Η ΚΟΥΒΑ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ (vid)

Μια τρομερή σκηνή στον ετοιμοθάνατο ΟΗΕ:
Η εκπρόσωπος της Κούβας στην Ουνέσκο, με δάκρυα στα μάτια, βάζει στη θέση του τον ξιπασμένο Ισραηλινό εκπρόσωπο, που με σηκωμένο το δάκτυλο κατά τη διάρκεια της εισήγησής του στη συζήτηση για δύο καταδικαστικές για το Ισραήλ προτάσεις και κατά παράβαση του κανονισμού που προφανώς γνωρίζει αλλά περιφρονεί, ζητά από το σώμα να σηκωθεί και να κρατήσει ενός λεπτού σιγή για το ολοκαύτωμα. 
Οι πρέσβεις αλληλοκοιτάζονται και ευγενικά σηκώνονται, σεβόμενοι τα θύματα του ναζισμού, με κάποια αμηχανία. Το λεπτό περνά, ο Ισραηλίτης τελειώνει την ομιλία του μέσα σε εθνικιστικό παραλήρημα.
Και θα ήταν ένας εξοργιστικά καταχρηστικός επικοινωνιακός θρίαμβος γι αυτόν, αν δεν είχε την ατυχία να είναι η σειρά τής πρέσβειρας της Κούβας να πάρει το λόγο μετά απ’ αυτόν:

«Μόνο ο πρόεδρος έχει τη δικαιοδοσία να ζητήσει ενός λεπτού σιγή. Είναι απαράδεκτο να προσπαθεί να επηρεαστεί η απόφασή μας με τέτοιο τρόπο και να μετατρέπεται η υπόθεση σε πολιτικό τσίρκο », βροντοφωνάζει η υπέροχη Κουβανή! ...«Αλλά, αφού μπήκαμε σ’ αυτή την διαδικασία, ζητώ με τη σειρά μου από το σώμα να τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή για τους νεκρούς Παλαιστινίους που έπεσαν θύματα της ισραηλικής βίας όλα αυτά τα χρόνια». 

Οι εκπρόσωποι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και βεβαίως με προθυμία οι περισσότεροι σηκώθηκαν ανακουφισμένοι, αφήνοντας σύξυλο τον, αγενή και υπερόπτη Σιωνιστή, που νόμισε ότι τους είχε όλους στο χεράκι του. Δυστυχώς γι αυτόν η Κούβα του Φιντέλ υπάρχει ακόμη.

Πηγή vid :https://www.facebook.com/LRTurque/videos/2097292043827958/?hc_ref=ARRFWD-efZlkKIEru4f9UtFe7lDmLWxF0bD2CHFmkdOsz3Jh1hTl-kqg22R0bJWkaao

Xenia Nikolaidou

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ: 70 χρόνια μετά...

1. Την Κυριακή, μια μέρα πριν τη σφαγή της Δευτέρας , οι Ισραηλινές Αρχές απαγορεύουν σε αντιπροσωπία Παλαιστίνιων γιατρών να μεταβούν στην Λωρίδα της Γάζας.

Το Υπουργείο Υγείας της Παλαιστινιακής Αρχής σε δήλωσή του αναφέρει ότι οι Ισραηλινές Αρχές αρνήθηκαν να εκδώσουν τα απαραίτητα έγγραφα εισόδου στα μέλη της ιατρικής αποστολής που είχε συγκροτήσει ο Υπουργός Υγείας της Παλαιστίνης. Σκοπός αυτής της ιατρικής ομάδας ήταν να ενισχύσουν τους γιατρούς που ήταν ήδη στη Γάζα και πάλευαν να θεραπεύσουν τους τραυματισμένους Παλαιστίνιους των τελευταίων ημερών. 

Ωστόσο, οι τραυματίες, οι χτυπημένοι από τα Ισραηλινά πυρά δεν έχουν το δικαίωμα να ταξιδέψουν προς το Ισραήλ για να νοσηλευτούν.

 Συγχρόνως, η Γάζα είναι σε χρόνιο αποκλεισμό και δεν μπορεί να προμηθευτεί φάρμακα και νοσοκομειακά είδη.
2. Τη Δευτέρα τους κατασφάζουν, 

οι νεκροί και οι τραυματίες είναι από μωρά λίγων μηνών μέχρι γέροντες και ανάπηροι. 

Ωστόσο, λίγο πιο πέρα σε μια απόσταση περίπου 65 χιλιομέτρων, οι ΗΠΑ εγκαινιάζουν μεγαλοπρεπώς την καινούρια τους πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ.

Τι δηλώνουν οι Αμερικάνοι με τη μεταφορά της πρεσβείας τους από το Τελ Αβιβ στην Ιερουσαλήμ? 

Ότι η μισή Ιερουσαλήμ, που τη διεκδικούν οι Παλαιστίνιοι για πρωτεύουσα το κράτους τους, δεν θα τους δοθεί ποτέ, δηλαδή ότι δεν θα τους επιτρέψουν ποτέ να αποκτήσουν κράτος. 

Γι’ αυτό οι Παλαιστίνιοι κατεβαίνουν στη συνοριακή γραμμή και διαμαρτύρονται από τις 30 Μαρτίου μέχρι και τώρα. 

Γι’ αυτό τον τελευταίο ενάμισι μήνα έχουν θυσιαστεί εκεί ήδη 113 άνθρωποι και έχουν τραυματιστεί περισσότεροι από 12.000

3. Ξημερώματα Τρίτης, όσο το αίμα των ανθρώπων ακόμα λασπώνει τα χώματα, οι ΗΠΑ επιβάλλουν τη ματαίωση της δήλωσης που σκόπευε να κάνει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Στη δήλωση αυτή, εάν είχε προλάβει να γίνει, καταδικάζονταν η Ισραηλινή κυβέρνηση για τη σφαγή που διενήργησε στη Γάζα. 

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. 

Στην ίδια δήλωση, ο ΟΗΕ ζητούσε τη διενέργεια έρευνας από ανεξάρτητη Αρχή για τα εγκλήματα των Ισραηλινών, πράγμα που φαίνεται ότι δεν ήθελαν καθόλου οι Αμερικάνοι. 

Συγχρόνως, στο κείμενό υπογραμμίζονταν η παρανομία που έκαναν οι ΗΠΑ μεταφέροντας την πρεσβεία τους στην Ιερουσαλήμ. 

Επιπλέον ο ΟΗΕ ζητούσε να σταματήσει ο αποκλεισμός της Γάζας, σύμφωνα με το ψήφισμά του (αρ. 1860 του 2009) και καλούσε τις χώρες να σπεύσουν σε βοήθεια των Παλαιστινίων, κυρίως σε είδη πρώτης ανάγκης και σε φάρμακα. 

Ωστόσο οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν στον ΟΗΕ ούτε μια δήλωση να κάνει…

Κάπως έτσι τους έσφαξαν, κάπως έτσι τους σφάζουν εδώ και 70 χρόνια, και μαζί με τη σφαγή βουλώνουν και τα στόματα. 

Αλλά αυτή τη φορά ήταν αλλιώς. 

Αυτή τη φορά θέλησαν να το κάνουν και συμβολικά. Ήρθαν οι ΗΠΑ, μέσω της κόρης και του γαμπρού του προέδρου τους (δημοκρατικό!), μαζί με το Ισραήλ και τους συμμάχους τους να εγκαινιάσουν την πρεσβεία την 15η Μαΐου, ακριβώς 70 χρόνια μετά από τον βίαιο εκτοπισμό 800.000 Παλαιστινίων (σχεδόν του μισού πληθυσμού του κράτους) από την γη τους το 1948, την ημέρα της Νάκμπας (η μεγάλη καταστροφή).

Σοφία Χουδαλάκη

***********

Η καρδιά των Παλαιστινίων.

Η καρδιά των Παλαιστινίων χτυπά,

μέσ' απ' τ' άψυχα κορμιά,

των παιδιών,

που το κτηνώδες, 

μαύρο άστρο του Δαβίδ,

τά 'καψε, τά 'λιωσε!

Ήσαν "επικίνδυνα" για την δύναμή του.

Χτυπά, μεσ' απ' τα ματωμένα κορμιά,

των γυναικών,

που τις θέρισε η πολεμική μηχανή,

των Ισραηλινών Ιμπεριαλιστών δολοφόνων.

Στάθηκαν ορθές, με το κεφάλι ψηλά,

δίπλα στους άντρες, στους πατεράδες, στα παιδιά.

Είχαν το "θράσος" να προτείνουνε,

τα γυμνά τους στήθια,

στις κάνες των όπλων των ανθρωποειδών.

Το πλήρωσαν με την ζωή τους!

Χτυπά, μεσ' απ' την ψυχή και το θάρρος,

του Fadi Abu Saleh,

πού 'χε το μεγαλείο, χωρίς πόδια,

μπροστά τους να σταθεί ορθός!

Πάνω σε αμαξίδιο, η σφεντόνα του,

"απειλούσε" την πολεμική μηχανή των δολοφόνων.

Μετά τα πόδια, την πατρίδα,

του πήρανε και την ζωή!

Όλοι αυτοί που σφαγιάστηκαν,

όλοι αυτοί που πότισαν την γη με αίμα,

πού 'βαψαν τ' άνθη κατακόκκινα,

βρήκανε την δύναμη να σταθούν ορθοί,

μπροστά στους δυνάστες,

με μόνο όπλο, το θάρρος στην καρδιά. 

Αψήφησαν την σιδερόφρακτη δύναμη,

γιατί ήθελαν να ζήσουνε σαν άνθρωποι,

στην δικιά τους πατρίδα,

με την δικιά τους ελπίδα,

με το δικό τους δίκιο.

Ο φόβος κυρίαρχος, λυσιμελής,

στους αιμοσταγείς σφαγείς,

νιώθουνε, ξέρουνε, είναι βέβαιοι,

πως είναι επικίνδυνοι, ακόμα και νεκροί,

πως μπορούνε να τους γκρεμίσουνε,

αν το αποφασίσουν οι λαοί!

Μάιος 2018

Κώστας Κόκκινος

18/5/18

https://www.rizospastis.gr/page.do?id=17205&publDate=18%2F5%2F2018&pageNo=2

Κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδας οι Σύμμαχοί Σας: ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

Γάζα – Το χρονικό ενός εγκλήματος διαρκείας

Δύο στους τρεις Παλαιστίνιους στη Γάζα είναι πρόσφυγας. Το Ισραήλ αρνείται στους Παλαιστίνιους να επιστρέψουν στη γη από την οποία εκδιώχθηκαν αν και είναι δικαίωμά τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Popova

30 Μαρτίου 1976 το κράτος του Ισραήλ προχωράει σε παράνομη κατάσχεση χιλιάδων στρεμμάτων που ανήκαν στους Παλαιστινίους.
Ο Παλαιστινιακός λαός σε ένδειξη διαμαρτυρίας προχωράει σε γενική απεργία. Έξι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από τα πυρά των ισραηλινών αστυνομικών και στρατιωτικών δυνάμεων ενώ εκατοντάδες άλλοι τραυματίζονται.
Οι Παλαιστίνιοι τιμούν αυτή την ημέρα κάθε 30 Μαρτίου ως «Ημέρα της Γης»
Από το 1967 μέχρι σήμερα, το Ισραήλ έχει χτίσει πάνω από 250 εβραϊκούς οικισμούς στα Κατεχόμενα, ενώ ο αριθμός των εποίκων ξεπερνά τις 650.000.
Σχεδόν 7.000 Παλαιστίνιοι κρατούνται στις φυλακές του Ισραήλ, πολλοί εκ των οποίων χωρίς καν δίκη, σε απάνθρωπες συνθήκες κράτησης ανάμεσα τους και 422 παιδιά ηλικίας 12 έως 17 ετών.

Θανατηφόρα αποτελέσματα, κατάχρηση βίας και ταπείνωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι οι καθημερινές καταγραμμένες  παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελεύθερης διακίνησης σε χώρους δουλειάς, νοσοκομεία και σχολεία.

Τον Ιανουάριο του 2017, ο Δρ. Yasser Abu Jamea, εκτελεστικός διευθυντής του Προγράμματος Ψυχικής Υγείας της Κοινότητας της Γάζας, δηλώνει «Τα παιδιά ξυπνάνε ουρλιάζοντας τη νύχτα».

Η μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή μήκους 41  χιλιόμετρων και πλάτος 6-12 χιλιομέτρων με 2 εκ. πολίτες στην Λωρίδα της Γάζας να ζουν σε άθλιες συνθήκες βαρβαρότητας.

Τα drones της φωτογραφίας που ρίχνουν τα δακρυγόνα στους διαδηλωτές είναι τα ίδια που το ελληνικό κράτος προμηθεύτηκε με χρονομίσθωση (7 drones) αξίας 35 εκατ. ευρώ. Αν δεν είναι αυτό η καλύτερη διαφήμιση τι άλλο μπορεί να είναι.

*Τα ονόματα των 15 νεκρών Παλαιστινίων διαδηλωτών που σκοτώθηκαν από τα πυρά ελεύθερων ισραηλινών σκοπευτών κατά την πορεία για την Ημέρα της Γης, στη Λωρίδα της Γάζας, Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018 είναι:
Ο αγρότης Ομάρτ Ουαχίντ Σαμούρ, 26 ετών, ο οποίος πέθανε όταν οι ισραηλινές δυνάμεις τον πυροβόλησαν ενώ βρισκόταν στη γη του, σε απόσταση πάνω από 700 μέτρα από τα σύνορα στη νότια Γάζα.
Δύο διαδηλωτές σκοτώθηκαν στη Ράφα, στη νότια Λωρίδα της Γάζας: Ο Αμίν Μουχάμαντ Μουαμάρ, 22 ετών, πυροβολήθηκε στο κεφάλι, και ο Ιμπραχίμ Σαλχάμ Αμπού Σάαρ, 20 ετών, πυροβολήθηκε στον λαιμό.
Ανατολικά της πόλης της Γάζας, οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν τέσσερις διαδηλωτές: Ο Μωχάμαντ Ναΐμ Μουχάμαντ Αμπού Αμρό, 35 ετών, πυροβολήθηκε στο στομάχι, ο Μαχμούντ Σάιντι Γιούνις Ράμπι, 34 ετών, πυροβολήθηκε στο στήθος, ο Αχμάντ Ιμπραήμ Ασούρ Αβντά, 19 ετών, πυροβολήθηκε στο κεφάλι και ο Τζιχάντ Μουχάμαντ Φάρνα, 35 ετών, πυροβολήθηκε στο πρόσωπο.
Στη βόρεια Γάζα, το Al Mezan επιβεβαίωσε τους θανάτους δύο διαδηλωτών: Ο Μουχάμαντ Καμάλ αλ Νετζιάρ, 25 ετών, πυροβολήθηκε στο στομάχι και ο Αμπντ αλ-Φατάχ Μπαντζάτ Αμπντ αλ-Ναμπί 19 ετών, πυροβολήθηκε στο κεφάλι.
Το υπουργείο Υγείας της Γάζας ανακοίνωσε τους θανάτους έξι επιπλέον Παλαιστινίων: Σάρι Βαλίντ Αμπού Αβάντα, Αμπντ αλ Καάτερ Μάρντι αλ-Χαβαντζί, Χαμάντ Ισμαήλ Άμπου Άμπα, Τζιάντ Ζουέιρ Αμπού Μαντού, Μπάτρι Φάϊκ αλ Σαμπάγκ και Νάτζι Αμπνταλάχ Αμπού Χουάϊρ.
Έχει επίσης ανακοινωθεί πως οι τραυματίες είναι πάνω από 1400 ενώ οι 20 είναι σε κρίσιμη κατάσταση.
Ο ισραηλινός στρατός είχε τοποθετήσει 100 σκοπευτές στη γραμμή των συνόρων Ισραήλ-Γάζας με την εντολή να σκοτώνουν όποιον πλησίαζε στα σύνορα.
Η διαδήλωση που ξεκίνησε την Παρασκευή 30 Μαρτίου, σηματοδοτεί την ετήσια επέτειο της Ημέρας του Αγώνα των έξι Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν στη Γαλιλαία το 1976 κατά τη διάρκεια διαμαρτυριών εναντίον της αρπαγής της παλαιστινιακής γης από το Ισραήλ.
Οι διαδηλωτές τοποθέτησαν σκηνές σε πέντε σημεία κατά μήκος του ανατολικού ορίου της Γάζας για μια διαμαρτυρία έξι εβδομάδων που θα λήξει στις 15 Μαΐου, όταν οι Παλαιστίνιοι θα τιμήσουν την Νάκμπα, τον μαζικό διωγμό που προηγήθηκε και ακολούθησε την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948.
Δύο στους τρεις Παλαιστίνιους στη Γάζα είναι πρόσφυγας. Το Ισραήλ αρνείται στους Παλαιστίνιους να επιστρέψουν στη γη από την οποία εκδιώχθηκαν αν και είναι δικαίωμά τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Κύριε πρωθυπουργέ να χαίρεσται τους συμμάχους και το καλό κλίμα συνεργασίας που καλλιεργείται με καλή διάθεση για ουσιαστικές δράσεις.
*(Πηγή Νέα από την Παλαιστίνη)

ΓΙΑ --ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ,ΙΜΙΑ,ΤΟΥΡΚΙΑ,ΙΣΡΑΗΛ,ΗΠΑ,ΝΑΤΟ-- ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ k ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Για τις πολιτικές εξελίξεις με την φαρμακευτική πολυεθνική Novartis, τις διεργασίες με το Σκοπιανό αλλά και για τα πρόσφατα γεγονότα στα ελληνοτουρκικά μίλησε ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, χθες, στην ΕΡΤ 3 και στην εκπομπή «Απέναντι» του Χρήστου Γιαννούλη.

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Δείτε τα αποσπάσματα στο βίντεο που ακολουθεί:

***************************

«Μυρίζει» (ευρύτερο) πόλεμο στη Συρία,,Και έχει και γεύση...νερού

Η κατάρριψη του ισραηλινού F16, το περασμένο Σάββατο, από συριακά αντιαεροπορικά έφερε στο φως μια πραγματικότητα στην οποία ελάχιστοι δίνουν σημασία:

την ισραηλινή ενεργή ανάμιξη στις συγκρούσεις στη Συρία και τον αμεσότατο κίνδυνο το συγκεκριμένο πολεμικό μέτωπο, όχι απλώς ν’ ανοίξει πάλι αλλά και να διευρυνθεί απρόβλεπτα.

Το ισραηλινό αεροσκάφος καταρρίφθηκε ενώ, μαζί με άλλα, πραγματοποιούσε σειρά επιδρομών, ακόμη και κοντά στην Δαμασκό, δηλαδή εντός του συριακού εναέριου χώρου σε αυτό που η ισραηλινή ηγεσία ονομάζει «ιρανικούς στόχους».

 Έναν όρο με τον οποίο είθισται η ισραηλινή πλευρά ν’ αναφέρεται είτε σε μαχητές της σιιτικής φιλοϊρανικής λιβανικής οργάνωσης «Χεζμπολλάχ» είτε σε άνδρες σιιτικών πολιτοφυλακών που έχουν συνταχθεί με το καθεστώς Άσαντ και είχαν ενεργό συμμετοχή στις μάχες κατά του ISIS, συχνά ως εμπροσθοφυλακή.

 Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ισραηλινή εκδοχή κάνει λόγο για ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που πετούσαν πάνω από το Ισραήλ.



Η ισραηλινή ηγεσία αφού προχώρησε σειρά απειλών, την επόμενη μέρα διαβεβαίωνε για την επιτυχία των πληγμάτων της σε συριακό έδαφος και προειδοποιούσε ότι δεν θα μείνει «άπρακτη» να βλέπει το Ιράν να δρα δίπλα στην πόρτα της.

 Ένα επιχείρημα που το Τελ Αβίβ δεν έχει πάψει να χρησιμοποιεί εδώ και πολλά στο πλαίσιο ενός διαρκώς εντεινόμενου ανταγωνισμού με την Τεχεράνη για επιρροή και έλεγχο σε μια γεωστρατηγικά και ενεργειακά πολύτιμη περιοχή.

 Όποιος «κρατά τα κλειδιά» της, διαπραγματεύεται με άλλη ισχύ και με τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που διαγκωνίζονται για τον έλεγχό της στο ευρύτερο πλαίσιο των ανταγωνισμών τους.

Τα Γκολάν και το πολύτιμο…νερό

Υπάρχει όμως και μια ιδιαίτερη ισραηλινο-συριακή πτυχή στην όλη αυτή ιστορία. 

Η Jerusalem Post, μετά την κατάρριψη του αεροσκάφους, υποστήριζε ότι το Ισραήλ προετοιμάζεται για ευρείας κλίμακας πόλεμο με τη Συρία ενισχύοντας την παρουσία αντιαεροπορικών συστοιχιών στα σύνορα, και συγκεκριμένα στην ισραηλινο-αραβική πόλη Μπάκα αλ Γκαρμπίγια και σε αυτοκινητοδρόμους στο βόρειο Ισραήλ. 

Επίσης, το βόρειο Ισραήλ συνορεύει με τον νότιο Λίβανο, όπου είναι η κύρια δύναμη της «Χεζμπολλάχ» και τα κατεχόμενα λιβανικά εδάφη των αγροκτημάτων Σαμπάαχ, που το Ισραήλ ουδέποτε επέστρεψε στο Λίβανο, κατά την αποχώρησή του από εκεί, διατεινόμενο ότι πρόκειται για συριακό έδαφος.



Μιλώντας στο AFP, ο Ισραηλινός ειδικός του International Crisis Group εκτιμούσε ότι δεν θα υπάρξει ευρείας κλίμακας σύρραξη μεταξύ Ισραήλ – Συρίας υποστηρίζοντας ότι μάλλον η Ρωσία είναι αυτή που θα διαμεσολαβήσει για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, που θα σήμαινε ολοκληρωτικό πόλεμο και των συμμάχων.

Δεν είναι λίγοι πάντως οι αναλυτές που εκτιμούν ότι όσες προσπάθειες και αν γίνουν, τελικά, μια σύγκρουση δεν θα αποφευχθεί για δύο βασικούς λόγους: 

το Ισραήλ επιδιώκει τον έλεγχο του συνόλου των υψιπέδων του Γκολάν, μέρος των οποίων έχει υπό την κατοχή του από τον πόλεμο των 6 ημερών το 1967 και φυσικά ουδέποτε έχει αποχωρήσει από εκεί παρά τις σχετικές καταδικαστικές αποφάσεις του ΟΗΕ.

 Περισσότεροι από 100.000 Σύροι ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους λόγω της ισραηλινής κατοχής και ήδη 20.000 έποκοι κατοικούν στην περιοχή ενώ υπάρχουν σχέδια για αύξησή τους κατά 100.000

Το βασικότερο όλων είναι ότι αν και τα υψίπεδα του Γκολάν δεν είναι παρά 460 τετραγωνικά χιλιόμετρα αποτελούν μία από τις τρεις κυριότερες πηγές φρέσκου νερού προς το Ισραήλ. 

Για την ακρίβεια, σήμερα, το ένα τρίτο του συνόλου του φρέσκου νερού που καταναλώνεται στο Ισραήλ προέρχεται από τα υψίπεδα του Γκολάν. 

Σημαντικό μέρος επίσης του νερού που καταναλώνεται στο Ισραήλ προέρχεται από την κατεχόμενη παλαιστινιακή Δ. Όχθη. Το νερό από τα Γκολάν γίνεται ακόμη σημαντικότερο δεδομένου ότι το Ισραήλ διάγει την Τετάρτη χρονιά ξηρασίας, με το φαινόμενο να είναι τόσο σοβαρό που η ΝASA να το χαρακτηρίζει τη χειρότερη ξηρασία στην περιοχή τα τελευταία 900 χρόνια!

Ο πλήρης και ολικός έλεγχος των Γκολάν δεν έπαψε ποτέ να είναι μέσα στα ισραηλινά στρατηγικά σχέδια. 

Όπως αναδείχτηκε από τις διαρροές του wikileaks ΗΠΑ, Τουρκία και Ισραήλ, ο καθείς για διαφορετικούς λόγους, σχεδίαζαν τρόπους αποσταθεροποίησης της ευρύτερης περιοχής και ανατροπής του Άσαντ από το 2011, πριν ξεσπάσει η μεγάλη κρίση στη Συρία. 

 Αν μη τι άλλο είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό το ότι μεταξύ των ηλεκτρονικών μηνυμάτων της τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρυ Κλίντον, τα οποία διέρρευσαν από το wikileaks, περιλαμβανόταν και μήνυμα που ανέφερε ότι «ο καλύτερος τρόπος να βοηθηθεί το Ισραήλ να διαχειριστεί την εντεινόμενη πυρηνική ικανότητα του Ιράν είναι να υποστηριχθεί ο λαός της Συρίας να ανατρέψει τον Μπάσαρ αλ Άσαντ».

Η κατάρριψη του ισραηλινού αεροσκάφους και η παραδοχή για αλλεπάλληλα ισραηλινά πλήγματα κατά συριακού εδάφους, ήρθε μόλις λίγες μέρες μετά τα αμερικανικά «αμυντικά» πλήγματα, επίσης επί συριακού εδάφους.

Αναζητούνται …οι αποδείξεις για τα χημικά όπλα

Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι εντελώς κυνικά, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Τζέιμς Ματίς στις 2 Φεβρουαρίου δήλωνε ότι οι ΗΠΑ «δεν έχουν κανένα στοιχείο» που ν’ αποδεικνύει ότι η συριακή κυβέρνηση χρησιμοποίησε το απαγορευμένο αέριο σαρίν ενάντια στο συριακό λαό στις επιθέσεις που έγιναν είτε το 2013 είτε το 2017. 

 Συμπλήρωνε, δε, ότι μέχρι στιγμής όποια σχετική πληροφορία έχουν οι ΗΠΑ προέρχεται από ομάδες και ΜΚΟ που δρουν στο συριακό έδαφος και υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιήθηκε σαρίν από τις συριακές δυνάμεις, καταλήγοντας ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να ψάχνουν αποδείξεις. 

Υποστήριξε ότι οι συριακές δυνάμεις χρησιμοποίησαν «αέριο χλωρίνης» αλλά ούτε στην περίπτωση αυτή παρουσίασε κάποιου είδους απόδειξη του ισχυρισμού του.



Ας σημειωθεί ότι στις 4 Απριλίου 2017, ο Ντόναλντ Τραμπ διέταξε πυραυλική επίθεση κατά της ρωσικής αεροποικής βάσης Σαϊράτ, στη Συρία, μετά από πληροφορίες για επίθεση με σαρίν στο χωριό Κχαν Σεϊκχούν, στην επαρχία Ιντλίμπ, με αέριο σαρίν, προκαλώντας, εύλογα, οργή στην Μόσχα. 

 Και ας υπενθυμιστεί ότι τον Φεβρουάριο του 2017, η Ουάσινγκτον είχε παραδεχτεί ότι η ίδια έκανε χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου στη Συρία κατά τη διάρκεια βομβαρδισμών κατά του ISIS. Άλλο ένα στοιχείο που γενικώς δεν κρίθηκε ιδιαίτερα «ενδιαφέρον» για να λάβει ευρεία δημοσιότητα.

Η ωμή αυτή παραδοχή, βέβαια, δεν εμποδίζει σειρά στελεχών της αμερικανικής κυβέρνησης, όπως η πρέσβειρα στον ΟΗΕ Νίκι Χάλεϊ, δηλώνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα ότι «υπάρχουν πληροφορίες ότι η Συρία ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει απαγορευμένα όπλα» και ταυτόχρονα κατηγορούν τη Ρωσία ως «συνένοχο στη χρήση απαγορευμένων όπλων από το συριακό καθεστώς».

Την ετοιμότητα της Γαλλίας να πραγματοποιήσει «πλήγματα», αν αποδειχτεί, ότι γίνεται χρήση χημικών εξέφρασε και ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος επίσης παραδέχτηκε ότι οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες και δυνάμεις δεν έχουν αποδείξεις ότι έχει γίνει κάτι τέτοιο! (Ασχέτως που μια σειρά από γαλλικά ΜΜΕ είχαν αλλεπάλληλα αφιερώματα διαρκώς στη χρήση απαγορευμένων όπλων από το καθεστώς Άσαντ). 

Η Μόσχα, από την άλλη, εκτός του ότι διαψεύδει όλες τις αμερικανικές κατηγορίες επιμένει, δια του υπουργείου Εξωτερικών της, ότι οι ΗΠΑ έχουν κάνει χρήση χημικών όπλων στη Συρία και ζητά τη διενέργεια ανεξάρτητης έρευνας.



Κοινώς, 

οι ΗΠΑ (ή η Γαλλία και οι σύμμαχοί τους στη Δύση αλλά και στις πετρελαιομοναρχίες) όχι μόνο δεν έχουν αποδείξεις για χρήση απαγορευμένων όπλων από πλευράς Άσαντ, ασχέτως αν καταγγέλλουν ακατάπαυστα αυτό το γεγονός και γίνονται αλλεπάλληλα σχετικά ρεπορτάζ διαμορφώνοντας κλίμα, αλλά οι ίδιες (οι ΗΠΑ) χρησιμοποίησαν απαγορευμένα όπλα επί συριακού εδάφους.

Και όλα αυτά ενώ «στήνεται» ένα σκηνικό γενικευμένου πολέμου με την άμεση απροκάλυπτη είσοδο και νέων «παιχτών» στο πεδίο της μάχης που καθιστά αδύνατη κάθε δυνατή πρόβλεψη. 

 Όπως όλα δείχνουν τίποτε δεν έχει τελειώσει και δεν πρόκειται να τελειώσει στη Συρία. 

Και αν κάτι αποδεικνύεται για άλλη μια φορά είναι ότι οι λαοί της περιοχής με το αίμα τους πληρώνουν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. 

Αν υπάρχει ένας στόχος δεν μπορεί παρά να είναι να σταματήσει το αίμα μας να χύνεται για τα συμφέροντά τους.

Της Ελένης Μαυρούλη 

το Κράτος του Ισραήλ - η Παλαιστίνη κ όσα δεν Γνωρίζατε... ως Σήμερα !!

Κώστας Λουλουδάκης Ιουλιανός:

Υπάρχει ένα Τείχος με κάμερες, αισθητήρες κίνησης, πύλες, ηλεκτροφόρα καλώδια που έχτισε το Κράτος του Ισραήλ προσαρτώντας με αυτόν τον τρόπο τα γόνιμα υδροφόρα εδάφη εφαρμόζοντας ταυτόχρονα πρόγραμμα εποικισμού αυτών των εδαφών, διώχνοντας τους Παλαιστίνιους αγρότες κάπου στους λόφους έξω από το τείχος καταδικάζοντας τους σε αργό θάνατο. 

Όπως εξήγησε ο Dow Weissglass, σύμβουλος του Ariel Sharon, οι Παλαιστίνιοι θα παραμείνουν «σε δίαιτα, αλλά δεν θα πρέπει να πεθάνουν στην πείνα»*…

Τον Ιούνιο του 2014 μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών αναφέρει «Τουλάχιστον το 57% των νοικοκυριών στη Γάζα είναι σε κατάσταση επισιτιστικής ανασφάλειας και περίπου το 80% είναι πλέον αποδέχτες της ανθρωπιστικής βοήθειας (…) Η αναιμία στα παιδιά κάτω των δύο ετών στη Γάζα είναι τουλάχιστον στο 72,8%, ενώ οι αποβολές, ο νανισμός και η έλλειψη βάρους έχουν μετρηθεί στα 34,3%, 31,4% και 31,45% αντίστοιχα» 

Πηγή: thepressproject.

 Παλαιστίνη. Το μήλο της Έριδος.

Κάθε χρόνο στις 14 Μαΐου το Κράτος του Ισραήλ γιορτάζει την γέννηση του. Αυτό αποφάσισε (το Μάιο του 1948) ο ΟΗΕ πως θα ήταν το μέλλον της ιερής γης τριών θρησκειών. 

Η απόφαση είχε ληφθεί από τις 29 Νοεμβρίου του 1947 σε μια συνέλευση του ΟΗΕ, με πλειοψηφία των δυο τρίτων των μελών του. 

Οι Ισραηλίτες με μια απόφαση βρέθηκαν σε μια γη που δεν κόπιασαν να την αποκτήσουν με χωράφια ελιών και αμπελιών που δεν φύτευσαν και σε σπίτια που δεν έχτισαν.
Από την έρημο Νέγκεβ ως το Τελ Αβίβ, από την Χάιφα και την Γιάφα ως την Ραμάλα, οι Παλαιστίνιοι κοιμήθηκαν σε μια χώρα και το πρωί ξύπνησαν σε μια άλλη.
Από δω και πέρα στην Παλαιστίνη θα ακουγόταν μόνο ο θόρυβος του ανέμου του μίσους.

Ωστόσο υπάρχει μια εδραιωμένη αρχή:
δεν είναι άλλη από το δικαίωμα, κάθε τμήματος ενός λαού ή ακόμα και μιας ομάδας ανθρώπων, στην αυτοδιάθεση.
Αυτό το δικαίωμα δεν πρέπει να περιορίζεται λόγω των συνεπειών που τυχόν θα επιφέρει ή λόγω «εθνικών» συμφερόντων.
Πρόκειται για έναν αντικειμενικό νόμο της σύγχρονης ιστορικής εξέλιξης.
Όταν όμως την παραπάνω τάση πηγαίνει να αξιοποιήσει μια τάξη όπως η αποικιοκρατική ευρωπαϊκή τάξη 

ή η εγχώρια, υποτακτική υποτελής και εξαρτημένη αστική τάξη της κοινωνικής καταπίεσης των εργαζομένων μαζών, 

τότε πραγματώνεται το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και οι λαοί υπογράφουν την καταδίκη τους αφού μόνο αφεντικό αλλάζουν.

Στην Παλαιστίνη εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ήταν εγκατεστημένοι Αραβικοί πληθυσμοί που θεωρούσαν αυτή τη γη πατρίδα και στην οποία ήθελαν και θέλουν να ζουν. 

Στην ίδια γη ζούσε μια μειοψηφία Εβραίων που επίσης θεωρούσε αυτήν τη γη πατρίδα. 

Αλλά μόνο η αριθμητική αύξηση των Εβραίων της Παλαιστίνης μπορούσε να κάνει τους Άραβες να αναλογιστούν την κατάσταση και να αναγνωρίσουν τους Εβραίους (λαός διασκορπισμένος σε όλο τον κόσμο) όχι ως θρησκευτική μειοψηφία, που ζούσε σε ένα status quo που είχε χαρακτήρα δημογραφικής κυριαρχίας καθαρά αραβικής, αλλά ως ανεξάρτητο λαό. 

Με πιο τρόπο όμως θα γινόταν αυτό; 

Με δικαιοσύνη ή με δύναμη; 

Αποφασίστηκε η δύναμη διότι έτσι θα αποσπούσαν μεγαλύτερο μερτικό. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του Νταβίντ Μπεν Γκουριον:

«Πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να βεβαιωθούμε ότι οι Παλαιστίνιοι δεν θα ξαναρθούν ποτέ. 

Οι γέροι θα πεθάνουν και οι νέοι θα ξεχάσουν».

Ας πεταχτούμε όμως για λίγο στην φασιστική Γερμανία της δεκαετίας του 1930 όπου οι «άριοι» επιχειρηματίας της Mannesman της Dresdner Bank της Krupp της IG Farben της Thyssen της Deutsche Bank ωφελούνταν από τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις των επιχειρήσεων των Γερμανών Εβραίων. 

Εκεί όπου οι Εβραίοι μετατράπηκαν σε απόβλητα και παρίες, ζώντας μιαν άθλια ζωή, 

που δεν τους επιτρεπόταν ούτε φρέσκα φρούτα να αγοράσουν, 

ούτε να περπατούν στα πεζοδρόμια που άστραφταν από ρατσιστική καθαρότητα.
Όλα αυτά όμως δεν εμπόδισαν την σκληρή σιωνιστική τρομοκρατική οργάνωση «Haganah» που δρούσε στην Παλαιστίνη
(ο πυρήνας των μετέπειτα Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων) 

να έρθουν σε συνεννόηση με τον Χίτλερ ώστε να ξεκινήσει διαβούλευση για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μαζική μετανάστευση των Εβραίων στην Παλαιστίνη.
Ο Χίτλερ αποδέχτηκε το αίτημα και οι συζητήσεις ξεκίνησαν το Φεβρουάριο του 1937 στο Βερολίνο με τον Adolf Eichmann από μεριάς των φασιστών και τον Feivel Polkes από μεριάς των σιωνιστών.

Από τον Polkes ζητήθηκε να επιτρέψει η φασιστική Γερμανία στους πλούσιους Εβραίους να μεταβιβάσουν συνάλλαγμα στην Παλαιστίνη 

και να διευκολύνει η Γερμανία με επιδότηση την μετανάστευση των φτωχών Εβραίων.

Ο Eichmann ανέθεσε στον υπασπιστή του μέλος των SS Otto von Albrecht Bolschwing 

να πάει στην Παλαιστίνη ως πράκτορας για να «λειάνει» το έδαφος και υποσχέθηκε στον Polkes 

ότι θα επισκεφθεί την Παλαιστίνη όπου και θα έδινε την οριστική απάντηση της φασιστικής Γερμανίας.
(Για την Ιστορία ο Bolschwing μετά τον πόλεμο είχε προσληφθεί από την μυστική αμερικανική υπηρεσία Counter Intelligence Corps (CIC), η οποία αργότερα συγχωνεύθηκε με τη CIA. 

Εργάστηκε και ως αντιπρόεδρος στην αμερικανική εταιρεία “Τrans-International Computer Investment Corporation” που είχε συμβάσεις μόνο με το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.)

Ο Adolf Eichmann μαζί με τον προϊστάμενο του Herbert Martin Hagen αναχώρησαν για την Παλαιστίνη τον Νοέμβριο του 1937.
Όμως οι ταραχές που είχαν ξεσπάσει στην Παλαιστίνη και η άρνηση των Βρετανών να δεχτούν στην αποικία τους Εβραίους μετανάστες έκαναν τον Hagen και Eichmann να μεταφέρουν την συνάντηση με τους σιωνιστές στο Κάιρο.
Επιστρέφοντας στην Γερμανία έκαναν μια αρνητική αναφορά στον Χίτλερ σχετικά με την πρόταση των σιωνιστών για επιδότηση της εβραϊκής μετανάστευσης στην Παλαιστίνη.
Οι διαπραγματεύσεις σταμάτησαν. 

Έτσι κι αλλιώς σε όλη την Μέση Ανατολή οι Βρετανοί και Γάλλοι αποικιοκράτες δημιούργησαν Κράτη Μωσαϊκό πλέκοντας:
Σουνίτες με Σιίτες, 

Εβραίους με Χριστιανούς 

και Νεστοριανούς με Μανδαίους και Δρούζους που ευχαρίστως ο ένας θα ξεφορτώνονταν τον άλλο.
Επιπροσθέτως, χωρίς οι αποικιοκράτες να στραφούν στους μαιάνδρους του παρελθόντος αλλά στην βία, στρίμωξαν σε σύνορα Άραβες, Τουρκμένους, Πέρσες, Κούρδους που από την μια μέρα στην άλλη έπρεπε να αποκαλούν, τα σχεδόν τετραγωνισμένα σύνορα που φτιάχτηκαν σε ωραίες αίθουσες των ευρωπαϊκών αυλών, «πατρίδα». 

Στους Άραβες βέβαια η Βρετανία και Γαλλία είχαν υποσχεθεί ένα ανεξάρτητο Κράτος αν συνέδραμαν στις πολεμικές προσπάθειες τους, πρώτα κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και εναντίων της Τουρκίας μα και κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τότε είχαν συμφέρον και υπόσχονταν μα μετά είχαν άλλα πιο μεγάλα συμφέροντα οπότε αθέτησαν την υπόσχεση τους.

Τα πετρέλαια της περιοχής ανακαλύφθηκαν λίγο πριν τελειώσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Δεν ήταν τυχαία η συνάντηση λίγους μήνες πριν το τέλος του πολέμου, στις 14 Φεβρουαρίου 1945, πάνω στο κατάστρωμα του πολεμικού αμερικανικού πλοίου S.S Quincy του Roosevelt και αυτού του βεδουίνου, που ο κόσμος αποκαλούσε Ιμπν Σαούντ.
Στην άμμο του βασιλείου του Σαούντ αναπαυόταν ένας μυθικός θησαυρός. Το πετρέλαιο.
Για να αναλάβει η εταιρεία «Aramco» την εκμετάλλευση του πετρελαίου ο Ιμπν Σαούντ ζήτησε από τον Roosevelt οι επιζήσαντες, της φασιστικής σφαγής, Εβραίοι να επιστρέψουν να ζήσουν εκεί από όπου εκδιώχτηκαν.
Ο Roosevelt δεν απέρριψε το επιχείρημα και πρότεινε να σταλεί μια αραβική αποστολή στην Αμερική προκειμένου να εκθέσει την θέση των Αράβων για την Παλαιστίνη.
Λίγο μετά όμως ο Roosevelt πέθανε και η τύχη της Παλαιστίνης άλλαξε με τον Τρούμαν. 

Ο Ιμπν Σαούντ φοβήθηκε τις ατομικές βόμβες των Αμερικανών και θυσίασε την Παλαιστίνη…

Ωστόσο οι πρώτοι Εβραίοι που πάτησαν τα πόδια τους στην Παλαιστίνη ήταν ο στρατός των 30.000 ανδρών που εκπαιδεύτηκαν και εξοπλίστηκαν από την Βρετανία. Και ήταν ο μυστικός σιωνιστικός στρατός του Feivel Polkes που ονομάζονταν «Haganah» δηλαδή «Άμυνα»,
που τώρα είχε αγαθές σχέσεις με τους Βρετανούς, με αποστολή να προστατεύσουν τους Εβραίους μετανάστες που θα έφταναν στην Παλαιστίνη.

Λίγες βδομάδες μετά υπήρχε σχεδόν ένα εκατομμύριο, εκδιωγμένοι Παλαιστίνιοι από τις εστίες τους και πάνω από πεντακόσια χωριά κατεστραμμένα.
Μια χώρα άλλαξε «ιδιοκτησία» στο όνομα της βίβλου και ως δικαιολογία φέρει την σφαγή από τον Γερμανικό φασισμό. 

Οι Παλαιστίνιοι πριν από 68 χρόνια κλήθηκαν να πληρώνουν ένα χρέος που δημιούργησε η καρδιά της Ευρώπης. 

Και αρνήθηκαν να τους κλέψουν να τους ταπεινώσουν να τους διώξουν.

Γράφει: ο Ίουλιανός

από: redflecteur     

*oι επισημάνσεις στο κείμενο του Viva La Revolucion