνούσαν αυτοί. Οι πολιτικοί πρόγονοι του Καμμένου.

    Όπως αυτοί κυβερνούσαν – και πάλι – όταν έβαλαν την υπογραφή τους για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Και όταν πρόσφεραν την Ελλάδα ως ορμητήριο στον αγαπημένο τους ΝΑΤΟ, για τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, με αποτέλεσμα να πάρει το Σκοπιανό την μορφή που πήρε.

    Ας μας εξηγήσει, λοιπόν, ο Καμμένος: Όταν βλέπει συμπαιγνία του ναζισμού με τον «διεθνή κομμουνισμό» στην υπόθεση του «Μακεδονικού», τους Πιπινέλη, Τσαλδάρη, Πλαστήρα, Παπάγο, Καραμανλή, Αβέρωφ, Τσάτσο, Παπανδρέου, Ράλλη, Κανελλόπουλο, που τους κατατάσσει; Στους πράκτορες και εντολοδόχους του «διεθνούς κομμουνισμού»; Η’ του ναζισμού;…

Ντοκουμέντο του «Ρ» Επιβεβαιώνει τις Εγκληματικές Ευθύνες Κυβέρνησης - ΕΕ

• Τις πραγματικές αιτίες των πολύνεκρων καταστροφών από πλημμύρες και πυρκαγιές, όπως αυτές στη Μάνδρα και στην Ανατ. Αττική, αλλά και τις εγκληματικές ευθύνες της ΕΕ και των κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη επιβεβαιώνει το έγγραφο οργανισμού που χρηματοδοτεί η Γενική Διεύθυνση Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ.
• Στο έγγραφο αναφέρεται κυνικά ότι το κριτήριο του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο είναι το μοναδικό στο σχεδιασμό έργων υποδομής για την αντιπλημμυρική προστασία και κατ' επέκταση για όλες τις υποδομές που αφορούν τις ανάγκες του λαού.

Τρίτη 7 Αυγούστου 2018

 Σελ. 1234567891011121314151617181920/20 

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ

Με κριτήρια «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο η αντιπλημμυρική προστασία του λαού

Ντοκουμέντο που επιβεβαιώνει τις εγκληματικές ευθύνες κυβέρνησης - ΕΕ φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα ο «Ριζοσπάστης». Αφορά τις μελέτες κόστους - οφέλους για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων

Ενα ντοκουμέντο που συμβάλλει στην αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών για τις απώλειες περιουσιών και ανθρώπινων ζωών μετά από κάθε πυρκαγιά, βροχή ή σεισμό, αλλά και του μεγέθους των εγκληματικών ευθυνών των αστικών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για αυτές τις καταστροφές, δημοσιεύει σήμερα ο «Ριζοσπάστης».

Το κείμενο που αποκαλύπτουμε έχει τίτλο «Οδηγός ανάλυσης Κόστους - Οφέλους» για τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας. Συγγραφέας του είναι το «Flood CBA», μία επίσημη «πλατφόρμα» που χρηματοδοτείται από την ΕΕ και μάλιστα από τη Γενική Διεύθυνση Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ, προκειμένου να παράσχει στα κράτη «τεχνογνωσία» και εργαλεία στο σχεδιασμό της αντιπλημμυρικής προστασίας, ενσωματώνοντας και εξειδικεύοντας τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2012 και μετά την ολοκλήρωση μιας πρώτης φάσης εργασιών και μελετών, τα συμπεράσματα των οποίων παρουσιάστηκαν σε ειδική εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, ανανέωσε τη θητεία του, που διαρκεί μέχρι σήμερα. Αναπτύσσει μάλιστα δράση στα κράτη - μέλη, με συμμετοχή σε σεμινάρια που οργανώνουν Περιφέρειες σχετικά με την αντιπλημμυρική προστασία.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα έγινε κατά παραγγελία της ΕΕ, η οποία αναφέρει μάλιστα πως έρχεται να καλύψει ένα κενό στις μελέτες κόστους - οφέλους για έργα που σχετίζονται με την πολιτική προστασία και τα έργα υποδομής. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει «Δημιουργία Βάσης Δεδομένων για μελέτες κόστους - οφέλους στο σχεδιασμό έργων προστασίας από τις πλημμύρες» και υλοποιείται παράλληλα σε έξι κράτη - μέλη της ΕΕ.

Η λογική που αναπαράγει και προωθεί η ΕΕ μέσω και της συγκεκριμένης «πλατφόρμας» είναι αυτή του «κόστους - όφελους» για το κεφάλαιο, η οποία εντάσσεται στη «Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης» και διατρέχει οριζόντια την πολιτική των κυβερνήσεων σε όλα τα κράτη - μέλη: Είτε μιλάμε για το σχεδιασμό του συστήματος Υγείας, είτε αναφερόμαστε στην πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών «ατυχημάτων», είτε στον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό και γενικότερα σε υποδομές που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες, όπως θα δούμε παρακάτω.

Οι βασικές κατευθύνσεις

Στο πρόγραμμα αναφέρεται επί λέξει (οι υπογραμμίσεις δικές μας):

«Οι Οδηγίες αυτές (σ.σ. εννοεί τις κατευθύνσεις του προγράμματος) προορίζονται να αποτελέσουν έναν ανεξάρτητο οδηγό για το πώς πρέπει να γίνεται η αξιολόγηση των οφελών στη διαχείριση κινδύνων πλημμυρών (FRM). Συνδυαζόμενα τα οφέλη με τα κόστη των διαφόρων σχεδίων διαχείρισης κινδύνων, ο χρήστης (σ.σ. το κράτος) μπορεί να συγκρίνει το κόστος με το όφελος, να αξιολογήσει μία επένδυση και να οδηγηθεί σε μία απόφαση.

Η σύγκριση αυτή θα επιτρέπει στους χρήστες να αναγνωρίσουν εκείνα τα προγράμματα και σχέδια διαχείρισης κινδύνων τα οποία μεγιστοποιούν το οικονομικό όφελος για τη χώρα τους και επομένως αντιπροσωπεύουν την "πλέον συμφέρουσα λύση" με το να είναι οικονομικά αποτελεσματικά.

ΜΑΝΔΡΑ 2017: 24 νεκροί

(...) Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το ότι η ανάλυση κόστους - οφέλους των μέτρων μείωσης κινδύνου πλημμυρών αφορά το μέλλον. Και είναι ευρέως γνωστό ότι η πρόβλεψη για το μέλλον είναι δύσκολη, ακόμη και με την εξελιγμένη επιστημονική ανάλυση.

Ο λόγος που ενδιαφερόμαστε για το μέλλον είναι ότι οποιαδήποτε ανάλυση κόστους - οφέλους επιδιώκει να εκτιμήσει την πιθανή μελλοντική κατεύθυνση των ζημιών πλημμυρών, και να χρησιμοποιηθεί αυτό ως βάση για να προβλέπει το κατά πόσο αξίζει να μειωθούν ή να αποτραπούν εκείνες οι ζημιές ή αυτές.

(...) Το μόνο κριτήριο είναι η οικονομική αποδοτικότητα. Πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη ότι η ανάλυση κόστους - οφέλους χρησιμοποιεί την οικονομική αποδοτικότητα ως το μόνο κριτήριο για την καθοδήγηση της λήψης αποφάσεων. Η οικονομική αποδοτικότητα μετράται ως το ισοζύγιο εκροών - εισροών, και μόνο όταν αυτή είναι στο μέγιστο απαντάται οικονομική απόδοση».

Ο κυνισμός της ΕΕ και των κυβερνήσεων του κεφαλαίου ξεπερνάει κάθε όριο, καθώς ομολογούν χωρίς περιστροφές ότι οι λαϊκές ανάγκες, όπως αυτή της προστασίας από τις πλημμύρες, μπαίνουν στο ζύγι του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο. Στην πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ότι, με συγκεκριμένα κριτήρια, το κράτος εξετάζει κάθε φορά αν το συμφέρει οικονομικά να σώσει περιουσίες και ζωές (και ποιες) από το να διαχειριστεί το κόστος των συνεπειών από μια πιθανή καταστροφή.

ΜΑΤΙ 2018: 91 (έως τώρα) νεκροί

Αυτό πλήρωσαν οι νεκροί και οι πλημμυροπαθείς της Μάνδρας, και επειδή αυτή η λογική διαπερνά κάθε «κύτταρο» της αντιλαϊκής τους πολιτικής, αυτό πλήρωσαν και οι νεκροί από την πυρκαγιά στην Ανατ. Αττική.

Διαπιστώσεις που προκαλούν ρίγος

Ορισμένα μάλιστα αποσπάσματα του κειμένου προκαλούν ρίγος με την ωμότητα και τον κυνισμό τους. Αντιγράφουμε από την εισαγωγή:

1. «Είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευθούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλ. εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια) από το να προστατευθούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία».

Οταν λένε «είναι οικονομικά αποδοτικότερο», εννοούν ότι στοιχίζει πιο φτηνά στο αστικό κράτος και στις διάφορες ασφαλιστικές εταιρείες να αποζημιώσουν τα φτωχόσπιτα από τις βίλες και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Αρα, προτιμούν να κάνουν έργα για να προστατεύουν τις «εύπορες» οικιστικές περιοχές ή μεγάλες επιχειρήσεις, και να αφήσουν στο έλεος των καιρικών φαινόμενων και των καταστροφών τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, όπου κατοικούν κατά κανόνα εργαζόμενοι και φτωχά λαϊκά στρώματα. Κι αυτό γιατί, όπως έγραφε ο «Ριζοσπάστης» από την πρώτη μέρα, μετά την ανακοίνωση των μέτρων δήθεν «ανακούφισης» των πληγέντων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση: «Το κόστος για τις αποζημιώσεις είναι κατά πολύ μικρότερο από το κόστος για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων σε αυτές τις περιοχές».

2. «Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις που δεν φαίνονται "δίκαιες", αλλά η δικαιοσύνη δεν είναι μέρος της ανάλυσης κόστους - οφέλους».

Είναι σαφές ότι, πέρα από το τι εννοούν ως «δικαιοσύνη» η ΕΕ και τα αστικά κράτη, το ζήτημα είναι ότι ομολογούν ξεκάθαρα πως η λογική του κόστους - οφέλους δεν χωρά το ζήτημα της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των φτωχών εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

3. «Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πιθανή επίδραση "αδικίας"με δύο τρόπους: Χρησιμοποιώντας σταθμίσεις μέσα στην Ανάλυση Κόστους - Οφέλους για να αυξηθούν τα φαινομενικά οφέλη για την προστασία των οικονομικά ασθενέστερων. Κατά συνέπεια η Ανάλυση Κόστους - Οφέλους αλλοιώνεται υπέρ ορισμένων εκβάσεων, όπως καθορίζονται πολιτικά. Επίσης, δεδομένου ότι οι περισσότερες αμυντικές δαπάνες πλημμυρών ανεβάζουν τη γενική φορολογία, θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι η κοινή γνώμη πρέπει να αποφασίζει πώς ξοδεύονται τα δημόσια χρήματα».

Τι ομολογούν εδώ; Οτι πρέπει να βρουν τρόπους και άθλια επιχειρήματα να πείσουν τους λαούς ότι αυτή η «αδικία», δηλαδή το ότι τους αφήνουν απροστάτευτους από τη φωτιά, τη βροχή και το σεισμό, μπορεί να είναι και για το ...καλό τους. Και ισχυρίζονται πως πρέπει οι αστικές κυβερνήσεις να λένε στο λαό ότι εάν γίνουν τέτοια έργα θα αυξηθεί η φορολογία τους! Τέτοια αθλιότητα, τέτοια απανθρωπιά. Κι ας αφήσουν τώρα όλοι οι υπερασπιστές των αξιών της ΕΕ τα κροκοδείλια δάκρυα πάνω από τα πτώματα και τα συντρίμμια. Γιατί είναι οι ίδιοι - και αυτοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ - που υπηρετούν αυτές τις «αρχές».

Οι πραγματικές ευθύνες

Ολα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η πραγματική αιτία των καταστροφών, ακόμα και των απωλειών σε ανθρώπινες ζωές, δεν είναι ούτε τα «ακραία καιρικά φαινόμενα», ούτε η «κλιματική αλλαγή», ούτε η «ανικανότητα» όσων κλήθηκαν να διαχειριστούν την κατάσταση, ακόμα κι αν υπάρχουν τέτοιες πλευρές.

Η πηγή του κακού και οι εγκληματικές ευθύνες βρίσκονται στις ιεραρχήσεις του αστικού κράτους με κριτήριο τη λογική «κόστος - όφελος» για το κεφάλαιο, η οποία οδηγεί στην ανυπαρξία έργων αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής προστασίας σε περιοχές όπου δεν συμφέρει οικονομικά να γίνουν, όπως προκύπτει και από τα κείμενα της ΕΕ.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων που ζουν στο Λεκανοπέδιο και στις παρυφές του, καθώς και σε πολλές περιοχές σε όλη τη χώρα, είναι εκτεθειμένοι σε τεράστιους κινδύνους. Εκεί άλλωστε εντοπίζονται και οι διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, όπως και της σημερινής ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που προσπαθούν πάντα μπροστά στα αποτελέσματα του εγκλήματος να ξεγλιστρήσουν.

Η άκρη του κουβαριού που μπερδεύουν οι αστικές κυβερνήσεις, όμως, υπάρχει: Είναι το γεγονός ότι τα μέτρα προστασίας δεν υπάρχουν, πόροι δεν διατίθενται για την επάνδρωση μηχανισμών και για τη δημιουργία υλικοτεχνικής υποδομής, καθώς οι προτεραιότητες του αστικού κράτους είναι άλλες και όχι οι πραγματικές ανάγκες του λαού.

Θυμίζουμε ότι με αφορμή τις μεγάλες καταστροφές στη Μάνδρα το 2017, ο «Ριζοσπάστης» είχε αποκαλύψει ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες, ελάχιστους μήνες πριν, δεν εντόπιζαν κανέναν κίνδυνο πλημμύρας και άρα δεν ιεραρχούνταν ως πρώτη προτεραιότητα η κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων! Και μάλιστα αυτό το κατέγραφαν σε πολυσέλιδα κείμενα που εξηγούσαν αναλυτικά το γιατί. Η εξήγηση είναι απλή εάν διαβάσει κανείς όσα παραθέσαμε παραπάνω...

ΝΕΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ -ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ!!

«Αιφνιδιαστικά και με συνοπτικές διαδικασίες, κατά την προσφιλή της τακτική» η κυβέρνηση επιδιώκει να προωθήσει αντιδραστικές αλλαγές στις ιατρικές ειδικότητες, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Γιατρών, προειδοποιώντας «να μην τολμήσει να προχωρήσει στην εφαρμογή αυτών των προτάσεων-έκτρωμα».

Αναφέρει συγκεκριμένα:

«Αιφνιδιαστικά και με συνοπτικές διαδικασίες, κατά την προσφιλή της τακτική, επιδιώκει η κυβέρνηση να προωθήσει αντιδραστικές αλλαγές στις ιατρικές ειδικότητες. Αποκαλυπτικό παράδειγμα οι προτάσεις της ομάδας εργασίας για την ειδικότητα της Ενδοκρινολογίας, οι οποίες όπως ρητά αναφέρεται "θα γίνουν δεκτές και θα υλοποιηθούν με Υπουργικές Αποφάσεις χωρίς καμία τροποποίηση". Στο κείμενο της ομάδας εργασίας αποδεικνύεται ο αντιδραστικός και επικίνδυνος χαρακτήρας των σχεδιαζόμενων αλλαγών.

1. Αντί ο καθορισμός του αριθμού των ειδικευόμενων και των ειδικών γιατρών να γίνεται με γνώμονα την κάλυψη των αναγκών του λαού κρίνεται αυθαίρετα ότι ο αριθμός των ενδοκρινολόγων στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλος.

Και προτείνονται δύο λύσεις: Η μείωση του αριθμού ειδικευομένων μέσω της συγχώνευσης κλινικών και η θέσπιση εξετάσεων πριν την έναρξη της ειδικότητας! Δηλαδή αντί η ειδικότητα να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιατρικής εκπαίδευσης, υψώνονται φραγμοί με στόχο τη δημιουργία γιατρών πολλών ταχυτήτων. Και φυσικά, οι λαϊκές ανάγκες μπαίνουν στη γωνία, αφού θα επιδεινωθούν οι ήδη πολύμηνες αναμονές.

2. Αντί να αναπτυχθούν πλήρως οι δημόσιες μονάδες Υγείας που χορηγούν ειδικότητα με την αναγκαία στελέχωση και τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό της υλικοτεχνικής υποδομής, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών κέντρων προτείνει αφ' ενός κλείσιμο τμημάτων που θεωρούνται ανεπαρκή και αφ' ετέρου δημιουργία κλινικών δύο ταχυτήτων. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι "ο αριθμός των ενδοκρινολογικών κλινικών στη χώρα μας είναι πολύ μεγάλος", οπότε προτείνεται η λύση της συγχώνευσης τμημάτων και της αποδυνάμωσης όσων δεν θεωρούνται άξια να δίνουν πλήρη εκπαίδευση.

3. Αντί για μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση, μέσω της υποχρεωτικής εφαρμογής της κινητικότητας (rotation) και με πρόσχημα την εκπαίδευση, τα κενά θα καλύπτονται από περιπλανώμενους ειδικευόμενους, ειδικά σε κλινικές που θα έχουν αποδυναμωθεί γιατί θα έχουν κριθεί β' κατηγορίας.
4. Αντί για προσπάθεια ουσιαστικής εκπαίδευσης των ειδικευόμενων, προβλέπεται ένα ατέρμονο κυνήγι δεξιοτήτων, με τον πέλεκυ της διαρκούς αξιολόγησης.

Καθιερώνεται το “logbook”, στο οποίο "θα καταγράφεται η απόδοση του ειδικευόμενου σε περιοδικές γραπτές και προφορικές εξετάσεις", τα μόρια από συμμετοχή σε συνέδρια (πολλά από τα οποία είναι απρόσιτα σε ειδικευόμενους λόγω του κόστους) αλλά και "η ετήσια έκθεση του διευθυντή κάθε εκπαιδευτικού κέντρου". 

Όσοι ειδικευόμενοι δεν συμπληρώσουν τα απαραίτητα μόρια, θα αποκλείονται από τη διαδικασία των εξετάσεων για απόκτηση του τίτλου ειδικότητας. Δηλαδή, καμία ουσιαστική εκπαίδευση, ειδικευόμενοι που συνεχώς θα υποβάλλονται σε διαδικασίες εξετάσεων, αλλά και κρίση από τον εκάστοτε διευθυντή, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για όποιον ειδικευόμενο αντιδρά και "σηκώνει κεφάλι".

5. Με το πρόσχημα της δήθεν αξιοκρατίας και της σωστής εκπαίδευσης, προβλέπονται ακόμη και τζάμπα ειδικευόμενοι! Πρόκειται για εκείνους που δεν θα έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα μόρια για να μπορέσουν να πάρουν μέρος στις εξετάσεις, για τους οποίους προτείνεται "η δυνατότητα παράτασης έως και δύο ετών προκειμένου να ολοκληρωθεί η ειδίκευση".

6. Και όλα τα παραπάνω συμπληρώνονται από την επιβολή κλίματος τρομοκρατίας, αφού ο διευθυντής της κλινικής θα μπορεί να αποκλείσει και ένα έτος τον ειδικευόμενο από τις εξετάσεις ειδικότητας ή να εισηγηθεί τη διακοπή της ειδίκευσης.

Ειδικευόμενοι, φτηνοί γιατροί, για το δημόσιο νοσοκομείο-επιχείρηση. 

Αυτή είναι η ουσία των επικείμενων αλλαγών. Στόχος τους η προσαρμογή του συστήματος ιατρικής εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης στις συνθήκες εμπορευματοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας, συνολικά της ενίσχυσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας.

 Η δημιουργία, από τη μία, μιας μεγάλης μάζας φτηνού ευέλικτου επιστημονικού δυναμικού με περιορισμένες δυνατότητες για επιστημονική εξέλιξη και κουτσουρεμένα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα και από την άλλη μια επιστημονικής ελίτ υψηλή ειδίκευση. 

Η βαθύτερη σύνδεση της εκπαίδευσης των γιατρών από το Πανεπιστήμιο μέχρι την ειδικότητα, σε όλη την επαγγελματική του σταδιοδρομία, με τα επιχειρηματικά συμφέροντα (φαρμακευτικές εταιρείες κλπ.).

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες γιατί για άλλη μια φορά προωθεί αντιδραστικές αλλαγές πίσω από την πλάτη των γιατρών και των συνδικαλιστικών τους οργάνων και μάλιστα με Υπουργικές Αποφάσεις. Κι όλα αυτά παρ ότι πριν μερικούς μήνες διαβεβαίωνε ότι προς το παρόν δεν θα προχωρήσουν οι προτάσεις του ΚΕΣΥ. Σαν τον κλέφτη για άλλη μία φορά προσπαθεί να αιφνιδιάσει, για να συσκοτιστεί ο χαρακτήρας των αλλαγών.

Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μην τολμήσει να προχωρήσει στην εφαρμογή αυτών των προτάσεων-έκτρωμα. Θα μας βρει απέναντι.

Μας θέλουν φθηνό ευέλικτο επιστημονικό δυναμικό. Απαιτούμε υψηλού επιπέδου εκπαίδευση - ειδίκευση για δουλειά με δικαιώματα.

Αγωνιζόμαστε για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, να ανοίξει ο δρόμος για να είναι η Υγεία κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Για υψηλού επιπέδου αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλο το λαό».

902.gr

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

• 

  ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΔΗΠΑΚ ΓΙΑΤΡΩΝ

  Εκβιάζουν τους γιατρούς για να υπογράφουν τα εξοντωτικά προγράμματα εφημεριών

  13/04/2018 14:29
• 

  «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ» ΓΙΑΤΡΩΝ

  Φιλοδώρημα αντί για αυξήσεις, απολύσεις και διαιώνιση της ομηρίας αντί για προσλήψεις

  20/03/2018 13:17
• 

  ΔΗΠΑΚ ΓΙΑΤΡΩΝ

  Μεγάλες οι μειώσεις μισθών των γιατρών - Κλιμάκωση του αγώνα για αποκατάστασή τους

  13/02/2018 22:47

ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΝΑΤΟ και Ο ΒΡΩΜΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΣΙΠΡΑ:

Μπαχτσελί Τουρκία σύμμαχός μας στο ΝΑΤΟ χθες : H Κύπρος είναι Τουρκική 
Κιλιτσντάρογλου Τουρκία : 17νησια του Αιγαίου είναι Τουρκικά !
Σαλί Μπερίσα Αλβανία σύμμαχός μας στο ΝΑΤΟ χθες : To νησί Οθωνοί δεν ανήκει στην Ελλάδα αλλά στην Αλβανία !


Κατά τα άλλα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί γιατί καθυστερεί το τηλέφωνο από τον Ζαεφ ώστε ν' ανάψει το πράσινο φως για την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ
 Ένταξη η οποία κατά την κυβέρνηση , όλα τα αστικά κόμματα αλλά και τους ομιλητές των συλλαλητήριων για το Μακεδονικό θα διασφαλίσει την ειρήνη στα βόρεια σύνορά μας !

Εμπεδώσαμε την ΝΑΤΟικη ασφάλεια ; 

Εμπεδώσαμε τους ΝΑΤΟικους συμμάχους ;

Ο λαός μια θέση έχει ! Να σταθεί απέναντι σ' ολα τα ΝΑΤΟικα σχέδια στην περιοχή !

Konstantinos Mpourxas

***

ΣΥΝΟΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Προπαρασκευή για νέες επεμβάσεις με ελληνική εμπλοκή

Σε αποφάσεις παραπέρα ενίσχυσης της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ προχώρησε η Σύνοδος των υπουργών Αμυνας της λυκοσυμμαχίας, που συνεδρίασε Πέμπτη και Παρασκευή στις Βρυξέλλες, βάζοντας και τις τελευταίες «πινελιές» πριν από τη Σύνοδο Κορυφής, αρχές Ιούλη, και την οριστικοποίηση τότε των σχεδίων που σηματοδοτούν ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Συγκεκριμένα, με τη σύμφωνη γνώμη και της ελληνικής κυβέρνησης, που αναζητά βασικό ρόλο στην υλοποίησης μιας σειράς ευρωατλαντικών προταγμάτων αποφασίστηκαν:

-- Αλλαγές στη Δομή Διοίκησης του ΝΑΤΟ, ώστε να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες και την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Εξ ου και συμφώνησαν αύξηση του προσωπικού κατά τουλάχιστον 1.200 στελέχη, που υπηρετεί σήμερα στις υπηρεσίες αυτές.

-- Στήσιμο δυο νέων Διοικήσεων. Μια Διακλαδική με χώρο ευθύνης τον Ατλαντικό και έδρα το Νόρφολκ των ΗΠΑ. Συν άλλη μια νέα Διοίκηση Υποστήριξης, με κύριο αντικείμενο τη διεκπεραίωση προσωπικού και εφοδίων στην Ευρώπη, με έδρα το Ουλμ της Γερμανίας.

Και οι δυο, όπως και οι υπόλοιπες αποφάσεις της Συνόδου, δείχνουν πως κύριος στόχος είναι η ταχύτερη διεκπεραίωση δυνάμεων, προσωπικού, εφοδίων και μέσων, με τα σχέδιά τους να εστιάζουν στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, αλλά και στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ, τα Δυτικά Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, με το βλέμμα στην επιρροή της Ρωσίας, της Κίνας, όσο και περιφερειακών δυνάμεων όπως το Ιράν.

Σε συντονισμό με την ΕΕ...

Στο θέμα εμπλέκεται άμεσα και η ΕΕ, με τα στελέχη της οποίας οι ΝΑΤΟικοί βρίσκονται σε συνεχείς συνεννοήσεις, ώστε να προχωρήσει ακόμα ταχύτερα και σε περισσότερα πεδία η στρατιωτική συνεργασία των δυο πόλων του ευρωατλαντικού άξονα, όχι βέβαια χωρίς αντιθέσεις και δυσκολίες που προκαλούν τα διαφορετικά συμφέροντα και προτεραιότητες των καπιταλιστικών κρατών που συγκροτούν τις συμμαχίες αυτές.

Προσώρας και εν μέσω αυτών των αντιθέσεων, προκρίνεται ένα σχήμα όπου η ΕΕ καλείται μεν να ενισχύσει τις στρατιωτικές της δυνατότητες, αλλά «συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά» προς το ΝΑΤΟ, όπως λέγεται αρμοδίως, ώστε οι δύο ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί να μην «ντουμπλάρονται», όπως επίσης λένε.

Σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερο στοιχείο («ναυαρχίδα» τη χαρακτήρισε ο γγ του ΝΑΤΟ) της τέτοιας συνεργασίας είναι η λεγόμενη «στρατιωτική κινητικότητα» - ένας από τους βασικούς στόχους του ΝΑΤΟ για το 2018 - καθώς οι δυο πόλοι του ευρωατλαντικού άξονα καλούνται να εντοπίσουν προβλήματα και να τα επιλύσουν (γραφειοκρατικά, ζητήματα διατυπώσεων ή ό,τι άλλο), ώστε να πετύχουν και έτσι την ταχύτερη μετακίνηση δυνάμεων προς ανατολικά και νότια.

Η ίδια η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ, αρμόδια για θέματα Εξωτερικών και Ασφάλειας, Φεντερίκα Μογκερίνι, προσήλθε την Παρασκευή στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ για να διαβεβαιώσει ότι και οι ευρωενωσιακές υπηρεσίες επιδεικνύουν την αντίστοιχη πρεμούρα με το ΝΑΤΟ.

...με «ναυαρχίδα» τη «στρατιωτική κινητικότητα»

Το είχε κάνει σαφές ήδη από την Πέμπτη, όταν μιλώντας, παρουσία αρκετών ΝΑΤΟικών, σε «Συμπόσιο» που συνδιοργάνωσαν στις Βρυξέλλες ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Αμυνας (EDA) και η βουλγαρική προεδρία στο Συμβούλιο της ΕΕ, με θέμα «Στρατιωτική Κινητικότητα - Κλειδί στην ευρωπαϊκή ασφάλεια», τόνιζε:

«Το να επενδύουμε στην ανάπτυξη στρατιωτικών ικανοτήτων και στα πιο προηγμένα αμυντικά συστήματα, αλλά αυτά να κολλάνε στα σύνορα για τελωνειακούς ελέγχους, τότε έχουμε σαφώς ένα θέμα αποτελεσματικότητας. Ακόμη και τα καλύτερα μέσα είναι, δεν θέλω να πω άχρηστα, αλλά περίπου τέτοια, αν δεν μπορούν να αναπτυχθούν εγκαίρως. Ο χρόνος είναι μέρος της εξίσωσης σε αυτό το έργο».

«Σε ηπειρωτική κλίμακα, εάν δεν μπορούμε να μετακινήσουμε τα μέσα μας, θα χρειαστεί να αγοράσουμε περισσότερα από αυτά. Και πάλι, αυτό δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να ξοδεύουμε τους προϋπολογισμούς μας. Η αποτροπή και η άμυνα δεν εξαρτώνται μόνο από την ποσότητα των αναπτυγμένων δυνάμεων. Επίσης, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα να μετακινούνται γρήγορα, εάν και όταν αυτό είναι απαραίτητο».

Εβαζε, εξάλλου, θέμα ότι σήμερα η διεκπεραίωση μέσων και προσωπικού επιβραδύνονται από εμπόδια όπως μικροί δρόμοι ή ελαφρές γέφυρες, αλλά και «νομικά και γραφειοκρατικά εμπόδια». «Ολοι θέλουμε να έχουμε περισσότερες κοινές ασκήσεις και εκπαιδεύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο για παράδειγμα, αλλά μπορεί να χρειαστούν αρκετές ώρες ή μέρες ώστε το στρατιωτικό μας προσωπικό να περάσει από τις τελωνειακές διαδικασίες - ακόμη και για μια άσκηση που διαρκεί λίγες μόνο ώρες».

«Συμβαίνει ένα φορτίο να μην απαιτεί συνοριακούς ελέγχους, αν μεταφέρεται με πολιτικά φορτηγά, αλλά το ίδιο φορτίο μπορεί να καθυστερήσει για ώρες αν μεταφερθεί με στρατιωτικό φορτηγό».

Σε αυτό το φόντο, παρέπεμψε σε προσπάθειες των κρατών - μελών της ΕΕ ήδη από το 2014 να λύσουν τα προβλήματα αυτά, παρατήρησε ωστόσο ότι η δουλειά που έχει γίνει το τελευταίο διάστημα σε αυτήν την κατεύθυνση δεν έχει προηγούμενο.

Περιέγραψε πρωτόκολλα λειτουργίας που θα μπουν στα τελωνεία για τη μετακίνηση στρατιωτικών φορτίων, αλλά και σχέδια η Κομισιόν να εγκρίνει «επενδύσεις» για αναβάθμιση του δικτύου διαμετακόμισης της ΕΕ, ώστε να ανταποκρίνεται και στις αυξημένες στρατιωτικές ανάγκες. Εκανε σαφές ότι προτίθενται να εκταμιεύσουν επιπλέον 6,5 δισ. ευρώ ακριβώς για την υλοποίηση τέτοιας «στρατηγικής σημασίας» υποδομής.

Αύξηση πολεμικών δαπανών

Η Μογκερίνι αναφέρθηκε, εξάλλου, εκτενώς και σε ένα άλλο θέμα, που επίσης προβάλλει στις προτεραιότητες του ΝΑΤΟ, την ανάπτυξη στρατιωτικών ικανοτήτων, με νέα ακόμα πιο φονικά μέσα. Παρέπεμψε, δε, στη λεγόμενη «Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία» (PESCO), που περιλαμβάνει συνεργατικά σχέδια των κρατών - μελών.

Οι, δε, ΝΑΤΟικοί στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας έλεγξαν τα πρώτα διαθέσιμα στοιχεία για το πώς προχωρούν οι στρατιωτικές δαπάνες των κρατών - μελών της λυκοσυμμαχίας για το 2018. Περιχαρείς διαπίστωσαν πως για 4η συνεχή χρονιά οι στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται συνεχώς, με χαρακτηριστικό στοιχείο ότι τα ευρωπαϊκά κράτη - μέλη και ο Καναδάς έχουν τελικά ξοδέψει από το 2014 έως σήμερα επιπλέον 87 δισ. δολάρια για όπλα και πολεμική προπαρασκευή. Οτι όλο και περισσότερα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ πιάνουν τη ΝΑΤΟική νόρμα 2% του ΑΕΠ τους να πηγαίνει ετησίως για στρατιωτικές δαπάνες και επιπλέον ότι 15 από τα 29 κράτη - μέλη αναμένεται να πιάσουν φέτος και μια δεύτερη σχετική νόρμα, το 20% του ποσού που δαπανούν να πηγαίνει σε στρατηγικής αξίας όπλα.

«Στα κατάλληλα σημεία, την κατάλληλη στιγμή»

Σημαντικότατη ήταν και η συμφωνία των υπουργών του ΝΑΤΟ στις βασικές γραμμές της λεγόμενης «Πρωτοβουλίας Ετοιμότητας» της λυκοσυμμαχίας, που θέλει να έχει ανά πάσα στιγμή ετοιμοπόλεμες μάχιμες μονάδες του σε γη, θάλασσα και αέρα.

Πρόκειται για το σχέδιο με την κωδική ονομασία «Τέσσερα Τριαντάρια», συγκεκριμένα έως το 2020 να έχουν 30 μηχανοκίνητα τάγματα, 30 αεροπορικές μοίρες και 30 πλοία μάχης έτοιμα να αναλάβουν δράση εντός 30 το πολύ ημερών, καθώς - όπως έλεγε χαρακτηριστικά στο περιθώριο της Συνόδου ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ - πρέπει να είναι σίγουροι ότι έχουν «τις κατάλληλες δυνάμεις στα κατάλληλα σημεία, την κατάλληλη στιγμή».

Η ανάπτυξη αυτή και οι ετοιμότητες έρχονται να απαντήσουν σε αναφορές που έχουν κάνει ανώτατοι αξιωματούχοι της λυκοσυμμαχίας ότι η Μόσχα έχει αναπτύξει πολύ καλύτερα τις δικές της δυνάμεις στη συνοριογραμμή με τις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ.

Σε αυτό το φόντο, εξυφαίνονται και άλλα σχέδια πύκνωσης των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στην Ανατολική Ευρώπη.

Π.χ. πέρα από τους χερσαίους πολυεθνικούς σχηματισμούς μάχης που έχουν αναπτύξει εδώ και ενάμιση χρόνο στις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία, τις εναέριες περιπολίες από αεροσκάφη μιας σειράς ΝΑΤΟικών χωρών στην ίδια περιοχή, την περιοδική μεταστάθμευση εκεί και άλλων δυνάμεων με πρόσχημα ασκήσεις μεγάλης κλίμακας, από πλευράς της πολωνικής κυβέρνησης έχει πέσει στο τραπέζι πρόταση για μια μόνιμη Προωθημένη Επιχειρησιακή Βάση («Forward Operational Base» - FOB) των ΗΠΑ στην Πολωνία.

Σημειωτέον, τέτοια χαρακτηριστικά πιθανολογείται ότι θα έχει και η βάση που θέλουν να στήσουν οι Αμερικανοί στην Αλεξανδρούπολη, που για να παρακάμψουν τις αντιδράσεις του κόσμου, πλασάρουν το παραμύθι, σε συνεργασία με την κυβέρνηση, ότι θα είναι «απλά» ένα κλιμάκιο επισκευής και συναρμολόγησης αμερικανικών στρατιωτικών ελικοπτέρων.

Συνεχίζουν και επεκτείνουν τη δολοφονική δράση σε Μέση Ανατολή και Μεσόγειο

Τα διαβούλια Πέμπτη και Παρασκευή επεκτάθηκαν και σε άλλα πεδία, όπως οι δυνατότητες που αναπτύσσει το ΝΑΤΟ στον κυβερνοπόλεμο και την αντιμετώπιση «υβριδικών απειλών», στα «θολά» ούτως ή άλλως όρια ανάμεσα σε ιμπεριαλιστική «ειρήνη» και πόλεμο, όπως και στη δράση της λυκοσυμμαχίας στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική με πρόσχημα την καταπολέμηση του ISIS, αλλά και τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών. Ειδικά σε ό,τι αφορά τη μετανάστευση - που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή - οι ΝΑΤΟικοί τής αποδίδουν χαρακτηριστικά «ασύμμετρης απειλής» για την περιλάλητη «σταθερότητα» και την «οικονομία» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπου «τρέχουν» σημαντικότατοι για τα ευρωατλαντικά μονοπώλια δίαυλοι διαμετακόμισης και Ενέργειας, προετοιμάζοντας ήδη τα επόμενα προσχήματα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή.

Οι μετέχοντες στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ εμφανίζονταν ικανοποιημένοι από τη συνεισφορά των ιπτάμενων ραντάρ AWΑCS στην επιτήρηση της Μέσης Ανατολής, ενώ ταυτόχρονα δρομολογούν απόφαση στη Σύνοδο Κορυφής του Ιούλη για νέα αποστολή «εκπαιδευτών» στο Ιράκ για τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας.

Προσανατολισμένο στη νότια πτέρυγα της λυκοσυμμαχίας ήταν και το κομμάτι των διαβουλεύσεων για την παραπέρα σύσφιξη σχέσεων του ΝΑΤΟ με «μετριοπαθείς» - όπως τις χαρακτηρίζουν - μουσουλμανικές χώρες, όπως η Ιορδανία και η Τυνησία σε αυτήν τη φάση (αλλά και με Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτο και Κατάρ), με βάση τις οποίες, τις συνεκπαιδεύσεις και τις κοινές ασκήσεις, σκοπεύουν να επεκτείνουν την ακτίνα επιρροής και δράσης του ΝΑΤΟ.

Τέλος, αποφάσεις δρομολογούν και για το Αφγανιστάν, όπου έχουν αποφασίσει μια πρώτη αύξηση των δυνάμεών τους κατά 3.000 στελέχη. Η εισήγηση του Στόλτενμπεργκ είναι τον Ιούλη τα κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας να αναλάβουν δέσμευση για χρηματοδότηση της εκεί αποστολής μέχρι τουλάχιστον το 2024.

Θ. Μπ.