Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

09 Οκτωβρίου, 2017

«Μέση λύση δεν υπάρχει»




...Εφτασε η ώρα...

«Η κρίση ωρίμασε», προειδοποιούσε ο Λένιν στις 29 Σεπτέμβρη.
 «Ολόκληρο το μέλλον της ρωσικής επανάστασης παίζεται κορόνα - γράμματα. Κρίνεται η τιμή ολόκληρου του Μπολσεβίκικου Κόμματος»
 (Απαντα, τόμ. 34, σελ. 280, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»).

Αναλύοντας το σύνολο των γεγονότων στη χώρα, ο Λένιν συμπέρανε ότι είχε φτάσει η ώρα για την άμεση προετοιμασία της ένοπλης εξέγερσης. 
«Στις 3 και 4 Ιούλη η εξέγερση θα ήταν λάθος: Δε θα μπορούσαμε να κρατήσουμε την εξουσία ούτε υλικά ούτε πολιτικά. Υλικά, παρά το ότι υπήρχαν στιγμές που η Πετρούπολη ήταν στα χέρια μας, γιατί οι εργάτες και οι στρατιώτες μας δε θα πολεμούσαν, δε θα πέθαιναν τότε για την Πετρούπολη: Δεν υπήρχε τέτοια "μανία'', τέτοιο άσβεστο μίσος ούτε απέναντι στον Κερένσκι ούτε απέναντι στους Τσερετέλι - Τσερνόφ (...) Πολιτικά δε θα μπορούσαμε να κρατήσουμε την εξουσία στις 3 και 4 Ιούλη, γιατί ο στρατός και η επαρχία, πριν τον κορνιλοφισμό, μπορούσαν να βαδίσουν και θα βάδιζαν ενάντια στην Πετρούπολη. Τώρα η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. Μας ακολουθεί η πλειοψηφία της τάξης που είναι η εμπροσθοφυλακή της επανάστασης, η εμπροσθοφυλακή του λαού, που είναι ικανή να συναρπάσει τις μάζες. Μας ακολουθεί η πλειοψηφία του λαού (...) Η νίκη μας είναι σίγουρη γιατί ο λαός έχει πια φτάσει πολύ κοντά στην απόγνωση κι εμείς προσφέρουμε σε όλο το λαό μια σίγουρη διέξοδο, γιατί του δείξαμε "στις κορνιλοφικές μέρες'' τι αξίζει η καθοδήγησή μας» (Απαντα, τόμ. 34, σελ. 244, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»)...


Οι εργάτες που πήραν ενεργό μέρος στην απεργία των οδηγών των τραμ στην πόλη Πιατιγκόρσκ στο Βόρειο Καύκασο το Σεπτέμβρη του 1917


Πλησιάζοντας ο Οκτώβρης του 1917 η κατάσταση στην ήδη επαναστατημένη Ρωσία οξυνόταν. 
Οι κυρίαρχοι κύκλοι όχι μόνο δεν μπορούσαν να κυβερνήσουν τη χώρα όπως προηγουμένως, αλλά χρεοκοπούσε με γοργούς ρυθμούς και η πολιτική εγκλωβισμού στα αστικά συμφέροντα, που ακολουθούσαν οι μενσεβίκοι και οι εσέροι.

Μόνο το Σεπτέμβρη οι αποφάσεις των Σοβιέτ της Πετρούπολης και της Μόσχας, για το πέρασμα όλης της εξουσίας στα χέρια των εργατών και της αγροτικής φτωχολογιάς, υποστηρίχτηκαν από 80 και πλέον Σοβιέτ.

Οι εξελίξεις αυτές διαμόρφωσαν, μέσα σε λίγες μόνο μέρες, μια κατάσταση την οποία ο Λένιν χαρακτήρισε «απότομη και (...) πρωτότυπη στροφή στη ρωσική επανάσταση»: Η αντεπανάσταση αποδείχτηκε αισθητά εξασθενημένη, τη στιγμή που το επαναστατικό στρατόπεδο είχε δυναμώσει μετά από τον αγώνα κατά του κορνιλοφισμού.

Ο Λένιν εκτιμούσε πως το άμεσο καθήκον είναι η ένοπλη εξέγερση για την ανατροπή της Προσωρινής Κυβέρνησης και την κατάληψη της εξουσίας. Ολη η δουλειά του Κόμματος έπρεπε να προσανατολιστεί σε αυτό το άμεσο καθήκον.

Την ίδια περίοδο, το βασικό ρόλο στις μαζικές οργανώσεις του προλεταριάτου άρχισαν να τον παίζουν οι μπολσεβίκοι. Μέσα στο προλεταριάτο, έγραφε ο Λένιν την 1η Σεπτέμβρη 1917, «παρατηρείται ολοφάνερη πτώση της επιρροής των εσέρων και των μενσεβίκων, ολοφάνερη άνοδος της επιρροής των μπολσεβίκων».



Διαδήλωση του Σεπτέμβρη στη Σιβηρία

Στη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Σοβιέτ της Πετρούπολης με πλειοψηφία 279 ψήφων, έναντι 115 κατά και 50 λευκών, υπερψηφίστηκε η απόφαση που πρότειναν οι μπολσεβίκοι, η οποία κατέκρινε την πολιτική των κυβερνητικών συνασπισμών με τα αστικά κόμματα, καλούσε για το πέρασμα όλης της εξουσίας στα χέρια των Σοβιέτ.



Στην απόφαση αυτή το Μπολσεβίκικο Κόμμα, για πρώτη φορά μετά από το 6ο του Συνέδριο, επανήλθε στο σύνθημα «Ολη η εξουσία στα Σοβιέτ», το οποίο είχε προσωρινά αποσυρθεί μετά από τα γεγονότα του Ιούλη. 
Η αλλαγή της σύνθεσης και των συσχετισμών στη συντριπτική πλειοψηφία των Σοβιέτ της χώρας υπέρ των μπολσεβίκων είχε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την επαναφορά του συνθήματος «Ολη η εξουσία στα Σοβιέτ!».

Δείκτης ανόδου της επιρροής των μπολσεβίκων στις μάζες αποτέλεσαν και οι εκλογές που έγιναν το Σεπτέμβρη για την ανάδειξη τοπικών συμβουλίων (τοπικές Δούμες) στις πόλεις και τις περιφέρειες.
Η ένοπλη εξέγερση στην ημερήσια διάταξη

Από τα μέσα Σεπτέμβρη το σύνθημα «Ολη η εξουσία στα Σοβιέτ!» έγινε ισοδύναμο με το σύνθημα για ένοπλη εξέγερση. Το Μπολσεβίκικο Κόμμα, υλοποιώντας τις αποφάσεις του 6ου Συνεδρίου, δούλευε εντατικά με σκοπό να ετοιμάσει προσεκτικά και ολόπλευρα τις δυνάμεις για τον ένοπλο αγώνα, αλλά και να μπορέσει σωστά να προσδιορίσει την πιο κατάλληλη στιγμή για την εκδήλωση της εξέγερσης.

Η πανεθνική κρίση φούντωνε ολοένα και περισσότερο σε όλη τη χώρα. Η κυβέρνηση είχε παραλύσει. Η κατάσταση της οικονομίας επιδεινωνόταν συνεχώς, η καταστροφή στη βιομηχανία και τις μεταφορές πήρε πανρωσικές διαστάσεις. Η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε αισθητά. Το 1917 ο όγκος της σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος ελαττώθηκε κατά 36,4%. Η παραγωγή χάλυβα και χυτοσίδηρου μειώθηκε σχεδόν 2 φορές, η εξόρυξη κάρβουνου έπεσε στο επίπεδο του 1911. Οι σιδηροδρομικές μεταφορές είχαν αποδιοργανωθεί σε μεγάλο βαθμό: Δεν επαρκούσαν τα καύσιμα, τα βαγόνια, οι ατμομηχανές, οι γραμμές καταστρέφονταν.

Σε ολόκληρη τη χώρα ξέσπασαν ταραχές εξαιτίας της πείνας. Συνολικά, το Σεπτέμβρη, στις βιομηχανικές επιχειρήσεις είχαν καταγραφεί 169 εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με διάφορους τρόπους: 108 απεργίες, 18 εργατικές ταραχές, 33 περιπτώσεις εφαρμογής εργατικής αυτοδιεύθυνσης, 21 συλλήψεις και απομακρύνσεις της εργοστασιακής διεύθυνσης, 8 καταλήψεις επιχειρήσεων κ.λπ. Μεγάλο πολιτικό γεγονός αποτέλεσε μια από τις πιο μαζικές οικονομικές απεργίες της προοκτωβριανής περιόδου, η πανρωσική απεργία των σιδηροδρομικών (24 - 27 Σεπτέμβρη).

Οι επιχειρηματίες, για να καταπολεμήσουν το εργατικό κίνημα που μεγάλωνε, έκλειναν τα εργοστάσια. Για παράδειγμα, την 1η Σεπτέμβρη, στην περιοχή του Ιβάνοβο - Βοζνεσένσκ, οι εργοστασιάρχες πέταξαν στο δρόμο 10.000 υφαντουργούς. Στις 8 Σεπτέμβρη, η διεύθυνση του εργοστασίου χυτηρίου και μηχανουργίας «Παρβιάινεν», με τη δικαιολογία της έλλειψης καυσίμων, ανακοίνωσε την απόλυση 1.630 εργατών.

Επικεφαλής του αγώνα κατά των λοκ άουτ έμπαιναν οι μπολσεβίκοι. Οντας μέλη των εργοστασιακών επιτροπών, εξακρίβωναν το πραγματικό μέγεθος των αποθεμάτων καυσίμων και τροφίμων, εξηγούσαν στους εργάτες τις αληθινές αιτίες των αποφάσεων που έπαιρναν οι επιχειρηματίες, ξεσήκωναν το προλεταριάτο σε οργανωμένο αγώνα κατά του κεφαλαίου.

Παράλληλα, διευρυνόταν και αναπτυσσόταν και το αγροτικό κίνημα, για την κατάπνιξη του οποίου η κυβέρνηση χρησιμοποιούσε τα πιο αυστηρά μέτρα. Στις περιοχές της χώρας, όπου οι αγρότες καταλάμβαναν χωράφια, τσιφλίκια, αγροτικές περιουσίες κ.λπ., στάλθηκαν αποσπάσματα για την καταστολή τους.

Μόνο το Σεπτέμβρη, σε 68 κυβερνεία και περιοχές της Ρωσίας είχαν καταγραφεί 630 αγροτικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας: 83 περιπτώσεις λεηλασίας και 61 περιπτώσεις αρπαγής περιουσιών, 73 περιπτώσεις κατάληψης γης, 63 περιπτώσεις κατάληψης λιβαδιών, 96 περιπτώσεις κατάληψης δασών, 28 περιπτώσεις αρπαγής εργαλείων, 57 περιπτώσεις αρπαγής της σοδειάς κ.λπ.

Αισθητά οξύνθηκε και ο αγώνας των καταπιεσμένων εθνών: Απεργιακό κίνημα και αγροτικές εκδηλώσεις σε Ουκρανία, Λευκορωσία, Βαλτική, εξέγερση στις περιοχές Σεμιρέτσγιε και Τουργκάισκ, «ταραχές» στο Βόρειο Καύκασο.

Η χρησιμοποίηση του στρατού για την καταστολή των λαϊκών διαμαρτυριών γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Στις αρχές του Σεπτέμβρη, ορισμένοι λόχοι του 74ου εφεδρικού Συντάγματος Πεζικού στην πόλη Οριόλ αρνήθηκαν να επιτρέψουν τη λειτουργία πειθαρχικών δικαστηρίων στους λόχους τους και αποπειράθηκαν να συλλάβουν τον διοικητή του Συντάγματος, ο οποίος τάχτηκε υπέρ των μέτρων αυτών. Οι στρατιώτες δήλωσαν ότι δεν είχαν εκλέξει αυτοί την Προσωρινή Κυβέρνηση και τον Κερένσκι και γι' αυτό δεν τους αναγνώριζαν.
Οι αστοί τρομάξανε...

Τα σύμμαχα καπιταλιστικά κράτη ενέτειναν τις προσπάθειές τους να στηρίξουν την αδύναμη Προσωρινή Κυβέρνηση. Οι ΗΠΑ παραχώρησαν στην Προσωρινή Κυβέρνηση νέα πίστωση ύψους 125 εκατομμυρίων δολαρίων. Μεγάλο δάνειο ύψους 105 εκατομμυρίων γιεν πήρε η Ρωσία από την Ιαπωνία (70 εκατομμύρια από αυτά δόθηκαν για την πληρωμή παλιών χρεών). Η στήριξη των συμμάχων γινόταν με σκοπό την αποτελεσματική αντιμετώπιση του επαναστατικού κινήματος. Παρουσιαζόταν μια καταπληκτική ομοψυχία και των δύο εμπόλεμων ομάδων της διεθνούς αστικής τάξης απέναντι στο χτύπημα του επαναστατημένου ρωσικού λαού.

Αναζητώντας διέξοδο από την κρίση που είχε προκληθεί, η εσερο-μενσεβίκικη Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή των Σοβιέτ κάλεσε στις 14 Σεπτέμβρη τη λεγόμενη «Πανρωσική Δημοκρατική Σύσκεψη», που αποφάσισε να σχηματίσει Προσωρινό Σοβιέτ της Ρωσικής Δημοκρατίας ή, όπως το είχαν ονομάσει αλλιώτικα, «Προκοινοβούλιο», ένα αντιπροσωπευτικό όργανο πλάι στην Προσωρινή Κυβέρνηση.

Ο Λένιν τάχτηκε αποφασιστικά υπέρ του μποϊκοταρίσματος του Προκοινοβουλίου, δείχνοντας πως η ουσία του συνίσταται στην εξαπάτηση των εργατών και των αγροτών, πως στοχεύει «να τους αποσπάσει από τη νέα επανάσταση που φουντώνει, να ρίξει στάχτη στα μάτια των καταπιεζόμενων τάξεων, ντύνοντας με καινούργια φορεσιά τον παλιό, δοκιμασμένο ήδη, κουρελή και πολυφθαρμένο "συνασπισμό" με την αστική τάξη» (Απαντα, τόμ. 34, σελ. 261, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»).

Στις 25 Σεπτέμβρη, ύστερα από μακρόχρονες διαπραγματεύσεις επιτεύχθηκε ο κύριος στόχος, ο σχηματισμός νέας, της τρίτης (και τελευταίας) κυβέρνησης συνασπισμού. Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης δεν έσωσε τη χώρα από την πανεθνική κρίση, που όλο και πιο απειλητικά εκδηλωνόταν στην ανικανότητα της εξουσίας, στην οικονομική ερήμωση, στην άνοδο του επαναστατικού κινήματος, στην ολοκληρωτική απομάκρυνση του στρατού από την κυβέρνηση. Διαμορφωνόταν η απαραίτητη για τη νικηφόρα εξέγερση επαναστατική κατάσταση.
Εφτασε η ώρα...

«Η κρίση ωρίμασε», προειδοποιούσε ο Λένιν στις 29 Σεπτέμβρη. «Ολόκληρο το μέλλον της ρωσικής επανάστασης παίζεται κορόνα - γράμματα. Κρίνεται η τιμή ολόκληρου του Μπολσεβίκικου Κόμματος» (Απαντα, τόμ. 34, σελ. 280, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»).

Αναλύοντας το σύνολο των γεγονότων στη χώρα, ο Λένιν συμπέρανε ότι είχε φτάσει η ώρα για την άμεση προετοιμασία της ένοπλης εξέγερσης. «Στις 3 και 4 Ιούλη η εξέγερση θα ήταν λάθος: Δε θα μπορούσαμε να κρατήσουμε την εξουσία ούτε υλικά ούτε πολιτικά. Υλικά, παρά το ότι υπήρχαν στιγμές που η Πετρούπολη ήταν στα χέρια μας, γιατί οι εργάτες και οι στρατιώτες μας δε θα πολεμούσαν, δε θα πέθαιναν τότε για την Πετρούπολη: Δεν υπήρχε τέτοια "μανία'', τέτοιο άσβεστο μίσος ούτε απέναντι στον Κερένσκι ούτε απέναντι στους Τσερετέλι - Τσερνόφ (...) Πολιτικά δε θα μπορούσαμε να κρατήσουμε την εξουσία στις 3 και 4 Ιούλη, γιατί ο στρατός και η επαρχία, πριν τον κορνιλοφισμό, μπορούσαν να βαδίσουν και θα βάδιζαν ενάντια στην Πετρούπολη. Τώρα η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. Μας ακολουθεί η πλειοψηφία της τάξης που είναι η εμπροσθοφυλακή της επανάστασης, η εμπροσθοφυλακή του λαού, που είναι ικανή να συναρπάσει τις μάζες. Μας ακολουθεί η πλειοψηφία του λαού (...) Η νίκη μας είναι σίγουρη γιατί ο λαός έχει πια φτάσει πολύ κοντά στην απόγνωση κι εμείς προσφέρουμε σε όλο το λαό μια σίγουρη διέξοδο, γιατί του δείξαμε "στις κορνιλοφικές μέρες'' τι αξίζει η καθοδήγησή μας» (Απαντα, τόμ. 34, σελ. 244, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»).

Ο Λένιν υποστήριζε αποφασιστικά: «Οι μπολσεβίκοι μπορούν και πρέπει να πάρουν την εξουσία». Μόνο η πολιτική γραμμή των μπολσεβίκων και η εξουσία των Σοβιέτ μπορούσαν να βγάλουν τη χώρα από την οικονομική καταστροφή, να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις της φτωχής αγροτιάς, που στη διάρκεια εφτά μηνών της επανάστασης δεν πήρε τίποτα, παρά κενές υποσχέσεις, να αποτρέψουν τα σχέδια για κατάπνιξη της επαναστατημένης Πετρούπολης και να δώσουν στο λαό την πολυπόθητη ειρήνη.

«Μέση λύση δεν υπάρχει», υπογράμμιζε ο Λένιν. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε. Η επανάσταση χάνεται» (Απαντα, τόμ. 34, σελ. 247, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»).

-




08 Οκτωβρίου, 2017

Τα χρυσαβγουλα Ξαναχτυπούν:

Η ΝΔ σάς ρωτάει: δείτε το Ερωτηματολόγιο (!!)


Διαβάστε ερωτηματολόγιο της ΝΔ και φρίξτε Αν δεν είναι αυτό πρόκληση τότε τι είναι ;
Ερωτηματολόγιο
«Προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων» ή «προστατευτική πολιτική για την αγορά εργασίας»; 

«Φιλικό πλαίσιο για την επιχειρηματικότητα, για να δημιουργηθούν νέες δουλειές» ή «επαναφορά Συλλογικών Συμβάσεων»; 

Τα παραπάνω (ανάμεσα σε άλλα) «διλήμματα» περιλαμβάνονται στο διαδικτυακό «ερωτηματολόγιο» της ΝΔ, ενόψει του συνεδρίου της. 
Σε πολλές ερωτήσεις, μάλιστα, όπως αυτή για την «διευκόλυνση των προσλήψεων», οι προτεινόμενες «επιλογές» είναι σχεδόν ίδιες: 
«Επιδότηση μέρους του μισθού και των εργοδοτικών εισφορών» ή «προγράμματα επιδοτούμενης απασχόλησης»; 
«Παροχή χαμηλότοκων δανείων και χρηματοδότησης σε επιχειρήσεις» ή «φορολογικά κίνητρα για τις επιχειρήσεις»; 
«Ελαφρύνσεις στις εργοδοτικές εισφορές» ή «αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις»; 
Η ΝΔ ρωτάει επίσης τους εργαζόμενους πώς φαντάζονται τον εαυτό τους σε ένα - δυο χρόνια και κάποιες από τις επιλογές είναι αλήθεια πολύ πρωτότυπες: Ιδια θέση εργασίας «ακόμα και με χαμηλότερες απολαβές» ή «καλύτερα αμειβόμενη θέση εργασίας, ακόμα και λιγότερο σταθερή»; 

Ενώ σε άλλο ερώτημα καλεί τους εργαζόμενους να απαντήσουν πώς θα προτιμούσαν να διαμορφώνονται οι όροι εργασίας. 
Οι επιλογές, εκτός από την ατομική διαπραγμάτευση (που προφανώς προτιμά η ΝΔ) 
περιλαμβάνουν και (με σαφείς υπαινιγμούς) τα «εργατικά σωματεία πολιτικού χαρακτήρα (!) που θα διαπραγματεύονται σε κλαδικό ή/και σε εθνικό επίπεδο»!
 περιβόλι
Το «περιβόλι» των επιλογών για την υπηρέτηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, με την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, δεν αφήνει και πολλά στη φαντασία για την αντεργατική - ταξική πολιτική της ΝΔ. 
Απόδειξη γι' αυτό αποτελούν και οι εκατοντάδες νόμοι με τους οποίους «φιλοδώρησε» το κεφάλαιο τα προηγούμενα χρόνια, αυξάνοντας την ευελιξία, μειώνοντας τους μισθούς, καταργώντας επί της ουσίας τις Συλλογικές Συμβάσεις. 
Ωστόσο, είναι πρόκληση για τους εργαζόμενους, με αφορμή το συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο, να σχολιάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ότι η ΝΔ θέλει να φέρει «εργασιακή ζούγκλα», όταν μέχρι και οι πέτρες ξέρουν ότι δεν πείραξε ούτε κόμμα από τους αντιλαϊκούς νόμους που κληρονόμησε, αλλά τους επέκτεινε κιόλας. 

Την εργασιακή ζούγκλα τη ζουν οι εργαζόμενοι στο πετσί τους και έχει τη σφραγίδα του κεφαλαίου, που με συνέπεια υπηρετούν τόσο η κυβέρνηση και η ΝΔ, όσο και τα άλλα αστικά κόμματα.

Από τον σημερινό ''Ριζο''

05 Οκτωβρίου, 2017

Το αποκούμπι Σας στη Ζάκυνθο:

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
Πλούσια δράση και πρωτοβουλίες οργάνωσης για το ζήτημα των πυρκαγιών
Οι εθελοντικές ομάδες που συγκρότησε το Εργατικό Κέντρο συμμετείχαν στην κατάσβεση στη μεγάλη φωτιά του Αγαλά, καθώς και στην περιφρούρηση στο δάσος του Κάστρου
Οι εθελοντικές ομάδες που συγκρότησε το Εργατικό Κέντρο συμμετείχαν στην κατάσβεση στη μεγάλη φωτιά του Αγαλά, καθώς και στην περιφρούρηση στο δάσος του Κάστρου

Οι 102 πυρκαγιές που ξέσπασαν φέτος στο νησί της Ζακύνθου, από τον Απρίλη μέχρι και το Σεπτέμβρη, κυρίως στις περιοχές Βολίμα, Αναφωνήτρια, Μαριές, Ορθονιές, Σκοπό, Αγαλά, Κοιλιωμένο, αποτελείωσαν ό,τι είχε διασωθεί από τις πυρκαγιές των προηγούμενων χρόνων.
Αποτελούν ένα ακόμα έγκλημα σε βάρος της ζωής και της υγείας του λαού, σε βάρος της αγροτικής παραγωγής και του περιβάλλοντος, καθώς άφησαν πίσω τους νέες μεγάλες καταστροφές σε δασικές εκτάσεις, με πάνω από 40.000 στρέμματα καμένα δάση, καλλιέργειες, περίπου 3.000 ελαιόδεντρα, κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, περίπου 15 στάβλους, ένα σπίτι και μια ταβέρνα.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες πυροσβεστών κι εθελοντών, που στην κυριολεξία έμπαιναν μέσα στη φωτιά, αναδείχθηκαν με τραγικό τρόπο τόσο οι ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων όσο και της σημερινής ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που συνεχίζουν τις περικοπές σε προσωπικό, υλικά μέσα και κονδύλια για πρόληψη και αντιμετώπιση των πυρκαγιών,αφήνοντας παντελώς απροστάτευτα δάση, υποδομές, λαϊκές κατοικίες και περιουσίες, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και ανθρώπινες ζωές.
Αντίστοιχα, δεν υπάρχει ούτε από την Περιφέρεια και το δήμο συγκροτημένο σχέδιο πρόληψης των πυρκαγιών, με κατασκευή και διάνοιξη δασικών δρόμων, ύπαρξη δικτύου κρουνών (στην περιοχή των Βολιμών η ανατροφοδότηση γίνεται από μια υδροφόρα), κατασκευή αντιπυρικών ζωνών.
Στα παραπάνω προστέθηκε η παραπέρα αποδυνάμωση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ζακύνθου, με τη μετακίνηση πυροσβεστών στο αεροδρόμιο της «Fraport», χωρίς να καλυφθούν ποτέ τα κενά...
Το Εργατικό Κέντρο ανέδειξε έγκαιρα το τεράστιο πρόβλημα
Ηδη από τις αρχές του καλοκαιριού, αντιπροσωπεία του Διοικητικού Συμβουλίου του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου(ΕΚΖ), με επικεφαλής τον πρόεδρό του, Γιώργο Κωνσταντίνου,επισκέφτηκε τον διοικητή της Πυροσβεστικής Ζακύνθου, προκειμένου να ενημερωθεί για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Υπηρεσία στη Ζάκυνθο.
Στη συζήτηση αναδείχθηκαν οι ελλείψεις που υπάρχουν σε προσωπικό, οχήματα, εξοπλισμό κ.λπ. Τονίστηκε ότι όλη αυτή η υπεράνθρωπη προσπάθεια γίνεται με παλιό και ελλιπή εξοπλισμό, ενώ υπάρχει μείωση δαπανών ειδών συντήρησης, ιματισμού, υπόδησης. Επιπλέον, ο φετινός προϋπολογισμός παρουσιάζει μείωση των δαπανών για υπερωρίες, νυχτερινή υπηρεσία, εργασία αργιών και εξαιρέσιμων για πενταετείς και εποχικούς, ενώ οι πυροσβέστες δεν υπάγονται στα βαρέα.
Μετά τη συνάντηση, το ΕΚΖ έβγαλε ανακοίνωση που απαιτούσε την άμεση στελέχωση και εξοπλισμό της Πυροσβεστικής στη Ζάκυνθο.
Στην πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στις πυρκαγιές
Οταν ξεκίνησαν οι πρώτες πυρκαγιές τον Αύγουστο (μέσα σε τρεις μέρες εκδηλώθηκαν 15 πυρκαγιές!), το Εργατικό Κέντρο κάλεσε τα σωματεία του νησιού, τους εργαζόμενους, να συγκροτήσουν εθελοντικές ομάδες προκειμένου να συνδράμουν το έργο της Πυροσβεστικής, στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών και στην περιφρούρηση των δασών.
Αξίζει να αναφερθεί το ενδιαφέρον που εκφράστηκε από εργαζόμενους του νησιού αμέσως μόλις είδαν το κάλεσμα στο διαδίκτυο. Επικοινώνησαν με το ΕΚΖ και εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους να συμμετάσχουν στην εθελοντική προσπάθεια. Οι εργαζόμενοι που συμμετείχαν στην εθελοντική ομάδα βοήθησαν στη μάχη της κατάσβεσης στη μεγάλη φωτιά του Αγαλά, από την οποία κινδύνευε το χωριό. Κουβάλησαν λάστιχα της Πυροσβεστικής, έσβηναν και οι ίδιοι κάποιες φορές με τη μάνικα, μαζί με τους πυροσβέστες και τους κάτοικους του χωριού. Μια δεύτερη εθελοντική ομάδα του ΕΚΖ πήγε για περιφρούρηση στο δάσος του Κάστρου, το οποίο βρίσκεται πάνω από την πόλη της Ζακύνθου και θεωρείται από τα πιο κρίσιμα σημεία, ακριβώς επειδή είναι πάνω από την πόλη, σε κατοικημένη περιοχή, ενώ σε περίπτωση που εκδηλωθεί πυρκαγιά υπάρχει σοβαρός κίνδυνος σε επικείμενη βροχόπτωση να πλημμυρίσει η πόλη από νερά και λάσπες που θα κατεβούν ορμητικά.
Από την αρχή και μέχρι να τεθούν υπό έλεγχο οι πυρκαγιές, συνεχώς το αυτοκίνητο του ΕΚΖ πήγαινε στα πυροσβεστικά κλιμάκια και προσέφερε νερό στους πυροσβέστες, συζητούσε μαζί τους για την εξέλιξη της κατάστασης, για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι. Χαρακτηριστικές για το πώς «αντιμετωπίζει» το αστικό κράτος την προστασία του λαού και του περιβάλλοντος είναι, για παράδειγμα, οι αναφορές πυροσβεστών που σημείωναν: «Εμείς έχουμε έρθει από την Καλαμάτα, δεν έχουμε σταματήσει καθόλου αυτές τις μέρες γιατί μας είχαν πάει και στα Κύθηρα πριν έρθουμε εδώ. Πολύ τρέξιμο, αλλά το χειρότερο είναι που όταν μπήκαμε στο καράβι με τους συναδέλφους μας για να έρθουμε στη Ζάκυνθο, μας κατέβασαν κάτω για να βγάλουμε εισιτήρια, με αποτέλεσμα να χάσουμε το καράβι και να καθυστερήσουμε 3 ώρες για το επόμενο»!
Συσκέψεις και πρωτοβουλία για τη συγκρότηση επιτροπών των πληγέντων
Αμέσως μετά τις μεγάλες πυρκαγιές σε Μαριές και Αναφωνήτρια, το Εργατικό Κέντρο πήρε πρωτοβουλία και κάλεσε σε σύσκεψη προκειμένου να συγκροτηθούν επιτροπές σε Αναφωνήτρια και Κοιλιωμένο.
Στις συσκέψεις μίλησε ο πρόεδρος του ΕΚΖ, επισημαίνοντας την αναγκαιότητα συγκρότησης επιτροπών για να μπορέσουν οι κάτοικοι των πληγεισών περιοχών να οργανωθούν και να απαιτήσουν την άμεση αποζημίωση από τις καταστροφές που υπέστησαν από τις πυρκαγιές, την άμεση δημιουργία αντιπυρικών και αντιπλημμυρικών έργων.
Και στις δύο συζητήσεις, η οργή των κατοίκων ήταν μεγάλη τόσο για τις τοπικές αρχές (δήμο, Περιφέρεια), όσο και για την κυβέρνηση, που άφησαν τους κατοίκους στο έλεος της φωτιάς και η όλη προσπάθεια ουσιαστικά έγινε με τις φιλότιμες προσπάθειες των πυροσβεστών και των κατοίκων, με τα δικά τους μέσα: Τρακτέρ, ραντιστικά, χωματουργικά μηχανήματα.
Χαρακτηριστική ήταν η καταγγελία κατοίκου της Αναφωνήτριας, που είπε ότι «είχαμε περικυκλωθεί από τις φωτιές, ήρθε το πυροσβεστικό να γεμίσει στον κρουνό του χωριού και δεν είχε νερό επειδή το νερό πήγαινε σε μεγάλο ξενοδοχείο της περιοχής»...
Την αγανάκτησή του για την αντιμετώπιση από το κράτος εξέφρασε, παίρνοντας το λόγο, και ένας βοσκός από την Αναφωνήτρια, του οποίου καταστράφηκαν οι εγκαταστάσεις και οι ζωοτροφές και τώρα, ενώ δεν του επιτρέπουν να πάει τα ζώα του να βοσκήσουν, επειδή θα περάσουν μέσα από τα καμένα, δεν φροντίζουν να του παρέχουν τις απαιτούμενες ζωοτροφές...
Αλλος κάτοικος, που κάηκε το σπίτι του, με απόγνωση έλεγε: «Ζητάω μία λύση για να μπορέσω να ζήσω με την οικογένειά μου κάπου, να εγκατασταθούμε, όλο υποσχέσεις ακούμε αλλά δεν βλέπουμε να γίνεται τίποτα».
Μετά από τις ενέργειες του ΕΚΖ και των σωματείων του νησιού για την αντιμετώπιση τον πυρκαγιών, κατατέθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισμα στήριξης των κατοίκων που επλήγησαν από τις φωτιές, με άμεση αποζημίωσή τους. Το ψήφισμα κατατέθηκε από την «Λαϊκή Συσπείρωση» και ψηφίστηκε ομόφωνα. Στη συνεδρίαση, ο πρόεδρος της Αναφωνήτριας πήρε το λόγο, περιέγραψε την κατάσταση καθ' όλη τη διάρκεια της μεγάλης πυρκαγιάς, αναφέροντας ότι ο μόνος φορέας που ήταν εκεί και βοήθησε ουσιαστικά στο έργο της κατάσβεσης ήταν το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου.
Το επόμενο διάστημα το ΕΚΖ θα προχωρήσει σε συσκέψεις και σε άλλα χωριά, με σκοπό να φτιαχτεί μια ενιαία επιτροπή για όλη τη Ζάκυνθο, η οποία από καλύτερη θέση θα παρακολουθεί και θα ενημερώνει για την εξέλιξη του θέματος, κυρίως για τις αποζημιώσεις, αλλά και για τα έργα.
Το πλαίσιο αιτημάτων που διαμορφώθηκε στις συσκέψεις
Στο πλαίσιο που διαμορφώθηκε μετά τις δύο συσκέψεις, προβάλλονται μεταξύ άλλων τα εξής αιτήματα:
  • Κάθε κομμάτι καμένου δάσους να κηρυχθεί αναδασωτέο, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς αλλαγές στη χρήση γης. Να σταματήσουν οι εκποιήσεις δημόσιων εκτάσεων, ιδιαίτερα σε δασικές περιοχές και σε ορεινούς όγκους.
  • Να ξεκινήσουν άμεσα τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας. Υπενθυμίζονται οι μεγάλες πλημμύρες που αντιμετώπισε το νησί το χειμώνα με έναν νεκρό. Παρότι η Ζάκυνθος ήταν για ένα εξάμηνο σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», ελάχιστα έργα έχουν γίνει προς αυτήν την κατεύθυνση, αφού είναι και ελάχιστη η χρηματοδότηση.
  • Να καταγραφούν άμεσα όλες οι ζημιές και να αποζημιωθούν στο 100% οι πληγέντες από το κράτος, ανεξαρτήτως προϋποθέσεων που θέτουν ο ΕΛΓΑ και η ΚΑΠ.
  • Αμεση εξασφάλιση της αναγκαίας χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, για την ολοκληρωμένη προετοιμασία των μηχανισμών δασοπυρόσβεσης του κράτους που έχουν μετατεθεί στις περιφέρειες.
  • Αμεση κάλυψη των οργανικών κενών των Δασικών και Πυροσβεστικών Υπηρεσιών με μόνιμο προσωπικό, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
  • Μονιμοποίηση των πενταετών και συμβασιούχων πυροσβεστών.
  • Συγκρότηση ενιαίου φορέα δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης. Ανάπτυξη και εφαρμογή μεθόδων για ουσιαστική βελτίωση της προστασίας των δασών, με έμφαση στην πρόληψη, την ανάπτυξη και τη διαχείριση του δασικού πλούτου προς όφελος του λαού.
  • Διάνοιξη δασικών οδών και αντιπυρικών ζωνών, συντήρηση των υποδομών πυρόσβεσης, ενίσχυση των δυνάμεων υποδομής και μηχανικών μέσων πυροπροστασίας (επίγειας και εναέριας).
  • Τακτική ενημέρωση των κατοίκων και εκπαίδευση με ενημερωτικά προγράμματα για τον προβλεπόμενο σχεδιασμό της πυροπροστασίας.
Aπ' τον Ριζοσπάστη 

04 Οκτωβρίου, 2017

Ανατριχιάζουν όταν ακούν τον Κ. Πελετίδη ;;



Με αφορμή τις εκδηλώσεις μνήμης που διοργανώνει ο Δήμος της Πάτρας για να τιμήσει την ιστορική επέτειο, ΜΜΕ και πολιτευτές της ΝΔ ασκούν οξεία κριτική ειδικά στις πρωτοβουλίες του Δήμου για τον εορτασμό της απελευθέρωσης στα σχολεία.
Γράφουν: 
« Δεν εκλέχτηκαν για να κάνουν τον δάσκαλο» «Μάθημα ιστορίας από τον Δήμαρχο στα σχολεία» «σκαλίζουν παλιές πληγές που δίχασαν τον ελληνικό λαό» «Ας αφήσουν ο καθένας να πιστεύει την ιστορία που θέλει» «Αντικαθιστούν τους δάσκαλους οι δημοτικοί σύμβουλοι» κτλ.
Για να δούμε όμως υποκαθιστά τον δάσκαλο η δημοτική αρχή?
Με έγγραφο της 18\9 οι σχολικές μονάδες της Πάτρας ενημερώνονται για το πρόγραμμα των εκδηλώσεων το έγγραφο έχει την υπογραφή του Περιφερειακού Δ/ντή
Π/θμιας & Δ/θμιας Εκπ/σης Δυτ. Ελλάδας που έχει εγκρίνει την συμμετοχή των σχολείων στα σχετικά προγράμματα.
Στο σχετικό έγγραφο αναφέρεται: 
« Οι εκδηλώσεις μπορούν να προγραμματιστούν από τον σύλλογο διδασκόντων, ορίζοντας μέρα και εκπαιδευτικές ώρες, σε συνεργασία με τη Δημοτική Αρχή, αν επιθυμούν τη διάθεση εκπροσώπου της ως ομιλητή. Η Δημοτική Αρχή μπορεί να διαθέσει υλικά σε κάθε ενδιαφερόμενο σχολείο με ηλεκτρονική αποστολή»

Για το αν θα γίνει εκδήλωση για το αν θα προσκληθεί εκπρόσωπος του Δήμου και το αν και πως θα χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα υλικά είναι απόφαση του συλλόγου διδασκόντων που κάποιοι μόνιμα τον «ξεχνούν»
Η δημοτική αρχή όχι μόνο δεν υποκαθιστά τον δάσκαλο αλλά δίνει την επιλογή στο σύλλογο διδασκόντων να αποφασίσει τι και αν θα υλοποιηθεί!!
Όμως το πρόβλημα τους δεν είναι ποιος μπαίνει στα σχολεία και ποιος υλοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα .
Αν είχαν τέτοιες ευαισθησίες θα έλεγαν έστω μισή κουβέντα για τα προγράμματα και τις δράσεις που υλοποίησαν τα προηγούμενα χρόνια στα σχολεία πολυεθνικές μπανάνας , τα προγράμματα διατροφής από τα Μακ Ντόναλτ ( μην απορείτε είναι αλήθεια) για τα την κόκα κόλα ,για τα προγράμματα κυκλοφοριακής αγωγής από σχολές οδηγών , για τα ιδρύματα Λάτση και Νιάρχου το ‘Συγκρότημα Λαμπράκη» για τις χορηγίες από τον ΟΠΑΠ σε προγράμματα (πιθανά να υπάρχουν και κάποιες παιδαγωγικές πτυχές στο τζόγο)

Η απάντηση γνωστή : Είχαν άδεια

Μα και η δημοτική αρχή είχε άδεια θα ανταπαντούσα.
Όμως η ουσία είναι αλλού. Εξάλλου η δημοτική αρχή δεν ανακάλυψε την Αμερική, εκπαιδευτικά προγράμματα για την απελευθέρωση από τους καταχτητές γίνονται σχεδόν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.
Ας δουν το τηλεοπτικό σποτ που προβάλλεται από τα κανάλια αυτές τις μέρες για την απελευθέρωση της Αθήνας και την ειδική αναφορά στα εκπαιδευτικά προγράμματα.
Το πρόβλημα τους είναι η συγκεκριμένη δημοτική αρχή και η επιλογή της να αρχίζει να εορτάζεται η απελευθέρωση της Πάτρας.
Δεκαετίες σιωπής από όλους αυτούς που διοικούσαν την πόλη καμία αναφορά το απόλυτο τίποτα
Και όλοι αυτοί που έθαψαν την ιστορία της πόλης κάνουν κριτική στο περιεχόμενο του εορτασμού και τι προτείνουν? 
Απλά να μην γίνεται τίποτα.
Η ιστορία όμως είναι άτιμο πράμα γιατί μπορεί να καλούν να αφήσει η δημοτική αρχή τον καθέναν να πιστεύει ότι θέλει ( απίστευτη προσέγγιση στην επιστήμη της ιστορίας) με την σιγουριά ότι θα προβάλλεται ότι θέλουν αυτοί, όμως τα τα ιστορικά ντοκουμέντα υπάρχουν και είναι αδιάψευστοι μάρτυρες 

Την Πάτρα της 4\10\ 1944 την απελευθέρωσε το 12ο σύνταγμα του ηρωικού ΕΛΑΣ.

Στις μάχες που κράτησαν μέρες σκοτώθηκαν πολλοί αγωνιστές. Στα Προσφυγικά ,στο Ψαροφαι, στο Παντοκράτορα πολέμησαν οι παππούδες μας αλλά αυτά δεν πρέπει να τα ξέρουμε.
Και ο λόγος είναι απλός: 
Η αναφορά στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ στην αντίσταση, στο ποιοι πρωτοστάτησαν στον αγώνα όταν οι προγονοί των «μένουμε Ευρώπη» πήγαν να μείνουν στη Αφρική στην δύναμη που έχει ο συλλογικός αγώνας ενός αποφασισμένου λαού είναι κακό παράδειγμα για το τώρα.
Ανατριχιάζουν λοιπόν όταν ακούν το Κ. Πελετίδη να συνδέει το τότε με το τώρα να καλεί τον λαό να αγωνισθεί για να γίνουν δικά του όσα του ανήκουν,να αποκαλύπτει τον βρώμικο ρολό της ναζιστικής Χ.Α.
Αν θέλουν να δουν τι πραγματικά είναι προπαγάνδα ας ανοίξουν ένα σχολικό βιβλίο ιστορίας.
Αν πάλι θέλουν να μάθουν την ιστορία της πόλης που ζουν μην διαβάσουν την ιστορική ομιλία του Αρη*
 στην Πάτρα, ας διαβάσουν τις ομιλίες των αστών πολίτικων Π. Κανελλόπουλου και Β. Ρούφου που έγιναν στο δημαρχείο της πόλης τις μέρες της απελευθέρωσης.

Θα αναφέρω ενδεικτικά ένα απόσπασμα του Β. Ρούφου, (δήμαρχου Πάτρας) από την ομιλία του στο δημαρχείο μια μέρα μετα από την απελευθέρωση προς χιλιάδες συγκεντρωμένους.
«Όταν το 1941 εκινδύνευε να εξολοθρευτεί η φυλή μας, μέσα από το λαό ξεπήδησε το ΕΑΜ. Στους δρόμους της Αθήνας έδωκε περίφημες μάχες που είχαν ως αποτέλεσμα την ανύψωση του βιοτικού επιπέδου του λαού και τη ματαίωση της επιστράτευσης. Με παλλαϊκές κινητοποιήσεις επέτυχε επίσης να εμποδίσει την επέκταση της Βουλγαρικής κατοχής. Το ΕΑΜ δημιούργησε τον θρυλικό ΕΛΑΣ, ο οποίος εξασφάλισε στην αρχή μικρές ελεύθερες περιοχές για να επεκταθούν αργότερα αυτές σε ολόκληρη τη χώρα. (…) Οφείλω να δηλώσω ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα στάθηκε πρωτοπόρο στον αγώνα. Οφείλω επίσης να δηλώσω ότι εν πλήρη γνώση έσπευσα και εγώ να ταχτώ στο πλευρό του λαού, να υποστώ βάσανα, ταλαιπωρίες και κινδύνους μαζί του. »

ΥΓ. Αυτοί που έχυναν «κροκοδείλια δάκρυα» για την άνοδο των ακροδεξιών στην Ευρώπη τι λένε πρέπει οι μαθητές να μάθουν τι ήταν ο ναζισμός, ο φασισμός, και τα όσα δεινά προξένησαν στην ανθρωπότητα ? 
Αν ναι σε ποια σχολικά βιβλία να ψάξω?

 Γραμματέας συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ Πάτρας
Δες την ομιλία της προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνας Γεροπαναγιώτη: 

*Την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 1944, στις 11 περίπου το πρωί, η 8η Ταξιαρχία και το 12ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ μαζί με συμμαχικά βρετανικά στρατεύματα παρελαύνουν στους ελεύθερους πλέον δρόμους της Πάτρας και πλήθος κόσμου τους υποδέχεται και τους αποθεώνει. Την επόμενη μέρα -Πέμπτη 5 Οκτωβρίου- επισκέφτηκε την Πάτρα ο υπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Ο κόσμος που βρισκόταν όλη την ημέρα στους δρόμους και τις πλατείες σχημάτισε αυθόρμητα συγκέντρωση κάτω από το αρχηγείο του ΕΛΑΣ από τον εξώστη του οποίου ο υπουργός απηύθυνε λόγο, διακοπτόμενος συχνά από ζητωκραυγές και λαϊκά συνθήματα όπως Ζήτω ο Κανελλόπουλος, Ζήτω η Κυβέρνηση, Ζήτω ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ, Ζήτω ο Άρης.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε στον εξώστη ο Άρης Βελουχιώτης ο οποίος εκφώνησε με τη σειρά του λόγο κάτω από τις ενθουσιώδεις αντιδράσεις του κόσμου.
“Συναγωνιστές και συναγωνίστριες.
Είμαι ευτυχής γιατί μπαίνοντας στην πόλη των Πατρών μπαίνουμε απολύτως αναίμακτα. Καταβάλλαμε επίμονες προσπάθειες να γίνει ό,τι έγινε στην Πάτρα, το ίδιο και σ’ άλλες πόλεις της Πελοποννήσου.
Δυστυχώς σε ορισμένες πόλεις άνθρωποι οι οποίοι δεν δικαιούνται να φέρουν το όνομα του Έλληνα θέλησαν ως το τέλος με τα όπλα του κατακτητή να αποτελέσουν τις οπισθοφυλακές του. Χρησιμοποίησαν τα όπλα του κατακτητή για να διευκολύνουν όσο το δυνατόν τη φυγή του από τις πόλεις. Επανειλημμένως από την πρώτη στιγμή θελήσαμε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι η στάση τους είναι εγκληματική αντεθνική και ότι ήταν υποχρεωμένοι έστω και κατά την 12η ώρα να συμβάλουν στον αγώνα της απελευθέρωσης. Δυστυχώς αυτοί είχαν πάρει την απόφαση να μείνουν οι οπισθοφύλακες του εχθρού.
Υπάρχουν πόλεις όπου δεν θρηνούνται θύματα από τον αγώνα εναντίον του κατακτητή αλλά εναντίον ατόμων που φέρουν μόνο το Ελληνικό όνομα. Είμαι ευτυχής γιατί στην πρωτεύουσα της Πελοποννήσου αν χύθηκε αίμα, χύθηκε στον αγώνα εναντίον του κατακτητή. Έστω και την τελευταία στιγμή ο συνταγματάρχης Κουρκουλάκος δέχθηκε να παραδοθεί στους συμμάχους.
Μας συκοφάντησαν ότι είμαστε ληστές, αγύρτες, κλέφτες και αντεθνιστές. Μας συκοφάντησαν ότι θελήσαμε να παραδώσουμε ελληνικά τμήματα στους Βουλγάρους ή δεν ξέρω που αλλού.
Ήδη οι συκοφαντίες αυτές είναι συντρίμματα μπροστά σας.
Η στάση του ΕΛΑΣ είναι παραδειγματική, στις πόλεις που μπαίνουμε σεβόμαστε την τιμή και την περιουσία του λαού και γι’ αυτό αγωνιζόμαστε. Μας συκοφάντησαν ότι μπαίνοντας στις πόλεις θα σφάξουμε και θα κρεουργήσουμε τους παπάδες και θα γκρεμίσουμε τις εκκλησίες. Αυτοί που βλέπουν τα πράγματα από το πρίσμα του πορτοφολιού τους μας κατηγόρησαν ως απάτριδες.
Μιλούν για μας, που χύσαμε το αίμα μας στα βουνά της Μακεδονίας και της Θράκης στον αγώνα εναντίον των Βουλγαροφασιστών. Οι συκοφαντίες αυτές με την επαφή του ΕΛΑΣ με τον λαό γίνονται συντρίμματα.
Ό,τι υποσχεθήκαμε στην αρχή πραγματοποιείται. Υποσχεθήκαμε ελευθερία. Κανένας δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι γι’ αυτό καταβάλαμε το 95% των προσπαθειών μας για να μη πω 100%. Υποσχεθήκαμε ότι θα σεβόμαστε τη λαϊκή κυριαρχία και ότι θα την παραδώσουμε στον λαό. Απόδειξη τούτου είναι η λαϊκή επιτροπή την οποίαν εκλέξατε σήμερα το πρωί.
Ο απελευθερωτής ΕΛΑΣ στα χέρια της κυβέρνησης θα αποτελέσει τρανή δύναμη, η οποία θα συνεχίσει τον πόλεμο για τη συντριβή του εχθρού και εκτός των συνόρων μας στο πλευρό των συμμάχων. Ο ΕΛΑΣ στα χέρια της κυβέρνησης είναι τρανή εγγύηση ότι θα συντρίψουμε τον κατακτητή και θα δώσουμε την ελευθερία του λαού, είναι δυνατή εγγύηση ότι ο λαός θα εκλέξει το καθεστώς της αρεσκείας του.
Ο λαός προσέφερε πολλά, αλλά στις πόλεις λίγα ξέρουν για τους μόχθους της υπαίθρου. Η ύπαιθρος μοίρασε την μπουκιά της με εμάς. Λεηλατήθηκε, κρεουργήθηκε από τον κατακτητή γιατί υπεράσπιζε εμάς. Ζητώ νέες θυσίες. Δεν υπόσχομαι τίποτα. Θέλω να συνεχίσετε τη βοήθεια προς τον στρατό και την κυβέρνηση για να έρθει διπλή η ελευθερία: κοινωνική και εθνική. Δεν λέω τι θα σας δώσουμε αύριο. Ότι πάρετε θα το πάρετε με τη γροθιά σας. Ο ελληνικός λαός αρκετά συκοφαντήθηκε με καρικατούρες και γλίτσες στο εξωτερικό. Ο ελληνικός λαός, από τον οποίον η ανθρωπότης έλαβε το φως του πολιτισμού θα ξαναδώσει νέους δρόμους στην ανθρωπότητα. Θα κερδίσουμε ό,τι θα κερδίσουμε χάρη στο σθένος μας και την θέλησή μας να απολείψουμε την δικτατορία.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι θα κρατήσουμε το τουφέκι στο πλευρό των συμμάχων μας και δεν θα το αφήσουμε εάν δεν δούμε την Ελλάδα μεγάλη και ευημερούσα. Η Ελλάς δεν είναι τσιφλίκι πέντε χρυσοκανθάρων. Ο λαός ο οποίος μόχθησε αυτός θα πάρει τη διοίκηση. Η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος στην οποία συμμετέχουν όλα τα κόμματα, τέτοια λύση χάραξε και τέτοια λύση θα δώσει. Προσέξτε, ίσως βρεθούν άνθρωποι λαοπλάνοι συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς που θα θελήσουν να σας εξαπατήσουν. Προσέξτε να μη ξανάρθουν τα τέσσερα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά που παρασκεύασε τον όλεθρο του 1941. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει παράδειγμα που να προοδεύσει λαός κάτω από καθεστώς αντιλαϊκό.
Είστε υποχρεωμένοι λοιπόν να χαράξετε βαθειά στη συνείδηση σας ότι ενωμένοι και υπακούοντας στις διαταγές της εθνικής κυβέρνησης θα τραβήξουμε μπροστά εναντίον του κατακτητή και για την δημιουργία του καθεστώτος της λαοκρατίας.
Είμαι βέβαιος ότι τις γραμμές αυτές θα τις ακολουθήσετε γιατί μόνοι σας θα τις εκλέξετε. Τονίζω ότι ο ΕΛΑΣ όπως πολέμησε για την ελευθερία, τόσο θα αγωνιστεί να προστατεύσει τον λαό από την δικτατορία.
Με την πεποίθηση αυτή, ότι τέτοιο δρόμο θα ακολουθήσετε αναφωνώ
– Ζήτω ο ηρωικός και πολυβασανισμένος Μοριάς.
– Ζήτω η Εθνική Κυβέρνηση.
– Ζήτω οι σύμμαχοι.
– Ζήτω το συκοφαντηθέν και καταδιωχθέν Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας.”

Ο λόγος του Άρη Βελουχιώτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος»,
στις 6 Οκτωβρίου 1944 (Μουσείο Τύπου ΕΣΗΕΠΗΝ).