Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ;; !!

ΣΥΡΙΖΑ – Ο ηγετικός του πυρήνας ποτέ δεν ήταν αριστερά
09-06-2019

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παλιότερα του Συνασπισμού, βρισκόταν πάντα στον προθάλαμο της κεφαλαιοκρατίας, δίνοντας σε αυτό χρήσιμες υπηρεσίες.

Κατιούσα

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανάχωμα στην ταξική πάλη και στη ριζοσπαστικοποίηση των εργατικών – λαϊκών δυνάμεων από τότε που ήταν 3% και σαν οπορτουνιστικό μόρφωμα, μαζί με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στο μαζικό λαϊκό κίνημα του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, καλούσαν τον λαό να υποστείλουν τους αγώνες και τις διεκδικήσεις και να υιοθετήσουν τους «κοινωνικούς» διαλόγους της απάτης σα μέσο επίλυσης των λαϊκών προβλημάτων.

Κήρυκας της ταξικής συνεργασίας, πρωτοστάτησε για λογαριασμό του συστήματος και του κεφαλαίου στο να αποδώσει χαρακτηρισμούς όπως παρωχημένοι, οπισθοδρόμηση, συντήρηση, στους αγώνες του εργαζόμενου λαού με ταξικά χαρακτηριστικά.

Στα κομπρεμί του στα συνδικαλιστικά όργανα μαζί με το ΠΑΣΟΚ και την Ν.Δ πολέμησε με όρους αντικομουνισμού το μέτωπο των ταξικών δυνάμεων που συγκροτήθηκε στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ.

Αυτός έβαλε πλάτη για να υιοθετήσουν οι εργαζόμενοι μέσα σο κίνημα ως «προοδευτικές» τις μεταρρυθμίσεις πουαπορρύθμιζαν το σταθερό χρόνο εργασίας μέσω των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

Υπέρμαχος της μερικής απασχόλησης και των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, μέσα από τα λεγόμενα «Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης», υποστήριξε αυτά τα «μοντέλα», που σήμερα γενικεύονται και αξιοποιούνται από το κεφάλαιο και την μεγαλοεργοδοσία, για να ρίξουν και άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παλιότερα του Συνασπισμού, βρισκόταν πάντα στον προθάλαμο της κεφαλαιοκρατίας, δίνοντας σε αυτό χρήσιμες υπηρεσίες.

Στόχος η αποδιοργάνωση του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος και η μετατροπή του σε «εταίρο» με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, για να διαπραγματεύονται πώς αμαχητί και με ποιον τρόπο θα χάνουν δικαιώματα και κατακτήσεις οι εργαζόμενοι, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτή την στρατηγική ποτέ δεν σταμάτησε να υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ από όποιο μετερίζι και αν ήταν.

Το 2010 αναβαθμίστηκε ο ρόλος του, και, αφού αξιοποιήθηκε για την χειραγώγηση της λαϊκής δυσαρέσκειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και από τις πολιτικές των «μνημονίων», με μια απαραίτητη στάση στις πλατείες των «αγανακτισμένων», το σύστημα επέλεξε αυτόν να διαχειριστεί την πολιτική διεξόδου από την κρίση προς όφελος των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων και μονοπωλίων, αφού κρίθηκε και η ικανότητα του να εγκλωβίσει στους κόλπους του, μαχόμενες εργατικές – λαϊκές δυνάμεις που τους πούλησε φρούδες ελπίδες και τις απογοήτευσε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με την σειρά του έφερε το τρίτο και πιο επαχθές «μνημόνιο», που ψήφισε μαζί με την Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ, τους ΑΝΕΛ, το κόμμα Λεβέντη και το Ποτάμι.

Τα μέτρα του τρίτου «μνημονίου» που κούμπωσε μαζί με τα άλλα 2 «μνημόνια» φτωχοποίησαν παραπέρα τον ελληνικό λαό και είναι ο λόγος που τιμώρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό δε σημαίνει ότι οποιαδήποτε ενδεχόμενη εναλλαγή στην εξουσία από την Ν.Δ θα σημάνει καμιά αλλαγή.

Θα συνεχίσει το έργο του ΣΥΡΙΖΑ, αφού υπηρετούν το ίδιο αντιλαϊκό σχέδιο που απορρέει από τα «μνημόνια» και τα νέα αντιλαϊκά – αντιδραστικά μέτρα που αξιώνει η Ε.Ε για τις ανάγκες του κεφαλαίου σε συνθήκες οξυμένου ανταγωνισμού.

Ο λαός δεν έχει ανάγκη από διαχειριστές της πολιτικής της φτώχειας του, που αναδιανέμει από τους λιγότερους φτωχούς στους περισσότερους φτωχούς.

Για αυτή την πολιτική καμώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα ξεδιάντροπα «απειλεί» τον λαό, ότι άμα δεν είναι αυτός στον θώκο της αστικής διακυβέρνησης να ξεχάσουν και αυτά, για να διαφοροποιηθεί δήθεν από την Ν.Δ.

Η πολιτική διαχείριση της φτώχειας και η αναδιανομή ψίχουλων, την ώρα που λεηλατήθηκε η τσέπη του λαϊκού νοικοκυριού, για να θωρακιστούν τα κέρδη των λίγων, δεν πρέπει να την υπερασπιστεί κανένας που αισθάνεται αριστερός, ριζοσπάστης, αγωνιστής.

Αυτή την πολιτική που εντέχνως την διαχωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να εγκλωβίσει λαϊκές δυνάμεις στο όνομα ξεπερασμένων αποπροσανατολιστικών διλημμάτων που διαπνέονται από την λογική, φως – σκοτάδι, μαύρο – άσπρο, συντήρηση – πρόοδος, δεξιός – αριστερός.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ υπηρετούν την ίδια στρατηγική, το ίδιο αντιλαϊκό σχέδιο.

Φάρος τους όλοι οι «μνημονιακοί» νομοί, οι νέοι που θα έρθουν στην λεγόμενη «μεταμνημονιακή» εποχή, οι κατασχέσεις λαϊκών σπιτιών, οι ιδιωτικοποιήσεις, η γενίκευση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, η εμπορευματοποίηση της υγείας, παιδείας, πρόνοιας.

Σε αύτη την κατεύθυνση και οι δυο πίνουν νερό και δεν υπάρχει χαραμάδα για άσκηση φιλολαϊκής πολιτικής, γιατί η στρατηγική αυτή κατεύθυνση υπηρετεί την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών.

Το κύριο την επόμενη των εκλογών είναι να υπάρχει δυνατός λαός.

Αυτό δεν θα επιτευχτεί με υποστήριξη του νέου διπολικού συστήματος της αστικής εξουσίας (ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ) ίδιου με του παλιού δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ).

Ο λαός να προσπεράσει τα νέα δόκανα που θέλουν να τον εγκλωβίσουν στην λογική του μικρότεροι κακού που είναι η απαρχή του μεγαλυτέρου.

Να κάνει το βήμα και να ψηφίσει στις 7 Ιουλίου τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, για να έχει έναν ουσιαστικό συμπαραστάτη στα δύσκολα που έρχονται, για να οργανωθούν αγώνες και να ακυρώσει μέτρα, να διεκδικήσει με βάση τις ανάγκες του, να σταθεί όρθιος με αξιοπρέπεια και να οργανώσει την αντεπίθεση, για την μεγάλη πολιτική – κοινωνική ανατροπή.

Μπορούμε να ψηλώσουμε το ΚΚΕ να τους χαλάσουμε τα σχέδια, να παλέψουμε για την ζωή που μας αξίζει, που βρίσκεται έξω από τα όρια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Σαββίδης Παναγιώτης

https://www.facebook.com/konstantinos.Mpourxas

Ο γνωστός μας κ. Βαρουφάκης...

Eurokinissi

Η προβολή που πήρε το κόμμα του κ. Βαρουφάκη ΜΕΡΑ25 λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, αλλά ιδιαίτερα μετά, με δεδομένη την παρ' ολίγο εκλογή ευρωβουλευτή, συνοδεύεται με χαρακτηρισμούς «αντισυστημική δύναμη», «αλέκιαστη αριστερά», νέα εναλλακτική δύναμη κ.λπ.

Με αφορμή, λοιπόν, όλη αυτήν την παραφιλολογία και τον εξωραϊσμό που επιχειρείται προφανώς με σκοπό τη στήριξή του ως υποδοχέα δυσαρεστημένων ψήφων από τον ΣΥΡΙΖΑ, ξαναθυμίζουμε τις υπηρεσίες του κ. Βαρουφάκη, ο οποίος δεν μας είναι κάνας άγνωστος αλλά πολύ γνωστός ως υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την περίοδο Γενάρης - Αύγουστος 2015.

«Νονός»...

Ο κ. Βαρουφάκης ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την περίοδο Γενάρης - Αύγουστος του 2015 είναι πρώτα απ' όλα γνωστός για τα βαφτίσια του. Επί ημερών του, η τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) έγινε «θεσμοί», τα μνημόνια μετονομάστηκαν σε «συμφωνία» και η επέκταση των μνημονίων «παράταση της δανειακής σύμβασης» κ.ά. Εβαλε, δηλαδή, πλάτη ώστε σιγά - σιγά να καταλαγιάσει η λαϊκή αντίθεση στα μνημόνια, που βεβαίως παρέμενε σε θολό πλαίσιο. Είναι χαρακτηριστικές οι εξής τοποθετήσεις του:

Σε συνέντευξή του στο «Βήμα», ο Γ. Βαρουφάκης σημείωνε: «Εδώ υπάρχει ένα, αν θέλετε, σημειολογικό ζήτημα. Δηλαδή, από τη μια μεριά κατανοώ ότι οι εταίροι μας δεν μπορούν εύκολα να δεχτούν το ότι εμείς "θα σκίσουμε το μνημόνιο". Οτι θα κάνουμε μια συμβολική κίνηση που θα θεωρηθεί εχθρική. Και είναι κάτι το οποίο εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω, έτσι κι αλλιώς. Πολύ εύκολα μπορούμε να βρούμε μια τέτοια φράση που να καλύπτει και τη δική τους πλευρά και τη δική μας». Συμβολικό, λοιπόν, το σκίσιμο του μνημονίου και όχι πραγματικό.

Ταυτόχρονα, εισήγαγε τις έννοιες περί «λιτού βίου» και της «ήπιας λιτότητας», προκειμένου να στρογγυλέψει το γεγονός ότι, για ακόμα μια φορά, αντί να έρθει το τέλος των μνημονίων με έναν νόμο και ένα άρθρο, όπως υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση, ο λαός καλούνταν να υπομένει νέες θυσίες σε δικαιώματα, να συνεχίζει να ζει μέσα στο αντιλαϊκό μνημονιακό πλαίσιο των προηγούμενων χρόνων. Βέβαια, για να λέμε την αλήθεια, την έννοια της «ήπιας λιτότητας» τη δανείστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ του 2004.

Γι' αυτόν το λόγο, μάλλον, η αστική τάξη της χώρας πρέπει να του οφείλει αρκετά για τον ρόλο που έπαιξε, μαζί βέβαια με όλη την υπόλοιπη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στον ευνουχισμό των όποιων ριζοσπαστικών διαθέσεων του λαού.

Η «ρεαλιστική σύγκρουση»....

Αν και στο παρόν άρθρο δεν πρόκειται να ασχοληθούμε αναλυτικά με το πρόγραμμα του κόμματος του κ. Βαρουφάκη, εντούτοις έχει σημασία να ασχοληθούμε με το βασικό σύνθημά του περί «ρεαλιστικής σύγκρουσης». Δεν είναι τίποτα περισσότερο απ' αυτό που έκαναν ο κ. Βαρουφάκης και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από τον Γενάρη μέχρι τον Αύγουστο του 2015.

Επί ημερών του ξεκίνησε μια μακροχρόνια αντιλαϊκή διαπραγμάτευση που προετοίμασε βήμα το βήμα και οδήγησε τελικά στο «μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ» τον Αύγουστο του 2015...

Θυμίζουμε ότι τον Φλεβάρη του 2015 στο Βερολίνο δήλωνε σε σχέση με το ισχύον τότε μνημόνιο: «Δεν είναι ότι θα πετάξουμε το τρέχον πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Θα έλεγα ότι το 60% - 70% των μέτρων θα τα θέλαμε και εμείς, το πρόβλημα είναι ότι του λείπει πολύ μεγάλος αριθμός πολύ σημαντικών μεταρρυθμίσεων». Μάλιστα, προστρέχει στον ΟΟΣΑ και στη γνωστή εργαλειοθήκη του, πραγματοποιεί συναντήσεις με τους εκπροσώπους του ιμπεριαλιστικού θεσμού, προκειμένου να ...συμπληρώσει το υπόλοιπο 30% των αναδιαρθρώσεων με νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Σημαντικός σταθμός αυτής της διαπραγμάτευσης είναι η συμφωνία στις 20 Φλεβάρη, που στην πραγματικότητα σημαίνει την κατοχύρωση των μέτρων όλων των προηγούμενων μνημονίων και το άνοιγμα του δρόμου για το επόμενο, το 3ο...

Είναι καθαρό σε όλη του την επιχειρηματολογία, σε όλα τα Eurogroup, στα οποία έδινε τα γνωστά γλυκανάλατα σόου, ότι κριτήριο της διαπραγμάτευσής του δεν ήταν βεβαίως η αποκατάσταση δικαιωμάτων και απωλειών του λαού, αλλά η εξασφάλιση της στήριξης της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, χαλαρώνοντας ορισμένα μέτρα που δημιουργούσαν δυσκολίες.

Σε αυτό το πλαίσιο της προετοιμαζόμενης «σκληρής τελικής διαπραγμάτευσης» με ΕΕ και ΔΝΤ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχωρά σε μια σειρά από μέτρα, όπως τη δέσμευση των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων και της Τοπικής Διοίκησης, που έχουν βεβαίως ραγδαίες επιπτώσεις στη λειτουργία αυτών των οργανισμών που βέβαια πληρώνει ο λαός... Με δικό του πρωταγωνιστικό ρόλο προετοιμάζονται μέτρα για το ενδεχόμενο χρεοκοπίας, δηλαδή για το ενδεχόμενο ο λαός να πληρώσει με άλλον τρόπο, με άλλη μορφή, ξανά τα σπασμένα για λογαριασμό του κεφαλαίου και της διαπραγμάτευσής τους με την ΕΕ.

«Αλέκιαστη αριστερά»;

Ο Γ. Βαρουφάκης εμφανίστηκε να διαφωνεί με την απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την υπογραφή συμφωνίας τον Ιούλη του 2015, θεωρώντας ότι η κυβέρνηση πρόδωσε την εντολή του δημοψηφίσματος. Ετσι προβάλλει το προφίλ του συνεπούς, που δεν τα δίπλωσε, δεν έκανε πίσω...

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η πρόταση της κυβέρνησης που κατέθεσε ο Βαρουφάκης και η πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ που έβαλε η κυβέρνηση στο δημοψήφισμα διέφεραν ελάχιστα. Ουσιαστικά, το δίλημμα ήταν ο λαός να διαλέξει μνημόνιο...

Για να δούμε όμως τι έλεγε όταν, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, είχε παραστεί στο Eurogroup στις 22 Ιούνη 2015, όπου επιχειρηματολογούσε για την ανάγκη να γίνει δημοψήφισμα και διεκδικούσε παράταση του προγράμματος χρηματοδότησης για μερικές βδομάδες μέχρι να γίνει το δημοψήφισμα.

Ουσιαστικά, ο Γ. Βαρουφάκης περιέγραφε ότι η κυβέρνηση στήνει στις πλάτες του λαού μια απάτη, με σκοπό να περάσει τελικά η συμφωνία της με την τρόικα. Επικαλούνταν τη δυσκολία να περάσει η πρόταση της τρόικας από το Κοινοβούλιο, ενώ παραδεχόταν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα και των δικών τους προτάσεων. Ελεγε χαρακτηριστικά: «Αυτό που κάνει αδύνατο να περάσει το πακέτο των θεσμών από το Κοινοβούλιο είναι η έλλειψη απάντησης στο ερώτημα: Αυτά τα επώδυνα μέτρα τουλάχιστον θα μας δώσουν μια περίοδο ηρεμίας κατά την οποία θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις και μέτρα;». 

Ουσιαστικά, ζήτησε πίστωση χρόνου για να περάσει η κυβέρνηση στα πιο μαλακά, στα πιο ύπουλα, τα αντιλαϊκά μέτρα. 

Εδινε μάλιστα εγγυήσεις για την προσήλωση της κυβέρνησης στην υλοποίηση της αντιλαϊκής συμφωνίας: «Κάποιοι ανησυχούν ότι μια ψήφος στο "ναι" θα είναι μια ψήφος μη εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή μας (μιας και θα προτείνουμε ψήφο στο "όχι"), και σε αυτήν την περίπτωση δεν θα μπορούμε να υποσχεθούμε στο Eurogroup ότι θα είμαστε σε θέση να υπογράψουμε και να εφαρμόσουμε μια συμφωνία με τους θεσμούς. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Είμαστε αφοσιωμένοι δημοκράτες. Εάν ο λαός μας δώσει καθαρή εντολή για να υπογράψουμε τις προτάσεις των θεσμών, θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να το πράξουμε, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει μια ανασχηματισμένη κυβέρνηση». 

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ήλπιζε σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα, αλλά δεν της βγήκε... Αυτό φαίνεται και από το παρακάτω απόσπασμα: «Συνάδελφοι, η άρνησή σας για επέκταση του προγράμματος για μερικές βδομάδες ώστε να δώσουμε στον ελληνικό λαό τη δυνατότητα να μελετήσει ήσυχα και με ηρεμία την πρόταση των δανειστών, ιδιαίτερα από τη στιγμή που υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τις δεχθεί (σε αντίθεση με τη δική μας πρόταση) θα πλήξει μόνιμα την αξιοπιστία του Eurogroup ως ενός οργάνου δημοκρατικών αποφάσεων το οποίο αποτελείται από κράτη - μέλη που μοιράζονται όχι μόνο ένα κοινό νόμισμα, αλλά και κοινές αξίες».

Είναι καθαρό, λοιπόν, ότι ο κ. Βαρουφάκης υπηρέτησε πιστά το σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για εξαπάτηση του λαού το καλοκαίρι του 2015 και του εξαναγκασμού του να δεχτεί μια από τις εκδοχές της αντιλαϊκής συμφωνίας. Το γιατί στη συνέχεια αποφάσισε να διαφοροποιηθεί από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι δικό του θέμα, πάντως όχι αποτέλεσμα πολιτικής συνέπειας.

Ολη η ιστορία φανερώνει ότι κάθε άλλο παρά φρέσκια και αντισυστημική δύναμη μπορούν να χαρακτηριστούν ο κ. Βαρουφάκης και το κόμμα του...

Χ.

"Κοι" ΤΗΣ ΝΔ, ΤΟΥ ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΑΤΕ ΤΟΝ "Κο" Pyatt ΓΙΑ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΣΤΟΝ ΑΡΑΞΟ ?!!

Δήμος Πατρέων: Οι εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού δε θα ξεπλυθούν από μια αθλητική διοργάνωση
26-03-2019
Ο αθλητισμός ενώνει τους λαούς αναπτύσσει τη φιλιά και τη συνεργασία τους, είναι ένα με το πανανθρώπινο ιδανικό της ειρήνης. Ο εκπρόσωπος του ιμπεριαλισμού στη χώρα μας δεν πρόκειται να ξεπλυθεί από τα εγκλήματα κατά των λαών με τη συμμετοχή του σε μια αθλητική διοργάνωση.

Κατιούσα

Με αφορμή το γεγονός ότι η Δημοτική Αρχή δε συμμετείχε φέτος ως συνδιοργανωτής στον ποδηλατικό δρόμο θυσίας εξαπολύθηκε για μια ακόμη φορά, συντονισμένη επίθεση από τους υποψήφιους δημάρχους της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ, με παρόμοιου περιεχομένου ανακοινώσεις κατά της Δημοτικής Αρχής.

Δεν θα σχολιάσουμε ούτε τις αθλιότητες, ούτε τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησαν. Οφείλουμε όμως να επισημάνουμε τον προκλητικό τρόπο που περιφρονούν τα φιλειρηνικά αισθήματα του πατραϊκού λαού. Τους αγώνες του ενάντια στον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τις κινητοποιήσεις του για τα πυρηνικά στον Άραξο και τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις του ενάντια στην επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία που αυτές τις μέρες συμπληρώνουν 20 χρόνια.

Όσοι έσπευσαν να καλωσορίσουν τον κύριο Πάιατ όπως ο υποψήφιος Δήμαρχος της ΝΔ, κύριος Παπαδημάτος, αλλά και οι υπόλοιποι υποψήφιοι, όπως ο κ. Αλεξόπουλος του ΚΙΝΑΛ, ο κ. Ρώρος του ΣΥΡΙΖΑ και ο ακροδεξιός κ. Νικολόπουλος, που εκφράζουν την οργή τους για την εικόνα της πόλης και τον τουρισμό της, κάνουν πως δεν βλέπουν ότι οι «φίλοι τους οι Αμερικάνοι» έχουν ήδη στείλει, με τις επεμβάσεις και τους πολέμους χιλιάδες ξεριζωμένους πρόσφυγες και μετανάστες να επισκεφτούν την Πάτρα και το λιμάνι της. Ευτυχώς ο πατραϊκός λαός και η Δημοτική Αρχή έχουν επανειλημμένα και με κάθε ευκαιρία εκφράσει την έμπρακτη την αλληλεγγύη τους.

Η Δημοτική Αρχή, με συνέπεια λόγων και έργων, υλοποιώντας τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, και εκφράζοντας τα φιλειρηνικά αισθήματα του λαού της Πάτρας, έγκαιρα ενημέρωσε τον Ποδηλατικό Όμιλο Πάτρας (Π.Ο.Π.) ότι δε θα συμμετείχε με οποιοδήποτε τρόπο στην διοργάνωση λόγω της συμμετοχής του Αμερικανού πρέσβη. Δεν πρόκειται για έναν οποιοδήποτε εκπρόσωπο χώρας, αλλά για έναν πρεσβευτή, που μπαινοβγαίνει καθημερινά σε υπουργεία και στρατόπεδα, κάνει συναντήσεις με πρόθυμους περιφερειάρχες και δημάρχους για να προωθήσει τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών στη χώρα μας.

Ο αθλητισμός ενώνει τους λαούς αναπτύσσει τη φιλιά και τη συνεργασία τους, είναι ένα με το πανανθρώπινο ιδανικό της ειρήνης.

Ο εκπρόσωπος του ιμπεριαλισμού στη χώρα μας δεν πρόκειται να ξεπλυθεί από τα εγκλήματα κατά των λαών με τη συμμετοχή του σε μια αθλητική διοργάνωση.

Υστερόγραφο της Κατιούσα

Δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι, λέει ο θυμόσοφος λαός.

Και να λοιπόν που από το “ευχαριστούμε στις ΗΠΑ”, φτάσαμε στις δικές τους ευχαριστίες, γιατί δεν είναι αχάριστοι απέναντι στους υποτακτικούς τους…

Geoffrey Pyatt@USAmbPyatt

Ευχαριστώ

patrastimes.gr@PatrasTimes

Αλεξόπουλος:Πανό της ντροπής σε δημοτικά κτίρια-Σταματήστε να κάνετε άλλη ζημιά στην πόλη - http://patrastimes.gr/%ce%b4%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1/%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%be%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%8c-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%ae%cf%82-%cf%83%ce%b5-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%84/ …

63

12:05 PM - Mar 26, 2019

Twitter Ads info and privacy

17 people are talking about this

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ !!

Ο λαός μας και οι λαοί της περιοχής επιβάλλεται να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα, δυναμώνοντας την πάλη τους κατά των αστικών τάξεων, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και ενώσεων.

ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ
Τα αντιλαϊκά παζάρια φουντώνουν όλο και πιο απειλητικά

Ενδεικτική η νέα συνάντηση που είχαν χτες οι ΥΠΕΞ Ελλάδας - Τουρκίας, μια μέρα μετά τη Σύνοδο Ελλάδας - Ισραήλ - Κύπρου, με τη συμμετοχή του Αμερικανού ΥΠΕΞ

Τη συνάντηση Τσαβούσογλου - Κατρούγκαλου απασχόλησαν Ελληνοτουρκικά, Κυπριακό, σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας

Μια μόλις μέρα μετά την 6η τριμερή Σύνοδο Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, με τη συμμετοχή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, οι ΥΠΕΞ Τουρκίας και Ελλάδας συναντήθηκαν χτες - για τρίτη φορά το τελευταίο 10ήμερο - επιβεβαιώνοντας ότι «φουντώνει» το ιμπεριαλιστικό παζάρι στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο με σφραγίδα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.

Μεβλούτ Τσαβούσογλου και Γιώργος Κατρούγκαλοςτέθηκαν χτες επικεφαλής διευρυμένων συνομιλιών των δύο ΥΠΕΞ, στην Αττάλεια της νοτιοανατολικής Τουρκίας, αναγνωρίζοντας μεν τις διμερείς διαφωνίες που παραμένουν σε κρίσιμα ζητήματα, αλλά και την ετοιμότητα να προχωρήσει το αλισβερίσι για όλα ανεξαιρέτως τα θέματα.

«Οι δυο χώρες μπορούν να δώσουν ένα παράδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης με σεβασμό των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Θελήσαμε να προχωρήσουμε τη θετική ατζέντα», τόνισε ο Γ. Κατρούγκαλος, μιλώντας για τη «δυνατότητα συνύπαρξης προς όφελος των λαών μας» αλλά και περιγράφοντας ως βασικό στόχο την «αποκλιμάκωση της έντασης στην περιοχή μας».

Σε αυτήν τη βάση, ο Ελληνας ΥΠΕΞ επανέλαβε ότι «εμείς θεωρούμε ότι σε όλα τα θέματα που την αφορούν, η Τουρκία έχει δικαιώματα» και ότι «είναι προφανές ότι στην Ανατολική Μεσόγειο και η Τουρκία έχει δικαιώματα που της αναγνωρίζει το Δίκαιο της Θάλασσας, που εμείς κατεξοχήν θέλουμε να ισχύει και να διέπει τις μεταξύ μας διαφορές». Μεταξύ άλλων υπογράμμισε και ότι «είμαστε ανοιχτοί στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, γιατί είναι προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του τουρκικού λαού και της Ελλάδας να έχει μία φιλική ευρωπαϊκή Τουρκία στα ανατολικά μας σύνορα».

Αλλά και ο Μ. Τσαβούσογλου είπε ότι υπάρχουν «πολύ σοβαρά θέματα που πρέπει να επιλυθούν με ειρηνικό τρόπο από τις δύο χώρες», χαρακτηρίζοντας την Ελλάδα «ένα σημαντικό γείτονα για εμάς... είμαστε δύο χώρες που ζούμε δίπλα - δίπλα» και ζητώντας «ειλικρινή βούληση» που πρέπει «να τη συνεχίσουμε». Σε αυτό το πλαίσιο, ξεκαθάρισε κι αυτός ότι «η Τουρκία είναι έτοιμη για κάθε συνεργασία στη Μεσόγειο, στα θέματα Ενέργειας και οικονομίας. Δεν έχουμε δισταγμούς επ' αυτού, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και με τρόπο που θα διασφαλίζονται τα δικαιώματα όλων αλλά και προς όφελος όλων, είμαστε έτοιμοι για κάθε μορφής συνεργασία», ενώ με έμφαση πρόσθεσε πως «κάθε ενεργειακό σχέδιο στην Ανατολική Μεσόγειο που αποκλείει την Τουρκία δεν είναι ρεαλιστικό». Μεταξύ άλλων, συνέστησε «να ξεπεράσουμε μαζί τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και να αξιοποιήσουμε μαζί τις ευκαιρίες στην περιοχή».

Προμήνυμα οξύτερων παζαριών αποτελούν και οι δηλώσεις τους για το Κυπριακό, για το οποίο ανακοινώθηκε ότι θα συζητήσουν ξανά στις 12 Απρίλη. 

Οπως εξήγησε ο Γ. Κατρούγκαλος, «συμφωνήσαμε να ξεκινήσουμε βήμα βήμα, να ακούσουμε τις ιδέες που υπάρχουν για το ποιος θα μπορούσε να ήταν ο μηχανισμός την επόμενη μέρα - αν υποθέσουμε ότι όλα τα άλλα εσωτερικά θέματα έχουν επιλυθεί - που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον μηχανισμό εγγυήσεων». 

Με τη σειρά του, ο Μ. Τσαβούσογλου επέμεινε ότι το σημερινό σύστημα εγγυήσεων δεν είναι αναχρονιστικό, με το επιχείρημα ωστόσο ότι οι εγγυήσεις της Τουρκίας είναι πιο αναγκαίες από κάθε άλλη φορά, γιατί πρόσφατα ξεκίνησαν «μονομερείς δραστηριότητες γεώτρησης».

Το αμέσως επόμενο διάστημα θα εξεταστεί ξανά και η πορεία υλοποίησης των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), με συναντήσεις σε τεχνικό επίπεδο «για τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο», αλλά και νέες συναντήσεις των υπουργών Αμυνας, αφού όπως ανέφερε ο Τούρκος ΥΠΕΞ, «όταν θα έχει ωριμάσει μια βάση συνομιλιών, θα μπει σε λειτουργία και η πλατφόρμα για την επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο».

Να σημειωθεί ότι σε ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ αναφέρεται ότι στη συνάντηση συζητήθηκαν θέματα των διμερών σχέσεων, ειδικά το θέμα «της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα», «με ειλικρινή και τίμιο τρόπο».

Με σφραγίδα ΗΠΑ

Τα παραπάνω βεβαιώνουν νέα κλιμάκωση του παζαριού σε Ελληνοτουρκικά, Αιγαίο, Κυπριακό, στο πλαίσιο ευρύτερων, αμερικανοΝΑΤΟικής έμπνευσης διευθετήσεων που προωθούνται σε όλη την περιοχή (κατά το πρότυπο της συμφωνίας των Πρεσπών), όπως επιβεβαίωσε και η προχτεσινή «3+1» Σύνοδος Ελλάδας - Ισραήλ - Κύπρου που έγινε με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, τις οποίες εκπροσώπησε ο ΥΠΕΞ, Μ. Πομπέο.

Το Τελικό Ανακοινωθέν αναφέρει ότι οι πλευρές συμφώνησαν «να υποστηρίξουν την ενεργειακή ανεξαρτησία και ασφάλεια και να αντισταθούν σε κακόβουλες επιρροές στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή», ενώ στις δηλώσεις του ο Πομπέο ξεκαθάρισε ότι οι ΗΠΑ αναβαθμίζουν την παρουσία τους στην περιοχή μας, ακριβώς επειδή αυτή αποκτά κρίσιμο ρόλο στην αναμέτρησή τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. 

Ανοικτά συνέδεσε τη Σύνοδο «3+1» με «τις προσπάθειές μας να αντιμετωπίσουμε το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα». 

Μίλησε για «τεράστιο όφελος» που διασφαλίζουν οι ΗΠΑ και από την ανάπτυξη νέων υποδομών για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, χαρακτηρίζοντας τη συνάντηση «απίστευτα έγκαιρη» και προσθέτοντας: «Αναθεωρητικές δυνάμεις όπως το Ιράν και η Ρωσία και η Κίνα προσπαθούν να αποκτήσουν κρίσιμες βάσεις σε Ανατολή και Δύση και εμείς θεωρούμε τις ΗΠΑ (μαζί) με το Ισραήλ και την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα ως σπουδαίους, κρίσιμους συμμάχους για την ασφάλεια και την ευημερία».

ΝΔ
«Σφάζονται» με τον ΣΥΡΙΖΑ... στην ποδιά των ΗΠΑ
Η στρατηγική σύμπλευση των ντόπιων αστικών πολιτικών δυνάμεων και η κοινή τους θέρμη να πρωταγωνιστήσουν στην προώθηση των επικίνδυνων αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών σε Ανατολική Μεσόγειο και Βαλκάνια, για λογαριασμό της αστικής τάξης, φάνηκαν ανάγλυφα στην επίσκεψη που πραγματοποίησε τις προηγούμενες μέρες στην Ουάσιγκτον ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ, Γ. Κουμουτσάκος.

Ο Γ. Κουμουτσάκος είχε σειρά επαφών με υψηλόβαθμα στελέχη των ΗΠΑ, όπως τους Φ. Ρίκερ (υπηρεσιακός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιος για ευρωπαϊκές υποθέσεις), Μ. Πάλμερ (βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές και ευρασιατικές σχέσεις), Γ. Κιμ (επικεφαλής της διεύθυνσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη) και Μ. Κάρπεντερ (στέλεχος στο «Penn Biden Center»).

Σύμφωνα με πληροφορίες, στις συναντήσεις αυτές ο Γ. Κουμουτσάκος σημείωσε ότι «η Ελλάδα αποτελεί μια κομβικής σημασίας χώρα για τις ΗΠΑ, που διαθέτει αυξημένη γεωστρατηγική και γεωπολιτική αξία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου», ενώ εστίασε στις «θετικές ενεργειακές εξελίξεις» στην Ανατολική Μεσόγειο και ανέδειξε τη «συνέχεια και συνέπεια» που χαρακτηρίζει την ελληνική εξωτερική πολιτική στο θέμα της τριμερούς συνεργασίας με Κύπρο και Ισραήλ. 

Σ' αυτά αντιπαρέβαλε την Τουρκία, την οποία χαρακτήρισε «παράγοντα αστάθειας», υποστηρίζοντας - σύμφωνα με τις ίδιες πηγές - προς την αμερικανική πλευρά ότι η Αγκυρα έχει αποκλειστεί μόνη της από τις ενεργειακές εξελίξεις, καθώς δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, ούτε το δικαίωμα της Κύπρου να οριοθετεί και να αξιοποιεί θαλάσσιες ζώνες.

Φέρεται δε να διαμήνυσε στους Αμερικανούς πως «παρότι υπάρχει ταύτιση απόψεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ» για τη σημασία του να παραμείνει γεωστρατηγικά αγκυροβολημένη η Τουρκία στο «σύστημα ασφαλείας της Δύσης», πρόκειται για «δύσκολο εγχείρημα», καθώς όλα τα μέτωπα της Αγκυρας με τον δυτικό κόσμο είναι «ανοιχτά και προβληματικά».

Παράλληλα, σε μια πλειοδοσία με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι πιο «ανοιχτός» σε τέτοιες σχέσεις, το στέλεχος της ΝΔ κατέθεσε πρόταση στον Μ. Πάλμερ για ετήσια Σύνοδο Κορυφής Ελλάδας - ΗΠΑ (μεταξύ του Αμερικανού Προέδρου και του Ελληνα πρωθυπουργού), ως ...ρελάνς στον Στρατηγικό Διάλογο που εγκαινίασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μ' αυτήν του Τραμπ.


ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Οι λαοί να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την τριμερή συνάντηση Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ:

«Η πολυδιαφημισμένη συνάντηση των κυβερνήσεων του Ισραήλ, της Ελλάδας, της Κύπρου, με τη συμμετοχή και κάτω από την "ομπρέλα" του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μ. Πομπέο, για τον ενεργειακό αγωγό "East Med" και την "ασφάλεια", είναι σε αντίθεση με τα συμφέροντα των λαών και τις ανάγκες τους.

Υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, των μονοπωλιακών ομίλων που εκπροσωπούν οι κυβερνήσεις αυτών των κρατών και τα στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Αυτό ισχύει τόσο για τα κοιτάσματα στην περιοχή, όσο και τους σχετικούς αγωγούς, όπως ο "East Med", πολύ περισσότερο που γύρω από αυτά εκδηλώνονται έντονες αντιθέσεις και ανταγωνισμοί, συνυπάρχουν οι απειλές της τουρκικής ηγεσίας και αυξάνονται οι κίνδυνοι για τους λαούς.

Αλλωστε, έχει αποδειχθεί ότι οι ενεργειακοί ανταγωνισμοί οδήγησαν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, όπως αυτοί στη Συρία, στο Ιράκ και τη Λιβύη.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζεται στενά με το Ισραήλ, που δολοφονεί τον Παλαιστινιακό λαό. Πρωταγωνιστεί στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, ως σημαιοφόρος των αμερικανοΝΑΤΟικών συμφερόντων και των επιδιώξεων της ΕΕ.

"Πουλάει" παραμύθια καλλιεργώντας ψεύτικες προσδοκίες για να παραπλανήσει το λαό και επιδίδεται σε μια άθλια προσπάθεια εξωραϊσμού των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ και ενώ έχει αποδειχθεί ότι είναι παράγοντες ανασφάλειας και κινδύνων για τους λαούς της περιοχής.

Στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και σε άλλες περιοχές, τη σφραγίδα τη βάζει ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός και οι κινήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για να περιορίσουν την επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας.

Ηδη έχει γεμίσει η Ελλάδα ΝΑΤΟικές στρατιωτικές βάσεις, προωθείται διχοτομικό σχέδιο και ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου, ενώ στο όνομα του "έντιμου συμβιβασμού", που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν μπει οι βάσεις για τη συνεκμετάλλευση της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου, σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.Ο λαός μας και οι λαοί της περιοχής επιβάλλεται να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα και να δυναμώσουν την πάλη τους κατά των αστικών τάξεων, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και ενώσεων».


«ΠΡΑΤΤΩ»

Αφήνει αιχμές για «διευθετήσεις» με τη μειονότητα

Υπονοούμενα για δρομολογημένες «διευθετήσεις» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την Τουρκία αφήνει σε χτεσινή ανακοίνωσή της η Κίνηση «Πράττω» του πρώην υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά, με αφορμή την απαίτηση, όπως ισχυρίζεται, του Μαξίμου να παραιτηθούν από δημόσιες θέσεις τρία μέλη της. 

Η κίνηση υποστηρίζει ότι «η θρυαλλίδα του προβλήματος που πρόκυψε στις σχέσεις μας αφορά την πολιτική της Κυβέρνησης και της αριστεράς τους τελευταίους μήνες στη Θράκη», ότι το «Πράττω» υποστηρίζει «να υπερασπιζόμαστε τις μειονότητες μέσα στη μειονότητα. 

Είναι θεμελιακό σε μια δημοκρατική πολιτεία το δικαίωμα των Ελλήνων Πομάκων, Ρομά και Αλεβιτών να μην υποτάσσονται στο τουρκικό προξενείο, στις προσπάθειές του να τους ποδηγετήσει με την παραδοσιακή συμβολή ορισμένων ελληνικών δυνάμεων». 

Σημειώνει ακόμη ότι το «Πράττω» θα υπερασπιστεί «το δικαίωμα των Πομάκων να μην υποχρεώνονται να μαθαίνουν μια ξένη για αυτούς γλώσσα, τα Τούρκικα. Θα αντιπαλέψουμε κάθε προσπάθεια να παραδοθούν οι Ελληνες μουσουλμάνοι στα χέρια τρίτων».

Ριζοσπάστης 

ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ -ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ?!!

Όπως ανακοινώθηκε, στις 5 - 6 Φλεβάρη ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, θα επισκεφτεί την Τουρκία και θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο Ερντογάν. 

Κατά τα καθιερωμένα, στις συναντήσεις αυτές συζητιούνται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, οι κοινές ΝΑΤΟικές υποχρεώσεις, οι διαδικασίες ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, το προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα, οι ενεργειακές εξελίξεις στην περιοχή, η ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων κ.ά.

Υπάρχει προηγούμενο. 

Η επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, το Δεκέμβρη του 2017, διαφημίστηκε πολύ, η εφημερίδα «Αυγή» φιλοξένησε τίτλους για «καθαρές κουβέντες με στόχο τη συνεννόηση» και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσαν για «νέο ξεκίνημα στις σχέσεις των δύο χωρών» ή «ιστορική επίσκεψη», αλλά η πραγματικότητα διέψευσε παταγωδώς την κυβερνητική προπαγάνδα για άλλη μια φορά.

Ο Ερντογάν επανέφερε τη θέση για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης (1923), η οποία αποτελεί τη βάση του καθορισμού των συνόρων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και στην ευρύτερη περιοχή. Υπερασπίστηκε τη στρατηγική των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο και την κατοχή της Κύπρου, αναβαθμίζοντας συνολικά τις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε συνάντηση Τσίπρα - Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της 73ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, και η εφημερίδα «Αυγή» ανακάλυψε (και πάλι) «βήμα για νέα προσέγγιση στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας».

Το ίδιο σενάριο επαναλαμβάνεται σε κάθε συνάντηση Τσίπρα - Ερντογάν ή των υπουργών Εξωτερικών, και ο κυβερνητικός μηχανισμός παίζει «το βιολί του». 

Κρύβει την αλήθεια, όπως έκαναν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιώντας τις ίδιες αμετροέπειες περί διπλωματικής ικανότητας, τις «κουμπαριές» και τις «ζεμπεκιές» ως μέσα επίλυσης σοβαρών προβλημάτων, σκεπάζοντας όλοι μαζί τις βαθύτερες αιτίες των εντάσεων. Επιδιώκοντας να εξαφανίσουν τις στοχεύσεις και τις ευθύνες των αστικών τάξεων, το ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Επικίνδυνες εξελίξεις

Οι τουρκικές παραβιάσεις συνοριακών γραμμών και οι εντάσεις που προκαλούνται δεν είναι περιστασιακές. Είναι αποτέλεσμα σχεδιασμού, έχουν συνέχεια και κλιμάκωση, λειτουργούν σωρευτικά και αποτελούν εφαλτήριο για νέες κρίσεις.

Διατηρούνται στη μνήμη:

• Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.
• Οι κρίσεις του 1976 και του 1987 που προκλήθηκαν από τις έρευνες των τουρκικών πλοίων «Χόρα» και «Σισμίκ» (αντίστοιχα), για κοιτάσματα πετρελαίου, σε θαλάσσιες περιοχές που οι ελληνικές κυβερνήσεις θεωρούν ως μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
• Η κρίση των Ιμίων το Γενάρη του 1996, που έφερε τις δύο χώρες στα πρόθυρα γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης, τότε που ο πρωθυπουργός Σημίτης είπε το περιβόητο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», οι οποίες ανέλαβαν διαμεσολαβητικό ρόλο που οδήγησε ευθύς αμέσως στις απαράδεκτες συμφωνίες της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ με την τουρκική κυβέρνηση. Τόσο κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη το 1997, μιλώντας για «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», όσο και στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στο Ελσίνκι, το 1999, για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας».

Πρόκειται για σημαντική πείρα που συνδέεται με τις σημερινές εξελίξεις και την επόμενη μέρα, πολύ περισσότερο που η αμερικανοΝΑΤΟική παρέμβαση έχει στόχο έναν νέο συμβιβασμό για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και των κυπριακών θαλάσσιων ζωνών.

Οι μύθοι που καλλιεργούν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα παπαγαλάκια του για τη συμφωνία των Πρεσπών και οι πανηγυρισμοί περί «ειρήνης και σταθερότητας στα Βαλκάνια» μετά την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ καταρρίπτονται από την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή, τα παζάρια για την αλλαγή των συνόρων, την όξυνση των ανταγωνισμών με πρωταγωνιστές ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ρωσία και Κίνα.

 Διαψεύδονται από την πορεία των σχέσεων Ελλάδας - Τουρκίας, οι οποίες είναι μέλη του ΝΑΤΟ από το 1952 και επιπλέον συνεργάζονται για την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην ΕΕ, έχουν συνάψει πολλές οικονομικές συμφωνίες προς όφελος των καπιταλιστών των δύο πλευρών, αλλά οι εντάσεις διαιωνίζονται.

• Παραμένει το casus belli (αιτία πολέμου) σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρικά ύδατα) από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982.
• Χιλιάδες τουρκικές παραβιάσεις σημειώνονται για πολλά χρόνια μέχρι σήμερα.

Το 2017: 3.317 τουρκικές παραβιάσεις εθνικού εναέριου χώρου, 1.103 παραβιάσεις κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, 257 οπλισμένοι σχηματισμοί, 176 εμπλοκές, 39 υπερπτήσεις σε ελληνικό έδαφος. 1.998 παραβιάσεις εθνικών χωρικών υδάτων.

Το 2018: 3.705 παραβιάσεις εθνικού εναέριου χώρου, 1.401 παραβιάσεις κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, 196 οπλισμένοι σχηματισμοί, 128 εμπλοκές, 47 υπερπτήσεις σε ελληνικό έδαφος. 1.479 παραβιάσεις εθνικών χωρικών υδάτων.

Το ποιοτικό στοιχείο είναι η συνεχής, διαχρονική αμφισβήτηση και παραβίαση των συνόρων και οι εντάσεις που αυτές προκαλούν ανάλογα με τη χρονική συγκυρία, τον επιχειρησιακό σχεδιασμό, το χαρακτήρα του περιστατικού και των κινήσεων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, το επίπεδο επικινδυνότητας κάθε εμπλοκής, τον κίνδυνο ατυχήματος κ.ά.

• Προειδοποιούν οι κινήσεις της τουρκικής ακταιωρού που στις 17 Γενάρη 2018 ήρθε σε επαφή με την κανονιοφόρο «Νικηφόρος», ο εμβολισμός του ελληνικού περιπολικού ανοικτής θαλάσσης «Γαύδος» από την τουρκική ακταιωρό «UMUT» κοντά στα Ιμια στις 13 Φλεβάρη 2018.
• Προειδοποιούν οι δεκάδες τουρκικές NAVTEX ή NOTAM με τις οποίες ανακοινώνεται η δέσμευση εναέριου ή θαλάσσιου χώρου της Ελλάδας ή της Κύπρου για στρατιωτικές ασκήσεις, έρευνες και γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες. Οι κινήσεις αυτές έχουν αναβαθμιστεί το τελευταίο διάστημα, όπως δείχνει το πέρα - δώθε του ερευνητικού πλοίου «Μπαρμπαρός» και του γεωτρύπανου «Πορθητής» κι αυτό μπορεί να αποτελέσει πηγή εντάσεων που ξεπερνούν τα καθιερωμένα. Η κατάσταση περιπλέκεται με τη συμφωνία που έχει συνάψει η τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου (TPΑΟ) με τις αρχές του κατοχικού μέρους της Κύπρου (ψευδοκράτος) για τη διεξαγωγή σχετικών ερευνών.
• Σε αυτά προστίθενται οι δηλώσεις Ερντογάν, στελεχών της κυβέρνησης και της αστικής αντιπολίτευσης για τη «γαλάζια πατρίδα» (Αιγαίο - Ανατ. Μεσόγειος), τις απειλές χρησιμοποίησης στρατιωτικών δυνάμεων, οι παρεμβάσεις στη Θράκη.

Παράλληλα με αυτά τα γεγονότα σημειώνονται επεμβάσεις του τουρκικού κράτους στην ευρύτερη περιοχή.

• Η Τουρκία διατηρεί στρατιωτικές βάσεις στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου με αδιευκρίνιστο αριθμό τεθωρακισμένων και πολεμικών αεροσκαφών και πάνω από 30 χιλιάδες στρατιώτες.
• Επιτέθηκε στη βορειοδυτική Συρία με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις «Ασπίδα του Ευφράτη» (Αύγουστος 2016) και «Κλάδος ελιάς» (Γενάρης 2018), διατηρεί υπό κατοχή περισσότερα από 14 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα συριακού εδάφους σε συνεργασία με τμήματα της φιλοτουρκικής συριακής αντιπολίτευσης και σήμερα ετοιμάζει νέα στρατιωτική επέμβαση στο Μανμπίτζ απειλώντας τον κουρδικό πληθυσμό.
• Διατηρεί 15 στρατόπεδα του τουρκικού στρατού στο Βόρειο Ιράκ, που επιχειρεί εντός της χώρας και αξιοποιεί συμφωνίες με το κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα του Μπαρζανί, κατά του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK), έχει στρατιωτικές βάσεις στη Σομαλία κοντά στον στρατηγικής σημασίας Κόλπο του Αντεν και τα Στενά Bab al Mandab (Ερυθρά Θάλασσα - Ινδικός Ωκεανός). Εχει βάσεις στο Κατάρ με 5 χιλιάδες στρατιώτες και εγκαταστάσεις για πολεμικά πλοία και αεροσκάφη κ.ά. Προσβλέπει σε βάση στο Σουδάν. Η τουρκική παρουσία στα Βαλκάνια αναβαθμίζεται, οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά, στην Αλβανία, στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη κ.α.

Ο στόχος για τη μετατροπή της Τουρκίας σε ενεργειακό κόμβο προωθείται τόσο σε συνεργασία με την ΕΕ για τη μεταφορά αζέρικου φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω του «Διαδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου» (TAP) όσο και με τη Ρωσία με τον αγωγό «Turkish Stream». 

Ενισχύεται η οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία, ολοκληρώθηκε το κτίσιμο του τουρκικού πυρηνικού σταθμού Ακουγιου και συνάμα, μέσα από αντιθέσεις, παρεμβαίνουν από κοινού στις εξελίξεις στη Συρία. Ταυτόχρονα έχει συμφωνηθεί η αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος «S-400» που έχει προκαλέσει την αντίδραση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, με τις οποίες η Τουρκία διαπραγματεύεται την αγορά των σύγχρονων αεροσκαφών «F-35» και στο παζάρι έχει μπει η απόκτηση του αμερικανικού πυραυλικού συστήματος «Patriot».

Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις είναι παραδοσιακές και έχουν χρησιμοποιηθεί ως αιχμή κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Αλλά τα τελευταία χρόνια, οξύνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις, η στήριξη των ΗΠΑ στους Κούρδους της Συρίας και ο εξοπλισμός των «Μονάδων Υπεράσπισης του Λαού» (YPG) έχουν οδηγήσει σε αντιπαραθέσεις.

Η πρόσφατη έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών (Αύγουστος 2018) για την Τουρκία δίνει το στίγμα και αναφέρει σχετικά:

«Η Τουρκία αποτελεί πολύ σημαντικό εταίρο στην ανάπτυξη σταθερότητας στη Μέση Ανατολή, στην επέκταση της επιρροής του ΝΑΤΟ και την αντιμετώπιση των προσπαθειών της Ρωσίας και του Ιράν να διαταράξουν την παγκόσμια τάξη. Επιπλέον, η Τουρκία αποτελεί ζωτικής σημασίας εταίρο στην επίτευξη σταθερότητας και ασφάλειας στη Μέση Ανατολή. Στο πλαίσιο αυτό οι προσπάθειες θα επικεντρωθούν στην αύξηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Τουρκίας, στη συνεισφορά της, στη συνεργασία και διαλειτουργικότητα - ως εταίρος στο ΝΑΤΟ και σε διμερές επίπεδο (...) Εχοντας τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ και γεωγραφική θέση στη νοτιοανατολική πλευρά της συμμαχίας, η Τουρκία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην περιφερειακή ασφάλεια, ιδίως στο Αφγανιστάν. Η Τουρκία μπορεί να διαδραματίσει θετικό ρόλο στις εταιρικές σχέσεις με μέλη και μη μέλη του ΝΑΤΟ σε κρίσιμους τομείς όπως η αποτροπή της ρωσικής κακής επιρροής, οι διαλειτουργικές άμυνες, η διατήρηση της ισορροπίας εξουσίας στη Μαύρη Θάλασσα και σε άλλες πολυμερείς ειρηνευτικές και διεθνείς ανθρωπιστικές επιχειρήσεις σε τομείς μεγάλης σημασίας για τα συμφέροντα των ΗΠΑ»!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΝΑΤΟικότερη του ΝΑΤΟ

Η Τουρκία παραμένει «ο ισχυρός εταίρος στην περιοχή» και η Ελλάδα «ηγετική δύναμη στα Βαλκάνια». Ετσι μοιράζονται οι ρόλοι των δύο χωρών στις εκθέσεις του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών. Ετσι, γίνεται το «παιχνίδι» ανάμεσα στους δύο ΝΑΤΟικούς συμμάχους και οι λαοί έχουν μπει σε μεγάλες περιπέτειες.

Η ελληνική αστική τάξη έχει τους δικούς της στόχους στο πλαίσιο της «στρατηγικής αναβάθμισης», όπως και η τουρκική. Αυτό υπηρέτησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αυτό υπηρετεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που έχει γίνει Αμερικανότερη των Αμερικανών και ΝΑΤΟικότερη του ΝΑΤΟ, «προτιμώμενος εταίρος», όπως λέει ο Αμερικανός πρέσβης Πάιατ.

Η κυβέρνηση προσδοκά να μεγαλώσει την προίκα της στην υπηρεσία των ΝΑΤΟικών σχεδίων, κι αυτό αποδεικνύεται από πλήθος στοιχείων, μεταξύ των οποίων διακρίνονται οι δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ τον Οκτώβρη του 2017 και η συνάντηση με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ, όπως δήλωσε, αλλά και ο «Στρατηγικός Διάλογος» με τις ΗΠΑ, το Δεκέμβρη του 2018, όπου η κυβέρνηση πραγματικά τα έδωσε όλα!

Τα έργα και οι ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε για 4 χρόνια υπουργό Αμυνας τον πρόεδρο του ακροδεξιού κόμματος ΑΝΕΛ, είναι κριτήριο για κάθε εργαζόμενο, για κάθε άνθρωπο που αισθάνεται αριστερός.

• Προωθεί με φανατισμό τους σχεδιασμούς για την ισχυροποίηση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, με στόχο την αποδυνάμωση της επιρροής της Ρωσίας, κι αυτόν το στόχο υπηρετεί και η συμφωνία των Πρεσπών.
• Αναβαθμίζει την παρουσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη βάση της Σούδας, που εκπληρώνει πολύ σημαντικό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ενισχύει και επεκτείνει τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις σε όλη τη χώρα στην Ελλάδα.
• Συμμετέχει σε πλήθος ΝΑΤΟικών ασκήσεων και στρατιωτικών αποστολών σε άλλες χώρες, συνεργάζεται στρατιωτικά με το Ισραήλ, που δολοφονεί τον Παλαιστινιακό λαό και απειλεί τους λαούς τις περιοχής. Παίρνει μέρος στη λεγόμενη «εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας», που αποτελεί μέσο επεμβάσεων και πολέμων εναντίον χωρών και λαών της περιοχής, πρωτοστατεί για την ένταξη νέων μελών στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όπως κάνει με τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων.

Στην πράξη η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μπαίνει στο επίκεντρο των οξυμένων ανταγωνισμών στην περιοχή, που περιέχουν και τον ανταγωνισμό με την Τουρκία.

Η κυπριακή κυβέρνηση βαδίζει στα ίδια χνάρια. Υπέγραψε το Νοέμβρη «Δήλωση Προθέσεων» με τις ΗΠΑ στον τομέα της «ασφάλειας». 

Και εν μέσω έντονων παρεμβάσεων των Αμερικανών και της ΕΕ, που έχουν πέσει με τα μούτρα στα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ, διαμορφώνεται το έδαφος για νέες διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό στη βάση της διχοτομικής λύσης δύο «συνιστώντων» κρατών, που θα διαιωνίσει τις συνέπειες της τουρκικής κατοχής.

Για την επιβολή μιας τέτοιας λύσης πρωτοστατεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που διά στόματος Τσίπρα τολμάει να καλεί σε βαθύτερη ευρωατλαντική εμπλοκή, παρουσιάζοντας τη συμφωνία των Πρεσπών ως μοντέλο επίλυσης διαφορών, και ενώ είναι γνωστό ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ (2004) και οι παρεμβάσεις του αμερικανικού παράγοντα συντηρούν την κατοχή και οδήγησαν στο διχοτομικό «σχέδιο Ανάν» το 2004, που απέρριψε ο κυπριακός λαός.

Ορισμένα συμπεράσματα:

Πρώτο, οι παραπάνω εξελίξεις μαρτυρούν ότι στις συνθήκες του καπιταλισμού, μέσα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και με την πολιτική των αστικών κυβερνήσεων βασανίζεται ο λαός μας και οι άλλοι λαοί, διεξάγονται πόλεμοι.

Σήμερα, που το ΝΑΤΟ είναι στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο (επιχείρηση «Sea Guardian») και η ΕΕ επεκτείνει τη δράση της με εργαλεία την «Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας» και τη «Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία» (PESCO), στην οποία συμμετέχει και η Ελλάδα, εντείνονται οι τουρκικές απειλές και η χώρα μας γίνεται στόχος.

Σήμερα πρέπει να υπολογιστεί καλά ότι το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο αλλά το αντιμετωπίζει ως επιχειρησιακό πεδίο για να κινείται απρόσκοπτα, τροφοδοτώντας την τουρκική επιθετικότητα, την οποία δικαιολογούν προκλητικά οι Αμερικανοί, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

Ενώ προωθείται η συνεργασία των κυβερνήσεων της Ελλάδας, του Ισραήλ, της Κύπρου και της Αιγύπτου για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και τον αγωγό «East Med» με την επίβλεψη των ΗΠΑ, την ίδια ώρα ενισχύεται το ενεργειακό σχέδιο της τουρκικής αστικής τάξης στην περιοχή και οξύνονται οι ανταγωνισμοί.

Συνεπώς, ο λαός πρέπει να διακρίνει τους πραγματικούς κινδύνους, που βρίσκονται στην εξουσία του κεφαλαίου, στη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στις συμμαχίες της αστικής τάξης, να ξεπεράσει αναστολές και να μην αποδεχθεί εκβιασμούς. 

Αντίθετα, να πιστέψει στη δύναμή του και με ισχυρό ΚΚΕ, με Κοινωνική Συμμαχία, να αλλάξει το συσχετισμό δυνάμεων και να ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για να αποδεσμευτεί η χώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ για να προωθηθούν σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με άλλες χώρες και λαούς. 

Αυτός ο δρόμος απαντά σε ερωτήματα και ανησυχίες και προφυλάσσει από την υποταγή που καλλιεργούν τα κόμματα του κεφαλαίου. Αυτός ο δρόμος έχει επιβεβαιωθεί από την ιστορική πείρα, που δείχνει ότι με τη λαϊκή πάλη έχουν ηττηθεί δυνάστες και εκμεταλλευτές των λαών.

Δεύτερο, αποτελεί προσβολή για το λαό μας και τους άλλους λαούς η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να επιβάλουν τη θέση ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι δυνάμεις «ειρήνης και ασφάλειας» στην περιοχή και ενώ είναι γνωστά τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι στην περιοχή των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Τρίτο, είναι ανυπόστατος ο εφησυχασμός που καλλιεργεί η κυβέρνηση και οι προσεγγίσεις που ερμηνεύουν την τουρκική επιθετικότητα ως αποτέλεσμα «νευρικότητας» ή κινήσεων για εσωτερική κατανάλωση. 

Στην πράξη, είναι σε εξέλιξη η προσπάθεια της τουρκικής αστικής τάξης για την προώθηση της δικής της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» στην περιοχή, αξιοποιώντας την οικονομική - στρατιωτική δύναμη της γειτονικής χώρας και τη γεωγραφική της θέση, διεκδικώντας μεγάλο μερίδιο από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής και έλεγχο στρατηγικών σημείων. 

Στο έδαφος αυτό αντιπαρατίθεται με την ελληνική αστική τάξη.

Τέταρτο, τα πανηγύρια για την προώθηση των ελληνοτουρκικών επιχειρηματικών σχεδίων, και μέσω του «Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας» που ξεκίνησε το 2010, είναι στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και των δύο χωρών. 

Από τις σχέσεις αυτές κερδίζουν ισχυροί οικονομικοί όμιλοι και στην πράξη έχει αποδειχθεί πως είναι αβάσιμη η επιχειρηματολογία ότι η οικονομική συνεργασία προς όφελος των μονοπωλίων θα γίνει καταλύτης για να ξεπεραστούν οι αμφισβητήσεις των ελληνικών συνόρων και να διαμορφωθεί ειρηνικό περιβάλλον.

Πέμπτο, το προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα οξύνεται από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τόσο η τουρκική όσο και η ελληνική κυβέρνηση έχουν τις δικές τους ευθύνες για τη συμμετοχή τους στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

 Η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, που υποστηρίζει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έχει οδηγήσει στον εγκλωβισμό μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα, οι οποίοι ζουν σε άθλιες συνθήκες, και στον διπλό εγκλωβισμό στα νησιά.

Συνολικά, το βασικό στοιχείο αυτών των συναντήσεων (όπως αυτής μεταξύ Τσίπρα και Ερντογάν) είναι το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός τους. 

Τα θέματα που τίθενται στο τραπέζι εξετάζονται από τη σκοπιά των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων και των σχεδίων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και δεν έχουν σχέση με τις αγωνίες και τα προβλήματα των λαών.

Ο διεθνισμός είναι όπλο στα χέρια των λαών

Το ΚΚΕ έχει βαθιά συναίσθηση των ευθυνών του και μεγάλη προσφορά στην πάλη για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, στη σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και την καπιταλιστική εκμετάλλευση, κατά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, μάχεται για την κοινή πάλη των λαών και σημαντικό παράδειγμα αποτελεί η συνεργασία του ΚΚΕ με το ΚΚ Τουρκίας, που σε κοινή ανακοίνωση τον Απρίλη του 2018 αναφέρουν μεταξύ άλλων:

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (ΚΚΤ) και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) απευθύνουν θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό στην εργατική τάξη, στους λαούς των δύο χωρών και της περιοχής μας και τους καλούμε να δυναμώσουμε την κοινή πάλη ενάντια στις αστικές κυβερνήσεις και την αντιλαϊκή πολιτική, στο κεφάλαιο και την εξουσία του, να καταδικάσουμε μαζικά τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και να αναπτύξουμε την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για το σοσιαλισμό που είναι το μέλλον των λαών. Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ παλεύουν για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, στηρίζονται στον προλεταριακό διεθνισμό, στη διεθνιστική αλληλεγγύη και με αυτές τις αρχές αντιμετωπίζουν τις σύνθετες εξελίξεις στην περιοχή μας.

Τα Κόμματά μας εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για τις εξελίξεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και εναντιώνονται σε κάθε περίπτωση θερμού επεισοδίου και πολεμικής εμπλοκής. Εκφράζουν την αντίθεσή τους στις παραβιάσεις των συνόρων στο Αιγαίο και την αμφισβήτηση των διεθνών Συνθηκών που έχουν καθορίσει τα σύνορα στην περιοχή.

Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ υποστηρίζουν τη θέση για μη αλλαγή των συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν και παλεύουν για απεμπλοκή των δύο χωρών από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από ΝΑΤΟικές και άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, απαιτούν να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα μεταξύ τους και έχουν συμφέρον να διεκδικήσουν να ζουν ειρηνικά και να παλεύουν για το δικό τους μέλλον, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Η πείρα έχει αποδείξει ότι η συμμετοχή των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ και η επέκταση αυτού του ιμπεριαλιστικού στρατιωτικού κέντρου στην περιοχή στρέφονται κατά των λαών και της ειρήνης, και τα δύο ΚΚ θα συνεχίσουν την πάλη τους για την αποδέσμευση των χωρών μας από το ΝΑΤΟ.

Η ΕΕ είναι διακρατική ένωση του κεφαλαίου και γίνεται συνεχώς πιο επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα. Τα Κόμματά μας τάσσονται κατά της ένταξης νέων χωρών στην ΕΕ, όπως της Τουρκίας, και υποστηρίζουν το δικαίωμα του κάθε λαού να αγωνίζεται για την αποδέσμευση από αυτήν την ιμπεριαλιστική ένωση, στόχο για τον οποίο παλεύει διαχρονικά, με συνέπεια, το ΚΚΕ.

Τα Κόμματά μας απευθύνονται στους λαούς των δύο χωρών, στους λαούς της περιοχής και τους καλούμε να δυναμώσουμε τον αγώνα κατά του εκμεταλλευτικού συστήματος, που γεννάει κρίσεις, ανεργία, φτώχεια, προσφυγιά, μορφωτική - πολιτιστική υποβάθμιση, επεμβάσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους. 

Να ενισχύσουμε τις προσπάθειες για την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, την Κοινωνική Συμμαχία με τα καταπιεζόμενα από τα μονοπώλια λαϊκά στρώματα, να αναπτυχθεί η ταξική πάλη, η πάλη για την εργατική εξουσία, για το σοσιαλισμό, που στις μέρες μας είναι πιο επίκαιρος και αναγκαίος».

Του
Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ*
*Ο Γιώργος Μαρίνος είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ