Στις 4 Αυγούστου 1936 επιβλήθηκε στην Ελλάδα δικτατορία.
Δημιούργημα της καπιταλιστικής κρίσης, στηρίχτηκε από τους Άγγλους,
σε μια εποχή που η εκμετάλλευση των εργατών από τους μεγαλοαστούς εργοδότες τους οξυνόταν και η φτώχεια μάστιζε τα λαϊκά στρώματα στην πόλη και τους αγρότες στα χωριά.
Κάθε κινητοποίηση αντιμετωπιζόταν με δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας και του στρατού.
Σε πολιτικό επίπεδο οι παλιές κοινοβουλευτικές μέθοδοι δεν προστάτευαν τα συμφέροντα της αστικής τάξης όσο αυτή ήθελε.
Μπροστά στο φόβο της οργάνωσης και ανάπτυξης του εργατικού κινήματος και γενικότερα του δημοκρατικού η κυρίαρχη τάξη και οι ξένες δυνάμεις κατέφυγαν στην επιβολή της δικτατορίας.
Η αρχή έγινε όταν ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ διόρισε τον Ιωάννη Μεταξά ως Υπουργό Στρατιωτικών, η ορκωμοσία του οποίου έγινε στις 5 Μαρτίου 1936. Παράλληλα διάφοροι μοναρχικοί κύκλοι προσπαθούσαν να ματαιώσουν το σχηματισμό κυβέρνησης από το Κόμμα των Φιλελευθέρων επειδή είχε την ανοχή του Παλλαϊκού Μετώπου που είχε συγκροτηθεί με πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Το ΚΚΕ είχε θέσει συγκεκριμένους όρους στο Κόμμα των Φιλελευθέρων, που αποτελούσαν τη συνισταμένη των διεκδικητικών αγώνων των ταξικών συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Στις 13 Απριλίου 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς διορίσθηκε από το παλάτι Πρωθυπουργός διατηρώντας και τη θέση του Υπουργού Στρατιωτικών. Στη συνέχεια ανέλαβε το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και τη Γενική Αρχηγία του Αθλητισμού.
Στο μεταξύ το Κόμμα των Φιλελευθέρων αθέτησε την υπογραφή του και αρνήθηκε να εφαρμόσει το Σύμφωνο με το Παλλαϊκό Μέτωπο
( Σύμφωνο Σοφούλη – Σκλάβαινα).
Το παλάτι παράλληλα προσπαθούσε με κάθε τρόπο να διατηρήσει το θεσμό της βασιλείας και γι’ αυτό η δικτατορία είχε βασικό στήριγμά της τον αγγλόφιλο Γεώργιο Β’ και την ίδια την Αγγλία που υπεράσπιζε τα συμφέροντά της στην περιοχή.
Έτσι ο Ιωάννης Μεταξάς παρά τον θαυμασμό του για τη χιτλερική Γερμανία και την επιθυμία προσέγγισης του Γ’ Ράιχ δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την αγγλική εξάρτηση και κηδεμονία.
Ακολούθησε την αγγλική πολιτική γιατί έτσι του υπαγόρευαν τα συμφέροντα του παλατιού και η αστική τάξη της Ελλάδας.
Η δικαιολογία για την επιβολή της δικτατορίας ήταν ο κομμουνιστικός κίνδυνος.
Η δικτατορία προσπάθησε με κάθε τρόπο να επιβληθεί στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή των Ελλήνων.
Ο εκφασισμός, κυρίως της νεολαίας, ήταν από τις πιο σημαντικές επιδιώξεις της.
Ήθελε να μετατρέψει τους νέους σε οργανωμένους φασίστες,
χωρίς προσωπικότητα και σκέψη,
πειθήνια όργανα του καθεστώτος καλλιεργώντας τον εθνικισμό και το φασισμό στην καθημερινότητά τους και στις σχέσεις τους, ακόμα και τις οικογενειακές.
Για την επίτευξη του σκοπού αυτού ιδρύθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1936 με τον ΑΝ 334/7/10 η Εθνική Οργάνωση Νέων (ΕΟΝ) .
Ο στόχος της ήταν να οργανώσει την ελληνική νεολαία με τα πρότυπα των νέων της Αρχαίας Σπάρτης για τη δημιουργία του Γ΄ Ελληνικού Πολιτισμού
Η νεολαιίστικη οργάνωση του Μουσολίνι «BALLILA» και η αντίστοιχη του Χίτλερ «HITLERJUGEND» ήταν τα πρότυπα της ΕΟΝ.
Η ένταξη στην ΕΟΝ ήταν αρχικά εθελοντική. Το 1937 η δύναμή της αριθμούσε 300 μέλη.
Στις αρχές του 1938, πανελλαδικά έφθανε τις 15.000, απ’ τα οποία το 90% ήταν «επιστρατευμένοι» με συγκαλυμμένη βία.
Εκτός από την προβολή του Γ’ Ελληνικού Πολιτισμού και της Μεγάλης Ιδέας που θα έφερνε ξανά στο προσκήνιο τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία
καλλιεργούσε και την άποψη ότι ο λαός δεν είναι πηγή των εξουσιών, αλλά «αριθμητικό απλώς σύνολο» και ότι «Αρχηγός», «Πατέρας» και «Θεόπνευστος» είναι ο «Ένας».
Επειδή η προσέλευση μελών δεν ήταν ικανοποιητική,
η ένταξη στην ΕΟΝ έγινε υποχρεωτική για όλους τους νέους και τις νέες σε όποια ομάδα ή κατηγορία ανήκαν.
Αίτηση εγγραφής στην ΕΟΝ
Στις Ανώτερες Σχολές και στα Γυμνάσια συγκροτήθηκαν οι πρώτες φασιστικές φάλαγγες. Οι νέοι από 12 μέχρι 25 χρονών υποχρεώνονταν να υπογράψουν ομαδικά και «αυθόρμητα» την αίτηση εγγραφής στην ΕΟΝ δίνοντας συγχρόνως και όρκο:
«Εν ονόματι της Αγίας, ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος, ορκίζομαι ότι θα διαφυλάττω πίστιν εις τον Θεόν, εις τον Βασιλέα και εις την Πατρίδα, ότι θα διαφυλάττω πίστιν εις τον Αρχηγόν Α.Β.Υ. Διάδοχον του Θρόνου και Εθνικόν Κυβερνήτην και Γενικόν Επιθεωρητήν,
θα πειθαρχώ απολύτως εις πάσαν αυτού διαταγήν,
ότι θα αγωνιστώ παντού και πάντοτε δια πασών των δυνάμεων μου υπέρ των Εθνικών Ιδανικών, υπέρ των ιδεολογικών, πολιτικών, κοινωνικών και ηθικών αρχών της 4ης Αυγούστου.
Να υπερασπίζομαι τας Σημαίας και να υπακούω εις πάντα ανώτερόν μου, εις τους Νόμους και Διατάξεις του Κράτους και της Οργανώσεως και ότι τον όρκον μου αυτό θα τηρήσω επί θυσία και της ζωής μου ακόμη.»
Ο Μεταξάς ως Υπουργός Παιδείας με αυστηρές διαταγές υποχρέωνε την εγγραφή όλων των μαθητών και φοιτητών στην ΕΟΝ.
Τον Αύγουστο του 1940 η ΕΟΝ αριθμούσε 1.000.000 μέλη από τα οποία οι 600.000 ήταν μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές.
Το σχολείο και γενικά η εκπαίδευση αποτέλεσαν πρόσφορο έδαφος για να καλλιεργηθεί η φασιστική προπαγάνδα.
Τα ποσοστά δαπανών για την Παιδεία έπεσαν δραματικά και η παρεχόμενη εκπαίδευση φτώχυνε σε ποιότητα.
Ο αριθμός των μαθητών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση μειώθηκε σημαντικά και ακόμη περισσότερο δυσκόλεψε η πρόσβαση στην Τριτοβάθμια.
Σκοπός ήταν να μορφωθούν όσο γίνεται λιγότερα παιδιά από τις λαϊκές τάξεις και να εξαρτώνται όσο γίνεται περισσότερο από τη συμμετοχή τους στην ΕΟΝ για την εξεύρεση εργασίας..
Στο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο συνέβαλε και η εκπαιδευτική πολιτική του Μεταξά ως Υπουργού Παιδείας.
Καθιέρωσε το 8τάξιο Γυμνάσιο υποχρεώνοντας τα παιδιά να δίνουν εξετάσεις από το Δημοτικό στο Ημιγυμνάσιο και στη συνέχεια άλλες εξετάσεις για το Γυμνάσιο.
Κατάργησε τα μικτά σχολεία προτρέποντας συγχρόνως τα κορίτσια να παντρεύονται και να γίνουν καλές νοικοκυρές και σύζυγοι.
Τα σχολικά κείμενα μεταφράστηκαν στην καθαρεύουσα,
αφαιρέθηκε κάθε τι προοδευτικό και προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις της δικτατορίας και της σχετικής με αυτήν προπαγάνδας.
Εισήχθηκε για πρώτη φορά το μάθημα της Οικιακής Οικονομίας που θεωρήθηκε σημαντικό στη «διαπαιδαγώγηση» των κοριτσιών προκειμένου να εκπληρώσουν σωστά το ρόλο τους ως σύζυγοι, μητέρες και νοικοκυρές.
Μια σειρά διδακτικών βιβλίων απαγορεύτηκαν ακόμη και αν ήταν αρχαιοελληνικά όπως ο Επιτάφιος του Περικλή. Συγχρόνως κυκλοφόρησε κατάλογος απαγορευμένων συγγραφέων και βιβλίων.
Ο νέος έπρεπε να είναι καλός σκαπανέας και καλός φαλαγγίτης, να πηγαίνει στις συγκεντρώσεις της Τετάρτης και της Κυριακής στις οποίες διδασκόταν ηθική αγωγή «ντυμένη» με αντικομμουνιστικό περίβλημα.
Επιπλέον η πρόοδος στο Γυμνάσιο ή στο Πανεπιστήμιο εξαρτιόταν απ’ τη συμμετοχή στις λαμπαδηφορίες των νέων με χλαμύδες.
Όλα αυτά επιδεινώθηκαν με την επικράτηση στα σχολεία και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα ανθρώπων του καθεστώτος ή απλά αδιάφορων αφού οι δημοκρατικοί και αριστεροί εκπαιδευτικοί απολύθηκαν, φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν. Η εκκλησία υπήρξε ο μεγάλος σύμμαχος της δικτατορίας.
Εκείνο που ενδιέφερε το καθεστώς ήταν να απομακρυνθούν οι νέοι από την επιθυμία της μόρφωσης
για να μπορεί πολύ εύκολα να ελέγχει τη σκέψη και τη συνείδησή του.
Οι νέοι χωρίζονταν ανάλογα με την ηλικία τους. Οι μεγαλύτεροι εντάσσονταν στα Τάγματα Εργασίας με διαφορετική στολή. Τα Τάγματα Εργασίας ήταν οργανωμένα με πρότυπο τα Τάγματα Εφόδου του Χίτλερ. Υπεύθυνος ήταν ο Υπουργός Πρωτευούσης Κ.Κοτζιάς.
Η στρατιωτική εκπαίδευση των σκαπανέων – μικρών μαθητών από την ΕΟΝ
Οι μικρότεροι, μαθητές του Δημοτικού και των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου χωρίζονταν σε σκαπανείς και σκαπάνισσες, οι μεγαλύτεροι μαθητές και οι φοιτητές σε φαλαγγίτες και φαλαγγίτισσες.
Υπεύθυνοι για την αυστηρή τήρηση των διαταγών ορίσθηκαν οι εκπαιδευτικοί ενώ εμμέσως απειλούνταν οι γονείς που διαφωνούσαν με την ένταξη των παιδιών τους στην ΕΟΝ.
Ιδιαίτερα καθήκοντα δόθηκαν στους καθηγητές Σωματικής Αγωγής οι οποίοι ήταν οι φαλαγγάρχες, υπεύθυνοι για την ΕΟΝ. Αυτοί είχαν και προνομιακή μισθολογική μεταχείριση. Η Γυμναστική έγινε το βασικό μάθημα. Αν κάποιος μαθητής αποτύχαινε στη Γυμναστική και σ’ ένα άλλο δευτερεύον μάθημα έχανε τη χρονιά του.
Επίσης όποιος είχε 20 απουσίες από τις συγκεντρώσεις της ΕΟΝ έχανε τη χρονιά του.
Για να προσληφθεί σε οποιαδήποτε δουλειά ένας νέος ήταν απαραίτητο να είναι μέλος της ΕΟΝ.
Με τον Αναγκαστικό Νόμο 334 η ΕΟΝ αποκτά νομική υπόσταση. Διοικείται από Ανώτατο Διοικητικό Συμβούλιο στο οποίο προεδρεύει ο Ιωάννης Μεταξάς και αναπληρώνεται από τον Κυβερνητικό Επίτροπο Αλεξ. Κανελλόπουλο.
Με τη εγκύκλιο αριθμ 3973/ 21.12.1938 του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων η φασιστική οργάνωση ενσωματώθηκε στον κρατικό μηχανισμό και απέκτησε δικό της ραδιοφωνικό σταθμό καλύπτοντας τα λειτουργικά της έξοδα και τη μισθοδοσία των στελεχών της από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δεν την έλεγχε κανείς και δεν απολογιόταν σε κανέναν.
Με Αναγκαστικό Νόμο πάλι, το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών, η ΧΑΝ, η ΧΕΝ, η Φιλική Εταιρία Νέων,
λογοτεχνικές ομάδες νέων και πολιτιστικοί σύλλογοι διαλύθηκαν και ενσωματώθηκαν στην ΕΟΝ.
Τα περιουσιακά στοιχεία αυτών των συλλόγων κατασχέθηκαν και περιήλθαν στα ταμεία της οργάνωσης.
Επιπλέον το φασιστικό καθεστώς είχε καθιερώσει την απονομή στους φαλαγγίτες «Τιμητικών Ευσήμων» προκειμένου να δημιουργήσει καλές εντυπώσεις και να αναδείξει το «εθνοχριστιανικό έργο» της ΕΟΝ.
Τα πρώτα στελέχη της προέρχονταν κυρίως από την Εθνική Ένωση Ελλάδος (ΕΕΕ), φιλοναζιστική οργάνωση με έντονη αντικομμουνιστική δράση.
Στη συνέχεια πλαισιώθηκε από διάφορα εθνικιστικά και τυχοδιωκτικά στοιχεία.
Το 1939 ο διάδοχος Παύλος έγινε Γενικός Αρχηγός της ΕΟΝ
και οι πριγκίπισσες Φρειδερίκη και Ειρήνη τοποθετήθηκαν Γενικές Επιθεωρήτριες των γυναικείων σχηματισμών της ΕΟΝ.
Η ΕΟΝ έκλεψε τον τίτλο ΝΕΟΛΑΙΑ, που κατείχε το δημοσιογραφικό όργανο της ΟΚΝΕ από τον Αύγουστο του 1922
Τον Οκτώβρη του 1938 κυκλοφόρησε το περιοδικό της ΕΟΝ με το όνομα «Νεολαία», που θεωρείται ότι δόθηκε σκόπιμα και με παραπλανητικό σκοπό καθώς με αυτό το όνομα εξέδιδε το περιοδικό της η ΟΚΝΕ από τον Αύγουστο του 1922.
Η αγορά του περιοδικού ήταν υποχρεωτική όχι μόνο από τα μέλη αλλά και απ’ όλους τους Οργανισμούς και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Η ΕΟΝ ακολουθούσε τη στρατιωτική οργανωτική δομή.
Κάθε νέος φορούσε μαύρη στολή, ίδια σε όλους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για την κατασκευή τους το καθεστώς είχε δαπανήσει 250.000.000 δρχ. όταν ο κρατικός προϋπολογισμός του 1935-1936 ήταν 130.200.000 δραχμές.
Για τις στολές μάλιστα γινόταν και ετήσιος πανελλήνιος έρανος παραμονές Χριστουγέννων «Υπέρ της στολής του Φαλαγγίτου».
Υπήρχε και το «Φαλαγγόσημο».
Έρανοι γίνονταν πολλοί με αναγκαστική μορφή και για τα χρήματα που συγκεντρώνονταν κανείς δεν έδινε λογαριασμό σε κανέναν. Οι αξιωματούχοι της ΕΟΝ αποσπούσαν χρήματα με εκβιασμούς και η κατάχρηση των χρημάτων δεν είχε τελειωμό.
Από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του «πατριωτικού» έργου της ΕΟΝ είναι η διαχείριση των δεμάτων που έστελναν οι συγγενείς των στρατιωτών στον πόλεμο του 1940.
Τα δέματα αυτά είχαν αναλάβει να τα συγκεντρώνουν τα μέλη της ΕΟΝ, αλλά ποτέ δεν έφτασαν στον προορισμό τους, γιατί τα μοιράζονταν οι διάφοροι βαθμούχοι.
Το σκάνδαλο ξέσπασε όταν πουλούσαν τα μάλλινα είδη στο Μοναστηράκι και στο Βαρδάρη προς 200 δραχμές.
Με την κατάρρευση του Μετώπου ανακαλύφθηκαν ολόκληρες αποθήκες γεμάτες με τα δέματα αυτά.
Η δικτατορία καλλιεργούσε μια λαϊκίστικη φιλοσοφία. Αν και υπερθεμάτιζε το ρόλο της οικογένειας μέσα από το σύνθημα Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια , προωθούσε ένα δικό της πατριαρχικό και απολυταρχικό πρότυπο σύμφωνα με το οποίο ο πατέρας είναι ο δυνατός και η γυναίκα είναι η νοικοκυρά του σπιτιού και αυτή που γεννά παιδιά για το Έθνος χωρίς μόρφωση και άλλες ικανότητες.
Τα μέλη της ΕΟΝ χαιρετούσαν με υψωμένο το δεξί χέρι και ενωμένα τα δάκτυλα της παλάμης, όπως οι χιτλερικοί και οι φασίστες του Μουσολίνι.
Ο χαφιεδισμός και η τρομοκρατία κυκλοφορούσαν νόμιμα.
Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο Κ. Μανιαδάκης, έλεγχε τα πάντα.
Μια μορφή πίεσης και εκβιασμού σε όσους δεν είχαν γραφτεί στην ΕΟΝ ήταν η σίτιση και η εργασία «εκ περιτροπής»,
δηλαδή δεν μπορούσαν να τρώνε και να δουλεύουν καθημερινά όπως τα μέλη της ΕΟΝ.
Στη διάρκεια της Κατοχής η ΕΟΝ εξαφανίστηκε.
Αυτό δείχνει ότι δεν ενέπνευσε την πλειονότητα των νέων.
Εξαίρεση αποτελούν εκείνοι οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς με την ιδιότητα των αξιωματικών της Ειδικής Ασφάλειας και των Ταγματασφαλιτών.
Το σκίτσο του Ι. Μεταξά δημοσιευμένο στο Ριζοσπάστη της 11ης Μαΐου 1936 μετά τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης
Σε αυτή τη βίαιη οργάνωση της νεολαίας αντιδρά η ΟΚΝΕ, η οποία έθεσε δύο στόχους:
α) να δημιουργηθεί Αντιδικτατορικό Μέτωπο των οργανώσεων της νεολαίας και
β) να παλέψει εναντίον της φασιστικής ΕΟΝ.
«Νέοι κομμουνιστές δώστε το παράδειγμα και σχηματίστε μαζί με όλες τις μη φασιστικές οργανώσεις το Ενιαίο Μέτωπο ενάντια στη φασιστική οργάνωση της νεολαίας. Αυτό είναι το κύριο καθήκον της στιγμής…
…Εμείς θα νικήσουμε κι όχι ο δικτάτορας Μεταξάς. Το μέλλον ανήκει στη νεολαία». (Από το μήνυμα της ΟΚΝΕ στην εφημερίδα «Νεολαία» στις 3 Δεκεμβρίου 1936)
Στις 4 Δεκεμβρίου 1936 η Κομμουνιστική Νεολαία της Αθήνας και η Σοσιαλιστική Πρωτοπορία της Αθήνας αποφάσισαν να δημιουργήσουν ενιαίο μέτωπο πάλης κατά του φασισμού αλλά να αγωνιστούν παράλληλα για τις οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές ανάγκες της νεολαίας.
Στο μέτωπο προσχώρησαν και άλλες οργανώσεις. Αρχικά εξέδιδε την «Ελευθερία» και αργότερα τη «Φλόγα».
Η δημιουργία του μετώπου είχε μεγάλη απήχηση στην ελληνική νεολαία και την ξεσήκωσε κατά της δικτατορίας.
Μέσα στη μαυρίλα και την καταχνιά οργάνωσαν φοιτητικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για την απόλυση των προοδευτικών καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθήνας και Θεσσαλονίκης,
αντιδικτατορικές εκδηλώσεις με την ευκαιρία της 25ης Μαρτίου και της άφιξης του Γάλλου Υπουργού Παιδείας για την 100ετηρίδα του Πανεπιστημίου της Αθήνας,
συγκέντρωση στα Προπύλαια για την αποδοκιμασία του εκπροσώπου της χιτλερικής Γερμανίας και στο Στάδιο κατά τη διάρκεια φοιτητικών αγώνων.
Το τίμημα ήταν ακριβό καθώς η Ασφάλεια έκανε επιθέσεις εναντίον τους, χτυπώντας τους, συλλαμβάνοντας και φυλακίζοντας πολλούς από αυτούς τους νέους.
Η ΕΟΝ διαλύθηκε στις 2 Μαΐου 1941 με την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς.
Ο ξεσηκωμός του ελληνικού λαού εναντίον των κατακτητών
και η οργάνωση της αντίστασης κυρίως μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ για τη νεολαία δείχνουν ότι τα σχέδια του Μεταξά για τον εκφασισμό της απέτυχαν.
Για τον χαρακτήρα της οργάνωσης αυτής στις 12 Μαρτίου 1939 δημοσιεύτηκε στον παράνομο Ριζοσπάστη κείμενο που περιλαμβάνεται στην απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για την κατάσταση της νέας γενιάς και τα καθήκοντά της:
«… Απ’ την 4η Αυγούστου 1936, που πραξικοπηματικά κατέλαβε την εξουσία, με τη δημαγωγία, την απάτη και την τρομοκρατική βία,
αγωνίζεται να καθυποτάξει τη νέα γενιά στους αντιλαϊκούς και αντεθνικούς σκοπούς της.
Με τη συγκατάθεση και ενεργητική υποστήριξη του θρόνου δημιούργησε τη νεογενιτσαρική οργάνωση ΕΟΝ
και μέσω αυτής διαφθείρει τη νεολαία εθνικά,
τη διαπαιδαγωγεί με τα βαρβαρώδη ιδεώδη του τσεκουριού, του χαφιεδισμού, της κατασκοπείας και εθνικής προδοσίας.
Η δικτατορία με το βίαιο παιδομάζωμα των νέων στην ΕΟΝ επιδιώκει να διαφθείρει τη νέα γενιά, να δημιουργήσει μαχητική φασιστική οργάνωση, ν’ αναδείξει στελέχη για να πλαισιώσει το φασιστικό κράτος της, την αστυνομία και το στρατό, να συγκροτήσει πιστά τυφλά σώματα πραιτωριανών δολοφόνων που τα χρειάζεται για να πνίγει τον αντιδικτατορικό αγώνα του λαού μας.
Η πλατειά μάζα των παιδιών του ελληνικού λαού μπαίνοντας στις γενιτσαρικές οργανώσεις της ΕΟΝ χάνουν την προσωπική τους ελευθερία, υποτάσσονται κάτω απ’ την κτηνώδη πειθαρχία των διορισμένων και εμμίσθων αξιωματούχων , δέρνονται, ξευτελίζονται απ’ αυτούς και μεταβάλλονται σε άβουλη μάζα δούλων.
Παρά την αιματηρή τρομοκρατία ο ελληνικός λαός και η νέα γενιά δεν έπαψαν ν’ αντιδρούν στο βίαιο φασιστικό παιδομάζωμα,
γι’ αυτό η αντιλαϊκή βασιλομεταξική δικτατορία έβαλε στη διάθεση της ΕΟΝ ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό.
Νόμοι, ασφάλειες, χωροφυλακή, σχολεία, εκκλησία, φασίστες αξιωματικοί, «οίκος του αγρότου»
και τα κρατικοποιημένα συνδικάτα χρησιμοποιούνται και τρομοκρατούν τους Έλληνες γονείς
με το διώξιμο από τη δουλειά, το ξύλο και την εξορία, αποκλείουν τα παιδιά από τα σχολεία και τα διώχνουν απ’ την δουλειά, μόνο και μόνο για να αναγκαστούν να υποκύψουν και να μπουν στην λεγόμενη “Εθνική Οργάνωση Νεολαίας”».
🤔
