Για τα ''ζιζάνια'' κ τα ''σκουπίδια'' με ανθρώπινη μορφή:

Στάθης Κεραμιδάς:

27/6/17

Άλλοι χτίζουν Γέφυρα Αγώνα

κι άλλοι κάνουν τους λαγούς…

(Η μεγαλειώδης κινητοποίηση του Δήμου Πατρέων έστειλε μηνύματα ενότητας και αντίστασης)

Ήταν μια ηρωική πορεία, σε συνθήκες καύσωνα !

Χιλιάδες οι διαδηλωτές , ηχηρό το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.

Η Πάτρα καταγράφεται ως η πόλη του αγώνα, της διεκδίκησης, της ταξικής συνείδησης.

Η κινητοποίηση στη Γέφυρα κατά της ανεργίας, δεν ήταν επικοινωνιακό πυροτέχνημα, όπως διαμήνυαν οι Κασσάνδρες. Είχε περιεχόμενο με βασική αναφορά στον Άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με το δικαίωμα στη δουλειά για αξιοπρεπή ζωή ; Ποιοι και γιατί αρνούνται να λάβουν μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους ; Μπορεί ένας μακροχρόνια άνεργος να ζει δίχως ένα επίδομα ; Πόσο δίκαιο είναι ένας άνεργος οικογενειάρχης να χάνει το σπίτι του σε πλειστηριασμό επειδή δεν έχει να πληρώσει τα χαράτσια τους ; Είναι ή όχι αδιανόητο μια οικογένεια να ζει δίχως ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, σταθερό τηλέφωνο ;

Αυτά ήταν τα βασικά αιτήματα της κινητοποίησης του Δήμου και, ανεξαρτήτου πολιτικής αντίληψης, χιλιάδες πατρινοί, αψηφώντας το λιοπύρι μπήκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για καλύτερη ζωή.

Φυσικά, ούτε αυτή τη φορά έλειψαν τα ΄΄ζιζάνια΄΄, που σκοπός τους είναι να διχάζουν , να συκοφαντούν, να αντιδρούν σε κάθε μορφή πάλης της εργατικής τάξης.

Αυτοί, είναι γνωστοί πια ως τσιράκια των εκμεταλλευτών, θλιβεροί προβοκάτορες , υποκείμενα των αφεντικών.

Η συγκυρία το΄φερε η κινητοποίηση για την ανεργία, να συμπέσει με την απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων στους ΟΤΑ και την απεργία στον τομέα καθαριότητας των δήμων.

Ακόμα και γι αυτούς βρέθηκαν πρόθυμοι λασπολόγοι, που βγήκαν να κατηγορήσουν τους σκουπιδιάρηδες, ως προνομιούχους !

Με πομπώδες ύφος μας είπαν ότι οι σκουπιδιάρηδες δουλεύουν 3-4 ώρες και αμείβονται/ασφαλίζονται για οχτάωρο. Ατύχησαν και ως προβοκάτορες αφού αγνοούν πως δεν υπάρχει 8ωρο στον τομέα καθαριότητας. Το ωράριο εργασίας τους είναι 6 ώρες και 20 λεπτά.

Όλοι αυτοί οι σοφιστικέ τύποι, που εκφράζουν αγανάκτηση για τους ΄΄προνομιούχους΄΄ σκουπιδιάρηδες, είναι οι ίδιοι που δεν αντέχουν ούτε να περάσουν μπροστά από σωρό σκουπιδιών, αλλά τους φαίνονται πολλά τα 650 ευρώ των συμβασιούχων!

Δυσφημούν τους καθαριστές επειδή έχουν κρυφό πόθο η καθαριότητα των δήμων να περάσει σε χέρια ιδιωτών, γι αυτό και θεωρούν επιβεβλημένη την απόλυσή τους και καλούν την κυβέρνηση να εφαρμόσει τη νομιμότητα. 

Διότι έχουν κριθεί ΄΄αντισυνταγματικοί΄΄ ! 

Το είπε και το Ελεγκτικό. 

Άρα, δεν πρέπει μόνο να απολυθούν, αλλά να επιστρέψουν και χρήματα των δεδουλευμένων τους !

Άλλοι, π.χ. σαν τον Μπουτάρη απροκάλυπτα τάσσονται με την ανάθεση της καθαριότητας των πόλεων σε ιδιώτες γι αυτό και έσπευσε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, μες την αναμπουμπούλα, να προκηρύξει διαγωνισμό ανάθεσης έργου τριών ημερών σε ιδιώτες, με την ελπίδα αυτή η απόφασή του να λάβει μόνιμο χαρακτήρα.

Χρησιμοποιούνται, λοιπόν, τώρα οι κάθε Μπουτάρηδες, ως λαγοί μιας επιδίωξης, που χρόνια παλεύεται σε κυβερνητικά επιτελεία, μέχρι να βρεθούν οι δήμιοι.

Και κάποτε θα βρεθούν διότι τα σκουπίδια, όπως τα ξέρουμε, καθώς και τα ΄΄σκουπίδια΄΄ με ανθρώπινη μορφή, την ίδια μπόχα αναδύουν !

Άκουσε και τον Δήμαρχο:

,,113 νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα και άλλα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου βρίσκονται στη λίστα με τις «εκκρεμότητες»,,

Νέα αντιλαϊκή «φουρνιά»

 
 
 
 
 

Παραθέτοντας στατιστικά, δηλώσεις και «συχαρίκια» από την εγχώρια αστική τάξη και τους εταίρους της, η κυβέρνηση αναλύει τις μέρες αυτές τη σημασία που έχει για το κεφάλαιο η ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», καθώς με τη μονιμοποίηση των προηγούμενων αντιλαϊκών μέτρων και με όσα νέα προσθέτει, «αποκαθιστά» την εμπιστοσύνη των επενδυτών και ανοίγει δρόμο για «έξοδο στις αγορές».

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προσπαθεί να στρατευτεί ο λαός σ' αυτόν τον στρατηγικό σχεδιασμό του κεφαλαίου, υποσχόμενη ότι σύντομα θα φανεί και το «κοινωνικό αντίκρισμα» της ανάκαμψης, όπως είπε σε συνέντευξή του ο πρωθυπουργός.

Αν όμως κάποιος θέλει να δει ποια είναι η πραγματική προοπτική του λαού μέσα απ' αυτόν τον δρόμο, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στα όσα βρίσκονται στην προμετωπίδα της τρίτης «αξιολόγησης» του μνημονίου, που ξεκινάει φέτος το φθινόπωρο, όπως καταγράφονται στην «έκθεση συμμόρφωσης» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 113 νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα και άλλα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου βρίσκονται στη λίστα με τις «εκκρεμότητες», σε συνέχεια των μέτρων μόνιμου χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης που έχουν ήδη φορτώσει στο λαό.

Στην πρώτη γραμμή βρίσκονται οι επόμενες ανατροπές στα Εργασιακά και το χτύπημα στην απεργία, η παραπέρα διάλυση ή και ολοκληρωτική κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων που έχουν απομείνει για τη λαϊκή οικογένεια, σε συνδυασμό βέβαια με μια σειρά από παρεμβάσεις που αφορούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Η νομοθέτηση της «αύξησης της απαρτίας για την προκήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία στο 50%», το «νέο πλαίσιο κινητικότητας» των εργαζομένων στο Δημόσιο και η «ευθυγράμμιση» των επιδομάτων για τη βαριά και ανθυγιεινή εργασία με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό, που σημαίνει εξαιρέσεις και νέες μειώσεις, είναι μερικά μόνο απ' όσα περιέχονται στο κείμενο και δείχνουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι βασικό και μόνιμο «προαπαιτούμενο» του «κατάλληλου επιχειρηματικού κλίματος» είναι η ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης, για να αυξάνεται η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Παράλληλα, προβλέπεται η «αναμόρφωση» των οικογενειακών επιδομάτων και των επιδομάτων αναπηρίας, σύμφωνα με τη λίστα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το επικαιροποιημένο μνημόνιο, που σημαίνει παραπέρα συρρίκνωση ή και κατάργησή τους, με όχημα και το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, που θα αποτελέσει ομπρέλα και κόφτη για όλα τα κοινωνικά επιδόματα, αναδιανέμοντας τα σχετικά κονδύλια από τους φτωχούς στους πάμφτωχους.

Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στην πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανταγωνιστικούς ομίλους, στην εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων που περιλαμβάνονται στις «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, σε ιδιωτικοποιήσεις νευραλγικών υποδομών, αναδιαρθρώσεις στην κρατική διοίκηση κ.ά.

Ίδιας κοπής παρεμβάσεις, «προαπαιτούμενες» για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, είναι και όσα ζητάει ο ΣΕΒ, όπως και άλλα τμήματα του κεφαλαίου, κρατώντας την κυβέρνηση σε διαρκή εγρήγορση σε ό,τι αφορά την ανανέωση των αντιλαϊκών μέτρων, ανεξάρτητα από τις προβλέψεις για ανάκαμψη της οικονομίας, που η ίδια διακινεί.

Επιβεβαιώνεται ότι τίποτα δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα από το σχέδιο του κεφαλαίου για έξοδο στις αγορές, τόνωση των επενδύσεων και καπιταλιστική ανάκαμψη. Σ' αυτόν τον δρόμο, οι σύγχρονες ανάγκες του λαού συνθλίβονται και έχουν προγραφεί τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Για να αντιστρέψει ο λαός την κατάσταση προς όφελός του, χρειάζεται να διαχωριστεί από τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και των κομμάτων του. Να χαράξει δικό του δρόμο, διεκδικώντας ανάκτηση απωλειών, παλεύοντας για τις σύγχρονες ανάγκες του, η ικανοποίηση των οποίων προϋποθέτει ρήξη και σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 27 Ιούνη 2017.

Για να γνωρίζετε Τι κάνουν οι Πρυτάνεις μας, με ''αριστερή'' κυβέρνηση:

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Προκλητική στάση του πρύτανη απέναντι στους Φοιτητικούς Συλλόγους (ΦΩΤΟ)

Η στάση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας απέναντι στις διεκδικήσεις Φοιτητικών Συλλόγων είναι ενδεικτική για το πού στοχεύει ο κουρνιαχτός που έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα με πρόσχημα το υπαρκτό πρόβλημα της εγκληματικότητας στο ΑΠΘ.

Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Ηλεκτρολόγων, Μηχανολόγων, Γεωλογικού, Αγγλικού, Ιατρικής, ΜΜΕ, Ιστορικού, Νομικής, Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής, Γαλλικού του ΑΠΘ καθώς και η Επιτροπή Αγώνα Πανεπιστημίου Μακεδονίας πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας προκειμένου να ζητήσουν πληροφόρηση για το μνημόνιο συνεργασίας που έχει συνάψει το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο με το ΝΑΤΟ, το πώς αυτό επηρεάζει τις σπουδές τους και να απαιτήσουν την ακύρωσή του, με δεδομένο το δολοφονικό ρόλο του ΝΑΤΟ.

Αφού περίμεναν υπομονετικά επί μιάμιση ώρα να ολοκληρωθεί η συνάντηση που είχε ο πρύτανης με εκπροσώπους του ΚΘΒΕ, στη συνέχεια ενημερώθηκαν από τη γραμματέα του ότι δεν θα τους συναντήσει και ότι έχουν την επιλογή να αφήσουν το ψήφισμά τους στην ίδια ή να το θυροκολλήσουν.

Οι φοιτητές απάντησαν στην απαξιωτική και συνάμα προκλητική συμπεριφορά του πρύτανη φωνάζοντας συνθήματα. 

Στη συνέχεια μπήκαν στο γραφείο του από τις ανοιχτές έτσι κι αλλιώς πόρτες και τον κάλεσαν να ενημερώσει τους εκπροσώπους των Φοιτητικών Συλλόγων σχετικά με το μνημόνιο συνεργασίας του ΠΑΜΑΚ με το ΝΑΤΟ και να καταθέσει το ψήφισμά τους στη συνεδρίαση της Συγκλήτου. 

Και πάλι ο πρύτανης προκλητικά αρνήθηκε, αποδεικνύοντας πόσο υπολογίζει τα συλλογικά όργανα των φοιτητών, τους αντιμετώπισε με χλευασμό και με απειλές, όπως ότι θα καλέσει την Αστυνομία. 

Και σαν να μην έφτανε αυτό έβγαλε και ανακοίνωση καταγγελίας στην οποία κάνει λόγο για «εισβολή» στο γραφείο του, για «βαναυσότητα», για «υπονόμευση του κύρους των πανεπιστημιακών θεσμών» και άλλα τέτοια.

Οι φοιτητές αποχώρησαν συγκροτημένα και κατά την έξοδό τους έγραψαν συνθήματα στην είσοδο του κτιρίου «Έξω το ΝΑΤΟ από το ΠΑΜΑΚ», «Έξω το ΝΑΤΟ, καμία εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς».

Η συγκεκριμένη παράσταση διαμαρτυρίας είχε αποφασισθεί μέσα από σύσκεψη νεολαιίστικων φορέων η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Βαλκανικού Διημέρου Αντιιμπεριαλιστικής - Αντιπολεμικής Δράσης συνδικάτων που θα γίνει στις 24-25 του μήνα στη Θεσσαλονίκη.

Με ανακοίνωσή της η Επιτροπή Αγώνα του ΠΑΜΑΚ σημειώνει ότι είναι απαράδεκτη η τακτική της πρυτανείας απέναντι στους Φοιτητικούς Συλλόγους και ότι «εντάσσεται στο κλίμα επίθεσης και σπίλωσης στους αγώνες και τις διεκδικήσεις των φοιτητών και μάλιστα σε μια περίοδο που έχει δοθεί προς δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση. 

Ταυτόχρονα είναι προκλητικό να μιλάει ο πρύτανης ενός ιδρύματος που έχει συνάψει μνημόνιο συνεργασίας με τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ και το στρατηγείο που λειτουργεί δύο βήματα από το Πανεπιστήμιό μας, 

που μαζί με τις προηγούμενες διοικήσεις έχουν μετατρέψει το ΠΑΜΑΚ σε Ανώνυμη Επιχείρηση, για "δημοκρατικό διάλογο", για "επιθετική συμπεριφορά των φοιτητών", για "καταστροφή της περιουσίας του Πανεπιστημίου"».

1 / 3

πηγή 

Σαν σήμερα ο Τζούλιους και η Εθελ Ρόζενμπεργκ δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο αντικομμουνισμός οργιάζει στις ΗΠΑ. 

Η χώρα μαστίζεται από μια άνευ προηγουμένου υστερία. 

Η σκληρή αντισοβιετική γραμμή που ακολουθούσε ο υπουργός των Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλες οδηγούσε σε σημείο παροξυσμού και ταυτόχρονα μεγάλης έντασης στις διεθνείς εξελίξεις. 

Στα αμερικανικά σχολεία, οι μαθητές διδάσκονταν πώς να προφυλάσσονται, να κρύβονται κάτω από τα θρανία τους, σε περίπτωση ρίψης σοβιετικής ατομικής βόμβας. Ειδικά ξενοδοχεία προσφέρουν στους πελάτες τους, σε υψηλότατες τιμές, διαμερίσματα - καταφύγια για να γλιτώσουν από τη σοβιετική βόμβα. 

Χιλιάδες πολίτες βλέπουν, κιόλας, ιπτάμενους δίσκους για τους οποίους διαδίδεται ότι είναι το «μυστικό όπλο» της Σοβιετικής Ενωσης. 

Ενα ηλεκτρικό βραχυκύκλωμα στον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης προκαλεί πανικό: «Ατομικός πόλεμος!», 

«Ηρθαν οι Ρώσοι!» φωνάζουν αλλόφρονες ορισμένοι στους δρόμους, επηρεασμένοι από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων της εποχής που προέβλεπαν «τέρατα και σημεία». 

Μέσα σ' αυτό το κλίμα διαπράττεται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ζωής, της ειρήνης, του ανθρωπισμού: η σκηνοθεσία της δίκης του ζεύγους Ρόζενμπεργκ και η δολοφονία του.

1951 - 1953 Η «δίκη» και η δολοφονία των Ρόζενμπεργκ

Αντικομμουνιστικό και αντισοβιετικό παραλήρημα στις ΗΠΑ.

 Η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει την κατασκευή ατομικής βόμβας και τερματίζει την «ατομική τρομοκρατία» των Αμερικανών. 

Πώς «στήθηκε» η δίκη, ενώ οι αποφάσεις είχαν ληφθεί

Η Εθελ και ο Τζούλιους Ρόζενμπεργκ μεταφέρονται στις φυλακές, μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου

Η «υπόθεση Ρόζενμπεργκ» ξεκινάει από τη στιγμή που η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει ότι κατασκεύασε ατομική βόμβα, καταργώντας το μονοπώλιο του ατομικού όπλου των ΗΠΑ. 

Επρόκειτο για γεγονός μεγάλης σημασίας, αφού οι ΗΠΑ έχαναν τη δυνατότητα να ασκούν «ατομική τρομοκρατία» στους λαούς όλου του κόσμου για να επιβάλλουν τις θέσεις τους.

 Ωστόσο, στην Αμερική ανακαλύπτονται παντού «κομμουνιστές» και «κατάσκοποι». 

Ο Μακάρθι, ο πρόεδρος της Επιτροπής της Γερουσίας για την έρευνα και τον εντοπισμό κομμουνιστών στον κρατικό μηχανισμό, «ξεσκονίζει» ολόκληρη τη χώρα.

Πριν από τη δίκη, η απόφαση

Μ' αυτήν την «υπόκρουση», διεξάγεται η δίκη του Τζούλιους Ρόζενμπεργκ, διπλωματούχου μηχανικού και της συζύγου του Εθελ.

 Η κοινή γνώμη ερεθίζεται συστηματικά από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που είχαν βγάλει ήδη τα συμπεράσματα τους, αλλά και την καταδικαστική απόφαση για το ζεύγος Ρόζενμπεργκ. 

Είναι ένοχοι, λέγανε, για το γεγονός ότι η Σοβιετική Ενωση θα μπορούσε να απειλήσει τις ΗΠΑ με την ατομική βόμβα ότι στο άμεσο μέλλον, σε έναν αναπόφευκτα επικείμενο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, εκατομμύρια Αμερικανοί θα πέσουν θύματα της σοβιετικής ατομικής βόμβας. 

Βεβαίωναν ότι οι Ρόζενμπεργκ είχαν συγκροτήσει, τάχα, ένα δίκτυο κατασκοπίας και πρόδωσαν στη Σοβιετική Ενωση το μυστικό της ατομικής βόμβας του Ναγκασάκι. 

Τους κατηγορούσαν ακόμη ότι, μετά την κατασκευή της βόμβας από τους Σοβιετικούς, οι ΗΠΑ ήταν υποχρεωμένες στον πόλεμο της Κορέας να χρησιμοποιούν μόνο συμβατικά όπλα. 

Αυτός ο αναγκαστικός περιορισμός, ισχυριζόταν ότι στοίχισε τη ζωή 50.000 Αμερικανών στρατιωτών, γεγονός για το οποίο ευθύνονταν οι Ρόζενμπεργκ!

«Προετοιμασία» μαρτύρων

Στην πραγματικότητα, εξαιτίας της στρατηγικής του ήττας, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ξεσπάει οργισμένος σε δύο αθώους ανθρώπους. 

Η κατηγορία ενάντια στους Ρόζενμπεργκ στηρίζεται σε ψέματα και σε πλαστογραφίες. 

Το δεξί χέρι του Μακάρθι, ο Ρόι Κον (ο οποίος το 1969 καταδικάστηκε για εξαγορά, εκβιασμό και απάτη), 

«προετοίμαζε» επί οκτώ μήνες συνέχεια τους κύριους μάρτυρες κατηγορίας, τους Ντέιβιντ και Ρουθ Γκρίνγκλας. 

Τους έθεσε προ του διλήμματος: `Η ομολογούν τη δική τους «συμμετοχή στην κατασκοπία» και επιβαρύνουν τους Ρόζενμπεργκ ή εκτελούνται οι ίδιοι στην ηλεκτρική καρέκλα.

 Ο Ντέιβιντ Γκρίνγκλας, αδελφός της Εθελ Ρόζενμπεργκ, κατέθεσε ότι, σαν τεχνικός συνεργάτης του Κέντρου Ατομικών Ερευνών του Λος Αλαμος, έτυχε να ακούει συζητήσεις επιστημόνων, στις οποίες αναφέρονταν μυστικά της ατομικής βόμβας. 

Στη συνέχεια, αυτές τις μυστικές πληροφορίες τις μετέδιδε στον γαμπρό του, Τζούλιους Ρόζενμπεργκ.

Σχετικά με το ζήτημα αυτό, ο καθηγητής Γιούρεϊ, ατομικός φυσικός, τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ, στη διάρκεια της δίκης, σε ένα γράμμα του προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, τόνιζε: 

«Ενα πρόσωπο σαν τον Γκρίνγκλας δε θα ήταν, οπωσδήποτε, σε θέση να μεταδίδει φυσικά, μαθηματικά και χημικά μυστικά της ατομικής βόμβας».

Ενα σκίτσο και ένα αλλιώτικο ...τραπέζι

Το «κύριο αποδεικτικό στοιχείο» του κατηγορητηρίου είναι ένα «σκίτσο» της βόμβας του Ναγκασάκι, που το ετοίμασε ο Ντέιβιντ Γκρίνγκλας και το έδωσε, τάχα, στον Τζούλιους Ρόζενμπεργκ για να το διαβιβάσει στη Σοβιετική Ενωση.

 Σχετικά με το σκίτσο αυτό, ο Αμερικανός ατομικός φυσικός δρ. Μόρισον, του οποίου η συμμετοχή στην κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν σημαντική, εκφράστηκε με τα παρακάτω λόγια: 

«Το σκίτσο είναι μια πρωτόγονη καρικατούρα της ατομικής βόμβας».

Ιρβινγκ Κάουφμαν, πρόεδρος του δικαστηρίου και Ιρβινγκ Σάιπολ, εισαγγελέας στη δίκη των Ρόζενμπεργκ. Και οι δύο είχαν πάρει σαφή εντολή για καταδίκη σε θάνατο των κατηγορουμένων

Ως «αμοιβή» για την προδοσία τους, οι Ρόζενμπεργκ θα έπαιρναν από τους Σοβιετικούς ένα ειδικό τραπέζι, για να φωτογραφίζουν τεχνικά σχέδια. 

Η Ρουθ Γκρίνγκλας περιγράφει το τραπέζι αυτό με όλες τις λεπτομέρειές του. 

Εχει, λέει, από κάτω ένα βαθούλωμα, για να μπορεί, εκεί, να τοποθετείται η φωτογραφική συσκευή. Δύο χρόνια μετά τη δίκη, το τραπέζι αυτό ανακαλύφτηκε από ένα δημοσιογράφο και αποδείχτηκε ότι είχε αγοραστεί από τον Ρόζενμπεργκ, από ένα εμπορικό κατάστημα. 

Το τραπέζι δεν είχε κανένα βαθούλωμα, ήταν ένα κλασικό τραπέζι κουζίνας.

Δικαστής σε διατεταγμένη υπηρεσία

Ο δικαστής Ιρβινγκ Κάουφμαν, όμως, έχει πάρει μια εντολή. 

Η εντολή τού δόθηκε στην Ουάσιγκτον στις 8 Φλεβάρη του 1951, ένα μήνα πριν από την έναρξη της δίκης, στη συνεδρίαση της Επιτροπής της Γερουσίας για την ατομική ενέργεια. 

Το πρακτικά της συνεδρίασης αναφέρουν ότι παρόντες ήταν ηγετικά στελέχη της Γερουσίας, της αμερικάνικης ομοσπονδιακής κυβέρνησης και ο εισαγγελέας, ο οποίος στη δίκη θα εκπροσωπούσε την κυβέρνηση. 

Οι γερουσιαστές απαιτούν από τον εισαγγελέα Ζάιπελ να καταφέρει, ώστε ο δικαστής να επιβάλει στους Ρόζενμπεργκ την ποινή του θανάτου. 

Κατά τη γνώμη των γερουσιαστών, η ποινή αυτή αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα για να «λυγίσουν» οι Ρόζενμπεργκ.

Ετσι, οι Ρόζενμπεργκ καταδικάζονται σε θάνατο. 

Δεν υποκύπτουν, όμως, στον εκβιασμό!

 Ο δικαστής Κάουφμαν δικαιολογεί την καταδίκη: «Η Σοβιετική Ενωση δε θα ήταν ποτέ σε θέση να κατασκευάσει μόνη της την ατομική βόμβα. 

Κάποιος θα πρέπει να έχει προδώσει σ' αυτήν το μυστικό. Και ποιος άλλος, εκτός από τους Ρόζενμπεργκ, μπορούσε να είναι οι προδότης; ». Απίστευτη λογική! 

Με αυτό το αιτιολογικό, στις 19 Ιούνη του 1953, ο Τζούλιους και η Εθελ Ρόζενμπεργκ δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα.

Ομολογία

Ύστερα από 9 μήνες, στις 17 Μάρτη 1954, οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» δημοσίευσαν περικοπές από μια διάλεξη του δρ. Τζέιμς Μπέκερλι, διευθυντή του Γραφείου Πληροφοριών της «Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας». Μπροστά σε ένα κοινό, που αποτελούνταν από ηγετικούς παράγοντες της αμερικανικής βιομηχανίας, ο δρ. Μπέκερλι είπε: 

«Είναι πια καιρός να πάψουμε να μιλάμε για κάποια δήθεν πυρηνικά μυστικά. Η ατομική και η υδρογονική βόμβα δεν έχουν παρθεί από κατασκόπους».

Πηγή 

οι ΚασιδοΜιχαλολιάκοι στο χωριό Δίστομο:

«Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξίδι…»

Στις 10 του Ιούνη 1944 το χωριό Δίστομο του νομού Βοιωτίας 

«ξεθεμελιώθηκε από τη φασιστική θηριωδία και πέρασε στην ιστορία δίπλα στο Μεσολόγγι και στα Ψαρά, μαζί με τα Καλάβρυτα και την Κάνδανο, τα Κούρνοβα και τα Χαϊδάρια, σαν σύμβολο και σαν μέτρο της αξίας που έχει η Λευτεριά σε τούτον τον ματωμένο τόπο».

Ο αγώνας για τη συντριβή του φασισμού είναι γεμάτος από τόπους μαρτυρίου και θυσίας, σε πολλές χώρες στην Ευρώπη. 

Εκατοντάδες είναι στη χώρα μας τα θυσιαστήρια της λευτεριάς και του αντιφασιστικού αγώνα, με αποτυπωμένη τη φρίκη του φασισμού, που άλλωστε αποτυπώθηκε για πάντα στην Ιστορία και στη μνήμη.

Οι Γερμανοί καταχτητές επιδίδονται σε φρικαλεότητες, επιχειρώντας ν’ αφανίσουν το Δίστομο από τον χάρτη, ως αντίποινα στη γιγαντωμένη Εαμική Αντίσταση του λαού μας στη Ρούμελη και σ’ όλη τη σκλαβωμένη Ελλάδα και στον Εθνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό της, τον ΕΛΑΣ, που συγκροτήθηκε και επανδρώθηκε με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές. 

Δολοφονούν με φριχτό τρόπο άντρες και γυναικόπαιδα, καίνε τα σπίτια του χωριού και σκορπούν ανείπωτο πόνο και θλίψη σ’ όσους επέζησαν, καταθέτοντας για πολλοστή φορά τα διαπιστευτήρια της ιδεολογίας τους και της αποστολής τους. 

“Μα οι μέρες τους τώρα μετρήθηκαν πια και τέλος φρικτό τους προσμένει…” 

Σύντομα ο ΕΛΑΣ θα απελευθερώσει την Ελλάδα.

Δίστομο, 10 Ιούνη 1944: Οι ναζί ποζάρουν μπροστά στα σπίτια που πριν λίγο τους έβαλαν φωτιά

«Είναι 10 του Ιούνη 1944, οι γερμανοί κάνουν επίθεση στο Δίστομο με 50 αυτοκίνητα, στρατό και πυροβολικό. Θέλουν να εκδικηθούν για το αντάρτικο, να τσακίσουν το φρόνημα του λαού της υπαίθρου, των ηρωικών αγροτών μας, που το τροφοδοτούσε και το ενίσχυε.

Οι ναζίδες μπαίνουν στο χωριό και σκορπούν τον όλεθρο, καίνε και θερίζουν τα πάντα με τη φωτιά και το σίδερο, με την κτηνωδία και τη θηριωδία. Βιάζουν κορίτσια και γυναίκες, 

κόβουν τους μαστούς των μητέρων, κι ύστερα τις εκτελούν. 

Βρέφη, ανήλικα, και ενήλικους, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, το περνούν απ’ το εκτελεστικό απόσπασμα· κροτούν συνέχεια τα πολυβόλα τους.

Μα κάποτε νυχτώνει κι οι γερμανοί δεν βλέπουν να κάνουν το μακάβριο έργο τους. Τότε βάζουν φωτιά στο Δίστομο, και λαμπάδιασε η νύχτα με τις πύρινες γλώσσες του τραγικού χωριού. Το πυροβολικό χτυπάει συνέχεια, και οι κατακτητές μπαίνουν μέσα στα σπίτια και τα λεηλατούν και τα πυρπολούν.

Κάποτε, τέλος, τελείωσε το θηριώδες έργο τους, και οι ναζίδες άφησαν το «χωριό» και φεύγουν για τη Λειβαδιά… 

«θριαμβευτές».

Το «χωριό» που έχει πια απομείνει ήταν ένας σωρός από στάχτες και καπνίζοντα ερείπια, και ο «θρίαμβος» των Ούννων, ένας φρικώδης απολογισμός για το τραγικό Δίστομο: 

το Δίστομο δεν υπήρχε, ήταν ένα ισοπεδωμένο και ανασκαμμένο χωράφι.

Απ’ τους τραγικούς κατοίκους που εξετελέσθηκαν 218: μέσα σ’ αυτούς 104 άντρες και 114 γυναίκες. 

Και απ’ αυτούς 20 ήταν μέχρι πέντε ετών,

 45 από 5 – 20 ετών, 

111 από 20-60 και 42 άνω των 60 ετών. 

Και το όνομα του επικεφαλής δημίου του ναζιστικού αυτού «θριάμβου»: υπολοχαγός Χάιντε Ζόμπελ»… (Κώστα Μπίρκα «Η εποποιία της Εθνικής Αντίστασης»)

Δίστομο, 10 Ιούνη 1944: Συγκεντρωμένοι σοροί εκτελεσμένων από τους ναζί

Το φρικιαστικό έργο των βαρβάρων δεν περιορίστηκε στο Δίστομο. 

Σε όλη τη διαδρομή Δίστομο-Λειβαδιά οι ναζί σκοτώνουν όποιον συναντούν στο διάβα τους. Ανάμεσα στα θύματα βρίσκονται και όσοι συγγενείς των σκοτωμένων του Διστόμου είχαν βγει να μαζέψουν τις σορούς των δικών τους.

Τρεις μέρες μετά τη σφαγή, στην τοποθεσία «Βερβά» που βρίσκεται κοντά στο Δίστομο, οι Γερμανοί πιάνουν την οικογένεια του φαρμακοποιού από το Δίστομο Γιώργη Γαμβρίλη. 

Ο Γαμβρίλης τη μέρα της σφαγής βρισκόταν στη Λειβαδιά και επέστρεψε εσπευσμένα στο Δίστομο για να δει τι απόγινε η οικογένειά του που, από τύχη, είχε γλιτώσει από τη μανία των ναζί. 

Προσπαθώντας να φυγαδεύσει την οικογένειά του παγιδεύονται από τους γερμανούς που τους σκοτώνουν όλους.

«Ο Τάκης Λάπας πούχει δώσει με συνταρακτική λιτότητα τη σφαγή του Διστόμου γράφει για την οικογένεια του άτυχου Γαμβρίλη: 

Όταν την άλλη μέρα πήγανε να τους θάψουν οι χωριανοί τους, τους βρήκαν σε τούτη την κατάσταση. Ο Γαμβρίλης είχε αγκαλιασμένα τα δυο παιδιά του, το Βασίλη εφτά χρονών και το Δημήτρη πέντε, για να τα προστατέψει από τα δολοφόνα χτυπήματα. 

Τη γυναίκα του Θηρεσία που ήταν γκαστρωμένη στο μήνα της, την είχαν ξεκοιλιάσει και το έμβρυο βρέθηκε παραπεταμένο μακριά της. 

Κοντά στη μάνα τους ήταν λογχισμένα τ’ άλλα δυο παιδιά της, η Βασιλική τεσσάρων χρονών και η Αννέτα ενάμιση»…

Μαρία Παντίσκα, η γυναίκα – παγκόσμιο σύμβολο της Σφαγής του Διστόμου. Φωτογραφία του Ντμίτρι Κέσελ – Dmitri Κessel

Αυτοί υπήρξαν οι ναζί καταχτητές, ίδιοι μ’ αυτούς κι οι ιδεολογικοί απόγονοί τους. 

73 χρόνια από τη Σφαγή του Διστόμου ο φασισμός, όπως κι η ξενοφοβία κι ο ρατσισμός είναι εχθροί του λαού, 

 «παιδιά» του συστήματος της εκμετάλλευσης και οι εθνικιστές Χρυσαυγίτες μαντρόσκυλα των εκμεταλλευτών. 

Η πάλη ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να δοθεί ξεκομμένα από την πάλη ενάντια στο σύστημα που τον γεννά. 

Όμως, για τις θηριωδίες των ναζί στο Δίστομο και αλλού, δεν υπάρχει καλύτερος επίλογος από τα λόγια του φωτισμένου δάσκαλου Μπέρτολτ Μπρεχτ, που από το 1934 ήδη ξεκαθαρίζει την ήρα από το στάρι:

«Πολλοί από εμάς πιστεύουν πως για την υπεράσπιση των σχέσεων ιδιοκτησίας, δεν είναι αναγκαίες οι θηριωδίες του φασισμού.

Αυτές όμως οι θηριωδίες είναι αναγκαίες για τη διατήρηση των σχέσεων ιδιοκτησίας που επικρατούν.

Όσοι από τους φίλους μας νιώθουν φρίκη με αυτές τις θηριωδίες αλλά θέλουν να διατηρήσουν τις σχέσεις ιδιοκτησίας, δεν μπορούν να κάνουν ένα μακροχρόνιο αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα, που εξαπλώνεται όλο και πιο πολύ.

Και δεν μπορούν να κάνουν αυτό τον αγώνα γιατί δεν είναι σε θέση να καθορίσουν και να επιφέρουν τις κοινωνικές εκείνες συνθήκες, κάτω από τις οποίες η βαρβαρότητα θα ήταν περιττή.

Αυτοί που είναι ενάντια στο φασισμό χωρίς να είναι ενάντια στον καπιταλισμό, 

μοιάζουν με εκείνους που θέλουν να έχουν μερίδιο στο μοσχάρι, είναι όμως ενάντια στη σφαγή του.

Θέλουν να φάνε το κρέας αλλά δεν θέλουν να δουν το αίμα.

Είναι ικανοποιημένοι αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του πριν τους το παραδώσει. Αυτοί δεν είναι ενάντια στις σχέσεις ιδιοκτησίας που γεννούν τη βαρβαρότητα.

Είναι μόνο ενάντια στη βαρβαρότητα.

Και υψώνουν τη φωνή τους ενάντιά της.

Και το κάνουν στις χώρες εκείνες που κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, 

όμως οι χασάπηδες πλένουν τα χέρια τους πριν παραδώσουν το κρέας».

* «Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξίδι…», στίχος από το ποίημα του Νίκου Καββαδία Federico Garcia Lorka που έγραψε συγκλονισμένος από τις θηριωδίες των ναζί.

από  Κατιούσα

παρουσίαση κειμένου

k τίτλος: Viva La Revolucion

ΜΕΝΙΔΙ: ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ = ΘΑΝΑΤΟΣ

Ο θάνατος ενός παιδιού από μια αδέσποτη σφαίρα, έφερε στην επικαιρότητα με τον πιο τραγικό τρόπο το θέμα της εγκληματικότητας στην περιοχή μας.

Το Μενίδι και οι γύρω δήμοι έχουν γίνει το επίκεντρο της πιο σκληρής εγκληματικότητας στην Αττική. 
Ναρκωτικά, Λαθρεμπόριο κάθε είδους, Διακίνηση όπλων, Μαστροπεία έχουν φτιάξει γερές βάσεις εδώ. 

Μέσα στα εγκληματικά κυκλώματα αναμεμειγμένα και με ηγετικές θέσεις φασιστικά στοιχεία, ντόπιοι «επιχειρηματίες» και στελέχη των σωμάτων ασφαλείας. 

Πάνω όμως από όλους αυτούς, βρίσκονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι οι οποίοι ελέγχουν και τα κυκλώματα και τους μηχανισμούς του κράτους.

Η διαπλοκή, όπως συμβαίνει και στον υπόλοιπο κρατικό μηχανισμό, συνεχίζεται και σε επίπεδο δημοτικής αρχής. 

Και η σημερινή αρχή και οι προηγούμενες έχουν τεράστιες ευθύνες για την ανοχή και την συγκάλυψη της εγκληματικότητας.

Ειδικά τους τελευταίους μήνες αρνήθηκαν πεισματικά τη συζήτηση του θέματος της εγκληματικότητας που πρότειναν οι σύμβουλοι του ΚΚΕ 

(και σε συνεργασία με τους συμβούλους της αντιπολίτευσης), 

ΣΑΜΠΟΤΑΡΙΖΑΝ 

τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, οι οποίες αναβάλλονταν λόγω έλλειψης απαρτίας.
Σίγουρα, μια συνεδρίαση, δεν θα έλυνε το θέμα της εγκληματικότητας, ούτε θα είχε προλάβει το θάνατο του παιδιού. Δείχνει όμως καθαρά τη στάση όλων αυτών.

Ο λαός όμως τι έκανε για να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα; Τι θα κάνει τώρα για να μην θρηνήσουμε άλλους «τυχαίους» θανάτους, να μην δούμε άλλα παιδιά να πέφτουν στα χέρια των ναρκοεμπόρων;

Η κατάσταση στο μέλλον θα χειροτερέψει. Οι αντιλαϊκοί νόμοι που ψηφίζονται αυτά τα χρόνια και φτωχοποιούν το λαό μας, θα στείλουν την επόμενη γενιά στα ναρκωτικά, την πορνεία και την παραβατικότητα. 

Η φτώχεια είναι το καλύτερο λίπασμα για την εγκληματικότητα. 

Και κάποιοι μεγαλοκαπιταλιστές θα θησαυρίζουν ΚΑΙ από την φτώχεια ΚΑΙ από την εγκληματικότητα.

Οι πολίτες στο Μενίδι, δεν άκουγαν τόσο καιρό το κάλεσμα της Λαίκής Συσπείρωσης και των ταξικών σωματείων για ενεργοποίηση. 
ΕΔΕΙΞΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.

 Άφηναν τις τύχες τους και τις ζωές τους να τις διαχειρίζονται κάποιοι «σωτήρες».
Οι σωτήρες όμως μας τελειώσανε. 

Οι μάσκες τους, έπεσαν.
Τώρα πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. 

Να οργανωθούμε στα ταξικά σωματεία της πόλης μας, να φτιάξουμε επιτροπές αγώνα, να διεκδικήσουμε άμεσες λύσεις προστασίας των σχολείων και ανακούφισης των εργαζομένων.

Να μην ξεχνάμε όμως, ότι όσο παραμένει αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, η εγκληματικότητα δεν μπορεί να νικηθεί!

Γιάννης Βεντούρας

**********************

Η "προφητική" ανακοίνωση του ΚΚΕ για τα γεγονότα στο Μενίδι

Λίγες μόνο ημέρες πριν τον θάνατο από "αδέσποτη" σφαίρα του μικρού Μάριου η τομεακή οργάνωση Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ εγκαλούσε τη δημοτική αρχή.

Η ανακοίνωση αναφέρει:

Τη Δημοτική Αρχή του Δήμου Αχαρνών και την αντιπολίτευση καταγγέλλει η Τομεακή Οργάνωση Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ γιατί δεν προσήλθαν στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την Τρίτη 30 Μάη κατά την οποία η «Λαϊκή Συσπείρωση» θα έθετε προ ημερήσιας διάταξης δύο ψηφίσματα για τη συμμετοχή δύο αντιδημάρχων σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής και για την εγκληματικότητα στα σχολεία. Η συνεδρίαση αναβλήθηκε επειδή δεν υπήρχε απαρτία.

Η καταγγελία αναφέρει:

«Kαταγγέλλουμε στο λαό και τη νεολαία του Μενιδίου τη δημοτική αρχή Αχαρνών καθώς και σύσσωμη την αντιπολίτευση για το γεγονός ότι σαν σε συγχορδία δεν προσήλθαν στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που είχε οριστεί για την Τρίτη 30 Μαΐου. 

Το αποτέλεσμα ήταν το Δημοτικό Συμβούλιο να μην έχει απαρτία και να αναβληθεί η συνεδρίασή του.

Σημειώνουμε πως το πρωί της ίδια ημέρας οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι με τη "Λαϊκή Συσπείρωση" την οποία στηρίζει το ΚΚΕ (Βασίλης Τοπαλλιανίδης και Παναγιώτα Αγγελοπούλου) έθεσαν προ ημερήσιας διάταξης δύο ψηφίσματα, το ένα για τη συμμετοχή αντιδημάρχων στην εκδήλωση της φασιστικής Χρυσής Αυγής και το άλλο για την εγκληματικότητα στα σχολεία.

Με το πρώτο ψήφισμα της "Λαϊκής Συσπείρωσης" καλούνταν το δημοτικό συμβούλιο να τοποθετηθεί και να πάρει θέση για την απαράδεχτη κίνηση της Δημοτικής Αρχής να εκπροσωπηθεί με αντιπροσωπεία αποτελούμενη από δύο Αντιδημάρχους σε εκδήλωση που διοργάνωσαν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, να πιάσουν στασίδι δηλαδή δίπλα στους υπόδικους Χρυσαυγίτες.

Με το δεύτερο ψήφισμα οι δημοτικοί σύμβουλοι της "Λαϊκής Συσπείρωσης" έθεταν το ζήτημα της εγκληματικότητας στα σχολεία, αίτημα που έχει εργατικός - λαϊκός κόσμος της περιοχής (γονείς - εκπαιδευτικοί - μαθητές), που όπως γίνεται αντιληπτό επίσης δεν συζητήθηκε.

 Την ίδια στιγμή έχουν καταθέσει εδώ και δύο μήνες αίτημα για συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με μοναδικό θέμα την “εγκληματικότητα στην περιοχή” και η δημοτική αρχή δεν έχει μπει στον κόπο ούτε να τοποθετηθεί επί του αιτήματος, πολύ περισσότερο να το αποδεχτεί.

Καθόλου τυχαία λοιπόν δεν ήταν η παραπάνω στάση της δημοτικής αρχής και των λοιπών δημοτικών παρατάξεων. Ας αφήσουν τώρα τις εκ των υστέρων δικαιολογίες.

Ρωτάμε:

Γιατί η δημοτική αρχή διστάζει να τοποθετηθεί δημόσια για τη στάση των δύο αντιδημάρχων;

Τι διασυνδέσεις έχει η δημοτική αρχή με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής;

Γιατί η αντιπολίτευση (εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι με ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και λοιποί) παίζουν το παιχνίδι της δημοτικής αρχής και δεν καταγγέλλουν ανοιχτά το περιστατικό όπως δημόσια τους κάλεσε το ΚΚΕ με ανακοίνωση που εξέδωσε από την πρώτη στιγμή;

Γιατί η Χρυσή Αυγή και οι αντιδήμαρχοι που την στηρίζουν απολαμβάνουν τη σιωπηλή στήριξη και ανοχή των άλλων κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κτλ;

Γιατί η δημοτική αρχή δεν φέρνει για συζήτηση το θέμα της εγκληματικότητας και την ίδια στιγμή συναναστρέφεται με τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής;

Ο λαός και η νεολαία της περιοχής είναι ώρα να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα!

Καλούμε τα σωματεία, τα συνδικάτα και τους φορείς της περιοχής του Μενιδίου να πάρουν αποφάσεις στήριξης του ψηφίσματος που κατέθεσαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της "Λαϊκής Συσπείρωσης" που στηρίζει το ΚΚΕ».

Στις 21-5 υπήρξε άλλη ανακοίνωση στην οποία αναφερόταν το εξής:

«Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι που εκλεχτήκαμε με το ψηφοδέλτιο της “Λαϊκής Συσπείρωσης” που στηρίζει το ΚΚΕ καταγγέλλουμε στο λαό της περιοχής τη Δημοτική Αρχή για το γεγονός ότι καθυστερεί να ικανοποιήσει το αίτημα που είχαμε θέσει και ήταν να πραγματοποιηθεί Δημοτικό Συμβούλιο με μοναδικό θέμα το ζήτημα της εγκληματικότητας που απασχολεί ευρύτερα τον εργατικό - λαϊκό κόσμο της περιοχής μας.

Στην περιοχή μας είναι έντονο το πρόβλημα της εγκληματικότητας και παραβατικότητας. Μάλιστα, σε πολλά από τα σχολεία της περιοχής μας κλιμακώνονται τα περιστατικά επιθέσεων και κλοπών. Σε πολλές περιπτώσεις τα θύματα είναι μαθητές, γονείς και καθηγητές που βγαίνουν με σοβαρούς τραυματισμούς και δίκαια αγανακτούν γιατί δεν λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία τους. 

Δεν διαφεύγει της προσοχής μας η συχνότητα των κρουσμάτων το τελευταίο διάστημα, με δεδομένο και ότι ορισμένες φασιστικές δυνάμεις, που διαπλέκονται με το οργανωμένο έγκλημα, προσπαθούν συστηματικά να αξιοποιήσουν τέτοια φαινόμενα για να παρουσιαστούν ως “οι προστάτες” της περιοχής και να εκμεταλλευτούν πολιτικά το ζήτημα, γράφονταν μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση της 21ης Μάη. 

Συγκέντρωση την Τρίτη στις 7 μμ

Για αύριο Τρίτη οργανώνεται συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία Μενιδίου στις 19.00 από σωματεία και φορείς της περιοχής που απευθύνουν κάλεσμα αγώνα «για τη ζωή που μας αξίζει».

Σε κοινή ανακοίνωση εκφράζουν τα συλλυπητήρια και τη συμπαράστασή τους στην οικογένεια του μικρού μαθητή που έχασε τη ζωή του και τονίζουν πως το τραγικό γεγονός επιβεβαιώνει το υπαρκτό πρόβλημα της εγκληματικότητας και παραβατικότητας στην περιοχή.

Καλούν το λαό και τη νεολαία της περιοχής «να συσπειρωθεί στα Σωματεία του, στους συλλόγους, στους φορείς του εργατικού-λαϊκού κινήματος και να διεκδικήσει οργανωμένα, μέτρα και λύσεις που να χτυπάνε τη ρίζα του προβλήματος» και επισημαίνουν πως «κάθε άλλη λογική μέσα στο κίνημα αντικειμενικά έχει σκοπό να εκτονώσει, να θολώσει το τοπίο για τον πραγματικό ένοχο, ακόμη και να καλλιεργήσει αυταπάτες για το ρόλο του κρατικού μηχανισμού».

Για περισσότερα δες Εδώ