Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Για να Μην ξεχνάμε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Για να Μην ξεχνάμε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

02 Μαΐου, 2025

Δεν Ξεχνάμε - Μάης 1945 !


ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
3 ώρ. ·

1 Μαΐου 1945
Από τα ξημερώματα όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του Βερολίνου έπαιζαν το «πένθιμο εμβατήριο του Ζίγκφριντ» από το έργο του Ρίχαρντ Βάγκνερ “Το Λυκόφως των Θεών”. Ο Χίτλερ είναι νεκρός. Στο Ράιχσταγκ κυματίζει η κόκκινη σημαία με το αστέρι και το σφυροδρέπανο. Το Γ’ Ράιχ δεν υπάρχει πια.
Λίγο αργότερα η Βέρμαχτ ζητά κατάπαυση του πυρός από τον Κόκκινο Στρατό ο οποίος έχει καταλάβει την πόλη. Την επόμενη μέρα η ναζιστική Γερμανία παραδίδεται. Η τύχη της Γερμανίας που είχε παιχθεί τέσσερα χρόνια πριν όταν ο Χίτλερ επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση ολοκληρώθηκε στις 2 Μαΐου του 1945.
Τη ναζιστική εισβολή στην ΕΣΣΔ θα ακολουθήσουν στιγμές απαράμιλλου ηρωισμού από τον Σοβιετικό Λαό. Φρούριο Μπρεστ-Λιτόφσκ, Σμολένσκ, Μόσχα, Λένινγκραντ, Στάλινγκραντ... Κι έπειτα Βαρσοβία, Βουκουρέστι, Σόφια, Βουδαπέστη, Πράγα, Βιέννη, Βερολίνο. Ηρωισμοί και θυσίες που σπάνια βλέπουμε. Από τα περίχωρα της Μόσχας μέχρι και το Ράιχσταγκ ένα απέραντο νεκροταφείο. Εκατοντάδες τα στρατόπεδα αφανισμού των λαών, κάθε πόλη, χωριό κι ένας τόπος θυσίας αμάχων. Παιδιών, γυναικών, ανδρών και γερόντων. Εικόνες ντροπής, ξεπεσμού και έκπτωσης της ανθρωπότητας από τις ναζιστικές ορδές.
Το Γ΄Ράιχ θάφτηκε κάτω από τα ερείπια του ΚΣ έστω κι αν οι καπιταλιστικές δυνάμεις της Ευρώπης στάθηκαν αρωγοί του γερμανοφασιστικού τέρατος στην αποδεδειγμένη προσπάθειά τους να το στρέψουν με κάθε τρόπο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Όταν επέτρεπαν εγκληματικά τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας και με την συγκατάβασή τους, οι φασιστικές ορδές καταλάμβαναν με τη σειρά Ρηνανία, Αυστρία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία. Κι όλα αυτά με στόχο τη Σοβιετική Ένωση. Αλλά η ιστορία παίζει παιχνίδια και πρώτα την πλήρωσε ο λαός της Γαλλίας. Όταν εισέβαλε η Γερμανία στη Γαλλία, το 50% του εξοπλισμού της Βέρμαχτ ήταν Τσεχοσλοβάκικος. Την οποία Τσεχοσλοβακία παρέδωσαν αναίσχυντα με τη Συμφωνία του Μονάχου. Και τον Πρωθυπουργό της Τσεχοσλοβακίας τον είχαν κλεισμένο σε διπλανό δωμάτιο. Αμέσως μετά τη Συμφωνία του Μονάχου, ο Νταλαντιέ (Πρωθυπουργός Γαλλίας) ψιθύριζε στον υπουργό του των εξωτερικών: «Αν γνώριζαν (οι Γάλλοι) τι συμφωνήσαμε θα μας εκτελούσαν».
Κι ο Τσάμπερλεν (Βρετανός Πρωθυπουργός): «Παρά την τραχύτητα και τη νευρικότητα που είδα στο πρόσωπο του Χίτλερ, έχω την εντύπωση πως είναι άνθρωπος που όταν δίνει τον λόγο του μπορείς να τον εμπιστευτείς». Η Γαλλία που μέχρι την εισβολή των Γερμανών στην Πολωνία παράτασσε 100 μεραρχίες στα γαλλογερμανικά σύνορα έναντι μόνο 25 των Γερμανών και της ήταν πολύ εύκολο να φτάσει στο Βερολίνο. Αντί αυτού, πολύ γρήγορα κατάρρευσε και συνθηκολόγησε κι οι Γερμανοί άλωσαν ένα τεράστιο και σύγχρονο οπλοστάσιο από χιλιάδες μαχητικά αεροσκάφη και τεθωρακισμένα.
Σήμερα στα πλαίσια της ασύλληπτης παραχάραξης της ιστορίας κρώζουν ότι τις χώρες της Ευρώπης δεν τις απελευθέρωσε ο Κόκκινος Στρατός αλλά η… Βρετανία και οι ΗΠΑ. Βάλτε στη ζυγαριά: 420.000 νεκρούς οι Αμερικανοί και άλλους τόσους οι Βρετανοί από τους οποίους πάνω από τους μισούς ήταν Ινδοί, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί και Καναδοί. Κι απ’ την άλλη, 27 εκατομμύρια Σοβιετικοί.
Το 2020 το ομοσπονδιακό τηλεοπτικό κανάλι «Ρωσία 24» έτρεχε καθημερινά, δεξιά στην οθόνη, κατά την 24ωρη ροή του προγράμματός του, ονόματα. Κάθε μέρα από τις 23 Φλεβάρη του 2020. Κάθε λεπτό 100 ονόματα. Για 76 συνεχόμενες μέρες, μέχρι τις 9 Μάη 2020. Ήταν οι νεκροί μαχητές του Κόκκινου Στρατού. Αξίζει να επαναλάβω τον αριθμό: 12.677.857! Ένας ασύλληπτος αριθμός! Μια ατελείωτη λίστα ονομάτων νεκρών. Σ’ αυτή τη λίστα υποκλίνεται η ανθρωπότητα. Μέχρι την πλήρη ανάταση ή τον αφανισμό της. Δυστυχώς, δεν είναι η μόνη. Υπάρχει και η άλλη, η πιο τρομακτική – αν μπορεί κανείς να μετρήσει τον τρόμο, η λίστα των αμάχων Σοβιετικών που ξεπερνά τα 15.000.000 νεκρούς. Των ανθρώπων που με κάθε τρόπο αντιστάθηκαν στη φυλετική εξαφάνιση που τους επέβαλε ο φασισμός. Κι άλλη ατέλειωτη: Των πάνω από 20.000.000 Κινέζων – πιθανόν πολύ πάνω, θυμάτων του γιαπωνέζικου φασισμού. Αυτοί καλά-καλά δεν αναφέρονται στις λίστες των νεκρών του Β΄ ΠΠ. Και τα εκατομμύρια των Κορεατών. Των κατοίκων της Ινδοκίνας και της Ινδονησίας. Οι πάνω από 300.000 Κορεάτισσες – «γυναίκες ψυχαγωγίας» που βίαζαν κατ’ εξακολούθηση οι Ιάπωνες υπάνθρωποι. Τα εκατομμύρια νεκρών των άλλων εθνοτήτων. Οι ατέλειωτες λίστες του τρόμου και του αφανισμού που έσπειρε στην ανθρωπότητα ο φασισμός.
Το 70% των δυνάμεων της Βέρμαχτ δραστηριοποιήθηκε και αφανίστηκε στο ανατολικό μέτωπο. Χιλιάδες πόλεις και χωριά εξαφανίστηκαν από τον χάρτη, άλλες χιλιάδες βιομηχανίες, συνεταιρισμοί, επιχειρήσεις. Το 50% του συνολικού κόστους του Β΄ΠΠ το πλήρωσε η ΕΣΣΔ. Οι πόλεις, τα χωριά, οι βιομηχανίες αναστηλώθηκαν όταν κατανικήθηκε η φασιστική λαίλαπα. Η Δρέσδη του εγκληματικού βομβαρδισμού των Αγγλογάλλων ξαναστάθηκε όρθια, την παγιδευμένη από τους χιτλερικούς Κρακοβία τη έσωσαν την τελευταία στιγμή οι δυνάμεις του στρατάρχη Κόνιεφ, οι λαοί στην μεταπολεμική πείνα και εξαθλίωση στηρίχτηκαν στη βοήθεια του Κόκκινου Στρατού και της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο ζωτικός χώρος στον οποίο προσέβλεπαν οι ναζιστές, εξαφανίζοντας τους Σοβιετικούς, κατέληξε στα δύο τετραγωνικά του τάφου τους.
Το τέρας του φασισμού ήταν νεκρό.
Τον Μάη του 1945 στο Βερολίνο, στο Ράιχσταγκ κυμάτιζε η κόκκινη σημαία με το αστέρι και το σφυροδρέπανο. Περνώντας την πύλη του Βρανδεμβούργου, στην αρχή της Unter den Linden σε υποδεχόταν ένα τεράστιο πορτραίτο του Στάλιν. Απότιση τιμής στο Κόμμα που έδειξε το μέλλον στην ανθρωπότητα και στον ηγέτη που αυτό ανάδειξε. Για τον οποίον ο ίδιος ο Τσώρτσιλ σημείωνε:
«Ήταν η πιο επιφανής, επιβεβλημένη, αξιοσέβαστη προσωπικότητα στη ρευστή και σκληρή εποχή της περιόδου εκείνης, στην οποία κύλησε η ζωή του… Ο Στάλιν ήταν άνθρωπος ασυνήθιστης ενέργειας, πολυμορφωμένος και ακατάβλητης ισχυρής θέλησης. Δριμύς, σκληρός και αμείλικτος συζητητής, σε σημείο που, παρά τη μαθητεία μου στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, μου ήταν αδύνατο να τον αντιμετωπίσω… Ο Στάλιν προξενούσε μεγαλειώδικη εντύπωση. Η επιρροή του στους ανθρώπους ήταν ακαταμάχητη. Όταν έμπαινε στην αίθουσα συνεδριάσεων της Διάσκεψης της Γιάλτας όλοι εμείς σηκωνόμασταν όρθιοι σάμπως να μας πρόσταζε κανείς και είναι αξιοπερίεργο και ανεξήγητο γιατί στεκόμασταν σε στάση προσοχής… Ήταν ο άνθρωπος ο οποίος εκμηδένισε τον εχθρό του με τη βοήθεια του ίδιου του εχθρού του. Μάλιστα ανάγκασε κι εμάς, που μας ονόμαζε ιμπεριαλιστές να πολεμήσουμε ενάντια στους ιμπεριαλιστές.
Παρέλαβε μια Ρωσία με ξύλινο αλέτρι και την άφησε εξοπλισμένη με ατομικά όπλα. Ότι και να λέμε γι' αυτόν τέτοιους άνδρες η ιστορία και οι λαοί δεν πρέπει να τους λησμονούν».
Αυτά λέγονταν τότε που ο κόσμος τα είχε ζήσει και ήξερε. Δυστυχώς το σύστημα που γεννά τον φασισμό παρέμεινε ζωντανό. Σήμερα οι απόγονοι των χιτλερικών ξανασυγκεντρώνονται, οι τάφοι τους ανασαλεύουν, ο καπιταλισμός της θνήσκουσας Ευρώπης τον ανασταίνει.
Κι όμως η χώρα που ο 20ος αιώνας την βρήκε με το αλέτρι κατάφερε και τον έθαψε. Με ασύγκριτο κόστος η κόκκινη σημαία καρφώθηκε στο Ράιχσταγκ και είναι αδύνατον να υποσταλεί.

14 Μαρτίου, 2025

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ #ΣΥΚΙΕΣ_ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ



ΣΥΚΙΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Εντοπίστηκαν άλλοι δύο ομαδικοί τάφοι εκτελεσμένων (ΦΩΤΟ)
Συγκλονίζουν τα στοιχεία που έρχονται στο φως από έναν τόπο, όπου μαρτύρησαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές



Δύο ακόμα ομαδικοί τάφοι εκτελεσμένων του εμφυλίου πολέμου εντοπίστηκαν στον χώρο του Πάρκου - Μνημείου Εθνικής Αντίστασης στις Συκιές Θεσσαλονίκης, όπου πραγματοποιούνται εργασίες ανάπλασης.

Οι εργασίες συνεχίζονται και φέρνουν στο φως συγκλονιστικά τεκμήρια των «πέτρινων χρόνων» της σύγχρονης πολιτικής Ιστορίας του τόπου, καθώς το Επταπύργιο και η ευρύτερη περιοχή είναι ένας σημαντικός χώρος, όπου μαρτύρησαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές, ιδιαίτερα την περίοδο 1946 - 1949.

Συνολικά από τον Δεκέμβρη του 2024 μέχρι και σήμερα εντοπίστηκαν στον χώρο όπου βρίσκεται το Πάρκο Εθνικής Αντίστασης, στη συμβολή των οδών Κανάρη, Σολωμού και Μιαούλη, 4 ομαδικοί τάφοι και σκελετοί από 25 εκτελεσμένους.

Στον έναν από τους δύο ομαδικούς τάφους που εντοπίστηκαν τελευταίοι βρέθηκαν τα οστά 4 εκτελεσμένων και στον δεύτερο τα οστά άλλων 7. Κάποια από τα κρανία είχαν οπή, από τη «χαριστική βολή» που έδωσε ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος. Στον δεύτερο ομαδικό τάφο εντοπίστηκαν τα υπολείμματα ενός γυναικείου παπουτσιού, φανερώνοντας ότι το θύμα ήταν γυναίκα. Επίσης βρέθηκαν και περισυνελέγησαν σφαίρες.

Θυμίζουμε ότι στα τέλη του 2024 είχαν βρεθεί τα οστά από δύο εκτελεσμένους και κάποια οστά από έναν τρίτο σκελετό. Τον Φλεβάρη του 2025 εντοπίστηκε λάκκος με τα λείψανα 11 εκτελεσμένων, ο μεγαλύτερος μέχρι στιγμής ομαδικός τάφος στη συγκεκριμένη τοποθεσία. Οι σοροί που εντοπίζονται στέλνονται στην Αθήνα, ώστε να μελετηθούν στα ειδικά εγκληματολογικά εργαστήρια.
Το ΚΚΕ θα παλέψει να αναδειχθεί με κάθε τρόπο αυτό το σημαντικό εύρημα



Τον χώρο επισκέφτηκε χτες το μεσημέρι κλιμάκιο του ΚΚΕ αποτελούμενο από την Θεανώ Καπέτη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και Γραμματέα της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας, και τον Δημήτρη Παπατολίδη, μέλος της ΚΕ και επικεφαλής του Τμήματος Ιστορίας της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ προγραμματίζει νέα επίσκεψη στον χώρο (οδ. Μιαούλη και Κανάρη) μαζί με συγγενείς εκτελεσμένων, την Τετάρτη 19 Μαρτίου, στις 12.00.

Ο δήμαρχος Νεάπολης - Συκεών Σίμος Δανιηλίδης ενημέρωσε για τα σημαντικά ευρήματα και την απόφαση του δήμου να συνεχίσει τις ανασκαφικές εργασίες, για τον εντοπισμό κι άλλων ομαδικών τάφων. Όπως είπε, «πρόκειται για εύρημα με σημαντικό πολιτικό ιστορικό ενδιαφέρον. Είναι ιερή υποχρέωση να ερευνήσουμε όλη την περιοχή και να το αναδείξουμε. Θα προσπαθήσουμε να σκάψουμε σε όλη την έκταση».

Επίσης ανακοίνωσε την πρόθεση της διοίκησης του δήμου στο πλαίσιο της ανάπλασης του χώρου να δημιουργήσει ένα ταφικό τμήμα στο πάρκο και ένα ειδικό μνημείο.

Η Θεανώ Καπέτη ανέδειξε την αναγκαιότητα να δημιουργηθεί ένα ταφικό μνημείο και τόνισε ότι το ΚΚΕ θα στηρίξει την προσπάθεια της δημοτικής αρχής για συνέχιση των εργασιών, διεκδικώντας την εξασφάλιση των αναγκαίων κονδυλίων με ευθύνη του κράτους.

Επίσης ενημέρωσε τον δήμαρχο ότι με πρωτοβουλία του Κόμματος ξεκίνησε μια προσπάθεια εντοπισμού συγγενών εκτελεσμένων αγωνιστών στην περιοχή, προκειμένου να διεκδικηθεί η οργάνωση και πραγματοποίηση της διαδικασίας ταυτοποίησης των σκελετών, με την εξέταση DNA συγγενών. Ανακοίνωσε ακόμα ότι θα δοθεί στη δημοσιότητα ο μαρτυρικός κατάλογος των ονομάτων των περίπου 400 εκτελεσμένων, που έχουν συγκεντρωθεί μέσα από πολύχρονη συλλογική προσπάθεια του Κόμματος, για να μπορούν να επικοινωνήσουν οι απόγονοί τους.

Τέλος, υπογράμμισε ότι επιβεβαιώνεται η σημασία της Απόφασης της ΚΕ του ΚΚΕ για την κατασκευή μνημείου του Κόμματος στο πίσω μέρος της Ακρόπολης του Επταπυργίου (Γεντί Κουλέ), όπου πραγματοποιούνταν και ο κύριος όγκος των εκτελέσεων. Ότι η περίοδος που εντοπίστηκαν οι ομαδικοί τάφοι έρχεται σε μια συγκυρία όπου εντείνονται οι ενέργειες από τη μεριά του ΚΚΕ για την ακριβή τοποθεσία του μνημείου, για το οποίο άλλωστε οι εργασίες του γλύπτη Άγγελου Βλάσση συνεχίζονται.

Ο Δημήτρης Παπατολίδης σε δήλωσή του σημείωσε πως «η αποκάλυψη ομαδικών τάφων με σκελετούς εκτελεσμένων της περιόδου 1946 - 1949 στη συγκεκριμένη περιοχή είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μαζικό ταφικό μνημείο μέσα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, απέναντι από το Γεντί Κουλέ. Ένα μνημείο που αποδεικνύει το μίσος της αστικής εξουσίας απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, απέναντι στους κομμουνιστές. Γιατί είναι η μοναδική περίοδος ιστορικά στην οποία πετάγονταν κυριολεκτικά οι εκτελεσμένοι μέσα σε λάκκους, ομαδικούς τάφους, όπως στο Αουσβιτς. Και δείχνει τον χαρακτήρα και το ήθος αυτής της εξουσίας. Στην περιοχή αυτή, έξω από το Γεντί Κουλέ, εκτελέστηκαν τουλάχιστον 400 κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές.

Το ΚΚΕ θα παλέψει να αναδειχθεί με κάθε τρόπο αυτό το σημαντικό εύρημα, για να μπορεί ο λαός μας να γνωρίσει την Ιστορία του. Να μάθει για τη στάση που κράτησαν οι συγκεκριμένες δυνάμεις που επί δεκαετίες προσπάθησαν να μπαζωθεί η Ιστορία, οι μαζικοί τάφοι και τα εγκλήματα που έγιναν κατά του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Να αποκαλυφθεί ο χαρακτήρας των πράξεών τους».

Στον χώρο βρέθηκε και ο Σπύρος Κουζινόπουλος, δημοσιογράφος - ιστορικός ερευνητής, ο οποίος παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εξέλιξη αυτής της υπόθεσης, καθώς σε λίγες μέρες κυκλοφορεί το νέο του βιβλίο με τίτλο «Γεντί Κουλέ, η Βαστίλη της Θεσσαλονίκης», στο οποίο αναφέρεται στην ιστορία της φυλακής από τη μέρα που άνοιξε, το 1896, μέχρι τη μέρα που έκλεισε. Αναφέρεται στις μοναδικές αποδράσεις που είχαν γίνει, στα βασανιστήρια, στους βιασμούς κρατουμένων, στη διακίνηση ναρκωτικών από την περίοδο ακόμα της Τουρκοκρατίας μέχρι και το τέλος. Και περιλαμβάνει έναν πλήρη κατάλογο με τα ονόματα των εκτελεσμένων της Κατοχής και του εμφυλίου, συνολικά γύρω στα 900 άτομα.

Όπως μας είπε, «εδώ εκτελέσεις γίνονταν την περίοδο του εμφυλίου πολέμου και συνεχίστηκαν μέχρι το 1955». Και πρόσθεσε πως πρόκειται για «ένα σημαντικό εύρημα, το οποίο πρέπει να αναδειχθεί και με ένα μνημείο επιπλέον, αλλά και σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του Επταπυργίου».

Το Επταπύργιο και το Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης



Το Επταπύργιο λειτούργησε ως σωφρονιστικό ίδρυμα πολιτικών και ποινικών κρατουμένων, ανδρών και γυναικών. Στο Επταπύργιο φυλακίστηκαν χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι, λαϊκοί αγωνιστές, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, κατά τις περιόδους της βασιλομεταξικής δικτατορίας (1936 - 1940), της γερμανικής κατοχής (1941 - 1944), του εμφυλίου πολέμου και μετέπειτα μέχρι την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών (1967 - 1974). Οι πρώτες εκτελέσεις αγωνιστών στον περίγυρο των φυλακών έγιναν με την είσοδο των Γερμανών στην πόλη της Θεσσαλονίκης, στις 9 Απρίλη 1941, και κορυφώθηκαν την περίοδο 1946 - 1954, οπότε εκατοντάδες πολιτικοί κρατούμενοι καταδικάστηκαν σε θάνατο με συνοπτικές διαδικασίες από το Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης και εκτελέστηκαν.

Στοιχεία για τη λειτουργία του Έκτακτου Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης είχαν παρουσιαστεί σε μεγάλη εκδήλωση που πραγματοποίησε η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ τον Απρίλη του 2018, και στην ειδική μπροσούρα που κυκλοφόρησε.

Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, στο Έκτακτο Στρατοδικείο δικάστηκαν χιλιάδες μέλη και φίλοι του ΚΚΕ, μαχητές του ΔΣΕ, μέλη του ΕΑΜ, συνδικαλιστές του εργατικού κινήματος αλλά και απλοί άνθρωποι. Οι κατηγορούμενοι που σύρθηκαν στο Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης συνολικά ξεπερνούν τους 10.000, ενώ οι καταδικασμένοι τους 1.679. Συνολικά έγιναν 4.452 δίκες, με 477 καταδίκες σε θάνατο, 307 σε ισόβια. Καταδικάστηκαν σε θάνατο μέχρι και ανήλικοι μαθητές.

Πάνω από 400 αγωνιστές εκτελέστηκαν πίσω από το Γεντί Κουλέ, κάποιοι από τους οποίους είχαν δικαστεί και σε άλλα δικαστήρια, σε άλλες πόλεις. Οι πρώτοι που στήθηκαν μπροστά στο απόσπασμα στη Θεσσαλονίκη ήταν δυο παλιοί ΕΛΑΣίτες, αγρότες από το Περιστέρι Κιλκίς, ο Γιώργης Καλέμης και ο Θεοχάρης Σαπρανίδης. Δικάστηκαν στις 12 Ιούλη 1946 και εκτελέστηκαν στις 16 Ιούλη στο Γεντί Κουλέ.



Δίπλα στα στελέχη της ΚΕ του ΚΚΕ που εκτελέστηκαν, όπως ο Αρίστος Βασιλειάδης και ο Κώστας Φαρμάκης, στάθηκαν δεκάδες μέλη και στελέχη του Κόμματος με θάρρος και αυτοθυσία, αψηφώντας το εκτελεστικό απόσπασμα, όπως ο Γραμμένος Στίνης, ο Ακίνδυνος Αλβανός, η Κούλα Ελευθεριάδου, ο Σταύρος Δημητράκος, η Νίτσα Θεοχαρίδου, ο Μήτσος Λεβογιάννης, ο Ρήγας Παραθυράς, ο Νίκος Νικηφορίδης και τόσοι άλλοι. Άνθρωποι του λαού, εργάτες, αγρότες, επιστήμονες, φοιτητές, αλλά και μαθητές, όπως η 15χρονη Ευπραξία Νικολαΐδου.

Οι δίκες στο Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης αποτελούν βασικό κομμάτι στην τεράστια «βιομηχανία» καταστολής και διώξεων, στην προσπάθεια σύνθλιψης και εξόντωσης του κινήματος, που οργάνωσε το αστικό κράτος από την ίδρυση του ΚΚΕ, ειδικά μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και κατά τη διάρκεια του ένοπλου αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, αλλά και στη συνέχεια.

Ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίζουν μεγάλες ομαδικές και άλλες σημαντικές δίκες, όπως του Σωματείου Αρτεργατών (19 Ιούλη 1946), της «Λαϊκής Φωνής» και του ΕΑΜικού Τύπου (Σεπτέμβρης 1946 - Οκτώβρης 1947), των «Στρατολόγων» (Γενάρης - Αύγουστος 1947), της «Στενής Αυτοάμυνας» και άλλες δίκες της ΟΠΛΑ (28 Αυγούστου - 13 Σεπτέμβρη 1947), της «Μαζικής Λαϊκής Αυτοάμυνας» (25 Νοέμβρη - 11 Δεκέμβρη 1947), 170 μαχητών από τα Πιέρια (24 Μάη - 10 Ιούνη 1948), των «αεροπειρατών» (20 Οκτώβρη 1948), η δίκη της ΕΠΟΝ (14 - 29 Γενάρη 1949) και ανταρτών της Χαλκιδικής (Φλεβάρης 1951).

Η μεγάλη δίκη της «Στενής Αυτοάμυνας» (28 Αυγούστου - 13 Σεπτέμβρη 1947) καταγράφεται ως η δίκη με τις περισσότερες εκτελέσεις σε σχέση με τον αριθμό των καταδίκων και των κατηγορουμένων. Συνολικά δικάστηκαν 67 αγωνιστές, καταδικάστηκαν σε θάνατο 52 και εκτελέστηκαν 47.

03 Φεβρουαρίου, 2025

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΖΩΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ




*

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΖΩΜΑ Έδωσαν απ' ευθείας ανάθεση 178.560€ σε εταιρεία η οποία ΔΕΝ υπήρχε πριν το δυστύχημα (28/2/2023) και δημιουργήθηκε στις 6/4/2023(!!). 37 μέρες μετά το έγκλημα των Τεμπών!! Δηλαδή ΠΡΩΤΑ πήγε η εταιρία και μπάζωσε το χώρο του δυστυχήματος (ΜΕ ΑΠ' ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗ)
και ΜΕΤΑ συστάθηκε ως εταιρία!
Η οποία εταιρία είχε αρχικό κεφάλαιο μόλις 6.000€.
Και η οποία απ' ευθείας ανάθεση νομιμοποιήθηκε εκ των υστέρων από την περιφέρεια Θεσσαλίας. Δηλαδή όχι μόνο κάνουν το παν για να συγκαλύψουν 57 δολοφονίες, χλαπακιάζουν και δημόσιο χρήμα με ευκαιρία τις 57 δολοφονίες...

*BINTEO ΑΠ' ΤΟ MEGA TV

16 Σεπτεμβρίου, 2023

Είδα φόβο... Είδα την οργή... kαι Τι δεν είδα..?

Ninetta Altani:
Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ
Ελπίδα Κουτσογιάννη,
είδε φόβο, οργή, απόγνωση, ελπίδα, απελπισία, αγωνία, αλληλεγγύη. Δεν είδε Κυβερνητικό αξιωματούχο, ή αξιωματούχο της Περιφέρειας και του υπουργείου Υγείας. Και το νερό ανεβαίνει μισό πόντο την ώρα:
Όσα είδα σήμερα
Είδα καρκινοπαθη να περνά με ασθενοφόρο από τα πρώτα νερά του δρόμου Αγιάς - Λάρισας, να ανεβαίνει σε καρότσα τρακτέρ για να περάσει 500 μέτρα δρόμο όπου το νερό ξεπερνούσε σε σημεία το 1,5 μέτρο και από εκεί να ανεβαίνει σε άλλο ασθενοφόρο για να πάει για ακτινοθεραπεία στη Λάρισα.
Είδα την οργή στα μάτια της συνοδού του.
Είδα φόβο.
Είδα νεφροπαθη να κατεβαίνει από την καρότσα του ίδιου τρακτέρ, με τις γάζες στο χέρι,στην πονεμένη φλέβα και την απογοήτευση και τον θυμό στα μάτια για να ανέβει στο ασθενοφόρο, να περάσει τα επόμενα νερά και να γυρίσει σπίτι του.
Είδα απόγνωση.
Είδα ένα κοριτσάκι, ήταν δεν ήταν 8 χρονών, να κλαίει από φόβο, να ανεβαίνει με τη μάνα και την αδερφή του στην ίδια καρότσα, του ίδιου τρακτέρ. Πέρασαν απέναντι να βρουν τον πατέρα της.
Είδα φόβο.
Είδα μία 67χρονη καθαρίστρια να ανεβαίνει στην καρότσα του ίδιου τρακτέρ για να πάει να καθαρίσει παιδικούς σταθμούς της Λάρισας. Το σπίτι της πλημμύρισε. 67 χρόνων και δουλεύει ακόμα. Μας κέρασε μπισκότα γιατί "ότι έχουμε κορίτσι μου ο ένας με τον άλλο να τα μοιραζόμαστε".
Είδα ελπίδα.
Είδα καρκινοπαθη να μας χαιρετά με εγκαρδιότητα μέσα από το τζάμι μεγάλου πυροσβεστικού οχήματος. Έκανε τρείς φορές το πυροσβεστικό αυτό το εν πλω δρομολόγιο και στην τρίτη φορά το πλήρωμα κινδύνευσε να παρασυρθεί από τα νερά.
Είδα απελπισία.
Είδα μια κοπέλα να μπαίνει στην καρότσα του τρακτέρ. Έχει αυτοάνοσο και έπρεπε οπωσδήποτε να επισκεφθεί τον γιατρό της στη Λάρισα.
Είδα αγωνία.
Είδα τον πρόεδρο του χωριού Δήμητρα, τον Βαγγέλη, αυτόν που έσωσε τις προάλλες με το αγροτικό του τους αλλοδαπούς εργάτες του χοιροτροφειου, άυπνος τόσες μέρες τώρα, να μεταφέρει ακούραστα τον κόσμο μέχρι το τρακτέρ, περνώντας τους από τα πρώτα νερά. Τον είδα να ξεφορτώνει και να ξαναφορρωνει φάρμακα, νερά, τρόφιμα.
Είδα τον κ. Γιάννη από τη Δήμητρα να μεταφέρει κόσμο προς το τρακτέρ. Τον είδα να παρηγορεί την οκτάχρονη Ελευθερία, που φοβόταν να περάσει από τα νερά. Και μετά από λίγο είδα την Ελευθερία να γελάει χαρούμενη που θα ανέβει στο πελώριο "θαλάσσιο ταξί".
Είδα παρηγοριά.
Τι δεν είδα
Δεν είδα πουθενά τέσσερις μέρες τώρα έναν παράγοντα της περιφέρειας, έναν κυβερνητικό αξιωματούχο, έναν εκπρόσωπο του υπουργείου Υγείας να πει σε αυτό τον κόσμο τί να κάνει με τα πνιγμένα ζώα, με τη δυσοσμία, με το νερό.
Πριν λίγο μίλησα στο τηλέφωνο με τον Δημήτρη από το Καστρί. Δεν είναι καλά τα πράγματα, μου είπε. Το νερό ανεβαίνει μισό πόντο την ώρα.
Και αυτά είναι όλα όσα άκουσα και είδα σήμερα.



03 Σεπτεμβρίου, 2020

Το 1988. Στη Σοβιετική Ένωση. Σε κάποιο χωριό...

Αντιγράφω από τοίχο φίλης με καταγωγή από κάποιο χωριό του Καζακστάν (δεν αναδημοσιεύω τη φωτογραφία γιατί είναι προσωπική της):

"Έτος: 1988
Τόπος: ΕΣΣΔ
Μαθητές: 25
Νηπιαγωγοί: 3
Τραπεζοκομος: 1
Συν για όλο το σχολείο
Διευθύντρια και Γιατρός

ΧΩΡΙΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑ"

Κι όμως συνέβη στα αλήθεια. 
Ακόμη και το 1988, λίγα χρόνια πριν την ανατροπή της Σοβιετικής Ένωσης, όχι στη Μόσχα ούτε σε κάποια άλλη πρωτεύουσα της ΕΣΣΔ και χωρίς να συντρέχουν λόγοι πανδημίας, οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους και φωνάζουν: πόσο ανώτερος είναι ο σοσιαλισμός ακόμη και με τα λάθη.
Τρεις (!) νηπιαγωγοί για 25 παιδιά και μία τραπεζοκόμος.
Γιατρός (!) (γυναίκα) για όλο το σχολείο.
Μόνιμοι όλοι (εκπαιδευτικοί-γιατροί-τραπεζοκόμοι κλπ).

Ούτε 8μηνοι ούτε με ΕΣΠΑ ούτε με ΟΑΕΔ ούτε με συμβάσεις ορισμένου.
Ούτε με πληρωμή από την τσέπη των γονιών.
Σε αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλους.
Το 1988.
Στη Σοβιετική Ένωση.
Σε κάποιο χωριό!


                                         Thesska Katerina


Σήμερα:


Θέλετε να σπουδάσουν τα παιδιά σας; Δανειστείτε!
Οι γονείς Ρώσων μαθητών κάνουν όλο και περισσότερο αίτηση για μικροδάνεια για να αγοράσουν ό, τι χρειάζονται για τη νέα σχολική χρονιά, σύμφωνα με στοιχεία από οργανισμούς μικροχρηματοδότησης (MFOs).
Τις πρώτες τρεις εβδομάδες του Αυγούστου, ο αριθμός των Ρώσων που υπέβαλαν αίτηση για μικροδανάνεια για να καταφέρουν να πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο αυξήθηκε κατά σχεδόν 80%, σε σχέση με το 2019.
Δάνεια λοιπόν για «Εκπαίδευση», «Ρούχα και παπούτσια» και «Λειτουργικά έξοδα»! https://www.gazeta.ru/business/2020/08/27/13216105.shtml

***
λέει ένας Ρώσος φίλος https://www.facebook.com/photo.php?fbid=348144066549529&set=a.247551286608808&type=3&theater από όπου είδα αυτήν την ανάρτηση:
''Δάνεια για σχολικές ανάγκες. Φανταστείτε! για παιδιά του σχολείου! Για τα ρούχα του παιδιού στο σχολείο! Στη Ρωσία! Μέχρι πρόσφατα, δεν μπορούσα να φανταστώ ανθρώπους να παίρνουν δάνεια εκπαίδευσης και διατροφής'                        

                                    Ελενη Μαρκακη

 Για Εδώ:

Κατα την χτεσινη ενημερωση της πολιτικης προστασιας ρωτηθηκε ο Κος Τσιοδρας εκπροσωπος των Φαρμακευτικων κολοσσων.......

Στην Ιταλια και σε αλλες χωρες για το ανοιγμα των σχολειων εκτος της μασκας παρθηκαν μετρα αποστασης μεταξυ των μαθητων μονοθεσια θρανια πολυ περισσοτερες αιθουσες κλπ
Εδω .....μονο μασκα.......


Μπερδευε τα λογια του ....κομπιαζε και αντι για απαντηση ψελισε
"αυτα δεν γινονται λογω ....δημοσιονομικου κοστους.."
Να σε ενημερωσω Σωτηρακη εκπροσωπε των φαρμακευτικων κολοσσων οτι αυτα γινονται και για να ειμαι πιο ακριβης εγιναν και θα ξαναγινουν με οσα ψεματα κι αν διανθιζεται τις ενημερωσεις σας

                                                                  Μακης Μανωλης

 --------------------------------

Πέμπτη 03/09/2020 - 20:06
Ο Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΩΝ

           Η λέξη ντροπή είναι λίγη!

Την έλλειψη αντιδραστηρίων για την πραγματοποίηση τεστ κορονοϊού στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας σχολίασε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας κατά την ομιλία του στο Αιγάλεω. Ανέφερε:

«Χτες το πρωί, ο πρωθυπουργός εξέφρασε "ικανοποίηση για το γεγονός, ότι χθες φτάσαμε στον αριθμό των 17.000 τεστ". Χτες το απόγευμα, μάθαμε μετά την αποκάλυψη των αγωνιστών γιατρών ότι το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας ενημέρωσε τις Υγειονομικές Περιφέρειες ότι δεν διαθέτει επαρκή αντιδραστήρια για την εκτέλεση των μοριακών ελέγχων για τον κορονοϊό που ζητούν τα νοσοκομεία! Τόσο θωρακισμένα τα νοσοκομεία, τόσο έτοιμη είναι η κυβέρνηση. Και μάλιστα η κυβέρνηση αντί να λύσει άμεσα το θέμα τι βρήκε να πει; Ότι φταίνε οι υγειονομικοί, γιατί επιστρέφοντας από τις διακοπές τους έκαναν τεστ!

Με ποιο κριτήριο ο αναγκαίος μαζικός έλεγχος ειδικά για το υγειονομικό προσωπικό και για όσους υποβάλλονται σε τεστ, προκειμένου π.χ. να εισαχθούν σε χειρουργεία, βαφτίζεται "αλόγιστη χρήση"; Λελογισμένη χρήση ποια είναι; Να κάνει το τεστ όποιος μπορεί να το χρυσοπληρώσει στα ιδιωτικά διαγνωστήρια; Η λέξη ντροπή είναι λίγη!».

902.gr

04 Μαρτίου, 2020

Elena Akrita:Μην Γίνεις Σαν τον Σώτο. Μην Επιτρέψεις στα Παιδιά σου να Φτύνουν στον Τάφο σου.




        Ή αυτός ή εμείς.
Αυτός είναι ο Σώτος: 


ή ούτε καν αυτός, η φωτογραφία παίζει να εικονίζει άλλον.
Ο Σώτος ο χέστης που κρύβεται πίσω από ψευδώνυμο.
Ο Σώτος επιδεικνύει ως τρόπαιο το παπουτσάκι ενός νεκρού παιδιού.
Ο Σώτος είναι κουκουλοφόρος στην Κατοχή.
Ο Σώτος ανάβει φούρνους στο Αουσβιτς.
Ο Σώτος είναι ο Ναζί της Νύχτας των Κρυστάλλων.
Ο Σώτος είναι βασανιστής στη Μακρόνησο.
Ο Σώτος είναι ο καταδότης στη χούντα.
Ο Σώτος είναι δουλέμπορος.
Ο Σώτος είναι νταβατζής ανήλικων.
Ο Σώτος είναι λαθρέμπορος οργάνων.
Ο Σώτος είναι το καρκίνωμα στον πλανήτη.
Ο Σώτος δεν είναι Έλληνας. Ο Σώτος είναι προδότης της πατρίδας του.
Μην γίνεις σαν τον Σώτο.
Μην επιτρέψεις στα παιδιά σου να φτύνουν στον τάφο σου.

και 


01 Ιανουαρίου, 2020

Σαν Σήμερα 1.1.59 ΑΒΑΝΑ !! ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ !!

Για την είσοδο του λαϊκού αντάρτικου στρατού την 1η Γενάρη 1959 στην Αβάνα,
Για τους 82 αποφασισμένους επαναστάτες του πλοίου Granma που στάθηκαν χιλιάδες,
Για τα βουνά της Σιέρα Μαέστρα που οργανώθηκε το αντάρτικο
Για τον Τσε, τον Φιντέλ, και τον Σιενφουέγος, για την Κούβα που αντιστέκεται,

Για όσους είναι στο δρόμο και αγωνίζονται, 
Για αυτούς που ηττήθηκαν και γυρεύουν ένα νεύμα ,
Για τα όνειρα μας που περιμένουν εκδίκηση.




Γιώργος Βιδάκης: «Όσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα ‘ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα, δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου.
Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει
».
Με τούτα τα λόγια έκλεισε την ιστορική του απολογία, στις 6 του Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο, κατηγορούμενος για την επίθεση στη Μονκάδα, στις 26 του Ιούλη του ίδιου έτους, που σκοπό είχε να ξεσηκώσει το λαό του νησιού εναντίον της δικτατορίας του Μπατίστα. 

Κι όμως, τότε, κανείς δεν πίστευε πως η δικαίωση βρισκόταν πολύ κοντά. 
Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση στο σωφρονιστήριο του Λος Πίνος, που σήμερα ονομάζεται Ισλα δε Χουβεντούδα.


*****

61η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος




Σήμερα συμπληρώνονται 61 χρόνια από τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Ήταν 1η Γενάρη του 1959 όταν ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας έμπαινε θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα, που στήριζε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός. Η Κουβανική Επανάσταση έδειξε στην πράξη ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και ότι με την αποφασιστική πάλη του λαού μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τη σοσιαλιστική προοπτική. Ήταν η πρώτη σοσιαλιστική επανάσταση στην αμερικανική ήπειρο και είχε από την πρώτη στιγμή την αμέριστη βοήθεια του τότε σοσιαλιστικού στρατοπέδου, πρώτα από όλους της Σοβιετικής Ένωσης.

Για να μπορέσει να επικρατήσει η Επανάσταση είχε προηγηθεί μια συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία από το Κίνημα 26ης Ιούλη (από την επέτειο της επίθεσης στους στρατώνες της Μονκάδα το 1953, όταν συνελήφθη και ο Φιντέλ Κάστρο) με επικεφαλής τον Φρανκ Πάις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε μετονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο, από πρωτοπόρους - επαναστάτες φοιτητές. Στις 2 Δεκέμβρη 1956, όταν το μικρό πλοιάριο «Γκράνμα» έφτασε από το Μεξικό στις ακτές κοντά στη Σιέρα Μαέστρα της Κούβας, από τους 82 αποφασισμένους αγωνιστές που αποβιβάστηκαν στη στεριά κατάφεραν να σωθούν από τα πυρά του στρατού και της αεροπορίας της δικτατορίας μόνο 12. Ανάμεσά τους οι πρωτοπόροι επαναστάτες Φιντέλ Κάστρο, ηγέτης των επαναστατών, ο αδελφός του, Ραούλ, ο Αργεντινός γιατρός Ερνέστο (Τσε) Γκεβάρα, ο Καμίλο Σινφουέγκος, ο Χουάν Αλμέιδα.

Ο επαναστατικός στρατός ανδρώθηκε με νέες δυνάμεις, που έφταναν από τις πόλεις και την επαρχία, και γρήγορα ξεκίνησε την πάλη στα βουνά και στα αστικά κέντρα.

Την 1η Γενάρη 1959 απελευθερώθηκε η Σάντα Κλάρα και την επομένη, με ηγέτη τον Τσε, οι επαναστάτες μπήκαν θριαμβευτικά στην Αβάνα. Ο δικτάτορας Μπατίστα είχε ήδη εγκαταλείψει τη χώρα και το καθεστώς είχε καταρρεύσει. Στις 9 Γενάρη έφτασε στην κουβανική πρωτεύουσα και ο ηγέτης της Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, και ανέλαβε πρωθυπουργός της επαναστατικής κυβέρνησης. Συγκροτήθηκαν οι Ενωμένες Επαναστατικές Δυνάμεις και το 1965 ανασυγκροτήθηκε το ΚΚ Κούβας, που ανέλαβε την καθοδήγηση στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας.

Είχε προηγηθεί τον Απρίλη του 1961 η εποποιία του κουβανικού λαού στον Κόλπο των Χοίρων, στην παραλία Χιρόν, όπου αναχαίτισε σε 72 ώρες την εισβολή των μισθοφόρων της CIA, αποτελώντας την πρώτη παταγώδη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, πριν από αυτή στο Βιετνάμ.

Η σοσιαλιστική Κούβα είχε να αντιμετωπίσει τον βάρβαρο αποκλεισμό από τις ΗΠΑ, την εχθρική στάση των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και της ΕΕ, αλλά και το σημαντικό χτύπημα του 1989 με τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, που της στέρησαν τη σημαντική βοήθεια που της παρείχαν, με αμοιβαίες επωφελείς εμπορικές συναλλαγές. Οι σημαντικές κατακτήσεις σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η κοινωνική φροντίδα, η ανάπτυξη του Πολιτισμού, της Φυσικής Αγωγής κ.λπ., που ο σοσιαλισμός εξασφάλισε για τον κουβανικό λαό, ήταν πάντα στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών, που εφάρμοσαν όλες τις μεθόδους, και του «μαστιγίου» και του «καρότου» (πιο χαρακτηριστικά, την περίοδο Ομπάμα).

Η επιθετικότητα των ΗΠΑ έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα, επί διακυβέρνησης Τραμπ, σε μια προσπάθεια, μέσω των νέων μέτρων σκλήρυνσης του αποκλεισμού, να στραγγαλιστεί ο κουβανικός λαός.

Το ΚΚΕ εκφράζει όλα αυτά τα χρόνια την αλληλεγγύη του στον αγωνιστή κουβανικό λαό και στην Επανάστασή του, ενάντια στις προκλήσεις του ιμπεριαλισμού, και ταυτόχρονα, στο πλαίσιο του προλεταριακού διεθνισμού, αναπτύσσει δημιουργικό διάλογο με το ΚΚ Κούβας για τις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που προωθούνται τα τελευταία χρόνια, εκφράζει τον προβληματισμό του για την εφαρμογή μέτρων που ενισχύουν τις σχέσεις της αγοράς και αντικειμενικά ανοίγουν το δρόμο για το αδυνάτισμα της σοσιαλιστικής οικονομίας.

Ο προβληματισμός αυτός παίρνει υπόψη του την αρνητικότατη εμπειρία ανάλογων μεταρρυθμίσεων που είχαν εφαρμοστεί τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, μεταρρυθμίσεων οι οποίες συνέβαλαν στις αντεπαναστατικές ανατροπές, όπως και την ισχυροποίηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στην Κίνα, που δημιουργεί τεράστιες κοινωνικές ανισότητες.
ΣΧΕΤΙΚΑ


ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΕ ΚΚΕ
Μήνυμα προς το ΚΚ Κούβας για τα 61 χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης 30/12/2019 11:54

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ 


ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ:


Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για το 2020


09 Ιουλίου, 2019

ΕΝΑΣ ΑΥΡΙΑΝΙΣΤΗΣ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΥΛΗ ?!!


«Το ΚΚΕ ανάχωμα υπέρ της Δεξιάς»…

    Ηταν Μάιος του 2009. Παραμονές των εκλογών που έφεραν στην διακυβέρνηση τον «λεφτά υπάρχουν», ο οποίος κατόπιν μας εξήγησε – από το Καστελόριζο –  ότι εννοούσε τα λεφτά των μισθωτών και των συνταξιούχων…
    Τότε, ενόψει και των εθνικών εκλογών που έρχονταν, οι στελεχάρες του ΠΑΣΟΚ έλεγαν ότι όποιος δεν τους ψήφιζε… στήριζε τη ΝΔ. Όπως σήμερα δηλαδή που όποιος δεν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, στήριξε… τη ΝΔ. Αλλωστε όλα τα ΠΑΣΟΚ, παλιά και καινούργια, το ίδιος «ήθος» και θράσος κουβαλάνε.
    Τότε, λοιπόν, υπήρχε και μια ΠΑΣΟΚοστελεχάρα που (όπως μας θύμισε η Κατιούσαhttp://www.katiousa.gr/epikairotita/archaia-pasokia-athanati-otan-o-chrysochdis-elege-to-kke-anachoma-yper-tis-nd/) είχε δώσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην «Ελευθεροτυπία». Μάλιστα εκείνη η συνέντευξη (31 Μαίου 2009) δημοσιεύτηκε με τον παρακάτω υπέροχο τίτλο: «Το ΚΚΕ ανάχωμα υπέρ της Δεξιάς»…
    Η ΠΑΣΟΚοστελεχάρα είχε δηλώσει στην συνέντευξή του, όλο στόμφο και με ύφος ούλτρα σοσιαλισταρά, τα εξής:
«Το ΠΑΣΟΚ σέβεται όλους τους πολιτικούς χώρους και διατυπώνει την κριτική του πάντοτε με πολιτικούς όρους. Ωστόσο, η «πολιτική ασυλία» που επιδιώκει το ΚΚΕ είναι αναντίστοιχη με την ιστορική συγκυρία, το σημερινό πολιτικό περιβάλλον αλλά και με την πρακτική της ισοπεδωτικής ταύτισης ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. που ακολουθεί αταλάντευτα χρόνια τώρα. Πρέπει επιτέλους όσοι επικαλούνται την πρόοδο σε αυτή τη χώρα να πάρουν θέση και να συνταχθούν σε ένα ευρύτερο μπλοκ προοδευτικών δυνάμεων που επιθυμούν να φέρουν μόνιμες, κοινωνικά δίκαιες και ουσιαστικές αλλαγές στη χώρα. Το ΚΚΕ με τη στάση απόλυτης άρνησης σε αυτό το αίτημα δηλώνει ουσιαστικά ότι επιθυμεί να συνεχίσει να λειτουργεί σαν βασικό ανάχωμα υπέρ της συντήρησης».
    Παιδιά, ξέρετε ποιος είναι αυτός που – μαζί με πολλούς άλλους ΠΑΣΟΚους – κατηγορούσε πριν από μια δεκαετία το ΚΚΕ σαν «ανάχωμα της Δεξιάς»;    
    Ποιος είναι αυτός που ξερνούσε τότε όσα έχουν ξεπατικώσει και ξερνάνε σήμερα τα ΠΑΣΟΚοειδή του ΣΥΡΙΖΑ;
    Απάντηση:
    Ο εμβληματικός, ο σπουδαίος, ο τιτανοτεράστιος ψηφοφόρος (άνευ ανάγνωσης) των Μνημονίων, ο ένας και μοναδικός, ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης!
    Ναι, ο από σήμερα υπουργός Δημόσιας Τάξης του Μητσοτάκη, το μέχρι προχτές μέλος του ΚΙΝΑΛ, ο κύριος που ανάλαβε να υλοποιήσει το «νόμος και τάξη» της κυβέρνησης της ΝΔ, ο Χρυσοχοίδης, είναι το ίδιο πρόσωπο που είχε το πολιτικό ανάστημα να αποκαλεί «Το ΚΚΕ ανάχωμα της Δεξιάς».
    Συμπέρασμα:
    «Γεια σου ΠΑΣΟΚάρα μεγάλε»!  

13 Μαρτίου, 2019

ΓΙΑ ΤΑ "ΑΡΙΣΤΕΡΑ" ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ ΤΟΥ #SyrizaXeftila !!


Κάποτε ο Έντι Μέρφι είχε γυρίσει μια κωμωδία όπου ένας μικρο-λωποδύτης εκλεγόταν γερουσιαστής, αξιοποιώντας απλώς τη συνωνυμία του με ένα μακαρίτη προκάτοχο του αξιώματος και το σύνθημα: το όνομα που εμπιστεύεστε…
Κάποτε τραγουδούσαμε το στίχο της “γεια και χαρά σας βρε πατριώτες, και με οι παππούδες μου ήταν αγρότες”. Που σήμερα, για τις ανάγκες της περίστασης και της τόνωσης του “αριστερού προφίλ” του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να γίνει κάτι σαν: είχα κι εγώ κομμουνιστή γονιό…
Το σημαντικό άλλωστε είναι να υπάρχει απλώς το επίθετο, ως κύριο (αν όχι αποκλειστικό) προσόν…
Κάποτε ο Σαραμάγκου έγραφε: ιδωτικοποιήστε και την π… τη μάνα που σας γέννησε. Αλλά η κυβέρνηση έχει ξεπουλήσει τα πάντα και τώρα της αρκεί να πουλήσει ως προεκλογικό χαρτί ονόματα βαριά σαν ιστορία, που να ξυπνάνε αριστερούς συνειρμούς και αναμνήσεις…
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται το καλύτερο μνημονιακό πλυντήριο για υποψήφιους όπως η Τσάτσου, που ήταν περιφερειακός σύμβουλος του μνημονιακού Σγουρού. Γι’ αυτό χρειάζεται κάποια ονόματα ως αριστερό άλλοθι. 
Κι επειδή δεν υπάρχουν σοβαροί αριστεροί που να δεχτούν να συνδεθούν με το κυβερνών κόμμα και να λερώσουν το δικό τους όνομα, επιλέγει άλλα πρόσωπα, με όνομα βαρύ σαν ιστορία και πλούσια παρακαταθήκη, μακριά από θεσούλες και ζεστά έδρανα.
Κανείς δεν περίμενε βέβαια κάτι καλύτερο από μια κυβέρνηση που εμπορεύεται τα πάντα προεκλογικά. Το ζήτημα είναι για αυτούς που δέχτηκαν την πρόταση. Κάποτε η Μυρσίνη Λοΐζου είχε απαγορεύσει στο ΠΑΣΟΚ να παίζει στις συγκεντρώσεις του τραγούδια του πατέρα της, θεωρώντας πως καπηλεύονται τη μνήμη του και τη δουλειά του. Σήμερα η ίδια συμφιλιώνεται με το νέο ΠΑΣΟΚ του ΣΥΡΙΖΑ που έχει γίνει πλυντήριο για δεκάδες μνημονιακούς Πασόκους.
Ο καθένας φυσικά έχει δικαίωμα να αλλάξει γνώμη και να πολιτευτεί με όποιο κόμμα θέλει. Αλλά κι εμείς έχουμε δικαίωμα να τους θέσουμε κάποια ερωτήματα.
-Πιστεύουν άραγε πως ο ΣΥΡΙΖΑ τους επέλεξε με κάποιο άλλο κριτήριο πλην του ονόματος;
-Τα δικά τους κίνητρα είναι πολιτικά κι ανιδιοτελή, άσχετα με τη θέση που τους προσφέρεται;
-Πώς νιώθουν στο ρόλο του αριστερού άλλοθι για μια σειρά γκεσέμια του μνημονιακού μπλοκ;
-Τι πιστεύουν πως μπορεί να προσφέρει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ; Κάποτε προσέφερε σανό κι αυταπάτες, φρόντισε όμως να τις κάψει και να στερήσει ένα άλλοθι από όσους το επικαλόυνταν.
Σε κάθε περίπτωση, τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, ούτε το όνομα την αριστερή χάρη, ακόμα κι αν είναι βαρύ σαν ιστορία. Ακριβώς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι Αριστερά, επειδή έτσι αυτοπροσδιορίζεται…
Όπως λέει και η εικόνα με το πανό (που αλιεύσαμε από το προφίλ της Μαρίας Παπαγιάννη): η ιδιότητα του αριστερού δεν είναι νομική, είναι ηθική. Δεν κληρονομείται, δεν κληροδοτείται, τη διεκδικείς σταθερά.
Κι ευτυχώς ούτε λερώνεται. Ούτε εξαργυρώνεται, ό,τι κι αν κάνουν οι επίγονοι…
Υστερόγραφο: ο υιός (Νίκος) Μπελογιάννης άραγε πώς τους ξέφυγε;
Η φωτο Από: Giorgos Tsimentas
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=2107433609339460&id=100002185237867