Μάνος Δούκας: ένας λαϊκός διανοούμενος – 1 χρόνος χωρίς τον Μάνο

Και αν τον ρωτούσε κανείς, πες μας τι άφησες σε αυτή τη γη, η απάντηση θα ήταν: τα ακριβώς αντίθετα από όσα (δεν) άφησαν οι κυρ-Παντελήδες αυτού του κόσμου.

Σφυροδρέπανος

Λέει ο ποιητής/στιχουργός (όχι ο Βαγγέλης) πως αν ήσουν παρών σε όλα όσα έπρεπε να είσαι σε αυτόν τον κόσμο, τότε δε θα λείψεις ποτέ. Κι ο Μάνος έβρισκε χρόνο και ήταν παρών σε όλα. Για αυτό μας λείπει λίγο παραπάνω, γιατί είχαμε συνηθίσει να τον βρίσκουμε παντού.

Παρών σε όλες τις κινητοποιήσεις, σε δράσεις-συσκέψεις των εκπαιδευτικών, για την Παλαιστίνη ή για το αγαπημένο του νησί, στις εκδηλώσεις που του κέντριζαν την “περιέργεια” -και ήταν αστείρευτος, με δίψα να τα δει και να τα μάθει όλα-, στα μαθήματα στο Στέκι, σε εκδρομές και λαϊκά προσκυνήματα, στο θέατρο ή το σινεμά -ιδίως αν είχαν πολιτικό ενδιαφέρον- σε εκθέσεις και μουσεία. Και όλα αυτά μπορούσε να τα χωρέσει σε ένα 24ωρο, γράφοντας και κάνα δυο κείμενα με τις εντυπώσεις του, σαν ανταποκριτής. Δύσκολα θα έβρισκες άλλον άνθρωπο να κάνει πράξη το σύνθημα “άδραξε τη μέρα”, όπως το έκανε αυτός. Βαριόταν θανάσιμα την απραξία και ζούσε κάθε μέρα γεμάτα, σα να ήταν η τελευταία, έχοντας μέσα του τη νιότη του κόσμου.

Ο Μάνος ανήκε στο σπάνιο είδος του λαϊκού διανοούμενου, χωρίς κόκκο λαϊκισμού ή διανοουμενισμού. Γνήσια λαϊκός και μαζικότατο στοιχείο, είχε -χωρίς να το επιδιώκει- παντού και σε όλους τους χώρους γνωστούς, ανθρώπους που τον εκτιμούσαν και τον σταματούσαν να του μιλήσουν, ευήκοα ώτα να προσέξουν τι θα τους πει -και ήταν, ως συνήθως, εύστοχα και ενδιαφέροντα. Είχε χαρακτηριστική ευκολία να γράφει κείμενα ακατάπαυστα, να βρίσκει την ουσία στα πιο σύνθετα ζητήματα, να την εξηγεί με τον πιο απλό τρόπο, να παραθέτει σκέψεις και επιχειρήματα και να οπλίζει με αυτά τους αναγνώστες του. Κι αυτό εξηγεί γιατί όσα έγραφε είχαν τέτοια απήχηση, γίνονταν πραγματικό εργαλείο και γνώριζαν τέτοια διάδοση.

Ο Μάνος ήταν αληθινός δάσκαλος -όχι μόνο με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού. Και το πιο σπουδαίο που μας έδωσε ήταν το μάθημα της σεμνότητας. Δεν είχε ίχνος έπαρσης και αυτοπροβολής, έσπαγε τον πληθυντικό, το από καθέδρας ύφος, τους τύπους που βαριόταν αφόρητα. Δε μιλούσε ποτέ ως… αυθεντία, “έτσι νομίζω, δεν ξέρω”, πρόσθετε συχνά στο τέλος. Δεν είχε πρόβλημα να “τσαλακωθεί”, να αυτοσαρκαστεί, δεν είχε καμία ανάγκη να πουλήσει μούρη και τουπέ, για να σε κερδίσει. Το κατάφερνε κάνοντας ακριβώς το αντίθετο.

Μπορούσες να τον δεις να χαίρεται σαν μαθητούδι που έκανε σκανταλιά, πχ όταν έγραφε κάτι “αιρετικό” που ήξερε πως θα προκαλέσει αντιδράσεις. Να είναι σαν μικρό παιδί που δεν ήξερε -και ρωτούσε τους άλλους- τι φάρμακα πρέπει να πάρει και τι του επιτρέπει η υγεία του να φάει. Έβρισκε χρόνο για όλα τα άλλα, τα ωραία, μεγάλα και συλλογικά, και δεν του περίσσευε πάντα για τον εαυτό του και ό,τι θεωρούσε πεζό και δευτερεύον. Σαν αφηρημένη διανόηση. Ή μάλλον… αφηρημένος “λαϊκός διανοούμενος”.

Τον Μάνο δεν είχαμε ευκαιρία να τον αποχαιρετήσουμε όπως θα θέλαμε, δεν είχαμε χρόνο να χωνέψουμε την απώλειά του. Στα τελευταία, η πανδημία τον κρατούσε σπίτι (θηρίο στο κλουβί, πες καλύτερα) στις κινητοποιήσεις, και δε μας άφησε περιθώριο ούτε καν για ένα επισκεπτήριο στο νοσοκομείο, όπου έβγαζε τη γλώσσα στον θάνατο, και είχε ακλόνητη πίστη στην επιστήμη, ως το τέλος, παρά τα όσα περνούσε.



Και αν τον ρωτούσε κανείς, πες μας τι άφησες σε αυτή τη γη, η απάντηση θα ήταν: τα ακριβώς αντίθετα από όσα (δεν) άφησαν οι κυρ-Παντελήδες αυτού του κόσμου. Μας άφησε ένα βουνό γλυκιές αναμνήσεις, μια σπουδαία κληρονομιά με τα γραπτά του -διαχρονικά και επίκαιρα μέχρι σήμερα- και είναι αυτά ακριβώς που τον φέρνουν κοντά μας σήμερα, αλλά υπογραμμίζουν και την απουσία του.

 Πού είναι ένας Μάνος σήμερα να σχολιάσει όσα συμβαίνουν…;

Μάνος Δούκας Σφυροδρέπανος

 

Ο Μάνος Δούκας μέσα από τα γραπτά του

Με αφορμή τη σημερινή επέτειο των γενεθλίων του, παραθέτουμε είκοσι από τα πιο αντιπροσωπευτικά του κείμενα. Τα περισσότερα είναι διαχρονικά και άκρως επίκαιρα, σα να γράφτηκαν σήμερα… Μέσα από αυτά άλλωστε τον γνώρισε και τον αγάπησε πολύς κόσμος -και ας μην τον είχε συναντήσει ποτέ. Κι ίσως πρέπει κάποτε να βγουν σε βιβλίο, για να τα δούνε κι άλλοι, που δεν έτυχε να τα διαβάσουν…

Κατιούσα
-Λογική… και… συναίσθημα

Ήρωες θα υπάρχουν πάντα. Αλλά οι ήρωες δεν ζητάνε παράσημα. Αγωνίζονται σταθερά και κάθε μέρα. Γράφουν τη σύγχρονη ιστορία. Και δεν τους δείχνει ποτέ η τηλεόραση. Ψέματα λέω;

-«GO BACK»… Μυτιλήνη 24/12/1944 -Στα δικά μας «Δεκεμβριανά»… νίκησε ο λαός!

Ένα ιστορικό γεγονός που αξίζει να το ξέρει κανείς, κι ας μην είναι Μυτιληνιός.

- Ο Λένιν για τη θρησκεία: “Η θρησκεία είναι ατομική υπόθεση του καθενός”

Για το κόμμα του σοσιαλιστικού προλεταριάτου η θρησκεία δεν είναι ατομική υπόθεση. Το κόμμα μας είναι ένωση συνειδητών, πρωτοπόρων αγωνιστών για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Μια τέτοια ένωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να στέκει αδιάφορη απέναντι στην έλλειψη συνειδητότητας, στην καθυστέρηση ή στο σκοταδισμό με τη μορφή θρησκευτικών δοξασιών

-Μόνο ένας φασίστας έχει πολεμήσει ηρωικά για την ελευθερία της πατρίδας: ο Πρέκας … στο σινεμά.

Σιγά λοιπόν τα καλτσόν ρε «μαχητές». Μην ξεχάσετε τις περικνημίδες και σας δαγκώσει κανάς σκίουρος. Μια σκέψη όμως «βασανίζει» το μυαλό μου … Αν οι 300 του Λεωνίδα πολεμούσαν σαν χρυσαυγίτες (μια υπόθεση ρε αδερφέ) τι θα είχε γίνει;

-Τα σκάνδαλα της χούντας

Τα σκάνδαλα αυτών που υποτίθεται ότι «είχαν καθαρά χέρια», «δεν έφαγαν», «έδωσαν ψωμάκι στο λαό» και άλλα τέτοια ανέκδοτα.

-Τα μεγάλα ψέματα για το… οικονομικό θαύμα της Χούντας

Ας δούμε μερικά στοιχεία αυτού του «θαύματος» και κατά πόσο αυτά ήταν «θαυμάσια» για το λαό. Ας δούμε κάποια από τα μεγάλα ψέματα που λένε ακόμα για τη χούντα.

-Οι εργατικές πολυκατοικίες του σοσιαλισμού

Όπως έλεγε κι η ξεναγός μας στην Τσεχία (αφού πρώτα είχε πει το γνωστό παραμύθι): “Τώρα τις βάφουν με έντονα χρώματα και είναι μια χαρά”. Δηλαδή ακόμα και σήμερα, μ’ ένα… βάψιμο, οι σοσιαλιστικές πολυκατοικίες γίνονται πάλι “καλές” και “σύγχρονες”; Δηλαδή ακόμα και σήμερα το στεγαστικό πρόβλημα στις χώρες αυτές το λύνει ο… σοσιαλισμός; Ή απλώς… ποιος νοιάζεται πιά σήμερα για το πού κατοικούν και ζουν οι εργάτες; 

-Η πρώτη μου πορεία – Το πρώτο μου άρθρο – Η δεύτερη επέτειος του Πολυτεχνείου

Πήγαμε (και τσακωθήκαμε) με τον επιθεωρητή που δε μας έδωσε άδεια για να κάνουμε γιορτή και εμείς του είπαμε ότι θα κάνουμε αποχή, κατάληψη και πορεία -όπως είχαμε ήδη αποφασίσει. Τα κάναμε όλα. Κι ακόμα πιο πολλά. 

-Τι είναι σήμερα Δεξιά;

Δεξιά είναι τα μνημόνια. Το 1 και το 2. Όχι όμως και το 3. Αυτό μπορεί να το ψήφισαν όλες μαζί οι δεξιές, αλλά αυτό είναι αριστερό. Γιατί το ψήφισε η αριστερά της Παπακώστα.

-Νέα έρευνα για τη Μαρφίν: Μην ξεχάσετε να «ερευνήσετε» τις καταγγελίες που την άλλη φορά κάνατε γαργάρα

Η επίθεση στη Μαρφίν ήταν μια καλά μεθοδευμένη προβοκάτσια του παρακράτους. Και μόνο το «timing» της επίθεσης, αλλά και ο τρόπος που την κουκούλωσαν, αποδεικνύει ότι ήταν προβοκάτσια.

-Βγάλε κι εσύ έναν κομμουνιστή δήμαρχο, μπορείς…

Τους χαλάσαμε την πιάτσα … είπε προχτές ο Πελετίδης. Πράγματι. Αυτό ακριβώς έκαναν. Όχι όμως μόνο την πιάτσα της Πάτρας. Φανταστείτε τι θα γίνειστο τρίτο πεντάχρονο πρόγραμμα του Πελετίδη.

-Γιατί άραγε όλο και περισσότεροι Ρώσοι αναπολούν την ΕΣΣΔ;

Μα γιατί όσο περισσότερο γνωρίζουν τον καπιταλισμό, τόσο πιο πολύ νοσταλγούν το σοσιαλισμό; Ποιος τυφλός δε θέλει το φως του;

-Ποια εγκλήματα δεν έκανε ο Στάλιν, το ΚΚΣΕ και η ΕΣΣΔ… – Και τότε ποιος τα έκανε;

Ο Στάλιν δε κατέστρεψε πόλεις βομβαρδίζοντάς τες, δεν έριξε ατομική βόμβα, δε βοήθησε το Χίτλερ. Και τότε ποιος τα έκανε όλα αυτά; Μα αυτοί που τον κατηγορούν για εγκλήματα…

-Της πατρίδας μου η σημαία… Ποια σημαία όμως;

Όσο και να μοιάζουν, δεν είναι καθόλου ίδιες…

-Όταν η ίδια η CIA αποδομεί τον μύθο των γκουλάγκ

Άρα και το μύθο για τα «εκατομμύρια των εκκαθαρίσεων του Στάλιν».

-

-Τυχερός όποιος έζησε στον ίδιο αιώνα με την Οκτωβριανή Επανάσταση

Τον ζήσαμε το σοσιαλισμό. Ζήσαμε την αύρα του. Καμαρώσαμε τον εξηλεκτρισμό και την εκβιομηχάνιση. Περηφανευτήκαμε για την οικονομία αυτή που έφτιαξε τα Τ34 και τις Κατιούσες για να σκοτώσουν το κτήνος. Υπήρξαμε σύντροφοι με το Στάλιν και τον Ζούκοφ.

-

“Ναι, αλλά το κάνουν για τα λεφτά…” – Αντικουβανέζικες ασυναρτησίες…

Μια παλιά Μυτιληνιά παροιμία λέει «Άρμεγε και κούρευε, χέζε και δεμάτιαζε». Αυτό σκέφτηκα και μίλησα απλώς για ασυναρτησίες κι όχι για ηλιθιότητες ή απελπισμένους και ξεθωριασμένους αντικομουνιστικούς αφρούς. Γιατί αυτά δεν είναι επιχειρήματα.

-Ο ιδιωτικός τομέας την εποχή του κορονοϊού…

«Ομοψυχία», «πόλεμος», «ατομική ευθύνη» και «χειροκροτήματα» λοιπόν. ΟΚ. Σήμερα όμως δεν αποδεικνύεται απλώς ο αναντικατάστατος ρόλος του δημόσιου νοσοκομείου, αλλά προκύπτει και το ερώτημα: σ’ αυτή τη μάχη ενάντια στον κορονοϊό, η «ιδιωτική πρωτοβουλία» τι κάνει; Ο «νόμος του κέρδους» αποδεικνύεται άλλη μια φορά θανατηφόρος, για το λαό. Να τι κάνει λοιπόν…

-Γερμανοί αντιφασίστες στο Στάλινγκραντ

– «Μη μιλάτε παρακαλώ τη γλώσσα του Χίτλερ»
– «Κάθε άλλο. Μιλάω τη γλώσσα του Μάρξ και του Ένγκελς»

-“Προσωπικό”: Μια αυτονόητη υποψηφιότητα

Θα είμαι υποψήφιος με τη ΛΑ.ΣΥ. και το ΚΚΕ, γιατί πάντα ήμουν. Πάντα ήμασταν όλοι μας στην οικογένειά μου.

- Μάνος Δούκας

Εκατομμύρια Θάνατοι λόγω βλακείας.

RevolucionHellas - Viva.La.Revolucion: Εκατομμύρια Θάνατοι λόγω βλακείας.:   

Εκατομμύρια Θάνατοι λόγω βλακείας.

 

 

Panagiotis Houpas 

Εκατομμύρια θάνατοι λόγω βλακείας.

Δημοσιεύτηκε σήμερα μια μελέτη διεθνούς συνεργασίας, σχετική με την αντοχή των βακτηρίων στα αντιβιοτικά.
Αν οι ερευνητές δεν έχουν πέσει πολύ έξω (χρησιμοποίησαν προγνωστικά στατιστικά μοντέλα και, όπως αναγνωρίζουν οι ίδιοι, τα αποτελέσματά τους υπόκεινται σε πολλούς περιορισμούς), το συμπέρασμα είναι τραγικό.
Ακόμα και έξω αν έχουν πέσει όμως, η διεθνής εμπειρία είναι εξίσου τραγική:
Πολλά βακτήρια, γνωστά από παλιά και εύκολα αντιμετωπίσιμα, έχουν γίνει πλέον τέρατα. 

Είναι τώρα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά και χρειαζόμαστε νέα φάρμακα και νέες στρατηγικές εναντίον τους.
Στην προαναφερόμενη εργασία οι επιστήμονες απέδωσαν περίπου 1.200.000 (1,2 εκατομμύρια) θανάτους από βακτηριακές λοιμώξεις στην αντίσταση των βακτηρίων στα αντιβιοτικά, μόνο για το έτος 2019, παγκοσμίως.
Ο κύριος λόγος για την τραγωδία είναι η κατάχρηση αντιβιοτικών.
Χάνουμε εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο, επειδή παίρναμε και δίναμε (και παίρνουμε και δίνουμε) αντιβιοτικά άκριτα και ασυλλόγιστα. Τα βακτήρια (κυρίως) «πιέστηκαν» και έγιναν ανθεκτικά, στον αγώνα τους για επιβίωση.
Τι κι αν όλοι (ΟΛΟΙ) οι διεθνείς υγειονομικοί φορείς φωνάζουν ολημερίς και ολονυχτίς;
Τι κι αν τα αντιβιοτικά ΔΕΝ έχουν δράση στις ιογενείς λοιμώξεις;
Όταν ο άρρωστος και, δυστυχώς, ο γιατρός του μένουν προσκολλημένοι στη βλακεία, το αποτέλεσμα σε επίπεδο παγκόσμιας δημόσιας υγείας είναι θανατηφόρο.
Ειδικά ο μέσος Έλληνας ασθενής και ο μέσος Έλληνας γιατρός έχουν ακλόνητες πεποιθήσεις.
Ο Έλληνας ασθενής υπακούει στην «παράδοση» («έχω πυρετό, άρα κρύωσα, άρα πρέπει να πάρω αντιβίωση»).
Ο Έλληνας γιατρός υπακούει στους νόμους της πιάτσας («ο άρρωστος δεν μπορεί να φύγει χωρίς αντιβιοτικά, αν του το γυρίσει σε πνευμονία θα βρω κανένα μπελά», «κι εγώ να μην του τα γράψω θα πάει σε άλλο γιατρό και θα τα πάρει και θα χάσω και τον πελάτη»).
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά χάνουμε πολυτιμότατα φάρμακα και τα βακτήρια χορεύουν.
Μία (ΕΦΑΠΑΞ) δόση αζιθρομυκίνης μπορούσε κάποτε να χτυπήσει τη χολέρα, τώρα αυτό είναι αμφίβολο.
Κατά τα άλλα ο αξιότιμος Έλληνας συνάδελφος της πιάτσας γράφει αφειδώς αζιθρομυκίνη για την COVID-19 (καμία δράση, κανένα αποτέλεσμα).

Κατά τα λοιπά το Σαββατοκύριακο έρχεται βαρύς χειμώνας που δεν θα πρέπει όμως να μας τρομάζει, διότι ο χειμώνας της ανθρώπινης βλακείας είναι χειρότερος.
Πηγή:
https://www.facebook.com/.../a.41037095.../10160240283258470

FacebookTwitterPinterestΑνταλλαγή

Τα «Ευτράπελα» «Πριν» - ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Σε μεγάλο αδιέξοδο....
«Μεγαλειώδης νίκη του λαού, ανοιχτό το στοίχημα των αγώνων»… Ο παραπάνω τίτλος άρθρου, που αναφέρεται στην επικράτηση του σοσιαλδημοκράτη Γκ. Μπόριτς στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές της Χιλής, δεν προέρχεται από την «Αυγή». 

Είναι ο τίτλος που επέλεξε για το ολοσέλιδο αφιέρωμά του το «Πριν», η εφημερίδα του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Διαβάζοντας κανείς το άρθρο και τα όσα γράφει για τον Μπόριτς και την πολιτική του, είναι δύσκολο να καταλάβει πώς ακριβώς στοιχειοθετείται ο τίτλος του και για ποιον λόγο πρέπει να χαρεί… 

Μάλλον είναι και αυτό το «ευτράπελο» ένα από τα αποτελέσματα της λογικής που θέλει τις αστικές κυβερνήσεις να μην είναι εξ ορισμού εκφραστές και υπηρέτες των συμφερόντων της αστικής τάξης, αλλά «φτερά στον άνεμο», που με την πίεση των λαϊκών αγώνων μπορούν να ...αρθούν στο ύψος των περιστάσεων! Να φανταστεί κανείς ότι όλα αυτά γράφτηκαν στο «Πριν» τη στιγμή που είχε χαιρετίσει την εκλογή Μπόριτς στη Χιλή ακόμα και ο Γκουαϊδό, ο σεσημασμένος αχυράνθρωπος των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα!

Έχουμε χάσει το μέτρημα από τις τόσες φορές που το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν «βάλει το λιθαράκι τους» για να καλλιεργούνται τέτοιου είδους ψεύτικες ελπίδες σε τμήματα του λαού και της νεολαίας που έχουν ριζοσπαστικές αναζητήσεις. 

Έχουμε και λέμε:

«Ο λαός (…) αναδεικνύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα εκδηλώνει την αγανάκτησή του απέναντι στη βαρβαρότητα της επίθεσης, το ξεπέρασμα του φόβου, την απόφασή του να φύγουν όσοι μας έφεραν μέχρι εδώ, να γυρίσει σελίδα» ήταν η εκτίμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το αποτέλεσμα των εκλογών στις 25 Γενάρη του 2015 που ανέδειξε στη διακυβέρνηση της χώρας τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Το τι «σελίδα» γυρίσαμε φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο κατά την τετραετία που ακολούθησε…

Λίγο πριν το δημοψήφισμα-απάτη του Ιουλίου του 2015, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κάνοντας μάλιστα αντιπαράθεση με τη θέση του ΚΚΕ, δήλωνε:

 «Εάν επικρατήσει το ΟΧΙ καμία κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να επιβάλει μέτρα που θα έχουν ακυρωθεί από το λαό και περιέχονται τόσο στη συμφωνία που πρότειναν ΕΕ - ΕΚΤ -ΝΤ, όσο και στην πρόταση της κυβέρνησης».

Προγνωστικά για σίγουρο «ταμείο»…

Για να μην πάμε πιο πίσω και θυμηθούμε τι έλεγαν π.χ. για την «Αραβική Άνοιξη» και για τόσα άλλα…

Και σήμερα, όμως, αυτές οι δυνάμεις δεν περιορίζουν τις ελπίδες τους στη νέα κυβέρνηση της Χιλής. 

«Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής δείχνουν να στρέφονται ξανά προς ό,τι αποπνέει σοσιαλισμό», έγραφε το «Πριν» για την εκλογική επικράτηση του Λουίς Άρτσε στη Βολιβία τον Οκτώβριο του 2020, ενώ για την κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Ομπραδόρ στο Μεξικό, μόλις τον περασμένο Ιούνιο έγραφε ότι «αμφισβήτησε το πολιτικό κατεστημένο της χώρας, μια "τέλεια δικτατορία", εφαρμόζοντας ένα μετριοπαθές φιλολαϊκό πρόγραμμα».

Ο «μετριοπαθής φιλολαϊκός» Ομπραδόρ και η κυβέρνησή του λίγους μήνες μετά κατέστειλε -χρησιμοποιώντας μέχρι και πραγματικά πυρά- τους απεργούς εργάτες του «φίλου» της μεγιστάνα Κάρλος Σλιμ, στην κατασκευή διυλιστηρίων στην περιοχή Nτος Μπόκας!!!

Οι δυνάμεις του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα «εντός συνόρων» κρατάνε και κάνα πρόσχημα (όλο και λιγότερο είναι η αλήθεια) μπας και διαχωριστούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για τα «εκτός συνόρων» δίνουν ρέστα χαρακτηρίζοντας «μεγαλειώδεις λαϊκές νίκες» τις κυβερνητικές εναλλαγές που έχουν τη σφραγίδα της σοσιαλδημοκρατίας... 

Τι φταίει όμως και κάθε τόσο την «πατάνε» με τις προσδοκίες και τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούν και οι «μεγαλειώδεις λαϊκές νίκες» αποδεικνύονται προδοσίες για τα λαϊκά συμφέροντα, τρύπια σωσίβια; 

Και γιατί, παρόλο που την πατάνε, συνεχίζουν να παίζουν στο παιχνίδι της σοσιαλδημοκρατικής εναλλαγής; 

Δικά τους και υπαρξιακά τα ερωτήματα. 

Σε κάθε περίπτωση πάντως επιβεβαιώνεται ότι η αναζήτηση διαρκώς «μεταβατικών» φιλολαϊκών κυβερνήσεων στο έδαφος του συστήματος, η αντίληψη ότι η ανατρεπτική πάλη περνάει μέσα από ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα (πότε για να φύγει μια κυβέρνηση, ένας υπουργός κλπ.), η αντίληψη ότι ο αγώνας για την εργατική εξουσία είναι για τη «Δευτέρα Παρουσία» και ο σοσιαλισμός «απροσδιόριστο μέλλον» οδηγούν σε αδιέξοδο που όλο και μεγαλώνει...

ΥΓ: Στελέχη του ΝΑΡ φτάνουν να επιστρατεύουν ως και τα… κόκαλα των νεκρών της χούντας του Πινοτσέτ, που είναι σπαρμένα σε όλη τη Χιλή, για να στηρίξουν το ξέπλυμα του σοσιαλδημοκράτη Μπόριτς.

 Μπορούμε να κάνουμε μία αναλογία. 

Επειδή η Ελλάδα είναι σπαρμένη με νεκρούς αγωνιστές και κομμουνιστές (σε περιόδους στρατιωτικών και μη δικτατοριών και διαφορών ειδών αστικών κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένων και «κεντρώων» κυβερνήσεων) πρέπει να στηριχθεί μία κυβερνητική εναλλαγή υπέρ της σοσιαλδημοκρατίας; 

Παράνοια, Σήψη και Παρακμή:Τους Σπρώχνουμε ή μας παίρνουν μαζί τους;

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ:
Παράνοια, σήψη και παρακμή

Το τελικό στάδιο του καπιταλισμού, ίσως και της κοινωνίας

Πρωθυπουργοί εγκληματίες. Ξεκάθαρα πράγματα. Αλλά και ξεδιάντροποι - ελεεινοί ψεύτες. 

Κακότεχνες μαριονέτες που τα αφεντικά τους τις έχουν χεσμένες και που στο όνομά τους ξεπουλάνε τα πάντα, κλέβουν ασύστολα, εκμαυλίζουν και εξαχρειώνουν και τολμούν να κομπάζουν για τα «κατορθώματά» τους. 

Τυμβωρύχοι! Δολοφονούν και φτύνουν στους τάφους μας.
Αχρείοι υπουργίσκοι που επαίρονται ότι κλείνουν νοσοκομεία. Το οξυγόνο λείπει απ’ τα νοσοκομεία γιατί δεν έχουμε… κομμουνισμό.
Παπάδες που υποδύονται τους επιστήμονες και «επιστήμονες» που σπρώχνουν τον κόσμο στον όλεθρο του ανορθολογισμού. 

Δεσποτάδες-στυγνοί δολοφόνοι που κλέβουν ΜΕΘ από φουκαράδες. Κι οι φουκαράδες αυτοί αφήνονται στους διαδρόμους πεινασμένοι, λερωμένοι να πεθάνουν.

 Και το μηχάνημα θα συνεχίσει να λειτουργεί, κινώντας ένα στήθος που δεν έχει πια πνοή, μέχρι να περάσει κάποιος να το κλείσει. 

Αλλά κατά την ανθρωπίδα-πρωθυπουργό δεν έχουμε στοιχεία ότι παρατηρείται μεγαλύτερη θνησιμότητα στους εκτός ΜΕΘ διασωληνωμένους.

Επιτροπή λοιμωξιολόγων-χανουμάκια του κέρδους και των αφεντικών της που δεν έχει καταλήξει αν η απάτη – έτσι κι αλλιώς της μετάληψης είναι μεταδοτική. 

Σιωπή για τις εκκλησίες, για την αθλιότητα των συγκοινωνιών. 

Απλώς αρθρώνουν ξεδιάντροπα ό,τι τους εντέλουν εξαργυρώνοντας τις… συναλλαγματικές της αναξιοπρέπειας που οφείλουν.

Μέσα μαζικής ενημέρωσης ιδιοκτησίας εφοπλιστών και μαφιόζων, με γκεμπελίσκους που δηλώνουν δημοσιογράφοι καθώς πουλάνε τηλέφωνα και κληρώνουν λοταρίες. Πρωινάδικα όπου αλωνίζουν απατεώνες αστρολόγοι, χαρτορίχτρες, ξεματιάστρες, καφετζούδες, παπάδες κι άλλοι ελεεινοί. Ριάλιτι του αισχίστου αίσχους και του ξεπεσμού. Σίριαλ της πλήρους αποβλάκωσης.

Ανυπόστατη, αήθης και θεόστραβη η δικαιοσύνη τους λιάζει τ’ αχαμνά της. Δουλική, εξευτελιστική σιωπή κι από την επιστημονική κοινότητα για όλον αυτόν τον ορυμαγδό παράνοιας και σήψης.

Τα νοσοκομεία και τα σχολεία θα πρέπει να βγάζουν τα έξοδά τους. Χωρίς εξοπλισμό και προσωπικό τα πρώτα, άνευ φυσικής, χημείας, θετικών επιστημών, αλλά με μπόλικα θρησκευτικά και ιστορία πλαστογραφημένη τα δεύτερα.

Κι ένας λαός στην πλειοψηφία του αποβλακωμένος, αποχαυνωμένος, εξαχρειωμένος. Εξαθλιωμένος οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά. Να προσπαθεί να κρατηθεί απεγνωσμένα στην επιφάνεια του ανορθολογισμού και του σκοταδισμού. 

Με την αμάθεια, τη συσκότιση και παραχάραξη της πραγματικότητας, την άμβλυνση των νοητικών ικανοτήτων του – βαρίδια που τον τραβούν στον πάτο. 

Σ’ έναν πάτο που οδηγούμαστε όλοι μας εκόντες-άκοντες αν δεν αντιδράσουμε. Κι ας τα βάζουν κάποιοι με τα αέρια των βοοειδών και τα πλαστικά καλαμάκια μπας και σώσουν τον πλανήτη από την εγκληματική αδηφαγία των καπιταλιστών που οι ίδιοι στηρίζουν και αποδέχονται.
Η ομίχλη του σκοταδισμού μάς κατακλύζει. 

Κάθε είδους ανοησία, αντιεπιστημονική βλακεία, μεσαιωνική δοξασία. Είναι τέτοια η «δυναμική» της που εισχωρεί από χαραμάδες και στα καλύτερα… σπίτια. 

Και παντού Αμερικανοί. Στην Κρήτη, στον Άραξο, στον Βόλο στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη.

 Κι από όπου περνούν χαίρονται οι δύστυχοι αφελείς που ανεβαίνουν οι πωλήσεις των… προφυλακτικών. Ελάχιστοι όμως ανησυχούν, ακόμη λιγότεροι αντιδρούν και κανείς δεν φαίνεται να… πονά.
Η νέα ναζιστική Γερμανία του μεσοπόλεμου είναι εδώ. 

Το ιμπεριαλιστικό κτήνος και τα ευρωπαϊκά τσιράκια του πνέουν τα λοίσθια. 

Συντελείται μια γεωπολιτική μετατόπιση ασύλληπτων διαστάσεων. Είναι ήδη και καθημερινά καθίσταται όλο και προφανέστερο πως πασχίζουν με κάθε τρόπο να τραβήξουν την ανθρωπότητα στην αμετάκλητη πτώση τους.

 Σε μικρή απόσταση χρονικά ελλοχεύει ο πυρηνικός όλεθρος. 

Στο νέο μεσαίωνα που μας επιφύλαξαν δεν θα χρειάζεται να μας στέλνουν στην πυρά. Θα πέφτει αυτή στα κεφάλια μας. Και δεν θα ακολουθήσει Αναγέννηση.

Η μαύρη τρύπα του καπιταλισμού μάς τραβά ολοένα και εντονότερα στη βέβαιη καταστροφή. 

Τους σπρώχνουμε ή μας παίρνουν μαζί τους;

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=5114478978603498&id=110323615685751

Έ́ρχεται Νέα Παραλλαγή του Ιου από Μποτσουάνα ;;

Gerasimos Grammatikopoulos:

...Σημερα το μεσημερι διαβαζω για την νεα παραλλαγη που τσιμπησαν στην Μποτσουανα, η οποια ερχεται απο την σειρα B.1.1.x (δλδ της Αλφα) - ασχετη με την Δελτα - και παρουσιαζει σημαντικες εως ανησυχητικες μεταλλαξεις στην Spike με σοβαρες υποψιες για ανοσοδιαφυγη...

Public service anouncement

*****************************

Μην τραγουδατε την Ζιγκουαλα, αλλα την Μποτσουανα.
Σημερα το πρωι ειχα μια ωραια κουβεντα οπου μαλλον "κουφανα" τον συνομιλητη μου εξηγωντας του γιατι η σιχαμενη παραλλαγη Δελτα που μας εχει αλλαξει τα φωτα στην ουσια μας "προστατευει". Εξηγουμαι: 

η Δελτα ειναι τοσο υπερμεταδοτικη που πολυ δυσκολα μπορει καποια αλλη τυχαια παραλλαγη να την κοντραρει και να την ανταγωνιστει. Ταυτοχρονα η Δελτα αντιμετωπιζεται ικανοποιητικα απο τα υπαρχοντα εμβολια: δεν εχει μεγαλο δυναμικο ανοσοδιαφυγης. Επιπλεον η νοσηροτητα της δεν ειναι πολυ μεγαλυτερη αυτης της Αλφα ή και του wild type ιου (αν και προφανως οχι 10 φορες ηπιοτερη οπως ισχυριζονταν αυθαιρετα κατι τυποι που πηγαν για νιοστη φορα κουβ(ελ)ά). 

Οντως, συγκρινετε ποσο συχνα εσκαγαν προηγουμενες variants of concern και πώς τωρα εδω και 6-7 μηνες μιλαμε παγκοσμιως μονο για την Δελτα. Καπως ετσι ακομα "μας παιρνει" να κανουμε τριτες δοσεις με το παλιο εμβολιο και να εχουμε απο ικανοποιητικες εως αριστες αμυνες. 

Με λιγα λογια το κακο που ξερεις ειναι καλυτερο απο το κακο που μπορει να σου προκυψει.
Σημερα το μεσημερι διαβαζω για την νεα παραλλαγη που τσιμπησαν στην Μποτσουανα, η οποια ερχεται απο την σειρα B.1.1.x (δλδ της Αλφα) -ασχετη με την Δελτα- 

και παρουσιαζει σημαντικες εως ανησυχητικες μεταλλαξεις στην Spike με σοβαρες υποψιες για ανοσοδιαφυγη. 

Μεχρι εκει λες οκ, με τοση Δελτα γυρω τριγυρω δεν εχει ελπιδα επικρατησης. 

Και μετα βλεπω οτι περιεχει ακριβως την αλλαγη της προλινης σε αργινινη στην θεση 681 (P681R) που εχει ενοχοποιηθει εν πολλοις για την υπερμεταδοτικοτητα της Δελτα. 

ΟΥΠΣ!

Με λιγα λογια, οσοι κοροιδευετε για 3ες, 4ες, 15ες δοσεις θα χασετε με τροπο οδυνηρο για ολους μας ΗΛΙΘΙΟΙ: 

πολυ απλα δεν θα χρειαζεται επαναληψη του ιδιου εμβολιου αλλα καινουριο επικαιροποιημενο για το δωρο της μαμα-αφρικα. 

Οσοι επισης κοκορευοσασταν για τις δυτικες κοινωνιες και αγνοουσατε αυτο που εμεις οι "ιδεοληπτικοι αριστεροι" και ο ΠΟΥ σας επρηζε μηνες τωρα, πως εχουμε τεραστιες δεξαμενες διασπορας σε ανεμβολιαστους πληθυσμους στις υποαναπτυκτες χωρες και θα ερθει κανα κουφετο απο κειθε να τρεχουμε... ΦΑΤΕ ΤΗΝ ΣΤΟΝ ΚWΛΟ τωρα!

Α, και μην ξεχασω: Φιλακια στα νεο-φιλελερικα γιδια του ευρωκοινοβουλιου που ψηφισαν (μειοψηφικα ευτυχως) κατα της αρσης των πατεντων για τα εμβολια του covid σημερα. 

Εχω ξαναπει οτι ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ απλα η αρση πατεντων παρα χρειαζεται παγκοσμιος συντονισμος διευθυνσης παραγωγης και διαθεσης ωσαν σε πολεμικη βιομηχανικη παραγωγη... η αρση ομως παραμενει ως το πρωτο ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ για να πας σε αυτη την κατευθυνση. Καλα σαραντα δλδ...
Μυρισε "φτου και απο την αρχη" ή ειναι εντυπωση μου; 

Το θυμαστε το #ZeroCovid που προσπαθησαμε να εντυπωσουμε στα πολιτικα και οικονομικα κουστουμια αλλα εκεινα μετρουσαν και μετρανε ακομα τα ευρουλακια περισσοτερο απο τις απωλειες οταν αυτες ειναι "διαχειρισιμες" σαν νουμερο; 

Καλα θα παει κι αυτο...

ΥΓ: και καπως ετσι γινεται σαφες πώς ο αντικαπιταλισμος ειναι σταση υπερ της ζωης.

Celery Lios
Γιατρέ, εσείς τα λέγατε από το καλοκαίρι αλλά φυσικά η επιστημονική σκέψη και ο ορθολογισμός έχουν γίνει πλέον παρελθόν.

24.11.1859 δημοσιεύεται ''Η καταγωγή των Ειδών'' του Κάρολου Δαρβίνου.

Η “Καταγωγή των Ειδών”: Η έκδοση ενός βιβλίου που καθόρισε την επιστήμη της εξέλιξης

Στις 24/11/1859 εκδόθηκε ένα έργο που καθόρισε την επιστήμη και θεμελίωσε την υλιστική θεωρία της εξέλιξης του οργανικού κόσμου πάνω στη Γη.
Πρόκειται για το βιβλίο «Η Καταγωγή των Ειδών» του Άγγλου επιστήμονα, Κάρολου Δαρβίνου (1809-1882). 

Με το βιβλίο αυτό έθεσε τις βάσεις της εξελικτικής βιολογίας και εισήγαγε τη θεωρία ότι οι πληθυσμοί εξελίσσονται από γενιά σε γενιά με τη διαδικασία της φυσικής επιλογής.

Με το έργο του «Η καταγωγή των ειδών» θεμελίωσε τη θεωρία της εξέλιξης, που υποστηρίζει την προέλευση των σύγχρονων ποικίλων ειδών από κοινούς προγόνους και εξηγεί την εξέλιξή τους με το μηχανισμό της φυσικής επιλογής, σύμφωνα με την οποία επικρατούν πληθυσμιακά οι απόγονοι των διαφόρων ειδών, που τα χαρακτηριστικά τους ευνοούν τη βέλτιστη προσαρμογή στις αλλαγές των παραγόντων του περιβάλλοντός τους.

Στο έργο του αυτό, ο Δαρβίνος κατέγραψε τα συμπεράσματα από τις παρατηρήσεις που έκανε κατά το πολυετές ταξίδι του στα νησιά Γκαλαπάγκος. 

Παρατήρησε εκεί ότι τα πουλιά από το ένα νησί στο άλλο έμοιαζαν, αλλά δεν ήταν τα ίδια, καθώς είχαν διαφορές στο χρώμα ή στο ράμφος κ.ο.κ. Αντίστοιχα, πολλά φυτά στα νησιά μοιάζανε με αυτά των κοντινών ηπειρωτικών περιοχών κι ας ανήκαν σε άλλα είδη. 

Ολες αυτές οι ομοιότητες και οι διαφορές μπορούσαν να εξηγηθούν μόνο αν τα διάφορα είδη είχαν αναπτυχθεί από κοινούς προγόνους, που στο διάβα των χρόνων γίνονταν διαφορετικά μέσα από μικρές μεταβολές. Ανέδειξε έτσι το μηχανισμό της εξέλιξης, εξηγώντας το πώς ένα είδος δίνει ένα άλλο με αλλαγές.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η θεωρία της εξέλιξης των όντων και του πλανήτη προϋπήρξε του Δαρβίνου. 

Ήδη, ο Ηράκλειτος (6ος αιώνας π.Χ.), με το γνωστό φιλοσοφικό του απόφθεγμα «Τα πάντα ρεί», προσπάθησε να εξηγήσει ότι τίποτα στη φύση δεν είναι σταθερό, όλα κινούνται και όλα μεταβάλλονται. 

Ο κόσμος, έλεγε, είναι σαν το ρεύμα του ποταμού που συνέχεια μεταβάλλεται και δεν μπορείς να το δεις δυο φορές και να είναι το ίδιο. 

Επίσης, ο Εμπεδοκλής, στο σύγγραμμα του «Περί φύσεως», τονίζει ότι τα φυτά εμφανίστηκαν στη γη πρώτα από τα ζώα και πως ζώα και φυτά διαμορφώθηκαν εξελικτικά σε διάφορα είδη.

Ο Λένιν έγραψε σχετικά: «Ο Δαρβίνος έβαλε τέρμα στην άποψη που υποστήριζε πως τα είδη των ζώων και των ανθρώπων δε συνδέονται καθόλου μεταξύ τους και πως χρωστιούνται σε τυχαίες αιτίες, γιατί “δημιουργήθηκαν από το θεό”. 

Ηταν ο πρώτος που έβαλε τη βιολογία πάνω σε βάσεις απόλυτα επιστημονικές και καθόρισε πώς έγινε η εξέλιξη των ειδών και σε ποια σχέση διαδέχτηκαν το ένα το άλλο».

Ετσι, ο άνθρωπος δε δημιουργήθηκε με κάποιο υπερφυσικό τρόπο, αλλά είναι το αποτέλεσμα της εξελικτικής διαδικασίας στο ζωικό βασίλειο.

 Φυσικά, ο άνθρωπος δεν είναι απευθείας απόγονος του πιθήκου, όπως διαστρεβλώνεται συχνά η ιστορία της προέλευσης του ανθρώπου. Οι άνθρωποι και οι πίθηκοι είναι διαφορετικοί κλάδοι του ίδιου δέντρου, θα μπορούσαμε να πούμε. 

Στα βάθη του παρελθόντος, κάποιοι ανθρωπόμορφοι πίθηκοι ήταν οι κοινοί πρόγονοι και των δύο αυτών ειδών.

Ο Δαρβίνος άθελά του - καθότι ο ίδιος ήταν βαθύτατα πιστός και θρησκευόμενος - κατέστησε «περιττό» το ρόλο του Θεού στη «δημιουργία» του ανθρώπου, ξεσηκώνοντας έτσι τη μήνη της εκκλησίας. 

Βέβαια, οι σχετικές ιδεαλιστικές και σκοταδιστικές θεωρήσεις καλά κρατούν έως σήμερα.

Είναι χαρακτηριστική η αντιεπιστημονική θεώρηση περί «ευφυούς σχεδιασμού», μιας επιστημονικοφανούς αναβίωσης του παραδοσιακού τελεολογικού επιχειρήματος για την ύπαρξη Θεού (ο Θεός υπάρχει επειδή πρέπει να υπάρχει μια πρώτη αιτία), σύμφωνα με την οποία το πολυσύνθετο φαινόμενο της ζωής δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα της «ευφυούς» ενός τέλειου, ανώτερου όντος κι όχι της τυχαιότητας. 

Ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, έχει γίνει μεγάλος ντόρος, που έχει οδηγήσει σε αρκετές περιπτώσεις να θεωρείται - μετά από δικαστικές αποφάσεις - εφάμιλλη της θεωρίας της εξέλιξης και οι δάσκαλοι να υποχρεούνται να διδάσκουν στους μαθητές και τις δύο. 

Αλλά και στη χώρα μας, είναι γνωστά τα σκοταδιστικά κηρύγματα εναντίον της θεωρίας του Δαρβίνου από διάφορους ιεράρχες.

Αλλωστε, δεν πρέπει να αμελούμε ότι, έτσι όπως είναι διαρθρωμένη η σχολική ύλη, οι μαθητές σχεδόν ποτέ δε φτάνουν να διδάσκονται την εξέλιξη. Τυχαίο, άραγε;

Μαρξισμός και δαρβινισμός

Η δαρβινική θεωρία αποτέλεσε την κορωνίδα της επιστημονικής σκέψης στη βιολογία έως εκείνο τον καιρό, επιβεβαιώνοντας ότι τα πάντα στη φύση βρίσκονται σε μια διαδικασία συνεχούς αλλαγής και εξέλιξης.

Οι Μαρξ και Ενγκελς εκτιμούσαν βαθύτατα τις ανακαλύψεις του Δαρβίνου, που αποδείκνυαν επιστημονικά ότι η ανθρωπότητα είχε αναδυθεί από το ζωικό βασίλειο. 

Θεωρούσαν, μάλιστα, ότι η θεωρία του Δαρβίνου αποτελούσε έναν από τους προπομπούς, στο επίπεδο των φυσικών επιστημών, που συνέβαλαν στη γέννηση του διαλεκτικού υλισμού. 

Ο Ενγκελς τόνιζε ότι η θεωρία του Δαρβίνου ήταν για τη βιολογία αυτό που ήταν για την ιστορία η ανακάλυψη από τον Μαρξ των αντικειμενικών νόμων που καθορίζουν την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.

Οι Μαρξ και Ενγκελς όχι μόνο αποδέχτηκαν τη δαρβινική θεωρία της καταγωγής του ανθρώπου από προγονικά ζώα, αλλά ερμήνευσαν την ειδοποιό διαφορά του ανθρώπου από τα άλλα είδη, αναζητώντας στους υλικούς - κοινωνικούς όρους ζωής των πιθηκόμορφων προγόνων του την εξήγηση της ανωτερότητάς του. 

Απέδειξαν έτσι ότι η «ανθρωποποίηση» είναι αποτέλεσμα, από ένα σημείο και έπειτα, αλλαγών στον τρόπο ζωής των προγόνων μας, με καθοριστικό το ρόλο της εργασίας, της συνειδητής αλλαγής από τον κοινωνικό άνθρωπο του φυσικού του περιβάλλοντος και μαζί και της ανθρώπινης φύσης.

Δαρβινισμός και κοινωνία

Αρκετοί σύγχρονοι αστοί κοινωνικοί επιστήμονες, επιδιώκουν να εξηγήσουν τα κοινωνικά φαινόμενα με όρους της δαρβινικής θεωρίας της φυσικής επιλογής (κοινωνικός δαρβινισμός), με επίκεντρο την «επιβίωση του ισχυρότερου».

 Ο κοινωνικός δαρβινισμός εμφανίζεται ως ρεύμα τον 19ο αι. και αφορά στην εφαρμογή της δαρβινικής θεωρίας της φυσικής επιλογής στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο.

 Ξεπήδησε από την ανάγκη της αστικής τάξης, που είχε πλέον εδραιώσει την κυριαρχία της, να καθυποτάξει την εργατική τάξη, που ζούσε υπό άθλιες συνθήκες. 

Η πιο αποκρουστική εφαρμογή του ήταν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και την ευγονική, με υποτιθέμενο στόχο την κατίσχυση της ανώτερης, άριας φυλής έναντι των «κατώτερων».

Πέραν αυτών, μια σειρά νεοδαρβινιστικές θεωρήσεις προσεγγίζουν τα κοινωνικά και οικονομικά φαινόμενα κατ’ αναλογία των μορφών οργάνωσης των πληθυσμών άλλων ζωντανών οργανισμών.

 Οι θεωρήσεις αυτές συμπίπτουν με τον κοινωνικό δαρβινισμό στο ότι η επιδίωξη για καταπολέμηση της κοινωνικής (και τελικά ταξικής) ανισότητας παραβιάζει τη «φυσική εξέλιξη» των ανθρώπων και των πραγμάτων, που βασίζεται στον «αγώνα για επιβίωση» και, τελικά, οδηγεί στην υπερίσχυση του ισχυρότερου.

Αξίζει ν’ αναφέρουμε εδώ ότι ο Μαρξ και ο Ενγκελς είχαν ασκήσει πολεμική ενάντια σε ουσιαστικά παρόμοιες βιολογίστικες και κοινωνιολογίστικες απόψεις. Η διαλεκτική - υλιστική αντίληψη για τη γένεση του ανθρώπου και της κοινωνίας, που επεξεργάστηκαν, κατέρριψε το μύθο των μοναχικών αγρίων που “συμφώνησαν” να οργανωθούν σε κοινωνία, όπως επίσης και τη χυδαία αντίληψη της φυσικής φιλοσοφίας πως ο άνθρωπος εμπνεύστηκε το σχηματισμό κοινωνιών από παραδείγματα του ζωικού κόσμου.

Η μαρξιστική θεωρία της ανθρωποκοινωνιογένεσης αποκαλύπτει την καταγωγή και την εξέλιξη του ανθρώπου, τη σχέση ανάμεσα στο βιολογικό και το κοινωνικό στοιχείο στη ζωή του και στις δραστηριότητές του, τον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας, και το ρόλο της στη γένεση και την προοδευτική ανάπτυξη της ανθρωπότητας».

Αντιδράσεις από τον κόσμο της θρησκείας

Οι νέες απόψεις για την καταγωγή του ανθρώπου και γενικότερα την εξέλιξη των ειδών, προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στο χώρο των πιστών της χριστιανικής θρησκείας. 

Ουσιαστικά έθεταν υπό αμφισβήτηση την ιδέα της δημιουργίας του κόσμου από τον Θεό, όπως αυτή περιγράφεται στη Γένεση:

«Eν αρχή εποίησεν ο θεός τον ουρανόν και την γην και είπεν ο θεός γενηθήτω φως και εγένετο φως και είπεν ο θεός γενηθήτω στερέωμα εν μέσω του ύδατος ... και εποίησεν ο θεός τα θηρία της γης κατά γένος και τα κτήνη κατά γένος αυτών και πάντα τα ερπετά της γης κατά γένος και εποίησεν ο θεός τον άνθρωπον κατ΄ εικόνα θεού εποίησεν αυτόν άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς .

Συγκρίνοντας τα αποσπάσματα από το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης, με τα όσα αναφέραμε παραπάνω περί εξέλιξης και φυσικής επιλογής, μπαίνει το εξής κρίσιμο ερώτημα: 

τα ζώα, τα φυτά, ο άνθρωπος, αλλά και η φύση ολόκληρη δημιουργήθηκαν από το Θεό ή είναι προϊόν της εξέλιξης της ζωής στον πλανήτη γη;

Την απάντηση, βέβαια, μας τη δίνουν οι ανακαλύψεις της σύγχρονης βιολογίας. 

Όπως λένε οι ειδικοί επιστήμονες, ποτέ μέχρι σήμερα, ούτε κατά τη διάρκεια της ζωής του Δαρβίνου, οι απόψεις του δεν ήταν τόσο επίκαιρες. 

Η αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος επιβεβαιώνει την κοινή καταγωγή ανθρώπου και ζώων, και οι εξελικτικές αλλαγές του DNA ερμηνεύουν την προοδευτική πολυπλοκότητα στο γονιδίωμα των ειδών.
Παρ’ όλα αυτά, οι εκκλησιαστικοί παράγοντες όλων των δογμάτων δυσκολεύονται να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι υπάρχει «φυσική» και όχι «θεία» επιλογή. 

Μάλιστα, οι πιο φανατικοί δεν είναι διατεθειμένοι ούτε καν να συζητήσουν ότι τα αποσπάσματα της Γενέσεως, που περιέχει η Παλαιά Διαθήκη, δεν είναι επιστημονικά θέσφατα. 

Στην Αμερική υπάρχουν σήμερα τουλάχιστον 2000 σχολεία, στα οποία το μάθημα της φυσικής ιστορίας έχει αντικατασταθεί από τη διδασκαλία της creation science, της «επιστήμης της δημιουργίας», η οποία επιχειρεί να δώσει επιστημονική τεκμηρίωση στις διατυπώσεις της Βίβλου.

 Πρόσφατα, στην πολιτεία Πενσυλβάνια των ΗΠΑ ο Δαρβίνος βρέθηκε για πολλές εβδομάδες στο προσκήνιο, λόγω της εμφάνισης της θεωρίας του «ευφυούς σχεδιασμού». Η θεωρία αυτή επιχειρεί να καταρρίψει τις ιδέες του Δαρβίνου για την καταγωγή και την εξέλιξη των ειδών με φυσική επιλογή επικαλούμενη τον ισχυρισμό ότι επειδή οι μορφές της ζωής είναι πολύ περίπλοκες για να έχουν διαμορφωθεί μέσα από φυσικές διαδικασίες, θα πρέπει να έχουν σχεδιαστεί από κάποια ανώτερη ευφυΐα, η οποία, σύμφωνα με τους οπαδούς της θεωρίας, δεν είναι άλλη από τον Θεό...

https://www.xatzikostas.gr/eutharsos/article1194.html

16 Νοέμβρη 1967: ΗΠΑ και Χούντα «στήνουν» το Έγκλημα της Κύπρου

Στις 16 Νοέμβρη 1967 κορυφώνεται μια ακόμη κρίση στην Κύπρο. 

Η αρχή γίνεται δύο μέρες νωρίτερα, όταν αστυνομικές περίπολοι της ελληνοκυπριακής πλευράς, με επικεφαλής τον ίδιο τον Γρίβα μπαίνουν στο υπό τουρκοκυπριακό έλεγχο χωριό του Αγίου Θεοδώρου. 

Την επόμενη μέρα, σημειώνονται ανταλλαγές πυρών μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και σύντομα οι συγκρούσεις γενικεύονται, με τη συμμετοχή τεθωρακισμένων, βαρέων όπλων και πυροβολικού. 

Το βράδυ της 15ης Νοέμβρη, οι δυνάμεις του Γρίβα, ο οποίος κινείται βάσει σχεδίου που έχει εγκριθεί προκαταβολικά από τη χούντα της Αθήνας, καταλαμβάνουν τα χωριά Κοφινού και Αγιος Θεόδωρος.

Τα γεγονότα της Κοφινού προκαλούν μείζονα κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς η Τουρκία ζητεί άμεση παρέμβαση του ΟΗΕ και αποχώρηση των ελληνοκυπριακών στρατευμάτων υπό την απειλή στρατιωτικής επέμβασης στην Κύπρο. 

Τα χαράματα της 16ης Νοέμβρη, οι ελληνικές δυνάμεις αποσύρονται από τις καταληφθείσες περιοχές, αλλά η ζημιά έχει ήδη γίνει. Βρίσκοντας ουρανοκατέβατο πρόσχημα για τις επιθετικές της ενέργειες, η κυβέρνηση της Αγκυρας υποκινεί μεγάλες ανθελληνικές διαδηλώσεις.

 Στις 17 Νοέμβρη παίρνει εξουσιοδότηση από την Εθνοσυνέλευση για την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων και εκτός Τουρκίας όποτε το κρίνει σκόπιμο και προχωρεί σε επιδεικτικές παραβιάσεις του κυπριακού θαλάσσιου και εναέριου χώρου. Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν και πάλι. 

Στα παρασκήνια, όμως, αρχίζει το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, το οποίο ολοκληρώθηκε τον Ιούλη του 1974.

Οταν όλα δείχνουν ότι επίκειται πόλεμος Ελλάδας – Τουρκίας, αναλαμβάνει δράση ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Σάιρους Βανς, ο οποίος επισκέπτεται στις 24 του Νοέμβρη την Αγκυρα και στις 25 του ίδιου μήνα την Αθήνα, όπου έχει συνομιλίες με τον υπουργό Εξωτερικών της χούντας Πιπινέλη.

 Ο κύβος είχε πλέον ριφθεί.
Στις 27 του Νοέμβρη ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, που επιστρατεύεται για να δοθεί ευρύτερη κάλυψη στη ΝΑΤΟική λύση, ανακοινώνει ότι οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Τουρκίας αποδέχονται το σχέδιο Βανς, το οποίο επιβάλλεται στον αδύναμο να αντιδράσει Μακάριο. 

Τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη, η χούντα αρχίζει την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο, αφήνοντας έτσι το μαρτυρικό Νησί στο έλεος της Αγκυρας. 

Μετά από εφτά χρόνια αποδείχτηκε η σημασία εκείνης της εγκληματικής

 πράξης.

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ 16 Νοεμβρίου 2021

Μία εφ όλης της ύλης Συζήτηση με τη Σεμίνα Διγενή

Σεμίνα Διγενή στο NEWS 24/7: 

Μία εφ όλης της ύλης συζήτηση με τη Σεμίνα Διγενή με αφορμή το τρίτο της βιβλίο "Αποδελτίωση" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σϋγχρονη Εποχή.

Γεωργία Οικονόμου:https://www.news247.gr/politismos/vivlia/semina-digeni-sto-news-24-7-i-politiki-toys-stin-ygeia-chreokopise.9424419.html?fbclid=IwAR14Aqn8NuyAaUT4sAeGVqhK5mjaLlkyOjHpfXAdYYOYBVDDo9bYIY8Hp70
Ναι, μπορεί η Σεμίνα Διγενή να μη χρειάζεται συστάσεις, ωστόσο, όλα αυτά που έχει κάνει -και συνεχίζει να κάνει- είναι τόσα πολλά που πραγματικά αξίζει να τα αναφέρουμε απλώς για να τα θυμηθουμε.


Υπήρξε αρχισυντάκτρια, project manager, σκηνοθέτις, εμπνεύστρια πολλών τηλεοπτικών projects που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και παρουσιάστρια δεκάδων εκπομπών στη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση από το 1982 μέχρι το 2009. Ανάμεσά τους οι εκπομπές «Τρεις στον αέρα», «Εδώ και σήμερα», «Μade in Greece», «Ιστορίες γι’ αγρίους», «Μηχανή του χρόνου», «Πες το στη Σεμίνα», «Άνθρωποι», «Ώρα Ελλάδος», «Αταίριαστοι», «Εντιμότατοι φίλοι», «Κοίτα τι έκανες», «Τοp Stories» κ.ά. Διετέλεσε, επίσης, Διευθύντρια Προγράμματος του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA, Σύμβουλος Προγράμματος στην ΕΡΤ, Σύμβουλος Πολιτισμού του Δημάρχου Πατρέων και παραγωγός ντοκιμαντέρ σε Αμερική, Κούβα, Γαλλία, Μεγ. Βρετανία, Κίνα, Μογγολία, Ν. Αφρική, Σρι Λάνκα, Γερμανία κ.α. Έχει βραβευτεί με 19 βραβεία για το έργο της στην ελληνική τηλεόραση και δημοσιογραφία. Εργάστηκε ως ελεύθερη ρεπόρτερ και αρθρογράφος στις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία», «Αυγή», «Εξόρμηση», «Απογευματινή», «Έθνος της Κυριακής», «Αδέσμευτος Τύπος», «Real News», στην ιταλική «ΑVANTI», στα ραδιόφωνα του ΣΚΑΪ, του ΑΝΤ1, του Δεύτερου Προγράμματος της ΕΡΤ, στον Real FM και σε πολλά περιοδικά. Σήμερα αρθρογραφεί στη Lifo και στον Ριζοσπάστη.

Τον Νοέμβριο του 2018 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Κίτρινο Υποβρύχιο» και τον Μάρτιο του 2020 "Οι Απείθαρχοι", από τις Εκδόσεις Κάκτος, τα οποία έγιναν best sellers. Τον Σεπτέμβρη του 2021 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, το τρίτο της βιβλίο, η "Αποδελτίωση". Στο βιβλίο, όπου περιέχονται σημαντικές συνεντεύξεις, αλλά και πολλά κείμενα, άρθρα στο Ριζοσπάστη, καθώς και σε άλλες αθηναϊκές εφημερίδες, όπως και στον ηλεκτρονικό Τύπο.
Με αφορμή το βιβλίο αυτό εμείς είχαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί της.

Πώς δημιουργήθηκε η ανάγκη αυτής της αποδελτίωσης;

Παρεξηγήθηκε η δημοσιογράφος μέσα μου, από τον τρόπο που την παραγκώνισε η συγγραφέας στα δύο προηγούμενα βιβλία μου. Έτσι με την απολύτως δημοσιογραφική "Αποδελτίωση", ένιωσε πως παίρνει το αίμα της πίσω.

Σ αυτό το βιβλίο που προλόγισε ο Δημήτρης Κουτσούμπας και παρουσίασε πριν λίγο καιρό, στην Πάτρα ο δήμαρχος Κώστας Πελετίδης τι ξεχωρίζεις και τι αγαπάς πιο πολύ;

Εκτός από τον πρόλογο του Γραμματέα; (γέλια). Επέλεξα ένα μόνο κομμάτι από συνεντεύξεις και αρθρογραφία μου, που -νομίζω- αξίζει να ξαναθυμηθούμε. Κυρίως κάποιες από τις δεκαετίες '80 και '90, που ήταν τηλεοπτικές και που μπορεί κάποιος να τις δει με εικόνα, στο κανάλι μου #SeminaDigeniOfficial στο you tube.

Ποια συνέντευξη θα έλεγες πως θυμάσαι πιο έντονα και σε καθόρισε;

Όλες εκείνες τις συνεντεύξεις που μέχρι τελευταία στιγμή, νόμιζα πως δε θα γίνουν, όπως αυτές με τον Καντάφι στη Λιβύη, με τον Γκάσμαν και τον Φελίνι στη Ρώμη, με τον εγγονό του Στάλιν στην Γεωργία, με τον Χατζιδάκι και τον Χορν στην Αθήνα, με τα παιδιά του Γκεβάρα στην Αβάνα... Το δημοσιογραφικό πείσμα, το πάθος και η επιμονή -ας μου συγχωρεθεί- ήταν εξίσου σημαντικά με το περιεχόμενο των συνεντεύξεων. Οπότε, στη ερώτησή σου απαντώ, πως πιο πολύ θυμάμαι το χτυποκάρδι μου για αυτές, τον αγώνα για να τις πετύχω και τη συγκίνηση που μου προκάλεσαν τελικά. Αυτή η περιπέτεια, αυτό το κυνήγι, ναι, με κάποιον τρόπο με καθόρισε.
"Οι πιο καυτές θέσεις στην κόλαση είναι κρατημένες γι' αυτούς, που σε περίοδο μεγάλης κρίσης, διατηρούν ουδέτερη στάση" έλεγε ο Δάντης.

Σε δυσκολεύει/φοβίζει κάτι στις συνεντεύξεις;

Μόνο ο εαυτός μου. Μήπως δεν είναι ο καλύτερος -εννοώ διαβασμένος, ψύχραιμος και με τεντωμένες κεραίες- και χαθεί η ευκαιρία μιας καλής συνέντευξης.

Πώς βλέπεις τους νεότερους δημοσιογράφους, αυτούς που αντί για το χαρτί “ψήνονται” στην ηλεκτρονική δημοσιογραφία;

Είναι μια άλλη εποχή, ίσως πιο σκληρή, πιο κυνική και σίγουρα πολύ... διαπλεκόμενη. Αυτά τα παιδιά έχουν ν' αντιμετωπίσουν πολλά. Από τη στιγμή όμως, που θα αποφασίσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θ αφήσουν, η ευθύνη είναι όλη δική τους. (Κάτι δηλ. που ισχύει από την εποχή του... χαρτιού!)

Ποιο πιστεύεις ότι θα ήταν το μεγαλύτερο λάθος τους;

Η ουδετερότητα κι η σιωπή. "Οι πιο καυτές θέσεις στην κόλαση είναι κρατημένες γι' αυτούς, που σε περίοδο μεγάλης κρίσης, διατηρούν ουδέτερη στάση" έλεγε ο Δάντης.
Κάνω αυτοκριτική αυστηρή, κάθε μέρα.

Θα έλεγες πως η δική σου αποδελτίωση μέχρι τώρα έχει θετικό πρόσημο;

Ελπίζω πως δεν ήρθε ακόμη η ώρα μου να... αποδελτιωθώ. Ωστόσο θεωρώ πως η διάσταση της αυτοκριτικής στην αποδελτίωση, θα πρέπει να μας απασχολεί κάθε στιγμή. Κάνω αυτοκριτική αυστηρή, κάθε μέρα.

Είναι αλήθεια πως ολοκλήρωσες μόλις το πρώτο σου θεατρικό έργο;

Ναι. Λέγεται Felicita και πρωταγωνιστούν μια γυναίκα κι ένα αγόρι. Παίζουν ένα επικίνδυνο παιχνίδι με κύρια συστατικά τον φόβο, το ψέμα, την παγίδα, το πάθος, το τραύμα, τον έρωτα, τη βία, τη μοναξιά και την τρυφερότητα.
Μιλούν για “πανδημία ανεμβολίαστων”, ενώ θα έπρεπε να μιλάμε για πανδημία νόσησης των ανεμβολίαστων, γιατί και οι εμβολιασμένοι κολλάνε, αλλά μόνο ή κυρίως οι ανεμβολίαστοι νοσούν βαριά και κινδυνεύει η ζωή τους.

Ζούμε μια τραγική κατάσταση, με καθημερινά ρεκόρ κρουσμάτων και με την κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας. Υπάρχει λες κάποια δικαιολογία;

20 μήνες από την έναρξη της πανδημίας, δοκιμαζόμαστε από ένα νέο κύμα πανδημίας, ίσως πιο φονικό από τα προηγούμενα. Όχι, δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Παρά την επιστημονική γνώση και εμπειρία, που μεσολάβησαν, καταφέραμε να βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση. Η κατάσταση τούς έχει ξεφύγει. Τα ρεκόρ σπάνε συνέχεια, ενώ εξουθενωμένοι γιατροί και νοσηλευτές, συνεχίζουν να δίνουν μια υπεράνθρωπη μάχη για να σώσουν ζωές! Μιλούν για “πανδημία ανεμβολίαστων”, ενώ θα έπρεπε να μιλάμε για πανδημία νόσησης των ανεμβολίαστων, γιατί και οι εμβολιασμένοι κολλάνε, αλλά μόνο ή κυρίως οι ανεμβολίαστοι νοσούν βαριά και κινδυνεύει η ζωή τους. Το πλασσάρουν όμως έτσι, γιατί πρέπει να κρύψουν την ευθύνη τους για το χαμηλό ποσοστό εμβολιασμένων, που οφείλεται στις ανεπάρκειες και τις παλινωδίες τους.

Πώς σχολιάζεις αυτό που ειπώθηκε πρόσφατα, ότι γιατροί θα αναγκαστούν να επιλέξουν ποιος ασθενής θα διασωληνωθεί;

Θρασύτατο και κυνικό. Μια σαφή ομολογία ότι η πολιτική τους στην υγεία, μια απάνθρωπη πολιτική εμπορευματοποίησης, έχει ήδη χρεοκοπήσει.
Η κυβέρνηση επιμένει να μην εφαρμόζει ένα καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμβολιασμού με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια, τον δωρεάν πλήρη προληπτικό ιατρικό έλεγχο πριν τον εμβολιασμό, με εφαρμογή της φαρμακοεπαγρύπνησης και τη σταθερή παρακολούθηση των εμβολιασμένων για έγκαιρη παρέμβαση σε τυχόν παρενέργειες.

Ποιες είναι κατά τη γνώμη σου οι παραλείψεις της κυβέρνησης;

Επιμένει να μην παίρνει κανένα μέτρο για τη στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας, που “ξαναφράκαρε”, δεν προσλαμβάνει το αναγκαίο προσωπικό κι ούτε λόγος για έκτακτη χρηματοδότηση. Αρνείται να προχωρήσει στην επίταξη των μεγάλων ιδιωτικών μονάδων της Υγείας, που καλόμαθαν στα κέρδη, εκμεταλλευόμενες τα κενά του δημοσίου συστήματος. Δεν παίρνει κανένα μέτρο προστασίας και μείωσης του κινδύνου σε χώρους μεγάλης διασποράς, όπως είναι τα Μέσα Μεταφοράς, τα σχολεία και οι μεγάλοι χώροι δουλειάς. Μάλιστα εν μέσω πανδημίας, έγιναν συγχωνεύσεις τμημάτων στα σχολεία, ενώ παράλληλα άφησαν εκτός μέτρων και ουσιαστικών περιορισμών… τις εκκλησίες. Επίσης, επιμένει να μην εφαρμόζει ένα καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμβολιασμού με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια, τον δωρεάν πλήρη προληπτικό ιατρικό έλεγχο πριν τον εμβολιασμό, με εφαρμογή της φαρμακοεπαγρύπνησης και τη σταθερή παρακολούθηση των εμβολιασμένων για έγκαιρη παρέμβαση σε τυχόν παρενέργειες. Αναφέρω μερικά από τα βασικά που δεν έγιναν.

Τι είναι αυτό που σε θυμώνει περισσότερο το τελευταίο διάστημα;

Ενώ κυριολεκτικά ο κόσμος καίγεται, με τα γονατισμένα από ελλείψεις νοσοκομεία, με τον στοιβαγμένο κόσμο στα ΜΜΜ, λόγω υποχρηματοδότησης και δεκάδες άλλα, η γενναιόδωρη κυβέρνηση χαρίζει στους καναλάρχες μία ολόκληρη δόση από αυτή που έπρεπε να καταβάλλουν για τις άδειες! Με θυμώνει ακόμη που η κυβέρνηση στην αρχή της πανδημίας, με τον νόμο για την ενοικίαση υπηρεσιών υγείας σε ιδιωτικές κλινικές -που το βάφτισε επίταξη- αύξησε το ποσό που έπρεπε να καταβάλλει το κράτος σε ιδιώτες επιχειρηματίες. Με ενοχλεί που οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης κατευθύνονται στους μεγάλους ομίλους της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής» ανάπτυξης. Όσο αποδεικνύεται καθημερινά, πως η διαπλοκή είναι παντού, συνδέεται με χίλια νήματα με την εξουσία, το κράτος και τους μηχανισμούς του, και πάντα σε βάρος μας, ο θυμός και οι αντιδράσεις των εργαζομένων θα διογκώνονται, μέχρι να τελειώνουμε μια και καλή, με το ψέμα και την εκμετάλλευση.

Και επειδή είμαστε στα μέσα του Νοεμβρίου, το Πολυτεχνείο ζει;

Ζει και υπενθυμίζει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό και ότι οι αγώνες για δημοκρατικές, συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες για το βιοτικό επίπεδο και τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματά μας θα συνεχίζονται δυναμικά, μέχρι την οριστική δικαίωση...