ΟΙ«ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ» και Η ΕΥΡΩ'ΝΑΤΟ'ΛΑΓΝΕΙΑ ΤΗΣ GUE/NGL:

--H GUE, οι «ιστορικές συμφωνίες» και οι βολικές εξαφανίσεις...

-Πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο συζητήθηκε η Εκθεση για τις σχέσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ, έκθεση επικίνδυνη για τους λαούς, που παραθέτει τις εντεινόμενες πολεμικές προετοιμασίες των δύο ιμπεριαλιστικών συμμαχιών. Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ αποκάλυψε το αντιδραστικό περιεχόμενο της Εκθεσης, καταψηφίζοντάς την. 

Τοποθετήθηκε και η πολιτική ομάδα της «Αριστεράς» στο Ευρωκοινοβούλιο, η GUE/NGL, στην οποία μετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, υπερασπιζόμενη τη γραμμή αθώωσης του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΕΕ αλλά και την αποπροσανατολιστική θέση περί διάλυσης του ΝΑΤΟ.

Πρόκειται βέβαια για πάγιες θέσεις του ευρωπαϊκού και διεθνούς οπορτουνισμού, που συμπλέει στρατηγικά με την παλιά και τη νεόκοπη σοσιαλδημοκρατία, αλλά η τοποθέτηση αυτή έχει τη δική της σημασία.

Στρατηγικός υποστηρικτής της ΕΕ

Η GUE/NGL επιδίδεται διαχρονικά και συστηματικά στο «ξέπλυμα» της Ευρωένωσης των μονοπωλίων, αποτελώντας το κατάλληλο «αμορτισέρ» για να απορροφούνται οι κραδασμοί από τη λαϊκή δυσαρέσκεια, σε όσες βέβαια από τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις ακόμα επιδρά. Η GUE/NGL στηρίζει την ΕΕ και της ασκεί κάθε τόσο ...εποικοδομητική κριτική, γιατί αυτή ...δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της για τη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Από την όποια ανώδυνη κριτική της, καθόλου τυχαία, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στον ίδιο τον αμετάκλητο χαρακτήρα της ΕΕ ως διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου. Γιατί αυτές οι δυνάμεις έχουν αναλάβει εργολαβικά να χύνουν το δηλητήριο ότι η ΕΕ μπορεί τάχα να αλλάξει και αίφνης να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Ισχυρίζονται ότι είναι ο «αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων» στο εσωτερικό της ΕΕ που αποτελεί το εμπόδιο. Ομως οι δυνάμεις της GUE είναι μέρος του αρνητικού συσχετισμού, γιατί όχι μόνο αθωώνουν το καπιταλιστικό σύστημα και τον ευρωμονόδρομο, αλλά και αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στην προώθηση της αντεργατικής πολιτικής, με τα κόμματα - μέλη της GUE είτε να συμμετέχουν στην καπιταλιστική διαχείριση είτε να προαλείφονται γι' αυτήν, προκειμένου να πάρουν το «δαχτυλίδι» από την αστική τάξη των χωρών τους.

Η ΕΕ δεν έχει υποστεί κάποια «διαστρέβλωση των αρχών συγκρότησής της» από κάποια «νεοφιλελεύθερα δόγματα», όπως η GUE/NGL και τα κόμματά της ισχυρίζονται. Αυτή ήταν και αυτή είναι από τη στιγμή της ίδρυσής της μέχρι και σήμερα η ΕΕ, μια ένωση υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου, κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Αυτό για το οποίο πασχίζουν αυτές οι δυνάμεις είναι να συμβιβαστούν οι εργαζόμενοι με τον σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων στον οποίο ανήκουν η ΕΕ, οι ιδρυτικές «αρχές» μέχρι κι όλο το μεδούλι της, που ουδέποτε ...παραστράτισαν από την υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων. Στόχος, για τον οποίο δουλεύει και η GUE, είναι οι εργαζόμενοι να αποδεχθούν την ΕΕ ως κάτι αναλλοίωτο, ή που μπορεί να αλλάξει φιλολαϊκά στα διπλωματικά τραπέζια των διαπραγματεύσεων της λυκοσυμμαχίας και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Στο διά ταύτα, δηλαδή, η πάγια σοσιαλδημοκρατική αντίληψη ότι μπορεί ο καπιταλισμός να μεταρρυθμιστεί φιλολαϊκά, θέση που επιχειρεί την ωραιοποίηση ενός αποδεδειγμένα από πολλά χρόνια αντιπάλου των εργαζομένων, καλλιεργεί συγχύσεις και φυσικά ουδέποτε επιβεβαιώθηκε ιστορικά...

Η εξαπάτηση του συνθήματος περί «διάλυσης του ΝΑΤΟ»

Στην ίδια Εκθεση, η GUE και οι ευρωβουλευτές της επανέλαβαν το σύνθημα για «διάλυση του ΝΑΤΟ». Με αυτήν την τοποθέτηση η GUE πετυχαίνει «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Και «ξεπλένει» την ΕΕ, για την οποία η θέση της επιφυλάσσει το μερεμέτισμά της, ενώ για το ΝΑΤΟ, πίσω από τη συνθηματολογία περί διάλυσής του, στοχεύει να υπονομεύσει τη γραμμή της πάλης κάθε λαού για αποδέσμευση της χώρας του από την ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ.

Για το ποιο σύνθημα πραγματικά εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα και την πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και ποιο αποτελεί τη μάσκα του κάθε επίδοξου διαχειριστή του συστήματος, 

ας αφήσουμε καλύτερα να μιλήσουν τα «άπλυτα» που έβγαλε στη φόρα πριν από μερικά χρόνια το «Wikileaks» για τον Γκρέγκορ Γκίζι, τότε πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της γερμανικής «Die Linke» (μέλους της GUE και του λεγόμενου Κόμματος της Αριστεράς - ΚΕΑ) και vυν πρόεδρο του ΚΕΑ. Γράφει λοιπόν «ο Αμερικανός πρέσβης στη Γερμανία, σε τηλεγράφημά του», που μεταβιβάζει στην Ουάσιγκτον, ότι σε συνάντησή του με τον Γκίζι ο τελευταίος τον καθησύχασε σχετικά με το αίτημα που προβάλλει αυτό το κόμμα περί «διάλυσης του ΝΑΤΟ».

«Το επικίνδυνο» - του είπε ο Γκίζι - «θα ήταν το αίτημα της αποδέσμευσης της Γερμανίας από το ΝΑΤΟ, και όχι γενικά το αίτημα της διάλυσης. Αυτό έτσι κι αλλιώς δεν γίνεται, αφού για τη διάλυση του Οργανισμού θα πρέπει να υπάρξει συγκατάθεση των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας, και κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό». 

Ωμή παραδοχή δηλαδή ότι το σύνθημα της GUE και του ΚΕΑ για διάλυση του ΝΑΤΟ δεν είναι τίποτε άλλο από εξαπάτηση και επιχείρηση ουτοπικής χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων που θέλουν να το αντιπαλέψουν. Πρόκειται για θέση αποδοχής και αθώωσης του ΝΑΤΟ, μέχρι να 'ρθει ...κάπου, κάπως, κάποτε, η μέρα της διάλυσής του... Αποτελεί εμπόδιο στο να προσανατολιστεί κάθε λαός στον αγώνα ενάντια στην αστική τάξη της χώρας του και τις συμμαχίες της, για την ανατροπή και αποδέσμευση της κάθε χώρας από αυτές.

«Ιστορικές στιγμές»

Γι' αυτό άλλωστε η GUE «καρφώνεται» σε κάθε ευκαιρία, γιατί η ευρωΝΑΤΟική λαγνεία της δεν κρύβεται. 

Πώς αλλιώς να σχολιάσει κανείς την αντίδραση της GUE/NGL στη συμφωνία των κυβερνήσεων Ελλάδας και ΠΓΔΜ διά στόματος προέδρου της, Γερμανίδας Γκάμπι Τσίμερ, ευρωβουλευτή της «Die Linke», που «εκφράζει την ικανοποίησή της για την επίτευξη συμφωνίας που έδωσε τέλος σε μια μακροχρόνια διαμάχη», κάνοντας λόγο για μια «ιστορική στιγμή»... 

Η Γκ. Τσίμερ σημειώνει ότι με τη συμφωνία «αποδεικνύεται πως η αμοιβαία κατανόηση, η φιλική συνύπαρξη - συνεργασία και ο ρεαλισμός νικούν τον εθνικισμό, την εθνική και πολιτική εχθρότητα». Πρόκειται για δήλωση - μνημείο ευρωΝΑΤΟφροσύνης και σε κάθε περίπτωση για μια βολικότατη για το κεφάλαιο «εξαφάνιση» των επικίνδυνων σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή, της βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας και συνολικά των Βαλκανίων στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Η GUE πανηγυρίζει και θεωρεί ότι ζούμε «ιστορικές στιγμές», διότι ο κύβος ερρίφθη για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην ΕΕ (που δήθεν της κάνει κριτική) και στο ΝΑΤΟ (το οποίο θέλει να ...διαλύσει).

Τονίζει επίσης η πρόεδρος της GUE ότι «η συμφωνία μπορεί να ενισχύσει τις διμερείς σχέσεις και να ανοίξει νέους ορίζοντες συνεργασίας στα Βαλκάνια, να ενισχύσει τις συνέργειες σε όλα τα επίπεδα και να βελτιώσει τη σταθερότητα και την ευημερία για τους λαούς της περιοχής». 

«Σταθερότητα» λοιπόν και «ευημερία» η εδραίωση της παρουσίας του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια, κατά την GUE, όπως και κατά τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλ. Τσίπρα.

Προφανώς, έτσι «διαβάζουν» τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, όπως και τα σμπαραλιασμένα σύνορα, τους εθνικισμούς, τους αλυτρωτισμούς, τα κράτη - προτεκτοράτα όπως το Κόσσοβο, τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις σαν αυτές της Σούδας ή της Μποντ Στιλ, όλα αυτά δηλαδή που αξιοποιούν ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ στα Βαλκάνια για να περάσουν τα δικά τους σχέδια, στον ανταγωνισμό με τα αντίστοιχα της Ρωσίας ή της Κίνας. 

Ολα αυτά που δρομολογούνται, με στήριγμα και αγκωνάρι την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που σε «αντάξια» συνέχεια των προηγούμενων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αποτελεί σημαιοφόρο της πολύ επικίνδυνης για τους λαούς επιχείρησής τους.

Από όλα τα παραπάνω, αβίαστα μπορεί κάθε εργαζόμενος να αντιληφθεί γιατί το ΚΚΕ αποχώρησε εδώ και χρόνια από την GUE, αποκαλύπτοντας τον επιζήμιο ρόλο και αποστολή της στον εξωραϊσμό και τη στήριξη της ΕΕ, στην εξαπάτηση και τον αποπροσανατολισμό του λαού για το ΝΑΤΟ, και αναδεικνύοντας την ανάγκη να δυναμώσει η εργατική - λαϊκή πάλη, να συγκροτηθεί ισχυρή Κοινωνική Συμμαχία, για αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με εργατική εξουσία.

Το ΚΚΕ συνεχίζει ακούραστα τις προσπάθειές του για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας των 29 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην Ευρώπη, την ανάπτυξη της ταξικής πάλης ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στο ΝΑΤΟ, στα κόμματα και τη στρατηγική τους, που είναι ο κορμός της πολιτικής υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Σε αυτόν το δρόμο συνεχίζουμε...

Κ. Π

ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΝΑΤΟ και Ο ΒΡΩΜΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΣΙΠΡΑ:

Μπαχτσελί Τουρκία σύμμαχός μας στο ΝΑΤΟ χθες : H Κύπρος είναι Τουρκική 
Κιλιτσντάρογλου Τουρκία : 17νησια του Αιγαίου είναι Τουρκικά !
Σαλί Μπερίσα Αλβανία σύμμαχός μας στο ΝΑΤΟ χθες : To νησί Οθωνοί δεν ανήκει στην Ελλάδα αλλά στην Αλβανία !


Κατά τα άλλα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί γιατί καθυστερεί το τηλέφωνο από τον Ζαεφ ώστε ν' ανάψει το πράσινο φως για την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ
 Ένταξη η οποία κατά την κυβέρνηση , όλα τα αστικά κόμματα αλλά και τους ομιλητές των συλλαλητήριων για το Μακεδονικό θα διασφαλίσει την ειρήνη στα βόρεια σύνορά μας !

Εμπεδώσαμε την ΝΑΤΟικη ασφάλεια ; 

Εμπεδώσαμε τους ΝΑΤΟικους συμμάχους ;

Ο λαός μια θέση έχει ! Να σταθεί απέναντι σ' ολα τα ΝΑΤΟικα σχέδια στην περιοχή !

Konstantinos Mpourxas

***

ΣΥΝΟΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Προπαρασκευή για νέες επεμβάσεις με ελληνική εμπλοκή

Σε αποφάσεις παραπέρα ενίσχυσης της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ προχώρησε η Σύνοδος των υπουργών Αμυνας της λυκοσυμμαχίας, που συνεδρίασε Πέμπτη και Παρασκευή στις Βρυξέλλες, βάζοντας και τις τελευταίες «πινελιές» πριν από τη Σύνοδο Κορυφής, αρχές Ιούλη, και την οριστικοποίηση τότε των σχεδίων που σηματοδοτούν ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Συγκεκριμένα, με τη σύμφωνη γνώμη και της ελληνικής κυβέρνησης, που αναζητά βασικό ρόλο στην υλοποίησης μιας σειράς ευρωατλαντικών προταγμάτων αποφασίστηκαν:

-- Αλλαγές στη Δομή Διοίκησης του ΝΑΤΟ, ώστε να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες και την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Εξ ου και συμφώνησαν αύξηση του προσωπικού κατά τουλάχιστον 1.200 στελέχη, που υπηρετεί σήμερα στις υπηρεσίες αυτές.

-- Στήσιμο δυο νέων Διοικήσεων. Μια Διακλαδική με χώρο ευθύνης τον Ατλαντικό και έδρα το Νόρφολκ των ΗΠΑ. Συν άλλη μια νέα Διοίκηση Υποστήριξης, με κύριο αντικείμενο τη διεκπεραίωση προσωπικού και εφοδίων στην Ευρώπη, με έδρα το Ουλμ της Γερμανίας.

Και οι δυο, όπως και οι υπόλοιπες αποφάσεις της Συνόδου, δείχνουν πως κύριος στόχος είναι η ταχύτερη διεκπεραίωση δυνάμεων, προσωπικού, εφοδίων και μέσων, με τα σχέδιά τους να εστιάζουν στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, αλλά και στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ, τα Δυτικά Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, με το βλέμμα στην επιρροή της Ρωσίας, της Κίνας, όσο και περιφερειακών δυνάμεων όπως το Ιράν.

Σε συντονισμό με την ΕΕ...

Στο θέμα εμπλέκεται άμεσα και η ΕΕ, με τα στελέχη της οποίας οι ΝΑΤΟικοί βρίσκονται σε συνεχείς συνεννοήσεις, ώστε να προχωρήσει ακόμα ταχύτερα και σε περισσότερα πεδία η στρατιωτική συνεργασία των δυο πόλων του ευρωατλαντικού άξονα, όχι βέβαια χωρίς αντιθέσεις και δυσκολίες που προκαλούν τα διαφορετικά συμφέροντα και προτεραιότητες των καπιταλιστικών κρατών που συγκροτούν τις συμμαχίες αυτές.

Προσώρας και εν μέσω αυτών των αντιθέσεων, προκρίνεται ένα σχήμα όπου η ΕΕ καλείται μεν να ενισχύσει τις στρατιωτικές της δυνατότητες, αλλά «συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά» προς το ΝΑΤΟ, όπως λέγεται αρμοδίως, ώστε οι δύο ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί να μην «ντουμπλάρονται», όπως επίσης λένε.

Σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερο στοιχείο («ναυαρχίδα» τη χαρακτήρισε ο γγ του ΝΑΤΟ) της τέτοιας συνεργασίας είναι η λεγόμενη «στρατιωτική κινητικότητα» - ένας από τους βασικούς στόχους του ΝΑΤΟ για το 2018 - καθώς οι δυο πόλοι του ευρωατλαντικού άξονα καλούνται να εντοπίσουν προβλήματα και να τα επιλύσουν (γραφειοκρατικά, ζητήματα διατυπώσεων ή ό,τι άλλο), ώστε να πετύχουν και έτσι την ταχύτερη μετακίνηση δυνάμεων προς ανατολικά και νότια.

Η ίδια η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ, αρμόδια για θέματα Εξωτερικών και Ασφάλειας, Φεντερίκα Μογκερίνι, προσήλθε την Παρασκευή στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ για να διαβεβαιώσει ότι και οι ευρωενωσιακές υπηρεσίες επιδεικνύουν την αντίστοιχη πρεμούρα με το ΝΑΤΟ.

...με «ναυαρχίδα» τη «στρατιωτική κινητικότητα»

Το είχε κάνει σαφές ήδη από την Πέμπτη, όταν μιλώντας, παρουσία αρκετών ΝΑΤΟικών, σε «Συμπόσιο» που συνδιοργάνωσαν στις Βρυξέλλες ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Αμυνας (EDA) και η βουλγαρική προεδρία στο Συμβούλιο της ΕΕ, με θέμα «Στρατιωτική Κινητικότητα - Κλειδί στην ευρωπαϊκή ασφάλεια», τόνιζε:

«Το να επενδύουμε στην ανάπτυξη στρατιωτικών ικανοτήτων και στα πιο προηγμένα αμυντικά συστήματα, αλλά αυτά να κολλάνε στα σύνορα για τελωνειακούς ελέγχους, τότε έχουμε σαφώς ένα θέμα αποτελεσματικότητας. Ακόμη και τα καλύτερα μέσα είναι, δεν θέλω να πω άχρηστα, αλλά περίπου τέτοια, αν δεν μπορούν να αναπτυχθούν εγκαίρως. Ο χρόνος είναι μέρος της εξίσωσης σε αυτό το έργο».

«Σε ηπειρωτική κλίμακα, εάν δεν μπορούμε να μετακινήσουμε τα μέσα μας, θα χρειαστεί να αγοράσουμε περισσότερα από αυτά. Και πάλι, αυτό δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να ξοδεύουμε τους προϋπολογισμούς μας. Η αποτροπή και η άμυνα δεν εξαρτώνται μόνο από την ποσότητα των αναπτυγμένων δυνάμεων. Επίσης, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα να μετακινούνται γρήγορα, εάν και όταν αυτό είναι απαραίτητο».

Εβαζε, εξάλλου, θέμα ότι σήμερα η διεκπεραίωση μέσων και προσωπικού επιβραδύνονται από εμπόδια όπως μικροί δρόμοι ή ελαφρές γέφυρες, αλλά και «νομικά και γραφειοκρατικά εμπόδια». «Ολοι θέλουμε να έχουμε περισσότερες κοινές ασκήσεις και εκπαιδεύσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο για παράδειγμα, αλλά μπορεί να χρειαστούν αρκετές ώρες ή μέρες ώστε το στρατιωτικό μας προσωπικό να περάσει από τις τελωνειακές διαδικασίες - ακόμη και για μια άσκηση που διαρκεί λίγες μόνο ώρες».

«Συμβαίνει ένα φορτίο να μην απαιτεί συνοριακούς ελέγχους, αν μεταφέρεται με πολιτικά φορτηγά, αλλά το ίδιο φορτίο μπορεί να καθυστερήσει για ώρες αν μεταφερθεί με στρατιωτικό φορτηγό».

Σε αυτό το φόντο, παρέπεμψε σε προσπάθειες των κρατών - μελών της ΕΕ ήδη από το 2014 να λύσουν τα προβλήματα αυτά, παρατήρησε ωστόσο ότι η δουλειά που έχει γίνει το τελευταίο διάστημα σε αυτήν την κατεύθυνση δεν έχει προηγούμενο.

Περιέγραψε πρωτόκολλα λειτουργίας που θα μπουν στα τελωνεία για τη μετακίνηση στρατιωτικών φορτίων, αλλά και σχέδια η Κομισιόν να εγκρίνει «επενδύσεις» για αναβάθμιση του δικτύου διαμετακόμισης της ΕΕ, ώστε να ανταποκρίνεται και στις αυξημένες στρατιωτικές ανάγκες. Εκανε σαφές ότι προτίθενται να εκταμιεύσουν επιπλέον 6,5 δισ. ευρώ ακριβώς για την υλοποίηση τέτοιας «στρατηγικής σημασίας» υποδομής.

Αύξηση πολεμικών δαπανών

Η Μογκερίνι αναφέρθηκε, εξάλλου, εκτενώς και σε ένα άλλο θέμα, που επίσης προβάλλει στις προτεραιότητες του ΝΑΤΟ, την ανάπτυξη στρατιωτικών ικανοτήτων, με νέα ακόμα πιο φονικά μέσα. Παρέπεμψε, δε, στη λεγόμενη «Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία» (PESCO), που περιλαμβάνει συνεργατικά σχέδια των κρατών - μελών.

Οι, δε, ΝΑΤΟικοί στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας έλεγξαν τα πρώτα διαθέσιμα στοιχεία για το πώς προχωρούν οι στρατιωτικές δαπάνες των κρατών - μελών της λυκοσυμμαχίας για το 2018. Περιχαρείς διαπίστωσαν πως για 4η συνεχή χρονιά οι στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται συνεχώς, με χαρακτηριστικό στοιχείο ότι τα ευρωπαϊκά κράτη - μέλη και ο Καναδάς έχουν τελικά ξοδέψει από το 2014 έως σήμερα επιπλέον 87 δισ. δολάρια για όπλα και πολεμική προπαρασκευή. Οτι όλο και περισσότερα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ πιάνουν τη ΝΑΤΟική νόρμα 2% του ΑΕΠ τους να πηγαίνει ετησίως για στρατιωτικές δαπάνες και επιπλέον ότι 15 από τα 29 κράτη - μέλη αναμένεται να πιάσουν φέτος και μια δεύτερη σχετική νόρμα, το 20% του ποσού που δαπανούν να πηγαίνει σε στρατηγικής αξίας όπλα.

«Στα κατάλληλα σημεία, την κατάλληλη στιγμή»

Σημαντικότατη ήταν και η συμφωνία των υπουργών του ΝΑΤΟ στις βασικές γραμμές της λεγόμενης «Πρωτοβουλίας Ετοιμότητας» της λυκοσυμμαχίας, που θέλει να έχει ανά πάσα στιγμή ετοιμοπόλεμες μάχιμες μονάδες του σε γη, θάλασσα και αέρα.

Πρόκειται για το σχέδιο με την κωδική ονομασία «Τέσσερα Τριαντάρια», συγκεκριμένα έως το 2020 να έχουν 30 μηχανοκίνητα τάγματα, 30 αεροπορικές μοίρες και 30 πλοία μάχης έτοιμα να αναλάβουν δράση εντός 30 το πολύ ημερών, καθώς - όπως έλεγε χαρακτηριστικά στο περιθώριο της Συνόδου ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ - πρέπει να είναι σίγουροι ότι έχουν «τις κατάλληλες δυνάμεις στα κατάλληλα σημεία, την κατάλληλη στιγμή».

Η ανάπτυξη αυτή και οι ετοιμότητες έρχονται να απαντήσουν σε αναφορές που έχουν κάνει ανώτατοι αξιωματούχοι της λυκοσυμμαχίας ότι η Μόσχα έχει αναπτύξει πολύ καλύτερα τις δικές της δυνάμεις στη συνοριογραμμή με τις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ.

Σε αυτό το φόντο, εξυφαίνονται και άλλα σχέδια πύκνωσης των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στην Ανατολική Ευρώπη.

Π.χ. πέρα από τους χερσαίους πολυεθνικούς σχηματισμούς μάχης που έχουν αναπτύξει εδώ και ενάμιση χρόνο στις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία, τις εναέριες περιπολίες από αεροσκάφη μιας σειράς ΝΑΤΟικών χωρών στην ίδια περιοχή, την περιοδική μεταστάθμευση εκεί και άλλων δυνάμεων με πρόσχημα ασκήσεις μεγάλης κλίμακας, από πλευράς της πολωνικής κυβέρνησης έχει πέσει στο τραπέζι πρόταση για μια μόνιμη Προωθημένη Επιχειρησιακή Βάση («Forward Operational Base» - FOB) των ΗΠΑ στην Πολωνία.

Σημειωτέον, τέτοια χαρακτηριστικά πιθανολογείται ότι θα έχει και η βάση που θέλουν να στήσουν οι Αμερικανοί στην Αλεξανδρούπολη, που για να παρακάμψουν τις αντιδράσεις του κόσμου, πλασάρουν το παραμύθι, σε συνεργασία με την κυβέρνηση, ότι θα είναι «απλά» ένα κλιμάκιο επισκευής και συναρμολόγησης αμερικανικών στρατιωτικών ελικοπτέρων.

Συνεχίζουν και επεκτείνουν τη δολοφονική δράση σε Μέση Ανατολή και Μεσόγειο

Τα διαβούλια Πέμπτη και Παρασκευή επεκτάθηκαν και σε άλλα πεδία, όπως οι δυνατότητες που αναπτύσσει το ΝΑΤΟ στον κυβερνοπόλεμο και την αντιμετώπιση «υβριδικών απειλών», στα «θολά» ούτως ή άλλως όρια ανάμεσα σε ιμπεριαλιστική «ειρήνη» και πόλεμο, όπως και στη δράση της λυκοσυμμαχίας στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική με πρόσχημα την καταπολέμηση του ISIS, αλλά και τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών. Ειδικά σε ό,τι αφορά τη μετανάστευση - που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή - οι ΝΑΤΟικοί τής αποδίδουν χαρακτηριστικά «ασύμμετρης απειλής» για την περιλάλητη «σταθερότητα» και την «οικονομία» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπου «τρέχουν» σημαντικότατοι για τα ευρωατλαντικά μονοπώλια δίαυλοι διαμετακόμισης και Ενέργειας, προετοιμάζοντας ήδη τα επόμενα προσχήματα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή.

Οι μετέχοντες στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ εμφανίζονταν ικανοποιημένοι από τη συνεισφορά των ιπτάμενων ραντάρ AWΑCS στην επιτήρηση της Μέσης Ανατολής, ενώ ταυτόχρονα δρομολογούν απόφαση στη Σύνοδο Κορυφής του Ιούλη για νέα αποστολή «εκπαιδευτών» στο Ιράκ για τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας.

Προσανατολισμένο στη νότια πτέρυγα της λυκοσυμμαχίας ήταν και το κομμάτι των διαβουλεύσεων για την παραπέρα σύσφιξη σχέσεων του ΝΑΤΟ με «μετριοπαθείς» - όπως τις χαρακτηρίζουν - μουσουλμανικές χώρες, όπως η Ιορδανία και η Τυνησία σε αυτήν τη φάση (αλλά και με Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτο και Κατάρ), με βάση τις οποίες, τις συνεκπαιδεύσεις και τις κοινές ασκήσεις, σκοπεύουν να επεκτείνουν την ακτίνα επιρροής και δράσης του ΝΑΤΟ.

Τέλος, αποφάσεις δρομολογούν και για το Αφγανιστάν, όπου έχουν αποφασίσει μια πρώτη αύξηση των δυνάμεών τους κατά 3.000 στελέχη. Η εισήγηση του Στόλτενμπεργκ είναι τον Ιούλη τα κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας να αναλάβουν δέσμευση για χρηματοδότηση της εκεί αποστολής μέχρι τουλάχιστον το 2024.

Θ. Μπ.

ΤΑ ΔΟΥΛΙΚΆ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΊΟΥ -Υπ.Εξ- ΣΤΗ ΕΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΎΝ ΤΙΣ ΕΠΙΔΡΟΜΈΣ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

ΥΠΕΞ ΕΕ: «Κατανοούν» και στηρίζουν τις επιδρομές εναντίον της Συρίας...

Την απόλυτη στήριξή τους στις επιδρομές  εναντίον της Συρίας από ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία εκφράζουν οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ που συνεδρίασαν σήμερα Δευτέρα στο Λουξεμβούργο.

Σε πλήρη ευθυγράμμιση με την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα περί «πρόληψης« κατά των χημικών, οι 28 υπουργοί της ΕΕ, μαζί τους και ο Έλληνας υπουργός Νίκος Κοτζίας, ο οποίος εξάλλου προχτές δεν είδε καν τις …επιδρομές, στα συμπεράσματα τους αναφέρουν: 

«Το Συμβούλιο της ΕΕ κατανοεί ότι οι στόχοι των αεροπορικών επιδρομών των ΗΠΑ, Γαλλίας και Μ. Βρετανίας στις εγκαταστάσεις χημικών όπλων στη Συρία ήταν συγκεκριμένα μέτρα τα οποία ελήφθησαν με μοναδικό στόχο την πρόληψη της περαιτέρω χρήσης χημικών όπλων και χημικών ουσιών από το συριακό καθεστώς για να σκοτώσει το λαό του».

Προκειμένου μάλιστα να δικαιολογήσουν τη νέα ανοιχτή επέμβαση των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Βρετανίας, σπεύδουν να κατηγορήσουν ως υπεύθυνη για τους βομβαρδισμούς(!) την κυβέρνηση της Συρίας, δηλώνοντας μάλιστα σίγουροι ότι έκανε χρήση χημικών όπλων! 

Συγκεκριμένα στο κείμενο των συμπερασμάτων, το Συμβούλιο ΥΠΕΞ της ΕΕ: «Καταδικάζει έντονα τη συνεχιζόμενη και επαναλαμβανόμενη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς στη Συρία, συμπεριλαμβανομένης της τελευταίας επίθεσης κατά της Ντούμα». 

Στα συμπεράσματά τους, φανερώνοντας ότι στόχος των ιμπεριαλιστικών κέντρων είναι η συνέχιση και των πολεμικών σχεδιασμών, αναφέρουν ότι οι προοπτικές για μια πολιτική λύση στη Συρία απομακρύνονται. 

Μάλιστα φτάνουν στο σημείο να ισχυριστούν ότι «το συριακό καθεστώς φέρει τη συντριπτική ευθύνη για την καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση και τα δεινά του συριακού λαού», επιδιώκοντας απαλείψουν τις ευθύνες του «Ισλαμικού Κράτους» (Da’esh), επιδιώκοντας προφανώς να κρύψουν ότι το εξόπλισαν και το χρηματοδότησαν, οι ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία και Γερμανία. 

Τέλος αναφέρουν πως «όλοι οι παράγοντες στη Συρία πρέπει να επικεντρωθούν στην καταπολέμηση του Da’esh, η οποία δεν έχει ακόμη τελειώσει» και ότι «η αποτροπή της αναζωπύρωσης της τρομοκρατικής οργάνωσης παραμένει προτεραιότητα. Για να συμβάλει στη διαρκή ήττα του Da’esh, η ΕΕ θα συμμετάσχει σε προσπάθειες σταθεροποίησης στις περιοχές που απελευθερώνονται από το Da’esh από τον Παγκόσμιο Συνασπισμό στη βορειοανατολική Συρία». 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Γι Αυτό Αύριο όλες και όλοι στις 7 το απόγευμα στο Σύνταγμα: 

ΣΕΒ: «Είμαστε στην Αρχή...Απαιτείται Ένα "Big Bang" και «Δημοσιονομική Πειθαρχία»

¨

Αυτό επισημαίνει ο ΣΕΒ στο «εβδομαδιαίο δελτίο», με αφορμή τη συζήτηση για τη διαμόρφωση του λεγόμενου «αναπτυξιακού σχεδίου».

 Σύμφωνα με τους εγχώριους βιομηχάνους «απαιτείται ένα μεταρρυθμιστικό "big bang" που θα μεταφέρει μηνύματα αισιοδοξίας και εμπιστοσύνης στη διεθνή και εγχώρια επενδυτική κοινότητα» καθώς επίσης και να «διαφυλαχθεί πάση θυσία η δημοσιονομική πειθαρχία μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής».

Τη ίδια ώρα, οι εκκρεμότητες αναφορικά με τα 88 «προαπαιτούμενα» της 4ης «αξιολόγησης» ήταν στην ατζέντα της χτεσινής συνεδρίασης της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ με την παρουσία, σύμφωνα με πληροφορίες, του επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν, ενώ την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκης. 

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες στο επίκεντρο της συνάντησης βρέθηκε και το ζήτημα της «βιωσιμότητας» του κρατικού χρέους, γύρω από το οποίο εκδηλώθηκε εκ νέου η διελκυστίνδα του ΔΝΤ με τον εκπρόσωπο της γερμανικής κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση, η «ελάφρυνση» - μετακύλιση των δόσεων για την εξυπηρέτηση του «χρέους» θα συνδυάζεται με την εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων της «επόμενης μέρας».

Ο κύκλος των συνεννοήσεων για τη διαχείριση του κρατικού χρέους και για το υπό διαμόρφωση εποπτικό πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής θα συνεχιστεί σήμερα στο πλαίσιο της συνάντησης που θα έχουν στο Βερολίνο ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Ολαφ Σολτς.

Σχέδιο «αναπτυξιακής στρατηγικής»...

Το πρόπλασμα του σχεδίου «αναπτυξιακής στρατηγικής» της κυβέρνησης («Growth Strategy for the Future of Greece»), όπως για την ώρα το έχουν «βαφτίσει» θα συζητηθεί στο Γιούρογκρουπ στις 27 Απρίλη, που συνεδριάζει στη Σόφια της Βουλγαρίας.

Το κυβερνητικό σχέδιο έρχεται να ενσωματώσει τις υπάρχουσες «μνημονιακές» συμφωνίες με κεντρικούς άξονες την «αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας», τη «διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας», την «ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις» καθώς και τη διαμόρφωση, όπως λένε, «σύγχρονου κράτους και δημόσιας διοίκησης».

Μεταξύ άλλων, το σχέδιο που παρουσιάζει η κυβέρνηση εστιάζει στη «δέσμευση» για την ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων, με ειδικές αναφορές στον κλάδο της Ενέργειας, στη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων και μέσω της «αναπτυξιακής τράπεζας» που έχει συμφωνηθεί με την πλευρά της Ευρωζώνης, αλλά και στο ζήτημα της απομείωσης των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων, προκειμένου βέβαια να απελευθερωθούν πόροι πάντα για τη χρηματοδότηση των «βιώσιμων επιχειρήσεων» κ.ά. Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες, στο κείμενο που απέστειλε η κυβέρνηση γίνονται κάποιες γενικόλογες αναφορές σχετικά με μελλοντικές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, μόνο στο βαθμό που θα το επιτρέψουν οι «δημοσιονομικοί περιορισμοί» και μετά από συνεννοήσεις με τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Σε κάθε περίπτωση, το σχέδιο βρίσκεται σε φάση «επεξεργασιών» με κατεύθυνση βέβαια τη συμπλήρωσή του με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και στόχους, που θα μονιμοποιούν και θα επεκτείνουν τα αντεργατικά μέτρα. 

Επιπλέον, δεδομένη είναι και η «δέσμευση» για την επίτευξη των αντιλαϊκών στόχων αναφορικά με τις δημοσιονομικού χαρακτήρα παρεμβάσεις (περαιτέρω κατακρεούργηση συντάξεων, αφορολόγητου ορίου κ.ά.) με γνώμονα τους στόχους για τα «πλεονάσματα» στους κρατικούς προϋπολογισμούς των επομένων ετών.

...με τη «βούλα» του ΣΕΒ

«Το αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας μας είναι ότι σήμερα πραγματοποιούνται στην Ελλάδα οι μισές επενδύσεις απ' ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη, οδηγώντας σε απαξίωση τον παραγωγικό μας ιστό», τονίζει ο ΣΕΒ στο «εβδομαδιαίο δελτίο», εκτιμώντας ότι οι επενδύσεις του 2017 σε σχέση με αυτές του 2008 (στην έναρξη του κύκλου της καπιταλιστικής κρίσης) υπολείπονται κατά 45 δισ. ευρώ.

Οπως λένε, 

«η Ελλάδα χρειάζεται να κάνει διπλή μεταρρυθμιστική προσπάθεια για να πείσει αγορές και επενδυτές να την ξαναβάλουν στον διεθνή επενδυτικό χάρτη». 

Επαναλαμβάνοντας τις συστάσεις για μη ανάκτηση απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι αναφέρει χαρακτηριστικά ότι τυχόν «προσπάθειες επαναφοράς αποσταθεροποιητικών πολιτικών και πρακτικών του παρελθόντος (...), θα ακυρώσουν τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων και θα επαναφέρουν σύντομα τη χώρα σε νέα κρίση».

Για τον ΣΕΒ 

«χρειάζεται πολιτική ομαλότητα, εξάλειψη της αβεβαιότητας μέσα από τη διαφύλαξη του καλού οικονομικού κλίματος και, πάνω απ' όλα, εμπιστοσύνη στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας» και βέβαια με «δημοσιονομική πειθαρχία», παράλληλα με τη φορολογική ελάφρυνση του ιδιωτικού τομέα και «των διεθνώς εμπορεύσιμων κλάδων της οικονομίας από τους οποίους αναμένουμε και την αλλαγή αναπτυξιακού υποδείγματος της χώρας».

Συνεχίζεται η φοροληστεία για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα

Την ίδια ώρα, τα λαϊκά νοικοκυριά, ενόψει της κατάθεσης των φορολογικών δηλώσεων βρίσκονται αντιμέτωπα, πέραν των άλλων, και με τη φοροληστεία που επιβάλλεται με τη μορφή των λεγόμενων «αντικειμενικών κριτηρίων» που υπολογίζονται από τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό. 

Σε αυτό το πλαίσιο, σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών που κατατέθηκε στη Βουλή, με όρους και προϋποθέσεις και μόνο για ορισμένες κατηγορίες λαϊκών νοικοκυριών χορηγούνται «απαλλαγές» από τα τεκμήρια διαβίωσης, με τη χρονική επέκταση της ρύθμισης που υπάρχει από το 2014 και για τις φετινές δηλώσεις.

Η «απαλλαγή» ισχύει εφόσον το πραγματικό εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 6.000 ευρώ και το τεκμαρτό το ποσό των 9.500 ευρώ, ενώ από τη σχετική ρύθμιση εξαιρούνται επαγγελματίες και αγρότες. 

Οι συγκεκριμένες κατηγορίες, όπως και οι μισθωτοί αλλά και άνεργοι με εισόδημα πάνω από 6.000 ευρώ θα πέσουν στη φοροληστεία των «αντικειμενικών κριτηρίων».

Πηγή 

ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ !!

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα στην Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας μίλησε στην Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση με θέμα «Τη δουλειά των κομμουνιστών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και την ανάγκη ανασυγκρότησής του» την Τετάρτη 11 Απρίλη 2018.

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας είπε συγκεκριμένα:

«Η πάλη για την ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος ως καθοριστικής σημασίας καθήκον για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και την οικοδόμηση της κομμουνιστικής κοινωνίας είναι συστατικό στοιχείο της ταξικής πάλης, που συνδέεται με την κατάκτηση της ικανότητας των κομμουνιστικών κομμάτων να δυναμώνουν ολόπλευρα:
Ιδεολογικά - πολιτικά, με επαναστατική στρατηγική, ξεπερνώντας λαθεμένες θέσεις που κυριάρχησαν στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα τις προηγούμενες δεκαετίες.
Οργανωτικά, ώστε να έχουν γερές βάσεις σε στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις και κλάδους, να παρεμβαίνουν αποφασιστικά στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Ο στόχος είναι μέσα από αυτή τη συστηματική πάλη, μέσα από την οποία θα αντικρούονται αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές και θα δυναμώνει η καθημερινή παρέμβαση ενάντια στα προβλήματα που βιώνει η εργατική τάξη, να επιτυγχάνεται η αναγκαία προετοιμασία, ώστε σε συνθήκες ξεσπάσματος επαναστατικής κατάστασης στη χώρα του το κάθε ΚΚ να μπορέσει να ανταποκριθεί στο ιστορικό του καθήκον και να δώσει τη μάχη για την ανατροπή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό, έχοντας παράλληλα διαμορφώσει έναν αποτελεσματικό μηχανισμό που θα προσφέρει διεθνιστική στήριξη και αλληλεγγύη.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Συμπληρώνεται ήδη μια δεκαετία από την εκδήλωση της βαθιάς και παρατεταμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, στον κόσμο, στην Ευρώπη και φυσικά στη χώρα μας. Αντικειμενικά έχει διαμορφωθεί μια νέα κατάσταση.

Τα μέτρα που οδήγησαν σε μεγάλες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στους μισθούς, στις Συλλογικές Συμβάσεις, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές κ.α. είχαν προσχεδιαστεί πολύ πριν από την κρίση.

Πρόκειται για τις λεγόμενες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις. Τα μέτρα αυτά βρήκαν την ταχύτερη και πλήρη ανάπτυξή τους, ειδικά στην Ελλάδα, από το 2010 και μετά.

Όλα αυτά θεσμοθετούνται και προωθούνται ενιαία, κάνουν το κεφάλαιο ακόμα πιο επιθετικό, με ιδιαίτερα οξυμένο τρόπο απέναντι στη μισθωτή γυναικεία δουλειά, καθώς και εκείνη των νέων. Στην ΕΕ η "Στρατηγική Ευρώπη 2020", που υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Ιούνη του 2010, συνιστά εμβάθυνση όλου του αντεργατικού πλαισίου που είχε διαμορφωθεί.

Στην Ελλάδα οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης και τα αντεργατικά μέτρα που πάρθηκαν προκάλεσαν μεγάλες, βαθιές και μόνιμες ανατροπές στις συνθήκες ζωής και δουλειάς της εργατικής τάξης, μεγάλου τμήματος των αυτοαπασχολουμένων και μικροϊδιοκτητών.

Ως συνέπεια αυτών των εξελίξεων και των μέτρων έχουμε σημαντικές αλλαγές και στις γραμμές της εργατικής τάξης, στην κατάστασή της. Διευρύνθηκαν οι γραμμές της, με νέα τμήματα από κατεστραμμένα μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού.

Αυξάνονται οι μισοπρολετάριοι. Διογκώθηκαν η ανεργία και η μάζα φτηνού εργατικού δυναμικού. Η διεύρυνση των γραμμών της με νέα τμήματα, άπειρα, αλλά και με μικροαστικές αντιλήψεις, κάνουν πιο δύσκολη και πιο σύνθετη τη δουλειά των κομμουνιστών για την άνοδο του ταξικού κινήματος. Παραμένει η σημαντική διαφοροποίηση, διαστρωμάτωση στο εσωτερικό της εργατικής τάξης και ευρύτερα της μισθωτής εργασίας, που δίνει την υλική βάση της εργατικής αριστοκρατίας. Σε κάθε περίπτωση, η πάλη για την ενότητα της εργατικής τάξης κατά χώρο εργασίας, κλάδο και γενικά αποκτά προτεραιότητα.

Οι κομμουνιστές δουλεύουμε μέσα στα σωματεία μαζί με όλους τους εργαζόμενους, ώστε να γίνονται οργανωτές της ταξικής πάλης στο χώρο τους, καθημερινά, ακούραστα, ώστε να διαμορφώνονται αγωνιστικοί δεσμοί ακόμα και σε περιόδους που δεν φαίνονται άμεσα ορατά αποτελέσματα, με φροντίδα συνεχώς να εντάσσονται νέες δυνάμεις στην ταξική πάλη από τη μεγάλη μάζα της ανοργάνωτης εργατικής τάξης, των νέων παιδιών που δουλεύουν χωρίς κανένα δικαίωμα και πολύ χαμηλούς μισθούς, γυναικών, μεταναστών.

Σημαντική παρακαταθήκη στην πάλη που διεξάγεται στη χώρα μας και αφορά όλη την εργατική τάξη είναι η πρόταση των 530 Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Συνδικάτων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση με επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων. Πρωτοβουλία που έχει γίνει πρόταση νόμου, έχει κατατεθεί από το ΚΚΕ εδώ και ένα χρόνο και έχει απορριφθεί από όλα τα άλλα αστικά κόμματα "δεξιά", "κεντρώα" και "αριστερά".

Ενόψει των προβλέψεων των αστικών επιτελείων για πέρασμα σε φάση καπιταλιστικής ανάκαμψης, η μεγαλοεργοδοσία απαιτεί νέα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της, με ακόμα μεγαλύτερη "ευελιξία".

Το κεφάλαιο ούτε επιθυμεί ούτε πρόκειται να δώσει πίσω όσα άρπαξε από τους εργάτες στα χρόνια της κρίσης. Η καπιταλιστική ανάκαμψη δεν οδηγεί ούτε σε μερική ανάκτηση των μεγάλων απωλειών των λαϊκών στρωμάτων την περίοδο της κρίσης, αλλά αντίθετα επιδεινώνει την κατάσταση του λαού.

Τα τελευταία τρία χρόνια οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην Ελλάδα αποδείχτηκαν πιο αποτελεσματικές για την αστική τάξη, αλλά και για βασικούς διεθνείς συμμάχους της, π.χ. ΕΕ και ΔΝΤ. Αυτό που αναγνωρίζει η αστική τάξη και οι ξένοι σύμμαχοί της δεν είναι μόνο η αντιλαϊκή νομοθετική αποφασιστικότητα της κυβέρνησης Τσίπρα στη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας (χαρακτηριστικό που είναι άλλωστε κοινό σε όλα τα αστικά κόμματα), αλλά η ικανότητά της να "βαφτίζει το κρέας ψάρι". Αναγνωρίζουν δηλαδή την ικανότητα της νέας σοσιαλδημοκρατίας να αμβλύνει τις λαϊκές αντιστάσεις, να ενσωματώνει στο σύστημα, να αποπροσανατολίζει, να εξαπατά μαζικά και επαναλαμβανόμενα τα λαϊκά στρώματα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με τον οικονομικό πόλεμο για την αύξηση της εκμετάλλευσης αναπτύσσεται και δυναμώνει ταυτόχρονα και ο πολιτικός και ιδεολογικός πόλεμος για τη διάσπαση, τη χειραγώγηση, τον αποπροσανατολισμό και τον εγκλωβισμό των εργατικών και λαϊκών μαζών.

Στη χώρα μας ζήσαμε αυτόν τον πόλεμο ιδιαίτερα και πολύ έντονα: Τη συσκότιση του χαρακτήρα και των αιτιών της κρίσης, γνωρίσαμε και αντιμετωπίσαμε τις οργανωμένες προβοκάτσιες, την αύξηση της τρομοκρατίας, κρατικής και εργοδοτικής, τις εναλλαγές κυβερνήσεων και διαχειριστών, την άμεση παρέμβαση του συστήματος στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων. Αποδείχτηκε, για άλλη μια φορά, πόσο επικίνδυνος είναι ο ρόλος των ρεφορμιστών, του οπορτουνισμού ως στυλοβάτες του συστήματος σε κρίσιμες στιγμές. Οι δυνάμεις αυτές ευθύνονται για την αποδιοργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος, την παρεμπόδιση της ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος σε συνθήκες παρατεταμένης κρίσης.

Μέσα σε αυτές τις δυσκολίες είναι σημαντικός ο ρόλος και η προσφορά του Κόμματος αυτήν την περίοδο, κατά την οποία έβαλε νέες βάσεις επαφής και επικοινωνίας με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Το Κόμμα μας πρωτοστάτησε σε μεγάλους αγώνες, άνοιξε μεγάλα ιδεολογικά και πολιτικά μέτωπα και νέους δρόμους.

Η θέση του ΚΚΕ, για παράδειγμα, για τη μη συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις αποδείχθηκε ισχυρό όπλο για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης της Ελλάδας, αποτέλεσε ασπίδα προφύλαξης του εργατικού κινήματος από την υποταγή και το συμβιβασμό στους αστικούς σχεδιασμούς. Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έσπειρε μαζικά την απογοήτευση σε πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, πέρασε μέτρα που δεν τολμούσαν τα άλλα κόμματα, όπως ο περιορισμός του απεργιακού δικαιώματος, επιλέχθηκε για τη βρώμικη δουλειά.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η εκτίμησή μας για την όποια καπιταλιστική ανάκαμψη ακολουθήσει, είναι ότι αυτή θα είναι ασθενική και επισφαλής και βεβαίως δεν πρόκειται να εξαλείψει ή να απορροφήσει τη μεγάλη μάζα της ανεργίας, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που επιταχύνονται οι τεχνολογικές αλλαγές στην παραγωγή (ρομποτική) και με βεβαιότητα δεν θα υπάρξει επιστροφή στην προ κρίσης περίοδο σε ό,τι αφορά τις βασικές κατακτήσεις και δικαιώματα της εργατικής τάξης που αποσπάστηκαν στον 20ό αιώνα.

Πρέπει, επομένως, να περιμένουμε από την ισχυροποίηση του μονοπωλιακού κεφαλαίου παραπέρα όξυνση της αντίθεσης κεφαλαίου - μισθωτής εργασίας και στη βάση αυτή όξυνση του συνόλου των κοινωνικών αντιθέσεων. 

Από εδώ απορρέουν η ανάγκη και οι δυνατότητες της πιο σχεδιασμένης δουλειάς των κομμουνιστών στις γραμμές της εργατικής τάξης και του κινήματός της ώστε να δυναμώνει η ταξική πάλη που ως κύριο περιεχόμενό της έχει την αντικαπιταλιστική γραμμή συσπείρωσης και συμμαχίας. 

Η δράση, ταυτόχρονα, των ΚΚ να συμβάλλει ώστε να δυναμώνει η πάλη για άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, με βάση το κριτήριο της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος, δηλαδή η αναγκαιότητα και προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης, της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Στα πλαίσια αυτά θεωρούμε ως βασικό ανασχετικό παράγοντα για την άνοδο της ταξικής πάλης την κυριαρχία του ρεφορμισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Έχει γίνει μακροχρόνια ζημιά καθώς οι δυνάμεις του ρεφορμισμού και της εργατικής αριστοκρατίας έχουν κυρίαρχη θέση σε κλάδους στρατηγικής σημασίας, μεγάλες βιομηχανικές μονάδες και άλλες επιχειρήσεις.

Η γραμμή της αντικαπιταλιστικής πάλης, της ρήξης και της ανατροπής στους βασικούς κλάδους στρατηγικής σημασίας έχει ακόμα χαμηλό δείκτη επιρροής.

 Σε αυτήν την κατάσταση επιδρούσε και επιδρά η αρνητική κατάσταση και του ευρωπαϊκού συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και παγκόσμια. 

Από εδώ απορρέει και το συμπέρασμα ότι, όταν μιλάμε για αλλαγή συσχετισμού και ανασύνταξη του κινήματος δεν εννοούμε μόνο ορισμένους ποσοτικούς δείκτες, αλλά αλλαγές και ανατροπές στο περιεχόμενο, στην κατεύθυνση πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) από την ίδρυσή του το 1999 μέχρι σήμερα ακολούθησε μια μεγάλη και αξιόλογη πορεία. Είναι σημείο αναφοράς ευρύτερα μέσα στην ελληνική κοινωνία και στο κίνημα. Ιδρύθηκε με πρωτοβουλία των κομμουνιστών που συμμετέχουν δραστήρια μέσα στο κίνημα και είναι μέτωπο συσπείρωσης Σωματείων, Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, Επιτροπών Αγώνα, συνδικαλιστών.

Στην πρόσφατη συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ πήραν μέρος 1.224 αντιπρόσωποι εκλεγμένοι από συλλογικές διαδικασίες Σωματείων, αποφάσεις ΔΣ, ΓΣ, συγκεντρώσεις Επιτροπών Αγώνα, εκπροσωπώντας 536 συνδικαλιστικές οργανώσεις: 12 Ομοσπονδίες, 15 Εργατικά Κέντρα, 457 Σωματεία, 52 Επιτροπές Αγώνα. Το ΠΑΜΕ δεν είναι τα μέλη του Κόμματος και οι συμπορευόμενοι μαζί μας, δεν είναι έξω από τις δομές του συνδικαλιστικού κινήματος, συμμετέχει στη ΓΣΕΕ (συνομοσπονδία ιδιωτικού τομέα) και την ΑΔΕΔΥ (συνομοσπονδία δημοσίων υπαλλήλων) αλλά δρα και αυτοτελώς, οργανώνει αγώνες αυτοτελώς. Στις γραμμές του κινητοποιούνται εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι η δεύτερη δύναμη στο συνδικαλιστικό κίνημα, με ποσοστό που ξεπερνά το 20%.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Στο 20ό Συνέδριο του Κόμματός μας έχουμε ορίσει ως περιεχόμενο της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος την "προετοιμασία και ανάπτυξη εργατικού κινήματος ικανού να αντιπαρατεθεί με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικά και σε συμμαχία με τα λαϊκά στρώματα των αυτοαπασχολούμενων και αγροτών στην ενιαία επεξεργασμένη στρατηγική του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής εξουσίας".

Αυτά τα καθήκοντα περιλαμβάνουν:

Επεξεργασία αιτημάτων πάλης (για όλα: μισθό, Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία, ωράριο κλπ.) και την επιλογή μορφών οργάνωσης και συμμαχίας με λαϊκές δυνάμεις.

Καλή γνώση της δομής της εργατικής τάξης, προσπάθεια αντιμετώπισης της πολυδιάσπασης που αδυνατίζει την πάλη της.

Ακριβή και αντικειμενική εκτίμηση του συσχετισμού των δυνάμεων, των διαθέσεων των μαζών, μελέτη της τακτικής της εργοδοσίας και των πολιτικών δυνάμεων που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Καθημερινή τριβή και εκπαίδευση, ανησυχία και φροντίδα από τα καθοδηγητικά όργανα ώστε να ανέβει η πρωτοβουλία, η καθημερινή δράση των κομμουνιστών, ιδιαίτερα των νέων, μέσα στους εργασιακούς χώρους, στους κλάδους, στα συνδικάτα.

Συλλογική και ατομική δουλειά ώστε να διαμορφώνονται καθημερινοί δεσμοί με την εργατική τάξη -ακόμα και σε περιόδους που δεν φαίνονται άμεσα ορατά αποτελέσματα- που θα μετατρέπονται υπό προϋποθέσεις σε άνοδο του κύρους και της επιρροής των κομμουνιστών.

Ικανότητα να αποκαλύπτονται -μέσα από τη διαπάλη που θα αναπτύσσεται στους μικρούς και μεγαλύτερους αγώνες- πειστικά οι μηχανισμοί της εκμετάλλευσης και κυρίως οι όροι κατάργησής τους.

Δηλαδή αναφερόμαστε σε ένα σχέδιο πάλης και συγκέντρωσης δυνάμεων με αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, την ένταξη των επιμέρους διεκδικήσεων σε αυτό, που στηρίζεται πρώτα απ' όλα σε γερές Κομματικές Οργανώσεις στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στους κλάδους στρατηγικής σημασίας, και διαλεκτικά δημιουργεί προϋποθέσεις αυτές να πολλαπλασιαστούν.

Έχουμε πλήρως συνειδητοποιήσει ότι είναι αντικειμενική η τάση να αυξάνονται οι σύγχρονες ανάγκες. Αυτό οφείλεται στο σύγχρονο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, στα επιτεύγματα της επιστήμης και τις εφαρμογές τους σε όλους τους τομείς.

Η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες, για παράδειγμα, αφορούν σήμερα και τη διατύπωση αιτημάτων για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, την αύξηση του ελεύθερου χρόνου, των διακοπών, της αναψυχής. Οι εργάτες διεκδίκησαν 8 ώρες δουλειάς, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ελεύθερο κοινωνικό χρόνο πριν ενάμιση αιώνα και σήμερα ξαναγυρνάμε σε δουλειά από ήλιο σε ήλιο, 10ωρα και 12ωρα.

Αφορούν το βιοτικό επίπεδο, όπως η ποιότητα και η ποσότητα των διατροφικών αναγκών, οι συνθήκες κατοικίας και εργασίας, ο ρόλος της φυσικής αγωγής και άσκησης, η υγεία με έμφαση στην πρόληψη, η αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προβλημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, ο πολιτισμός. Αφορούν τις απαραίτητες υποδομές και μέσα για την ικανοποίησή τους.

Η διαφορά μας, στις διεκδικήσεις που προβάλλουμε, με τα αστικά κόμματα δεν βρίσκεται, για παράδειγμα, μόνο στην ποσότητα των δικαιωμάτων, αλλά πάει βαθύτερα αγγίζοντας την ίδια την κοινωνική οργάνωση. Έτσι, για παράδειγμα, στην Υγεία διεκδικούμε όχι μόνο καλύτερες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, αλλά την προτεραιότητα της πρόληψης και έγκαιρης αποκατάστασης ή στην Παιδεία όχι μόνο δημόσιο και δωρεάν βιβλίο σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, αλλά πρωταρχικά ριζικά διαφορετικό περιεχόμενο αυτών των βιβλίων, ριζικά διαφορετικές μεθόδους και μορφές διδασκαλίας, με στόχο την ολόπλευρη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

Ζήτημα ξεχωριστής σημασίας είναι η πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και σχεδιασμούς, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, ενάντια στον εθνικισμό και το φασισμό. Είναι βασικό στοιχείο της πάλης μας και της δράσης των ταξικών συνδικάτων. Οι καμπάνιες της ΠΣΟ σε διεθνές επίπεδο και στην Ελλάδα των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ενάντια στο ΝΑΤΟ, για το κλείσιμο των αμερικανικών βάσεων, η αλληλεγγύη σε όλους τους αγωνιζόμενους λαούς, η στήριξη των προσφύγων είναι σταθερά στον προσανατολισμό μας.

Καθημερινή πολιτική ιδεολογική δουλειά για την αφομοίωση της θέσης ότι το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να μπει κάτω από ξένη σημαία, τη σημαία της αστικής τάξης σε έναν ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αλλά να παλέψει σε κάθε περίπτωση για την ανατροπή της εξουσίας των αστών που όσο μένει, φέρνει τον πόλεμο και την ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Είναι κρίσιμο ζήτημα πώς δρα και οικοδομείται ένα ΚΚ στην πράξη, ως καθοδηγητής της ταξικής πάλης, ως καθοδηγητής στην κίνηση λαϊκών μαζών και για τα επιμέρους καθημερινά ζητήματα, αλλά και για τα γενικά ζητήματα προοπτικής, δηλαδή συνολικά για τη διαμόρφωση των υποκειμενικών προϋποθέσεων στον ταξικό αντικαπιταλιστικό αντιμονοπωλιακό αγώνα για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η οικονομική πάλη από μόνη της δεν οδηγεί στην επαναστατική πολιτική πάλη. Στη σχέση Κόμματος - εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, η δυσκολία -τόσο στην πολιτική πράξη όσο και ως θεωρητικό ζήτημα- πηγάζει από το γεγονός ότι το ίδιο το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι η ανώτερη, συνειδητή μορφή έκφρασης του εργατικού κινήματος.

Όταν συνεπώς γίνεται αναφορά στο κίνημα της εργατικής τάξης, δεν μπορεί να μη γίνεται αναφορά στο κομμουνιστικό κίνημα. Ωστόσο, κατώτερες μορφές οργάνωσης της εργατικής τάξης υπάρχουν και θα υπάρχουν και σε συνθήκες μη επαναστατικές και σε συνθήκες επαναστατικής ανόδου.

Αντικειμενικά, δεν υπάρχουν πολιτικά ουδέτερα συνδικάτα. Σε αυτά θα κυριαρχεί είτε η γραμμή της ταξικής συνεργασίας, του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, είτε η γραμμή του ρεφορμιστικού, οπορτουνιστικού ρεύματος, είτε η γραμμή της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής πάλης.

Επομένως, η ιδεολογική και πολιτική διαπάλη μέσα στο κίνημα έχει σημασία για την επίτευξη του στόχου της οργάνωσης σημαντικού μέρους της εργατικής τάξης σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, για την εμβάθυνση και διεύρυνση των δεσμών της με το Κόμμα.

Λόγω όλων των παραπάνω παραγόντων, η σχέση Κόμματος - εργατικών μαζικών οργανώσεων είναι εκ των πραγμάτων αρκετά σύνθετη. Η προσπάθεια αποτύπωσης αυτής της σχέσης ταλάνισε το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, συχνά συνοδεύτηκε από απολυτότητες και λάθη, και στη θεωρητική γενίκευση, και στην πράξη.

Βασικός παράγοντας που καθορίζει το ρόλο και την αποτελεσματικότητα του ΚΚ στο εργατικό κίνημα, στην ταξική πάλη είναι η οργανωτική του ανάπτυξη στη βιομηχανία, σε κλάδους στρατηγικής σημασίας, σε συνδυασμό με την αύξηση της δύναμης και επιρροής του στη μεγάλη μάζα της εργατικής τάξης και ιδιαίτερα στα νεότερα τμήματά της.

Έχουμε γνώση των δυσκολιών και είμαστε αποφασισμένοι να τις αντιπαλέψουμε με καλή οργάνωση, αξιοποιώντας τη δύναμη της εργατικής τάξης. Με τη δράση μας φτιάχνουμε προϋποθέσεις αντεπίθεσης, με την πιο σοβαρή και σίγουρη για αυτή την υπόθεση προϋπόθεση: Να δυναμώνει οργανωτικά το ΚΚΕ και πρώτα απ' όλα στην εργατική τάξη.

Είναι ώρα συγκέντρωσης δυνάμεων και πάλης με περιεχόμενο ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, στους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους, με σχέδιο που θα στηρίζεται πρώτα απ' όλα σε γερές Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στους κλάδους στρατηγικής σημασίας, στην ηλεκτρική ενέργεια, τις τηλεπικοινωνίες, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, Λιμάνια και Αεροδρόμια, εμπορικά κέντρα, μονάδες Υγείας και Πρόνοιας.

Και ταυτόχρονα στους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους της πόλης, στους χώρους μόρφωσης της νεολαίας, στους χώρους συγκέντρωσης των νέων των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Με ισχυροποίηση του ΚΚΕ τιμάμε τα 100 χρόνια του ηρωικού Κόμματός μας, τους αμέτρητους νεκρούς μας, δυναμώνουμε τη διεθνιστική αλληλεγγύη κάνοντας πράξη το σύνθημα "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε".

Είναι ανάγκη σε κάθε χώρα να δυναμώσει η πάλη για να γίνουν τα ΚΚ μαζικά εργατικά κόμματα, οργανωτές και καθοδηγητές της πάλης των εκατομμυρίων καταπιεσμένων για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, που γεννά μόνο φτώχεια, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, καταστροφή και προσφυγιά, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό!».

902.gr

Μοιράστε το 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΡΟΘΥΜΟΣ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΩΝ ? -ΤΙ ΠΡΟΣΔΟΚΑ ? -ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΗΣ ?

ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ

Ο ενεργειακός ανταγωνισμός βάζει μπουρλότο στην περιοχή

Μιλά από μόνη της η συγκέντρωση μεγάλων ενεργειακών κολοσσών

Ενεργειακοί κολοσσοί που έχουν απλωμένα πλοκάμια σε ολόκληρο τον πλανήτη, πασχίζοντας να βάλουν στο χέρι όλο και μεγαλύτερο μέρος του ορυκτού πλούτου από κάθε ήπειρο, ενισχύουν το ενδιαφέρον και το ρόλο τους στη γειτονιά μας, αναπτύσσοντας μια σειρά από σχέδια για την «αξιοποίηση» των υδρογονανθράκων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. 

Με δεδομένη τη συνεχιζόμενη ανησυχία για την αναιμική ανάκαμψη ή και στασιμότητα της καπιταλιστικής οικονομίας σε μια σειρά από χώρες, αλλά και τους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς που αναζωπυρώθηκαν ακόμα πιο ορμητικά μετά τη βαθιά κρίση του 2008, η περιοχή μας αποκτά όλο και μεγαλύτερο βάρος για την υλοποίηση επενδύσεων, που επιδρούν σημαντικά στον ευρύτερο γεωπολιτικό συσχετισμό δυνάμεων.

Παλιοί και νέοι δρόμοι μεταφοράς φυσικού αερίου και πετρελαίου, παλιές και νέες μέθοδοι εξόρυξης, αποθήκευσης και επεξεργασίας, 

όλα μετατρέπονται σε πεδία νέας, αγριότερης αναμέτρησης μεγάλων μονοπωλιακών συμφερόντων με κοινό ζητούμενο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη καταλήστευση των φυσικών πόρων, την όσο το δυνατόν βαθύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων. 

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι που αναπτύσσονται κάθε είδους σχήματα επιχειρηματικών και γεωπολιτικών συνεργασιών (όπως αυτές ανάμεσα σε Κύπρο, Ελλάδα, Ισραήλ, Αίγυπτο, Λίβανο), 

στις οποίες η ελληνική αστική τάξη, μέσω της κυβέρνησης, δηλώνει από τους πρώτους «παρούσα», λειτουργώντας και ως πρόθυμος σημαιοφόρος λυκοσυμμαχιών που εγκληματούν κατά των λαών, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Ετσι, οι υδρογονάνθρακες της περιοχής έχουν φέρει στη γειτονιά μας μερικά από τα πιο τρανταχτά ονόματα του κλάδου, όπως:

-- Την αμερικανική εταιρεία «Noble», που «έτριψε τα χέρια» της από τους πρώτους, όταν το 2009 ανακάλυψε το μεγάλο κοίτασμα αερίου «Ταμάρ», στο Ισραήλ, και αργότερα, το ακόμα μεγαλύτερο «Λεβιάθαν», επίσης στο Ισραήλ. Η «Noble» είναι επίσης αυτή που εντόπισε το «Αφροδίτη» στην Κύπρο, ανοίγοντας το χορό των γεωτρήσεων και στη Μεγαλόνησο.

-- Το αμερικανικό ενδιαφέρον όμως καταγράφει και η άφιξη της «ExxonMobil» στην περιοχή, η οποία, σε κοινοπραξία με την αραβικών συμφερόντων «Qatar Petroleum», έχει πάρει άδεια για γεωτρήσεις στο οικόπεδο «10» της κυπριακής ΑΟΖ, που αναμένεται - εκτός απροόπτου - να γίνουν το δεύτερο εξάμηνο του 2018. 

Ακόμα, μην ξεχνάμε ότι η «ExxonMobil» έχει εκφράσει ενδιαφέρον και για ελληνικά «οικόπεδα», σε Ιόνιο και αλλού, ενώ πρόσφατα, διεθνή πρακτορεία, όπως το «Ρόιτερς», μετέδωσαν ότι στελέχη του ομίλου είχαν επαφές στο Κάιρο, διερευνώντας τα περιθώρια δραστηριοποίησης στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων και στην Αίγυπτο, εκφράζοντας έντονη επιθυμία να επεκτείνουν την παρουσία στη ΝΑ Μεσόγειο.

-- Η ιταλική «Eni» εξακολουθεί να κατέχει το μεγαλύτερο μέρος του γιγάντιου κοιτάσματος «Ζορ» στην Αίγυπτο, που εξαιτίας του μεγέθους του άλλαξε όλα τα δεδομένα στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής και όχι μόνο. 

Η «Εni» είναι εκείνη που στις αρχές Φλεβάρη ανακοίνωσε πως (κατά τη διάρκεια γεωτρήσεων που έκανε σε κοινοπραξία με τη γαλλική «Total») εντόπισε στο «6» της κυπριακής ΑΟΖ «μια υποσχόμενη ανακάλυψη (φυσικού) αερίου» που «επιβεβαιώνει την επέκταση κοιτασμάτων "τύπου Ζορ" στην ΑΟΖ της Κύπρου». 

Πάλι η «Eni» είναι εκείνη που είχε σχεδιάσει γεωτρήσεις και στο οικόπεδο «3» της κυπριακής ΑΟΖ, αλλά το γεωτρύπανό της παρενόχλησαν τουρκικά πολεμικά πλοία «μπλοκάροντας» τις έρευνες. 

Να σημειωθεί ότι, παρά την «παρεμπόδιση» των ερευνών της από την Τουρκία, η «Eni» και η ίδια η ιταλική κυβέρνηση φρόντισαν να ξεκαθαρίσουν ότι πάνω από όλα ζητούμενο είναι οι μπίζνες και έτσι, σε συναντήσεις, τόσο με εκπροσώπους της τουρκικής κυβέρνησης, όσο και του ψευδοκράτους, διαμήνυσαν ότι πρέπει να διατηρηθεί σχέση εμπιστοσύνης λόγω «της προώθησης πιθανών περαιτέρω προγραμμάτων στον ενεργειακό τομέα, πέραν εκείνων που ήδη υπάρχουν».

-- Η γαλλική «Total» είναι επίσης από τις εταιρείες που ιεραρχούν ψηλά τη Λεκάνη της ΝΑ Μεσογείου: Εχει ήδη «πάτημα» στο οικόπεδο «6» της κυπριακής ΑΟΖ (σε κοινοπραξία με την «Eni»), όπως και δικαιώματα για έρευνες στο «11», ενώ επανειλημμένα έχει διαμηνύσει το ενδιαφέρον της να ενισχύσει τη δράση της στη Μεσόγειο. 

Επίσης, η «Total» διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στις γεωτρήσεις που προγραμματίζονται στο Ιόνιο (Ελλάδα), ενώ ήδη έχει εξασφαλίσει άδειες για οικόπεδα στην ΑΟΖ του Λιβάνου.

-- Ομως, ισχυρή παρουσία αποκτούν και ρωσικά κεφάλαια. Ξεχωρίζει καταρχάς η συμμετοχή της «Gazprom» στην αξιοποίηση του «Ζορ» (σε συνεργασία με την «Eni»), ενώ χαρακτηριστική είναι και η παρουσία της «Novatek» στον Λίβανο (σε κοινοπραξία με τις «Eni» και «Total»).

Πολλές οι παρουσίες και οι γκρίνιες

Εξίσου σημαντική είναι και η παρουσία της βρετανικής BP, που πέρυσι τέτοια εποχή ανακοίνωνε την ανακάλυψη νέου, παράκτιου κοιτάσματος φυσικού αερίου, βόρεια του αιγυπτιακού λιμανιού Δαμιέτη, ενισχύοντας την πεποίθηση ότι η περιοχή του Δέλτα Νείλου είναι μία από τις σημαντικότερες λεκάνες αερίου παγκοσμίως. 

Σε αυτό το πλαίσιο, η BP σχεδιάζει να επενδύσει σημαντικά κεφάλαια στην περιοχή, προς το παρόν ξεκινώντας από την Αίγυπτο, ενώ μέσα από κοινοπραξίες έχει ενδιαφερθεί και για ελληνικά «οικόπεδα».

Το δικό τους «παρών» διεκδικούν και ανερχόμενες εταιρείες του κλάδου, όπως η ισραηλινή «Delek» αλλά και η τουρκική ΤΡΑΟ («Turkish Petroleum»). Μάλιστα, τα σχέδια της δεύτερης φαίνεται ότι θα αξιοποιηθούν και στους κλιμακούμενους ανταγωνισμούς, αφού είναι αυτή που Τουρκία και Κατεχόμενα έχουν ορίσει επικεφαλής για γεωτρήσεις που προγραμματίζουν στην Ανατολική Μεσόγειο, με το πλωτό γεωτρύπανο «DeepSea Metro».

Ο κατάλογος λοιπόν των επίδοξων μνηστήρων είναι μακρύς και «βαρύς». Οσο αυτός μεγαλώνει, τόσο μεγαλώνουν και οι κόντρες, στο έδαφος άλλωστε σοβαρών ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που εδώ και χρόνια μετατρέπουν την περιοχή μας σε «πυριτιδαποθήκη».

Καθημερινά η ειδησεογραφία επιβεβαιώνει ότι η κατάσταση γίνεται όλο και πιο «εκρηκτική», με επενδυτικά σχέδια και «αντι- σχέδια» να προκαλούν τριβές ακόμα και μεταξύ πλευρών που εμφανίζονται ως συνεργάτες. 

Είναι ενδεικτικά τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που παρουσιάζουν το Ισραήλ ιδιαίτερα ανήσυχο από τα σχέδια της Κύπρου να επιταχύνει την «αξιοποίηση» του «Αφροδίτη». Συγκεκριμένα, το Τελ Αβίβ εγείρει ενστάσεις υποστηρίζοντας ότι μια άντληση αερίου από το «Αφροδίτη» θα οδηγήσει και σε εξόρυξη αερίου από την ισραηλινή ΑΟΖ (που γειτονεύει με το «Αφροδίτη») και επιμένει ότι πρέπει να προηγηθεί συμφωνία συνεκμετάλλευσης.

Από την άλλη μεριά, στα μέσα Φλεβάρη ισραηλινά και αιγυπτιακά κεφάλαια («Delek» και «Dolphinus Holdings»), με τη συμμετοχή και της αμερικανικής «Noble», υπέγραψαν συμφωνία για την εξαγωγή ισραηλινού φυσικού αερίου από το «Ταμάρ» και το «Λεβιάθαν», με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο, Αμπντέλ Φατά αλ Σίσι, να θριαμβολογεί για «πρώτο μεγάλο γκολ» ως προς τη μετατροπή της χώρας του σε περιφερειακό ενεργειακό κόμβο.

Α. Μ.

    

Παρατάσσουν και τις στρατιωτικές τους δυνάμεις

Οι ενεργειακοί ανταγωνισμοί επιτείνουν και τους «αμυντικούς» σχεδιασμούς

Προς υπεράσπιση των μονοπωλιακών συμφερόντων που ενδιαφέρονται για την περιοχή, ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα «παρατάσσουν» και στρατιωτικές δυνάμεις, είτε με «όχημα» την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» σε Συρία - Ιράκ είτε στο πλαίσιο «αμυντικών συνεργασιών» που αναπτύσσουν στο όνομα της ασφάλειας και της σταθερότητας, εννοώντας φυσικά την ασφάλεια και τη σταθερότητα που εξυπηρετούν εκείνες τις μερίδες του κεφαλαίου που εκπροσωπούν.

-- Τη στρατιωτική τους παρουσία ενισχύουν διακριτά οι ΗΠΑ. Στις 6 Μάρτη, ο 6ος Στόλος αναβάθμισε την παρουσία του, με το πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων που μεταφέρει ελικόπτερα και μικρά αεροσκάφη «USS Iwo Jima» να φτάνει στο Ισραήλ, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο προγραμματισμένων ασκήσεων με τον κωδικό «Juniper Cobra 2018». Το «USS Iwo Jima» συνοδεύουν μεταξύ άλλων το μεταγωγικό πλοίο «USS New York» όπως και το «USS Oak Hill». 

Οπως σημείωναν περιφερειακά ΜΜΕ επικαλούμενα επισημάνσεις στελεχών των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, το «USNS Carson City» διακρίνεται για την ικανότητά του «να προωθήσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή». 

Ασφαλώς, τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στα πλούσια σχέδια ενίσχυσης της αμερικανικής παρουσίας καταρχάς στην Ελλάδα, με την απλόχερη συνεργασία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: Η αναβάθμιση της αμερικανικής βάσης στη Σούδα, η αξιοποίηση Αλεξανδρούπολης, Σύρου, Ανδραβίδας κ.τ.λ. για την ανάπτυξη νέων στρατιωτικών εγκαταστάσεων είναι ενδεικτικές ή η συνδρομή του υποβρυχίου «Παπανικολής» που συνοδεύει ήδη το αμερικανικό «USS Iwo Jima».

-- Για την ενίσχυση της αυτοτελούς της παρουσίας φροντίζει και η Γαλλία. Μεσοβδόμαδα, στην κυπριακή Βουλή κατατέθηκε ως απόρρητο νομοσχέδιο που αναβαθμίζει τη στρατιωτική συνεργασία που έχουν Γαλλία - Κύπρος από το 2007, επεκτείνοντάς την και σε τομείς όπως «η υπεράσπιση της ενεργειακής και της θαλάσσιας ασφάλειας», η «αντιμετώπιση της πειρατείας και της τρομοκρατίας», η έγκαιρη «προειδοποίηση και διαχείριση κρίσεων». 

Θυμίζουμε ότι, τον περασμένο Αύγουστο, η Γαλλίδα υπουργός Αμυνας, Φλοράνς Παρλί, επέλεξε την Κύπρο για να κάνει το πρώτο της ταξίδι στο εξωτερικό μετά την ορκωμοσία της. Βρέθηκε στην Κύπρο λίγες ώρες πριν αρχίσουν έρευνες της «Total» στην κυπριακή ΑΟΖ, σημειώνοντας την «καίρια γεωστρατηγική θέση» του νησιού και επιθεωρώντας τη φρεγάτα της χώρας της «Λανγκντόκ», που έπλεε στα ανοιχτά της Κύπρου.

 Μεταξύ άλλων, η Γαλλία έχει εκφράσει ενδιαφέρον για επέκταση της παρουσίας του Πολεμικού Ναυτικού της στο Μαρί (ανατολικά της Λεμεσού), σε τέτοιο βαθμό που πολλοί μιλούν για δημιουργία «γαλλικής βάσης» στην Κύπρο.

-- Ισως πιο «διακριτικά» αλλά σταθερά σχεδιάζουν τη στρατιωτική τους παρουσία οι Ρώσοι.

Πέρυσι, στο πλαίσιο των επιχειρήσεων στη Συρία, η Μόσχα έστειλε το αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνετσόφ» στην Ανατολική Μεσόγειο, ανατροφοδοτώντας τότε σενάρια ακόμα και επέμβασης στη Λιβύη. Το αεροπλανοφόρο είχε προστεθεί τότε στην παρουσία έξι ακόμα πολεμικών πλοίων. Αλλωστε, άφθονα είναι τα συστήματα που η Ρωσία δοκιμάζει ή διαφημίζει με αφορμή τον «πόλεμο κατά των τζιχαντιστών», από πυραύλους τύπου «Κh-38» μέχρι βομβαρδιστικά «Su-33» και ελικόπτερα «Κa-52K Katran».

Στα παραπάνω δεν μπορούμε φυσικά να μην προσθέσουμε: Τη σημασία που δίνει η Βρετανία στη διατήρηση των στρατιωτικών της βάσεων στην Κύπρο. 

Τις απανωτές στρατιωτικές ασκήσεις του Ισραήλ με πολλούς συμμάχους του, στους οποίους ξεχωρίζει και πάλι για την προθυμία της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Τα πολυεθνικά γυμνάσια, όπως «Ηνίοχος 2018», που ξεκίνησαν στις αρχές της βδομάδας, με έδρα την Ανδραβίδα στην Πελοπόννησο και τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού δυνάμεων από ΗΠΑ, Βρετανία, Ιταλία, Ισραήλ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Κύπρο.

Δες την Συνέχεια: Εδώ