Αποκαλύψεις «Deutsche Welle»: Aπ' τo 2012 ο Τσίπρας τα είχε βρει με την Μέρκελ !!

Μετά τις εκλογές του 2012 το Βερολίνο διατηρούσε μέσω της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα και του τότε πρέσβη Βόλφγκανγκ Ντολντ ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Το «φόβητρο», ο «μικρός που μάθαινε γρήγορα» και οι δίαυλοι...

Copyright 2018 The Associated

«Το φόβητρο της Αριστεράς δεν προκαλούσε σε κανέναν στο Βερολίνο ανατριχίλα - παρά τα δημόσια "Go Back Mrs. Merkel" του Αλέξη Τσίπρα. 

Η καγκελάριος ήταν πολύ καλύτερα ενημερωμένη για την κατάσταση των πραγμάτων στην Ελλάδα και τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (...) 

Μετά τις εκλογές του 2012 το Βερολίνο διατηρούσε μέσω της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα και του τότε πρέσβη Βόλφγκανγκ Ντολντ ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αποτέλεσμα αυτών των σχέσεων ήταν η συνάντηση Τσίπρα - Σόιμπλε για τα οικονομικά της Ελλάδας τον Ιανουάριο του 2013 στο Βερολίνο. (...) τον Σεπτέμβριο του 2014 πραγματοποιείται στο Βερολίνο μια ίσως σημαντικότερη συνάντηση. Με πρωτοβουλία του τότε υφυπουργού Εργασίας και άλλοτε εκτελεστικού συμβούλου της ΕΚΤ Γιοργκ Ασμουσεν, στελέχη των γερμανικών υπουργείων Οικονομικών και Οικονομίας συζητούσαν για ώρες στο υπουργείο Εργασίας (...) με τους Γιάννη Δραγασάκη, Γιώργο Σταθάκη αλλά και Γιώργο Χουλιαράκη. Οι Γερμανοί τεχνοκράτες κυριολεκτικά "ανέκριναν" τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ για τις προθέσεις τους εφόσον αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας. Για μια ακόμη φορά το Βερολίνο διαπίστωνε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ανατρεπτική δύναμη συνιστούσε και ούτε στόχευε στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη».

***

Τα παραπάνω που δημοσιεύτηκαν μέσα στη βδομάδα από την «Deutsche Welle», και βέβαια δεν διαψεύστηκαν, είναι αποκαλυπτικά για τους ανοιχτούς διαύλους που διατηρούσε ήδη από το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ με τη γερμανική κυβέρνηση, που την ίδια περίοδο υποτίθεται ότι κατήγγειλε με «παχιά λόγια» και μεγάλες κουβέντες στο εσωτερικό.

Η «Deutsche Welle» αναφέρει ακόμα ότι στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν με την κυβέρνηση πλέον ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο εξάμηνο του 2015, «η Αγκελα Μέρκελ σχημάτισε την εντύπωση ότι ο Αλ. Τσίπρας επιχειρηματολογεί επί της ουσίας, ότι όντως έχει την πρόθεση να βγάλει τη χώρα του από την οικονομική κρίση, ότι θέλει μεταρρυθμίσεις (...) και ότι "ο μικρός μαθαίνει γρήγορα"», βασιζόμενη, όπως λέει το δημοσίευμα, στην πορεία του χρόνου και στη «συνέπεια που επιδείκνυε ο κ. Τσίπρας στην υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων, αλλά και η ταχύτητα με την οποία προσαρμοζόταν στο ευρωπαϊκό juste milieu» (σ.σ. «χρυσή τομή»).

Οι αναφορές αυτές, όπως και παλιότερα δημοσιεύματα για τα «κανάλια επικοινωνίας» του ΣΥΡΙΖΑ με κέντρα των ΗΠΑ, πολύ πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση, αν μη τι άλλο επιβεβαιώνουν ότι την περίοδο εκείνη, εν μέσω ανταγωνισμών και σεναρίων για την πορεία της κρίσης στην Ευρωζώνη, έκλεισαν πολλά «deals», που καμιά σχέση δεν είχαν βέβαια με τα «go back κυρία Μέρκελ» και άλλα ευτράπελα, με τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ «κατάπιε» τις όποιες αντιδράσεις υπήρχαν τότε στα μνημόνια και στην αντιλαϊκή πολιτική.

Οι νέες αυτές αποκαλύψεις επιβεβαιώνουν δηλαδή τη βρώμικη αποστολή που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη από τότε για την αστική τάξη, την οποία βέβαια ολοκλήρωσε αμέσως μετά ως κυβέρνηση, φορτώνοντας στον λαό ένα ακόμα μνημόνιο και εκατοντάδες αντιλαϊκούς νόμους, αλλά και μπλέκοντας τη χώρα πολύ βαθύτερα στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.

Το «χρίσμα» άλλωστε της αστικής διαχείρισης, από την αστική τάξη και πολύ περισσότερο τους ιμπεριαλιστές, δεν δίνεται χωρίς τις ανάλογες δεσμεύσεις και «διαβεβαιώσεις».

Επιβεβαιώνεται επίσης ότι το ενδεχόμενο «εξόδου της χώρας από το ευρώ» «παίχτηκε» ως σενάριο στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αντιπαράθεσης και διαπραγμάτευσης για το μέλλον της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με βασικούς παίκτες τη Γερμανία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, τους θεσμούς της ΕΕ και το ΔΝΤ, καθώς και άλλων επιχειρηματικών συμφερόντων και ότι δεν ήταν θέμα «επιλογής» της μιας ή άλλης πολιτικής δύναμης.

Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιήθηκε η εξάμηνη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την ΕΕ και το ΔΝΤ, που γινόταν για λογαριασμό συμφερόντων τμημάτων του κεφαλαίου και με τη στήριξη «διεθνών» και κυρίως «υπερατλαντικών» συμμάχων.

Χωριό που φαίνεται...

Το περιεχόμενο άλλωστε της πολιτικής που θα ασκούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε διαφανεί εγκαίρως. 

Τον Γενάρη του 2013, ο Αλ. Τσίπρας σε επίσκεψή του στις ΗΠΑ δήλωνε ευθαρσώς: 

«Υπάρχει κάτι να φοβηθεί κανείς από την Αριστερά στην Ελλάδα; Με ποιο τρόπο είμαστε ριζοσπαστικοί; Οι κινδυνολόγοι θα σας πουν ότι το κόμμα μας, αν έρθει στην κυβέρνηση, θα σκίσει τη δανειακή σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ, θα βγάλει τη χώρα έξω από την Ευρωζώνη, θα διακόψει τους δεσμούς της Ελλάδας με την πολιτισμένη Δύση, ότι η Ελλάδα θα γίνει μια νέα Βόρεια Κορέα. Αυτό είναι κινδυνολογία στα χειρότερά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα μου, δε θέλει τίποτα από αυτά. Ημασταν πάντα, και πάντα θα παραμείνουμε, ένα ευρωπαϊκό κόμμα... Ετσι, αν οι ριζοσπαστικές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορούν στο να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Και αν δεν πρόκειται να σκίσει τις συμφωνίες μας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τι σημαίνει η ετικέτα μας ως Ριζοσπαστικής Αριστεράς; Σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι για ριζικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, ώστε να δημιουργηθεί ένα σταθερό περιβάλλον δικαιοσύνης, αναδιανομής του πλούτου και επενδύσεων».

Και ποια γνώμη σχημάτισαν ήδη από τότε οι «οικοδεσπότες» του στην Αμερική; Ο γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Brookings, Μπιλ Ανθολις, δήλωνε ότι ο Αλ. Τσίπρας έκανε «προσπάθεια να πείσει το αμερικανικό κατεστημένο ότι δεν αποτελεί ανατρεπτική δύναμη και δεν προσπαθεί να γκρεμίσει τον δυτικό καπιταλισμό» και «ένα καλό πρώτο βήμα» σ' αυτή την κατεύθυνση. Ακόμα: «Υπήρχε αρχικά μια ανησυχία (...) Οποιοσδήποτε ηγείται ενός πολιτικού φορέα που ονομάζεται Ριζοσπαστικός Συνασπισμός της Αριστεράς, προκαλεί σκεπτικισμό εδώ. Και γι' αυτό τον ρώτησα και του έδωσα την ευκαιρία να εξηγήσει ότι ίσως εκπροσωπεί κάτι λιγότερο ριζοσπαστικό απ' ό,τι φαίνεται εκ πρώτης όψεως».

Ο Ντομένικο Λομπάρντι, στέλεχος του Broοkings, δήλωνε στη «Wall Street Journal» ότι «αυτό το ταξίδι δείχνει τη συνεχή εξέλιξη του πολιτικού του προφίλ προς μια σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση».

Αλλά και στην ΕΕ ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε εξαρχής ένθερμους υποστηρικτές. Πρώτος και καλύτερος ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι(αρχιτέκτονας της Συνθήκης της Λισαβόνας, του Ευρωσυντάγματος και άλλων αντιδραστικών αντιλαϊκών περγαμηνών), που δήλωνε στο συνέδριο του ιδρύματος «The European House: Ambrosetti», στη λίμνη Κόμο της Ιταλίας, τον Σεπτέμβρη του 2014: «Ανέπτυξε (σ.σ. ο Αλ. Τσίπρας) έναν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα διάλογο, με εποικοδομητική διαλεκτική. Δεν ζήσαμε τίποτα από τα όσα αντιστοιχούν στις γραφικές συγκρούσεις που κάποιοι έχουν στο μυαλό τους, για τέτοιου είδους συναντήσεις. Ηταν θετικό και για τον Αλέξη Τσίπρα και για εμάς».

Και τα επόμενα χρόνια τα εύσημα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Ο γγ του ΟΟΣΑ Ανχελ Γκουρία χαρακτήριζε τον Τσίπρα «το ανερχόμενο αστέρι της διεθνούς σκηνής»! Ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί δήλωνε: «Μετά τον φόβο μου όταν ανέβηκε στην εξουσία το 2015, στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα τελικά ανακάλυψα έναν λαμπρό, επιδέξιο και γενναίο άνθρωπο που πέτυχε να μεταστρέψει το λαό του. Αποκαλύφθηκε πολιτικός άνδρας. Με τον Αλέξη Τσίπρα, τον επικεφαλής της ελληνικής ριζοσπαστικής αριστεράς, που έγινε επικεφαλής μίας "υπεύθυνης" αριστεράς, η συνεννόηση ήταν καλή. Ο Τσίπρας προτίμησε να κάνει ρεαλιστική πολιτική»...

«Το εξής ένα»...

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν εκτός των άλλων και ότι η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν προδιαγεγραμμένη και μόνο κακόγουστο αστείο ήταν τα παραμύθια περί «ριζοσπαστικής δύναμης», που δήθεν «ξεστράτισε κάπου στην πορεία», όπως λέγαν τότε και πολύ περισσότερο μετά το δημοψήφισμα του 2015 οι κάθε λογής οπορτουνιστές που έβαζαν πλάτη ώστε να οδηγηθεί ο λαός μια ώρα αρχύτερα στην παγίδα, στον εγκλωβισμό του στην πολιτική του κεφαλαίου, με «ριζοσπαστική» μάσκα.

Επιβεβαιώνεται επίσης ότι η όλη διαπραγμάτευση από τον Γενάρη μέχρι τον Ιούλη του 2015 δεν αφορούσε ποτέ τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά αποτέλεσε παζάρι ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα και με πλάτες ισχυρών διεθνών δυνάμεων.

Αλλωστε, η καπιταλιστική οικονομία και εξουσία έχει τους δικούς της νόμους. Σε ανύποπτο χρόνο, το μακρινό 2014, το εξηγούσε και ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, όταν δήλωνε σε συνέντευξή του πως καθόλου δεν τον ανησυχούσε το να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, γιατί ανεξάρτητα από τη «ρητορική» και τα «ιδεογράμματα» του κάθε κόμματος, «έχει κι η σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα ορισμένα, ας πούμε, "δόγματα ". Ενα από αυτά λέει ότι (...) η προοπτική μιας νέας ανάπτυξης μπορεί να προέλθει σήμερα μόνο από τις δυνάμεις της παραγωγικής οικονομίας. Ποια κυβέρνηση μπορεί να το αγνοήσει αυτό και να επιτύχει;».

Μερικούς μήνες μετά τον Νοέμβρη του 2014 και ελάχιστους πριν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει τη διακυβέρνηση, και ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, Μ. Σάλλας, απαντώντας σε ερώτημα δημοσιογράφου σχετικά με το αν η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μπορεί να λειτουργήσει ως φόβητρο για τις ξένες αγορές, απάντησε: «Η χώρα έχει δημοκρατία. Εχει υιοθετήσει τον πρώτο πυλώνα της Ευρώπης, που είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Αρα, λοιπόν, είναι ανοιχτή η πόρτα σε αυτούς που πιστεύουν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ο δεύτερος μεγάλος πυλώνας είναι η αγορά, για την υποστήριξη της ανάπτυξης, της εξέλιξης και της τεχνολογίας. Επομένως, εγώ δεν ανησυχώ για τίποτα στην περίπτωση που υπάρχουν υιοθετημένες και εφαρμοζόμενες οι βασικές ευρωπαϊκές αρχές».

Την ίδια περίοδο, ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης, σχολιάζοντας την εξέλιξη των διαβουλεύσεων με την τρόικα, παραδεχόταν ότι «το ΔΝΤ εμφανίζεται αδιάφορο για το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα»,παραδοχή που μεταφράστηκε στον αστικό Τύπο ως εξής: «Δεν μας νοιάζει ποιος θα είναι κυβέρνηση».

Εκτοτε κύλησε νερό στ' αυλάκι, για να φτάσουμε στη ΔΕΘ του 2018 και στην αποτίμηση των διακηρύξεων απ' το βήμα της εκ μέρους των εργοδοτικών ενώσεων (Κεντρική Ενωση Επιμελητηρίων, ΕΣΕΕ) που «έτριβαν τα χέρια» τους, καθώς διαπίστωναν ότι οι εκπρόσωποι των κομμάτων της αστικής διαχείρισης, «όλοι υιοθέτησαν παρόμοια ατζέντα».

Ενώ μόλις πρόσφατα, λίγο πριν την αλλαγή σκυτάλης στην αστική διακυβέρνηση, ο ΣΕΒ διαπίστωνε με ικανοποίηση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε πάνω από το 65% των «προτάσεών» του, παροτρύνοντας την επόμενη κυβέρνηση να συνεχίσει στον ίδιο καλό δρόμο.

Την ταύτιση στα βασικά αυτά ζητούμενα παρουσίαζε με εύγλωττο τρόπο και ο δημοσιογράφος - βουλευτής πλέον της ΝΔ, Μπ. Παπαδημητρίου - σχολιάζοντας πως «τα προγράμματα ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ είναι το εξής ένα. Το θέμα είναι ποιο θα εμπιστευτείς. Θα εμπιστευτείς το πραγματικό προϊόν να στο βγάλει πέρα, ή θα εμπιστευτείς το κατά μίμηση προϊόν και μάλιστα της τελευταίας στιγμής;».

Πρόκειται για παραδοχή «εκ των ων ουκ άνευ»! Μια ματιά στα προγράμματα, στις διακηρύξεις, στις δεσμεύσεις που το καθένα απ' αυτά τα δύο κόμματα έχει αναλάβει απέναντι στο εγχώριο κεφάλαιο και στις διεθνείς οργανώσεις του, αρκεί για να την επιβεβαιώσει. Μια ανάγνωση των ομιλιών Τσίπρα και Μητσοτάκη σε Ελληνοαμερικανικά Επιμελητήρια, στις Γενικές Συνελεύσεις του ΣΕΒ, στα συνέδρια του ΣΕΤΕ είναι υπεραρκετή να πείσει και τον πλέον καχύποπτο για τη σύμπλευση των δύο βασικών «παικτών» του αστικού πολιτικού συστήματος, για το ότι το «πρόγραμμα» παρά τις επιμέρους διαφορές είναι «το εξής ένα», αυτό που υπαγορεύουν οι στρατηγικοί στόχοι της αστικής τάξης, των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτός είναι εξάλλου και σήμερα ο «μπούσουλας» και στις διεργασίες «μετασχηματισμού» του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να ανταποκρίνεται στο ρόλο του στις νέες συνθήκες ως ο ένας εκ των δύο βασικών «πυλώνων» της αστικής διακυβέρνησης, σήμερα ασκώντας «υπεύθυνη» και «εποικοδομητική» αντιπολίτευση από τη σκοπιά των στόχων του κεφαλαίου και υπερασπιζόμενος τη δική του αντιλαϊκή «παρακαταθήκη», αύριο ως αξιόπιστη εναλλακτική για την αστική διαχείριση.

Πηγή 

ΤΑ 6 ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΕΣ ΤΗΣ Χ/Α

ΣΥΡΙΖΑ: Ο “Άγιος Βασίλης” των Χρυσαυγιτών

--Του Μάνου Δούκα:

Έχω γράψει πολλές φορές για την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ στους ναζιστές της ΧΑ. Ανοχή που φτάνει τα όρια της στήριξης των ναζί από την κυβέρνηση, 4 χρόνια τώρα, με διάφορους τρόπους (βλέπε π.χ. εδώ). Σήμερα θέλω να ασχοληθώ μόνο με τα δώρα που έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη ΧΑ, σχετικά με τη γνωστή “δίκη της Χρυσής Αυγής”.

ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΔΩΡΑ

ΔΩΡΟ ΠΡΩΤΟ: Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ


Από την αρχή της δίκης η πολιτική αγωγή ζητούσε επιτάχυνση των συνεδριάσεων, για να τελειώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα η δίκη. Ζήτησαν μόνιμη μεγάλη αίθουσα και δικαστές που να είναι απαλλαγμένοι από άλλες υποθέσεις και να αφοσιωθούν καθημερινά σ’ αυτή τη μεγάλη δίκη. Η κυβέρνηση δεν κατάφερε (;) να εξασφαλίσει κανένα από τα δύο έγκαιρα, με αποτέλεσμα η δίκη να συνεχίζεται ακόμα, ενώ θα μπορούσε να είχε τελειώσει από το 2015.


Μια τεράστιας σημασίας δίκη, στην οποία θα δικάζονταν 68 κατηγορούμενοι, σε 63 σχετικές υποθέσεις, θα έπαιρναν μέρος δεκάδες δικηγόροι, που οι μισοί (η υπεράσπιση δηλαδή) είχαν την πρόθεση να κωλυσιεργήσουν τη δίκη, θα εξετάζονται δεκάδες μάρτυρες, θα χρειάζονταν πολλές συνεδρίες μόνο για να διαβαστούν όλα τα έγγραφα, σκληροί δίσκοι, κινητά κλπ. Σ’ αυτή τη δίκη δεν κρίθηκε εξ’ αρχής ότι επιβάλλονται μέτρα για την επιτάχυνση των διαδικασιών (αίθουσα εφετείου κλπ). Κι ότι έγινε στην κατεύθυνση της επιτάχυνσης, έγινε αργά και μόνο χάρη στις προσπάθειες της πολιτικής αγωγής και του κινήματος στήριξης κι αλληλεγγύης.


ΔΩΡΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ


Οι κατηγορούμενοι απαίτησαν και εξασφάλισαν, μια τόσο σημαντικής πολιτικής και κοινωνικής σπουδαιότητας δίκη, να διεξαχθεί χωρίς τηλεοπτική κάλυψη. Αλλά και χωρίς ηχογραφημένα πρακτικά. Στόχος να μη δοθεί δημοσιότητα (όσο γίνεται). Συνένοχος η κυβέρνηση. Και φασικά η «δικαιοσύνη». Και μη μου πείτε μπλα, μπλα, μπλα «ανεξάρτητηδικαιοσύνη», μπλα, μπλα, μπλα «δεν εμπλέκεται η κυβέρνηση». Αλλού να τα πείτε αυτά. Εγώ θα πω μια κουβέντα στο τέλος. Αφού πρώτα δούμε και τα φρέσκα δώρα του ΣΥΡΙΖΑ στη Χρυσή Αυγή.


ΔΩΡΟ ΤΡΙΤΟ: Η “ΘΕΣΜΙΚΗ” ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ


Ήταν και η Ζωίτσα και ο Βούτσης που κανάκεψαν μέσα στη βουλή τους δολοφόνους, αντιμετωπίζοντάς τους σαν ένα κανονικό πολιτικό κόμμα κι όχι σαν εγκληματική συμμορία. Η πρώτη δεν άρχιζε τις συνεδριάσεις αν δεν ερχότανε. Ο δεύτερος έλεγε “οι ψήφοι όλων των βουλευτών είναι ίδιες”, όταν θέλησε να περάσει νομοσχέδια με τις μαύρες ματωμένες ψήφους τους. Ήταν σύσσωμη η κυβέρνηση που φωτογραφίζονταν κάθε τρεις και λίγο με τους ναζί, στα Καστελόριζα, στις παρελάσεις, στις διάφορες τελετές, σε θρησκευτικές τελετές σαν τα φώτα ή την υποδοχή του αγίου φωτός. Ήταν κάποιοι βουλευτές τους που έκαναν δηλώσεις συμπάθειας στην ΧΑ.

ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΔΩΡΑ

Με πρεμούρα ανθρώπου που βιάζεται πολύ (επειδή χρωστά;), έσπευσε ο Τσίπρας, ελάχιστες μόνο ώρες πριν την επίσημη κήρυξη της προεκλογικής περιόδου, να νομοθετήσει μια σειρά φωτογραφικές διατάξεις, που ρίχνουν την ΧΑ και ιδιαίτερα την ηγεσία της στα μαλακά.


ΔΩΡΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΜΕΙΩΜΕΝΩΝ ΠΟΙΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑ

Ψήφισαν οι “αντιφασίστες” του “δημοκρατικού” μετώπου (βάλε κι άλλα πολλά εισαγωγικά), τη σημαντική μείωση της κατώτατης ποινής για διευθυντικά στελέχη εγκληματικής οργάνωσης από 10 σε 5 χρόνια, κάτι που προφανώς εκπέμπει μήνυμα ατιμωρησίας. Έτσι, από ποινή κάθειρξης 10 έως 20 έτη που προβλεπόταν μέχρι πρότινος, από 1η Ιουλίου ο «διευθυντής» εγκληματικής οργάνωσης (ΠΚ 187 παρ.3) τιμωρείται με ποινή κάθειρξης τουλάχιστον πέντε χρόνων. Επί της ουσίας, ο καταδικασθείς για διεύθυνση αντιμετωπίζει πλέον την ίδια ποινή με εκείνη του απλού μέλους μίας εγκληματικής οργάνωσης.


ΔΩΡΟ ΠΕΜΠΤΟ: ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑ


Αυτοί που ευθύνονται για το ότι η δίκη ακόμα συνεχίζεται, τόλμησαν να ψηφίσουν την προσθήκη ενός αδιανόητου ελαφρυντικού στους κατηγορούμενους. Της επιείκειας αν η δίκη τους έχει… μεγάλη διάρκεια. Λες κι αν η δίκη κρατήσει πολύ (με ευθύνη των κατηγορουμένων, των δικαστών και της κυβέρνησης), αλλάζει το έγκλημα, η φύση του αδικήματος ή η προσωπικότητα του κατηγορουμένου.


ΔΩΡΟ ΕΚΤΟ: ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΕΡΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ


Τόλμησαν οι επίδοξοι “αντιφασίστες” (που αποδεικνύονται οι καλύτεροι φασιστοτρόφοι), να ψηφίσουν την κατάργηση της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων για αμετάκλητα καταδικασθέντες για κακούργημα. Δηλαδή και μετά την καταδίκη τους, οι χρυσαυγίτες ηγέτες θα μπορούν να κατεβαίνουν κανονικά σε εκλογές, έχοντας πλήρες το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Να θέτουν υποψηφιότητα και να εκλέγονται βουλευτές.

Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ήταν λοιπόν ανεξάρτητη η δικαιοσύνη τότε που η κυβέρνηση δεν έβρισκε αίθουσα και δικαστές που να δικάζουν αποκλειστικά τη ΧΑ; Και δε μπορούσε να παρέμβει πολιτικά η κυβέρνηση γιατί ακριβώς είναι ανεξάρτητη; Και δε μπορούσε τότε να νομοθετήσει κάτι σχετικό με όλα αυτά που ήταν προφανώς απαραίτητα (αίθουσα και αποκλειστικοί δικαστές);


Τώρα πώς μπορεί; Τώρα δεν είναι ανεξάρτητη η δικαιοσύνη, όταν η κυβέρνηση παρεμβαίνει απροκάλυπτα στη δίκη υπέρ των κατηγορουμένων και αλλάζει σημαντικά τα νομικά κριτήρια των δικαστών και το πλαίσιο ποινής, λίγο καιρό πριν την απόφαση κι αφού πρώτα έχει γίνει πασιφανές και δικαστικά και πολιτικά ότι οι κατηγορούμενοι είναι ένοχοι εγκλημάτων και τους αξίζει χοντρή καμπάνα;


Η ΠΡΕΜΟΥΡΑ


Την ώρα λοιπόν που αδειάζει το μέγαρο Μαξίμου, μετακομίζει κι αποχαιρετά, η έννοια του κι η φροντίδα του ήταν να κάνει δώρα στη Χρυσή Αυγή; Γιατί; Προφανώς ήθελε και τα έκανε. Τα έκανε όμως τόσο βεβιασμένα γιατί φοβάται ότι τέτοια δώρα δε μπορεί να κάνει στη ΧΑ, ούτε η ΝΔ;


Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΡΙΖΑ


Μόνο μη με κατηγορήσετε ότι τα βλέπω όπως θέλω εγώ. Τη φράση «ο νέος Ποινικός Κώδικας ανοίγει παράθυρα ευνοϊκότερης μεταχείρισης για τα ηγετικά στελέχη της νεοναζιστικής συμμορίας», δεν την είπα εγώ, αλλά η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή της. Το τι κάνουν τώρα αυτά τα παιδιά και κάθονται ακόμα στο ΣΥΡΙΖΑ, είναι άξιο απορίας. Ίσως να νομίζουν ότι «ρεαλισμός» είναι «όλα τα σφάζω – όλα τα μαχαιρώνω». Ίσως κιόλας αυτό να είναι ο ρεαλισμός: Προδοσία και εξευτελισμός. Ίσως όμως και να είναι απλώς μια ακόμα αποστολή δήθεν αντιπολιτευτικού λόγου, μπας και μαζέψουν τίποτα ασυμμάζευτα.





Η ΔΙΚΗ


Πάντως η δίκη βρίσκεται στη διαδικασία των απολογιών των κατηγορουμένων. Η καλύτερη στιγμή για να την παρακολουθήσετε. Τώρα που οι ψευτοπαλληκαράδες μετατρέπονται σε κότες του τύπου “δεν είδα – δεν άκουσα – δεν ήμουν εγώ κύριε”. Οι απολογίες των κατηγορουμένων αρχίζουν στις 18-19/6: Τα ονόματα, η σειρά των απολογούμενων και οι ημερομηνίες στο site της Πολιτικής Αγωγής του Αντιφασιστικού Κινήματος στη Δίκη.


Γενικά, στοιχεία για την εξέλιξη της δίκης, για τις επόμενες συνεδρίες του δικαστηρίου κι ότι άλλο σχετικό, μπορείτε να βλέπετε στο site Jail Golden Dawn.

Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ;; !!

ΣΥΡΙΖΑ – Ο ηγετικός του πυρήνας ποτέ δεν ήταν αριστερά
09-06-2019

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παλιότερα του Συνασπισμού, βρισκόταν πάντα στον προθάλαμο της κεφαλαιοκρατίας, δίνοντας σε αυτό χρήσιμες υπηρεσίες.

Κατιούσα

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανάχωμα στην ταξική πάλη και στη ριζοσπαστικοποίηση των εργατικών – λαϊκών δυνάμεων από τότε που ήταν 3% και σαν οπορτουνιστικό μόρφωμα, μαζί με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στο μαζικό λαϊκό κίνημα του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, καλούσαν τον λαό να υποστείλουν τους αγώνες και τις διεκδικήσεις και να υιοθετήσουν τους «κοινωνικούς» διαλόγους της απάτης σα μέσο επίλυσης των λαϊκών προβλημάτων.

Κήρυκας της ταξικής συνεργασίας, πρωτοστάτησε για λογαριασμό του συστήματος και του κεφαλαίου στο να αποδώσει χαρακτηρισμούς όπως παρωχημένοι, οπισθοδρόμηση, συντήρηση, στους αγώνες του εργαζόμενου λαού με ταξικά χαρακτηριστικά.

Στα κομπρεμί του στα συνδικαλιστικά όργανα μαζί με το ΠΑΣΟΚ και την Ν.Δ πολέμησε με όρους αντικομουνισμού το μέτωπο των ταξικών δυνάμεων που συγκροτήθηκε στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ.

Αυτός έβαλε πλάτη για να υιοθετήσουν οι εργαζόμενοι μέσα σο κίνημα ως «προοδευτικές» τις μεταρρυθμίσεις πουαπορρύθμιζαν το σταθερό χρόνο εργασίας μέσω των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

Υπέρμαχος της μερικής απασχόλησης και των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, μέσα από τα λεγόμενα «Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης», υποστήριξε αυτά τα «μοντέλα», που σήμερα γενικεύονται και αξιοποιούνται από το κεφάλαιο και την μεγαλοεργοδοσία, για να ρίξουν και άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παλιότερα του Συνασπισμού, βρισκόταν πάντα στον προθάλαμο της κεφαλαιοκρατίας, δίνοντας σε αυτό χρήσιμες υπηρεσίες.

Στόχος η αποδιοργάνωση του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος και η μετατροπή του σε «εταίρο» με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, για να διαπραγματεύονται πώς αμαχητί και με ποιον τρόπο θα χάνουν δικαιώματα και κατακτήσεις οι εργαζόμενοι, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτή την στρατηγική ποτέ δεν σταμάτησε να υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ από όποιο μετερίζι και αν ήταν.

Το 2010 αναβαθμίστηκε ο ρόλος του, και, αφού αξιοποιήθηκε για την χειραγώγηση της λαϊκής δυσαρέσκειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και από τις πολιτικές των «μνημονίων», με μια απαραίτητη στάση στις πλατείες των «αγανακτισμένων», το σύστημα επέλεξε αυτόν να διαχειριστεί την πολιτική διεξόδου από την κρίση προς όφελος των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων και μονοπωλίων, αφού κρίθηκε και η ικανότητα του να εγκλωβίσει στους κόλπους του, μαχόμενες εργατικές – λαϊκές δυνάμεις που τους πούλησε φρούδες ελπίδες και τις απογοήτευσε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με την σειρά του έφερε το τρίτο και πιο επαχθές «μνημόνιο», που ψήφισε μαζί με την Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ, τους ΑΝΕΛ, το κόμμα Λεβέντη και το Ποτάμι.

Τα μέτρα του τρίτου «μνημονίου» που κούμπωσε μαζί με τα άλλα 2 «μνημόνια» φτωχοποίησαν παραπέρα τον ελληνικό λαό και είναι ο λόγος που τιμώρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό δε σημαίνει ότι οποιαδήποτε ενδεχόμενη εναλλαγή στην εξουσία από την Ν.Δ θα σημάνει καμιά αλλαγή.

Θα συνεχίσει το έργο του ΣΥΡΙΖΑ, αφού υπηρετούν το ίδιο αντιλαϊκό σχέδιο που απορρέει από τα «μνημόνια» και τα νέα αντιλαϊκά – αντιδραστικά μέτρα που αξιώνει η Ε.Ε για τις ανάγκες του κεφαλαίου σε συνθήκες οξυμένου ανταγωνισμού.

Ο λαός δεν έχει ανάγκη από διαχειριστές της πολιτικής της φτώχειας του, που αναδιανέμει από τους λιγότερους φτωχούς στους περισσότερους φτωχούς.

Για αυτή την πολιτική καμώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα ξεδιάντροπα «απειλεί» τον λαό, ότι άμα δεν είναι αυτός στον θώκο της αστικής διακυβέρνησης να ξεχάσουν και αυτά, για να διαφοροποιηθεί δήθεν από την Ν.Δ.

Η πολιτική διαχείριση της φτώχειας και η αναδιανομή ψίχουλων, την ώρα που λεηλατήθηκε η τσέπη του λαϊκού νοικοκυριού, για να θωρακιστούν τα κέρδη των λίγων, δεν πρέπει να την υπερασπιστεί κανένας που αισθάνεται αριστερός, ριζοσπάστης, αγωνιστής.

Αυτή την πολιτική που εντέχνως την διαχωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να εγκλωβίσει λαϊκές δυνάμεις στο όνομα ξεπερασμένων αποπροσανατολιστικών διλημμάτων που διαπνέονται από την λογική, φως – σκοτάδι, μαύρο – άσπρο, συντήρηση – πρόοδος, δεξιός – αριστερός.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ υπηρετούν την ίδια στρατηγική, το ίδιο αντιλαϊκό σχέδιο.

Φάρος τους όλοι οι «μνημονιακοί» νομοί, οι νέοι που θα έρθουν στην λεγόμενη «μεταμνημονιακή» εποχή, οι κατασχέσεις λαϊκών σπιτιών, οι ιδιωτικοποιήσεις, η γενίκευση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, η εμπορευματοποίηση της υγείας, παιδείας, πρόνοιας.

Σε αύτη την κατεύθυνση και οι δυο πίνουν νερό και δεν υπάρχει χαραμάδα για άσκηση φιλολαϊκής πολιτικής, γιατί η στρατηγική αυτή κατεύθυνση υπηρετεί την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών.

Το κύριο την επόμενη των εκλογών είναι να υπάρχει δυνατός λαός.

Αυτό δεν θα επιτευχτεί με υποστήριξη του νέου διπολικού συστήματος της αστικής εξουσίας (ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ) ίδιου με του παλιού δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ).

Ο λαός να προσπεράσει τα νέα δόκανα που θέλουν να τον εγκλωβίσουν στην λογική του μικρότεροι κακού που είναι η απαρχή του μεγαλυτέρου.

Να κάνει το βήμα και να ψηφίσει στις 7 Ιουλίου τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, για να έχει έναν ουσιαστικό συμπαραστάτη στα δύσκολα που έρχονται, για να οργανωθούν αγώνες και να ακυρώσει μέτρα, να διεκδικήσει με βάση τις ανάγκες του, να σταθεί όρθιος με αξιοπρέπεια και να οργανώσει την αντεπίθεση, για την μεγάλη πολιτική – κοινωνική ανατροπή.

Μπορούμε να ψηλώσουμε το ΚΚΕ να τους χαλάσουμε τα σχέδια, να παλέψουμε για την ζωή που μας αξίζει, που βρίσκεται έξω από τα όρια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Σαββίδης Παναγιώτης

https://www.facebook.com/konstantinos.Mpourxas

Ο γνωστός μας κ. Βαρουφάκης...

Eurokinissi

Η προβολή που πήρε το κόμμα του κ. Βαρουφάκη ΜΕΡΑ25 λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, αλλά ιδιαίτερα μετά, με δεδομένη την παρ' ολίγο εκλογή ευρωβουλευτή, συνοδεύεται με χαρακτηρισμούς «αντισυστημική δύναμη», «αλέκιαστη αριστερά», νέα εναλλακτική δύναμη κ.λπ.

Με αφορμή, λοιπόν, όλη αυτήν την παραφιλολογία και τον εξωραϊσμό που επιχειρείται προφανώς με σκοπό τη στήριξή του ως υποδοχέα δυσαρεστημένων ψήφων από τον ΣΥΡΙΖΑ, ξαναθυμίζουμε τις υπηρεσίες του κ. Βαρουφάκη, ο οποίος δεν μας είναι κάνας άγνωστος αλλά πολύ γνωστός ως υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την περίοδο Γενάρης - Αύγουστος 2015.

«Νονός»...

Ο κ. Βαρουφάκης ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την περίοδο Γενάρης - Αύγουστος του 2015 είναι πρώτα απ' όλα γνωστός για τα βαφτίσια του. Επί ημερών του, η τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) έγινε «θεσμοί», τα μνημόνια μετονομάστηκαν σε «συμφωνία» και η επέκταση των μνημονίων «παράταση της δανειακής σύμβασης» κ.ά. Εβαλε, δηλαδή, πλάτη ώστε σιγά - σιγά να καταλαγιάσει η λαϊκή αντίθεση στα μνημόνια, που βεβαίως παρέμενε σε θολό πλαίσιο. Είναι χαρακτηριστικές οι εξής τοποθετήσεις του:

Σε συνέντευξή του στο «Βήμα», ο Γ. Βαρουφάκης σημείωνε: «Εδώ υπάρχει ένα, αν θέλετε, σημειολογικό ζήτημα. Δηλαδή, από τη μια μεριά κατανοώ ότι οι εταίροι μας δεν μπορούν εύκολα να δεχτούν το ότι εμείς "θα σκίσουμε το μνημόνιο". Οτι θα κάνουμε μια συμβολική κίνηση που θα θεωρηθεί εχθρική. Και είναι κάτι το οποίο εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω, έτσι κι αλλιώς. Πολύ εύκολα μπορούμε να βρούμε μια τέτοια φράση που να καλύπτει και τη δική τους πλευρά και τη δική μας». Συμβολικό, λοιπόν, το σκίσιμο του μνημονίου και όχι πραγματικό.

Ταυτόχρονα, εισήγαγε τις έννοιες περί «λιτού βίου» και της «ήπιας λιτότητας», προκειμένου να στρογγυλέψει το γεγονός ότι, για ακόμα μια φορά, αντί να έρθει το τέλος των μνημονίων με έναν νόμο και ένα άρθρο, όπως υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση, ο λαός καλούνταν να υπομένει νέες θυσίες σε δικαιώματα, να συνεχίζει να ζει μέσα στο αντιλαϊκό μνημονιακό πλαίσιο των προηγούμενων χρόνων. Βέβαια, για να λέμε την αλήθεια, την έννοια της «ήπιας λιτότητας» τη δανείστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ του 2004.

Γι' αυτόν το λόγο, μάλλον, η αστική τάξη της χώρας πρέπει να του οφείλει αρκετά για τον ρόλο που έπαιξε, μαζί βέβαια με όλη την υπόλοιπη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στον ευνουχισμό των όποιων ριζοσπαστικών διαθέσεων του λαού.

Η «ρεαλιστική σύγκρουση»....

Αν και στο παρόν άρθρο δεν πρόκειται να ασχοληθούμε αναλυτικά με το πρόγραμμα του κόμματος του κ. Βαρουφάκη, εντούτοις έχει σημασία να ασχοληθούμε με το βασικό σύνθημά του περί «ρεαλιστικής σύγκρουσης». Δεν είναι τίποτα περισσότερο απ' αυτό που έκαναν ο κ. Βαρουφάκης και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από τον Γενάρη μέχρι τον Αύγουστο του 2015.

Επί ημερών του ξεκίνησε μια μακροχρόνια αντιλαϊκή διαπραγμάτευση που προετοίμασε βήμα το βήμα και οδήγησε τελικά στο «μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ» τον Αύγουστο του 2015...

Θυμίζουμε ότι τον Φλεβάρη του 2015 στο Βερολίνο δήλωνε σε σχέση με το ισχύον τότε μνημόνιο: «Δεν είναι ότι θα πετάξουμε το τρέχον πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Θα έλεγα ότι το 60% - 70% των μέτρων θα τα θέλαμε και εμείς, το πρόβλημα είναι ότι του λείπει πολύ μεγάλος αριθμός πολύ σημαντικών μεταρρυθμίσεων». Μάλιστα, προστρέχει στον ΟΟΣΑ και στη γνωστή εργαλειοθήκη του, πραγματοποιεί συναντήσεις με τους εκπροσώπους του ιμπεριαλιστικού θεσμού, προκειμένου να ...συμπληρώσει το υπόλοιπο 30% των αναδιαρθρώσεων με νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Σημαντικός σταθμός αυτής της διαπραγμάτευσης είναι η συμφωνία στις 20 Φλεβάρη, που στην πραγματικότητα σημαίνει την κατοχύρωση των μέτρων όλων των προηγούμενων μνημονίων και το άνοιγμα του δρόμου για το επόμενο, το 3ο...

Είναι καθαρό σε όλη του την επιχειρηματολογία, σε όλα τα Eurogroup, στα οποία έδινε τα γνωστά γλυκανάλατα σόου, ότι κριτήριο της διαπραγμάτευσής του δεν ήταν βεβαίως η αποκατάσταση δικαιωμάτων και απωλειών του λαού, αλλά η εξασφάλιση της στήριξης της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, χαλαρώνοντας ορισμένα μέτρα που δημιουργούσαν δυσκολίες.

Σε αυτό το πλαίσιο της προετοιμαζόμενης «σκληρής τελικής διαπραγμάτευσης» με ΕΕ και ΔΝΤ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχωρά σε μια σειρά από μέτρα, όπως τη δέσμευση των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων και της Τοπικής Διοίκησης, που έχουν βεβαίως ραγδαίες επιπτώσεις στη λειτουργία αυτών των οργανισμών που βέβαια πληρώνει ο λαός... Με δικό του πρωταγωνιστικό ρόλο προετοιμάζονται μέτρα για το ενδεχόμενο χρεοκοπίας, δηλαδή για το ενδεχόμενο ο λαός να πληρώσει με άλλον τρόπο, με άλλη μορφή, ξανά τα σπασμένα για λογαριασμό του κεφαλαίου και της διαπραγμάτευσής τους με την ΕΕ.

«Αλέκιαστη αριστερά»;

Ο Γ. Βαρουφάκης εμφανίστηκε να διαφωνεί με την απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την υπογραφή συμφωνίας τον Ιούλη του 2015, θεωρώντας ότι η κυβέρνηση πρόδωσε την εντολή του δημοψηφίσματος. Ετσι προβάλλει το προφίλ του συνεπούς, που δεν τα δίπλωσε, δεν έκανε πίσω...

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η πρόταση της κυβέρνησης που κατέθεσε ο Βαρουφάκης και η πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ που έβαλε η κυβέρνηση στο δημοψήφισμα διέφεραν ελάχιστα. Ουσιαστικά, το δίλημμα ήταν ο λαός να διαλέξει μνημόνιο...

Για να δούμε όμως τι έλεγε όταν, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, είχε παραστεί στο Eurogroup στις 22 Ιούνη 2015, όπου επιχειρηματολογούσε για την ανάγκη να γίνει δημοψήφισμα και διεκδικούσε παράταση του προγράμματος χρηματοδότησης για μερικές βδομάδες μέχρι να γίνει το δημοψήφισμα.

Ουσιαστικά, ο Γ. Βαρουφάκης περιέγραφε ότι η κυβέρνηση στήνει στις πλάτες του λαού μια απάτη, με σκοπό να περάσει τελικά η συμφωνία της με την τρόικα. Επικαλούνταν τη δυσκολία να περάσει η πρόταση της τρόικας από το Κοινοβούλιο, ενώ παραδεχόταν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα και των δικών τους προτάσεων. Ελεγε χαρακτηριστικά: «Αυτό που κάνει αδύνατο να περάσει το πακέτο των θεσμών από το Κοινοβούλιο είναι η έλλειψη απάντησης στο ερώτημα: Αυτά τα επώδυνα μέτρα τουλάχιστον θα μας δώσουν μια περίοδο ηρεμίας κατά την οποία θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις και μέτρα;». 

Ουσιαστικά, ζήτησε πίστωση χρόνου για να περάσει η κυβέρνηση στα πιο μαλακά, στα πιο ύπουλα, τα αντιλαϊκά μέτρα. 

Εδινε μάλιστα εγγυήσεις για την προσήλωση της κυβέρνησης στην υλοποίηση της αντιλαϊκής συμφωνίας: «Κάποιοι ανησυχούν ότι μια ψήφος στο "ναι" θα είναι μια ψήφος μη εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή μας (μιας και θα προτείνουμε ψήφο στο "όχι"), και σε αυτήν την περίπτωση δεν θα μπορούμε να υποσχεθούμε στο Eurogroup ότι θα είμαστε σε θέση να υπογράψουμε και να εφαρμόσουμε μια συμφωνία με τους θεσμούς. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Είμαστε αφοσιωμένοι δημοκράτες. Εάν ο λαός μας δώσει καθαρή εντολή για να υπογράψουμε τις προτάσεις των θεσμών, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να το πράξουμε, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει μια ανασχηματισμένη κυβέρνηση». 

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ήλπιζε σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα, αλλά δεν της βγήκε... Αυτό φαίνεται και από το παρακάτω απόσπασμα: «Συνάδελφοι, η άρνησή σας για επέκταση του προγράμματος για μερικές βδομάδες ώστε να δώσουμε στον ελληνικό λαό τη δυνατότητα να μελετήσει ήσυχα και με ηρεμία την πρόταση των δανειστών, ιδιαίτερα από τη στιγμή που υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τις δεχθεί (σε αντίθεση με τη δική μας πρόταση) θα πλήξει μόνιμα την αξιοπιστία του Eurogroup ως ενός οργάνου δημοκρατικών αποφάσεων το οποίο αποτελείται από κράτη - μέλη που μοιράζονται όχι μόνο ένα κοινό νόμισμα, αλλά και κοινές αξίες».

Είναι καθαρό, λοιπόν, ότι ο κ. Βαρουφάκης υπηρέτησε πιστά το σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για εξαπάτηση του λαού το καλοκαίρι του 2015 και του εξαναγκασμού του να δεχτεί μια από τις εκδοχές της αντιλαϊκής συμφωνίας. Το γιατί στη συνέχεια αποφάσισε να διαφοροποιηθεί από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι δικό του θέμα, πάντως όχι αποτέλεσμα πολιτικής συνέπειας.

Ολη η ιστορία φανερώνει ότι κάθε άλλο παρά φρέσκια και αντισυστημική δύναμη μπορούν να χαρακτηριστούν ο κ. Βαρουφάκης και το κόμμα του...

Χ.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΚΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ !!

"Αν κερδίσει η ΝΔ, θα είναι άλλο ένα τεράστιο λάθος του ΚΚΕ"... 

*********

Αυτός ο κύριος με το κίτρινο μπλουζάκι στη φωτογραφία είναι ο Τσακαλώτος. Πριν γίνει υπουργός. Ήταν τότε που διαδήλωνε και - μεταξύ όλων των άλλων - υποσχόταν την "άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ". 

Μετά έγινε υπουργός. 

- Μάλιστα είναι εκείνος ο υπουργός που εφάρμοσε κατά γράμμα τόσο το 3ο Μνημόνιο, όσο και τα Μνημόνια των προηγούμενων (που θα τα καταργούσε). 
- Είναι ο υπουργός που έβαλε ταφόπλακα σε ό,τι είχε απομείνει από το ΕΚΑΣ. 
- Είναι ο υπουργός που το ξεπούλημα των αεροδρομίων, των τρένων, των λιμανιών, της ενταγμένης στο Υπερταμείο δημόσιας περιουσίας, φέρει την σφραγίδα του.
- Είναι ο υπουργός - αυτός, ο υπερασπιστής των σπιτιών του λαού - που έκανε ηλεκτρονικούς τους πλειστηριασμούς.
- Είναι ο υπουργός που δήλωνε ότι: "Αν το αφορολόγητο πέσει κάτω και από τις 9.000 ευρώ θα καταψηφίσω και θα παραιτηθώ". Τελικά το αφορολόγητο έπεσε στα 8.636 ευρώ, αυτός δεν παραιτήθηκε και φυσικά ψήφισε.
- Είναι ο υπουργός που η οικειοθελής φορολόγηση των εφοπλιστών, η μείωση του φόρου στους καναλάρχες και η μείωση φόρου στους καζινάδες, η νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζιτών, φέρουν την υπογραφή του.
- Είναι ο υπουργός των "σεσημασμένων" και "αιματοβαμμένων" πλεονασμάτων της λιτότητας μέχρι το 2060.
- Είναι ο υπουργός επί των ημερών του οποίου 4 εκατομμύρια φορολογούμενοι είναι στο έλεος της εφορίας, με τα 2,2 εκατομμύρια εξ αυτών να αδυνατούν να ανταποκριθούν σε ένα χρέος μέχρι 500 ευρώ και τα 3,7 εκατομμύρια σε ένα χρέος έως 5.000 ευρώ.
- Είναι ο υπουργός που μόνο το 2018 επέδειξε στην τρόικα την εξής επίδοση: Ο αριθμός των φορολογουμένων που υπέστησαν μέτρα αναγκαστικής είσπραξης, κατασχέσεις κλπ ανήλθε σε 1.168.438 και ο συνολικός αριθμός οφειλετών για τους οποίους η φορολογική διοίκηση δύναται να λάβει μέτρα να έχει εκτιναχτεί σε 1.821.736.
- Είναι, δε, ο υπουργός που - ήδη από το 2015 - κορδακιζόταν στους Financial Times για τις ικανότητές του. Έλεγε: "Μπορώ να κάνω πράγματα που δεν είναι ιδιαίτερα αριστερά" http://www.enikos.gr/…/tsakalotos-boro-na-kano-pragmata-pou….
Αυτός ο κύριος, λοιπόν, λίγο πριν ψηφιστεί η τελευταία κυβερνητική τροπολογία με την οποία χαρίζουν πρόστιμα εκατομμυρίων επί εκατομμυρίων σε ολιγάρχες (έτσι έκλεισαν την κυβερνητική καριέρα τους, με μια τροπολογία που χαρίζει εκατομμύρια σε ολιγάρχες), έκανε στην Βουλή την ακόλουθη δήλωση:
"Αν κερδίσει η ΝΔ, θα είναι άλλο ένα τεράστιο λάθος του ΚΚΕ"...
Τα πολλά λόγια είναι περιττά. Και το συμπέρασμα προφανές: Οι άνθρωποι αυτοί, από τον καθηγητή Τσακαλώτο μέχρι τον τελευταίο "αριστερό" βουλευτάκο, επί 4,5 χρόνια, δίπλα στις άλλες τους ενασχολήσεις (γλείψιμο Τραμπ, γλείψιμο δολοφόνου Νετανιάχου, συγκυβέρνηση με ακροδεξιούς Καμμένους κτλ), επέδειξαν καταπληκτική επιμέλεια σε ένα ξεχωριστό είδος εκπαίδευσης: Εκπαιδεύτηκαν να μην ντρέπονται. Κι έγιναν ασυναγώνιστοι.

Μπογιόπουλος Νίκος

https://twitter.com/ps_psyll/status/1137239407650574336

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ FRAPORT ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ !!

Χάρης Ζάβαλος:

Τον Απρίλη του 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που πολεμούσε τις ιδιωτικοποιησεις κ ο Τσιπρας πέταγε πάνω από αεροδρόμια που δεν θα ξεπουλαγε αν ήταν πρωθυπουργός για μια έστω μέρα, ιδιωτικοποιησε (βασικά χάρισε) 14 περιφερειακά αεροδρόμια στην γερμανοελληνικη κοινοπραξία Fraport - Κοπελουζου, για 1,2 δις ευρώ (μέρος του ποσού αυτού μάλιστα η Φραπορτ τα πήρε δάνειο από την Alpha Bank με εγγυητή το ελληνικό δημόσιο) .
Εκείνη την περίοδο πριν το ξεπούλημα, κυκλοφορούσαν επικά άρθρα σε διάφορα sites τα οποία στηλίτευαν την καθυστέρηση στο να χαρίσουμε δημόσια περιουσία κ μάλιστα υπήρχε το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΌ άρθρο της Χριστίνας Ταχιαου (το οποίο με έχει σημαδέψει) που έλεγε ότι πρέπει τουλάχιστον το αεροδρόμιο Μακεδονία να ιδιωτικοποιηθει ΑΜΕΣΑ, γτ δεν έχει ούτε χαρτί υγείας στα WC.
Τελικά αφού η κοινοπραξία δανείστηκε κ μετά από 6 μήνες ζήτησε από τον Σπιρτζη πίσω κάτι εκατομμύρια γτ τελικά τα αεροδρόμια είχαν... πολλές καμένες λάμπες, η κατάσταση στο ιδιωτικό πια αεροδρόμιο "Διαγόρας" στην Ρόδο, 2 κ κάτι χρόνια μετά το ξεπούλημα, είναι η εξής:

Εκτός ελέγχου η κατάσταση στο αεροδρόμιο “Διαγόρας” της Ρόδου

---

Εκτός ελέγχου βρίσκεται η κατάσταση με τη λειτουργία του αεροδρομίου της Ρόδου, καθώς τα προβλήματα όχι μόνο δεν επιλύονται αλλά μέρα με τη μέρα πολλαπλασιάζονται. 

Οι εργαζόμενοι και όσοι απασχολούνται στο αεροδρόμιο για να εξυπηρετήσουν τους τουρίστες, βρίσκονται αντιμέτωποι με τριτοκοσμικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα να εισπράττουν όχι μόνο τα παράπονα και τις διαμαρτυρίες των επισκεπτών αλλά και να γίνονται αποδέκτες διαφόρων ενεργειών και πράξεων που εκδηλώνονται σε βάρος τους.

Μάλιστα ο πρόεδρος των Τουριστικών Γραφείων Κώστας Κατσίβας, δήλωσε χτες στη «Ροδιακή» ότι τα πράγματα αντί να εξομαλύνονται δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο, αφού παρά το γεγονός ότι έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες αφίξεις τουριστών ακόμη πραγματοποιούνται εργασίες στους χώρους του αεροδρομίου το οποίο υπολειτουργεί.

Όπως είπε, πηγαίνει καθημερινά στο «Διαγόρας» και συζητά με τους υπεύθυνους σε τοπικό επίπεδο ζητώντας την επίλυση των προβλημάτων όμως ελάχιστα πράγματα μπορούν να γίνουν καθώς όλοι παραπέμπουν στην Αθήνα στην κεντρική διοίκηση της Fraport.

Η «Ροδιακή» γίνεται καθημερινά δέκτης παραπόνων για την κατάσταση που επικρατεί και ειδικά για το γεγονός ότι δε λειτουργούν οι ενημερωτικοί πίνακες με τις πτήσεις των αεροπλάνων, δε λειτουργούν σωστά οι ιμάντες για την παραλαβή των αποσκευών με την αναμονή να φτάνει ακόμα και τις 2,5 ώρες ενώ δεν υπάρχει και πληροφόρηση, χιλιάδες άτομα με βαλίτσες προσπαθούν να βγουν ταυτόχρονα από τις δύο πόρτες που δε μένουν ανοιχτές με αποτέλεσμα συνωστισμό και ασφυκτικές καταστάσεις, ενώ υπάρχει και αναμονή μέσα στον ήλιο μέχρι να γίνει ο έλεγχος και να μπουν οι τουρίστες στα πούλμαν.

Τα παραπάνω επιβεβαίωσε και ο κ. Κατσίβας ο οποίος εξέφρασε τον προβληματισμό του για την εικόνα που εμφανίζει το αεροδρόμιο, με αποτέλεσμα να υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια στους επισκέπτες του νησιού και πολλοί να διαμαρτύρονται και να λένε ότι δεν θα έρθουν ξανά στη Ρόδο.

Πηγή 

ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΤΩΝ "ΘΕΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ" -ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ !!

ενώ ο προυπολογισμός μιλούσε για φετινή λεηλασία ύψους 3,96% του ΑΕΠ, δηλαδή περί τα 7 δισ ευρώ πλεονάσματα, στο Πρόγραμμα που κατέθεσαν προβλέπεται πλεόνασμα 4,1%, που σε συνδυασμό με την πορεία του ΑΕΠ σημαίνει υπέρβαση των αντιλαικών στόχων κατά επιπλέον 1,14 δισ. ευρώ (δηλαδή πάνω από 8 δισ. καθόλη την διάρκεια του έτους). Και ω του θαύματος! Πόσα είναι τα “θετικά” μέτρα που ανακοίνωσε ο Τσίπρας για το 2019; Είναι – ακριβώς – 1,14 δισ! 

Ω, τι ψηφοθηρική αναισχυντία – Παίρνουν 9 και “δίνουν”… 1!!! 

Ποιος Μαυρογιαλούρος και Γκόρτζος; Τσίπρας! Ο άνθρωπος που τόλμησε κι αυτό: Να βαφτίσει "13η σύνταξη" ακόμα και την μισή (και κουτσουρεμένη) σύνταξη-δώρο του Πάσχα!  

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ  7 Μαΐου 2019

• facebook.com/mpogiopoulos
 
• mpog@imerodromos.gr

Ποιος Μαυρογιαλούρος; Ποιος Γκόρτζος; Ποιος Καλοχαιρέτας; Ποιος Μαντάς; Ποιος Γκρούεζας; Δεν υπάρχει πολιτικάντης “ήρωας” του ελληνικού κινηματογράφου, δεν υπάρχει τζουμπές της ψηφοθηρίας στην ελληνική πολιτική ιστορία, που δεν τον κατατρόπωσε ο Τσίπρας! Ο άνθρωπος που τόλμησε ακόμα κι αυτό: Να βαφτίσει “13η σύνταξη” ακόμα και την μισή (και κουτσουρεμένη) σύνταξη-δώρο του Πάσχα!  

Τα πολλά λόγια στα οποία επιδόθηκε ο κυβερνητικός θίασος προεξαρχοντως του πρωθυπουργού (Δραγασάκης, Τσακαλώτος, Τζανακόπουλος, Αχτζιόγλου), είναι – πράγματι – φτώχεια. 

Μπροστά σε τέτοια πολιτική αναισχυντία και σε τέτοια προεκλογική πασαρέλα “παροχών”, ας μιλήσουν οι αριθμοί: 

  α) Πριν μερικές μέρες, στις 2 Μαη, η κυβέρνηση κατέθεσε στις Βρυξέλλες το Πρόγραμμα Σταθερότητας του υπουργείου Οικονομικών. Εκεί τι είδαμε; Να αναθεωρούν για το 2019 τα πλεονάσματα πάνω κι από τα όρια λεηλασίας που είχαν καθορίσει στον προυπολογισμό! Ετσι, ενώ ο προυπολογισμός μιλούσε για φετινή λεηλασία ύψους 3,96% του ΑΕΠ, δηλαδή περί τα 7 δισ ευρώ πλεονάσματα, στο Πρόγραμμα που κατέθεσαν προβλέπεται πλεόνασμα 4,1%, που σε συνδυασμό με την πορεία του ΑΕΠ σημαίνει υπέρβαση των αντιλαικών στόχων κατά επιπλέον 1,14 δισ. ευρώ (δηλαδή πάνω από 8 δισ. καθόλη την διάρκεια του έτους). Και ω του θαύματος! Πόσα είναι τα “θετικά” μέτρα που ανακοίνωσε ο Τσίπρας για το 2019; Είναι – ακριβώς – 1,14 δισ! Δηλαδή, τα κόλλυβα που μοιράζει σαν “παροχές” δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από την – ισόποση – αύξηση των ήδη απάνθρωπων, εξοντωτικών, κανιβαλικών πλεονασμάτων για τα οποία δεσμεύτηκε στις Βρυξέλλες! Με άλλα λόγια: Είχε δεσμευτεί ότι θα πάρει 7, πήγε προχτές και δεσμεύτηκε ότι θα πάρει πάνω από 8 κι αυτά τα παραπανίσια κλεμμένα τα παρουσιάζει σαν… “επιστροφή-παροχή”! Αλλως πως: Ο Τσίπρας θα πάρει πάνω από 8 δισ. και (λέει ότι) θα… μοιράσει το 1! Αυτό στην κανονική ζωή λέγεται κλοπή εις την ογδόη. Στην γλώσσα του “ηθικού αριστερού πλεονεκτήματος” (όπως και στη γλώσσα της “λαικής” Δεξιάς των Σαμαράδων, Μητσοτάκηδων και Γεωργιάδηδων), λέγεται… “θετικά” μέτρα. 

β) Στις 2 Μάη, στο αναθεωρημένο Πρόγραμμα που κατέθεσαν στις Βρυξέλλες, προβλέπεται ότι για το 2020 στα ήδη ψηφισθέντα πλεονάσματα που έχουν υπολογιστεί σε πάνω από 8 δισ. θα προστεθούν κι άλλα 800 εκ. ευρώ! Δηλαδή για το 2020 η κυβέρνηση Τσίπρα έχει δεσμευτεί σε πλεονάσματα περί τα 9 δισ. Τι έκανε, όμως, ο Τσίπρας και ο θίασός του; Είπαν ότι το 2020 θα προχωρήσουν σε… “θετικά” μέτρα ύψους 1,3 δισ. Δηλαδή: Θα έχουν βουτήξει 9 δις, κοντά 1 δισ πάνω από όσα αρχικά είχαν “υποσχεθεί” ότι θα βουτήξουν, κι επειδή η λεηλασία θα είναι μεγαλύτερη της προβλεπόμενης, από αυτά τα υπερκλεμμένα των υπερπλεονασμάτων  (λένε ότι) θα δώσουν 1,3 δισ (που σημειωτέον η μερίδα του λέοντος αφορά σε νέες φοροαπαλλαγές στους “επενδυτές” και σε επιδοτήσεις στο όνομα της εργασίας των νέων προς τους επιχειρηματίες μέχρι και 80% του μισθού). Αυτό στην γλώσσα των κανονικών ανθρώπων λέγεται κλοπή εις στην ενάτη και πολιτική υπέρ καπιταλιστών. Στη γλώσσα των “Γκόρτζων” λέγεται “πακέτο παροχών” και… φιλολαική πολιτική. 

γ) Σύμφωνα με το περσινό μεσοπρόθεσμο προέβλεπαν θηριώδη πλεονάσματα ως ποσοστό του ΑΕΠ ( 3,96% το 2019, σε 4,15% το 2020, σε 4,53% το 2021 και σε 5,19% το 2022) που μόνο για την τετραετία 2019-2022 υπολογίζονταν σε πάνω από 30 δισ. ευρώ. Κι όμως: Στις 2 Μάη κατέθεσαν στις Βρυξέλλες το νέο τους σχέδιο που σύμφωνα με αυτό θα υπάρχει υπέρβαση ακόμα κι αυτών των αντιλαικών, εξοντωτικών, κανιβαλικών στόχων κατά επιπλέον 5,5 δισ. ευρώ! Συγκεκριμένα υπολογίζουν ότι θα υπάρχει υπέρβαση της ήδη δεδομένης λεηλασίας κατά επιπλέον 1,14 δισ. ευρώ το 2019, κατά 800 εκ. ευρώ το 2020, κατά 1,22 δισ. ευρώ το 2021 και κατά 2,33 δισ. ευρώ το 2022. Και πως θα πετύχουν αυτό το “κατόρθωμα”; Μεταξύ άλλων με την κατακρεούργηση κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, όπως για την Υγεία που συμπιέζονται παραπέρα από 5,2% του ΑΕΠ το 2017, στο 4,7% του ΑΕΠ το 2022, καθώς και για την Παιδεία από το 3,9% του ΑΕΠ το 2017, στο 3,5% του ΑΕΠ το 2022. Αυτή την υπερκλοπή των 5,5 δισ. που έρχεται να προστεθεί πέραν της κλοπής των 30 δις, την βαφτίζουν “δημοσιονομικό χώρο” και την πουλάνε στην προεκλογική περίοδο για μεταξωτή κορδέλα.   

δ) Πριν λίγες μέρες δόθηκαν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat και προηγουμένως δημοσιεύτηκε το Οικονομικό Δελτίο του υπουργείου Οικονομικών. Τι προκύπτει; Οτι η ψηφοθηρία των υπερ-υπερπλεονασμάτων δεν είναι παρά η συνέχεια της “χρηστής διαχείρισης” των υπερ-υπερπλεονασμάτων. 

Προσέξτε: Την περίοδο 2016-2018 τα υπερκλεμμένα, δηλαδή τα επιπλέον των προβλεπόμενων πλεονασμάτων, ανήλθαν στα 13,5 δισ. ευρώ. Και τι τα έκαναν τα επιπλέον, αυτά που βούτηξαν πάνω κι από όσα αρχικά είχαν υπολογίσει να βουτήξουν; Από τα 13,5 δισ.ευρώ έδωσαν τα 2,1 δισ. ευρώ σε ό,τι αποκαλούν “κοινωνικά μερίσματα”. Κι όμως: Αυτό που στην κανονική ζωή, το να βουτάς 13,5 και να… δίνεις 2, λέγεται κλοπή εις την εβδόμη, στην γλώσσα των Μαυρογιαλούρων λέγεται… “μέρισμα”. Τι άλλο έκαναν; Αφού τσάκισαν “κατακέφαλα” τον ελληνικό λαό, με τα υπερκλεμμένα κι από τα κλεμμένα έφτιαξαν, λέει, το… “μαξιλάρι” με το οποίο αφενός προπληρώνουν στο ΔΝΤ περί τα 4 δις και αφετέρου τώρα φτιάχνουν και ειδικό λογαριασμό ύψους 5,5 δις – όπως ανακοίνωσε ο Τσίπρας – για να εξασφαλίσουν προκαταβολικά τους δανειστές και τους τοκογλύφους μέχρι το 2022!

Για τέτοιους (υπερ)… αριστερούς μιλάμε.