Ο Βρώμικος Ρόλος της Σοσιαλδημοκρατίας Χτες-Σήμερα #Μάκης_Παπαδόπουλος

 

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από την ομιλία του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εκδήλωση με θέμα «Ο βρώμικος ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Οχι άλλες αυταπάτες! Με το ΚΚΕ στον αγώνα μπορούμε να νικήσουμε!», που διοργάνωσαν στις 20 Δεκέμβρη στη Θεσσαλονίκη οι Κλαδικές Οργανώσεις της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Ολόκληρη η ομιλία θα δημοσιευτεί στο προσεχές τεύχος της ΚΟΜΕΠ.

«Γιατί υπήρξε, όμως, φίλες και φίλοι, η φθορά του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ και πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση;

Διότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ηγήθηκαν σε κυβερνήσεις, διαχειρίστηκαν τη μεγάλη κρίση, ψήφισαν και υλοποίησαν την πολιτική των μνημονίων που οδήγησε στη μεγάλη επιδείνωση στη ζωή της εργατικής τάξης και των αυτοαπασχολούμενων.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανέλαβε σε φάση καπιταλιστικής ανάπτυξης, που συνοδεύτηκε από τη στροφή της Κομισιόν προς την επεκτατική πολιτική, τα μεγάλα "κρατικά πακέτα" και τα κοινοτικά κονδύλια για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την υλοποίηση της "πράσινης μετάβασης", στην ουσία για ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

Ετσι, η ΝΔ είχε τη δυνατότητα μαζί με τον πακτωλό κονδυλίων που δόθηκε στους ομίλους να πάρει κάποια μέτρα που απέτρεπαν τη μεγάλη και απότομη επιδείνωση του λαϊκού εισοδήματος. Ετσι, εμφανίστηκε, απ' τη μια, ως ο ικανότερος διαχειριστής για την προσέλκυση επενδύσεων και τη διασφάλιση της ανάπτυξης της οικονομίας και, απ' την άλλη, ως το "μικρότερο κακό" για το εισόδημα και τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων.

Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε πλέον να ψαρεύει σε θολά νερά, όπως στην εποχή του μνημονίου. Η σύμπλευσή του με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τη στρατηγική του κεφαλαίου τον υποχρέωνε να ψηφίζει πάνω απ' το 50% των νόμων της ΝΔ, όπως και το ΠΑΣΟΚ. 

Και σε κάθε προσπάθεια μικρο-διαφοροποίησης αρκούσε στη ΝΔ να θυμίζει στον λαό τους νόμους Κατρούγκαλου, Αχτσιόγλου και γενικότερα τον εφιάλτη του 3ου μνημονίου και των μεταμνημονιακών δεσμεύσεων.

Οι πρόσφατες διεργασίες προσπαθούν εκτός των άλλων να "ξεπλύνουν", να σβήσουν απ' τη μνήμη του λαού τον αντιλαϊκό ρόλο που έπαιξαν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. 

Γι' αυτό επιλέγονται και θα επιλεγούν νέα πρόσωπα, όπως ο Τεμπονέρας, που δεν θυμίζουν την εποχή των μνημονίων.

Σημαιοφόρος της αντίδρασης από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο

Ομως, ο βρώμικος ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας για την ενσωμάτωση του λαού στους στόχους του κεφαλαίου διαπερνά όλη την Ιστορία της στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, δεν αφορά μόνο τα τελευταία χρόνια.

Στην εποχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη συντάχθηκαν με τις αστικές τάξεις και έσυραν τους λαούς της Ευρώπης στο σφαγείο της στρατιωτικής αναμέτρησης. Αντικατέστησαν το "Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!" με το "Προλετάριοι όλων των χωρών, αλληλοσφαχτείτε!".

Στην Επανάσταση του 1918 στη Γερμανία*, οι σοσιαλδημοκράτες ως κυβέρνηση πρωταγωνίστησαν στη σφαγή του επαναστατικού εργατικού κινήματος, στη δολοφονία της Ρόζα Λούξεμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ.

Πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η σοσιαλδημοκρατία έπαιξε ενεργό ρόλο προκειμένου να αναλάβει ο Χίτλερ τη διακυβέρνηση στη Γερμανία, ενώ στη Γαλλία η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου δεν στήριξε ουσιαστικά τον αγώνα ενάντια στις φασιστικές δυνάμεις του Φράνκο στην Ισπανία. 

Το 1937 ακύρωσε τα όποια φιλεργατικά μέτρα είχε πάρει, "για να ανακάμψει η οικονομία", και τελικά άνοιξε τον δρόμο στον σχηματισμό της κυβέρνησης Νταλαντιέ, που συμφώνησε στην πολιτική "κατευνασμού" του Χίτλερ και στη Συμφωνία του Μονάχου, με στόχο να προσανατολιστεί το σχέδιο της γερμανικής ιμπεριαλιστικής επέμβασης μόνο προς τη Σοβιετική Ενωση.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, του κοινωνικού συμβολαίου για να προχωρήσει η καπιταλιστική ανάπτυξη.

Είναι η περίοδος που η αστική τάξη έχει μεγαλύτερα περιθώρια παραχωρήσεων, καθώς έχει προηγηθεί μεγάλη καταστροφή, απαξίωση υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου και μεγάλη άνοδος της παραγωγικότητας. 

Ταυτόχρονα, έχει ανάγκη τη θωράκιση του συστήματος απέναντι στην ΕΣΣΔ και στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο, στην εργατική τάξη, που είχε δοκιμάσει τη δύναμή της με τη συμμετοχή στον ένοπλο αγώνα κατά του φασισμού, και απέναντι στην ισχυρή επιρροή Κομμουνιστικών Κομμάτων. Επιπλέον, έχει την ανάγκη για ώθηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, χωρίς όμως όξυνση της ταξικής πάλης. (...)

Η Ιστορία διδάσκει

Η Ιστορία μάς βοηθά να κατανοήσουμε όχι μόνο τι έκαναν, ποια εγκλήματα σε βάρος του λαού διέπραξαν τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, αλλά κυρίως γιατί τα έκαναν και γιατί θα τα ξανακάνουν. Μας βοηθά να κατανοήσουμε ότι αυτά τα κόμματα μόνο χειρότερα, ακόμα πιο εχθρικά για τον λαό μπορούν να γίνουν. Διότι δεν έκαναν απλά κάποια λάθη.

Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα θυσίασαν τις λαϊκές ανάγκες για να προωθήσουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τις οποίες προβάλλουν σταθερά ως μονόδρομο όλα αυτά τα χρόνια, όλες τις προηγούμενες δεκαετίες.

Και τα ίδια και χειρότερα θα κάνουν το επόμενο διάστημα, αφού συμφωνούν, στηρίζουν και προωθούν:

-- Τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας ως σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ στον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών κέντρων απ' την Ουκρανία έως τη Μέση Ανατολή.

-- Την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία, που μετατρέπει τη χώρα σε απέραντη βάση, ορμητήριο για τη σφαγή άλλων λαών και στόχο στρατιωτικών αντιποίνων σε περίπτωση επέκτασης του πολέμου.

-- Τη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ που κυριολεκτικά σφαγιάζει σήμερα τον λαό της Παλαιστίνης.

-- Τα επικίνδυνα παζάρια εφ' όλης της ύλης με την αστική τάξη της Τουρκίας για να διατηρηθεί η συνοχή του ΝΑΤΟ και να προχωρήσει η συνεκμετάλλευση. Παζάρια εφ' όλης της ύλης για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας που δεν αποθαρρύνουν αλλά ενισχύουν την τουρκική επιθετικότητα (...)

Ο μύθος της προοδευτικής διακυβέρνησης

Η Ιστορία μάς διδάσκει επίσης ότι καμιά αστική κυβέρνηση, όπως κι αν αυτοαποκαλείται, προοδευτική ή αριστερή, δεν μπορεί να κινηθεί έξω απ' τις ράγες που καθορίζει η δικτατορία του κεφαλαίου. Δεν μπορεί να υπερβεί τις νομοτέλειες, τους καταναγκασμούς με τους οποίους λειτουργεί η καπιταλιστική οικονομία.

Καμιά αστική κυβέρνηση δεν θα υπονομεύσει την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων ομίλων στις Κατασκευές, στην Ενέργεια, σε κάθε τομέα της οικονομίας.

Γι' αυτό και όσες κυβερνήσεις κι αν πέρασαν, παραμένουν, για παράδειγμα, οι άθλιες συνθήκες, τα εξοντωτικά ωράρια, οι χαμηλοί μισθοί στο "τουριστικό θαύμα" της καπιταλιστικής Ελλάδας.

Καμιά αστική κυβέρνηση δεν μπορεί επίσης να μετατρέψει σε φιλολαϊκό το αστικό κράτος, που έχει ως αποστολή να υπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτήν την αποστολή υπηρετούν ενιαία όλες οι λειτουργίες του, απ' την Εκπαίδευση έως τη Δικαιοσύνη και απ' την οικονομική πολιτική έως την αστυνομία και τον στρατό.

Το κράτος του κεφαλαίου δεν τεμαχίζεται σε επιμέρους λειτουργίες, ώστε κάποια απ' αυτές να μπορεί να αλλάξει σταδιακά σε φιλολαϊκή κατεύθυνση.

Ολες οι λειτουργίες διαπλέκονται για να υπηρετήσουν το σύστημα. Π.χ. στην Εκπαίδευση δεν υπάρχει μόνο η διάδοση των ιδεών της άρχουσας τάξης, η ιδεολογική λειτουργία, υπάρχει ταυτόχρονα και η καταστολή, η δυνατότητα αποβολής του μαθητή, αξιολόγησης και απόλυσης του εκπαιδευτικού που δεν συμμορφώνεται με τις υποδείξεις (...)

Οσκαρ κωμωδίας

Τα κορυφαία στελέχη της, όπως ο Τσακαλώτος, η Αχτσιόγλου, ο Χαρίτσης, ορκίζονται ότι θέλουν να σώσουν την "ψυχή της Αριστεράς" απ' τον εκφυλισμό στον οποίο οδηγεί η νέα ηγεσία Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ας σκεφτούμε:

Ποιοι συγκροτούν το νέο κόμμα, τη "Νέα Αριστερά"; 

Το μισό υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης του 3ου μνημονίου και της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε στη συνέχεια το 50% των νόμων της κυβέρνησης της ΝΔ, δηλαδή ο Τσακαλώτος, η Αχτσιόγλου, ο Βίτσας, ο Φίλης, ο Σκουρλέτης, ο Χαρίτσης κ.λπ.

Και τι δηλώνουν; 

Οτι είναι περήφανοι για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για τα ματωμένα "μαξιλάρια" των 36 δισ., για τη Συμφωνία των Πρεσπών και την πολιτική σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ. Οτι θα προωθήσουν αποφασιστικά και πιο αποτελεσματικά όλες τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ, απ' την "πράσινη μετάβαση" ως το πλαίσιο ψηφιακού μετασχηματισμού.

Γι' αυτό εξάλλου ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας τους δηλώνει έτοιμος για συνεργασία με τα άλλα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, όπως το ΠΑΣΟΚ, για τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, την προάσπιση της δημόσιας Παιδείας και τη ρύθμιση της αγοράς, ρύθμιση με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που έχουν γιγαντώσει τις κοινωνικές ανισότητες (...)

Στην πραγματικότητα, ο Κασσελάκης, μαζί με τον Τσίπρα, λέει ωμά, χωρίς ψευτοαριστερό περιτύλιγμα, αυτά που έχουν προβάλει όλοι οι υπόλοιποι τα προηγούμενα χρόνια.

Γελοιοποιείται στη συνέλευση του ΣΕΒ προβάλλοντας το κεφάλαιο ως εργαλείο μείωσης των κοινωνικών ανισοτήτων. Δεν διεκδικεί το Νόμπελ Οικονομίας, αλλά το Οσκαρ α΄ ρόλου στην κωμωδία.

Δηλώνει ότι ο καπιταλισμός είναι μονόδρομος και ότι το μόνο που ζητά η Αριστερά είναι ίδιους κανόνες για όλους στον καπιταλισμό, δηλαδή ίδιους κανόνες για τον εφοπλιστή και τον ναυτεργάτη, τον τραπεζίτη και τον άνεργο που πνίγεται στα χρέη.

Για ποιο πράγμα όμως μπορούν να τον κατηγορήσουν οι υπουργοί της κυβέρνησης Τσίπρα; Αυτοί δεν πρόβαλλαν και προβάλλουν παραμύθια της "υγιούς επιχειρηματικότητας" και της "δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης για όλους"; Αυτοί δεν παραπλανούσαν ότι έχουν ανακαλύψει τη μαγική συνταγή να αυξάνονται τα κέρδη του κεφαλαίου και να μειώνεται ο βαθμός εκμετάλλευσης, το ξεζούμισμα των εργαζομένων; Αυτοί δεν χάριζαν, επικαλούμενοι αυτά τα παραμύθια, τους φόρους στους εφοπλιστές, στις τράπεζες, στους "υγιείς" στρατηγικούς επενδυτές; (...)

Δεν υπάρχει ενδιάμεση στρατηγική

Ο Κασσελάκης απλά κορύφωσε αυτήν τη φαρσοκωμωδία ζητώντας ανοιχτά απ' τον ΣΥΡΙΖΑ να αντιγράψει το μοντέλο των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, με βάση τις επιθυμίες εφοπλιστικών κύκλων και του αμερικανικού παράγοντα.

Φίλες και φίλοι, δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες αυταπάτες.

Η ζωή αποδεικνύει ότι στην πράξη υπάρχουν δύο ουσιαστικές πολιτικές επιλογές:

Απ' τη μια των αστικών κομμάτων που στηρίζουν και προωθούν τη στρατηγική του κεφαλαίου, τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τα σχέδια του ΝΑΤΟ. Σ' αυτήν την όχθη βρίσκονται το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η "Νέα Αριστερά", το ΜέΡΑ25 μαζί με τη ΝΔ.

Απ' την άλλη βρίσκονται οι δυνάμεις του ΚΚΕ, που στηρίζονται στο ανατρεπτικό Πρόγραμμά του και παλεύουν για να ανοίξει ο δρόμος της σύγκρουσης με τον πραγματικό αντίπαλο, ο δρόμος της ανατροπής. Παλεύουν για τη μόνη πραγματική διέξοδο, τον σοσιαλισμό.

Αυτές οι δύο επιλογές δεν παντρεύονται. Δεν υπάρχει ενδιάμεση στρατηγική που να υπηρετεί και τους θύτες και τα θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Η δίκαιη καπιταλιστική ανάπτυξη, που θα φέρει μια προοδευτική κυβέρνηση, υπάρχει μόνο στα παραμύθια. Είναι ρεαλιστική όσο "το στεγνό νερό".Ολοι μπορούμε σήμερα να σκεφτούμε τις ολέθριες συνέπειες για τον λαό, αν το ΚΚΕ είχε ενδώσει στις πιέσεις και είχε αποδεχτεί τη συμμετοχή στην κυβέρνηση του 3ου μνημονίου και της Συμφωνίας των Πρεσπών του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα είχε αφοπλιστεί το κίνημα, θα είχε ενισχυθεί το ρεύμα της υποταγής στο όνομα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Οι ζωντανές πρωτοπόρες δυνάμεις στους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους δεν θα είχαν πού ν' ακουμπήσουν, ποιον να εμπιστευτούν.
Δεν κάναμε αυτό το μοιραίο λάθος, γιατί είχαμε βαθύνει στις επεξεργασίες μας και είχαμε εξετάσει αυτοκριτικά την ιστορική μας πείρα.

Συνεχίζουμε να μελετάμε την αρνητική πείρα απ' τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων και τη διάχυση στην ΕΔΑ στις δεκαετίες '50 και '60, απ' την εκλογική κάθοδο της Ενωμένης Αριστεράς λίγα χρόνια μετά τη διάσπαση του 1968, απ' την πορεία που οδήγησε στον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, στο 13ο Συνέδριο και στη διάσπαση.

Διαβεβαιώνουμε εχθρούς και ψεύτικους φίλους ότι δεν πρόκειται να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Ειδικά αυτούς που μας καλούνε να βάλουμε "νερό στο κόκκινο κρασί μας", να το κάνουμε ροζ για να διασφαλίσουμε με αυτόν τον τρόπο μια μεγάλη κοινοβουλευτική άνοδο, όπως μας λένε (...)

Στη χώρα μας υπάρχει ορατή διέξοδος. Υπάρχει ελπίδα στη συμπόρευση με το ΚΚΕ. Αργά, βασανιστικά, μέσα στον αρνητικό συσχετισμό δυναμώνει το ρεύμα αμφισβήτησης που προκαλεί ανησυχία στο σύστημα.

Μπορούμε και πρέπει να βοηθήσουμε να δυναμώσει πιο γρήγορα. Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε».

*

https://www.mixanitouxronou.gr/fraikorps-ta-akrodexia-tagmata-poy-epnixan-sto-aima-toys-aristeroys-spartakistes/

ΜΑΖΙ Κ ΑΝΤΑΜΑ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕ-ΣΟΣΙΑΛΦΙΛΕΛΕ-ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ !!

Το Viva La Revolucion Αποκαλύπτει τα πεπραγμένα των πολιτικών δυνάμεων στη Ε.Ε.:

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ - «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ» 2019 - 2024

Η ΕΕ αλλάζει μόνο προς το χειρότερο για τους λαούς!

Μαζί κι αντάμα νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, ακροδεξιοί και φυσικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν την περασμένη 5ετία το 90% των αποφάσεων της Κομισιόν, που τώρα προαναγγέλλει νέα αντιλαϊκή επέλαση

Την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στην ΕΕ, με άξονες την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ιμπεριαλιστικής ένωσης, με τη μετάβαση προς μια «πραγματική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ενωση», την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης με τη συνέχιση του «μετασχηματισμού της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, προαναγγέλλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενόψει της αλλαγής σκυτάλης που θα ακολουθήσει μετά τις ευρωεκλογές, με τη συγκρότηση της επόμενης Κομισιόν.

Αυτά καταγράφονται στις «συστάσεις» που διατύπωσε η Κομισιόν για το επόμενο «στρατηγικό θεματολόγιο» της περιόδου 2019 - 2024, ως «συμβολή» στο διάδοχο σχήμα, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, και ενόψει της Συνόδου Κορυφής την ερχόμενη Πέμπτη 9 Μάη στο Σιμπίου της Ρουμανίας, επιβεβαιώνοντας «πανηγυρικά» πως η ιμπεριαλιστική ένωση της ΕΕ αλλάζει μόνο προς το χειρότερο για τους λαούς, ανεξάρτητα από εναλλαγές στους αντιλαϊκούς διαχειριστές και το ποιος θα εκλεγεί πρόεδρός της.

Εξάλλου, για τα παραμύθια περί δήθεν αγεφύρωτων «διαχωριστικών γραμμών» ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις, παραπάνω από αποκαλυπτικό είναι το «ταμείο» που κάνει η Κομισιόν για τις αντιλαϊκές αποφάσεις που προώθησε τα προηγούμενα χρόνια, όπου χαρακτηριστικά επισημαίνει:

«Η Επιτροπή υπέβαλε 471 νέες νομοθετικές προτάσεις και μετέφερε επιπλέον 44 προτάσεις που παρουσιάστηκαν από προηγούμενες θητείες. Από αυτές, 348 προτάσεις εγκρίθηκαν ή συμφωνήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατά τη διάρκεια της τρέχουσας θητείας», τονίζοντας επιπλέον πως «είναι αξιοσημείωτο ότι στο 90% περίπου των περιπτώσεων ο τελικός συμβιβασμός εγκρίθηκε με συναίνεση στο Συμβούλιο των Υπουργών και, ως εκ τούτου, υποστηρίχθηκε και από τα 28 κράτη - μέλη».

Με δυο λόγια, όλοι μαζί, νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, «αριστεροί» και ακροδεξιοί - και φυσικά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ψήφισαν το 90% των αντιλαϊκών αποφάσεων της ΕΕ την περασμένη πενταετία!

Αυτό είναι το «προοδευτικό μέτωπο» μέσα κι έξω, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που κατά τ' άλλα για να εγκλωβίσει τον λαό στα κάλπικα διλήμματα και στην απάτη ότι δήθεν η ΕΕ μπορεί να αλλάξει σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, «ξεσπαθώνει» τάχα κατά των «νεοφιλελεύθερων», «συντηρητικών» και ακροδεξιών κυβερνήσεων και πολιτικών δυνάμεων με τις οποίες μαζί κι αντάμα ψηφίζουν την τεράστια πλειοψηφία των αποφάσεων της ιμπεριαλιστικής ένωσης.

Για μια ακόμα φορά, επιβεβαιώνεται ότι το πραγματικό δίλημμα για τον λαό μπροστά και στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι ένα: Αν θα στηρίξει την ίδια αντιλαϊκή πορεία που μας έφερε έως εδώ, αυτή του κεφαλαίου και της ΕΕ που στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα και προμηνύει τα χειρότερα για τον ίδιο, ή αν θα βάλει πλάτη για να οργανωθεί η αντεπίθεση με ισχυρό ΚΚΕ.

«Κατευθύνσεις» για τη νέα αντιλαϊκή επέλαση

Πάνω σε αυτήν τη δεδομένη συναίνεση των αστικών πολιτικών δυνάμεων για τα βασικά ζητούμενα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, παράλληλα βέβαια και με τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς και τις διαιρέσεις που εκδηλώνονται με φόντο τους ισχνούς ρυθμούς οικονομικής ανάκαμψης, η Κομισιόν δείχνει προς την κατεύθυνση της κλιμάκωσης των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων και ανατροπών, λέγοντας πως οι μελλοντικές δράσεις θα «πρέπει» να επικεντρωθούν σε 5 άξονες και συγκεκριμένα:

1. Μετάβαση προς μια «πραγματική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ενωση», ώστε η αμυντική συνεργασία εντός της ΕΕ να «καταστεί ο κανόνας και όχι η εξαίρεση».

Σύμφωνα με την υπάρχουσα πρόταση, ο προϋπολογισμός του «ολοκληρωμένου Ευρωπαϊκού Ταμείου Αμυνας» θα φτάσει σταδιακά στα επόμενα χρόνια στα 13 δισ. ευρώ. Ο πακτωλός χρημάτων που δίνονται για τα παραπάνω προγράμματα, που αποτελούν μέρος της «Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας», είναι αποκαλυπτικός για την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας της ΕΕ, την πολύπλευρη προετοιμασία της για συγκρούσεις με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και για επεμβάσεις όπου το επιτάσσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων της.

Ηδη για τη διετία 2019 - 2020 «τρέχουν» τα «πρόδρομα» προγράμματα, ύψους 525 εκατ. ευρώ.Μεταξύ αυτών βρίσκονται και τα κονδύλια για την «ικανότητα πραγματοποίησης επιχειρήσεων "υψηλής έντασης": Την αναβάθμιση ή την ανάπτυξη της επόμενης γενιάς ικανοτήτων χερσαίων πληγμάτων ακριβείας, ικανοτήτων χερσαίων πολεμικών επιχειρήσεων, ικανοτήτων εναέριων πολεμικών επιχειρήσεων και μελλοντικών ναυτικών συστημάτων», όπως επί λέξει ανάφερε σε πρόσφατη ανακοίνωση η Κομισιόν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα πρωτοστατεί και εδώ, στους βρώμικους πολεμικούς σχεδιασμούς της ΕΕ.

2. «Ανταγωνιστική Ευρώπη»: Στον συγκεκριμένο άξονα δεσπόζει η «εμβάθυνση της ΟΝΕ» με τον «εκσυχρονισμό και την πλήρη υλοποίηση της ενιαίας αγοράς σε όλες τις πτυχές της», που σηματοδοτεί την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων «σε όλο το εύρος».

Μεταξύ άλλων, στα επίδικα της «επόμενης μέρας» συγκαταλέγονται η αναβάθμιση του ESM με ρόλο διασώστη «ύστατης καταφυγής» για τις τράπεζες, η «Τραπεζική Ενωση» με παράλληλη επίτευξη της μείωσης των «κόκκινων» δανείων και του «επιμερισμού» των κινδύνων, που σηματοδοτεί ένταση των εκβιασμών προς τα λαϊκά στρώματα, το ζήτημα του ενιαίου προϋπολογισμού της Ευρωζώνης κ.λπ.

Επιπλέον, ως αντιλαϊκή παρακαταθήκη τονίζεται: «Πρέπει να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας, διασφαλίζοντας παράλληλα τον δίκαιο χαρακτήρα της», δείχνοντας δηλαδή προς την κατεύθυνση των νέων αντεργατικών ανατροπών για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι στην πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «απασχόληση», που δημοσιοποιήθηκε στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» για το 2019, τα επιτελεία της ΕΕ τόνιζαν μεταξύ άλλων: «Δεδομένης της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, οι συντάξεις πρέπει να προσαρμοστούν. Ο εργασιακός βίος ξεκινά αργότερα και η διάρκειά του αυξάνεται καθώς οι άνθρωποι ζουν συνολικά περισσότερο. Επιπλέον (...) η τρίτη σχετική διάσταση της επάρκειας των συντάξεων είναι η διάρκεια της συνταξιοδότησης».

Οσο για τον «δίκαιο χαρακτήρα» των ανατροπών αυτών, η Κομισιόν εννοεί την «ισονομία» των καπιταλιστών να εκμεταλλεύονται εξίσου και ενιαία σε όλη την ΕΕ την εργατική τάξη.

3. «Δίκαιη Ευρώπη»: «Πρέπει να συνεχίσουμε να επιτυγχάνουμε απτά αποτελέσματα όσον αφορά την υλοποίηση του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», τονίζεται από την πλευρά της Κομισιόν.

Πρόκειται για τη στρατηγική της ΕΕ, που με τον μανδύα των υποτιθέμενων «κοινωνικών δικαιωμάτων» προωθεί το ξήλωμα μιας σειράς δικαιωμάτων των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων και παράλληλα παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, με την αξιοποίηση και μιας δεξαμενής πάμφθηνης εργατικής δύναμης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ως «κοινωνικά δικαιώματα» προωθούνται η λεγόμενη «ενεργός γήρανση», η δουλειά έως τον τάφο παράλληλα με τις συντάξεις πείνας, ο καθορισμός του κατώτερου μισθού από το κράτος και όχι από ΣΣΕ, όπως προβλέπει ο κατάπτυστος νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, η διαμόρφωση «Ειδικών Οικονομικών Ζωνών» - εργασιακών κάτεργων κ.ο.κ.

Ενδεικτικά, ως «σύσταση που συνάδει με τις αρχές του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», στο πλαίσιο του φετινού «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» η Κομισιόν έχει υποδείξει «ελάφρυνση της φορολόγησης της εργασίας», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλονται μέσω της εργοδοσίας, αλλά και παρεμβάσεις για την ανακύκλωση της «ευέλικτης» εργασίας, με κατεύθυνση την «αποτελεσματικότητα και την επάρκεια των ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας», αλλά και την «ενίσχυση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας», όπως βαφτίζουν τα μέτρα διαχείρισης της επίσημης φτώχειας.

4. «Βιώσιμη Ευρώπη»: Οι σχετικές παρεμβάσεις εμφανίζονται να περιστρέφονται στην «καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής», στην αποδοτικότερη χρήση πόρων, στην «πράσινη ανάπτυξη», τις «βιώσιμες καινοτομίες». Αυτά βέβαια συνδέονται με τις «πράσινες» μπίζνες και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο όσο και το κύριο ζήτημα της «ενεργειακής ασφάλειας» και τη μείωση του «ενεργειακού κόστους», που με τη σειρά τους αποτελούν κρίσιμο ζήτημα για την ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαίων βιομηχάνων.

Την ίδια ώρα, η Κομισιόν, σε προηγούμενη ανακοίνωση αναφορικά με τη διοχέτευση νέου πακέτου κοινοτικών κεφαλαίων σε «καινοτόμους» κλάδους, τονίζει ότι «ο παγκόσμιος ανταγωνισμός εντείνεται και η Ευρώπη πρέπει να αυξήσει την ικανότητά της για καινοτομία και ανάληψη κινδύνων, προκειμένου να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό σε μια αγορά που διέπεται όλο και περισσότερο από νέες τεχνολογίες». Σ' αυτό το φόντο, οι δυσκολίες στην ανάληψη των επενδυτικών «κινδύνων» που οι ίδιοι διαπιστώνουν, δηλαδή το ενδεχόμενο της «χασούρας» των «επενδυτών», περιορίζεται ή ακόμα και εξαλείφεται μέσω της χρηματοδότησης από τα ταμεία της ΕΕ, που προέρχονται βέβαια από τη λεηλασία των λαών της.

Στο πλαίσιο μάλιστα του νέου μακροπρόθεσμου προϋπολογισμού 2021 - 2027, τα κονδύλια που θα διοχετευθούν σε μονοπώλια και επιχειρηματικούς ομίλους για την «ανάπτυξη της καινοτομίας» και τη θωράκιση της κερδοφορίας τους θα φτάσουν στα 100 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την πρόταση της Κομισιόν.

5. «Ευρώπη που ασκεί επιρροή». Πρόκειται για την προσπάθεια ανάληψης ηγετικού ρόλου στο πλαίσιο των γεωπολιτικών ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Σε αυτό το κάδρο εντάσσεται και ο «ενισχυμένος διεθνής ρόλος του ευρώ (που) θα αυξήσει επίσης την οικονομική και νομισματική κυριαρχία της Ευρώπης».

Σε αυτό το πλαίσιο, η Κομισιόν ήδη έχει εκδώσει «σύσταση για την προώθηση της ευρύτερης χρήσης του ευρώ στις διεθνείς ενεργειακές συμφωνίες και συναλλαγές». Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «με τον τρόπο αυτό θα υποστηριχθεί ο στόχος της ΕΕ να οικοδομήσει μια Ενεργειακή Ενωση που κατοχυρώνει τον ασφαλή, βιώσιμο και προσβάσιμο ενεργειακό εφοδιασμό».

Μεταξύ άλλων επισημαίνεται ότι «η εν λόγω σύσταση θα εξασφαλίσει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις μεγαλύτερη αυτονομία και ίδια χρηματοδότηση με μειωμένη έκθεση σε νομικές ενέργειες εκ μέρους δικαιοδοσιών τρίτων χωρών».

ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΗΝ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ

Αποτελέσματα εκλογών στην Ελληνική κοινότητα Στοκχόλμης

Την Κυριακή 25 Φλεβάρη έγινε η χρονιάτικη γενική συνέλευση της Ελληνικής κοινότητας Στοκχόλμης.



Εγκρίθηκε ομόφωνα ο απολογισμός δραστηριοτήτων καθώς και ο οικονομικός απολογισμός. Στη συνέχεια έγιναν οι εκλογες για το νέο ΔΣ της Ελληνικής κοινότητας, την ΔΕ του γυναικείου τμήματος καθώς και εκλογές για τους αντιπροσώπους για το 23ο συνέδριο της Ομοσπονδίας Ελληνικών συλλόγων και κοινοτήτων Σουηδίας.

Οι εκλογές φέτος μετά από αλλαγή του καταστατικού σε καταστατική συνέλευση το φθινόπωρο του 2017, γίνεται με την απλή αναλογική, αντί για το πλειοψηφικό που ίσχυε μέχρι πέρυσι.

Η Αγωνιστική Συσπείρωση Μεταναστών – Α.ΣΥ.Μ. κυκλοφόρησε στην διάρκεια της γενικής συνέλευσης την διακήρυξή της. Diakyriksi ASYM 2018



Στις εκλογές συμμετείχαν τρία ψηφοδέλτια. Χαρακτηριστικό είναι οτι δύο από τις παρατάξεις στηρίχτηκαν από τον Συριζα.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ (Α.ΣΥ.Μ) που στηρίζεται κι από το ΚΚΕ

ΕΝΙΑΙΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ (ΕΑΣ) που στηρίζεται από τον Σύριζα

ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ που στηρίζεται από τον Σύριζα

Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι ως εξής:

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ

ΨΗΦΙΣΑΝ 142

ΕΓΚΥΡΑ 138

ΑΚΥΡΑ 4

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ (Α.ΣΥ.Μ) 94 ΚΑΙ 5 ΕΔΡΕΣ

ΕΝΙΑΙΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ (ΕΑΣ) 30 ΚΑΙ 1 ΕΔΡΑ

ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 14 ΚΑΙ 1 ΕΔΡΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ (Α.ΣΥ.Μ) 94 ΚΑΙ 3 ΕΔΡΕΣ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ

ΨΗΦΙΣΑΝ 67

ΕΓΚΥΡΑ 66

ΑΚΥΡΑ 1

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ (Α.ΣΥ.Μ) 44 ΚΑΙ 3 ΕΔΡΕΣ

ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 22 ΚΑΙ 2 ΕΔΡΕΣ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΣΟΥΗΔΙΑΣ (σε παρένθεση τα αποτελέσματα από τις προηγούμενες εκλογές για το 22ο σύνεδριο)

ΨΗΦΙΣΑΝ 145 (70)

ΕΓΚΥΡΑ 143 (64)

ΑΚΥΡΑ 2 (6)

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ (Α.ΣΥ.Μ) 95 (46) ΚΑΙ 5 (3) ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ

ΕΝΙΑΙΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ 48 (18) ΚΑΙ 3 (1) ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ

Πηγή

-------------

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Φωτιά πήραν τα μέσα μα­ζι­κής ενη­μέ­ρω­σης για την δια­πί­στω­ση πως η Σου­η­δία είναι πρώτη στην δια­φθο­ρά στην εκτί­μη­ση των Σου­η­δών στην Σκαν­δι­να­βία. Όχι μα­κριά από τις άλλες χώρες αλλά τόσο ώστε να τσα­λα­κώ­νε­ται η έξω­θεν καλή μαρ­τυ­ρία και να μι­λούν για κυ­βερ­νη­τι­κά δια­χει­ρι­στι­κά πλάνα ώστε μέχρι το 2030 να έχει εξα­λει­φθεί τε­λεί­ως η δια­φθο­ρά.

Η Σου­η­δία είναι η πιο διε­φθαρ­μέ­νη χώρα στη Σκαν­δι­να­βία, σύμ­φω­να με εκτί­μη­ση της ορ­γά­νω­σης Transparency Internationals, Διε­θνής δια­φά­νεια. Στην ετή­σια κα­τά­τα­ξη της κλί­μα­κας δια­φθο­ράς η Σου­η­δία κα­τε­βαί­νει σκα­λο­πά­τια και παίρ­νει 84 από 88 πό­ντους που είχε το 2016. Η αιτία μπο­ρεί να είναι τα περ­σι­νά σκάν­δα­λα στις διά­φο­ρες κρα­τι­κές υπη­ρε­σί­ες και ορ­γα­νι­σμούς.

«Θέ­λου­με την Σου­η­δία μια κοι­νω­νία χωρίς δια­φθο­ρά. Φυ­σι­κά, είναι ένα όραμα, αλλά ότι μπο­ρού­με να πέ­σου­με τόσο από­το­μα σε αυτήν τη δη­μο­σκό­πη­ση, νο­μί­ζω ότι είναι εξαι­ρε­τι­κά λυ­πη­ρό» λέει Ulla Andrén Πρό­ε­δρος της Διε­θνούς Δια­φά­νειας στην Σου­η­δία.

Νέα Ζη­λαν­δία η λι­γό­τε­ρο διε­φθαρ­μέ­νη κοι­νω­νία

Κάθε χρόνο η Διε­θνής Δια­φά­νεια μετρά το επί­πε­δο της δια­φθο­ράς όπως το αντι­λαμ­βά­νο­νται οι κά­τοι­κοι σε διά­φο­ρες χώρες, σε μια κλί­μα­κα από 0 έως 100, όπου 100 είναι το μέ­γι­στο της έλ­λει­ψης δια­φθο­ράς. 180 χώρες πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται στην πιο πρό­σφα­τη δη­μο­σκό­πη­ση, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το 2017. Το κα­λύ­τε­ρο απο­τέ­λε­σμα είναι της Νέας Ζη­λαν­δί­ας, 89 πό­ντους.Σχε­δόν σε όλες οι χώρες όμως μειώ­νο­νται οι πό­ντοι. Στην Ελ­λά­δα δεν είμαι σί­γου­ρος ποιόν ρώ­τη­σαν…Τε­λευ­ταία είναι η Σο­μα­λία με 9. Η Σου­η­δία ίσως είναι σε καλή θέση διε­θνώς, με μια έκτη θέση και 84 βαθ­μούς αλλά έχει χάσει 4 πό­ντους από το 2016. Τη Διε­θνή Δια­φά­νεια Σου­η­δί­ας την ανη­συ­χεί, επει­δή μια πτώση τέσ­σε­ρων πό­ντων θε­ω­ρεί­ται πολύ με­γά­λη στά πλαί­σια της κα­τά­τα­ξης.

Η Σου­η­δία είναι η χει­ρό­τε­ρη στην Σκαν­δι­να­βία

H Σουηδία είναι τώρα η πιο «διεφθαρμένη» χώρα στη Σκανδιναβία. Μετά την Δανία 88, Φιλανδία 85, Νορβηγία 85.

1	New Zealand	89	90	91	91	91	90	Asia Pacific
2	Denmark	88	90	91	92	91	90	Europe and Central Asia
3	Finland	85	89	90	89	89	90	Europe and Central Asia
3	Norway	85	85	88	86	86	85	Europe and Central Asia
3	Switzerland	85	86	86	86	85	86	Europe and Central Asia
6	Singapore	84	84	85	84	86	87	Asia Pacific
6	Sweden	84	88	89	87	89	88	Europe and Central Asia
8	Canada	82	82	83	81	81	84	Americas
8	Luxembourg	82	81	85	82	80	80	Europe and Central Asia
8	Netherlands	82	83	84	83	83	84	Europe and Central Asia
8	United Kingdom	82	81	81	78	76	74	Europe and Central Asia
12	Germany	81	81	81	79	78	79	Europe and Central Asia
13	Australia	77	79	79	80	81	85	Asia Pacific
13	Hong Kong	77	77	75	74	75	77	Asia Pacific
59	Greece	48	44	46	43	40	36

Μεταξύ των αιτιών είναι τα σκάνδαλα των υπηρεσιών της περασμένης χρονιάς. «Δεν εκπλήσσομαι, επειδή είχαμε πέρυσι, δυστυχώς, ένα μεγάλο αριθμό σκανδάλων διαφθοράς στη Σουηδία .Μιλάμε για την Κτηματική Υπηρεσία, την Αστυνομία, το Υπουργείο Μεταφορών, το Συμβούλιο Μεταφορών, αλλά και σε επίπεδο Δήμων και Νομαρχίων η κατάσταση δεν είναι ενθαρρυντική» λέει Ulla Andrén.

H Σου­η­δία είναι τώρα η πιο «διε­φθαρ­μέ­νη» χώρα στη Σκαν­δι­να­βία. Μετά την Δανία 88, Φι­λαν­δία 85, Νορ­βη­γία 85.

Με­τα­ξύ των αι­τιών είναι τα σκάν­δα­λα των υπη­ρε­σιών της πε­ρα­σμέ­νης χρο­νιάς. 

«Δεν εκ­πλήσ­σο­μαι, επει­δή εί­χα­με πέ­ρυ­σι, δυ­στυ­χώς, ένα με­γά­λο αριθ­μό σκαν­δά­λων δια­φθο­ράς στη Σου­η­δία .Μι­λά­με για την Κτη­μα­τι­κή Υπη­ρε­σία, την Αστυ­νο­μία, το Υπουρ­γείο Με­τα­φο­ρών, το Συμ­βού­λιο Με­τα­φο­ρών, αλλά και σε επί­πε­δο Δήμων και Νο­μαρ­χί­ων η κα­τά­στα­ση δεν είναι εν­θαρ­ρυ­ντι­κή» λέει Ulla Andrén.

«Υπάρ­χουν με­ρι­κοί το­μείς που είναι ιδιαί­τε­ρα ανη­συ­χη­τι­κή η κα­τά­στα­ση. Οι δη­μό­σιες συμ­βά­σεις είναι ένας τέ­τοιος το­μέ­ας. Συμ­βαί­νει πολύ συχνά να υπάρ­χουν προ­βλή­μα­τα στην ανά­θε­ση στις δη­μό­σιες συμ­βά­σεις».

Εί­μα­στε σί­γου­ρα πολύ αφε­λείς.

«Εί­μα­στε σί­γου­ρα πολύ αφε­λείς στην Σου­η­δία στο θέμα της δια­φθο­ράς . Πι­στεύ­ου­με ότι η δια­φθο­ρά είναι κάτι που συμ­βαί­νει κάπου εκεί μα­κριά, ότι δεν είναι εδώ, αλλά δεν είναι έτσι».

Ζο­φε­ρή ανά­γνω­ση

Σε πα­γκό­σμιο επί­πε­δο η έκ­θε­ση ειναι μιά ζο­φε­ρή ανά­γνω­ση. Πε­ρισ­σό­τε­ρο από τα δύο τρίτα των 180 χωρών που πα­ρα­τί­θε­νται πέ­φτει κάτω από 50 βαθ­μούς στην κλί­μα­κα. 

Πε­ρισ­σό­τε­ροι από έξι δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια άν­θρω­ποι ζουν σε χώρες που έχουν ένα υψηλό επί­πε­δο δια­φθο­ράς. 

Στην έκ­θε­ση με­τρά­ται επί­σης η συ­σχέ­τι­ση με­τα­ξύ της δια­φθο­ράς και της προ­στα­σί­ας της κοι­νω­νί­ας και των μέσων ενη­μέ­ρω­σης απο την δια­φθο­ρά. 

Σε μια αδύ­να­μη και απρο­στά­τευ­τη κοι­νω­νία θε­ω­ρεί­ται ότι αυ­ξά­νε­ται ο κίν­δυ­νος της δια­φθο­ράς, σε χώρες δε με γε­νι­κευ­μέ­νη δια­φθο­ρά είναι επί­σης ακόμη πιο επι­κίν­δυ­νο για τους αν­θρώ­πους του Τύπου να ερ­γα­στούν.


Με μπλε οι «κα­θα­ρές» χώρες, σαν τις ακτές, και με κόκ­κι­νο και πιο σκού­ρο οι «βρώ­μι­κες»
ΣΚΑΝ­ΔΑ­ΛΑ

–Κτη­μα­τι­κή υπη­ρε­σία.

Τα δια­με­ρί­σμα­τα ιδιαί­τε­ρα στην Στοκ­χόλ­μη είναι τόσο δυ­σεύ­ρε­τα που η λίστα ανα­μο­νής για δια­μέ­ρι­σμα πρώτο χέρι φτά­νει πάνω από τα 30 χρό­νια!!!!! Οι με­τα­νά­στες το ξέ­ρουν αυτό πολύ καλά. Έτσι οι πε­ρισ­σό­τε­ροι νοι­κιά­ζουν δεύ­τε­ρο χέρι, ένα δω­μά­τιο η ένα χώρο συ­νή­θως μαζί με άλ­λους. Πλη­ρώ­νουν υπέ­ρο­γκα ποσά ακόμη και τρι­πλά­σια από τις τρέ­χου­σες τιμές για ένα δια­μέ­ρι­σμα. Σ αυτή την κα­τά­στα­ση ένα από τα πιο ανί­ε­ρα εγκλή­μα­τα για ένα Σου­η­δό επι­τε­λέ­στη­κε από την διοί­κη­ση της Κτη­μα­τι­κής Υπη­ρε­σί­ας που πα­ρά­καμ­πτε την σειρά και έδινε δια­με­ρί­σμα­τα, με­ρι­κά αφού τα ανα­καί­νι­ζε κιό­λας, σε δι­κούς της συγ­γε­νείς αλλά και πο­λι­τι­κούς, συν­δι­κα­λι­στές και άλ­λους πα­ρά­γο­ντες υψηλά ιστά­με­νους. Η Διοί­κη­ση αντι­κα­τα­στά­θη­κε.

–Αστυ­νο­μία.

Εκτύ­πω­ση δια­βα­τή­ριων αξίας 76 εκ. ευρώ δό­θη­κε σε εται­ρία «κολ­λη­τών» της επι­τρο­πής αξιο­λό­γη­σης. Συ­νε­λή­φθη­σαν 2 στε­λέ­χη της Αστυ­νο­μί­ας.

–Υπουρ­γείο Με­τα­φο­ρών

Η πρό­ε­δρος του Ορ­γα­νι­σμού Τη­λε­πι­κοι­νω­νιών έδωσε με απευ­θεί­ας δια­γω­νι­σμό! (δεν ήξερε καλά τον Νόμο λέει) στην IBM όλη την δια­χεί­ρι­ση των τη­λε­πι­κοι­νω­νί­ων. Η ΕΥΠ τρα­βού­σε τα μαλ­λιά της γιατί πα­ρα­δό­θη­καν λί­στες υπάλ­λη­λων της μυ­στι­κής αστυ­νο­μί­ας η και αστυ­νο­μι­κών που ήταν σε απο­στο­λές. Αντι­κα­τα­στά­θη­κε η Διοί­κη­ση, Δυο υπουρ­γοί και η προ­σω­πι­κή γραμ­μα­τέ­ας του πρω­θυ­πουρ­γού! Γλύ­τω­σε έτσι και την μομφή που τους ετοί­μα­ζε η αντι­πο­λί­τευ­ση.

-Συμ­βού­λιο Με­τα­φο­ρών.

Πιά­στη­καν υπάλ­λη­λοι του να δω­ρο­δο­κού­νται από εται­ρία δια­γράμ­μι­σης των δρό­μων για να πα­ρα­ποιούν τα στοι­χεία των μέ­τρων που δια­γραμ­μί­ζο­νταν υπέρ της εται­ρεί­ας.

Κα­θό­λου αφε­λείς δεν είναι οι Σου­η­δοί όπως λέει η Ulla Andrén. Είναι απλά και­νούρ­γιοι στα κόλπα και πιά­νο­νται για μι­κρο­πο­σά.

Τα σκάν­δα­λα θα συ­νε­χί­σουν γιατί πη­γαί­νουν μαζί με την έν­νοια του εύ­κο­λου χρή­μα­τος, χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό του κα­πι­τα­λι­σμού. 

Τους πο­νά­ει βέ­βαια που δεν είναι όπως συ­νή­θι­σαν να λένε για την χώρα τους, ότι είναι πρό­τυ­πο ηθι­κής και ο ομ­φα­λός της γης στην ηθι­κο­λο­γία.

_______________________________­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__

Πάνος Αλε­πλιώ­της Δη­μο­τι­κός σύμ­βου­λος Πυ­λαί­ας Θεσ­σα­λο­νί­κης 87/90 και 99/2002. Αντι­δή­μαρ­χος Πυ­λαί­ας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Ερ­γά­στη­κε σαν γε­ω­λό­γος, πε­ρι­βαλ­λο­ντο­λό­γος και χω­ρο­τά­κτης. Από το 2011 δια­μέ­νει στην Σου­η­δία στην πόλη Σβεγκ του δήμου Χερ­γιε­ντά­λεν και ερ­γά­ζε­ται ως διευ­θυ­ντής τε­χνι­κών και κοι­νω­νι­κής υπο­δο­μής.