Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

17 Ιουνίου, 2021

Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Για το 8ωρο “της σύγχρονης εποχής”(vid)

 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Το έκτρωμά σας θα μείνει στα χαρτιά - Ούτε μια στιγμή δεν θα νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων (VIDEO)

Το θράσος, τα ψέματα και τις συκοφαντίες, που επιστρατεύει η κυβέρνηση, για να προωθήσει το αντεργατικό τερατούργημα κατήγγειλε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής. «Ακόμα κι αν γίνει νόμος του δικού σας αντιδραστικού κράτους, ξέρετε πως ούτε για μια στιγμή δεν θα νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων», υπογράμμισε ο Δ. Κουτσούμπας απευθυνόμενος προς την κυβέρνηση.

Συμπλήρωσε πως το νομοσχέδιο έχει καταδικαστεί στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις από χιλιάδες εργαζόμενους που απήργησαν, αψηφώντας την εργοδοτική τρομοκρατία, την κυβερνητική καταστολή αλλά και τις τρικλοποδιές από τους εργατοπατέρες.

Ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε πως η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο παρεμβαίνει στην καρδιά των εργασιακών δικαιωμάτων, στον σταθερό ημερήσιο χρόνο, ενώ το έδαφος είχαν στρώσει με ανάλογους αντεργατικούς νόμους όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που βήμα - βήμα προωθούσαν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας που αποτελεί στρατηγική της ΕΕ. Υπενθύμισε συγκεκριμένους νόμους και νομοθετικές παρεμβάσεις από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ που έκαναν τη βρώμικη δουλειά όλο το προηγούμενο διάστημα και τώρα εμφανίζονται ότι «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους».  Επισήμανε πως αυτά τα μέτρα δεν είχαν περάσει μέχρι σήμερα, γιατί στη χώρα μας υπήρχαν αγώνες, αντιστάσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και το ΚΚΕ είναι υπερήφανο που έδωσε όλες του τις δυνάμεις για την ανάπτυξη αυτών των αγώνων και καθυστέρησαν οι αντεργατικές ανατροπές.  

Τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι εργάτες, που ξέρουν τι σημαίνει εκμετάλλευση, συνέχισε ο Δ. Κουτσούμπας, τον έχουν οι νέοι που βιώνουν καθημερινά τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ, η πλειοψηφία του λαού που αν συνειδητοποιήσει τη δύναμή του και τη δύναμη του ανυποχώρητου αγώνα, μπορεί να πάρει τη ζωή στα χέρια του και να διεκδικήσει τα σύγχρονα δικαιώματά του. Τον φόβο τους να έχετε και τον έχετε, επισήμανε χαρακτηριστικά αφού χτυπάτε τη συνδικαλιστική δράση. Ο Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε στις αρνητικές για τους εργαζόμενους επιπτώσεις από την κατάργηση του 8ωρου, της κυριακάτικης αργίας, την αύξηση των υπερωριών, την ψηφιακή κάρτα, μέτρα με τα οποία απογειώνεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων και αυξάνονται τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών κ.α.

Όσον αφορά το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης και του δικαιώματος της απεργίας, ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε ότι με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση επιχειρεί να εξομοιώσει τη συνδικαλιστική δράση με εγκληματική ενέργεια και θέλει να μετατρέψει την απεργία σε συμβολική πράξη. Τόνισε πως αυτό που ενοχλεί στην απεργία δεν είναι μόνο οι διαδηλώσεις, αλλά γιατί «απεργία είναι η μηχανή που σβήνει, το ρολό που κατεβαίνει στο μεγαλοκατάστημα, η πύλη που κλείνει στο εργοστάσιο, το καράβι που μένει δεμένο στο λιμάνι. Αυτό πονάει εσάς και αυτό πονάει και αυτούς που εκπροσωπείτε», τόνισε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε πως η απεργία είναι όπλο στα χέρια των εργαζομένων για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.  Επισήμανε ότι στη σημερινή εποχή της τεράστιας ανάπτυξης της τεχνολογίας και της επιστήμης, «σύγχρονο είναι η μείωση του χρόνου εργασίας, το 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, δουλειά για όλους με ικανοποιητικούς όρους αμοιβής και δικαιώματα και όχι να γυρνάμε σε συνθήκες δουλειάς του μεσαίωνα. Γι' αυτό το έκτρωμά σας θα μείνει στα χαρτιά όπως και τόσοι άλλοι αντιλαϊκοί νόμοι πριν από αυτόν», κατέληξε. 

Ολόκληρη η ομιλία:

«Είναι αλήθεια πως για να φτάσετε σήμερα εδώ, στη Βουλή, για να νομιμοποιήσετε το τερατούργημά σας, έχετε επιστρατεύσει μπόλικο θράσος, μαζί φυσικά με πολλά ψέματα και συκοφαντίες. Απολύτως αναμενόμενο βέβαια. Τέτοιοι είστε.

Μόνο ψέμματα, θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε, για τα τόσα νέα αντεργατικά μέτρα που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο…

Μόνο με συκοφαντίες για το οργανωμένο, το αγωνιζόμενο, το ζωντανό συνδικαλιστικό κίνημα, θα μπορούσε μια κυβέρνηση σαν και τη δική σας, να υπερασπιστεί τις ανατροπές του αιώνα στο εργασιακό τοπίο.

Όμως ό,τι και αν κάνετε, ακόμα και αν οι βουλευτές σας, ψηφίσουν τελικά αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο, ακόμα και αν αυτό το σκουπίδι γίνει νόμος του αντιδραστικού κράτους σας και των μηχανισμών του, ξέρετε καλά πως ούτε για μια στιγμή, δεν πρόκειται να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων. Εκεί έχει οριστικά καταδικαστεί.

Το φώναξαν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, που αψήφισαν τρομοκρατία, εκβιασμούς, αλλά και τις τρικλοποδιές που προσπάθησαν να τους βάλουν οι εργατοπατέρες - για να χρησιμοποιήσω τις δικές σας εκφράσεις, τις εκφράσεις του κόμματος της ΝΔ επίσης του ΚΙΝΑΛ, δηλαδή του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως - βεβαίως...

Η “μητέρα των μαχών” για τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του, παραλίγο να τελειώσει πριν καλά - καλά αρχίσει.

Παρόλα αυτά όμως, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα, πολλοί και για πρώτη φορά, έστειλαν ήδη εκεί που ανήκει το νομοσχέδιο αυτό. Αποστόμωσαν με την αποφασιστικότητά τους τα παπαγαλάκια σας.

Το νομοσχέδιο σας, κ. Χατζηδάκη, δεν χρειάζεται να σας το πω εγώ, το ξέρετε πως δεν είναι άλλο ένα ακόμα αντεργατικό νομοσχέδιο, σαν κι αυτά που έχει να επιδείξει από την υπουργική του θητεία ο κ. Βρούτσης, πριν η κ. Αχτσιόγλου ή οι προηγούμενοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ.

Μην ανησυχείτε λοιπόν, μην έχετε το άγχος που το εκφράζεται εδώ μέσα ή στα κανάλια τσιρίζοντας. Έχετε ήδη εξασφαλίσει τη θέση σας δίπλα και πάνω από τους προκατόχους σας, από προηγούμενες κυβερνήσεις, που νόμο το νόμο έστρωσαν το έδαφος για να μπορείτε εσείς σήμερα να δώσετε συντριπτικό χτύπημα σε εργασιακά δικαιώματα με την κατάργηση του 8ωρου, τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης.

Μπορείτε να καυχιέστε ότι τους ξεπεράσατε σε αντεργατικότητα, σκοταδισμό, γιατί το δικό σας νομοσχέδιο παρεμβαίνει κατευθείαν στην καρδιά των εργασιακών δικαιωμάτων, που είναι ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας.

Τον τελευταίο λόγο όμως τον έχουν οι εργαζόμενοι, οι εργάτες, οι εργάτριες που ξέρουν καλά τι θα πει εκμετάλλευση, την ζουν καθημερινά στο πετσί τους…

Τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι νέοι και οι νέες που ήδη βιώνουν τις “βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές”, δεν χρειάζονται μαθήματα από κανέναν σαν εσάς.

Τον τελευταίο λόγο τον έχουν όλοι αυτοί, η πλειοψηφία του λαού, που αν συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους, τη δύναμη του συλλογικού ανυποχώρητου αγώνα, μπορούν όχι μόνο να αχρηστεύσουν τον νόμο σας, αλλά μπορούν να πάρουν και τη ζωή τους στα χέρια τους, να διεκδικήσουν σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή.

Τον φόβο τους να ‘χετε. Κι όπως φαίνεται τον έχετε.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη γι’ αυτό, από αυτό το νομοσχέδιο. Γιατί πέρα από το “ξεχείλωμα” του εργάσιμου χρόνου, επιχειρείτε να στήσετε στο απόσπασμα και τη συνδικαλιστική δράση και το απεργιακό δικαίωμα, επεκτείνοντας βέβαια παλιότερους νόμους, ιδιαίτερα τελευταία του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί λοιπόν τα κάνετε όλα αυτά; Αφού, όπως λέτε εσείς και τα καλοπληρωμένα φερέφωνα του συστήματος σας, οι αγώνες, οι απεργίες είναι κάτι το “ξεπερασμένο”, κάτι το “αναποτελεσματικό”; Και τα κάνετε μάλιστα σε μία περίοδο που το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα δεν βρίσκεται και “στα πάνω του”, το αντίθετο, λόγω και της χρόνιας, διαλυτικής δράσης του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού τόσα χρόνια, παραμένει σε υποχώρηση;

Η απάντηση είναι αυτονόητη: Φοβόσαστε τη δύναμη των εργαζομένων, φοβάστε όλους αυτούς που αν το αποφασίσουν μπορούν να πάρουν αμπάριζα εσάς και όλο το βάρβαρο σύστημα που εσείς υπηρετείτε!

Με ψέματα λοιπόν, συκοφαντίες, πολύ θράσος, σας το αναγνωρίζουμε αυτό, προσπαθείτε να βαφτίσετε το “άσπρο-μαύρο”, να παρουσιάσατε το νομοσχέδιό σας ως δήθεν “φιλεργατικό”. Γελάνε κι οι πέτρες!

Αυτό που ονομάζετε εκσυγχρονισμό, αφορά μόνο την ολιγαρχία του πλούτου, το μεγάλο κεφάλαιο και το πώς στις σημερινές συνθήκες, αυξάνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων, θα κατοχυρώσει και θα αυξήσει παραπέρα τα κέρδη του.

Για τους εργαζόμενους όμως, ακόμα και για τους νέους που δεν έχουν καν γνωρίσει δικαιώματα και κατακτήσεις έστω σαν αυτά που είχαν οι γονείς τους, οι παππούδες, οι γιαγιάδες τους, αποτελεί μεγάλο πισωγύρισμα.

Ποτέ και πουθενά στον κόσμο, δεν συναντήθηκαν, ούτε πρόκειται να συναντηθούν, τα πραγματικά δικαιώματα των εργαζομένων με τα κέρδη και τα προνόμια των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, όλων όσων δηλαδή, αυτών των οποίων τα συμφέροντα εκπροσωπείτε εσείς, αν και αποτελούν μια ισχύ κοινωνική μειοψηφία.

Γιατί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα, προϋποθέτει ένταση της εκμετάλλευσης, τσάκισμα εργασιακών δικαιωμάτων.

Και για να παραφράσω το σύνθημα της απαξιωμένης ΓΣΕΕ, «η ανάπτυξη χρειάζεται εξαθλιωμένους εργαζόμενους»!

Οι νέες αντεργατικές αλλαγές είναι τα νέα προαπαιτούμενα και για την ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ βλέπετε…

Αυτό είναι το νέο “σούπερ μνημόνιο”, αυτό που εσείς ονομάσατε Ελλάδα «2.0» και ο ΣΥΡΙΖΑ «Ελλάδα + (plus)». Γι’ αυτό δεν πρόκειται τελικά να καταργήσετε αυτό τον νόμο κ. Τσίπρα. Όπως ακριβώς δεν καταργήσατε και τα άλλα μνημόνια αλλά ψηφίσατε και καινούργια.

Γιατί όρος για τα 340 δις. του Ταμείου που θα καταλήξουν πάλι στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων, είναι η μετατροπή όλης της χώρας σε μία απέραντη, ειδική οικονομική ζώνη φθηνής εργασίας, χωρίς κατοχυρωμένα δικαιώματα και με απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης.

Κάθε νομοθετική πρωτοβουλία λοιπόν, που κινείται γύρω από τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» δεν μπορεί να είναι προς όφελος των εργαζομένων, είναι από χέρι αντεργατική.

Γιατί η διευθέτηση είναι ουσιαστικά, η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου, η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου ανάπαυσης.

Αυτή βέβαια είναι εδώ και χρόνια η επιδίωξή σας, όλων σας, όσων έχετε κυβερνήσει μέχρι σήμερα.

Γιατί αυτός είναι ο κρυφός αλλά και ο φανερός πόθος των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών. Κι εσείς, κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να τον εκπληρώσετε.

Υπηρετείτε αυτούς που σας φτύνουν κι από πάνω, όπως ο εφοπλιστής Λασκαρίδης, για να μην πω τίποτα χειρότερο.

Εδώ ακριβώς στη διευθέτηση του ημερήσιου χρόνου εργασίας βρίσκεται ο μηχανισμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων η οποία απογειώνεται με αυτό το νομοσχέδιο.

Θα μας πει ξανά ο κ. Χατζηδάκης ότι αυτά τα ακούει από τη δεκαετία του ‘80 από τότε που ήταν φοιτητής. Ε, τότε κάτι θα έχει διαβάσει και από τότε ή τουλάχιστον θα έχει ακούσει για «Το Κεφάλαιο» του Μαρξ, για όλον αυτό τον μηχανισμό της εκμετάλλευσης.

Ίσως επίσης ο κ. Χατζηδάκης έχει ακούσει, πως πριν αρκετές δεκαετίες ακόμα, είχε υπολογιστεί επιστημονικά, ότι ο χρόνος εργασίας, που είναι αναγκαίος για την εξασφάλιση των μέσων επιβίωσης του εργαζόμενου, της οικογένειάς του, για τη συντήρηση και ανάπτυξη της κοινωνίας, δεν ξεπερνούσε τις τρεις ώρες δουλειάς στα μεγάλα εργοστάσια. Τόσες μόνο χρειαζόταν.

Αυτές οι ώρες δουλειάς στις σύγχρονες τότε επιχειρήσεις, ήταν υπεραρκετές για να πληρώνονται οι μισθοί, οι κοινωνικές παροχές και η κοινωνική ασφάλιση για τους εργαζόμενους. Οι υπόλοιπες ώρες μέχρι το 8ωρο ήταν η λεγόμενη υπεραξία, η απλήρωτη δουλειά που πήγαινε κατευθείαν στην τσέπη του εργοδότη, του καπιταλιστή.

Καταλαβαίνει κανείς πόσο μεγαλώνει σήμερα αυτή η υπεραξία με την είσοδο τόσων νέων τεχνολογιών στην παραγωγή, με την εκτίναξη της εντατικοποίησης, της παραγωγικότητας. Καταλαβαίνει κανείς πόσο επίσης μεγαλώνει η εκμετάλλευση με την αύξηση του χρόνου εργασίας πέρα από τις 8 ώρες.

Γι’ αυτό η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας είναι εδώ και δεκαετίες στην καρδιά των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μάλιστα όλοι σας, στην κυβερνητική σας θητεία, εδώ και χρόνια προσπαθείτε να θέσετε σε πλήρη εφαρμογή την οδηγία της ΕΕ για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», να περάσετε μέτρα που από κοινού βέβαια έχετε συναποφασίσει στην ΕΕ.

Και θα το είχατε καταφέρει, όπως το κατάφεραν σε κάποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αν στη χώρα μας δεν υπήρχαν οι αγώνες, οι αντιστάσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Είμαστε περήφανοι γιατί εμείς σαν κόμμα δώσαμε όλες μας τις δυνάμεις στην ανάπτυξη αυτών των αγώνων, οι οποίοι έβαλαν εμπόδια, καθυστέρησαν, αντεργατικές ανατροπές, αυτές δηλαδή ου φέρνετε σήμερα.

Δεν έχει άδικο ο Υπουργός Εργασίας που μονότονα επαναλαμβάνει πως “οι ρυθμίσεις αυτές ισχύουν στην Ευρώπη, πως δεν είναι δικές τους πατέντες”. Έχει δίκιο είναι βγαλμένες από τα πιο αντιδραστικά εγχειρίδια της ΕΕ, από την εποχή ακόμα της ΕΟΚ σας θυμίζουμε.

Θυμάστε την περίφημη «Λευκή Βίβλο για την εργασία» στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, την οποία εμείς ως κόμμα τυπώσαμε και διακινήσαμε στους εργαζόμενους για να μάθουν, να τους ενημερώσουμε για τη μαυρίλα που θα καλύψει τα εργασιακά δικαιώματα;

Θυμάστε την περίφημη μετά Flexicurity; Την “ευελιξία και ασφάλεια”, την “ευελφάλεια” μια έννοια που εφηύραν τα επιτελεία της ΕΕ για να περιγράψουν το νέο τοπίο στις εργασιακές σχέσεις;

Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν, πατήσατε όλοι σας, η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις. Ο ένας έδινε την αντιλαϊκή σκυτάλη στον επόμενο.

Όλοι σας έχετε λερωμένη τη φωλιά σας! Γιατί όλοι σας πορευτήκατε με πυξίδα τη στρατηγική αυτή της ΕΕ, τις οδηγίες της, τις “βέλτιστες” τάχα ευρωπαϊκές πρακτικές. Και τώρα μας λέτε ότι αυτά ισχύουν στην αγορά εργασίας, λες και αυτά όλα έγιναν από μόνα τους…

Όλοι σας είχατε ως κοινό σημείο αναφοράς την οδηγία 88/2003, την οδηγία δηλαδή που αποκαλεί «κανονικότητα» τις 13 ώρες εργασίας τη ημέρα!

Και επιτρέπει διάλειμμα για ανάπαυση μέσα στο 24ωρο, μέσα στη μέρα, 11 ώρες! 13 ώρες δουλειά και σερί 11 ώρες ύπνο, άντε κάτι και να τσιμπήσεις για φαγητό. Κοιμάσαι, δουλεύεις, τίποτα άλλο. Παύεις έτσι να λέγεσαι άνθρωπος. Ο καπιταλιστής σου επιτρέπει να ζεις, μόνο για να του βγάζεις εμπόρευμα - χρήμα. Κι από το πολύ χουβαρνταλίκι του προβλέπει έως και 12 συνεχόμενες μέρες εργασίας χωρίς ρεπό, χωρίς σταματημό!

Κάπως έτσι η “Ευρώπη των λαών”, η ΕΕ που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αλλάξει να γίνει πιο φιλεργατική, πιο ανθρώπινη άνοιγε τις πύλες της κολάσεως, της “εργασιακής κόλασης”. Για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται πως αυτές οι ενώσεις των καπιταλιστών μόνο χειρότερες μπορούν να γίνονται για τους λαούς.

Με την Ευρωπαϊκή Οδηγία, η εργασία και η ανάπαυση, μετριέται πλέον όχι στις 24 ώρες που έχει η μέρα αλλά σε “περίοδο αναφοράς” εβδομάδας ή και μηνών!

Το 2011 με το πρώτο μνημόνιο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε νόμο αυτή την οδηγία, σε πρώτη φάση για 10ωρη δουλειά.

Θέλετε να σας θυμίσουμε ποιοι ήταν οι εισηγητές και οι βουλευτές που την υπέγραψαν;

Κεντρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που σήμερα είναι κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Η κ. Ξενογιαννακοπούλου, ο κ. Ραγκούσης μαζί φυσικά με την κ. Κατσέλη τότε.

Κι αν αναγκαστήκατε τότε να θέσετε ως όρο για την εφαρμογή της, να προβλέπεται σε Συλλογική Σύμβαση των εργαζόμενων με τα σωματεία τους, το κάνατε για να ρίξετε μόνο στάχτη στα μάτια των εργαζομένων που εκείνη την περίοδο, βρέθηκαν μαζικά πάλι στους δρόμους του αγώνα.

Αφού λοιπόν κάνατε την βρώμικη δουλειά, αφού στρώσατε το έδαφος, αφού νομιμοποιήσατε στη συνείδηση των εργαζομένων τη λογική αυτή της “διευθέτησης”, τώρα παριστάνετε ότι διαρρηγνύετε τα ιμάτια σας για τη “διευθέτηση” της ΝΔ! Λες και υπάρχει καλή και κακή διευθέτηση!

Τι κάνει ακριβώς τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ; Αφαιρεί αυτό τον ελάχιστο αυτό όρο, της ύπαρξης συλλογικών συμβάσεων, καθιερώνει τη 10ωρη δουλειά, η οποία θα επιβάλλεται από τους εργοδότες, πλέον με ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Αυτό, σε πολύ απλά ελληνικά κ. Χατζηδάκη, δεν είναι η κατοχύρωση του 8ώρου, όπως κοροϊδεύετε, αλλά η πλήρης κατάργησή του.

Για πρώτη φορά αναγράφεται σε νομοσχέδιο το εξής εξωφρενικό: «ότι οι δύο επιπλέον ώρες πέραν του 8ωρου, δεν θα πληρώνονται, αλλά θα επιστρέφουν πίσω με άδειες και ρεπό όταν θα πέφτει η δουλειά μετά από βδομάδες και μήνες».

Ξέρετε τι θα είναι αυτές οι παραπάνω 2 ώρες δουλειά, οι οποίες δήθεν θα πληρώνονται σε ρεπό; “Δανεικά κι αγύριστα”! Έτσι το λέει απλά ο λαός μας. Όταν κι αν, το επιτρέψουν οι συνθήκες, δηλαδή οι δουλειές και τα κέρδη του μεγαλοεργοδότη τότε ναι, οι εργαζόμενοι θα παίρνουν και το ρεπό τους.

Σας ακούμε πώς το υπερασπίζεστε!

Λίγο ακόμα και θα μας πείτε ότι υπάρχουν και εργαζόμενοι που θεωρούν «δικαίωμά» τους το να δουλεύουν τζάμπα 10 ώρες τη μέρα, και πως τάχα, αυτό το δικαίωμα δεν θα πρέπει να τους το στερήσουμε!

Μήπως αυτοί οι εργαζόμενοι δεν θέλουν και καθόλου αμοιβή; Μήπως, δουλεύουν μόνο για την εμπειρία, όπως έλεγε και ένας τηλεοπτικός μαϊντανός σας;

Παραλίγο και θα μας πείτε, πως οι εργαζόμενοι δεν περιμένουν καν να ψηφιστεί το νομοσχέδιό σας, ήδη κάνουν ουρές έξω από το γραφείο του προσωπάρχη για να υπογράψουν 10ώρη δουλειά!

Έχετε μάλιστα το θράσος να μας εγκαλείτε γιατί δεν θα το ψηφίσουμε γιατί, μας λέτε, να εμποδίσουμε μια νέα μητέρα να δουλεύει καθημερινά 10ωρα για να βλέπει τα παιδιά της έστω την Παρασκευή;

Για πείτε μας ακριβώς… Ποιο παιδί θέλει να βλέπει τη μάνα του κάθε Παρασκευή ή κάθε Σαββατοκύριακο και δεν θέλει να τη βλέπει κάθε μέρα, να διαβάζει μαζί της, να παίζει μαζί της, να περνάει ώρα μαζί της; Ποιο παιδί θέλει να βλέπει τη μάνα του εξοντωμένη, κουρασμένη, τσακισμένη;

Και τι νομίζετε ότι είναι η μητρότητα; Ένα πεταχτό φιλί για καληνύχτα;

Δεν ξέρω τι μυαλά κουβαλάτε κ. Χατζηδάκη, αλλά εμείς όσο περνάει από το χέρι μας δεν θα καταδικάσουμε καμιά μάνα, κανέναν πατέρα να μη βλέπει το παιδί του!

Γιατί αυτό θα γίνει και τις Παρασκευές, αλλά και τις Κυριακές που στέλνετε τους εργαζόμενους για δουλειά, αφού επιπλέον καταργείτε την κυριακάτικη αργία για δεκάδες κλάδους.

Και ενώ έχετε πει τόσα ψέματα, ανάμικτα βέβαια με πολλές ανοησίες, για να στηρίξετε τη 10ωρη δουλειά, την ίδια στιγμή, αυξάνετε τον αριθμό των νόμιμων υπερωριών από τις 120 -που ισχύει σήμερα- στις 150 ώρες!

Ταυτόχρονα ορίζετε ως ημερήσιο όριο νόμιμης υπερωρίας τις 3 ώρες, οι οποίες αν αθροιστούν στο οκτάωρο και στη μία ώρα υπερεργασίας φτάνουν τις 12 ώρες δουλειάς την ημέρα!

Δουλειά «ήλιο με ήλιο», με ό,τι αυτό σημαίνει για την υγεία των εργαζομένων.

Έχετε υπόψη σας την πρόσφατη έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας; Ασφαλώς την έχετε γιατί την κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ.

Αποκαλύπτει ότι σε ανεπτυγμένες χώρες 745.000 πρόωροι θάνατοι, οφείλονται στην υπερεργασία, με βασικές αιτίες καρδιακά προβλήματα, εγκεφαλικά επεισόδια, επειδή εργαζόμενοι δούλευαν πάνω από 55 ώρες την εβδομάδα!

Η έρευνα εντοπίζει τις ηλικίες 45 με 65 χρόνων και αποκαλύπτει, ότι όσοι σε αυτή την ηλικία, εργάζονταν πάνω από 55 ώρες την βδομάδα, είχαν 30% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από εγκεφαλικό και 17% παραπάνω πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακό έμφραγμα!

Ξέρετε πολύ καλά, ότι αυτή η αύξηση των ωρών, θα έρχεται στους εργοδότες ακόμα πολύ πιο φθηνά, στους οποίους, εδώ που τα λέμε, “κλείνετε το μάτι”, σαν να τους λέτε: Κάντε απολύσεις, διώξτε εργαζόμενους και κρατήστε με απλήρωτη δουλειά λιγότερους, όσες ώρες θέλετε, αφού η υπερωρία θα είναι τζάμπα για να βγάλετε και άλλα κέρδη που θέλετε!

Κι όλα αυτά τη στιγμή που η επίσημη ανεργία σκαρφάλωσε ξανά πάνω από το εκατομμύριο. Τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, βρίσκονται «διασωληνωμένοι στον αναπνευστήρα» των 534 ευρώ της αναστολής!

Σε αυτές λοιπόν τις συνθήκες, και προκειμένου να στηριχτεί η ανάκαμψη και τα κέρδη μετά την πανδημία, δίνετε σήμα στους εργοδότες, ότι μπορούν εύκολα να ξεφορτωθούν προσωπικό, κάνοντας εύκολες και φθηνές απολύσεις, τους δίνετε κίνητρα δηλαδή.

Ακόμα και στην περίπτωση που δικαιωθούν οι εργαζόμενοι από τα δικαστήρια, δίνετε στον εργοδότη τη δυνατότητα, έναντι κάποιου αντιτίμου, να μην ξαναπροσλάβει τον απολυμένο.

Αυτά όμως που με θράσος ξεστομίζετε, υπάρχουν εργαζόμενοι που δεν τα ακούν και για πρώτη φορά. Τα έχουν ζήσει δηλαδή, τα ζουν.

Μιλάω για τους εργαζόμενους στα μεγάλα ξενοδοχεία όλων των τουριστικών νησιών και της Χαλκιδικής, όπου ήδη εφαρμόζεται η διευθέτηση με συλλογική σύμβαση εργασίας που υπέγραψε η Ομοσπονδία των εργαζομένων στην οποία πλειοψηφούν οι δικές σας συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη και του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, της κυρίας Γεννηματά!

Οι εργαζόμενοι δουλεύουν ώρες ατελείωτες στα πολυτελή ξενοδοχεία και κάνουν μήνες για να συνέλθουν μόλις τελειώσει η σεζόν. Τώρα με αυτό το νομοθετικό τερατούργημα θα το κάνουν και χωρίς πρόσθετη αμοιβή και χωρίς συλλογική σύμβαση!

Αυτή όμως η διευθέτηση, δεν πέρασε στα μεγάλα ξενοδοχεία της Αττικής και άλλων περιοχών της χώρας, δεν πέρασε αυτή η διευθέτηση, αλλά και σε άλλους κλάδους, όπου υπάρχουν σωματεία που συσπειρώνονται και συμπορεύονται με το ΠΑΜΕ και αγωνίζονται, υπογράφουν συμβάσεις προς όφελος των εργαζομένων.

Γι’ αυτό σήμερα, βγάζετε από τη μέση το εμπόδιο της συλλογικής σύμβασης.

Το νομοσχέδιο σας, δε νομιμοποιεί απλά τη ζούγκλα που ήδη ζουν όσοι δουλεύουν. Διαμορφώνει το ακόμα χειρότερο επόμενο στάδιο της δουλειάς.

Χωρίς κανένα δικαίωμα ούτε στην ανάπαυση, στην ψυχαγωγία, στην ξεκούραση, πολύ περισσότερο στην οργανωμένη διεκδίκηση και τη συμμετοχή στα κοινά.

Ακούσαμε τον Υπουργό Εργασίας να λέει πως “προχωράει μπροστά, με ένα νομοσχέδιο το οποίο εκσυγχρονίζει το εργατικό δίκαιο». Ότι «δίνει περισσότερες δυνατότητες, επιλογές, ευκαιρίες στον εργαζόμενο, δίνει παραπάνω δύναμη τελικά στον εργαζόμενο”.

Που τα πουλάτε αυτά κ. Χατζηδάκη; Στα σαλόνια της τάξης σας;

Ξέρετε πολύ καλά, πως το εργατικό δίκαιο κάτω φυσικά παλιότερα και από την πίεση που ασκούσε το εργατικό κίνημα με τους αγώνες του αλλά και κάτω από την επίδραση των κατακτήσεων που υπήρχαν στους εργαζόμενους στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, στις “πάλαι ποτέ” όριζε τη σχέση εργαζόμενου – εργοδότη, ως σχέση ανισότιμη, αυτό το εργατικό δίκαιο. Προστάτευε με μια έννοια τον εργαζόμενο.

Σήμερα ακόμα κι αυτό το στοιχειώδες το αναιρείτε. Γενικεύοντας τις ατομικές συμβάσεις θεωρείτε ότι μπορεί η σχέση εργαζόμενου – εργοδότη να είναι μια σχέση ισότιμη. Όλα τα ανάγετε στην ατομική ευθύνη και στην δήθεν ελεύθερη βούληση του εργαζόμενου! Όμως στους χώρους δουλειάς δεν επικρατεί η ελεύθερη βούληση των εργαζόμενων, επικρατεί η «ελεύθερη βούληση» του εργοδότη: Η εντολή του εργοδότη!

Δηλαδή, εδώ που τα λέμε:

Μία καθαρίστρια, σε ένα εργολαβικό συνεργείο που θα διαπραγματευτεί μόνη της με τον εργολάβο, για να δουλέψει 10 ώρες την ημέρα χωρίς πρόσθετη αμοιβή, αυτή “ελεύθερα” θα επιλέξει;

Ένας νέος εργαζόμενος που του λένε ή θα κάνεις αυτά που απαιτεί η επιχείρηση ή περιμένουν πολλοί ακόμα απ’ έξω, ελεύθερα θα επιλέξει;

Μια εργαζόμενη μητέρα, με τηλεργασία, ελεύθερα θα αποφασίσει να κλείσει την κάμερά της και να μην απαντήσει στο τηλέφωνο ή στο e-mail του αφεντικού;

Μάλιστα ο ίδιος ο πρωθυπουργός για να στηρίξει το νομοσχέδιο λέει, πως αυτό “θα δώσει δύναμη στον εργαζόμενο και πως οι εργαζόμενοι στις διανομές θα έχουν περισσότερα δικαιώματα”!

Δεν ξέρουμε αν έχετε ρωτήσει τα νέα παιδιά που εργάζονται πάνω στα δίκυκλα, είτε delivery, είτε στις ταχυμεταφορές…

Αλλά να σας ενημερώσουμε ότι ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους χώρους, μετρούν δεκάδες εργατικά ατυχήματα, έχουν θρηνήσει νεκρούς συναδέλφους τους.

Η εντατικοποίηση έχει χτυπήσει κόκκινο με 10ωρα και 12ωρα πάνω στις 2 ρόδες, που εσείς τώρα έρχεστε να τα μονιμοποιήσετε και να δώσετε παραπέρα ελευθερία στην ασυδοσία της εργοδοσίας, ώστε να τους εξαναγκάζει και με τη βούλα να δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ…

Τι θα λύσει η ψηφιακή κάρτα που μας την κοπανάτε ως «φάρμακο δια πάσαν νόσον»; Και μάλιστα επικαλείστε εργαζόμενους που εργάζονται με τις πλέον ευέλικτες σχέσεις και με ωρομίσθιο 2 με 3 ευρώ…

Μήπως η ψηφιακή κάρτα θα λύσει την έλλειψη των μέτρων προστασίας, όταν εκτός από τα ακανόνιστα και τα ατελείωτα ωράρια, εκτός από την εξάντληση, εργάζονται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, όταν έχει καύσωνα, βρέχει, όταν χιονίζει;

Θα λύσει η ψηφιακή κάρτα και το νομοσχέδιο σας, την πλήρη ασυδοσία που έχει η εργοδοσία όταν τους ζητά να πληρώνουν από την τσέπη τους, τη βενζίνη, τη συντήρηση των μηχανών τους, τον εξοπλισμό τους δηλαδή με λίγα λόγια την ίδια την ασφάλειά τους;

Θα λύσει μήπως η ψηφιακή κάρτα τον εξαναγκασμό που υπάρχει στους χώρους δουλειάς για να υπογράφουν σε κενό χαρτί τους όρους δουλειάς, ώστε να μπορούν να έχουν και την επόμενη μέρα μεροκάματο;

Θα λύσει τα πάγια αιτήματά τους για την ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά, για να έχουν σταθερό εργάσιμο χρόνο, για να μην πληρώνουν τον εξοπλισμό και τα έξοδα συντήρησης, για να έχουν περιορισμένη ακτίνα κίνησης;

Όχι απλά δεν τα λύνει, αλλά με τις ανατροπές του αιώνα που φέρνει, επιδεινώνει ακόμα περισσότερο τη θέση χιλιάδων νέων εργαζόμενων που δουλεύουν ευέλικτα, κακοπληρωμένα, τους αφήνει εντελώς ανυπεράσπιστους, μπροστά στα συμφέροντα των εργοδοτών τους.

Φυσικά, δεν θα μπορούσατε να νομοθετήσετε τις ανατροπές του αιώνα, χωρίς να πάρετε μέτρα για να περιορίσετε τη συνδικαλιστική δράση, να δώσετε ένα ακόμα χτύπημα στο δικαίωμα της απεργίας.

Ας είναι καλά ο ΣΥΡΙΖΑ που έκανε τη μισή δουλειά για να έρθετε εσείς τώρα να ολοκληρώσετε.

Έλεγε τότε ο κ. Τσακαλώτος όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε τους περιορισμούς στην απεργία: “Κάθε εμπόδιο για καλό”!

Αναρωτιόμαστε: Μήπως τώρα που τα εμπόδια στην απεργία είναι ακόμα μεγαλύτερα, είναι ακόμα καλύτερα για τους εργαζόμενους;

Τώρα μ' αυτό το νομοσχέδιο η δράση των συνδικάτων είναι κάτι σαν “εγκληματική ενέργεια” και η απεργία γίνεται πλέον ή θέλετε να την κάνετε μια “συμβολική πράξη”.

Γιατί βάζετε στο στόχαστρο την απεργία; Για να μην «ταλαιπωρείται ο κόσμος από μειοψηφίες» όπως λέτε;. Σε καμιά περίπτωση!

Το κάνετε, για να μπορεί μια μειοψηφία αυτής της χώρας, μια χούφτα εκμεταλλευτές, να ταλαιπωρούν ελεύθερα κι ανενόχλητα τους πολλούς, τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του καθημερινού μόχθου.

Βάζετε στο στόχαστρο το δικαίωμα της απεργίας, γιατί ξέρετε ότι απεργία δεν είναι μόνο οι δεκάδες χιλιάδες που διαδηλώνουν με τα σωματεία τους.

Απεργία είναι η μηχανή που σβήνει, η πύλη που μένει κλειστή στο εργοστάσιο, το ρολό που κατεβαίνει στο πολυκατάστημα, ο σβηστός υπολογιστής, το γραφείο που μένει άδειο στην επιχείρηση, το καράβι που μένει δεμένο στο λιμάνι. Κι αυτό είναι που πονάει εσάς αλλά κυρίως αυτούς που εκπροσωπείτε: Τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομηχάνους, μεγαλοξενοδόχους.

Η απεργία δεν είναι οι δρόμοι που κλείνουν για να ΄χουν να λυσάνε κάποιοι πληρωμένοι στα κανάλια όλων αυτών.

Η απεργία είναι όπλο στα χέρια των εργαζομένων για να υπερασπίσουν τη δουλειά τους, τα δικαιώματά τους. Κι εσείς θέλετε να το κάνετε μια συμβολική ενέργεια.

Δεν σας τα είπανε καλά.... Εδώ δεν είναι Ιαπωνία, όπου οι εργαζόμενοι απεργούν υποτίθεται, δουλεύοντας, βγάζοντας παραγωγή και κέρδη φυσικά για τον καπιταλιστή, φορώντας μόνο ένα περιβραχιόνιο στο μπράτσο.

Βάζετε νέα πρόσθετα εμπόδια στη λήψη απόφασης για απεργία.

Επιβάλετε την ηλεκτρονική ψηφοφορία, σε συνδυασμό με παλιότερη διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ, περί υποχρεωτικής συμμετοχής στη Γενική Συνέλευση, που για απεργία θα αποφασίζει τουλάχιστον το 50% των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου.

Έχετε πραγματικά πολύ μεγάλο θράσος! Όταν εσείς οι ίδιοι ψηφίσατε εκλογικό νόμο για τους δήμους και τις περιφέρειες που δίνετε στην πρώτη δύναμη τα 3/5 των δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων, χωρίς να υπολογίζεται και το μεγάλο ποσοστό αποχής!

Όταν από την πρώτη Κυριακή με 43% θα εκλέγεται περιφερειάρχης ο οποίος θα διαχειρίζεται και δισεκατομμύρια και θα καθορίζει τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων.

Πώς και ξεχνάτε αλήθεια, ότι η ίδια η κυβέρνησή σας έχει πάρει πλειοψηφία σήμερα στη βουλή, πήρε πλειοψηφία και έχει εκλεγεί με λιγότερο από 40% όσων πήγαν να ψηφίσουν, ποσοστό που στην πραγματικότητα είναι πολύ μικρότερο βέβαια, αν συνυπολογίσουμε και την αποχή, στο σύνολο δηλαδή του λαού, των εγγεγραμμένων στους καταλόγους; Εάν δηλαδή για την κορυφαία δημοκρατική κατ΄ εσάς διαδικασία, προβλέπατε ότι προβλέπεται σήμερα για απλούς εργαζόμενους που ζητάν ένα το δίκιο τους, θα βρισκόσασταν σήμερα στρογγυλοκαθισμένοι στα έδρανα της κυβέρνησης, στις καρέκλες σας, να κουνάτε το δάχτυλο στο λαό και στους εργαζόμενους πώς θα ψηφίζουν;

Δεν απαντάτε γιατί δεν μπορείτε να απαντήσετε επί της ουσίας. Ψελλίζετε μόνο ότι το δημοκρατικό πολίτευμα έχει νόμους, όπως είναι πχ και οι εκλογικοί νόμοι που διαμορφώνουν τις πλειοψηφίες και πρέπει να το τηρούμε!

Ακριβώς αυτό σας λέμε: Ότι αυτούς τους νόμους σας, τους ψηφίζει μια σαθρή μειοψηφία. Οι 158 βουλευτές που στην πραγματικότητα ακόμα και της αστικής δημοκρατικής τάξης, δεν εκπροσωπούν πάνω από 90 βουλευτές, αφού τόσοι αναλογικά είναι το 30% που πραγματικά και ουσιαστικά εκπροσωπείτε, εκπροσωπούσατε στο λαό τον Ιούλιο του 2019 με βάση τους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους…

Αυτή είναι η αστική κοινοβουλευτική δικτατορία σας!

Και το πάτε παραπέρα. Θέλετε να επιβάλλετε σε σωματεία, να μετρούν και οι ψήφοι όσων ψηφίζουν εξ αποστάσεως.

Εδώ το πρόβλημα βρίσκεται, όπως και σε όλες βέβαια τις ανάλογες περιπτώσεις της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας, στο ποιος διασφαλίζει ότι εργαζόμενοι δεν θα ψηφίζουν, για παράδειγμα, από το γραφείο του διευθυντή, του προϊσταμένου τους, με τον ίδιο πάνω από το κεφάλι τους, ή ότι δεν θα ψηφίζει ακόμα και ο ίδιος ο διευθυντής για τους ίδιους;

Αλλά και αυτό ακόμα το απογειώνετε με το νόμο:

Ακόμα και αν οι εργαζόμενοι ξεπεράσουν όλα αυτά τα τεράστια εμπόδια, και αποφασίσουν απεργία, τότε σειρά έχουν οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί, αφού με το ν/σ απαγορεύετε ακόμα και τη φυσική παρουσία συνδικαλιστών έξω από τους τόπους δουλειάς τη μέρα απεργίας, για να περιφρουρήσουν τη δημοκρατικά και πλειοψηφικά όπως λέτε παρμένη απόφασή τους.

Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Σημαίνει ότι οι βιομήχανοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα μπορούν με απειλές, εκβιασμούς, τραμπουκισμό από τα μαντρόσκυλά τους να φέρνουν απεργοσπάστες για να σπάνε την απεργία αλλά το σωματείο δεν θα μπορεί να το αποτρέψει.

Προετοιμάζετε λοιπόν την επόμενη μέρα, με απεργούς να σέρνονται στα δικαστήρια, με την εργοδοτική και κρατική βία να σμπαραλιάζει κάθε έννοια συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Ανοίγετε το δρόμο για τη δράση σκοτεινών κύκλων, που θα δρουν προβοκατόρικα και οι ενέργειές τους θα χρεώνονται στα συνδικάτα.

Ήδη κάποιοι εργοδότες, άλλοι κρατικοί μηχανισμοί, έχουν αρχίσει να στρατολογούν τέτοιου είδους τάγματα εφόδου, από τα ορφανά της εγκληματικής ΧΑ και άλλους μαύρους φασιστές σκοταδιστές και ανορθολογιστές, αρνητές των πάντων που διαδηλώνουν ενάντια στα εμβόλια, και τους στρέφουν ενάντια σε αγωνιστές που διεκδικούν τη ζωή και τα δικαιώματά τους. Ολική επιστροφή στο 1900 και πιο πριν!

Θέλετε να βγάλετε στην «παρανομία» το απεργιακό δικαίωμα και να νομιμοποιήσετε την απεργοσπασία. Αυτό κι αν είναι εκσυγχρονισμός!

Το αντεργατικό νομοσχέδιο που σήμερα ετοιμάζεστε να ψηφίσετε, είναι ένα νομοσχέδιο μας είπε ο υπουργός εργασίας “της σύγχρονης εποχής”!

Αν ήταν έτσι, τότε γιατί οι όροι δουλειάς γυρνούν έναν αιώνα πίσω, μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε σκλάβους τον 21ο αιώνα;

Με αύξηση αντί για μείωση του χρόνου εργασίας, με δουλειά από “ήλιο σε ήλιο”, με συνδικαλιστικές διώξεις και απεργοσπασία;

Στη σύγχρονη εποχή της τεράστιας ανάπτυξης της τεχνολογίας και της επιστήμης, σύγχρονο είναι να μειώνεται ο χρόνος εργασίας, σύγχρονο είναι το 7ωρο, 5θήμερο, 35ωρο.

Σύγχρονο είναι να εξασφαλίζεται δουλειά για όλους με ικανοποιητικούς όρους αμοιβής και δικαιώματα και όχι να γυρνάμε σε συνθήκες δουλειάς του μεσαίωνα.

Γι’ αυτό το έκτρωμά σας θα μείνει στα χαρτιά όπως και τόσοι άλλοι άδικοι νόμοι πριν απ’ αυτό.»

07 Ιουνίου, 2021

Λαλήσαμεν! Παντού ακούγεται η κραυγή - διαταγή «σκάσε και κολύμπα, προχώρα...»


Ροκ κηδεία

Ολα βαίνουν καλώς! Με τρόπο μαγικό και εξόχως κεφαλαιοκρατικό. Οποιος δεν το πιστεύει, δεν έχει παρά να δει κατάματα το θαύμα: Αυξήθηκαν εντυπωσιακά οι καταθέσεις των Ελλήνων στις τράπεζες στη διάρκεια της πανδημίας, λέγουν αι αρχαί... Η πλειονότητα του λαού μας είναι λοιπόν παγαπόντηδες, άνεργοι πλούσιοι με κλειστά μαγαζιά, που επειδή δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν, έβγαλαν βόλτα θησαυρούς κρυμμένους στο στρώμα στα τραπεζικά υποκαταστήματα. Και καπάκι μ' ένα επιδοματάκι κρύψανε και την προέλευση αυτού του ιδιότυπα μαύρου πλούτου.

Ολα βαίνουν καλώς! Μπορείς πια να ταξιδέψεις άνετα, ως τουρίστας στη χώρα σου, με εξομοιωμένο το εμβόλιο με το self test που κάνεις μόνος σου. Οπότε γιατί να παραπονιέσαι και ν' ανησυχείς για την ανοσία της αγέλης, που στην Ελλάδα είναι πρωτοποριακά do it yourself (κάντο μόνος σου)!

Ολα βαίνουν καλώς! Τα θαύματα δεν τυχαίνουν, εκβιάζονται και πετυχαίνουν. Αφού μπορείς να διαθέτεις το σώμα σου όπως θέλεις, πρέπει να μπορείς και να κουμαντάρεις τον δήμο σου όπως θέλεις. Να ισοδυναμεί το 43% συν ένα με το 50% συν ένα, ώστε η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στις δημοτικές επιχειρήσεις, λόγου χάρη, να ταυτίζονται αποδοτικά. Αυτό ειδικά το θαύμα έχει και ουρά. Που τη μασάει και την καταπίνει σαν το ουροβόρο φίδι. Γιατί αυτού του είδους η παραφυσική δικαιοσύνη δεν μπορεί να ισχύει επ' ουδενί στα συνδικάτα, όπου η ελεγμένη με καρτέλες πλειοψηφία μπορεί ν' αποφασίζει μόνο με το 50 συν ένα. Ολα βαίνουν καλώς! Και για την ακρίβεια τηλε-καλώς. Τα θαύματα παράγονται από υπερανθρώπους. Σαν μια γυναίκα κυρίως, ή έναν άντρα λιγότερο συχνά, που μπορούν ταυτόχρονα να εργάζονται στον υπολογιστή, να ξεσκατίζουν ή και να βυζαίνουν εν προκειμένω το παιδί, και καπάκι να πλένουν και να δίνουν τα φάρμακα στον ανήμπορο παππού ή γιαγιά, με υπερθαυματοποιούς τους επιβαρυνόμενους τυχόν και με ευθύνη ΑμεΑ. Αλλωστε γι' αυτά τα μικρά θαύματα που μεγαλώνουν το αστικό κράτος, δημιουργούνται συνεχώς και εφαρμογές στο κινητό με οδηγίες, και ρολόγια στον καρπό που μετράνε τις βλάβες της υγείας σου, αλλά είναι κι οι ψυχίατροι που διαπιστώνουν ότι μαζί με τα λεφτά που έβγαλαν οι Ελληνες στην πανδημία, έβγαλαν και μια αύξηση είκοσι τοις εκατό της κατάθλιψης, που σε νεανικό επίπεδο αντιμετωπίζεται ήδη αποτελεσματικά, με καναβούρι και κορονοπάρτι.

Λαλήσαμεν! Οι διαφημιστικές εκστρατείες για τη θετική σκέψη έγιναν νόμος ώστε οι επιχειρήσεις να οργανώνονται σαν το πεινασμένο χωριό που τάισε ο Ιησούς. Οι εργαζόμενοι ως ταπεινοί χριστούληδες μπορούν να τρέφουν τα αφεντικά τους όχι με δυο ψάρια και πέντε ψωμιά, αλλά με εκατοπενήντα ώρες υπερωρίες τζάμπα, που όμως αυτόματα μετατρέπονται σε κάτι πιο χρυσό κι απ' το χρυσό, λένε, σε... ρεπά.

Η θαυματοποιία της κυρίαρχης αστικής τάξης κατάφερε απίστευτα πράγματα. Το «ποδοσφαιριστής» λόγου χάρη ήταν κάποτε βρισιά, τώρα είναι επαγγελματική διέξοδος έως και σταριλίκι, και η βρισιά αντικαταστάθηκε με το «συνδικαλιστής»! Στο χρυσοτόκο κάμελοτ, αυτό κι αν είναι θαύμα, είτε οι τρεις σωματοφύλακες, είτε οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης χωρίς βασιλιά - αφεντικό, δεν είναι παρά συμμορίες συνδικαλιστών. Το δε συνδικάτο σιγά σιγά - αφού αυτό το θαύμα φροντίζουν κάποιοι κόκκινοι ν' αργήσει - θα ταιριάζει χολιγουντιανά σε ταινίες για τους ντόπιους Αλ Καπόνε. Συνδικάτο του εγκλήματος μπορεί να υπάρχει, γιατί φέρνει εκτός από αίμα και χρήμα. Συνδικάτο εργαζομένων πρέπει να ξορκίζεται όπως ο διάολος με το λιβάνι, γιατί δίνει αίμα, και δη το δικό τους, για να πάρει πίσω τα κλεμμένα της δουλειάς τους.

Ολα βαίνουν καλώς λοιπόν! Και τα θαύματα συνεχίζονται. Αφού να φανταστείτε πως οι Αμερικανοί εκτός από αναρίθμητες στρατιωτικές βάσεις διέταξαν και στρατιές τουριστών να 'ρθουν εδώ για ν' αναπληρώσουν τους χαμένους Αγγλους και Γερμανούς ή τον γιο του Καντάφι στη Μύκονο και αλλού. Το πιο πρόσφατο νομοθετικό θαύμα έρχεται όπου να 'ναι. Θα ιδιωτικοποιηθούν τα πανεπιστήμια, καθώς η νομοθετημένη εξαέρωση του Συντάγματος θα επιτευχθεί με τη σύσταση πανεπιστημιακών εταιρειών, που θα εκμεταλλεύονται τα έργα και τις ιδέες φοιτητών και καθηγητών, υπό την επιτήρηση της «εκπαιδευτικής» ταχύρρυθμα εκπαιδευμένης αστυνομίας.

Παντού ακούγεται η κραυγή - διαταγή «σκάσε και κολύμπα, προχώρα...». Το πραγματικό θαύμα θα 'ρθει απ' τους κωφούς σε τέτοια παραγγέλματα, και τους τυφλούς που βλέπουν ότι μπροστά υπάρχει μια έρημος δικαιωμάτων, κι άμα βουτήξεις το κεφάλι σου στην άμμο αυτήν δεν θα δικαιούσαι μήτε το ροκ της κηδείας του μέλλοντός σου.



Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

31 Μαΐου, 2021

Οι Επιδημίες-Εμβόλια με τον καθ. Στέφανο Γερουλάνο

Από RevolucionHellas - Viva.La.Revolucion: Οι Επιδημίες-Εμβόλια με τον καθηγητή Στέφανο Γερο...


Επίκαιρη παρά ποτέ ήταν η εκπομπή Συνάντηση: Επιδημίες που Άλλαξαν την Ροή της Ιστορίας με τον καθηγητή Στέφανο Γερουλάνο και αρχισυνταξία - παρουσίαση Άντζελα Τσιφτσή, που παρακολουθήσαμε από το κανάλι της Βουλής χθες Κυριακή 30 Μαίου με αναμετάδοση της εκπομπής από (14/06/2020) και αναμεταδίδουμε εμείς σήμερα.

Γυρίζοντας το χρόνο πίσω ο κ. Γερουλάνος αναφέρεται στις μεγάλες πανδημίες αλλά και στην ιστορία των εμβολίων.

Όπως αναφέρει ο καθηγητής κ. Στέφανος Γερουλάνος στον Όμηρο διαβάζουμε για πρώτη φορά στον Τρωικό πόλεμο για μια επιδημία που μοιάζει μάλλον με πανώλη,ενώ για τον Λοιμό των Αθηνών την επιδημία η οποία εκδηλώθηκε στην πόλη-κράτος των Αθηνών στην αρχαία Ελλάδα και ενώ η πόλη πολιορκούνταν από τους Σπαρτιάτες, η καταστροφή που προκάλεσε στον πληθυσμό της Αθήνας ήταν ένα σημαντικό πρώτο πλήγμα για την πόλη ως προς την εξέλιξη του πολέμου.

Ο κ. Γερουλάνος είπε ότι σύμφωνα με τα ευρήματα είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για τύφο. Από τον λοιμό όπως είναι γνωστό νόσησε ο Θουκυδίδης αλλα επέζησε όπου περιγράφει τα συμπτώματα, ενώ ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο Περικλής.

Αναφερόμενος στην Πανώλη τονίζει ότι ξέρουμε ότι ήρθε από την Κίνα, αλλά επειδή μετέφεραν σιτηρά είτε από την Αίγυπτο είτε από την Κριμαία χωρίς συζήτηση ερχόντουσαν και από εκεί οι διάφορες επιδημίες.Όπως ανέφερε οι ποντικοί ανέβαιναν στα καράβια βγαίνανε στον Πειραιά στη Θεσσαλονίκη και τα άλλα λιμάνια,οπότε περνούσε στο κόσμο πάρα πολύ εύκολα.

Κάνει ιδιαίτερη αναφορά και στην Πανώλη το 1331 που ξεκίνησε από την Κίνα, έφθασε στην Κριμαία και μετά τα καράβια τη μετέφεραν σε Βενετία και Γένοβα όπου υπήρχε έκθεση με υφάσματα και εκεί έγινε μεγάλη διασπορά.Το γεγονός το συσχέτισε μάλιστα με τα κρούσματα Κορονοϊού στην έκθεση του Μιλάνου. Στη συνέχεια όπως είπε η Πανώλη μεταφέρθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη όπου πέθαναν 25 εκατ. Ευρωπαίων ενώ κάποιοι ανεβάζουν τον αριθμό στα 50.εκατ. νεκρούς.

Σημειώνεται ότι ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος πέθανε, χτυπημένος από την επιδημία της πανώλης, το 180 μ.Χ.,από την Ευλογιά πέθανε ο Ραμσής ο Πέμπτος,ενώ τα σημάδια ευλογιάς διαπιστώθηκαν και στη μούμια του.

Μάλιστα στην Ευλογιά έχουμε και τα πρώτα εμβόλια. Όπως αναφέρει ο κ. Γερουλάνος το 1000 μ.χ έπαιρναν την κρούστα από άτομα που είχαν περάσει τον ιό και ήταν αποδυναμωμένος την έκαναν σκόνη και την εμφυσούσαν στη μύτη ενός παιδιού συνήθως νεαρού και με αυτό τον τρόπο κατάφερναν να ανοσοποιήσουν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Αναφέρθηκε μάλιστα στους δύο Έλληνες ιατρούς του 18ου αιώνα, τον Εμμανουήλ Τιμόνη και τον Ιάκωβο Πυλαρινό οι οποίοι δημοσίευσαν το 1714 στο Αγγλικό περιοδικό "Philosophical Transactions" της Royal Society του Λονδίνου, την πρώτη επιστημονική εφαρμογή του εμβολιασμού που ονομάσθηκε «ευλογιασμός».Εξηγεί μάλιστα πώς η Αμερική χρωστάει την απελευθέρωση της σε αυτή την δημοσίευση.

Τονίζει ακόμη ότι Λοιμός ήταν η αιτία για την πανωλεθρία του Ναπολέοντα στη Ρωσία, που ξεκίνησε με στρατό 600 χιλιάδων στρατό και επέστρεψε με 30 χιλιάδες, ενώ όπως αναφέρει και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος επηρεάστηκε από την ισπανική γρίπη γιατί αποδεκατίστηκαν οι στρατοί από την πανδημία.

23 Μαΐου, 2021

Για το 8ωρο: Μια αποκαλυπτική μαρτυρία από τη Γερμανία

 


Διάβασέ το για να μην λες δεν γνώριζα τι ερχόταν....

Μια αποκαλυπτική μαρτυρία από τη Γερμανία
Ζώντας τις ... «βέλτιστες εργασιακές πρακτικές της ΕΕ»
Οταν το 1994 ψηφίστηκε η Λευκή Βίβλος των Εργασιακών και στην Ελλάδα αντιμετωπιζόταν από τους εργαζόμενους ως κάτι που αφορούσε το μακρινό μέλλον, σε χώρες της ΕΕ άρχισε δυναμικά να εφαρμόζεται. Στη Γερμανία, όπου ζω και εργάζομαι τα τελευταία 7 χρόνια, στον κλάδο της βιομηχανίας επεξεργασμένων τροφίμων (βιομηχανίες αρτοποιίας), εργασιακά δικαιώματα, ελεύθερος προσωπικός χρόνος, οργάνωση εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, εργοστασιακό σωματείο, με την έννοια που του δίνουμε στην Ελλάδα, αποτελούν μακρινές αναμνήσεις ορισμένων εργατών που σήμερα βρίσκονται ένα βήμα πριν τη σύνταξη.
Οι νεότερες γενιές ενηλικιώθηκαν με όρους όπως ευέλικτη εργασία, ατομικό συμβόλαιο, διασφάλιση 10ωρου, δηλαδή ο εργοδότης μπορεί να σε απασχολήσει έως 10 ώρες τη μέρα όταν υπάρχει ανάγκη, συνεχείς κρίσεις αποδοτικότητας, αφάνταστη πίεση για να «βγει» η καθημερινή παραγγελία και πάει λέγοντας.
* * *
Βασικός παράγοντας στρες είναι και το προσωπικό φακέλωμα της καθημερινής απόδοσης και της «συνεργασίας» με τον εκάστοτε επιστάτη βάρδιας. Υλικό που είναι φυσικά διαθέσιμο σε κάθε στέλεχος της εταιρείας που κάνει «ασκήσεις επί χάρτου» και μετράει το «επί τόσο, τόσο» παραβλέποντας τον ανθρώπινο παράγοντα. Τι σημαίνει 10ωρο; Ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να σε απασχολήσει έως 10 ώρες τη μέρα όταν αυτό θεωρεί πως χρειάζεται. Τις περισσότερες φορές δεν είσαι από πριν ενημερωμένος, αλλά ισχύει το βλέποντας και κάνοντας. Αυτό σημαίνει πως πας στη δουλειά για 8ωρο και το τελευταίο τέταρτο σε ενημερώνουν ότι χρειάζεται να παραμείνεις στη θέση σου γιατί δεν βγήκε η παραγγελία ή γιατί η επόμενη βάρδια έχει ελλείψεις προσωπικού κ.λπ.
* * *
Εφαρμογή του ηλεκτρονικού χρόνου, ο οποίος μετράται σε εκατοστά της ώρας! Τι σημαίνει αυτό; Στο τέλος της βάρδιας χτυπώντας την κάρτα το τερματικό σε ενημερώνει πως «σήμερα είχες 0,12 υπερωρία». Δηλαδή εφόσον η ώρα έχει 60 λεπτά, εσύ σήμερα είχες 5 λεπτά υπερωρία. Αύριο μπορεί να είσαι 1 με 2 λεπτά μείον, μεθαύριο να είσαι συν και επί της ουσίας στο τέλος του μήνα να εμπιστεύεσαι αυτά που αναγράφει το τερματικό. Ωρες υπερωριών εξαφανίζονται από μήνα σε μήνα ως διά μαγείας και ο εργάτης να μην μπορεί να βρει πού έγινε το λάθος, μιας και τα ηλεκτρονικά συστήματα κατά την εργοδοσία δεν λανθάνουν!
Προσωπική εμπειρία: Στα τέλη του Δεκέμβρη του 2019 είχα 44 ώρες υπερωρίες, μου έδωσαν δύο ρεπό που σημαίνει υπόλοιπο υπερωριών 28 ώρες. Στις 7 Γενάρη του 2020 παίρνω μια μέρα άδεια χρωστούμενη από το προηγούμενο έτος. Την ίδια βδομάδα γράφω 3 ώρες υπερωρία. Την επόμενη βδομάδα βρίσκομαι να χρωστάω στην εταιρεία 12 ώρες, από εκεί που μου χρωστούσαν έπρεπε να δουλέψω δυο εξαήμερα. Να σημειώσω εδώ πως πολλές των περιπτώσεων οι υπερωρίες δεν δίνονται σε ρεπό ημέρας, αλλά σε σπασμένες ώρες ή μισάωρα. Εννοείται πως δεν πληρώνονται, αλλά δίνονται ως «ελεύθερος χρόνος».
* * *
Ατομικές συμβάσεις εργασίας. Σε προηγούμενη επιχείρηση όπου δούλευα, είχε παρατηρηθεί το φαινόμενο για το ίδιο πόστο, το ίδιο ωράριο οι εργάτες να έχουν εξωφρενική διαφορά στον μηνιαίο μισθό. Ο εργοδότης αποφασίζει και σου προσφέρει το συμβόλαιο που θα πάρεις χωρίς να τον δεσμεύει καμία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ο προσδιορισμός λήξης του εργάσιμου καθημερινού χρόνου ήταν καθόλα ρευστός, χωρίς καμία ανταπόδοση. Με άλλα λόγια, δεκάωρα χωρίς διάλειμμα, όταν αυτό απαιτούνταν, δωδεκάωρα και μετά από 8 ώρες πίσω στη δουλειά χωρίς ξεκούραση, χωρίς να προλάβεις να δεις τα παιδιά σου, να αναπνεύσεις.
Η πληρωμή σου για όλα αυτά ήταν ένα «θα». Θα σου δώσουμε τα ρεπό, θα τα πληρωθείς. Σε αυτή την επιχείρηση δεν υπήρχε η ηλεκτρονική κάρτα, ούτε και κάποιο υποτυπώδες έστω σωματείο, άρα και καμία επίσημη καταγραφή των υπερωριών όπως αυτή επιτάσσουν οι νόμοι. Απευθύνθηκα στο ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο, η απάντηση ήταν «να καταγράφεις τις υπερωρίες σε τετράδιο, το ίδιο κάνει και ο εργοδότης, στο τέλος του χρόνου θα τα διεκδικήσεις». Το αφεντικό δεν κατέγραφε τίποτα. Δεν υπήρχαν αποδείξεις. Οι ώρες εργασίας χάθηκαν. Αποτέλεσμα αυτού στεγνό κέρδος για το αφεντικό και μαύρη απλήρωτη εργασία για εμάς.
* * *
Η πρώτη φορά που συμμετείχα στη συνέλευση των εργαζομένων για ζητήματα ενημέρωσης και συζήτησης ήταν μια τεράστια έκπληξη, μιας και στη συνέλευση ήταν παρόντα τόσο τα ανώτερα στελέχη της επιχείρησης όσο και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, επιβλέποντας, παρακολουθώντας αλλά και επεμβαίνοντας. Στις περισσότερες των περιπτώσεων το σωματείο παίζει τον ρόλο του διαμεσολαβητή υπέρ του εργοδότη, το οποίο υπογράφει ό,τι και όπως θέλει η εργοδοσία, εμφανίζοντάς το πολλές φορές και ως νίκη των εργαζομένων!
Παράδειγμα, τις μέρες αυτές που γράφεται το κείμενο, εξελίσσονται στην επιχείρηση απολύσεις και ανακατατάξεις που αφορούν δεκάδες εργαζομένων. Ενα σωματείο που σέβεται τον εαυτό του, θα έπρεπε να σηκώσει πόλεμο. Το δικό μας με τοιχοκολλημένη ανακοίνωση μας ενημερώνει πως δυστυχώς υπάρχει «πλεονάζον προσωπικό», τους συμπαραστέκεται στο στρες που υποβάλλονται και ενημερώνει εμάς τους υπόλοιπους πως δεν γνωρίζει τα ονόματα και πόσοι ακριβώς είναι και δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
* * *
Ολα αυτά που αναφέρω παραπάνω είναι απλά σταγόνες στη λίμνη των όσων πραγματικά συμβαίνουν. Μπορείτε όμως να πάρετε μια γεύση από το άμεσο μέλλον, στο οποίο αντί να προσφέρει την «ελευθερία», όπως ευαγγελίζεται και διατυμπανίζει η κυβέρνηση στην Ελλάδα, νομοθετεί πλέον το καθεστώς γαλέρας και επιτρέπει στον κάθε εργοδότη να μας φορέσει τις αλυσίδες στα πόδια. Αντί της ελευθερίας της επιλογής που ευαγγελίζονται, το εργασιακό στρες, η μόνιμη αβεβαιότητα και ο φόβος θα σε οδηγούν να λες πάντα ναι σε ό,τι και αν σου ζητήσουν. Αντί για το αεράκι της θάλασσας που θα νιώθεις όποτε θες στο πρόσωπο, όπως χαριτωμένα ακούγεται, θα έχεις την καυτή ανάσα του επιστάτη στο σβέρκο.
Η πείρα αυτή αποτελεί όμως απάντηση και σε όσους στην Ελλάδα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ κ.ά. προσπαθούν υποκριτικά να εμφανίσουν τις επιλογές της κυβέρνησης ως εμμονικές, νεοφιλελεύθερες, την ίδια ώρα που υμνούν τις «βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ»! Τις πρακτικές δηλαδή που ζούμε στο πετσί μας εδώ και χρόνια οι εργαζόμενοι σε χώρες της ΕΕ και μάλιστα στη ναυαρχίδα της...
Δεκάδες εργάτες θυσίασαν τις ζωές τους και αυτές των οικογενειών τους για το 8ωρο, τον ελεύθερο χρόνο, δίκαιες απολαβές, Κοινωνική Ασφάλιση για τα βασικά δικαιώματα που εμείς σήμερα βλέπουμε κομματάκι μετά το κομματάκι να μας τα στερούν. Θα τους αφήσουμε αναπάντητους; Θα τους αφήσουμε να μας στερήσουν και τα τελευταία ή θα οργανωθούμε μαζικά διεκδικώντας και όλα όσα μας στέρησαν;
To αλιεύσαμε από τον διαδικτυακό φίλο

01 Μαΐου, 2021

Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την Πρωτομαγιά του 2021

 


Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την Πρωτομαγιά του 2021

Στο δρόμο των εργατών του Σικάγο του 1886.

Στο δρόμο των εργατών της Θεσσαλονίκης το Μάη του 1936.

Στο δρόμο των 200 κομμουνιστών που εκτελέστηκαν στην Καισαριανή από τους ναζί την Πρωτομαγιά του 1944.

Το ΚΚΕ δίνει το χέρι του στους εργάτες και τις εργάτριες, ιδιαίτερα στους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας, στους νέους εργαζόμενους και εργαζόμενες, στους μετανάστες και πρόσφυγες, στους ανέργους.

Η Πρωτομαγιά είναι μέρα αγώνα και μνήμης, μέρα τιμής για την εργατική τάξη, για την προσφορά της στην κοινωνική πρόοδο, στην πάλη για μια νέα κοινωνία, τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική.

Τώρα περισσότερο από ποτέ!

Ο καπιταλισμός είναι ο ορατός, αλλά όχι ανίκητος εχθρός

Η διαχείριση της πανδημίας και οι συνέπειές της στους εργαζόμενους προσέθεσαν ένα ακόμη έγκλημα στη μακάβρια λίστα με τα εγκλήματα του καπιταλισμού. Αποδείχτηκε ότι οι αντιθέσεις σε μία άδικη, ταξική κοινωνία όχι μόνο δεν γεφυρώνονται σε περιόδους, όπως αυτές της πανδημίας, αλλά αντίθετα οξύνονται περισσότερο.

- Την ίδια στιγμή που συνάνθρωποί μας πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ στα αθωράκιστα δημόσια νοσοκομεία, ο ιδιωτικός τομέας όχι απλά δεν επιτάσσεται αλλά θησαυρίζει πάνω στις ελλείψεις του δημόσιου τομέα.

- Την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη της επιστήμης και της ανθρώπινης εργασίας προσέφερε αποτελεσματικά εμβόλια και φάρμακα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, το εμβόλιο παραμένει χρυσοφόρο εμπόρευμα. Αντί να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε αυτά, κυριαρχούν το κυνήγι του κέρδους και οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί πάνω στα εκατομμύρια των νεκρών της πανδημίας.

- Η πανδημία αποδεικνύεται «χρυσή ευκαιρία» για τη μεγάλη εργοδοσία για να εφαρμόσει σε γενικευμένη κλίμακα πιο εξελιγμένες μορφές εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, όπως οι απλήρωτες υπερωρίες και η τηλεργασία, που καθιστά δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ εργασιακής και προσωπικής ζωής.

Τα παραπάνω αποτελούν τον κανόνα της διαχείρισης της πανδημίας στην ΕΕ και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Αυτήν την πολιτική ακολούθησε και η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας σταθερά σαν προτεραιότητα τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και όχι τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας και των δικαιωμάτων του λαού.

Το γεγονός ότι τα ίδια τραγικά αποτελέσματα αντιμετωπίζουν οι λαοί σε όλες τις χώρες, ακόμα και σε αυτές των κατ' όνομα «προοδευτικών» κυβερνήσεων, δεν δικαιώνει την οικονομική κυριαρχία και εξουσία του κεφαλαίου. Αντίθετα αποδεικνύουν ότι η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται σε κάποια μορφή διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, αλλά στην ανατροπή της, για μία νέα κοινωνική οργάνωση που στο επίκεντρο της οικονομίας θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών των πολλών, με την εξουσία στα χέρια του εργαζόμενου λαού.

Μόνο σε αυτόν το δρόμο τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης και τεχνολογίας μπορούν να υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο, εξασφαλίζοντας ένα ανώτερο επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων.

Η ανάκαμψη των κερδών των λίγων σημαίνει εφιαλτική ζωή για τους πολλούς

Χωρίς να έχει ξεπεραστεί η πανδημία, τα κράτη και οι κυβερνήσεις προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα. Ο στόχος της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση δεν θα φέρει την αποκατάσταση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων που έγιναν θρύψαλα την περίοδο της πανδημίας. Αφορά μόνο την ανάκαμψη των κερδών των λίγων. Το ίδιο άλλωστε συνέβη και με την προηγούμενη καπιταλιστική κρίση της περιόδου 2008 - 2016. Αποδεικνύεται ότι ο φαύλος κύκλος της καπιταλιστικής οικονομίας, «κρίση - ανάπτυξη», προσθέτει μόνο νέα βάρη στους εργαζόμενους.

Αυτό επιβεβαιώνει και το «Σχέδιο Ανάκαμψης» της κυβέρνησης, που από τη μία περιέχει νέα προνόμια για το κεφάλαιο και από την άλλη νέα αντεργατικά μέτρα, προαπαιτούμενα για την ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ. Η ίδρυση του Ταμείου Ανάκαμψης, που χαιρέτισαν όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, είναι η αφορμή για ένα νέο κύμα παραπλάνησης του ελληνικού λαού και εξωραϊσμού της ΕΕ. Ομως, η ιστορία έχει δείξει ότι ούτε η ΕΕ μπορεί να έχει φιλολαϊκό πρόσημο, ούτε η καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να συναντηθεί με τις ανάγκες του λαού.

Τι δεν λένε:

- Για κάθε εκταμίευση από το Ταμείο Ανάκαμψης θα πρέπει να νομοθετούνται δρομολογημένα, αντεργατικά μέτρα, ώστε να διασφαλιστούν τα κέρδη των νέων επενδύσεων με το ξεζούμισμα των εργαζομένων, ενώ την «πράσινη» ανάπτυξη θα την διπλοπληρώνει ο λαός και με «πράσινους» φόρους, πανάκριβη Ενέργεια, καταστροφή του περιβάλλοντος.

- Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ προέρχονται από τους λαούς και θα κατευθυνθούν στους μεγάλους ομίλους της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής» ανάπτυξης.

- Ο πακτωλός των δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ δεν θα πάει στη δημόσια Υγεία, στην Εκπαίδευση, στους μισθούς, στις συντάξεις, στη βελτίωση των κοινωνικών υπηρεσιών, σε έργα ζωτικής σημασίας για την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, σε στήριξη των μικρών επαγγελματιών.

Το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ είναι μία νέα, βαριά αλυσίδα για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Δεν είναι ένα «ουδέτερο» αναπτυξιακό εργαλείο, αλλά εργαλείο για τους ομίλους της Ευρώπης για να βγουν από τη νέα καπιταλιστική κρίση και να διατηρήσουν τη θέση τους στον διεθνή ανταγωνισμό που δυναμώνει.

Δουλεύουμε για να ζούμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε!

Κάθε βήμα προς τα μπρος για το καπιταλιστικό σύστημα σημαίνει πολλά βήματα πίσω για τη ζωή και τα δικαιώματα του λαού.

Κυβέρνηση, ΕΕ, μεγάλη εργοδοσία ετοιμάζουν τη νομοθέτηση της 10ωρης δουλειάς. Για πρώτη φορά μετά την κατάργηση του 10ωρου το 1920, η κυβέρνηση επαναφέρει το 10ωρο παρουσιάζοντάς το ως «πρόοδο»!

Το νομοσχέδιο βάζει μπουρλότο στη ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων. Με το νομοσχέδιο πλέον το πόσο δουλεύουν, αμείβονται, ξεκουράζονται οι εργαζόμενοι θα καθορίζεται από την ατομική συμφωνία κάθε μεμονωμένου εργαζόμενου με την εργοδοσία. Παράλληλα επιχειρείται να δοθεί πλήγμα στα εργατικά συνδικάτα, θέτοντας ασφυκτικούς περιορισμούς στο απεργιακό δικαίωμα και συνολικά στη συνδικαλιστική δράση για να έχει λυμένα τα χέρια η εργοδοσία να ξεσαλώνει στις πλάτες των εργαζομένων.

Το γεγονός ότι όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις έβαζαν και από ένα λιθαράκι στην ενσωμάτωση των Οδηγιών της ΕΕ για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» δεν καθιστά λιγότερο ένοχη την κυβέρνηση της ΝΔ. Καθιστά εξίσου εγκληματικές όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. Διατήρησαν και χειροτέρευαν διαρκώς το νομοθετικό πλαίσιο της ευελιξίας και του χτυπήματος στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, κάνοντας πράξη τις απαιτήσεις των μεγάλων ομίλων και της ΕΕ.

Την ίδια στιγμή ο στόχος της καπιταλιστικής κερδοφορίας δεν υπηρετείται μόνο με την ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και με τους ανταγωνισμούς για το μοίρασμα των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς.

Η χώρα μας είναι βουτηγμένη «ως το λαιμό» στα επικίνδυνα, πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που στόχο έχουν να ανακόψουν την επιρροή των ανταγωνιστών τους, της Κίνας, της Ρωσίας κ.ά. Ολη η περιοχή μυρίζει μπαρούτι. Το ενδεχόμενο ακόμα και μίας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία είναι ορατό. Η χώρα μας, αποτελώντας ορμητήριο του ΝΑΤΟ, έχει μετατραπεί σε στόχο.

Στο φόντο αυτών των επικίνδυνων ανταγωνισμών στην περιοχή, το «παζάρι» ανάμεσα στις αστικές τάξεις και τις κυβερνήσεις Ελλάδας - Τουρκίας αναβαθμίζεται και προετοιμάζεται συμβιβασμός για τη συνεκμετάλλευση στην Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο, νέα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο, με μεσολαβητές τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αυτές οι εξελίξεις είναι η κύρια απειλή για την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.

Ο αγώνας για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τα σχέδιά τους, για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου είναι ζήτημα ζωής!

Τώρα είναι η ώρα μιας μαχητικής εργατικής - λαϊκής απάντησης

Πριν ένα χρόνο η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των εργατικών συνδικάτων στο Σύνταγμα έδωσε «σήμα» ανάτασης, έμπνευσης και δύναμης, εν μέσω πανδημίας και απαγορεύσεων.

Η «οργανωμένη απειθαρχία» άνοιξε δρόμο στο εργατικό - λαϊκό κίνημα να αχρηστεύσει άδικες απαγορεύσεις, συκοφαντίες και πάνω απ' όλα την επιχείρηση της κυβέρνησης και της μεγάλης εργοδοσίας να βάλουν στον γύψο τους αγώνες. Ηταν απάντηση στην κρατική καταστολή που αποτελεί συστατικό της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τους υπηρετούν.

Ανοίχτηκε ένας σπουδαίος δρόμος ώστε και μέσα στην περίοδο των lockdown να βρουν τρόπο να εκφραστούν οι δίκαιες διεκδικήσεις του λαού και της νεολαίας.

Σήμερα, με μεγαλύτερη ορμή υπερασπιζόμαστε τις ζωές μας και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, προβάλλοντας τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Είναι η ώρα η εργατική τάξη, ο λαός να αξιοποιήσουν τα δικά τους «όπλα» στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου!

- Η πάλη μπορεί να είναι αποτελεσματική όταν στοχεύει την εξουσία του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και δεν εγκλωβίζεται στα εναλλακτικά σενάρια της αστικής διαχείρισης, στις διαφορετικές πολιτικές των αστικών κομμάτων. Μόνο αυτός ο αγώνας μπορεί να στήσει εμπόδια στις «ανατροπές του αιώνα».

- Να δυναμώσει η οργάνωση στα ταξικά εργατικά συνδικάτα, στους Αγροτικούς Συλλόγους, στις μαζικές οργανώσεις των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων. Απέναντι στη δύναμη του κεφαλαίου αντιπαραθέτουμε τη δύναμη της οργανωμένης δράσης και της κοινωνικής συμμαχίας, για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.

- Ολη η πείρα στη χώρα μας δείχνει πως ό,τι κέρδισε ο λαός μας το κέρδισε με τους δικούς του αγώνες και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Οτροχός της Ιστορίας δεν έχει σταματήσει. Σήμερα, παρά τον αρνητικό συσχετισμό στην Ελλάδα και παγκόσμια, προβάλλει πιο επιτακτικά η ανάγκη για μια νέα ανώτερη μορφή κοινωνικής οργάνωσης, για την εργατική εξουσία.

Το σημερινό σύστημα μπορεί μόνο να ανατραπεί και να αντικατασταθεί από ένα ανώτερο κοινωνικό σύστημα, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπου η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ο εργατικός έλεγχος και η συμμετοχή σε όλα τα όργανα εξουσίας, από κάτω προς τα πάνω, μπορεί να οδηγήσουν στην ευημερία του λαού, στην ειρήνη και την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Η 1η Μάη έρχεται από το παρελθόν αλλά δείχνει το δρόμο για το μέλλον!

Το βαρύ της φορτίο βρίσκει δικαίωση στις καθημερινές μάχες των εργαζομένων και του λαού για το δικό τους δίκιο, στη μεγάλη υπόθεση του αγώνα για την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.

Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

«Συμμορίτη θα το κάνετε κι αυτό»


Ερη Ριτσου:

Ο Μαύρος Άγιος

Μικρή θυμάμαι τη μαμά μου να κλαίει πολύ συχνά. Διαρκώς μας σκοτώνανε κάποιον καλό ή αρκετά καλό. Η μαμά άκουγε στο ραδιόφωνο πως σκότωσαν κάποιον. Τον Λαμπράκη, τον ένα Κέννεντυ, τον άλλο Κέννεντυ κι έκλαιγε. Εγώ στεναχωριόμουν πολύ που η μαμά έκλαιγε.
Ο θείος Γιωργάκης ήταν αδελφός της γιαγιάς μου. Δεν είχε παντρευτεί και έμενε στο πατρικό του σπίτι των Μανταφούνηδων απέναντι απ΄ το σπίτι του παππού αλλά έτρωγε στο δικό μας σπίτι και όταν δεν πήγαινε στην Ταβέρνα, περνούσε όλη τη μέρα του στο σπίτι του παππού.
Η Ταβέρνα ήταν μια τεράστια αποθήκη πάνω στον παραλιακό, όπου τα παλιά χρόνια, όταν οι Μανταφούνηδες ήταν πλούσιοι, αποθήκευαν καπνά και κρασιά που τα εμπορεύονταν με δικά τους καράβια. Τότε ο θείος Γιωργάκης πήγαινε βόλτες εις τα Ευρώπας και γυρνούσε κουβαλώντας διάφορα πρωτόγνωρα πράγματα, όπως φωτογραφικές μηχανές, ή λιχουδιές, όπως χαβιάρι. 
Αυτές τις εποχές των παχιών αγελάδων δεν τις έζησα εγώ αφού γεννήθηκα πολύ αργότερα. Η Ταβέρνα, στα δικά μου χρόνια ήταν τεράστια μεν άδεια δε. Ο θείος Γιωργάκης με έπαιρνε όμως συχνά και πηγαίναμε εκεί για να μελετήσει χαρτιά στο γραφείο του και στο δρόμο μου αγόραζε μπισκότα γεμιστά Παπαδοπούλου απ’ το μπακάλικο του Αχιλλέα, ή με κερνούσε υποβρύχιο στο καφενεδάκι της Πάτρας. Κατά συνέπεια ο θείος Γιωργάκης ήταν αγαπημένος θείος. Αλλά.
 Υπάρχει και αλλά.
Ο θείος Γιωργάκης μάλωνε συχνά με τη μαμά. 
Καθόταν στο τραπέζι της τραπεζαρίας ο ένας απέναντι στον άλλον. Η μαμά διάβαζε «Αυγή» ο θείος Γιωργάκης «Καθημερινή» ή «Βραδυνή» και όποτε άρχιζαν να μιλούν μεταξύ τους, σιγά σιγά ανέβαζαν τόνους. 
Είχα ρωτήσει τον παππού γιατί μαλώνουν και μου είχε πει «Ο καημένος ο Γιωργάκης είναι βασιλικός.»
 Δεν κατάλαβα τι σήμαινε αυτό και νόμισα πως ο παππούς έκανε ένα αστείο, γιατί ο θείος Γιωργάκης δεν είχε καμμιά σχέση ούτε με βασιλικό ούτε με κανένα άλλο φυτό. Ούτε πράσινος ήταν, ούτε μύριζε. Καμμιά φορά ο παππούς έκανε πολύ κρύα αστεία.
Μια μέρα όμως κατάλαβα γιατί μαλώνουν. 
Είχαν αρχίσει τη συζήτηση και η μαμά έλεγε για τον Πατρίς Λουμούμπα. Εγώ τον ήξερα τον Λουμούμπα γιατί ήξερα πως τον είχαν σκοτώσει επειδή ήταν καλός και ο μπαμπάς είχε γράψει ένα ποίημα που το λέγανε «Ο Μαύρος Άγιος» γι’ αυτόν, όπως είχε γράψει και για μένα, όχι βέβαια επειδή με σκότωσε κανένας αλλά επειδή γεννήθηκα. 
Έτσι χωμένη κάτω απ το τραπέζι που ήταν σαν σπιτάκι καθώς το σκέπαζε το μακρύ τραπεζομάντηλο, έστησα αυτί ν’ ακούσω τι λένε για τον Λουμούμπα. Και τότε άκουσα τον θείο Γιωργάκη να λέει «Καλά σας κάνανε και τον σκοτώσανε τον σκυλάραπα» 
και αγρίεψα πολύ, γιατί ήταν Μαύρος Άγιος και όχι σκυλάραπας και γιατί εγώ αγαπούσα πολύ τους αράπηδες και είχα και κούκλα αραπίνα και γιατί η φωνή της μαμάς ακουγόταν να βράζει από θυμό, και πήγα και δάγκωσα όσο πιο δυνατά μπορούσα τη γάμπα του θείου Γιωργάκη κάτω απ’ το τραπέζι.
Και τότε ο θείος Γιωργάκης, έξαλλος με την αχαριστία μου, που τόσα μπισκότα και τόσα υποβρύχια μου είχε αγοράσει, σηκώθηκε και βγήκε βροντώντας την πόρτα και λέγοντας.
«Συμμορίτη θα το κάνετε κι αυτό.»

27 Απριλίου, 2021

ΣΥΡΙΖΑ: Δουλεύει «υπερωρίες» στην εξαπάτηση...

ΣΥΡΙΖΑ: Δουλεύει «υπερωρίες» στην εξαπάτηση...

Την ώρα που οι εργαζόμενοι έχουν μπροστά τους μια μεγάλη μάχη για την υπεράσπιση του εργάσιμου χρόνου, του δικαιώματος στη συλλογική οργάνωση και δράση, δεν είναι μόνο η κυβέρνηση που «δουλεύει υπερωρίες» για να τους πείσει πως τα μέτρα είναι για το καλό τους!

Είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ονειρεύεται ότι μια μεγάλη μάχη για τους εργαζόμενους θα γίνει «στρακαστρούκες» για να γίνει ο ίδιος χαλίφης στη θέση του χαλίφη, δηλαδή μια χαμένη μάχη για τους εργαζόμενους. Και έτσι κάνει «υπερωρίες» στην εξαπάτηση...

Αυτό άλλωστε εννοούσε και ο πρόεδρός του Αλ. Τσίπρας όταν, «ξεσπαθώνοντας» μεσοβδόμαδα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη που «αποφάσισε να κηρύξει πόλεμο στις δυνάμεις της εργασίας», κατέληγε στο διά ταύτα πως «η εμπειρία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι μπορεί να υπάρχει άλλος δρόμος».

Ηεμπειρία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έδειξε βέβαια το ακριβώς αντίθετο: Οτι στο πλαίσιο του συστήματος που υπηρετούν, «μονόδρομος» είναι οι αντεργατικές ανατροπές, η αύξηση της εκμετάλλευσης, το ξήλωμα δικαιωμάτων των εργαζομένων, η «κανονικότητα» της εργασιακής ζούγκλας που έρχονται να κατοχυρώσουν με τις συνεχείς νομοθετικές ρυθμίσεις.

Γι' αυτό και η επώδυνη εμπειρία των εργαζομένων «έγραψε» ανάμεσα σε πολλά άλλα ότι:

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση εφάρμοσε την περίφημη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» (βλ. ΟΣΕ 9ήμερο χωρίς ρεπό, 12ωρη δουλειά στους νοσοκομειακούς γιατρούς κ.λπ.), με τη ΝΔ να έρχεται να αποτελειώσει τη βρώμικη δουλειά...

-- Ενεργοποίησε τον πιο «νεοφιλελεύθερο», μνημονιακό νόμο της κυβέρνησης Σαμαρά, που απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον ορισμό του κατώτατου μισθού, και πάνω στον οποίο πατάει και ξεσαλώνει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ.

-- Η δική του κυβέρνηση έβαλε νέα εμπόδια στο δικαίωμα στην απεργία, με τη διάταξη για υποχρεωτική συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση που αποφασίζει απεργία από τουλάχιστον το 50%+1 των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου, διάταξη για την οποία οι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης ΝΔ έλεγαν τότε ότι «ερχόμουνα και δεν κρατιόμουνα να την ψηφίσω». Αυτούς τους νόμους πάει το έκτρωμα της ΝΔ ακόμα παραπέρα, με νέα εμπόδια όπως αυτά περί ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.

Ολα αυτά «έχουν γράψει και δεν ξεγράφουν» και οι εργαζόμενοι δεν είναι λωτοφάγοι. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι μόνο τι έγινε, αλλά και το γεγονός ότι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ρίξει τους εργαζόμενους στην ίδια παγίδα, να τους πείσει πως τελικά αυτήν τη φορά βρήκε τη συνταγή για να ευημερούν ταυτόχρονα τα κέρδη του κεφαλαίου και τα δικαιώματα του λαού.

Αυτό εννοεί όταν ο πρόεδρός του λέει ότι «η ΝΔ γυρνάει τη χώρα σε (...) πολιτικές που αποδείχθηκαν κοινωνικά άδικες και οικονομικά αναποτελεσματικές» και ότι η δική του πρόταση «είναι μια πρόταση που διευρύνει δικαιώματα και εξασφαλίζει γερά θεμέλια για μια δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη».

Τι περιλαμβάνει όμως αυτή η «πρόταση»; Υιοθέτηση όλων των αντιλαϊκών στόχων του Ταμείου Ανάκαμψης, που ο ίδιος χειροκρότησε με πάθος, και βεβαίως των μνημονιακών δεσμεύσεων που τους συμπληρώνουν: Την «Οικονομική αποτελεσματικότητα», που μετριέται με τα κέρδη του κεφαλαίου, τους δείκτες της «ανταγωνιστικότητας», το «σκορ» των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων για την «προσέλκυση επενδυτών» και αποτυπώνονται «με το νι και με το σίγμα» στις «μεταμνημονιακές δεσμεύσεις», τα «ευρωπαϊκά εξάμηνα» και τα «εθνικά σχέδια» του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, με τα δικαιώματα των εργαζομένων και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Τι σημαίνει μια τέτοια «πρόταση»; Οσα έχουμε ζήσει τόσα χρόνια, νέο πετσόκομμα εργατικών - λαϊκών αναγκών, στρίμωγμα στον όλο και πιο στενό κορσέ της καπιταλιστικής κερδοφορίας, στον «ρεαλισμό» των αναγκών του κεφαλαίου.

Να παραδοθούν οι εργαζόμενοι εθελοντικά στο κεφάλαιο, με μια κυβέρνηση που θα κάνει πως «ρίχνει και σε μας καμιά ματιά».

Που θα παρουσιάζει την απαλλαγή της μεγαλοεργοδοσίας από ασφαλιστικές και άλλες εισφορές, που αποτελούν «κόστος», ως... συνεισφορά στον κόσμο της εργασίας και «κοινωνική συμμαχία» εργαζομένων και εργοδοτών προς όφελος όλων, όχι μακριά δηλαδή από όσα κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Που όπως και η κυβέρνηση της ΝΔ θα δηλώνει ότι «βάζει τάξη» στην εργασιακή ζούγκλα επικυρώνοντας νέες, πιο σύγχρονες μορφές έντασης της εκμετάλλευσης, όπως η τηλεργασία, με εκτίναξη της «ευελιξίας» και των υπόλοιπων αντεργατικών μέτρων που εφαρμόζονται ενιαία σε όλη την ΕΕ από «νεοφιλελεύθερες» και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις.

Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κρύψει την ουσία και τον χαρακτήρα των «ανατροπών του αιώνα», παρουσιάζοντάς τες όχι ως τη βασική προϋπόθεση για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη για το κεφάλαιο αλλά ως «νεοφιλελεύθερες εμμονές» και «γραμμάτια» που ξεπληρώνει η κυβέρνηση στους «δικούς της» καπιταλιστές, «παρά τη μεγάλη κοινωνική ένταση που γνωρίζει ότι δημιουργεί».

Κλείνοντας την ίδια ώρα το μάτι στο κεφάλαιο ότι εκείνος μπορεί να υλοποιεί την ίδια στρατηγική, χωρίς όμως «μεγάλες κοινωνικές εντάσεις».

Αυτήν την «επένδυση» άλλωστε για την αστική τάξη προσπαθεί να ανανεώσει σήμερα, εμφανιζόμενος στο πλευρό των εργαζομένων, καλώντας τους να κάνουν τον αγώνα απέναντι στο αντεργατικό έκτρωμα «σκαλοπάτι» για να γίνει ο ίδιος ξανά χαλίφης στη θέση του χαλίφη.