Οι πρόσφατες εξελίξεις με τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό επαναφέρουν στην επικαιρότητα τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις για μια ευνοϊκή
-για τα μονοπωλιακά συμφέροντα-
διευθέτηση του ζητήματος.
Μέσω της περιβόητης διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, το διχοτομικό σχέδιο Ανάν, που ο κυπριακός λαός είχε «θάψει» τον Απρίλη του 2004 μέσω της ψήφου του, «νεκρανασταίνεται» για να προσφερθεί και πάλι, υπό νέα μορφή, ως δήθεν λύση του Κυπριακού.
Στο πλαίσιο αυτό επιχειρείται να καλλιεργηθεί κλίμα ευφορίας με απώτερο στόχο τον εγκλωβισμό του κυπριακού λαού
(ελ/κυπρίων και τ/κυπρίων),
ώστε να συναινέσει σε μια συνομοσπονδιακή
-ουσιαστικά διχοτομική-
«λύση».
Η τεχνητή αυτή «ευφορία» πάει χέρι-χέρι με απειλές και εκβιασμούς απέναντι στο λαό της Κύπρου, ότι τάχα η προωθούμενη συνομοσπονδία αποτελεί την «τελευταία ευκαιρία για επανένωση».
Τα ίδια, βεβαίως, λέγανε και πριν 12 χρόνια, προκειμένου να εκβιάσουν τους ελληνοκυπρίους ώστε να δεχθούν το διχοτομικό σχέδιο Ανάν.
Η πορεία των διαπραγματεύσεων, σε συνδιασμό με τις παρεμβάσεις ιμπεριαλιστικών παραγόντων και την τουρκική αδιαλλαξία, προοιωνίζουν δυσμενείς εξελίξεις για το λαό της Κύπρου.
Ωστόσο, αυτό που αναδεικνύεται ως ιδιαίτερα προβληματικό στοιχείο είναι η στάση της ηγεσίας του ΑΚΕΛ,
αυτού του ιστορικού κόμματος που στις πλάτες του κουβαλά δεκαετίες αγώνων και θυσιών για την κυπριακή εργατική τάξη.
Η θέση του ΑΚΕΛ υπέρ της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας,
δηλαδή υπέρ μιας λύσης
που στην πράξη αποτελεί το προζύμι
της οριστικής διχοτόμησης της Κύπρου,
αποτελεί ιστορικό λάθος που μόνο δεινά μπορεί να φέρει στον κυπριακό λαό.
Με την θέση του αυτή, η ηγεσία του ΑΚΕΛ σύρεται δυστυχώς πίσω από το άρμα της κυβέρνησης Αναστασιάδη
και γίνεται συναυτουργός, είτε άμεσα είτε έμμεσα,
στην προσπάθεια δημιουργίας ενός συνομοσπονδιακού κρατιδίου-προτεκτοράτου της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ.
Η τέτοια στάση της ηγεσίας του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό αντανακλά μια γενικότερη αναμόρφωση του ταξικού και ιδεολογικού χαρακτήρα του κόμματος.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε ξεκάθαρα, χωρίς αυταπάτες και ωραιοποιήσεις, οφείλουμε να πούμε την ωμή αλήθεια: ότι εδώ και χρόνια το ΑΚΕΛ έχει μπει σε μια πορεία αποκομμουνιστικοποίησης, αποποίησης των μαρξιστικών-λενινιστικών ιδεολογικών του βάσεων, η οποία με αργά αλλά σταθερά βήματα οδηγεί στην σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ιστορικού κόμματος της κυπριακής εργατικής τάξης.
Στο πλαίσιο αυτό, το ΑΚΕΛ ανέπτυξε την «δική του αντίληψη για τον σοσιαλισμό»
-όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του- μέσα στην οποία κυοφορείται
η αποκύρηξη της μαρξιστικής-λενινιστικής ιδεολογίας και η υιοθέτηση εναλλακτικών δρόμων προς το σοσιαλισμό, κοινοβουλευτικών αυταπατών και διαταξικής ειρήνης και συνεργασίας.
Χαρακτηριστικό της ιδεολογικής μετάλλαξης στην οποία οδηγείται το ΑΚΕΛ είναι η παρουσία του στην κυβερνητική εξουσία την πενταετία 2008-2013, η οποία αποτελεί πηγή χρήσιμων συμπερασμάτων.
Η διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ έδειξε πεντακάθαρα τα αδιέξοδα της διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, ανεξαρτήτως των όποιων καλών προθέσεων και διακηρύξεων.
Αναδείχθηκε, πέραν πάσης αμφιβολίας, το ανέφικτο της φιλολαϊκής διαχείρισης του Καπιταλισμού και επιβεβαιώθηκε ότι οι συμβιβασμοί στο πλαίσιο της Ε.Ε. δε μπορεί παρά να είναι αντιλαϊκοί, επιφέροντας οδυνηρά μέτρα
για την εργατική τάξη και το λαό.
Και αυτο, διότι η πορεία της αστικής διακυβέρνησης, ακόμα κι αν στο τιμόνι της βρίσκεται το Κομμουνιστικό Κόμμα,
είτε άμεσα είτε μέσω συμμαχικών σχημάτων, έχει τους δικούς της αντικειμενικούς νόμους.
Παρά τους δυνατούς, ιστορικούς δεσμούς του κόμματος με την κυπριακή εργατική τάξη,
η ηγεσία του ΑΚΕΛ δείχνει να υποτιμά το λαϊκό παράγοντα στη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού.
Αντί να αναγνώσει σωστά τις διεθνείς εξελίξεις και τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις,
το ΑΚΕΛ ενσωματώνεται στις αστικές επιδιώξεις για διευθέτηση του Κυπριακού στη βάση της συνομοσπονδιακής, διχοτομικής λύσης.
Αντί να σημάνει συναγερμό στο λαό για το γεγονός ότι η Κύπρος γίνεται (ξανά) ολοένα και περισσότερο κομμάτι οξυμένων ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών
σε μια εύφλεκτη περιοχή,
εναρμονίζεται με πλαίσια διαπραγματεύσεων του Κυπριακού που φέρουν την σφραγίδα των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Το ΚΚΕ άλλωστε, στη μακρόχρονη πορεία του, έχει αποδείξει έμπρακτα τη διεθνιστική του στήριξη στα ενιαία συμφέροντα του εργαζόμενου λαού ολόκληρης της Κύπρου,
αντιπαλεύοντας τους, αρνητικούς για τους λαούς, συσχετισμούς που αναπτύσσονται
τόσο στο πλέγμα των ενδοιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων
όσο και στο πλαίσιο των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου.
Αντιθέτως, το ΑΚΕΛ διαπράττει ιστορικό λάθος όταν μετατρέπεται στον αριστερό νεροκουβαλητή μιας διχοτομικής προοπτικής «κομμένης και ραμμένης» στα μέτρα των ευρωατλαντικών σχεδιασμών για την ευρύτερη περιοχή.
Τιμούμε στο μέγιστο βαθμό την ιστορία και τους αγώνες του ΑΚΕΛ.
Οφείλουμε, ωστόσο, «νὰ λέμε πιὰ τὰ σύκα-σύκα καὶ τὴ σκάφη–σκάφη»:
Για τους κομμουνιστές
-για όσους είναι και όχι απλά δηλώνουν «κομμουνιστές»-
για κάθε τίμιο αγωνιστή,
υπάρχει ένας μονάχα δρόμος:
Ο δρόμος της σύγκρουσης με τις δυνάμεις του εκμεταλλευτικού συστήματος οι οποίες, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, επιχειρούν να ταυτίσουν τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού με τα σχέδια των αστικών τάξεων, των μονοπωλιακών συμφερόντων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Σε αυτόν τον συνεχή, αδιάλειπτο αγώνα
ο καθένας κάνει τις επιλογές του
και γι’ αυτές
θα κριθεί απ’ το λαό και την Ιστορία.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
από Ατέχνως: Σε λάθος ρότα η ηγεσία του ΑΚΕΛ
Έγραψε: ο Νίκος Μόττας: υποψ. διδάκτωρ πολιτικών επιστημών και ιστορίας
**************************************************************
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Η στάση του ΚΚΕ ενισχύει τον αγώνα του κυπριακού λαού για Κύπρο ενιαία και ανεξάρτητη, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του
Ανοιχτή επιστολή προς την εφημερίδα «Πολίτης» της Κύπρου απέστειλε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με πρόσφατα δημοσιεύματα της εφημερίδας για τη στάση του ΚΚΕ στο Κυπριακό. Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
«Κύριοι,
Με λύπη μας παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες η εφημερίδα σας να προχωρά στη δημοσίευση σειράς συκοφαντικών άρθρων, με σαφή στόχο να πλήξουν το ΚΚΕ και τις θέσεις του για το Κυπριακό.
Η ουσία της τοποθέτησής σας αυτή δεν μας αιφνιδιάζει, αφού είναι γνωστό πως η εφημερίδα σας ήταν η δημοσιογραφική "ναυαρχίδα" που πριν χρόνια ανέλαβε το ρόλο να στηρίξει με φανατισμό στην Κύπρο το επαίσχυντο "σχέδιο Ανάν", με το οποίο συγκρούστηκε το ΚΚΕ και το οποίο τελικά καταδίκασε, με την ψήφο του, ο κυπριακός λαός.
Ωστόσο, πραγματικά μας ξενίζει ο ποταπός τρόπος και τα "φθηνά" επιχειρήματα που επιλέξατε για να επιτεθείτε στο ΚΚΕ. Από την άποψη αυτή είναι άνευ ουσίας να επιδιώξουμε να απαντήσουμε σε διάφορες συκοφαντίες και εξυπνακισμούς που δημοσιεύσατε. Θα σας καλούσαμε, ωστόσο, να δημοσιεύσετε αυτή την επιστολή μας στην εφημερίδα σας, με στόχο να αποκατασταθούν ορισμένες αλήθειες:
1) Είναι άλλο ζήτημα το ότι δεν σας ικανοποιεί η επεξεργασμένη πρόταση του ΚΚΕ και τελείως διαφορετικό ο ισχυρισμός σας ότι αυτή "δε δίνει ρεαλιστικές προοπτικές λύσης του Κυπριακού", γιατί, όπως γράφετε, "τα τσιτάτα περί ιμπεριαλιστικών δυνάμεων έχουν φθαρεί". Οι εργαζόμενοι και στην Κύπρο γνωρίζουν πως αυτό που εσείς περιγράφετε ως "ρεαλισμό" δεν είναι άλλο από αυτό που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αντίθετα, η ρεαλιστική λύση, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού, βρίσκεται στην κοινή πάλη των λαών ενάντια σε ένα νέο διχοτομικό "σχέδιο Ανάν", για Κύπρο Ενιαία, Ανεξάρτητη, με Μία και Μόνη Κυριαρχία, Μία Ιθαγένεια και Διεθνή Προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.
2) Το ΚΚΕ δεν παλινωδεί, όταν σημειώνει πως η θέση περί Δικοινοτικής - Διζωνικής Ομοσπονδίας, με τα δύο Συνιστώντα Κράτη δεν εξασφαλίζει μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Αυτές τις αρχές εκφράζει η θέση του ΚΚΕ.
Η ουσία, λοιπόν, της θέσης του ΚΚΕ για το Κυπριακό παραμένει, αλλά αυτή εμπλουτίζεται, λαμβάνοντας υπόψη και την πείρα των εξελίξεων, προβάλλοντας αποφασιστικά τη θέση για ένα και όχι δύο κράτη. Αυτή η στάση του ΚΚΕ είναι που ενισχύει τον αγώνα του κυπριακού λαού στην πάλη του για Κύπρο ενιαία και ανεξάρτητη, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του, ζητήματα προφανώς με τα οποία εσείς δεν συμφωνείτε.
3) Το ΚΚΕ, σε αντίθεση με όσα γράφετε, έχει δικαίωμα και υποχρέωση να έχει τη δική του επεξεργασία και τοποθέτηση για το Κυπριακό, όπως άλλωστε είχε πάντα. Πρώτα απ' όλα γιατί το Κυπριακό είναι διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής και επιπλέον διότι το ζήτημα αυτό και οι όποιες "λύσεις" μηχανορραφούνται από -εχθρικές προς τους λαούς- δυνάμεις μπορούν να εμπλέξουν το λαό και τη νεολαία της χώρας μας σε πολύ σοβαρές και αιματηρές περιπέτειες. Άλλωστε, το "σχέδιο Ανάν", που εσείς στηρίξατε με θέρμη, δεν ήταν απαράδεκτο μόνο γιατί δεν ήταν δίκαιο, αλλά και γιατί δεν ήταν βιώσιμο και ενέπλεκε τους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας σε τέτοιες επικίνδυνες καταστάσεις.
4) Από την άποψη αυτή η τοποθέτηση του ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με από "καθέδρας υποδείξεις" σε κυπριακά κόμματα ή "επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις άλλου κράτους", όπως ισχυρίζεστε.
Το ΚΚΕ έτσι είχε τοποθετηθεί και για το "σχέδιο Ανάν", έτσι τοποθετείται και τώρα.
Είναι, οπωσδήποτε, τελική απόφαση του κυρίαρχου κυπριακού λαού να αποφασίσει, όπως ακριβώς έκανε και με το "σχέδιο Ανάν", υψώνοντας περήφανο όχι.
Το ΚΚΕ στις τοποθετήσεις του, με βαθύ αίσθημα διεθνιστικής αλληλεγγύης προς όλους τους εργαζόμενους της Κύπρου, προτάσσει το κοινό συμφέρον της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Τουρκία, κόντρα στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.
Ο "τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός", στον οποίο αναφέρεστε
για να στηρίξετε πως ο αγώνας του λαού δήθεν δεν είναι ταξικός,
τρέφεται ακριβώς από τον καπιταλισμό, από τα ταξικά μονοπωλιακά συμφέροντα, από την ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη, τις ενδοϊμπεριαλιστικές συγκρούσεις.
5) Σ' ό,τι αφορά τα σχόλιά σας περί "συντηρητισμού", "περιχαράκωσης", "μη ανανέωσης" του ΚΚΕ, που δήθεν βρίσκεται "στα όρια της εξαφάνισης",
και μόνο το γεγονός του χώρου τον οποίο αφιερώνετε στην εφημερίδα σας για να απαντήσετε στο Κόμμα μας, και μάλιστα με χυδαιότητες, μιλά από μόνο του για τη βαρύτητα ή όχι των τοποθετήσεων του ΚΚΕ.
Ας μη σας διαφεύγει ο σημαντικός ρόλος του ΚΚΕ, η πολύμορφη πάλη του ΚΚΕ μέσα κι έξω από τη Βουλή για τα συμφέροντα των εργαζομένων, που αναγνωρίζεται σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, της Κύπρου και σε διεθνή κλίμακα.
Και που, ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, αναγνωρίζουν την ορθότητα των εκτιμήσεων και προβλέψεων του ΚΚΕ.
Ας μη σας διαφεύγει πως η δύναμη του ΚΚΕ, που σε δύο χρόνια θα συμπληρώσει 100 χρόνια δράσης, δεν μετριέται απλά με τις κοινοβουλευτικές έδρες, αλλά κυρίως με την ικανότητά του να αναλύει σωστά τις εξελίξεις, να παίζει πρωτοπόρο ρόλο στους λαϊκούς αγώνες, να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα,
στην πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες τους και με στόχο την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν συνάδουν με το δικό σας κριτήριο για τις πολιτικές δυνάμεις, το οποίο όμως, δυστυχώς για εσάς, έχει δοκιμαστεί στην πράξη, με αρνητικές συνέπειες για τους λαούς τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου».
