Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

15 Ιανουαρίου, 2019

ΤΑ "ΟΡΓΑΝΑ" ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ !!

Ο ακροδεξιός Καμμένος και τα «όργανα» (Παπάγος, Πλαστήρας, Καραμανλής, Παπανδρέου) του… «διεθνούς κομμουνισμού»!

    Είχαμε ακούσει τα πάντα. Αλλά ότι ο Πιπινέλης και ο Παπάγος, ο Τσαλδάρης και ο Σοφ.Βενιζέλος, ο Πλαστήρας και ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Καραμανλής  και ο Ράλλης έδρασαν στο «Μακεδονικό» περίπου σαν «όργανα» του… «διεθνούς κομμουνισμού», αυτό μόνο ως παραλήρημα ενός ψεκασμένου θα μπορούσε να ακουστεί. Και ακούστηκε! Αλλά, ας τα πάρουμε από την αρχή:
    Ο Καμμένος, ο ακροδεξιός συνεταίρος μέχρι χτες του κ.Τσίπρα, ο κύριος που κατηγορούσε τους ομοίους του ότι υπέγραφαν μνημόνια στα τέσσερα ενώ αυτός τα υπέγραψε… όρθιος, ο ίδιος που ως υπουργός Αμυνας μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ περιδιάβαινε σε ένδειξη «πατριωτισμού» τα ακριτικά νησιά έχοντας συνοδεία τους ναζί Κασιδιάρη και Παππά, κατά την ανακοίνωσή της παραίτησής του, και παρά το δράμα του για την αποκόλλησή του από την καρέκλα, φρόντισε να παράσχει τόσο τα πολιτικά όσο και τα… ιστορικά του διαπιστευτήρια.
     Τα πολιτικά, γλύφοντας με αναξιοπρέπεια που θα την ζήλευσαν ακόμα και οι «Στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας», το ΝΑΤΟ, τους Αμερικάνους και τον εδώ ανθύπατό τους, τον Πάιατ. Τα… ιστορικά καταγγέλλοντας τον «διεθνή κομμουνισμό» ως υπεύθυνο του λεγόμενου «Μακεδονικού», αφού εκείνος ήταν, όπως είπε (σσ: «ο διεθνής κομμουνισμός»…)  που δημιούργησε το θέμα, παρέα με τον φασισμό του Μουσολίνι και τον ναζισμό…   
    Ετσι, δίπλα στα φαηλοτζημερογκρουμπούσκουλα, στα ναζιστοσάιτ, τις φασιστοφυλλάδες και τα χρυσαυγίτικα ναζιστόμουτρα, δίπλα στην δεδομένη συμμετοχή στελεχών της ΝΔ, στα εμέσματα αυτού του συρφετού τώρα πλέον συνωθείται επισήμως και ο επί 4ετία συγκυβερνήτης του Τσίπρα.
    Κοινός τόπος όλων αυτών των «πατριωτών» είναι η ανασκολόπιση της ιστορίας με κοινό παρονομαστή την εξής αντικομμουνιστική πυξίδα: Για ό,τι ζούμε περί το Σκοπιανό, την ευθύνη φέρουν… οι κομμουνιστές (διεθνώς) και, φυσικά, το ΚΚΕ (ειδικώς).
    Από το γεγονός, δηλαδή, ότι η υπογραφή της συμφωνίας με τα Σκόπια έγινε στις Πρέσπες μέχρι ότι η Γιουγκοσλαβία είχε στο εσωτερικό της μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία», το εθνικιστικό (τι άλλο θα ήταν;) ανάθεμα, πέφτει στον… Ζαχαριάδη, στον Στάλιν (μονίμως…), στους κομμουνιστές, στο ΚΚΕ και πλέον στον «διεθνή κομμουνισμό». Και ποιά είναι η αδιαφιλονίκητη απόδειξη πως για το «μακεδονικό» ευθύνεται ο «διεθνής κομμουνισμός»; Μα ότι ο Τίτο ήταν κομμουνιστής… 
    Αναμένεται, δε, ο Καμμένος ως καλός ακροδεξιός να σπεύσει να συμμετάσχει και στην προσφιλή στην υπόθεση του Σκοπιανού τακτική, κατά την οποία για να σερβιριστεί το γλυκό της ιστορικής παραχάραξης και της πολιτικής αμορφωσιάς, ξεθάβετε η περίφημη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ του Γενάρη του ‘49, με τρόπο αποσπασματικό, συνθηματολογικό, πρωτόγονα αντικομμουνιστικό.
    Οι δε τυμβωρύχοι, που ασκούν «κριτική» και ολοφύρονται για την τάχα έλλειψη «αυτοκριτικής» (από τους κομμουνιστές, φυσικά…) περί την 5η Ολομέλεια, τι δεν λένε; Ότι το μόνο κόμμα που έχει τοποθετηθεί ολοκληρωμένα για την 5η Ολομέλεια, αλλά και για την πολιτική προϊστορία εκείνης της θέσης, είναι το ίδιο το ΚΚΕ! Και μάλιστα εδώ και 70 ολόκληρα χρόνια!!!
    Τι δεν λένε; Ότι εκείνη η λαθεμένη θέση (όπου το ΚΚΕ μιλούσε για «σλαβομακεδόνες», αλλά αυτό το ξεχνούν…), δεν κράτησε ούτε δέκα μήνες.  Ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που την εγκατέλειψε στην αμέσως επόμενη, την 6η Ολομέλεια, τον Οκτώβρη του ‘49. Ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που την απέρριψε. Πότε; Εδώ και 70 χρόνια!
    Μα οι καλοί μας «πατριώτες», που ζητούν… εξηγήσεις από τους κομμουνιστές και τους επιτιμούν για «έλλειψη αυτοκριτικής» (για μια θέση που οι κομμουνιστές, όμως, την έχουν εξηγήσει και απορρίψει εδώ και 70 χρόνια), απορροφημένοι καθώς είναι με την αντικομμουνιστική σπέκουλα, αποφεύγουν – όπως ο διάολος το λιβάνι – να μας πουν ένα: Κάποιο δείγμα δικής τους αυτοκριτικής, για όσα αυτοί διέπραξαν καθ’ όλη τη διάρκεια της 70χρονης αντικομμουνιστικής «λαθολογίας» τους, υπάρχει;  Ένα τέτοιο δείγμα έχουν να μας παρουσιάσουν;
    Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι αυτοί έκαναν και τι «ξεχνούν». Πάμε να δούμε τι κρύβει τόσο η λατρεία του Καμμένου για τους Αμερικάνους, όσο και τα… ψεκασμένα του περί «διεθνούς κομμουνισμού». Πάμε να δούμε πως εξελίχτηκε το λεγόμενο «Μακεδονικό» και ποιοι θα έπρεπε να λογίζονται – αν μπορούσε ποτέ να πάρει κανείς στα σοβαρά τον Καμμένο – σαν «όργανα» του… «διεθνούς κομμουνισμού»:
    Πρώτο:  Ο Καμμένος και οι όμοιοί του θυμούνται ότι ο Τίτο ήταν κομμουνιστής. Τι «ξεχνούν»; «Ξεχνούν» ότι το 1948 η σύγκρουση μεταξύ Στάλιν – Τίτο οδηγεί στην αποπομπή της Γιουγκοσλαβίας από την Κομινφόρμ. «Ξεχνούν» ότι από εκεί και πέρα ο Τίτο γίνεται το αγαπημένο παιδί των Αμερικάνων.  Όσοι μιλούν για Τίτο σήμερα, ώστε να πέφτει το «τιτικό» ανάθεμα στον… κομμουνισμό, στον Στάλιν και πάντα στο ΚΚΕ, αυτό το «ξεχνούν». Τόση, μάλιστα, είναι η αγάπη των Αμερικάνων προς τη Γιουγκοσλαβία (που είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της)  που οι τράπεζές τους αποδεσμεύουν τις ποσότητες του χρυσού της που κατακρατούν και τον Σεπτέμβρη του ’49 οι ΗΠΑ χορηγούν το πρώτο δάνειο στον Τίτο ύψους 20 εκ. δολαρίων.
    Δεύτερο:  Μαζί με την αγάπη τους προς τον Τίτο, οι Αμερικάνοι – την ίδια εποχή που ρίχνουν βόμβες ναπάλμ στην Ελλάδα – ζητούν επιμόνως από τις δουλικές ελληνικές κυβερνήσεις την πλήρη εξομάλυνση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων με στόχο τον περαιτέρω προσεταιρισμό της Γιουγκοσλαβίας στην αγκαλιά της Δύσης. Οι επιθυμίες των Αμερικάνων (παρότι η Γιουγκοσλαβία έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) αντιμετωπίζονται από το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα, όπως συνήθως: Ως προσταγή.
    Τρίτο: Στο πλαίσιο της ικανοποίησης των Αμερικανικών προσταγών – την προώθηση των οποίων έχει αναλάβει η βρετανική διπλωματία – ο Πιπινέλης (ήδη από τον Μάρτη του ’49) ενημερώνει τον Βρετανό πρέσβη για κινήσεις «συνεννόησης» μεταξύ Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας (https://www.rizospastis.gr/static.do?page=/history/dse/DSE_MEROS_68_23-01-97_10.jsp).
  • Μια στάση εδώ: Ο Πιπινέλης, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι, είναι ο από τον Ιούνιο του 1947 έως τον Νοέμβριο του 1948 ο μόνιμος υφυπουργός Εξωτερικών και αργότερα ο υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Θεοτόκη το 1950, είναι από το 1952 ο μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας στο ΝΑΤΟ,είναι μετεμφυλιακά το στέλεχος του Ελληνικού  Συναγερμού του Παπάγου, είναι ο βουλευτής της ΕΡΕ και ο υπουργός Εμπορίου στην κυβέρνηση Καραμανλή (1961-1963) και φυσικά είναι ο μόνιμος υπουργός Εξωτερικών της χούντας των συνταγματαρχών μέχρι το θάνατό του το 1970. Αυτός ο… πατριώταρος είχε αναλάβει την υπόθεση.
    Τέταρτο: Λίγες μέρες αργότερα από την ενημέρωση Πιπινέλη στον Βρετανό και «συγκεκριμένα στις 31 Μαρτίου 1949 η λονδρέζικη εφημερίδα “Daily Mail” δημοσίευσε μια συνέντευξη του αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης και υπουργού Εξωτερικών Ντ. Τσαλδάρη, ο οποίος δήλωνε ότι ενδέχεται μέσα σ’ ένα χρόνο η Ελλάδα να είναι σύμμαχος του Τίτο» (βλ: ο.π). Έτσι παιζόταν το παιχνίδι, παρά τις διαψεύσεις που ακολούθησαν. Και ποιοι το έπαιζαν το παιχνίδι της ελληνογιουγκοσλαβικής σύμπλευσης, για την υπέρ Αμερικανών αξιοποίηση της σύγκρουσης μεταξύ του Στάλιν με τον Τίτο (σε μια περίοδο που η Γιουγκοσλαβία έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της);   
  • Άλλη μια στάση εδώ: Ποιος ήταν ο Ντίνος Τσαλδάρης; Μα ποιος άλλος από τον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος, μέγας εθνικόφρων, διατελέσας άλλοτε πρωθυπουργός, άλλοτε αντιπρόεδρος και άλλοτε υπουργός Εξωτερικών σε πλείστες όσες εμφυλιακές κυβερνήσεις.
   Πέμπτο: Ο,τι δεν ολοκληρώθηκε εν μέσω εμφυλίου ήρθε να ανατεθεί στον πρόθυμο Νικόλαο Πλαστήρα και στον ακόμα προθυμότερο αντιπρόεδρό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου. Έτσι, μόλις 5 μέρες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης, στις 20 Απρίλη 1950, ο Πλαστήρας στη συνάντησή του στην Αθήνα με τον S.Sehovic, τον επιτετραμμένο της Γιουγκοσλαβίας (σσ: της Γιουγκοσλαβίας που έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) δίνoυν τα χέρια για την πλήρη εξομάλυνση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων (μεταξύ άλλων: Σ.Σφέτας, Η εξομάλυνση των ελληνο-γιουγκοσλαβικών σχέσεων 1950/51, Βαλκανικά Σύμμεικτα 12-13 (2001- 2)).
     Έκτο: Με στρωμένο το έδαφος όλο το προηγούμενο διάστημα, τα πάντα ολοκληρώθηκαν μετά την ανάληψη από τον Σοφοκλή Βενιζέλο της δικής του διακυβέρνησης. Έτσι στις 28 Νοεμβρίου 1950, ο Βενιζέλος – με αντιπρόεδρο τον Γεώργιο Παπανδρέου και υπουργούς τους Ευάγγελο Αβέρωφ και Κωνσταντίνο Τσάτσο – διακηρύσσει  στη Βουλή την πλήρη αποκατάσταση των σχέσεων των δυο κρατών και σε λιγότερο από ένα μήνα γίνεται ανταλλαγή πρεσβευτών μεταξύ της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας (της χώρας, δηλαδή, που είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της)…
     Έβδομο: Κάπως έτσι φτάνουμε στα 1954. Κυβέρνηση ο Συναγερμός. Πρωθυπουργός ο Παπάγος. Μέλη της κυβέρνησης όλοι οι Πυγμαλίωνες του Καμμένου, οι πρόγονοι των «η Μακεδονία είναι μια και ελληνική»: Από Καραμανλή και Ράλλη μέχρι Κανελλόπουλο και Στέφανο Στεφανόπουλο. Στο κείμενο του κοινού ανακοινωθέντος με τη Γιουγκοσλαβία (της χώρας που έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής (Βήμα 6/6/1954 και Νίκος Μισολίδης «Οι ελληνο-γιουγκοσλαβικές σχέσεις 1950 – 1954»):
    «Kατόπιν προσκλήσεως του Βασιλέως των Ελλήνων, ο Πρόεδρος Γιόσιπ Μπρος Τίτο αφίκετο δι’ επίσημον επίσκεψιν εις Αθήνας την 2αν Ιουνίου 1954. Ο κ. Κότσα Πόποβιτς, υπουργός Εξωτερικών, μετείχε της συνοδείας  του Προέδρου. Κατά τας συνομιλίας, αίτινες έλαβον χώραν και εις ας μετέσχον ο Στρατάρχης Τίτο, ο Στρατάρχης Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Αλέξανδρος Παπάγος, ο υπουργός των Εξωτερικών κ.Σ. Στεφανόπουλος, εξητάσθη επιμελώς η διεθνής κατάστασις υπό το φως των προσφάτων γεγονότων.
    Αι συνομιλίαι αύται, χαρακτηρισθείσαι υπό πλήρους εγκαρδιότητος, κατέδειξαν δια μίαν εισέτι φοράν, την στενήν φιλίαν, ήτις υφίσταται μεταξύ Γιουγκοσλαβίας και Ελλάδος και επέτρεψαν να διαπιστωθή ταυτότης αντιλήψεων εφ’ όλων των ζητημάτων, άτινα απετέλεσαν αντικείμενον των εν λόγω συνομιλιών.
    Η εξέτασις  των ειδικών θεμάτων, άτινα ενδιαφέρουν τας δύο χώρας, απέδειξε την αρμονίαν των μεταξύ των σχέσεων και την θέλησιν προς σταθεροποίησιν αυτών. Εξεφράσθη η επιθυμία επεκτάσεως της εποικοδομητικής συνεργασίας των εφ΄όλων των πεδίων: πολιτικού, οικονομικού και μορφωτικού. Εις τον τομέα των οικονομικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών διεπιστώθη ότι αι πραγματοποιηθείσαι μέχρι τούδε πρόοδοι υπήρξαν λίαν ικανοποιητικαί και ότι το πνεύμα ειλικρινούς και πλήρους συνεργασίας , εφ’ ου αι σχέσεις αύται βασίζονται, δικαιολογεί γόνιμον δια το μέλλον προοπτικήν».
    Και παρακάτω:
«(…) αι δύο Κυβερνήσεις, εν πλήρει συμφωνία μετά της Τουρκικής Κυβερνήσεως, συνεφώνησαν όπως συμπληρώσουν το Τριμερές Σύμφωνον, δια της συνάψεως επισήμου συμμαχίας, σταθεροποιούσαι αύτω την ειρήνην και την συλλογικήν ασφάλειαν εν τω πνεύματι του Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών. Προς τον σκοπόν τούτον απεφάσισαν όπως η συμμαχία συσταθή (sera etablie) υπό του Συμβουλίου των Υπουργών των Εξωτερικών, κατά την προσεχή τούτου ετησίαν Σύνοδον εν Βελιγραδίω(…)».
    Αυτό ήταν το κλίμα των σχέσεων με την Γιουγκοσλαβία και στις κατοπινές συναντήσεις του Κωνσταντίνο Καραμανλή με τον Τίτο και το 1956 (δυο μάλιστα φορές, μια στην Ελλάδα, μία στο Βελιγράδι), σε αυτό το κλίμα είχαμε το Νομοθετικό Διάταγμα 4009, ΦΕΚ 238 της 5/11/1959 περί αμοιβαίων δικαστικών σχέσεων Ελλάδας – Γιουγκοσλαβίας όπου στο άρθρο 7 γίνεται λόγος για το υπουργείο Δικαιοσύνης της Μακεδονίας κοκ.
    Έτσι διαμορφώθηκαν, με δυο λόγια,  οι σχέσεις με την Γιουγκοσλαβία καθ’ υπόδειξη των Αμερικάνων, πριν ακόμα λήξει ο εμφύλιος, μετά την σύγκρουση Στάλιν – Τίτο, και ενώ η Γιουγκοσλαβία είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της…
    Αυτή είναι η πολιτική προϊστορία του Καμμένου και των σημερινών μας «μακεδονομάχων». Που ψάχνουν την αιτία της εθνικιστικής τους ζαλάδας στον … «διεθνή κομμουνισμό» και στο ΚΚΕ. Ούτε στους Αμερικάνους και στις θωπείες τους προς τον Τίτο, ούτε στην δική τους αμερικανοφροσύνη. Στον «διεθνή κομμουνισμό» και στο ΚΚΕ…   
    Μόνο που όταν γίνονταν όλα τα προηγούμενα, κι εφόσον σήμερα τα θεωρούν «αποτρόπαια», να ενημερώσουμε τους Βουκεφάλες για μια σημαντική αποκάλυψη: Τότε, ξέρετε, στην Ελλάδα δεν κυβερνούσε ούτε ο «διεθνής κομμουνισμός», ούτε το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, για την ακρίβεια, ήταν εκτός νόμου. Κυβερνούσαν αυτοί. Οι πολιτικοί πρόγονοι του Καμμένου.
    Όπως αυτοί κυβερνούσαν – και πάλι – όταν έβαλαν την υπογραφή τους για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Και όταν πρόσφεραν την Ελλάδα ως ορμητήριο στον αγαπημένο τους ΝΑΤΟ, για τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, με αποτέλεσμα να πάρει το Σκοπιανό την μορφή που πήρε.
    Ας μας εξηγήσει, λοιπόν, ο Καμμένος: Όταν βλέπει συμπαιγνία του ναζισμού με τον «διεθνή κομμουνισμό» στην υπόθεση του «Μακεδονικού», τους Πιπινέλη, Τσαλδάρη, Πλαστήρα, Παπάγο, Καραμανλή, Αβέρωφ, Τσάτσο, Παπανδρέου, Ράλλη, Κανελλόπουλο, που τους κατατάσσει; Στους πράκτορες και εντολοδόχους του «διεθνούς κομμουνισμού»; Η’ του ναζισμού;…

27 Νοεμβρίου, 2018

ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΗΝ ΤΣΙΜΠΑΤΕ ΣΤΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ k ΣΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΥΣΑΥΓΟΥΛΩΝ -ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΙΣΜΕΝΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΣ


Μαθητές σε Πρέβεζα και Θεσσαλονίκη καταγγέλλουν τις προσπάθειες των φασιστών να κάνουν “μπλε” το χάρτη κι αποτρέπουν με τη δράση τους καταλήψεις με εθνικιστικά συνθήματα.

Τη δική τους απάντηση δίνουν μαθητές από περιοχές της Ηπείρου και της Μακεδονίας, στην προσπάθεια φασιστικών και εθνικιστικών κύκλων να περάσουν καταλήψεις με σειρά αλυτρωτικών συνθημάτων, που καλλιεργούν το μίσος και τη μισαλλοδοξία σε βάρος γειτονικών λαών.

Έτσι, μαθητές από τη Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών της Πρέβεζας, καταγγέλλουν τη λαθροχειρία των προπαγανδιστών των εθνικιστικών καταλήψεων, που για να γεμίσουν το χάρτη που διακινούν στο διαδίκτυο επικαλούνται το χωριό της Νικόπολης, το οποίο δεν έχει παρά 100 κατοίκους, ενώ οι μαθητές του στο σύνολό τους φοιτούν στο Β’ ΓΕΛ της Πρέβεζας. 
Απαιτούν μάλιστα άμεσα να διαγραφεί η πόλη τους από τον “ψευτοχάρτη” όπως το χαρακτηρίζουν:
Κάποιοι νοματαίοι, οι οποίοι χειροκροτούνται από τον Παναγιώταρο και άλλους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, τις τελευταίες μέρες χρησιμοποιούν την πόλη μας, για να φτιάξουν έναν ψευτοχάρτη για μια ψευτοπανελλαδική ημερομηνία δράσης των «μαθητών». Είναι τόσο αστοιχείωτοι και τόσο κουτοί, που για να γεμίσουν τον χάρτη τους χρησιμοποίησαν το χωριό της Νικόπολης (Σμυρτουλας), ένα χωριό 100 κατοίκων και χωρίς σχολείο, αφού οι μαθητές της μετακινούνται στο 2ο ΓΕΛ Πρέβεζας. Όλο αυτό το διάστημα έχουμε δείξει πώς κινητοποιούνται οι μαθητές της Πρέβεζας, με τι αιτήματα και με τι μορφές πάλης για ένα σχολείο που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει, για ένα σχολείο και μια κοινωνία που θα συμβαδίζει με τις σύγχρονες ανάγκες μας, χωρίς αβεβαιότητα για τη ζωή και το μέλλον μας. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΣΒΗΣΤΕΙ ΤΩΡΑ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ «ΧΑΡΤΕΣ» ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ!
Ένα ακόμη παράδειγμα προς μίμηση δίνουν μαθητές από τη Μενεμένη Θεσσαλονίκης,όπου επιχειρήθηκε από μέλη του 15μελους να γίνει κατάληψη εθνικιστικού περιεχομένου, η οποία αποτράπηκε μετά την παρέμβαση συμμαθητών τους, οι οποίοι με συζήτηση κατόρθωσαν να αναδείξουν ότι συνθήματα όπως “Μακεδονία γη ελληνική” ενσπείρουν το μίσος και δεν προσφέρουν τίποτε στα πραγματικά προβλήματα των μαθητών:
Μετά τα γεγονότα που έγιναν στο 2ο ΓΕΛ Συκεών, όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απάντησε με χημικά και ΜΑΤ στην κινητοποίηση μαθητών, φοιτητών, καθηγητών και γονιών που βρίσκονταν εκεί για διαμαρτυρία σε εκδήλωση προγραμματισμένη με ομιλητή τον υπουργό Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, συνεχίστηκε μια συζήτηση που εδώ και καιρό απασχολεί την μαθητική κοινότητα για τη στάση της κυβέρνησης απέναντι σε μια σειρά προβλήματα και ελλείψεις, που έχουμε στα σχολεία μας, καθώς και για το νομοσχέδιο για το λύκειο και το εξεταστικό  που ετοιμάζεται να καταθέσει.
Στη συνεδρίαση του 15μελούς του 1ου ΓΕΛ Μενεμένης μετά από την απόφαση για καταδίκη των παραπάνω γεγονότων αποφάσισε να δώσει συνέχεια στη διαμαρτυρία του με τη μορφή της κατάληψης για αρκετά ζητήματα (βλ. http://www.mathites.gr/?p=2236). Στην συζήτηση για τα αιτήματα της κατάληψης, κάποιοι μαθητές από το 15μελές έβαλαν το ζήτημα να γίνει κατάληψη με σύνθημα «Μακεδονία γη ελληνική». Το 15μελές μετά από συζήτηση και με την μαθητική κοινότητα, αποφάσισε ότι το συγκεκριμένο σύνθημα προκαλεί μίσος και έχθρα ανάμεσα σε γειτονικούς λαούς, τον αλυτρωτισμό και διάθεση για πολέμους. Ότι στον εθνικισμό δεν μπορούμε να απαντάμε με εθνικισμό, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους συμμαθητές μας στα Σκόπια ή την Βουλγαρία… Οι μαθητές  γυρνάμε την πλάτη σε όλους όσοι σπέρνουν με τη θέση τους τα παραπάνω, δηλαδή τους φασίστες δολοφόνους της Χρυσής Αυγής καθώς και άλλων φασιστικών ομάδων, που τις προβάλλουν και τις  προωθούν μέσα από σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και τα site τους.
Όσοι πραγματικά αγαπάμε την πατρίδα μας και θέλουμε να υπερασπιστούμε τα εδάφη μας, πρέπει να καταδικάσουμε την ίδια την συμφωνία των Πρεσπών η οποία με την σειρά της προκαλεί πολεμικές διαθέσεις και στις δύο χώρες και όχι μόνο. Αλλά κυρίως στο γεγονός, ότι δίνει στο ΝΑΤΟ την άδεια να πατήσει περισσότερο το πόδι του στα Βαλκάνια με νέες πολεμικές βάσεις.
Επίσης, μεγάλη συζήτηση ανάμεσα στους μαθητές έγινε για τα προβλήματα που συνολικά τους απασχολούν και στο σχολείο, αλλά και μετά το σχολείο. Το γεγονός δηλαδή ότι το σχολείο που έχουν σήμερα, δεν είναι σε καμία περίπτωση το σχολείο που έχουμε όλοι ανάγκη. Οι ελλείψεις στο ίδιο το περιεχόμενο των γνώσεων, σε καθηγητές και σε εξοπλισμούς είναι ζητήματα που απασχολούν πολύ τους μαθητές. Τέλος, συζήτησαν ότι το νέο λύκειο που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν είναι το λύκειο που έχουμε ανάγκη.
Τέτοιες πρωτοβουλίες μπορούν και πρέπει να πολλαπλασιαστούν στο επόμενο διάστημα, ακριβώς για να κόψουν το πολύ ανησυχητικό, αλλά ακόμα αριθμητικά περιορισμένο φαινόμενο στη ρίζα του. Εξάλλου, κόντρα στην εικόνα που προβάλλεται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, κάθε άλλο παρά κυριαρχία έχουν οι πάσης φύσης σπεκουλαδόροι του εθνικισμού στα σχολεία, καθώς στην πλειονότητα των ψηφοφοριών που γίνονται σε σχολεία με θέμα το Μακεδονικό, χάνουν κατά κράτος. Αυτό όμως δε σημαίνει εφησυχασμό, αλλά αντίθετα δυνάμωμα ακόμα περισσότερο των αντιστάσεων που αποδεδειγμένα διαθέτουν πρωτίστως οι ίδιοι οι μαθητές, αλλά και η πλειονότητα εκπαιδευτικών και γονέων, ώστε ακόμα και τα λίγα κρούσματα τέτοιων καταλήψεων να παραμείνουν μια θλιβερή και περιθωριακή παρένθεση και το μαθητικό κίνημα να συνεχίσει τις αγωνιστικές παραδόσεις που τόσες φορές επιβεβαίωσε και συνεχίζει να επιβεβαιώνει, όσο μικρός κι αν είναι ο τηλεοπτικός χρόνος που κερδίζει.
Από: mathites.gr:

Ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής μαθητών Αθήνας: Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια! Έξω οι φασίστες από τα σχολεία! ΟΥΣΤ! Αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας, ενάντια σε πολέμους, φασισμό! Αγωνιζόμαστε για την ειρήνη και τη φιλία των λαών!

Τις τελευταίες μέρες διακινούνται μέσω facebook και instagram διάφορα ανυπόγραφα καλέσματα που παρουσιάζουν μια ημερομηνία σαν μέρα καταλήψεων στα σχολεία με φασιστικό περιεχόμενο και συνθήματα μίσους.

Καλούμε τους συμμαθητές μας να γυρίσουν χωρίς δεύτερη σκέψη την πλάτη στα φασιστοειδή που βγήκαν από τις τρύπες τους και θέλουν να σπείρουν στα σχολεία και τις γειτονιές μας τις μισάνθρωπες, φασιστικές, δολοφονικές, σάπιες ιδέες τους και το ρατσιστικό τους δηλητήριο.

Τα καλέσματα για την ψευτοπανελλαδική μέρα καταλήψεων είναι ανυπόγραφα, γιατί απλά δεν υπάρχουν σχολεία και συντονιστικά που να καλούν σε φασιστικού περιεχόμενου καταλήψεις. Οι φασίστες τρώνε πόρτα όπου βάζουν αυτό το θέμα στα σχολεία και θα συνεχίσουν να τρώνε τα μούτρα τους όπου τολμήσουν να το βάλουν από εδώ και μπρος!

Αυτά τα καλέσματα δεν είναι όμως και ανώνυμα, μιας και προπαγανδίζονται από τα φασισταριά της Χρυσής Αυγής, από τους υπόδικους φασίστες βουλευτές τους και από μια σειρά φασιστικούς λογαριασμούς και προφίλ στα social media.

Προπαγανδίζονται δηλαδή από όλους αυτούς:
που πολεμάνε με μίσος τους μεγάλους μαθητικούς μας αγώνες, που ζητούσαν να μπουν εισαγγελείς και αστυνομία στα σχολεία για να συλλάβουν τους μαθητές που παλεύουν για ένα σχολείο που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει.
που δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα.
που πουλούσαν νταηλίκια σε παιδιά δημοτικού και έβγαζαν από το στόμα τους τον φασιστικό τους οχετό ζητώντας να φύγουν οι πρόσφυγες συμμαθητές μας από τα σχολεία μας.
που ζητούσαν να πνιγούν και άλλοι μικροί Αϊλάν στη Μεσόγειο.
που προσκυνάνε το ΝΑΤΟ που σφαγιάζει λαούς δημιουργώντας στρατιές προσφύγων και κυνηγημένων.
που κάνουν τις κότες μπροστά στα αφεντικά.

Οι μαθητές είμαστε ενάντια στην συμφωνία των Πρεσπών, γιατί κάνει το μπαρούτι του πολέμου να μυρίζει ακόμα πιο έντονα στην περιοχή των Βαλκανίων. Γιατί ανοίγει τις πόρτες για να πατήσει περισσότερο το ΝΑΤΟ το βρώμικο πολεμικό του πόδι στην περιοχή μας με νέες βάσεις πολέμου. Το ΝΑΤΟ που έχει αφήσει τα ματωμένα του ίχνη απ’ όπου κι αν έχει περάσει, που έχει σφαγιάσει λαούς σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, που με τους βομβαρδισμούς του διαμέλισε τα Βαλκάνια δεν είναι εγγυητής της ειρήνης. Αντίθετα ανάβει το φιτίλι του πολέμου ακόμα περισσότερο στην περιοχή μας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όπως και όλες οι προηγούμενες έχουν κάνει τη χώρα μας ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο, έχουν δώσει γη και νερό στα γεράκια του πολέμου βάζοντας τον λαό μας σε μεγάλους κινδύνους.

Την ώρα που μας λένε ότι για τα σχολεία μας δεν έχουν λεφτά, έδωσαν δισεκατομμύρια στο ΝΑΤΟ.

Εμείς δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γειτονικούς λαούς. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους συμμαθητές μας από την περιοχή των Βαλκανίων, με τους μετανάστες και πρόσφυγες συμμαθητές μας στα σχολεία.

Είναι προκλητικό να το παίζουν πατριώτες, τα δισέγγονα του Χίτλερ, αυτοί που έχουν για σημαία τους τη σβάστικα των ναζί, οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών που την περίοδο της γερμανικής κατοχής κατέδιδαν τους Έλληνες πατριώτες που αγωνίζονταν για την λευτεριά. Είναι προκλητικό να μιλάνε για την Κύπρο οι φασίστες που έχουν εικόνισμα τον δικτάτορα Παπαδόπουλο και τη χούντα που ευθύνεται για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.

Δεν θα τους περάσει!
Οι μαθητές απέναντι σε όλα αυτά δε θα μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα.

Έξω οι φασίστες από τα σχολεία και τις γειτονιές μας. Δεν τους αφήνουμε χώρο να σταθούν πουθενά αυτοί και οι σάπιες ιδέες τους.

Έξω το ΝΑΤΟ από την Ελλάδα. Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια!

Τον πόνο και τη δυστυχία του πολέμου την έχουμε δει στα μάτια των χιλιάδων προσφυγόπουλων από τη Συρία που είναι στα σχολεία και τις γειτονιές μας.

Δεν ανεχόμαστε να δούμε κι άλλα αδέρφια μας να πεθάνουν, να μεγαλώσουν στα χαλάσματα του πολέμου, να γεννηθούν και να ακούσουν τον ήχο του πολέμου και του θανάτου.

Απέναντι στα τύμπανα του πολέμου που χτυπούν στη γειτονιά μας, εμείς υψώνουμε τη δική μας φωνή!

Αγωνιζόμαστε για τη φιλία των λαών ενάντια στους πολέμους των εκμεταλλευτών.

Όπλο μας είναι η αλληλεγγύη!!!

Ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής μαθητών Θεσσαλονίκης: Απομονώνουμε τους φασίστες!

30 Σεπτεμβρίου, 2018

Για το Σημερινό ΔΗΜΟΨΉΦΙΣΜΑ στην ΠΓΔΜ !


Στην πάνω φώτο ο στρατηγός Γουέσλι Κλαρκ επικεφαλής του ΝΑΤΟ που βομβάρδισε το 1999 και για 79 μέρες τη Γιουγκοσλαβία
Στις κατω φώτο ο νυν στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ με Ζαεφ και Τσιπρα ..συνεχίζοντας το έργο του προηγούμενου στην εφαρμογή των ΝΑΤΟικων σχεδίων στα Βαλκάνια !
ΥΓ Η εταιρία “Envidity Energy” η οποία διευθύνεται από τον πρώην Αμερικανό στρατηγό Γουέσλι Κλάρκ κατέθεσε πρόταση ενδιαφέροντος για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου του Κοσόβου και αναμένει την έγκριση της Κυβέρνησης.
Οχι τίποτα άλλο αλλά για να ξέρουμε τι σοι δημοψήφισμα γίνεται σήμερα στην γειτονική χώρα υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ !

                                                                                ****************

''ΣΕΡΒΙΑ
Σε κατάσταση υψίστης ετοιμότητας στρατός και αστυνομία για την κατάσταση στο Κόσοβο
Ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, έθεσε σε κατάσταση υψίστης ετοιμότητας το σύνολο των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. ''
Οταν το ΚΚΕ μιλάει εδω και καιρό πως ενδεχόμενη αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια θα ανοίξει τους ασκούς του Αίολου και καλούν το λαό σε επαγρύπνηση κάποιοι άλλοι από θέση σημαιοφόρου στα ΝΑΤΟικα σχέδια μιλούν για ανάδειξη της Ελλάδας σε χώρα ηγέτη στα Βαλκάνια !
Παίζουν κυριολεκτικά με το μπαρούτι ! Οι εξελίξεις είναι τέτοιες που χρειάζεται να χτυπήσουν «καμπανάκι» στο λαό, γιατί παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να καλλιεργήσει τον εφησυχασμό, με τις πομπώδεις εκφράσεις περί «Ελλάδας - πυλώνα σταθερότητας» σε μια ταραγμένη περιοχή, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.
Κανένας εφησυχασμός για τις εξελίξεις !

Η είδηση εδώ: 
ΣΕΡΒΙΑ
Σε κατάσταση υψίστης ετοιμότητας στρατός και αστυνομία για την κατάσταση στο Κόσοβο
Ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, έθεσε σε κατάσταση υψίστης ετοιμότητας το σύνολο των ενόπλων δυνάμεων της χώρας.

Η απόφαση αυτή αποτελεί αντίδραση για την κατάληψη από τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας του Κοσόβου της λίμνης Γκάζιβοντε η οποία μέχρι σήμερα βρισκόταν υπό τον έλεγχο των Σέρβων.
Σήμερα το πρωί εξήντα άνδρες της μονάδας ταχείας επέμβασης - ROSU της αστυνομίας του Κοσσόβου κατέλαβαν τον υδροηλεκτρικό σταθμό και όλες τις εγκαταστάσεις στην τεχνητή λίμνη Γκάζιβοντε.
Η λίμνη αυτή αποτελεί «μήλον της έριδος» μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας. Βρίσκεται στα σύνορα Σερβίας - Κοσόβου και τον έλεγχό της είχε η Σερβία. Για το Κόσοβο η λίμνη αυτή έχει στρατηγική σημασία διότι από εκεί υδροδοτείται το 50% του πληθυσμού, ενώ το νερό από τη λίμνη χρησιμοποιείται για υδρόψυξη των αντιδραστήρων στο θερμοηλεκτρικό σταθμό «Obilic» κοντά στην Πρίστινα.
Ο υπουργός Εσωτερικών της Σερβίας, Νεμπόισα Στεφάνοβιτς έθεσε επίσης σε κατάσταση ετοιμότητας τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας.
Ο επικεφαλής του γραφείου για το Κόσοβο της σερβικής κυβέρνησης, Μάρκο Τζούριτς, σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου, δήλωσε ότι η Σερβία θα λάβει όλα τα μέτρα για να προστατέψει το σερβικό πληθυσμό στο Κόσοβο. Ανακοίνωσε μάλιστα, ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς συνεδριάζει με την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων για να εξεταστούν τρόποι αντίδρασης στις προσπάθειες της Πρίστινας να αποκτήσει τον έλεγχο του βορείου Κοσόβου.
(Στη φωτο ανδρες του σερβικού στρατού )


Δες περισσότερα κάνοντας κλικ Εδώ
https://www.rizospastis.gr/

25 Ιουνίου, 2018

ΓΙΑ "ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ":-ΤΙ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ;; -ΠΟΙΑ Η ΘΕΣΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ;; -Απαντήσεις σε:«ΚΚΕεδολόγους και Τρολ»!!

***
Σταθερή και συνεπής η θέση του ΚΚΕ 25 χρόνια τώρα
Υλικό από τα Αρχεία του Κόμματος και του «Ριζοσπάστη»
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΠΓΔΜ
Οι σχεδιασμοί ΝΑΤΟ - ΕΕ πίσω από την υπογραφή και την ταχεία υλοποίησή της
Το άρθρο 2 της συμφωνίας αποτελεί την ευρωΝΑΤΟική σφραγίδα στο περιεχόμενο και στο χρονοδιάγραμμά της
Από την υπογραφή της συμφωνίας στις Πρέσπες
Από την υπογραφή της συμφωνίας στις Πρέσπες
Το μεσημέρι της προηγούμενης Κυριακής υπογράφτηκε απ' τους υπουργούς Εξωτερικών Ελλάδας και ΠΓΔΜ, στις Πρέσπες, η ευρωατλαντικής κοπής συμφωνία για την ονομασία των Σκοπίων, παρουσία της αρμόδιας για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι, του επιτρόπου Διεύρυνσης Γ. Χαν, του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μ. Νίμιτς και των πρωθυπουργών Αλ. Τσίπρα και Ζ. Ζάεφ.
Ατόφια η ΝΑΤΟική σφραγίδα
Πρόκειται για συμφωνία που φέρνει ατόφια τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και των σχεδίων τους στα Βαλκάνια, που περνάνε και μέσα από την ένταξη της ΠΓΔΜ στους δυο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Αυτό άλλωστε δεν είναι ένας «γενικός στόχος» ή, όπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσπαθεί να παρουσιάσει, «ζήτημα της ΠΓΔΜ» και τάχα άσχετο από τη συμφωνία για το ονοματολογικό.
Αντίθετα, οι «εγγυήσεις» από την πλευρά της Ελλάδας ότι θα στηρίξει την ένταξη της ΠΓΔΜ στους δύο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως και τα χρονοδιαγράμματα της ενταξιακής διαδικασίας, καταγράφονται αναλυτικά στο άρθρο 2 της συμφωνίας, που στην πραγματικότητα χαρακτηρίζει το συνολικό της περιεχόμενο.
Ανάμεσα σε άλλα στο άρθρο καταγράφεται:
«Το Πρώτο Μέρος (σ.σ. Ελλάδα) συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη του Δεύτερου Μέρους, υπό το όνομα και τις ορολογίες του Αρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας, σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς Οργανισμούς και θεσμούς, όπου το Πρώτο Μέρος είναι μέλος. (...)
Από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας κατ' εφαρμογή του Αρθρου 1 αυτής, το Πρώτο Μέρος θα κυρώσει οποιαδήποτε Συμφωνία εισδοχής του Δεύτερου Μέρους σε διεθνείς Οργανισμούς, στους οποίους το Πρώτο Μέρος είναι μέλος.
Ειδικότερα αναφορικά με τις διαδικασίες ενσωμάτωσης του Δεύτερου Μέρους στην ΕΕ και τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), τα ακόλουθα θα ισχύσουν:
α) Το Δεύτερο Μέρος θα επιδιώξει ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ υπό το όνομα και τις ορολογίες του Αρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα λάβει χώρα υπό το ίδιο όνομα και ορολογίες.
β) Με τη λήψη της γνωστοποίησης της κύρωσης της παρούσας Συμφωνίας από το Κοινοβούλιο του Δεύτερου Μέρους, το Πρώτο Μέρος χωρίς καθυστέρηση:
(i) θα γνωστοποιήσει στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΕ ότι υποστηρίζει την έναρξη των ενταξιακών στην ΕΕ διαπραγματεύσεων του Δεύτερου Μέρους υπό το όνομα και τις ορολογίες του Αρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας,
(ii) θα γνωστοποιήσει στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ ότι υποστηρίζει να απευθυνθεί από το ΝΑΤΟ προς το Δεύτερο Μέρος πρόσκληση ένταξης...»,ενώ «με το νι και με το σίγμα» καταγράφεται και το υπόλοιπο χρονοδιάγραμμα για την ένταξη στο ΝΑΤΟ, που θα τεθεί σε ισχύ αφού - διαδοχικά - πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα στη γείτονα (η έκβαση του οποίου θα είναι θετική), ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για τη συνταγματική αναθεώρηση και η συμφωνία κυρωθεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Το ρυθμό δίνουν τα ευρωΝΑΤΟικά χρονοδιαγράμματα
Οπως φαίνεται και από τα παραπάνω, το περιεχόμενο αλλά και το ρυθμό για την υλοποίηση της συμφωνίας που «τρέχει», τα υπαγορεύουν τα σφιχτά χρονοδιαγράμματα ΝΑΤΟ - ΕΕ, ενόψει των Συνόδων τους 28 - 29 Ιούνη για την ΕΕ και 11 - 12 Ιούλη για το ΝΑΤΟ. Σε αυτό το πλαίσιο, την Τετάρτη η Βουλή της ΠΓΔΜ ενέκρινε κατά πλειοψηφία τη συμφωνία, δίνοντας τη σκυτάλη στην ελληνική κυβέρνηση για να στείλει τη σχετική επιστολή σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το σχέδιο νόμου έφερε ως ένδειξη ένα «ευρωπαϊκό σημαιάκι», διακριτικό γνώρισμα των νομοσχεδίων που αφορούν την ευρωενωσιακή πορεία της χώρας και τα οποία δύναται να συζητηθούν με τη διαδικασία του «κατεπείγοντος», ενώ αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή για αυτά τα νομοσχέδια είναι η Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
Ενδεικτική είναι και η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ να προχωρήσει τη συμφωνία, με τον Ζ. Ζάεφ να θέτει ζήτημα αποπομπής του Προέδρου της χώρας Γκ. Ιβάνοφ (πρόσκειται στο VMRO που αντιδρά στη συμφωνία) σε περίπτωση που δεν την επικυρώσει μετά και από την έγκρισή του στο δημοψήφισμα, προειδοποιώντας ότι «η πολιτική δυναμική είναι τέτοια που, αν δεν υπογράψει το νόμο σε τέτοιες συνθήκες, θα έχει καταπατήσει τρία πράγματα. Τη βούληση των πολιτών, την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ευρωπαϊκή προοπτική και αυτό είναι τρομερή ευθύνη».
Σε ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις της ελληνικής κυβέρνησης στην υλοποίηση της συμφωνίας, ο ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς, με δηλώσεις του στο τέλος της Διάσκεψης της Ρόδου, σημείωσε ότι εφόσον το πρώτο βήμα έγινε (επικύρωση της συμφωνίας στη Βουλή της ΠΓΔΜ), έχει ετοιμάσει δύο επιστολές (όπως προβλέπονται από τη συμφωνία, στο άρθρο 2, ενώ έχει ήδη αποστείλει ήδη μια), τις οποίες θα υπογράψει την Κυριακή 24/6 και θα αποστείλει τη Δευτέρα σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Σ' αυτές ενημερώνει ότι η ελληνική κυβέρνηση συναινεί να προχωρήσουν το μεν ΝΑΤΟ στην πρόσκληση για συμμετοχή της ΠΓΔΜ στη λυκοσυμμαχία, η δε ΕΕ στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΠΓΔΜ.
Σχετικά με το σκέλος της ΕΕ, για να παρθεί σχετική απόφαση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο τέλος της επόμενης βδομάδας, ο Ν. Κοτζιάς είπε ότι χρειάζεται πρώτα συμφωνία και θετική εισήγηση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ, που συνεδριάζει την Τρίτη (βλ. και σελ. 10) με πρώτο θέμα της ημερήσιας διάταξης την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με ΠΓΔΜ και Αλβανία.
Ο ΥΠΕΞ αναφέρθηκε ακόμα στη διαπραγμάτευση με την Αλβανία, για τις θαλάσσιες ζώνες. Οπως είπε στη διμερή συνάντηση με τον Αλβανό ομόλογό του, στο περιθώριο της Διάσκεψης της Ρόδου, συζήτησαν πώς η ελληνική κυβέρνηση θα στηρίξει τις αλβανικές θέσεις στην ΕΕ, γιατί, όπως επανέλαβε, υπάρχουν αντιρρήσεις από κράτη - μέλη στο να ανοίξει ενταξιακή διαπραγμάτευση με Σκόπια και Τίρανα. Τη Δευτέρα, εξάλλου, στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, γίνεται «πρωινό εργασίας» για την Αλβανία.
Προαναγγέλλεται κλιμάκωση των ανταγωνισμών
Ενδεικτικά για το περιεχόμενο και τους στόχους της συμφωνίας είναι και τα συγχαρητήρια που έσπευσαν να δώσουν στις κυβερνήσεις των δύο κρατών εκπρόσωποι της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, ο Αμερικανός πρέσβης κ.ά., επισημαίνοντας ότι τώρα οι σχεδιασμοί για ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ περνάνε στην επόμενη φάση και μπροστά βρίσκεται η «σκληρή δουλειά» που πρέπει να γίνει.
Αλλά και οι Τζορτζ και Αλεξάντερ Σόρος, με άρθρο τους στην εφημερίδα «New York Times», χαρακτηρίζουν «μια ιστορική ευκαιρία» τη διευθέτηση του ονοματολογικού της ΠΓΔΜ, καλώντας τους ηγέτες ΕΕ και ΗΠΑ να στηρίξουν ένα σενάριο ευρωατλαντικής ενσωμάτωσης της Δυτικοβαλκανικής με πρότερο ένα ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ τους οικονομικής ένωσης, ώστε, όπως λένε, να κάνουν τα κράτη των Βαλκανίων «λιγότερο ευάλωτα στις οικονομικές, διπλωματικές ή στρατιωτικές επιρροές του Πεκίνου, της Αγκυρας ή της Μόσχας».
Είναι ακριβώς αυτοί οι σχεδιασμοί που κονιορτοποιούν τα μεγάλα λόγια στα οποία αναλώθηκαν οι δύο πρωθυπουργοί στις Πρέσπες, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για συμφωνία «ειρήνης» και «σταθερότητας» και τάχα απάντησης στο «σοβινισμό, τις αλλαγές συνόρων, την κυριαρχία του φόβου».
 Κρύβουν ότι τα ευρωατλαντικά σχέδια και η συνακόλουθη κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών αποτελούν το γόνιμο έδαφος όπου αναφύονται αλυτρωτισμοί και εθνικισμοί, αμφισβητήσεις συνόρων, διενέξεις και πολεμικές συγκρούσεις, κι ενώ η συμφωνία διατηρεί το «σπέρμα» του αλυτρωτισμού με τις αναφορές σε «μακεδονική» ιθαγένεια και γλώσσα.
Διεργασίες στο πολιτικό σκηνικό
Η συμφωνία αποτέλεσε και την αφετηρία για έναν νέο κύκλο διεργασιών σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού συστήματος, με μοχλό την ονοματολογία και «σιγή ασυρμάτου» για το ευρωατλαντικό περιεχόμενο της συμφωνίας, στο οποίο άλλωστε συγκλίνουν όλα τα αστικά κόμματα παρ' όλες τις επιμέρους διαφοροποιήσεις τους.
Στο Κίνημα Αλλαγής, μετά την επιλογή του Ποταμιού να στηρίξει τη συμφωνία, συζητιέται έντονα το ενδεχόμενο αποχώρησής του, με τις αποφάσεις να παραπέμπονται για την 1η Ιούλη. 
Στους ΑΝΕΛ κυριάρχησαν οι αποχωρήσεις στελεχών, ενώ η ανακοίνωση του προέδρου τους Π. Καμμένου ότι θα καταψηφίσουν τη συμφωνία όταν αυτή έρθει στη Βουλή, ώθησε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δηλώσει ότι σ' αυτήν την περίπτωση θα ζητηθεί ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ σταθερά προσπαθεί να εμφανίσει τη ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία ως τάχα διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις «προοδευτικές» και τις «αντιδραστικές» και «εθνικιστικές» δυνάμεις, όπου εντάσσει τη ΝΔ, επιχειρώντας να τραβήξει κι ένα μέρος της υπόλοιπης σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και της λεγόμενης «κεντροδεξιάς» με το μέρος του.
Ενώ στη ΝΔ εμφανής είναι η προσπάθεια να «αμβλυνθούν» οι υψηλοί τόνοι για τη συμφωνία, με τα στελέχη της να σπεύδουν μέσα στη βδομάδα να μιλήσουν για τα «τετελεσμένα» που δημιουργεί η συμφωνία, διαβεβαιώνοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι «το κράτος έχει συνέχεια» και σε ό,τι αφορά τα ευρωατλαντικά σχέδια.
 Την ίδια ώρα, συνεχίζονταν και οι διεργασίες «δεξιά» της ΝΔ, με στελέχη όπως ο Μπαλτάκος να προαναγγέλλουν δημιουργία νέου κόμματος.


***
ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΓΔΜ
Σταθερή και συνεπής η θέση του ΚΚΕ 25 χρόνια τώρα
Υλικό από τα Αρχεία του Κόμματος και του «Ριζοσπάστη»
Με αφορμή την προσπάθεια που κάνουν στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσουν στην κριτική του ΚΚΕ για τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, κατηγορώντας το Κόμμα ότι άλλαξε τάχα θέση και διαστρεβλώνοντας τις απόψεις του για το θέμα ότι άλλη είναι η θέση της σημερινής ηγεσίας του Κόμματος και άλλη προηγούμενων, αναζητήσαμε και δημοσιεύουμε από τα Αρχεία του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη» ορισμένες χαρακτηριστικές τοποθετήσεις.
Στις 5 Μάη 1998, ο Επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ, Χαρίλαος Φλωράκης, επισκέφτηκε τα Σκόπια, επικεφαλής αντιπροσωπείας του Κόμματος, και συναντήθηκε μεταξύ άλλων με τον τότε Πρόεδρο της χώρας, Κίρο Γκλιγκόροφ. Στο Αρχείο του Κόμματος υπάρχει ο διάλογος ανάμεσα στους δύο.
Συζητώντας για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και τις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες, όπως διαμορφώθηκαν από το 1991 και έπειτα, με σταθμό την ενδιάμεση συμφωνία του 1995, ο Χ. Φλωράκης λέει χαρακτηριστικά: «Σήμερα σκοπός της επίσκεψής μου είναι να υπογραμμίσω τη βούληση του ΚΚΕ να συμβάλει στο μέτρο του δυνατού στην οικοδόμηση καλών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Το ΚΚΕ είναι το μόνο από τα ελληνικά κόμματα για το οποίο το θέμα της ονομασίας δεν είναι το πιο σημαντικό. Το κύριο για μας είναι η αμοιβαία διακήρυξη αποδοχής των συνόρων, η στήριξη της εδαφικής ακεραιότητας, της εθνικής ανεξαρτησίας και η ανάπτυξη πολιτιστικών και εμπορικών σχέσεων.
Αν όμως εσείς θέλετε να λέγεστε "Μακεδονία", εμείς πώς θα ονομάσουμε τη δική μας Μακεδονία; Στην Ελλάδα είναι το 50,5% και εδώ το 39,5%. Υπάρχουν άνθρωποι που εκμεταλλεύονται την κατάσταση σε βάρος των δύο γειτονικών χωρών και δεν αφήνουν να αναπτυχθούν οι διμερείς σχέσεις. Πρέπει να βρεθεί μία λύση, ας πούμε "Σλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας", όπως λέμε Ελληνική Δημοκρατία. Το κόμμα μας είναι το μόνο που δεν έχει συμμετάσχει σε όλες αυτές τις διαδηλώσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια (...)».
Στη συνέχεια της συζήτησης, ο Χ. Φλωράκης βάζει τη γεωπολιτική διάσταση των εξελίξεων στα Βαλκάνια και στη γύρω περιοχή, τους κινδύνους που προκύπτουν για τους λαούς από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Αναφέρει συγκεκριμένα στον Κ. Γκλιγκόροφ ότι «οι Αμερικανοί θέλουν να ελέγχουν το πετρέλαιο στο Αιγαίο και το δρόμο προς τη Δύση. Ποτέ δεν ήταν τόσο αναγκαία όσο σήμερα η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μεταξύ των βαλκανικών χωρών».
****
Τις θέσεις αυτές του Κόμματος είχε διατυπώσει και η Αλέκα Παπαρήγα,τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών που έγινε στις 13 Απρίλη 1992 (είχε προηγηθεί άλλη μία), αρνούμενη να υπογράψει το κοινό ανακοινωθέν της Προεδρίας της Δημοκρατίας, το οποίο συνυπέγραψαν όλα τα άλλα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Συνασπισμός).
Αμέσως μετά τη σύσκεψη, η Αλέκα Παπαρήγα είχε δηλώσει: «Διαπιστώσαμε για άλλη μια φορά ότι η πολιτική που ακολουθείται - η πολιτική την οποία υποστήριξαν, απ' ό,τι κατάλαβα και τα άλλα κόμματα στην ουσία της - δε διασφαλίζει την ασφάλεια της Ελλάδας και της ίδιας της ελληνικής Μακεδονίας. Δε διασφαλίζει ακόμα την ειρήνευση στα Βαλκάνια από την οποία εξαρτάται η θέση της Ελλάδας και οι σχέσεις της όχι μόνο με τα Σκόπια αλλά και με όλες τις γειτονικές χώρες (...)
Γι' αυτό δε συμφωνούμε που περιορίζεται το όλο πρόβλημα στη συζήτηση γύρω από το όνομα. Είτε απαλειφθεί το όνομα είτε δεν απαλειφθεί είτε υπάρξει παραλλαγή του, τα προβλήματα για την Ελλάδα αλλά και για τους λαούς των Βαλκανίων θα υπάρχουν, θα γίνονται όλο και πιο έντονα, εφόσον συνεχίζεται επέμβαση ξένων δυνάμεων στα Βαλκάνια, ηγετικών χωρών της ΕΟΚ και των ΗΠΑ. Εφόσον συνεχιστεί η πολιτική του "διαίρει και βασίλευε". Εφόσον χρησιμοποιούνται υπαρκτές αλλά και ανύπαρκτες μειονότητες ως μέσο επεμβάσεων και υποκίνησης εμφυλίου πολέμου, μέσω του οποίου δίνεται η δυνατότητα για τις μεγάλες δυνάμεις να κατακερματίζουν τα Βαλκάνια. Αυτή είναι η βασική αφετηριακή διαφωνία την οποία θέλαμε να την υπογραμμίσουμε για άλλη μια φορά και στη σημερινή σύσκεψη αλλά και δημόσια στον ελληνικό λαό».
Το Φλεβάρη του 2008, η Αλ. Παπαρήγα, συνοδευόμενη από τον Δ. Κουτσούμπα, μέλος τότε του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, συναντιέται με την Ντ. Μπακογιάννη, ΥΠΕΞ της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία την ενημέρωσε για το θέμα της ΠΓΔΜ. Εκεί η τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:
«Για άλλη μια φορά είπαμε στην κα Μπακογιάννη ότι παραμένουμε σταθεροί στη θέση που είχαμε διατυπώσει το 1992 για τις προϋποθέσεις που θα πρέπει να εκπληροί το όνομα της γειτονικής χώρας (...) Σήμερα μας απειλεί ενδεχομένως καινούρια φωτιά με τη δημιουργία αμερικανικών προτεκτοράτων στα Βαλκάνια. Ενα απ' αυτά είναι και το Κοσσυφοπέδιο που ανεξαρτητοποιείται, αλλά και η ΠΓΔΜ. Κι αυτό που μας ανησυχεί, πάνω απ' όλα κι ανεξάρτητα από το ποιο θα είναι το όνομα, είναι το γεγονός ότι οι λαοί των Βαλκανίων έχουν γίνει κλοτσοσκούφι στη διαπάλη, που γίνεται στην περιοχή, ηγετικών μεγάλων δυνάμεων, της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Ρωσίας που μπήκε πρόσφατα με το ενεργειακό. Και σ' αυτό το κλοτσοσκούφι είναι μπλεγμένη και η Ελλάδα, η οποία λόγω των δεσμεύσεών της έχει και τα λιγότερα εργαλεία για να αντιμετωπίσει τα όποια περίπλοκα προβλήματα υπάρχουν».
Την επόμενη μέρα (21/02/2008) ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφορεί με τίτλο: «Απειλητικές για τους λαούς οι εξελίξεις στα Βαλκάνια. ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΦΩΤΙΑ με τη δημιουργία προτεκτοράτων από τους ιμπεριαλιστές». Στο κύριο θέμα διαβάζουμε: «Οσο για την ονομασία της ΠΓΔΜ, εάν και εφόσον περιέχει τον όρο Μακεδονία πρέπει να είναι απαρέγκλιτα ονομασία γεωγραφικού προσδιορισμού. Διότι αν δε θεωρηθεί γεωγραφικός, από κει και πέρα μπορεί να εγείρεται ζήτημα αλλαγής συνόρων, μακεδονικής εθνότητας, μειονότητας στην Ελλάδα».
***
Το 2006, σε δήλωσή του ο Δ. Κουτσούμπας, μέλος τότε του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για το ζήτημα της ονομασίας του αεροδρομίου των Σκοπίων, έλεγε: «Το παιχνίδι με την Ιστορία για την εξυπηρέτηση σύγχρονων πολιτικών σχεδίων έχει αποκτήσει πλέον γενικευμένο και επικίνδυνο χαρακτήρα. Η λύση για τους λαούς της Ελλάδας, της ΠΓΔΜ, όλης της περιοχής βρίσκεται μόνο στη φιλία, στη συνεργασία και την αλληλεγγύη, βρίσκεται μακριά από την ιμπεριαλιστική πολιτική του "διαίρει και βασίλευε", βρίσκεται μακριά και έξω από τις ευρωατλαντικές δομές».
Το ΚΚΕ είχε εκφράσει τις ανησυχίες του για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και την παρέμβαση ΝΑΤΟ - ΕΕ από πολύ νωρίς. Σε άρθρο στον «Ριζοσπάστη» στις 22 Σεπτέμβρη 1991, που υπέγραφε ο Δ. Κουτσούμπας, μέλος τότε της ΚΕ του Κόμματος, με τίτλο «ΚΚΕ: Στάση ευθύνης για τα εθνικά θέματα», αναφέρεται: «Το ΚΚΕ θεωρεί ότι πρέπει να αποκλειστεί στα Βαλκάνια κάθε επέμβαση από ξένη μη βαλκανική χώρα. Κι αυτό για τον εμφανή λόγο ότι τα Βαλκάνια αποτελούν πεδίο ανταγωνισμού βασικά της Γερμανίας και των ΗΠΑ. Οι χώρες αυτές υποθάλπουν και ενθαρρύνουν αποσχιστικές τάσεις (...) Δεν πρέπει να επιτρέψουμε οποιαδήποτε αμφισβήτηση συνόρων ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις στη γειτονική Γιουγκοσλαβία. Η θέση του ΚΚΕ είναι δεδομένη ότι δεν υπάρχει "μακεδονικό ζήτημα"».
Δηλαδή σε όλους τους τόνους, με όλους τους τρόπους, σε όλη αυτή την 25ετία, με ανακοινώσεις, αποφάσεις, δηλώσεις, ομιλίες στελεχών του, από το ΚΚΕ διατυμπανιζόταν η ίδια θέση, όπως την διατύπωσε και ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δ. Κουτσούμπας, στη Βουλή την προηγούμενη βδομάδα: «(...) όποια συμφωνία, μακριά από ΝΑΤΟ και ΕΕ και το "διαίρει και βασίλευε" των ιμπεριαλιστών. Σύνθετη ονομασία, με αυστηρά γεωγραφικό προσδιορισμό, έναντι όλων, εξάλειψη όλων των αλυτρωτισμών από το Σύνταγμα της γειτονικής χώρας, όχι αποδοχή ανιστόρητων εννοιών περί μακεδονικού έθνους ή γλώσσας κ.λπ. Κι όλα αυτά βέβαια ενιαία ως πακέτο».
Ας αφήσουν, λοιπόν, τα σάπια και την προσπάθεια να καλύψουν πίσω από αισχρά ψέματα τις ευθύνες τους για την υλοποίηση των σχεδίων ΝΑΤΟποίησης όλων των Βαλκανίων.  ριζοσπάστης  

*****
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - FYROM
Οταν ο κοσμοπολιτισμός συναντιέται με τον εθνικισμό...
Αποστολή του ΝΑΤΟ στα Σκόπια, το 2001
Associated Press
Αποστολή του ΝΑΤΟ στα Σκόπια, το 2001
Η συμφωνία που υπογράφτηκε ανάμεσα στις κυβερνήσεις Ελλάδας και FYROM, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, έχει πυροδοτήσει μια αποπροσανατολιστική πολιτική αντιπαράθεση, η οποία αφενός κρύβει τους βασικούς ευρωατλαντικούς στόχους αυτής της συμφωνίας, αφετέρου χρησιμοποιείται ως εργαλείο για μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις.
Απ' τη μια μεριά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθεί να παρουσιάσει τη συμφωνία Ελλάδας - FYROM ως μια προοδευτική εξέλιξη, που είναι προς το συμφέρον των δύο λαών. Προφανώς στις προοδευτικές δυνάμεις, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, συγκαταλέγονται το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ο Σόρος, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, η Σοσιαλιστική Διεθνής του Γ. Παπανδρέου και πολλοί άλλοι που έσπευσαν να χαιρετίσουν τη συγκεκριμένη συμφωνία... Δυνάμεις που - η καθεμιά με τον τρόπο της - έχουν πρωτοστατήσει στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις, στην υποδαύλιση του αλυτρωτισμού και την αλλαγή συνόρων, στο αιματοκύλισμα των λαών.
Προσπαθεί, επίσης, με τον κοσμοπολίτικο μανδύα του, να εμφανιστεί ως αντίπαλος εθνικιστικών δυνάμεων, που για τους δικούς τους λόγους αντιδρούν στη συμφωνία, παραβλέποντας ότι ο ίδιος συγκυβερνά με μία τέτοια δύναμη. 
Μάλιστα, ο κ. Τσίπρας σε πρόσφατη συνέντευξή του παρουσίασε τον Καμμένο ως «συνεπή» δύναμη. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Και την ίδια στιγμή βέβαια στοχεύει να προσεταιριστεί συνιστώσες του Κινήματος Αλλαγής, το οποίο φάσκει και αντιφάσκει.

Από την άλλη μεριά είναι η ΝΔ, που προσπαθεί να ψαρέψει στο χώρο του εθνικισμού (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή) - αυτό επιχείρησε να κάνει και με την πρόσφατη πρόταση μομφής - και κατηγορεί την κυβέρνηση για υποχωρήσεις στο ζήτημα της συμφωνίας, χωρίς να αμφισβητεί όλους όσοι έσπρωξαν σε αυτήν.
Κοινός παρονομαστής και των δύο η στήριξη στα επικίνδυνα σχέδια των ιμπεριαλιστών στην περιοχή, αναπόσπαστο μέρος των οποίων είναι η ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
 Καθόλου περίεργο ότι δύο - φαινομενικά - αντίθετα ρεύματα, ο κοσμοπολιτισμός και ο εθνικισμός, συναντιούνται στο βασικό στρατηγικό στόχο. Αλλωστε, και ο κοσμοπολιτισμός έχει μέσα του στοιχεία εθνικισμού, και οι δύο συναντιούνται στην επιδίωξη της αστικής τάξης να αναβαθμίσει το διεθνή της ρόλο. 
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που τονίζουν κάθε τόσο κυβερνητικά στελέχη ότι αυτή η συμφωνία ανοίγει το δρόμο για να παίξει η Ελλάδα (η άρχουσα τάξη) ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια. Αλλά και ο εθνικισμός δεν αμφισβητεί στο ελάχιστο την ανάγκη διεθνοποίησης της δράσης του κεφαλαίου, μέσα από την ενίσχυση των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Οι δύο αυτοί πόλοι λοιπόν όχι μόνο συναντιούνται, αλλά και αλληλοσυμπληρώνονται. 
Αυτό κάνουν και όταν στρέφουν τα πυρά τους στο κομμουνιστικό κίνημα, το ΚΚΕ, με μπόλικη διαστρέβλωση, συκοφαντία, πρωτόγονο, ραφιναρισμένο μέχρι και γελοίο αντικομμουνισμό.
Από την υπογραφή της συμφωνίας αναμεσα στις κυβερνήσεις Ελλάδας - FYROM
Eurokinissi
Από την υπογραφή της συμφωνίας αναμεσα στις κυβερνήσεις Ελλάδας - FYROM
Τμήματα της ΝΔ, μαζί με διάφορες φυλλάδες τύπου «Μακελειού» και δημοσιογράφους τύπου Πορτοσάλτε, τη Χρυσή Αυγή, φτάνουν στο σημείο να εμφανίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως μία περίπου «κομμουνιστική» δύναμη, που μάλιστα κάνει πράξη τη γραμμή της Κομμουνιστικής Διεθνούς, τη δεκαετία του 1920. 
Φτάσανε στο σημείο μάλιστα βουλευτές της να ρίχνουν τις ευθύνες για τη δημιουργία του προβλήματος στον Στάλιν, κρύβοντας έτσι το βρώμικο ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όλα αυτά τα χρόνια, στα Βαλκάνια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, συνεπικουρούμενος από διάφορες εφημερίδες, ΚΚΕεδολόγους και τρολ του διαδικτύου, πιάνει την πάσα και επιτίθεται στο ΚΚΕ, ότι δήθεν έχει αλλάξει θέση για το ζήτημα, ότι έχει ξεχάσει την «αυτοδιάθεση των λαών» κ.λπ. 
Μια επίθεση αναμενόμενη, γιατί το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που αποκαλύπτει τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή, προβάλλει την ουσία της συμφωνίας και κυρίως αποκαλύπτει ότι τόσο το εθνικιστικό όσο και το κοσμοπολίτικο ρεύμα συναντιούνται στην υποστήριξη αυτών των σχεδιασμών.
Ας δούμε λοιπόν τα βασικά επιχειρήματά τους:
1) «Το ΚΚΕ άλλαξε θέση για το ζήτημα των σχέσεων με τη FYROM».
Η θέση του ΚΚΕ είναι ίδια και αναλλοίωτη εδώ και 25 χρόνια και έχει διατυπωθεί πολλές φορές από το 1992 (τότε που οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια), μέχρι σήμερα και με διάφορες αφορμές. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Αλέκα Παπαρήγα, μετά από σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (1992): «(...) Είτε απαλειφθεί το όνομα είτε δεν απαλειφθεί είτε υπάρξει παραλλαγή του, τα προβλήματα για την Ελλάδα, αλλά και για τους λαούς των Βαλκανίων θα υπάρχουν, θα γίνονται όλο και πιο έντονα, εφόσον συνεχίζεται επέμβαση ξένων δυνάμεων στα Βαλκάνια, ηγετικών χωρών της ΕΟΚ και των ΗΠΑ. Εφόσον συνεχιστεί η πολιτική του "διαίρει και βασίλευε"».
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, λίγο πριν από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ (2008):«Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επίσης αποκρύπτουν ότι το ΝΑΤΟ βρίσκεται ήδη στη FYROM με τη δική τους συμφωνία και ότι το νέο κράτος - προτεκτοράτο που δημιουργείται, το Κοσσυφοπέδιο, δημιουργείται με τη συμμετοχή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων και με την αποστολή στρατού της ΕΕ. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να αποπροσανατολιστεί. Πρέπει με την πάλη του να βάλει βέτο σε ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ».
Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τις διεθνείς εξελίξεις (2011):«Τις εξελίξεις στην περιοχή σφραγίζει η διεύρυνση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Η στρατηγική ένταξης των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, η πιο άμεση εμπλοκή τους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια σηματοδοτεί γενικότερα αρνητικές εξελίξεις για τους λαούς της περιοχής (...) Συνεχίζονται οι διπλωματικές κινήσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της ΠΓΔΜ για την αναζήτηση μιας συμβιβαστικής λύσης στο θέμα της ονομασίας, ώστε να δικαιολογηθεί η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ που απαιτούν οι ΗΠΑ, καθώς και το άνοιγμα του δρόμου για τη σύνδεσή της με την ΕΕ (...) Ταυτόχρονα κι ενώ οι ελληνικές κυβερνήσεις διακηρύσσουν πως συζητούν μόνον το όνομα της γειτονικής χώρας, στην πραγματικότητα η αστική τάξη της ΠΓΔΜ θέτει με κάθε ευκαιρία ζήτημα αναγνώρισης "μακεδονικής" ταυτότητας και γλώσσας καθώς και ανάλογης "μειονότητας" στις βαλκανικές χώρες».
Διαψεύδονται πανηγυρικά, επομένως, οι αιτιάσεις για αλλαγή θέσης του ΚΚΕ, οι οποίες μοναδικό στόχο έχουν να κρύψουν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στην εξυπηρέτηση των πιο επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ, επειδή αποκαλύπτει το ρόλο τους και την προσπάθειά τους να ντύσουν αυτόν το ρόλο με «προοδευτικό» και «αριστερό» περιτύλιγμα. 
Το ΚΚΕ, σε αντίθεση με όλους όσοι ασχολούνταν με την ονοματολογία, προέβαλλε την ανάγκη να μπουν εμπόδια στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και να απαλειφθούν οι αλυτρωτισμοί, που εμπεριέχονται στην αναγνώριση «μακεδονικής» ταυτότητας και γλώσσας. Το ίδιο έκανε και τώρα.
2) «Η συμφωνία με τη FYROM δεν έχει καμία σχέση με την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ που αποτελεί επιθυμία του γειτονικού λαού».
Στις διάφορες ενημερώσεις της κυβέρνησης προς τα κόμματα και τους πολιτικούς αρχηγούς και ειδικά προς το ΚΚΕ, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Εξωτερικών διαβεβαίωναν ότι η συμφωνία δε θα συμπεριλαμβάνει όρους για την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ και ότι είναι μια συμφωνία άσχετη με το στόχο της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης». 
Κι όλα αυτά παρά το ότι είχαν τεθεί ως χρονικός ορίζοντας για την επίτευξη συμφωνίας οι επόμενες Σύνοδοι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του ΝΑΤΟ, στις 28 - 29 Ιούνη και στις 11 - 12 Ιούλη, αντίστοιχα. Και παρά το ότι οι κυβερνώντες της γειτονικής χώρας και ειδικά ο Ζάεφ, σε όλους τους τόνους, επισήμαιναν αυτόν το στόχο.
Η δημοσίευση της συμφωνίας απέδειξε πόσο «σοβαρές» είναι οι - κατά καιρούς - ΣΥΡΙΖΑίικες διαβεβαιώσεις. 
Μόλις στο άρθρο 2 της συμφωνίαςπεριλαμβάνονται οι «εγγυήσεις» από την πλευρά της Ελλάδας ότι θα στηρίξει την ένταξη της ΠΓΔΜ στους δύο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως και τα χρονοδιαγράμματα της ενταξιακής διαδικασίας. 
Μάλιστα, από τα πρώτα μέτρα είναι η αποστολή επιστολής από την ελληνική κυβέρνηση προς το ΝΑΤΟ ότι αποδέχεται να ξεκινήσει η διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό με το νέο όνομα «Βόρεια Μακεδονία».
Οσο για το ότι αυτή η ένταξη είναι προϊόν της θέλησης του λαού της FYROM, εδώ η γελοιότητα βγάζει μάτι. Πίσω από τη «θέληση» του λαού έχουν άπειρες φορές κρυφτεί αντιδραστικές και αντιλαϊκές επιλογές. Πολύ περισσότερο που η θέληση ενός λαού δε διαμορφώνεται αυθόρμητα ούτε ελεύθερα, αλλά μέσα από πολύμορφες παρεμβάσεις, πιέσεις, εκβιασμούς, αυταπάτες και μάλιστα σε συνθήκες που το εργατικό, το κομμουνιστικό κίνημα είναι σε μεγάλη υποχώρηση. 
Εχουμε γνωρίσει πολύ καλά τι συμβαίνει, όταν η θέληση ενός λαού δεν συμβαδίζει με τα τρέχοντα συμφέροντα της άρχουσας τάξης... Να θυμίσουμε πόσες φορές επαναλήφθηκαν δημοψηφίσματα σε κράτη της ΕΕ, προκειμένου να «πεισθεί» «ελεύθερα» ο λαός, που για διάφορους λόγους διαφωνούσε με την ένταξη ή με άλλες επιλογές (π.χ. «Ευρωσύνταγμα»);
Στο λαό της FYROM λέγεται ό,τι λεγόταν και στον ελληνικό λαό από τις εδώ κυβερνήσεις, πως δήθεν η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα φέρει χρήμα και δουλειές, σταθερότητα και ασφάλεια. 
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, φτάνει σε τέτοιο σημείο τυχοδιωκτισμού που, για να δικαιολογήσει τη βρώμικη αποστολή του, επικαλείται ως επιχείρημα το γεγονός ότι ο γειτονικός λαός καλείται - με το πιστόλι στον κρόταφο - να στηρίξει την πορεία της χώρας του στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ!
3) «Το ΚΚΕ δεν αναγνωρίζει την πάγια μαρξιστική θέση περί εθνικής αυτοδιάθεσης και αυτοπροσδιορισμού».
Ο πρωθυπουργός και διάφορα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να στηρίξουν τη συμφωνία που υπέγραψαν, προσπάθησαν να κάνουν μαθήματα μαρξισμού - λενινισμού στο ΚΚΕ, γύρω από το ζήτημα της αυτοδιάθεσης των λαών, κατηγορώντας το ΚΚΕ ότι δήθεν την απεμπολεί.
Αυτό που στην πραγματικότητα κάνουν, είναι να εμφανίζουν μια καρικατούρα του Λένιν, συγχέοντας το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση με το σημερινό ιδεολόγημα του αυτοπροσδιορισμού, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα αντιδραστικό εργαλείο για την αλλαγή συνόρων, ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων. Εκτός των άλλων, ο Λένιν μιλούσε για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης σε μια εποχή που δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί ο σχηματισμός των εθνικών κρατών, μεγάλα έθνη βρίσκονταν ακόμα υπό το ζυγό ισχυρών αυτοκρατοριών και αποικιοκρατικών κρατών.
«Γι' αυτό η τάση (η επιδίωξη) κάθε εθνικού κινήματος είναι ο σχηματισμός εθνικών κρατών, που ικανοποιούν καλύτερα αυτές τις ανάγκες του σύγχρονου καπιταλισμού. Προς το σχηματισμό αυτό σπρώχνουν οι πιο βαθιοί οικονομικοί παράγοντες και, για το λόγο αυτό, για όλη τη Δυτική Ευρώπη - κάτι παραπάνω: για όλο τον πολιτισμένο κόσμο - χαρακτηριστικό φυσιολογικό φαινόμενο για την κεφαλαιοκρατική περίοδο είναι τα εθνικά κράτη (...) Με την έννοια αυτοδιάθεση των εθνών εννοούμε τον κρατικό χωρισμό τους από ξένα εθνικά σύνολα, εννοούμε το σχηματισμό αυτοτελούς εθνικού κράτους» (Β. Ι. Λένιν: «Για το Δικαίωμα Αυτοδιάθεσης των Εθνών», «Απαντα», τ. 25, σελ. 261.)
Επίσης, αντιμετώπιζε αυτό το ζήτημα σε συνάρτηση με το βασικό καθήκον της ανατροπής του καπιταλισμού.
«Οι διάφορες διεκδικήσεις της δημοκρατίας, μαζί και η αυτοδιάθεση, δεν είναι κάτι απόλυτο, αλλά ένα "μέρος" του πανδημοκρατικού (σήμερα: πανσοσιαλιστικού) "παγκόσμιου" κινήματος. Μπορεί σε ορισμένες συγκεκριμένες περιπτώσεις το μέρος να έρχεται σε αντίθεση με το όλο και τότε πρέπει να απορρίπτεται» (Β. Ι. Λένιν, «Τα αποτελέσματα της συζήτησης για την αυτοδιάθεση». «Απαντα», τ. 30, σελ. 39).
Ο Λένιν επισήμανε: «Το άρθρο του προγράμματός μας για την αυτοδιάθεση των εθνών δεν μπορεί να ερμηνευτεί αλλιώς παρά μόνο με την έννοια της πολιτικής αυτοδιάθεσης, δηλαδή του δικαιώματος αποχωρισμού και σχηματισμού ανεξάρτητου κράτους» (Β. Ι. Λένιν, «Θέσεις πάνω στο Εθνικό Ζήτημα», «Απαντα», τ. 23, σελ. 315).
Ταυτόχρονα, συμπλήρωνε:
«Η αναγνώριση (...) του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης όλων των εθνοτήτων δε σημαίνει καθόλου πως οι σοσιαλδημοκράτες (κομμουνιστές) παραιτούνται από το να δώσουν δική τους εκτίμηση όσον αφορά τη σκοπιμότητα του κρατικού αποχωρισμού του ενός ή του άλλου έθνους σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση. Αντίθετα οι σοδιαλδημοκράτες πρέπει να δίνουν ίσα - ίσα δική τους εκτίμηση, παίρνοντας υπόψη τόσο τις συνθήκες εξέλιξης του καπιταλισμού και της καταπίεσης των προλετάριων των διαφόρων εθνών από την ενωμένη αστική τάξη όλων των εθνοτήτων, όσο και τα γενικότερα καθήκοντα της δημοκρατίας και στην πρώτη σειρά και πάνω απ' όλα τα συμφέροντα της ταξικής πάλης του προλετάριου για το σοσιαλισμό» (Β. Ι. Λένιν, «Θέσεις πάνω στο Εθνικό Ζήτημα», «Απαντα», τ. 23, σελ. 316).
Τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με τις θεωρητικές αρλούμπες των ΣΥΡΙΖΑίων;
 Ισα - ίσα αποδεικνύουν μόνο την ορθότητα και τη σωστή αφετηρία της τοποθέτησης του ΚΚΕ για τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ, για την ένταξη στις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και με την επιβίωση των σπερμάτων του αλυτρωτισμού.
Στις σημερινές συνθήκες η λεγόμενη «αυτοδιάθεση», πολύ περισσότερο ο «συλλογικός αυτοπροσδιορισμός», έχει αξιοποιηθεί για υποδαύλιση εθνικισμών, αλυτρωτισμών, για ιμπεριαλιστικούς πολέμους και αλλαγές συνόρων, με πρωτεργάτες στα παραπάνω τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόσχιση του Κοσσόβου από τη σερβική επικράτεια και η μετεξέλιξή του σε «ανεξάρτητο» κράτος, στην πραγματικότητα σε αμερικανοΝΑΤΟικό προτεκτοράτο.
Αλλο παράδειγμα είναι το πώς αξιοποιείται από τον ιμπεριαλισμό το Κουρδικό. 
Η αστική τάξη εκεί έχει τα δικά της συμφέροντα. Μπλέκεται στους ανταγωνισμούς κι ενώ τα συμφέροντα των λαϊκών δυνάμεων επιβάλλουν τη ρήξη με τον ιμπεριαλισμό, τα κουρδικά επιτελεία, με τη στήριξη των ΗΠΑ, χρησιμοποιούνται για το διαμελισμό του Ιράκ και της Συρίας.
Ο αυτοπροσδιορισμός καμία σχέση δεν έχει με τη μαρξιστική έννοια της αυτοδιάθεσης των εθνών και είναι καθαρός υποκειμενισμός, δηλαδή λίγο - πολύ «είσαι ό,τι θες να είσαι ή ό,τι δηλώνεις πως είσαι»... 
Πολύ βολικό επιχείρημα για όσους θέλουν να μπαρουτιάσουν περιοχές, στις οποίες συνυπάρχουν εθνότητες (με διαφορετικές γλώσσες, έθιμα, ακόμα και θρησκεία), όπως συνέβη στα Βαλκάνια.
Το δήθεν δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού στρώνει το έδαφος σε όσους επιδιώκουν να αναγνωριστεί η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ως «τουρκική» στην Ελλάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, για την αμφισβήτηση των συνόρων (π.χ. της Συνθήκης της Λοζάνης) και του εδαφικού status στην περιοχή, κάτι άλλωστε που δεν το κρύβουν εθνικιστικοί κύκλοι στην Τουρκία.
Να λοιπόν ο αντικειμενικά επικίνδυνος ρόλος που παίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων.
4) «Η συμφωνία υλοποιεί τις πάγιες θέσεις του κομμουνιστικού κινήματος για το Μακεδονικό και τους Σλαβομακεδόνες».
Εκεί βέβαια που τόσο η μια όσο και η άλλη πλευρά δίνουν ρεσιτάλ υποκρισίας και αντιΚΚΕ μένους, είναι το ζήτημα των Σλαβομακεδόνων.
Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ, με δημοσιεύματα στην «Αυγή» και δηλώσεις στελεχών του, κατηγορεί το ΚΚΕ ότι πρόδωσε όσους σλαβόφωνους αγωνίστηκαν μέσα απ' τις γραμμές του ΔΣΕ. Αποτελεί θράσος, φυσικά, να μιλάει εξ ονόματος αυτών των αγωνιστών μια πολιτική δύναμη που υπερασπίστηκε με ιδιαίτερο ζήλο και καταστολή το άγαλμα του Προέδρου των ΗΠΑ Τρούμαν, ο οποίος τους αιματοκύλισε με τη στρατιωτική επέμβαση την περίοδο 1946 - 1949.
Η δε ΝΔ, απ' την άλλη μεριά, αναφέρεται, ως πηγή της σημερινής κατάστασης, στη θέση περί Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας και την απόφαση της 5ης Ολομέλειας του ΚΚΕ.
Η αλήθεια είναι φυσικά τελείως διαφορετική. Οι όποιες αποφάσεις του ΚΚΕ - ανεξάρτητα από λαθεμένες εκτιμήσεις που έγιναν και που, όμως, διορθώθηκαν στην πορεία - είχαν ως βασικό κριτήριο, στην τακτική τους, το τράβηγμα αυτών των πληθυσμών στην πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό, να μη γίνουν ουρά των αστικών τάξεων και όχι φυσικά την ενσωμάτωσή τους σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς τύπου ΝΑΤΟ και ΕΕ. Το κριτήριο ήταν βαθιά ταξικό. Ετσι, για παράδειγμα, οι Σλαβομακεδόνες πήραν μέρος στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ, πάλεψαν ενάντια στη γερμανική και βουλγαρική κατοχή και στη συνέχεια στον αγώνα του ΔΣΕ.
Οπως, αντίστοιχα, βαθιά ταξικό ήταν και το κριτήριο της ελληνικής αστικής τάξης. Και τότε που τους ονόμαζε ΕΑΜοβούλγαρους και τους έστηνε στο εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά και τότε που προσπαθούσε να τους προσεταιριστεί, στο πλαίσιο των συμφωνιών με τον Τίτο, υλοποιώντας τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό για όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα σε Γιουγκοσλαβία και ΕΣΣΔ.
Την πολιτική του Τίτο, να χαρακτηρίσει τους κατοίκους του γεωγραφικού χώρου της Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας χωριστή «μακεδονική» εθνότητα, κάτι που θα της έδινε το δικαίωμα να διεκδικήσει στο μέλλον ανεξάρτητη εθνική υπόσταση, την ανέχτηκαν οι μετεμφυλιακές ελληνικές κυβερνήσεις και την υπέθαλψαν οι ιμπεριαλιστές, γιατί, μετά τη σύγκρουση με τη Σοβιετική Ενωση, μια τέτοια πολιτική εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους.
Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα από το άρθρο του βουλευτή της ΝΔ Κ. Τασούλα, στην «Καθημερινή», στις 18.6.2018. «Ηταν σημαντικό βήμα (σ.σ. οι συμφωνίες με τον Τίτο) στην ελληνογιουγκοσλαβική προσέγγιση, μια προσέγγιση που επέβαλαν ο ψυχρός πόλεμος και ιδιαίτερα η αποκοπή του Τίτο από τον σοβιετικό συνασπισμό. Μιας προσέγγισης που έκανε το κράτος που είχε διεκδικήσει τη δεκαετία του '40 την ελληνική Μακεδονία να γίνει, παρά ταύτα, περιφερειακός εταίρος της χώρας μας, γιατί και για το ΝΑΤΟ και για μας η Γιουγκοσλαβία έπρεπε να διατηρηθεί εκτός σοβιετικής επιρροής...».
Ωστόσο, παρά τα όποια προβλήματα, χωρίς την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην περιοχή και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, μετά το 1991, δεν ήταν δυνατόν από μόνα τους να αναβιώσουν το παλιό Μακεδονικό ζήτημα, το οποίο, ως ζήτημα εδαφικών διεκδικήσεων, είχε πάψει να υπάρχει.
Αρα λοιπόν η καλύτερη τιμή σε αυτούς τους σλαβόφωνους μαχητές, που έδωσαν τη ζωή τους μέσα απ' τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, είναι η συνέχιση της πάλης ενάντια στην πολιτική του ιμπεριαλισμού, όπως αυτή υλοποιείται σήμερα απ' την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις.
Είναι δεδομένο, λοιπόν, ότι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα ενσωματώνεται περισσότερο στην πολιτική του ιμπεριαλισμού, όσο θα συγκλίνει στρατηγικά με αντιδραστικές εθνικιστικές δυνάμεις, τόσο θα καταφεύγει σε ακόμη μεγαλύτερες γελοιότητες, προκειμένου να αναζητήσει αριστερό άλλοθι και να διαμορφώσει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Αυτό βέβαια καθόλου δε μειώνει τον επικίνδυνο ρόλο στην αθώωση του ιμπεριαλισμού και στην επίθεση στο ΚΚΕ, που πρέπει να βρει απάντηση από αριστερούς, ριζοσπάστες, προοδευτικούς ανθρώπους, από το εργατικό - λαϊκό κίνημα συνολικά.