ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΥΠΑ...ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ !! --ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ?

Περισσότεροι από 65.000 αγωνιστές συγκροτούν το Μαρτυρολόγιο του αγώνα στον 20ό αιώνα

Αποσπάσματα από την παρουσίαση του πολύτομου έργου «Επεσαν για τη Ζωή»

Ο αριθμός και μόνο συγκλονίζει: Περισσότεροι από 65.000 κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές συγκροτούν το Μαρτυρολόγιο του αγώνα στον 20ό αιώνα. Είναι όλοι αυτοί που έπεσαν στις μάχες, εκτελέστηκαν ή δολοφονήθηκαν υπερασπιζόμενοι το δίκιο του λαού, στην πάλη της εργατικής τάξης για να αντιμετωπίσει την κτηνωδία του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, στην πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Με Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, ένα προς ένα τα ονόματά τους, μαζί με σύντομα βιογραφικά, συγκεντρώθηκαν σε μια πολύτομη έκδοση υπό τον τίτλο «Επεσαν για τη Ζωή». Η σύνταξη του Μαρτυρολογίου ξεκίνησε το 1986 και ο πρώτος τόμος εκδόθηκε το 1988. Η σειρά ολοκληρώθηκε τον Νοέμβρη 2018 με την έκδοση του 8ου τόμου. Αποτελείται συνολικά από 18 βιβλία (7.210 σελίδες).

Η έκδοση καταγράφει με μοναδικό και συγκεκριμένο τρόπο την ανιδιοτέλεια, την αυτοθυσία των αγωνιστών, τη σκληρότητα και την αγριότητα της ταξικής πάλης από τη μεριά της αστικής τάξης.

Η έκδοση είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς ομάδας ερευνητών, από αγωνιστές της Αντίστασης και του ΔΣΕ. Στελέχη του ΚΚΕ όπως η Ρούλα Κουκούλου, ο Βασίλης Πηγής, ο Γιώργης Ζωίδης, ο Νίκος Παπανδρέου, ο Τάκης Μαμάτσης, ο Χρήστος Κοσμίδης, ο Τάκης Ψημμένος, ρίχτηκαν με μεγαλύτερο πείσμα στην προσπάθεια να συγκεντρωθούν τα στοιχεία από όλη την Ελλάδα για τη σύνταξη της έκδοσης «Επεσαν για τη Ζωή».

Η συνολική παρουσίαση του έργου έγινε το βράδυ της Πέμπτης 2 Μάη 2019 στην Καισαριανή, με αφορμή τις εκδηλώσεις για τους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο την Πρωτομαγιά του 1944.

Στην εκδήλωση κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», ενώ για το χρονικό της έκδοσης μίλησε ο Τάκης Ψημμένος.

Με τους στίχους του ποιητή «...κάθε μέτρο γης/ κι από 'νας σκοτωμένος, ένας σύντροφος /που 'πεσε πολεμώντας για τη λευτεριά/ για του λαού το δίκιο», ο Φάνης Παρρής, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, άρχισε την παρουσίαση, αποσπάσματα της οποίας παραθέτουμε στο σημερινό φύλλο του «Ριζοσπάστη».

***

Οι τόμοι του «Επεσαν για τη Ζωή» αποτελούν ένα μοναδικό τεκμήριο, χρήσιμο στον ιστορικό ερευνητή, στους απογόνους των αγωνιστών, στη νέα γενιά κομμουνιστών. Στις σελίδες του δεν καταγράφονται μόνο μέλη ή στελέχη του ΚΚΕ αλλά και χιλιάδες λαϊκοί άνθρωποι που εμπνεύστηκαν από τα ιδανικά του αγώνα που πρωτοστάτησε και καθοδήγησε το ΚΚΕ.

Ο καθένας από τους τόμους καταγράφει τους νεκρούς μιας συγκεκριμένης περιόδου της Ιστορίας. Στον πρόλογο κάθε τόμου υπάρχει μια σύντομη επισκόπηση αυτής της περιόδου - επικεντρωμένη στις εξελίξεις που αφορούν το πλαίσιο των διώξεων.

INTIME NEWS - .

Στο «Επεσαν για τη Ζωή» παρατίθενται στοιχεία που αποδεικνύουν πως οι κάθε είδους διώξεις, που έφταναν στην απόλυτη βαρβαρότητα μέχρι και τις άγριες δολοφονίες αγωνιστών, δεν υπήρξαν αποτέλεσμα αποκλειστικά της κτηνωδίας κάποιων ιθυνόντων ή υπερβάλλοντος ζήλου ορισμένων, αλλά κυρίαρχη εκδήλωση της λειτουργίας του αστικού κράτους ως μηχανισμού βίας από τη μεριά του κεφαλαίου, που υπηρετεί την υπεράσπιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ιδιοκτησίας, μαζί με την ενσωμάτωση στο σύστημα και τον αντικομμουνισμό. Είναι γεγονός πως σε διώξεις επιδόθηκαν κάθε πολιτικής απόχρωσης κυβερνήσεις, δεξιές, φασιστικές, κεντρώες, φιλελεύθερες.

Πρώτα βήματα - πρώτοι νεκροί

Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει την περίοδο από την ίδρυση του ΚΚΕ έως την έναρξη της γερμανικής κατοχής.

Ανάμεσα στους πρώτους που έδωσαν τη ζωή τους, δύο στελέχη του ΚΚΕ, ο Δημοσθένης Λιγδόπουλος και ο Ωρίων Αλεξάκης, που δολοφονήθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα, τον Οκτώβρη 1920, καθώς επέστρεφαν από τη Σοβιετική Ρωσία στην Ελλάδα, μετά το 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Την Πρωτομαγιά του 1924 η εργατική τάξη θρήνησε τον νεαρό εργάτη, μέλος της ΟΚΝΕ, Σωτήρη Παρασκευαΐδη, που δολοφονήθηκε μέρα μεσημέρι, μπροστά στο δημαρχείο της Αθήνας μετά από επίθεση της έφιππης Χωροφυλακής. Δεν ήταν ένα τυχαίο περιστατικό, η απαγόρευση της Πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης στην Αθήνα ήταν ένα από τα πρώτα μέτρα της περιόδου της αβασίλευτης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που είχε κηρυχτεί λίγες μέρες νωρίτερα. Είχε προηγηθεί, τον Αύγουστο 1923, η σφαγή στο Πασαλιμάνι από την κυβέρνηση των Πλαστήρα - Γονατά - Παπανδρέου.

INTIME NEWS

Στις 19 Οκτώβρη 1926, μπροστά στο Εργατικό Κέντρο της Αθήνας δολοφονήθηκε με δύο σφαίρες ο Δημήτρης Πατλάκας, εκλεγμένος αντιπρόσωπος των επισιτιστών, μέλος του ΚΚΕ από το 1923. Είναι η περίοδος αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας του Πάγκαλου.

Το 1926 και το 1927 έγιναν δολοφονίες καπνεργατών στο Αγρίνιο, ανάμεσά τους και η πρώτη εργάτρια, η Αγγελική Γεωργαντζέλλη. Το 1929 απεργίες με νεκρούς εργάτες σε Καβάλα, Ξάνθη, Λαύριο, Ελευσίνα, Θεσσαλονίκη και Δραπετσώνα. Τον Γενάρη 1933 μπροστά στο δημαρχείο της Νάουσας, τον Αύγουστο 1933 στους ανθρακωρύχους στο Αλιβέρι της Εύβοιας. Το Μάη 1934 η σφαγή στο λιμάνι της Καλαμάτας. Τον Αύγουστο 1935 αιματοκυλίστηκε η απεργία στο Ηράκλειο Κρήτης και τον ίδιο μήνα το συλλαλητήριο των σταφιδοπαραγωγών στη Μεσσηνία.

Δέκα χρόνια νωρίτερα, στις 2 Φλεβάρη 1925, ο αντισυνταγματάρχης Χρήστος Καβράκος δίνει εντολή για πραγματική σφαγή σε συλλαλητήριο αγροτών στα Τρίκαλα. Ο απολογισμός: 9 νεκροί αγρότες και εργάτες. Ο ίδιος ομολογεί ότι σκότωσε τον γερο-ξυλουργό Μιχάλη Ράδο. Ο ίδιος επίσης, στρατηγός πλέον και φρούραρχος Αθηνών, παραδίδει την πόλη στα ναζιστικά στρατεύματα τον Απρίλη 1941. Η πορεία του Καβράκου αντιπροσωπεύει την πορεία των εκπροσώπων και των μηχανισμών του μεγάλου κεφαλαίου, που μπροστά στην υπηρέτηση των συμφερόντων του, δεν διστάζουν στη διάπραξη κανενός εγκλήματος.

Στην περίοδο του Μεσοπολέμου ξεχωριστή σημασία έχει μια ακόμα, λιγότερο γνωστή σφαγή, στις 15 Φλεβάρη 1933 στη Θεσσαλονίκη, όταν δύναμη Χωροφυλακής επιτέθηκε στα γραφεία του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου, όπου γινόταν προεκλογική συγκέντρωση. 8 εργάτες έπεσαν νεκροί. Η ευθύνη ήταν άμεσα της κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου.

Αξίζει να σημειωθεί πως η σφαγή του Μάη 1936 στη Θεσσαλονίκη γίνεται κάτω από τις εντολές της κοινοβουλευτικής ακόμα κυβέρνησης Μεταξά, που έχει την ψήφο στήριξης και ανοχής όλων των αστικών κομμάτων, μαζί και του Κόμματος Φιλελευθέρων υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη.

Στον πρώτο τόμο καταγράφονται και τα ονόματα 51 νεκρών ηρώων που εκπλήρωσαν το διεθνιστικό τους χρέος πολεμώντας στις γραμμές των Διεθνών Ταξιαρχιών στην Ισπανία.

Η περίοδος της Κατοχής

Ο δεύτερος τόμος περιλαμβάνει την περίοδο από την έναρξη της τριπλής κατοχής από τα γερμανικά, ιταλικά και βουλγαρικά φασιστικά στρατεύματα τον Μάη 1941 έως και το τέλος του 1942.

Στις συνθήκες της ξένης κατοχής, υπήρξε συνέχεια του ελληνικού αστικού κρατικού μηχανισμού. Αυτός ο μηχανισμός εκπαιδευμένος στον αντικομμουνισμό - για την προάσπιση της «ιερής» καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και σε συνεργασία με την κατοχική πολεμική μηχανή - επιδόθηκε σε όργιο δολοφονικής τρομοκρατίας ενάντια στο λαό, με την ανοχή ακόμα και ενθάρρυνση του συνόλου σχεδόν του αστικού πολιτικού κόσμου.

Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό πολιτικό κόμμα που εμπιστεύτηκε τη λαϊκή οργάνωση και υποστήριζε να πάρει η ένοπλη λαϊκή πάλη μαζικά χαρακτηριστικά.

Οι σελίδες του δεύτερου τόμου αποτελούν μοναδική καταγραφή εξαιρετικά χρήσιμη, καθώς περιλαμβάνονται τα πρώτα κατοχικά εγκλήματα, μαζικές δολοφονίες, ολοκαυτώματα χωριών και κωμοπόλεων, όπως οι θηριωδίες των ναζιστικών στρατευμάτων ενάντια στον κρητικό λαό, με απανωτές ομαδικές εκτελέσεις περίπου 2.000 Κρητών αγωνιστών μέσα στο 1941, οι σφαγές των βουλγαρικών φασιστικών στρατευμάτων στην περιοχή της Δράμας, η ομαδική σφαγή στο Μεσόβουνο της Κοζάνης, όπου είχε συμμετοχή και η Ελληνική Χωροφυλακή, και δεκάδες άλλα ολοκαυτώματα την πρώτη περίοδο της Κατοχής.

Τα στοιχεία είναι καταπέλτης ενάντια στο ρεύμα αναθεώρησης της Ιστορίας, που επιχειρεί να εξισώσει την κατοχή με την αντίσταση σε αυτήν - να εξισώσει τους θύτες με τα θύματα. Να περάσει από την «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» την κανιβαλική δολοφονική δράση της Ελληνικής Ασφάλειας, της «Χ», των ελληνικών κατοχικών κυβερνήσεων, την εγκληματική δράση των Ταγμάτων Ασφαλείας.

Οι κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι στην Ακροναυπλία, στην Ανάφη και αλλού πλήρωσαν με τον χειρότερο τρόπο την πείνα, ακόμα και με νεκρούς.

Συγκλονιστική και αιώνια ντροπή και καταισχύνη για την αστική τάξη ήταν η περίπτωση του Αη Στράτη. Εκεί, αφού αρπάχτηκαν τα τρόφιμα, οι πολιτικοί κρατούμενοι με τη δύναμη των όπλων της Ελληνικής Χωροφυλακής οδηγήθηκαν σε έναν παγωμένο θάλαμο ενός ερειπωμένου σχολείου και υποβλήθηκαν στο βασανιστήριο της αναγκαστικής ασιτίας, φυλακίστηκαν δίχως φαγητό με σκοπό να υπογράψουν δήλωση μετανοίας - αποκήρυξης του ΚΚΕ. Αντιμετώπισαν αλύγιστοι το μαρτύριο, όμως 37 σύντροφοι πέθαναν ένας - ένας από την πείνα μέσα σε εφιαλτικές συνθήκες (συνολικά είναι 43 οι νεκροί, μαζί 3 που πυροβολήθηκαν και 3 άρρωστοι που πέθαναν λόγω των συνθηκών κράτησης).

Οι κομμουνιστές κρατούμενοι που παραδόθηκαν σιδηροδέσμιοι στις κατοχικές αρχές στέλνονταν στα εκτελεστικά αποσπάσματα αποκλειστικά με την ιδιότητα του κομμουνιστή.

Η ένοπλη αντίσταση

Στους τόμους 3α, 4α και 4β καταγράφονται αλφαβητικά χιλιάδες περιπτώσεις νεκρών αγωνιστών από την πάλη στις πόλεις και τα βουνά στα έτη 1943 και 1944. Ενώ, από την ίδια περίοδο στους τόμους 3β, 4γ και 4δ καταγράφονται ομαδικά εγκλήματα, ομαδικές εκτελέσεις και καταστροφές χωριών, κωμοπόλεων, τα μπλόκα και οι δολοφονικές επιδρομές στις εργατογειτονιές της Αθήνας και άλλων πόλεων.

Στους τόμους 3 και 4 καταγράφονται χιλιάδες ονόματα θυμάτων από όλα τα μαρτυρικά χωριά που έγινε κατορθωτό να συγκεντρωθούν.

Στο «Επεσαν για τη Ζωή» μπορεί να εντοπίσει ο ερευνητής και βεβαίως ο κάθε αναγνώστης, συγκεντρωμένες, μικρές και μεγάλες μάχες του ΕΛΑΣ ενάντια στους Γερμανούς, με εκατοντάδες νεκρούς ΕΛΑΣίτες και τεράστιες απώλειες των Γερμανών σε έμψυχο και πολεμικό υλικό. Στις σελίδες του «Επεσαν για τη Ζωή» καταγράφονται οι εκατοντάδες επιδρομές Ταγμάτων Ασφαλείας και άλλων συνεργατών των ναζί ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό, αλλά και το μίσος τους ενάντια στις λαϊκές συνοικίες.

Οι τόμοι της περιόδου της Κατοχής επεκτείνονται και στο 1945, με ονομαστικά στοιχεία για εκτελέσεις αγωνιστών στην Κρήτη από τους Γερμανούς, καθώς να θυμίσουμε ότι με την ανοχή των Βρετανών συνέχιζαν να κρατάνε μέρος του νησιού έως την πλήρη συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας από τον Κόκκινο Στρατό της ΕΣΣΔ.

Στην έκδοση καταγράφονται χαρακτηριστικά γεγονότα κατά την περίοδο της Απελευθέρωσης, όπως οι θηριωδίες του ΕΔΕΣ στην Πρέβεζα.

Ο ηρωικός Δεκέμβρης και η λευκή τρομοκρατία

Ο 5ος τόμος αφορά τον Δεκέμβρη 1944, στις σελίδες του καταγράφονται πάνω από 1.000 ονόματα ΕΛΑΣιτών και άλλων αγωνιστών του λαού που έπεσαν στις μάχες στην Αθήνα, καθώς και σε συγκρούσεις άλλων περιοχών (βασικά στην Ηπειρο, στη Σάμο και την Κρήτη). Ονόματα νεκρών του Δεκέμβρη 1944 δημοσιεύονται και στα παραρτήματα των επόμενων τόμων. Σε αρκετές περιπτώσεις σημειώνονται ονόματα νεκρών αγωνιστών, που παρουσιάστηκαν από την αστική προπαγάνδα ως δολοφονηθέντες από τον ΕΛΑΣ.

Στον πρόλογο του 5ου τόμου δημοσιεύονται αρκετά στοιχεία για τη δράση της βρετανικής στρατιωτικής αποστολής και Βρετανών πρακτόρων στην Ελλάδα, οι οποίοι έχοντας ευχέρεια κινήσεων ως σύμμαχοι και αποκτώντας σχετική εικόνα στις ΕΑΜικές περιοχές προέβησαν σε δόλιες ενέργειες, που οδήγησαν αγωνιστές στα νύχια των Ταγμάτων Ασφαλείας και της Ειδικής Ασφάλειας, είτε άλλοτε με την καθοδήγησή τους παγίδευσαν μικρές ομάδες του ΕΛΑΣ και τις οδήγησαν στην εξόντωση από την ΠΑΟ στη Μακεδονία και από τον Εθνικό Στρατό στην Πελοπόννησο.

Ο 6ος τόμος περιλαμβάνει την περίοδο από 12 Φλεβάρη 1945, ημερομηνία υπογραφής της Συμφωνίας της Βάρκιζας, έως την 31η Μάρτη 1946, μέρα αφοπλισμού του σταθμού Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο από ομάδα καταδιωκόμενων αγωνιστών.

Στον τόμο 6 δημοσιεύονται ονομαστικά χιλιάδες εγκλήματα, που διέπραξαν τα κρατικά όργανα, οι πρώην ταγματασφαλίτες που στελέχωσαν μαζί με τους Ριμινίτες τη λεγόμενη Εθνοφυλακή, η Χωροφυλακή και η Αστυνομία, αφού εκκαθαρίστηκαν από τα ΕΑΜικά στοιχεία, δίπλα σε όλες αυτές τις κρατικές δυνάμεις ομάδες ιδιωτών, ληστοσυμμορίες, παρακρατικές ομάδες που πέρασαν στην κυριολεξία από φωτιά και λεπίδι τους αγωνιστές.

Στις σελίδες του τόμου καταγράφονται σχεδόν 2.000 ονόματα δολοφονημένων. Οποια σελίδα και αν ανοίξει κάποιος, θα συναντήσει ονόματα ανθρώπων από όλη την Ελλάδα, που στις περισσότερες περιπτώσεις δολοφονήθηκαν με φρικτά βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς, βιασμούς γυναικών. Καταγράφονται ακόμα και δολοφονίες παιδιών όπως στο χωριό Πεντάλακκο (Ζώριστα) Ιωαννίνων, όπου τον Μάρτη 1946 αρπάχτηκαν - μάλιστα - μέσα από τον σταθμό Χωροφυλακής 7 παιδιά, 12 χρόνων το μεγαλύτερο και 13 μηνών το μικρότερο, και σφάχτηκαν έξω από το χωριό για την τρομοκράτηση των κατοίκων.

Το «Επεσαν για τη Ζωή» περιορίζεται στην καταγραφή στοιχείων νεκρών αγωνιστών. Στις εισαγωγικές σημειώσεις του 6ου τόμου δημοσιεύεται μια μικρή επιλογή από τα αποδεικτικά στοιχεία της αποθηριωμένης, κανιβαλικής, λευκής τρομοκρατίας. Επιθέσεις σε Εργατικά Κέντρα, σε θέατρα, σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, σε γιορτές της ΕΠΟΝ, καταστροφή γραφείων, τυπογραφείων προοδευτικών εφημερίδων, νυχτερινές επιδρομές σε σπίτια.

Ενα από τα χιλιάδες περιστατικά... Στις 17 Ιούνη 1945, την ώρα που οι κλωστοϋφαντουργοί της Αθήνας πραγματοποιούσαν συνέλευση στο Θέατρο Σαμαρτζή, εθνοφύλακες και συμμορίες της «Χ», περίπου 150 άτομα, οπλισμένοι επέδραμαν στο θέατρο στέλνοντας αρκετούς εργάτες και εργάτριες στο νοσοκομείο.

Την ίδια περίοδο, σε εφαρμογή της ουσίας της Βάρκιζας, άρχισε η δικαστική βιομηχανία θανατικών καταδικών στους αγωνιστές της Αντίστασης. Πρώτη καταδίκη ήταν εκείνη των Μπούρδη - Μονέδα - Αυγέρη το Μάη 1945 για την αντιστασιακή τους δράση.

Για το γενικότερο κλίμα αξίζει να σημειώσουμε το εξής, που δεν αφορά μεν θανατική καταδίκη, αλλά είναι χαρακτηριστικό της περιόδου. Ο Θωμάς Βενετσανόπουλος τον Φλεβάρη 1943, όντας υπομοίραρχος Χωροφυλακής, μαζί με τη δύναμη του Σταθμού Χωροφυλακής Σιάτιστας προσχώρησε στον ΕΛΑΣ και πολέμησε τους Ιταλούς, τους Γερμανούς και τους Λεγεωνάριους της Πίνδου, η πράξη του αυτή εγκωμιάστηκε εκείνη την εποχή (Αύγουστος 1943) ακόμα και από την Ελληνική Εκπομπή του σταθμού του Λονδίνου. Στις 10 Μάρτη 1945, ο Θωμάς Βενετσανόπουλος συνελήφθη και δικάστηκε για εγκατάλειψη θέσης το 1943, ακολούθησε φυλάκιση, Μακρόνησος, Αη Στράτης. Βγήκε από την εξορία μόλις το 1963, για να πεθάνει 4 χρόνια αργότερα σε ηλικία 59 ετών. Αυτό για μια πολύ γνωστή προσωπικότητα της Αντίστασης.

Τα αστικά δικαστήρια μέσα στο 1945 επέβαλαν την ποινή του θανάτου σε 1.500 αγωνιστές της Αντίστασης, οι θανατοποινίτες κρατούνταν ως όμηροι στις φυλακές που θα εκτελούνταν ανά πάσα στιγμή, στις 19 Ιούνη 1947 εκτελέστηκαν οι πρώτοι 17 ΕΠΟΝίτες και τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν εκατοντάδες, κατ' αναλογία με τους ομήρους των ναζί.

Στην παραπάνω κατηγορία θανατοποινιτών προστέθηκαν οι θανατικές καταδίκες που επέβαλαν τα έκτακτα στρατοδικεία που θεσπίστηκαν βάσει του Γ' Ψηφίσματος, που ψηφίστηκε στις 18 Ιούνη 1946: «Περί εκτάκτων μέτρων κατά των επιβουλευομένων την δημοσίαν τάξιν και την ακεραιότηταν του κράτους», μέσα στον επόμενο μήνα επιβλήθηκαν οι θανατικές καταδίκες και εφαρμόστηκαν αμέσως.

Στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης

Ο 7ος τόμος αναφέρεται στην περίοδο δράσης του ΔΣΕ, 1946 - 1949, και χωρίζεται σε 7 βιβλία - υποτόμους. Καταγράφεται μια ολόκληρη στρατιά περίπου 30.000 ηρωικών νεκρών του ΚΚΕ και του λαού, στην περίοδο της κορύφωσης της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Το 1946, σταδιακά και με μεγάλη καθυστέρηση, το λαϊκό κίνημα ξεκινάει να απαντά οργανωμένα στο όργιο τρομοκρατίας. Στην τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ καταγράφονται μοναδικά πρότυπα ηρωισμού, αυτοθυσίας, ανιδιοτέλειας, ακραίας αντοχής σε σκληρές συνθήκες. Ενα μόνο παράδειγμα: Ο Θόδωρος Αποστόλου, μαχητής του ΔΣΕ στη Σάμο, αιχμαλωτίστηκε από τον κυβερνητικό στρατό, βασανίστηκε απάνθρωπα για να μαρτυρήσει πού βρίσκονται οι αποθήκες του ΔΣΕ. Στο τέλος σταυρώθηκε σαν τον Χριστό επάνω σε ένα πεύκο. Πήρε τα μυστικά του αγώνα μαζί του.

Πολλές φορές συναντάμε ολόκληρες οικογένειες σε όλη την Ελλάδα που έπεσαν στον αγώνα. Στην έκδοση δημοσιεύονται ονόματα οικογενειών που αντιστοιχούν σε πολλά γράμματα του αλφάβητου: Αθανασόπουλοι, Αγρίτιδες, Αλεξάνδρου, Γιαννακούρα, Δαλαμάγκα, Δασκαλόπουλοι, Ζύγουρα, Κουσιάντζα, Μαυρούλη, Μουρατίδη, Ξεροβασίλα, Ξυδέα, Πέτρουλα, Περκεζέ, Σαμαρά, Σαραντάκου, Τσομάκα. Που έγιναν ολοκαύτωμα. Ακόμα και χωριά ολόκληρα δόθηκαν στον αγώνα του ΔΣΕ και στα κατοπινά χρόνια ερειπώθηκαν - σχεδόν εξαφανίστηκαν από τον χάρτη.

Με το Κόμμα στην παρανομία

Ο 8ος τόμος καταγράφει αλφαβητικά πάνω από 500 ξεχωριστές περιπτώσεις αγωνιστών που έπεσαν στον αγώνα στην περίοδο 1950 - 1974.

Αποτελεί μια ξεχωριστή ηρωική σελίδα, καθώς καταγράφει την τιτάνια μάχη που έδωσε το Κόμμα σε φυλακές, εξορίες και χρόνια παρανομίας, από το 1947 έως το 1974. Περιλαμβάνονται νεκροί των ανταρτοομάδων ή ξεκομμένοι μαχητές του ΔΣΕ που παρέμειναν στην Ελλάδα, παράνομοι αγωνιστές που πάλευαν για τα λαϊκά δικαιώματα. Οπως ο Νίκος Νικηφορίδης, που εκτελέστηκε στις 5 Μάρτη 1951 στο Γεντί Κουλέ μαζί με άλλους 6 αγωνιστές. Σε άλλο μετερίζι, ο Θοδωρής Σαρτζέτης στις αρχές του 1951 πέθανε μέσα στην κρύπτη - παράνομο τυπογραφείο, στο Ηράκλειο Κρήτης. Οντας βαριά άρρωστος, δεν πήγε σε γιατρό για να μην προδοθεί το τυπογραφείο. Ανακάλυψε τη σορό του η Ασφάλεια το 1953. Νεκροί αγωνιστές στις διαδηλώσεις για την ανεξαρτησία της Κύπρου, όπως στις 9 Μάη 1956, με 6 νεκρούς και 200 τραυματίες. Οι 13 νεκροί από έκρηξη στον γιορτασμό του Γοργοποτάμου το 1964.

Τον Γενάρη 1951 εκτελέστηκαν οι φαντάροι Σταύρος Κασάνδρας και Νίκος Πιτσίκας γιατί αρνήθηκαν να πάνε να πολεμήσουν στην Κορέα.

Ξεχωριστή ηρωική σελίδα είναι και εκείνη των αποστολών στελεχών του Κόμματος από την πολιτική προσφυγιά για τη στήριξη του αγώνα στην Ελλάδα, ανάμεσά τους ο Νίκος Μπελογιάννης και πολλά ακόμα στελέχη του Κόμματος, ο Δημήτρης Κανάκης, ο οποίος πιάστηκε από την Ασφάλεια το 1954 στη Θεσσαλονίκη, στη συνέχεια τον μετέφεραν στην Αθήνα και τον εξαφάνισαν, ο Βαγγέλης Μπακιρτζής που δολοφονήθηκε το 1953, ο Θεόφιλος Κυζιρίδης που εκτελέστηκε το 1954, ο Χρήστος Καρανταής που εκτελέστηκε την Πρωτομαγιά 1955.

Στις σελίδες του καταγράφονται πολιτικές δολοφονίες και θύματα κρατικής τρομοκρατίας στην περίοδο δράσης της ΕΔΑ, στις γραμμές της οποίας έδρασαν οι κομμουνιστές. Δίπλα στις αρκετά γνωστές δολοφονίες του Πέτρουλα και του Λαμπράκη καταγράφονται οι δολοφονίες του Βελδεμίρη, στελέχους της Νεολαίας ΕΔΑ, του αποφυλακισμένου αγωνιστή Ανέστη Ποδάρα που δολοφονήθηκε το 1962 έξω από το χωριό του, του στρατιώτη Σακελαρίου που δολοφονήθηκε το 1953, του στρατιώτη Κερπινιώτη που δολοφονήθηκε στις εκλογές του 1961.

Για τη δημιουργία της έκδοσης, συγκεντρώθηκαν στοιχεία από το Αρχείο του ΚΚΕ, από τις Κομματικές Οργανώσεις, από τα παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ, συλλόγους επαναπατρισθέντων από τη Σοβιετική Ενωση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, φίλους και οπαδούς του Κόμματος. Αξιοποιήθηκαν αρχεία όπως της ΔΙΣ, ληξιαρχεία των δήμων και άλλα κρατικά αρχεία.

Για όλες τις περιόδους υπάρχουν περιπτώσεις αγωνιστών που δεν έγινε κατορθωτό να εντοπιστούν και να καταγραφούν. Υπάρχει πεδίο για παραπέρα έρευνα, με την πρόσβαση και σε νέα αρχεία.

Το «Επεσαν για τη Ζωή» υπήρξε αντικείμενο πολύχρονης ερευνητικής δουλειάς. Το ίδιο σήμερα μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για παραπέρα έρευνα, αντικείμενο έρευνας από ιστορικούς και μελετητές.

Πηγή 

Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ...

Το  Viva La Revolucion Αποκαλύπτει: ..τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σημειώνεται συνεχής αύξησή τους από το 2014 και μετά, τα 76 θανατηφόρα που καταγράφονται το 2017 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.

-ΕΚΘΕΣΗ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΣΕΠΕ ΓΙΑ ΤΟ 2017

Νέα αντεργατικά «ρεκόρ» σε «ευελιξία» και εργατικά «ατυχήματα»

Κόντρα στη νέα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να «αναστήσει» την απάτη περί του... «ταξικού προσήμου» και της «ενίσχυσης της θέσης των εργαζομένων» που έφερε τάχα η διακυβέρνησή του από το 2015, τα ίδια τα επίσημα στοιχεία των κρατικών φορέων έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτό που βιώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι: Τη συνεχή ένταση της εκμετάλλευσης, τη διαρκή επιδείνωση της θέσης τους από την πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Τα παραπάνω αποτυπώθηκαν ανάγλυφα ξανά πριν από λίγες μέρες, με τη δημοσιοποίηση της Εκθεσης Πεπραγμένων 2017 του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ, υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας, αρμόδιο για τον έλεγχο τήρησης των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία και των συνθηκών εργασίας). Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, το 2017 ήταν έτος «ρεκόρ» ως προς την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», των θέσεων μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, της εργασίας ανηλίκων, ενώ μειώθηκαν κι άλλο οι έλεγχοι για την τήρηση των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία.

Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά το ίδιο το ΣΕΠΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει στον ίδιο αντεργατικό δρόμο με τους προκατόχους της: Το Σώμα εξακολουθεί να υποφέρει από μεγάλες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και προσωπικό. Η κυβέρνηση ενισχύει τον προσανατολισμό του, στους ελέγχους που ασκεί, στη «συμφιλίωση» μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, μετατοπίζοντας, τελικά, την εργοδοτική ευθύνη στις πλάτες των εργαζομένων. Ξεζουμίζει τους ελάχιστους εργαζόμενους στο ΣΕΠΕ, μόνο και μόνο για να εμφανίσουν μια εικόνα ότι κάνουν ελέγχους για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας...

Ρεκόρ μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΠΕ, το 2017 σημειώθηκε ξανά άνοδος της απασχόλησης (οι νέες προσλήψεις εμφανίζονται υπερδιπλάσιες των νέων προσλήψεων το 2009, στο ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης), η άνοδος αυτή ωστόσο συνοδεύεται από το τσάκισμα συνολικά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, από την επικράτηση των «ευέλικτων» μορφών εργασίας, στο έδαφος της αντεργατικής νομοθεσίας της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία για τις νέες συμβάσεις απασχόλησης. Σύμφωνα με την Εκθεση, στο σύνολο των νέων συμβάσεων:

• Το 2009 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ήταν 746.911 και αποτελούσαν το 79% των νέων συμβάσεων.
• Το 2017 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ήταν 1.083.418 και αποτελούσαν μόλις το 45% των νέων συμβάσεων.

Ως προς τις νέες συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης ισχύουν τα εξής:

• Το 2009 ήταν 198.227 και αποτελούσαν το 21% των νέων συμβάσεων.
• Το 2017 ήταν 1.316.980 (ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2009) και αποτελούσαν το 55% των νέων συμβάσεων!

Να σημειωθεί μάλιστα ότι οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης δεν αντιστοιχούν και σε θέσεις μόνιμης εργασίας. Αντιθέτως, η αύξηση των αριθμού των νέων συμβάσεων (κάθε μορφής) είναι ένας ακόμα δείκτης που δείχνει τη μεγάλη ανακύκλωση του εργατικού δυναμικού, το διαρκές πέρασμα από την εργασία στην ανεργία. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», σε κάθε 100 προσλήψεις αντιστοιχούν περίπου 95 απολύσεις.

Εξίσου σημαντικό είναι το στοιχείο των μετατροπών συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής και εκ περιτροπής, που το 2017 έφθασαν τις 59.605.

Τα περισσότερα εργατικά «ατυχήματα» από το 2000

Το 2017 καταγράφονται 7.357 εργατικά «ατυχήματα», ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2000, πρώτο χρόνο λειτουργίας του ΣΕΠΕ.

Να σημειωθεί μάλιστα ότι από το 2012 μέχρι το 2017 υπάρχει συνεχής αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων».

Αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σημειώνεται συνεχής αύξησή τους από το 2014 και μετά, ενώ τα 76 θανατηφόρα που καταγράφονται το 2017 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.

Επιχειρώντας να κουκουλώσει τα παραπάνω, η κυβέρνηση καταφεύγει σε μία ακόμα αθλιότητα: Στην Εκθεση Πεπραγμένων διαχωρίζει με επιμονή τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σε παθολογικά και μη, υπονοώντας προφανώς ότι ορισμένα από αυτά δεν έχουν άμεση σχέση με το χώρο εργασίας.

Ωστόσο, ακόμα και οι θάνατοι εργατών που οφείλονται σε παθολογικά αίτια τις περισσότερες φορές έχουν άμεση σχέση με τις άθλιες συνθήκες εργασίας και ζωής, με το τεράστιο άγχος και την ανασφάλεια που γεννούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, ο οποίες όπως είδαμε αυξάνονται συνεχώς, με το κυνήγι για το μεροκάματο, τη συνεχή μετάβαση μεταξύ εργασίας και ανεργίας, τους μισθούς - ψίχουλα, την εντατικοποίηση της εργασίας, την ουσιαστική ανυπαρξία Πρόληψης κ.ο.κ.

Η αθλιότητα αυτή της κυβέρνησης εκφράζεται με το συμπέρασμα στην Εκθεση Πεπραγμένων: «Η αύξηση αυτή, της τάξης του 24% εντός της διετίας (σ.σ. 2015 - 2017), δεν αντανακλάται στην αντίστοιχη πορεία των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, η οποία εμφανίζει στασιμότητα. Συγκεκριμένα, τα θανατηφόρα ατυχήματα μη παθολογικής αιτιολογίας ανήλθαν σε 34, έναντι 33 και 34 που συνέβησαν κατά τα έτη 2016 και 2015 αντίστοιχα»! Και παρακάτω: «Η μεταβολή όμως (σ.σ. των θανατηφόρων) κατά την τριετία οφείλεται στην αύξηση των δηλωθέντων ατυχημάτων παθολογικής αιτιολογίας και όχι των υπολοίπων, όπως έχει αναφερθεί και παραπάνω».

«Ρεκόρ» και στην εργασία ανηλίκων

Μια ακόμα θλιβερή «πρωτιά» προσθέτει το γεγονός ότι το 2017 θεωρήθηκαν 7.647 βιβλιάρια ανηλίκων (άνω των 15 ετών), έναντι 2.780 θεωρήσεων το 2005 και 562 θεωρήσεων το 2012!

Από το σύνολο των ανηλίκων, τα 4.028 είναι αγόρια και τα 3.619 κορίτσια.

Το 2005 είχαν γίνει 5 μηνύσεις και είχαν επιβληθεί 29 πρόστιμα για παράνομη απασχόληση ανηλίκων, το 2012 έγιναν 4 μηνύσεις και επιβλήθηκαν 16 πρόστιμα. Το 2017 δεν έγινε καμία μήνυση, ενώ επιβλήθηκαν 12 πρόστιμα...

Ελεγχοι - «βιτρίνα» και ελάχιστο προσωπικό

Οσο για τους ελέγχους για την τήρηση των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία (ΥΑΕ), το 2017 σημειώθηκε ξανά μείωσή τους, καταγράφοντας νέο αρνητικό ρεκόρ.

Μάλιστα, από το 2013 και μετά υπάρχει συνεχής μείωση των ελέγχων και επανελέγχων, φθάνοντας τους 21.423 το 2017, ο μικρότερος αριθμός από το 2001.

Από την άλλη, καταγράφεται αύξηση στους ελέγχους που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, χωρίς όμως αυτή να ανταποκρίνεται στην αύξηση της απασχόλησης και στην ένταση της εργοδοτικής ασυδοσίας. Το 2017 έγιναν 30.492 έλεγχοι και επανέλεγχοι, περισσότεροι από τα έτη 2015 και 2016 αλλά λιγότεροι από τα προηγούμενα.

Σε κάθε περίπτωση, ο αριθμός των ελέγχων τόσο για τα μέτρα ΥΑΕ όσο και για τις εργασιακές σχέσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό.

Χαρακτηριστικά, το 2017 το ΣΕΠΕ πραγματοποίησε μόλις 14.000 ελέγχους για ΥΑΕ (δεν περιλαμβάνονται οι επανέλεγχοι και οι έλεγχοι που προκαλούνται από καταγγελίες και εργατικά «ατυχήματα»). 

Με δεδομένο ότι ο αριθμός των καταγεγραμμένων επιχειρήσεων είναι 236.500, απαιτούνται 17 χρόνια για να γίνουν έλεγχοι σε όλες τις επιχειρήσεις!

 Για τις εργασιακές σχέσεις πραγματοποιήθηκαν 30.000 έλεγχοι, που σημαίνει ότι για να ελεγχθούν όλες οι επιχειρήσεις απαιτούνται 8 χρόνια!

Την ίδια στιγμή, ο αριθμός του προσωπικού που στελεχώνει τις Επιθεωρήσεις Εργασίας συνεχίζει να είναι εξαιρετικά μικρός. Το 2017 υπηρετούσαν μόλις 373 επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 245 επιθεωρητές για την ΥΑΕ!

Οργανο ταξικής «συμφιλίωσης»

Παραποιώντας την πραγματικότητα αυτή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να ταυτίσει τον προσανατολισμό του ΣΕΠΕ με τους εργαζόμενους σε αυτό.

Στη συνέχεια αποθεώνει την ταξική συνεργασία, δείχνοντας ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του ΣΕΠΕ: «Είναι σαφές ότι ο αγώνας και η αγωνία των Επιθεωρητών Εργασιακών Σχέσεων (σ.σ. το σωστό θα ήταν: Η αγωνία της κυβέρνησης) συμβαδίζουν με τον αγώνα και την αγωνία των επιχειρήσεων, που προσπαθούν να κρατηθούν στην αγορά και φυσικά των εργαζομένων που αισθάνονται ανασφάλεια ως προς την εργασιακή τους σχέση και τα δικαιώματά τους. Η Επιθεώρηση Εργασίας φιλοδοξεί - και προς αυτό το στόχο εργάζεται αδιάκοπα - να αποτελέσει εκείνη τη σταθερά που θα εξισορροπεί τις καταστάσεις σε έναν μεταβαλλόμενο εργασιακό χάρτη, δρώντας προληπτικά και προστατευτικά προς όφελος των εργαζομένων και της υγιούς αγοράς εργασίας».

Αυτό είναι λοιπόν το ζητούμενο της κυβέρνησης, να συμφιλιωθεί ο εργαζόμενος με τον εκμεταλλευτή του, στον οποίο το αστικό κράτος δίνει όλα τα εργαλεία για να εντείνει την εκμετάλλευση...

Ριζοσπάστης

OI ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΕΣ του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη» (ΕΜΕ)

Δολοφονικός μηχανισμός

Εναν ακόμα μηχανισμό ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων ενέκρινε την περασμένη Τετάρτη το Ευρωκοινοβούλιο, βάζοντας ένα επιπλέον λιθαράκι στην παραπέρα στρατιωτικοποίηση και την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας της ΕΕ.

Πρόκειται για τον μηχανισμό που οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές βάφτισαν, ξεπερνώντας κάθε πρόκληση, «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό για την Ειρήνη» (ΕΜΕ) και προβλέπει... το ακριβώς αντίθετο, αφού έχει ως αποστολή την απευθείας και χωρίς καθυστερήσεις χρηματοδότηση των στρατιωτικών Σωμάτων για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της ΕΕ. Ο εν λόγω μηχανισμός αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην πορεία παραπέρα στρατιωτικοποίησης της ιμπεριαλιστικής ένωσης, πορεία που - εν μέσω ανταγωνισμών στο εσωτερικό της - ολοένα και επιταχύνεται τα τελευταία χρόνια και που βεβαίως λειτουργεί συμπληρωματικά στις ΝΑΤΟικές δομές.

Ανάμεσα στα άλλα, η σχετική απόφαση προβλέπει τον διπλασιασμό των στρατιωτικών δαπανών (στο 1,5 δισ. ευρώ ετησίως), με στόχο, όπως λέγεται στο κείμενο, «ιδίως να χρηματοδοτεί τις στρατιωτικές αποστολές της Ενωσης, να ενισχύει τις στρατιωτικές και αμυντικές ικανότητες τρίτων κρατών, περιφερειακών και διεθνών οργανισμών και να συμβάλλει στη χρηματοδότηση επιχειρήσεων υποστήριξης της ειρήνης υπό την ηγεσία περιφερειακών ή διεθνών οργανισμών (σ.σ. ΝΑΤΟ) ή τρίτων κρατών», για επεμβάσεις δηλαδή όπου διακυβεύονται τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Στόχος είναι η ανάπτυξη «αυτοτελών» στρατιωτικών δυνατοτήτων της ιμπεριαλιστικής ένωσης, ώστε αυτή να μπορεί να υπερασπίζεται αυτοτελώς τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Εξάλλου, όπως αποτυπώνεται και στην απόφαση, ο νέος μηχανισμός έρχεται να απαντήσει στο ζήτημα ότι «απαιτούνται πρόσθετα μέσα και εργαλεία για να εξασφαλιστεί ότι η ΕΕ μπορεί να διαδραματίσει το ρόλο της ως παγκόσμιου παράγοντα στον τομέα της ασφάλειας» και μάλιστα με επικίνδυνο υπόβαθρο τη στρατηγική της ΕΕ ότι «η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια είναι όλο και πιο αλληλένδετες» και ότι «η εξελισσόμενη πραγματικότητα που προκαλεί ανησυχία απαιτεί (...)να μην παραμείνει η ΕΕ αποκλειστικά "πολιτική δύναμη", αλλά να αναπτύξει και να ενισχύσει τις στρατιωτικές της ικανότητες».

Πρόκειται για όλα τα αντιδραστικά στοιχεία που βρίσκονται στον πυρήνα της «Συνολικής Στρατηγικής για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ», την αντιδραστική δηλαδή «παγκόσμια στρατηγική» της ΕΕ, που εγκαινιάστηκε το 2016, και σηματοδοτεί νέους μεγάλους κινδύνους για τους λαούς.

Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, η ΕΕ προχωράει σειρά σχεδίων πολεμικής προπαρασκευής, με «εμβληματικότερη» τέτοια περίπτωση τον «Μηχανισμό Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας»(PESCO), με τον οποίο μία ομάδα κρατών - μελών μπορεί να συνιστά μόνιμη ομάδα στρατιωτικών δυνάμεων ταχείας αντίδρασης, έτοιμη να επέμβει παντού, αλλά και για την εξέλιξη νέων όπλων και άλλων μέσων.

Παράλληλα, προχωράει η λεγόμενη «Συντονισμένη Αμυντική Αναθεώρηση» - ένα είδος στρατιωτικού «ευρωπαϊκού εξαμήνου» - όπου θα καθορίζονται οι στόχοι και θα ελέγχεται η υλοποίησή τους σε εθνικό επίπεδο, εξελίσσεται το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας», που θα τροφοδοτήσει με επιπλέον ζεστό χρήμα την πολεμική βιομηχανία της ΕΕ, ενώ με βάση αυτές τις αποφάσεις, μόνο τα τελευταία 8 χρόνια, η ΕΕ έχει πραγματοποιήσει 24 στρατιωτικές επεμβάσεις σε 3 ηπείρους με τη συμμετοχή 80.000 στρατιωτών και αυτήν την περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη 16 επιχειρήσεις της ανά τον κόσμο, για την... εμπέδωση της ειρήνης και της ασφάλειας. Στις επικίνδυνες αυτές αποφάσεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το συμπέρασμα είναι ότι η ΕΕ δεν μπορεί να αποτελέσει δύναμη ασφάλειας και σταθερότητας για τους λαούς όπως υποστηρίζουν οι πολύχρωμοι θιασώτες της. Αντίθετα, αποτελεί δύναμη στρατιωτικών επεμβάσεων και πολέμων μαζί με τον πόλεμο που διεξάγει στο εσωτερικό των κρατών - μελών της απέναντι στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. 

Αυτές οι εξελίξεις πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για τον λαό για την ΕΕ, τον ρόλο της και πρέπει να αξιοποιηθούν στη μάχη των ευρωεκλογών του Μάη. 

Η εμβάθυνση και ενίσχυση της ΕΕ αφορούν και στην ενίσχυση του ιμπεριαλιστικού, επιθετικού της χαρακτήρα. Είναι, λοιπόν, αναγκαίο να εκφραστεί ένα μεγάλο ΟΧΙ στην ΕΕ του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων με ένα μεγάλο ΝΑΙ στο ΚΚΕ, στέλνοντας μήνυμα με ευρύτερη ευρωπαϊκή σημασία με την ενίσχυσή του.

Ριζοσπάστης 

ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ '21 ΚΑΙ ΤΗΝ "ΕΘΝΙΚΗ' ΕΝΟΤΗΤΑ !!

«Η επέτειος από την επανάσταση του 1821, ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στη διάρκεια του οποίου συνέβησαν πολλά και μεγάλα γεγονότα, δίνει τη δυνατότητα να βγουν σημαντικά συμπεράσματα για το σήμερα και το αύριο.

Στην επανάσταση εναντίον της φεουδαρχικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ηγήθηκε η αστική τάξη και η επαναστατική της οργάνωση, Φιλική Εταιρεία. Αυτή η τάξη επιτέλεσε τον ιστορικό της ρόλο και είναι πια ιστορικά ξεπερασμένη. Νέα, ανερχόμενη τάξη, φορέας της κοινωνικής προόδου, είναι η εργατική τάξη εδώ και πολλές δεκαετίες.

Τα καλέσματα περί "εθνικής ενότητας", που απευθύνονται απ' όλα τα άλλα κόμματα, με αφορμή την επανάσταση του 1821, είναι υποκριτικά. Εθνική ενότητα δεν μπορεί να υπάρχει όταν μία τάξη, η αστική, που αποτελεί μία μικρή μειοψηφία, εκμεταλλεύεται και καταπιέζει με το κράτος και το πολιτικό της σύστημα τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Άλλη είναι η πατρίδα των εκμεταλλευτών και άλλη των καταπιεσμένων. Αλλη είναι η πατρίδα του κεφαλαίου και άλλη η πατρίδα της εργατικής τάξης, του λαού.

Αυτό το ιστορικό δίδαγμα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, που:

• Τα λαϊκά δικαιώματα τσακίζονται, στο όνομα της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας και της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας, στην πραγματικότητα για τα κέρδη του κεφαλαίου.
• Η χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, είναι κατάσπαρτη με τις αμερικανικές βάσεις θανάτου, συμμετέχει ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με επίκεντρο το μοίρασμα της λείας των ενεργειακών πηγών και δρόμων.
• Οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι ενταγμένες στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.
• Μεγαλώνει ο κίνδυνος πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας. Σ' ένα τέτοιο ενδεχόμενο η εργατική τάξη και ο λαός χρειάζεται να οργανώσουν τον αγώνα τους, για να υπερασπίσουν τα σύνορα, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, αλλά και για να βγει ο λαός τελικός νικητής, απέναντι στην καπιταλιστική εξουσία της εκμετάλλευσης και των πολέμων.

Η ενότητα που συμφέρει το λαό είναι μόνο η δική του ενότητα, η οργάνωση και πάλη για να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του»

https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=23/3/2019&id=17480&pageNo=3

ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ?!! ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΚΚΕ:

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Κόβει «μερίσματα» στο κεφάλαιο με εγγύηση την αντιλαϊκή πολιτική

Τα προκλητικά για το λαό πανηγύρια για την «εμπιστοσύνη των αγορών», με βάση πάντα τη διατήρηση και επέκταση όλου του μνημονιακού οπλοστασίου και τη συνέχιση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, και για την άντληση νέου κρατικού δανείου δεκαετούς διάρκειας, που προστίθεται σε όλα τα υπόλοιπα δάνεια που φορτώνονται στις πλάτες του λαού, συνέχισε και χτες η κυβέρνηση.

Από την πλευρά της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα παρουσιάσει στο Γιούρογκρουπ της ερχόμενης Δευτέρας τα κύρια πορίσματα για την ελληνική οικονομία, όπως αυτά καταγράφονται στην έκθεση «ενισχυμένης εποπτείας» που δημοσιοποίησε την περασμένη βδομάδα.

Σε αυτό το φόντο, εν αναμονή των νέων αντιλαϊκών μέτρων αναφορικά με τη διάλυση της προστασίας στην πρώτη κατοικία για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια και των άλλων παρεμβάσεων της τρέχουσας «αξιολόγησης», η προβλεπόμενη εκταμίευση από την πλευρά του ESM προς τον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό φαίνεται να μετατίθεται για επόμενη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ.

Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες η ΕΚΤ αναμένει την ειδική έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας αναφορικά με την ποσοτικοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων στους ισολογισμούς των εγχώριων τραπεζικών ομίλων.

Εντός των ημερών αναμένεται και η νέα έκθεση του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία, που βέβαια θα έρθει να «κουμπώσει» με αυτήν της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μεταξύ άλλων, τα πρώτα «ευρήματα» της πρόσφατης αποστολής του ΔΝΤ στην Αθήνα εστιάζουν στην ανάγκη να υπάρξουν «περισσότερη ευελιξία»στην αγορά εργασίας και νέες «δομικές μεταρρυθμίσεις» για τη μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία, στη μείωση των συντελεστών φορολογίας σε μισθούς και επιχειρηματικά κέρδη που «θα χρηματοδοτηθεί από την προγραμματισμένη για την επόμενη χρονιά διεύρυνση της φορολογικής βάσης στη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων», δηλαδή μέσω της νέας κατακρεούργησης του αφορολόγητου ορίου.
Χωρίς τέλος τα «δωράκια» στο κεφάλαιο

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση συνέχιζε τις «εμβληματικές» παρεμβάσεις της για την «τόνωση» της ανταγωνιστικότητας και την προσέλκυση επενδύσεων, με μια ακόμα αισχρή τροπολογία που αναμενόταν να ψηφιστεί χτες βράδυ στη Βουλή για τη μείωση φορολογίας και επί των διανεμόμενων κερδών (μερίσματα), στο 10% από 15% από φέτος.
Πρόκειται για μια ακόμα «ρύθμιση» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που εκτός των άλλων επιφέρει νέες απώλειες στον κρατικό προϋπολογισμό ύψους 45 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, που θα καλυφθούν από «άλλες πηγές», όπως λέγεται στην αιτιολογική έκθεση, δηλαδή από τη φοροληστεία και την αφαίμαξη του λαού.

Μάλιστα, ήταν τέτοια η πρεμούρα της κυβέρνησης να φοροαπαλλάξει παραπέρα την κερδοφορία του κεφαλαίου, που κατέθεσε την τροπολογία, η οποία υπογράφεται από τον υπουργό Οικονομικών, σε άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Ενώ, αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη φοροελάφρυνση ξεκινά «μια ώρα αρχύτερα», από το 2019 αντί για το 2020, που αρχικά προβλεπόταν στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο».

Ερχεται εξάλλου σε συνέχεια άλλων που ήδη πέρασε η σημερινή κυβέρνηση, μεταξύ αυτών τη μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη (από 29% που ήταν το 2018 στο 25% για το 2022), την κρατική επιδότηση στο 50% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς έως 24 ετών κ.ά.

Ενώ αποτελεί απλά το «ορεκτικό» για τα επόμενα μέτρα που δρομολογεί η κυβέρνηση, όπως οι νέες «βελτιώσεις» στον «αναπτυξιακό νόμο», προσθέτοντας στους μποναμάδες για το κεφάλαιο αυξημένες προκαταβολές κρατικών ενισχύσεων, φοροελαφρύνσεις που θα ξεκινάνε πριν από την ολοκλήρωση της επένδυσης, αλλά και υπαγωγή σε αυτό το «ειδικό καθεστώς» κάθε είδους «ενδοομιλικών υπηρεσιών» (ανάπτυξη λογισμικού, διαχείριση προμηθευτών, εφοδιαστικής αλυσίδας κ.ά.).
Διάταξη αίσχους που επιβεβαιώνει τον αντιλαϊκό κατήφορο της κυβέρνησης

Να σημειωθεί ότι στη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή, η τροπολογία - πρόκληση για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών επί των μερισμάτων επικροτήθηκε και από τη ΝΔ, η οποία παράλληλα «πλειοδότησε» υπέρ του κεφαλαίου. «Η ΝΔ έφερε ίδια ρύθμιση, αλλά πιο γενναία», καθώς «πρότεινε μείωση κατά 10%», αντί για 5% της φορολογίας των μερισμάτων, ανέφερε μιλώντας στην Ολομέλεια για την τροπολογία η βουλευτής της ΝΔ Ντ. Μπακογιάννη, δηλώνοντας βέβαια την υπερψήφιση της κυβερνητικής ρύθμισης από το κόμμα της και αναδεικνύοντας τη σύμπλευση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ στα βασικά ζητούμενα του κεφαλαίου.

«Διάταξη αίσχους που επιβεβαιώνει τον αντιλαϊκό κατήφορο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τη βρώμικη δουλειά που βγάζει για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων» χαρακτήρισε την κυβερνητική τροπολογία ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Μ. Συντυχάκης.

Οπως σημείωσε, η νέα μείωση του συντελεστή φόρου μερισμάτων των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων και των εφοπλιστών έρχεται την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση έχει προσυμφωνήσει το παραπέρα τσεκούρωμα του αφορολόγητου από τα 8.600 στα 5.600 ευρώ, που λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα, διατηρώντας τη φορολογία στους μισθωτούς στο 22% από το πρώτο ευρώ. Ενώ αναγκάζει ακόμα και τον άνεργο να πληρώνει 22% φόρο για το πενιχρό επίδομα ανεργίας που λαμβάνει.
Ο Μ. Συντυχάκης αναφέρθηκε στα αμέτρητα προνόμια - φοροαπαλλαγές που προσφέρει και η σημερινή κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες στο κεφάλαιο, που καταβάλλει άλλωστε μόλις το 6% των συνολικών φορολογικών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού, σε συνδυασμό με το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνει για την ολοένα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων.

«Αυτή είναι η ταξική, απάνθρωπη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι δίκαιη ανάπτυξη για την ολιγαρχία του πλούτου. Αυτό είναι το σκάνδαλο των σκανδάλων», σχολίασε χαρακτηριστικά.

«Αντιλαμβανόμαστε ότι οι υποχρεώσεις που έχετε αναλάβει σας βάζουν και σε σημείο να φέρνετε στο αθλητικό νομοσχέδιο» αυτή την τροπολογία, σημείωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, μιλώντας στην Ολομέλεια. «Εχουν φτωχύνει - σχολίασε - όλοι οι μέτοχοι των ανωνύμων εταιρειών, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, οι βιομήχανοι κ.λπ. Είναι στην Ομόνοια και ζητιανεύουν! Και γι' αυτό να τους απαλλάξετε».


ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Δανεισμός για το κεφάλαιο με υποθήκη τα δικαιώματα του λαού

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την έκδοση του δεκαετούς ομολόγου:

«Η διατήρηση και επέκταση όλου του μνημονιακού οπλοστασίου, μαζί με τις δεσμεύσεις για τα "ματωμένα" υπερπλεονάσματα και τη συνέχιση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, είναι η σαθρή βάση της όποιας "εμπιστοσύνης" των αγορών προς την ελληνική οικονομία. Αλλωστε, το υψηλό επιτόκιο δανεισμού και το σχετικά μικρό ποσό που εξασφαλίστηκε δείχνουν ακόμη ότι και το κυβερνητικό παραμύθι για μια ανέφελη πορεία τα επόμενα έτη είναι στον αέρα.

Σε κάθε περίπτωση, ο δανεισμός, για τον οποίο μπαίνουν ως υποθήκη η ζωή και τα δικαιώματα του λαού, θα αξιοποιηθεί αποκλειστικά και κυρίαρχα για τη στήριξη του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν, το κεφάλαιο εισπράττει.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι την ίδια μέρα της έκδοσης του ομολόγου, η κυβέρνηση έφερε τροπολογία στη Βουλή, με την οποία μειώνει τη φορολογία στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, τη στιγμή που ο λαός στενάζει κάτω από τη δυσβάσταχτη φορολογία».

ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΠΑΣΟΚ κλπ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ-ΣΥΜΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ !!

 ...μα καλά από το ΚΚΕ θα περιμένουμε να μας σώσει; Η ερώτηση είναι λάθος. Αν περιμένουμε σωτήρες χαθήκαμε. Ο ίδιος ο λαός πρέπει να πάρει την εξουσία στα χέρια του μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα.

2 - 3 Μάρτη 2019

Σελ. /40

Δυναμώνουμε την ελπίδα για το λαό. Δυναμώνουμε το ΚΚΕ!

Δηλώσεις συμπόρευσης και στήριξης του ΚΚΕ στις εκλογές του Μάη

Θεόδωρος ΜΑΝΙΩΤΗΣ
Αρχιπύραρχος (Ταξίαρχος) ε.α.


Προσπαθώντας να εκπληρώνω όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά ως απλός πυροσβέστης αλλά και από θέσεις ευθύνης τα καθήκοντά μου, πίστευα ότι από την πλευρά μου έπραττα αυτό που η συνείδησή μου πρότασσε ως κύριο και βασικό. 

Να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στον ελληνικό λαό και τη χώρα μου. Αρκετές φορές όμως συγκρούστηκα με τον ίδιο μου τον εαυτό, προσπαθώντας να κατανοήσω όλες αυτές τις πολιτικές που εφαρμόζονταν όσον αφορά τη δασοπροστασία και όχι μόνο. 

Πολιτικές που τις είχα στηρίξει με την ψήφο μου, αλλά στην ουσία με τα καταστροφικά αποτελέσματα που έφερναν, ακύρωναν όχι μόνο τη δική μου προσφορά, αλλά και των χιλιάδων συναδέλφων μου που πάλευαν υπό αντίξοες συνθήκες στα μέτωπα των πυρκαγιών, και κυρίως όλων όσοι είχαν χάσει τη ζωή τους κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. 

Τον δασικό πλούτο της χώρας μας, ακόμη και αν εμείς οι πυροσβέστες τον σώζαμε από τις φλόγες με λειψά μέσα και δυνάμεις, αλλά με περισσή αγάπη για τη φυσική μας κληρονομιά, οι αντιδασικοί τους νόμοι και οι άπειρες ρυθμίσεις τους τον χάριζαν κομμάτι - κομμάτι σε διάφορα οικονομικά συμφέροντα. 

Εμείς παλεύαμε για να σώσουμε το φυσικό μας περιβάλλον και να το παραδώσουμε στον ελληνικό λαό όσο το δυνατόν με λιγότερες απώλειες και όλοι αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα μέχρι τα σήμερα, με «νόμιμο» πάντα τρόπο, αποχαρακτήριζαν δασικές εκτάσεις, νομιμοποιούσαν αυθαίρετα μέσα στα δάση, αποδέχονταν τίτλους ιδιοκτησίας της οθωμανικής αυτοκρατορίας, δικαίωναν καταπατητές, χάριζαν και ξεπουλούσαν χιλιάδες στρέμματα δασικής γης για αναπτυξιακούς πάντα λόγους. 

Οταν άρχισα όμως να μην πιστεύω τα ψεύτικα δάκρυά τους μπροστά στις ανείπωτες καταστροφές που δημιουργούσαν οι αντιλαϊκές τους πολιτικές, τότε ήταν που άρχισα να εμπιστεύομαι κάθε μέρα και περισσότερο τις κρυστάλλινες θέσεις και τον αγώνα του ΚΚΕ για τα προβλήματα συνολικότερα που αντιμετωπίζει ο λαός μας. 

Χωρίς κανέναν ενδοιασμό πλέον, δηλώνω την αμέριστη στήριξή μου στο ιστορικό και ηρωικό κόμμα της εργατικής τάξης και ζητώ από τους συναδέλφους μου να κάνουν τον ίδιο στοχασμό για τη θέση που πρέπει να πάρουν απέναντι στη σημερινή κατάσταση, αν θέλουν πραγματικά να ατενίζουν με ελπίδα το μέλλον.

Αντώνιος ΜΠΑΛΟΥΡΗΣ
Αντιστράτηγος ε.α. του Πυροσβεστικού Σώματος

Πιστεύω ακράδαντα ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα στην όποια επιλογή κρίνει αυτός σωστή με τα δικά του προσωπικά κριτήρια. 

Οπως πεποίθησή μου είναι επίσης πως έχει και την υποχρέωση, πρώτα και κύρια απέναντι στον εαυτό του, να κρίνει εκ του αποτελέσματος τις επιλογές του και να βγάζει τα απαραίτητα συμπεράσματα. 

Αν η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και κυρίως όλοι εμείς οι άνθρωποι των λαϊκών οικογενειών το κάναμε αυτό, οι περισσότεροι θα βρισκόμασταν σίγουρα αντιμέτωποι με τον ίδιο μας τον εαυτό.

 Γιατί; Γιατί απλά δίναμε και δίνουμε απερίσκεπτα πάντα στη λογική του λιγότερου κακού ή του καινούργιου, του άφθαρτου, του τίμιου, του ανεξάρτητου και μία σειρά παρόμοιων παραλλαγών, χώρο και πολύ χρόνο μάλιστα, σε κόμματα και κυβερνήσεις που μας τα έστηνε με πολύ πονηρό τρόπο μπροστά μας η αστική τάξη, για να έχουμε την ψευδαίσθηση της δημοκρατικής επιλογής. 

Ο αντίπαλος των λαϊκών τάξεων δεν είναι τυχαίος φυσικά. Εχει άπειρες δυνατότητες και ισχυρά κίνητρα για να το κάνει και για τον λόγο αυτόν απλώνει τα πλοκάμια του και ρίχνει τα πολιτικά του δολώματα μπροστά στον λαό με όλες αυτές τις παραλλαγές, αξιοποιώντας τα ΜΜΕ που είναι στην ιδιοκτησία του. 

Από την «αριστερή» τους εκδοχή, όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, με όλα τα ενδιάμεσα κεντρώα, σοσιαλιστικά, κεντροαριστερά, δεξιά, κεντροδεξιά, ακροδεξιά, μέχρι και τη φασιστική έκδοση της Χρυσής Αυγής. 

Στην ανάγκη αποσύρει κάποια και ανασυνθέτει από τα συντρίμμια τους μέχρι να δημιουργήσει τη νέα «ελπίδα» για τον λαό, αυτό που βλέπουμε να γίνεται και στις μέρες μας στην πιο χυδαία του μορφή.

 Τι όμως επιδιώκει να πετύχει με όλες αυτές τις προσπάθειες; Ποιος είναι ο στρατηγικός του στόχος που τον αναγκάζει συνεχώς να προσπαθεί να παραπλανήσει τον λαό; 

Τι είναι αυτό που φοβάται, αλήθεια; 

Η απάντηση είναι ότι τρέμει στην ιδέα μην τυχόν και αφουγκραστεί και επιδιώξει ο λαός μας τη μόνη οριστική διέξοδο που υπάρχει από αυτήν τη χαμοζωή και που δεν είναι άλλη από την πρόταση για τη Λαϊκή Εξουσία του ΚΚΕ. 

Από τη στιγμή λοιπόν που γνώρισα τον πραγματικό μου ταξικό αντίπαλο, επιλέγω και τον πραγματικό του εχθρό, που είναι μόνο το ΚΚΕ, για να συμπαραταχτώ μαζί του και να δηλώσω την αμέριστη στήριξή μου σε όλες τις εκλογικές μάχες.

Γιάννης ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πρώην μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δήμος Λυκόβρυσης - Πεύκης

Εχω διαφορετική αριστερή πολιτική καταγωγή και όταν λέω αριστερή δεν εννοώ τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. 

Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι τον Γενάρη του '15 ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας πως έστω και κάτι θα μπορούσε να αλλάξει προς το καλύτερο. 

Εκλεινα τα μάτια, μέχρι που αυτά άνοιξαν κι έμειναν ορθάνοιχτα μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που από «Οχι» έγινε «Ναι».
Τα τελευταία δύο χρόνια έχω αρχίσει κι ακούω τι λέει το Κομμουνιστικό Κόμμα, με τη λέξη «ακούω» υπογραμμισμένη. 

Τον πρώτο χρόνο αραιά διαβάζοντας μία στα τόσα τον «Ριζοσπάστη» και τον τελευταίο χρόνο πιο ενεργά, σε τοπικό και κλαδικό επίπεδο, καθώς όσο περνάει ο καιρός πείθομαι ολοένα και παραπάνω σχετικά με την πολιτική πρόταση του Κόμματος.

Πιστεύω πως υπάρχουν δύο επικαθορίζοντα σημεία στην πολιτική συγκυρία σήμερα. 

Το πρώτο έχει να κάνει με την παγίωση και τον εμπλουτισμό όλου του μνημονιακού οπλοστασίου. Το δεύτερο αφορά στην πλήρη πρόσδεση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό άρμα του ΝΑΤΟ.

Τις συνέπειες των μνημονίων τις ζούμε και αν δεν αλλάξουν τα πράγματα θα συνεχίζουμε να τις ζούμε επ' αόριστο.

 Φτώχεια, ανεργία κι εξαθλίωση. Τις συνέπειες του ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε αμερικανικό αεροπλανοφόρο, φοβάμαι πως δεν τις έχουμε αντιληφθεί ακόμα (...) Και γι' αυτούς που νομίζουν πως το ΝΑΤΟ είναι εγγυητής της ασφάλειας και της ειρήνης, να θυμίσω την Κύπρο το '74, το «Σισμίκ» το '87, τα Ιμια το '96, καθώς και επίσης το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία και μια σειρά από άλλες χώρες.

Να σημειώσω επίσης πως παρά τη σιγή ασυρμάτου της κυβέρνησης και όλων των άλλων κομμάτων, πλην του Κομμουνιστικού, αποσιωπούνται συντεταγμένα οι συνεχείς τουρκικές παραβιάσεις, η αμφισβήτηση των συνόρων μας, όχι μόνο από την Τουρκία, αλλά και από την Αλβανία, καθώς και από την ΠΓΔΜ.

(...) Μπροστά σε μια τέτοια πραγματικότητα είναι σαφές πως η χώρα πρέπει να τραβήξει έναν διαφορετικό δρόμο: Το δρόμο της απεμπλοκής από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και να μπει σε μια πορεία ανοικοδόμησης μέσα από τη λαϊκή εξουσία, επαναστησίματος της παραγωγής και κάλυψης των σύγχρονων αναγκών του λαού μας όσον αφορά την Υγεία, την Εκπαίδευση, κ.τ.λ.

Εδώ μπορεί να πει κάποιος, μα καλά από το ΚΚΕ θα περιμένουμε να μας σώσει; Η ερώτηση είναι λάθος. Αν περιμένουμε σωτήρες χαθήκαμε. Ο ίδιος ο λαός πρέπει να πάρει την εξουσία στα χέρια του μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα.

(...) Και όπως στην κεντρική πολιτική σκηνή, ακριβώς και στον δήμο μας ο λόγος όλων των άλλων παρατάξεων είναι ίδιος, ξύλινος κι ανούσιος. Συνοψίζω: Καθαρή πόλη, χρηστή διαχείριση, φιλική προς το περιβάλλον, έξυπνη πόλη, κοινωνία των πολιτών, καινοτομία, αειφορία και μια σειρά από άλλες λέξεις, φράσεις κι έννοιες οι οποίες στην πραγματικότητα δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα.

Ο δήμος γίνεται πεδίο εφαρμογής και το Δημοτικό Συμβούλιο ιμάντας μεταβίβασης της πολιτικής του φιλελευθερισμού. Η έννοια Τοπική Αυτοδιοίκηση τείνει να χάσει κι αυτή το νόημά της (...)

Ευτυχώς όμως υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα: Στην Πάτρα, στην Καισαριανή, στην Πετρούπολη, στο Χαϊδάρι, στην Ικαρία, δίνεται καθημερινά αγώνας για την πρωτοβάθμια Υγεία, για την ανεργία, για ΣΣΕ, όλα αυτά όμως αποκρύπτονται συστηματικά γιατί αυτοί οι δήμαρχοι είναι κομμουνιστές.

Εχουμε επίγνωση της πραγματικότητας, ότι τα δύσκολα, σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, δεν θα σταματήσουν. Εχουμε επίσης την επίγνωση ότι ανοίγει μια νέα σελίδα στην πολιτική ιστορία της χώρας, η σελίδα του μαζικού, ανυποχώρητου αγώνα των εργαζομένων και του λαού μας απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα. Τώρα ήρθε η ώρα της αντεπίθεσης, τώρα ξεκινάει ο αγώνας στα εργοτάξια, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς γενικότερα και σε όλα αυτά πρωταγωνιστής είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και θα τα καταφέρουμε.


Δημήτριος ΧΑΝΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Αντιπύραρχος (Αντισυνταγματάρχης) ε.α.

Βλέποντας τη σημερινή κατάσταση έτσι όπως αποτυπώνεται σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ζωής της χώρας και το πώς διαμορφώνεται το βιοτικό επίπεδο των απλών ανθρώπων, αλλά και η κατάσταση στις διεθνείς εξελίξεις και κυρίως στην περιοχή των βορειοανατολικών συνόρων μας, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι δεν μπορεί πλέον να μένει κανείς αδιάφορος γιατί νιώθει προδομένος από τις εκάστοτε πολιτικές του επιλογές. 

Το γεγονός ότι πολλοί από όλους εμάς, που μετράμε συνεχώς ζημιές από όλους αυτούς που μας χτύπησαν διαχρονικά την πλάτη, τάζοντάς μας χρυσά κουτάλια με την είσοδό μας στην ΕΟΚ, μετέπειτα ΕΕ. Ειρήνη, ασφάλεια και ανεξαρτησία μέσα στο «συμμαχικό» πλαίσιο του ΝΑΤΟ. 

Οτι θα έμενε για πάντα ο φασισμός και οι εκφραστές του στη λήθη της Ιστορίας. Υπερηφάνεια και αξιοπρεπή ζωή για την τρίτη ηλικία. Εθνικό σύστημα Υγείας για όλους. Πρόσβαση στη δωρεάν Παιδεία για όλα τα ελληνόπουλα. Νέες θέσεις εργασίας για τους ανέργους και γενικότερα για τα παιδιά μας. Εργασιακές συνθήκες με ασφάλεια και αξιοπρεπείς μισθούς. Προστασία των δασικών μας οικοσυστημάτων και ασφάλεια των πολιτών από τις φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές και μία σειρά άλλες «φιλολαϊκές παροχές».

 Ατενίζοντας πλέον τα συντρίμμια όλων αυτών των υποσχέσεων και για ποιων τα συμφέροντα συνεργάστηκαν κρυφά και φανερά όλοι αυτοί οι σωτήρες που πλουσιοπάροχα μας τις έδιναν, πρέπει αντιθέτως να μας πεισμώσουν για να κάνουμε την αντεπίθεσή μας. 

Εγώ προσωπικά έμαθα από τη φύση της εργασίας μου, ότι την ώρα της μάχης με τη φωτιά και γενικότερα όταν αντιμετωπίζεις κατά πρόσωπο τον κίνδυνο, ψάχνεις να βρεις την κατάλληλη επιλογή για να τα αντιμετωπίσεις πιο αποτελεσματικά και με τις δυνατόν μικρότερες απώλειες. 

Ε, αυτό έκανα κι εγώ τούτη την ώρα που βρίσκομαι αντιμέτωπος με όλα αυτά τα αδιέξοδα. Εκανα τη σωστή επιλογή να συνταχθώ με το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που από τη μέρα της ίδρυσής του έχει σημαία του και παλεύει με άπειρες θυσίες για να γίνουν πράξη όλα αυτά που όλοι οι άλλοι απλά τα χρησιμοποίησαν ως δόλωμα.


Πέτρος ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ
Πρώην μέλος ΣΥΡΙΖΑ Ν. Μάκρης

Μέσα από την εμπειρία μου στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ καλώ τους φίλους που συμπορευτήκαμε εκεί και τώρα βρίσκονται σε αδιέξοδο βλέποντας τις ελπίδες τους να διαψεύδονται, σε απόγνωση και εξαθλιωμένοι, με τους υποκατώτατους μισθούς και συντάξεις της «πρώτη φορά Αριστεράς», έναν κόσμο που αισθάνεται ότι χρησιμοποιήθηκε από κάποιους απλά και μόνο για να έρθουν στην εξουσία (μέσα σε αυτούς και εγώ), να αλλάξουν ρότα ακολουθώντας την πορεία που οδηγεί στο ένα και μοναδικό κόμμα που μπορεί να εκφράσει γνήσια την Αριστερά, το ΚΚΕ, που ακόμα και μέσα από τα λάθη του, τα στραβά και τις αδυναμίες του, αλλά και μέσα από τη συνέπεια λόγων και έργων, τη θαρραλέα αυτοκριτική του και κυρίως μέσα από τα 100 χρόνια Ιστορίας αγώνων και θυσιών, εξακολουθεί να υπάρχει και να υπερασπίζεται, να αγωνίζεται για τα συμφέροντα της λαϊκής τάξης. 

Ετσι, μπορεί να αποφύγει κανείς και τις παγίδες που στήνει το ίδιο το σύστημα προσπαθώντας να εγκλωβίσει έναν κόσμο σε μνημονιακά σχήματα - αναχώματα (βλέπε ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ.) θολώνοντας με αυτόν τον τρόπο το τοπίο και οδηγώντας έναν κόσμο γνήσια αριστερό σε αδιέξοδο και παραίτηση, με κύριο στόχο την αποδυνάμωση του ΚΚΕ, τον μόνο γνήσιο εκφραστή των συμφερόντων και των αναγκών του λαού. Σήμερα το ΚΚΕ απλώνει το χέρι του σε όποιον συνεχίζει να αισθάνεται αριστερός, σε όποιον θέλει να είναι νοικοκύρης στον τόπο του, σε όποιον δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για μια Ελλάδα χωρίς βάσεις και πυρηνικά, χωρίς μνημόνια και «εταίρους», χωρίς τον ανά πάσα στιγμή κίνδυνο εμπλοκής της χώρας μας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, χωρίς φτώχεια, δυστυχία και εξαθλίωση. Και μας καλεί όλοι μαζί να οικοδομήσουμε την κοινωνία που ονειρευόμαστε χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο... για να «λάβουν τα όνειρα εκδίκηση»...


Παναγιώτης ΣΑΡΜΑΤΖΗΣ
Πρώην πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Παιανίας

Το ΚΚΕ είναι το κόμμα που στηρίζει όλους τους εργαζόμενους, τη λαϊκή οικογένεια, την αγροτιά, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, τους βιοπαλαιστές, τους μεροκαματιάρηδες, τη νεολαία, και το αποδεικνύει καθημερινά στην πράξη, στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς, στο δρόμο. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ (με τις αυταπάτες που καλλιέργησε και τα ψέματα που είπε στους εργαζομένους) έκανε τεράστια ζημιά στο κίνημα, που είχε κάποια δυναμική πριν από τις εκλογές του 2015. 

Γιατί λοιπόν ο Τσίπρας να μην είναι το αγαπημένο παιδί του ξένου και εγχώριου κατεστημένου και κεφαλαίου, αφού ουσιαστικά περνάει μνημόνια και μέτρα χωρίς να ανοίγει μύτη;

Ναι, θα ψηφίσω και θα στηρίξω ΚΚΕ και σε αυτές τις εκλογές, και θα συμμετέχω στις δράσεις του, επειδή τόσα χρόνια στις πορείες και στους αγώνες, στο δρόμο, έχω δει το έργο του, έχω βρεθεί πλάι - πλάι με στελέχη του και συντρόφους - τίμιους συνδικαλιστές που δεν κοροϊδεύουν και αγωνίζονται για το «εμείς» και όχι για το «εγώ», δίχως προσωπικό συμφέρον, απλούς ανθρώπους, με στάση ζωής, που σε κοιτάζουν ντόμπρα στα μάτια και χαίρεσαι να συζητάς μαζί τους, γιατί δεν προσποιούνται και ακούς πάντα αλήθειες απ' αυτούς.

Το ΚΚΕ, πάντα, με την ίδια δυναμική, και πριν τον ΣΥΡΙΖΑ και επί ΣΥΡΙΖΑ και μετά τον ΣΥΡΙΖΑ, θα στέκεται εμπόδιο στα σχέδια των μονοπωλίων, του ξένου και ντόπιου κατεστημένου.

 Θα ψηφίσω και θα αγωνιστώ με το ΚΚΕ για να μπορώ να κοιτάξω στα μάτια τα παιδιά μου όταν θα μεγαλώσουν και να τους πω «ο πατέρας σας αγωνίστηκε για να ζήσετε σε έναν καλύτερο κόσμο, όπου θα υπάρχει σταθερή δουλειά, δημόσια Παιδεία, δημόσια Υγεία, δικαιοσύνη, ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, και δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».


Φωτεινή ΜΠΑΤΡΑΛΗ
Προϊσταμένη του Τμήματος Παιδείας και μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων του δήμου Πετρούπολης

Είναι τιμή για εμάς, τους δημοτικούς υπαλλήλους, να ηγείται του ψηφοδελτίου της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ο Βαγγέλης Σίμος! 

Σεμνός αγωνιστής, πρωταγωνιστής στους λαϊκούς αγώνες, συμπαραστάτης στα καθημερινά προβλήματα του πετρουπολιώτικου λαού αλλά και των δημοτικών υπαλλήλων τα δύσκολα χρόνια της «κρίσης» (που δημιούργησαν συγκεκριμένες πολιτικές), με δείγματα γραφής τα τελευταία χρόνια στη διοίκηση του δήμου μας!

Η συμπόρευση με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, είναι χρέος και υποχρέωση καθενός από εμάς. 

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η επανεκλογή της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Πετρούπολη είναι αναγκαία προκειμένου να βρίσκει αντίσταση η κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και για να συνεχιστεί το έργο που έχει ξεκινήσει στην πόλη μας. Επίσης, είναι επιτακτική η ενίσχυση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια, με τον Γιάννη Πρωτούλη, κόντρα στην αριστερά του κυβερνητισμού και της εξουσίας, την τάχα αριστερά των υπηρετών του διεφθαρμένου συστήματος και της παραχάραξης ιδεολογιών.

Με χαρά και περηφάνια συντάσσομαι μαζί τους και εύχομαι καλό αγώνα!!!


Ιορδάνης ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
Πρώην πρόεδρος του Ερασιτέχνη Πανιώνιου ΓΣΣ

Τα χρόνια της κρίσης με έκαναν να καταλάβω πως η πολιτική αντίληψη και στάση που είχα υποστηρίζοντας μέχρι τότε το ΠΑΣΟΚ, ήταν λάθος. Εχοντας διατελέσει πρόεδρος του ερασιτέχνη Πανιώνιου από το 1999 έως το 2003, διαπίστωσα πως αν δεν συμβιβαστείς με το κατεστημένο δεν έχεις θέση στο χώρο. 

Αντίστοιχα μηνύματα είχα ήδη λάβει και αγωνιζόμενος μέσω του κινήματος των ΑμεΑ, καθώς την περίοδο 1988 - 2000 διετέλεσα πρόεδρος στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του ΚΑΣΠ (Κέντρο Αποκατάστασης Σπαστικών Παιδιών) και πρόεδρος στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, μέλος της διοίκησης της ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων) 2000 - 2006.
Δυστυχώς, τα δικαιώματα των νέων στη ζωή και τον αθλητισμό δεν είναι δεδομένα. Αντίθετα, αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης και ψηφοθηρίας από αυτούς που τους κλέβουν κάθε μέρα τη ζωή και τους υποθηκεύουν το μέλλον. 

Προσέγγισα επομένως πολιτικά το ΚΚΕ, αντιλαμβανόμενος το αυτονόητο: Δεν είναι λύση να προσπαθείς να φτιάξεις το σάπιο, λύση είναι να αγωνιστείς για να το ξεριζώσεις. Γι' αυτόν το λόγο συμμετέχω και συμπορεύομαι με το συνδυασμό της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο δήμο Νέας Σμύρνης, με επικεφαλής τον Γιάννη Κιουλάνη.