Οι βαστάζοι των Ιμπεριαλιστών Είναι Επικίνδυνοι: *** ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ !!

Συναγερμός!

Χωρίς πάτο είναι η κατρακύλα της εμπλοκής της χώρας και του λαού μας στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή. Την ώρα μάλιστα που όλα «φωνάζουν» ότι οι εξελίξεις στην περιοχή έχουν μπει σε ένα πολύ επικίνδυνο και επιταχυνόμενο «σπιράλ», η εμπλοκή αυτή παίρνει συνεχώς όλο και πιο «χειροπιαστά» χαρακτηριστικά.

Τελευταίος κρίκος στη μακρά αλυσίδα η χτεσινή ανακοίνωση - διαμέσου του γαλλικού ΥΠΕΞ - ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να συνεισφέρει και με στρατιωτικές δυνάμεις στη νέα ιμπεριαλιστική αποστολή στα Στενά του Ορμούζ, στην μπούκα του κανονιού δηλαδή των ευρωατλαντικών σχεδίων ενάντια στο Ιράν, που δείχνει μέχρι πού είναι διατεθειμένοι να φτάσουν η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα την επικίνδυνη εμπλοκή για τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση ότι η κυβέρνηση της ΝΔ στέλνει φρεγάτα που θα ενταχθεί στη δύναμη υποστήριξης του γαλλικού αεροπλανοφόρου «Σαρλ Ντε Γκολ», που θα βρίσκεται σε αποστολή τους επόμενους μήνες στην Κεντρική και Ανατολική Μεσόγειο, για να περάσει στη συνέχεια το Σουέζ και την Ερυθρά Θάλασσα.

Αλλά και η δήλωση του ΥΠΕΞ την Παρασκευή, μετά από τη συνάντησή του με τον Λίβυο στρατάρχη Χάφταρ, ότι η Ελλάδα σκοπεύει να στείλει (ένοπλες) δυνάμεις στη Λιβύη, στο πλαίσιο όποιου «μηχανισμού εκεχειρίας» στήσουν οι Ευρωατλαντικοί, για να μοιράσουν τα ιμάτια της χώρας, αφού πρώτα τη διέλυσαν στα εξ ων συνετέθη.

Ολα αυτά, την ίδια ώρα που σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, μόνο οι λεπτομέρειες μένουν για να σταλεί συστοιχία πυραύλων «Patriot» στη Σαουδική Αραβία, ως μέρος της πυραυλικής ασπίδας αλλά και συνολικά ως κομμάτι των στρατιωτικών δυνάμεων και υποδομών που περικυκλώνουν το Ιράν και αποτελούν στηρίγματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στα σχέδιά τους απέναντι στους λαούς της περιοχής.

Και την ίδια ώρα που η «κορωνίδα» της εμπλοκής στα ευρωατλαντικά σχέδια, η «ανανεωμένη» Συμφωνία με τις ΗΠΑ για τις βάσεις, βρίσκεται από σήμερα προς συζήτηση στις Επιτροπές της Βουλής, μετατρέποντας ολόκληρη τη χώρα σε ένα ξέφραγο αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο και το λαό μας ξεκάθαρα σε στόχο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Η κυβέρνηση αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες. Η εμπλοκή στρατιωτικών δυνάμεων σε εκτός συνόρων αποστολές, η μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, η βαθύτερη συμμετοχή στους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους σημαίνουν μόνο νέα δεινά για το λαό μας και τους λαούς της περιοχής.

Καμία σχέση δεν έχει με την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, της ασφάλειας και της σταθερότητας, όπως προκλητικά λένε. 

Το ακριβώς αντίθετο: Η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια είναι ο λόγος της ανασφάλειας για το λαό, η πηγή των κινδύνων για την ειρήνη αλλά και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Τεράστιες ευθύνες έχουν και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που κάνουν πλάτες στο σχεδιασμό αυτόν, με πρώτο πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Που όχι μόνο ως κυβέρνηση πήγε «σε άλλο επίπεδο» την εμπλοκή στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, προετοίμασε την επικίνδυνη Συμφωνία με τις ΗΠΑ, αλλά και που επιχειρεί και ως αντιπολίτευση ξανά, με τάχα «προοδευτικό» και «αριστερό» μανδύα, να δώσει άλλοθι στην πολιτική της εμπλοκής που υπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Χαρακτηριστικό είναι το πώς υποδέχτηκαν τα στελέχη του τις ειδήσεις για βαθύτερη εμπλοκή, όπως π.χ. για την αποστολή «Patriot», «διαμαρτυρόμενοι» γιατί τάχα η εμπλοκή αυτή δεν θα είναι νομιμοποιημένη με την «ομπρέλα» της ΕΕ, του ΝΑΤΟ ή του ΟΗΕ (!) κ.ο.κ. Αν η εμπλοκή βαφτιστεί «ειρηνευτική αποστολή», οι ΣΥΡΙΖΑίοι δεν έχουν πρόβλημα. Αλήθεια, οι αποστολές με την «ομπρέλα» ΕΕ και ΝΑΤΟ, όπου συμμετείχαν επί ημερών τους οι Ενοπλες Δυνάμεις, πού διασφάλισαν την ειρήνη και τη σταθερότητα; Στην Κεντρική Μεσόγειο όπου επιτηρούσαν τη διάλυση της Λιβύης; Μήπως στις συνεκπαιδεύσεις με το Ισραήλ; Μήπως στη ΝΑΤΟική αποστολή που οι ίδιοι κάλεσαν στο Αιγαίο για να ελέγχει τον ρου των ρωσικών πλοίων με πρόσχημα το Προσφυγικό;

Τα μυθεύματα των αστικών κομμάτων που καταρρέουν ξανά, η εμπλοκή στα επικίνδυνα σχέδια που «φωνάζει» μεγάλους κινδύνους, πρέπει να πάρουν αποφασιστική απάντηση από τους εργαζόμενους, όλο το λαό, να σημάνουν συναγερμό!

Στα συλλαλητήρια ενάντια στη Συμφωνία ΗΠΑ - Ελλάδας να ακουστεί από χιλιάδες: Καμιά εμπλοκή, καμιά συμμετοχή! 

Να ξεκουμπιστούν οι βάσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ! Αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Ριζοσπάστης  

Αλίευση - Παρουσίαση Τίτλου- Φωτο - Κειμένου: Viva La Revolucion

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ "Ρ": ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ..

• Με αφορμή την επίσκεψη Χάφταρ στην Αθήνα και την επικείμενη Διάσκεψη του Βερολίνου, η κυβέρνηση αποκάλυψε την πρόθεσή της να στείλει ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στη Λιβύη, με αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα! Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με «διευκρινίσεις» κατόπιν εορτής επιχειρεί το ΥΠΕΞ.
• Είναι εκτός πραγματικότητας ο ισχυρισμός ότι οι σχέσεις με δυνάμεις τύπου Χάφταρ, που μπλέκονται στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και παζαρεύουν ταυτόχρονα με πολλά μέρη, μπορούν να εγγυηθούν την ειρήνη και την ασφάλεια υπέρ των λαών, αλλά και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
• Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου απέναντι στις εξελίξεις επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά ότι είναι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στο βούρκο των επικίνδυνων σχεδίων.

Διαβάστε Περισσότερα στον Ριζοσπάστη 

Είναι ώρα λαϊκής κινητοποίησης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς

Ενα σπιράλ βύθισης του λαού και της χώρας στα δολοφονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή μας βρίσκεται σε κλιμακούμενη εξέλιξη τις τελευταίες μέρες, με τα γεγονότα που «τρέχουν» από ώρα σε ώρα να επιβεβαιώνουν ότι αυτό που τώρα προέχει είναι η επαγρύπνηση, η οργάνωση της πλατιάς αντιιμπεριαλιστικής δράσης και η αλληλεγγύη με τους γειτονικούς λαούς.
Η βδομάδα ξεκίνησε στον απόηχο της επίσκεψης Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και με τα ερωτήματα να πληθαίνουν για τις «δεσμεύσεις» που ανέλαβε η κυβέρνηση ως ΝΑΤΟικός χωροφύλακας στην περιοχή. 

Και ολοκληρώνεται με μια σειρά από επεισόδια που σημαίνουν συναγερμό για το λαό. Επεισόδια τα οποία σηματοδοτούν την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που περιλαμβάνουν την ένταση της τουρκικής επιθετικότητας, τα αναβαθμισμένα καθήκοντα που αναλαμβάνει η Ελλάδα στο πλαίσιο του ρόλου - «μεντεσέ» για τις ΗΠΑ στην περιοχή, τους ανταγωνισμούς ΗΠΑ - Ιράν κ.λπ.
Εγκλωβισμός του λαού στις ιμπεριαλιστικές συμπληγάδες

Εχουμε και λέμε:

-- Κορυφαία εξέλιξη είναι η ανακοίνωση της Παρασκευής από τον Ελληνα ΥΠΕΞ, Ν. Δένδια, μετά τη συνάντησή του με τον Λίβυο στρατάρχη Χ. Χάφταρ, ότι η Ελλάδα σκοπεύει να στείλει δυνάμεις στη Λιβύη, στο πλαίσιο «μηχανισμού εκεχειρίας», δηλαδή ένοπλες. Επιβεβαιώθηκε, δηλαδή, ότι αυτό που ονόμασε η κυβέρνηση «διπλωματική ρελάνς», μετά τη μη πρόσκλησή της στη Διάσκεψη του Βερολίνου, δεν ήταν παρά ένα ακόμα βήμα στο λούκι της συμμετοχής της στα πολεμικά σχέδια στην περιοχή, και μάλιστα στο μαρτύριο που περνά ο λιβυκός λαός εδώ και κοντά δέκα χρόνια. Και αυτό την ίδια στιγμή που και η Τουρκία έχει ανακοινώσει ότι στέλνει στρατό στη Λιβύη, προσθέτοντας ακόμα ένα φιτίλι στη φλόγα του πολέμου.

-- Δημοσιεύματα, που μάλιστα δεν διαψεύδονται, κάνουν λόγο για αποστολή συστοιχίας πυραύλων «Patriot» και προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων από την Ελλάδα στη Σαουδική Αραβία, για να ενισχυθεί η αεράμυνά της απέναντι στο Ιράν. Κι αυτό σε συμπλήρωμα των προκλητικών δηλώσεων στήριξης από τον Ελληνα πρωθυπουργό στον Ντ. Τραμπ, που έφτασε να επιβραβεύει τη μαφιόζικη εκτέλεση από τις ΗΠΑ του Ιρανού αξιωματούχου Σολεϊμανί, και μάλιστα σε τρίτη χώρα (στο Ιράκ), όπου διατηρεί δυνάμεις κατοχής. Μάλιστα, η εξέλιξη με την αποστολή πυραύλων στη Σαουδική Αραβία παρουσιάζεται ως «ικανοποίηση» πάγιου αιτήματος των ΗΠΑ για στήριξη των πολεμικών τους επιχειρήσεων στον Κόλπο, με αποστολή αεροσκάφους ή φρεγάτας, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει. Μπορεί να μην πάει φρεγάτα, λοιπόν, αλλά πάνε οπλικά συστήματα, υποστηρίζοντας την επιθετικότητα της Σ. Αραβίας σε βάρος λαών της περιοχής, όπως της Υεμένης.

-- Αντίστοιχες πληροφορίες κάνουν λόγο για ένταξη ελληνικής φρεγάτας στην αρμάδα του γαλλικού αεροπλανοφόρου «Σαρλ Ντε Γκολ», που θα βρεθεί στην Ανατολική Μεσόγειο, υποστηρίζοντας τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Γαλλίας στη Μ. Ανατολή.

Οπως επίσης σημείωνε ο «Ριζοσπάστης» στο πρώτο θέμα του την περασμένη Τρίτη, η βαθύτερη εμπλοκή στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς υλοποιείται ήδη ποικιλοτρόπως: Στη Σούδα αράζει υποβρύχιο που βομβάρδιζε τη Λιβύη το 2011, στην Ελευσίνα συνεκπαιδεύονται ελληνικές με δυνάμεις των ΗΠΑ, από τη Ρόδο απογειώνονται μεταγωγικά των ΗΠΑ προς τη Μ. Ανατολή κ.ά.

Οι παραπάνω ενέργειες, που έχουν τις ευλογίες και όλων των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου, εγκλωβίζουν το λαό στις συμπληγάδες των επικίνδυνων ανταγωνισμών. Μια εμπλοκή που βαθαίνει διαρκώς, με τις ίδιες τις εξελίξεις να αποδεικνύουν τη χρεοκοπία του εφησυχασμού που όλοι μαζί καλλιεργούν. Η ένταση της τουρκικής επιθετικότητας, η προσθήκη όλο και περισσότερων αμφισβητήσεων από την τουρκική ηγεσία στο τραπέζι, η ενθάρρυνση του Ερντογάν από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ αποτελούν επιβεβαιώσεις ότι αυτή η εμπλοκή της χώρας στο βούρκο των ανταγωνισμών όχι μόνο δεν διασφαλίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα, αντίθετα μετατρέπει τη χώρα σε μαγνήτη σοβαρών κινδύνων. Και αξιοποιούνται αυτές οι εξελίξεις στο πλαίσιο των επιταχυνόμενων διεργασιών για διευθετήσεις σε Αιγαίο και Κύπρο, για συνεκμετάλλευση με ΝΑΤΟική ομπρέλα.

Να τσακιστεί η θεωρία των «ωφελημάτων» και της ιμπεριαλιστικής σταθερότητας

Εδώ και τώρα πρέπει να πάρουν επιθετική απάντηση όλα τα σάπια επιχειρήματα που διακινούν κυβέρνηση, αστικά επιτελεία και τα κόμματα του κεφαλαίου.

Να τσακιστεί η θεωρία περί «ανταλλαγμάτων» που τάχα απολαμβάνει ο λαός από τους βρώμικους ρόλους που αναλαμβάνει η κυβέρνηση. «Ανταλλάγματα» έχει να αναμένει η αστική τάξη, στις επιδιώξεις της να αναβαθμιστεί στην περιοχή. Ο λαός έχει μόνο να αναμένει κλιμάκωση των κινδύνων, είτε επέλθει συμβιβασμός με το πιστόλι στον κρόταφο είτε υπάρξει περαιτέρω όξυνση, που άλλωστε θα λειτουργήσει καταλυτικά στις εξελίξεις των παζαριών.

Αυτή η συζήτηση περί «ανταλλαγμάτων», που διακινεί κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, φανερώνει πόσο στοιχισμένες είναι η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή. Η μεν ΝΔ προσπαθεί να περάσει πάνω από τον πήχη που της έβαλε η περίοδος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο δε ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να θέτει «όρους», προκειμένου να ενθαρρύνει ακόμα περισσότερο τη μετατροπή της χώρας σε βάση πολεμικής εφόρμησης. Κι αυτό την ίδια στιγμή που η εφαρμογή της «Αμυντικής Συμφωνίας», η οποία φέρει τις δικές του υπογραφές, ήδη προχωράει με την επέκταση των βάσεων σε όλη την επικράτεια.

Τώρα να πάρουν διαζύγιο ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις με την «αναμονή», να πάψουν να έχουν ρόλο θεατή. Τα «μεγάλα γεγονότα» είναι ήδη σε εξέλιξη: Ισχυρά καπιταλιστικά κράτη συγκρούονται, παραδοσιακοί συσχετισμοί αλλάζουν, συμμαχίες αναδιατάσσονται, στήνονται άξονες και αντιάξονες, διακρατικές συμφωνίες αμφισβητούνται. Σε αυτήν τη «μεγάλη εικόνα» οι ελληνικές κυβερνήσεις δίνουν τα ρέστα τους, βάζοντας στον ντορβά τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ασφάλεια και σταθερότητα για το λαό προκειμένου να διευκολύνονται οι ΝΑΤΟικές επεμβάσεις στην περιοχή, να έχει όσο γίνεται περισσότερα οφέλη η αστική τάξη από τη συμμετοχή της στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.

Με όρους αντεπίθεσης να πάρουν απάντηση η προπαγάνδα του συστήματος, η απάτη της «ασφάλειας» που εξασφαλίζεται από το ΝΑΤΟ και τη συμμαχία με τις ΗΠΑ, από τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές και τη διάθεση γης, θάλασσας και αέρα στους φονιάδες των λαών. Η αμφισβήτηση συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων από πλευράς τουρκικής αστικής τάξης εντάσσεται στο παζάρι και τη σύνθετη διαπραγμάτευση ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ με την Τουρκία με στόχο την παραμονή της τελευταίας σταθερά στο «δυτικό στρατόπεδο». Στόχο που υπηρετούν και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Η λογική της συνδιαχείρισης και της συνεκμετάλλευσης δεν είναι απάντηση στον κίνδυνο της πολεμικής εμπλοκής, η «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο, που πολλαπλασιάζει τα προβλήματα και τις αντιθέσεις, οξύνει τους ανταγωνισμούς και ενισχύει τους πολεμικούς κινδύνους. Μόνο τα χειρότερα μπορεί να αναμένει ο λαός από αυτές τις εξελίξεις, αν δεν βγει μαζικά και οργανωμένα στον αγώνα ενάντια στις βάσεις, αν δεν παλέψει για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Η γνήσια λαϊκή ανησυχία να γίνει αποφασιστική δράση

Σε όσους ανησυχούν μήπως «απομονωθούμε» απάντηση δίνουν οι ίδιες οι εξελίξεις: Οι λαοί είναι σήμερα πιο απομονωμένοι από ποτέ και όσο παραμένουν εγκλωβισμένοι σε αυτούς τους θανάσιμους σχεδιασμούς εντείνονται οι εχθρότητες, οι ανταγωνισμοί για τον πλούτο που καταλήγει στους μονοπωλιακούς κολοσσούς.

Ο λαός που αγωνίζεται, που διεκδικεί, που παίρνει την τύχη στα δικά του χέρια δεν είναι ποτέ μόνος του. Μόνο σε σύγκρουση με αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο οι λαοί μπορούν να οικοδομήσουν τη μεταξύ τους αλληλεγγύη, να αναπτύξουν αμοιβαία επωφελείς σχέσεις.

Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες. Κρίσιμες για την οργάνωση της πάλης από τα κάτω, για την ένταση της συλλογικής δράσης μέσα από τα σωματεία, τους μαζικούς φορείς, τις Επιτροπές Αγώνα. Για να μη μείνει εργάτης, αυτοαπασχολούμενος, φτωχός αγρότης, συνταξιούχος, νεολαίος με τις ανησυχίες και το φόβο για το «αύριο». Ο φόβος ξεπερνιέται μόνο στο δρόμο του αγώνα. Τα αντιιμπεριαλιστικά συλλαλητήρια που θα οργανωθούν σε όλη τη χώρα ενάντια στην Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις μπορούν να στείλουν αυτό το αποφασιστικό μήνυμα.

Αν ο «διπλωματικός πυρετός», οι «Σύνοδοι Κορυφής», τα ιμπεριαλιστικά διαβούλια, τα πολεμικά ανακοινωθέντα και οι κατά τόπους συγκρούσεις είναι τα «προεόρτια» πιο γενικευμένων εξελίξεων, οι λαϊκές αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις που αναπτύσσονται μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τα προεόρτια της αποφασιστικής αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος.
Παρουσίαση Τίτλου kειμένου Φωτο: Viva La Revolucion 

ΑΠΟΡΙΕΣ - ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ Του Μάνου Δούκα !!

,,Υπάρχει περίπτωση να βομβαρδίζεις όλες σχεδόν τις χώρες της Μέσης Ανατολής με αεροπλάνα που σηκώνονται από τη Σούδα, να γίνεται επίσημα πόλεμος στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στη Λιβύη, η Τουρκία νάχει ήδη πάνω από 2,5 - 3 εκατομμύρια πρόσφυγες - μετανάστες στο έδαφός της και να τους παίζει στο γεωστρατηγικό τζόγο πότε απέναντι στην ΕΕ, πότε απέναντι μόνο στην Ελλάδα, οι "Ελληνικές" κυβερνήσεις να εφαρμόζουν πιστά και δουλικά τις συμφωνίες που έχουν υπογράψει (Δουβλίνο, ΕΕ - Τουρκίας κλπ) για να γίνει η χώρα μας χωματερή ψυχών ... κι εδώ να ... λιγοστέψουν οι πρόσφυγες ;

"ΛΟΛΑ ΝΑ ΕΝΑΣ ΜΥΛΟΣ" ... ΣΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ !!! ...

Η ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ ...

1. Οι πρόσφυγες - μετανάστες στη Λέσβο, ήταν γύρω στις 6500 πριν ένα χρόνο. Μετά ήρθε η "αποσυμφόρηση" που "πήρε" κι "απορρόφησε" σχεδόν 13.000 προς τη στεριανή Ελλάδα (μία, δύο, τρεις, πολλές Μόριες, παντού). 

Τώρα έμειναν πίσω στο νησί ... μόνο ... πάνω από 25.000. Πόσοι ήρθαν στο μεταξύ από απέναντι ;

2. Υπάρχει λοιπόν περίπτωση ο αριθμός τους να μειωθεί στα νησιά ; 

Υπάρχει περίπτωση να σταματήσουν να έρχονται κι άλλοι ; 

Υπάρχει περίπτωση να βομβαρδίζεις όλες σχεδόν τις χώρες της Μέσης Ανατολής με αεροπλάνα που σηκώνονται από τη Σούδα, να γίνεται επίσημα πόλεμος στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στη Λιβύη,

 η Τουρκία νάχει ήδη πάνω από 2,5 - 3 εκατομμύρια πρόσφυγες - μετανάστες στο έδαφός της και να τους παίζει στο γεωστρατηγικό τζόγο πότε απέναντι στην ΕΕ, πότε απέναντι μόνο στην Ελλάδα, 

οι "Ελληνικές" κυβερνήσεις να εφαρμόζουν πιστά και δουλικά τις συμφωνίες που έχουν υπογράψει (Δουβλίνο, ΕΕ - Τουρκίας κλπ) για να γίνει η χώρα μας χωματερή ψυχών ... κι εδώ να ... λιγοστέψουν οι πρόσφυγες ; 

Αλήθεια, οι πρωθυπουργοί που υπέγραψαν αυτές τις συμφωνίες της ΕΕ, ποιο ελαφρυντικό έχουν ότι δεν είναι τουλάχιστον ηλίθιοι ή στη χειρότεροι περίπτωση δολοφόνοι ;

3. Πιστεύει κανείς ότι αυτοί ( = κυβερνήσεις) που συνεχίζουν να λειτουργούν με απαρέγκλιτα δεδομένα τις άθλιες αντιμεταναστευτικές συμφωνίες της ΕΕ, καθώς και την πολιτική της παροχής ακόμα περισσότερων παραχωρήσεων στους φορείς της πολεμικής αναταραχής στην περιοχή, μπορούν στα σοβαρά να μιλάνε για λύση (ή έστω για διαχείριση) του μεταναστευτικού ; 

     Τους πιστεύει κανείς ;

     Και που το πάνε δηλαδή ; 

     Όσες χιλιάδες πρόσφυγες - μετανάστες κι αν έρθουν θα τους βάζουν σε στρατόπεδα ;

4. Υπάρχει περίπτωση να λιγοστέψουν οι πρόσφυγες στη χώρα μας όταν τη μόνη λύση που είναι να τους δώσουμε χαρτιά και να τους βοηθήσουμε να πάνε στην ώρα τους την καλή κι όπου θέλουν, την έχουν εξ’ ορισμού αποκλείσει οι κυβερνήσεις κι οι Ευρωπαίοι νταβατζήδες της "καθαρής Ευρώπης", της "Ευρώπης φρούριο" ;

Υπάρχει περίπτωση να βρεθεί διέξοδος χωρίς την αυτονόητη σύγκρουσή μας (ή απειθαρχία το λιγότερο) σαν χώρα με τις εντολές και τις συμφωνίες της ΕΕ ;

5. Υπάρχει περίπτωση να ομαλοποιηθεί το πράγμα μ’ αυτούς τους ανθρώπους που δεν ήρθαν για να μείνουν, ούτε σε ανοιχτές, ούτε σε κλειστές δομές, παρά ήρθαν "περνώντας να πάνε αλλού" (έτσι νόμιζαν), όταν τους κρατάμε εδώ με το ζόρι, επειδή έτσι αποφασίζει και διατάζει η ΕΕ και εκτελούν πρόθυμα όλες οι μέχρι τώρα σφουγγοκολάριες κυβερνήσεις της ;

6. Υπάρχει περίπτωση να λυθούν τα προβλήματα επιβίωσης και διαβίωσης αυτών των ανθρώπων στις διάφορες Μόριες, όταν μέχρι να το συζητήσουν, έχει δημιουργηθεί μέσα στα χωράφια, δίπλα στο στρατόπεδο της Μόριας, μια ακόμα μεγαλύτερη "αυθαίρετη Μόρια" ; (Σχεδόν 6.000 ζούνε μέσα στο στρατόπεδο χωρητικότητας μόνο 3.000 και πάνω από 15.000 ζούνε απ’ έξω μέσα στα χωράφια). 

Πως χωρά μια πόλη 20 ή και 30.000 τουλάχιστον ανθρώπων σε 35 στρέμματα στη Μόρια ;

7. Τη θέλει κανείς τη Μόρια ή την ΕΒΙΑΛ ; 

                 Είναι κανείς χαρούμενος που υπάρχει ; 

Είναι αρκετός λόγος η διαταγή της ΕΕ και το οικονομικό συμφέρον κάποιων (ΕΕδικων κι αυτών) ΜΚΟ για να την έχουμε εκεί να την καμαρώνει ο Τσίπρας κι ο Μητσοτάκης σαν σύγχρονο Νταχάου ;

8. Πιστεύει κανείς στα σοβαρά, ότι η αληθινή επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να φτιαχτεί εκ του μηδενός μια "κλειστή δομή" που θα αντικαταστήσει τη Μόρια ; 

Χωρά σε μια κλειστή δομή 30.000 κόσμος (ο οποίος συνεχώς αυξάνει) ;

 Τι είδους «συγκρότημα» θα είναι αυτό ; 

Και πόσο χρόνο χρειάζεται αυτό για να γίνει ... "άμεσα", όπως το υπόσχονται - περιγράφουν ; 

Υπάρχει κανείς που δεν καταλαβαίνει ότι η μόνη "ρεαλιστική" τους δυνατότητα και προοπτική (ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι δεν το θέλουν) είναι (διατηρώντας φυσικά και τη Μόρια) να γεμίσουν και τις "δομές" που ήδη υπάρχουν σαν υποδομές, δηλαδή τα εγκαταλειμμένα στρατόπεδα Πολυχνίτου και Πέτρας, με πρόσφυγες και κοντέινερ ; 

Έχει κανείς αμφιβολία ότι σε λίγο δε θα είναι αρκετά ούτε αυτά ; Έχουν κάποια άλλη εναλλακτική σ’ αυτό ; Γιατί αυτό αφήνουν να κυκλοφορεί στα όχι και πολύ μουλωχτά.

9. Ποιοι αλήθεια πάνε να μας αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας ; 

Οι μετανάστες που θέλουν να φύγουν από δω πάση θυσία και πεθαίνουν μέσα στα ψυγεία για να το πετύχουν αυτό ; ή οι "σύμμαχοι - προστάτες" που προσπαθούν να μας κάνουν όλους ρατσιστές δεσμοφύλακες στη ψυχή και στο μυαλό ; 

Οι φουκαράδες που ζητούν μια ακτίνα ήλιου ; ή οι παραγωγοί και καλλιεργητές ηλιθιότητας, που πάνε να μας πείσουν ότι στα πλαίσια της ΕΕ (τείχη παντού για τους μετανάστες) και του ΝΑΤΟ (πόλεμος παντού) μπορεί να βρεθεί ικανοποιητική διαχείριση του προβλήματος ;

10. Και τέλος, ας μου πει κάποιος σοβαρός και λογικός άνθρωπος, σε πιο σημείο διαφωνεί με την πρόταση που διατυπώνει 

η Μαρία Κομνηνάκα, βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ :

«Η κυβέρνηση αντί να σχεδιάζει πώς θα διαιωνίσει αυτή την κατάσταση, με τη δημιουργία και δεύτερης δομής, που λόγω και του τρόπου λειτουργίας της ως κέντρο – φυλακή, θα διαμορφώσει ακόμα πιο εκρηκτικές συνθήκες, πρέπει άμεσα να σταματήσει των εγκλωβισμό των χιλιάδων κατατρεγμένων στα νησιά. Να προχωρήσει στο κλείσιμο όλων των hot spots της ντροπής. Άμεσα να μεταφερθούν, ενόψει και των δύσκολων καιρικών συνθηκών, όλοι όσοι βρίσκονται, χωρίς ουσιαστική προστασία, στους πρόχειρους καταυλισμούς που στήνονται μέσα και έξω από τη δομή των ΚΥΤ.

Να αρθεί συνολικά ο γεωγραφικός περιορισμός που επέβαλε η απαράδεκτη Συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας, με ευθύνη τόσο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όσο και αυτή της ΝΔ που τον συνεχίζει. Να μεταφερθούν όλοι οι πρόσφυγες και μετανάστες σε ανθρώπινους χώρους φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα, απ’ όπου με γρήγορες διαδικασίες να εξετάζονται τα αιτήματά τους και να μετακινηθούν προς τις χώρες πραγματικού προορισμού τους.

Έχουν επίσης ευθύνη θεσμικοί παράγοντες του τόπου, που από τη μία με ανιστόρητες θεωρίες, στρώνουν το έδαφος σε επικίνδυνες φωνές που επιχειρούν να σπείρουν το μίσος και το ρατσισμό στο λαό, στοχοποιώντας τα θύματα και κρύβοντας τον πραγματικό εχθρό που γεννά και αναπαράγει τον πόλεμο, τη φτώχια και την προσφυγιά. Από την άλλη με τις προτάσεις που κάνουν προς την κυβέρνηση και με τη συνολική τους στάση, ουσιαστικά οδηγούν στη μονιμοποίηση του εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών στα νησιά.

Πρέπει τώρα να δυναμώσει η διεκδίκηση για τη μόνη πρόταση που θα δώσει συνολικά λύση στα προβλήματα τόσο των ίδιων των προσφύγων και μεταναστών, όσο και αυτά που αντικειμενικά δημιουργούνται από τον εγκλωβισμό στον ντόπιο πληθυσμό. Για το κλείσιμο όλων των Hot spots, τον άμεσο απεγκλωβισμό τους από τα νησιά και το συνολικό απεγκλωβισμό τους από την Ελλάδα. Για την άμεση αποζημίωση στο 100% όλων των κατοίκων που έχουν υποστεί ζημιές. Για ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής στις προσφυγικές δομές και σεβασμό των προσφυγικών δικαιωμάτων που απορρέουν από τη Συνθήκη της Γενεύης. Για την κατάργηση της συμφωνίες ΕΕ-Τουρκίας και του κανονισμού του Δουβλίνου».

Μάνος Δούκας από katiousa.gr

Παρουσίαση κειμένου - τίτλου Viva la Revolucion

ΟΙ ΒΑΣΤΑΖΟΙ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ...ΜΑΓΚΕΣ !!

,,Για να συνειδητοποιήσουμε πόσο επονείδιστη και ζημιογόνα είναι αυτή η συμφωνία για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αρκεί μόνο να αναφέρουμε πως περιλαμβάνει νέες στρατιωτικές βάσεις σε Αλεξανδρούπολη, Λάρισα και Στεφανοβίκειο, καθώς και αναβάθμιση της Σούδας.

Μια συμφωνία, για την οποία το ίδιο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ιδιαίτερα χαρούμενο με τη σύναψή της, ανέφερε: «η συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας επιτρέπει την αμοιβαία επωφελή βελτίωση των υποδομών και υποστηρίζει την αυξημένη συνεργασία με την Ελλάδα και τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ».

Αυτή η «αυξημένη συνεργασία» γίνεται επειδή οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν κατατάξει τη χώρα μας μεταξύ των «Κρατών Ανάσχεσης» μαζί με το Ισραήλ, την Πολωνία και τη Ρουμανία, στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, στοχοποιώντας μας eo ipso. 
Άλλωστε, έχουν υπάρξει πλείστες όσες δηλώσεις Ρώσων και Ιρανών αξιωματούχων που ομολογούν κυνικά πως θα στρέψουν τους πυραύλους τους σε χώρες που φιλοξενούν αμερικάνικες βάσεις, σε περίπτωση που απειληθούν οι χώρες τους.,,

Οι ορντινάτσες του ιμπεριαλισμού και οι μάγκες

Παναγιώτης Κολέλης

«Όλες οι τάξεις που καταπιέζουν έχουν ανάγκη, για να περιφρουρήσουν την κυριαρχία τους, από δύο κοινωνικά λειτουργήματα: από το λειτούργημα του δήμιου και από το λειτούργημα του παπά. Ο δήμιος πρέπει να καταπνίγει τη διαμαρτυρία και την αγανάκτηση των καταπιεζόμενων. Ο παπάς πρέπει να παρηγορεί τους καταπιεζόμενους, να τους περιγράφει τις προοπτικές μετριασμού των συμφορών και των θυσιών με τη διατήρηση της ταξικής κυριαρχίας κι έτσι να τους συμφιλιώσει με αυτή την κυριαρχία, να τους αποτρέπει από την επαναστατική δράση, να εξαλείφει τις επαναστατικές τους διαθέσεις, να εξουθενώνει την επαναστατική τους δραστηριότητα», έγραφε ο Λένιν και δανειζόμαστε τα λόγια του επειδή πιστεύουμε πως ταιριάζουν γάντι σε όσα διαδραματίστηκαν το Σαββατοκύριακο με την άφιξη του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, στην Ελλάδα.


Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά για τους μη γνωρίζοντες. Το Σάββατο 5 Οκτωβρίου, υπογράφηκε η τροποποιημένη «Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, που εμπλέκει ακόμα πιο βαθιά τη χώρα μας στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, την Κίνα και τις υπόλοιπες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, φέρνοντας στο νου μας με μεγαλύτερη επιτακτικότατα τα λόγια του προέδρου της Διάσκεψης του Μονάχου, Β. Ίνσινγκερ, στις 18 Φεβρουαρίου του 2018: «Ο κόσμος μπαίνει σε μία νέα εποχή. Τον τελευταίο χρόνο έχει πλησιάσει πολύ κοντά στο χείλος μίας σημαντικής σύγκρουσης».

Για να συνειδητοποιήσουμε πόσο επονείδιστη και ζημιογόνα είναι αυτή η συμφωνία για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αρκεί μόνο να αναφέρουμε πως περιλαμβάνει νέες στρατιωτικές βάσεις σε Αλεξανδρούπολη, Λάρισα και Στεφανοβίκειο, καθώς και αναβάθμιση της Σούδας.

Μια συμφωνία, για την οποία το ίδιο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ιδιαίτερα χαρούμενο με τη σύναψή της, ανέφερε: «η συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας επιτρέπει την αμοιβαία επωφελή βελτίωση των υποδομών και υποστηρίζει την αυξημένη συνεργασία με την Ελλάδα και τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ».


Αυτή η «αυξημένη συνεργασία» γίνεται επειδή οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν κατατάξει τη χώρα μας μεταξύ των «Κρατών Ανάσχεσης» μαζί με το Ισραήλ, την Πολωνία και τη Ρουμανία, στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, στοχοποιώντας μας eo ipso. 
Άλλωστε, έχουν υπάρξει πλείστες όσες δηλώσεις Ρώσων και Ιρανών αξιωματούχων που ομολογούν κυνικά πως θα στρέψουν τους πυραύλους τους σε χώρες που φιλοξενούν αμερικάνικες βάσεις, σε περίπτωση που απειληθούν οι χώρες τους.

Στις 14 Δεκεμβρίου του 2018, ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας, Γιώργος Κατρούγκαλος, συναντήθηκε με τον υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, και δεσμεύτηκαν, μεταξύ άλλων, να ενδυναμώσουν το ΝΑΤΟ, επεκτείνοντας τις πολύπλευρες αμυντικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Στις 5 Οκτωβρίου του 2019, αυτή η δέσμευση έγινε τελικά πράξη με κυβέρνηση της ΝΔ, που συνεχίζει με αμείωτη ένταση το έργο των προκατόχων της. Ο ίδιος ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, δήλωσε άλλωστε πως «κάνουμε περισσότερα σήμερα με την Ελλάδα από ποτέ άλλοτε στον τομέα της Άμυνας, αλλά αυτή είναι μια πρόοδος που ξεκίνησε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα με πρωθυπουργό Μητσοτάκη, βλέπουμε μια ευκαιρία (…) να την ανεβάσουμε σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο».

Έτσι κι αλλιώς, σύσσωμα τα αστικά κόμματα θεωρούν πως είναι απαραίτητη η περαιτέρω εμβάθυνση των σχέσεων με τις ΗΠΑ. Αυτό που επικαλούνται συνήθως ως δικαιολογία είναι πως είναι ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε το γεγονός πως «η Τουρκία δεν είναι αξιόπιστος εταίρος στους κόλπους του ΝΑΤΟ», αλλά στην πραγματικότητα κόπτονται μόνο για να αναβαθμιστεί ο ρόλος της αστικής τάξης στα ΝΑΤΟικά σχέδια και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Ο Τζέφρι Πάιατ το είχε πει από τη μεριά του ξεκάθαρα στις 4 Ιουλίου του 2019, στη δεξίωση που πραγματοποίησε για την Ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, λίγες μόνο μέρες πριν τις δικές μας εθνικές εκλογές: «Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι όποιους κι αν διαλέξετε οι Έλληνες ως τους επόμενους ηγέτες σας, οι ΗΠΑ θα παραμείνουν πλήρως δεσμευμένοι στην επιτυχία τους».

Ο δήμιος

Στο προκείμενο τώρα. Το Σάββατο 5 Οκτωβρίου, η Επιτροπή Αγώνα ενάντια στην Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Στρατιωτικές Βάσεις, είχε καλέσει στις 12 το μεσημέρι σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα και στη συνέχεια σε πορεία στην αμερικανική πρεσβεία.
Ως εδώ όλα καλά ή περίπου καλά, αφού ποτέ δεν είναι χαρούμενη η αστική τάξη όταν κάποιοι συνεχίζουν να διαδηλώνουν ενάντια στον ευρωατλαντισμό, αποδεικνύοντας πως δεν παύουν να ξεχνούν ποιοι είναι οι «αυθεντικοί» φονιάδες των λαών. Βέβαια, τα «στρεβλά», τα «παράλογα», τα «ντροπιαστικά» για τη χώρα μας άρχισαν για ορισμένους όταν οι διαδηλωτές έριξαν συμβολικά μπογιές στο άγαλμα του Χάρυ Τρούμαν, του ανθρώπου που έχει συνδέσει το όνομά του με τις βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, καθώς και με τη χρήση ναπάλμ απέναντι στους αντάρτες του ΔΣΕ στον ελληνικό εμφύλιο.

Με αυτό το άγαλμα φωτογραφιζόταν ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, στις 18 Απριλίου του 2018, αναφέροντας παράλληλα πως το άγαλμα αυτό αποτελεί «γενναιοδωρία του αμερικανικού λαού προς την Ελλάδα κατά τη διάρκεια των πιο σκοτεινών χρόνων της».

Σε αυτό το άγαλμα έριξαν μπογιές οι διαδηλωτές, τις οποίες έτρεξαν αμέσως να καθαρίσουν συνεργεία της καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων, και κάπως έτσι ισχυρίζονται ορισμένοι «δικαιολογούνται» η αστυνομική καταστολή, η βία, τα χημικά και οι βόμβες κρότου λάμψης και κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται πως υπήρχε προφανές σχέδιο να διαλυθεί η πορεία, ώστε να μην καταφέρει να φτάσει έξω από την αμερικανική πρεσβεία.

Όπως, άλλωστε, είχε δηλώσει ο Λένιν και επισημάναμε εξαρχής, ο «δήμιος πρέπει να καταπνίγει τη διαμαρτυρία και την αγανάκτηση των καταπιεζόμενων» κι αυτό προσπάθησαν να κάνουν το Σάββατο τα ΜΑΤ, με τις εντολές της κυβέρνησης. Λογάριαζαν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο, χωρίς τα παλικάρια του ΠΑΜΕ, που βγήκαν μπροστά, απάντησαν στις προκλήσεις και απέδειξαν για μια ακόμα φορά πως το οργανωμένο λαϊκό κίνημα μπορεί να πετύχει σημαντικές νίκες, όσο ισχυρός και να φαντάζει ο αντίπαλος.

Όσο τώρα γι’ αυτούς που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και αναρωτιούνται υποκριτικά*** πού πήγανε οι ομάδες περιφρούρησης του ΚΚΕ, αρκεί να τους απαντήσει κανείς πως ήταν εκεί που έπρεπε να είναι για να περιφρουρήσουν την πορεία και να προστατέψουν τον κόσμο που κατέβηκε να διαδηλώσει.

Ο παπάς

Για να αναδείξουμε την προσπάθεια εξιδανίκευσης μιας καταστροφικής συμφωνίας για τη χώρα μας, αρκεί να σταχυολογήσουμε μόνο δύο από τις δηλώσεις του Μάικ Πομπέο, κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα:
«Να είστε βέβαιοι ότι θα δράσουμε για να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε τις βασικές αξίες της κυριαρχίας ενός κράτους, του κράτους Δικαίου και της προστασίας της ιδιωτικής περιουσίας».
«Αν ήμουν επιχειρηματίας σίγουρα θα επένδυα στην Ελλάδα».

Επενδύσεις και προστασία, δύο πολυφορεμένες λέξεις, ιδανικές όμως για να «παρηγορήσουν τους καταπιεζόμενους» και να περιγράψουν τις «προοπτικές μετριασμού των συμφορών τους».

Αν, μάλιστα, συνδεθούν, και με τη δήλωση του πρώην υπουργού εξωτερικών και νυν τομεάρχη Εξωτερικών της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Κατρούγκαλου, πως «η επίσκεψη ήταν θετική στο βαθμό που συνέχισε την πορεία αναβάθμισης των διμερών σχέσεων που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια, με την έναρξη του Στρατηγικού Διαλόγου, την πετυχημένη ΔΕΘ με παρουσία πολλών επενδυτών και άλλες σημαντικές πρωτοβουλίες», τότε έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς καλλιεργείται ο εφησυχασμός και διαπλάθονται οι αμερικανόδουλες συνειδήσεις. Ειδικά όταν παρατηρείται στροφή 180 μοιρών και η «σκοτεινή εποχή» με την εκλογή Τραμπ μετατρέπεται σε «στρατηγική συνεργασία» με τον «διαβολικά καλό Τραμπ».

Και ο πόλεμος

«Ο πόλεμος συνιστά έκρηξη στην οποία οδηγούν οι ιστορικές αντιθέσεις όταν έχουν οξυνθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να εκτονωθούν» έχει αναφέρει ο Γερμανός κομμουνιστής διανοητής και πολιτικός, Φραντς Μέρινγκ.

Εμείς από τη μεριά μας, δεν μπορούμε να ξέρουμε ούτε πόσο μακριά ή πόσο κοντά είμαστε από το να ξεσπάσει πόλεμος στην Ευρώπη ή στη «γειτονιά» μας, ούτε να γνωρίζουμε ποιοι θα είναι οι παράγοντες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κάτι τέτοιο, αλλά μπορούμε να παρατηρούμε τα σημάδια και να αφουγκραζόμαστε τις ενδείξεις που μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου προκειμένου να είμαστε διαρκώς σε επιφυλακή. Άλλωστε, μόνο και μόνο το γεγονός πως οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται συνεχώς και ανήλθαν μάλιστα το 2017 σε ποσό ρεκόρ από το τέλος του ψυχρού πολέμου, καταδεικνύει το βαθύ αγεφύρωτο κοινωνικοοικονομικό ρήγμα που μοιάζει να χωρίζει τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μεταξύ τους.

Τελειώνοντας, επειδή ορισμένοι θα ισχυριστούν πως «ωραία όλα αυτά, αλλά τι να κάνουμε; Να πάμε κόντρα στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ;» έχει νόημα να υπενθυμίσουμε πως αν οι κυρίαρχες τάξεις θεωρούσαν πως ήταν ανίκητες και δεν φοβόντουσαν τη δύναμη των λαών, δεν θα προχωρούσαν ούτε σε καταστολή, ούτε σε αντικομμουνιστικά ψηφίσματα στο Ευρωκοινοβούλιο, ούτε θα έχυναν τόνους λάσπης στην προσπάθειά τους να αναθεωρήσουν την ιστορία.

Το μόνο κακό που μοιάζει, προς το παρόν τουλάχιστον, να κρατάει αρνητικούς τους συσχετισμούς διεθνώς είναι ότι οι κυρίαρχες τάξεις φαίνεται να γνωρίζουν καλύτερα αυτό που έλεγε ο Μαρξ, πως «ολόκληρη η ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξε ιστορία ταξικών αγώνων».

Ο Μαρξ φυσικά δεν απέκλειε από αυτήν την ιστορία τις πολεμικές της περιόδους και αυτό είναι καλό να το γνωρίζουν όσοι προσπαθούν να «καταργήσουν» την ταξική πάλη, επιχειρώντας να μας πείσουν πως πρέπει η ταξική πάλη να μετατρέπεται στον πόλεμο σε ταξική αλληλεγγύη για το «κοινό καλό».

Ο πόλεμός τους έχει ό,τι έχει και η ειρήνη τους: τις ορντινάτσες του ιμπεριαλισμού και τους μάγκες. Περιττό να σας πούμε ποιανού το μέρος παίρνουμε…

***

Ένα από τα πιο ανθεκτικά πράγματα μέσα στο χρόνο, είναι η ιδεολογική ηγεμονία του “αντιεξουσιαστικού” αφηγήματος περί ΚΝΑΤ, αρχής γενομένης από τα γεγονότα στο Χημείο πριν 40 χρόνια. Τόσο ανθεκτικό και διάχυτο, που το υιοθετούν ασμένως και εκπρόσωποι του ατόφιου φιλελευθερισμού, όπως ο Τάσος Ευαγγελίου, όταν είναι να χτυπήσουν τους κομμουνιστές και το οργανωμένο λαϊκό κίνημα. Ο οποίος Ευαγγελίου μάλιστα επιλέγει να προτάξει στο έξοχο πόνημά του “‘Οταν ο Μιχάλης έκλεισε τα μάτια στη βία των … ΚΝΑΤ”, το σύνθημα των φρικιών της εποχής “Τι ΜΑΤ τι ΚΝΑΤ”.

Το Liberal λοιπόν αναρωτιέται “ενεό” πού πήγαν οι ομάδες περιφρούρησης του ΚΚΕ που απέτρεπαν τα επεισόδια. Η απάντηση είναι ότι για άλλη μια φορά ήταν εκεί και έδωσαν ένα πολύ καλό μάθημα στις δυνάμεις καταστολής, που ήθελαν σχεδιασμένα να διαλύσουν την πορεία. Οι σύντροφοι ήταν εκεί ακριβώς για να την περιφρουρήσουν,για να προστατέψουν τον κόσμο που κατέβηκε να διαδηλώσει κατά της φιλοϊμπεριαλιστικής φιέστας της επίσηψης Πομπέο και αυτό ακριβώς κατάφερε. Ακριβώς επειδή ήταν εκεί δεν πέρασε ο τσαμπουκάς των ΜΑΤ, που ψεκασαν στο ψαχνό μια ειρηνική διαδήλωση, με αφορμή μερικές “δολοφονικές” μπογιές.

Ο αρθρογράφος αναρωτιέται επίσης – αθώα βεβαίως, βεβαίως – πού ήταν αυτό το πάθος 4,5 χρόνια τώρα. Κόπι – πέιστ δηλαδή το ίδιο ερώτημα που ακούγαμε από τα Συριζοτρόλ, όλο το προηγούμενο διάστημα, όταν ρωτούσαν – εξίσου αθώα – μεταξύ άλλων γιατί δεν μπουκάρει το ΠΑΜΕ στο υπουργείο εργασίας τώρα με κυβέρνηση ΝΔ. Και πάθαιναν αμνησία όταν τους απαντούσες για τα 35 στελέχη του ΠΑΜΕ που είχαν συρθεί σε δίκη. Τώρα οι φιλελέδες αντιστρέφουν τους ρόλους με τα εξαπτέρυγα της Κουμουνδούρου, όπως ακριβώς τα κόμματα τους εναλλάχτηκαν στη διαχείριση της αστικής εξουσίας, και κάνουν από την ανάποδη τα ίδια κουτοπόνηρα ερωτήματα.

Η απάντηση είναι απλή.

Το ΠΑΜΕ και οι κομμουνιστές ήταν και είναι και θα είναι στο δρόμο, οποία και αν είναι η κυβέρνηση. Όπως το αστικό κράτος έχει συνέχεια, έτσι έχουν και αυτοί που το αντιπαλεύουν. Λέει ο Ευαγγελίου για να τους απαξιώσει, πως θα μπορούσαν να ειναι χούλιγκαν αναρχικοί ή Ιεχωβάδες. Όχι, αγαπητοί φιλελέ με προβιά Τζίμη Πανούση, ήταν το οργανωμένο λαϊκό κίνημα και γι’ αυτό μια δεν μπόρεσαν να το βάλουν στο χέρι και να κάνουν το δικό τους παιχνίδι. Είχε οργανωμένα μπλοκ, περιφρούρηση και στόχο να διαδηλώσει στην πρεσβεία, όχι να κάνει μπάχαλα και κλεφτοπόλεμο. Και αυτό ακριβώς έκανε.

Απέδειξε για άλλη μια φορά πως, όταν βάλει κάτι σκοπό, δε θα το σταματήσει καμία καταστολή. Δεν ήταν ένα ασκέρι, ένα μπουλούκι που κατέβηκε να σπάσει πλάκα ή τα μούτρα των άλλων από αντιμπατσικό φετίχ.

Δε θα γυρίσει όμως το άλλο μάγουλο όταν το στοχοποιούν και επιχειρούν να διαλύσουν την πορεία του με τη βία και κάθε άλλο τρόπο. Ισχυρίζεται “αγανακτισμένος” ο νομοταγής αρθρογράφος πως το κράτος εκτέθηκε (ή μάλλον “εξετέθη” εις άπταιστον χωροφυλακίστικη ελληνική). Ναι, πραγματικά το -αστικό- κράτος, εκτέθηκε, αλλά για άλλους λόγους, κι όχι γιατί δεν έκανε συλλήψεις, όπως λυσσάν όσοι θέλουν εφαρμογή του δόγματος νόμος και τάξη, από το φιλελέ Liberal ως το χρυσαυγίτη Παναγιώταρο.

Ο οποίος έβγαλε αφρούς, αναπαράγοντας ρουφιανο-τουίτ κατά διαδηλωτή, διερωτώμενος τι θα γινόταν αν στη θέση του τελευταίου βρισκόταν κάποιος “χρυσαυγήτης” (sic).

Για να του λύσουμε την απορία, πρώτον δε θα κατέβαιναν ποτέ οι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων και μετέπειτα αμερικανοτσολιάδων στη διαδήλωση κατά του Πομπέο ή οποιουδήποτε εκπροσώπου του κράτος των ΗΠΑ.

Δεύτερον, σε όλες σχεδόν τις περιστάσεις που υπήρξαν οι νεοναζί μαζί με ΜΑΤ στο δρόμο, η εικόνα κυμαινόταν από ευμενή ανοχή μέχρι σχεδόν αλαμπρατσέτα πλάνα αστυνομικών με χρυσαυγίτες.





Είναι πάντως άπειρα γραφικό όλοι αυτοί να ξεθάβουν τα… ΚΝΑΤ και να υιοθετούν τέτοιους όρους για να ζητήσουν από το Χρυσοχοϊδη κεφαλές διαδηλωτών επί πίνακι και συλλήψεις.

Και για να κρύψουν την αλήθεια, ότι δηλαδή αυτός που εφάρμοσε βία, αυτήν ντε που καταδικάζουν από όπου και αν προέρχεται, είναι τα ΜΑΤ, που σε ρόλο πραιτωριανου φυλούσαν τα αφεντικά τους, κάνοντας χτες τους Αθηναίους να αισθάνονται ελεύθεροι πολιορκημένοι στην ίδια τους την πόλη.

Κλείνοντας το κείμενο, ο Ευαγγελίου μοιράζεται μαζί μας το βασικό του καημό, για τα “μηνύματα που παίρνουν οι δυνάμεις που θέλουν να αποτρέψουν τις μεταρρυθμίσεις”.

Κάτι το οποίο μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν κατάλαβε για ποιο ακριβώς λόγο έγινε η διαδήλωση χθες και τη συμφωνία με τις ΗΠΑ που επίκεται, ή αν σκόπιμα καμώνεται τον ανήξερο.

Σε ένα πάντως πράγμα έχει δίκιο. Αν κάποιος μπορεί να αποτρέψει τις “μεταρρυθμίσεις” (μια εύηχη λέξη που κατά κόρον χρησιμοποιείται από τους θιασώτες της απορρύθμισης οποιουδήποτε κοινωνικού κι εργασιακού δικαιώματος), σίγουρα είναι το ΠΑΜΕ που τόσο φοβάται ο συντάκτης, όπως και συνολικά η οργανωμένη δράση του λαϊκού και εργατικού κινήματος.