...Το Μαράκι...

          Το Μαράκι δεν είχε τον…θεό του

Το δεκαπεντάχρονο Μαράκι «έζησε» πριν από πολλά χρόνια. Αυτό αναφέρει η συνέχεια του μύθου ενός ημιάγριου λαού βοσκών της αν. Μεσογείου. 

Στη σύγχρονη εποχή και ειδικά στον… πολιτισμένο κόσμο της Δύσης, το κάθε Μαράκι μπορεί, βεβαίως, να έχει κάποιον γκόμενο, αλλά συνήθως πηγαίνει σχολείο. 

Εκείνον, όμως, τον καιρό και όπως αναφέρει ο μύθος, ήταν αρραβωνιασμένο μ’ έναν ξυλουργό. Ο αρραβωνιάρης έλειπε συχνά απ’ το σπίτι για δουλειές. Έμενε το Μαράκι μόνο του. Μετά από κάποιο ταξίδι που κράτησε μήνες, γύρισε και βρήκε το Μαράκι γκαστρωμένο. Όσο και να πεις, ξαφνιάστηκε. Μετά τα «πήρε». Έπειτα το πήρε (το Μαράκι) στο κυνήγι. «Θα σε ξεφωνήσω» του φώναζε, καθώς έτρεχε ξωπίσω του στα βρωμερά σοκάκια κάποιου ελεεινού χωριού, εκείνου του ημιάγριου λαού βοσκών.
Έτρεχε το Μαράκι να σώσει τη ζωή του και τον καρπό της παράνομης συνεύρεσης.
Το τι είχε συμβεί δεν έχει ξεκαθαρίσει, παρ’ όλο που έχουν περάσει δύο χιλιάδες χρόνια από τότε. 

Το Μαράκι, σαν την έπιασε ο έξω φρενών αρραβωνιάρης, υποστήριξε συγκεχυμένα πράγματα. Κάποιος αρχάγγελος… ένας θεός που ήθελε παιδί… ένα πνεύμα… και οι τρεις μαζί, ίσως, απλώς, με την πράξη το Μαράκι να «είδε τον θεό» της, κατά την συνήθη σε τέτοιες περιπτώσεις φράση, δεν πολυκατάλαβε ο αγράμματος ξυλουργός. 

Ούτε και τον απασχόλησε το γιατί το Μαράκι συγκεκριμένα, που ήταν αρραβωνιασμένο κι όχι κάποιο από τα τόσα άλλα καυλοράπανα που διέθετε εκείνος ο λαός των ημιάγριων βοσκών. Πείστηκε, πάντως, πως το παιδί που θα γεννιόταν, ανεξαρτήτως τρόπου σύλληψης και αριθμού επιβητόρων, θα ήταν… θεός. Κι ακόμη χειρότερα πως το νόθο, εκτός από θεός, θα ήταν ομοούσιος του θεού που «πήγε» με το Μαράκι, αλλά και γιος του, καθώς και ομοούσιος με το πνεύμα που κι εκείνο «πήγε» με το Μαράκι και επίσης, παιδί του και κάτι τις του αρχάγγελου, του οποίου ο ρόλος δεν είναι ξεκάθαρος στην όλη υπόθεση που, μάλλον, σε ρωμαϊκό όργιο φέρνει. 

Κι όλα αυτά έγιναν – πάντα κατά τον μύθο των ημιάγριων βοσκών, για να παλουκωθεί αργότερα κι έτσι να σωθεί ο κόσμος. 

Δεν θέλει κι άλλα για να καταλήξει κανείς πως ο φουκαράς αγράμματος ξυλουργός εντυπωσιάστηκε και εκτός από διασημότερος κερατάς των αιώνων, ανακηρύχτηκε και ο βλαξ της δισχιλιετίας.
Το νόθο ήταν ένα δύσκολο παιδί. Κακομαθημένο, μνησίκακο και βάναυσο, σκότωνε άλλα παιδάκια, έκανε διάφορα τρελά, όπως το να φτιάχνει πουλιά (σπούργους, κούκους και μπούφους) από πηλό που μετά ζωντάνευαν και πέταγαν, ενοχλούσε τους γείτονες και γενικώς, φαινόταν από τότε πως θα γινόταν… θεός. 

Για πολλά χρόνια το έκλεισαν σε ίδρυμα. Όταν μεγάλωσε και αφέθηκε ελεύθερο, εξεδήλωσε παραλήρημα μεγαλείου, έλεγε ασυναρτησίες, είχε οράματα, γκρέμιζε ναούς, τσακωνόταν με συκιές (δέντρα), περπατούσε στα νερά και πολλαπλασίαζε ψάρια και ψωμιά. 

Τρεις φορές που αναφέρθηκε, καθ’ όλον τον βίο του, στη μάνα του (το Μαράκι), την αντιμετώπιζε με πλήρη απαξίωση. 

Το Μαράκι, εν τω μεταξύ, έκανε κι άλλα παιδιά με τον ξυλουργό, αλλά επέμενε να παραμένει… παρθένα. 

Τα χρόνια πέρασαν, οι Ρωμαίοι έσπαγαν πλάκα, οι ημιάγριοι βοσκοί άρχισαν να ζοχαδιάζονται και οι ψαράδες με τους φουρνάρηδες επαναστάτησαν, γιατί το νόθο-θεός τους χάλαγε τη δουλειά. Είδαν κι αποείδαν και τον παλούκωσαν σ’ ένα σταυρό και μετά τον έθαψαν. 

Αυτός βγήκε μετά από τρεις μέρες κι αφού για κανένα μήνα το ‘ριξε στις βόλτες παρουσιαζόμενος σε διάφορους, ξαφνικά άρχισε, χωρίς λόγο και αιτία, να ανεβαίνει στον ουρανό και τον χάσαμε από τότε.
Μετά από λίγο το Μαράκι, γραία πια και ταλαιπωρημένη από τον καημό και τα βάσανα που τράβηξε από τον κανακάρη της, ανέβηκε κι εκείνη στον ουρανό, με τον ίδιο περίπου τρόπο. 

Από τότε δεν τους ξαναείδε κανείς, εκτός από ένα βαρεμένο στη Λούρδη και κάνα δυο άλλα ιδίας ποιότητας, σε διάφορα μέρη του κόσμου. 

Μια άλλη μουρλή υποστήριξε πως το νόθο πήγε στον ύπνο της κι αφού έκανε ότι έκανε, μετά την αρραβωνιάστηκε και για δαχτυλίδι, της πέρασε στο δάχτυλο την… ακροβυστία του (ξέρετε εκείνη την άκρη απ’ το πουλί τους που κόβουν αυτοί οι ημιάγριοι βοσκοί ακόμη και σήμερα, όταν δεν κόβουν κεφάλια άλλων). 

Τρομαχτικά πράγματα!

Το Μαράκι, όμως, όλοι το θυμούνται και το επικαλούνται και στο όνομά του νηστεύουν, απέχουν απ’ το σεξ (έτσι κι αλλιώς απέχουν), σέρνονται και έρπουν και άμα κανείς τους πει «γαμώ το Μαράκι σου» γίνονται έξω φρενών. 

Αντιθέτως, αδιαφορούν άμα τους «γαμήσεις» την… Ήρα, την Αφροδίτη, την Άρτεμη ή κάποια άλλη θεά, όλες πιο φινετσάτες από το Μαράκι και εξ’ ίσου… υπαρκτές με αυτό.

Στη φωτό η Ίσιδα η γαλακτοτροφούσα:

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ

15 Αυγούστου · 

Συνεκπαιδεύσεις με Ελλάδα και Τουρκία από το Αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ..

Αποκαλυπτικά για τη στρατηγική των ΗΠΑ στην περιοχή και την ελληνική εμπλοκή είναι τα όσα συμβαίνουν με το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «USS Dwight D. Eisenhower», το οποίο επιστρέφοντας από την ανάπτυξή του στη Μέση Ανατολή (συνοδεύεται από το καταδρομικό «USS San Jacinto» και το αντιτορπιλικό «USS Truxtun»), πέρασε το Σουέζ και πραγματοποίησε συνεκπαιδεύσεις τόσο με το ελληνικό ΠΝ όσο και με την ελληνική ΠΑ.

Κατά πηγές, οι συνεκπαιδεύσεις με την ΠΑ (αερομαχίες σε ρόλο τόσο επιτιθέμενου όσο και αμυνόμενου) έγιναν τα μεσημέρια Σαββάτου και Κυριακής, με τετράδες ελληνικών «F-16» από τη Σούδα να ανοίγονται στην Ανατολική Μεσόγειο και αμερικανικά «F-18» να έρχονται μέχρι τα Κύθηρα, πραγματοποιώντας βολές στο Πεδίο Βολής «Καράβια» στο Μυρτώο, όσο και δυτικά της Κρήτης. Σε ό,τι αφορά το ΠΝ, στη συνεκπαίδευση διατέθηκαν η φρεγάτα «ΑΙΓΑΙΟΝ» και υποβρύχιο, τα οποία ενσωματώθηκαν από την Παρασκευή μέχρι και χτες το βράδυ στη Δύναμη Κρούσης («Strike Group») του αεροπλανοφόρου. Η φρεγάτα παρείχε, μεταξύ άλλων, αντιαεροπορική κάλυψη στο αεροπλανοφόρο. Ολα «με σκοπό την προαγωγή του επιπέδου συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ», όπως αναφέρεται από πλευράς ΓΕΕΘΑ.

Την ίδια ώρα, ωστόσο, οι Αμερικανοί ετοιμάζουν, στην πορεία τους προς τα δυτικά και το Γιβραλτάρ, συνεκπαίδευση και με τους Τούρκους. Σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων «Anadolu», η συνεκπαίδευση θα γίνει με μονάδες του τουρκικού ΠΝ στο πλαίσιο της ναυτικής επιχείρησης των Τούρκων «Μεσογειακή Ασπίδα» («Akdeniz Kalkani»). Ηδη αρμόδιες πηγές προεξοφλούν ότι η συνεκπαίδευση θα γίνει με τις τουρκικές φρεγάτες που επιχειρούν στα ανοικτά της Λιβύης.

Αλλωστε, η τουρκική επιχείρηση κουμπώνει ακριβώς πάνω στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή. Σύμφωνα με ενημέρωση του τουρκικού ΠΝ: «Η επιχείρηση "Akdeniz Kalkani" που ξεκίνησε από την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο το 2006 εκτελείται» μεταξύ άλλων για «παροχή ασφάλειας μεταφοράς πετρελαίου στο Τσεϊχάν, τερματική περιοχή πετρελαίου, και ως εκ τούτου συμβάλλει στην παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια» (στο Τσεϊχάν, στα Αδανα της ΝΑ Τουρκίας καταλήγει ο αγωγός πετρελαίου Μπακού - Τσεϊχάν, που φέρνει και διοχετεύει στις δυτικές αγορές αζέρικο καύσιμο, ανταγωνιστικό προς το ρωσικό). Η επιχείρηση υλοποιείται επίσης για «υποστήριξη πρωτοβουλιών του ΝΑΤΟ για τη θαλάσσια ασφάλεια στην περιοχή». Οι Τούρκοι ενημερώνουν, άλλωστε, πως «οι πληροφορίες που συλλέγονται στο πλαίσιο της επιχείρησης αποστέλλονται στις αρχές του ΝΑΤΟ».

Εξάλλου, ακριβώς σε τέτοια ευρωατλαντική βάση, το τουρκικό ΠΝ κάνει συχνά συνεκπαιδεύσεις με μονάδες από άλλα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ. Π.χ. στις 28/6 η τουρκική φρεγάτα «TCG ORUC REIS» είχε στο πλαίσιο της «Akdeniz Kalkani» συνεκπαίδευση με την ιταλική φρεγάτα «ITS ALPINO» στην Ανατολική Μεσόγειο.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΗΠΑ - ΕΕ στρώνουν το έδαφος για διευθετήσεις σε βάρος των λαών

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αναφέρει:

«Η εμπλοκή του ξένου παράγοντα - των ΗΠΑ και χωρών της ΕΕ - για τη λεγόμενη "αποκλιμάκωση της έντασης" στα Ελληνοτουρκικά, ουσιαστικά στρώνει το έδαφος για διευθετήσεις υπέρ των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή, σε βάρος των λαών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Κατά συνέπεια ο λαός δεν μπορεί να περιμένει τίποτα θετικό από τις πρωτοβουλίες εκείνων των δυνάμεων που ευθύνονται για τους πολέμους, τις αλλαγές συνόρων και τη γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή, μέρος των οποίων είναι και οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας - Τουρκίας».

Ριζοσπάστης

Αποχαιρετάμε τον σ. Γιώργη Φαρσακίδη !!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΡΣΑΚΙΔΗΣ

«Μια ζωή και για πάντα, πλάι στην πιο ζωογόνα πηγή της ελληνικής κοινωνίας, το ΚΚΕ»

Ο Γιώργος Φαρσακίδης, ο κομμουνιστής, ο αγωνιστής εικαστικός, ο μαχητής του ΕΛΑΣ, ο αλύγιστος που πέρασε 16 χρόνια από τη ζωή του σε φυλακές και εξορίες, «έφυγε» σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών. Η πολιτική τελετή αποχαιρετισμού του Γιώργη Φαρσακίδη θα γίνει αύριο Πέμπτη 23 Ιουλίου στις 7.00 μ. μ. στο αίθριο του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης.

Ο Γιώργος Φαρσακίδης, γεννήθηκε το 1926 στην Οδησσό της Σοβιετικής Ένωσης. Μητέρα του ήταν η Ρωσίδα Έλενα και πατέρας του ο Πόντιος Αναστάσιος Φαρσακίδης τιμημένος από τη νεαρή ΕΣΣΔ σαν «πρωτοπόρος της σοσιαλιστικής εργασίας», γιατί παρότι μη επαναστάτης πίστευε πως «το μεγάλο δίκιο, είναι το δίκιο της επανάστασης». Το 1934 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Ντεπώ της Θεσσαλονίκης.

Στις γειτονιές του Ντεπώ. Ο Γ. Φαρσακίδης είναι στη μεσαία σειρά.

Ο νεαρός Γιώργος από μικρή ηλικία ήρθε σε επαφή με τις αξίες και τα ιδανικά του ΚΚΕ. Η κατοχή τον βρήκε να φοιτά στη Β' Γυμνασίου. Αναγκάζεται να δουλέψει για την επιβίωση της οικογένειας. Κάνει διάφορες δουλειές και καταλήγει εργάτης στους φούρνους της βιομηχανίας «Αλλατίνη», οργανωμένος ήδη στην ΕΠΟΝ. Εκεί ξεκινά και η πρώτη του επαφή με τη δημιουργία, φιλοτεχνώντας πανέμορφες έγχρωμες αντιφασιστικές γελοιογραφίες. Την άνοιξη του 1943 εντάσσεται στην ΕΠΟΝίτικη Υποδειγματική Διμοιρία του «Τάγματος Χορτιάτη» στο 2/31 Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Πολεμά, γράφει ημερολόγιο και σκιτσάρει την αντάρτικη ζωή και δράση. Σε μάχη κατά των Βουλγάρων τραυματίζεται στο κεφάλι και τρέχοντας χάνει το σακίδιό του, όπου ήταν και τα σκίτσα του, που βρήκε ένας Βούλγαρος φαντάρος και του τα παρέδωσε πολλές δεκαετίες αργότερα. Τον Σεπτέμβρη του 1944, σε μάχη κατά γερμανικού στρατοπέδου έξω από το χωριό Κρήνη της Χαλκιδικής οπλοπολυβόλο τσακίζει τα δυο χέρια του Γιώργη. Τον Μάρτη του '45 βγαίνει από το νοσοκομείο. Οι σύντροφοί του, οι φίλοι του, οι συναγωνιστές του διώκονται. Άλλοι βγαίνουν πάλι στο βουνό. Την Πρωτοχρονιά του '47 ο Φαρσακίδης συλλαμβάνεται και βασανίζεται στην Ειδική Ασφάλεια Θεσσαλονίκης. Για το πώς άντεξε τα βασανιστήρια απαντούσε με μια φράση του πατέρα του. «Είναι θαυμάσιο να μπορείς ν' αγαπάς στη ζωή σου κάτι πιο πολύ κι από τη ζωή σου ακόμα». Τον Αύγουστο του '47 ξανασυλλαμβάνεται. «Μας βρόντηξαν την πόρτα του σπιτιού και πάλι νυχτιάτικα, κι όπως την προηγούμενη φορά, με ξύπνησε η μάνα: "Ήρθανε, σήκω..."».

1 / 3

Ακολουθούν τα σκληρά χρόνια στις φυλακές και τις εξορίες. Εκεί, όπου ο Φαρσακίδης έκανε τα τσακισμένα χέρια του «όπλα» του απροσκύνητου και αλύγιστου αγώνα. Ζωγραφίζει, αποτυπώνει τις στιγμές, τα βασανιστήρια, σκηνές από τη ζωή των εξόριστων. Συμμετέχει στη δημιουργία σκηνικών για τις παραστάσεις που ανέβαζαν οι εξόριστοι. Αη Στράτης, Μακρόνησος, ξανά Αη Στράτης και αργότερα, στα χρόνια της χούντας Γυάρος και Λέρος είναι τα νησιά που εξορίζεται.

«Η πρώτη μου γνωριμία με την ξυλογραφία είχε γίνει το 1949 - '50 στο "Σύρμα" των πολιτών στο ΑΕΤΟ - ΕΣΑΙ στο Μακρονήσι. Είχε πέσει στα χέρια μου μια "Φιλολογική Πρωτοχρονιά" με χαρακτικά, απ' ό,τι θυμάμαι, των Κορογιαννάκη, Τάσσου, Βασιλείου, Χυτήρη και άλλων». Ακολούθησε ξανά ο Αη Στράτης. «Εκεί, οι συνθήκες ήταν κάπως καλύτερες από εκείνες της Μακρονήσου. Δε σε σκοτώνανε, δε σε βασάνιζαν, αλλά υπήρχε η πολύχρονη κράτηση. Όλη τη δεκαετία του '50 ήμουν εκεί. Στο στρατόπεδο των πολιτικών εξόριστων του Αη Στράτη, ο δάσκαλος, που μας μύησε στην τεχνική της ξυλογραφίας, στάθηκε ο ζωγράφος - χαράκτης Χρήστος Δαγκλής». Και συνεχίζει: «Στον Αη Στράτη υπήρχε πολλή αρρώστια μετά τα βασανιστήρια της Μακρονήσου. Όλοι κάναμε φοβερή οικονομία. Στέλνοντας κάρτες, δηλώναμε ότι ζούμε, ότι αντιστεκόμαστε. Οι κάρτες θα ήταν μια επαφή, θα είχαμε μια συμπαράσταση από τις οικογένειές μας και τον περίγυρο. Τα βάλαμε κάτω. Χαρτιά, πινέλα, χρώματα, δραχμές διακόσιες είκοσι. Κινήσαμε, λοιπόν, να βρούμε τον γραμματέα της Ομάδας, να μοιραστούμε μαζί του τη χαρά της ανακάλυψης, να μας δώσει χρήματα. Ο μπάρμπα Χρήστος, ο Γραμματέας μας, άνθρωπος θετικός, υπεύθυνος με πολύπλευρη πείρα. Οργανωτικός προπολεμικά ακόμη, στον Αη Στράτη με τον Γληνό και τον Βάρναλη. Τότε αυτός σκεφτόταν, πώς θα έκοβε χρήματα για να αγοράσουμε πινελάκια. Όμως, όπως και αν τα υπολόγιζε, λεφτά για πινελάκια δεν μπορούσε να μας δώσει. Ήταν μεγάλη πολυτέλεια. Ο σωτήρας άγγελός μας βρέθηκε στο πρόσωπο του Γιάννη Ρίτσου. Συμπλήρωσε το ποσό από την τσέπη του και σε λίγο οι πρώτες χειροποίητες κάρτες γίναν ανάρπαστες. Η πρόβλεψή μας δικαιώθηκε πανηγυρικά, με την ανταπόκριση από τα έξω και τη σημαντική οικονομική ενίσχυση της Ομάδας». Γυρίζοντας από την εξορία, ο Φαρσακίδης συζητώντας με τη μάνα του της είπε: «Σ' ευχαριστώ μάνα, που δε μου ζήτησες ποτέ να υπογράψω δήλωση για να βγω». Κι εκείνη απάντησε: «Αυτό μου 'λειπε. Ήσουν που ήσουν χοντροκέφαλος, να γύριζες και με προσκυνημένο, σκυμμένο το κεφάλι...».

1 / 16

Από τη μεταπολίτευση και μετά ο Γ. Φαρσακίδης τυπώνει τα έργα του, συμμετέχει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Εκδίδει πολλά βιβλία και λευκώματα τα οποία αποτυπώνουν πλευρές της πολυτάραχης ζωής του. Το έργο του περνά τα σύνορα της πατρίδας μας. Για τη μεγάλη αγωνιστική και καλλιτεχνική προσφορά του με το ανώτατο Χρυσό Μετάλλιο της Σοβιετικής Επιτροπής Ειρήνης. Το 1984, το βιβλίο του «Η Πρώτη Πατρίδα» πήρε το πρώτο βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

«Ορθοστατών και ορθοβαδίζων» μέχρι τέλους. Ήταν μέλος της ΚΟΒ Εικαστικών της ΤΟ Καλλιτεχνών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ. Όσο του το επέτρεπαν οι δυνάμεις του συμμετείχε σε δραστηριότητες του ΚΚΕ. «Μια ζωή και για πάντα, πλάι στην πιο ζωογόνα πηγή της ελληνικής κοινωνίας, το ΚΚΕ», είχε αναφέρει σε μια τελευταία δήλωσή του.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη έχοντας τη βοήθεια και τη συντροφιά φίλων και συντρόφων.

1 / 8

ΣΧΕΤΙΚΑ

• ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

  Ανακοίνωση για τον θάνατο του Γιώργη Φαρσακίδη

  11:40

• «Έφυγε» ο παλαίμαχος κομμουνιστής, εικαστικός και λογοτέχνης, Γιώργος Φαρσακίδης

  09:33

Όταν ο ρουφιάνος καταλαβαίνει ότι τον Ανακάλυψαν ...ΑυτοΚαρφώνεται

Εκεί στη ΝΔ, μαζέψτε τον περιφερόμενο ακροδεξιό «παλιάτσο» σας

Του

Παναγιώτη Κολέλη

Αποτελεί τον πλέον τραγελαφικό πολιτικάντη του κοινοβουλίου, έναν άνθρωπο που αυτογελοιοποιείται πιο συχνά και από τη συχνότητα που επιτίθεται σε δημοσιογράφους.

Ο λόγος για τον βουλευτή της ΝΔ, Κωνσταντίνο Μπογδάνο, που προτού καν προλάβει να κατακάτσει το μελάνι της στοχοποίησης της δημοσιογράφου, Ελευθερίας Κουμάντου, εξαπολύει νέα επίθεση κατά του δημοσιογράφου, Νίκου Μπογιόπουλου, γράφοντας στο twitter: «Μπογιόπουλε σου τη χαρίζω χρόνια τώρα κυρίως διότι σε λυπάμαι που από παντού σε πετάνε. Όχι πια. Ήρθε και η δική σου ώρα -με όλο το υλικό που μού ’χεις αφιερώσει- να καταλάβεις ότι εδώ δεν είναι ΕΣΣΔ κι εσύ δεν είσαι κομισάριος».



Ο κύριος αυτός αποδεικνύει για μία ακόμη φορά όχι μόνο πως αποτελεί έναν βασικό ιδεολογικό αιμοδότη του συστήματος, που δίνει καθημερινά τα διαπιστευτήριά του, αλλά και πως ο κατήφορος στην πολιτική ξεφτίλα δεν έχει πάτο.

Ο Νίκος Μπογιόπουλος είναι μέλος του ΚΚΕ και η επίθεση του ακροδεξιού βουλευτή στρέφεται ουσιαστικά κατά του ίδιου του ΚΚΕ. «Ήρθε και η δική σου ώρα», γράφει ανερυθρίαστα αυτός ο κύριος, που έχει εξελιχθεί αναμφίβολα σε έναν σύγχρονης κοπής Κουίσλινγκ, και είναι σαν να απευθύνεται στους εκατοντάδες χιλιάδες κομμουνιστές και να τους κουνάει το δάχτυλο, λέγοντάς τους να… προσέχουν.

Ο Νίκος, από τη μεριά του, απάντησε άμεσα, βάζοντας τα πράγματα στη σωστή τους θέση: «Πληροφορήθηκα ότι ο εκδιωχθείς από τον ΣΚΑΙ ως φορέας “παραπληροφόρησης και ανοίκειων επιθέσεων” με παρακολουθεί χρόνια και μαζεύει υλικό της δημοσιογραφικής δουλειάς μου. Προφανώς δεν του χρησίμευσε σε τίποτα. Όσον αφορά τις απειλές, αφού υπογραμμίσω και από εδώ όσα επισημαίνω στο άρθρο μου, ότι δηλαδή “Το θέμα δεν είναι ο Μπογδάνος, το θέμα είναι η ΝΔ”, περιορίζομαι προς το παρόν να σημειώσω: Μπογδάνε, αφού μας ομολόγησες δημόσια ότι στον “φασίστα”, στον “ρουφιάνο”, στον “γλίτσα”, στον “γελοίο”, στο “προϊόν και σύμβολο της παρακμής”, στον “για λύπηση” της ανάρτησής μου, αναγνωρίζεις τον εαυτό σου, περιττό να σου πω – τώρα που “ήρθε η ώρα μου” – πόσο… σκιάχτηκα».

https://twitter.com/NMpogiopoulos

Ο Μπογδάνος δεν μπορεί να φοβίσει ούτε τον Νίκο ούτε κανέναν κομμουνιστή, το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι – όπως σωστά επισήμανε και ο Νίκος – λύπηση.
Περαστικά του και περαστικά σας εκεί στη ΝΔ.

***

ΑΠΟΨΕΙΣ/ΣΧΟΛΙΑ

Κυριακή 19/07/2020 - 18:56

Φανατικός αντικομμουνιστής...

Πηγή: Eurokinissi

Σαν τον παλιό χωροφύλακα που εκτός από ειδικός στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα, μέσα στη γραφικότητά του παρίστανε και το «λαγωνικό» που «μυρίζεται» τα πάντα...

Έτσι λειτουργεί τις τελευταίες μέρες ο βουλευτής της ΝΔ Κ. Μπογδάνος, στοχοποιώντας ασύστολα όποιον θεωρεί ότι «βλάπτει την έννομη τάξη»: Καλεί την εργοδοσία της δημοσιογράφου Ελ. Κουμάντου να της κάνει «συστάσεις» για το τι θα γράφει και πώς θα σχολιάζει τις εξελίξεις, ακόμα και μέσω του προσωπικού της λογαριασμού σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. 

Εκτοξεύει νομικές απειλές στον δημοσιογράφο Ν. Μπογιόπουλο, ότι «ήρθε η ώρα του», με αφορμή σχόλιο του δημοσιογράφου στο οποίο δεν αναφερόταν καν το όνομά του βουλευτή της ΝΔ, όμως αυτός πρόλαβε να «μυγιαστεί». 

Δεν είναι δικομανής, ούτε έχει κάποια μανία καταδίωξης. 'Ενας φανατικός αντικομμουνιστής είναι, απόλυτα συνεπής με το σύστημα που υπηρετεί. 

Κι επειδή «ου γαρ έρχεται μόνον», γι' αυτό και τον είδαμε στην πρόσφατη ξενοφοβική συγκέντρωση στην πλατεία Βικτωρίας, μαζί με τον υπόδικο ναζί Κασιδιάρη, να σιγοντάρουν μια χούφτα «αγαντακτισμένους» ρατσιστές.

Και αντικομμουνιστής λοιπόν και «λαγός» της καταστολής και του αυταρχισμού και συκοφάντης του εργατικού κινήματος... Όλα μαζί τα "καλά" των απολογητών ενός συστήματος σάπιου μέχρι το μεδούλι. Που όσο περισσότερο σαπίζει τόσο πιο πολύ πέφτει και στην ανάγκη περιπτώσεων σαν του Μπογδάνου και των ομοίων του... Κατήφορος δίχως πάτο.

,,Διότι δε συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις...,,

Ο Βασιλης Μαγγος ***ηταν ενας απο αυτους τους "τρελους" που του βρωμαγε κατι παραπανω απο καμμενο πλαστικο και διοξινη οταν καιγονταν τα σκουπιδια στον Βολο.
Ο Βασιλης Μαγγος ηταν ενας απο αυτους που αντιδρουσαν σφοδρα στο ανταλλακτικο εμποριο της ζωης (των αλλων) για μπιζνες (φανερες και αφανερωτες).
Ο Βασιλης Μαγγος δεχθηκε μανιασμενη δολοφονικη επιθεση απο αυτους που ορκιστηκαν να τον προστατευουν αλλα προστατεψαν μονο τις μπιζνες εις βαρος του.
Ο Βασιλης Μαγγος πεθανε αιφνιδιως στα 27 του, χωρις ιστορικο χρονιας νοσου, εναν μηνα ακριβως μετα τον αγριο ξυλοδαρμο του.
Πολυ προθυμα και γρηγορα, πανω απο το αταφο κορμι του ξεκινησε η "αποδομηση" με "διαρροες", "εκτιμησεις", "συστασεις", "προβλεψεις" και εναν στρατο επαισχυντων τρολ των social.
Αυτη η προθυμια και η ταχυτητα θα επρεπε να μας ξενιζουν. Βλεπεις η μπιζνα με το RDF δεν εχει απλα καμμενο πλαστικο. Και δεν ξεκινησε και τυχαια στον "πρωτοπορο" Βολο.
Σας ξανασερβιρω λοιπον το αρθρακι του περασμενου Οκτωβρη γιατι ειστε πολλοι αυτοι που δεν το πιασατε το νοημα.

Του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ*

PELOP.GR

Σκουπίδια: ο χρυσός θάνατος

Του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ*

Του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ*

Σκουπίδια: ο χρυσός θάνατος Γιατί η αποκομιδή των σκουπιδιών πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί;  Τι το αναπτυξιακό έχει το άδειασμα των κάδων και ο μόνιμος πονοκέφαλος κάθε δημοτικής αρχής για την διαχείριση, την αποθήκευση και εν τέλει την απαλλαγή από τους τεράστιους όγκους άχρηστων υλικών;  Ποιος επιχειρηματίας θα ήθελε να μπλέξει με υγιεινομικές υπηρεσίες, διαμαρτυρίες κατοίκων, ελέγχους για τοξικές χημικές ουσίες, φωτιές σε ΧΥΤΑ, επιμολύνσεις υδροφόρων οριζόντων με ποινικές και αστικές ευθύνες και όλα αυτά για να πληρωθεί από το Δημόσιο ή κάποιο ΝΠΔΔ (με τις γνωστές σταθερές επιπλοκές χρονικής καθυστέρησης, αυθαίρετων «σκόντων» κ.λπ.); Για όποιον έχει διαβάσει - ή ακόμα περισσότερο ζήσει έστω και κάπως αποστασιοποιημένα - τα Γόμορρα του Ρ. Σαβιάνο, η απάντηση είναι προφανής, αν και εξαιρετικά δυσάρεστη.  Τα αστικά στέρεα απορρίματα είναι σκέτος χρυσός στο παγκόσμιο brokering των σκουπιδιών, και δη την πλέον προσοδοφόρα αποκομιδή και διαχείριση τοξικών βιομηχανικών στερεών αποβλήτων.  Ας το εξηγήσουμε λίγο περισσότερο.  Οι βιομηχανικές παραγωγικές μονάδες έχουν ως υποπροϊόν σημαντικές ποσότητες τοξικών αποβλήτων (χημική επεξεργασία, σκόνες από τα φίλτρα των φουγάρων, κ.λπ.) τις οποίες και ωφείλουν βάσει ευρωπαϊκής νομοθεσίας να απομακρύνουν υπεύθυνα. Φυσικά δεν αναλαμβάνουν αυτό το έργο οι ίδιες παρά αγοράζουν τις υπηρεσίες εξειδικευμένων «πρακτόρων» (brokers) με το κιλό τοξικών αποβλήτων (και με τιμές που κυμαίνονται αναλόγως τοξικότητας και προσφοράς) και από το σημείο εκείνο δεν φέρουν καμία άλλη ευθύνη - τι βολικό!  Είναι ο broker που επιφορτίζεται πλέον τον πονοκέφαλο και που κάπου αλλού θα πρέπει να βρει να τα διοχετεύσει - όσο πιο φτηνά τόσο πιο κερδοφόρα, και όσο πιο φτηνά τόσο πιο παράνομα και ζημιογόνα.  Αρχίζει λοιπόν ένα τρομερό πινγκ-πονγκ άγνωστων εταιρειών που καμία Δημόσια Περιβαλλοντική Διεύθυνση δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσει αρκετά στενά ώστε να εξασφαλίσει την τήρηση των κανόνων. Από εδώ και πέρα ο δρόμος των αποβλήτων έχει τρεις διαφορετικές επιλογές, κατά αύξοντα βαθμό παραβατικότητας που συχνά μάλιστα συνάδει με τον βαθμό επικινδυνότητας των αποβλήτων των ίδιων: 1.Μέσα από σκιώδεις τουλάχιστον υπεργολαβίες και αναθέσεις επί αναθέσεων, τα βιομηχανικά απόβλητα κατευθύνονται σε χώρους αποθήκευσης πλησίον αντίστοιχων χώρων γενικών αστικών απορριμάτων, όπου «αραιώνονται» με αυτά, αποχαρακτηριζόμενα, και χάνονται τα ίχνη τους. Στην συνέχεια η πορεία τους ταυτίζεται με τα αστικά, μια πορεία με πολύ μικρότερα κόστη και επομένως υπερκέρδος για την εταιρεία διαχείρισης. Εδώ βρίσκεται η επιπλέον κρυφή «αξία» των αστικών απορριμάτων. 2.Υπάρχουν χώρες, τυπικά αναπτυσσόμενες, με πολύ πιο χαλαρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς από τον ευρωπαϊκό, που αποδέχονται επί αμοιβής (και απαραίτητης συνοδού πολιτικής και διοικητικής μίζας) τεράστιες ποσότητες απορριμμάτων από τον «αναπτυγμένο ευρωπαϊκό βορρά». Υπάρχει μάλιστα μια σχετική «εξειδίκευση» στις κατηγορίες απορριμάτων. Βάζοντας το σημείο 1. δίπλα στο σημείο 2. και με την ως άνω λεπτομέρεια για την χώρα υποδοχής, γίνεται εύκολος ο συνειρμός για το τι απογίνονται μερικοί τόνοι οξειδίων βαρέων μετάλλων… Εεεετσι! 3.Υπάρχουν όμως και απόβλητα που κανείς δεν θέλει να ακουμπήσει - κάνουν τζιζ. Φορτώνονται σε κάποιο ολόσαπιο μότορσιπ και αρχίζουν μια τρομερή περιπέτεια που μπορεί να κρατήσει και πάνω από χρόνο. Διώχνονται κακήν κακώς από λιμενικές αρχές, μεταπηδούν από λιμάνι σε λιμάνι, αλλάζουν όνομα και/ή εταιρεία holding μεσοπέλαγα και συχνά - μα πολύ συχνά! - μπατάρουν στα οργισμένα νερά της Αδριατικής. Εντελώς τυχαία και απρόσμενα! Κανείς δεν το περίμενε… Προσθέστε στη «σάλτσα» δυο κουταλιές πλαστογραφημένων πιστοποιητικών, μια πρέζα «κλωνοποιημένων» container που ταξιδεύουν με διπλότυπους σειριακούς αριθμούς, πασπαλίστε με τσιμεντοβιομηχανίες και υψικαμίνους που καίνε RDF (και ένας θεός ξέρει τι έχει «αραιωθεί», πλαστογραφηθεί και απευθείας παραχωθεί εκεί μέσα) και bon appetit! Και επειδή δεν είμαστε καθόλου μα καθόλου αθώα παιδιά, ακολουθεί και η γεωπολιτική υπέρπτηση επί του φαινομένου.  Ο μαινόμενος σινοαμερικανικός εμπορικός πόλεμος έχει ως παράπλευρη απώλεια το κλείσιμο - ή έστω το στένεμα - των εκεί τεράστιων αγορών στην γερμανική βιομηχανία.  Θυμηθείτε τώρα πως οι αγορές αυτές δεν αφορούν μόνο τα βολγκσβάγκεν αλλά και τα υποπροϊόντα της παραγωγής καθεαυτής. Κι ύστερα θυμηθείτε τη συνάντηση Μέρκελ - Μητσοτάκη, σχεδόν αμέσως μετά τις εκλογές, και συγκεκριμένα ερώτηση δημοσιογράφου περί προσέλκυσης επενδύσεων. Ο Πρωθυπουργός μίλησε για ΔΕΗ και ΑΠΕ, η Καγκελάριος για ΑΠΕ και ανακύκλωση.  Κατά πόδας ακολουθεί η υποχρεωτική δια νόμου «αναπτυξιακή» ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής των αστικών απορριμμάτων.  Μπα, θα φταίω εγώ που είμαι καχύποπτος… * Ο Γεράσιμος Γραμματικόπουλος είναι ιατρός, νευρολόγος στο Neuron Πρότυπο Νευρολογικό Κέντρο. *******   ***Βασίλης Μάγγος: Το πόρισμα του ιατροδικαστή για το θάνατο του 26χρονου φοιτητή από τον Βόλο Το επίσημο πόρισμα για τα αίτια θανάτου του 26χρονου φοιτητή που πριν ένα μήνα είχε βρεθεί στο στόχαστρο αστυνομικής βίας Ανακοινώθηκε το ιατροδικαστικό πόρισμα για τον θάνατο του 26χρονου φοιτητή Βασίλη Μάγγου από το Βόλο. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες που επικαλείται το τοπικό magnesianews.gr, η ιατροδικαστής Ελένη Καλύβα πραγματοποίησε τη νεκροτομή παρουσία Εισαγγελέα αλλά και παρουσία τεχνικού συμβούλου της οικογένειας και ο θάνατος αποδόθηκε σε οξύ πνευμονικό οίδημα. Θα ακολουθήσουν τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων, τα οποία χρειάζονται περισσότερο χρόνο. O αιφνίδιος θάνατος του 26χρονου Βασίλη Μάγγου στο σπίτι του στον Βόλο, ήρθε έναν μήνα μετά από τις καταγγελίες του ίδιου πως είχε πέσει θύμα αστυνομικής βίας, με κακώσεις σε ζωτικά του όργανα. Βίντεο από το περιστατικό είχε κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Εν τω μεταξύ, δική της ιατροδικαστική εξέταση ελπίζει πως θα πραγματοποιήσει η οικογένεια του Βασίλη Μάγγου, με τον πατέρα του 26χρονου να εκφράζει προκαταβολικά δυσπιστία για τα αποτελέσματα της νεκροψίας–νεκροτομής από την Ιατροδικαστική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στην κρατική τηλεόραση, ο πατέρας του νεαρού είπε: «Ελπίζουμε να γίνει σεβαστό και δεκτό το αίτημά μας να παραστεί και από τη δική μας την πλευρά πραγματογνώμονας στην ιατροδικαστική εξέταση. Αν και δεν τους έχω καμία εμπιστοσύνη, ειδικά στον κ. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος έδειξε πολύ γρήγορα την ευαισθησία του και έβγαλε το πόρισμα ήδη. Περίμενα να δω την ευαισθησία του κ. Χρυσοχοΐδη όταν σε όλα τα ΜΜΕ έπαιζε το βίντεο με τον άγριο ξυλοδαρμό του γιου μου, αλλά για αυτό τήρησε σιγή ιχθύος. Δεν τους έχω καμία απολύτως εμπιστοσύνη» Πριν από ένα μήνα, ο νεαρός φοιτητής είχε καταγγείλει τον άγριο ξυλοδαρμό του από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της μεγάλης διαμαρτυρίας κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ – Lafarge. Η καταγγελία του φοιτητή «Μια διμοιρία ΟΠΚΕ και μια ΜΑΤ, στοχευμένα και συγκεκριμένα για μένα, μιας και με γνωρίζουν, ήρθαν τρέχοντας κατά πάνω μου και ξεκίνησαν να με βαράνε αναίτια, δολοφονικά, απάνθρωπα κι αλύπητα. Με χτυπούσαν μέχρι που δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, γιατί είχα χτυπηθεί άσχημα στα πλευρά.», έγραφε στο Facebook. «Όταν (σ.σ. μέσα στο Α.Τ.) ζήτησα λίγο νερό, στην αρχή δεν μου δίνανε κι έπειτα με βάλανε να πιω από έναν καταψύκτη που έτρεχε σταγόνα-σταγονα το νερό και μάλιστα από κάτω προς τα πάνω. Εγώ εντωμεταξύ να 'μαι σακάτης, κατάκοιτος και να μην μπορώ να πάρω τα πόδια μου. Και αφού διασκέδασαν όλοι μαζί πάνω μου, με ρίξανε στο κρατητήριο. Τελικά με βγάλανε, αφού τους άκουσα να λένε πως αν με κρατούσαν θα έπρεπε να με παν και νοσοκομείο». Η περίπτωσή του φοιτητή είχε απασχολήσει έντονα τα μέσα ενημέρωσης. Τον ξυλοδαρμό του είχε καταγγείλει επίσης ο πατέρας του, ενώ η Λαϊκή Συνέλευση κατά της Καύσης Σκουπιδιών είχε δημοσιεύσει βίντεο με την επίθεση που δέχθηκε από αστυνομικούς σε δημόσια θέα. «Ο νεαρός χτυπήθηκε άγρια μπροστά στα μάτια περαστικών στο κέντρο του Βόλου και οδηγήθηκε στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας. Μέσα στο αμάξι που τον μετέφερε σύμφωνα με μαρτυρία του πατέρα του οι αστυνομικοί συνέχιζαν να τον χτυπούν και να τον βρίζουν. Το ξύλο συνεχίστηκε στο κτήριο της αστυνομικής διεύθυνσης, όπως και οι βωμολοχίες. Τον χτύπησαν αλύπητα σπάζοντας τα πλευρά του μέχρις σημείου ο νεαρός να φωνάζει "δεν μπορώ να αναπνεύσω», είχε σχολιάσει τότε η παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης Βόλου.  Πηγή