ΣΟΥΔΑ: ΔΙΕΥΡYΝΕΤΑΙ ΤΟ ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ.

ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΗΠΑ

Αναβαθμίζεται ο ρόλος της Σούδας ως πολεμικού ορμητηρίου

Οι συμφωνίες των ελληνικών κυβερνήσεων με τις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και η ελληνική εμπλοκή στα βρώμικα σχέδιά τους μετατρέπουν ολοένα και περισσότερο το λαό σε μαγνήτη μεγάλων κινδύνων

Το τι μεθοδεύουν οι Αμερικανοί, με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης και των άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, μέσα από την αναθεώρηση της διμερούς «Αμυντικής Συμφωνίας», φαίνεται ανάγλυφα από όσα σχεδιάζουν για επέκταση των εγκαταστάσεών τους στη Σούδα, όπως τα αποκαλύπτει σήμερα αναλυτικά ο «Ριζοσπάστης».

Φαραωνικά σχέδια, που «κουμπώνουν» πάνω στην όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και με τη βάση να παίρνει «φωτιά» το αμέσως επόμενο διάστημα, με αύξηση των δυνατοτήτων της να συντονίσει αεροπορικές επιχειρήσεις και στρατηγικές αερομεταφορές (όπλων, πυρομαχικών, λοιπών πολεμοφοδίων και προσωπικού), προς και από τα μέτωπα όπου επιχειρούν οι αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις.

Οι παρεμβάσεις στη βάση της Σούδας από τη μια επιβεβαιώνουν τη μεγάλη σημασία που έχει για τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή, και από την άλλη προδίδουν πολεμική προετοιμασία, καθώς αναβαθμίζονται υποδομές κρίσιμες για την προώθηση στρατιωτικών δυνάμεων.

Αποκαλύπτεται και με αυτόν τον τρόπο γιατί βιάζονται να ανανεώσουν τη Συμφωνία για τις βάσεις και επαληθεύεται ταυτόχρονα ότι ο λαός μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε μαγνήτη κινδύνων από την ελληνική ιμπεριαλιστική εμπλοκή.

Τα δύο έργα

Αμερικανικό πλοίο ελλιμενισμένο στη βάση της Σούδας

Πιο συγκεκριμένα, πριν από μερικές μέρες ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ Μαρκ Εσπερ παρουσίασε στο Κογκρέσο μια λίστα με 127 σχέδια για επέκταση, ανακαίνιση ή κατασκευή νέων στρατιωτικών υποδομών στις ΗΠΑ και βάσεών τους στο εξωτερικό.

Απ' αυτά ξεχωρίζουν δύο έργα για την αεροναυτική βάση στη Σούδα, αμφότερα στο πλαίσιο της περιλάλητης «Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Αποτροπής» (European Deterrence Initiative - ΕDΙ), του ευρύτερου σχεδίου των Αμερικανών για απομείωση ή παρεμπόδιση της επιρροής άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων (π.χ. Ρωσία, Κίνα) σε αυτό που εύγλωττα ονοματίζουν «ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων».

• Το πρώτο έργο τιτλοφορείται «EDI: Marathi Logistics Support Center at Souda Bay (Greece)» ή «Κέντρο Υποστήριξης Logistics». Ο προϋπολογισμός του είναι 6,2 εκατομμύρια δολάρια και σύμφωνα με πληροφορίες αφορά την ενίσχυση και επέκταση υπαρχουσών υποδομών.

Θυμίζουμε ότι τον Απρίλη του 2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ (σε άλλη μια υπόθεση όπου η τωρινή κυβέρνηση, της ΝΔ, τρώει «από τα έτοιμα»...), στο υπουργείο Αμυνας συνεδρίασε η «Συμβουλευτική Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου Ελλάδας - ΗΠΑ» («High Level Consultative Commitee», HLCC), με αρμοδιότητα θέματα «αμυντικής συνεργασίας».

Επισήμως οι δυο αντιπροσωπείες «κατέληξαν σε συμφωνία για Μνημόνιο Κατανόησης για προβλήτα ΝΑΤΟ και εγκαταστάσεις ναυτικής υποστήριξης, καθώς και Τεχνική Διευθέτηση για ανάπτυξη αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ».

Αρμόδιοι παράγοντες εκτιμούσαν τότε ότι οι δύο πλευρές έδιναν το «πράσινο φως» για εργασίες αναβάθμισης των υποδομών στη Σούδα, ώστε οι Αμερικανοί όχι απλά να δένουν περιστασιακά, αλλά και να σταθμεύουν εκεί μεγάλα αντιτορπιλικά τύπου «Arleigh Burke», που ρίχνουν για περιπολίες και επιχειρήσεις τους σε Ανατολική Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα.

Σε κάθε περίπτωση, οι Αμερικανοί έχουν ορίσει ως επιθυμητή ημερομηνία ανάθεσης του σχετικού συμβολαίου για το «EDI: Marathi Logistics Support Center at Souda Bay (Greece)», με όποιον προκρίνουν ως κατασκευαστή - εργολάβο, το Νοέμβρη του 2019, αφού δηλαδή θα έχει υπογραφεί η νέα διμερής «Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας», που να τους λύνει τα χέρια για μακρόχρονη ...αξιοποίηση από μέρους τους της βάσης, με τις αντίστοιχες επενδύσεις.

• Το δεύτερο έργο δείχνει να έχει και το περισσότερο «ζουμί». Τιτλοφορείται «EDI: Joint Mobility Processing Center at Souda Bay (Greece)» ή «Διακλαδικό Κέντρο Διαχείρισης Κινητικότητας» και προϋπολογίζεται στα 41,6 εκατομμύρια δολάρια. Οι Αμερικανοί έχουν ορίσει ως επιθυμητή ημερομηνία ανάθεσης του σχετικού συμβολαίου, με όποιον προκρίνουν ως κατασκευαστή - εργολάβο, τον Οκτώβρη του 2019. Για το έργο αυτό συντάσσεται συμβόλαιο με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ.

«Απογειώνουν» τις δυνατότητες της βάσης

Η σχετική προκήρυξη δίνει μια κατατοπιστική εικόνα σχετικά με το γιγαντιαίων διαστάσεων πρότζεκτ:

«Το κτίριο περίπου 8.970,26 τετραγωνικών μέτρων θα στεγάσει τις βασικές λειτουργίες των υπηρεσιών Αεροπορικών Επιχειρήσεων και Αερομεταφορών για να υποστηρίξει την αύξηση της κυκλοφορίας. Το νέο κτίριο αποτελείται από ένα συγκρότημα αεροπορικών επιχειρήσεων με νέο τέρμιναλ επιβατών, χώρους συντονισμού αεροπορικών επιχειρήσεων και τερματικό σταθμό αερομεταφορών (...)

Ο τερματικός σταθμός επιβατών πρέπει να μπορεί να διαχειρίζεται τουλάχιστον 30.000 επιβάτες ετησίως και να υποστηρίζει ένα επιβατικό αεροσκάφος ευρείας ατράκτου (περίπου 300 επιβάτες με αποσκευές/εξοπλισμό) και τέσσερα αεροσκάφη μεγάλου βάθους φορτίου τη φορά (βλ. μεταγωγικά)». Να μπορεί να αντεπεξέλθει δηλαδή ακόμα και σε συνθήκες ...μποτιλιαρίσματος.

Το διώροφο - όπως προκύπτει από τα σχέδιά τους - κτίριο θα πιάσει τόση έκταση που απαιτεί να... ανοίξουν χώρο ακόμα και γκρεμίζοντας άλλα κτίρια της βάσης: «Το JMPC P-903 θα βρίσκεται ανάμεσα στα υπάρχοντα κτίρια 4 και 34 και η θέση αυτή θα απαιτήσει την κατεδάφιση των κτιρίων 5 και 6, του θόλου 34 και του κατακόρυφου σταθμού προσκείμενου στο θόλο 34 κατά την έναρξη της κατασκευής. Το κτίριο 22 θα κατεδαφιστεί μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής και την ευεργετική λειτουργία του νέου JMPC».

Ορίζουν τέλος ότι η όλη κατασκευή θα διαρκέσει «περίπου 912 ημέρες μετά την απονομή του συμβολαίου». Σαν να λέμε, θα τους πάρει κοντά τρία χρόνια μόνο η κατασκευή του, εξ ου και η πρεμούρα τους για πολυετή επέκταση της διμερούς «Αμυντικής Συμφωνίας», ώστε και χρόνο να έχουν να το φτιάξουν και ...εγγυημένη περίοδο απόσβεσης να εξασφαλίσουν. Σε κάθε περίπτωση, συνολικά για αυτά τα δύο κατασκευαστικά έργα στη Σούδα προϋπολογίζουν 47,85 εκατ. δολάρια, χώρια τον εξοπλισμό τον οποίο θα πρέπει να εξασφαλίσουν.

Ορμητήριο πολέμου

Θυμίζουμε τέλος ότι στην ευρύτερη περιοχή της Σούδας λειτουργεί ένα σύμπλεγμα υποδομών που παρέχει φουλ υποστήριξη στις επιχειρήσεις των Αμερικανών, οι οποίοι έχουν κατ' επανάληψη επισημάνει ότι οι πολεμικές επεμβάσεις στην περιοχή μέχρι το Ιράκ θα ήταν αδύνατες χωρίς το βασικό αυτό στήριγμα. Ειδικότερα:

• Στρατηγικής σημασίας υποδομή των ναυτικών εγκαταστάσεων της Σούδας είναι το περίφημο κρηπίδωμα «Κ-14», που κατασκευάστηκε με κονδύλια του ΝΑΤΟ και μπορεί να φιλοξενήσει έως και αεροπλανοφόρο. Το μήκος του υπολογίζεται σε περίπου 300 μέτρα και αποτελεί τη μοναδική τέτοια εγκατάσταση στη Μεσόγειο.
• Στην ευρύτερη χερσόνησο στο Ακρωτήρι Χανίων συγκεντρώνονται και άλλες κομβικής σημασίας για ΗΠΑ - ΝΑΤΟ υποδομές, όπως η προωθημένη ΝΑΤΟική βάση ανεφοδιασμού. Το ΝΑΤΟικό κέντρο «Foracs» (ένα από τα τρία που λειτουργούν διεθνώς), όπου επισκευάζονται τα ηλεκτρονικά συστήματα πολεμικών πλοίων όταν αυτά απομαγνητίζονται και αποσυντονίζονται, το Πεδίο Βολής Κρήτης, το ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ), που εκπαιδεύει στελέχη σε αντικείμενα θαλάσσιας επιτήρησης. Αλλά και καθαρά εθνικές στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές, που διατίθενται προς χρήση και αξιοποίηση από τους ΝΑΤΟικούς όποτε τις χρειάζονται. Πρόκειται για μια «αλυσίδα υποστήριξης», από όπου οι Ενοπλες Δυνάμεις της λυκοσυμμαχίας μπορούν να... ψωνίσουν όποια υπηρεσία χρειαστούν για τις αποστολές και επιχειρήσεις τους, όπως διακηρύσσουν αρμόδιοι παράγοντες.

κ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ !!

Υπογράφουμε ενάντια στη Συμφωνία !

Κάθε υπογραφή κι ένα «καρφί» στο μάτι των ιμπεριαλιστών

Μήνυμα εναντίωσης στην ανανέωση της 

επικίνδυνης Συμφωνίας για τις βάσεις.

Όπως αναφέρει το κείμενο, «διατρανώνουμε τη θέλησή μας για συνέχιση της πάλης ενάντια στις βάσεις και τα πυρηνικά. 

Απαιτούμε: 

Να μην ανανεωθεί, να καταγγελθεί η ελληνοαμερικανική

 "Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας". 

Να κλείσουν η βάση της Σούδας και οι άλλες αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις. 

Καμία συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό. Αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ».

«Να φύγουνε», «να μην έχουν άλλες ευκαιρίες παραμονής στη χώρα», «φτάνει πια», σκωπτικά για τα όσα ακούγονται από δημάρχους και περιφερειάρχες για τα οικονομικά οφέλη από την παραμονή των βάσεων, λέμε τη θρυλική ατάκα για «τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα».

Κάθε υπογραφή κι ένα «καρφί» στο μάτι των ιμπεριαλιστών. .

Η συλλογή υπογραφών μπορεί να γίνει και ηλεκτρονικά, στη διεύθυνση:

https://eedye.gr/local_committees/petition-against-greek-usa-agreement/

Πατήστε πάνω στα μπλέ γράμματα για να διαβάσετε το  άρθρο: https://eedye.gr/local_committees/petition-against-greek-usa-agreement/

Διαβάστε περισσότερα: 

Κλιμάκωση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης ενάντια στη Συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ

Στην κατάμεστη αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, τα συνδικάτα και οι μαζικοί φορείς που συμμετείχαν στη σύσκεψη της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) τη Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη, κατέληξαν στη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα του κινήματος και σε ένα πλαίσιο αγωνιστικών αντιιμπεριαλιστικών πρωτοβουλιών, οι οποίες θα κλιμακώνονται ενόψει της επίσκεψης του Αμερικανού ΥΠΕΞ, Μάικ Πομπέο, στις αρχές Οκτώβρη στην Αθήνα, αλλά θα συνεχιστούν και μετά.


Αποφασίστηκε η έναρξη καμπάνιας συλλογής υπογραφών (χειρόγραφα και ηλεκτρονικά), με στόχο το κείμενο να φτάσει σε χώρους δουλειάς, σχολεία, αμφιθέατρα, γειτονιές.


Την Τετάρτη 2 Οκτώβρη θα οργανωθεί μεγάλη συγκέντρωση ενάντια στη ΣΑΑΣ, στις 7.00 μ.μ. στο πάρκο Ελευθερίας και πορεία στην Αμερικάνικη πρεσβεία.


Στη σύσκεψη συμμετείχαν εργατικά συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), η Κίνηση για την Εθνική Άμυνα (ΚΕΘΑ), η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ), οργανώσεις συνταξιούχων και αντιστασιακών, εκπαιδευτικοί, σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, άνθρωποι από το χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού και Επιτροπές Ειρήνης της Αττικής.


Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει το δεύτερο γύρο του «Στρατηγικού Διαλόγου» Ελλάδας – ΗΠΑ που θα γίνει στην Αθήνα παρουσία και του ίδιου του Αμερικανού ΥΠΕΞ, στο πλαίσιο του οποίου προωθείται η ενίσχυση της ΣΑΑΣ για τις βάσεις και τα πυρηνικά που πρωτοϋπογράφτηκε το 1990. Στην προετοιμασία της νέας συμφωνίας, είχε καθοριστική συμβολή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τον Ντόναλντ Τραμπ στην Ουάσιγκτον (Οκτώβρης 2017), με την επίσκεψη του ΥΠΕΞ Γ. Κατρούγκαλου (Δεκέμβρης 2018).
Σε συνθήκες «εύφλεκτου» ανταγωνισμού


Η διαπραγμάτευση για την ανανέωση της ΣΑΑΣ γίνεται σε περίοδο έντονης επιθετικότητας του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού και της ΕΕ, οξύτατων ανταγωνισμών με τη Ρωσία και την Κίνα, με αιχμή τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, δρόμων, τον έλεγχο αγορών, σημείωσε στην εισήγηση η ΓΓ της ΕΕΔΥΕ, Ελπίδα Παντελάκη, υπογραμμίζοντας την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης ακόμη και σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και το ενδεχόμενο νέας διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης.


«Η κυβέρνηση γίνεται σημαιοφόρος των επιδιώξεων των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ» σημείωσε η γγ της ΕΕΔΥΕ και τόνισε ότι «Η χώρα μας έχει μετατραπεί σε πολεμικό ορμητήριο ενάντια σε άλλους λαούς, γίνεται μαγνήτης επιθέσεων σε περίπτωση γενικευμένης σύγκρουσης. Συμμετέχει ενεργά σε 12 στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό, παίρνει μέρος στην Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία, τη γνωστή Pesco της ΕΕ , που είναι κύτταρο του ευρωστρατού. Παράλληλα, αναβαθμίζονται οι σχέσεις με το Ισραήλ, που διατηρεί την κατοχή στα παλαιστινιακά εδάφη….


Μπορούμε να πούμε ότι τα ΑμερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια στην περιοχή, ο ανταγωνισμός με τη Ρωσία και την Κίνα στη Μ. Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, τον Περσικό Κόλπο, στην Αν. Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, η απόκτηση του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 από την Τουρκία και η διατάραξη των σχέσεων ΗΠΑ- Τουρκίας, δυναμώνουν τα ιμπεριαλιστικά παζάρια και έχουν θέσει στην ημερήσια διάταξη την πιο αποτελεσματική αξιοποίηση των αποκαλούμενων από τις ΗΠΑ «Κρατών Ανάσχεσης» – πιστών συμμάχων, όπως πχ το Ισραήλ, η Πολωνία, η Ρουμανία και η Ελλάδα και αυτή η εξέλιξη αποτυπώνεται και στη «Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας»».


Η Συμφωνία αυτή, συνέχισε η Ελπ. Παντελάκη, «θα τροφοδοτήσει προσαρμογές σε όλες τις πτυχές της εξωτερικής πολιτικής, θα συμπαρασύρει τις ένοπλες δυνάμεις σε μεγαλύτερη πρόσδεση στις ΑμερικανοΝΑΤΟϊκές αποστολές, όπως δείχνει ήδη η κατ’ αρχήν συμφωνία της κυβέρνησης της ΝΔ για την αποστολή πολεμικού πλοίου ή αεροσκάφους στην πολυεθνική δύναμη που συγκροτούν οι ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο κατά του Ιράν». (Δείτε παραπάνω την εισήγηση και διαβάστε την παρακάτω).
Το εργατικό – λαϊκό κίνημα να τεθεί σε συναγερμό!


Το λόγο αμέσως μετά πήραν εκπρόσωποι των μαζικών φορέων και των συνδικάτων.


Ο Νίκος Μαυροκέφαλος μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ και του ΔΣ του ΕΚΑ χαρακτήρισε τη συμφωνία επικίνδυνη για όλο το λαό καθώς οι επιχειρηματικοί όμιλοι και ιμπεριαλιστές οξύνουν την εκμετάλλευση και τη βαρβαρότητα και σημείωσε την ανάγκη να ενημερωθεί η εργατική τάξη της χώρας.


Ο Νίκος Παπαναστάσης εκ μέρους της ΚΕΘΑ, σημείωσε ότι ο στρατηγικός διάλογος με τις ΗΠΑ αφορά και στη τρομοκρατία, την ενέργεια, την παιδεία και πολλούς άλλους τομείς. Αναφέρθηκε στο μεγάλο στρατηγικό πλεονέκτημα που έχει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για όποιον το χρησιμοποιεί, στο παζάρι Τουρκίας – ΗΠΑ που οξύνει την επιθετικότητα στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή και υπογράμμισε ότι η εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στα αμερικανονατοϊκά σχέδια αδυνατίζει τις αμυντικές δυνατότητες της χώρας.


Εκ μέρους της ΟΓΕ η Μαρία Φιλανταράκη, μίλησε για τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, τους πρόσφυγες που ξεριζώνονται από τον τόπο τους και στοιβάζονται στα hot spot.


Εκ μέρους του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας η Εύα Μελά αναφέρθηκε σε πρόσφατη απόφαση του ΔΣ για μεγάλη διαδικτυακή εικαστική έκθεση Σκίτσου και Αφίσας με σχετικό περιεχόμενο και με στόχο η καλύτερη αφίσα να τυπωθεί και να σταλεί σε φορείς και σωματεία σ’ όλη τη χώρα, όπως και στη συνδρομή του Επιμελητηρίου στην προετοιμασία των εκδηλώσεων σε συνεργασία με ηθοποιούς και μουσικούς.


Η Δέσποινα Μάρκου πρόεδρος της ΕΕΔΔΑ δήλωσε ότι θα συμμετέχουν στη συλλογή υπογραφών, στις αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις και ότι θα ενημερώσει τα μέλη και τους φίλους της οργάνωσης για το περιεχόμενο της συμφωνίας.


Η Χρυσάνθη Κόκκου πρόεδρος του ΦΣ Αρχιτεκτονικής και εκπροσωπώντας το ΜΑΣ μίλησε για την έρευνα στα πανεπιστήμια που είναι υποταγμένη στην «πολεμική μηχανή» του ΝΑΤΟ αλλά και για την προσπάθεια «ξεπλύματος» του ΝΑΤΟ στη συνείδηση της νεολαίας. Αναφέρθηκε επίσης σε κινητοποιήσεις που έκανε το ΜΑΣ στο ΕΜΠ για να μπλοκάρει νατοϊκά ερευνητικά προγράμματα.


Ο Βαγγέλης Φιλέρης εκ μέρους της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) είπε ότι οι γονείς δεν θέλουν τα παιδιά τους να πολεμήσουν για αμερικανικά, ρωσικά, ευρωπαϊκά ή κινεζικά μονοπώλια. Θέλουν να ζήσουν και να αγωνιστούν για τα δικά τους συμφέροντα. Μίλησε για την υποχρηματοδότηση στα σχολεία την ώρα που δαπανώνται πολλά δις ευρώ για εξοπλισμούς και ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσουν στη διοργάνωση αντιπολεμικών εκδηλώσεων μαζί με την ΕΕΔΥΕ στα σχολεία όπως έχει γίνει και στο παρελθόν.


Ο Γιάννης Διακόνης εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων στάθηκε στα αμέτρητα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων αλλά και στην άλλη όψη της ίδιας βαρβαρότητας, στην υγεία, τα ειδικά σχολεία, στα κέντρα πιστοποίησης αναπηρίας απέναντι σε ανάπηρους και χρόνια πάσχοντες.
















































Η εισήγηση της Ελπίδας Παντελάκη


«Εκ μέρους της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σας στη σημερινή σύσκεψη. Ευχαριστούμε τα εργατικά συνδικάτα, τους Φοιτητικούς Συλλόγους, την Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας, την ΟΓΕ, την ΚΕΘΑ, την ΕΕΔΔΑ, τις οργανώσεις συνταξιούχων, αντιστασιακών, τους συμμετέχοντες από το χώρο των εκπαιδευτικών, των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, από το χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού, τους αγωνιστές των Επιτροπών Ειρήνης Αττικής.


Η σύσκεψή μας πραγματοποιείται σε μια συγκυρία πολύ σημαντική για τα εργατικά – λαϊκά στρώματα. Η κυβερνητική εναλλαγή μετά τις εκλογές δεν αλλάζει το χαρακτήρα της ασκούμενης πολιτικής. Η ΝΔ, βαδίζοντας στα χνάρια του ΣΥΡΙΖΑ, κλιμακώνει την αντιλαϊκή επίθεση στα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα. Η πολιτική τους γεννά τη λαϊκή αγανάκτηση. Αυτή φοβούνται. Απ’ αυτή τη σκοπιά καταγγέλλουμε το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση, που επιδιώκει να θέσει εμπόδια στην οργάνωση των εργαζομένων και τη δυνατότητά τους να δρουν. Καταγγέλλουμε τις αντιδραστικές αλλαγές που επιδιώκονται στο συνδικαλιστικό νόμο. Γι’ αυτό δηλώνουμε ότι συμμετέχουμε μαζικά – μαχητικά στα συλλαλητήρια που οργανώνει το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα και εδώ στην Αττική αύριο (Τρίτη 17/9) στα Προπύλαια και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για την επιτυχία της απεργίας στις 24 Σεπτέμβρη.


Σήμερα, στόχος μας είναι να συζητήσουμε και να διαμορφώσουμε σχέδιο δράσης που θα συμβάλει σε ένα πλατύ άνοιγμα και ουσιαστική ενημέρωση, σε μαζική κινητοποίηση λαϊκών δυνάμεων και νεολαίας, ώστε να αναπτυχθεί η πάλη ενάντια στην ανανέωση – ενίσχυση – επέκταση της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις στρατιωτικές βάσεις και τα πυρηνικά, της συμφωνίας για την «Αμοιβαία Αμυντική Συνεργασία», όπως έχει καταγραφεί, που προωθείται από την κυβέρνηση της ΝΔ, στο πλαίσιο της δεύτερης φάσης του «Στρατηγικού Διαλόγου» με τις ΗΠΑ που ήδη έχει ξεκινήσει και θα επιταχυνθεί τις επόμενες μέρες.


Έχουμε τις δυνάμεις και μπορούμε να συνδυάσουμε τον αγώνα κατά της εμπλοκής της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους με τον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, κατά της επίθεσης για την κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος και το χειροπόδαρο δέσιμο των συνδικάτων, την κατάργηση του ασύλου στα Πανεπιστήμια, να διεκδικήσουμε τα εργατικά – λαϊκά αιτήματα με κριτήριο τις σημερινές σύγχρονες ανάγκες.


Σε ποιες συνθήκες επιχειρείται η ανανέωση, επέκταση και ενίσχυση της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις και τα πυρηνικά;


Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από την επιθετικότητα του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού και της ΕΕ, την όξυνση των ανταγωνισμών με τη Ρωσία και την Κίνα, με τη συμμετοχή δεκάδων κρατών, με αιχμή τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και δρόμων, τον έλεγχο των αγορών.


Στην κλιμάκωση των ανταγωνισμών επιδρά η επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης της οικονομίας σε σειρά μεγάλων και άλλων καπιταλιστικών κρατών που έχει προκαλέσει ανησυχία στα επιτελεία του συστήματος για νέα συγχρονισμένη διεθνή καπιταλιστική κρίση.


Στον ανταγωνισμό επιδρά επίσης η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη “Συνθήκη Πυρηνικών Δυνάμεων Μέσου Βεληνεκούς” (ΙΝF), το κυνήγι των εξοπλισμών, η διάταξη των ΝΑΤΟικών στρατιωτικών δυνάμεων και οι αποφάσεις για το πρώτο πυρηνικό πλήγμα που αποφασίστηκε ήδη από το 2016 στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία.


Στο περιβάλλον αυτό συνεχίζεται ο πόλεμος στη Συρία και τη Λιβύη, πληθαίνουν οι θερμές εστίες. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο και τα Βαλκάνια είναι πολύ ανησυχητική. Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των αστικών τάξεων κλιμακώνεται η επιθετικότητα της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο με αμφισβήτηση των συνόρων, παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου, καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, όπως δείχνουν και οι γεωτρήσεις των τουρκικών πλωτών γεωτρύπανων «Πορθητής» και «Γιαβούζ» στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.


Την ίδια ώρα οξύνεται το προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα, δυναμώνει η καταστολή κατά των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, διατηρείται η άθλια κατάσταση στα hot spots στα νησιά και στα λεγόμενα κέντρα φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα και η κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα για ανθρώπινες συνθήκες φιλοξενίας, αρνείται την προώθηση των προσφύγων στις χώρες τελικού προορισμού τους και επιμένει στην εφαρμογή της απαράδεκτης συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας.


Η κυβέρνηση γίνεται σημαιοφόρος των επιδιώξεων των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Η χώρα μας έχει μετατραπεί σε πολεμικό ορμητήριο ενάντια σε άλλους λαούς, γίνεται μαγνήτης επιθέσεων σε περίπτωση γενικευμένης σύγκρουσης. Συμμετέχει ενεργά σε 12 στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό, παίρνει μέρος στη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία, τη γνωστή Pesco της ΕΕ, που είναι κύτταρο του Ευρωστρατού. Παράλληλα, αναβαθμίζονται οι σχέσεις με το Ισραήλ, που διατηρεί την κατοχή στα Παλαιστινιακά Εδάφη, φτάνει μέχρι του σημείου να προωθεί την προσάρτηση της κοιλάδας του Ιορδάνη που είναι το 30% της Δυτικής Όχθης, δολοφονεί τον παλαιστινιακό λαό.


Μπορούμε να πούμε ότι τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή, ο ανταγωνισμός με τη Ρωσία και την Κίνα στη Μ. Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο, στην Αν. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, η απόκτηση του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 από την Τουρκία και η διατάραξη των σχέσεων ΗΠΑ – Τουρκίας δυναμώνουν τα ιμπεριαλιστικά παζάρια και έχουν θέσει στην ημερήσια διάταξη την πιο αποτελεσματική αξιοποίηση των αποκαλούμενων από τις ΗΠΑ «κρατών ανάσχεσης» – πιστών συμμάχων, όπως π.χ. το Ισραήλ, η Πολωνία, η Ρουμανία και η Ελλάδα και αυτή η εξέλιξη αποτυπώνεται και στη «Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας».


Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,


Η «Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» με τις ΗΠΑ αρχικά υπογράφηκε τον Ιούλη του 1990 από την κυβέρνηση της ΝΔ και ανανεώνεται κάθε χρόνο από όλες τις μετέπειτα κυβερνήσεις. Δίνει αυξημένες αρμοδιότητες στους Αμερικανούς για τη βάση της Σούδας – που θεωρείται αμερικανική- και με την ανανέωσή της σχεδιάζεται να γίνει πολυετής και να επεκταθεί, συμπεριλαμβάνοντας μαζί με τη Σούδα, τις βάσεις στη Λάρισα, στο Στεφανοβίκειο, στην Αλεξανδρούπολη, στο Άκτιο, τη βάση αποθήκευσης πυρηνικών στον Άραξο.


Στην προετοιμασία της νέας συμφωνίας έχει καθοριστική συμβολή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο με την επίσκεψη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον και τη συνάντηση με τον Τραμπ (Οκτώβρης 2017), όσο και με την επίσκεψη του ΥΠΕΞ Κατρούγκαλου (Δεκέμβρης 2018), κατά την οποία άνοιξε ο αποκαλούμενος Στρατηγικός Διάλογος που συνεχίζει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ και για το λόγο αυτό, όπως γράφτηκε στον Τύπο, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Πομπέο θα επισκεφτεί την Αθήνα τον Οκτώβρη.


Η Συμφωνία αυτή θα τροφοδοτήσει προσαρμογές σε όλες τις πτυχές της εξωτερικής πολιτικής, θα συμπαρασύρει τις Ένοπλες Δυνάμεις σε μεγαλύτερη πρόσδεση στις αμερικανοΝΑΤΟικές αποστολές κι αυτό φαίνεται ήδη από την κατ’ αρχήν συμφωνία της κυβέρνησης της ΝΔ για την αποστολή πολεμικού πλοίου ή αεροσκάφους στην πολυεθνική δύναμη που συγκροτούν οι ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο κατά του Ιράν και τη συμμόρφωση με τις αμερικανικές συστάσεις στη διαχείριση του προβλήματος με το ιρανικό δεξαμενόπλοιο.


Ο κορμός της συμφωνίας είναι η βάση της Σούδας, η οποία έχει εκπληρώσει πολύ σημαντικό επιχειρησιακό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους κατά της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας.


Η αεροπορική βάση της Σούδας αποτελεί τον πυρήνα της αμερικανικής παρουσίας και διέπεται από ειδικό καθεστώς, που έχει ενισχυθεί μέσω τεχνικών συμφωνιών και απορρήτων μνημονίων συνεργασίας. Στηρίζει τον εφοδιασμό και τις λειτουργίες των πτήσεων των αμερικανικών αεροσκαφών σε σύνδεση με τα αεροπλανοφόρα και τον στόλο που κινείται στη Μεσόγειο.


Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την προβλήτα στο Μαράθι και τις συνολικές εγκαταστάσεις στον κόλπο της Σούδας, το Κρηπίδωμα Κ-14, που έχει την ικανότητα υποδοχής αμερικανικών αεροπλανοφόρων, διαθέτει αποθήκη πυρομαχικών του ΝΑΤΟ και αγωγό καυσίμων που τροφοδοτεί την αεροπορική βάση της Σούδας, επισκευαστικές μονάδες κ.ά.


Η βάση της Σούδας διαθέτει υψηλού επιπέδου σύστημα τηλεπικοινωνιών και δίκτυα παρακολούθησης των κινήσεων του ρωσικού στόλου και γενικότερα τη στρατιωτική κίνηση στην περιοχή. Διαθέτει «Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής» (ΚΕΝΑΠ) και στην ευρύτερη περιοχή λειτουργεί Πεδίο Βολής για δοκιμές και εκπαίδευση σε πυραύλους, στο οποίο έχουν πρόσβαση ΝΑΤΟικές δυνάμεις.


Στην αεροπορική βάση της Λάρισας σταθμεύουν τα DRONES «MQ-9 Reaper», μεγάλης εμβέλειας.


Η βάση Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας χρησιμοποιείται για τη στάθμευση και εκπαίδευση ελικοπτέρων «Apache» και «Black Hawk».


Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης επιδιώκεται να αξιοποιηθεί για την προσέγγιση αμερικανικών πλοίων και να δημιουργηθούν κατάλληλες υποδομές για τη μεταφορά ΝΑΤΟικών στρατευμάτων προς την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, στο πλαίσιο της περικύκλωσης της Ρωσίας. Ενώ έχει διακινηθεί η πληροφορία για τη δημιουργία μεγάλης εμβέλειας συστήματος παρακολούθησης της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας κ.ά.


Οι ίδιες αυτές, οι πολύ σοβαρές εξελίξεις επιβάλλουν να διαθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις και να απευθυνθούμε πολύμορφα, μαζικά στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στους νέους και τις νέες και να αναδείξουμε αποφασιστικά ότι η «Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» με τις ΗΠΑ είναι πολύ επικίνδυνη για το λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής. Η ανανέωσή της ενισχύει το καθεστώς της εμπλοκής της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Γι’ αυτό και αποκτά ιδιαίτερη σημασία η δημιουργία ισχυρού μαζικού κινήματος και η ανάπτυξη αγώνων για να διεκδικήσουμε:


Όχι στις Βάσεις και τα πυρηνικά
Να μην ανανεωθεί, να καταγγελθεί η ελληνοαμερικανική «Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας».
Να κλείσει η βάση της Σούδας και οι άλλες αμερικανοΝΑΤΟικές στρατιωτικές βάσεις.
Καμία συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό.
Αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.


Ο «Στρατηγικός Διάλογος» εκτός από τις βάσεις περιλαμβάνει το Εμπόριο, την Εκπαίδευση, τον Πολιτισμό κ.ά. και πρέπει να έχουμε κατά νου πως ο Αμερικανός πρέσβης Πάιατ, που περνοδιαβαίνει σε όλη τη χώρα, οι μηχανισμοί της πρεσβείας, η σημερινή κυβέρνηση, όπως έκανε και η προηγούμενη, συνολικά το μπλοκ των ευρωατλαντικών δυνάμεων δουλεύουν συστηματικά για να αμβλυνθούν τα αντιαμερικανικά αισθήματα του λαού και της νεολαίας.


Στην κατεύθυνση αυτή δυναμώνει η προπαγανδιστική προσπάθεια με ημερίδες, ακόμη και τηλεοπτικά σποτ που προβάλλουν τα «οφέλη» και τις «ευκαιρίες» από τη συνεργασία ΗΠΑ – Ελλάδας, η παρέμβαση στο κομμάτι της έρευνας στα Πανεπιστήμια για λογαριασμό του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ κ.ά., στοχεύοντας στις λαϊκές συνειδήσεις και έχουμε υποχρέωση να αντιταχθούμε αποφασιστικά σε αυτές τις προκλήσεις.


Η υπογραφή της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας θα συνοδευτεί από μπαράζ εκβιαστικών διλημμάτων και ένταση της κυβερνητικής προπαγάνδας, θα προβληθούν τα περί «αναγκαιότητας» ενίσχυσης των σχέσεων της χώρας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ως αντιστάθμισμα της επιθετικότητας της Τουρκίας και για την αποφυγή πολέμου.


Στην πράξη έχει αποδειχθεί πως η συμμετοχή της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και οι υψηλού επιπέδου σχέσεις με τις ΗΠΑ δεν αποτελούν παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας. Η αλήθεια είναι πως βάζουν το λαό μας σε μεγάλους κινδύνους. Υπάρχει πλούσια ιστορική πείρα που αποδεικνύει το βρώμικο ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού.
Η Ελλάδα εντάχθηκε ταυτόχρονα με την Τουρκία στο ΝΑΤΟ το 1952. Σε όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν, η επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης όχι μόνο δεν ανακόπηκε, αλλά αντίθετα κλιμακώθηκε κάτω από την «ομπρέλα» του ΝΑΤΟ που δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, αλλά το αντιλαμβάνεται ως ενιαίο επιχειρησιακό χώρο.
Η εγκατάσταση απ’ άκρη σ’ άκρη στη χώρα μας ευρωατλαντικών βάσεων, στρατηγείων και υποδομών έχει αποδειχθεί ότι δεν υπηρετεί την ασφάλεια της χώρας μας, αλλά τις ιμπεριαλιστικές στοχεύσεις και σχεδιασμούς στην περιοχή, βάζοντας το λαό μας στο μάτι του κυκλώνα σε περίπτωση σύγκρουσης. Δεν είναι τυχαίο που ο Πούτιν προειδοποίησε ότι οι ρωσικοί πύραυλοι θα στραφούν κατά χωρών που φιλοξενούν αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις.
ΗΠΑ, ΝΑΤΟ έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι φέρνουν τεράστιες ευθύνες για τη στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα, για το πραξικόπημα στην Κύπρο το 1974 και την τουρκική εισβολή, για τη διαιώνιση της κατοχής στο νησί, αλλά και για τα νέα διχοτομικά σχέδια που προωθούν στο όνομα της δήθεν επίλυσης του Κυπριακού, με οδυνηρές συνέπειες για τον κυπριακό λαό. Το διχοτομικό «σχέδιο Ανάν», που απέρριψε ο κυπριακός λαός το 2004, προωθήθηκε με ευθύνη της ΕΕ.
ΗΠΑ και ΝΑΤΟ έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι αποτελούν μηχανισμούς καταστολής και επιβολής των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων με στρατιωτικές επεμβάσεις, όπως στην Κορέα και την Ινδοκίνα, συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με δεκάδες πολεμικές εστίες – Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία, χώρες της Αφρικής, Ουκρανία κ.α.
Την ώρα που στη χώρα μας η αντιλαϊκή πολιτική καταδικάζει το λαό μας στην ανεργία και στη φτώχεια, χρυσοπληρώνουμε τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και η Ελλάδα έρχεται στη 2η θέση των στρατιωτικών δαπανών, μετά τις ΗΠΑ, ξοδεύοντας το 2,4% του ΑΕΠ της, δηλαδή 4,36 δισ. ευρώ το χρόνο.
Στην πράξη καταρρίπτονται τα προσχήματα όλων των κυβερνήσεων σχετικά με «ανταλλάγματα» και αντισταθμιστικά οφέλη από την ύπαρξη των ευρωατλαντικών βάσεων και στρατηγείων. Η αγορά οπλικών συστημάτων και η παραχώρηση εξοπλισμού από τα αμερικανικά «πλεονάσματα», που σε πολλές περιπτώσεις ήταν παρωχημένος, δεν οδήγησαν π.χ. σε εξοπλιστική ισορροπία με την Τουρκία. Αντίθετα, αυτό λειτούργησε ως στοιχείο του φαύλου κύκλου, του κυνηγητού των εξοπλισμών, που έχει πληρώσει και πληρώνει ακριβά ο λαός.
Οι «τοπικές οικονομίες» όχι μόνο δεν ενισχύθηκαν, όπως ισχυρίζονται απολογητές του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού (δήμαρχοι, περιφερειάρχες κ.ά.), ιδιαίτερα σε περιοχές που είναι εγκατεστημένες στρατιωτικές βάσεις, αλλά μπήκαν ακόμα βαθύτερα στη δίνη περισσότερων απειλών.


Αγαπητοί συναγωνιστές, αγαπητοί φίλοι,


Το εργατικό – λαϊκό κίνημα είναι ανάγκη να τεθεί σε συναγερμό, να κινητοποιηθεί ενάντια στην ελληνοαμερικανική συμφωνία που γεννά νέους τεράστιους κινδύνους για το λαό μας, αλλά και για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής. Να φτάσει παντού η ενημέρωση για το περιεχόμενο της συμφωνίας.


Στη σημερινή μας σύσκεψη να καταλήξουμε σε ένα πλαίσιο πρωτοβουλιών για το επόμενο διάστημα, που θα κλιμακώνεται ενόψει της επίσκεψης του Αμερικανού ΥΠΕΞ, Πομπέο, στην Αθήνα.


Προχωράμε σε καμπάνια συλλογής υπογραφών ενάντια στην ελληνοαμερικανική συμφωνία. Να φτάσει το κείμενο των υπογραφών, σε χώρους δουλειάς, σε σχολεία, σε αμφιθέατρα, λαϊκές γειτονιές, με κινητοποίηση των φορέων του λαϊκού κινήματος. Η συλλογή υπογραφών θα γίνεται τόσο χειρόγραφα, όσο και ηλεκτρονικά με ευθύνη κάθε φορέα, αλλά και μεμονωμένου ατόμου που στηρίζει την προσπάθεια αυτή.


Οργανώνουμε μεγάλη συγκέντρωση ενάντια στη συμφωνία, στο Πάρκο Ελευθερίας, την Τετάρτη 2 του Οκτώβρη, στις 7 μ.μ. και πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία. Βγάζουμε ανακοίνωση και αφίσα για πλατιά διαφώτιση και προπαγάνδα.


Προχωράμε σε συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα, ενάντια στην ελληνοαμερικανική συμφωνία από συνδικάτα και μαζικούς φορείς του λαϊκού κινήματος. Από αυτό το βήμα κάνουμε μια πρόταση που θεωρούμε ότι καλύπτει ένα ευρύ φάσμα του κινήματος. Φυσικά, κάθε συμβολή από σωματείο, μαζικό φορέα, καλλιτέχνη κλπ., θα αξιοποιηθεί, τη θέλουμε, επιζητούμε τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή και κινητοποίηση.


Με ευθύνη της Επιτροπής και πάνω στο πλαίσιο που προτείνεται και έχει αποτυπωθεί στην πρόσκληση και στη σημερινή εισήγηση και στη συζήτηση που θα ακολουθήσει και θα καταλήξουμε, να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν αγωνιστικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες».

https://eedye.gr/local_committees/κλιμάκωση-της-αντιιμπεριαλιστικής-π/

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ !!

Ο λαός μας και οι λαοί της περιοχής επιβάλλεται να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα, δυναμώνοντας την πάλη τους κατά των αστικών τάξεων, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και ενώσεων.

ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ
Τα αντιλαϊκά παζάρια φουντώνουν όλο και πιο απειλητικά

Ενδεικτική η νέα συνάντηση που είχαν χτες οι ΥΠΕΞ Ελλάδας - Τουρκίας, μια μέρα μετά τη Σύνοδο Ελλάδας - Ισραήλ - Κύπρου, με τη συμμετοχή του Αμερικανού ΥΠΕΞ

Τη συνάντηση Τσαβούσογλου - Κατρούγκαλου απασχόλησαν Ελληνοτουρκικά, Κυπριακό, σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας

Μια μόλις μέρα μετά την 6η τριμερή Σύνοδο Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, με τη συμμετοχή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, οι ΥΠΕΞ Τουρκίας και Ελλάδας συναντήθηκαν χτες - για τρίτη φορά το τελευταίο 10ήμερο - επιβεβαιώνοντας ότι «φουντώνει» το ιμπεριαλιστικό παζάρι στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο με σφραγίδα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.

Μεβλούτ Τσαβούσογλου και Γιώργος Κατρούγκαλοςτέθηκαν χτες επικεφαλής διευρυμένων συνομιλιών των δύο ΥΠΕΞ, στην Αττάλεια της νοτιοανατολικής Τουρκίας, αναγνωρίζοντας μεν τις διμερείς διαφωνίες που παραμένουν σε κρίσιμα ζητήματα, αλλά και την ετοιμότητα να προχωρήσει το αλισβερίσι για όλα ανεξαιρέτως τα θέματα.

«Οι δυο χώρες μπορούν να δώσουν ένα παράδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης με σεβασμό των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Θελήσαμε να προχωρήσουμε τη θετική ατζέντα», τόνισε ο Γ. Κατρούγκαλος, μιλώντας για τη «δυνατότητα συνύπαρξης προς όφελος των λαών μας» αλλά και περιγράφοντας ως βασικό στόχο την «αποκλιμάκωση της έντασης στην περιοχή μας».

Σε αυτήν τη βάση, ο Ελληνας ΥΠΕΞ επανέλαβε ότι «εμείς θεωρούμε ότι σε όλα τα θέματα που την αφορούν, η Τουρκία έχει δικαιώματα» και ότι «είναι προφανές ότι στην Ανατολική Μεσόγειο και η Τουρκία έχει δικαιώματα που της αναγνωρίζει το Δίκαιο της Θάλασσας, που εμείς κατεξοχήν θέλουμε να ισχύει και να διέπει τις μεταξύ μας διαφορές». Μεταξύ άλλων υπογράμμισε και ότι «είμαστε ανοιχτοί στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, γιατί είναι προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του τουρκικού λαού και της Ελλάδας να έχει μία φιλική ευρωπαϊκή Τουρκία στα ανατολικά μας σύνορα».

Αλλά και ο Μ. Τσαβούσογλου είπε ότι υπάρχουν «πολύ σοβαρά θέματα που πρέπει να επιλυθούν με ειρηνικό τρόπο από τις δύο χώρες», χαρακτηρίζοντας την Ελλάδα «ένα σημαντικό γείτονα για εμάς... είμαστε δύο χώρες που ζούμε δίπλα - δίπλα» και ζητώντας «ειλικρινή βούληση» που πρέπει «να τη συνεχίσουμε». Σε αυτό το πλαίσιο, ξεκαθάρισε κι αυτός ότι «η Τουρκία είναι έτοιμη για κάθε συνεργασία στη Μεσόγειο, στα θέματα Ενέργειας και οικονομίας. Δεν έχουμε δισταγμούς επ' αυτού, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και με τρόπο που θα διασφαλίζονται τα δικαιώματα όλων αλλά και προς όφελος όλων, είμαστε έτοιμοι για κάθε μορφής συνεργασία», ενώ με έμφαση πρόσθεσε πως «κάθε ενεργειακό σχέδιο στην Ανατολική Μεσόγειο που αποκλείει την Τουρκία δεν είναι ρεαλιστικό». Μεταξύ άλλων, συνέστησε «να ξεπεράσουμε μαζί τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και να αξιοποιήσουμε μαζί τις ευκαιρίες στην περιοχή».

Προμήνυμα οξύτερων παζαριών αποτελούν και οι δηλώσεις τους για το Κυπριακό, για το οποίο ανακοινώθηκε ότι θα συζητήσουν ξανά στις 12 Απρίλη. 

Οπως εξήγησε ο Γ. Κατρούγκαλος, «συμφωνήσαμε να ξεκινήσουμε βήμα βήμα, να ακούσουμε τις ιδέες που υπάρχουν για το ποιος θα μπορούσε να ήταν ο μηχανισμός την επόμενη μέρα - αν υποθέσουμε ότι όλα τα άλλα εσωτερικά θέματα έχουν επιλυθεί - που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον μηχανισμό εγγυήσεων». 

Με τη σειρά του, ο Μ. Τσαβούσογλου επέμεινε ότι το σημερινό σύστημα εγγυήσεων δεν είναι αναχρονιστικό, με το επιχείρημα ωστόσο ότι οι εγγυήσεις της Τουρκίας είναι πιο αναγκαίες από κάθε άλλη φορά, γιατί πρόσφατα ξεκίνησαν «μονομερείς δραστηριότητες γεώτρησης».

Το αμέσως επόμενο διάστημα θα εξεταστεί ξανά και η πορεία υλοποίησης των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), με συναντήσεις σε τεχνικό επίπεδο «για τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο», αλλά και νέες συναντήσεις των υπουργών Αμυνας, αφού όπως ανέφερε ο Τούρκος ΥΠΕΞ, «όταν θα έχει ωριμάσει μια βάση συνομιλιών, θα μπει σε λειτουργία και η πλατφόρμα για την επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο».

Να σημειωθεί ότι σε ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ αναφέρεται ότι στη συνάντηση συζητήθηκαν θέματα των διμερών σχέσεων, ειδικά το θέμα «της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα», «με ειλικρινή και τίμιο τρόπο».

Με σφραγίδα ΗΠΑ

Τα παραπάνω βεβαιώνουν νέα κλιμάκωση του παζαριού σε Ελληνοτουρκικά, Αιγαίο, Κυπριακό, στο πλαίσιο ευρύτερων, αμερικανοΝΑΤΟικής έμπνευσης διευθετήσεων που προωθούνται σε όλη την περιοχή (κατά το πρότυπο της συμφωνίας των Πρεσπών), όπως επιβεβαίωσε και η προχτεσινή «3+1» Σύνοδος Ελλάδας - Ισραήλ - Κύπρου που έγινε με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, τις οποίες εκπροσώπησε ο ΥΠΕΞ, Μ. Πομπέο.

Το Τελικό Ανακοινωθέν αναφέρει ότι οι πλευρές συμφώνησαν «να υποστηρίξουν την ενεργειακή ανεξαρτησία και ασφάλεια και να αντισταθούν σε κακόβουλες επιρροές στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή», ενώ στις δηλώσεις του ο Πομπέο ξεκαθάρισε ότι οι ΗΠΑ αναβαθμίζουν την παρουσία τους στην περιοχή μας, ακριβώς επειδή αυτή αποκτά κρίσιμο ρόλο στην αναμέτρησή τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. 

Ανοικτά συνέδεσε τη Σύνοδο «3+1» με «τις προσπάθειές μας να αντιμετωπίσουμε το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα». 

Μίλησε για «τεράστιο όφελος» που διασφαλίζουν οι ΗΠΑ και από την ανάπτυξη νέων υποδομών για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, χαρακτηρίζοντας τη συνάντηση «απίστευτα έγκαιρη» και προσθέτοντας: «Αναθεωρητικές δυνάμεις όπως το Ιράν και η Ρωσία και η Κίνα προσπαθούν να αποκτήσουν κρίσιμες βάσεις σε Ανατολή και Δύση και εμείς θεωρούμε τις ΗΠΑ (μαζί) με το Ισραήλ και την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα ως σπουδαίους, κρίσιμους συμμάχους για την ασφάλεια και την ευημερία».

ΝΔ
«Σφάζονται» με τον ΣΥΡΙΖΑ... στην ποδιά των ΗΠΑ
Η στρατηγική σύμπλευση των ντόπιων αστικών πολιτικών δυνάμεων και η κοινή τους θέρμη να πρωταγωνιστήσουν στην προώθηση των επικίνδυνων αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών σε Ανατολική Μεσόγειο και Βαλκάνια, για λογαριασμό της αστικής τάξης, φάνηκαν ανάγλυφα στην επίσκεψη που πραγματοποίησε τις προηγούμενες μέρες στην Ουάσιγκτον ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ, Γ. Κουμουτσάκος.

Ο Γ. Κουμουτσάκος είχε σειρά επαφών με υψηλόβαθμα στελέχη των ΗΠΑ, όπως τους Φ. Ρίκερ (υπηρεσιακός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιος για ευρωπαϊκές υποθέσεις), Μ. Πάλμερ (βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές και ευρασιατικές σχέσεις), Γ. Κιμ (επικεφαλής της διεύθυνσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη) και Μ. Κάρπεντερ (στέλεχος στο «Penn Biden Center»).

Σύμφωνα με πληροφορίες, στις συναντήσεις αυτές ο Γ. Κουμουτσάκος σημείωσε ότι «η Ελλάδα αποτελεί μια κομβικής σημασίας χώρα για τις ΗΠΑ, που διαθέτει αυξημένη γεωστρατηγική και γεωπολιτική αξία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου», ενώ εστίασε στις «θετικές ενεργειακές εξελίξεις» στην Ανατολική Μεσόγειο και ανέδειξε τη «συνέχεια και συνέπεια» που χαρακτηρίζει την ελληνική εξωτερική πολιτική στο θέμα της τριμερούς συνεργασίας με Κύπρο και Ισραήλ. 

Σ' αυτά αντιπαρέβαλε την Τουρκία, την οποία χαρακτήρισε «παράγοντα αστάθειας», υποστηρίζοντας - σύμφωνα με τις ίδιες πηγές - προς την αμερικανική πλευρά ότι η Αγκυρα έχει αποκλειστεί μόνη της από τις ενεργειακές εξελίξεις, καθώς δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, ούτε το δικαίωμα της Κύπρου να οριοθετεί και να αξιοποιεί θαλάσσιες ζώνες.

Φέρεται δε να διαμήνυσε στους Αμερικανούς πως «παρότι υπάρχει ταύτιση απόψεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ» για τη σημασία του να παραμείνει γεωστρατηγικά αγκυροβολημένη η Τουρκία στο «σύστημα ασφαλείας της Δύσης», πρόκειται για «δύσκολο εγχείρημα», καθώς όλα τα μέτωπα της Αγκυρας με τον δυτικό κόσμο είναι «ανοιχτά και προβληματικά».

Παράλληλα, σε μια πλειοδοσία με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι πιο «ανοιχτός» σε τέτοιες σχέσεις, το στέλεχος της ΝΔ κατέθεσε πρόταση στον Μ. Πάλμερ για ετήσια Σύνοδο Κορυφής Ελλάδας - ΗΠΑ (μεταξύ του Αμερικανού Προέδρου και του Ελληνα πρωθυπουργού), ως ...ρελάνς στον Στρατηγικό Διάλογο που εγκαινίασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μ' αυτήν του Τραμπ.


ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Οι λαοί να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την τριμερή συνάντηση Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ:

«Η πολυδιαφημισμένη συνάντηση των κυβερνήσεων του Ισραήλ, της Ελλάδας, της Κύπρου, με τη συμμετοχή και κάτω από την "ομπρέλα" του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μ. Πομπέο, για τον ενεργειακό αγωγό "East Med" και την "ασφάλεια", είναι σε αντίθεση με τα συμφέροντα των λαών και τις ανάγκες τους.

Υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, των μονοπωλιακών ομίλων που εκπροσωπούν οι κυβερνήσεις αυτών των κρατών και τα στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Αυτό ισχύει τόσο για τα κοιτάσματα στην περιοχή, όσο και τους σχετικούς αγωγούς, όπως ο "East Med", πολύ περισσότερο που γύρω από αυτά εκδηλώνονται έντονες αντιθέσεις και ανταγωνισμοί, συνυπάρχουν οι απειλές της τουρκικής ηγεσίας και αυξάνονται οι κίνδυνοι για τους λαούς.

Αλλωστε, έχει αποδειχθεί ότι οι ενεργειακοί ανταγωνισμοί οδήγησαν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, όπως αυτοί στη Συρία, στο Ιράκ και τη Λιβύη.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζεται στενά με το Ισραήλ, που δολοφονεί τον Παλαιστινιακό λαό. Πρωταγωνιστεί στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, ως σημαιοφόρος των αμερικανοΝΑΤΟικών συμφερόντων και των επιδιώξεων της ΕΕ.

"Πουλάει" παραμύθια καλλιεργώντας ψεύτικες προσδοκίες για να παραπλανήσει το λαό και επιδίδεται σε μια άθλια προσπάθεια εξωραϊσμού των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ και ενώ έχει αποδειχθεί ότι είναι παράγοντες ανασφάλειας και κινδύνων για τους λαούς της περιοχής.

Στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως και σε άλλες περιοχές, τη σφραγίδα τη βάζει ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός και οι κινήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για να περιορίσουν την επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας.

Ηδη έχει γεμίσει η Ελλάδα ΝΑΤΟικές στρατιωτικές βάσεις, προωθείται διχοτομικό σχέδιο και ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου, ενώ στο όνομα του "έντιμου συμβιβασμού", που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν μπει οι βάσεις για τη συνεκμετάλλευση της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου, σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.Ο λαός μας και οι λαοί της περιοχής επιβάλλεται να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα και να δυναμώσουν την πάλη τους κατά των αστικών τάξεων, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και ενώσεων».


«ΠΡΑΤΤΩ»

Αφήνει αιχμές για «διευθετήσεις» με τη μειονότητα

Υπονοούμενα για δρομολογημένες «διευθετήσεις» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την Τουρκία αφήνει σε χτεσινή ανακοίνωσή της η Κίνηση «Πράττω» του πρώην υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά, με αφορμή την απαίτηση, όπως ισχυρίζεται, του Μαξίμου να παραιτηθούν από δημόσιες θέσεις τρία μέλη της. 

Η κίνηση υποστηρίζει ότι «η θρυαλλίδα του προβλήματος που πρόκυψε στις σχέσεις μας αφορά την πολιτική της Κυβέρνησης και της αριστεράς τους τελευταίους μήνες στη Θράκη», ότι το «Πράττω» υποστηρίζει «να υπερασπιζόμαστε τις μειονότητες μέσα στη μειονότητα. 

Είναι θεμελιακό σε μια δημοκρατική πολιτεία το δικαίωμα των Ελλήνων Πομάκων, Ρομά και Αλεβιτών να μην υποτάσσονται στο τουρκικό προξενείο, στις προσπάθειές του να τους ποδηγετήσει με την παραδοσιακή συμβολή ορισμένων ελληνικών δυνάμεων». 

Σημειώνει ακόμη ότι το «Πράττω» θα υπερασπιστεί «το δικαίωμα των Πομάκων να μην υποχρεώνονται να μαθαίνουν μια ξένη για αυτούς γλώσσα, τα Τούρκικα. Θα αντιπαλέψουμε κάθε προσπάθεια να παραδοθούν οι Ελληνες μουσουλμάνοι στα χέρια τρίτων».

Ριζοσπάστης 

ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ -ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ?!!

Όπως ανακοινώθηκε, στις 5 - 6 Φλεβάρη ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, θα επισκεφτεί την Τουρκία και θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο Ερντογάν. 

Κατά τα καθιερωμένα, στις συναντήσεις αυτές συζητιούνται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, οι κοινές ΝΑΤΟικές υποχρεώσεις, οι διαδικασίες ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, το προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα, οι ενεργειακές εξελίξεις στην περιοχή, η ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων κ.ά.

Υπάρχει προηγούμενο. 

Η επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, το Δεκέμβρη του 2017, διαφημίστηκε πολύ, η εφημερίδα «Αυγή» φιλοξένησε τίτλους για «καθαρές κουβέντες με στόχο τη συνεννόηση» και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσαν για «νέο ξεκίνημα στις σχέσεις των δύο χωρών» ή «ιστορική επίσκεψη», αλλά η πραγματικότητα διέψευσε παταγωδώς την κυβερνητική προπαγάνδα για άλλη μια φορά.

Ο Ερντογάν επανέφερε τη θέση για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης (1923), η οποία αποτελεί τη βάση του καθορισμού των συνόρων ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και στην ευρύτερη περιοχή. Υπερασπίστηκε τη στρατηγική των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο και την κατοχή της Κύπρου, αναβαθμίζοντας συνολικά τις διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε συνάντηση Τσίπρα - Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της 73ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, και η εφημερίδα «Αυγή» ανακάλυψε (και πάλι) «βήμα για νέα προσέγγιση στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας».

Το ίδιο σενάριο επαναλαμβάνεται σε κάθε συνάντηση Τσίπρα - Ερντογάν ή των υπουργών Εξωτερικών, και ο κυβερνητικός μηχανισμός παίζει «το βιολί του». 

Κρύβει την αλήθεια, όπως έκαναν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιώντας τις ίδιες αμετροέπειες περί διπλωματικής ικανότητας, τις «κουμπαριές» και τις «ζεμπεκιές» ως μέσα επίλυσης σοβαρών προβλημάτων, σκεπάζοντας όλοι μαζί τις βαθύτερες αιτίες των εντάσεων. Επιδιώκοντας να εξαφανίσουν τις στοχεύσεις και τις ευθύνες των αστικών τάξεων, το ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Επικίνδυνες εξελίξεις

Οι τουρκικές παραβιάσεις συνοριακών γραμμών και οι εντάσεις που προκαλούνται δεν είναι περιστασιακές. Είναι αποτέλεσμα σχεδιασμού, έχουν συνέχεια και κλιμάκωση, λειτουργούν σωρευτικά και αποτελούν εφαλτήριο για νέες κρίσεις.

Διατηρούνται στη μνήμη:

• Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.
• Οι κρίσεις του 1976 και του 1987 που προκλήθηκαν από τις έρευνες των τουρκικών πλοίων «Χόρα» και «Σισμίκ» (αντίστοιχα), για κοιτάσματα πετρελαίου, σε θαλάσσιες περιοχές που οι ελληνικές κυβερνήσεις θεωρούν ως μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
• Η κρίση των Ιμίων το Γενάρη του 1996, που έφερε τις δύο χώρες στα πρόθυρα γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης, τότε που ο πρωθυπουργός Σημίτης είπε το περιβόητο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», οι οποίες ανέλαβαν διαμεσολαβητικό ρόλο που οδήγησε ευθύς αμέσως στις απαράδεκτες συμφωνίες της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ με την τουρκική κυβέρνηση. Τόσο κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη το 1997, μιλώντας για «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», όσο και στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στο Ελσίνκι, το 1999, για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας».

Πρόκειται για σημαντική πείρα που συνδέεται με τις σημερινές εξελίξεις και την επόμενη μέρα, πολύ περισσότερο που η αμερικανοΝΑΤΟική παρέμβαση έχει στόχο έναν νέο συμβιβασμό για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και των κυπριακών θαλάσσιων ζωνών.

Οι μύθοι που καλλιεργούν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα παπαγαλάκια του για τη συμφωνία των Πρεσπών και οι πανηγυρισμοί περί «ειρήνης και σταθερότητας στα Βαλκάνια» μετά την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ καταρρίπτονται από την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή, τα παζάρια για την αλλαγή των συνόρων, την όξυνση των ανταγωνισμών με πρωταγωνιστές ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ρωσία και Κίνα.

 Διαψεύδονται από την πορεία των σχέσεων Ελλάδας - Τουρκίας, οι οποίες είναι μέλη του ΝΑΤΟ από το 1952 και επιπλέον συνεργάζονται για την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην ΕΕ, έχουν συνάψει πολλές οικονομικές συμφωνίες προς όφελος των καπιταλιστών των δύο πλευρών, αλλά οι εντάσεις διαιωνίζονται.

• Παραμένει το casus belli (αιτία πολέμου) σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρικά ύδατα) από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982.
• Χιλιάδες τουρκικές παραβιάσεις σημειώνονται για πολλά χρόνια μέχρι σήμερα.

Το 2017: 3.317 τουρκικές παραβιάσεις εθνικού εναέριου χώρου, 1.103 παραβιάσεις κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, 257 οπλισμένοι σχηματισμοί, 176 εμπλοκές, 39 υπερπτήσεις σε ελληνικό έδαφος. 1.998 παραβιάσεις εθνικών χωρικών υδάτων.

Το 2018: 3.705 παραβιάσεις εθνικού εναέριου χώρου, 1.401 παραβιάσεις κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, 196 οπλισμένοι σχηματισμοί, 128 εμπλοκές, 47 υπερπτήσεις σε ελληνικό έδαφος. 1.479 παραβιάσεις εθνικών χωρικών υδάτων.

Το ποιοτικό στοιχείο είναι η συνεχής, διαχρονική αμφισβήτηση και παραβίαση των συνόρων και οι εντάσεις που αυτές προκαλούν ανάλογα με τη χρονική συγκυρία, τον επιχειρησιακό σχεδιασμό, το χαρακτήρα του περιστατικού και των κινήσεων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, το επίπεδο επικινδυνότητας κάθε εμπλοκής, τον κίνδυνο ατυχήματος κ.ά.

• Προειδοποιούν οι κινήσεις της τουρκικής ακταιωρού που στις 17 Γενάρη 2018 ήρθε σε επαφή με την κανονιοφόρο «Νικηφόρος», ο εμβολισμός του ελληνικού περιπολικού ανοικτής θαλάσσης «Γαύδος» από την τουρκική ακταιωρό «UMUT» κοντά στα Ιμια στις 13 Φλεβάρη 2018.
• Προειδοποιούν οι δεκάδες τουρκικές NAVTEX ή NOTAM με τις οποίες ανακοινώνεται η δέσμευση εναέριου ή θαλάσσιου χώρου της Ελλάδας ή της Κύπρου για στρατιωτικές ασκήσεις, έρευνες και γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες. Οι κινήσεις αυτές έχουν αναβαθμιστεί το τελευταίο διάστημα, όπως δείχνει το πέρα - δώθε του ερευνητικού πλοίου «Μπαρμπαρός» και του γεωτρύπανου «Πορθητής» κι αυτό μπορεί να αποτελέσει πηγή εντάσεων που ξεπερνούν τα καθιερωμένα. Η κατάσταση περιπλέκεται με τη συμφωνία που έχει συνάψει η τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου (TPΑΟ) με τις αρχές του κατοχικού μέρους της Κύπρου (ψευδοκράτος) για τη διεξαγωγή σχετικών ερευνών.
• Σε αυτά προστίθενται οι δηλώσεις Ερντογάν, στελεχών της κυβέρνησης και της αστικής αντιπολίτευσης για τη «γαλάζια πατρίδα» (Αιγαίο - Ανατ. Μεσόγειος), τις απειλές χρησιμοποίησης στρατιωτικών δυνάμεων, οι παρεμβάσεις στη Θράκη.

Παράλληλα με αυτά τα γεγονότα σημειώνονται επεμβάσεις του τουρκικού κράτους στην ευρύτερη περιοχή.

• Η Τουρκία διατηρεί στρατιωτικές βάσεις στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου με αδιευκρίνιστο αριθμό τεθωρακισμένων και πολεμικών αεροσκαφών και πάνω από 30 χιλιάδες στρατιώτες.
• Επιτέθηκε στη βορειοδυτική Συρία με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις «Ασπίδα του Ευφράτη» (Αύγουστος 2016) και «Κλάδος ελιάς» (Γενάρης 2018), διατηρεί υπό κατοχή περισσότερα από 14 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα συριακού εδάφους σε συνεργασία με τμήματα της φιλοτουρκικής συριακής αντιπολίτευσης και σήμερα ετοιμάζει νέα στρατιωτική επέμβαση στο Μανμπίτζ απειλώντας τον κουρδικό πληθυσμό.
• Διατηρεί 15 στρατόπεδα του τουρκικού στρατού στο Βόρειο Ιράκ, που επιχειρεί εντός της χώρας και αξιοποιεί συμφωνίες με το κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα του Μπαρζανί, κατά του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK), έχει στρατιωτικές βάσεις στη Σομαλία κοντά στον στρατηγικής σημασίας Κόλπο του Αντεν και τα Στενά Bab al Mandab (Ερυθρά Θάλασσα - Ινδικός Ωκεανός). Εχει βάσεις στο Κατάρ με 5 χιλιάδες στρατιώτες και εγκαταστάσεις για πολεμικά πλοία και αεροσκάφη κ.ά. Προσβλέπει σε βάση στο Σουδάν. Η τουρκική παρουσία στα Βαλκάνια αναβαθμίζεται, οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά, στην Αλβανία, στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη κ.α.

Ο στόχος για τη μετατροπή της Τουρκίας σε ενεργειακό κόμβο προωθείται τόσο σε συνεργασία με την ΕΕ για τη μεταφορά αζέρικου φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω του «Διαδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου» (TAP) όσο και με τη Ρωσία με τον αγωγό «Turkish Stream». 

Ενισχύεται η οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία, ολοκληρώθηκε το κτίσιμο του τουρκικού πυρηνικού σταθμού Ακουγιου και συνάμα, μέσα από αντιθέσεις, παρεμβαίνουν από κοινού στις εξελίξεις στη Συρία. Ταυτόχρονα έχει συμφωνηθεί η αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος «S-400» που έχει προκαλέσει την αντίδραση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, με τις οποίες η Τουρκία διαπραγματεύεται την αγορά των σύγχρονων αεροσκαφών «F-35» και στο παζάρι έχει μπει η απόκτηση του αμερικανικού πυραυλικού συστήματος «Patriot».

Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις είναι παραδοσιακές και έχουν χρησιμοποιηθεί ως αιχμή κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Αλλά τα τελευταία χρόνια, οξύνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις, η στήριξη των ΗΠΑ στους Κούρδους της Συρίας και ο εξοπλισμός των «Μονάδων Υπεράσπισης του Λαού» (YPG) έχουν οδηγήσει σε αντιπαραθέσεις.

Η πρόσφατη έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών (Αύγουστος 2018) για την Τουρκία δίνει το στίγμα και αναφέρει σχετικά:

«Η Τουρκία αποτελεί πολύ σημαντικό εταίρο στην ανάπτυξη σταθερότητας στη Μέση Ανατολή, στην επέκταση της επιρροής του ΝΑΤΟ και την αντιμετώπιση των προσπαθειών της Ρωσίας και του Ιράν να διαταράξουν την παγκόσμια τάξη. Επιπλέον, η Τουρκία αποτελεί ζωτικής σημασίας εταίρο στην επίτευξη σταθερότητας και ασφάλειας στη Μέση Ανατολή. Στο πλαίσιο αυτό οι προσπάθειες θα επικεντρωθούν στην αύξηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Τουρκίας, στη συνεισφορά της, στη συνεργασία και διαλειτουργικότητα - ως εταίρος στο ΝΑΤΟ και σε διμερές επίπεδο (...) Εχοντας τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ και γεωγραφική θέση στη νοτιοανατολική πλευρά της συμμαχίας, η Τουρκία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην περιφερειακή ασφάλεια, ιδίως στο Αφγανιστάν. Η Τουρκία μπορεί να διαδραματίσει θετικό ρόλο στις εταιρικές σχέσεις με μέλη και μη μέλη του ΝΑΤΟ σε κρίσιμους τομείς όπως η αποτροπή της ρωσικής κακής επιρροής, οι διαλειτουργικές άμυνες, η διατήρηση της ισορροπίας εξουσίας στη Μαύρη Θάλασσα και σε άλλες πολυμερείς ειρηνευτικές και διεθνείς ανθρωπιστικές επιχειρήσεις σε τομείς μεγάλης σημασίας για τα συμφέροντα των ΗΠΑ»!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΝΑΤΟικότερη του ΝΑΤΟ

Η Τουρκία παραμένει «ο ισχυρός εταίρος στην περιοχή» και η Ελλάδα «ηγετική δύναμη στα Βαλκάνια». Ετσι μοιράζονται οι ρόλοι των δύο χωρών στις εκθέσεις του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών. Ετσι, γίνεται το «παιχνίδι» ανάμεσα στους δύο ΝΑΤΟικούς συμμάχους και οι λαοί έχουν μπει σε μεγάλες περιπέτειες.

Η ελληνική αστική τάξη έχει τους δικούς της στόχους στο πλαίσιο της «στρατηγικής αναβάθμισης», όπως και η τουρκική. Αυτό υπηρέτησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αυτό υπηρετεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που έχει γίνει Αμερικανότερη των Αμερικανών και ΝΑΤΟικότερη του ΝΑΤΟ, «προτιμώμενος εταίρος», όπως λέει ο Αμερικανός πρέσβης Πάιατ.

Η κυβέρνηση προσδοκά να μεγαλώσει την προίκα της στην υπηρεσία των ΝΑΤΟικών σχεδίων, κι αυτό αποδεικνύεται από πλήθος στοιχείων, μεταξύ των οποίων διακρίνονται οι δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ τον Οκτώβρη του 2017 και η συνάντηση με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ, όπως δήλωσε, αλλά και ο «Στρατηγικός Διάλογος» με τις ΗΠΑ, το Δεκέμβρη του 2018, όπου η κυβέρνηση πραγματικά τα έδωσε όλα!

Τα έργα και οι ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε για 4 χρόνια υπουργό Αμυνας τον πρόεδρο του ακροδεξιού κόμματος ΑΝΕΛ, είναι κριτήριο για κάθε εργαζόμενο, για κάθε άνθρωπο που αισθάνεται αριστερός.

• Προωθεί με φανατισμό τους σχεδιασμούς για την ισχυροποίηση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, με στόχο την αποδυνάμωση της επιρροής της Ρωσίας, κι αυτόν το στόχο υπηρετεί και η συμφωνία των Πρεσπών.
• Αναβαθμίζει την παρουσία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη βάση της Σούδας, που εκπληρώνει πολύ σημαντικό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ενισχύει και επεκτείνει τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις σε όλη τη χώρα στην Ελλάδα.
• Συμμετέχει σε πλήθος ΝΑΤΟικών ασκήσεων και στρατιωτικών αποστολών σε άλλες χώρες, συνεργάζεται στρατιωτικά με το Ισραήλ, που δολοφονεί τον Παλαιστινιακό λαό και απειλεί τους λαούς τις περιοχής. Παίρνει μέρος στη λεγόμενη «εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας», που αποτελεί μέσο επεμβάσεων και πολέμων εναντίον χωρών και λαών της περιοχής, πρωτοστατεί για την ένταξη νέων μελών στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όπως κάνει με τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων.

Στην πράξη η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μπαίνει στο επίκεντρο των οξυμένων ανταγωνισμών στην περιοχή, που περιέχουν και τον ανταγωνισμό με την Τουρκία.

Η κυπριακή κυβέρνηση βαδίζει στα ίδια χνάρια. Υπέγραψε το Νοέμβρη «Δήλωση Προθέσεων» με τις ΗΠΑ στον τομέα της «ασφάλειας». 

Και εν μέσω έντονων παρεμβάσεων των Αμερικανών και της ΕΕ, που έχουν πέσει με τα μούτρα στα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ, διαμορφώνεται το έδαφος για νέες διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό στη βάση της διχοτομικής λύσης δύο «συνιστώντων» κρατών, που θα διαιωνίσει τις συνέπειες της τουρκικής κατοχής.

Για την επιβολή μιας τέτοιας λύσης πρωτοστατεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που διά στόματος Τσίπρα τολμάει να καλεί σε βαθύτερη ευρωατλαντική εμπλοκή, παρουσιάζοντας τη συμφωνία των Πρεσπών ως μοντέλο επίλυσης διαφορών, και ενώ είναι γνωστό ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ (2004) και οι παρεμβάσεις του αμερικανικού παράγοντα συντηρούν την κατοχή και οδήγησαν στο διχοτομικό «σχέδιο Ανάν» το 2004, που απέρριψε ο κυπριακός λαός.

Ορισμένα συμπεράσματα:

Πρώτο, οι παραπάνω εξελίξεις μαρτυρούν ότι στις συνθήκες του καπιταλισμού, μέσα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και με την πολιτική των αστικών κυβερνήσεων βασανίζεται ο λαός μας και οι άλλοι λαοί, διεξάγονται πόλεμοι.

Σήμερα, που το ΝΑΤΟ είναι στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο (επιχείρηση «Sea Guardian») και η ΕΕ επεκτείνει τη δράση της με εργαλεία την «Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας» και τη «Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία» (PESCO), στην οποία συμμετέχει και η Ελλάδα, εντείνονται οι τουρκικές απειλές και η χώρα μας γίνεται στόχος.

Σήμερα πρέπει να υπολογιστεί καλά ότι το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο αλλά το αντιμετωπίζει ως επιχειρησιακό πεδίο για να κινείται απρόσκοπτα, τροφοδοτώντας την τουρκική επιθετικότητα, την οποία δικαιολογούν προκλητικά οι Αμερικανοί, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

Ενώ προωθείται η συνεργασία των κυβερνήσεων της Ελλάδας, του Ισραήλ, της Κύπρου και της Αιγύπτου για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και τον αγωγό «East Med» με την επίβλεψη των ΗΠΑ, την ίδια ώρα ενισχύεται το ενεργειακό σχέδιο της τουρκικής αστικής τάξης στην περιοχή και οξύνονται οι ανταγωνισμοί.

Συνεπώς, ο λαός πρέπει να διακρίνει τους πραγματικούς κινδύνους, που βρίσκονται στην εξουσία του κεφαλαίου, στη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στις συμμαχίες της αστικής τάξης, να ξεπεράσει αναστολές και να μην αποδεχθεί εκβιασμούς. 

Αντίθετα, να πιστέψει στη δύναμή του και με ισχυρό ΚΚΕ, με Κοινωνική Συμμαχία, να αλλάξει το συσχετισμό δυνάμεων και να ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, για να αποδεσμευτεί η χώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ για να προωθηθούν σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με άλλες χώρες και λαούς. 

Αυτός ο δρόμος απαντά σε ερωτήματα και ανησυχίες και προφυλάσσει από την υποταγή που καλλιεργούν τα κόμματα του κεφαλαίου. Αυτός ο δρόμος έχει επιβεβαιωθεί από την ιστορική πείρα, που δείχνει ότι με τη λαϊκή πάλη έχουν ηττηθεί δυνάστες και εκμεταλλευτές των λαών.

Δεύτερο, αποτελεί προσβολή για το λαό μας και τους άλλους λαούς η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να επιβάλουν τη θέση ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι δυνάμεις «ειρήνης και ασφάλειας» στην περιοχή και ενώ είναι γνωστά τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι στην περιοχή των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Τρίτο, είναι ανυπόστατος ο εφησυχασμός που καλλιεργεί η κυβέρνηση και οι προσεγγίσεις που ερμηνεύουν την τουρκική επιθετικότητα ως αποτέλεσμα «νευρικότητας» ή κινήσεων για εσωτερική κατανάλωση. 

Στην πράξη, είναι σε εξέλιξη η προσπάθεια της τουρκικής αστικής τάξης για την προώθηση της δικής της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» στην περιοχή, αξιοποιώντας την οικονομική - στρατιωτική δύναμη της γειτονικής χώρας και τη γεωγραφική της θέση, διεκδικώντας μεγάλο μερίδιο από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής και έλεγχο στρατηγικών σημείων. 

Στο έδαφος αυτό αντιπαρατίθεται με την ελληνική αστική τάξη.

Τέταρτο, τα πανηγύρια για την προώθηση των ελληνοτουρκικών επιχειρηματικών σχεδίων, και μέσω του «Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας» που ξεκίνησε το 2010, είναι στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και των δύο χωρών. 

Από τις σχέσεις αυτές κερδίζουν ισχυροί οικονομικοί όμιλοι και στην πράξη έχει αποδειχθεί πως είναι αβάσιμη η επιχειρηματολογία ότι η οικονομική συνεργασία προς όφελος των μονοπωλίων θα γίνει καταλύτης για να ξεπεραστούν οι αμφισβητήσεις των ελληνικών συνόρων και να διαμορφωθεί ειρηνικό περιβάλλον.

Πέμπτο, το προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα οξύνεται από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τόσο η τουρκική όσο και η ελληνική κυβέρνηση έχουν τις δικές τους ευθύνες για τη συμμετοχή τους στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

 Η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, που υποστηρίζει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έχει οδηγήσει στον εγκλωβισμό μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα, οι οποίοι ζουν σε άθλιες συνθήκες, και στον διπλό εγκλωβισμό στα νησιά.

Συνολικά, το βασικό στοιχείο αυτών των συναντήσεων (όπως αυτής μεταξύ Τσίπρα και Ερντογάν) είναι το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός τους. 

Τα θέματα που τίθενται στο τραπέζι εξετάζονται από τη σκοπιά των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων και των σχεδίων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και δεν έχουν σχέση με τις αγωνίες και τα προβλήματα των λαών.

Ο διεθνισμός είναι όπλο στα χέρια των λαών

Το ΚΚΕ έχει βαθιά συναίσθηση των ευθυνών του και μεγάλη προσφορά στην πάλη για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, στη σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και την καπιταλιστική εκμετάλλευση, κατά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, μάχεται για την κοινή πάλη των λαών και σημαντικό παράδειγμα αποτελεί η συνεργασία του ΚΚΕ με το ΚΚ Τουρκίας, που σε κοινή ανακοίνωση τον Απρίλη του 2018 αναφέρουν μεταξύ άλλων:

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (ΚΚΤ) και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) απευθύνουν θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό στην εργατική τάξη, στους λαούς των δύο χωρών και της περιοχής μας και τους καλούμε να δυναμώσουμε την κοινή πάλη ενάντια στις αστικές κυβερνήσεις και την αντιλαϊκή πολιτική, στο κεφάλαιο και την εξουσία του, να καταδικάσουμε μαζικά τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και να αναπτύξουμε την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για το σοσιαλισμό που είναι το μέλλον των λαών. Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ παλεύουν για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, στηρίζονται στον προλεταριακό διεθνισμό, στη διεθνιστική αλληλεγγύη και με αυτές τις αρχές αντιμετωπίζουν τις σύνθετες εξελίξεις στην περιοχή μας.

Τα Κόμματά μας εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για τις εξελίξεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και εναντιώνονται σε κάθε περίπτωση θερμού επεισοδίου και πολεμικής εμπλοκής. Εκφράζουν την αντίθεσή τους στις παραβιάσεις των συνόρων στο Αιγαίο και την αμφισβήτηση των διεθνών Συνθηκών που έχουν καθορίσει τα σύνορα στην περιοχή.

Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ υποστηρίζουν τη θέση για μη αλλαγή των συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν και παλεύουν για απεμπλοκή των δύο χωρών από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από ΝΑΤΟικές και άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, απαιτούν να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα μεταξύ τους και έχουν συμφέρον να διεκδικήσουν να ζουν ειρηνικά και να παλεύουν για το δικό τους μέλλον, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Η πείρα έχει αποδείξει ότι η συμμετοχή των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ και η επέκταση αυτού του ιμπεριαλιστικού στρατιωτικού κέντρου στην περιοχή στρέφονται κατά των λαών και της ειρήνης, και τα δύο ΚΚ θα συνεχίσουν την πάλη τους για την αποδέσμευση των χωρών μας από το ΝΑΤΟ.

Η ΕΕ είναι διακρατική ένωση του κεφαλαίου και γίνεται συνεχώς πιο επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα. Τα Κόμματά μας τάσσονται κατά της ένταξης νέων χωρών στην ΕΕ, όπως της Τουρκίας, και υποστηρίζουν το δικαίωμα του κάθε λαού να αγωνίζεται για την αποδέσμευση από αυτήν την ιμπεριαλιστική ένωση, στόχο για τον οποίο παλεύει διαχρονικά, με συνέπεια, το ΚΚΕ.

Τα Κόμματά μας απευθύνονται στους λαούς των δύο χωρών, στους λαούς της περιοχής και τους καλούμε να δυναμώσουμε τον αγώνα κατά του εκμεταλλευτικού συστήματος, που γεννάει κρίσεις, ανεργία, φτώχεια, προσφυγιά, μορφωτική - πολιτιστική υποβάθμιση, επεμβάσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους. 

Να ενισχύσουμε τις προσπάθειες για την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, την Κοινωνική Συμμαχία με τα καταπιεζόμενα από τα μονοπώλια λαϊκά στρώματα, να αναπτυχθεί η ταξική πάλη, η πάλη για την εργατική εξουσία, για το σοσιαλισμό, που στις μέρες μας είναι πιο επίκαιρος και αναγκαίος».

Του
Γιώργου ΜΑΡΙΝΟΥ*
*Ο Γιώργος Μαρίνος είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ