Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

12 Φεβρουαρίου, 2019

O ΧΑΡΟΣ ΜΕ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ.. ΜΑΣ ΚΤΥΠΑΝΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ..ΤΩΡΑ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ


  • Προκλητική η απόπειρα της κυβέρνησης να κρύψει τις ανεπάρκειες του δημόσιου συστήματος Υγείας και κυρίως την παντελή έλλειψη Πρόληψης
  • 40 οι νεκροί ασθενείς, οι 20 την τελευταία βδομάδα
  • Για μια ακόμα χρονιά, οι σχετικές οδηγίες του υπουργείου Υγείας δεν συνοδεύονται με τα αντίστοιχα κρατικά μέτρα, με την πανελλαδική ανάπτυξη δημόσιων Κέντρων Υγείας, με πλήρη και επαρκή στελέχωση, με επαρκή αριθμό εμβολίων και διαγνωστικών μέσων, με την ανάπτυξη επαρκούς αριθμού κρεβατιών ΜΕΘ και τη στελέχωσή τους.
  • Καμία έκπτωση, κανένας συμβιβασμός, καμία αναμονή στην οργάνωση της λαϊκής πάλης για την πλήρη κρατική χρηματοδότηση όλων των μέτρων, προκειμένου να αξιοποιηθούν οι επιστήμονες και τα κατάλληλα μέσα προς όφελος της υγείας και της ζωής του λαού.
  • Χωρίς καθυστέρηση να γίνουν άμεσα μαζικές προσλήψεις γιατρών, να στελεχωθούν και να λειτουργήσουν τα κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ, να εφοδιαστούν οι δημόσιες Μονάδες Υγείας με επαρκή αριθμό εμβολίων, κατάλληλων διαγνωστικών μέσων, αντιικών φαρμάκων και να παρέχονται δωρεάν σε όλο τον πληθυσμό χωρίς «πλαφόν» και περικοπές.

11 Φεβρουαρίου, 2019

Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ SS

Τα SS: Μελανές Σελίδες της Ευρωπαϊκής Ιστορίας

Είναι αλήθεια πως δεν γνωρίζουμε τα όρια της θηριωδίας του ανθρώπου, όταν αυτός μαίνεται από αμορφωσιά, εμπάθεια και φόβο. Αποτελεί, όμως, ιστορική νομοτέλεια πως, όταν όλα αυτά συνδυαστούν, μέσα σε δεδομένες οικονομικές συνθήκες όπως της ανεργίας, της φτώχειας και της πείνας, με το πρότυπο «περί ανωτερότητας της φυλής»,  έχουμε εκδήλωση του μίσους μεταμφιεσμένου σε πατριωτικό καθήκον.
Εν ολίγοις, ο άνθρωπος από αδυναμία προξενεί το Κακό και όχι από δύναμη!
Δεν μιλώ για το «κακό» με την θεολογική έννοια, που μπορεί να μην έχει ιδιαίτερο στόχο ή κάποια σοβαρή συνέπεια πέρα από την «αμαρτία». Μιλώ για το δουλεμένο, το προμελετημένο Κακό∙ το σχεδιασμένο τόσο καλά, που ωθεί καθημερινούς ανθρώπους, μπακάληδες, ράφτρες, εργάτες, δασκάλους, τελωνειακούς, τραπεζίτες, δικηγόρους, οι οποίοι ερωτεύονταν, χόρευαν, αστειεύονταν, δειπνούσαν και διοργάνωναν πάρτυ με τσάι στην καθημερινότητά τους, προς την διαστροφική, σαδιστική και ανικανοποίητη εκδίκηση εναντίον των άλλων ∙ των ξένων, των εχθρών της φυλής, και του αίματος. «Το όπιο-γράφει ο Κέσλερ-διοχετεύεται από τους ηγέτες στις μάζες τελείως ασυγκάλυπτα. Τα αρχέτυπα του Αίματος και της Γης του Υπερανθρώπου που σκοτώνει το δράκο, οι θεότητες της Βαλχάλα και οι σατανικές δυνάμεις των Εβραιών συστηματικά επιστρατεύονται για να υπηρετήσουν το έθνος». (Άρθουρ Κέσλερ: Ο Κομμισάριος και ο Γιόγκι. Εκδόσεις Γαλαξίας σελ 144)
Είναι θλιβερό που όλα αυτά θεωρούνται παλιές ιστορίες, κάτι περασμένο που η μνήμη του έχει αρχίσει να διαλύεται και η ανάμνηση και ο πόνος να ξεθωριάζει και να αμβλύνεται. Μα το χειρότερο είναι που υπάρχουν σήμερα ιστορικοί που κοπιάζουν να αποδείξουν, πως τις «ωμότητες» τις πραγματοποίησε μια μικρή μειονότητα ναζιστών, διεστραμμένων ναρκομανών ή σεξουαλικά ανίκανων ανθρώπων, ως απάντηση μίμηση ή κατά περίπτωση σε συμμαχία με τις «Μαρξιστικές ιδεοληψίες του Κρεμλίνου». (Διάβασε: ΄΄Η ξεχασμένη συνενοχή του Μαρξισμού στο Ολοκαύτωμα΄΄ του Κωνσταντίνου Λεντάκη στην athensvoice 1-2-2019)
Το άρθρο αυτό είναι χαρακτηριστικό, καθώς βλέπουμε  να επιχειρείται, στο μέτρο των δυνατοτήτων του Κωνσταντίνου Λεντάκη, η δημιουργική ανασύνθεση των διαφόρων ρευμάτων του αναθεωρητισμού, στη βάση της αποκατάστασης της ενότητας της πολιτισμένης Δύσης και της καταγγελίας του βάρβαρου ανατολίτικου-μπολσεβίκικου Οκτώβρη.
Δεν λέω, είναι σοβαρό ιστορικό αστικό επιχείρημα το «Κορώνα κερδίζω, γράμματα χάνεις», όμως για να σοβαρευτούμε, είναι και μια παρηγορητική χίμαιρα για να εξωραΐσουμε την πρακτική της βιομηχανοποιημένης βίας που παρήγαγε η Γερμανία, το πιο πολιτισμένο και προηγμένο κράτος της Ευρώπης, και ενός οικονομικού συστήματος το οποίο αναζητούσε σκλάβους και πρώτες ύλες.
Μην απατάσθε  αγαπητοί μου!
Γιατί, μπορεί ο φασισμός να υπήρξε το επίκεντρο από όπου ξεκίνησε η επίθεση στην ανθρωπότητα και να ήταν ο κύριος εκφραστής της διατροφικής βίας, δεν ήταν όμως η πρωταρχική αιτία. Παρά τις προσπάθειες που καταβάλουν οι αναθεωρητές ιστορικοί για να αποδείξουν πως η βαρβαρότητα ενδημούσε αποκλειστικά στον εξω-ευρωπαϊκό κόσμο, μην αμελούμε το γεγονός, ότι ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός είχαν δυτικές ρίζες και μάλιστα βορειοαμερικανικές διασυνδέσεις. Συνεπώς, τον φασισμό πρέπει να τον τοποθετήσουμε μέσα στις κοινωνικές δυνάμεις, στις πολιτικές και οικονομικές δομές που του επέτρεψαν να θεριεύσει, τον διαμόρφωσαν ιδεολογικά και τον προώθησαν στα κοινωνικά στρώματα…    
Ωστόσο, μέσα στο κείμενο που διαβάζετε, δεν έχω προσπαθήσει να γράψω ένα ακόμα χρονικό της περιόδου του μεσοπόλεμου στην Ευρώπη, από όπου άνθησε ο φασισμός. Αν θέλετε να διαβάσετε για την απαρχή της πολύ σκοτεινής αυτής περιόδου, μα και το πώς η Γερμανία μετατράπηκε σε μια “καλολαδωμένη” μηχανή θανάτου, σας προτρέπω να ανατρέξετε στα άρθρα μου: «Ξεχάστε τον Αδόλφο Χίτλερ» και «Αφέθηκα να παρασυρθώ», που αμφότερα φιλοξενήθηκαν στο Νόστιμον ήμαρ*. Εδώ θα ασχοληθώ μόνο με τα SS, ταSchutzstaffel, όπου για να γίνει κάποιος μέλος, έπρεπε να θεμελιώσει πως είχε καθαρό άριο αίμα τουλάχιστον από το 1750 και εντεύθεν!   
***
Τα Schutzstaffel, που αν και το παρελθόν τους δεν είναι πολύ μακρινό, η ιστορία δεν έχει με σαφήνεια αποφανθεί για το πότε ακριβώς ιδρύθηκαν. Άλλωστε, η πολιτική βία εναντίον της Αριστεράς ήταν τυπικό χαρακτηριστικό της Γερμανίας του μεσοπολέμου. Εκθύμως ανεκτές, εκτός από την γνωστή σε εμάς οργάνωση των «Freikorps», ήταν δεκάδες οργανώσεις της άρχουσας τάξης, όπως η εθνικιστική-αντισοσιαλιστική «Einwohnerwehr» με 400.000 μέλη, η αντισημιτική- αντιμαρξιστική «Bund Bayern und Reich», η επίσης εθνικιστική, αντισημιτική «Bund Oberland», η «Viking-Bund», η «Artamanen-Gesellschaft», η «Vaterländischen Vereins München», η «Reichsflagge» και τόσες άλλες…
Όλες αυτές οι εθνικιστικές οργανώσεις, με την ενεργό υποστήριξη των επίσημων αρχών και την οικονομική αρωγή των καπιταλιστών, δρούσαν σε όλη την Γερμανία. Είναι χαρακτηριστικό πως την περίοδο 1919-1922 σε ολόκληρη την Γερμανία, οι οργανώσεις αυτές δολοφόνησαν 354 ανθρώπους που ανήκαν σε αναρχικές, κομμουνιστικές και σοσιαλιστικές οργανώσεις. Αυτή η βαρβαρότητα και η βία πέρασε αδιάφορη, όχι μόνο από τους δικαστές μα και από τον κόσμο.
Οι Γερμανοί πολίτες, στην πλειονότητα τους που συνδύαζαν τις παραδοσιακές χριστιανικές συντηρητικές τάσεις με τον φανατικό και υστερικό αντιμαρξισμό, κάτω από το σύνθημα «Πρώτα η Πατρίδα ύστερα ο κόσμος», είχαν μια νοοτροπία ηθικής αδιαφορίας μπροστά στην βία που είχαν εξαπλώσει οι οργανώσεις αυτές πολύ προτού ακούσουν για τον Χίτλερ*. Άλλωστε, οι μαρξιστές θεωρούνταν εχθροί της πατρίδας, του έθνους, της τάξης και της εκκλησίας πολύ πριν το πουν οι μπράβοι του Χίτλερ.  Μήτρα πάντως της οργάνωσης των SS θεωρείται μια μικρή ομάδα φανατικών, που το Μάρτιο του 1923 είχε ορκιστεί τυφλή πίστη στον Αδόλφο Χίτλερ, και ονομάστηκαν Stabswache, δηλαδή «Σωματοφυλακή».
Τα Schutzstaffel, δηλαδή οι «Ουλαμοί Προστασίας», αποτελούνταν από τρεις κύριες ομάδες: α)Την Allgemeine SS που σκοπό είχε την επιβολή της φυλετικής πολιτικής της Γερμανίας, β)την SS- Verfügungstruppe η οποία λειτουργούσε ως στράτευμα μάχης και σωματοφυλακής του Χίτλερ,καθώς επίσης αποτελούσε και τον πυρήνα των Waffen-SS τα οποία έδρασαν σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη, και γ) την ομάδα SS-Totenkopfverbände, τα μέλη της οποίας ήταν υπεύθυνα για την διοίκηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης εντός και εκτός της Γερμανίας.
Οι υποψήφιοι “κοσμοδιορθωτές” των SS έπρεπε, εκτός από το να διαθέτουν καθαρό άριο αίμα, να είναι  νέοι μεταξύ 23 και 35 ετών και να μην είναι έκφυλοι, μέθυσοι και τεμπέληδες. Τα βασικά κριτήρια στρατολόγησης ευθυγραμμίζονταν απολύτως με τον κώδικα που δίδασκαν οι φανατικοί αντισημίτες παγγερμανιστές του γαιοκτήμονα και πολιτικού Georg Ritter von Schönerer.*  Οι παγγερμανιστές συνιστούσαν στους νέους να είναι οι στυλοβάτες για την καθαρότητα της γερμανικής φυλής, που ισοδυναμούσε με το να αποφεύγει ο νέος το ποτό, την ομοφυλοφιλία, την ηθική κατάπτωση και τις πουτάνες, κυρίως τις Εβραίες, οι οποίες προορίζονταν για πελάτες κατώτερων φυλών. Επίσης, δίδασκαν πως η αγαμία επιβάλεται στους νέους ως τα εικοστά πέμπτα τους γενέθλια γιατί, εκτός του ότι είναι υγιεινή, δυναμώνει την θέληση ώστε να επιτυγχάνονται υψηλά πνευματικά ή φυσικά επιτεύγματα.
Ως σύνθημα τους τα SS είχαν “να σκορπάς τον θάνατο και να δέχεσαι τον θάνατο”, ενώ ιερά σύμβολα είχαν την νεκροκεφαλή και το τιμητικό ξιφίδιο. Φορούσαν μαύρες στολές και υποτίθεται πως ήταν ιδεολόγοι πολεμιστές, οι εκλεκτοί του Φύρερ. Στην Γερμανία το να ανήκει κάποιος σε αυτό το σώμα αποτελούσε μεγάλη διάκριση, σίγουρη καριέρα και οικονομική αποκατάσταση. Η οργάνωση είχε το μονοπώλιο στα χριστουγεννιάτικα δέντρα τα οποία πουλούσε στους σταθμούς των τρένων, στα πλαίσια της λεγόμενης Winterhilfe (χειμερινή βοήθεια), που υποτίθεται πως ήταν ένα πρόγραμμα των SS και των SA για βοήθεια στους φτωχούς, τους ανέργους και τους ηλικιωμένους. Πέρα από τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, οι άνδρες της οργάνωσης πήγαιναν πόρτα-πόρτα κρατώντας κουτιά δωρεών, όπου όλοι ακόμα και οι απερίσκεπτοι, με την κατάλληλη πίεση, έπρεπε να συνεισφέρουν*. Επίσης, αναλώνονταν σε πράξεις όπως η Strafexpedition, δηλαδή «σωφρονιστικές εξορμήσεις» σε εβραϊκές και κομμουνιστικές συνοικίες. Η Strafexpedition στην ουσία ήταν βίαιες επιδρομές σε σπίτια, με περιστατικά ακραίας παράνοιας να καταγράφονται, αποσκοπώντας στον εκφοβισμό της κοινωνίας, ο οποίος βοηθούσε τον λαό να παραμένει αμέτοχος, σιωπηλός πειθαρχημένος, ώστε να συνηθίζει την συνεχή απειλή και την τυφλή οργή των μπράβων του Χίτλερ.
Αρχηγός των SS ήταν ένα όχι ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό δείγμα της άριας φυλής, ο Heinrich Luitpold Himmler, ο οποίος είχε μυηθεί στις αρχές  του «Αίματος και της Γης» από τον Richard Walther Darré. Ειρήσθω εν παρόδω, ο  Ρίχαρντ Νταρέ ήταν ο καθοδηγητής της πολιτικής του Ράιχ σχετικά με τον «Ζωτικό Χώρο»  και την ανάπτυξη ιμπεριαλιστικών βλέψεων του Ράιχ προς την Ανατολική Ευρώπη (Drang nach Osten) και την ΕΣΣΔ. Ο  Νταρέ υποστήριζε πως «οι έννοιες του Αίματος και της Γης μας δίνουν το δικαίωμα να πάρουμε όσα ανατολικά εδάφη κριθούν απαραίτητα για την θεμελίωση μιας αρμονίας μεταξύ του σώματος του λαού μας και του γεωπολιτικού χώρου».* Αυτές οι ιδέες που προΰπηρχαν του Χίτλερ, σε συνδυασμό με την υπακοή και τη αφοσίωση, έννοιες έμφυτες στον γερμανικό λαό, οδήγησαν χιλιάδες κόσμο στα SS.
Η κατευθυντήρια γραμμή για την συμπεριφορά των Γερμανών απέναντι στην «ασιατική πλημμύρα του εβραιομπολσεβικισμού» ήταν η εξής: «Ο Μπολσεβικισμός αποτελεί θανάσιμο εχθρό του γερμανικού κράτους. Ο αγώνας της Γερμανίας συνίσταται στον αφανισμό της αχρείας αυτής κοσμοθεωρίας και των φορέων της».*        
Όσον αφορά στην ιδεολογία των SS, το φτωχό παράδειγμα της κυρίαρχης φυλής Heinrich Himmler μας την εκφράζει με τα εξής λόγια: «Μια αρχή πρέπει να είναι απόλυτη για τον άνδρα των SS: πρέπει να είμαστε τίμιοι, ευπρεπείς, αφοσιωμένοι και συντροφικοί σε όσων τις φλέβες τρέχει το ίδιο αίμα με μας και σε κανέναν άλλο. Το τι συμβαίνει στους Ρώσους ή τους Τσέχους μου είναι παντελώς αδιάφορο[…] Το αν οι άνθρωποι ζουν άνετα ή λιμοκτονούν με ενδιαφέρει μόνο στο βαθμό που τους χρειαζόμαστε ως σκλάβους για τον πολιτισμό μας. Το αν 10.000 Ρωσίδες θα πεθάνουν από εξάντληση καθώς θα σκάβουν ένα αντιαρματικό όρυγμα με ενδιαφέρει μόνο στο βαθμό που το όρυγμα αυτό είναι χρήσιμο για την Γερμανία.[…]Εμείς οι Γερμανοί, που είμαστε ο μοναδικός λαός στον κόσμο με κόσμια στάση απέναντι στα ζώα, θα υιοθετήσουμε κόσμια στάση και απέναντι σε αυτά τα ανθρώπινα ζώα, όμως αποτελεί έγκλημα κατά του αίματος μας να ανησυχούμε γι αυτούς και να τους διδάσκουμε ιδανικά[…] Οι περισσότεροι από σας γνωρίζουν τι σημαίνει να βλέπει κανείς εκατό, πεντακόσια ή χίλια πτώματα σωριασμένα το ένα πάνω στο άλλο. Να τακτοποιήσουμε αυτές τις στοίβες και την ίδια στιγμή, εκτός από εξαιρέσεις που οφείλονται σε ανθρώπινη αδυναμία, να παραμένουμε ευπρεπείς, αυτό είναι που μας έχει κάνει σκληρούς. Πρόκειται για μια σελίδα δόξας στην ιστορία μας, μια σελίδα που ανάλογη της δεν γράφτηκε ως τώρα ούτε θα γραφεί στο μέλλον».*
Συνεπώς, τα SS ανέλαβαν την φυλετική αναπροσαρμογή των κατεκτημένων λαών πάνω στις αξίες του εθνικοσοσιαλισμού, για να τους βοηθήσουν να εμπεδώσουν την θέση και το ρόλο τους μέσα στην φυλετική ιεραρχία της Νέας Ευρώπης, όπου κυριαρχούσε το άριο γερμανικό αίμα. Βέβαια, από την ανάπλαση των κατεκτημένων λαών εξαιρούνταν οι Εβραίοι, οι Τσιγγάνοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι Σλάβοι, οι ανάπηροι,  και οι κομμουνιστές. Αυτά τα «ανθρώπινα ζώα» τα ανέλαβαν επίσης τα SS για να τα διαχειριστούν μέσα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι σκλάβοι σήμαιναν απόκτηση τεράστιων οικονομικών δυνατοτήτων, καθώς στηρίζονταν στην μηδενικού κόστους εργασία.
Παρενθετικά θα σας επισημάνω το γεγονός, ότι η οικονομική αυτοκρατορία των SS, που στηριζόταν και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αριθμούσε 500 θυγατρικές οι οποίες ειδικεύονταν σε ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων, όπως την εκμετάλλευση του μεταλλικού νερού Apollinaris, το οποίο σήμερα ανήκει στην Coca Cola, την παραγωγή πορσελάνης Porzellan Manufaktur Allach, την προμήθεια και την κατασκευή οικοδομικών υλικών DEST κ.α. Όλες αυτές οι επιχειρήσεις λειτουργούσαν κάτω από την ομπρέλα του ομίλου SS-Wirtschafts-und Verwaltungshauptamt.
Αντιλαμβάνεστε βέβαια πόσο τεράστια διαχειριστικά προβλήματα είχαν να διαχειριστούν οι άριστοι με το αγνό άριο αίμα: από τον ορθολογισμό  της παραγωγής  στα στρατόπεδα ώστε  να ανταποκρίνεται  σε ένα ευρύ φάσμα αναγκών του Ράιχ, ως την ενημέρωση των λογιστικών βιβλίων∙ από τη διασφάλιση επαρκών θερμίδων στους σκλάβους ώστε να παράγουν εργασία, ως την εξόντωση των μη παραγωγικών «ανθρώπινων ζώων»∙ από την τιμολόγηση και πώληση παραγωγικών γυναικών και ανδρών στην Bayer, στην Heinkel, στην Junkers στην Messerschmitt, στον όμιλο Friedrich Krupp AG (η σημερινή ThyssenKrupp AG), στις αυτοκινητοβιομηχανίες BMW,  Audi, και Daimler-Benz,  στην εταιρεία τσιμέντου Goleszow, στην εταιρεία ηλεκτρομηχανολογίας Siemens-Schuckertwerke κ.α, ως την ποιότητα των παραγόμενων ειδών με τα οποία εφοδιαζόταν κυρίως η Βέρμαχτ∙ από τη διαχείριση των τιμαλφή των ανθρώπινων ζώων όπως τα χρυσά ρολόγια, τα δαχτυλίδια, ακόμη και τα χρυσά τους δόντια, ως τις διαπραγματεύσεις με τις Ελβετικές τράπεζες που ήταν οι τελικοί αποδέκτες του χρυσού.*
Γίνεται, επομένως, κατανοητό πως τα SS είχαν μεταβληθεί σε ένα παράλληλο κράτος με ιεραρχία, στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό και διοικητικό τομέα και μάλιστα με ειδικές αρμοδιότητες. Είχαν δικό τους νομικό σύστημα και το προσωπικό τους, άνδρες και γυναίκες, υπαγόταν στη δικαιοδοσία ειδικών δικαστηρίων! Και ναι! Οι γυναίκες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα SS, καθώς τοποθετούνταν σε θέσεις διοίκησης με πρωτοφανή εξουσία. Γυναίκες διοικητές και φύλακες σε στρατόπεδα και φυλακές,  ως αυτόκλητοι φορείς υπέρτατης εξουσίας, άσκησαν πρωτοφανή βία σε αυτούς που ανακηρύσσονταν υπάνθρωποι!*
***
Μέσα σε όλα αυτά, τα ένοπλα τμήματα των SS τα Waffen-SS, μέχρι που ξεκίνησε ο φασιστικός Πόλεμος στην Ευρώπη, αριθμούσαν μόλις 23.000 άνδρες. Όσο και αν φανεί παράξενο, η μαζική στελέχωση ξεκίνησε μετά την κατάκτηση της Γαλλίας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι σε ολόκληρη την Γαλλία κατεχόμενη και μη οι Γερμανοί διατήρησαν λιγότερους από 1500 αξιωματικούς*. Η γερμανική κυριαρχία στηρίχτηκε στην πρόθυμη συνεργασία της άρχουσας τάξης, του διοικητικού συστήματος της χώρας, μα και στην μεγάλη πλειονότητα των Γάλλων που παρέμεινε νομοταγής στις διαταγές των φασιστών! Αμέσως πλήθος εθελοντών κατατάχθηκε στην  Légion des Volontaires Français contre le Bolchévisme, δηλαδή στην «Λεγεώνα των Γάλλων εθελοντών κατά του μπολσεβικισμού». Η λεγεώνα ονομάστηκε λίγο αργότερα σε 33 Waffen-Grenadier-Division der SS “Charlemagne”,  δηλαδή στην 33η Μεραρχία Γρεναδιέρων SS “Καρλομάγνος” με δύναμη  11.000  άνδρες! Ήταν η τελευταία μονάδα των SS που υπερασπίστηκε το καταφύγιο του Χίτλερ. Και ήταν Γάλλοι!  Ειρωνεία ε; Μόλις 60 άτομα γλύτωσαν…
Άλλες δύο δεξαμενές στρατολόγησης στα Waffen-SS ήταν: α) οι Volksdeutsche, δηλαδή οι γερμανικής καταγωγής πληθυσμοί που ζούσαν στην κεντρική, την ανατολική Ευρώπη και στα βαλκάνια, και β) οι φυλετικά συγγενείς προς το Γερμανικό αίμα Νορβηγοί, Δανοί, Βέλγοι, και Ολλανδοί. Οι μαζικές προσχωρήσεις δημιούργησαν τις μεραρχίες SSQ Lanstorn Naterland, Langemarck, Wallonien Viking και Hitler Jugend.  Άλλωστε, στις χώρες αυτές ο αντισημιτισμός, ο ρατσισμός και ο υστερικός αντικομμουνισμός είχαν βρει αποδοχή σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Όσο προχωράει ο πόλεμος και η Γερμανία δείχνει ανίκητη, τόσο μεγάλωνε η εισροή εθελοντών στα SS.Αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες εθελοντές από «φυλετικά συγγενή κράτη» με την Γερμανία έδωσαν την δυνατότητα στα SS να αναπτυχθούν σε ένα κράτος εν κράτη σε όλη την Ευρώπη!*
Η αθρόα στρατολόγηση, όμως, εξαπλώθηκε ως τα Βαλκάνια. Χιλιάδες έτρεξαν στις πύλες των στρατολογικών γραφείων των SS. Πρώτοι-πρώτοι κατέφθασαν οι Κροάτες που συγκρότησαν τις μεραρχίες Handsar, Kama κ.α. Εδώ βέβαια υπήρχε μια ιδιαιτερότητα: αν και τα μέλη των SS έπρεπε να έχουν καθαρό τευτονικό αίμα, στο όνομα του αντικομμουνισμού και του αντισημιτισμού, δέχτηκαν σε αυτές τις μεραρχίες να στρατολογήσουν μουσουλμάνους από την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που ως γνωστόν, ήταν μέρος της Κροατίας.
Οι δυο αυτές μεραρχίες, μαζί με την μεραρχία των Αλβανών SS Skanderberg, αποτέλεσαν ένα ισχυρό στρατιωτικό σώμα για την αντιμετώπιση των κομμουνιστών στα Βαλκάνια, μα και τη βιτρίνα της ισλαμικής πολιτικής της Γερμανίας ως χειροπιαστό μήνυμα για τους Άραβες, οι οποίοι δεν είχαν σε υπόληψη την βρετανική αποικιοκρατία αλλά ούτε και τους Εβραίους.*
Τα Waffen-SS έφτασαν να διαθέτουν σχεδόν ένα εκατομμύριο ενόπλους που έδρασαν κυρίως στην ΕΣΣΔ. Εκεί δημιουργήθηκε η μεραρχία  Waffen SS Galizien, η οποία στελεχώθηκε από Ουκρανούς φασίστες και η  Freiwillingen, η οποία στελεχώθηκε από Λετονούς. Όλοι αυτοί εμπλέκονται στην αταβιστική μέθοδο μαζικής θανάτωσης στην Ανατολική Ευρώπη και την ΕΣΣΔ με πογκρόμ, σφαγές, εκτελέσεις ακόμα και γυναικόπαιδων μπροστά σε λάκκους που τα ίδια τα θύματα είχαν ανοίξει, αλλά και κάθε άλλη μορφή σαδιστικής θανάτωσης, που δεν μπορεί να συλλάβει ούτε ο πιο ευφάνταστος σκηνοθέτης ταινιών τρόμου!   
Την τρομακτική σκληρότητα και την βιομηχανοποιημένη βία των SS και των ντόπιων συνεργατών τους, την γνώρισε στο πετσί του και ο Ελληνικός λαός. Ποιος αλήθεια μπορεί να ξεχάσει τις σφαγές αμάχων, γυναικών και παιδιών στα Καλάβρυτα, στην Κλεισούρα, στο Δίστομο, στην Βιάννο, στην Κάνδανο, στην Καισαριανή;
Και όλα αυτά τα φοβερά συνέβησαν σύμφωνα με  τις διαταγές ενός προηγμένου πολιτιστικά και πνευματικά κράτους και από τα μέλη ενός λαού που αυτοανακηρύχθηκε ως ο σωτήρας  της άριας φυλής που κινδυνεύει από τον διεθνή εβραϊσμό και τον μπολσεβικισμό που ευθύνεται για όλα τα προβλήματα…
Σήμερα;
Σήμερα το χθες προβάλλεται επικίνδυνα στο τώρα.
Στην Ευρώπη της φτώχειας και της ανέχειας, ο εθνικισμός και ο φασισμός  έχουν ούριο αέρα στα πανιά τους. Τα σημεία αναφοράς των λαών είναι  θολά στη σημερινή πολιτική συγκυρία της καπιταλιστικής κρίσης. Υπάρχει ιδεολογική σύγχυση. Τι είναι αριστερά, τι δεξιά και τι εθνικισμός –φασισμός; Εδώ εμφανίζεται ο σύγχρονος φασισμός με ένα πρόσωπο ανώτερο των ιδεολογικών διαχωριστικών γραμμών. Στην θεματική του ταυτότητα έχει εντάξει την εθνική ενότητα, την εθνική κυριαρχία και τον πατριωτισμό, την δαιμονοποίηση της πολυπολιτισμικής κοινωνίας και την πολιτιστική παρακμή της Ευρώπης λόγω της μετανάστευσης.
Όμως και οι συνωμοσίες  βρίσκονται σε συντονισμό με τον ιερό εθνικό αγώνα για την σημαία. Διότι οι « Εβραίοι »  είναι από τη φύση τους ξένοι προς την έννοια του έθνους και επιπλέον ειδικεύονται στη συσσώρευση κεφαλαίου. Οι τράπεζες είναι εβραϊκές, ο Τύπος είναι εβραϊκός, οι καταστροφείς της εθνικής ενότητας είναι οι Εβραίοι…Να δείτε τον Τζωρτζ Σόρος που επιβουλεύεται το ελληνικό έθνος υπέρ των Σλάβων…Εβραίος είναι!*
Σήμερα λοιπόν, που ο φασισμός έχει αρχίσει να προβάλλεται επικίνδυνα στην Ευρώπη και που η πλειονότητα του κόσμου δεν διαθέτει προσωπικές μνήμες και έχει αμυδρές γνώσεις για τον ναζισμό, τον πόλεμο, τις  βιομηχανικές σφαγές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, επιβάλλεται να εντοπίζουμε αυτά τα γεγονότα και να μην τα αφήσουμε να εκτοπίζονται στο περιθώριο.
Και επειδή στην αρθογραφία υπάρχει περιορισμός χώρου ψάξτε…
Είναι αναγκαίο να δημιουργήσετε το δικό σας ερμηνευτικό πλαίσιο.
***
1* Κωστας Λουλουδακης: Ξεχάστε τον Αδόλφο Χίτλερ http://www.nostimonimar.gr/xechaste-ton-adolfo-chitler/ Αφέθηκα να παρασυρθώ http://www.nostimonimar.gr/afethika-na-parasyrtho/
2* Recht und Justiz im »Dritten Reich«: Herausgegeben von Ralf Dreier und Wolfgang Sellert. Βλέπε και Ian Kershaw Χίτλερ 1889-1936  σελ  201 Eκδόσεις scripta.
3* Διαβάστε περισσότερα: Schönerer, Lueger, and Hitler: The Politics of the Vienna Years, 1907-1913 http://www.academia.edu/6573765/Sch%C3%B6nerer_Lueger_and_Hitler_The_Politics_of_the_Vienna_Years_1907-1913
4*Ερικ Λάρσον Στον Κήπο με τα Θηρία Εκδόσεις Μεταίχμιο 
5* Θεοφάνης Γ. Γραμμένος:  Το Κράτος των SS  Ε Ιστορικά
6* Manfrend Messerschmidt:Ιδεολογική Διάβρωση 1933-1945 Ε Ιστορικά 
7* Gordon Williamson: The SS: Hitler’s Instrument of Terror
8* Κώστας Λουλουδάκης: Η Ευρεσιτεχνία των «Λουτρών» Ημεροδρόμοςhttps://www.imerodromos.gr/i-evresitechnia-ton-loutron-tou-kosta-louloudaki/
9*Wendy Lower : Οι Μαινάδες του Χίτλερ Εκδόσεις Μεταίχμιο
10*Laurence Rees: Άουσβιτς Εκδοσεις Πατάκη
11*Βουλη ντοκιμαντέρ: Τα SS: Το σύμβολο του Θανάτου (Die SS: Die waffen – SS)https://www.youtube.com/watch?v=gjRcXXZTKzo&has_verified=1
12* Γιώργος Μαργαρίτης: Τα πολύγλωσσα SS Ε Ιστορικά.
13* monde-diplomatique: Το ιδεολογικό κουβάρι της Ακροδεξιάς 9 Νοεμβρίου 2013

ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΕ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ:


ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΠ
«Ψήφο στη ΔΗΠΑΚ για μαχητική ένωση γιατρών, στήριγμα στον αγώνα και τη διεκδίκηση»


«Κόντρα στο ρεαλισμό της απάθειας και της υποταγής» και «μαζί στο δρόμο της ανατροπής» να ενισχύσουν τη ΔΗΠΑΚ στις εκλογές της ΕΙΝΑΠ στις 26 Φλεβάρη καλεί τους γιατρούς η παράταξη. 
Για να πάψει η ΕΙΝΑΠ να είναι «παραμάγαζο της αντιλαϊκής πολιτικής» και να γίνει «μαχητική ένωση γιατρών, στήριγμα στον αγώνα και τη διεκδίκηση».

Στην ανακοίνωσή της ενόψει εκλογών αναφέρει τα εξής:

«Aπευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης στην κάλπη και τους αγώνες σε σένα που:
Δεν συμβιβάζεσαι με τη σημερινή άθλια πραγματικότητα στο χώρο της υγείας. Mε τις χιλιάδες ελλείψεις σε γιατρούς και σε προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, με την εντατικοποίηση, την υποβάθμιση των συνθηκών περίθαλψης και νοσηλείας των ασθενών.
Δεν ανέχεσαι, το 2019, να χάνονται ανθρώπινες ζωές επειδή δεν βρίσκεται κρεβάτι ΜΕΘ. Είδες τα τραγικά προβλήματα των δομών υγείας με τις πρόσφατες πυρκαγιές στο Μάτι και τις πλημμύρες στη Μάνδρα.
Δεν μπορείς να κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια, βλέποντας να χάνεται πολύτιμος χρόνος, σε βάρος της έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας των ασθενών σου, λόγω της μακροχρόνιας αναμονής για ιατρικές εξετάσεις και χειρουργεία.
Εξοργίζεσαι όταν η κυβέρνηση, για να μην δώσει το σύνολο των αναδρομικών και να μην επαναφέρει τους μισθούς μας στα επίπεδα του 2012, καλλιεργεί τον κοινωνικό αυτοματισμό και πουλάει κοινωνική ευαισθησία ότι δήθεν "κόπτεται" για τους συνταξιούχους και την ίδια στιγμή, κόβει σε αυτούς που παίρνουν συντάξεις πείνας το επίδομα για την αγορά φαρμάκων.
Αγανακτείς ακούγοντας την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να επιστρατεύει όλη την άθλια μνημονιακή επιχειρηματολογία και το χυδαίο εκβιασμό, που είχαν χρησιμοποιήσει και οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, για να μην δώσει αναδρομικά τα δώρα γιατί δήθεν "θα διαταραχθεί η δημοσιονομική ισορροπία", την ώρα που μειώνουν τη φορολογία κατά 4% των επιχειρηματικών κερδών, που δίνουν 4,2 δισ. κάθε χρόνο για τις δολοφονικές μηχανές του ΝΑΤΟ.

Κόντρα στο ρεαλισμό της υποταγής

"Ρεαλισμός" και "κανονικότητα" για την κυβέρνηση σημαίνει:
- Νέα μείωση κατά 65 εκατ. στην κρατική χρηματοδότηση για τα νοσοκομεία, που έρχεται να προστεθεί στους πετσοκομμένους κρατικούς προϋπολογισμούς των προηγούμενων ετών.
- Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας που θα "αυξάνουν" τη χρηματοδότησή τους κάνοντας μπίζνες πουλώντας τις υπηρεσίες τους στα λεηλατημένα από το κράτος και τους επιχειρηματίες ασφαλιστικά ταμεία ή θα βγαίνουν στη γύρα της ζητιανιάς και θα στηρίζονται στις χορηγίες των "φιλάνθρωπων" εφοπλιστών.
- Μία πρόσληψη για κάθε μία συνταξιοδότηση, δηλαδή διατήρηση των χιλιάδων κενών που υπάρχουν στις δημόσιες μονάδες υγείας.
- Υποκατάσταση ολοένα και μεγαλύτερου μέρους του μόνιμου προσωπικού με επικουρικούς και με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών που θα πληρώνονται από τα -"ίδια"- έσοδα των δημόσιων μονάδων υγείας.
- Διαιώνιση της εργασιακής ομηρίας και ανασφάλειας των συναδέλφων μας επικουρικών.
- Ειδικευόμενοι να εφημερεύουν χωρίς ειδικευμένους, ο γενικός χειρουργός να κάνει τον ωτορινολαρυγγολόγο, ο πλαστικός χειρουργός τον γυναικολόγο και τον ορθοπεδικό και πάει λέγοντας. Όπως στον "Ερυθρό Σταυρό", στο Θριάσιο, στον "Άγιο Σάββα" και αλλού. Να περιπλανιόμαστε από τμήμα σε τμήμα και από κλινική σε κλινική για να μπαλώνουμε τρύπες.
- Να δουλεύουμε και να εφημερεύουμε μέχρι τα 67.
- Σμπαράλιασμα κάθε κανονικότητας στο ωράριο, κατάργηση του σταθερού χρόνου εργασίας.
Αυτή είναι η κανονικότητα που μας εγγυώνται. Γιατί τα δικαιώματα των γιατρών, οι ανάγκες των ασθενώνείναι κόστος για το κεφάλαιο και το κράτος του που πρέπει να "εξορθολογιστεί".

Αυτό είναι "το όραμα" και της σημερινής κυβέρνησης και των προκατόχων της. Δημόσια νοσοκομεία - ΑΕ μετους ιδιώτες να αλωνίζουν και τους επιχειρηματικούς ομίλους να κάνουν χρυσοφόρες επενδύσεις στο χώροτης Υγείας.

Η επόμενη μέρα περιλαμβάνει όλο το αντεργατικό πλαίσιο που συνεχώς ενισχύεται, εκατοντάδες μνημονιακούς εφαρμοστικούς νόμους, τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, τα δισεκατομμύρια ματωμένων πλεονασμάτων μέχρι το 2060 για να εξασφαλίζεται η κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Αυτή η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται κυβέρνηση, αντιπολίτευση, όλα τα αστικά κόμματα και αποκόμματα, έως τους φασίστες δολοφόνους υπόδικους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, είναι "κόλαση" για το λαό, "παράδεισος" για τα κέρδη των λίγων.

Για τα συμφέροντά τους μετατρέπουν τη χώρα μας σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό ορμητήριο θανάτου, μαγνήτη επιθέσεων, βυθίζουν το λαό μας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς - πολεμικούς σχεδιασμούς.

Ανάπτυξη που να εξασφαλίζει και τα συμφέροντα των επιχειρηματιών και τα δικαιώματά μας δεν μπορεί να υπάρξει. Είναι εξίσωση αδύνατη.

Μαζί στο δρόμο της ανατροπής. Μας θέλουν στη γωνία, να αναζητούμε μεσσίες, εργολάβους λύσεων, εθισμένους στη λογική του μικρότερου κακού, υποταγμένους στο ρεαλισμό του εφικτού που παραπέμπει στη "Δευτέρα Παρουσία" την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Βάζουμε στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες, βάζουμε στόχο τον πραγματικό ένοχο που μπαίνει εμπόδιο στην ικανοποίησή τους.
Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ανακτήσουμε τις απώλειες που είχαμε, να ζούμε με αξιοπρέπεια, να έχουμε ανθρώπινα ωράρια. Να απολαμβάνει ο λαός σύγχρονες υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας απολύτως δωρεάν.

Θέλουν να μας χειραγωγήσουν να ασκούμε ιατρική με το κριτήριο του κόστους - οφέλους, μας απαξιώνουν ως επιστήμονες.
Ορθώνουμε το ανάστημά μας. Έχουμε χρέος απέναντι στον εαυτό μας, ως γιατροί απέναντι στους ασθενείς μας.
Ο μαχητικός, αποφασιστικός αγώνας, η συλλογική διεκδίκηση και δράση, σε ρήξη και σύγκρουση με τηνπολιτική που συνθλίβει τα δικαιώματά μας είναι τα δικά μας όπλα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση οι δυνάμεις της ΔΗΠΑΚ, οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό.
Ανεξάρτητα από επιμέρους διαφωνίες, αναγνωρίζεις τη συνέπεια, την αταλάντευτη στάση μας, την αγωνιστικότητά μας.
Ήμασταν εκεί, σε κάθε διεκδίκηση του κλάδου αλλά και των ασθενών. Παρεμβαίνοντας και αναδεικνύοντας κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα, σε κοινή δράση με τους υπόλοιπους συναδέλφους υγειονομικούς, τα εργατικά Σωματεία, τους μαζικούς φορείς.

Είχαμε καθοριστική συμβολή στον αγωνιστικό προσανατολισμό της Ομοσπονδίας, η οποία έπαψε να είναι σκονισμένο έπιπλο του υπουργείου Υγείας.
Τιμήσαμε την ψήφο των συναδέλφων από τη θέση που μας εμπιστεύτηκαν στην ΕΙΝΑΠ και στην ΟΕΝΓΕ.

Πρωτοστατήσαμε στην οργάνωση του αγώνα:
Για το ιατρικό μισθολόγιο, με συνεχείς κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις στο υπουργείο αλλά και με μια τεράστια σε όγκο και απαιτήσεις δικαστική διεκδίκηση. Αυτός ο αγώνας ανάγκασε την κυβέρνηση να δώσει ένα εφάπαξ ποσό, τμήμα των αναδρομικών που μας οφείλονται.
Για τα δικαιώματα των συναδέλφων μας επικουρικών, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, για να μπει τέλος στην εργασιακή ομηρία, για την καταβολή των δεδουλευμένων τους (μισθό και εφημερίες). Κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεών μας οι συνάδελφοι, που στηρίζουν χρόνια τα νοσοκομεία, δεν απολύθηκαν.
Για τα προβλήματα των συναδέλφων ειδικευόμενων γιατρών, που τρέχουν από το πρωί ως το βράδυ για τη "λάντζα" σε βάρος της εκπαίδευσής τους. Σπάσαμε τον τσαμπουκά σε Διοικήσεις και διευθύνσεις που θέλουν να κόψουν ό,τι έχει απομείνει που να θυμίζει τη λέξη "δικαίωμα". Αντιπαλέψαμε τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται στην Ιατρική Ειδικότητα.
Για αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, για μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών στο ύψος των σύγχρονων, διευρυνόμενων αναγκών.
Ενάντια στον επαίσχυντο νόμο που ελαστικοποιεί το ωράριο και απορρυθμίζει τις ζωές μας.
Ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα του Κατρούγκαλου και το πετσόκομμα των συντάξεων.
Θέλεις την ΕΙΝΑΠ παραμάγαζο της αντιλαϊκής πολιτικής ή μαχητική ένωση γιατρών, στήριγμα στον αγώνα και τη διεκδίκηση;
Γκρέμισε τη σημερινή πλειοψηφία της ΔΗΚΝΙ στην ΕΙΝΑΠ, την παράταξη της ΝΔ που μαζί με τις δυνάμεις της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ):
Στηρίζουν την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην Υγεία, που όταν ήταν κυβέρνηση έκλεισαν νοσοκομεία και διέλυσαν δομές Υγείας και τώρα έχουν το θράσος να εμφανίζονται στα νοσοκομεία και να κάνουν παροχολογία με ψίχουλα.
Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην "κουνηθεί φύλλο" στα νοσοκομεία. Όσες φορές αναγκάζονταν να συμφωνήσουν στην προκήρυξη κινητοποιήσεων, δεν συμμετείχαν ούτε καν οι εκλεγμένοι τους!

Τα προηγούμενα χρόνια στην Ομοσπονδία δεν εμφανίστηκαν πουθενά. Ούτε καν στις συνεδριάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων.

Δώσε απάντηση στο χυδαίο κυβερνητικό συνδικαλισμό της συκοφαντίας και της ψευτιάς, στην παράταξη του ΜΕΤΩΠΟΥ (ΣΥΡΙΖΑ).
Αντί να τα βάζουν με την κυβέρνηση και τις Διοικήσεις των νοσοκομείων, εκτόξευαν λάσπη ενάντια σε όποιον όρθωνε το ανάστημά του.

Έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να "πνίξουν" κάθε αγωνιστικό σκίρτημα. Στις κινητοποιήσεις για την πληρωμή των δεδουλευμένων εκατοντάδων συναδέλφων επικουρικών, που ήταν απλήρωτοι για μήνες και κινδύνευαν με απόλυση, αυτοί εγκαλούσαν όσους αγωνίζονται γιατί δήθεν ξεσηκώνονται για "ανύπαρκτα ζητήματα". Απύθμενο θράσος! Έφτασαν στο σημείο να λένε ότι οι επικουρικοί είναι προνομιούχοι.

Οι πολύτιμες υπηρεσίες τους στην κυβέρνηση εξαργυρώθηκαν με καρέκλες. Τα "πρωτοπαλίκαρα" του ΣΥΡΙΖΑ στο κίνημα έγιναν σύμβουλοι στα υπουργεία, γενικοί γραμματείς και φαρισαίοι, διοικητές ΥΠΕ και νοσοκομείων που τρομοκρατούν συναδέλφους και μοιράζουν "εντέλλεσθε". Ο εκλεγμένος του Μετώπου στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ παραιτήθηκε στη μέση της θητείας του γιατί ανέλαβε υποδιοικητής της 2ης ΥΠΕ!
Ήρθε η ώρα να σπάσει το απόστημα του κυβερνητικού συνδικαλισμού!

ΔΗΚΝΙ - ΜΕΤΩΠΟ - Δημοκρατική Συμπαράταξη, παλιοί και νέοι κυβερνητικοί συνδικαλιστές, πότε δυο - δυο, πότε όλοι μαζί βάζουν πλάτη στην αντιλαϊκή πολιτική στο χώρο της Υγείας που τσακίζει δικαιώματα γιατρών και ασθενών.

Καμία εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή (ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΛΑΕ).
Καλλιεργούσαν ή όχι αυταπάτες για το ρόλο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ; Στήριξαν ή όχι τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξαπάτηση με το "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα;

Μνημείο "τρικυμίας" ήταν η στάση τους σε διάφορες κινητοποιήσεις. Στην απεργία στις 30 Μάη είχε άλλη γραμμή το ΝΥΣΤΕΡΙ, άλλη το ΜΕΤΑ, άλλη η ΑΡΣΙ. Τρεις με τέσσερις διαφορετικές γραμμές, από ανοιχτή υπονόμευση της απεργίας ως το ξέπλυμα των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Άλλοτε εναντίον των "πουλημένων" άλλοτε κολαούζοι της ΑΔΕΔΥ και εξαπτέρυγα της πλειοψηφίας της ΠΟΕΔΗΝ.
Διαφωνούν με τη μονιμοποίηση των επικουρικών γιατρών χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Δεν μπορούν και δεν θέλουν να οδηγήσουν την ΕΙΝΑΠ και την ΟΕΝΓΕ σε γραμμή ρήξης.

Οι δήθεν ανεξάρτητες παρατάξεις που υπάρχουν (ΑΙΚ και ΑΙΣ):
Καλλιεργούν το συντεχνιασμό. Τι άλλο είναι να κατεβαίνει ψηφοδέλτιο από ένα μόνο νοσοκομείο στις εκλογές των νοσοκομειακών γιατρών όλης της Αθήνας και του Πειραιά;
Έχει κανείς την αυταπάτη ότι θα βρεθούν λύσεις μόνο για ένα νοσοκομείο την ώρα που θα βουλιάζουν όλα τα νοσοκομεία;
Έβγαλαν έστω μία ανακοίνωση για τις θέσεις τους; Αμφισβητούν την επιχειρηματική δράση στην υγεία; Τι έκαναν για τις απλήρωτες εφημερίες, τις περικοπές στους μισθούς, το αντιασφαλιστικό έκτρωμα;

Σε καλούμε να συμπορευτείς μαζί μας στα αγωνιστικά ψηφοδέλτια της ΔΗΠΑΚ ,στο δρόμο του αγώνα και της ανατροπής, για τη ζωή που μας αξίζει, για να πάψει η υγεία του λαού να είναι εμπόρευμα αλλά κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό.
Εδώ βρίσκεται η ελπίδα, η προοπτική, η διέξοδος για τον ειδικευόμενο γιατρό, τον ειδικευμένο γιατρό που θέλει να ζει αξιοπρεπώς χωρίς φακελάκια και εξαρτήσεις.

Απαιτούμε - διεκδικούμε:
Υπογραφή νέας κλαδικής συμφωνίας. Άμεση επαναφορά των μισθών μας στα επίπεδα του 2012. Καταβολή όλων των αναδρομικών. Επαναφορά των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος άδειας.
Ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία, την Πρόνοια, το Φάρμακο.
Μαζικές προσλήψεις προσωπικού μόνιμου πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων ομηρίας και ανακύκλωσης της ανεργίας. Άμεση μονιμοποίηση όλων των επικουρικών και συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Κατάργηση του εκτρώματος που διευθετεί τον εργάσιμο χρόνο στη βάση των ευρωπαϊκών οδηγιών. Σταθερός ημερήσιος εργάσιμος χρόνος. 5ήμερο - 6ωρο - 30ωρο με μία εφημερία την εβδομάδα και ρεπό την επόμενη μέρα.
Όχι στις εξετάσεις και σε κάθε είδος φραγμών στην έναρξη και κατά τη διάρκεια της ειδικότητας. Αποκλειστική κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση για δωρεάν εκπαίδευση, επιμόρφωση όλων των γιατρών, παροχή συγγραμμάτων και συμμετοχή σε επιστημονικά συνέδρια.
Ο χρόνος αναμονής για την ειδικότητα να είναι συντάξιμος, με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και επιδότηση στο 80% του βασικού μισθού.
Κατάργηση του νόμου-λαιμητόμου του Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κοινωνική ασφάλιση για όλους, δημόσια και υποχρεωτική. Ένταξη των γιατρών στα ΒΑΕ. Μέτρα για την Υγεία και ασφάλεια.

Στις 26 Φεβρουαρίου ψηφίζουμε ΔΗΠΑΚ!

Δυναμώνουμε τη φωνή μας σε ΕΙΝΑΠ και ΟΕΝΓΕ!».

09 Φεβρουαρίου, 2019

4 ΧΡΟΝΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ - #SyrizaXeftiles: EINAI ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ;;

ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Τέσσερα χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ


Συμπληρώθηκαν ήδη τέσσερα χρόνια απ' το Γενάρη του 2015, από όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ενα μέρος των λαϊκών στρωμάτων κατέθεσε τις ελπίδες του στη μεγάλη αλλαγή που θα έφερνε η «πρώτη φορά αριστερά». Τέσσερα χρόνια και μερικά μνημόνια μετά, οι ίδιοι εργαζόμενοι κοιτούν με απογοήτευση τη σημερινή τους κατάσταση. Κάποιοι αισθάνονται «προδομένοι», άλλοι απογοητεύτηκαν, ενώ ορισμένοι επιμένουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τουλάχιστον το μικρότερο κακό.
Τελικά τι συνέβη; Τι μας έμαθε η «πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα»;
Ενα - πολύ σύντομο - ιστορικό της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ - μαζί με τους ΑΝΕΛ - ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το Γενάρη του 2015. Μέσα σε περίπου ένα μήνα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην πρώτη συμφωνία και στο πρώτο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, αλλάζοντας απλά την ορολογία... και αποκαλώντας την τρόικα «θεσμούς» και το μνημόνιο που υπέγραψε «πρόγραμμα - γέφυρα».
Το καλοκαίρι του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε νέα μεθόδευση. «Εστησε» ένα κάλπικο δίλημμα για να ρυμουλκήσει τους εργαζόμενους με το δημοψήφισμα, και την επόμενη μέρα, υπερψήφισε, μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα, το 3ο μνημόνιο.
Μετά τις νέες εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε να υλοποιεί τα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων και άρχισε να προετοιμάζει τα νέα πακέτα μέτρων του 3ου μνημονίου, που έρχονταν σε κύματα μαζί με τις «αξιολογήσεις» των «θεσμών» και τους προϋπολογισμούς.
Η πιο πρόσφατη - αλλά σίγουρα όχι έσχατη - πράξη του δράματος για το λαό, είναι η αποκαλούμενη - απ' τον ΣΥΡΙΖΑ - «λήξη των μνημονίων» τον Αύγουστο του 2018, που στην πραγματικότητα ήταν ένα ακόμα πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, προέβλεπε ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2062, συνοδευόμενα με ισχυρή, ενισχυμένη, εποπτεία απ' τους δανειστές, πρόγραμμα αποπληρωμής των δανείων και δεσμευτικούς στόχους μέτρων, δηλαδή ένα νέο μνημόνιο.

Απ' την αρχή της διακυβέρνησής του ο ΣΥΡΙΖΑ:
-- Εφαρμόζει μέχρι κεραίας όλα τα αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων μνημονίων για τους διαλυμένους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
-- Προχώρησε σε μια άνευ προηγουμένου φοροεπιδρομή εναντίον του λαού, με μαζική αύξηση του ΦΠΑ και δεκάδες αυξήσεις σε «ειδικούς» φόρους.
-- Τσάκισε τις συντάξεις και τα όρια συνταξιοδότησης, «κούρεψε» το εφάπαξ, κατακρεούργησε «παλιές» και «νέες» συντάξεις, ενώ επέβαλε, με το νόμο - λαιμητόμο Κατρούγκαλου, αυξήσεις σε μια ολόκληρη κατηγορία ασφαλιστικών εισφορών.
-- Η φοροεπιδρομή απ' τη μία και οι συνεχείς μειώσεις σε συντάξεις και κοινωνικές παροχές οδήγησαν σε τερατώδη πρωτογενή πλεονάσματα, που υπερβαίνουν ακόμα και τους στόχους, τους ίδιους στόχους που ο ΣΥΡΙΖΑ κατάγγελλε ως καταστρεπτικούς, και έρχεται εκ των υστέρων να θέλει να επιστρέψει ένα μικρό κομμάτι απ' τα ματωμένα πλεονάσματα, μόλις 800 εκατ. απ' τα 55 δισ. του προϋπολογισμού, εμφανίζοντάς το με θράσος ως κοινωνική πολιτική.
-- Υλοποιεί κάθε σχέδιο που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο, απ' την καταστροφική εξόρυξη χρυσού και τη μετατροπή της Αττικής σε καζινούπολη με το Ελληνικό και την κάθοδο του καζίνο της Πάρνηθας στο κέντρο, και τις κάθε λογής αναπλάσεις που γίνονται με βάση τα σχέδια των μονοπωλίων, μέχρι την προώθηση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και των λιγνιτικών μονάδων της, λιμανιών και αεροδρομίων...
Πότε τα «γύρισε ο ΣΥΡΙΖΑ»;
Αυτό είναι το ερώτημα που ταλανίζει πολλούς καλοπροαίρετους λαϊκούς ανθρώπους. Πότε και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε τις υποσχέσεις του; Πότε έγινε, από «αριστερό», προοδευτικό κόμμα, κόμμα που προωθεί τα μνημόνια;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν ήταν αριστερό - ριζοσπαστικό κόμμα σε κατεύθυνση σύγκρουσης με το σύστημα. Ακολούθησε μια γρήγορη πορεία πλήρους μετασχηματισμού του σε αστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα προκειμένου να λάβει το «ΟΚ» και να του εμπιστευθεί η αστική τάξη τη διακυβέρνηση της χώρας. 
Θυμίζουμε τις αλλαγές στο πρόγραμμά του και στη ρητορική του απ' το 2012 μέχρι το 2014 αλλά και τις δύο επισκέψεις του Αλ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, και μάλιστα και στους δύο πόλους της εκεί ενδοαστικής αντιπαράθεσης (Νέα Υόρκη και Τέξας).
Η πορεία αυτή οδήγησε τελικά στις αποκαλυπτικές προεκλογικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 2015, όπου έκανε λόγο για «διαπραγμάτευση εντός των πλαισίων της ΕΕ», που θα οδηγούσε σε μια «ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας», η οποία «θα αφορά όλους τους πολίτες», με ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (κυρίως μεγάλα κατασκευαστικά έργα...).
Απ' την αρχή της κυβερνητικής του θητείας, ο ΣΥΡΙΖΑ στόχευε στην τόνωση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δένοντάς την με την υπόσχεση πως το δικό του αναπτυξιακό σχέδιο θα ωφελούσε το σύνολο των εργαζομένων. 
Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για «επανεκκίνηση» της - καπιταλιστικής - οικονομίας, για «ανάπτυξη» και για ενίσχυση των κρατικών δαπανών προς τις επιχειρήσεις. Και ως φιλολαϊκό κερασάκι στην τούρτα, ο ΣΥΡΙΖΑ, στη γνωστή παλιά γραμμή του, «ο άνθρωπος πάνω απ' τα κέρδη», υποσχόταν πως η δική του ανάπτυξη θα έχει φιλολαϊκό πρόσημο. Υποσχόταν, ειδικότερα, πως το δικό του μοντέλο ανάπτυξης θα έλυνε το πρόβλημα της ακραίας φτώχειας απ' τη μία και απ' την άλλη πως θα οδηγούσε στη βελτίωση των μισθών και των συνθηκών εργασίας και τελικά στην «ανάκτηση της εργασίας». 
Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυριζόταν από τότε πως η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να είναι φιλολαϊκή, να ωφελεί το σύνολο του λαού, αρκεί να τη διαχειρίζεται η «αριστερή κυβέρνηση».
Η πρότασή του ήταν πρόταση εξαπάτησης των εργαζομένων. Συσκότιζε το γεγονός πως η καπιταλιστική κερδοφορία απαιτεί αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, σχετική εξαθλίωση των εργαζομένων. 
Συσκότιζε πως τα λεγόμενα μνημονιακά μέτρα ήταν απαραίτητα για την καπιταλιστική ανάπτυξη και γι' αυτό εφαρμόστηκαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σ' ολόκληρη την ΕΕ.
 Συσκότιζε πως η φθηνή εργατική δύναμη, με χαμηλούς μισθούς, με χαμηλές συντάξεις, με υπέρογκη φορολογία και η στήριξη του κεφαλαίου με φοροελαφρύνσεις, επιδοτήσεις, επενδύσεις σε έργα και αναπλάσεις και κρατική καταστολή κάθε αγώνα είναι νομοτέλειες του καπιταλισμού και απαραίτητα στοιχεία για την καπιταλιστική ανάπτυξη. 
Γι' αυτό και η πολιτική γραμμή που προωθούσε δεν ήταν άλλη παρά η παράδοση της εργατικής τάξης στο κεφάλαιο, η υποταγή των αναγκών των εργαζομένων στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το έκανε με «έξυπνο» τρόπο. Λέγοντας ανάπτυξη με δίκαιους όρους για το λαό. Αλλά η φιλολαϊκή καπιταλιστική ανάπτυξη ήταν, είναι και θα είναι όνειρο θερινής νυκτός.
Οι όποιες αλλαγές στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν λοιπόν περισσότερο αλλαγές στη μορφή και στους ειδικούς στόχους της αστικής τάξης σε κάθε περίοδο, όπως και αλλαγές με βάση την ανάγκη χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων. 
Η περιβόητη διαπραγμάτευση αφορούσε τους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και ειδικά την πίεση των ΗΠΑ προς τη Γερμανία. 
Ετσι, η απόλυτη ευθυγράμμιση του ΣΥΡΙΖΑ με τις απαιτήσεις του ΣΕΒ, της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ), του ΣΕΤΕ, της ΤτΕ δεν είναι κωλοτούμπα και η τελευταία εκτίμηση της Γερμανίδας καγκελαρίου πως «έκανε τα μαθήματά του» δεν είναι κωλοτούμπα. 
Είναι ό,τι θα έκανε οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση που θέλει να στηρίξει την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Το ΚΚΕ ήταν και θα είναι στην πρώτη γραμμή για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης
Ηδη απ' το 2012 ασκήθηκε τεράστια πίεση για να «σταματήσει το ΚΚΕ να είναι άτεγκτο» και να «υποκύψει στη λογική των συνθέσεων» και να στηρίξει την προσπάθεια της πρώτης αριστερής κυβέρνησης. Και η πίεση ερχόταν τόσο απ' το σύστημα που ήθελε να διευκολύνει το έργο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από καλοπροαίρετους αγωνιστές που δεν καταλάβαιναν γιατί επιμένουμε να αντιστεκόμαστε στην «αλλαγή» και δεν στηρίζουμε μια «αριστερή κυβέρνηση» που κάτι μπορεί να κάνει.
Επιμείναμε και επιμένουμε άτεγκτα να προβάλλουμε αγωνιστικά: Ο καπιταλισμός είναι βάρβαρος, σε κάθε εκδοχή του. Η πολιτική μιας αστικής κυβέρνησης καθορίζεται απ' τις ανάγκες του κεφαλαίου και γι' αυτό, είτε κυβέρνηση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η ΝΔ, τα μνημόνια θα προχωράνε γιατί είναι απαραίτητα για τη θωράκιση των κερδών των ομίλων. Επιμείναμε πως μια καπιταλιστική ανάπτυξη έξω απ' την ΕΕ και το ευρώ επίσης δεν θα είναι φιλολαϊκή. Επιμείναμε πως όσο κυριαρχούν το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, η ζωή των εργαζομένων θα γίνεται χειρότερη.
Επιμείναμε πως τελικά όσο καλές προθέσεις και να έχει κάποιος, όταν διαχειρίζεται τον καπιταλισμό δεσμεύεται απ' την ανάγκη κερδοφορίας των ομίλων. Και γι' αυτό θα υλοποιεί αντιλαϊκή πολιτική. Γι' αυτό κριτήριο κάθε πολιτικής πρότασης πρέπει να είναι τελικά αν φωτίζει τον καπιταλισμό ως τον πραγματικό αντίπαλο, αν συγκρούεται με τα σχέδιά του, αν συγκεντρώνει δυνάμεις για την αποφασιστική αναμέτρηση μαζί του.
         Αποδείχθηκε ποιος είχε δίκιο.
Και οι δυνάμεις του ΚΚΕ είμαστε περήφανοι που δεν λυγίσαμε στις πιέσεις, που δεν εγκαταλείψαμε την ταξική πάλη και να υποκλιθούμε σε μια «ξένη σημαία».
Αυτόν τον αγώνα συνεχίζουμε και τώρα. 
Φωτίζουμε πως πραγματικός αντίπαλος δεν είναι η μία ή η άλλη αστική κυβέρνηση, η μορφή διαχείρισης, αλλά οι ίδιες οι καπιταλιστικές σχέσειςΠως δεν υπάρχουν φιλολαϊκός καπιταλισμός, φιλολαϊκή καπιταλιστική ανάπτυξη, φιλολαϊκή αστική κυβέρνηση. 
Φωτίζουμε πως η ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων προϋποθέτει ανατροπή ολόκληρου του συστήματος.
Οργανώνουμε μαχητικά την αντεπίθεση των εργαζομένων, κόντρα στην ενιαία επίθεση του κεφαλαίου που δεχόμαστε απ' την ΕΕ, το κεντρικό κράτος και τα τοπικά παρακλάδια του, τους δήμους και τις Περιφέρειες. 
Αντιστεκόμαστε στα σχέδια του κεφαλαίου, συγκρουόμαστε με την εφαρμοζόμενη πολιτική, ερχόμαστε σε ρήξη με τους σχεδιασμούς των μονοπωλίων. Μαχητικά, σε σωματεία, στους δρόμους, στις γειτονιές ανασυντάσσουμε το κίνημα που θέτει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, προετοιμαζόμαστε για τη λαϊκή αντεπίθεση. 
Αυτόν τον αγώνα διαφώτισης και οργάνωσης της πάλης υπηρετούν και οι δυνάμεις του ΚΚΕ σε δήμους, σε Περιφέρειες, στην Ευρωβουλή και τη Βουλή.
Αυτό σηματοδοτεί και η κόκκινη ψήφος στο ΚΚΕ σε κάθε κάλπη στις επερχόμενες εκλογές. 
Σηματοδοτεί το δρόμο της ρήξης με το σύστημα και τις επιλογές του, το δρόμο της σύγκρουσης με τους ομίλους, το κράτος τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τους στηρίζουν. 
Άλλωστε, δεν ξεχνάμε ποτέ πως η πρώτη, και μέχρι τώρα η μόνη, ριζοσπαστική κυβέρνηση που εξέφραζε τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα στην Ελλάδα ήταν η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης του ΕΑΜ που απ' τα βουνά της Ευρυτανίας οργάνωσε τη διοίκηση της ελεύθερης Ελλάδας το 1944. Μια κυβέρνηση ένοπλης σύγκρουσης με τον αντίπαλο, είτε αυτός λέγεται ξένος κατακτητής είτε λέγεται ντόπια αστική τάξη, της οποίας το φιλολαϊκό έργο είναι αναμφισβήτητο, όμως δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα αστικά όρια στο βαθμό που δεν εντάχθηκε στον στρατηγικό στόχο της εργατικής - λαϊκής εξουσίας. 
Γι' αυτό αποτελεί ιστορική ύβρι η όποια προσπάθεια παρομοίωσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πρώτη φορά που μια αυτοαποκαλούμενη «αριστερή δύναμη» ανέλαβε ως βασική δύναμη για μεγάλο διάστημα την αστική διακυβέρνηση
Και το αποτέλεσμα ήταν διδακτικό για τους εργαζόμενους. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται... και οι «αριστεροί» υπηρέτες του είναι οι πιο επικίνδυνοι...


Του
Γρηγόρη ΛΙΟΝΗ*
*Ο Γρηγόρης Λιονής είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας