Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ...

Το  Viva La Revolucion Αποκαλύπτει: ..τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σημειώνεται συνεχής αύξησή τους από το 2014 και μετά, τα 76 θανατηφόρα που καταγράφονται το 2017 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.

-ΕΚΘΕΣΗ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΣΕΠΕ ΓΙΑ ΤΟ 2017

Νέα αντεργατικά «ρεκόρ» σε «ευελιξία» και εργατικά «ατυχήματα»

Κόντρα στη νέα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να «αναστήσει» την απάτη περί του... «ταξικού προσήμου» και της «ενίσχυσης της θέσης των εργαζομένων» που έφερε τάχα η διακυβέρνησή του από το 2015, τα ίδια τα επίσημα στοιχεία των κρατικών φορέων έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτό που βιώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι: Τη συνεχή ένταση της εκμετάλλευσης, τη διαρκή επιδείνωση της θέσης τους από την πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Τα παραπάνω αποτυπώθηκαν ανάγλυφα ξανά πριν από λίγες μέρες, με τη δημοσιοποίηση της Εκθεσης Πεπραγμένων 2017 του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ, υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας, αρμόδιο για τον έλεγχο τήρησης των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία και των συνθηκών εργασίας). Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, το 2017 ήταν έτος «ρεκόρ» ως προς την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», των θέσεων μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, της εργασίας ανηλίκων, ενώ μειώθηκαν κι άλλο οι έλεγχοι για την τήρηση των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία.

Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά το ίδιο το ΣΕΠΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει στον ίδιο αντεργατικό δρόμο με τους προκατόχους της: Το Σώμα εξακολουθεί να υποφέρει από μεγάλες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και προσωπικό. Η κυβέρνηση ενισχύει τον προσανατολισμό του, στους ελέγχους που ασκεί, στη «συμφιλίωση» μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, μετατοπίζοντας, τελικά, την εργοδοτική ευθύνη στις πλάτες των εργαζομένων. Ξεζουμίζει τους ελάχιστους εργαζόμενους στο ΣΕΠΕ, μόνο και μόνο για να εμφανίσουν μια εικόνα ότι κάνουν ελέγχους για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας...

Ρεκόρ μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΠΕ, το 2017 σημειώθηκε ξανά άνοδος της απασχόλησης (οι νέες προσλήψεις εμφανίζονται υπερδιπλάσιες των νέων προσλήψεων το 2009, στο ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης), η άνοδος αυτή ωστόσο συνοδεύεται από το τσάκισμα συνολικά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, από την επικράτηση των «ευέλικτων» μορφών εργασίας, στο έδαφος της αντεργατικής νομοθεσίας της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία για τις νέες συμβάσεις απασχόλησης. Σύμφωνα με την Εκθεση, στο σύνολο των νέων συμβάσεων:

• Το 2009 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ήταν 746.911 και αποτελούσαν το 79% των νέων συμβάσεων.
• Το 2017 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ήταν 1.083.418 και αποτελούσαν μόλις το 45% των νέων συμβάσεων.

Ως προς τις νέες συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης ισχύουν τα εξής:

• Το 2009 ήταν 198.227 και αποτελούσαν το 21% των νέων συμβάσεων.
• Το 2017 ήταν 1.316.980 (ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2009) και αποτελούσαν το 55% των νέων συμβάσεων!

Να σημειωθεί μάλιστα ότι οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης δεν αντιστοιχούν και σε θέσεις μόνιμης εργασίας. Αντιθέτως, η αύξηση των αριθμού των νέων συμβάσεων (κάθε μορφής) είναι ένας ακόμα δείκτης που δείχνει τη μεγάλη ανακύκλωση του εργατικού δυναμικού, το διαρκές πέρασμα από την εργασία στην ανεργία. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», σε κάθε 100 προσλήψεις αντιστοιχούν περίπου 95 απολύσεις.

Εξίσου σημαντικό είναι το στοιχείο των μετατροπών συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής και εκ περιτροπής, που το 2017 έφθασαν τις 59.605.

Τα περισσότερα εργατικά «ατυχήματα» από το 2000

Το 2017 καταγράφονται 7.357 εργατικά «ατυχήματα», ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2000, πρώτο χρόνο λειτουργίας του ΣΕΠΕ.

Να σημειωθεί μάλιστα ότι από το 2012 μέχρι το 2017 υπάρχει συνεχής αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων».

Αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σημειώνεται συνεχής αύξησή τους από το 2014 και μετά, ενώ τα 76 θανατηφόρα που καταγράφονται το 2017 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.

Επιχειρώντας να κουκουλώσει τα παραπάνω, η κυβέρνηση καταφεύγει σε μία ακόμα αθλιότητα: Στην Εκθεση Πεπραγμένων διαχωρίζει με επιμονή τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σε παθολογικά και μη, υπονοώντας προφανώς ότι ορισμένα από αυτά δεν έχουν άμεση σχέση με το χώρο εργασίας.

Ωστόσο, ακόμα και οι θάνατοι εργατών που οφείλονται σε παθολογικά αίτια τις περισσότερες φορές έχουν άμεση σχέση με τις άθλιες συνθήκες εργασίας και ζωής, με το τεράστιο άγχος και την ανασφάλεια που γεννούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, ο οποίες όπως είδαμε αυξάνονται συνεχώς, με το κυνήγι για το μεροκάματο, τη συνεχή μετάβαση μεταξύ εργασίας και ανεργίας, τους μισθούς - ψίχουλα, την εντατικοποίηση της εργασίας, την ουσιαστική ανυπαρξία Πρόληψης κ.ο.κ.

Η αθλιότητα αυτή της κυβέρνησης εκφράζεται με το συμπέρασμα στην Εκθεση Πεπραγμένων: «Η αύξηση αυτή, της τάξης του 24% εντός της διετίας (σ.σ. 2015 - 2017), δεν αντανακλάται στην αντίστοιχη πορεία των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, η οποία εμφανίζει στασιμότητα. Συγκεκριμένα, τα θανατηφόρα ατυχήματα μη παθολογικής αιτιολογίας ανήλθαν σε 34, έναντι 33 και 34 που συνέβησαν κατά τα έτη 2016 και 2015 αντίστοιχα»! Και παρακάτω: «Η μεταβολή όμως (σ.σ. των θανατηφόρων) κατά την τριετία οφείλεται στην αύξηση των δηλωθέντων ατυχημάτων παθολογικής αιτιολογίας και όχι των υπολοίπων, όπως έχει αναφερθεί και παραπάνω».

«Ρεκόρ» και στην εργασία ανηλίκων

Μια ακόμα θλιβερή «πρωτιά» προσθέτει το γεγονός ότι το 2017 θεωρήθηκαν 7.647 βιβλιάρια ανηλίκων (άνω των 15 ετών), έναντι 2.780 θεωρήσεων το 2005 και 562 θεωρήσεων το 2012!

Από το σύνολο των ανηλίκων, τα 4.028 είναι αγόρια και τα 3.619 κορίτσια.

Το 2005 είχαν γίνει 5 μηνύσεις και είχαν επιβληθεί 29 πρόστιμα για παράνομη απασχόληση ανηλίκων, το 2012 έγιναν 4 μηνύσεις και επιβλήθηκαν 16 πρόστιμα. Το 2017 δεν έγινε καμία μήνυση, ενώ επιβλήθηκαν 12 πρόστιμα...

Ελεγχοι - «βιτρίνα» και ελάχιστο προσωπικό

Οσο για τους ελέγχους για την τήρηση των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία (ΥΑΕ), το 2017 σημειώθηκε ξανά μείωσή τους, καταγράφοντας νέο αρνητικό ρεκόρ.

Μάλιστα, από το 2013 και μετά υπάρχει συνεχής μείωση των ελέγχων και επανελέγχων, φθάνοντας τους 21.423 το 2017, ο μικρότερος αριθμός από το 2001.

Από την άλλη, καταγράφεται αύξηση στους ελέγχους που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, χωρίς όμως αυτή να ανταποκρίνεται στην αύξηση της απασχόλησης και στην ένταση της εργοδοτικής ασυδοσίας. Το 2017 έγιναν 30.492 έλεγχοι και επανέλεγχοι, περισσότεροι από τα έτη 2015 και 2016 αλλά λιγότεροι από τα προηγούμενα.

Σε κάθε περίπτωση, ο αριθμός των ελέγχων τόσο για τα μέτρα ΥΑΕ όσο και για τις εργασιακές σχέσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό.

Χαρακτηριστικά, το 2017 το ΣΕΠΕ πραγματοποίησε μόλις 14.000 ελέγχους για ΥΑΕ (δεν περιλαμβάνονται οι επανέλεγχοι και οι έλεγχοι που προκαλούνται από καταγγελίες και εργατικά «ατυχήματα»). 

Με δεδομένο ότι ο αριθμός των καταγεγραμμένων επιχειρήσεων είναι 236.500, απαιτούνται 17 χρόνια για να γίνουν έλεγχοι σε όλες τις επιχειρήσεις!

 Για τις εργασιακές σχέσεις πραγματοποιήθηκαν 30.000 έλεγχοι, που σημαίνει ότι για να ελεγχθούν όλες οι επιχειρήσεις απαιτούνται 8 χρόνια!

Την ίδια στιγμή, ο αριθμός του προσωπικού που στελεχώνει τις Επιθεωρήσεις Εργασίας συνεχίζει να είναι εξαιρετικά μικρός. Το 2017 υπηρετούσαν μόλις 373 επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 245 επιθεωρητές για την ΥΑΕ!

Οργανο ταξικής «συμφιλίωσης»

Παραποιώντας την πραγματικότητα αυτή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να ταυτίσει τον προσανατολισμό του ΣΕΠΕ με τους εργαζόμενους σε αυτό.

Στη συνέχεια αποθεώνει την ταξική συνεργασία, δείχνοντας ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του ΣΕΠΕ: «Είναι σαφές ότι ο αγώνας και η αγωνία των Επιθεωρητών Εργασιακών Σχέσεων (σ.σ. το σωστό θα ήταν: Η αγωνία της κυβέρνησης) συμβαδίζουν με τον αγώνα και την αγωνία των επιχειρήσεων, που προσπαθούν να κρατηθούν στην αγορά και φυσικά των εργαζομένων που αισθάνονται ανασφάλεια ως προς την εργασιακή τους σχέση και τα δικαιώματά τους. Η Επιθεώρηση Εργασίας φιλοδοξεί - και προς αυτό το στόχο εργάζεται αδιάκοπα - να αποτελέσει εκείνη τη σταθερά που θα εξισορροπεί τις καταστάσεις σε έναν μεταβαλλόμενο εργασιακό χάρτη, δρώντας προληπτικά και προστατευτικά προς όφελος των εργαζομένων και της υγιούς αγοράς εργασίας».

Αυτό είναι λοιπόν το ζητούμενο της κυβέρνησης, να συμφιλιωθεί ο εργαζόμενος με τον εκμεταλλευτή του, στον οποίο το αστικό κράτος δίνει όλα τα εργαλεία για να εντείνει την εκμετάλλευση...

Ριζοσπάστης

OI ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΕΣ του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη» (ΕΜΕ)

Δολοφονικός μηχανισμός

Εναν ακόμα μηχανισμό ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων ενέκρινε την περασμένη Τετάρτη το Ευρωκοινοβούλιο, βάζοντας ένα επιπλέον λιθαράκι στην παραπέρα στρατιωτικοποίηση και την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας της ΕΕ.

Πρόκειται για τον μηχανισμό που οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές βάφτισαν, ξεπερνώντας κάθε πρόκληση, «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό για την Ειρήνη» (ΕΜΕ) και προβλέπει... το ακριβώς αντίθετο, αφού έχει ως αποστολή την απευθείας και χωρίς καθυστερήσεις χρηματοδότηση των στρατιωτικών Σωμάτων για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ. Ο εν λόγω μηχανισμός αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην πορεία παραπέρα στρατιωτικοποίησης της ιμπεριαλιστικής ένωσης, πορεία που - εν μέσω ανταγωνισμών στο εσωτερικό της - ολοένα και επιταχύνεται τα τελευταία χρόνια και που βεβαίως λειτουργεί συμπληρωματικά στις ΝΑΤΟικές δομές.

Ανάμεσα στα άλλα, η σχετική απόφαση προβλέπει τον διπλασιασμό των στρατιωτικών δαπανών (στο 1,5 δισ. ευρώ ετησίως), με στόχο, όπως λέγεται στο κείμενο, «ιδίως να χρηματοδοτεί τις στρατιωτικές αποστολές της Ενωσης, να ενισχύει τις στρατιωτικές και αμυντικές ικανότητες τρίτων κρατών, περιφερειακών και διεθνών οργανισμών και να συμβάλλει στη χρηματοδότηση επιχειρήσεων υποστήριξης της ειρήνης υπό την ηγεσία περιφερειακών ή διεθνών οργανισμών (σ.σ. ΝΑΤΟ) ή τρίτων κρατών», για επεμβάσεις δηλαδή όπου διακυβεύονται τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Στόχος είναι η ανάπτυξη «αυτοτελών» στρατιωτικών δυνατοτήτων της ιμπεριαλιστικής ένωσης, ώστε αυτή να μπορεί να υπερασπίζεται αυτοτελώς τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Εξάλλου, όπως αποτυπώνεται και στην απόφαση, ο νέος μηχανισμός έρχεται να απαντήσει στο ζήτημα ότι «απαιτούνται πρόσθετα μέσα και εργαλεία για να εξασφαλιστεί ότι η ΕΕ μπορεί να διαδραματίσει το ρόλο της ως παγκόσμιου παράγοντα στον τομέα της ασφάλειας» και μάλιστα με επικίνδυνο υπόβαθρο τη στρατηγική της ΕΕ ότι «η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια είναι όλο και πιο αλληλένδετες» και ότι «η εξελισσόμενη πραγματικότητα που προκαλεί ανησυχία απαιτεί (...)να μην παραμείνει η ΕΕ αποκλειστικά "πολιτική δύναμη", αλλά να αναπτύξει και να ενισχύσει τις στρατιωτικές της ικανότητες».

Πρόκειται για όλα τα αντιδραστικά στοιχεία που βρίσκονται στον πυρήνα της «Συνολικής Στρατηγικής για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ», την αντιδραστική δηλαδή «παγκόσμια στρατηγική» της ΕΕ, που εγκαινιάστηκε το 2016, και σηματοδοτεί νέους μεγάλους κινδύνους για τους λαούς.

Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η ΕΕ προχωράει σειρά σχεδίων πολεμικής προπαρασκευής, με «εμβληματικότερη» τέτοια περίπτωση τον «Μηχανισμό Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας»(PESCO), με τον οποίο μία ομάδα κρατών - μελών μπορεί να συνιστά μόνιμη ομάδα στρατιωτικών δυνάμεων ταχείας αντίδρασης, έτοιμη να επέμβει παντού, αλλά και για την εξέλιξη νέων όπλων και άλλων μέσων.

Παράλληλα, προχωράει η λεγόμενη «Συντονισμένη Αμυντική Αναθεώρηση» - ένα είδος στρατιωτικού «ευρωπαϊκού εξαμήνου» - όπου θα καθορίζονται οι στόχοι και θα ελέγχεται η υλοποίησή τους σε εθνικό επίπεδο, εξελίσσεται το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας», που θα τροφοδοτήσει με επιπλέον ζεστό χρήμα την πολεμική βιομηχανία της ΕΕ, ενώ με βάση αυτές τις αποφάσεις, μόνο τα τελευταία 8 χρόνια, η ΕΕ έχει πραγματοποιήσει 24 στρατιωτικές επεμβάσεις σε 3 ηπείρους με τη συμμετοχή 80.000 στρατιωτών και αυτήν την περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη 16 επιχειρήσεις της ανά τον κόσμο, για την... εμπέδωση της ειρήνης και της ασφάλειας. Στις επικίνδυνες αυτές αποφάσεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το συμπέρασμα είναι ότι η ΕΕ δεν μπορεί να αποτελέσει δύναμη ασφάλειας και σταθερότητας για τους λαούς όπως υποστηρίζουν οι πολύχρωμοι θιασώτες της. Αντίθετα, αποτελεί δύναμη στρατιωτικών επεμβάσεων και πολέμων μαζί με τον πόλεμο που διεξάγει στο εσωτερικό των κρατών - μελών της απέναντι στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. 

Αυτές οι εξελίξεις πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για τον λαό για την ΕΕ, τον ρόλο της και πρέπει να αξιοποιηθούν στη μάχη των ευρωεκλογών του Μάη. 

Η εμβάθυνση και ενίσχυση της ΕΕ αφορούν και στην ενίσχυση του ιμπεριαλιστικού, επιθετικού της χαρακτήρα. Είναι, λοιπόν, αναγκαίο να εκφραστεί ένα μεγάλο ΟΧΙ στην ΕΕ του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων με ένα μεγάλο ΝΑΙ στο ΚΚΕ, στέλνοντας μήνυμα με ευρύτερη ευρωπαϊκή σημασία με την ενίσχυσή του.

Ριζοσπάστης 

ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ '21 ΚΑΙ ΤΗΝ "ΕΘΝΙΚΗ' ΕΝΟΤΗΤΑ !!

«Η επέτειος από την επανάσταση του 1821, ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στη διάρκεια του οποίου συνέβησαν πολλά και μεγάλα γεγονότα, δίνει τη δυνατότητα να βγουν σημαντικά συμπεράσματα για το σήμερα και το αύριο.

Στην επανάσταση εναντίον της φεουδαρχικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ηγήθηκε η αστική τάξη και η επαναστατική της οργάνωση, Φιλική Εταιρεία. Αυτή η τάξη επιτέλεσε τον ιστορικό της ρόλο και είναι πια ιστορικά ξεπερασμένη. Νέα, ανερχόμενη τάξη, φορέας της κοινωνικής προόδου, είναι η εργατική τάξη εδώ και πολλές δεκαετίες.

Τα καλέσματα περί "εθνικής ενότητας", που απευθύνονται απ' όλα τα άλλα κόμματα, με αφορμή την επανάσταση του 1821, είναι υποκριτικά. Εθνική ενότητα δεν μπορεί να υπάρχει όταν μία τάξη, η αστική, που αποτελεί μία μικρή μειοψηφία, εκμεταλλεύεται και καταπιέζει με το κράτος και το πολιτικό της σύστημα τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Άλλη είναι η πατρίδα των εκμεταλλευτών και άλλη των καταπιεσμένων. Αλλη είναι η πατρίδα του κεφαλαίου και άλλη η πατρίδα της εργατικής τάξης, του λαού.

Αυτό το ιστορικό δίδαγμα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, που:

• Τα λαϊκά δικαιώματα τσακίζονται, στο όνομα της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας και της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας, στην πραγματικότητα για τα κέρδη του κεφαλαίου.
• Η χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, είναι κατάσπαρτη με τις αμερικανικές βάσεις θανάτου, συμμετέχει ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με επίκεντρο το μοίρασμα της λείας των ενεργειακών πηγών και δρόμων.
• Οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι ενταγμένες στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.
• Μεγαλώνει ο κίνδυνος πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας. Σ' ένα τέτοιο ενδεχόμενο η εργατική τάξη και ο λαός χρειάζεται να οργανώσουν τον αγώνα τους, για να υπερασπίσουν τα σύνορα, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, αλλά και για να βγει ο λαός τελικός νικητής, απέναντι στην καπιταλιστική εξουσία της εκμετάλλευσης και των πολέμων.

Η ενότητα που συμφέρει το λαό είναι μόνο η δική του ενότητα, η οργάνωση και πάλη για να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του»

https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=23/3/2019&id=17480&pageNo=3

ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ?!! ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΚΚΕ:

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Κόβει «μερίσματα» στο κεφάλαιο με εγγύηση την αντιλαϊκή πολιτική

Τα προκλητικά για το λαό πανηγύρια για την «εμπιστοσύνη των αγορών», με βάση πάντα τη διατήρηση και επέκταση όλου του μνημονιακού οπλοστασίου και τη συνέχιση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, και για την άντληση νέου κρατικού δανείου δεκαετούς διάρκειας, που προστίθεται σε όλα τα υπόλοιπα δάνεια που φορτώνονται στις πλάτες του λαού, συνέχισε και χτες η κυβέρνηση.

Από την πλευρά της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα παρουσιάσει στο Γιούρογκρουπ της ερχόμενης Δευτέρας τα κύρια πορίσματα για την ελληνική οικονομία, όπως αυτά καταγράφονται στην έκθεση «ενισχυμένης εποπτείας» που δημοσιοποίησε την περασμένη βδομάδα.

Σε αυτό το φόντο, εν αναμονή των νέων αντιλαϊκών μέτρων αναφορικά με τη διάλυση της προστασίας στην πρώτη κατοικία για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια και των άλλων παρεμβάσεων της τρέχουσας «αξιολόγησης», η προβλεπόμενη εκταμίευση από την πλευρά του ESM προς τον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό φαίνεται να μετατίθεται για επόμενη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ.

Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες η ΕΚΤ αναμένει την ειδική έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας αναφορικά με την ποσοτικοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων στους ισολογισμούς των εγχώριων τραπεζικών ομίλων.

Εντός των ημερών αναμένεται και η νέα έκθεση του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία, που βέβαια θα έρθει να «κουμπώσει» με αυτήν της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μεταξύ άλλων, τα πρώτα «ευρήματα» της πρόσφατης αποστολής του ΔΝΤ στην Αθήνα εστιάζουν στην ανάγκη να υπάρξουν «περισσότερη ευελιξία»στην αγορά εργασίας και νέες «δομικές μεταρρυθμίσεις» για τη μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία, στη μείωση των συντελεστών φορολογίας σε μισθούς και επιχειρηματικά κέρδη που «θα χρηματοδοτηθεί από την προγραμματισμένη για την επόμενη χρονιά διεύρυνση της φορολογικής βάσης στη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων», δηλαδή μέσω της νέας κατακρεούργησης του αφορολόγητου ορίου.
Χωρίς τέλος τα «δωράκια» στο κεφάλαιο

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση συνέχιζε τις «εμβληματικές» παρεμβάσεις της για την «τόνωση» της ανταγωνιστικότητας και την προσέλκυση επενδύσεων, με μια ακόμα αισχρή τροπολογία που αναμενόταν να ψηφιστεί χτες βράδυ στη Βουλή για τη μείωση φορολογίας και επί των διανεμόμενων κερδών (μερίσματα), στο 10% από 15% από φέτος.
Πρόκειται για μια ακόμα «ρύθμιση» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που εκτός των άλλων επιφέρει νέες απώλειες στον κρατικό προϋπολογισμό ύψους 45 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, που θα καλυφθούν από «άλλες πηγές», όπως λέγεται στην αιτιολογική έκθεση, δηλαδή από τη φοροληστεία και την αφαίμαξη του λαού.

Μάλιστα, ήταν τέτοια η πρεμούρα της κυβέρνησης να φοροαπαλλάξει παραπέρα την κερδοφορία του κεφαλαίου, που κατέθεσε την τροπολογία, η οποία υπογράφεται από τον υπουργό Οικονομικών, σε άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Ενώ, αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη φοροελάφρυνση ξεκινά «μια ώρα αρχύτερα», από το 2019 αντί για το 2020, που αρχικά προβλεπόταν στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο».

Ερχεται εξάλλου σε συνέχεια άλλων που ήδη πέρασε η σημερινή κυβέρνηση, μεταξύ αυτών τη μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη (από 29% που ήταν το 2018 στο 25% για το 2022), την κρατική επιδότηση στο 50% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς έως 24 ετών κ.ά.

Ενώ αποτελεί απλά το «ορεκτικό» για τα επόμενα μέτρα που δρομολογεί η κυβέρνηση, όπως οι νέες «βελτιώσεις» στον «αναπτυξιακό νόμο», προσθέτοντας στους μποναμάδες για το κεφάλαιο αυξημένες προκαταβολές κρατικών ενισχύσεων, φοροελαφρύνσεις που θα ξεκινάνε πριν από την ολοκλήρωση της επένδυσης, αλλά και υπαγωγή σε αυτό το «ειδικό καθεστώς» κάθε είδους «ενδοομιλικών υπηρεσιών» (ανάπτυξη λογισμικού, διαχείριση προμηθευτών, εφοδιαστικής αλυσίδας κ.ά.).
Διάταξη αίσχους που επιβεβαιώνει τον αντιλαϊκό κατήφορο της κυβέρνησης

Να σημειωθεί ότι στη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή, η τροπολογία - πρόκληση για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών επί των μερισμάτων επικροτήθηκε και από τη ΝΔ, η οποία παράλληλα «πλειοδότησε» υπέρ του κεφαλαίου. «Η ΝΔ έφερε ίδια ρύθμιση, αλλά πιο γενναία», καθώς «πρότεινε μείωση κατά 10%», αντί για 5% της φορολογίας των μερισμάτων, ανέφερε μιλώντας στην Ολομέλεια για την τροπολογία η βουλευτής της ΝΔ Ντ. Μπακογιάννη, δηλώνοντας βέβαια την υπερψήφιση της κυβερνητικής ρύθμισης από το κόμμα της και αναδεικνύοντας τη σύμπλευση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ στα βασικά ζητούμενα του κεφαλαίου.

«Διάταξη αίσχους που επιβεβαιώνει τον αντιλαϊκό κατήφορο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τη βρώμικη δουλειά που βγάζει για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων» χαρακτήρισε την κυβερνητική τροπολογία ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Μ. Συντυχάκης.

Οπως σημείωσε, η νέα μείωση του συντελεστή φόρου μερισμάτων των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων και των εφοπλιστών έρχεται την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση έχει προσυμφωνήσει το παραπέρα τσεκούρωμα του αφορολόγητου από τα 8.600 στα 5.600 ευρώ, που λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα, διατηρώντας τη φορολογία στους μισθωτούς στο 22% από το πρώτο ευρώ. Ενώ αναγκάζει ακόμα και τον άνεργο να πληρώνει 22% φόρο για το πενιχρό επίδομα ανεργίας που λαμβάνει.
Ο Μ. Συντυχάκης αναφέρθηκε στα αμέτρητα προνόμια - φοροαπαλλαγές που προσφέρει και η σημερινή κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες στο κεφάλαιο, που καταβάλλει άλλωστε μόλις το 6% των συνολικών φορολογικών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού, σε συνδυασμό με το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνει για την ολοένα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων.

«Αυτή είναι η ταξική, απάνθρωπη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι δίκαιη ανάπτυξη για την ολιγαρχία του πλούτου. Αυτό είναι το σκάνδαλο των σκανδάλων», σχολίασε χαρακτηριστικά.

«Αντιλαμβανόμαστε ότι οι υποχρεώσεις που έχετε αναλάβει σας βάζουν και σε σημείο να φέρνετε στο αθλητικό νομοσχέδιο» αυτή την τροπολογία, σημείωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, μιλώντας στην Ολομέλεια. «Εχουν φτωχύνει - σχολίασε - όλοι οι μέτοχοι των ανωνύμων εταιρειών, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, οι βιομήχανοι κ.λπ. Είναι στην Ομόνοια και ζητιανεύουν! Και γι' αυτό να τους απαλλάξετε».


ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Δανεισμός για το κεφάλαιο με υποθήκη τα δικαιώματα του λαού

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την έκδοση του δεκαετούς ομολόγου:

«Η διατήρηση και επέκταση όλου του μνημονιακού οπλοστασίου, μαζί με τις δεσμεύσεις για τα "ματωμένα" υπερπλεονάσματα και τη συνέχιση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, είναι η σαθρή βάση της όποιας "εμπιστοσύνης" των αγορών προς την ελληνική οικονομία. Αλλωστε, το υψηλό επιτόκιο δανεισμού και το σχετικά μικρό ποσό που εξασφαλίστηκε δείχνουν ακόμη ότι και το κυβερνητικό παραμύθι για μια ανέφελη πορεία τα επόμενα έτη είναι στον αέρα.

Σε κάθε περίπτωση, ο δανεισμός, για τον οποίο μπαίνουν ως υποθήκη η ζωή και τα δικαιώματα του λαού, θα αξιοποιηθεί αποκλειστικά και κυρίαρχα για τη στήριξη του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν, το κεφάλαιο εισπράττει.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι την ίδια μέρα της έκδοσης του ομολόγου, η κυβέρνηση έφερε τροπολογία στη Βουλή, με την οποία μειώνει τη φορολογία στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, τη στιγμή που ο λαός στενάζει κάτω από τη δυσβάσταχτη φορολογία».

ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΠΑΣΟΚ κλπ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ-ΣΥΜΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ !!

 ...μα καλά από το ΚΚΕ θα περιμένουμε να μας σώσει; Η ερώτηση είναι λάθος. Αν περιμένουμε σωτήρες χαθήκαμε. Ο ίδιος ο λαός πρέπει να πάρει την εξουσία στα χέρια του μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα.

2 - 3 Μάρτη 2019

Σελ. /40

Δυναμώνουμε την ελπίδα για το λαό. Δυναμώνουμε το ΚΚΕ!

Δηλώσεις συμπόρευσης και στήριξης του ΚΚΕ στις εκλογές του Μάη

Θεόδωρος ΜΑΝΙΩΤΗΣ
Αρχιπύραρχος (Ταξίαρχος) ε.α.


Προσπαθώντας να εκπληρώνω όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά ως απλός πυροσβέστης αλλά και από θέσεις ευθύνης τα καθήκοντά μου, πίστευα ότι από την πλευρά μου έπραττα αυτό που η συνείδησή μου πρότασσε ως κύριο και βασικό. 

Να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στον ελληνικό λαό και τη χώρα μου. Αρκετές φορές όμως συγκρούστηκα με τον ίδιο μου τον εαυτό, προσπαθώντας να κατανοήσω όλες αυτές τις πολιτικές που εφαρμόζονταν όσον αφορά τη δασοπροστασία και όχι μόνο. 

Πολιτικές που τις είχα στηρίξει με την ψήφο μου, αλλά στην ουσία με τα καταστροφικά αποτελέσματα που έφερναν, ακύρωναν όχι μόνο τη δική μου προσφορά, αλλά και των χιλιάδων συναδέλφων μου που πάλευαν υπό αντίξοες συνθήκες στα μέτωπα των πυρκαγιών, και κυρίως όλων όσοι είχαν χάσει τη ζωή τους κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. 

Τον δασικό πλούτο της χώρας μας, ακόμη και αν εμείς οι πυροσβέστες τον σώζαμε από τις φλόγες με λειψά μέσα και δυνάμεις, αλλά με περισσή αγάπη για τη φυσική μας κληρονομιά, οι αντιδασικοί τους νόμοι και οι άπειρες ρυθμίσεις τους τον χάριζαν κομμάτι - κομμάτι σε διάφορα οικονομικά συμφέροντα. 

Εμείς παλεύαμε για να σώσουμε το φυσικό μας περιβάλλον και να το παραδώσουμε στον ελληνικό λαό όσο το δυνατόν με λιγότερες απώλειες και όλοι αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα μέχρι τα σήμερα, με «νόμιμο» πάντα τρόπο, αποχαρακτήριζαν δασικές εκτάσεις, νομιμοποιούσαν αυθαίρετα μέσα στα δάση, αποδέχονταν τίτλους ιδιοκτησίας της οθωμανικής αυτοκρατορίας, δικαίωναν καταπατητές, χάριζαν και ξεπουλούσαν χιλιάδες στρέμματα δασικής γης για αναπτυξιακούς πάντα λόγους. 

Οταν άρχισα όμως να μην πιστεύω τα ψεύτικα δάκρυά τους μπροστά στις ανείπωτες καταστροφές που δημιουργούσαν οι αντιλαϊκές τους πολιτικές, τότε ήταν που άρχισα να εμπιστεύομαι κάθε μέρα και περισσότερο τις κρυστάλλινες θέσεις και τον αγώνα του ΚΚΕ για τα προβλήματα συνολικότερα που αντιμετωπίζει ο λαός μας. 

Χωρίς κανέναν ενδοιασμό πλέον, δηλώνω την αμέριστη στήριξή μου στο ιστορικό και ηρωικό κόμμα της εργατικής τάξης και ζητώ από τους συναδέλφους μου να κάνουν τον ίδιο στοχασμό για τη θέση που πρέπει να πάρουν απέναντι στη σημερινή κατάσταση, αν θέλουν πραγματικά να ατενίζουν με ελπίδα το μέλλον.

Αντώνιος ΜΠΑΛΟΥΡΗΣ
Αντιστράτηγος ε.α. του Πυροσβεστικού Σώματος

Πιστεύω ακράδαντα ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα στην όποια επιλογή κρίνει αυτός σωστή με τα δικά του προσωπικά κριτήρια. 

Οπως πεποίθησή μου είναι επίσης πως έχει και την υποχρέωση, πρώτα και κύρια απέναντι στον εαυτό του, να κρίνει εκ του αποτελέσματος τις επιλογές του και να βγάζει τα απαραίτητα συμπεράσματα. 

Αν η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και κυρίως όλοι εμείς οι άνθρωποι των λαϊκών οικογενειών το κάναμε αυτό, οι περισσότεροι θα βρισκόμασταν σίγουρα αντιμέτωποι με τον ίδιο μας τον εαυτό.

 Γιατί; Γιατί απλά δίναμε και δίνουμε απερίσκεπτα πάντα στη λογική του λιγότερου κακού ή του καινούργιου, του άφθαρτου, του τίμιου, του ανεξάρτητου και μία σειρά παρόμοιων παραλλαγών, χώρο και πολύ χρόνο μάλιστα, σε κόμματα και κυβερνήσεις που μας τα έστηνε με πολύ πονηρό τρόπο μπροστά μας η αστική τάξη, για να έχουμε την ψευδαίσθηση της δημοκρατικής επιλογής. 

Ο αντίπαλος των λαϊκών τάξεων δεν είναι τυχαίος φυσικά. Εχει άπειρες δυνατότητες και ισχυρά κίνητρα για να το κάνει και για τον λόγο αυτόν απλώνει τα πλοκάμια του και ρίχνει τα πολιτικά του δολώματα μπροστά στον λαό με όλες αυτές τις παραλλαγές, αξιοποιώντας τα ΜΜΕ που είναι στην ιδιοκτησία του. 

Από την «αριστερή» τους εκδοχή, όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, με όλα τα ενδιάμεσα κεντρώα, σοσιαλιστικά, κεντροαριστερά, δεξιά, κεντροδεξιά, ακροδεξιά, μέχρι και τη φασιστική έκδοση της Χρυσής Αυγής. 

Στην ανάγκη αποσύρει κάποια και ανασυνθέτει από τα συντρίμμια τους μέχρι να δημιουργήσει τη νέα «ελπίδα» για τον λαό, αυτό που βλέπουμε να γίνεται και στις μέρες μας στην πιο χυδαία του μορφή.

 Τι όμως επιδιώκει να πετύχει με όλες αυτές τις προσπάθειες; Ποιος είναι ο στρατηγικός του στόχος που τον αναγκάζει συνεχώς να προσπαθεί να παραπλανήσει τον λαό; 

Τι είναι αυτό που φοβάται, αλήθεια; 

Η απάντηση είναι ότι τρέμει στην ιδέα μην τυχόν και αφουγκραστεί και επιδιώξει ο λαός μας τη μόνη οριστική διέξοδο που υπάρχει από αυτήν τη χαμοζωή και που δεν είναι άλλη από την πρόταση για τη Λαϊκή Εξουσία του ΚΚΕ. 

Από τη στιγμή λοιπόν που γνώρισα τον πραγματικό μου ταξικό αντίπαλο, επιλέγω και τον πραγματικό του εχθρό, που είναι μόνο το ΚΚΕ, για να συμπαραταχτώ μαζί του και να δηλώσω την αμέριστη στήριξή μου σε όλες τις εκλογικές μάχες.

Γιάννης ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πρώην μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δήμος Λυκόβρυσης - Πεύκης

Εχω διαφορετική αριστερή πολιτική καταγωγή και όταν λέω αριστερή δεν εννοώ τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. 

Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι τον Γενάρη του '15 ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας πως έστω και κάτι θα μπορούσε να αλλάξει προς το καλύτερο. 

Εκλεινα τα μάτια, μέχρι που αυτά άνοιξαν κι έμειναν ορθάνοιχτα μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που από «Οχι» έγινε «Ναι».
Τα τελευταία δύο χρόνια έχω αρχίσει κι ακούω τι λέει το Κομμουνιστικό Κόμμα, με τη λέξη «ακούω» υπογραμμισμένη. 

Τον πρώτο χρόνο αραιά διαβάζοντας μία στα τόσα τον «Ριζοσπάστη» και τον τελευταίο χρόνο πιο ενεργά, σε τοπικό και κλαδικό επίπεδο, καθώς όσο περνάει ο καιρός πείθομαι ολοένα και παραπάνω σχετικά με την πολιτική πρόταση του Κόμματος.

Πιστεύω πως υπάρχουν δύο επικαθορίζοντα σημεία στην πολιτική συγκυρία σήμερα. 

Το πρώτο έχει να κάνει με την παγίωση και τον εμπλουτισμό όλου του μνημονιακού οπλοστασίου. Το δεύτερο αφορά στην πλήρη πρόσδεση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό άρμα του ΝΑΤΟ.

Τις συνέπειες των μνημονίων τις ζούμε και αν δεν αλλάξουν τα πράγματα θα συνεχίζουμε να τις ζούμε επ' αόριστο.

 Φτώχεια, ανεργία κι εξαθλίωση. Τις συνέπειες του ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε αμερικανικό αεροπλανοφόρο, φοβάμαι πως δεν τις έχουμε αντιληφθεί ακόμα (...) Και γι' αυτούς που νομίζουν πως το ΝΑΤΟ είναι εγγυητής της ασφάλειας και της ειρήνης, να θυμίσω την Κύπρο το '74, το «Σισμίκ» το '87, τα Ιμια το '96, καθώς και επίσης το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία και μια σειρά από άλλες χώρες.

Να σημειώσω επίσης πως παρά τη σιγή ασυρμάτου της κυβέρνησης και όλων των άλλων κομμάτων, πλην του Κομμουνιστικού, αποσιωπούνται συντεταγμένα οι συνεχείς τουρκικές παραβιάσεις, η αμφισβήτηση των συνόρων μας, όχι μόνο από την Τουρκία, αλλά και από την Αλβανία, καθώς και από την ΠΓΔΜ.

(...) Μπροστά σε μια τέτοια πραγματικότητα είναι σαφές πως η χώρα πρέπει να τραβήξει έναν διαφορετικό δρόμο: Το δρόμο της απεμπλοκής από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και να μπει σε μια πορεία ανοικοδόμησης μέσα από τη λαϊκή εξουσία, επαναστησίματος της παραγωγής και κάλυψης των σύγχρονων αναγκών του λαού μας όσον αφορά την Υγεία, την Εκπαίδευση, κ.τ.λ.

Εδώ μπορεί να πει κάποιος, μα καλά από το ΚΚΕ θα περιμένουμε να μας σώσει; Η ερώτηση είναι λάθος. Αν περιμένουμε σωτήρες χαθήκαμε. Ο ίδιος ο λαός πρέπει να πάρει την εξουσία στα χέρια του μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα.

(...) Και όπως στην κεντρική πολιτική σκηνή, ακριβώς και στον δήμο μας ο λόγος όλων των άλλων παρατάξεων είναι ίδιος, ξύλινος κι ανούσιος. Συνοψίζω: Καθαρή πόλη, χρηστή διαχείριση, φιλική προς το περιβάλλον, έξυπνη πόλη, κοινωνία των πολιτών, καινοτομία, αειφορία και μια σειρά από άλλες λέξεις, φράσεις κι έννοιες οι οποίες στην πραγματικότητα δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα.

Ο δήμος γίνεται πεδίο εφαρμογής και το Δημοτικό Συμβούλιο ιμάντας μεταβίβασης της πολιτικής του φιλελευθερισμού. Η έννοια Τοπική Αυτοδιοίκηση τείνει να χάσει κι αυτή το νόημά της (...)

Ευτυχώς όμως υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα: Στην Πάτρα, στην Καισαριανή, στην Πετρούπολη, στο Χαϊδάρι, στην Ικαρία, δίνεται καθημερινά αγώνας για την πρωτοβάθμια Υγεία, για την ανεργία, για ΣΣΕ, όλα αυτά όμως αποκρύπτονται συστηματικά γιατί αυτοί οι δήμαρχοι είναι κομμουνιστές.

Εχουμε επίγνωση της πραγματικότητας, ότι τα δύσκολα, σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, δεν θα σταματήσουν. Εχουμε επίσης την επίγνωση ότι ανοίγει μια νέα σελίδα στην πολιτική ιστορία της χώρας, η σελίδα του μαζικού, ανυποχώρητου αγώνα των εργαζομένων και του λαού μας απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα. Τώρα ήρθε η ώρα της αντεπίθεσης, τώρα ξεκινάει ο αγώνας στα εργοτάξια, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς γενικότερα και σε όλα αυτά πρωταγωνιστής είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και θα τα καταφέρουμε.


Δημήτριος ΧΑΝΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Αντιπύραρχος (Αντισυνταγματάρχης) ε.α.

Βλέποντας τη σημερινή κατάσταση έτσι όπως αποτυπώνεται σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ζωής της χώρας και το πώς διαμορφώνεται το βιοτικό επίπεδο των απλών ανθρώπων, αλλά και η κατάσταση στις διεθνείς εξελίξεις και κυρίως στην περιοχή των βορειοανατολικών συνόρων μας, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι δεν μπορεί πλέον να μένει κανείς αδιάφορος γιατί νιώθει προδομένος από τις εκάστοτε πολιτικές του επιλογές. 

Το γεγονός ότι πολλοί από όλους εμάς, που μετράμε συνεχώς ζημιές από όλους αυτούς που μας χτύπησαν διαχρονικά την πλάτη, τάζοντάς μας χρυσά κουτάλια με την είσοδό μας στην ΕΟΚ, μετέπειτα ΕΕ. Ειρήνη, ασφάλεια και ανεξαρτησία μέσα στο «συμμαχικό» πλαίσιο του ΝΑΤΟ. 

Οτι θα έμενε για πάντα ο φασισμός και οι εκφραστές του στη λήθη της Ιστορίας. Υπερηφάνεια και αξιοπρεπή ζωή για την τρίτη ηλικία. Εθνικό σύστημα Υγείας για όλους. Πρόσβαση στη δωρεάν Παιδεία για όλα τα ελληνόπουλα. Νέες θέσεις εργασίας για τους ανέργους και γενικότερα για τα παιδιά μας. Εργασιακές συνθήκες με ασφάλεια και αξιοπρεπείς μισθούς. Προστασία των δασικών μας οικοσυστημάτων και ασφάλεια των πολιτών από τις φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές και μία σειρά άλλες «φιλολαϊκές παροχές».

 Ατενίζοντας πλέον τα συντρίμμια όλων αυτών των υποσχέσεων και για ποιων τα συμφέροντα συνεργάστηκαν κρυφά και φανερά όλοι αυτοί οι σωτήρες που πλουσιοπάροχα μας τις έδιναν, πρέπει αντιθέτως να μας πεισμώσουν για να κάνουμε την αντεπίθεσή μας. 

Εγώ προσωπικά έμαθα από τη φύση της εργασίας μου, ότι την ώρα της μάχης με τη φωτιά και γενικότερα όταν αντιμετωπίζεις κατά πρόσωπο τον κίνδυνο, ψάχνεις να βρεις την κατάλληλη επιλογή για να τα αντιμετωπίσεις πιο αποτελεσματικά και με τις δυνατόν μικρότερες απώλειες. 

Ε, αυτό έκανα κι εγώ τούτη την ώρα που βρίσκομαι αντιμέτωπος με όλα αυτά τα αδιέξοδα. Εκανα τη σωστή επιλογή να συνταχθώ με το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που από τη μέρα της ίδρυσής του έχει σημαία του και παλεύει με άπειρες θυσίες για να γίνουν πράξη όλα αυτά που όλοι οι άλλοι απλά τα χρησιμοποίησαν ως δόλωμα.


Πέτρος ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ
Πρώην μέλος ΣΥΡΙΖΑ Ν. Μάκρης

Μέσα από την εμπειρία μου στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ καλώ τους φίλους που συμπορευτήκαμε εκεί και τώρα βρίσκονται σε αδιέξοδο βλέποντας τις ελπίδες τους να διαψεύδονται, σε απόγνωση και εξαθλιωμένοι, με τους υποκατώτατους μισθούς και συντάξεις της «πρώτη φορά Αριστεράς», έναν κόσμο που αισθάνεται ότι χρησιμοποιήθηκε από κάποιους απλά και μόνο για να έρθουν στην εξουσία (μέσα σε αυτούς και εγώ), να αλλάξουν ρότα ακολουθώντας την πορεία που οδηγεί στο ένα και μοναδικό κόμμα που μπορεί να εκφράσει γνήσια την Αριστερά, το ΚΚΕ, που ακόμα και μέσα από τα λάθη του, τα στραβά και τις αδυναμίες του, αλλά και μέσα από τη συνέπεια λόγων και έργων, τη θαρραλέα αυτοκριτική του και κυρίως μέσα από τα 100 χρόνια Ιστορίας αγώνων και θυσιών, εξακολουθεί να υπάρχει και να υπερασπίζεται, να αγωνίζεται για τα συμφέροντα της λαϊκής τάξης. 

Ετσι, μπορεί να αποφύγει κανείς και τις παγίδες που στήνει το ίδιο το σύστημα προσπαθώντας να εγκλωβίσει έναν κόσμο σε μνημονιακά σχήματα - αναχώματα (βλέπε ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ.) θολώνοντας με αυτόν τον τρόπο το τοπίο και οδηγώντας έναν κόσμο γνήσια αριστερό σε αδιέξοδο και παραίτηση, με κύριο στόχο την αποδυνάμωση του ΚΚΕ, τον μόνο γνήσιο εκφραστή των συμφερόντων και των αναγκών του λαού. Σήμερα το ΚΚΕ απλώνει το χέρι του σε όποιον συνεχίζει να αισθάνεται αριστερός, σε όποιον θέλει να είναι νοικοκύρης στον τόπο του, σε όποιον δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για μια Ελλάδα χωρίς βάσεις και πυρηνικά, χωρίς μνημόνια και «εταίρους», χωρίς τον ανά πάσα στιγμή κίνδυνο εμπλοκής της χώρας μας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, χωρίς φτώχεια, δυστυχία και εξαθλίωση. Και μας καλεί όλοι μαζί να οικοδομήσουμε την κοινωνία που ονειρευόμαστε χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο... για να «λάβουν τα όνειρα εκδίκηση»...


Παναγιώτης ΣΑΡΜΑΤΖΗΣ
Πρώην πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Παιανίας

Το ΚΚΕ είναι το κόμμα που στηρίζει όλους τους εργαζόμενους, τη λαϊκή οικογένεια, την αγροτιά, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, τους βιοπαλαιστές, τους μεροκαματιάρηδες, τη νεολαία, και το αποδεικνύει καθημερινά στην πράξη, στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς, στο δρόμο. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ (με τις αυταπάτες που καλλιέργησε και τα ψέματα που είπε στους εργαζομένους) έκανε τεράστια ζημιά στο κίνημα, που είχε κάποια δυναμική πριν από τις εκλογές του 2015. 

Γιατί λοιπόν ο Τσίπρας να μην είναι το αγαπημένο παιδί του ξένου και εγχώριου κατεστημένου και κεφαλαίου, αφού ουσιαστικά περνάει μνημόνια και μέτρα χωρίς να ανοίγει μύτη;

Ναι, θα ψηφίσω και θα στηρίξω ΚΚΕ και σε αυτές τις εκλογές, και θα συμμετέχω στις δράσεις του, επειδή τόσα χρόνια στις πορείες και στους αγώνες, στο δρόμο, έχω δει το έργο του, έχω βρεθεί πλάι - πλάι με στελέχη του και συντρόφους - τίμιους συνδικαλιστές που δεν κοροϊδεύουν και αγωνίζονται για το «εμείς» και όχι για το «εγώ», δίχως προσωπικό συμφέρον, απλούς ανθρώπους, με στάση ζωής, που σε κοιτάζουν ντόμπρα στα μάτια και χαίρεσαι να συζητάς μαζί τους, γιατί δεν προσποιούνται και ακούς πάντα αλήθειες απ' αυτούς.

Το ΚΚΕ, πάντα, με την ίδια δυναμική, και πριν τον ΣΥΡΙΖΑ και επί ΣΥΡΙΖΑ και μετά τον ΣΥΡΙΖΑ, θα στέκεται εμπόδιο στα σχέδια των μονοπωλίων, του ξένου και ντόπιου κατεστημένου.

 Θα ψηφίσω και θα αγωνιστώ με το ΚΚΕ για να μπορώ να κοιτάξω στα μάτια τα παιδιά μου όταν θα μεγαλώσουν και να τους πω «ο πατέρας σας αγωνίστηκε για να ζήσετε σε έναν καλύτερο κόσμο, όπου θα υπάρχει σταθερή δουλειά, δημόσια Παιδεία, δημόσια Υγεία, δικαιοσύνη, ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, και δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».


Φωτεινή ΜΠΑΤΡΑΛΗ
Προϊσταμένη του Τμήματος Παιδείας και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων του δήμου Πετρούπολης

Είναι τιμή για εμάς, τους δημοτικούς υπαλλήλους, να ηγείται του ψηφοδελτίου της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ο Βαγγέλης Σίμος! 

Σεμνός αγωνιστής, πρωταγωνιστής στους λαϊκούς αγώνες, συμπαραστάτης στα καθημερινά προβλήματα του πετρουπολιώτικου λαού αλλά και των δημοτικών υπαλλήλων τα δύσκολα χρόνια της «κρίσης» (που δημιούργησαν συγκεκριμένες πολιτικές), με δείγματα γραφής τα τελευταία χρόνια στη διοίκηση του δήμου μας!

Η συμπόρευση με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, είναι χρέος και υποχρέωση καθενός από εμάς. 

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η επανεκλογή της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Πετρούπολη είναι αναγκαία προκειμένου να βρίσκει αντίσταση η κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και για να συνεχιστεί το έργο που έχει ξεκινήσει στην πόλη μας. Επίσης, είναι επιτακτική η ενίσχυση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια, με τον Γιάννη Πρωτούλη, κόντρα στην αριστερά του κυβερνητισμού και της εξουσίας, την τάχα αριστερά των υπηρετών του διεφθαρμένου συστήματος και της παραχάραξης ιδεολογιών.

Με χαρά και περηφάνια συντάσσομαι μαζί τους και εύχομαι καλό αγώνα!!!


Ιορδάνης ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
Πρώην πρόεδρος του Ερασιτέχνη Πανιώνιου ΓΣΣ

Τα χρόνια της κρίσης με έκαναν να καταλάβω πως η πολιτική αντίληψη και στάση που είχα υποστηρίζοντας μέχρι τότε το ΠΑΣΟΚ, ήταν λάθος. Εχοντας διατελέσει πρόεδρος του ερασιτέχνη Πανιώνιου από το 1999 έως το 2003, διαπίστωσα πως αν δεν συμβιβαστείς με το κατεστημένο δεν έχεις θέση στο χώρο. 

Αντίστοιχα μηνύματα είχα ήδη λάβει και αγωνιζόμενος μέσω του κινήματος των ΑμεΑ, καθώς την περίοδο 1988 - 2000 διετέλεσα πρόεδρος στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του ΚΑΣΠ (Κέντρο Αποκατάστασης Σπαστικών Παιδιών) και πρόεδρος στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, μέλος της διοίκησης της ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων) 2000 - 2006.
Δυστυχώς, τα δικαιώματα των νέων στη ζωή και τον αθλητισμό δεν είναι δεδομένα. Αντίθετα, αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης και ψηφοθηρίας από αυτούς που τους κλέβουν κάθε μέρα τη ζωή και τους υποθηκεύουν το μέλλον. 

Προσέγγισα επομένως πολιτικά το ΚΚΕ, αντιλαμβανόμενος το αυτονόητο: Δεν είναι λύση να προσπαθείς να φτιάξεις το σάπιο, λύση είναι να αγωνιστείς για να το ξεριζώσεις. Γι' αυτόν το λόγο συμμετέχω και συμπορεύομαι με το συνδυασμό της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο δήμο Νέας Σμύρνης, με επικεφαλής τον Γιάννη Κιουλάνη.

ΕΡΓΑ-ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ-ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ:

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ 37ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Ρεσιτάλ νοθείας από τους εργατοπατέρες και απροκάλυπτων παρεμβάσεων από την εργοδοσία!

Υπόθεση όλων των εργαζομένων η πάλη για να πετάξουν από το σβέρκο τους τους ανθρώπους της εργοδοσίας και του κράτους της

Από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στα γραφεία της ΓΣΕΕ, ενάντια στην υπονόμευση των αγώνων

Ενα μήνα περίπου πριν το 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, το οποίο θα γίνει στις 14 - 17 Μάρτη σε τουριστικό θέρετρο στην Καλαμάτα, μακριά από τους αγώνες και τις αγωνίες των εργαζομένων, οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ομάδα Βασιλόπουλου), που συγκροτούν την ηγεσία της ΓΣΕΕ, δίνουν τα ρέστα τους για να ολοκληρώσουν και να «νομιμοποιήσουν» το ανεπανάληπτο όργιο νοθείας που οργάνωσαν, με την απροκάλυπτη στήριξη της εργοδοσίας, όλο το προηγούμενο διάστημα, για να αλλοιώσουν τους πραγματικούς συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Το γεγονός ότι η νοθεία, η πλαστογραφία και οι απευθείας εργοδοτικές παρεμβάσεις έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, δεν είναι τυχαίο: Για να μπορέσουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του να κλιμακώσουν με τους λιγότερους δυνατούς κραδασμούς την αντιλαϊκή πολιτική, που αποτελεί «προαπαιτούμενο» για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, θέλουν να διασφαλίσουν και την αντίστοιχη κατάσταση στο εργατικό κίνημα. Θέλουν να διατηρήσουν πάση θυσία τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού κατσικωμένες πάνω στο σβέρκο της εργατικής τάξης, να υπονομεύουν τους αγώνες, να εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους στο «εθνικό συμφέρον» και στον «κοινωνικό εταιρισμό», να συσκοτίζουν τον πραγματικό αντίπαλο, να στρατεύουν εργαζόμενους σε αιτήματα στήριξης του κεφαλαίου, για το υποτιθέμενο «κοινό καλό» εργοδοσίας και εργαζομένων...

Από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στα γραφεία της ΓΣΕΕ, ενάντια στην υπονόμευση των αγώνων

Χαρακτηριστική για τον αναβαθμισμένο ρόλο που διεκδικούν οι εργατοπατέρες σε αυτήν την επιχείρηση εγκλωβισμού των εργαζομένων ήταν η τοποθέτηση του Γ. Παναγόπουλου, προέδρου της ΓΣΕΕ, σε συνέδριο εργοδοτικής οργάνωσης το Μάρτη του 2018. Αναφερόμενος στο ρόλο των περιβόητων «κοινωνικών εταίρων», είχε πει μεταξύ άλλων: 

«Ο ρόλος αυτός θεμελιώνεται πάνω σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο διαπραγμάτευσης. Η βασική ιδέα του μοντέλου αυτού αφορά το πότε μια καπιταλιστική οικονομία μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά: Οταν το κεφάλαιο και η εργασία μοιράζονται ίσα μερίδια διαπραγμάτευσης και υπερασπίζονται ελεύθερα τα συμφέροντα που εκπροσωπούν; 'Η όταν υπάρχει ταξική πόλωση και σύγκρουση;».

Ο ίδιος πριν από λίγο καιρό είχε δηλώσει ότι «η απεργία έφαγε τα ψωμιά της», εκφράζοντας με τον καλύτερο τρόπο το ρόλο των εργατοπατέρων, το γεγονός ότι εκδηλώνεται πλέον με τον πιο ωμό τρόπο η πρόσδεσή τους με τα εργοδοτικά συμφέροντα και την κυβερνητική πολιτική.

Για να διατηρήσουν τις θέσεις που τους επιτρέπουν να υπηρετούν αυτά ακριβώς τα συμφέροντα, οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού χρησιμοποιούν κάθε μέσο, έχοντας την αρραγή στήριξη του ίδιου του κεφαλαίου και συνολικά του κρατικού μηχανισμού.

Ο μηχανισμός της νοθείας και αλλοίωσης των πραγματικών συσχετισμών είναι πιο οργανωμένος και επεξεργασμένος από ποτέ:

-- Σωματεία - φαντάσματα που δεν έχουν απολύτως καμία δράση, αλλά με την ωμή παρέμβαση της εργοδοσίας μαζεύουν χιλιάδες ψηφίσαντες...

-- Σωματεία - σφραγίδες, «εξαφανισμένα» από παντού, τα οποία με την «πατροπαράδοτη» νοθεία και με «πειραγμένα» χαρτιά εμφανίζουν εργαζόμενους να ψηφίζουν τάχα κατά κύματα...

-- Απροκάλυπτο κοινό μέτωπο όλων των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ενάντια στις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, είτε με ενιαία ψηφοδέλτια είτε με συνεργασία μετά τις αρχαιρεσίες προκειμένου να πετάξουν εκτός προεδρείων κ.λπ. τους εκλεγμένους συνδικαλιστές των ταξικών δυνάμεων, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια την ψήφο των εργαζομένων...

Με την απευθείας στήριξη και παρέμβαση της εργοδοσίας

Παρακάτω παρουσιάζονται ορισμένες μόνο από τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, έχοντας την απροκάλυπτη στήριξη της εργοδοσίας, στήνουν φάμπρικες για να δημιουργήσουν πλαστούς συσχετισμούς:

• Το εργοδοτικό μόρφωμα που εμφανίζεται παραπλανητικά ως «σωματείο» με την επωνυμία «Ενωση Υπαλλήλων Εμπορίου, Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ Αττικής»,μέλος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ). Λειτουργεί ως φάμπρικα παραγωγής αντιπροσώπων στα συνέδρια της ΓΣΕΕ, της ΟΙΥΕ και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, με καθοριστική επίδραση συνολικά στους συσχετισμούς στο εργατικό κίνημα. Οι αντιπρόσωποι που βγάζει πάνε πακέτο στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για «σωματείο» - σφραγίδα: Δεν εκδίδει ανακοινώσεις, δεν οργανώνει Γενικές Συνελεύσεις, με άγνωστη έδρα, χωρίς τηλέφωνα και ιστοσελίδα, χωρίς δράση. Στις τελευταίες αρχαιρεσίες ωστόσο (φθινόπωρο 2017), που ουσιαστικά οργάνωσε η ομάδα Βασιλόπουλου (ΣΥΡΙΖΑ), με την άμεση και ασφυκτική εργοδοτική παρέμβαση μέσα στα σούπερ μάρκετ, ψήφισαν ξανά χιλιάδες εργαζόμενοι. Η εργοδοσία όχι μόνο υποδείκνυε στους εργαζόμενους να ψηφίσουν και τι θα ψηφίσουν («ψηφίστε όποιον θέλετε, όχι της ΔΑΣ!», έλεγε χαρακτηριστικά το εργοδοτικό «ραβασάκι»), αλλά τους συνόδευε και στην κάλπη! Πολύ περισσότερο, στο ψηφοδέλτιο της εργοδοσίας και του ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων, πολλά από τα οποία εμφανίζονται μάλιστα ως εκλεγμένοι αντιπρόσωποι για το επικείμενο συνέδριο της ΟΙΥΕ!
• Αδελφάκι του παραπάνω μορφώματος είναι ο λεγόμενος «Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαζομένων στο Εμπόριο»(ΠΑΣΥΕ), που τις προηγούμενες μέρες διεξήγαγε κι αυτός εκλογές - «παρωδία». Πανομοιότυπα, ο ΠΑΣΥΕ είναι ένα «σωματείο» - φάντασμα, χωρίς συλλογικές διαδικασίες και δράση, χωρίς γνωστή έδρα, η κάλπη του οποίου γυρίζει στα κρυφά σε πόλεις όλης της χώρας, γεμίζοντας με τη συμβολή της εργοδοσίας. Και εδώ ακολουθήθηκε ο ίδιος μηχανισμός παρέμβασης της εργοδοσίας, που έλεγε στους εργαζόμενους όχι μόνο να ψηφίσουν, αλλά και τι να ψηφίσουν ή όχι. Και εδώ διευθυντικά στελέχη ψήφισαν και έφερναν «καροτσάκι» εργαζόμενους μαζί τους στην κάλπη, ενώ την επιμέλεια διεξαγωγής αυτής της παρωδίας είχε και πάλι ομάδα συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ.
• Κορυφαία βέβαια έκφραση της απευθείας εργοδοτικής παρουσίας και παρέμβασης στα συνδικάτα είναι η περίπτωση του γνωστού πλέον εργοδότη - «συνδικαλιστή», Δ. Καραγεωργόπουλου. Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΓΣΕΕ και πρόεδρος της ΟΙΥΕ είναι ταυτόχρονα πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Ανώνυμης Εταιρείας «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ», η οποία έχει στους σκοπούς της δραστηριότητες που αφορούν καζίνο, τυχερά παιχνίδια, ξενοδοχειακές, τουριστικές και επισιτιστικές επιχειρήσεις κ.ά. Μεταξύ των αρμοδιοτήτων του Καραγεωργόπουλου είναι «να προσλαμβάνει και να απολύει εργαζόμενους»...

«Ψηφίζουν» και τα δέντρα...

Παράλληλα με την απευθείας παρέμβαση της εργοδοσίας, οι εργατοπατέρες αξιοποιούν και ενισχύουν τις «πατροπαράδοτες» για τις δυνάμεις τους μεθόδους της νοθείας.

Το «πάρτι» που στήνουν με ανύπαρκτους ψηφίσαντες αποτυπώνεται χαρακτηριστικά σε μια σειρά από δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Με βάση τα στοιχεία των τριών προηγούμενων συνεδρίων της ΓΣΕΕ, κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης και ενώ το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε μια μακρόχρονη περίοδο απομαζικοποίησης, ανάμεσα σε πολλά άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα έχουμε τις περιπτώσεις Εργατικών Κέντρων που από το πουθενά παρουσιάζουν αύξηση ψηφισάντων, έως και διπλασιασμό!

Οπως τα Εργατικά Κέντρα:

• Αλμυρού, με 1.523 ψηφίσαντες (αύξηση 725 ψηφισάντων).
• Φαρσάλων, με 1.541 ψηφίσαντες (αύξηση 527 ψηφισάντων).
• Λακωνίας, με 1.320 ψηφίσαντες (αύξηση 411 ψηφισάντων).
• Ελασσόνας, με 873 ψηφίσαντες (αύξηση 119 ψηφισάντων).
• Φλώρινας, με 2.092 ψηφίσαντες (αύξηση 236 ψηφισάντων).
• Κατερίνης, με 2.206 ψηφίσαντες (αύξηση 187 ψηφισάντων).
• Καλαμάτας, με 2.830 ψηφίσαντες (αύξηση 252 ψηφισάντων). Και πάει λέγοντας...

Από Εργατικά Κέντρα χωρίς καμία δράση, ούτε καν λειτουργία ΔΣ, έχουν έρθει αποτελέσματα σαν αυτά:

• Αλεξάνδρειας, πριν την κρίση 840 ψηφίσαντες, τώρα 1.547!
• Διδυμότειχο, 627 ψηφίσαντες πριν, τώρα 1.644!
• Κιλκίς, 527 ψηφίσαντες πριν, τώρα 1.802!

Χαρακτηριστικά παραδείγματα έρχονται και από σωματεία που ελέγχουν οι ίδιες δυνάμεις:

-- Ανεπανάληπτο είναι το Σωματείο Ξύλου και Οικοδόμων στο χωριό της Φαρκαδόνας, όπου εμφανίζονται να έχουν ψηφίσει 787 οικοδόμοι μέσα σε λίγες ώρες σε καφενείο του Μεγαλοχωρίου και έχει βγάλει 39 αντιπροσώπους για το Εργατικό Κέντρο Τρικάλων!

-- Χαρακτηριστική νοθεία από το Α ως το Ω και στον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εργαζομένων στη Ναυτιλία και τον Τουρισμό (ΠΑΣΕΝΤ), πρόεδρος του οποίου και επικεφαλής της παράταξης «Ενιαίο» (ΣΥΡΙΖΑ και άλλα αστικά κόμματα) είναι ο γνωστός συνδικαλιστής του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Βασιλόπουλος. Στις 15/11/2018, με ευθύνη του «Ενιαίου», έγινε μια παρωδία εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης στο κτίριο του ΟΛΠ, παρουσία του επικεφαλής της Ασφάλειας της COSCO και πρώην λιμενάρχη Πειραιά. Παρών ήταν επίσης ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, Γ. Μυλωνάς, που στήριξε ανοιχτά την απαράδεκτη διαδικασία. Αν δεν ήταν οι τοποθετήσεις της ΔΑΣ, η διαδικασία θα έληγε σε λίγα λεπτά. Συμμετείχαν μόλις 105 άτομα σε σύνολο 14.000 μελών. Ο Θ. Βασιλόπουλος απάντησε ότι το μητρώο εμφανίζει τόσα μέλη γιατί έχει να εκκαθαριστεί από το 1922! Αντίστοιχα διάτρητη ήταν και η διαδικασία εκλογής Εφορευτικής Επιτροπής: Ψηφοφορία χωρίς μητρώο μελών, χωρίς ταυτότητες, χωρίς παραβάν, όπου μπορούσε να ψηφίσει ο οποιοσδήποτε, χωρίς κανέναν έλεγχο. Ο δικηγόρος - δικαστικός αντιπρόσωπος δέχτηκε να ξεκινήσει η διαδικασία και απέρριψε τις ενστάσεις της ΔΑΣ. Η νοθεία συνεχίστηκε στις αρχαιρεσίες...

Τα ίδια και σε Ομοσπονδίες, όπως των Χειριστών, των Σεκιούριτι, των Ασφαλιστικών Υπαλλήλων, του Υπαλληλικού Προσωπικού Αυτοκινήτων Ελλάδας κ.α., όπου εμφανίζεται να αυξάνεται η συμμετοχή και να ψηφίζουν διπλάσιοι σε σχέση με προηγούμενα συνέδρια...

«Στο κόλπο» και οι διάφοροι μηχανισμοί διαχείρισης προγραμμάτων

«Πακέτο» με τη νοθεία πηγαίνει και η αξιοποίηση διαφόρων μηχανισμών που έχουν στα χέρια τους οι εργατοπατέρες, με οικονομικές «ουρές».

Τα προηγούμενα χρόνια, με τα φαινόμενα οικονομικών σκανδάλων που βγήκαν στη δημοσιότητα σε Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες (σε Λαμία, Κοζάνη, Χανιά κ.α.), αποκαλύφθηκε ολόκληρος μηχανισμός με τα τοπικά ΙΝΕ της ΓΣΕΕ και τη διαχείριση προγραμμάτων.

Αποκαλύφθηκε η συστηματική προσπάθεια τα Εργατικά Κέντρα να μετατραπούν σε επιχειρήσεις διαχείρισης προγραμμάτων κατάρτισης και ανεργίας. Μέσα από χρηματοδοτήσεις του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ «επιδοτούν» εργαζόμενους και τους προωθούν στην αγορά εργασίας, ως φθηνό «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό. Οι συμμετέχοντες σε αυτά βρίσκονται να είναι «ψηφίσαντες» σε διάφορα σωματεία. Αν δεν υπήρχαν μάλιστα σωματεία για να τους εμφανίσουν ως «ψηφίσαντες», έφτιαχναν μέσα σε ένα βράδυ, συνήθως ως «σωματεία» Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Υπάρχουν μάλιστα και ακραία εκφυλιστικά φαινόμενα, όπως αυτό του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας: Οι ίδιες δυνάμεις που ελέγχονται για ποσά άνω του 1 εκατ. ευρώ, προερχόμενα από προγράμματα, διέλυσαν το Εργατικό Κέντρο, άλλαξαν ΑΦΜ, όπως ακριβώς οι ποδοσφαιρικές ΠΑΕ, έστησαν το «Εργατικό Κέντρο Περιφέρειας Φθιώτιδας» και τώρα ετοιμάζονται να έρθουν «κύριοι» στο συνέδριο της ΓΣΕΕ!

Μοιρασιά της νόθευσης των συσχετισμών...

Το άλλο μεγάλο ζήτημα όπου φαίνεται να γίνονται θεαματικά βήματα είναι στη μοιρασιά της νόθευσης των συσχετισμώνκαι στην κοινή δράση των εν λόγω δυνάμεων.

Στην πλειοψηφία πλέον των οργανώσεων, οι δυνάμεις των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ κατεβαίνουν σε ενιαία ψηφοδέλτια (π.χ. σε δευτεροβάθμιο επίπεδο, μεταξύ άλλων, στα Εργατικά Κέντρα Βέροιας, Καρδίτσας, Εύβοιας, Φλώρινας, Κατερίνης, Ρόδου, Καστοριάς, Αγρινίου, Αρτας, Πύργου, Ναυπάκτου, Δράμας, Αρκαδίας).

Ακόμα κι εκεί που κατεβαίνουν σε ξεχωριστά ψηφοδέλτια, ενώνονται και συγκροτούν κοινά προεδρεία, αποκλείοντας τους εκλεγμένους με τους συνδυασμούς που στηρίζει το ΠΑΜΕ, ακόμα κι εκεί όπου είναι δεύτερη δύναμη!

Ηδη έχουμε τα παραδείγματα αυτής της τακτικής τους σε συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος - Ακροάματος, τα Εργατικά Κέντρα Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου και Βόλου...

    

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Εξω οι εργοδότες από τα συνδικάτα! Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών!

Το όργιο νοθείας και πλαστογραφίας, στο οποίο επιδίδεται ενόψει του 37ου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ η πλειοψηφία της (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ομάδα Βασιλόπουλου), αποκαλύπτει για άλλη μια φορά το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.

Σε ανακοίνωσή του με τίτλο «Εξω οι εργοδότες από τα συνδικάτα! Συνδικάτα εργατών όχι των εργοδοτών!», το ΠΑΜΕ σημειώνει τα εξής:

«Οσο εξελίσσεται η διαδικασία του ελέγχου από την οργανωτική επιτροπή για τη νομιμοποίηση των οργανώσεων στο 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, τόσο επιβεβαιώνονται όλα όσα ήδη έχει καταγγείλει το ΠΑΜΕ, για τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο αυτού του Συνεδρίου. Στην ουσία, δεν πρόκειται για εργατικό συνέδριο.

Η νοθεία, η πλαστογραφία, τα σωματεία - φαντάσματα έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο:

• Σωματεία όπου εμφανίζουν να ψηφίζει σε αυτά ένας εργαζόμενος ανά 40 δευτερόλεπτα.
• Σωματεία που οι αρχαιρεσίες τους δεν υπάρχουν σε κανένα πρωτοδικείο.
• Δεκάδες διπλοψηφίες, "μέλη" που έχουν ψηφίσει σε δύο, τρία και τέσσερα σωματεία, ορισμένοι από τους οποίους εκλέγονται και στα όργανα.
• Σωματεία με μέλη και ψηφίσαντες που ξεπερνούν σε αριθμό τους εργαζόμενους της περιοχής τους.

Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό, αλλά χαρακτηριστικό δείγμα της "μαζικοποίησης" και της "συμμετοχής" που εμφανίζουν οι σάπιες δυνάμεις, οι οποίες παριστάνουν την ηγεσία της ΓΣΕΕ, στα σωματεία που ελέγχουν.

Η αλλοτρίωση που αυτές οι δυνάμεις έχουν επιφέρει στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι εξόφθαλμη πλέον, αφού εμφανίζουν ψηφίσαντες, εκλεγμένους στα όργανα των εργατικών σωματείων καθώς και αντιπροσώπους, στελέχη της εργοδοσίας και σε πολλές περιπτώσεις τους ίδιους τους εργοδότες, όπως προέδρους και διευθύνοντες συμβούλους εταιρειών, αντιπροέδρους ΔΣ τραπεζών, ιδιοκτήτες πούλμαν και ασφαλιστικών εταιρειών.

Η παρέμβαση της εργοδοσίας είναι ολοφάνερη παντού.Εκτός από το να σέρνει χιλιάδες εργαζόμενους να ψηφίζουν τους ανθρώπους της, όπως συμβαίνει σε διάφορα σωματεία στο Εμπόριο και αλλού, εκλέγεται και η ίδια στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ!

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ομάδα Βασιλόπουλου) επιχειρεί να νομιμοποιήσει όλη αυτήν τη σαπίλα, τη συμμετοχή της εργοδοσίας και τον έλεγχο των σωματείων από αυτή. Να διατηρήσει και να ενισχύσει τον έλεγχο στο εργατικό κίνημα μέσα από τον μηχανισμό που λέγεται "ΓΣΕΕ". Τον μηχανισμό που στηρίζει τα σχέδια και την κερδοφορία των μεγαλοεργοδοτών και βάζει πλάτη στην υλοποίηση του αντεργατικού πλαισίου της εκάστοτε κυβέρνησης. Για τις "υπηρεσίες" που προσφέρει σε εργοδοσία και κυβέρνηση, τον στηρίζουν με όλα τα μέσα. Τον "ταΐζουν" με εκατομμύρια ευρώ μέσω προγραμμάτων, με εκδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ, όπως οι συναυλίες για τα 100 χρόνια της ΓΣΕΕ σε Κρήτη και Θεσσαλονίκη (89.000 και 93.000 ευρώ αντίστοιχα).

Ολοι αυτοί έχουν δημιουργήσει ένα ενιαίο μέτωπο απέναντι στις δυνάμεις της ΔΑΣ, οι οποίες προέρχονται από τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Επιτίθενται στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που αποκαλύπτουν την αλλοτρίωση και τη σήψη τους και παλεύουν για τον απεγκλωβισμό του εργατικού κινήματος από τον θανάσιμο εναγκαλισμό τους.

"Ξορκίζουν" όπως "ο διάβολος το λιβάνι" τις συλλογικές διαδικασίες των εργαζομένων στα σωματεία τους, τη συζήτηση, τις Γενικές Συνελεύσεις, γιατί εκεί αποκαλύπτεται η "γύμνια" τους. Γιατί εκεί οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν τον βρώμικο ρόλο τους, βλέπουν ποιος είναι ο φίλος και ποιος ο εχθρός τους.

Θέλουν να βάλουν εμπόδια στη συσπείρωση των εργαζομένων με το ΠΑΜΕ, στην ενδυνάμωση του ταξικού κινήματος, στην ανάπτυξη των αγώνων που απαιτούνται σήμερα, για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να αναχαιτίσουν την επίθεση που δέχονται από το μεγάλο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως η ΕΕ. Των αγώνων που απαιτούνται, προκειμένου να μπουν στο προσκήνιο οι ανάγκες των εργαζομένων και η ικανοποίησή τους, σε αντιπαράθεση με τις απαιτήσεις και τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων και τις "αντοχές" της οικονομίας τους.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να παλέψουν, πετώντας από το σβέρκο τους - σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος - τους ανθρώπους της εργοδοσίας και του κράτους της, αυτούς που υπονομεύουν καθημερινά τα εργατικά συμφέροντα».

Παρασκευή 15 Φλεβάρη 2019

 Σελ. 123456789101112131415161718192021222324/24 

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ