ΚΟΥΒΑ 22/1/59: Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

«Είμαι υπό­λο­γος στους αν­θρώ­πους, πρώτα από όλα στον λαό μου» – Φι­ντέλ Κά­στρο.

Όταν ο Φι­ντέλ μαζί με 1.000.000 Κου­βα­νούς δί­κα­σε στην πλα­τεία τους μπρά­βους του Μπα­τί­στα

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Στις 21 Ια­νουα­ρί­ου 1959 1.000.000 άν­θρω­ποι, που όχι μόνο ζή­τη­σαν αλλά απαί­τη­σαν δι­καιο­σύ­νη, συ­γκε­ντρώ­θη­καν μπρο­στά από το Προ­ε­δρι­κό Μέ­γα­ρο.

Δη­μο­σί­ευ­ση της Granma 21 Ια­νουα­ρί­ου 2019

Η κου­βα­νι­κή επα­νά­στα­ση: Πά­ντο­τε από και για τους αν­θρώ­πους

Κατά τη διάρ­κεια του Ια­νουα­ρί­ου του 1959, η εκ­κο­λα­πτό­με­νη επα­να­στα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση της Κού­βας εκ­πλή­ρω­σε τις ηθι­κές της δε­σμεύ­σεις φέρ­νο­ντας ενώ­πιον της δι­καιο­σύ­νης τους δο­λο­φό­νους της δι­κτα­το­ρί­ας του Μπα­τί­στα, μέσα σε συν­θή­κες άγριας εκ­στρα­τεί­ας που είχε σκοπό την κα­τα­στρο­φή της Επα­νά­στα­σης.

Την ση­με­ρι­νή εποχή, το 2019, τα μέσα ενη­μέ­ρω­σης είναι πιο ισχυ­ρά και οι πόροι που δια­τί­θε­νται για την ορ­γά­νω­ση εκ­στρα­τειών ενά­ντια στην Κούβα ακόμη με­γα­λύ­τε­ροι, αλλά ο σκο­πός των Ηνω­μέ­νων Πο­λι­τειών είναι ο ίδιος: να κα­τα­στρέ­ψει την επα­νά­στα­ση.

Κατά τη διάρ­κεια του φω­τει­νού Ια­νουα­ρί­ου του 1959, μετά το θρί­αμ­βο της επα­νά­στα­σης, η εκ­κο­λα­πτό­με­νη κυ­βέρ­νη­ση της Κού­βας εκ­πλή­ρω­σε τις ηθι­κές της δε­σμεύ­σεις που ήταν: να πα­ρα­πέμ­ψει στην δι­καιο­σύ­νη τους τρο­μο­κρά­τες, εγκλη­μα­τί­ες, και βα­σα­νι­στές της δι­κτα­το­ρί­ας του Μπα­τί­στα, που είχαν προ­κα­λέ­σει πολύ πόνο και πέν­θος στους αν­θρώ­πους. Αυτό γι­νό­ταν μέσω μιας άγριας εκ­στρα­τεί­ας στα μέσα ενη­μέ­ρω­σης για να δυ­σφη­μί­σουν τις πα­ρα­πο­μπές, ενορ­χη­στρω­μέ­νη από τις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες, όπου πολ­λοί από αυ­τούς τους δο­λο­φό­νους είχαν ήδη κα­τα­φύ­γει.

Στον Φι­ντέλ έγινε αμέ­σως αντι­λη­πτός ο αντι­κει­με­νι­κός στό­χος της Ουά­σινγ­κτον, θολά κα­λυμ­μέ­νος πίσω από τα ψέ­μα­τα και τη χει­ρα­γώ­γη­ση της κοι­νής γνώ­μης. Κατά πρώ­τον στις 13, 15 και 16 Ια­νουα­ρί­ου, σε δη­μό­σιες εμ­φα­νί­σεις και συ­γκε­ντρώ­σεις, υπεν­θύ­μι­σε πώς ο τύπος και η κυ­βέρ­νη­ση των ΗΠΑ, που είχε αγνο­ή­σει τα εγκλή­μα­τα της δι­κτα­το­ρί­ας του Μπα­τί­στα, μετά την επα­να­στα­τι­κή νίκη κα­ταγ­γέ­λει τα μέτρα που λαμ­βά­νο­νται κατά των μπρά­βων του Μπα­τί­στα.

Στις 21 Ια­νουα­ρί­ου 1959 1.000.000 άν­θρω­ποι, που όχι μόνο ζή­τη­σαν αλλά απαί­τη­σαν δι­καιο­σύ­νη, συ­γκε­ντρώ­θη­καν μπρο­στά από το Προ­ε­δρι­κό Πα­λά­τι.

Έτσι ξε­κί­νη­σε η «Επι­χεί­ρη­ση της Αλή­θειας», μπρο­στά σε 380 ξέ­νους δη­μο­σιο­γρά­φους αφε­νός, καθώς και πολ­λούς δι­πλω­μά­τες και άλ­λους επι­σκέ­πτες.

Ο Φι­ντέλ απευ­θύν­θη­κε στο πλή­θος, και ρώ­τη­σε, «όσοι συμ­φω­νούν ότι η δι­καιο­σύ­νη πρέ­πει να απο­δο­θεί, εκεί­νοι οι οποί­οι συμ­φω­νούν ότι τα τσι­ρά­κια του Μπα­τί­στα πρέ­πει να τι­μω­ρη­θούν, ση­κώ­στε τα χέρια σας. (Ομό­φω­να, ση­κώ­θη­καν όλα τα χέρια).

«Κύ­ριοι, εκ­πρό­σω­ποι του δι­πλω­μα­τι­κού σώ­μα­τος, δη­μο­σιο­γρά­φοι από όλη την ήπει­ρο, το σώμα των ενόρ­κων απο­τε­λού­με­νο από από ένα εκα­τομ­μύ­ριο Κου­βα­νούς, όλων των πε­ποι­θή­σε­ων και των κοι­νω­νι­κών τά­ξε­ων, ψή­φι­σε, συ­νέ­χι­σε ο Φι­ντέλ,

«Ο Κό­σμος θα ανα­γνω­ρί­σει αυτή την ψη­φο­φο­ρία σαν κρίση του σώ­μα­τος των ενόρ­κων, που είπε ναι στην επα­να­στα­τι­κή δι­καιο­σύ­νη».

Ο Φι­ντέλ πρό­σθε­σε, ανα­φε­ρό­με­νος σε μια ομάδα του Κο­γκρέ­σου των ΗΠΑ που αντι­τά­χθη­καν – με ποιο δι­καί­ω­μα; – στη δίωξη των εγκλη­μα­τιών πο­λέ­μου του Μπα­τί­στα και ζή­τη­σαν από το Στέιτ Ντι­πάρ­τμεντ να πα­ρέμ­βει στο θέμα αυτό, «δεν απα­ντώ σε οποιο­δή­πο­τε μέλος του Κο­γκρέσ­σου στις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες ή οποια­δή­πο­τε ξένη κυ­βέρ­νη­ση. «Είμαι υπό­λο­γος στους αν­θρώ­πους, πρώτα από όλα, στον λαό μου».



Αυτό ήταν το πρό­σχη­μα για την δρο­μο­λό­γη­ση οι­κο­νο­μι­κών κυ­ρώ­σε­ων, πρώτα την ανα­στο­λή των πο­σο­στώ­σε­ων ζά­χα­ρης και, στη συ­νέ­χεια, τον εμπο­ρι­κό απο­κλει­σμό, και την δυ­να­τό­τη­τα απο­στο­λή στρα­τευ­μά­των.

Στις 22 Ια­νουα­ρί­ου, στο Rivera Hotel της Αβά­νας, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε αυτό που απο­κά­λε­σε ο Φι­ντέλ η με­γα­λύ­τε­ρη συ­νέ­ντευ­ξη τύπου στον κόσμο, η «Επι­χεί­ρη­ση της Αλή­θειας», όσον αφορά τις δη­μό­σιες δίκες των μπρά­βων του Μπα­τί­στα. Μια αδυ­σώ­πη­τη εκ­στρα­τεία των μέσων ενη­μέ­ρω­σης ενα­ντί­ον της Κού­βας εξα­πο­λύ­θη­κε από το Associated Press, την Inter-American Press Society και πολλά μέλη του Κο­γκρέ­σου.

Πα­ρό­λα αυτά, όπως ση­μειώ­νε­ται σε ένα άρθρο του γνω­στού δη­μο­σιο­γρά­φου και συγ­γρα­φέα της επο­χής Juan Marrero, σε πολ­λούς από τους δη­μο­σιο­γρά­φους που ήρθαν στην Κούβα για να κα­λύ­ψουν τις δίκες όταν επέ­στρε­ψαν στις χώρες τους, δεν τους επι­τρε­πό­ταν να δη­μο­σιεύ­ουν τις εκ­θέ­σεις τους, και με­ρι­κοί έγι­ναν φίλοι της Κού­βας, πα­ρό­λο που αυτή η στάση τους θα τους κό­στι­ζε κα­τό­πιν τις θέ­σεις ερ­γα­σί­ας τους.

Η Επα­να­στα­τι­κή δι­καιο­σύ­νη στη­ρί­ζε­ται στην θέ­λη­ση και την συμ­με­το­χή του λαού. Η πο­λι­τι­κή της νε­ό­τα­της Επα­να­στα­τι­κής κυ­βέρ­νη­σης και του χα­ρι­σμα­τι­κού της ηγέτη Φι­ντέλ Κά­στρο πα­τού­σε ακρι­βώς σε αυτήν την θέ­λη­ση και συμ­με­το­χή. Οι βά­σεις που μπή­καν σε εκεί­νη την πε­ρί­ο­δο είναι οι βά­σεις που επέ­τρε­ψαν στην Κούβα μετά από 60 χρό­νια να αντι­στα­θεί στον Ιμπε­ρια­λι­σμό και να έχει τις με­γά­λες επι­τυ­χί­ες στην Παι­δεία και στην Υγεία και να είναι μπρο­στά από τα λε­γό­με­να ανα­πτυγ­μέ­να και πλού­σια κράτη πα­ρό­λο το εμπάρ­γκο και τις συ­κο­φα­ντι­κές κα­μπά­νιες ενα­ντί­ον της ιδιαί­τε­ρα μετά την εκλο­γή Τραμπ.

_______________________________­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__

Πάνος Αλε­πλιώ­της