Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκπαίδευση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκπαίδευση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

04 Οκτωβρίου, 2017

Ανατριχιάζουν όταν ακούν τον Κ. Πελετίδη ;;



Με αφορμή τις εκδηλώσεις μνήμης που διοργανώνει ο Δήμος της Πάτρας για να τιμήσει την ιστορική επέτειο, ΜΜΕ και πολιτευτές της ΝΔ ασκούν οξεία κριτική ειδικά στις πρωτοβουλίες του Δήμου για τον εορτασμό της απελευθέρωσης στα σχολεία.
Γράφουν: 
« Δεν εκλέχτηκαν για να κάνουν τον δάσκαλο» «Μάθημα ιστορίας από τον Δήμαρχο στα σχολεία» «σκαλίζουν παλιές πληγές που δίχασαν τον ελληνικό λαό» «Ας αφήσουν ο καθένας να πιστεύει την ιστορία που θέλει» «Αντικαθιστούν τους δάσκαλους οι δημοτικοί σύμβουλοι» κτλ.
Για να δούμε όμως υποκαθιστά τον δάσκαλο η δημοτική αρχή?
Με έγγραφο της 18\9 οι σχολικές μονάδες της Πάτρας ενημερώνονται για το πρόγραμμα των εκδηλώσεων το έγγραφο έχει την υπογραφή του Περιφερειακού Δ/ντή
Π/θμιας & Δ/θμιας Εκπ/σης Δυτ. Ελλάδας που έχει εγκρίνει την συμμετοχή των σχολείων στα σχετικά προγράμματα.
Στο σχετικό έγγραφο αναφέρεται: 
« Οι εκδηλώσεις μπορούν να προγραμματιστούν από τον σύλλογο διδασκόντων, ορίζοντας μέρα και εκπαιδευτικές ώρες, σε συνεργασία με τη Δημοτική Αρχή, αν επιθυμούν τη διάθεση εκπροσώπου της ως ομιλητή. Η Δημοτική Αρχή μπορεί να διαθέσει υλικά σε κάθε ενδιαφερόμενο σχολείο με ηλεκτρονική αποστολή»

Για το αν θα γίνει εκδήλωση για το αν θα προσκληθεί εκπρόσωπος του Δήμου και το αν και πως θα χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα υλικά είναι απόφαση του συλλόγου διδασκόντων που κάποιοι μόνιμα τον «ξεχνούν»
Η δημοτική αρχή όχι μόνο δεν υποκαθιστά τον δάσκαλο αλλά δίνει την επιλογή στο σύλλογο διδασκόντων να αποφασίσει τι και αν θα υλοποιηθεί!!
Όμως το πρόβλημα τους δεν είναι ποιος μπαίνει στα σχολεία και ποιος υλοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα .
Αν είχαν τέτοιες ευαισθησίες θα έλεγαν έστω μισή κουβέντα για τα προγράμματα και τις δράσεις που υλοποίησαν τα προηγούμενα χρόνια στα σχολεία πολυεθνικές μπανάνας , τα προγράμματα διατροφής από τα Μακ Ντόναλτ ( μην απορείτε είναι αλήθεια) για τα την κόκα κόλα ,για τα προγράμματα κυκλοφοριακής αγωγής από σχολές οδηγών , για τα ιδρύματα Λάτση και Νιάρχου το ‘Συγκρότημα Λαμπράκη» για τις χορηγίες από τον ΟΠΑΠ σε προγράμματα (πιθανά να υπάρχουν και κάποιες παιδαγωγικές πτυχές στο τζόγο)

Η απάντηση γνωστή : Είχαν άδεια

Μα και η δημοτική αρχή είχε άδεια θα ανταπαντούσα.
Όμως η ουσία είναι αλλού. Εξάλλου η δημοτική αρχή δεν ανακάλυψε την Αμερική, εκπαιδευτικά προγράμματα για την απελευθέρωση από τους καταχτητές γίνονται σχεδόν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.
Ας δουν το τηλεοπτικό σποτ που προβάλλεται από τα κανάλια αυτές τις μέρες για την απελευθέρωση της Αθήνας και την ειδική αναφορά στα εκπαιδευτικά προγράμματα.
Το πρόβλημα τους είναι η συγκεκριμένη δημοτική αρχή και η επιλογή της να αρχίζει να εορτάζεται η απελευθέρωση της Πάτρας.
Δεκαετίες σιωπής από όλους αυτούς που διοικούσαν την πόλη καμία αναφορά το απόλυτο τίποτα
Και όλοι αυτοί που έθαψαν την ιστορία της πόλης κάνουν κριτική στο περιεχόμενο του εορτασμού και τι προτείνουν? 
Απλά να μην γίνεται τίποτα.
Η ιστορία όμως είναι άτιμο πράμα γιατί μπορεί να καλούν να αφήσει η δημοτική αρχή τον καθέναν να πιστεύει ότι θέλει ( απίστευτη προσέγγιση στην επιστήμη της ιστορίας) με την σιγουριά ότι θα προβάλλεται ότι θέλουν αυτοί, όμως τα τα ιστορικά ντοκουμέντα υπάρχουν και είναι αδιάψευστοι μάρτυρες 

Την Πάτρα της 4\10\ 1944 την απελευθέρωσε το 12ο σύνταγμα του ηρωικού ΕΛΑΣ.

Στις μάχες που κράτησαν μέρες σκοτώθηκαν πολλοί αγωνιστές. Στα Προσφυγικά ,στο Ψαροφαι, στο Παντοκράτορα πολέμησαν οι παππούδες μας αλλά αυτά δεν πρέπει να τα ξέρουμε.
Και ο λόγος είναι απλός: 
Η αναφορά στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ στην αντίσταση, στο ποιοι πρωτοστάτησαν στον αγώνα όταν οι προγονοί των «μένουμε Ευρώπη» πήγαν να μείνουν στη Αφρική στην δύναμη που έχει ο συλλογικός αγώνας ενός αποφασισμένου λαού είναι κακό παράδειγμα για το τώρα.
Ανατριχιάζουν λοιπόν όταν ακούν το Κ. Πελετίδη να συνδέει το τότε με το τώρα να καλεί τον λαό να αγωνισθεί για να γίνουν δικά του όσα του ανήκουν,να αποκαλύπτει τον βρώμικο ρολό της ναζιστικής Χ.Α.
Αν θέλουν να δουν τι πραγματικά είναι προπαγάνδα ας ανοίξουν ένα σχολικό βιβλίο ιστορίας.
Αν πάλι θέλουν να μάθουν την ιστορία της πόλης που ζουν μην διαβάσουν την ιστορική ομιλία του Αρη*
 στην Πάτρα, ας διαβάσουν τις ομιλίες των αστών πολίτικων Π. Κανελλόπουλου και Β. Ρούφου που έγιναν στο δημαρχείο της πόλης τις μέρες της απελευθέρωσης.

Θα αναφέρω ενδεικτικά ένα απόσπασμα του Β. Ρούφου, (δήμαρχου Πάτρας) από την ομιλία του στο δημαρχείο μια μέρα μετα από την απελευθέρωση προς χιλιάδες συγκεντρωμένους.
«Όταν το 1941 εκινδύνευε να εξολοθρευτεί η φυλή μας, μέσα από το λαό ξεπήδησε το ΕΑΜ. Στους δρόμους της Αθήνας έδωκε περίφημες μάχες που είχαν ως αποτέλεσμα την ανύψωση του βιοτικού επιπέδου του λαού και τη ματαίωση της επιστράτευσης. Με παλλαϊκές κινητοποιήσεις επέτυχε επίσης να εμποδίσει την επέκταση της Βουλγαρικής κατοχής. Το ΕΑΜ δημιούργησε τον θρυλικό ΕΛΑΣ, ο οποίος εξασφάλισε στην αρχή μικρές ελεύθερες περιοχές για να επεκταθούν αργότερα αυτές σε ολόκληρη τη χώρα. (…) Οφείλω να δηλώσω ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα στάθηκε πρωτοπόρο στον αγώνα. Οφείλω επίσης να δηλώσω ότι εν πλήρη γνώση έσπευσα και εγώ να ταχτώ στο πλευρό του λαού, να υποστώ βάσανα, ταλαιπωρίες και κινδύνους μαζί του. »

ΥΓ. Αυτοί που έχυναν «κροκοδείλια δάκρυα» για την άνοδο των ακροδεξιών στην Ευρώπη τι λένε πρέπει οι μαθητές να μάθουν τι ήταν ο ναζισμός, ο φασισμός, και τα όσα δεινά προξένησαν στην ανθρωπότητα ? 
Αν ναι σε ποια σχολικά βιβλία να ψάξω?

 Γραμματέας συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ Πάτρας
Δες την ομιλία της προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνας Γεροπαναγιώτη: 

*Την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 1944, στις 11 περίπου το πρωί, η 8η Ταξιαρχία και το 12ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ μαζί με συμμαχικά βρετανικά στρατεύματα παρελαύνουν στους ελεύθερους πλέον δρόμους της Πάτρας και πλήθος κόσμου τους υποδέχεται και τους αποθεώνει. Την επόμενη μέρα -Πέμπτη 5 Οκτωβρίου- επισκέφτηκε την Πάτρα ο υπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Ο κόσμος που βρισκόταν όλη την ημέρα στους δρόμους και τις πλατείες σχημάτισε αυθόρμητα συγκέντρωση κάτω από το αρχηγείο του ΕΛΑΣ από τον εξώστη του οποίου ο υπουργός απηύθυνε λόγο, διακοπτόμενος συχνά από ζητωκραυγές και λαϊκά συνθήματα όπως Ζήτω ο Κανελλόπουλος, Ζήτω η Κυβέρνηση, Ζήτω ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ, Ζήτω ο Άρης.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε στον εξώστη ο Άρης Βελουχιώτης ο οποίος εκφώνησε με τη σειρά του λόγο κάτω από τις ενθουσιώδεις αντιδράσεις του κόσμου.
“Συναγωνιστές και συναγωνίστριες.
Είμαι ευτυχής γιατί μπαίνοντας στην πόλη των Πατρών μπαίνουμε απολύτως αναίμακτα. Καταβάλλαμε επίμονες προσπάθειες να γίνει ό,τι έγινε στην Πάτρα, το ίδιο και σ’ άλλες πόλεις της Πελοποννήσου.
Δυστυχώς σε ορισμένες πόλεις άνθρωποι οι οποίοι δεν δικαιούνται να φέρουν το όνομα του Έλληνα θέλησαν ως το τέλος με τα όπλα του κατακτητή να αποτελέσουν τις οπισθοφυλακές του. Χρησιμοποίησαν τα όπλα του κατακτητή για να διευκολύνουν όσο το δυνατόν τη φυγή του από τις πόλεις. Επανειλημμένως από την πρώτη στιγμή θελήσαμε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι η στάση τους είναι εγκληματική αντεθνική και ότι ήταν υποχρεωμένοι έστω και κατά την 12η ώρα να συμβάλουν στον αγώνα της απελευθέρωσης. Δυστυχώς αυτοί είχαν πάρει την απόφαση να μείνουν οι οπισθοφύλακες του εχθρού.
Υπάρχουν πόλεις όπου δεν θρηνούνται θύματα από τον αγώνα εναντίον του κατακτητή αλλά εναντίον ατόμων που φέρουν μόνο το Ελληνικό όνομα. Είμαι ευτυχής γιατί στην πρωτεύουσα της Πελοποννήσου αν χύθηκε αίμα, χύθηκε στον αγώνα εναντίον του κατακτητή. Έστω και την τελευταία στιγμή ο συνταγματάρχης Κουρκουλάκος δέχθηκε να παραδοθεί στους συμμάχους.
Μας συκοφάντησαν ότι είμαστε ληστές, αγύρτες, κλέφτες και αντεθνιστές. Μας συκοφάντησαν ότι θελήσαμε να παραδώσουμε ελληνικά τμήματα στους Βουλγάρους ή δεν ξέρω που αλλού.
Ήδη οι συκοφαντίες αυτές είναι συντρίμματα μπροστά σας.
Η στάση του ΕΛΑΣ είναι παραδειγματική, στις πόλεις που μπαίνουμε σεβόμαστε την τιμή και την περιουσία του λαού και γι’ αυτό αγωνιζόμαστε. Μας συκοφάντησαν ότι μπαίνοντας στις πόλεις θα σφάξουμε και θα κρεουργήσουμε τους παπάδες και θα γκρεμίσουμε τις εκκλησίες. Αυτοί που βλέπουν τα πράγματα από το πρίσμα του πορτοφολιού τους μας κατηγόρησαν ως απάτριδες.
Μιλούν για μας, που χύσαμε το αίμα μας στα βουνά της Μακεδονίας και της Θράκης στον αγώνα εναντίον των Βουλγαροφασιστών. Οι συκοφαντίες αυτές με την επαφή του ΕΛΑΣ με τον λαό γίνονται συντρίμματα.
Ό,τι υποσχεθήκαμε στην αρχή πραγματοποιείται. Υποσχεθήκαμε ελευθερία. Κανένας δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι γι’ αυτό καταβάλαμε το 95% των προσπαθειών μας για να μη πω 100%. Υποσχεθήκαμε ότι θα σεβόμαστε τη λαϊκή κυριαρχία και ότι θα την παραδώσουμε στον λαό. Απόδειξη τούτου είναι η λαϊκή επιτροπή την οποίαν εκλέξατε σήμερα το πρωί.
Ο απελευθερωτής ΕΛΑΣ στα χέρια της κυβέρνησης θα αποτελέσει τρανή δύναμη, η οποία θα συνεχίσει τον πόλεμο για τη συντριβή του εχθρού και εκτός των συνόρων μας στο πλευρό των συμμάχων. Ο ΕΛΑΣ στα χέρια της κυβέρνησης είναι τρανή εγγύηση ότι θα συντρίψουμε τον κατακτητή και θα δώσουμε την ελευθερία του λαού, είναι δυνατή εγγύηση ότι ο λαός θα εκλέξει το καθεστώς της αρεσκείας του.
Ο λαός προσέφερε πολλά, αλλά στις πόλεις λίγα ξέρουν για τους μόχθους της υπαίθρου. Η ύπαιθρος μοίρασε την μπουκιά της με εμάς. Λεηλατήθηκε, κρεουργήθηκε από τον κατακτητή γιατί υπεράσπιζε εμάς. Ζητώ νέες θυσίες. Δεν υπόσχομαι τίποτα. Θέλω να συνεχίσετε τη βοήθεια προς τον στρατό και την κυβέρνηση για να έρθει διπλή η ελευθερία: κοινωνική και εθνική. Δεν λέω τι θα σας δώσουμε αύριο. Ότι πάρετε θα το πάρετε με τη γροθιά σας. Ο ελληνικός λαός αρκετά συκοφαντήθηκε με καρικατούρες και γλίτσες στο εξωτερικό. Ο ελληνικός λαός, από τον οποίον η ανθρωπότης έλαβε το φως του πολιτισμού θα ξαναδώσει νέους δρόμους στην ανθρωπότητα. Θα κερδίσουμε ό,τι θα κερδίσουμε χάρη στο σθένος μας και την θέλησή μας να απολείψουμε την δικτατορία.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι θα κρατήσουμε το τουφέκι στο πλευρό των συμμάχων μας και δεν θα το αφήσουμε εάν δεν δούμε την Ελλάδα μεγάλη και ευημερούσα. Η Ελλάς δεν είναι τσιφλίκι πέντε χρυσοκανθάρων. Ο λαός ο οποίος μόχθησε αυτός θα πάρει τη διοίκηση. Η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος στην οποία συμμετέχουν όλα τα κόμματα, τέτοια λύση χάραξε και τέτοια λύση θα δώσει. Προσέξτε, ίσως βρεθούν άνθρωποι λαοπλάνοι συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς που θα θελήσουν να σας εξαπατήσουν. Προσέξτε να μη ξανάρθουν τα τέσσερα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά που παρασκεύασε τον όλεθρο του 1941. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει παράδειγμα που να προοδεύσει λαός κάτω από καθεστώς αντιλαϊκό.
Είστε υποχρεωμένοι λοιπόν να χαράξετε βαθειά στη συνείδηση σας ότι ενωμένοι και υπακούοντας στις διαταγές της εθνικής κυβέρνησης θα τραβήξουμε μπροστά εναντίον του κατακτητή και για την δημιουργία του καθεστώτος της λαοκρατίας.
Είμαι βέβαιος ότι τις γραμμές αυτές θα τις ακολουθήσετε γιατί μόνοι σας θα τις εκλέξετε. Τονίζω ότι ο ΕΛΑΣ όπως πολέμησε για την ελευθερία, τόσο θα αγωνιστεί να προστατεύσει τον λαό από την δικτατορία.
Με την πεποίθηση αυτή, ότι τέτοιο δρόμο θα ακολουθήσετε αναφωνώ
– Ζήτω ο ηρωικός και πολυβασανισμένος Μοριάς.
– Ζήτω η Εθνική Κυβέρνηση.
– Ζήτω οι σύμμαχοι.
– Ζήτω το συκοφαντηθέν και καταδιωχθέν Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας.”

Ο λόγος του Άρη Βελουχιώτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος»,
στις 6 Οκτωβρίου 1944 (Μουσείο Τύπου ΕΣΗΕΠΗΝ).

28 Σεπτεμβρίου, 2017

Να προσέχετε τα κόμματα !!


"Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ' ένα μουλάρι σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.

Στο δρόμο που επήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά: 
«Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».
 «Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης. 

«Α, το γαϊδούρι» σχολίασε ο επιθεωρητής.

Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στον δάσκαλο τη στιχομυθία. 
«Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».

Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας. «Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.
 «Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.

Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή, τον Σήφη, στον πίνακα και του είπε να γράψει τη φράση:
«Ο επιθεωρητής είπε, (κόμμα), ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι (τελεία).
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος: 
«Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;». 
«Ο δάσκαλος», ψέλλισε ο μαθητής.
 «Και ποιος το είπε;». «Ο επιθεωρητής, κύριε». 

«Ωραία», είπε ο δάσκαλος. «Σβήσε τώρα το κόμμα και βάλ' το αλλιώς»:
«Ο επιθεωρητής, (κόμμα), είπε ο δάσκαλος, (κόμμα), είναι γαϊδούρι».
Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος: «Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;».
 «Ο επιθεωρητής», απαντά δειλά ο μαθητής.
 «Και ποιος το είπε;» «Ο δάσκαλος», απαντά ο μαθητής.

Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει: «Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα;
 
Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο».!


Είπε μονολογώντας ο παππούς, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση που ανακοίνωνε και νέες μειώσεις στις συντάξεις: 
Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο τη δασκάλα μου να λέει: 
«Να προσέχετε τα κόμματα! 
Ένα λάθος κόμμα, μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!»

Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε."
Αλιευμένο
 από: 

Μαή Παπαγεωργίου
27/9/17
 που το βρήκε στο τοίχο της αγαπημένης της φίλη Jan Psarouli
H φωτο του ζωντανού, απ' το διαδίκτυο. 

10 Νοεμβρίου, 2016

*ψάχνοντας μοτίβα Αγάπης και μοναξιάς*

Το κείμενο που ακολουθεί είναι πραγματικός δυναμίτης. Όλοι μας, γονείς, εκπαιδευτικοί (ειδικά αυτοί), παππούδες, γιαγιάδες, έχουμε ανάγκη να το  διαβάσουμε ξανά και  ξανά. 
Για να νιώσουμε πιο δυνατοί,  για να αντιληφθούμε πώς μπορούμε να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι στην προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον που ν΄αγκαλιάζει όλα τα παιδιά. 
Για να πιστέψουμε πως από τη δική μας μικρή γωνίτσα αληθινά μπορούμε να συνεισφέρουμε ώστε να γίνει ο  κόσμος αυτός πιο αληθινός και φιλόξενος:
header-emotions
 Αυτή η υπέροχη δασκάλα Μαθηματικώνέχει τη συνταγή που σώζει ζωές παιδιών.
Πριν από μερικές βδομάδες, πήγα στην τάξη του Τσέις για ενισχυτική διδασκαλία.  Είχα στείλει ένα μέιλ στην δασκάλα του Τσέις ένα βράδυ όπου έγραφα «Ο Τσέις επιμένει πως αυτές οι ασκήσεις που έχει για το σπίτι είναι μαθηματικά – αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι τον πιστεύω. Βοήθεια, παρακαλώ». 
Μου απάντησε αμέσως λέγοντας: «Κανένα πρόβλημα, μπορώ να καθίσω μαζί του μετά το σχολείο οποιαδήποτε στιγμή»
Κι εγώ της λέω: «Όχι, όχι αυτόν. Αυτός το καταλαβαίνειΕμένα βοηθήστε». 
Κι έτσι κάπως κατέληξα μπροστά σ’ έναν μαυροπίνακα σε μια άδεια αίθουσα της πέμπτης δημοτικού κοιτάζοντας επίμονα σειρές σχημάτων που για την δασκάλα του Τσέις ήταν «αριθμοί».
Στάθηκα λίγο μπροστά στον πίνακα ενώ η δασκάλα του Τσέις κάθισε πίσω μου, βυθισμένη στο γραφείο της και με ήρεμη φωνή προσπαθούσε να με κάνει να καταλάβω τον «νέο τρόπο που διδάσκουμε τη διαίρεση»
Ευτυχώς για μένα, δεν χρειάστηκε να ξεμάθω πολλά γιατί ποτέ μου δεν κατάλαβα τον «παλιό τρόπο που διδάσκαμε τη διαίρεση». Μου πήρε μία ολόκληρη ώρα να λύσω ένα πρόβλημα, αλλά καταλάβαινα πως η δασκάλα του Τσέις με συμπάθησε έτσι κι αλλιώς.(..)
teacher and  students
Έπειτα, καθίσαμε για λίγα λεπτά και συζητήσαμε για την διδασκαλία των παιδιών και τι ιερό καθήκον και ευθύνη που είναι. Συμφωνήσαμε πως μαθήματα όπως η ανάγνωση και τα μαθηματικά είναι τα λιγότερο σημαντικά που διδάσκονται σε μια τάξη. Μιλήσαμε για την διαμόρφωση μικρών ψυχών που θα συνεισφέρουν σε μια μεγαλύτερη κοινότητα -και μιλήσαμε για το κοινό μας όνειρο να αποτελούνται αυτές οι κοινότητες από άτομα που είναι Ευγενικά και Γενναία πάνω απ’ όλα.
Κι έπειτα μου είπε το εξής: Κάθε Παρασκευή απόγευμα, η δασκάλα του Τσέις ζητά από τους μαθητές της να βγάλουν ένα κομμάτι χαρτί και να γράψουν τα ονόματα τεσσάρων παιδιών με τα οποία θα ήθελαν να κάτσουν μαζί την επόμενη εβδομάδα. Τα παιδιά ξέρουν ότι αυτές τους οι επιθυμίες μπορεί να πραγματοποιηθούν μπορεί όμως και όχι. 
Ζητάει επίσης από τα παιδιά να ονομάσουν έναν μαθητή που πιστεύουν ότι ήταν εξαιρετικός «πολίτης» της τάξης. Οι ψήφοι τους παραδίδονται σε αυτήν κατ’ ιδίαν.
Και κάθε Παρασκευή απόγευμα, αφού οι μαθητές πάνε σπίτι, η δασκάλα του Τσέις βγάζει αυτά τα χαρτιά, τα τοποθετεί μπροστά της και τα μελετά
Ψάχνει για μοτίβα:
Ποιον δεν θέλει κανείς να έχει διπλανό;
Ποιος δεν ξέρει καν ποιον να ζητήσει για διπλανό;
Ποιος περνάει απαρατήρητος και δεν προτείνεται ποτέ;
Ποιος είχε ένα εκατομμύριο φίλους την προηγούμενη βδομάδα και κανέναν αυτή τη βδομάδα;
 Βλέπετε, η δασκάλα του Τσέις δεν ψάχνει καινούργιο διάγραμμα θέσεων ή «εξαιρετικούς πολίτες»
Η δασκάλα του Τσέις ψάχνει για μοναχικά παιδιά.
 Ψάχνει για παιδιά που δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με άλλα παιδιά. 
Εντοπίζει τα μικρά εκείνα που περνούν απαρατήρητα στην κοινωνική ζωή της τάξης. Ανακαλύπτει ποιων τα προτερήματα περνούν απαρατήρητα από τους συμμαθητές τους. Και εντοπίζει -αμέσως- ποιος διαπράττει και ποιος υφίσταται τη σχολική βία (bullying).
full  love
Ως δασκάλα, γονιός και άνθρωπος που αγαπάει όλα τα παιδιά – θεωρώ ότι αυτό είναι η πιο έξυπνη στρατηγική Νίντζα της αγάπης που έχω δει ποτέ μου. 
Είναι σαν να παίρνεις την ακτινογραφία της τάξης και να κοιτάς κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων και μέσα στις καρδιές των παιδιών
Είναι σαν να βγάζεις χρυσό απ’ το χρυσορυχείο-ο χρυσός είναι αυτά τα μικρά που χρειάζονται λίγη βοήθεια – που χρειάζονται τους ενήλικες να επέμβουν και να τα ΔΙΔΑΞΟΥΝ πώς να κάνουν φίλους, πώς να ζητήσουν από τους άλλους να παίξουν, πώς να συμμετέχουν σε μία ομάδα και πώς να μοιραστούν τα χαρίσματα τους με τους άλλους. 
Και αυτό αποθαρρύνει τη σχολική βία( bullying) γιατί ο κάθε δάσκαλος γνωρίζει πως το bullying συμβαίνει όταν δεν κοιτάει -και τα παιδιά που το υφίστανται φοβούνται να το μαρτυρήσουν. Μα, όπως είπε -η αλήθεια αποκαλύπτεται σε αυτά τα προσωπικά μικρά χαρτιά.
Ενώ η δασκάλα του Τσεις εξηγούσε αυτή την απλή, πανέξυπνη ιδέα -την κοιτούσα με ορθάνοιχτο το στόμα. «Πόσο καιρό χρησιμοποιείς το σύστημα αυτό ρώτησα.
Από τη σφαγή στο λύκειο Κολουμπάιν, είπε. Κάθε Παρασκευή μετά το Κολουμπάιν.
(..)
Αυτή η υπέροχη γυναίκα παρακολούθησε τι έγινε στο Κολουμπάιν γνωρίζοντας πως ΟΛΗ Η ΒΙΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
 Όλη η εξωτερική βία ξεκινά ως εσωτερική μοναξιά. 
Παρακολουθούσε την τραγωδία αυτή ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ πως τα παιδιά που δεν τα προσέχει κανείς κάποια στιγμή θα κάνουν οτιδήποτε μόνο και μόνο για να τα προσέξουν.
Κι έτσι αποφάσισε να αρχίσει να πολεμάει την βία από νωρίς και συχνά, και με τον κόσμο που είναι κοντά της. 
Αυτό που κάνει η δασκάλα του Τσέις όταν κάθεται στην άδεια αίθουσα και μελετά αυτές τις λίστες που είναι γραμμένες από τρεμάμενα 11χρονα χέρια είναι να ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ. 
Είμαι πεπεισμένη γι’ αυτό. Σώζει ζωές.
Κι αυτό που έμαθε αυτή η μαθηματικός χρησιμοποιώντας αυτό το σύστημα είναι κάτι που ήδη γνώριζε: πως τα πάντα -ακόμα κι η αγάπη και η αίσθηση του να ανήκεις κάπου-έχουν ένα μοτίβο. 
Και βρίσκει αυτά τα μοτίβα μέσα από αυτές τις λίστες -σπάει τους κώδικες της προβληματικής επικοινωνίας. Και δίνει στα μοναχικά παιδιά την βοήθεια που χρειάζονται. Γι’ αυτήν, είναι μαθηματικά. Είναι ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ.
Όλα είναι αγάπη -ακόμα και τα μαθηματικά. Εκπληκτικό.
Η δασκάλα του Τσέις παίρνει σύνταξη φέτος -μετά από δεκαετίες που έσωζε ζωές
Τι ωραίος τρόπος να περάσεις την ζωή σου: ψάχνοντας μοτίβα αγάπης και μοναξιάς, να παρεμβαίνεις κάθε μέρα -και να αλλάζεις την τροχιά του κόσμου μας.
full love
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΕ, ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ. 
Είστε οι πρώτοι που δέχεστε τα πυρά, η πρώτη γραμμή, οι ανιχνευτές προβληματικής επικοινωνίας και η μεγαλύτερη και μοναδική ελπίδα που έχουμε για έναν καλύτερο κόσμο. Αυτό που κάνετε στις τάξεις όταν κανείς δεν παρακολουθεί – είναι η μεγαλύτερη ελπίδα μας.
Δάσκαλοι -δασκάλες- έχετε ένα εκατομμύριο γονείς πίσω σας που ψιθυρίζουν όλοι μαζί: «Δεν μας νοιάζουν τα τυποποιημένα τεστ. Μας νοιάζει που μαθαίνετε στα παιδιά μας να είναι Γενναία και Ευγενικά. Και σας ευχαριστούμε. Σας ευχαριστούμε που σώζετε ζωές».
Με Αγάπη-Όλοι Εμείς
Πηγή: Glennon Melton, «This Brilliant Math Teacher Has a   Formula to Save Kids’ Lives», Huffington Post, 3.5.2014. Μετάφραση: Signora Alba,  ευχαριστούμε πολύ!
Το Είδαμε:Εδώ 
Ευχαριστούμε Μίνα που μας το έδειξες.
Παρουσίαση Κειμένου: Viva La Revolucion