Από Katerina Kastridou: Το κείμενο που ακολουθεί δείχνει διαχρονικά ποιος κατέκτησε ποιον και με ποιον τρόπο και ποιος δεν ήθελε ειρήνη και συνύπαρξη δύο κρατών. Περιγράφει πως ξεκίνησε η ΝΑΚΜΠΑ των Παλαιστινίων. Η αφήγηση του Ζακ Ντε Ρεϊνιέ για τη σφαγή στο Ντεϊρ Γιασίν 9/4/1948 (εκπροσώπου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Παλαιστίνη την κρίσιμη περίοδο της ίδρυσης του Ισραήλ) "Το Σάββατο10 Απριλίου έγινε ένα πολύ σοβαρό γεγονός: πήρα ένα τηλέφωνο από τους Άραβες, που με καλούσαν να πάω αμέσως στο χωριό Ντεϊρ Γιασίν, όπου μόλις είχαν σφαγεί ολόκληρος ο άμαχος πληθυσμός του χωριού. Πληροφορήθηκα ότι η περιοχή αυτή, που βρίσκεται πολύ στην Ιερουσαλήμ, βρισκόταν κάτω από τον έλεγχο των εξτρεμιστών της “Ιργκούν” (σσ ακροδεξιοί σιωνιστές). Το Εβραϊκό Πρακτορείο και το αρχηγείο της Χαγκάνα μου δήλωσαν ότι δε γνωρίζουν τίποτα σχετικά με την υπόθεση κι ότι όπως και να έχει το πράγμα ήταν αδύνατο σε οποιονδήποτε να εισχωρήσει σε αυτήν την περιοχή της Ιργκούν. Με συμβούλεψαν ακόμη να ΜΗΝ αναμειχθώ στην υπόθεση, γιατί ΑΝ το έκανα, θα τελείωνε οπωσδήποτε οριστικά η αποστολή μου (σσ Η υπόδειξη έχει καθαρά τρομοκρατικό χαρακτήρα και θυμίζει τη γνωστή σε όλους μας από τον κινηματογράφο εκφραστική των δολοφόνων της Μαφίας). Δεν αρνήθηκαν μόνο να με βοηθήσουν, αλλά αρνήθηκαν να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη για αυτό που ΣΙΓΟΥΡΑ θα πάθαινα. Απάντησα πως προτίθεμαι να πάω κι ότι οι πάντες γνωρίζουν ότι το Εβραϊκό Πρακτορείο ασκούσε εξουσία πάνω σε όλες τις περιοχές που βρίσκονταν κάτω από εβραϊκά χέρια και επομένως ήταν υπεύθυνοι για τη ζωή μου, όπως και για την ελευθερία κινήσεών μου, μέχρι που να ολοκληρωθεί η αποστολή μου. Έτσι βρέθηκα σε πολύ δύσκολη θέση και δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω (…). Τότε θυμήθηκα πως μια εβραία νοσοκόμα μου είχε δώσει το τηλέφωνό της, λέγοντάς μου, με μια παράξενη έκφραση, πως μπορούσαν να της τηλεφωνήσω αν ποτέ βρισκόμουν σε κατάσταση αδιεξόδου. Της τηλεφώνησα αργά το βράδυ και της εξήγησα την κατάσταση. Μου είπε να πάω με το αυτοκίνητο μου, το άλλο πρωί στις 7 σε ένα ορισμένο μέρος, όπου θα με περίμενε ένας άνδρας με πολιτικά. Την άλλη μέρα το πρωί στην ορισμένη ώρα και τόπο με περίμενε ένας άνδρας με πολιτικά που οι τσέπες του ήσαν γεμάτες περίστροφα. Πήδησε στο αυτοκίνητό μου και μου είπε να οδηγώ γρήγορα χωρίς να σταματήσω πουθενά στο δρόμο για το Ντεϊρ Γιασίν. Βγήκαμε από την Ιερουσαλήμ (…) αλλά πολύ σύντομα μας σταμάτησαν δύο ένοπλοι που έμοιαζαν με στρατιώτες, με πολύ άγριο παρουσιαστικό, οπλοπολυβόλα στα χέρια και μεγάλα σπαθιά στη ζώνη τους. Βγήκα από το αυτοκίνητο και δέχθηκα να μου κάνουν έναν εξονυχιστικό έλεγχο, μετά όμως συνειδητοποίησα ότι ήμουν ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ. Τη στιγμή που όλα δείχνανε να έχω χάσει το παιχνίδι, ξεπετάχτηκε ξαφνικά μπροστά μου ένας μεγαλόσωμος άνδρας, ογκώδης σαν ντουλάπα, που σπρώχνοντας τους συντρόφους του στην άκρη, άρπαξε το χέρι μου και το έσφιξε γερά, φωνάζοντας σε μια ακατανόητη γλώσσα. Δε μιλούσε ούτε γαλλικά, ούτε αγγλικά, αλλά τελικά καταφέραμε να επικοινωνήσουμε στα γερμανικά. Εκδήλωσε τη χαρά του βλέποντας έναν εκπρόσωπο του Ερυθρού Σταυρού επειδή χάρη στην παρέμβαση του Ε.Σ. είχε τρεις φορές σωθεί η ζωή του, όταν βρισκόταν φυλακισμένος σε ένα γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Μου δήλωσε πως με θεωρούσε κάτι παραπάνω από αδελφό του και πως θα έκανε οτιδήποτε του ζητούσα (…). Έτσι κάναμε αρχή από το Ντεϊρ Γιασίν. Αφού φτάσαμε σε ένα λόφο 500 περίπου γιάρδες μακριά από το χωριό (...) ο διοικητής της Ιργκούν δεν έδειξε και πολύ ενθουσιασμό για να με συναντήσει. Τελικά έφτασε κοντά μας ένας νέος, καλοβαλμένος, που είχε μια περίεργη λάμψη στα μάτια, κρύα και εγκληματική (σσ αυτός ο φανατικός εγκληματίας ήταν ο ΜΕΝΑΧΕΜ ΜΠΕΓΚΙΝ (κατοπινός πρωθυπουργός του Ισραήλ και ιδρυτής του κόμματος “Λικούντ”, του κόμματος του Νετανιάχου. 'Ελαβε και Νόμπελ Ειρήνης!). Του εξήγησα το νόημα της αποστολή μου (...) και ότι με ενδιέφερε μονάχα να σώσω τους τραυματίες και να μαζέψω τους νεκρούς. Οι Εβραίοι είχαν υπογράψει τη Συνθήκη της Γενεύης και έτσι η αποστολή μου είχε την απόλυτα επίσημη κάλυψη. Αυτή η τελευταία δήλωση μου εξαγρίωσε τον αξιωματικό, που μου τόνισε απερίφραστα ότι "εγώ μονάχα η Ιργκούν κάνει ό,τι θέλει και κανένας άλλος", ούτε το εβραϊκό Πρακτορείο, το οποίο δεν είχε κανένα δικαίωμα επέμβασης. Στο σημείο αυτό μπήκε στη μέση ο φίλος μου, η "ντουλάπα", που βρηκε τα σωστά επιχειρήματα και μαλάκωσε τον αξιωματικό. Μου είπε ακόμη την ιστορία αυτού του μικρού χωριού, που το κατοικούσαν κατά αποκλειστικότητα 400 περίπου Άραβες, πάντοτε άοπλοι, οι οποίοι ζούσαν αρμονικά με τους γειτονικούς Εβραίους χωρικούς. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του αξιωματικού (του Μπεγκίν) η Ιργκούν είχε φτάσει στην περιοχή εδώ και 24 ώρες και διέταξε τους κατοίκους, με τους τηλεβόες, να βγουν από τα σπίτια τους και να παραδοθούν: τους έδωσαν 15 λεπτά προθεσμία. Μερικοί απο τους δυστυχισμένους εκείνους κατοίκους είχαν παραδοθεί, για να διωχθούν αργότερα προς την κατεύθυνση των αραβικών γραμμών. οι υπόλοιποι δεν υπάκουσαν τη διαταγή και υπέστησαν την τύχη που τους άρμοζε. Δεν υπήρχε κανέναν λόγος, κατά τη γνώμη του αξιωματικού, να υπερβάλει κανείς τα συμβάντα, υπήρχαν μόνο λίγοι νεκροί, που θα τους έθαβαν μόλις τελείωνε η "εκκαθάριση" του χωριού. Αν έβρισκα πτώματα, ήμουν ελεύθερος να τα πάρω, το βέβαιο είναι ότι δεν υπήρχαν τραυματίες. Αυτή η αποτίμηση ΠΑΓΩΣΕ το αίμα μου. Γύρισα πίσω στην Ιερουσαλήμ και βρήκα ένα ασθενοφόρο και ένα φορτηγό. Οι δύο εβραίοι οδηγοί και ο εβραίος γιατρός ήταν περισσότερο νεκροί παρά ζωντανοί, με ακολούθησαν όμως θαρραλέα (...). Όταν φτάσαμε στο χωριό τα αραβικά πυρά σταμάτησαν. Η ομάδα της Ιργκούν ήταν ντυμένη με χωριάτικα ρούχα και κράνη. Ήταν όλοι τους νέοι, μερικοί έφηβοι, άνδρες και γυναίκες, όλοι τους οπλισμένοι σαν αστακοί: περίστροφα, οπλοπολυβόλα, χειροβομβίδες και μεγάλα σπαθιά στα χέρια τους. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν λεκέδες από αίμα. Μια όμορφη κοπέλα, με ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ μάτια, μου έδειξε τη σπάθα της που έσταζε ακόμη αίμα. Την έδειχνε σαν να ήτανε τρόπαιο. Αυτή ήταν η ¨ομάδα εκκαθάρισης", που ήτανε φανερό ότι εκτελούσε το έργο της με μεγάλη ευσυνειδησία. Προσπάθησα να μπω σε ένα σπίτι. Μια ντουζίνα στρατιώτες με περικύκλωσαν, με τα οπλοπολυβόλα τους πάνω στο σώμα μου και ο αξιωματικός τους μου απαγόρευσε να κινηθω. Θα έφερναν εκείνοι τους νεκρούς, ΑΝ υπήρχαν, μου δήλωσε. Τότε εξοργίστηκα όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή μου. Είπα σε αυτούς τους ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ τι πίστευα για τη συμπεριφορά τους, εκτοξεύοντας απίθανες απειλές και σπρώχνοντάς τους μπήκα στο σπίτι. Το πρώτο δωμάτιο ήταν σκοτεινό και όλα ήταν άνω κάτω. Δεν υπήρχε κανένας. Στο δεύτερο ανάμεσα στα κατεστραμμένα έπιπλα και σκεπάσματα, βρήκα κρύα ΠΤΩΜΑΤΑ. Εδώ η "εκκαθάριση" είχε γίνει αρχικά με οπλοπολυβόλα και αργότερα με χειροβομβίδες. Ύστερα τους είχαν αποτελειώσει με ξιφολόγχες. Αυτό μπορούσε να το δει ο καθένας. Καθώς ετοιμαζόμουν να φύγω άκουσα κάτι σαν αναστεναγμό. Έψαξα παντού, γύρισα ανάποδα όλα τα πτώματα και τελικά βρήκα ένα μικρό πόδι, ζεστό ακόμη. Ήταν ένα μικρό κοριτσάκι 10 χρονών, πληγωμένο από χειροβομβίδα, αλλά ζωντανό ακόμη. Καθώς βάδιζα προς την πόρτα για να βγω έξω, ο αξιωματικός προσπάθησε να με σταματήσει. Τον έσπρωξα και βγήκα έξω με το πολύτιμο φορτίο μου, με την προστασία του καλού μου φίλου του "ντουλάπα". Το ασθενοφόρο έφυγε και έδωσα διαταγή να επιστρέψει όσο το δυνατόν συντομότερα. Μιας και η τρομακτική ΣΥΜΜΟΡΙΑ δεν είχε δοκιμάσει να μου επιτεθεί ανοιχτά, μπορούσα να συνεχίσω. Έδωσα οδηγίες για να φορτωθούν τα πτώματα στο φορτηγό και στη συνέχεια μπήκα στο επόμενο σπίτι κ.ο.κ. Παντού συναντούσα το ίδιο αποτρόπαιο θέαμα. Βρήκα μόνον δύο ακόμη ζωντανούς και οι δύο γυναίκες, κρυμμένες πίσω από ένα σωρό ξύλα, όπου είχαν παραμείνει αμίλητες για 23 ώρες! Ζούσαν σε αυτό το χωριό 400 άτομα περίπου. Πενήντα από αυτούς είχαν δραπετεύσει και ήταν ακόμη ζωντανοί. Όλοι οι άλλοι είχαν σφαγεί σκόπιμα εν ψυχρώ, γιατί όπως παρατήρησα, η ΣΥΜΜΟΡΙΑ αυτή ήταν άριστα εκπαιδευμένη και ενεργούσε πειθαρχικά ύστερα από διαταγές. Όταν γύρισα στην Ιερουσαλήμ πήγα κατευθείαν στο Εβραϊκό Πρακτορείο όπως βρήκα τους αρχηγούς έκπληκτους, συντετριμμένους ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσαν να ελέγξουν τις ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ συμμορίες της Ιργκούν και της Στερν. Δεν είχαν όμως κάνει τίποτα, δε δοκίμασαν να εμποδίσουν τους 100 περίπου άνδρες για να μην πραγματοποιήσουν αυτό το απαίσο έγκλημα. Ύστερα πήγα να επισκεφθώ τους Άραβες. Δεν τους είπα τίποτα για όσα αντίκρισαν τα μάτια μου (...). Η αγανάκτηση των Αράβων ήταν ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ (...). Θα ήθελαν να πάρουν τα πτώματα στην αραβική ζώνη. Τελικά αποφάσισαν να με παρακαλέσουν να φροντίσω να ταφούν κάπου κανονικά, κάπου που θα ήταν δυνατόν να αναγνωριστούν αργότερα. Συμφώνησα μαζί τους και γύρισα στο χωριό Ντείρ Γιασίν. Εκεί βρήκα τους ανθρώπους της Ιργκούν πολύ ΔΥΣΘΥΜΟΥΣ. Στην αρχή προσπάθησαν να με εμποδίσουν να πλησιάσω το χωριό. Κατάλαβα τις διαθέσεις τους όταν είδα τον αριθμό και ιδιαίτερα την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τα πτώματα, που ήταν ξαπλωμένα στον κεντρικό δρόμο. Ζήτησα επιτακτικά να αρχίσει η ταφή και επέμενα να παρευρίσκομαι. Ύστερα από πολλές συζητήσεις άρχισε το σκάψιμο ενός μεγάλου ομαδικού τάφου σε έναν μικρό κήπο. Ήταν τελείως αδύνατο να ελέγξω την ταυτότητα των νεκρών, αλλά κράτησα λεπτομερειακές σημειώσεις και προσπάθησα να καταγράψω τις ηλικίες κατά προσέγγιση (...). Δυο μέρες αργότερα η Ιργκούν είχε εξαφανιστεί από την περιοχή και την διοίκηση είχε αναλάβει η Χαγκάνα. Ανακαλύψαμε πολλά σημεία στα οποία είχαν στοιβαχτεί πτώματα, στο ύπαιθρο, χωρίς κανένα ίχνος ΣΕΒΑΣΜΟΥ στους νεκρούς. Ύστερα από αυτή την τελευταία μου επίσκεψη με επισκέφθηκαν στο γραφείο μου δύο κύριοι, καλοντυμένοι με πολιτικά. Ήταν ο διοικητής εκείνου του αποσπάσματος της Ιργκούν (ο Μπεγκίν) και ο βοηθός του. Είχαν ετοιμάσει ένα έγγραφο και μου ζητούσαν να το υπογράψω. Ήταν μια δήλωση που ανέφερε πως με είχαν δεχθεί με μεγάλη ευγένεια καιι μου είχαν παραχωρήσει ό,τι κι αν ζήτησα, για την εκτέλεση της αποστολής μου και πως τους ευχαριστούσα για τη βοήθεια που μου είχαν προσφέρει! Όταν με είδαν διστακτικό και είχα αρχίσει να διαφωνώ μου είπαν πως ΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΩ ΑΜΕΣΩΣ (σσ έτσι διαπραγματεύεται ο Μεναχέμ ΜΠεγκίν, σαν γκάνγκστερ του Σικάγου (...). Ο μόνος δρόμος που φαινόταν ανοιχτός για μένα ήταν να τους πείσω πως δε δίνω και τόση αξία στη ζωή μου και ότι μια άλλη δήλωση, τελείως αντίθετη με αυτήν θα είχε φτάσει ήδη στη Γενεύη. Ακόμη, πρόσθεσα πως δεν συνηθίζω να υπογράφω δηλώσεις που μου είχαν συντάξει κάποιοι άλλοι, παρά μόνο εκείνες που έγραφα μόνος μου. Η υπόθεση του Ντεϊρ Γιασίν είχε τεράστιες επιπτώσεις. Οι εφημερίδες και τα ραδιόφωνα μετέδωσαν τα τραγικά νέα παντού. Έτσι ανάμεσα στους Άραβες απλώθηκε ένας φοβερός ΤΡΟΜΟΣ, ένας τρόμος που τον ΥΠΕΘΑΛΠΤΑΝ οι Εβραίοι (σσ αυτός ήταν εξάλλου ο στόχος τους. Να ασκήσουν ομαδική τρομοκρατία στο μαρτυρικό λαό της Παλαιστίνης) ... Τρομοκρατημένοι οι Άραβες εγκατέλειπαν τα σπίτια τους για να βρουν σίγουρο καταφύγιο κοντά στους δικούς τους. Ολόκληρες πόλεις ερημώθηκαν ακόμη και όταν οι Εβραίοι εισβολείς δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να δείχνουν ότι πρόκειται να επιτεθούν. Τελικά, 700.000 Άραβες έγιναν πρόσφυγες, αφήνοντας στη βιαστική τους αναχώρηση τα πάντα πίσω τους, με μοναδική τους ελπίδα να αποφύγουν την τύχη των κατοίκων του ΝτεϊρΓιασίν. Είναι τα αποτελέσματα αυτής της σφαγής, σήμερα, καθώς ατελείωτα καραβάνια προσφύγων ζουν ακόμη κάτω από αντίσκηνα, χωρίς δουλειά και χωρίς ελπίδα, με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό να τους μοιράζει την επείγουσα βοήθεια που προσφέρουν τα Ηνωμένα Έθνη. Οι Εβραικές Αρχές συγκλονίστηκαν φοβερά από την υπόθεση που έγινε 4 μέρες μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Γενεύης. Με παρακάλεσαν να μεσολαβήσω (...) για να πείσω τους Άραβες ότι ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Οι Άραβες είχαν ΔΙΚΑΙΑ εξοργιστεί πολύ και ήταν ολοκληρωτικά απογοητευμένοι. Από τη δική τους πλευρά δεν είχαν καμία εμπιστοσύνη για οτιδήποτε καλό θα προερχόταν από την πλευρά των Εβραίων. Αναρωτιόταν αν δε θα ήταν καλύτερο να ξεχάσουν τέτοιες ανθρωπιστικές ιδέες, αναφορικά με τους Εβραίους. Δεν ήταν καθόλου εύκολο να τους καθησυχάσω. Αντίθετα, μου είπαν ότι ο Άραβες ΚΡΑΤΗΣΑΝ τις υποσχέσεις τους, θα απόδειχαννα περίτρανα σε ολόκληρο τον κόσμο πως οι Άραβες ξέρουν να κρατούν το λόγο τους και η ειλικρίνειά τους είναι αδιαφιλονίκητη. Τους επιβεβαιώσαμε ότι η μεγάλη μας πείρα μας έκανε αδύνατο το να αμφιβάλλουμε για αυτούς και πως είμαστε βέβαια ότι στο μέλλον θα ενεργούσαν με εντιμότητα και ανθρωπισμό, οτιδήποτε κι αν γινότανε (...)" Από το βιβλίο του Πέτρου Βάβαλη "Μεχαέμ Μπεγίν, ο χασάπης του Ντεϊρ Γιασίν", εκδόσεις Γραμμή 1978.
«Ξαναβάλτε μου τα πόδια μου» ουρλιάζει από τον πόνο η 13χρονη Λαγιάν!!!
«Ξαναβάλτε μου τα πόδια μου», ουρλιάζει η Λαγιάν αλ Μπαζ, 13 ετών, κάθε φορά που την ξυπνάνε οι πόνοι στο κρεβάτι του νοσοκομείου όπου νοσηλεύεται μετά τον ακρωτηριασμό της. Το παιδί, το οποίο συνάντησε ομάδα του Γαλλικού Πρακτορείου στο Νοσοκομείο Νάσερ της Χαν Γιούνις, στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, δεν θέλει ούτε να ακούσει για τεχνητά άκρα, κάτι ούτως ή άλλως πάρα πολύ δύσκολο στον παλαιστινιακό θύλακο όπου λείπουν ακόμα και τα πιο στοιχειώδη για την επιβίωση. «Δεν θέλω τεχνητά πόδια, θέλω να μου ξαναβάλουν τα πόδια μου, μπορούν να το κάνουν», ζητάει επίμονα η Λαγιάν πάνω στο κρεβάτι της στην παιδιατρική πτέρυγα. Κάθε φορά που ανοίγει τα μάτια, όταν ατονεί η επίδραση των ηρεμιστικών, βλέπει τα κολοβωμένα κάτω άκρα της καλυμμένα από επιδέσμους. Η μητέρα της, η Λάμια αλ Μπαζ, εξηγεί πως η Λαγιάν τραυματίστηκε την περασμένη εβδομάδα, όταν βομβαρδίστηκε η συνοικία αλ Καράρα της Χαν Γιούνις. Οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί έχουν στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 10.000 ανθρώπους, επίσης στην πλειονότητά τους αμάχους, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της κυβέρνησης της Χαμάς. «Πώς θα επιστρέψω στο σχολείο όταν οι φίλες μου θα περπατάνε κι εγώ όχι;» απελπίζεται η Λαγιάν, γεμάτη πληγές στο πρόσωπο και στα χέρια. «Θα είμαι εγώ πλάι σου. Όλα θα πάνε καλά, το μέλλον είναι όλο μπροστά σου», προσπαθεί να την καθησυχάσει η μητέρα της. Η 47χρονη μάνα λέει πως ο βομβαρδισμός σκότωσε δυο κόρες της, την Ιχλάς και τη Χιτάμ, και δυο εγγόνια της, ανάμεσά τους βρέφος μερικών ημερών. Βρίσκονταν όλοι στο σπίτι της Ιχλάς, που είχε μόλις γεννήσει. Χρειάστηκε να τις αναγνωρίσει στο νεκροτομείο. «Τα σώματά τους είχαν γίνει κομματάκια. Αναγνώρισα την Χιτάμ από τις μπούκλες της και την Ιχλάς από τα δαχτυλάκια των ποδιών της», αφηγείται.
«Θα είμαι δυνατή»
Στη μονάδα εγκαυμάτων, η Λάμα αλ Αγά, 14 ετών, και η αδελφή της, η Σάρα, 15 ετών, που νοσηλεύονται έπειτα από βομβαρδισμό στις 12 Οκτώβρη, βρίσκονται σε διπλανά κρεβάτια. Η μητέρα τους, που δυσκολεύεται να συγκρατήσει τα δάκρυά της, είναι καθισμένη ανάμεσά τους. Ο βομβαρδισμός σκότωσε τη δίδυμη αδελφή της Σάρας, την Σάμα, και τον μικρό αδελφό τους, τον Γιαχία, εξηγεί η μητέρα. Σημάδια από ράμματα και ουλές από εγκαύματα διακρίνονται στο εν μέρει ξυρισμένο κρανίο και στο μέτωπο της Λάμας. «Όταν με μετέφεραν εδώ, ζήτησα από τις νοσοκόμες να με βοηθήσουν να καθίσω και τότε συνειδητοποίησα πως μου είχαν ακρωτηριάσει το πόδι», λέει. Ο Δρ. Ναχίντ Αμπού Ταέμα, διευθυντής του Νοσοκομείου Νάσερ, εξηγεί πως μπροστά στον μεγάλο αριθμό τραυματιών και την έλλειψη μέσων και φαρμάκων, οι γιατροί συχνά δεν έχουν καμιά άλλη επιλογή παρά να ακρωτηριάσουν τραυματίες για να προλάβουν επιπλοκές. «Υποχρεωνόμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στο να σώσουμε τη ζωή ασθενών ή να διακινδυνεύσουμε τη ζωή τους προσπαθώντας να σώσουμε τραυματισμένα πόδια».
«Πού είναι το πόδι μου;»
Φορώντας πράσινο ποδοσφαιρικό μπλουζάκι και ασορτί παντελονάκι, ο Άχμαντ Αμπού Σάμα, 14 ετών, πλαισιωμένος από ξαδέρφια του, βαδίζει με πατερίτσες στην αυλή του σπιτιού του, που έχει μετατραπεί πλέον σε συντρίμμια, στην ανατολική Χαν Γιούνις, όπου συνήθιζε να παίζει με την μπάλα του. Ακρωτηριάστηκε στο δεξί πόδι έπειτα από βομβαρδισμό που κατέστρεψε το οικογενειακό του σπίτι, σκοτώνοντας έξι ξαδέρφια του και θεία του. «Όταν ξύπνησα (σ.σ. μετά την εγχείρηση) ρώτησα τον αδερφό μου "πού είναι το πόδι μου;". Μου είπε ψέματα, μου είπε πως ήταν καλά και δεν το ένιωθα εξαιτίας της αναισθησίας, προτού μου πει την αλήθεια ο εξάδελφός μου την επομένη», θυμάται. «Έκλαψα πολύ. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι πως δεν θα μπορώ πια να περπατάω ή να παίζω ποδόσφαιρο όπως κάθε μέρα. Είχα γραφτεί σε ακαδημία μια εβδομάδα πριν από τον πόλεμο», προσθέτει ο έφηβος. Υποστηρίζει την Μπαρτσελόνα, ενώ οι εξάδελφοί του είναι αφοσιωμένοι οπαδοί της Ρεάλ Μαδρίτης. «Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να ξαναδώσω στον Άχμαντ το πόδι του, θα την παράταγα τη Ρεάλ, θα γινόμουν Μπαρτσελόνα όπως αυτός», λέει ένας τους, ο Φαρίντ. https://www.902.gr/.../xanavalte-moy-ta-podia-moy...
3:29 / 21:29
Χρ. Τσοκάνης: Όταν η αδικία γίνεται νόμος, ο ξεσηκωμός γίνεται καθήκον
Ερωτήσεις-Απαντήσεις για την κλιμάκωση της πολεμικής σύγκρουσης στη Παλαιστίνη Από https://www.odigitis.gr/ «Ο πόλεμος ξεκίνησε από την επίθεση της Χαμάς. Δεν έχει λοιπόν το δικαίωμα το Ισραήλ να απαντήσει»;
Οι πολεμικές συγκρούσεις δεν ξεκίνησαν στις 7/10. Εδώ και 75 χρόνια –από το 1948, τότε δηλαδή που δημιουργήθηκε και το κράτος του Ισραήλ- υπάρχει απόφαση του ΟΗΕ για δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους και αυτή δεν εφαρμόζεται. Τότε, από την περιοχή που χαρακτηρίζεται ως “Ιστορική Παλαιστίνη” το Ισραήλ πήρε το 52% και στο υπόλοιπο 48% καθορίστηκαν τα σύνορα για το Παλαιστινιακό κράτος που έπρεπε να ιδρυθεί.
Αυτό, όχι μόνο δεν εφαρμόζεται, αλλά το Ισραήλ κυριολεκτικά εδώ και δεκαετίες εξολοθρεύει τον Παλαιστινιακό λαό.
H Γάζα, εδώ και 16 χρόνια, είναι η μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου. Περίπου 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι είναι απολύτως αποκλεισμένοι. Αν θα φάνε, πόσες ώρες θα έχουν νερό να πιουν, αν θα έχουν σπίτι καθορίζεται από τo Ισραήλ. Η Γάζα, ειδικά από το 2007 και μετά, έχει κατακρεουργηθεί. Μόνο από το 2008 μέχρι το 2022, οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί έχουν ως τραγικό αποτέλεσμα 4.240 νεκρούς και 22.902 τραυματίες, με τα επίσημα στοιχεία.
Eν έτει 2023 μιλάμε για ισραηλινούς εποίκους. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Τηρώντας τις ιστορικές αναλογίες, η συγκεριμένη πολιτική του Ισραήλ προσιδιάζει στην εποχή που Βρετανοί, Ολλανδοί, Βέλγοι, Ισπανοί και διάφοροι άλλοι πήγαιναν σε χώρες της Αμερικής, της Ασίας και της Αφρικής για να ληστεύουν ανθρώπους και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές αυτών των περιοχών οδηγώντας με βάρβαρο τρόπο στον αφανισμό των γηγενών πληθυσμών. Αυτό κάνει τον 21ο αιώνα το Ισραήλ.
Τα τρολ του συστήματος στην Ελλάδα βιάζουν την πραγματικότητα. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας ανέφερε ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η παραβίαση των συνόρων του Ισραήλ! Ποια είναι τα σύνορα του Ισραήλ;
Υπάρχει η απόφαση 242 τον Νοέμβρη του 1967 από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ που καλεί το Ισραήλ να αποχωρήσει από τα εδάφη που κατέλαβε μετά τον πόλεμο των 6 ημερών. Το Ισραήλ, δηλαδή, από τότε ακόμα κατέχει παλαιστηνιακά εδάφη.
Αποφασίζει μόνο του που, πότε, πόσους και πόσο οπλισμένους εποίκους θα στείλει. Γιατί το κάνει αυτό; Για να αλλοιώσει τη σύνθεση του πληθυσμού στη Δυτική όχθη και παλιότερα στη λωρίδα της Γάζας επιβάλλοντας εκ των πραγμάτων το μεγάλωμα των “συνόρων” του. Περίπου το 40% της Δυτικής Όχθης βρίσκεται στα χέρια των εποίκων που έχουν πολλαπλασιαστεί επτά φορές από το 1993 μέχρι σήμερα και από 115.000 έφτασαν τις 750.000.
Οι έποικοι, όσοι δεν μένουν στα σπίτια που τους χτίζει το Ισραήλ, αρπάζουν τα σπίτια των Παλαιστινίων. Τους κλέβουν τα ελαιόδεντρα, είναι οπλισμένοι και πολύ συχνά σκοτώνουν σαν σύγχρονοι καουμπόηδες τους “ιθαγενείς” Παλαιστινίους!
Το εγκληματικό κράτος του Ισραήλ και όχι ο λαός του, αντιμετωπίζει τους Παλαιστίνιους με τη γραμμή της «συλλογικής εξόντωσης», σαν κατώτερους ανθρώπους.
Για του λόγου το αληθές είναι χαρακτηριστικές οι πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού του Ισραήλ Νετανιάχου και άλλων ισραηλινών αξιωματούχων που περιγραφικά είπαν «θα σφάξουμε όλα τα κτήνη».
Προφανώς, σε όλη αυτή τη πορεία υπάρχουν στιγμές που η σύγκρουση κλιμακώνεται. Έχουν γίνει οι λεγόμενοι Αραβοϊσραηλινοί πόλεμοι που συγκρούστηκαν με το Ισραήλ πέρα από τους Παλαιστίνιους και χώρες όπως η Αίγυπτος, η Συρία, ο Λίβανος κ.ά. Επίσης, σε όλη αυτή τη πορεία οι Παλαιστίνιοι, έχουν εξεγερθεί εναντίον του Ισραήλ.
Κάθε μέρα, κάθε ώρα, λοιπόν, το Ισραήλ σε περιόδους “ειρήνης” φυλακίζει, βασανίζει και σκοτώνει παιδιά παλαιστινίων. Βομβαρδίζει περιοχές.
Αποκλείει εκατομμύρια ανθρώπους από το να έχουν νερό να πιούν!
Πάνω από 100.000 είναι οι νεκροί παλαιστίνιοι αυτές τις δεκαετίες από τις κατοχικές δυνάμεις του Ισραήλ, πάνω από 6.000.000 είναι οι επίσημα καταγεγραμμένοι παλαιστίνιοι πρόσφυγες!
Σήμερα, κανένας δεν αμφισβητεί ότι σφοδροί ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί ανάμεσα σε αντιμαχόμενα “μπλοκ” δυνάμεων επιδρούν στις εξελίξεις και στο Παλαιστινιακό.
Όμως, αυτό δεν αναιρεί το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να παλεύει για να ζήσει στη δική του ελεύθερη πατρίδα, χωρίς κατοχή και κατοχικά στρατεύματα.
«Με ποιον είστε σε αυτή τη σύγκρουση»;
H ελληνική αστική τάξη, τα κόμματα του συστήματος είναι υπόλογα. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν “κορώνα” τους τη συμφωνία στρατηγικής σχέσης που έχει υπογράψει η Ελλάδα με το Ισραήλ. Η στάση τους και οι τοποθετήσεις τους είναι επικίνδυνες για τον ελληνικό λαό και την νεολαία.
Αυτοί έχουν διαλέξει στρατόπεδο. Ότι κάνουν καθορίζεται από το ποιες είναι οι στρατηγικές συμμαχίες του ελληνικού αστικού κράτους και των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων. Οι ισραηλινοί πιλότοι, στα πλαίσια στρατιωτικών ασκήσεων, έχουν εκπαιδευτεί στην Ελλάδα σε πεδία που προσομοιάζουν με αυτά που βομβαρδίζουν στους πραγματικούς πολέμους που διεξάγουν!
Η ελληνική κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να στείλει φρεγάτα του ελληνικού πολεμικού ναυτικού στο πεδίο της σύγκρουσης! Τι δουλειά έχει έχουν εκεί ελληνικά πολεμικά πλοία και έλληνες στρατιωτικοί;
Είναι και αυτό ένα κριτήριο για τη στάση που πρέπει να κρατήσει ο λαός και η νεολαία στην Ελλάδα. Όταν αυτοί που σου τσακίζουν τη ζωή και τα όνειρα, ταυτίζονται με το εγκληματικό κράτος του Ισραήλ, με ΗΠΑ-ΕΕ και ΝΑΤΟ – επειδή αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους και όχι την ηθική- εμείς διαλέγουμε να είμαστε με τους λαούς.
Είμαστε με τον λαό της Παλαιστίνης. Γιατί είναι ένας λαός που ματώνει και παλεύει για το δίκιο του.
Το ΚΚΕ σταθερά στο ζήτημα της Παλαιστίνης, εκφράζει τη θέση ότι ο λαός της έχει δικαίωμα να αποφασίσει ο ίδιος για την πορεία της χώρας του, την πολιτική, οικονομική, κοινωνική του πορεία.
Για παράδειγμα στη λωρίδα της Γάζας, ο παλαιστινιακός λαός έχει εκλέξει μέσω εκλογών ως διοίκηση τη Χαμάς, η οποία απολαμβάνει τη στήριξη μεγάλης πλειοψηφίας του παλαιστινιακού λαού.
Το ΚΚΕ δεν έχει καμία ιδεολογική-πολιτική σχέση με τη Χαμάς. Μπορεί κάποιος να έχει την όποια άποψη για το χαρακτήρα και τις θέσεις της.
Όμως, αυτό τι σημαίνει; Ότι απαγορεύεται ο λαός της Παλαιστίνης να εκφράζεται και να τοποθετείται πολιτικά και να χαρακτηρίζονται οι επιλογές του ως “στήριξη της τρομοκρατίας”;
Πίσω από τη σκόπιμη στοχοποίηση της συγκεκριμένης οργάνωσης επιχειρείται ουσιαστικά η συκοφάντηση του αγώνα ολόκληρου του παλαιστινιακού λαού.
Πάει πολύ, τα πληρωμένα φερέφωνα του συστήματος, να «στέκονται στο πλευρό του δημοκρατικού Ισραήλ» όπως συνεχώς λένε, ενός κράτους-εγκληματία που οικοδομείτε με λογικές απαρτχάιντ και ενάντια στον δικό του λαό και να χαρακτηρίζουν τον λαό της Παλαιστίνης και όσους στηρίζουν τον αγώνα του ως «φιλοτρομοκράτες».
Επίσης, το ΚΚΕ παίρνει ξεκάθαρη θέση και για ένα ακόμα κρίσιμο ζήτημα. Αναγνωρίζει το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να επιλέξει ο ίδιος τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει για να αποτινάξει την κατοχή του Ισραήλ σε εδάφη, που θα το ξαναπούμε: ανήκουν στην Παλαιστίνη!
Το λέμε αυτό γιατί διάφορες "φωνές", είτε “προοδευτικές”, είτε “συντηρητικές” αναγνωρίζουν στο Ισραήλ το δικαίωμα να "αμύνεται", δολοφονώντας έναν ολόκληρο λαό, αλλά στους παλαιστίνιους, από την άλλη μόνο το "δικαίωμα" να διεκδικούν το δίκιο τους με ειρηνικά μέσα... Όλοι αυτοί πρέπει να απαντήσουν το εξής πολύ απλό ερώτημα:
Αν η Ελλάδα τελούσε υπό κατοχή τι θα έκαναν;
Αναγνωρίζουν το δικαίωμα του ελληνικού λαού να πολεμήσει ενάντια στον καταχτητή;
«Δεν σας εξοργίζει η φρίκη που βιώνει ο λαός του Ισραήλ»;
Το λέμε καθαρά: Αυτή τη στιγμή ο παλαιστινιακός λαός αλλά και ο λαός του Ισραήλ πληρώνουν το αιμάτινο τίμημα της εγκληματικής πολιτικής του κράτους του Ισραήλ.
Σε έναν πόλεμο υπάρχουν αγριότητες. Ο πόλεμος είναι μια φρίκη. Η βαρβαρότητα δεν μπορεί να μπει στο ζύγι.
Όμως, αυτή η διαπίστωση δεν οδηγεί κάπου. Γιατί το ερώτημα παραμένει: Ποιος ευθύνεται για τον πόλεμο άρα και για τις αγριότητες; Ευθύνεται η ισραηλινή κατοχή, η μη αναγνώριση της δημιουργίας ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους. Και σε αυτό το ζήτημα τα τρολ του συστήματος κλείνουν τα μάτια στο τι καταγράφεται ακόμα και σε δημοσκόπηση που έγινε στο ίδιο το Ισραήλ. Τι δηλαδή; Πώς πάνω από το 50% πιστεύει ότι για ότι συμβαίνει σήμερα έχει ευθύνη η κυβέρνηση του Νετανιάχου!
Όποιος είναι με την ειρήνη, όποιος θέλει να σταματήσει η φρίκη και ο θάνατος έχει μια θέση χωρίς αστερίσκους: Με τον παλαιστινιακό λαό και το δικαίωμα του να ζήσει σε μια ελεύθερη πατρίδα!
Ο ελληνικός λαός και η νεολαία έχει μυαλό και μνήμη. Δεν μπορούν να “αγγίξουν” κανέναν άνθρωπο τα δάκρυα ορισμένων αστών πολιτικών σε εβραϊκές συναγωγές, το φωτισμένο κτήριο της βουλής με τη σημαία του Ισραήλ και τα ρεπορτάζ της ελληνικής τηλεόρασης για τους Ισραηλινούς στρατιώτες που με “χαμόγελο στα χείλη” ετοιμάζονται να κάνουν χερσαία επιχείρηση στη Γάζα ή οι σεσημασμένοι φασίστες που καλλιεργούσαν για χρόνια ρατσιστικό μίσος ενάντια στο λαό του Ισραήλ και τώρα ορκίζονται πίστη στο Ισραήλ! Όλες αυτές οι “δράσεις” δεν γίνονται για να δείξουν όλοι αυτοί αλληλεγγύη στον λαό του Ισραήλ. Γίνονται γιατί είναι στρατηγικοί σύμμαχοι με το εγκληματικό κράτος του Ισραήλ.
Τέλος, δεν γίνεται να μην κάνουμε αναφορά στην «πολεμική προπαγάνδα» με τα αναρίθμητα fakenews. Στην ελληνική τηλεόραση ακόμα μιλάνε για αποκεφαλισμένα βρέφη, όταν αυτή η είδηση διαψεύστηκε από εκπρόσωπο του Ισραηλινού στρατού! Ακόμα και στον αστικό τύπο γράφτηκαν άρθρα που ασκούσαν κριτική για το θέμα που αφορούσε μια εικόνα με «φυλακισμένα παιδιά από το Ισραήλ σε κλουβιά με κότες» η οποία αναπαράχθηκε ευρέως όμως δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή σύγκρουση. Οπότε κρατάμε “μικρό καλάθι” στην προπαγάνδα του πολέμου και των fakenews.
Semina Digeni Λίγα απ αυτά που είπα απόψε σε συγκέντρωση για την Παλαιστίνη, μαζί με τον Νίκο Γαρδίκη και τον Μενέλαο Τζατζανη, στο Π. Φάληρο. Όσα χρόνια είμαι δημοσιογράφος, παρακολουθώ αυτό το ατέλειωτο αιματοβαμμένο ιστορικό σφαγών και διωγμών, σ αυτήν την πολύπαθη γη. Πάλι εξελίσσεται ένας ανθρωπιστικός όλεθρος, μια νέα ανελέητη σφαγή στη Γάζα, την οποία οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι προπαγανδιστικοί τους μηχανισμοί εμφανίζουν ως «δικαίωμα στην αυτοάμυνα του Ισραήλ». Του κράτους - τρομοκράτη δηλαδή, που για δεκαετίες, με τη βάρβαρη κατοχή καταπιέζει τον Παλαιστινιακό λαό, στην αποκλεισμένη Γάζα και στη Δυτική Οχθη, κλέβει τη γη του, με χιλιάδες δολοφονημένους, φυλακισμένους και εκατομμύρια εκτοπισμένους και πεινασμένους ανθρώπους. ■Κανείς δεν μπορεί να σιωπά όταν στη Γάζα κάθε 15 λεπτά σκοτώνεται και ένα παιδί. ■Κανείς δεν μπορεί να σιωπά όταν στη Γάζα οι τραυματίες υποφέρουν χωρίς την αναγκαία περίθαλψη, εξαιτίας του ασφυκτικού αποκλεισμού. ■Καμία υποστήριξη στην κυβέρνηση Νετανιάχου και στο κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ. ■Καμία διευκόλυνση με βάσεις και άλλες υποδομές να μη δώσει η χώρα μας σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ισραήλ. ■Να φύγουν τώρα τα γεράκια του πολέμου από τη Σούδα και την Ελευσίνα. ■Να γυρίσει πίσω η φρεγάτα "Ψαρά". ■Να σταματήσει κάθε οικονομική - πολιτική - στρατιωτική συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ. ■Τώρα αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. ■Η χώρα μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι σταθμός για να υλοποιούνται τα δολοφονικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ». Τα σχέδια και οι σφοδροί ανταγωνισμοί τους, οδηγούν τους λαούς σε κίνδυνο και έτσι και ο ελληνικός λαός, με τις πολύ βαριές ευθύνες της κυβέρνησης, γίνεται εν δυνάμει θύτης του Παλαιστινιακού λαού και από την άλλη θύμα σε ενδεχόμενο παραπέρα κλιμάκωσης του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Σήμερα, αντί να υλοποιούν την ομόφωνη απόφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, μπλέκουν τη χώρα μας ενεργά στο μακελειό στηρίζοντας με όλους τους τρόπους το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ. Είναι ντροπή ο πρωθυπουργός του Ισραήλ να λέει ευχαριστούμε τον ελληνικό λαό για την αλληλεγγύη του. Οι δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη για το "δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα", το οποίο όπως είπε "πρέπει να ασκεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος", λίγες μέρες μετά τον βομβαρδισμό του νοσοκομείου και της ελληνορθόδοξης εκκλησίας, είναι εκτός από ανιστόρητες είναι και εξοργιστικές. Ο λαός μας έχει πάρει ξεκάθαρη θέση όλα αυτά τα χρόνια και είναι με το δίκιο του Παλαιστινιακού λαού. Είναι φανερό πως δίχως δίκαιη λύση που θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ανεξάρτητο και βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε ειρήνη ούτε «ασφάλεια» στην περιοχή. Οι λαοί όμως, δεν φιμώνονται! Θέλουν την πόλη της Ελευσίνας ορμητήριο πολέμου. Οχι πρόσκαιρα, όπως ψευδώς ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά μόνιμα. Αυτό ακριβώς διευρύνεται με τον «Στρατηγικό Διάλογο», δηλαδή η δυνατότητα των ΗΠΑ να την αξιοποιούν χωρίς όρια για τα μεταγωγικά αεροσκάφη τους. Αυτό αποδείχθηκε και με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία. Αυτόν τον σχεδιασμό συμπληρώνουν και οι εξελίξεις στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, τα οποία αποκτούν ρόλο υποστήριξης - επισκευής του 6ου Στόλου των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟικού στόλου της Μεσογείου γενικότερα. Δεν πρόκειται να δεχτούμε να μας λένε ότι η Ελλάδα έχει λόγο στα πράγματα και ότι θα παρεμβαίνει όπου προστάζει το ΝΑΤΟ. Οτι η στοχοποίηση των πόλεων όπου ζούμε είναι το κόστος που πρέπει να αναλάβουμε γιατί είμαστε σε αυτήν τη συμμαχία, με αυτούς τους αντιπάλους. Δεν τους αναγνωρίζουμε κανένα δικαίωμα να αποφασίζουν για τις δικές μας τύχες! Οι εργαζόμενοι θα πουν την τελευταία λέξη με τους αγώνες τους! Εκεί βρίσκεται η πραγματική δύναμη των λαών! Μόνο έτσι θα μπουν εμπόδια στα επόμενα βήματα της εμπλοκής, μόνο έτσι θα ανοίξει ένας πιο ελπιδοφόρος δρόμος για τους λαούς, μακριά από τις θανατηφόρες αντιθέσεις του σάπιου συστήματος. Το σύνθημά μας, τα λέει όλα: «Η Ιστορία έχει μια σωστή πλευρά, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά» Λαϊκή Συσπείρωση Παλαιού Φαλήρου
Αν η Μεσσηνία ήταν Παλαιστίνη... Ένα οδοιπορικό στην καθημερινότητά σου...
Της Λυδίας Άιζενμπαχ.
Η Λ. Άιζενμπαχ είναι κάτοικος Καλαμάτας παλαιστινιακής καταγωγής 2ης γενιάς, Γεωπόνος MSc Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Απόφοιτος Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας «Μαρία Κάλλας», Διπλωματούχος Φλαουτίστα Δημοτικού Ωδείου Καλαμάτας.
Πρώτο σενάριο - Αν η Μεσσηνία ήταν κομμάτι της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης:
• Ας υποθέσουμε ότι για κάποιο λόγο έχεις να μετακινηθείς από την Καλαμάτα στην Κυπαρισσία. Υπάρχει ένας καινούργιος δρόμος ταχείας κυκλοφορίας τον οποίον όμως απαγορεύεται να χρησιμοποιήσεις ως Παλαιστίνιος. Πρέπει να πάρεις τις παρακάμψεις μέσα απ' τα χωριά κάνοντας τον πενταπλάσιο χρόνο. Επίσης θα πρέπει να σταματήσεις τουλάχιστον μια φορά σε ένα από τα checkpoints του κατακτητή για έλεγχο χαρτιών και να απαντήσεις σε ερωτήσεις για την κατεύθυνση και τον λόγο μετακίνησής σου. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί να καθυστερήσεις από λίγα λεπτά έως ώρες ή ακόμα και να σου απαγορευτεί η διέλευση χωρίς να υπάρχει ο οποιοσδήποτε λόγος. Αν τολμήσεις να κάνεις οποιαδήποτε κίνηση διαμαρτυρίας παίζεις κορώνα γράμματα τη ζωή σου... Με συνοπτικές διαδικασίες καθαρίζεσαι από τους πάντα οπλισμένους στρατιώτες.
Ας υποθέσουμε ότι έχει έρθει ένας φίλος σου στην Αθήνα (π.χ. τα Ιεροσόλυμα) και έχεις την επιθυμία να τον συνοδέψεις και να του δείξεις την πόλη. Αδύνατον αν είσαι Παλαιστίνιος. Για «τιποτένιους» λόγους δεν υπάρχει περίπτωση να σου επιτρέψουν τη διέλευση και πρόσβαση. Έχεις το σπίτι με την οικογένειά σου στη Βέργα με κάποιες ελιές για να βγάζετε τα προς το ζην. Μια μέρα σου καίνε μέρος του ελαιώνα και σου αφήνουν τελεσίγραφο κάτω απ’ την πόρτα λίγων ωρών για να εγκαταλείψεις πλήρως την περιοχή. Αν προσπαθήσεις να αντισταθείς η κατάληξή σου είναι βέβαιη...
Σε ακριβώς αυτά τα εδάφη θα δημιουργηθεί ένας μικρός οικισμός του κατακτητή. Θα είναι βαριά περιφραγμένος και θα φρουρείται από στρατιώτες. Θα δημιουργηθούν στάσεις λεωφορείων στους δρόμους για να εξυπηρετούν μόνο αυτούς τους εποίκους και θα φυλάγονται από οπλισμένους στρατιώτες ακόμα και για έναν επιβάτη.
Δεύτερο σενάριο - Αν η Καλαμάτα ήταν η Λωρίδα της Γάζας:
• Αν ήσασταν από τους τυχερούς και γεννιόσασταν στην Καλαμάτα-Γάζα ως απόγονοι των προσφύγων της κατοχής του 1948 δεν θα μπορούσατε να κάνετε κάποιο όνειρο της ζωής σας πραγματικότητα. Ένα τοίχος από μπετόν εμποδίζει οποιαδήποτε ανταλλαγή με τον έξω κόσμο. Η διέλευση ελέγχεται αυστηρότατα από ισχυρά οπλισμένες ομάδες του κατακτητή. Αν δε, είχες όνειρα να ταξιδέψεις κάπου στο εξωτερικό ελάχιστες οι πιθανότητες να σε αφήσουν να πραγματοποιηθεί αυτό...
Δεν έχεις κανέναν έλεγχο της ζωής σου πλέον και εξαρτάσαι απ’ τις ορέξεις και διαθέσεις του κατακτητή σου...
Εσύ πώς θα ένιωθες σ’ αυτή την κατάσταση; Θα μπορούσες να ζήσεις έτσι;
Τα παραπάνω σενάρια δεν είναι βγαλμένα απ' το μυαλό κανενός. Είναι πραγματικότητες που αντίκρισα ιδίοις όμμασι στην κατεχόμενη Παλαιστίνη ως μέλος της ειρηνευτικής πολιτιστικής φωνής της Παλαιστίνης με τη Συμφωνική Παλαιστινιακή Ορχήστρα Νέων (PYO) και την Εθνική Παλαιστινιακή Ορχήστρα (PNO). Σκεφτόμουν, μα πώς γίνεται ένας λαός να υπομένει τέτοια απαξίωση και εξευτελισμό; Παρόλα αυτά οι Παλαιστίνιοι είναι περήφανος λαός, ταλαντούχος, μορφωμένος λαός που διψάει για ειρήνη και δικαιοσύνη.
Ζητάει αυτά που για εμάς είναι αυτονόητα και αντ' αυτού τσακωνόμαστε για πταίσματα μπροστά στις δυσκολίες αυτού του λαού. Επίσης να ειπωθεί ότι υπάρχουν αρκετοί Παλαιστίνιοι Ελληνορθόδοξοι, Καθολικοί, Δρούζοι κ.ά. στο θρήσκευμα. Ο λαός της Παλαιστίνης έχει μάθει να αποδέχεται τη διαφορετικότητα, ζει με αυτή εδώ και αιώνες.
Αυτό που ζητά είναι να ακουστεί επιτέλους αυτή η κραυγή για δικαιοσύνη για να μπορέσουν να συνυπάρξουν ειρηνικά όλες οι πλευρές.
Τα κράτη της Δύσης αντί να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα κατά της βίας απ' όπου και αν προέρχεται και να βοηθήσουν με όλες τους τις δυνατότητές και δυνάμεις να επιλυθεί η επί δεκαετίες καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πολύπαθη περιοχή, αναλώνονται στην αποδοχή και αναπαραγωγή του εκδικητικού νόμου «Οφθαλμόν αντί οφθαλμού». Αναρωτιέμαι πώς γίνεται μέσα σε λίγες μόνο ώρες να σβηστούν οι αιματηρές πολεμικές μνήμες των προγόνων μας, οι αρχές του Χριστιανισμού, του Διαφωτισμού και των θεμελιωδών αρχών της ειρήνης και ελευθερίας που ισχυρίζονται πως έχουν ως πυλώνα τους τα σύγχρονα κράτη;
Konstantinos Mpourxas: Ενα απο τα τραγούδια των φιλάθλων της Σέλτικ για τον Παλαιστινιακό λαό χθες (προχθές) στη Γλασκώβη "Δεν θα περπατάς ποτέ μόνος" Όταν περπατάς μέσα από την καταιγίδα, Κράτα το κεφάλι ψηλά Και μην φοβάσαι το σκοτάδι Στο τέλος της καταιγίδας υπάρχει ένας χρυσός ουρανός Και το γλυκό ασημένιο κελάηδισμα του αηδονιού. Περπάτα μέσα στον τον αέρα Περπάτα μέσα στην βροχή Παρόλο που τα όνειρα σου μπορεί να διαλυθούν και να τα πάρει ο αέρας Περπάτα, περπάτα με ελπίδα στην καρδιά Και δεν θα περπατάς ποτέ μόνος Δεν θα περπατάς ποτέ μόνος! Περπάτα με ελπίδα στην καρδιά Και δεν θα περπατάς ποτέ μόνος Δεν θα περπατάς ποτέ μόνος! Κι εδω η ανάρτηση της Σοφίας Σοφία Χουδαλάκη για το συγκεκριμένο Οι Λαοί ξέρουν την αλήθεια.
Όσες απαγορεύσεις κι αν τους βάλουν οι «από πάνω», εμείς οι «από κάτω» ξέρουμε να βρίσκουμε τα κρυμμένα χνάρια του δίκιου, της ανθρωπιάς, της λευτεριάς.
Γενιές ολόκληρες μας γαλουχούν να κοιτάμε μόνο το συμφέρον μας, το μικρό, το ατομικό, το ευτελές.
Μας εκπαιδεύουν να μην ρισκάρουμε το μισό πιάτο φαγητό που μας παρέχουν για να υπερασπιστούμε εκείνον που δεν του έχουν αφήσει τίποτα πια.
Αλλά εμείς παραμένουμε άνθρωποι.
Επιμένουμε να τοποθετούμε το μικρό μέσα στο μεγάλο, το ατομικό μέσα στο συλλογικό, γιατί ξέρουμε ότι μια νησίδα ευτυχίας δεν μπορεί ποτέ να μακροημερεύσει μέσα σε μια θάλασσα δυστυχίας. Βλέπουμε την καταστροφή του διπλανού και βλέπουμε πώς τη διαχειρίζονται οι «μεγάλοι» αυτού του κόσμου.
Καταλαβαίνουμε ότι με τον ίδιο τρόπο διαχειρίζονται κι εμάς. Ακόμα κι όσοι έχουμε χαρακτηριστική άγνοια γύρω από το ποδόσφαιρο, συγκινούμαστε όταν βλέπουμε τις κερκίδες του λαϊκότερου και λαοφιλέστερου αθλήματος στην ανθρώπινη ιστορία να δονούνται από το «You will not walk alone» και να γεμίζουν με τα χρώματα της παλαιστινιακής σημαίας.
Ούτε η σχετική απαγόρευση, ούτε η απειλή των ποινών πάνω στις ομάδες δεν εμπόδισαν τον κόσμο να υποστηρίξει το δίκιο του. Το τραγούδι που ταρακούνησε το γήπεδο της Σέλτικς χθες (προχθές), ακούστηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 1945 στο μιούζικαλ "Carousel" στο Μπρόντγουεϊ.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο ακούστηκε μετά από αρκετά χρόνια, το 1963, όταν το τραγούδησε το συγκρότημα των "Gerry and the Pacemakers" και έκτοτε έχει υιοθετηθεί από τους οπαδούς πολλών ομάδων όπως της Λίβερπουλ, της Σέλτικ και άλλων.
“You will not walk alone”
When you walk through a storm, Hold your head up high An' don't be afraid of the dark At the end of the storm is a golden sky And the sweet silver song of the lark. Walk on through the wind, Walk on through the rain Though your dreams be tossed an' blown Walk on, walk on, with hope in your heart And you'll never walk alone . . . You'll never walk alone! Walk on, walk on, with hope in your heart And you'll never walk alone . . . You'll never walk alone!
"Δεν θα περπατάς ποτέ μόνος" Όταν περπατάς μέσα από την καταιγίδα, Κράτα το κεφάλι ψηλά Και μην φοβάσαι το σκοτάδι Στο τέλος της καταιγίδας υπάρχει ένας χρυσός ουρανός Και το γλυκό ασημένιο κελάηδισμα του αηδονιού. Περπάτα μέσα στον τον αέρα Περπάτα μέσα στην βροχή Παρόλο που τα όνειρα σου μπορεί να διαλυθούν και να τα πάρει ο αέρας Περπάτα, περπάτα με ελπίδα στην καρδιά Και δεν θα περπατάς ποτέ μόνος Δεν θα περπατάς ποτέ μόνος! Περπάτα με ελπίδα στην καρδιά Και δεν θα περπατάς ποτέ μόνος Δεν θα περπατάς ποτέ μόνος!
,,Πώς μπορείς να μην αγανακτείς; Πώς μπορείς και κοιμάσαι ήσυχος τον ύπνο του δικαίου; Πώς μπορείς να λες “και τι μπορώ να κάνω εγώ;” Πώς μπορείς να μη βλέπεις το κεφαλάκι του δικού σου παιδιού μέσα στα σάβανα που κλαίει η Παλαιστίνια μάνα; Πώς μπορείς και δε βλέπεις το αίμα τους στα χέρια σου;
Οι συνεργάτες του Ηρώδη είναι μπροστά σας – Παλαιστίνη 2018: Οι ήρωες-μάρτυρες της κάθε Παρασκευής
Κάθε Παρασκευή οι φίλοι μου Παλαιστίνιοι ποστάρουν καπνούς και απελπισμένη έφοδο. Ηρωισμό και σφεντόνες. Θάνατο και σημαίες.
Αυτά άλλωστε είναι και τα μόνα που τους μείνανε. Είναι η μέρα της διαδήλωσης της “Μεγάλης Επιστροφής”. Στα σύνορα της πολύπαθης Γάζας. Για μια πατρίδα που χάσανε.
Για μια χώρα που υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Κι ελεύθεροι σκοπευτές και στοχευμένες βολές, με στόχο τα παιδιά.
Κι εκείνοι ξαναπάνε.
Κι ύστερα το Σάββατο… κηδείες παιδιών κι εφήβων… ακρωτηριασμοί κι αναπηρίες… υπομονή κι επιμονή… Δεν έχουν άλλο δρόμο… μέχρι να τους “δεις” ακόμα κι εσύ …
Εσύ που τώρα γιορτάζεις τα Χριστούγεννα και λες ιστορίες για τον αρχαίο Ηρώδη. Αλλά δεν προλαβαίνεις να δεις τι γίνεται τώρα στην πατρίδα του Χριστού και πόσο βαρβαρότερος είναι ο νέος Ηρώδης. Τώρα που το Χριστό δεν τον κυνηγάνε πια μόνο οι στρατιώτες του Ηρώδη, αλλά και πολλοί άλλοι φασίστες υπάνθρωποι, τουρίστες που θέλουν να μάθουν να κυνηγάνε χριστούς.
Μαζί με τα παιδάκια των Εβραίων που γίνονται από τα γεννοφάσκια τους “χριστοκυνηγοί” με Καλάζνικωφ. Παιδάκια που τραγουδάνε «Αύριο δεν έχει σχολείο στη Γάζα, γιατί δεν έχει άλλα παιδιά».
Εσύ που βλέπεις σαν μια ακόμα είδηση την “τριμερή” Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ” για τα πετρέλαια και για του “αφέντη το φαΐ”.
Εσύ που ίσως και να σε ικανοποιεί η κολεγιά μ’ έναν “ισχυρό παίχτη της περιοχής” κι η υλοποίηση των εντολών του μεγάλου αφεντικού.
Αφού άλλωστε το κάνει ο ρεαλιστής καραγκιοζάκος σου, που παριστάνει τον αριστερό πρωθυπουργό: “Καλύτερα να τάχουμε καλά με τον ισχυρό”.
Ρώτα τον: στην τριμερή συνάντηση, οι δύο ελληνοκυπριοδεξιοί του είπαν τίποτα του φασίστα για την Παλαιστίνη, για την αδικία, για το έγκλημα, για το καινούριο ολοκαύτωμα;
Μπα. Τα χαμόγελά τους άλλα δείχνουν.
Εσύ που δεν απαντάς ποτέ στην ερώτηση: “Εσύ με ποιόν είσαι ρε;”.
Με τους Ρωμαίους ή με το Σπάρτακο;
Με το Ρήγα Φεραίο και τον Παπαφλέσσα, ή με τους Τούρκους και το Πατριαρχείο;
Με τους αντάρτες ή με τους Γερμανοτσολιάδες;
Με το Ισραήλ ή με την Παλαιστίνη;
Τι ήσουν ρε στην… προηγούμενη ζωή σου;
Νοικοκύρης αδιάφορος και χέστης ή κουκουλοφόρος; Βλέπεις μεγάλη διαφορά στο αποτέλεσμα;
Μίλα ρε…
Πώς μπορείς να μην αγανακτείς; Πώς μπορείς και κοιμάσαι ήσυχος τον ύπνο του δικαίου; Πώς μπορείς να λες “και τι μπορώ να κάνω εγώ;” Πώς μπορείς να μη βλέπεις το κεφαλάκι του δικού σου παιδιού μέσα στα σάβανα που κλαίει η Παλαιστίνια μάνα; Πώς μπορείς και δε βλέπεις το αίμα τους στα χέρια σου;
Μίλα ρεστο γιο σου και στην κόρη σου αν τολμάς…και πέστους αυτά τα “μοντέρνα” που τσαμπουνάς σ’ εμάς τους άλλους, τους “τρελούς” κι “ονειροπόλους”… Αυτούς που όπως λες παλεύουν για το “αδύνατο” και τη “δευτέρα παρουσία”… Πες στα παιδιά σου τι θα πει “ρεαλισμός”, “συσχετισμός” και “στρατηγική συμμαχία”. Τι είναι “προτεραιότητα”, “ίσες αποστάσεις” και τι “δύση και ανατολή”… Εξήγησέ τους “γιατί δεν γίνεται αλλιώς”…
Και στο τέλος πες τους ότι εσείς στην οικογένειά σας είσαστε καλοί χριστιανοί και καλά Χριστούγεννα… φιλάκι …
Μην ξεχάσετε να βγάλετε στην πίτα κι ένα κομμάτι του Χριστού… που τον σκοτώνετε κάθε Παρασκευή…
Υ.Γ. Δείτε τις φωτογραφίες με τη σειρά… είναι όλες του φίλου μου Ahmed Khaled Al Najjar… Οι πρώτες από την πορεία της μεγάλης επιστροφής… μετά από τις “προετοιμασίες” των Ισραηλινών… κι ύστερα απ’ τις κηδείες… Κι η τριμερής συνάντηση…
Για μία ακόμα φορά αναδείχθηκε η υποκρισία της κυβέρνησης Σύριζα – Ανέλ, που στα λόγια εμφανίζεται υπέρμαχος της παλαιστινιακής ανεξαρτησίας και στην πράξη συντάσσεται με τις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών για την καταστολή της αντίστασης του παλαιστινιακού λαού.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρέσβης της Ελλάδα στον ΟΗΕ ψήφισε χθες και στις δύο αμερικανόπνευστες ψηφοφορίες ενάντια στον αγώνα των παλαιστινίων, με πρόσχημα τον “εξτρεμισμό”.
Το σχέδιο που υπέβαλε η γνωστή και μη εξαιρετέα πρέσβης των ΗΠΑ Νίκι Χέιλι η οποία θα αφήσει το αξίωμά της στο τέλος της χρονιάς, προέβλεπε την καταδίκη της ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς “για τις επανειλημμένες εκτοξεύσεις ρουκετών εναντίον του Ισραήλ και την υποκίνηση της βίας, η οποία θέτει τη ζωή αμάχων σε κίνδυνο”, ενώ απαιτούσε «η Χαμάς και άλλες εξτρεμιστικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Ισλαμικού Τζιχάντ, να σταματήσουν όλες τις προκλήσεις και τις βίαιες ενέργειες, ανάμεσά τους και τη χρήση εμπρηστικών μηχανισμών», εννοώντας αυτούς που τοποθετούνται σε χαρταετούς και μπαλόνια απέναντι στον πάνοπλο και υπερσύγχρονα εξοπλισμένο ισραηλινό στρατό.
Ουσιαστικά δηλαδή με το σχέδιο αυτό επιχειρούνταν για άλλη μια φορά η εξίσωση θύτη και θύματος και η άρνηση του δικαιώματος των Παλαιστινίων να αντιστέκονται στη βάρβαρη κατοχή.
Η Ελλάδα, όπως και οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, συμπαρατάχθηκαν με το αμερικανικό σχέδιο, το οποίο τελικά απορρίφθηκε, λαμβάνοντας 87 ψήφους υπέρ, 57 κατά, 33 αποχές, ενώ 16 κράτη επέλεξαν να μην ψηφίσουν.
Με τον τρόπο αυτό το σχέδιο δεν πέρασε τελικά από τη Γενική Συνέλευση του οργανισμού, καθώς ομάδα αραβικών κρατών με επικεφαλής του Κουβέιτ είχαν κατορθώσει νωρίτερα να εξασφαλίσουν την ενισχυμένη πλειοψηφία δύο τρίτων ως προϋπόθεση έγκρισης του σχεδίου.
Παράσταση διαμαρτυρίας στις 7.30 μ.μ. στην πρεσβεία του Ισραήλ
Σε μαζική συμμετοχή καλούν ΜΑΣ, ΟΓΕ, ΟΒΣΑ, ΜΑΣ, ΕΕΔΥΕ, ΕΕΔΔΑ, άλλοι μαζικοί φορείς και συνδικάτα
Παράσταση διαμαρτυρίας στην πρεσβεία του Ισραήλ διοργανώνει, σήμερα Πέμπτη,στις 7.30 μ.μ., το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, καταγγέλλοντας τις νέες δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό και αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που πανηγυρίζει για τη συνεργασία της με το κράτος - δολοφόνο.
Οπως υπογραμμίζει το ΠΑΜΕ, «ύστερα από τα ματωμένα εγκαίνια της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, με πάνω από 130 νεκρούς και χιλιάδες τραυματισμένους Παλαιστίνιους, το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ, αποθρασυνόμενο από τη διεθνή στήριξη και ανοχή από τις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και κυβερνήσεις, προχώρησε σε νέες δολοφονικές επιθέσεις τις προηγούμενες μέρες. Οι επιθέσεις αυτές αποτελούν μέρος της κλιμάκωσης των ευρύτερων ανταγωνισμών και συγκρούσεων των ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή. Σε αυτές τις συνθήκες είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που διαφημίζει τη συνεργασία της με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ. Μαζί πατάνε τη σκανδάλη εναντίον ενός ολόκληρου λαού».
Στη σημερινή κινητοποίηση καλεί επίσης η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), καταγγέλλοντας ανάμεσα σε άλλα ότι «η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ φέρει βαρύτατες ευθύνες γιατί αναβαθμίζει και συνάπτει ακόμη και νέες πολιτικές - οικονομικές - στρατιωτικές συμφωνίες συνεργασίας με το Ισραήλ, μετατρέπει τη χώρα μας σε ένα απέραντο πεδίο βολής με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις με το Ισραήλ, αβαντάροντας στην πράξη και δίνοντας άλλοθι στην κλιμάκωση της επιθετικότητάς του».
Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής απευθύνει και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), καταγγέλλοντας παράλληλα «τα νέα μέτρα που σφίγγουν τον κλοιό γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας και τους χιλιοβασανισμένους της κατοίκους, που αντιμετωπίζουν τεράστιες ελλείψεις ακόμα και για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών της καθημερινής τους ζωής, όπως στο νερό και την ηλεκτρική ενέργεια». «Δεν θα πάψουμε να είμαστε στο πλάι των Παλαιστίνιων γυναικών και των οικογενειών τους στον δίκαιο αγώνα τους μέχρι την τελική δικαίωσή του», τονίζει η ΟΓΕ.
Επίσης, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών καλεί στην παράσταση διαμαρτυρίας και καταγγέλλει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ως «τον πιο θερμό σύμμαχο του Ισραήλ στην περιοχή», που «αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες. Συμμετέχει και στηρίζει τις επεμβάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - Ισραήλ στη Μέση Ανατολή και στη Μεσόγειο, οργανώνει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με την πολεμική μηχανή του Ισραήλ, μπλέκεται στους θανάσιμους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και στηρίζει τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ που προετοιμάζουν νέες πολεμικές αναμετρήσεις».
Κάλεσμα στα Σωματεία και τις Ενώσεις των αυτοαπασχολούμενων να συμμετάσχουν μαζικά στην παράσταση διαμαρτυρίας απευθύνει επίσης η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ), καταδικάζοντας και αυτήν την ενεργό συμμετοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή.
Στην κινητοποίηση συμμετέχει και η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, καλώντας το λαό μας να συνειδητοποιήσει ότι «τα δεινά του Παλαιστινιακού λαού μπορούν πολύ σύντομα να γίνουν και δικά του όσο η χώρα μας παραμένει δέσμια των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που τάχα εξασφαλίζουν τα συμφέροντά του, ενώ στην πραγματικότητα τα μόνα που εξυπηρετούν είναι τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλιακών ομίλων σε βάρος του. Αυτό δείχνει η όλη εμπειρία μέχρι σήμερα, αυτό δείχνουν και οι αποφάσεις που πήραν όλοι μαζί, ΗΠΑ, ΕΕ, ελληνική κυβέρνηση, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, όπου χτύπησε το καμπανάκι για τον κίνδυνο των επερχόμενων θερμών επεισοδίων και αιματηρών πολέμων σε ολόκληρο τον πλανήτη».
Στη σημερινή κινητοποίηση καλούν ακόμη το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και η Ενωση Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Αθηνών και Περιχώρων, ενώ ανακοίνωση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό εξέδωσε και το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου.
Ενημέρωση: Πέμπτη 19/07/2018 - 21:42
ΠΑΜΕ - ΕΕΔΥΕ - ΟΓΕ - ΜΑΣ
Μαζική διαμαρτυρία στην ισραηλινη πρεσβεία ενάντια στη δολοφονική δράση του Ισραήλ (VIDEO - ΦΩΤΟ)
Τις συνεχιζόμενες δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον του παλαιστινιακού λαού κατήγγειλαν το απόγευμα της Πέμπτης 19 Ιούλη εργαζόμενοι, γυναίκες, σπουδαστές, που συμμετείχαν στην παράσταση διαμαρτυρίας, που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ στην ισραηλινή πρεσβεία.
Στο επίκεντρο της διαμαρτυρίας βρέθηκαν οι νέες δολοφονικές επιθέσεις, που εξαπέλυσε τις προηγούμενες μέρες το Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων και οι οποίες αποτελούν μέρος της κλιμάκωσης των ευρύτερων ανταγωνισμών και συγκρούσεων των ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή.
Αυτό το μήνυμα ανέδειξαν τα δύο πανό του ΠΑΜΕ που ανέγραφαν το σύνθημα «Stop στη δολοφονική δράση του κράτους του Ισραήλ - Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης», γραμμένο στα ελληνικά και τα αραβικά.
Οι διαδηλωτές κατήγγειλαν παράλληλα και τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που διαφημίζει τη συνεργασία της με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, ενώ εξέφρασαν τη στήριξη του ταξικού εργατικού κινήματος στο δίκαιο αγώνα του ηρωικού παλαιστινιακού λαού.
Στην παράσταση συμμετείχε και η ΕΕΔΥΕ με το πανό της να γράφει «Αλληλεγγύη στο δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού για ανεξάρτητο κράτος στα όρια του 1967 - Έξω οι φονιάδες Ισραήλ - ΗΠΑ - ΕΕ», ενώ η Ομοσπονδία Οικοδόμων και το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας με κοινό τους πανό απαίτησαν «Να σταματήσει τώρα η δολοφονική επίθεση του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό - Η μόνη ελπίδα η πάλη των λαών».
Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία του ΠΓ και της ΚΕ του ΚΚΕ.
Το «παρών» έδωσαν επίσης μέλη της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, σπουδαστές, μετά από κάλεσμα του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών και η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης. Κάλεσμα συμμετοχής είχαν απευθύνει ακόμη η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Φάρμακο, η Ένωση Συνταξιούχων ΟΑΕΕ και Περιχώρων, η Ένωση Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής (ΕΛΕΠΑ), το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ «Γ. Σεφέρης».
Χαιρετισμός του Γιώργου Λαμπράκη
Στο χαιρετισμό του ο Γιώργος Λαμπράκης, αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ τόνισε:
«Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
Εκ μέρους της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ καταγγέλλουμε και καταδικάζουμε από τη σημερινή μας κινητοποίηση το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, που τις τελευταίες μέρες κλιμακώνει ξανά την επιθετικότητά του ενάντια στον παλαιστινιακό λαό, με νέες επιθέσεις και αποκλείοντας μεγάλο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας από πρόσβαση σε ρεύμα και σε νερό. Τα θύματα από τις νέες αυτές επιθέσεις έρχονται να προστεθούν στους εκατοντάδες νεκρούς και στους χιλιάδες τραυματίες από τις βίαιες επιθέσεις τις μέρες της μεταφοράς και των εγκαινίων της πρεσβείας των ΗΠΑ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.
Καταγγέλλουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ που με τη στάση τους δίνουν άλλοθι και στηρίζουν το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, φτάνοντας μέχρι και στο σημείο να μιλήσουν το προηγούμενο διάστημα για "νόμιμο δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα".
Η επιθετικότητα του Ισραήλ έχει σχέση με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου σε αντιπαράθεση με τη Ρωσία με επίκεντρο την Ενέργεια, τα εμπορεύματα, τους δρόμους μεταφοράς τους, τις σφαίρες επιρροής. Αυτό αποδείχτηκε ξεκάθαρα και στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, τις επιθετικές αποφάσεις της οποίας στήριξε μεταξύ άλλων και η ελληνική κυβέρνηση.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τις γυναίκες, τη νεολαία να βγάλουν συμπεράσματα και να καταδικάσουν την επικίνδυνη πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των άλλων αστικών κομμάτων, που παίζουν με τη φωτιά, που γίνονται σημαιοφόροι των συμφερόντων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στα Δ. Βαλκάνια και στη Ν/Α Μεσόγειο, εμπλέκοντας το λαό μας σε θανάσιμους κινδύνους. Τη στιγμή που η γειτονιά μας μυρίζει μπαρούτι, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ξεδιάντροπα αναβαθμίζει και συνάπτει ακόμη και νέες πολιτικές - οικονομικές - στρατιωτικές συμφωνίες συνεργασίας με το Ισραήλ, μετατρέπει τη χώρα μας σε ένα απέραντο πεδίο βολής με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις με το Ισραήλ, αβαντάροντας στην πράξη και δίνοντας άλλοθι στην κλιμάκωση της επιθετικότητάς του, αποδεικνύοντας ποιοι είναι οι πραγματικοί "προοδευτικοί στόχοι" για τους οποίους κάνει λόγο. Φέρει σοβαρές ευθύνες γιατί δεν προχωρά στην αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, παρά τη σχετική απόφαση της Βουλής το Δεκέμβρη του 2015.
Συνάδελφοι,
Οι εργαζόμενοι, το αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, συνολικά το εργατικό - λαϊκό κίνημα της χώρας μας κι από αυτό εδώ το σημείο σήμερα εκφράζει γι’ ακόμη μια φορά την αμέριστη διεθνιστική αλληλεγγύη του στο μαρτυρικό λαό της Παλαιστίνης! Απαιτούμε να σταματήσουν τώρα οι νέες επιθέσεις του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Η κυβέρνηση να προχωρήσει στην αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Να σταματήσουν οι εποικισμοί, να γκρεμιστεί το απαράδεκτος τείχος. Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε την πάλη μας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις για την Ειρήνη, τη Φιλία, την Αλληλεγγύη των λαών με μια σειρά από πολύμορφες πρωτοβουλίες στο επόμενο διάστημα!
Κάτω τα χέρια από το λαό της Παλαιστίνης! Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών!».
Η ομιλία του ο Αλέκου Περράκη
Μιλώντας στη συγκέντρωση ο Αλέκος Περράκης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ, είπε:
«Συνάδελφοι,
Είμαστε εδώ, μπροστά στην πρεσβεία του Ισραήλ.
Είμαστε εδώ, μπροστά στο σύμβολο του κράτους-δολοφόνου, για να βροντοφωνάξουμε
"Να σταματήσει τώρα η σφαγή - Να σταματήσει το νέο έγκλημα των ιμπεριαλιστών ενάντια στον παλαιστινιακό λαό".
Είμαστε εδώ για να δηλώσουμε ότι το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα της Ελλάδας ήταν, είναι και θα είναι πάντα, σταθερά, στο πλευρό του ηρωικού, του μαρτυρικού λαού της Παλαιστίνης.
Είμαστε εδώ γιατί τις προηγούμενες μέρες το Ισραήλ προχώρησε σε νέες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον των Παλαιστινίων, αποθρασυνόμενο από τη διεθνή στήριξη και ανοχή των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και κυβερνήσεων, όπως της ελληνικής. Πριν από λίγες ώρες και επίσημα το Ισραήλ ψήφισε νόμο που ανακηρύσσει το Ισραήλ ως εβραϊκό κράτος, μια εξέλιξη που θυμίζει καθεστώς απαρτχάιντ και ανοίγει το δρόμο σε νέες ρατσιστικές επιθέσεις ενάντια στους αραβικούς πληθυσμούς. Οι επιθέσεις, οι οποίες ακολούθησαν τις ανακοινώσεις της Συνόδου Κορυφής των ΝΑΤΟ - ΕΕ, αλλά και η σημερινή εξέλιξη εκφράζουν την κλιμάκωση των ευρύτερων ανταγωνισμών και συγκρούσεων των ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή.
Τα αιματοβαμμένα εγκαίνια της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, που συνοδεύτηκαν με τη δολοφονία πάνω από 130 Παλαιστινίων και το σακάτεμα χιλιάδων ακόμη από το Ισραήλ, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ αξιοποιείται στους ανταγωνισμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - Ρωσίας για τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής, για τον περιορισμό του Ιράν.
Είμαστε σήμερα εδώ γιατί δεν θα γίνουμε συνένοχοι στη δολοφονία ενός ολόκληρου λαού, όπως είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Δεν θα γίνουμε συνένοχοι αυτής της κυβέρνησης του δήθεν "αριστερού" ΣΥΡΙΖΑ που θεωρεί στρατηγικής σημασίας την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Που εκπαιδεύει τα ισραηλινά μαχητικά στον ελληνικό ουρανό για να βομβαρδίζουν τη Γάζα. Που αρνείται να αναγνωρίσει επίσημα το παλαιστινιακό κράτος!
Είναι η ίδια κυβέρνηση που έστειλε τα ΜΑΤ να χτυπήσουν στο ψαχνό τα νέα παιδιά που τόλμησαν να σταθούν απέναντι στο λαομίσητο άγαλμα του μακελάρη Τρούμαν. Τα στελέχη της όπου βρεθούν και όπου σταθούν κάνουν σχέδια και για μια καινούρια αμερικανική βάση. Ήδη ετοιμάζουν στην Αλεξανδρούπολη, στη Σύρο και αλλού, ενώ από τη Σούδα εξοπλίζονται τα μαχητικά πλοία και αεροπλάνα που σπέρνουν τον όλεθρο στη Μ. Ανατολή και στον Άραξο ετοιμάζονται να φέρουν πυρηνικά.
Είναι η κυβέρνηση-πλυντήριο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού! Η κυβέρνηση του Τσίπρα, που αποδεικνύεται ο καλύτερος φίλος του "διαβολικά καλού" Τραμπ. Είναι η κυβέρνηση που ματώνει το λαό για τα πλεονάσματα και τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, που ανέρχονται στο 2% του ελληνικού ΑΕΠ.
Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το αδελφό του κόμμα «Die Linke», που είναι ηγετική δύναμη του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, "χθες" φύτευε δεντράκια μαζί με τους με τους Ισραηλινούς εποίκους, στο χώμα που έχουν κλέψει από τους Παλαιστίνιους. Ξεπλένοντας το κράτος δολοφόνο.
Την προηγούμενη βδομάδα, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, μαζί με τα υπόλοιπα γεράκια του πολέμου, έβαλαν επί τάπητος το σχεδιασμό τους για το νέο γύρο αντιπαράθεσης. Τη νέα σφαγή μεταξύ των ΗΠΑ - ΕΕ - Ρωσίας - Κίνας και των λοιπών περιφερειακών δυνάμεων για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς, των αγορών. Για αυτούς τους λόγους οι λαοί σκοτώνονται, ξεριζώνονται, οδηγούνται στην προσφυγιά, στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Εκμεταλλευόμενοι την "αστάθεια" που οι ίδιοι προκαλούν με τις επεμβάσεις, τους πολέμους, τα οικονομικά μέτρα που παίρνουν εναντίον άλλων χωρών, τα εθνικιστικά μίση και τους αλυτρωτισμούς που καλλιεργούν, βάζουν βαθιά στο χώμα της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής την μπότα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Ταυτόχρονα αποτελούν πρόκληση οι πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, με κέντρα κράτησης εντός της ΕΕ, αλλά και σε τρίτες χώρες - "αποθήκες" ανθρώπινων ψυχών. Οι πρόσφυγες, που είναι θύματα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, θαλασσοπνίγονται στη Μεσόγειο ή στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς ούτε τα στοιχειώδη.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Έλληνες εργάτες, μετανάστες, Παλαιστίνιοι, όλοι δεχόμαστε με τη μια ή την άλλη μορφή τη βάρβαρη επίθεση του ιμπεριαλισμού. Έχουμε τον ίδιο αντίπαλο, τον ίδιο εχθρό. Όλοι μαζί δίνουμε την ίδια απάντηση:
Δεν μας τρομάζουν. Δεν θα μας σταματήσουν. Δεν θα μας υποτάξουν.
Στηρίζουμε το παράδειγμα του ηρωικού παλαιστινιακού λαού που τόσα χρόνια δεν σκύβει το κεφάλι. Αντιστέκεται, αγωνίζεται, διεκδικεί, κόντρα σε θεούς και δαίμονες.
Στηρίζουμε το μικρό αγόρι με τη σφεντόνα απέναντι στο τανκς.
Οι εργαζόμενοι δίνουμε τη δική μας απάντηση!
Δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο!
Απαιτούμε:
Να σταματήσει το νέο έγκλημα των ιμπεριαλιστών ενάντια στον παλαιστινιακό λαό.
Να πάρει θέση τώρα η ελληνική κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας το παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Να σταματήσουν οι εποικισμοί και να αποχωρήσουν όλοι οι έποικοι που έχουν εγκατασταθεί πέρα από τα σύνορα του '67.
Να γκρεμιστεί το απαράδεκτο τείχος διαχωρισμού στην Ιερουσαλήμ.
Διεκδικούμε:
Το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.
Την άρση κάθε αποκλεισμού των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας.
Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές.
Την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από όλα τα κατεχόμενα εδάφη του 1967, συμπεριλαμβανομένων των Υψωμάτων του Γκολάν και της περιοχής Σεμπάα του Νότιου Λιβάνου.
Καμία συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις.
Καμιά αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν.
Αποδέσμευση τώρα από ΕΕ - ΝΑΤΟ, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.
Δεν θα σταματήσουμε τον αγώνα μας μέχρι να δικαιωθούν τα αιτήματά μας. Δεν θα γίνουμε συνένοχοι στο φόνο τους, δεν σκύβουμε το κεφάλι. Συνεχίζουμε.
Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή - Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί!».