Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

12 Ιανουαρίου, 2017

φωτοντοκουμέντα για την "νέα Αυριανή" της Πάτρας "Πελοπόννησος"

Η ΄΄Νέα Αυριανή΄΄ της Πάτρας (τη λένε και ΄΄Πελοπόννησος΄΄) αγωνιωδώς αναζητεί ευκαιρία τις τελευταίες ημέρες, να αποδώσει ευθύνες στη δημοτική Αρχή για ανύπαρκτα προβλήματα με αφορμή την κακοκαιρία.

Αφού δεν της δόθηκε η ευκαιρία να σπεκουλάρει με το ορεινό δίκτυο του Δήμου , το οποίο κρατήθηκε ανοικτό παρά τις έντονες χιονοπτώσεις, ΄΄ανακάλυψε΄΄ πως κάποια σχολεία έκλεισαν επειδή ο Δήμος δεν φρόντισε να προμηθευτούν με πετρέλαιο, με αποτέλεσμα να τουρτουρίζουν από το κρύο οι μαθητές.
Αυτή η ανυπόστατη ΄΄πληροφορία΄΄ διαψεύστηκε αμέσως από τη δημοτική Αρχή, αλλά σήμερα, οι λεβέντες της ΄΄Π΄΄ επανήλθαν δριμύτεροι.
 Δημοσιεύουν λίστα με σχολεία που τάχα έκλεισαν, λόγω έλλειψης θέρμανσης. Όμως, την απάντηση στον κιτρινισμό, δίνουν με έγγραφες δηλώσεις τους οι διευθυντές των σχολείων που αναφέρονται στη ψευτολίστα, αποδοκιμάζοντας τα δημοσιεύματα.

Μόνο που αυτές τις έγγραφες δηλώσεις διάψευσης, η ΄΄Π΄΄ τις έκανε γαργάρα...

«Novartis»:Νοικοκύρη μου Θες ακόμη ελεύθερη αγορά ;


Η συνταγή «Novartis»




από ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ • 12/1/2017

Η υπόθεση «Novartis», στην Ελλάδα, φαίνεται πως είναι ακόμα στην αρχή. Μετά και τη νέα προκαταρκτική έρευνα, για διερεύνηση οικονομικών εγκλημάτων από στελέχη της φαρμακευτικής εταιρείας, έχει ανοίξει η δημόσια συζήτηση. 

Η περιγραφή μοιάζει γνωστή: Μίζες, επίσημα και ανεπίσημα «κυκλώματα» που εξυπηρετούνται, και πιθανή εμπλοκή πολιτικών προσώπων.

Η απαραίτητη έρευνα, με τους τρόπους που προβλέπεται, θα οδηγήσει σε πραγματικά δεδομένα. 
Με βάση αυτά να αποδοθούν οι ευθύνες που αναλογούν χωρίς εκπτώσεις και συγκαλύψεις , να έρθουν στο φως της δημοσιότητας τα στοιχεία, να «μπούνε στη φυλακή τα λαμόγια». 
Ναι, σε όλα αυτά. 

Ένα, λοιπόν, το (απαραίτητο) κρατούμενο.

Από εκεί και πέρα υπάρχει η γνωστή πραγματικότητα, για την οποία δεν χρειάζεται προκαταρκτική έρευνα για να αποδειχθεί. 
Τα στοιχεία μιλούν μόνα τους:
«Με δεδομένο ότι η συνταγογράφηση φαρμάκων θα φτάσει παγκοσμίως το 1,5 τρισ. δολάρια στην επόμενη πενταετία, αντιλαμβάνεται κανείς ότι όλες οι εταιρείες του χώρου θέλουν ένα μεγάλο κομμάτι από αυτήν την πίτα (…)
ο όμιλος Novartis διαθέτει εταιρείες σε πολλά σημεία του κόσμου, στις οποίες εργάζονται συνολικά 118.700 εργαζόμενοι (στοιχεία 2015)(…)
Αν δει κανείς αναλυτικά την πορεία της Novartis από τη στιγμή της ίδρυσης της έως σήμερα, θα διαπιστώσει ότι βασίστηκε σε μια ιδιαίτερα επιθετική πολιτική εξαγορών άλλων εταιρειών και μέσα σε 20 χρόνια κατάφερε να φτάσει στην κορυφή της φαρμακευτικής αγοράς». («Τα γενόσημα σκάνδαλα της Novartis ανά την υφήλιο» – Εφημερίδα των Συντακτών 6/1/2017 – Δημήτρης Τερζής).

Τα στοιχεία δείχνουν πως η πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία, με βάσεις στη Βασιλεία της Ελβετίας και τη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ αποτελεί ένα ολόκληρο «κράτος» στην παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα στην αγορά του φαρμάκου.

Ας σταθούμε λίγο σε αυτό: Η «αγορά του φαρμάκου».

Τα φάρμακα, ένα ακόμα εμπόρευμα στον καπιταλισμό, είναι πεδίο ανταγωνισμού με τεράστια ποσά και συμφέροντα, που συγκρούονται, σε όλο τον κόσμο.

Το φάρμακο, το μέσο με το οποίο μπορούν να σωθούν ανθρώπινες ζωές και να προληφθούν ασθένειες, είναι ένα πανάκριβο αντικείμενο για χοντρές μπίζνες. 

Κάπως έτσι φαίνεται «φυσιολογικό» (;) να ακούει κανείς καταγγελίες για προώθηση των προϊόντων φαρμακευτικών εταιρειών, από δίκτυο γιατρών και στελέχη του χώρου της Υγείας, ακόμα και πολιτικών προσώπων που μπορεί να καλύπτουν και να ενισχύουν το εκάστοτε «κύκλωμα».

Ας το πάμε λίγο ανάποδα. Γιατί στους περισσότερους τα «μεγάλα σκάνδαλα» φαίνονται «φυσιολογικά»; Ίσως γιατί εκτιμάται πως όταν διακινούνται εκατομμύρια κι εκατομμύρια, τότε θεωρείται «επόμενο» κάποιοι να «τρώνε». 
Είναι «επόμενο» με βάση το …αόρατο χέρι της «αγοράς» που έχει ως υπέρτατο «νόμο» το κέρδος. 

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μέσα στο χώρο της Υγείας, για να παρατηρήσει το «μεγάλο φαγοπότι» των φαρμακευτικών εταιρειών. Το επίσημο, το «νόμιμο» «μεγάλο φαγοπότι», όχι το εκείνο που εξετάζεται κάθε φορά, όταν «σκάει» ένα σκάνδαλο. 

Ας αποδοθούν ευθύνες λοιπόν, ας φτάσει «το μαχαίρι στο κόκκαλο…». 
Θα είμαστε από τους πρώτους που θα πούμε συγχαρητήρια, εάν και όταν αυτό γίνει. 
Τα παραδείγματα του παρελθόντος, σε ανάλογες περιπτώσεις, δεν έχουν δείξει κάτι τέτοιο, αλλά ας πούμε ότι αυτή τη φορά θα είναι αλλιώς. 

 Να λάβουμε βέβαια υπόψη πως συνήθως δεν φτάνει «το μαχαίρι κόκκαλο» όχι από κάποια γενική κακή διάθεση ή ανικανότητα. 

Δεν φτάνει, συνήθως, διότι υπάρχει -διεθνώς – η σύνδεση των πολυεθνικών με το πολιτικό κατεστημένο. 

Υπάρχει, όμως, κι εκείνο δεν θίγεται, διότι αποτελεί συστατικό μέρος του συστήματος που ζούμε, δηλαδή το «νόμιμο» πάρτι στο χώρος της Υγείας. 
Αυτό που εγκρίνεται ως κανονικό και (κάθε φορά) επιδιώκεται να «ρυθμιστεί».

Έλα, όμως, που δεν «ρυθμίζεται», αλλά γιγαντώνονται οι «Νοvartis». 
Συνήθως, μάλιστα, όταν υπάρχει κάποιο δυσάρεστο αποτέλεσμα για τις «Νovartis» 
αυτό δεν το φέρει η απόδοση ευθυνών, αλλά ο «ανταγωνισμός», 
δηλαδή το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» μεταξύ των «Novartis». 

Έτσι, τα φάρμακα, το μέσο με το οποίο μπορούν να σωθούν ανθρώπινες ζωές και να προληφθούν ασθένειες, μένουν στα χέρια των «Novartis». 

Έτσι, χάνονται ανθρώπινες ζωές, 
διότι τα φάρμακα – ως ένα ακόμα εμπόρευμα της «ελεύθερης αγοράς» – 
έχουν τιμή και κέρδος.

Έτσι, η συνταγή «Novartis» μένει αλώβητη, μια συνταγή «νόμιμη» που δεν εκτελείται στα φαρμακεία από τους ασθενείς,
 αλλά στα «άσπρα» και «μαύρα» ταμεία των πολυεθνικών.
Με Λίγα Λόγια: 

τέκνον μου: είδες τον Παπά ;;



Θα μπορούσε να έχει γίνει… αστροναύτης... Παπάς σε χωριουδάκι, αποφάσισε και προτίμησε την επισκοπική μίτρα και την πατερίτσα (ποιμαντορική ράβδος) από την αστροναυτική κάσκα. 
Έγινε, λοιπόν, ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. Για την περίπτωση που σας ενδιαφέρει είναι ο εκατοστός δέκατος έβδομος (117ος) από τον απόστολο Παύλο. Τώρα πως το μετράνε, είναι απορίας άξιο.

Ο μητροπολίτης, κύριος Νικόλαος Χατζηνικολάου, είναι σπουδαγμένος άνθρωπος, με εντυπωσιακό βιογραφικό. 
Σπούδασε Φυσική στο ΑΠΘ, Αστροφυσική στο Harvard και Μηχανολογία στο MIT. Απόκτησε μεταπτυχιακά και διδακτορικά σε Ιατρική, Μαθηματικά και Αστρονομία. Διετέλεσε μέχρι και επιστημονικός συνεργάτης της NASA.

Θα μπορούσε να έχει γίνει… αστροναύτης. Ένας φυσικός, ένας γιατρός, ένας μηχανικός έστω.

Παραδόξως, η αιτιοκρατία της Φυσικής και των άλλων επιστημών, οι γνώσεις βιολογίας που απόκτησε, η Θεωρία της Εξέλιξης – που δεν μπορεί, κάτι θα πήρε το αυτί του, δεν στάθηκαν ικανές να καλύψουν τις επιστημονικές και φιλοσοφικές ανησυχίες του.

Δεν κατάφερε να παρασυρθεί από την ανίερη στάση πλήθους άλλων επιστημόνων, υβριστών, που χρειάστηκε να παίξουν το κεφάλι τους – πολλοί το έχασαν (εντελώς… δικαιολογημένα), στην προσπάθειά τους να στηρίξουν την επιστήμη, ενάντια σε ιερά και όσια. Ίσως δεν έτυχε να σταθεί κάτω από κάποια μηλιά – ενδεχομένως λόγω της βιβλικής απέχθειας προς το συγκεκριμένο φρούτο, ώστε ο πίπτων επί της κεφαλής του καρπός (ανάλογο γεγονός εικάζεται για τον Νεύτωνα), να τον αφυπνίσει επιστημονικά και να τον παρασύρει θεολογικά. Άλλωστε, η σχέση του με τα μήλα έχει πληρωθεί με το δάγκωμα της Εύας, όπως αυτό απεικονίζεται στους υπολογιστές της Apple, που καλό είναι να τους αποφεύγουμε.

Αντιθέτως, οδηγήθηκε στη θεολογία και προϊόντος του χρόνου, αναρωτήθηκε «αν ήθελε να γίνει ένας πανεπιστήμων, ένας οικογενειάρχης με πολλά σπίτια…» (βλέπετε είναι απολύτως συνηθισμένο οι οικογενειάρχες να έχουν πολλά σπίτια, σ’ αυτή τη χώρα) ή «ένας παπάς σε χωριουδάκι».

Παπάς σε χωριουδάκι, αποφάσισε και προτίμησε την επισκοπική μίτρα και την πατερίτσα (ποιμαντορική ράβδος) από την αστροναυτική κάσκα. 
Έγινε, λοιπόν, ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. Για την περίπτωση που σας ενδιαφέρει είναι ο εκατοστός δέκατος έβδομος (117ος) από τον απόστολο Παύλο. Τώρα πως το μετράνε, είναι απορίας άξιο.

Ως μητροπολίτης, έχει επιδείξει τον αυτονόητο ζήλο για τα εκκλησιαστικά και οξυμένα κοινωνικά ζητήματα και άλλα τινά φιλοσοφικά ερωτήματα, που απασχολούν το ταλαίπωρο ποίμνιο.

Με τη βοήθεια του αμόλυντου επιστημονικού του υποβάθρου και της σχέσης που ανέπτυξε με τον μοναχό και άγιο Παΐσιο και τον τάφο του αγίου Νεκταρίου – όπου συχνά περνά μια ολόκληρη μέρα, στηλίτευσε διάφορα φαινόμενα και δημοσιοποίησε τον προβληματισμό του, ειδικά σε φλέγοντα ζητήματα του θυματοποιημένου από την καπιταλιστική κρίση εκκλησιάσματος.

Από την αθανασία[1] και πώς να την αποκτήσουμε, την πολιτική κηδεία[2], την καύση των νεκρών[3], που δεν είναι ατομικό δικαίωμα των πεθαμένων, αφού πια, είναι τέτοιοι και δεν δύνανται να το στηρίξουν, τα υγιή νεκροταφεία[4] που στερούνται μικροβίων, αφού δεν τα… βλέπουμε, την «υλιστική» και «κατευθυνόμενη» παιδεία[5].

Σχετικά με τη δωρεά οργάνων[6], ανορθώνει το επιστημονικό ανάστημά του και με παρρησία υποστηρίζει πως πρόκειται για ζήτημα που πρέπει να εκφράζεται και όχι να εικάζεται. 
Θέτει έτσι προ των ευθυνών του, τον ευρισκόμενο σε κώμα ασθενή και απαιτεί να συνέλθει, να εκφράσει την θέλησή του για δωρεά των οργάνων του και στη συνέχεια, να ξαναπέσει σε κώμα, με την ησυχία του.

Για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή[7], διατυπώνει την εύλογη ανησυχία του για το μέλλον που θα έχουν τα παραμένοντα κατεψυγμένα έμβρυα, υπενθυμίζοντας βεβαίως, πως η σύλληψη του κάθε ανθρώπου (εννοεί την γονιμοποίηση του ωαρίου κι όχι την σύλληψη από την αστυνομία) είναι θέλημα θεού.
 Γι αυτό ακριβώς, και η συνουσία χωρίς αναπαραγωγή αλλά και η αναπαραγωγή χωρίς συνουσία είναι ανησυχητικές καταστάσεις. 
Ειδικά με την τελευταία παράγραφο είναι σαφής ο υπαινιγμός του, για τον ύποπτο ρόλο των εταιρειών ειδών και μεθόδων αντισύλληψης και την ολέθρια επίδρασή τους στην εργατική τάξη και στους εργαζόμενους της χώρας. 
Χώρια που η αναπαραγωγή χωρίς συνουσία είναι καθαρώς θεϊκή δεξιότητα.

Επίσης και εδώ ακριβώς είναι που αναδεικνύεται περίτρανα το επιστημονικό υπόβαθρο και ο μητροπολίτης – επιστήμων προβαίνει σε επιστημονικά άλματα, καθώς αναφέρεται εκτενώς στην περιγραφή για τη μορφή, τις ιδιότητες και τα «σημάδια της χάριτος, τις αποδείξεις του μαρτυρίου ή τις επιβεβαιώσεις αγάπης» που θα φέρουν και θα κοσμούν τα… αναστημένα σώματά μας, όταν με το καλό επανέλθουμε στον μάταιο τούτο κόσμο[8]
Κατά την γλαφυρή περιγραφή του, την οποία και παραθέτω ολόκληρη, συνεπικουρείται από τους Πατέρες, το βιβλίο της Αποκάλυψης, τον Μέγα Αθανάσιο, τον πρωτομάρτυρα Στέφανο, τον όσιο Σισώη, τον αββά Παμβώ, τις πράξεις Αποστόλων και άλλους ερευνητές και επιστημονικά συγγράμματα και αποτυπώνει με ενάργεια το αναστημένο σώμα. 
Προς επίρρωση δε των λόγων του, αναδεικνύει το κάλλος των λειψανοθηκών, των οστεοφυλακίων και των λειψάνων.

Αλλά ο σεβασμιότατος μητροπολίτης – επιστήμων, υπερέβη εαυτόν. 
Προσφάτως και επί τη ευκαιρία της αρχής του νέου εκκλησιαστικού έτους και εν πλήρη ανησυχία που η Εκκλησία «πορεύεται σὲ μία θάλασσα πρωτοφανοῦς ἀσεβείας, συντονισμένης ὕβρεως, ἰσχυρῶν ἀμφισβητήσεων, ἀθεϊστικῆς μανίας, συστηματικῆς προσπάθειας ἀπόρριψης κάθε ἔννοιας μυστηρίου καὶ ἱερότητος, ὕπουλου διωγμοῦ κατὰ τῆς χριστιανικῆς πίστεως ἀποκαλυπτικοῦ διαμετρήματος, μάλιστα ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ χριστιανικὰ συστήματα» συνέταξε τον δεκάλογο, τρόπον τινά, των κινδύνων, που αντιμετωπίζει στις μέρες μας η χριστιανική πίστη[9].

Οι προσφυγικές ροές. Όπως πάμε σε λίγα χρόνια σε μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις, οι μουσουλμάνοι θα είναι περισσότεροι από τους χριστιανούς. 
Κι άντε όπως είναι καλυμμένες οι μουσουλμάνες να διακρίνουμε τις… αποτριχωμένες. 
Να σε ξυπνάει το μεγάφωνο του Ιμάμη στα μαύρα χαράματα; Δεν σου φτάνουν οι καμπάνες;
 Άσε που όπως πάμε οι χριστιανοί θα είναι ακόμη λιγότεροι ανάμεσα στους κατ’ όνομα χριστιανούς.

Η επιστήμη και η τεχνολογία. Το ποίμνιο έχει παραδοθεί συλλήβδην στον υλιστικό τρόπο ζωής και απευθύνονται στην επιστήμη διά πάσαν νόσον. 
Που είναι τα ευχέλαια, τα τρισάγια, οι ολονυκτίες, τα διαβάσματα, οι λιτανείες, οι εξορκισμοί της παλιάς εποχής; 
Χώρια που μ’ ένα αυτοκίνητο όλοι, κορνάρουν ακόμη και κατά την διάρκεια των κυριακάτικων λειτουργιών διακόπτοντας βαναύσως τις εύηχες και μελωδικές καμπανοκρουσίες.

Ο φιλοσοφικός ορθολογισμός και οι ιστορικές και ανθρωπολογικές επιστήμες.

Επιστρατεύονται για να γκρεμίσουν την πίστη στο Θεό. Τι θα πει ο Χριστιανισμός είναι προϊόν του δουλοκτητισμού; 
Σας πείραξε η λίγη τσίκνα από την ιερή εξέταση ή σας έλειψαν τα εκατομμύρια των αφανισμένων Ινδιάνων και των Εβραίων; 
Άσε που χωρίς δούλους και μαύρους δεν θα είχαμε την Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά. 
Ή σας ενόχλησαν τα ΕΣ-ΕΣ; Που ήταν και χριστιανικά!

Η αστροφυσική και οι θεωρίες της περί τυχαιότητας. Επιδιώκουν να εξαφανίσουν κάθε ιδέα δημιουργικής επέμβασης στην αρχή του Σύμπαντος και να μηδενίσουν τη θεϊκή παρουσία. 
Τυχαιότητα και αηδίες! 
Στο τέλος θα μας πείτε πως η Γη μπήκε μόνη της στη θέση της και γυρίζει γύρω απ’ τον Ήλιο. 
Ας όψεται ο Κέπλερ που δεν προλάβαμε να τον κάψουμε. Κι η ζωή, φύτρωσε σα ραπανάκι. Που είναι το φτύσιμο του θεού και η λάσπη;

Τελικά, μια χαρά ήταν τα πράγματα με την μεγάλη έκρηξη του Λε Μετρ.

Η θεωρία της εξέλιξης.

Έχουμε τόσα κοινά γονίδια με τις… κατσαρίδες, τόσα με το γουρούνι και τόσα με τον χιμπατζή. 
Έχουμε κεραίες εμείς ή έχετε δει κατσαρίδα γριπιασμένη; 
Και το γουρούνι άντε να ‘χει σχέση με το… τιρμπουσόν που μοιάζει με το πουλί του. 
Όσο για τον χιμπατζή, τις μπανάνες τις τρώει με τις φλούδες. 
Κι αυτό το 3 δις χρόνια ζωή που το είδατε; Πριν 6.000 μας έκανε ο ύψιστος και μάλιστα παρά λίγο οι Ασσύριοι να πλαστούν με την κόλλα, που προσφάτως είχαν ανακαλύψει και τον κώδικα Χαμουραμπί. 
Κι οι Έλληνες με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια ανά χείρας. 
Πάντως αν αυτός ο Δαρβίνος είχε γίνει παπάς και δεν είχε μπαρκάρει μ’ εκείνο το σαπιοκάραβο, θα ήμασταν καλύτερα σήμερα.

Η θεωρία των πάντων στη Φυσική.

Δεν μας έκανε που οι πατέρες της εκκλησίας θεωρούσαν τη Γη τετράγωνη κι έκαναν τα τέσσερα ευαγγέλια για να κρατάνε τα… πόδια της,
 βάλαμε τον Ήλιο στη θέση της, βρήκαμε κι άλλους ήλιους κι άλλους γαλαξίες, τώρα μας λέτε πως υπάρχουν και δισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων σύμπαντα. 
Που θα πάει αυτό;

Η βιολογία, η ιατρική, οι μεταμοσχεύσεις.

Τα συνθετικά γονιδιώματα, η τεχνητή ζωή, οι παρεμβάσεις γενετικής και εγκεφαλικής ενδυνάμωσης, τα εγκεφαλικά εμφυτεύματα, όλα αυτά είναι του διαβόλου. 
Στο τέλος θα φτιάξετε ανθρώπους – κωλοφωτίκια! 
Κι αυτή η νευροβιολογική ερμηνεία των ψυχικών φαινομένων; 
Ρε, ο εξορκισμός, κάνει θαύματα!

Η αλλαγή φύλου. 
Που συντρίβει την ιερότητα της ψυχοσωματικής υποστάσεως του ανθρώπου, τον απομακρύνει βάναυσα από την κληρονομιά της «κατ’ εικόνα και ομοίωση Θεού» παρακαταθήκης του. 
Έχετε δει, ρε, κανέναν άγιο με φούστα κλαρωτή ή αγία που να έγινε… Μήτσος;

Τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο αντιρατσισμός και η ανεκτικότητα, η πολυπολιτισμικότητα και η πολυθρησκευτικότητα.

Ίσα κι όμοια είμαστε όλοι; 
Οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι κόβουν το πουλί τους. 
Εμείς το αφήνουμε και… μαραίνεται.
 Οι Κινέζοι έχουν σχιστά μάτια. Ν’ αποκτήσουμε κι εμείς; 
Και θα τρώμε όλοι αστακό; Έχει τόσους αστακούς η θάλασσα;

Ο εκφυλισμός της Εκκλησίας σε σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. 
Να δείτε που δώσε από ‘δω, δώσε από ‘κει, στο τέλος θα μείνουμε άφραγκοι. Ξέρετε με τι πόνο και κόπο (δικόν σας) τα μαζέψαμε;

Οι μυθικιστές. 
Αυτοί οι τρισκατάρατοι τύποι που αμφισβητούν την ιστορικότητα του Χριστού και την αυθεντικότητα των ιερών κειμένων. 
Όπως λέει κι ο Σολζενίτσιν – καλά, λίγο φασίστας και τον αναφέρει ο μητροπολίτης: «Οι άνθρωποι λησμόνησαν τον Θεό, από εκεί έρχονται όλα τα κακά».

Δηλαδή ένας κόσμος χωρίς θεό; 
Μπορείτε να φανταστείτε μια κοινωνία άθεων; 
Καλά να μην υπάρχουν μουσουλμάνοι κι εβραίοι – αυτό έτσι κι αλλιώς το παλεύουμε, βουδιστές και ινδουιστές, αλλά να μην υπάρχουν χριστιανοί; 
Και χωρίς παπάδες τι θα κάνετε; 
Πώς θα έρχεται το άγιο φως, πώς θα σέρνεστε στην Τήνο; 
Ποιος θα ρίχνει το σταυρό στη θάλασσα; 
Λιτανείες, ποιος θα κάνει;
 Ποιος θα ευλογεί τον πλούτο και θα καθοδηγεί τους δούλους του θεού; 
Να μην υπάρχουν πλούσιοι και δουλικό ποίμνιο; 
Κι είναι νοσοκομεία αυτά που σας κατάντησαν για να μην κάνετε το σταυρό σας; 
Θα… πηγαίνετε αδιάβαστοι, κακομοίρηδες. Εκτός κι αν το πάτε για Σοσιαλισμό, οπότε το πράγμα σοβαρεύει.

1] «Ο άνθρωπος δεν τελειώνει με τον θάνατο. Έχει αιώνια προοπτική. Ο θάνατος δεν είναι επιστροφή στην άβυσσο και στον ωκεανό της ανυπαρξίας…»

[2] «Δεν είναι ζώο ο άνθρωπος. Πολιτική κηδεία, να θέλει να φύγει σαν το σκυλί στο χώμα…»

[3] «Αὐτό θά ὁριστικοποιήσει τήν ἀσέβεια. Ἡ καύση τῶν νεκρῶν δέν εἶναι ἀτομικό δικαίωμα τοῦ νεκροῦ πλέον ἀνθρώπου· ἡ διατήρηση τοῦ σώματός τους ἀποτελεῖ κοινωνική ὑποχρέωση σεβασμοῦ καί ἐπιβιώσεως τοῦ προσώπου του. Εἶναι ἀδύνατο τό θέλημα τοῦ ἑνός -κι ἄς ἀποκαλεῖται αὐτό δικαίωμα -νά προσκρούει στήν ἀνάγκη γιά σεβασμό τοῦ συνόλου- ἄν βέβαια ὑπάρχει κάτι τέτοιο. Δέν μπορεῖ νά εἶναι δικαίωμα κάποιου νά τόν κάψουμε ἐμεῖς!

Γιά τήν Ἐκκλησία δέν εἶναι πτώματα τά νεκρά σώματα. Οὔτε εἶναι κόκκαλα τά ἀπομεινάρια τῶν λειωμένων πτωμάτων. Γιά τήν κοινωνία μπορεῖ νά εἶναι κάτι τετοιο ἤ νά εἶναι ὀστᾶ. Γιά μᾶς ὑπάρχει ἡ ἱερή λέξη λείψανα· αὐτή περιγράφει τήν οὐσία τους, διότι αὐτή ὑπογραμμίζει τήν ὕπαρξη τῆς ψυχῆς καί τήν ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεώς της».

[4] «Εἶναι πράγματι ὑποκριτικό, ἐνῶ καταστρέψαμε περιβαλλοντικά ὅ,τι φαίνεται καί ζεῖ, τώρα νά νοιώθουμε πώς κινδυνεύουμε ἀπό τά μικρόβια τῶν νεκρῶν, πού οὔτε φαίνονται, οὔτε ἀπειλοῦν, οὔτε φυσικά ὑπάρχουν στά κοιμητήρια· ὑπάρχουν μόνο στά μυαλά τῶν συγχρόνων μηδενιστῶν».

[5] «Φτιάχνεται μια παιδεία χωρίς Χριστό»

[6] «Η δωρεά οργάνων (ή σώματος) δεν εικάζεται, αλλά εκφράζεται»

[7] Το ζευγάρι μπορεί να ζητήσει ιατρική βοήθεια αλλά παρ’ ολ’ αυτά πρέπει να αφεθεί στα χέρια του Θεού. Αντιπρόταση της Εκκλησίας όσον αφορά τη στειρότητα είναι η υιοθεσία και συστήνει της απλοποίηση της διαδικασίας καθώς πιστεύει ότι είναι λιγότερο επώδυνη διαδικασία από μια αποτυχημένη εγκυμοσύνη.

[8] Όπως λέγουν οι Πατέρες και υπαινίσσεται το βιβλίο της Αποκαλύψεως, μόνον τα σημάδια της χάριτος, οι αποδείξεις του μαρτυρίου ή οι επιβεβαιώσεις της αγάπης θα κοσμούν τα αναστημένα σώματά μας.

Η τοποθέτηση αυτή αποτελεί και απάντηση σε όσους σχολαστικά εκφράζουν ενδοιασμούς για το τι θα συμβεί με τα αναστημένα σώματά μας σε περίπτωση δωρεάς οργάνων και μεταμοσχεύσεως. Αν η πράξη αυτή αποτελεί έκφραση αγάπης, ανιδιοτελούς προσφοράς στον αδελφό και αυταπάρνησης, τότε όχι μόνον δεν θα προκαλέσει σύγχυση ανίερης παρέμβασης, αλλά θα είναι αποτυπωμένη αιωνίως στα πνευματικά μας σώματα ως απόδειξη επιστροφής στην κατάσταση του πρώτου Αδάμ. Καθώς βεβαιώνει ο Μέγας Αθανάσιος, «ο αποθανών λελωβημένος, υγιής ανίσταται» στην βασιλεία του Θεού.

Το αναστημένο σώμα θα έχει επίσης οικειότητα με την αιωνιότητα, με την αφθαρσία και με την αθανασία. Ο καθένας που πέρασε από αυτόν τον κόσμο στην βασιλεία του Θεού θα ζει με πολλή φυσικότητα την κατάργηση του χρόνου και την αιωνιότητα, την κατάργηση της φθοράς και την κατάσταση της αφθαρσίας, την κατάργηση του θανάτου και την κατάσταση της αθανασίας, την ελευθερία από την αμαρτία.

Πρόγευση, απόδειξη και μαρτυρία αυτής της καταστάσεως διακρίνει κανείς στα σώματα των αγίων, όταν απεργάζονται υπερφυσικά θαύματα και σημεία, όταν αναδίδουν μια υπερβατική ευωδία, χωρίς καν να λούζονται, όταν παρουσιάζουν ευρωστία ή και μακροζωία παρά την αυστηρή άσκηση, νηστεία και συχνά κακουχία και ασιτία. Το ίδιο και τα άγια λείψανα- αναδίδουν ζωή όντας νεκρά.

Δείγμα επίσης της καταστάσεως της δόξης των σωμάτων μπορούμε να λάβουμε από περιστατικά αγίων, το σώμα των οποίων παρουσίασε αλλοιώσεις λίγο προ του θανάτου τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου, όπως αυτό παρουσιάζεται στην περιγραφή του μαρτυρίου του, στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων: «και ατενίσαντες εις αυτόν πάντες οι καθεζόμενοι εν τω συνε¬δρίω, είδον το πρόσωπον αυτού ωσεί πρόσωπον αγγέλου». Παρόμοιο περιστατικό αναφέρεται στο συναξάριο του οσίου Σισώη, όπως και στην ζωή του Αββά Παμβώ. Εκτενής αναφορά γίνεται για την λαμπρότητα, ωραιότητα και ιερότητα του σκηνώματος της Υπεραγίας Θεοτόκου από τους λόγους των Πατέρων στην Κοίμηση της Θεοτόκου και τα σχετικά υμνολογικά κείμενα.

Επίσης, κατ’ αναλογίαν προς το σώμα του Κυρίου, του «οποίου η σάρξ διαφΘοράν ουκ είδε» και αναλήφθηκε στους ουρανούς, στην εκκλησιαστική παράδοση και αγιογραφική ιστορία αναφέρονται περιπτώσεις δικαίων και αγίων τα σώματα των οποίων μετέστησαν, δεν γεύθηκαν την φθορά (π.χ. ο Ενώχ, ο Ηλίας, η Θεοτόκος, ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος). Σε ορισμένες δε περιπτώσεις και εν ζωή, κατά το πρότυπο του Κυρίου, υπερβαίνουν τους φυσικούς νόμους και λειτουργούν στους νόμους της χάριτος (ο Πέτρος βαδίζει επί των κυμάτων, οι απόστολοι διενεργούν θαύματα, τα σώματα αγίων ευωδιάζουν εν όσω ακόμη ζουν κ.λπ.).

Η Εκκλησία τιμά τα σώματα και εν ζωή και μετά τον θάνατο. Ο πνευματικός πλούτος και θησαυρός της διαφυλάσσεται στα ιερά θυσιαστήρια, τις λειψανοθήκες και τα οστεοφυλάκια. Στα πρώτα επιτελείται το μυστήριο -μας προκύπτει ο Θεός-, από τα δεύτερα προχέεται η χάρις των αγίων -αναδύεται η Εκκλησία- και τα τρίτα αποτελούν το πανεπιστήμιο της εν Χριστώ φιλοσοφίας, το εργαστήριο της μνήμης του θανάτου -αφυπνίζεται το πρόσωπό μας. Και τα τρία περιέχουν λείψανα. Και τα τρία υφίστανται στην πνευματική παράδοση και ζωή της Εκκλησίας μας για να υπενθυμίζουν την ύπαρξη, την ζωντάνια, την ετερότητα των αναστημένων σωμάτων και την ιδιάζουσα σχέση τους με την ψυχή, αφού τα μεν οστά των κεκοιμημένων αναμένουν την κατά το όραμα του προφήτου Ιεζεκιήλ ανάστασή τους, τα δε των αγίων αποδεικνύουν την ζωή τους με την χάρι που προχέουν.

[9] Χαιρετισμός του μητροπολίτη στην επίσημη ιστοσελίδα της μητρόπολης.

τα Τραγούδια -ιδιαίτερα στο τέλος- Αφιερωμένα

Ακούστε:
kάνε κλικ απάνω στη φωτο

O Ομπάμα έκλαψε…




ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 11.1.2017

«Μόνο μέσα στο 2015-2016

(χωρίς να υπολογίσουμε τη Λιβύη):

7 χώρες δέχτηκαν 48.819 βόμβες,

66,5 βόμβες ανά ημέρα, 

2,7 βόμβες ανά ώρα.

Ευχαριστούμε, Ομπάμα!».



Ο περιεκτικός αυτός μικρός απολογισμός κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, με αφορμή την αποχαιρετιστήρια ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα. Εμείς το «απαλλοτριώσαμε» από το infowar.gr

Μην το ξεχάσουμε: όπως μας πληροφόρησαν τα διεθνή ΜΜΕ σε αυτή την τελευταία ομιλία του, ως πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ομπάμα αποχώρησε από το βήμα δακρυσμένος…

11 Ιανουαρίου, 2017

Ένας άγριος παγωμένος κόσμος




Εικόνες από άλλες εποχές, από χρόνια που η εξέλιξη του ανθρώπου βρισκόταν σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο, έφερε ο τελευταίος χιονιάς.

Μια «Αριάδνη», έτσι ονομάστηκε το τελευταίο κύμα της παγωνιάς που ήρθε από το βορρά, που από τη μια σκέπασε με χιόνια ολόκληρη σχεδόν την τσακισμένη χώρα κι από την άλλη ξεσκέπασε έναν ολόκληρο κόσμο που προσποιείται ακόμη πως είναι κόσμος ανθρώπων.

Τραγικές εικόνες με ανθρώπους που ζουν σε σκηνές μέσα στο φοβερό αυτό χειμώνα, άνθρωποι που σώθηκαν από τους βομβαρδισμούς των διάφορων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών σε Συρία, Ιράκ κλπ. και ήρθαν στην Ελλάδα να πεθάνουν από το κρύο.

Ποιος θέλει άραγε να φανταστεί τον εαυτό του σε τέτοια θέση; Ποιος αντέχει να δεχτεί πως το μόνο πράγμα που μπορεί να προσφέρει ένα ευρωπαϊκό κράτος, με τα περίφημα «κεκτημένα» τους, σε αυτούς τους ανθρώπους είναι μια παγωμένη σκηνή και λίγες κουβέρτες και σε μερικές περιπτώσεις ούτε καν αυτό; Ποιος μπορεί να δεχτεί ότι στην πολιτισμένη Γαλλία το κράτος αρπάζει τις κουβέρτες από άστεγους μετανάστες - πρόσφυγες (!) για να καθαρίσει το τοπίο στο Παρίσι;

Πώς να πιστέψει κανείς ότι όλοι αυτοί που δημιούργησαν τα κύματα προσφύγων, στήνοντας ένα φοβερό πόλεμο στη Συρία, τώρα σφυρίζουν αδιάφορα, στήνοντας μάλιστα σκηνικά εθνικιστικής υστερίας ρίχνοντας το βάρος και την ευθύνη στα ίδια τα θύματα;

Τι κόσμος είναι αλήθεια αυτός ο κόσμος της ελεύθερης αγοράς; Ποια είναι η ελευθερία που χαρίζει στους ανθρώπους του λαού στα διάφορα σημεία του πλανήτη;

Γυρνάμε όμως στα δικά μας. Η Ελλάδα σκεπάστηκε ξαφνικά με χιόνια. Και την ίδια στιγμή οι οθόνες γέμισαν με λευκά τοπία που αν κανείς κοιτάξει από κοντά θα βρει απίστευτη θλίψη, πόνο και προβλήματα.

Το χιόνι σκέπασε τα πιο απίθανα σημεία όπως π.χ. νησιά σαν τη Σκόπελο, την Αλόνησο ή τη Λέσβο κλείνοντας δρόμους και παγώνοντας υποδομές. Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι αφού τα προβλήματα αυτά βρίσκουν πολύ δύσκολα λύση σε περιοχές συνηθισμένες στα χιόνια, θα βρουν λύση, αν βρουν, πολύ πιο δύσκολα στα νησιά που χτυπήθηκαν απροσδόκητα από το χιονιά.

Ακόμη είδαμε να κλείνουν κεντρικές αρτηρίες και Εθνικές Οδοί, όπως ο εθνικός δρόμος Κορίνθου - Πάτρας, είδαμε να καταρρέουν υποδομές, όπως πυλώνες της ΔΕΗ, να παγώνουν νοσοκομεία, να σπάνε σωλήνες μεταφοράς νερού κλπ. και τα προβλήματα αυτά να φαίνονται σήμερα αξεπέραστα...

Μόνο που σήμερα βρισκόμαστε στο 2017 και κάτι τέτοια θα έπρεπε να λύνονται χωρίς την παραμικρή δυσκολία, αφού δεν είμαστε στην εποχή του κάρου και του χωματόδρομου.

Όμως πόσοι μπαίνουν στον κόπο να σκεφτούν γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;

Πόσοι μπορούν να ξεπεράσουν το άθλιο δήθεν ενδιαφέρον των καλοπληρωμένων τηλεπαρουσιαστών που δεν πήραν τάχα είδηση ότι αυτό το κράτος γκρεμίζει λίγο λίγο, σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και τις οδηγίες των αφεντικών τους, την πλευρά του εκείνη και τις υποδομές που χρειάζονται για να φροντίσουν το λαό και τους ανθρώπους στα δύσκολα, για να δοθεί κι άλλο χρήμα στις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε κρίση;

Πόσοι σκέφτονται ότι την ίδια στιγμή που άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην παγωμένη απελπισία τους, τρισεκατομμύρια ευρώ και δολάρια είναι παρκαρισμένα και αδρανή σε αφορολόγητους λογαριασμούς Κροίσων επιχειρηματιών, περιμένοντας να τους δώσουν κι άλλα προνόμια, κι άλλα κίνητρα, δηλαδή κι άλλη δυστυχία ξεπαγιασμένων ανθρώπων για να επενδυθούν κερδοφόρα και να καταστρέψουν κι άλλο τη ζωή μας; 

Πόσοι μπαίνουν στον κόπο να σκεφτούν πως όλος αυτός ο πλούτος, που βρίσκεται σε ελάχιστα χέρια, είναι πλούτος που όλοι εμείς οι εργαζόμενοι έχουμε δημιουργήσει με τη δουλειά μας και όχι μόνο δεν τον απολαμβάνουμε, αλλά τώρα τον βλέπουμε να στρέφεται και εναντίον μας ως πόλεμος, ως βία όλων των ειδών ή ως επιχειρηματικός εκβιασμός;

Πόσοι μπαίνουν στον κόπο να σκεφτούν πώς θα ήταν αυτός ο κόσμος αν όλος αυτός ο τεράστιος πλούτος που παράγουν οι άνθρωποι γινόταν ευτυχία γι' αυτούς που τον παράγουν, γινόταν θέρμανση για τους παγωμένους, νοσοκομεία και θεραπείες για τους άρρωστους, ζεστά σπίτια για όλους, σχολεία και υπέροχα χιονισμένα πάρκα με την πιο σύγχρονη έννοια για τα παιδιά;

Πώς θα ήταν τα πράγματα αν όλος αυτός ο πλούτος, που τώρα γίνεται μηχανή στα χέρια ενός απάνθρωπου, ξεπερασμένου και αδύναμου να δώσει λύσεις συστήματος για να μας εξοντώνει, γινόταν δρόμος για ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο αύριο;

Δεν αξίζει, αλήθεια, να παλέψουν όλοι αυτοί που υποφέρουν μαζί γι' αυτό;

Και στην τελική, τι έχει να μας προσφέρει ακόμη αυτός ο τραγικός και απαίσιος καπιταλιστικός κόσμος εκτός από την παγωμένη δυστυχία του;

Πόσο εφικτό είναι να δεχόμαστε να «ζήσουμε» τη μία και μοναδική ζωή μας σ' αυτό τον κόσμο που άλλοι τον δουλεύουν και μόνο κάποιοι ελάχιστοι τον χαίρονται;

902.gr
............................
μην το δεις: 

Περί επανάστασης...



Την επανάσταση σε όλες τις πτώσεις κλίνουν όσοι συνελήφθησαν πρόσφατα για «τρομοκρατία».
 Το κράτος τούς ονομάζει «τρομοκράτες» και οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται «επαναστάτες», συμβάλλοντας και οι μεν και οι δε 
στη συκοφάντηση της επαναστατικής δράσης, 
που στην εποχή μας δεν μπορεί να έχει άλλο περιεχόμενο και στόχο πέρα από την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. 
Οπως όμως έχει αποδειχθεί ιστορικά, η επαναστατική πάλη και δράση των οργανωμένων εργατικών - λαϊκών μαζών με τους παραπάνω στόχους, από τη μια, και η αντίληψη που πιστεύει πως με πράξεις ατομικής τρομοκρατίας ενάντια σε σύμβολα και εκπροσώπους του αστικού καθεστώτος αυτό θα κλονιστεί, θα καταρρεύσει, δεν βρίσκονται στον ίδιο δρόμο, δεν κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. 
Πολύ περισσότερο που τέτοιες πράξεις αξιοποιούνται από την αστική εξουσία για να καλλιεργεί την τρομοϋστερία και να θωρακίζεται με ακόμα πιο κατασταλτικά μέσα.
 Γι' αυτό άλλωστε τέτοιες ομάδες ατομικής τρομοκρατίας αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται πολυποίκιλα από την αστική τάξη, 
ενώ αποδείχθηκε και ιστορικά πως είναι εύκολα χειραγωγούμενες από διάφορα αστικά επιτελεία, ιδιαίτερα ευάλωτες στη διείσδυση διαφόρων υπηρεσιών και κέντρων. 
Καμιά σχέση λοιπόν με επανάσταση...

τα διαχρονικά hoaxes: σε νουμερα !!!




από Fanis Lampros:

Μεγαλυτερο ψεμα απο την αναπτυξη με λιτοτητα, και την καταπολεμηση της ανεργιας με απολυσεις δεν υπαρχει.
Κι ουτε θα υπαρξει.

Τα 600 δις του Σωρρα μια λογιστικη εγγραφη ειναι, κι ενα χρυσο δοντι να εχει μπορει οταν διαλυθει το ευρω να αξιζει 1 τρις ECU, αλλα τα φαιοφιλελευθερα hoaxes ειναι ο ορισμος της απατεωνιας.
Εκει πατησαν ολοι. 
Ο Σωρρας κανει 
οτι εκανε ο Σημιτης με το Χρηματιστηριο, 
ο Παπαδημος με το PSI , ο Στουρναρας με την ΤτΕ , 
ο Μπερνακι με την FED, o Σοιμπλε με τα ταμεια του CDU, 
ο Χριστοδουλακης με την μειωση του ΑΕΠ της Αργεντινης (οπου μετεφραζε την μειωση του ρυθμου αναπτυξης σε υφεση γιατι ετσι επειδη ), 
ο Γιουνκερ με τα φορολογικα του Λουξεμβουργου κλπ με τη διαφορα οτι ο Σωρρας δεν εχει βυσμα και τον κυνηγανε γιατι χαλαει την πιατσα.

Αν ο Βενιζελος μειωσε το χρεος 1.33 τρις κι η διαπραγματευση Βαρουφακη κοστισε 100 δις δεν καταλαβαινω γιατι ο Σωρρας να μην εχει 600 δις για μια ωρα αναγκης

Σε αυτα μπορουμε να προσθεσουμε και τις 400.000 μαιμου συνταξιουχους που ηταν γυρω στα 50 ατομα τελικα,
 τα 3 εκ ΔΥ που τελικα ηταν 700.000, 
τις 800.000 προσληψεις του Παυλοπουλου στο Δημοσιο οπου ενας που δουλευε δεκα χρονια με εξαμηνες συμβασεις υπολογιζοταν σαν 20 προσληψεις, τους 4 εκ 18αρηδες συνταξιουχους, 
τον τζιρο των επιχειρησεων που μειωνεται 90% τον χρονο ΚΑΘΕ χρονο εδω και 40 χρονια ,
 την χουντα που αφησε μηδεν χρεος και ολα τα ψεματα των μνημονιακων ολα αυτα τα χρονια.

Θελετε να πουμε τα νουμερα που εβγαζε ο Αδωνις απο την κοιλια του για το ποσοστο των γενοσημων στην Γερμανια; 
Να θυμισω οτι ο Αδωνις ειναι αντιπροεδρος στην ΝΔ του Κυριακου Μητσοτακη. 
Γιατι οχι κι οΣωρρας;
Μηπως να πουμε για το BBC που δουλευει με 22 δημοσιογραφους οταν η ΕΡΤ απασχολει 286.000 με 3,5 εκ μισθο την εβδομαδα;
Μπορουμε επισης να μιλησουμε για τον τεμπελη Ελληνα που καθεται ολη μερα αραχτος στο καγιεν του διπλα στην πισινα του, 
οπως και για την εργαλειοθηκη του ΟΟΣΑ με το φρεσκο γαλα 50 ημερων 
και την προταση για την αντιμετωπιση της καπιταλιστικης κρισης με την πωληση του ψωμιου σε φετες αντι για φρατζολες.
....................................................
για Συνέχεια Εδώ:

κάποια πράγματα δεν μπορούν ν' αγνοηθούν ακόμα κι από Βασιλικές Ακαδημίες:




Ειδήσεις τέχνης και πολιτισμού.....
1η: Στο "Κάστρο Μιχαϊλόφσκι" στο Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη) 

με παράδοση από πολύ παλιά γινόταν, 
εκτός των άλλων, ο πρωτοχρονιάτικος χορός της Ρώσικης αριστοκρατίας. 
Μετά την Επανάσταση το "Κάστρο" λειτούργησε σαν Μουσικό Θέατρο για όλο το Λαό. 
Μετά τις ανατροπές και μέχρι σήμερα επανήλθε στη παλιά του λειτουργία, για τη νέα Ρώσικη αριστοκρατία.
*****
2η: Η Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου εγκαινιάζει στις 11 Φεβρουαρίου έκθεση, για τα 100 χρόνια της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης, με τίτλο: "Επανάσταση: Ρώσικη Τέχνη !917-1932"
 Η αναφορά ξεκινάει από τον Καντίνσκι και καταλήγει στο Σοσιαλιστικό Ρεαλισμό.,,,,,,
κάποια πράγματα δεν μπορούν ν' αγνοηθούν ακόμα κι από Βασιλικές Ακαδημίες.....