Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

13 Νοεμβρίου, 2016

ΟΜΠΑΜΑ: «όσο η Ελλάδα συνεχίζει να κάνει τα επώδυνα βήματα στις μεταρρυθμίσεις» τότε θα έχει «φίλο και σύμμαχο τις ΗΠΑ»

 -"«είναι σαφές, όμως, ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα που πρέπει να γίνουν»"
"-«οι Αμερικανοί συνεχίζουν να δίνουν τεράστια σημασία στη συμμαχία με την Ελλάδα» 
διότι «η Ελλάδα είναι ένας από τους πέντε συμμάχους - μέλη του ΝΑΤΟ που δαπανά το 2% του ΑΕΠ της στην άμυνα»" 
 -"«ευχαριστούμε τους Έλληνες συμμάχους μας για τη στενή συνεργασία στη Σούδα»"

- "«μια διζωνική - δικοινοτική ομοσπονδία» είναι η λύση «που προάγει τα συμφέροντα όλων των Κυπρίων»,
αν και η βάση των διαπραγματεύσεων είναι η ύπαρξη 
«δύο συνιστώντων κρατών»
 όπως προέβλεπε και το διχοτομικό σχέδιο Ανάν που είχαν στηρίξει οι ΗΠΑ."

Όσο η ελληνική κυβέρνηση προωθεί αντιλαϊκά μέτρα η ΗΠΑ θα είναι στο πλευρό της είναι το μήνυμα του Μπάρακ Ομπάμα, που συγχαίρει τον Αλέξη Τσίπρα και τις σκληρές μεταρρυθμίσεις, καθιστώντας σαφές ότι η ελάφρυνση του χρέους θα συνδυαστεί με νέα επώδυνα μέτρα. 
Επιπλέον, στη συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κυριακής», 
δείχνει πως τις ΗΠΑ κυρίως ενδιαφέρονται για την «ενεργειακή ασφάλεια» και τις επενδύσεις των αμερικανικών μονοπωλίων που έχουν άμεση σχέση με την επέμβαση στη Συρία και τις εξελίξεις στο Κυπριακό και για αυτό ο Μπάρακ Ομπάμα αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στη ΝΑΤΟική βάση της Σούδας και τη στενή συνεργασία με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ.

Ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ δηλώνει «θέλω να συγχαρώ την ελληνική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένουτου πρωθυπουργού Τσίπρα και τον ελληνικό λαό για τα δύσκολα και επώδυνα βήματα που έχουν κάνει», προσθέτει ότι «η ελληνική Βουλή έχει υιοθετήσει σκληρές μεταρρυθμίσεις που θα βοηθήσουν να γίνει πιο ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία» και ξεκαθαρίσει πως «είναι σαφές, όμως, ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα που πρέπει να γίνουν».

Καθιστά σαφές ότι «όσο η Ελλάδα συνεχίζει να κάνει τα επώδυνα βήματα στις μεταρρυθμίσεις» τότε θα έχει «φίλο και σύμμαχο τις ΗΠΑ» και συνδέει μία ρύθμιση του ελληνικού χρέους με την προώθηση και νέων των αντιλαϊκών μέτρων, λέγοντας ότι «θα συνεχίσω να προτρέπω τους πιστωτές της Ελλάδας να κάνουν τα βήματα που είναι απαραίτητα ώστε να διασφαλιστεί ότι η Ελλάδα είναι σε θέση να επιστρέψει σε υγιή οικονομική ανάπτυξη, περιλαμβανομένης και της παροχής ουσιαστικής ελάφρυνσης του χρέους».
 Δηλώνει ακόμα πως στήριξε τις προσπάθειες για παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη διότι «η Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος οικονομικός μας εταίρος και έχουμε θεμελιώδες οικονομικό συμφέρον σε μια Ευρώπη σταθερή και αναπτυσσόμενη».

Για την επίσκεψή του στην Ελλάδα αναφέρει πως αφορά «τη συλλογική μας ασφάλεια και ευημερία» 
και προσθέτει «η τρομοκρατική απειλή από ομάδες σαν το ISIS αποτελεί κίνδυνο για όλους μας. Η βαρβαρότητα του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και το ISIS έχουν προκαλέσει κύματα μεταναστών και προσφύγων που έχουν αναζητήσει καταφύγιο στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα», κρύβοντας την ανοιχτή επέμβαση των ΗΠΑ και άλλων καπιταλιστικών κρατών στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή που είναι και η αιτία του Προσφυγικού. 

Αναφέρει πως «οι Αμερικανοί συνεχίζουν να δίνουν τεράστια σημασία στη συμμαχία με την Ελλάδα» διότι «η Ελλάδα είναι ένας από τους πέντε συμμάχους - μέλη του ΝΑΤΟ που δαπανά το 2% του ΑΕΠ της στην άμυνα», δηλώνει «ευχαριστούμε τους Έλληνες συμμάχους μας για τη στενή συνεργασία στη Σούδα» και αναφέρει πως «οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την επιχείρηση επιτήρησης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο» που υποτίθεται ότι είναι για το Προσφυγικό.

Ειδικά για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες δείχνει ολοφάνερα ότι ο εγκλωβισμός τους στην Ελλάδα θα συνεχισθεί, καθώς καλεί την ελληνική κυβέρνηση να κάνει περισσότερα «καθώς πλησιάζει ο χειμώνας» και δηλώνει πως «συνεχίζουμε να στηρίζουμε τη συμφωνία μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας».

Στο Κυπριακό καθιστά σαφές πως κριτήριο των ΗΠΑ είναι ο έλεγχος των πηγών και των δρόμων της ενέργειας και οι επενδύσεις των αμερικανικών μονοπωλίων. Αναφέρει «επικροτώ την προσπάθεια που έχουν καταβάλει οι Κύπριοι ηγέτες στις έως τώρα διαπραγματεύσεις και ελπίζω να καταλήξουν σε μια βιώσιμη συμφωνία» 
που όπως σημειώνει «θα αναβάθμιζε την ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή της Μεσογείου και πέρα από αυτή. Θα δημιουργούσε ευκαιρίες για τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές επιχειρήσεις - μια συμμαχία συμφερόντων που θα μπορούσε να είναι μια μηχανή οικονομικής ανάπτυξης στην περιοχή». 

Ισχυρίζεται ότι «μια διζωνική - δικοινοτική ομοσπονδία» είναι η λύση «που προάγει τα συμφέροντα όλων των Κυπρίων»,
αν και η βάση των διαπραγματεύσεων είναι η ύπαρξη «δύο συνιστώντων κρατών» όπως προέβλεπε και το διχοτομικό σχέδιο Ανάν που είχαν στηρίξει οι ΗΠΑ.

Γι Αυτό:

Ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών 

 Ο λαός μαζικά στα συλλαλητήρια:

Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, απαιτείται εργατική - λαϊκή κινητοποίηση, διεθνής αλληλεγγύη, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την εμπλοκή της Ελλάδας, ενάντια στο σύστημα που γεννά κρίσεις, πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά:
- Να κλείσουν όλες οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ελλάδα.
- Να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.
- Να επιστρέψουν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
- Αποδέσμευση της Ελλάδας από ΝΑΤΟ και ΕΕ, από όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
- Αλληλεγγύη στα θύματα των πολέμων για να υπάρχουν ανθρώπινοι χώροι προσωρινής φιλοξενίας και ασφαλής μετακίνηση στις χώρες προορισμού τους.
- Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί - αντιλαϊκοί νόμοι των μνημονίων, να ανακτηθούν οι μεγάλες οικονομικές απώλειες για τα λαϊκά στρώματα, να ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη σε όφελος του λαού, με μονομερή διαγραφή χρέους, κοινωνικοποίηση του πλούτου που παράγει ο λαός, με την εργατική τάξη, το λαό, στην εξουσία.
Να μη χύσει ο λαός το αίμα του για τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

Posted by at
Labels: , , , ,

12 Νοεμβρίου, 2016

το πολιτικό προσωπικό των Εργολάβων για τα Σκουπίδια:

Για την Ζάκυνθο:



ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ:

Να δοθεί άμεσα λύση στο πρόβλημα με τα σκουπίδια


     
  • Print HTML logo
    •  
  • Print Mail logo
    •  
  • Print PDF logo
Φωτό αρχείουΦωτό αρχείου
«Το ζήτημα των απορριμμάτων ταλανίζει το νησί τα τελευταία χρόνια όλο και πιο έντονα. Η αυτονόητη απαίτηση για ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων παραμένει ένα ανεκπλήρωτο ζητούμενο. Οι λύσεις που κάθε φορά δίνονται δεν είναι στην κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος, των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων γιατί μέσα από την απαξίωση εποφθαλμιούν επιχειρήσεις που θέλουν να αναλάβουν τη διαχείριση των απορριμμάτων με σκοπό το κέρδος. Αυτό αποδεικνύει και η χωματερή στον Αγαλά που οι χειρισμοί ήταν τέτοιοι που ακόμα και σήμερα είναι μια βραδυφλεγής βόμβα.
Η δήθεν “ανικανότητα” των δημοτικών αρχών στη σωστή διαχείριση των απορριμμάτων μέχρι σήμερα αναδεικνύει τη γενικότερη αντιμετώπιση, το αντιλαϊκό περιεχόμενο της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αφού όχι μόνο ελάχιστα έχουν γίνει, αλλά και προωθείται γοργά η ιδιωτικοποίηση (παράδειγμα η Ανακύκλωση), η εφαρμογή αντιπεριβαλλοντικών μεθόδων και τεχνολογιών, η αύξηση των εξοντωτικών τελών σε βάρος των δημοτών.
Τεράστιες επίσης είναι και οι ευθύνες της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης που, μέσω των μνημονίων, απαγορεύουν τις προσλήψεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και ως εκ τούτου στο ΦΟΣΔΑ και στην Καθαριότητα, με αποτέλεσμα να προωθούνται οι λογικές της ιδιωτικοποίησης.
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο μπροστά στον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι αλλά και οι κάτοικοι της Ζακύνθου, με τον όγκο των απορριμμάτων που συσσωρεύονται καθημερινά στους δρόμους, θα πάρει όλα τα μέτρα και τις πρωτοβουλίες το αμέσως προσεχές διάστημα για σχεδιασμό και δράση».
Για την Αττική: 



«ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Ο λαός πληρώνει το σχεδιασμό 

κυβέρνησης - Περιφέρειας για τα απορρίμματα

     
  • Print HTML logo
    •  
  • Print Mail logo
    •  
  • Print PDF logo
Ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής η έγκριση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ). Πρόκειται για άλλη μια απόφαση που προωθεί την εμπορευματοποίηση των αποβλήτων φορτώνοντας νέα βάρη στους εργαζόμενους.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων υπήρχαν μάλιστα αρκετές στιγμές έντασης (ιδιαίτερα στην εισήγηση) μεταξύ συμβούλων της περιφερειακής διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ και κατοίκων από τη Φυλή, το Μαραθώνα και το Γραμματικό που βρέθηκαν στο χώρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των εντάσεων που υπήρξαν, ήταν η στιγμή που ο εισηγητής του θέματος, Αθ. Αναγνωστόπουλος, σημείωσε πως «συνεργαζόμαστε με τις τοπικές κοινωνίες για το θέμα» και οι κάτοικοι απάντησαν με το αίτημά τους: «α κλείσει η χωματερή στη Φυλή τώρα. Αυτό λέγατε...». 
Η συζήτηση για το νέο ΠΕΣΔΑ χαρακτηρίστηκε ως γενικόλογη και αόριστη από μαζικούς φορείς των παραπάνω περιοχών που πήραν το λόγο. Σημειώνεται ότι στην εισήγηση δεν αναφέρεται πού χωροθετούνται νέες μονάδες, ενώ αναφέρονται ως λύσεις η ενημέρωση του κοινού και των τοπικών αρχών, η διαλογή στην πηγή και άλλα. Παρ' όλα αυτά, στόχος της περιφερειακής διοίκησης είναι να συνεχίσει να λειτουργεί η Φυλή (τουλάχιστον μέχρι το 2019) και η δημιουργία νέων χώρων ΧΥΤΥ, άγνωστο πού.
Οι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» περιφερειακοί σύμβουλοι, που καταψήφισαν τις προτάσεις, στις τοποθετήσεις τους τεκμηρίωσαν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα και του νέου Περιφερειακού Σχεδιασμού για τη διαχείριση των αποβλήτων που προωθούν από κοινού η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι διοικήσεις της Περιφέρειας Αττικής και του ΕΔΣΝΑ των ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ.
Στην τοποθέτησή του, ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος, υπογράμμισε ότι ο σχεδιασμός είναι αντιλαϊκός, καθώς επιλέγονται μέθοδοι που υπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα και καλείται ο εργατόκοσμος, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, από το λεηλατημένο εισόδημά τους να ξαναπληρώσουν για την αποκομιδή, την επεξεργασία, την τελική διάθεση των απορριμμάτων. Πρόσθεσε ότι είναι αντιλαϊκός γιατί διατηρούνται οι επιβλαβείς εγκαταστάσεις στην υπερκορεσμένη Φυλή, που επιβαρύνουν την υγεία των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που κατοικούν στη Δυτική Αθήνα και το Θριάσιο.
Ο Γ. Μανουσογιαννάκης ανέλυσε διεξοδικά τις θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για τη διαχείριση των αποβλήτων, κάνοντας καθαρό ότι αυτές «πατούν» στη συνολικότερη αντίληψη του ΚΚΕ για την οργάνωση της κοινωνίας, δηλαδή στην αντίληψη ότι «η διαχείριση των απορριμμάτων με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία του λαού, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, με λαϊκή εξουσία και οικονομία, μπορεί να εξασφαλιστεί. Η φιλολαϊκή λύση προϋποθέτει εξουσία και οικονομία που καταργεί τις αιτίες που δημιουργούν και οξύνουν τα σημερινά προβλήματα, που δημιουργεί τις στέρεες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της χώρας προς το συμφέρον της εργατικής τάξης, όλων των λαϊκών στρωμάτων, δημιουργών του κοινωνικού πλούτου. Τέτοιες προϋποθέσεις είναι: Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που θα υλοποιεί φιλολαϊκά έργα, η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, η κρατική ιδιοκτησία στη γη και στις τεχνικές υποδομές, ο εργατικός - λαϊκός έλεγχος, η εργατική - λαϊκή εξουσία».

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

Posted by at

11 Νοεμβρίου, 2016

«Η ποίηση πρέπει να είναι ένας οδηγός μάχης κι ευτυχίας, ένα όπλο στα χέρια του λαϊκού αγωνιστή και μια σημαία στα χέρια της Ελευθερίας».

«Τον κόσμο αγκάλιασα και να, τον κόσμο εντός μου βάζω... »
26 χρόνια από το θάνατο του Γιάννη Ρίτσου
Είκοσι έξι χρόνια «απουσίας» του ποιητή της Ρωμιοσύνης, του Γιάννη Ρίτσου, συμπληρώνονται σήμερα, 11 Νοέμβρη, αλλά αδιάκοπα προβάλλει η τεράστια, διαχρονική, αλλά και επίκαιρη αξία του έργου του - ποιητικού, πεζογραφικού, δραματουργικού. 
Εργο «κληρονομιά» όχι μόνο του λαού μας, αλλά και των λαών όλου του κόσμου, γιατί ήταν έργο «(...) θύμηση από 'να ψωμί πολύ προσεχτικά μοιρασμένο/ κι αυτό που λέγαμε "πατρίδα" κρυφά μιλημένο τις νύχτες».
Η πανανθρώπινη αξία και το μέγα κάλλος του έργου του κατέστησαν τον Γιάννη Ρίτσο , όχι μόνον «Ποιητή της Ρωμιοσύνης», αλλά και της οικουμένης. 
Οσο ζούσε, ήταν ο πιο πολυμεταφρασμένος σχεδόν σε όλο τον κόσμο Ελληνας ποιητής, μετά τον Καβάφη (σε πολλές χώρες υπερτερούσε και του Καβάφη). 
Αλλά και μετά το θάνατό του παραμένει ο πιο πολυμεταφρασμένος, γεγονός που αποδείχνει πόσο πολύ επίκαιρο, πόσο πολύ σύγχρονο είναι το έργο του.
«Εμείς οι νεότεροι που κληθήκαμε, όπως λένε, την ύστατη στιγμή για να δρέψουμε τάχα τη δόξα την ετοιμασμένη με τα δικά σας όπλα, με τις δικές σας πληγές, με το δικό σας θάνατο, γνωρίζουμε κι εμείς κι αναγνωρίζουμε, κι έχουμε, ναι, κι εμείς τις πληγές μας σ' άλλο σημείο του σώματος - πληγές αθώρητες, χωρίς το αντίβαρο της περηφάνιας και του αξιοσέβαστου αίματος του χυμένου ορατά, σε ορατές μάχες, σε ορατά αγωνίσματα. 
Μια τέτοια δόξα ας μας έλειπε - ποιος τους την ζήτησε;
 Μήτε μιαν ώρα δεν είχαμε δική μας, πληρώνοντας τα χρέη και τις υποθήκες άλλων»... («Φιλοκτήτης», Αθήνα, Σάμος, Μάης 1963 - Οχτώβρης 1965).
Οδηγός μάχης και ευτυχίας

Η κοινωνική αποστολή βρίσκεται μέσα στη φύση της Τέχνης. 
Η Τέχνη αρδεύεται από την κοινωνία και απευθύνεται στην κοινωνία. 
Οπως είχε πει σε μια συζήτηση με το προσωπικό του «Ριζοσπάστη» ο Γιάννης Ρίτσος για την ποίηση: 
«Οι μαρξιστές αισθητικοί μάς είπαν ότι οι ποιητές είναι οι οργανωτές του κοινωνικού συναισθήματος. 
Οχι μονάχα απηχούν, όχι μονάχα αντανακλούν τα γενικότερα κοινωνικά αισθήματα, αλλά τα οργανώνουν». 
«Η ποίηση πρέπει να είναι ένας οδηγός μάχης κι ευτυχίας, ένα όπλο στα χέρια του λαϊκού αγωνιστή και μια σημαία στα χέρια της Ελευθερίας».
Ο Γιάννης Ρίτσος έχοντας συνείδηση της κοινωνικής, της ανθρώπινης αποστολής του, που του αναθέτει η ποίηση και που αυτός αναθέτει στην ποίησή του, 
μας «σηκώνει ψηλότερα» από τη λήθη της Ιστορίας, 
για να μας θυμίσει πόσο η ανθρώπινη ύπαρξη έχει τη δύναμη και την υποχρέωση να αντιδικήσει με την αρχή και την τάξη, αλλά και πως μια ανθρώπινη ύπαρξη μπορεί να εμπεριέχει όλες τις αντιθέσεις, τις αντιφάσεις, την ειλικρίνεια, τις ενοχές, τις επιθυμίες και τις αναστολές που υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο. 
Ο Γιάννης Ρίτσος υπήρξε ο αδιάψευστος μάρτυρας της δικής του εποχής.
 Γιατί, συνταιριάζοντας τα βήματά του με το κομμουνιστικό κίνημα, βίωσε και περιέγραψε τις περιπέτειες της Ελλάδας τις περισσότερες από τις δεκαετίες του περασμένου αιώνα.
«Πιάνουμε μια κουβέντα - κόβεται στη μέση./ Πάμε να χτίσουμε έναν τοίχο - δε μας αφήνουν να τελειώσουμε./ Και το τραγούδι μας κομμένο./ Ολα τ' αποτελειώνει ο ορίζοντας»... 
Με αυτούς τους τέσσερις στίχους από το ποίημα «Πάντα», του «Πέτρινου χρόνου», 
ο Γιάννης Ρίτσος περιγράφει μια φοβερή πραγματικότητα. 
Την πραγματικότητα της Μακρονήσου, όπου ο ποιητής μεταφέρεται ως εξόριστος το 1949. 
Εχει προηγηθεί η εξορία του στο Κοντοπούλι της Λήμνου, όπου γράφει τα «Ημερολόγια εξορίας», τα οποία συνεχίζει στη Μακρόνησο. Εκεί συνθέτει και τον «Πέτρινο χρόνο». Εκεί αναμετράται με το θάνατο, από άλλη σκοπιά τώρα. Στη Μακρόνησο, κάθε μέρα είναι και μια δοκιμασία. Βασανιστήρια, αγγαρείες, σωματικές τιμωρίες, ψυχικές πιέσεις. 

Οι εξόριστοι, και μαζί τους ο ποιητής που νιώθει: «Ολα τα μοιραστήκαμε, σύντροφοι,/ το ψωμί, το νερό, το τσιγάρο, τον καημό, την ελπίδα,/ τώρα μπορούμε να ζήσουμε ή να πεθάνουμε/ απλά κι όμορφα-/ σαν ν' ανοίγουμε μια πόρτα το πρωί/ και να λέμε καλημέρα στον ήλιο και στον κόσμο».
... κάτι απ' τις "ρίζες της ζωής"
Καμιά φορά, 
η βαριά ατμόσφαιρα στο στρατόπεδο γίνεται ακόμα πιο βαριά όταν πληροφορούνται το θάνατο των συντρόφων τους. 
Η τραγική ατμόσφαιρα αποτυπώνεται στο ποίημα «Ο Αλέξης»: 
«Τι ήσυχος που ήσουν, Αλέξη,-/ νύχτα - νύχτα σε ξύπνησαν, σύντροφε,/ δεν πρόφτασες καλά - καλά να δέσεις τον μπόγο σου,/ δεν πρόφτασες να δέσεις τις αρβύλες σου. Προσέξαμε-/ σα δρασκελούσες την πόρτα του αντίσκηνου,/ τόνα σου κορδόνι λυμένο σέρνονταν στο χώμα. Φοβηθήκαμε/ μη και σκοντάψεις, σύντροφε. Κατάλαβες/ και χαμογέλασες. Χαμογελάσαμε»...
«Και μεις είμαστε χαρούμενοι, σύντροφε. Κοίταξέ μας - δεν κλαίμε», συνεχίζει το ποίημα του Αλέξη. «Οχι σύντροφε. Κλαίμε. Δεν το κρύβουμε./ Γιατί 'μαστε κομμουνιστές, και σ' αγαπάμε, σύντροφε,/ και θα λείψεις απ' τον αγώνα μας, και θα μας λείψεις».

Ηθελε να τον δένει η ποίησή του σφιχτά και παντοτινά με τον πόνο του άλλου: «Από την πληγή μου κοίταξα / του κόσμου την πληγή / Ξένη απ' τον άνθρωπο η χαρά / Ξένοι απ' το δίκιο οι νόμοι». Στόχος του Ρίτσου είναι μια ζωή με δικαιοσύνη για όλους: «Τον κόσμο αγκάλιασα και να / τον κόσμο εντός μου βάζω...».

Ο Γ. Ρίτσος μάς έδωσε όμως και αξιόλογα δείγματα ζωγραφικής τέχνης που αποκαλύπτουν τη μοναδικότητα, την ευαισθησία, το ρομαντισμό και τα πάθη του. 
Η ζωγραφική πάνω σε πέτρες τον ενδιέφερε για τους διαφορετικούς χρωματικούς σχεδιασμούς και τα φυσικά τους σχέδια. 
Ομως, τα πιο δυνατά βιώματα αποτυπώθηκαν στις ρίζες που ξέβραζε η θάλασσα: άγριες και ροζιασμένες, τις οποίες μετέτρεψε σε μαρτυρικές φυσιογνωμίες, γέρικα πρόσωπα και ανθρωπόμορφα τέρατα. 
«Η ρίζα έχει κάτι απ' τα απώτερα μυστικά της ανθρώπινης ύπαρξης, κάτι απ' τις "ρίζες της ζωής" - κάτι πρωτόγονο ή μάλλον αρχέγονο, καταγωγικό - μια συστολή, μια αγωνία, μιαν αισθησιακή αδηφαγία - το ακαταμάχητο, το τυφλό και πολυόμματο ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της διαιώνισης, αμεταμφίεστο, απροσποίητο, ολόγυμνο, κτηνώδες, αισχρό, θεϊκό».

Σ.Α. / rizospastis

Posted by at
Labels:

των ΧρυσΑβγουλων ο «αντισυστημικός»

Τα πραγματικά ζητήματα
Μια πλευρά σχετική με τις πολιτικές διεργασίες στις ΗΠΑ αναδεικνύουν τα δημοσιεύματα για τα προβλήματα με τα οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος ο νέος Πρόεδρος και τα οποία εν πολλοίς καθόρισαν το πραγματικό πλαίσιο της διαπάλης στην προεκλογική περίοδο, ανεξάρτητα από το πώς εκφράστηκε ανάμεσα στα επιτελεία των δυο υποψηφίων. 
Σύμφωνα με αυτά τα δημοσιεύματα, η οικονομία των ΗΠΑ αδυνατεί να ανακτήσει υψηλούς ρυθμούς ανάκαμψης, παραμένοντας καθηλωμένη περίπου στο 2%, γεγονός που την καθιστά ιδιαίτερα επιρρεπή στα «μικροσόκ» - όπως γράφεται - που μπορεί να προκύψουν από το εξωτερικό και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για νέα ύφεση. 
Αλλος παράγοντας που καθιστά επίφοβη την αμερικανική οικονομία, σύμφωνα με το CNN και το Bloomberg, είναι το γεγονός ότι τα επιτόκια της Ομοσπονδιακής Τράπεζας είναι ήδη πάρα πολύ χαμηλά, με αποτέλεσμα να δυσκολεύουν οι ελιγμοί που θα μπορούσε να κάνει η FED σε περίπτωση ισχυρών πιέσεων στην αμερικανική οικονομία, με δεδομένο ότι σε ανάλογες τέτοιες περιπτώσεις, τα επιτόκια μειώνονταν μέχρι και κατά 5,5%. 
Τώρα, βέβαια, δεν υπάρχουν τέτοια περιθώρια, καθώς το επιτόκιο βρίσκεται ήδη στο 0,5%.
Τι δείχνουν όλα αυτά; 
Οτι παρά την ανάπτυξη στις ΗΠΑ, οι ρυθμοί είναι μικροί και τα ζόρια της οικονομίας μεγάλα, ενώ υπάρχει κίνδυνος και για μια νέα ύφεση. 
Η κατάσταση αυτή της οικονομίας δημιουργεί πρόσθετες δυσκολίες στο αστικό πολιτικό σύστημα να διαχειριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια. 
Πάνω σ' αυτό το έδαφος, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις εγκλωβισμού και χειραγώγησης του λαού στις διάφορες εκδοχές της αστικής διαχείρισης, που εκφράζει ο ένας ή ο άλλος υποψήφιος στις ΗΠΑ.
    
«Συνεργάτης» με περγαμηνές...
Μπορεί το προηγούμενο διάστημα πολλά αστικά επιτελεία στη χώρα μας να μοίραζαν ανησυχίες για το ενδεχόμενο επικράτησης του Τραμπ, 
δεν πρέπει να υπάρχει όμως καμία αυταπάτη για την αυξημένη ετοιμότητα και το ενδιαφέρον και της ντόπιας πλουτοκρατίας και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να ενισχύσουν τη συνεργασία τους με τις ΗΠΑ, πάντα στο πλαίσιο της συμμετοχής της χώρας στις ευρωατλαντικές δομές. 
Ενδεικτικά είναι τα συγχαρητήρια που έστειλε στον νέο Αμερικανό Πρόεδρο ο Ελληνας υπουργός Αμυνας, Πάνος Καμμένος, αναρτώντας σε ιστοσελίδες φωτογραφίες «επιφανών» Ελληνοαμερικανών που αποκτούν «σημαντική θέση (...) για την χώρα μας». 
Για παράδειγμα, ένας από αυτούς είναι ο Τζορτζ Παπαδόπουλος, στενός σύμβουλος του Τραμπ για θέματα εξωτερικής πολιτικής. 
Ο νεαρός γιος του πρώην προέδρου της Παμμακεδονικής Ομοσπονδίας ΗΠΑ 
(σ.σ. βασική πτέρυγα του ελληνικού λόμπι) 
δεν είναι κανένας τυχαίος και ίσως και η ένταξη τέτοιων περιπτώσεων στο επιτελείο Τραμπ να μην είναι τυχαία. 
Μεταξύ άλλων, υπήρξε στενός συνεργάτης «δεξαμενών σκέψης», όπως το Ινστιτούτο «Hudson» (Χιούντσον), που χρηματοδοτούν μονοπώλια του διαμετρήματος των
 «Exxon Mobil», «Μicrosoft», IBM, «McDonalds», «Novartis», «Monsantο». 
Ως συνεργάτης του «Hudson», ο Παπαδόπουλος έχει πρωτοστατήσει σε διάφορες μελέτες για τις προοπτικές των ενεργειακών συνεργασιών στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και τη σημασία που αυτές έχουν σήμερα για τις ΗΠΑ. 
Είναι δηλαδή ένας «συνεργάτης» με πολλές περγαμηνές σε ό,τι αφορά τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα των ΗΠΑ στην ευρύτερη γειτονιά μας, 
όπου μαίνονται οι ανταγωνισμοί και πληθαίνουν οι κίνδυνοι για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς.
    
Σπλάχνο από τα σπλάχνα του
Είναι προκλητική η επιμονή όσων συνεχίζουν να παρουσιάζουν τον Ντόναλντ Τραμπ ως «αντισυστημικό», προσπαθώντας να πουν ότι η επικράτησή του δικαιώνει και τα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων που προσδοκούν «εναλλακτικές» στην πολιτική που γιγαντώνει τα προβλήματά τους. 
Ποιος είναι ο «αντισυστημικός»; 
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας που έχει βυθιστεί στα πλούτη από την εκμετάλλευση χιλιάδων εργαζομένων που «ματώνουν» στις δεκάδες επιχειρήσεις που έχουν περάσει από τα χέρια του εδώ και δεκαετίες; 
Αυτός που μετακόμιζε για χρόνια από τους Ρεπουμπλικάνους στους Δημοκρατικούς και αντίστροφα, θητεύοντας και σε άλλα αστικά κόμματα (π.χ. Μεταρρυθμιστικό); 
Αυτός που έχει στο επίκεντρο του προγράμματός του το πώς τα αμερικανικά μονοπώλια θα ανακτήσουν τη «χαμένη τους αίγλη», πώς θα σχεδιάσουν καλύτερα την αναμέτρησή τους με τα αντίπαλα ρωσικά, κινεζικά, ευρωπαϊκά; 
Τέτοιους «αντισυστημικούς» έχει βγάλει πολλούς το καπιταλιστικό σύστημα.
 Σπλάχνο από τα σπλάχνα του.
Posted by at
Labels: ,

10 Νοεμβρίου, 2016

το νέο Τσιράκι των Εφοπλιστών:


«Οι προκλήσεις για το μέλλον είναι μεγάλες. 
Ωστόσο, η πολιτεία θα συνεχίσει να είναι αρωγός και συνταξιδιώτης στις τρικυμίες και στις νηνεμίες. 
Θα συνεχίσει να προασπίζει τα συμφέροντα της ελληνικής ναυτιλίας στους διεθνείς οργανισμούς».

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ
«Συνταξιδιώτης» των εφοπλιστών στο αντιλαϊκό δρομολόγιο

Με βασικά χαρτιά για την κερδοφορία τους την πάμφθηνη εργατική δύναμη, τα σχέδια για την προοπτική ανάδειξης της Ελλάδας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κέντρο και την ανάπτυξη των υποδομών στα λιμάνια



«Οι προκλήσεις για το μέλλον είναι μεγάλες. Ωστόσο, η πολιτεία θα συνεχίσει να είναι αρωγός και συνταξιδιώτης στις τρικυμίες και στις νηνεμίες. Θα συνεχίσει να προασπίζει τα συμφέροντα της ελληνικής ναυτιλίας στους διεθνείς οργανισμούς». Τη διαβεβαίωση αυτή παρείχε στους εφοπλιστές ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, χαιρετίζοντας τη χτεσινοβραδινή εκδήλωση για τα 100 χρόνια της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, που χαρακτήρισε «ορόσημο τόσο για την ελληνική ναυτιλία όσο και για την ελληνική οικονομία».

Με δεδομένες τις δεσμεύσεις για έμπρακτη στήριξη, συνέστησε στους εφοπλιστές να αξιοποιήσουν τις τελευταίες εξελίξεις, όπως π.χ. το Brexit, ως επενδυτική ευκαιρία για το ναυτιλιακό κλάδο, ενώ δεν παρέλειψε να διαφημίσει τα όσα η κυβέρνησή του έχει κάνει για το κεφάλαιο, αξιοποιώντας στο επικίνδυνο παιχνίδι των ανταγωνισμών τη γεωστρατηγική θέση της χώρας και τη συμμετοχή της στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. 
Οπως είπε: «Η γεωστρατηγική θέση της χώρας μας παρέχει: την προοπτική αναβάθμισης των λιμένων με πρότυπο την ποιοτική αναβάθμιση του Πειραιά, την εκμετάλλευση μαρίνων, την ανάδειξη επιχειρήσεων που θα εξειδικεύονται στην ανάπτυξη καινοτόμων σχεδίων με εφαρμογή στο χώρο της ναυτιλίας, την ανάπτυξη της κρουαζιέρας, την εμβάθυνση της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας που έχουμε αναπτύξει με την COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, την εκμετάλλευση των συνεργιών που δημιουργεί η παράλληλη ενεργειακή αναβάθμιση της χώρας μας, χάρη στα σημαντικά έργα σε εξέλιξη όπως ο Trans-Adriatic Pipeline (TAP) και ο Interconnector Greece-Bulgaria (IGB), η αναβάθμιση του τερματικού LNG στη Ρεβυθούσα και ο σχεδιαζόμενος FSRU στην Αλεξανδρούπολη».

Ολα αυτά τα παρουσίασε σαν «ελπιδοφόρες ενδείξεις ότι υπάρχουν οι ευκαιρίες που θα δώσουν το έναυσμα για την αλλαγή σελίδας στην οικονομία» και επικαλέστηκε «τη γνωστή σε όλο τον κόσμο επιχειρηματική οξυδέρκεια των Ελλήνων πλοιοκτητών και τη συνήθεια που έχουν να παίρνουν τη σωστή απόφαση, στη σωστή στιγμή», προσκαλώντας τους «να επενδύσετε και να αξιοποιήσετε τις ευκαιρίες που αναδύονται στη χώρα μας».
Ο Αλ. Τσίπρας, σε μια εξοργιστική προσπάθεια να κρύψει ότι η «ανταγωνιστικότητα» του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου έχει χτιστεί πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των ναυτεργατών, εξήρε την «καινοτομία, πρωτοπορία και διορατικότητα των Ελλήνων εφοπλιστών στις επενδύσεις και στον τρόπο λήψης αποφάσεων», που, όπως είπε, «έθεσαν τις βάσεις για την κατάκτηση της κορυφής στο διεθνές στίβο» και εξασφάλισαν «τα πρωτεία για τον ελληνόκτητο στόλο».

Αναγνωρίζοντας το ρόλο του εφοπλισμού στην ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε επίπεδο ΕΕ, ανέφερε ότι «η ελληνική πλοιοκτησία κατατάσσεται πρώτη σε επίπεδο χωρητικότητας, με την Ιαπωνία, την Κίνα και τη Γερμανία να υπολείπονται. Τα μεγέθη είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακά. Ο ελληνικός πληθυσμός καταλαμβάνει ποσοστό μόλις 0,15% του παγκόσμιου πληθυσμού και παρ' όλα αυτά, τα πλοία που ελέγχονται από Ελληνες διενεργούν το 25% του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου» και πρόσθεσε ότι τα μεγέθη αυτά «έχουν διπλή ανάγνωση. Πρωτίστως, η συνεισφορά της ελληνικής ναυτιλίας διεθνώς δεν θα πρέπει να εξετάζεται μόνο υπό το πρίσμα της ελληνικής οικονομίας, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να αναδεικνύεται και η συνεισφορά της στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο».

Ολα για την ανάκαμψη των κερδών...

Σε ό,τι αφορά το «ιερό δισκοπότηρο» της ανάκαμψης των καπιταλιστικών κερδών για την οποία πασχίζει, ο πρωθυπουργός, αφού σκιαγράφησε τις δυσκολίες λέγοντας ότι «η αναιμική ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας σε συνδυασμό με την υπερπροσφορά πλοίων και την απομόχλευση των πιστωτικών ιδρυμάτων, έχει συρρικνώσει την κερδοφορία των περισσοτέρων εταιρειών του χώρου. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι ταχύτατες εξελίξεις στην τεχνολογία, οι επικείμενες αλλαγές στην εκπομπή των ρύπων, οι πιέσεις από το ευρωπαϊκό πλαίσιο ανταγωνισμού», πρόσθεσε ότι «η ελληνική οικονομία, μετά από 6 χρόνια βαθιάς κρίσης, βρίσκεται επιτέλους στη φάση της ανάκαμψης».

Ταυτόχρονα, έδωσε το στίγμα των μόνιμων αντιλαϊκών μέτρων και των μέτρων στήριξης του κεφαλαίου, που αποτελούν προϋπόθεση για την ανάκαμψη των κερδών, λέγοντας ότι «τα τελευταία 2 χρόνια επιχειρούμε να διορθώσουμε χρόνιες στρεβλώσεις και να μεταρρυθμίσουμε την οικονομία μας. Να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα του παρελθόντος. Να θεμελιώσουμε αναπτυξιακό υπόβαθρο στους κλάδους που διαθέτουμε συγκριτικό πλεονέκτημα. Να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητά μας», ενώ εκτίμησε πως στη βάση αυτών των μέτρων, «το 2017 θα βρει την Ελλάδα να αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς μεγέθυνσης, να συμμετέχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και να επιστρέφει αυτοδύναμη στις αγορές. Αυτό εκτιμούν οι περισσότεροι αναλυτές, αλλά και οι επίσημοι θεσμικοί φορείς της Ευρώπης και του ΔΝΤ». Εξάλλου, δεν έκρυψε ότι στόχος είναι η πρόσβαση των επιχειρηματικών ομίλων σε φτηνότερο χρήμα, μιλώντας για τη «στιγμή να αναγνωριστούν οι προσπάθειές μας μέσω της λήψης των απαραίτητων μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους».

Σαν απαραίτητη προϋπόθεση για τα παραπάνω παρουσίασε την «αποσαφήνιση της στρατηγικής γύρω από τη διαχείριση του ελληνικού χρέους», ενώ απ' την πλευρά του παρουσίασε σαν εχέγγυο την τήρηση των αντιλαϊκών δεσμεύσεων και την ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης», λέγοντας ότι «έπεισε και τους πλέον δύσπιστους ότι κάτι έχει αλλάξει στη χώρα. Η Ελλάδα μπορεί πλέον να βάζει στόχους και να τους εκπληρώνει»!

Στο πλαίσιο αυτό τοποθέτησε το κλείσιμο και της δεύτερης «αξιολόγησης», ώστε «από την αρχή του νέου έτους, να ξεκινήσει ο καθορισμός και των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων παρεμβάσεων. Ο οικονομικός ορίζοντας πρέπει να γίνει ξεκάθαρος. Το έχει ανάγκη η οικονομία μας, οι αγορές, αλλά και η ίδια η Ευρωζώνη».

Τέλος, έπαιξε εκ νέου το «χαρτί» της γεωστρατηγικής σημασίας της Ελλάδας, λέγοντας ότι «σε μια ρευστή διεθνή συγκυρία, όλοι πια συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει πια κανένας λόγος να διαιωνίζεται το ελληνικό ζήτημα. Πόσο μάλλον όταν η Ελλάδα αποτελεί τελευταίο οχυρό σταθερότητας σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή».
περισσότερα Εδώ 
Posted by at
Labels: , ,
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)