#Άλλο_ένα_ευτράπελο_της_Ζωής: Βούτηξε την Κάλπη στο Παρίσι !!!

Manos Saridakis:
Άλλο ένα παράδειγμα που αποδεικνύει το ποιόν της Ζωής Κωνσταντοπούλου, και το οποίο μου το είχαν μεταφέρει αυτόπτες μάρτυρες όταν έκανα μεταδιδακτορικές έρευνες στο Παρίσι το 2007 (είναι επιβεβαιωμένο 100%). 

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου που λέτε το 2000 έκανε το μεταπτυχιακό της στο Παρίσι. Ίδρυσε λοιπόν μια δική της παράταξη, ανεξάρτητη απο οποιαδήποτε οργάνωση της αριστεράς, με περιέχομενο ανάλογο με εκείνο των “ανεξάρτητων” δεξιών φοιτητικών παρατάξεων. Πρόεδρος της παράταξης της φυσικά ήταν η ίδια.
Την παραμονή των εκλογών η Ζωή με τους δικούς της πήγε σε ένα γνωστό ελληνάδικο των Παρισίων, με αποτέλεσμα να μην έρθει το πρωί στις εκλογές. 

Ολες οι παρατάξεις ήταν παρούσες την ώρα που έπρεπε ώστε να καταθέσουν τα ψηφοδέλτιά τους, και η εφορευτική αφού περίμενε μέχρι κάποια ώρα αποφάσισε να ξεκινήσει τη διαδικασία, χωρίς φυσικά το ψηφοδέλτιο της Ζωής, αφού δεν το είχε φέρει κανείς. 

Κάποια στιγμή το μεσημέρι, εμφανίζεται η Ζωή και απαιτεί να ακυρωθεί η εκλογική διαδικασία, και να ξαναρχίσει απο την αρχή η ψηφοφορία!! 

Απαιτεί να βγει ανακοίνωση και με κάποιο τρόπο να ειδοποιηθούν τηλέφωνικά οι ανθρώποι που είχαν ψηφίσει μέχρι τότε και να έρθουν ξανά να ψηφίσουν για 2η φορά, προκειμένου να συμπεριλιφθεί και ο δικος της συνδυασμός στις εκλογές!

Αφού οι της εφορευτικής, αλλά και όλοι/ες οι παρευρισκόμενοι της είπαν ότι αυτό είναι πρακτικά αδύνατον, η Ζωή κάνει το απίστευτο: Βουτάει την κάλπη κι αρχίζει και τρέχει έξω απο την αίθουσα, στο δρόμο, όπου την περίμενε ήδη ένα ταξί που είχε φροντίσει να καλέσει από πριν. 

Σε ένα σουρεαλιστικό σκηνικό, όπου την κυνηγάει όλος ο Σύλλογος, η Ζωή μπαίνει στο ταξί με την κάλπη, αλλά ευτυχώς το περικυκλώνει ο κόσμος και το εμποδίζει να διαφύγει.

Αυτήν την παντελώς άσχετη με την Αριστερά, κακομαθημένη αστή, χωρίς καμία δράση στο κίνημα, με πατέρα μεγαλοΠΑΣΟΚο, ο Τσίπρας για κάποιον άγνωστο (ή και γνωστό) λόγο την φόρεσε πραξικοπηματικά καπέλο στο κόμμα του, και μετά και σε όλον τον ελληνικό λαό ως πρόεδρο της Βουλής.

Αυτή η πουθενού θέλει τώρα να πιάσει στο στόμα της το ΚΚΕ. Άσε μας κουκλίτσα μου..

Ελενη Μαρκακη
2 ημ. ·

Η Όλγα Δάλλα ήταν υποψήφια με την ''Πλεύση Ελευθερίας'' στον Νότιο Τομέα Αθήνας στις πρώτες εκλογές του Μάη του 2023. 

Η Όλγα είναι μία γυναίκα με προβλήματα κινητικότητας- -είναι σε αναπηρικό καροτσάκι- και έχει αγωνιστεί για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία.

 Ήλθε πρώτη σε σταυρούς (6.168). Στις δεύτερες εκλογές τον Ιούνη του '23 η Ζωή την έβγαλε από την πρώτη θέση στη λίστα του ψηφοδελτίου και στην θέση της έβαλε τον Μπιμπίλια, -ο οποίος και εξέλεγη!
Εδώ η σημερινή ανάρτηση της Ολγα Δάλλα :

Σάλος προκλήθηκε από το μισαναπηρικό σχόλιο του Οικονόμου και μπράβο σας!

Θα σας ενημερώσω λοιπόν για μια μισαναπηρική συμπεριφορά της οποίας έγινα αποδέκτης.

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα ντρεπόμουν να το ομολογήσω καθώς δεν μπορούσα να χωνέψω ότι μια γυναίκα με την οποία πίστεψα ότι θα "ΔΙΝΑΜΕ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ" και αγωνίστηκα γι’ αυτό πέρα και πάνω από τις δυνάμεις μου, θα είχε τέτοιες απόψεις για μια γυναίκα σε αμαξίδιο.

Στις 6-6-2023, αφού είχε καταρτίσει εν κρυπτώ τη λίστα της ντροπής πετώντας έξω 20 γυναίκες (οποία γυναικεία αλληλεγγύη) για να βάλει τον σύντροφο, τον γυμναστή, τον προσωπικό της διασκεδαστή κτλ, με κάλεσε στο γραφείο της για να μου ανακοινώσει με χαμόγελο:

-Σε έβαλα τρίτη με πρώτο τον Μπιμπίλα!!!

-Γιατί;;;

-Τι εννοείς γιατί;;;

-Για ποιό λόγο έδωσες τη θέση μου;;;

-Αχ γλυκούλα μου, δεν ήξερα ότι θέλεις να κάνεις κοινοβουλευτικό έργο!!!

- ………..????????????

-Άλλωστε η εργασία αυτή απαιτεί ώρες δουλειάς και παρουσίας στα έδρανα! Εσύ με την αναπηρία που έχεις, είναι φύσει αδύνατο να ανταπεξέλθεις. Γι΄αυτό σκέφτηκα να σου δώσω μια κομματική θέση, όπου με τη Γεωργία Μπατούνα θα ετοιμάζετε τα θέματα περί αναπηρίας και θα τα παρουσιάζει ο Μπιμπίλας!

-Ζωή, με γνωρίζεις πολλά χρόνια και ξέρεις πολύ καλά ότι ανταπεξέρχομαι σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση. Άσε λοιπόν τις μ@λακίες και διόρθωσε το λάθος που έκανες.

Αφορμή για την ανάρτηση αυτή, ήταν μια ανάρτηση τηq Μαριέττας Δαρτζέντα ,(φωτο)  περιφερερόμενου σε όλα τα κόμματα στελέχους της που γύρισε στο μαντρί, η οποία επανέλαβε για μένα και τη Μαργαρίτα Καζάκου τα αίσχη της ηγέτιδος, αφού πρωτίστως μας μπλοκάρισε για να μην μπορούμε να απαντήσουμε.

• Μόλις τελείωσε το λογίδριο, αυτός που με μεγάλη άνεση καπηλεύεται την θέση μιας φωνής του Αναπηρικού Κινήματος, σε συνέντευξη που έδωσε στην Κατερίνα Καινούργιου, μιλώντας περί Ισότητας των αναπήρων και λέγοντας ότι η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ έχει το θέμα ψηλά στην ατζέντα της. 

Δύο χρόνια τώρα δεν έχουμε δει καμία κίνηση περί του θέματος.

 Μήπως είδατε εσείς?

Από τα σχόλια

Ολγα Δάλλα
Ευχαριστώ θερμά!

Ελενη Μαρκακη
Ολγα Δάλλα Kουράγιο και δύναμη Όλγα!

Τα «Ευτράπελα» «Πριν» - ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Σε μεγάλο αδιέξοδο....
«Μεγαλειώδης νίκη του λαού, ανοιχτό το στοίχημα των αγώνων»… Ο παραπάνω τίτλος άρθρου, που αναφέρεται στην επικράτηση του σοσιαλδημοκράτη Γκ. Μπόριτς στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές της Χιλής, δεν προέρχεται από την «Αυγή». 

Είναι ο τίτλος που επέλεξε για το ολοσέλιδο αφιέρωμά του το «Πριν», η εφημερίδα του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Διαβάζοντας κανείς το άρθρο και τα όσα γράφει για τον Μπόριτς και την πολιτική του, είναι δύσκολο να καταλάβει πώς ακριβώς στοιχειοθετείται ο τίτλος του και για ποιον λόγο πρέπει να χαρεί… 

Μάλλον είναι και αυτό το «ευτράπελο» ένα από τα αποτελέσματα της λογικής που θέλει τις αστικές κυβερνήσεις να μην είναι εξ ορισμού εκφραστές και υπηρέτες των συμφερόντων της αστικής τάξης, αλλά «φτερά στον άνεμο», που με την πίεση των λαϊκών αγώνων μπορούν να ...αρθούν στο ύψος των περιστάσεων! Να φανταστεί κανείς ότι όλα αυτά γράφτηκαν στο «Πριν» τη στιγμή που είχε χαιρετίσει την εκλογή Μπόριτς στη Χιλή ακόμα και ο Γκουαϊδό, ο σεσημασμένος αχυράνθρωπος των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα!

Έχουμε χάσει το μέτρημα από τις τόσες φορές που το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν «βάλει το λιθαράκι τους» για να καλλιεργούνται τέτοιου είδους ψεύτικες ελπίδες σε τμήματα του λαού και της νεολαίας που έχουν ριζοσπαστικές αναζητήσεις. 

Έχουμε και λέμε:

«Ο λαός (…) αναδεικνύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα εκδηλώνει την αγανάκτησή του απέναντι στη βαρβαρότητα της επίθεσης, το ξεπέρασμα του φόβου, την απόφασή του να φύγουν όσοι μας έφεραν μέχρι εδώ, να γυρίσει σελίδα» ήταν η εκτίμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το αποτέλεσμα των εκλογών στις 25 Γενάρη του 2015 που ανέδειξε στη διακυβέρνηση της χώρας τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Το τι «σελίδα» γυρίσαμε φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο κατά την τετραετία που ακολούθησε…

Λίγο πριν το δημοψήφισμα-απάτη του Ιουλίου του 2015, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κάνοντας μάλιστα αντιπαράθεση με τη θέση του ΚΚΕ, δήλωνε:

 «Εάν επικρατήσει το ΟΧΙ καμία κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να επιβάλει μέτρα που θα έχουν ακυρωθεί από το λαό και περιέχονται τόσο στη συμφωνία που πρότειναν ΕΕ - ΕΚΤ -ΝΤ, όσο και στην πρόταση της κυβέρνησης».

Προγνωστικά για σίγουρο «ταμείο»…

Για να μην πάμε πιο πίσω και θυμηθούμε τι έλεγαν π.χ. για την «Αραβική Άνοιξη» και για τόσα άλλα…

Και σήμερα, όμως, αυτές οι δυνάμεις δεν περιορίζουν τις ελπίδες τους στη νέα κυβέρνηση της Χιλής. 

«Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής δείχνουν να στρέφονται ξανά προς ό,τι αποπνέει σοσιαλισμό», έγραφε το «Πριν» για την εκλογική επικράτηση του Λουίς Άρτσε στη Βολιβία τον Οκτώβριο του 2020, ενώ για την κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Ομπραδόρ στο Μεξικό, μόλις τον περασμένο Ιούνιο έγραφε ότι «αμφισβήτησε το πολιτικό κατεστημένο της χώρας, μια "τέλεια δικτατορία", εφαρμόζοντας ένα μετριοπαθές φιλολαϊκό πρόγραμμα».

Ο «μετριοπαθής φιλολαϊκός» Ομπραδόρ και η κυβέρνησή του λίγους μήνες μετά κατέστειλε -χρησιμοποιώντας μέχρι και πραγματικά πυρά- τους απεργούς εργάτες του «φίλου» της μεγιστάνα Κάρλος Σλιμ, στην κατασκευή διυλιστηρίων στην περιοχή Nτος Μπόκας!!!

Οι δυνάμεις του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα «εντός συνόρων» κρατάνε και κάνα πρόσχημα (όλο και λιγότερο είναι η αλήθεια) μπας και διαχωριστούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για τα «εκτός συνόρων» δίνουν ρέστα χαρακτηρίζοντας «μεγαλειώδεις λαϊκές νίκες» τις κυβερνητικές εναλλαγές που έχουν τη σφραγίδα της σοσιαλδημοκρατίας... 

Τι φταίει όμως και κάθε τόσο την «πατάνε» με τις προσδοκίες και τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούν και οι «μεγαλειώδεις λαϊκές νίκες» αποδεικνύονται προδοσίες για τα λαϊκά συμφέροντα, τρύπια σωσίβια; 

Και γιατί, παρόλο που την πατάνε, συνεχίζουν να παίζουν στο παιχνίδι της σοσιαλδημοκρατικής εναλλαγής; 

Δικά τους και υπαρξιακά τα ερωτήματα. 

Σε κάθε περίπτωση πάντως επιβεβαιώνεται ότι η αναζήτηση διαρκώς «μεταβατικών» φιλολαϊκών κυβερνήσεων στο έδαφος του συστήματος, η αντίληψη ότι η ανατρεπτική πάλη περνάει μέσα από ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα (πότε για να φύγει μια κυβέρνηση, ένας υπουργός κλπ.), η αντίληψη ότι ο αγώνας για την εργατική εξουσία είναι για τη «Δευτέρα Παρουσία» και ο σοσιαλισμός «απροσδιόριστο μέλλον» οδηγούν σε αδιέξοδο που όλο και μεγαλώνει...

ΥΓ: Στελέχη του ΝΑΡ φτάνουν να επιστρατεύουν ως και τα… κόκαλα των νεκρών της χούντας του Πινοτσέτ, που είναι σπαρμένα σε όλη τη Χιλή, για να στηρίξουν το ξέπλυμα του σοσιαλδημοκράτη Μπόριτς.

 Μπορούμε να κάνουμε μία αναλογία. 

Επειδή η Ελλάδα είναι σπαρμένη με νεκρούς αγωνιστές και κομμουνιστές (σε περιόδους στρατιωτικών και μη δικτατοριών και διαφορών ειδών αστικών κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένων και «κεντρώων» κυβερνήσεων) πρέπει να στηριχθεί μία κυβερνητική εναλλαγή υπέρ της σοσιαλδημοκρατίας;