Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

14 Σεπτεμβρίου, 2016

Οι αλλαγές που πέρασε η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι για τα σχολεία και τα νηπιαγωγεία

Άρθρο στο "Ριζοσπάστη": Ένας «κόφτης» πλανιέται πάνω από τα σχολεία...

Αποστολή σε φίλοPDF version
Οι αλλαγές που πέρασε η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι για τα σχολεία και τα νηπιαγωγεία
Αύριο χτυπάει το πρώτο κουδούνι για εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές στα σχολεία όλης της χώρας, για μια νέα σχολική χρονιά που φέρνει μια σειρά αλλαγές στα σχολεία, διατηρώντας όμως όλα τα μεγάλα προβλήματα για τη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών.
Αυτό που μένει ίδιο είναι το αντιδραστικό περιεχόμενο του σχολείου, με την παροχή αποσπασματικών δεξιοτήτων αντί για στέρεα γνώση, με τα δυσλειτουργικά σχολικά βιβλία γεμάτα ψέματα και ανακρίβειες, με το άγχος και την παραπαιδεία να ξεκινούν όλο και νωρίτερα και να εντείνονται όσο ανεβαίνει τις τάξεις ο μαθητής κ.ο.κ. 
Κι όχι απλά μένουν ίδια όλα αυτά, αλλά θα ενταθούν κιόλας, αν λάβουμε υπόψη μας τα σχέδια για την Εκπαίδευση που έχουν παρουσιαστεί από τα πορίσματα του κυβερνητικού διαλόγου για την Παιδεία.
Αυτό που αλλάζει είναι ότι η κυβέρνηση φρόντισε από την άνοιξη μέχρι το τέλος του καλοκαιριού να περάσει μια σειρά υπουργικές αποφάσεις και τροπολογίες, προκειμένου να εξασφαλίσει τη λειτουργία των σχολείων με πολύ λιγότερους εκπαιδευτικούς σε σχέση με πέρσι. Οι εξαγγελίες για μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών μεταφέρονται για την επόμενη χρονιά και βλέπουμε..
Φέτος και πάλι οι μόνιμες ανάγκες των σχολείων σε προσωπικό θα καλυφθούν με χιλιάδες ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς, με αναπληρωτές. Όμως και σε αυτούς έπρεπε να κάνει «οικονομία» το υπουργείο Παιδείας και να πορευτεί με πιστώσεις που δεν έφταναν να καλύψουν το σύνολο των αναγκών. Έτσι, επιδόθηκε σε ένα σχέδιο που το βάφτισε «ελάφρυνση του προγράμματος των μαθητών» και έκοψε διδακτικές ώρες από την πλειοψηφία των σχολείων, Δημοτικών και Γυμνασίων, προκειμένου να προσλάβει πολύ λιγότερους αναπληρωτές απ' όσους θα χρειαζόταν για να καλυφθεί το πρόγραμμα των σχολείων που ίσχυε μέχρι τον περασμένο Ιούνη.
Χιλιάδες εκπαιδευτικοί λιγότεροι σε Δημοτικά και Γυμνάσια
Έτσι έχουμε τις ρυθμίσεις για τα δημοτικά σχολεία, σύμφωνα με τις οποίες όλοι οι μαθητές που φοιτούν σε 4θέσια και πάνω σχολεία θα σχολάνε καθημερινά στη 1.15 το μεσημέρι. 
Με αυτό τον τρόπο, η κυβέρνηση προχώρησε σε μείωση του ωρολογίου προγράμματος, κόβοντας 95 ώρες τη βδομάδα από ένα σχολείο 12θέσιο πρώην ΕΑΕΠ (δηλαδή με το παλιό «Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα», που όλοι οι μαθητές σχολούσαν στις 2 μ.μ.) και 43 ώρες από ένα κλασικό 12θέσιο ολοήμερο (όπου οι μαθητές Α' και Β' τάξης σχολούσαν στις 12.25 μ.μ.).
 Είναι προφανές ότι και μόνο από αυτή την αλλαγή, εξοικονομούνται για φέτος χιλιάδες εκπαιδευτικοί, κυρίως εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων που δίδασκαν τα ειδικά αντικείμενα πέραν του δασκάλου της κάθε τάξης. 
Παράλληλα, δόθηκε η «δυνατότητα» (κυρίως για περιπτώσεις σχολείων απομακρυσμένων περιοχών) κάποια από τα μαθήματα ειδικοτήτων να τα διδάσκουν οι ίδιοι οι δάσκαλοι σε περίπτωση που δεν υπάρχουν διαθέσιμοι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων σε επίπεδο Διεύθυνσης Εκπαίδευσης. 
«Οικονομία», όμως, γίνεται και στους δασκάλους, αφού καταργείται ο υπεύθυνος δάσκαλος του ολοήμερου προγράμματος και οι ώρες του Ολοήμερου θα καλύπτονται ανάλογα με τους διαθέσιμους εκπαιδευτικούς της κάθε σχολικής μονάδας, οι δάσκαλοι του σχολείου θα περνούν από το Ολοήμερο εκ περιτροπής, συμπληρώνοντας το ωράριό τους.
Αντίστοιχης λογικής μειώσεις έγιναν και στα Γυμνάσια. Μειώνοντας ώρες (ακόμα και από βασικά μαθήματα) από φιλολογικά μαθήματα, φυσικές επιστήμες, οικιακή οικονομία, πληροφορική και καταργώντας τα project ως αυτοτελή μαθήματα, εκτιμάται ότι το υπουργείο θα χρειαστεί φέτος 1.863 εκπαιδευτικούς λιγότερους στα Γυμνάσια όλης της χώρας. 
Παράλληλα, με τις αλλαγές στις αναθέσεις των μαθημάτων, εκπαιδευτικοί θα διδάσκουν μαθήματα για τα οποία δεν έχουν ειδικευτεί. Δηλαδή, προκειμένου να μην προσληφθούν οι απαιτούμενοι καθηγητές σε κάθε ειδικότητα, το υπουργείο δίνει τη δυνατότητα π.χ. τα Μαθηματικά (αν δε φτάνουν οι μαθηματικοί του σχολείου) να τα διδάσκουν οι φυσικοί, οι γεωλόγοι, ακόμα και οι μηχανολόγοι, ηλεκτρολόγοι κ.ά., με τη δεύτερη και την τρίτη ανάθεση. `Η ακόμα την Ιστορία να τη διδάσκουν οι καθηγητές ξένων γλωσσών με δεύτερη ανάθεση ή οι θεολόγοι (!) με τρίτη ανάθεση.
Επιπλέον, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση μειώσεις εκπαιδευτικών μπορεί να προκύψουν και από τις νέες προϋποθέσεις που ορίστηκαν φέτος για τη δημιουργία τμημάτων ειδικότητας στα ΕΠΑΛ, τμημάτων για τις ομάδες προσανατολισμού στα ΓΕΛ. Τα ελάχιστα όρια μαθητών που απαιτούνται για να δημιουργηθούν τμήματα «ειδικοτήτων» ή «προσανατολισμού», είναι τέτοια που δυσκολεύουν τα μικρά σχολεία της επαρχίας, που μπορεί να οδηγήσουν μαθητές σε «μετανάστευση» για να βρουν τα τμήματα που επιθυμούν και να οδηγήσουν σε συγχώνευση ή κλείσιμο κάποια τμήματα των σχολείων που μέχρι πέρσι λειτουργούσαν.
Για την κατάσταση στην Προσχολική Αγωγή
Με το βλέμμα στραμμένο στην εξοικονόμηση εκπαιδευτικών, άρα και πόρων, είναι το υπουργείο Παιδείας και αναφορικά με τα νηπιαγωγεία. Με την υπουργική απόφαση στο τέλος του καλοκαιριού για το ωρολόγιο πρόγραμμα των νηπιαγωγείων, καθιστά προαιρετική τη λειτουργία ολοήμερου τμήματος, δίνοντας τη δυνατότητα στο γονιό που έχει δηλώσει το παιδί του στο Ολοήμερο, να το παίρνει και πριν τις 4 μ.μ. κάποιες μέρες που χρειάζεται. Η υπουργική απόφαση, ωστόσο, θέτει ως προϋπόθεση για τη λειτουργία του ολοήμερου τμήματος τη φοίτηση σε αυτό 5 τουλάχιστον μαθητών για τα μονοθέσια νηπιαγωγεία, 10 μαθητών για τα διθέσια και 14 μαθητών για τα τριθέσια νηπιαγωγεία. Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, ο αριθμός των παιδιών στο ολοήμερο τμήμα θα ελέγχεται κάθε μήνα και ορίζεται ξεκάθαρα ότι «όταν ο αριθμός των φοιτώντων μαθητών στο Ολοήμερο Πρόγραμμα είναι χαμηλότερος των όσων προβλέπονται παραπάνω, τότε αναστέλλεται η λειτουργία του». Με άλλα λόγια, δημιουργεί το νομοθετικό πλαίσιο ώστε ακόμα και στη μέση της χρονιάς να καταργούνται ολοήμερα τμήματα, αν κάποιο μήνα εμφανιστούν να φοιτούν σε αυτά λιγότερα παιδιά απ' όσα είχαν δηλωθεί στην αρχή της χρονιάς για Ολοήμερο.
Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στα όσα θεσμοθετήθηκαν στις αρχές του καλοκαιριού για τα ολοήμερα τμήματα σε Δημοτικά και νηπιαγωγεία, όπου απαιτείται για να φοιτούν τα παιδιά σε αυτά και οι δυο γονείς τους να είναι εργαζόμενοι ή να έχουν κάρτα ανεργίας ή να ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες (πολύτεκνοι, με χρόνιες παθήσεις κ.ο.κ), αφήνοντας έτσι εκτός Ολοήμερων παιδιά λαϊκών οικογενειών σε καθεστώς μαύρης εργασίας, παιδιά μεταναστών κ.ά. Να θυμίσουμε, ακόμα, ότι για τη συγκρότηση και λειτουργία τμήματος στα νηπιαγωγεία από φέτος απαιτούνται 14 παιδιά, αντί για 7 που ήταν μέχρι πέρσι, ρύθμιση που ανοίγει το δρόμο για συγχωνεύσεις τμημάτων τώρα ή στο μέλλον.
Και φυσικά, όλες οι παραπάνω αλλαγές και στα νηπιαγωγεία, που έχουν ξεκάθαρο στόχο να εξοικονομούνται εκπαιδευτικοί όπου είναι δυνατόν, προστίθενται στα προβλήματα των προηγούμενων χρόνων, με κύριο την έλλειψη υποδομών και κτιρίων για νηπιαγωγεία (υπολογίζεται πως χρειάζονται πάνω από 1.000 νέα νηπιαγωγεία πανελλαδικά για να καλύψουν πλήρως τις ανάγκες). 
Συνακόλουθο αυτού είναι η μη υποχρεωτική φοίτηση των προνηπίων, που οδηγεί χιλιάδες γονείς να κάνουν αιτήσεις αλλά να μη βρίσκουν θέση για τα παιδιά των 4 ετών στα νηπιαγωγεία. Για να μη μιλήσουμε για την αναγκαία στήριξη παιδιών με ειδικές ανάγκες που μπαίνουν στα κοινά νηπιαγωγεία, που είναι ανύπαρκτη.
Τραγική θα παραμείνει η κατάσταση στην Ειδική Αγωγή
Με το ίδιο πνεύμα των περικοπών έχει αντιμετωπίσει η κυβέρνηση και την πολύπαθη Ειδική Αγωγή. Αρχικά ήρθε μια τροπολογία για τα Τμήματα Ένταξης, τα οποία υποστηρίζουν παιδιά με ειδικές ανάγκες και μαθησιακές δυσκολίες μέσα στα γενικά σχολεία. Σύμφωνα με αυτή, ο ειδικός δάσκαλος του Τμήματος Ένταξης, που πρόσφερε εξατομικευμένο πρόγραμμα σε κάθε παιδί το οποίο έβλεπε αρκετές φορές τη βδομάδα, γίνεται περιφερόμενος από τμήμα σε τμήμα σε όλο το σχολείο, μπορεί και στο συστεγαζόμενο! Στην ουσία, τον μετατρέπει σε δάσκαλο περιστασιακής παράλληλης στήριξης, που θα βλέπει κάθε παιδί σπάνια πια. Στην πορεία, με άλλη διάταξη, καταργήθηκε το δεύτερο Τμήμα Ένταξης που υπήρχε στα συγχωνευμένα σχολεία των 300 και πλέον παιδιών. Και επιπλέον χτύπημα δίνεται και στην παράλληλα στήριξη, αφού πλέον δε θα υπάρχει ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης για κάθε παιδί που τον έχει ανάγκη, αλλά ένας εκπαιδευτικός για έως και πέντε παιδιά, σε δυο, τρία ή και περισσότερα σχολεία. Στην πράξη, η κυβέρνηση ανοίγει την πόρτα για να νομιμοποιήσει και να γενικεύσει τους ιδιώτες που θα πληρώνονται από τους γονείς, για να κάνουν την παράλληλη στήριξη των παιδιών τους μέσα στο σχολείο.
Και τελευταία, με τροπολογία στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, η κυβέρνηση προκειμένου να καλύψει τα τεράστια κενά στα ειδικά σχολεία, τα ΚΕΔΔΥ, τα Τμήματα Ένταξης κ.ο.κ., ορίζει ότι μπορούν να προσλαμβάνονται σε αυτά και εκπαιδευτικοί χωρίς πιστοποιημένη ειδίκευση στην Ειδική Αγωγή, προσδοκώντας να αξιοποιήσει για την εξειδικευμένη βοήθεια που χρειάζονται τα παιδιά με ειδικές ανάγκες εκπαιδευτικούς που τυχόν θα βγουν πλεονάζοντες, λόγω όλων των παραπάνω μειώσεων που περιγράψαμε ότι γίνονται στη γενική εκπαίδευση.
Απ' όλα τα παραπάνω, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση προσπαθεί, αντί να καλύψει τα τεράστια κενά που έχουν δημιουργηθεί στην εκπαίδευση όλα τα τελευταία χρόνια, να τα «κρύψει κάτω από το χαλί», να τα εξαφανίζει αλλάζοντας το πρόγραμμα των σχολείων και κάνοντας «λάστιχο» τους υπάρχοντες εκπαιδευτικούς. 
Μ' αυτές τις «μπαγαποντιές» προσπαθεί να εμφανίσει τη λεγόμενη «επιστροφή στην κανονικότητα» στο χώρο της Εκπαίδευσης. Όσο κι αν πανηγυρίζει, όμως, η κυβέρνηση για τα αυτονόητα, για το ότι θα ανοίξουν τα σχολεία αύριο (σε αντίθεση με πέρσι που εκατοντάδες σχολεία έκαναν πάνω από ένα μήνα να λειτουργήσουν με κανονικό πρόγραμμα), η κατάσταση που φέρνει δεν είναι κανονικότητα, αλλά υποταγή σε μια «πραγματικότητα» που υπαγορεύεται από την κρίση του κεφαλαίου που την πληρώνει ο λαός. 
Όλες οι ρυθμίσεις απορρέουν από τη λογική της εξοικονόμησης εκπαιδευτικών κι όχι από τις πραγματικές μορφωτικές ανάγκες των παιδιών. 
Και αυτός ο «κόφτης» δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ, αλλά θα κρέμεται διαρκώς πάνω από τα σχολεία, πάνω από εκπαιδευτικούς, γονείς και παιδιά
Η κυβέρνηση μπορεί να υποτάσσεται, λοιπόν, σε αυτή την πραγματικότητα της μιζέριας και να τη σερβίρει σε ιλουστρασιόν περιτύλιγμα, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές δεν πρέπει να υποταχθούν, αλλά πρέπει να προτάξουν τις σύγχρονες ανάγκες τους στη μόρφωση και στη ζωή.
http://edupame.gr/

Δες και: 


Τετάρτη 14/09/2016 - 22:56 - Ενημέρωση: Τετάρτη 14/09/2016 - 22:55
ΔΑΣΚΑΛΟΙ - ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΙ

Απεργούν την Πέμπτη ενάντια στις περικοπές

24ωρη απεργία πραγματοποιούν την Πέμπτη 15 Σεπτέμβρηδάσκαλοι και νηπιαγωγοί, ενώ τρίωρη στάση εργασίας κήρυξε η ΟΛΜΕ, ενάντια στην προσπάθεια της κυβέρνησης να δημιουργήσει εντυπώσεις κανονικότητας, για την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Στις 12.00 το μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί, απεργιακή συγκέντρωση στο υπουργείο Παιδείας, με τηνΠανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, να απευθύνει κάλεσμα για την οργάνωση της απεργίας και μαζικής συμμετοχής στη συγκέντρωση.
«Μετά από 30 χρόνια, ξεκινούν χωρίς κενά, όλοι οι δάσκαλοι και τα βιβλία είναι στις αίθουσες και περιμένουν τα παιδιά», δήλωσε μεταξύ άλλων, ο υπουργός Παιδείας, Ν. Φίλης, από το 132ο Δημοτικό Σχολείο στην Γκράβα, όπου παρέστη στον αγιασμό. Ένα σχολείο όπου την πρώτη βδομάδα οι μαθητές θα σχολάνε μια ώρα νωρίτερα και δεν θα λειτουργήσει Ολοήμερο, αφού... δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμα όλοι οι εκπαιδευτικοί.
Στην Ανατολική Αττική, ο αγιασμός έγινε με 31 τάξεις να μην έχουν δάσκαλο, ενώ η πρώτη εικόνα είναι ότι αρκετά ειδικά σχολεία και δομές Ειδικής Αγωγής δεν θα λειτουργήσουν τις επόμενες μέρες, λόγω της έλλειψης βοηθητικού και ειδικού επιστημονικού εκπαιδευτικού προσωπικού. Για παράδειγμα, στο ΕΕΕΕΚ Αγ. Δημητρίου θα πηγαίνει μόνο η πρώτη τάξη από τις τέσσερις, μόνο για τρεις ώρες, λόγω της έλλειψης του βοηθητικού προσωπικού. Στο ΕΕΕΕΚ Ν. Ηρακλείου, λόγω των ελλείψεων σε προσωπικό, οι γονείς είναι σε αναμονή για τη λειτουργία του. Στο ΕΕΕΕΚ Αιγάλεω προτάθηκε να μην πηγαίνουν τα παιδιά που θέλουν ιδιαίτερη φροντίδα, λόγω έλλειψης βοηθητικού προσωπικού, όπως και στο Ειδικό Σχολείο Πυλαίας θα πάνε μόνο όσα παιδιά μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν και οι μισοί μαθητές περίπου θα μείνουν σπίτι...

Απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα

Σε μαζική συμμετοχή στην 24ωρη απεργία την Πέμπτη 15 Σεπτέμβρη, καλούν σύλλογοι δασκάλων και νηπιαγωγών και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας

Δίωξη Πελετίδη από το Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, που υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης (!!)

Σε δίκη σέρνεται ο Κ. Πελετίδης επειδή δεν διευκόλυνε τη Χρυσή Αυγή

Σε δίκη σέρνεται ο κομμουνιστής δήμαρχος της Πάτρας, Κώστας Πελετίδης, από το Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, που υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης, με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος! 
Ειδικότερα ο δήμαρχος σέρνεται στα δικαστήρια ως κατηγορούμενος επειδή το 2015, ενόψει των βουλευτικών εκλογών, δεν παραχώρησε χώρους στους δολοφόνους χρυσαυγίτες για να προπαγανδίσουν τις φασιστικές τους αντιλήψεις και να σταλάξουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο.
Επιπλέον, ο δήμαρχος Πατρέων κατηγορείται επειδή δεν έδωσε στους χρυσαυγίτες στοιχεία σχετικά με το πόσα παιδιά μεταναστών φιλοξενούνται στους παιδικούς σταθμούς του δήμου, μετά από Ερώτηση που είχαν καταθέσει τα φασιστοειδή στη Βουλή.
Η δίκη έχει οριστεί στις 13 Φλεβάρη 2017 σύμφωνα με το κλητήριο θέσπισμα που του απεστάλη. 
Θυμίζουμε ότι η επίμαχη απόφαση του Δήμου Πατρέων σχετικά με τους χρυσαυγίτες ανέφερε τα εξής: «Ο Δήμος Πατρέων ουδεμία σχέση θέλει να έχει με τη ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ως εκ τούτου, με κανέναν τρόπο δεν θα διευκολύνει την κοινοβουλευτική ή άλλη δραστηριότητά της και άρα την εγκληματική της δράση, με τη διάθεση στοιχείων του, χώρων που του ανήκουν ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο». Στην πραγματικότητα, η παραπάνω πολιτική θέση και απόφαση είναι το αδίκημα, σύμφωνα με τους νόμους του αστικού κράτους.
Είναι προφανές ότι οι ευθύνες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ γι' αυτήν την εξέλιξη είναι τεράστιες, δεδομένου μάλιστα ότι η συγκεκριμένη δίωξη είχε -κατά κάποιο τρόπο- προαναγγελθεί από τον ίδιο τον πρώην υπουργό Εσωτερικών και νυν πρόεδρο της Βουλής, Νίκο Βούτση, το καλοκαίρι του 2015.
Σε απάντηση Ερώτησης των φασιστών της Χρυσής Αυγής σχετική με το θέμα και το εάν θα αποδοθούν ποινικές ευθύνες στον δήμαρχο Πατρέων, ο τότε υπουργός είχε απαντήσει πως η απόφαση του δημάρχου της Πάτρας, που αναφέρουμε παραπάνω, «είναι μια πολιτική θέση και ευθύνη την οποία παίρνει ο δήμαρχος, η οποία βεβαίως είναι στην κρίση και των πολιτών και της κοινής γνώμης, του δημόσιου χώρου ευρύτερα (...) Εάν υφίσταται ζήτημα παράβασης καθήκοντος, υπάρχει το ζήτημα των πειθαρχικών ποινών, τις οποίες ο ελεγκτής νομιμότητας επιβάλλει κ.λπ. Υπάρχει ένα ολόκληρο πλαίσιο στο οποίο θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί ως προς αυτό το ζήτημα. Σας το λέω ευθέως, παρότι δεν συμφωνώ -διαφωνώ- με την πολιτική θέση αυτού του δημάρχου». 
Με αυτή την απάντηση είχαν ξεκινήσει και οι φιλοφρονήσεις από μέρους του φασιστικού μορφώματος και ειδικότερα από το βουλευτή Μ. Αρβανίτη. Το βουλευτή, δηλαδή, που έχει μηνύσει το δήμαρχο της Πάτρας.
δες και το Υπόμνημα του Κ. Πελετίδη για τη μήνυση εναντίον του από τη Χρυσή Αυγή από 23/11/2015 :
«Ως δήμαρχος της Πάτρας και συνολικά ως Δημοτική Αρχή έχουμε σαφή πολιτική θέση για τη Χρυσή Αυγή, εξ ονόματος της οποίας μάλιστα, όπως ο ίδιος δηλώνει, καταθέτει τη μηνυτήρια αναφορά ο πρώην βουλευτής Αχαΐας και υπόδικος για διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Η θέση μας απορρέει από το χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, ως μίας καθαρά ναζιστικής, εγκληματικής οργάνωσης.
Η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής περιγράφεται αναλυτικά και εμπεριστατωμένα στο υπ' αριθμόν 215/2015 παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθήνας, με το οποίο παραπέμφθηκαν οι βουλευτές - ηγέτες της, μεταξύ των οποίων και ο μηνυτής, σε δίκη που είναι ήδη σε εξέλιξη, για τα κακουργήματα της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, καθώς και μια σειρά άλλων εγκλημάτων, τα οποία διέπραξε, μέσω των Ταγμάτων Εφόδου που έχει συγκροτήσει.
Σύμφωνα με το βούλευμα, η εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή διέπραξε πλήθος κακουργημάτων, όπως τη στυγερή δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη, τις δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος των κομμουνιστών συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, των Αιγύπτιων ψαράδων στο Κερατσίνι και δεκάδες άλλες δολοφονικές επιθέσεις, οι οποίες εκδικάζονται ή έχουν εκδικαστεί σε διαφορετικές δίκες (π.χ. δολοφονία Πακιστανού Λουκμάν) και οι δράστες - μέλη της Χρυσής Αυγής έχουν καταδικαστεί. 
Χαρακτηριστική του τρόπου δράσης, της ενιαίας καθοδήγησης των επιθέσεων από την ηγεσία και του δολοφονικού χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής είναι η κυνική ομολογία του πυρηνάρχη της τοπικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια και επίσης κατηγορούμενου Γ. Πατέλη που, εξηγώντας αναλυτικά το σχεδιασμό επικείμενης επίθεσης για "τις 15 του μηνός στην Παναγίτσα" της Νίκαιας, το 2012, ακούγεται να λέει ''(….) Να κάνουμε ότι ψάλλουμε, να αγοράσουμε και τέτοια. Και μόλις δούμε το Ο.Κ. κάτι έχει γίνει, θα φύγει από εδώ πέρα μία ομάδα, 20-30 ατόμων, η οποία θα είναι τούμπανο από όλα (δηλαδή οπλισμένοι στην ορολογία της ΧΑ) και θα καθαρίσουμε την Παναγίτσα. Δε θα μείνει τίποτα όρθιο. Τίποτα! Ό,τι κινείται, σφάζεται''.
Γι’ αυτό ακριβώς και το ίδιο το παραπεμπτικό βούλευμα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Χρυσή Αυγή ''είναι εγκληματική οργάνωση ντυμένη με το μανδύα κόμματος''.
Ο εγκληματικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής απορρέει από τη ναζιστική θεωρία, στην οποία πιστεύει, υπηρετεί και διαδίδει, γεγονός που αποδεικνύεται από πλήθος στοιχείων, όπως: Είναι υμνητές του Χίτλερ - Μουσολίνι - Φράνκο - Παπαδόπουλου κ.λπ. Χρησιμοποιούν τα μισητά ναζιστικά σύμβολα (αγκυλωτό σταυρό, σβάστικα). Καλλιεργούν το ρατσισμό, την ανωτερότητα της φυλής, το μίσος απέναντι στους άλλους λαούς, το χυδαίο αντικομμουνισμό (όπως φαίνεται και από το περιεχόμενο της μηνυτήριας αναφοράς). Στοχοποιούν μετανάστες, αντιφασίστες, λαϊκούς αγωνιστές. Ιδρύουν δουλεμπορικά γραφεία για να εφοδιάζουν με "φτηνούς" εργαζόμενους συγκεκριμένους εργοδότες, με τους οποίους έχουν κρυφές ή φανερές σχέσεις. Η οργανωτική δομή και η δράση της είναι αντίγραφο της οργάνωσης και του τρόπου δράσης των δολοφονικών χιτλερικών ταγμάτων εφόδου.
Ένα τέτοιο αδιάψευστο στοιχείο είναι η ομολογία του ίδιου του υπόδικου αρχηγού της Ν. Μιχαλολιάκου σε δημόσια ομιλία του στις 3-3-2012, όπου είπε -μεταξύ άλλων- επί λέξει τα εξής: ''Είμαστε η σπορά των νικημένων του 1945, οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες''.
Ο λαός μας έχει πληρώσει με βαρύ φόρο αίματος το φασισμό. 
Οι θηριωδίες των ναζί, των οποίων ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής δηλώνει "σπορά" και συνεχιστής, όπως το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων με πάνω από 500, του Διστόμου με 218 εκτελεσμένους, το μπλόκο στα Προσφυγικά της Πάτρας με τα εκτελεσμένα παιδιά μας είναι δίπλα μας και το μαρτυρούν.
Αποτελεί λοιπόν καθήκον και υποχρέωσή μας απέναντι στο λαό της Πάτρας, απέναντι στην ιστορία μας, 
απέναντι στη νέα γενιά,
να είμαστε οι πρώτοι που, με τη δράση μας και τον τρόπο διοίκησης του Δήμου, υψώνουμε τοίχο απέναντι στην αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού, 
να αποκαλύπτουμε με κάθε τρόπο τον πραγματικό χαρακτήρα και το ρόλο των πολιτικών απογόνων των ναζί, 
να αναδείχνουμε την επικίνδυνη εγκληματική δράση της. 
Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μη διευκολύνουμε, με οποιονδήποτε τρόπο, τη δράση τους.
Επιπλέον, η Χρυσή Αυγή και ο μηνυτής κάνουν ότι αγνοούν πως υπάρχουν όχι μία αλλά τρεις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης μας, ως ανώτατου συλλογικού οργάνου, που έχει πάρει θέση για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου μορφώματος, στις οποίες και αναφερόμαστε (1/2015, 400/2015, 496/2015).
Οι πραγματικοί υπόλογοι, δεν είναι ο δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας που πράττουν το καθήκον τους απέναντι στο λαό και την ιστορία των αγώνων και των θυσιών του. Είναι η Χρυσή Αυγή με την αποκρουστική ναζιστική θεωρία της, την εγκληματική της δράση, που έχει και το θράσος των φασιστών να εμφανίζεται ως τιμητής και κατήγορος, καθώς και όσοι άμεσα ή έμμεσα τη στηρίζουν και την ανέχονται».



13 Σεπτεμβρίου, 2016

δίδαγμα Χιλής'70-73':δεν μπορεί η εργατική τάξη να πάρει στα χέρια της την έτοιμη κρατική μηχανή και να τη βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς

Αλιέντε: «Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου»

ΑΛΙΕΝΤΕ

(Πάμπλο Νερούδα – «Σατράπες»)
ΓηΝίξον, Φρέι και Πινοτσέτ/ ως τώρα, ως τούτο τον πικρό/ μήνα Σεπτέμ
βρη του 1973,/ με τον Μπορνταμπέρι, τον Γκαρατσάτσου και τον Μπαντζέρ,/ ύαινες αχόρταγες, τρωκτικά,/ σιγοτρώνε τα λάβαρα,/ τα καταχτημένα με τόσο αίμα, με τόση φωτιά,/ στα τσιφλίκια ποδοπατημένα,/ διαβολικοί δραγουμιστές,/ σατράπες, μύριες φορές πουλημένοι,/ ξεπουλητάδες βαλτοί/ από τους λύκους της Νέας Υόρκης…/ πεινασμένες για δολάρια μηχανές,/ σημαδεμένοι από τα θύματα/ των λαών που θυσιάσατε,/ εκπορνευμένοι μικροπωλητές/ ψωμιού και αέρα αμερικάνικου,/ εγκληματικοί βούρκοι, συμμορίες/ από μαστρωπούς μπόσηδες/ δίχως άλλο νόμο απ’ τα βασανιστήρια/ και την πείνα που μαστιγώνει τους λαούς…»
   Σήμερα συμπληρώνονται 43 χρόνια από την εκδήλωση ενός από τα πιο αιμοσταγή φασιστικά πραξικοπήματα στην Ιστορία. Το πραξικόπημα στη Χιλή στις 11 Σεπτέμβρη 1973. Ήταν η απαρχή της πολύχρονης υπαγωγής της χώρας σε ένα από τα στυγνότερα φασιστικά καθεστώτα που επέβαλαν μέσα στον 20ό αιώνα το κεφάλαιο και οι πολυεθνικές για τη διατήρηση της εξουσίας τους.  
   Στις 11 Σεπτέμβρη 1973, με τη δολοφονία του εκλεγμένου Προέδρου Αλιέντε και την ανατροπή της κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας, οι Αμερικανοί εγκατέστησαν τοποτηρητή τους στη Χιλή το κτηνώδες ανδρείκελό τους, τον δικτάτορα Πινοσέτ.
   Από την ημέρα εκείνη και με την επικράτηση των χουντικών, ξεκινά ένα τρομακτικό πογκρόμ. Χιλιάδες κομμουνιστές, αριστεροί και δημοκράτες οδηγούνται στο Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγκο, εκατοντάδες δολοφονούνται ύστερα από φρικτά βασανιστήρια.
   Για περίπου ένα μήνα, οι εργάτες καθαριότητας ανακαλύπτουν στους δρόμους του Σαντιάγκο πτώματα δολοφονημένων με ρυθμό 250 – 300 την ημέρα…
XΙΛΗ 1
   Το πραξικόπημα στη Χιλή ήταν η αναγκαία προϋπόθεση για τη μετατροπή της χώρας σε ένα πεδίο εφαρμογής του πιο στυγνού νεοφιλελευθερισμού. Η χώρα χρησιμοποιήθηκε σε «πεδίο μελέτης» για τις «συνταγές» του Μίλτος Φρίντμαν και σε πειραματόζωο των «φαρμάκων» του ΔΝΤ.
   Προ χούντας, το 1973, η ανεργία στη Χιλή ήταν 4,3%. Πέφτοντας – υπό τα τανκς της χούντας – στην αγκαλιά του ΔΝΤ, τα αποτελέσματα (περιγράφονται αναλυτικά από τον Γιώργη Μέρμηγκα, «Ελευθεροτυπία», 21/5/2001) ήταν τα εξής:  
  • Το 1983, έπειτα από 10 χρόνια «εκσυγχρονισμού» και αναδιοργάνωσης του χρέους, η ανεργία είχε φτάσει στο 22%, οι μισθοί είχαν μειωθεί 40%, το 40% των κατοίκων της χώρας ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας!
  • Καταργήθηκαν οι ελάχιστοι μισθοί.
  • Ιδιωτικοποιήθηκε ολόκληρο το σύστημα συνταξιοδότησης.
  • Καταργήθηκαν όλοι οι φόροι περιουσίας καθώς και οι φόροι επί των κερδών.
  • Μειώθηκε δραστικά, με απολύσεις, η απασχόληση στο Δημόσιο.
  • Ιδιωτικοποιήθηκαν 219 κρατικές βιομηχανίες και 66 κρατικές τράπεζες που τις «άρπαξαν» αμέσως σε τιμές 40% χαμηλότερες της πραγματικής τους αξίας τα κερδοσκοπικά κυκλώματα των διεθνών Οίκων που είχαν στήσει ένα ξέφρενο πανηγύρι με το καθεστώς Πινοσέτ.
  • Στη διετία 1982-83 το ΑΕΠ στη Χιλή μειώθηκε κατά 19%, οι βιομηχανίες έκλεισαν, οι συντάξεις δεν είχαν πια αξία και το νόμισμα κατρακύλησε.
Το 2005, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής αθώωσε τον Πινοσέτ για τις μαζικές δολοφονίες και τα βασανιστήρια κατά τη 17χρονη χούντα του...
Το 2005, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής αθώωσε τον Πινοσέτ για τις μαζικές δολοφονίες και τα βασανιστήρια κατά τη 17χρονη χούντα του…
   Μετά την πτώση της χούντας, ήρθαν και δημόσια στο φως μέσα από επίσημα στοιχεία και έγγραφα όλα τα στοιχεία για την – υπό την καθοδήγηση του Κίσινγκερ – πρωταγωνιστική εμπλοκή των ΗΠΑ στο έγκλημα. Στα στοιχεία αυτά στηρίχτηκε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής, για να ζητήσει πριν από μερικά χρόνια την προσαγωγή του Κίσινγκερ ως κυρίως υπευθύνου για το πραξικόπημα. Η προσαγωγή δεν έγινε ποτέ…
   Πέρσι, με αφορμή την 40η επέτειο του πραξικοπήματος, στο Σαντιάγκο χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους κρατώντας φωτογραφίες των θυμάτων του καθεστώτος του Πινοσέτ. Οι διαδηλωτές χτυπήθηκαν από τις δυνάμεις της αστυνομίας… Ανάμεσα στα άλλα ζητούσαν την τιμωρία των ενόχων αφού από το 1990, μετά την πτώση της χούντας, περίπου 1.300 υποθέσεις αγνοουμένων παραμένουν ανοιχτές, με τις αρχές να μη δίνουν κανένα στοιχείο…
   Ελάχιστος είναι ο αριθμός των εγκληματιών του φασιστικού καθεστώτος που τιμωρήθηκαν για τα εγκλήματά τους. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Ντιέγο Πορτάλες, συνολικά μόλις 76 στελέχη της δικτατορίας καταδικάσθηκαν για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και 67 εξ αυτών οδηγήθηκαν στη φυλακή. Ακόμα και σήμερα περίπου 350 μηνύσεις που αφορούν 700 στελέχη της δικτατορίας δεν έχουν λάβει καν το δρόμο προς την «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη…
   Ο επίσημος αριθμός νεκρών και εξαφανισθέντων ανέρχεται σε 3.065. Τα θύματα της 17χρονης δικτατορίας του Πινοσέτ στη Χιλή, οι φυλακισθέντες και οι βασανισθέντες, ξεπερνούν συνολικά τις 40.000, σύμφωνα με την εξεταστική επιτροπή που φτιάχτηκε γι’ αυτόν ειδικά το λόγο στο Σαντιάγκο. Το 2005, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής αθώωσε τον Πινοσέτ για τις μαζικές δολοφονίες και βασανιστήρια των πολιτικών του αντιπάλων…
ΧΙΛΗ 3
   Η 11η Σεπτέμβρη του 1973 στη Χιλή, ο τιμημένος και ηρωικός αγώνας του λαού της, η θυσία, η αυτοθυσία, ο σφαγιασμός των υπερασπιστών της δημοκρατίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης από τον ιμπεριαλισμό και τις μαριονέτες του, αποτελεί διαρκή υπόμνηση ενός βασικού συμπεράσματος που όσες φορές «ξεχάστηκε», οι λαοί το πλήρωσαν ακριβά:
   Αν η επιλογή σου είναι να διαχειριστείς και όχι να ανατρέψεις, αν η επιλογή σου είναι να διατηρήσεις τις υπάρχουσες κρατικές δομές και όχι να τις διαλύσεις, να τις «τσακίσεις» κατά την ορολογία του Λένιν στο «Κράτος κι Επανάσταση», αν η επιλογή σου είναι η συνδιαλλαγή μαζί τους και όχι ο εκ βάθρων μετασχηματισμός τους, τότε – όσες καλές προθέσεις κι αν έχεις – αυτές οι κρατικές δομές, που φτιάχτηκαν για να εκμεταλλεύονται και όχι για να υπηρετούν το λαό, δεν θα μείνουν άπραγες. Θα στραφούν εναντίον των συμφερόντων του λαού. Και την εξουσία που συνεχίζουν να διατηρούν θα την στρέψουν με τον πιο βάρβαρο τρόπο πάνω στην κοινωνία.
   «(…) ιδίως η Κομμούνα – έγραφαν οι Μαρξ και Ένγκελς ήδη από το 1872 στον πρόλογο του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος» – απέδειξε ότι δεν μπορεί «η εργατική τάξη να πάρει στα χέρια της την έτοιμη κρατική μηχανή και να τη βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς»». Η Χιλή,ο λαός της και ο ίδιος ο ηρωικός Πρόεδρος Αλιέντε, που είδαν το στρατό του καπιταλιστικού κράτους υπό το ανδρείκελο των ΗΠΑ, τον Πινοσέτ, να ρημάζει τη δημοκρατία και να επιβάλλει τον τρόμο και το έγκλημα, πλήρωσαν με το αίμα τους την «αμέλεια» αυτής της βασικής διαπίστωσης.
   Παγκόσμιο και διαχρονικό σύμβολο λεβεντιάς, αυτοθυσίας και αξιοπρέπειας είναι τόσο οι εικόνες του θρυλικού Προέδρου Αλιέντε να υπερασπίζεται με το όπλο στο χέρι το προεδρικό μέγαρο της Χιλής από τους πραξικοπηματίες λίγο πριν τον τραγικό του θάνατο όσο και ο τελευταίος του λόγος προς το λαό της Χιλής που εκφωνήθηκε εν μέσω των βομβαρδισμών του γραφείου του. 
XΙΛΗ 4
O τελευταίος λόγος του Αλιέντε
   «Σίγουρα αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία για μένα να απευθυνθώ σε εσάς. Η Πολεμική Αεροπορία έχει βομβαρδίσει τις κεραίες των Radio Portales και Radio Corporación. Οι λέξεις μου δεν έχουν πικρία αλλά απογοήτευση. Είθε να έρθει μια ηθική τιμωρία για εκείνους που έχουν προδώσει τον όρκο τους: Στρατιώτες της Χιλής, οι δικαιούχοι αρχιστράτηγοι, ο Ναύαρχος Μερίνο, ο οποίος έχει αυτοανακηρυχθεί ο ίδιος διοικητής του ναυτικού, και ο κ. Μεντόζα, ο οποίος επαίσχυντα μόλις χθες ορκίσθηκε πίστη και αφοσίωση στην κυβέρνηση, και ο οποίος έχει επίσης αυτοανακηρυχθεί αρχηγός της Carabineros [παραστρατιωτικής αστυνομίας].
    Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, το μόνο πράγμα που απομένει για μένα είναι να πω στους εργάτες: δεν πρόκειται να παραιτηθώ! Ευρισκόμενος σε μια ιστορική μετάβαση, θα πληρώσω την πίστη του λαού με τη ζωή μου. Και τους λέω ότι είμαι βέβαιος ότι οι σπόροι που έχουμε φυτέψει στην καλή συνείδηση των χιλιάδων και χιλιάδων Χιλιανών δεν θα μείνουν συρρικνωμένοι για πάντα.
   Έχουν δύναμη και θα είναι σε θέση να μας εξουσιάζουν, αλλά οι κοινωνικές διεργασίες δεν μπορεί να εμποδιστούν ούτε από το έγκλημα, ούτε από τη δύναμη.Η ιστορία είναι δική μας, και οι άνθρωποι κάνουν την ιστορία.
   Εργάτες της χώρας μου: Θέλω να σας ευχαριστήσω για την αφοσίωση που είχατε πάντα, την εμπιστοσύνη που εναποθέσατε σε έναν άνθρωπο που ήταν μόνο ένας διερμηνέας της μεγάλης λαχτάρας για τη δικαιοσύνη, ο οποίος έδωσε το λόγο του ότι θα σεβαστεί το Σύνταγμα και το νόμο και έκανε ακριβώς αυτό.
   Σε αυτή την καθοριστική στιγμή, την τελευταία στιγμή που μπορώ ακόμα να απευθύνομαι σε εσάς, σας εύχομαι να επωφεληθείτε από το μάθημα: το ξένο κεφάλαιο, ο ιμπεριαλισμός, σε συνδυασμό με την αντίδραση, δημιούργησαν το κλίμα στο οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις έσπασαν την παράδοσή τους, την παράδοση που διδάχθηκαν από το στρατηγό Schneider και επιβεβαίωσαν με τον διοικητή Araya, θύματα του ίδιου κοινωνικού τομέα που σήμερα ελπίζει, με την ξένη βοήθεια, να κατακτήσει εκ νέου τη δύναμη να συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα κέρδη τους και τα προνόμιά τους.
   Απευθύνομαι σε εσάς, πάνω απ ‘όλα, τη σεμνή γυναίκα του τόπου μας, την Campesina που πίστεψε σε εμάς, τη μητέρα που γνώριζε την ανησυχία μας για τα παιδιά. Απευθύνομαι στους επαγγελματίες της Χιλής, τους πατριώτες επαγγελματίες που συνέχισαν να δουλεύουν εναντίον της στάσης που υποστηρίζεται από επαγγελματικά σωματεία, σωματεία ταξικά που υπερασπίζονται επίσης τα προνόμια της καπιταλιστικής κοινωνίας.
   Απευθύνομαι στη νεολαία, αυτή που τραγουδούσε και μας έδωσε τη χαρά της και το αγωνιστικό της πνεύμα. Απευθύνομαι στον άντρα της Χιλής, τον εργάτη, τον αγρότη, το διανοούμενο, εκείνον που πρόκειται να διωχθεί, γιατί στη χώρα μας ο φασισμός είναι ήδη παρών εδώ και πολλές ώρες – σε τρομοκρατικές επιθέσεις, σε ανατινάξεις γεφυρών, σε διακοπές σιδηροδρομικών γραμμών, σε καταστροφές αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενόψει της σιωπής όσων είχαν την υποχρέωση να δράσουν. Ήταν υποχρεωμένοι. Η ιστορία θα τους κρίνει.
   Σίγουρα το Radio Magallanes θα σιγήσει, η ηρεμία και μεταλλικό όργανο της φωνής μου δεν θα σας φτάσει. Δεν πειράζει. Θα συνεχίσετε να την ακούτε. Θα είμαι πάντα δίπλα σας. Τουλάχιστον η μνήμη μου θα είναι αυτή ενός άνδρα αξιοπρεπή που στάθηκε πιστός στη χώρα του.
   Οι άνθρωποι πρέπει να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, αλλά δεν πρέπει να θυσιαστούν. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να αφεθούν να καταστραφούν ή να διατρηθούν από σφαίρες, αλλά ούτε και να ταπεινωθούν.
   Εργάτες της χώρας μου, έχω πίστη στη Χιλή και το πεπρωμένο της. Άλλοι άνδρες θα ξεπεράσουν αυτή τη σκοτεινή και πικρή στιγμή προδοσίας που προσπαθεί να επικρατήσει. Να πηγαίνετε προς τα εμπρός γνωρίζοντας ότι, αργά ή γρήγορα, οι μεγάλες λεωφόροι θα ανοίξουν και πάλι και οι ελεύθεροι άνθρωποι θα περπατούν μέσα από αυτές για να χτίσουν μια καλύτερη κοινωνία.
   Ζήτω η Χιλή! Ζήτω ο λαός! Ζήτω οι εργαζόμενοι!
   Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου, και είμαι βέβαιος ότι η θυσία μου δεν θα είναι μάταια, είμαι βέβαιος ότι, τουλάχιστον, θα είναι ένα μάθημα ηθικής που θα τιμωρήσει το κακούργημα, τη δειλία και την προδοσία.
   Σαντιάγο της Χιλής, 11 Σεπτεμβρίου 1973»

,,μαθητής μου εμένα δεν είναι ‘κείνος που αγαπά την ήρεμη κι ακίνδυνη ζωή, τη στρωμένη με λουλούδια, αλλά εκείνος που μέσα του έχει ξυπνήσει η ανησυχία,,

"Εζήτησα να ξυπνήσω ψυχές ικανές να καθορίσουν μονάχες τους αύριο την τύχη τους κι όχι νευρόσπαστα που να κινούνται σήμερα με τη θέληση του πρώτου τυχαίου δασκάλου τους κι αύριο με του άλλου οποιουδήποτε κυρίου τους.
Δεν έδωκα καλούπια σε καμιά περιοχή της ζωής και της σκέψης τους, καλούπια που αλλάζουν επιφανειακά μονάχα κ’ εξωτερικά τη ζωή,
μα που αφήνουν αποκοιμισμένη και στείρα την ψυχή τους.
Όπου έβλεπα την ελεύθερη σκέψη τη σεβάστηκα και την αγάπησα, οσοδήποτε τολμηρή κι αν ήταν, και περιφρόνησα με αγανάκτηση
το μυαλό το σκλαβωμένο μέσα στα δεσμά της πρόληψης και της υποκρισίας.
Οι ταπεινοί γύρω μας μας έριξαν λόγια βλεδυρά και μας εμίσησαν – αλίμονο αν δεν μας μισούσαν, αυτό θα σήμαινε πως συγγενεύαμε με την ταπεινή και πρόστυχη ψυχή και ζωή τους.
Γιατί μαθητής μου εμένα δεν είναι ‘κείνος που αγαπά την ήρεμη κι ακίνδυνη ζωή, τη στρωμένη με λουλούδια, αλλά εκείνος που μέσα του έχει ξυπνήσει η ανησυχία. 
Μαθητής μου δεν είναι ‘κείνος που θα μ’ αγαπήσει με μια θηλυκιά και μαλακή άγονη αγάπη, αλλά εκείνος που ακολουθώντας τις αρχές 
της επικίνδυνης πάλης θα με φτάσει και θα με ξεπεράσει, αρνιούμενος ίσως στο τέλος εμένα."

ΜΙΛΤΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΣ: ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ~ ΟΔΗΓΗΤΗΣ
{ πρόχειρο χειρόγραφό του με σημειώσεις για το λόγο του
στο τέλος του σχολικού έτους 1929-30 στο Διδασκαλείο Θηλέων Θεσσαλονίκης }


Ο Μίλτος Κουντουράς γεννήθηκε στο Σκόπελο της Λέσβου. Την αγάπη του για τα γράμματα τη χρωστά στον πατέρα του Γεώργιο Κουντουρά, ο οποίος ασχολήθηκε πολύ με τη μόρφωση των παιδιών του. Από το 1905 γίνεται συνδρομητής του περιοδικού «Διάπλασις των Παίδων» του Γρηγορίου Ξενόπουλου, όπου και στέλνει έργα του με το ψευδώνυμο «η ψυχή της Λέσβου».
Φοιτητής στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών δημοσιεύει στο προοδευτικό περιοδικό της εποχής "Νουμάς" με το ψευδώνυμο «Μίλτος Λέσβης». Ταυτόχρονα είναι ιδρυτικό μέλος του σωματείου Φοιτητική Συντροφιά και μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Σκοπός και των δύο σωματείων είναι η προώθηση του δημοτικισμού και η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Από το 1915 μέχρι το 1923 εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Το έργο του διακόπτεται από συχνές στρατεύσεις λόγω της πολιτικής ρευστότητας της εποχής εκείνης. Το 1922 τον βρίσκει στρατιώτη στο Μικρασιατικό Μέτωπο.
Το 1923 δημοσιεύει στη λεσβιακή εφημερίδα Καμπάνα του Στρατή Μυριβήλη το άρθρο (σε συνέχειες) «Κλείστε τα σχολειά». Τονίζει πόσο αφύσικη είναι η ζωή των παιδιών στο σχολείο και πόσο αυτό τα αποξενώνει από τη ζωή. Την ίδια χρονιά παίρνει μέρος σε διαγωνισμό του Υπουργείου Παιδείας και με κρατική υποτροφία φεύγει για μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Σπουδάζει Παιδαγωγική-Διδακτική και Ψυχολογία.
Επιστρέφει στην Ελλάδα στα τέλη του 1926 και από τις 13/12/1926 διορίζεται διευθυντής στο Διδασκαλείο Θηλέων Θεσσαλονίκης (ΔΘΘ), που το διηύθυνε μέχρι το 1930. Η τριετία 1927-1930 αναφέρεται ως Ιερή τριετία για τα ελληνικά γράμματα. Εφαρμόζει πρωτοποριακές μεθόδους διδασκαλίας που προωθούσαν την κριτική σκέψη και την αυτενέργεια των μαθητριών στην εργασία, χειρωνακτική και πνευματική. Δεν άργησαν κι εδώ, μετά τα Αθεϊκά και τα Μαρασλειακά να ξεσπάσουν τα «σκάνδαλα» του Διδασκαλείου Θηλέων το 1928.
Οι κατηγορίες εναντίον του Μ. Κουντουρά όμοιες με τις προηγούμενες. Αφορούν: «την θρησκευτικήν και εθνικήν μόρφωσιν των μαθητριών του Διδασκαλείου τούτου[...]», την περιφρόνηση προς την παράδοση, την αχαλίνωτη ελευθερία προς τις μαθήτριες,
τις ομιλίες «περί ήβης, φυσικών ορμών [...] Βγαίνει απαλλακτικό πόρισμα και συνεχίζει να εργάζεται στο ΔΘΘ μέχρι το 1930, οπότε και διορίζεται σύμβουλος στο Εκπαιδευτικό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο.
Το 1931 δημοσιεύει στην εφημερίδα Μακεδονία της Θεσσαλονίκης άρθρο με τον τίτλο «η Διαμαρτυρία ενός ανθρώπου, η αγανάκτηση ενός παιδαγωγού». Για το άρθρο αυτό καλείται σε απολογία και τιμωρείται με «ποινή επιπλήξεως» από τον υπουργό Παιδείας
Γ. Παπανδρέου. Το 1933 απολύεται από το Εκπαιδευτικό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο. Το 1936 εκδίδει το περιοδικό Παιδεία.
Την ίδια χρονιά παντρεύεται την Ολυμπία Δημούλα και αποκτά ένα γιο, το Λίνο. Πεθαίνει το 1940 στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός
μετά από εγχείριση στο στομάχι.

Oι εμφάσεις στο κείμενο του Viva La Revolucion 

,,Δείξε μας το δρόμο που πρέπει να πάρουμε,,


ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ;

Αλλά ποιος είναι το Κόμμα;
Κάθεται σ' ένα σπίτι με τηλέφωνα;
Είναι οι σκέψεις του μυστικές, οι αποφάσεις του άγνωστες;
Ποιος είναι;
* * *
Είμαστε μεις.
Εσύ κι εγώ κι εσείς - εμείς όλοι.
Μες στο κοστούμι σου κρύβεται, Σύντροφε, και σκέφτεται μες στο κεφάλι σου.
Εκεί που κατοικώ εγώ, είναι το σπίτι του,
και κει που δέχεσαι επίθεση εσύ,
εκεί δίνει τη μάχη.
* * *
Δείξε μας το δρόμο που πρέπει να πάρουμε,
και μεις θα τον πάρουμε όπως και συ,
Ομως μην προχωράς χωρίς εμάς στο σωστό δρόμο
Χωρίς εμάς είναι απ' όλους ο πιο λάθος.
* * *
Μην απομακρύνεσαι από μας!
Μπορεί λάθος να κάνουμε, και δίκιο να 'χεις εσύ,
Λοιπόν
Μην απομακρύνεσαι από μας!
* * *
Οτι ο πιο σύντομος δρόμος
είναι καλύτερος από το μακρύ,
αυτό κανείς μας δεν τ' αρνιέται.
Ομως, όταν κανείς τον ξέρει
και δεν μπορεί να μας τον δείξει,
τη σοφία του τι να την κάνουμε;
Σοφός να 'σαι μαζί μας!
Μην απομακρύνεσαι από μας!
Μπ. Μπρέχτ