,,Είχαμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να φτάσουμε Εδώ Πάνω, στη Λεύτερη Ελλάδα,,

,,Η συμβολή της γυναίκας στον ΔΣΕ αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της ένοπλης ταξικής πάλης στη χώρα μας κατά τον 20ό αιώνα. Στον ΔΣΕ η γυναίκα συμμετείχε ισότιμα με τον άντρα ως μαχήτρια στην πρώτη γραμμή της μάχης, στο πυροβολικό, στην ανίχνευση και στη ναρκοθέτηση, ως τηλεφωνήτρια στις διαβιβάσεις, ως σαμποτέρ, ως τραυματιοφορέας και ως νοσοκόμα στις υγειονομικές υπηρεσίες του ΔΣΕ, στην επιμελητεία, στο μεταγωγικό, στους σταθμούς διοίκησης, ως αξιωματικός, στην οργάνωση και στην εκτέλεση επιχειρήσεων. 

Ακόμα, πολλές γυναίκες αναδείχτηκαν στις ομάδες των Πολιτικών Επιτρόπων Πόλεων και Υπαίθρου. Χιλιάδες άλλες γυναίκες στήριξαν την πάλη του ΔΣΕ στα μετόπισθεν, όπως, για παράδειγμα, στην κατασκευή οχυρωματικών έργων. 

Υπολογίζεται ότι οι μαχήτριες του ΔΣΕ ανέρχονταν στο 1/4 της συνολικής δύναμής του. Ανάμεσα στους μαχητές του ΔΣΕ, ο μέσος όρος ηλικίας των γυναικών ήταν μικρότερος από τον αντίστοιχο των αντρών.,,

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Αναφορά στην Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΠΔΕΓ στον Πυξό της Πρέσπας με αφορμή την εκδήλωση που διοργανώνει το ΚΚΕ την Κυριακή 7 Μάη

Στο αμπρί που έγινε η Συνδιάσκεψη, στο βήμα η Ρούλα Κουκούλου

Με αποκάλυψη μνημείου στον Πυξό της Πρέσπας θα τιμήσει το ΚΚΕ τις γυναίκες μαχήτριες του ΔΣΕ. Η αποκάλυψη του μνημείου θα γίνει την Κυριακή 7 Μάη από τον Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, ενώ την ομιλία θα κάνει η Ελ. Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ο Πυξός επιλέχθηκε για την ανέγερση του μνημείου καθώς εκεί έγινε η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΠΔΕΓ (Πανελλαδική Δημοκρατική Ενωση Γυναικών) το Μάρτη του 1949.

Η συμβολή της γυναίκας στον ΔΣΕ αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της ένοπλης ταξικής πάλης στη χώρα μας κατά τον 20ό αιώνα. Στον ΔΣΕ η γυναίκα συμμετείχε ισότιμα με τον άντρα ως μαχήτρια στην πρώτη γραμμή της μάχης, στο πυροβολικό, στην ανίχνευση και στη ναρκοθέτηση, ως τηλεφωνήτρια στις διαβιβάσεις, ως σαμποτέρ, ως τραυματιοφορέας και ως νοσοκόμα στις υγειονομικές υπηρεσίες του ΔΣΕ, στην επιμελητεία, στο μεταγωγικό, στους σταθμούς διοίκησης, ως αξιωματικός, στην οργάνωση και στην εκτέλεση επιχειρήσεων. 

Ακόμα, πολλές γυναίκες αναδείχτηκαν στις ομάδες των Πολιτικών Επιτρόπων Πόλεων και Υπαίθρου. Χιλιάδες άλλες γυναίκες στήριξαν την πάλη του ΔΣΕ στα μετόπισθεν, όπως, για παράδειγμα, στην κατασκευή οχυρωματικών έργων. 

Υπολογίζεται ότι οι μαχήτριες του ΔΣΕ ανέρχονταν στο 1/4 της συνολικής δύναμής του. Ανάμεσα στους μαχητές του ΔΣΕ, ο μέσος όρος ηλικίας των γυναικών ήταν μικρότερος από τον αντίστοιχο των αντρών.

Σ' ένα διάλειμμα

Η ιδρυτική σύσκεψη της ΠΔΕΓ έγινε στις 25 Οκτώβρη του 1948. Αποστολή της ήταν να ενώσει, να κατευθύνει, να οργανώσει τον αγώνα των γυναικών όλης της χώρας, των μαχητριών του ΔΣΕ, των γυναικών στις ελεύθερες περιοχές, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα και να συνδέσει το ελληνικό με το παγκόσμιο γυναικείο κίνημα. 

Μέλη της ήταν γυναίκες από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ), τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ), το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΕ), το Αντιφασιστικό Μέτωπο των Σλαβομακεδόνων (ΝΟΦ) και τη Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας (ΔΝΕ).

«Είναι η οργάνωση όλων των γυναικών, που παλεύει για τα συμφέροντά τους, για τα δικαιώματά τους, για την προστασία των παιδιών τους (...)

 που κάτω από τη σημαία της θα βαδίσουμε στην απελευθέρωση και τη Νίκη (...) 

την καινούρια ισότιμη ευτυχισμένη ζωή μας στην Ελλάδα» (από την Εισήγηση στην Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΠΔΕΓ, 1-3 Μάρτη 1949, εκδ. ΠΔΕΓ - Λεύτερη Ελλάδα).

Στην εισήγηση για την Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, σχετικά με τη δουλειά της ΠΔΕΓ στις μαχήτριες του ΔΣΕ, σημειώνονται τα εξής:

 «Η ΠΔΕΓ δεν είναι στρατιωτική οργάνωση. Τον πόλεμο τον κάνει ο στρατός. Αυτός κάνει και την ειδική πολεμική δουλειά στις μαχήτριες. Γι' αυτό η ΠΔΕΓ δε θα έχει οργανώσεις της μέσα στα τμήματα του ΔΣ. Θα 'χει μέλη της όσες μαχήτριες θέλουν ν' ανήκουν στις γραμμές της και θα προσπαθήσει να αγκαλιάσει όλες τις μαχήτριες».

Η επιδίωξή της ήταν να βοηθήσει τα μέλη της να υπερνικήσουν τις δυσκολίες του πολέμου, να τις εμψυχώσει, να τους δώσει βαθύτερη συνείδηση της μεγάλης τους αποστολής, βοηθώντας έτσι το έργο του ΔΣΕ.

Ξεχωριστή σημασία είχε η δουλειά στα ελεύθερα χωριά και συγκεκριμένα η συμβολή της ΠΔΕΓ στη συμμετοχή των γυναικών στους λαϊκούς θεσμούς: 

«Στις συνελεύσεις των χωριών πολλές φορές γίνονται κοινές, κρύες, τυπικές εισηγήσεις, με γενικολογίες και αρχίζουν κατεβατά τα καθήκοντα. 

Χρειάζεται με καλή δουλειά να διαφωτίζουμε τις γυναίκες, να τους εξηγούμε την ανάγκη της θυσίας, να τις ανεβάζουμε πολιτικά, να τις συγκινούμε, να τις ενθουσιάζουμε», αναφέρονταν στην εισήγηση.

Επιπλέον, η ΠΔΕΓ έριξε ιδιαίτερο βάρος στην οργάνωση του αγώνα των γυναικών στις περιοχές που δεν είχε τον έλεγχο ο ΔΣΕ. 

Βασικό καθήκον της ήταν:

«...Να ξεσηκώσει, να κινητοποιήσει, ενώνοντας στην πάλη όλες αυτές τις λαϊκές γυναικείες μάζες, να τις κάνει εφεδρείες του αγώνα και του ΔΣ... Δεν πρέπει να απαιτούμε την ίδια προσφορά και την ίδια δύναμη πάλης απ' όλες τις γυναίκες. 

Εμείς πρέπει να κινούμε κάθε μέρα όλο και περισσότερες γυναικείες μάζες να παίρνουν θέση στον αγώνα.

 Αλλη τη θέση αυτή θα την πάρει μ' ένα δεματάκι για τον αγωνιστή, άλλη με το να κερδίσει στην προσπάθεια της συμφιλίωσης τη γυναίκα του ΜΑΥ και να τον πείσει ν' αφήσει το όπλο της καταστροφής του, άλλη με το κατέβασμα στην απεργία κι άλλη με το όπλο. 

Ολες όμως μαζί, άλλη με το βόλι κι άλλη με πετραδάκι, θα χτυπούν τον εχθρό... 

Μια αγωνίστρια έκανε θαυμάσια δουλειά, πηγαίνοντας να γαζώσει με πρόφαση πως δεν έχει μηχανή στο απέναντι από το σπίτι της στρατιωτικό ραφείο που σύχναζαν φαντάροι...» (εφημερίδα «Μαχήτρια», αρ. φυλ. 5, 16 Νοέμβρη 1948).

Η ιδρυτική σύσκεψη

Μαχήτριες του ΔΣΕ από τη Νότια Ελλάδα στη Συνδιάσκεψη

Στην ιδρυτική σύσκεψη συμμετείχαν 42 αντιπρόσωποι που είχαν εκλεγεί από συνελεύσεις, όμως την ΠΔΕΓ: «Την φτιάχνει το αίμα από τις εκατοντάδες συντρόφισσές μας που 'πεσαν για τη λευτεριά. Την δημιουργούν οι χιλιάδες μαχήτριες που αυτήν την ώρα στο χαράκωμα χτυπάνε τον εχθρό. 

Αυτές που σκάβουν το οχυρό και τρέχουν με τη ζαλίγκα. 

Αυτές που μέσα στη φριχτή τρομοκρατία της πόλης τοιχοκολλούν τον Τύπο της λευτεριάς, παλεύουν και τραγουδώντας αντικρίζουν το εκτελεστικό απόσπασμα», είχε τονίσει η Βέρα Βρανά στην ομιλία της.

Η Ηρώ Μπαρτζώτα, αντιπρόσωπος του ΚΚΕ, ανέδειξε στην ομιλία της: 

«Η γυναίκα έχει παράδοση στον πόλεμο. Ατομικά, όμως, και μεμονωμένα. Μόνο τώρα η γυναίκα παίρνει μαζικά μέρος στον πόλεμο και παλεύει δίπλα στον άντρα μαχητή. Εκτιμιέται απ' όλους, γίνεται αξιωματικός, Πολιτικός Επίτροπος, ανδραγαθεί στη μάχη. 

Θα πρέπει να είμαστε αισιόδοξες για το μέλλον, γιατί ξέρουμε πώς ξεκινήσαμε, πού φτάσαμε με την πάλη μας και πώς τώρα με τη δουλειά μας, με την Ενωσή μας θα συμβάλλουμε πιο αποφασιστικά για να 'ρθει γρήγορα η νίκη».

Η σύσκεψη εξέλεξε Επιτροπή της Ενωσης, που αποτελούταν από 15 γυναίκες, και αντιπροσωπεία για το Β' Διεθνές Συνέδριο της ΠΔΟΓ.

 Οι γυναίκες που συμμετείχαν στην Επιτροπή ήταν οι: Χρύσα Χατζηβασιλείου, Ρούλα Κουκούλου, Βέρα Νικολεύσκο, Βάγιω Βουρλά, Ηρώ Μπαρτζιώτα, Ρίτα Λαζαρίδου, Μαρία Νάκου, Ουρανία Περοβίτου, Καίτη Νικολέτου, Αφροδίτη Πιάκου, Καίτη Χαλυβοπούλου, Σουμέλα Σιδηροπούλου, Μαρίκα Κακαβά.

Η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΠΔΕΓ

Στις 1-3 Μάρτη 1949 πραγματοποιήθηκε η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΠΔΕΓ. Η Συνδιάσκεψη έγινε μέσα στη φωτιά της μάχης, σ' ένα πολεμικό αμπρί στο Βίτσι.

Ιδιαίτερη σημασία είχε η προετοιμασία της Συνδιάσκεψης, η εκλογή των αντιπροσώπων, αλλά και οι δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπισαν οι γυναίκες μέχρι να φτάσουν στο Βίτσι:

«Τα χιόνια λιώσανε και πάνω στην πλαγιά του Ρότο το παχύ φύλλωμα του δάσους έφτιαξε ένα μαλακό στρώμα, λες και η μάνα γη έστρωσε τα βουνίσια βελούδα της για τα μπαρουτοκαπνισμένα παιδιά της. Εδώ πριν λίγες μέρες μαζεύτηκαν οι μαχήτριες του 3ου Τάγματος της 108ης Ταξιαρχίας μας.

 Στην πανηγυρική αυτή συγκέντρωση άρχισαν τις προετοιμασίες τους για να γιορτάσουν τη Διεθνή Μέρα της Γυναίκας στις 8 Μάρτη.

Εβγαλαν τους αντιπροσώπους που θα στείλουν στη συνδιάσκεψη γυναικών. Μίλησαν για τη ζωή, για τον πόλεμο, για τα ζητήματά τους. Πόσο θα συγχυζόταν η μαντάμ Εφοπλιστίδου, η κυρία Τραπεζιτοπούλου αν από κάπου μπορούσε να δει αυτά τα ατίθασα ανυπότακτα κορίτσια της Ελλάδας. Τα κορίτσια αυτά, τις καλύτερες θυγατέρες του λαού της Ελλάδας, που με το ντουφέκι στο χέρι διεκδικούν και κερδίζουν τη ζωή τους...» (ραδιοφωνικός σταθμός «Ελεύθερη Ελλάδα»: «Οι μαχήτριες εκλέγουν τις αντιπροσώπους για την Α' Συνδιάσκεψη της ΠΔΕΓ», 2.3.1949).

Μεγάλη ήταν η σημασία της προετοιμασίας της Α' Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της ΠΔΕΓ από τις γυναίκες. Τους έδωσε ώθηση στο να κινητοποιηθούν, ν' ανεβάσουν τη μαχητικότητά τους, τον ενθουσιασμό τους.

Μπροστά στη Συνδιάσκεψη, οι μαχήτριες του ΔΣΕ έβαλαν άμιλλα σ' όλους τους τομείς της δράσης τους. Το κάθε στέλεχος, η κάθε μαχήτρια προσπάθησε να βρει και να πετύχει κάτι καινούργιο, κάτι μεγαλύτερο. Βγήκαν εκατοντάδες σκοπεύτριες, καινούργιες σαμποτέρ, ολμίστριες, ανιχνεύτριες.

 Στη Σχολή Αξιωματικών, στα έμπεδα, στα συνεργεία, στους σχηματισμούς, στις μεταφορές, παντού, με ανέβασμα της απόδοσης προετοιμάστηκε η Συνδιάσκεψη.

Γινόταν μεγάλη καμπάνια εκλαΐκευσης προς τιμή της Συνδιάσκεψης. Είχαν βγει χιλιάδες τρικ και προκηρύξεις, 175.000 έβγαλε η Επιτροπή της ΠΔΕΓ και χωριστά τα δικά της κάθε περιοχή και ταξιαρχία. Μόνο η 107η Ταξιαρχία έβγαλε 9.500 έντυπα τρικ, 2.500 χειρόγραφα και πολυγραφημένη εφημερίδα. Τοιχοκολλούνταν παντού αφίσες, γράφονταν συνθήματα, μιλούσαν οι τηλεβόες.

Παράλληλα γινόταν οργανωτική δουλειά. Συσκέψεις στελεχών σ' όλες τις περιοχές για την καλύτερη προετοιμασία και συμβολή τους στη Συνδιάσκεψη. Συνελεύσεις που καθόριζαν το πλάνο της άμιλλας. Με την ίδια ένταση και ενθουσιασμό δούλευαν όλα τα τμήματα.

Με τον ίδιο ενθουσιώδη τρόπο προετοιμάζονταν για τη Συνδιάσκεψη και οι γυναίκες στις απελευθερωμένες από τον ΔΣΕ περιοχές, στα χωριά. Μόνο τα μέλη της ΑΦΖ στα χωριά Φλώρινας και Καστοριάς δούλεψαν με άμιλλα για τη Συνδιάσκεψη και προσέφεραν στον ΔΣ 425 ζεύγη κάλτσες, 373 οκ. μαλλί, έβγαλαν 45 αντάρτισσες απ' τα κατεχόμενα και ενίσχυαν με τρόφιμα τα νοσοκομεία. 

Οι αγρότισσες απ' τα μισοελεύθερα χωριά Βεντζίων - Γρεβενών έπλεξαν σε δυο βδομάδες 2.000 ζεύγη κάλτσες, 500 φανέλες... 

Εγιναν κινητοποιήσεις για γάλα των παιδιών σε 6 χωριά, για το άνοιγμα των σχολείων σε 4, για την ειρήνευση σε 1. Μπήκαν βάσεις της Ενωσης σε 6 καινούρια χωριά και δημιουργήθηκε επαφή με μια πόλη.

Η Γιάννα Τρικαλινού αφηγείται σχετικά με την πορεία των αντιπροσώπων για τη συμμετοχή τους στη Συνδιάσκεψη: 

«...Πήρα μέρος βέβαια και στη Συνδιάσκεψη στο Βίτσι, έγινε το Μάρτη του 1949. Ξεκινήσαμε 12 κοπέλες από το Καρπενήσι, τη μάχη του Καρπενησίου και στην πορεία γίναμε 17, ήρθανε κι άλλες μαζί μας. Είχαμε 15 μέρες πορεία, αξιολύπητες, ταλαιπωρημένες πολύ (...) Στο Βίτσι ξεχωρίζαμε από την ταλαιπωρία. Τις περισσότερες μας έπιανε ο ύπνος μέσα στη Συνδιάσκεψη, δεν είχε ξεπεραστεί η ταλαιπωρία. Τη νύχτα περπατούσαμε, τη μέρα σταματούσαμε. 

Μας άφησαν μετά από τη Συνδιάσκεψη. 

Ηταν πραγματικά καταπληκτική Συνδιάσκεψη, ήταν αντιπρόσωποι από τη Νότια Ελλάδα, μίλησα βέβαια και στη Συνδιάσκεψη. Είχαν έρθει κι από 6 σοσιαλιστικές χώρες κι από τη Γαλλία αντιπροσωπίες ξένες. 

Μετά, όταν τέλειωσε η Συνδιάσκεψη, μας έβαλαν σ' ένα μέρος εκεί να ξεκουραστούμε, να συνέλθουμε και να συνεχίσουμε και πάλι την πορεία. 

Ημαστε στην Πρέσπα, εκεί πήγαμε να φυλαχτούμε, ευτυχώς που ήμαστε στην πλαγιά γιατί οι σφαίρες πέφτανε από τα αεροπλάνα, αφού μιας συντρόφισσας της τρύπησαν τη χλαίνη. Ευτυχώς δεν έπαθε καμία μας τίποτα γιατί προλάβαμε και πέσαμε στην πλαγιά, μας εντόπισαν τα αεροπλάνα και κατέβαιναν χαμηλά».

Οι αντιπρόσωποι αντιμετώπισαν πολλά εμπόδια και δυσκολίες για να φτάσουν, χαρακτηριστική είναι η παρακάτω περιγραφή των αντιπροσώπων γυναικών από τη Νότια Ελλάδα:

«Δεκαοχτώ κοπέλες φτάσαμε στο χώρο της Συνδιάσκεψης σαν αντιπρόσωποι των μαχητριών του Κλιμακίου και των γυναικών της Νότιας Ελλάδας. Φτάσαμε ύστερα από 26 ολόκληρες μέρες πορεία, μέσα στα χιόνια και στις παγωνιές, αντιμετωπίζοντας θαρραλέα τους εχθρικούς κλοιούς και τις ενέδρες και παρακάμπτοντας τα ναρκοπέδια.

 Ξεκινήσαμε από το Καρπενήσι. Από την πρώτη κιόλας μέρα, στον αυχένα του Καρπενησιού, μας έπιασε χιονοθύελλα. 

Εμείς, όμως, είχαμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να φτάσουμε εδώ πάνω, στη Λεύτερη Ελλάδα, στην καθορισμένη ημερομηνία και γι' αυτό αψηφούμε κάθε κίνδυνο. 

Με τα όπλα μας και φορτωμένες τους γυλιούς με τις σφαίρες και τις χειροβομβίδες, ανεβαίνουμε τις ανηφοριές και κατεβαίνουμε τις απότομες κατηφοριές. Το χιονόνερο που πέφτει πάνω μας σε λίγα λεπτά φαίνεται σωστό κρύσταλλο. 

Τα μάτια δεν φαίνονται από τα παγωμένα στρώματα που 'χαν στοιβαχτεί το ένα πάνω στ' άλλο, γύρω στις κόγχες. 

Τα μαλλιά μας είναι σκεπασμένα με κρύσταλλα. Ολόκληρες είχαμε μετατραπεί σε κινούμενα παγωμένα φαντάσματα».

Η Βάγια Παπακόγκου είχε τοποθετηθεί στο Επιτελείο της Ι Μεραρχίας Θεσσαλίας ως βοηθός του Πολιτικού Επιτρόπου και στη συνέχεια της απονεμήθηκε ο βαθμός της υπολοχαγού Πολιτικού Επιτρόπου. 

Ως υπεύθυνη των μαχητριών της 1ης Μεραρχίας, περιέγραφε την πορεία προς τη Συνδιάσκεψη:

«Και δεν ήταν απλό να πάνε οι γυναίκες αντιπρόσωποι σ' αυτό το συνέδριο, μέσα στη φωτιά του πολέμου. Διακινδύνευαν τη ζωή τους και πέρασαν χίλιες-μύριες κακουχίες.

 Ξεκίνησαν και έφτασαν ένα μήνα περίπου μετά στον τόπο προορισμού τους. Στην πορεία, αλλά και στην επιστροφή, τα πόδια δεν έβρισκαν πουθενά ίσιο τόπο να πατήσουν... 

Τις πλαγιές διαδέχονταν οι γκρεμοί και τους γκρεμούς δασωμένες ζώνες, που τα δέντρα μας εμπόδιζαν να βλέπουμε προς τα πού λοξοπήγαν οι μπροστινοί μας κι αν εκείνοι που μας ακολουθούν βρίσκονται πίσω μας... Ολες τις προμεσημεριάτικες ώρες ο "Γαλατάς" έψαχνε τις πλαγιές της ρεματιάς σε απόσταση περί το μισό περίπου χιλιόμετρο μπροστά μας, εκεί που υπολόγιζαν οι μοναρχοφασίστες πως θα βγαίναμε».

Τελικά, στην Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΠΔΕΓ πήραν μέρος 325 γυναίκες - αντιπρόσωποι απ' όλες τις μεριές της χώρας (πλην της Πελοποννήσου), ώστε να ενώσουν την προσπάθειά τους, να διδαχτούν από την πείρα, να κάνουν αποφασιστικότερη την πάλη τους, κινώντας στον αγώνα κι άλλες γυναίκες.

Η συμμετοχή των γυναικών στη Συνδιάσκεψη χαρακτηρίστηκε από αγωνιστικότητα, ωριμότητα και αποφασιστικότητα για τη συνέχιση του δίκαιου αγώνα τους.

Στη Συνδιάσκεψη δεν φάνηκε μόνο ο απαράμιλλος ηρωισμός, μα και η ωριμότητα και το πολιτικό ανέβασμα της γυναίκας. Μίλησαν για τα προβλήματα. Στάθηκαν στις δυσκολίες και στις αδυναμίες που ακόμα υπάρχουν, υπόδειξαν τρόπους για να καλυτερέψει η ειδική πολιτική δουλειά στις γυναίκες του ΔΣΕ. Στη Συνδιάσκεψη ακούστηκε με τις αντιπροσώπους της η γυναίκα της κατεχόμενης Ελλάδας. 

Τόνισαν όλες την αγάπη της σκλαβωμένης πατριώτισσας για τον ΔΣ και την αντίστασή της, πώς κρύβει τους ελεύθερους σκοπευτές, πώς μοιράζει τον Τύπο της λευτεριάς και τι μπορεί να πετύχουν οι γυναίκες με τη μαζική πάλη τους. 

Οι γυναίκες στην Ιερισσό πήραν τα όπλα από τους άντρες τους, τα πέταξαν στην αστυνομία, λέγοντας: «Αν θέλετε φρουρά γράψτε στον Τσαλδάρη να σας στείλει, οι άντρες μας έχουν οικογένεια, δεν μπορούν να κρατάν όπλα για ξένα συμφέροντα».

Μέσα από το καμίνι της πάλης αναπλάθεται, μεταμορφώνεται, βγαίνει ο καινούριος τύπος της λαϊκής αγωνίστριας που κέρδισε το θαυμασμό και το σεβασμό του λαού.

Η Συνδιάσκεψη, μελετώντας τις αδυναμίες και την πλούσια πείρα που συγκεντρώθηκε, έβγαλε συμπεράσματα και χάραξε καθήκοντα.

Η ΠΔΕΓ ήταν μέλος της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών (ΠΔΟΓ). 

Μάλιστα, συμμετείχε στο Β' Συνέδριό της στη Βουδαπέστη, το 1948, με αντιπροσωπεία της, που επικεφαλής της ήταν η Χρύσα Χατζηβασιλείου, καθώς και στο Συμβούλιο της ΠΔΟΓ, που συγκλήθηκε στη Μόσχα το Νοέμβρη του 1949. 

Η ΠΔΕΓ συμμετείχε και τον Απρίλη του 1949 στο Παγκόσμιο Συνέδριο για την Ειρήνη, οι εργασίες του οποίου διεξάγονταν ταυτόχρονα στην Πράγα και στο Παρίσι.

Σημείωση: Το κείμενο προέρχεται από το αντίστοιχο κεφάλαιο της έκδοσης «Η συμμετοχή των γυναικών στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (1946-1949)», που είναι μια συλλογική εργασία του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Ισοτιμία των Γυναικών και εκδόθηκε προς τιμή των 70 χρόνων από την έναρξη του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Πηγή:Ριζοσπάστης 

Κόντρα στο «λαϊφσταλίδικο» ηθικό εξανδραποδισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό:

Νίκος Ξυλούρης: Έζησε όπως τραγούδησε

Μια ξεχωριστή εκδήλωση για τον Νίκο Ξυλούρη

Πριν λίγες μέρες, την Παρασκευή 21/4, το «Ν.» παρευρέθηκε σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που έλαβε χώρα στη Βασιλική του Αγ. Μάρκου στο Ηράκλειο της Κρήτης προς τιμήν ενός σημαντικού, από κάθε άποψη, ανθρώπου. 

Πρόκειται για την εκδήλωση στην οποία παρουσιάστηκε ο δίσκος της ηχογραφημένης τελευταίας ζωντανής εμφάνισης του Νίκου Ξυλούρη το 1978 στο κέντρο «Αρετούσα», μαζί με την Άννα Βίσση και την Κατερίνα Σκορδαλάκη.

Η συγκεκριμένη δισκογραφική δουλειά αποτελεί ένα σπάνιο μουσικό, αλλά και ιστορικό ντοκουμέντο, καθώς στην εν λόγω ηχογράφηση ο Ξυλούρης περνά όλη του την μουσική πορεία. 

Ένα ποιητικό ανθολόγιο για το λαό, καμωμένο από έναν άνθρωπο που, όπως πολύ σωστά επεσήμανε από το πάνελ της παρουσίασης του δίσκου ο συνάδελφος Νίκος Μπογιόπουλος, «έζησε όπως τραγούδησε». Έζησε παλικαρίσια, τίμια και πάνω απ’ όλα με ψυχή, με φλόγα να καίει μέσα του.

(Η τοποθέτηση του Νίκου Μπογιόπουλου για τον Ξυλούρη)

***

«Ἂν τὸ δίκιο θές, καλέ μου, μὲ τὸ δίκιο τοῦ πολέμου θὰ τὸ βρῇς. 
Ὅπου ποθεῖ λευτεριά, παίρνει σπαθί.»

Κώστας Βάρναλης

Τελευταία, ακούμε και διαβάζουμε διάφορα με αφορμή την μπουζουξίδικη ερμηνεία της «Μπαλάντας τοῦ κυρ-Μέντιου» στο Survivor. 

Είναι γνωστό, μάλλον, όμως, όχι τόσο όσο θα έπρεπε, ότι το συγκεκριμένο τραγούδι είναι ένα μελοποιημένο ποίημα του Κώστα Βάρναλη, του μπάρμπα Κώστα, «που συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή “Τα Ποιητικά” (1956, Κέδρος)» και έγινε ευρύτερα γνωστό «από τη μουσική μεταφορά του το 1980. 

Ο ήρωας του ποιήματος είναι ο κυρ Μέντιος, ένα γαϊδούρι, που παραλληλίζεται με τον σκλαβωμένο άνθρωπο, που ανέχεται την σκληρότητα του αφεντικού του αδιαμαρτύρητα και με υπομονή»**.

Είναι επίσης γνωστό, μάλλον, όμως, όχι τόσο όσο θα έπρεπε, ότι η «ταξική συνείδηση και η επαναστατικότητα διαπερνούν σχεδόν το σύνολο του έργου του Βάρναλη, πράγμα λογικό καθώς μιλάμε για τον πρωτοπόρο του 20ου αιώνα, για τον επαναστάτη ποιητή της εργατικής τάξης.

 Αυτό αποδεικνύεται με τις θεματικές και τους άξονες πάνω στους οποίους κινείται το ποιητικό του έργο. Αφενός ασκεί σφοδρή κριτική στην θρησκεία, τον ιμπεριαλισμό, το εθνικό φρόνημα, την ατομική ιδιοκτησία και συνολικά στην αστική δημοκρατία. Ταυτόχρονα, όμως, με πάθος αναπαριστά και οραματίζεται την εικόνα της επανάστασης, εξετάζει τον κοινωνικό και πολιτικό ρόλο του ποιητή, αφουγκράζεται το «τραγούδι του Λαού», μέμφεται την ποινικοποίηση των αγώνων και ακολουθεί την τύχη των αγωνιστών της εποχής.(…)

 Ως μαρξιστής, ο Βάρναλης, δεν απομονώνει τα δεινά του καπιταλιστικού συστήματος. 

Αναγνωρίζει τον καπιταλισμό ως γενεσιουργό αιτία τους, χωρίς να παραλείπει και τον ρόλο της παράλυτης και αυταρχικής αστικής δημοκρατίας».***

Ο Ξυλούρης, όταν τραγουδούσε το μελοποιημένο από τον Λουκά Θάνο ποίημα του Βάρναλη , ο οποίος μαζί με τους Κώστα Γεωργουσόπουλο, Νίκο Μπογιόπουλο και Στέλιο Βασιλάκη στελέχωσαν το πάνελ της παρουσίασης του δίσκου που προαναφέραμε, δεν το τραγουδούσε ως κιτς τσιφτετέλι σε κάποιο ξενυχτάδικο. Όταν τραγουδούσε τους στίχους- ύμνο του αντιιμπεριαλισμού και της ειρήνης: 

Να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ//, 

δε λίκνιζε το κορμί του χτυπώντας παλαμάκια. Τραγουδούσε ενάντια στους «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω» της κάθε εποχής . 

Τραγουδούσε ενάντια στη δουλοπρέπεια.

 Τραγουδούσε με ψυχή!

Άλλωστε, για να μνημονεύσουμε τα λόγια του Ψαραντώνη στη συνέντευξή του στο «Ν.»: 

«Η μουσική πηγάζει από την ψυχή, (…) δε μαθαίνεται.(…)

 Δε γράφεται στο χαρτί το συναίσθημα του καλλιτέχνη για να το μάθεις». 

Δε μπορεί κάποιος «να παίξει μουσική χωρίς ψυχή»…

**Νόστιμον Ήμαρ, Γιάννης Μπάκος, «Τραγούδι της εβδομάδας: Νίκος Ξυλούρης – Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου», 16/12/2016

*** Νόστιμον Ήμαρ, Γιάννης Μπάκος, «Τραγούδι της εβδομάδας: Νίκος Ξυλούρης – Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου», 16/12/2016

Πηγή: nostimonimar.gr – Δημήτρη Κούλαλης – ΕΛΛΟΓΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ 

Στην αρχή του ρεπορτάζ του Δημήτρη Κούλαλη, στο nostimonimar.gr, για την εκδήλωση προς τιμήν του Νίκου Ξυλούρη, σημειώνεται: 

Αυτή η στήλη έχει δώσει «φωνή» σε πλήθος διαφορετικών πλην σημαντικών ανθρώπων. 

Έχουμε συνομιλήσει με καθηγητές πανεπιστημίου, διανοούμενους, δημοσιογράφους, συγγραφείς, ιστορικούς, συνθέτες, στιχουργούς , ερμηνευτές, ηθοποιούς κ.ά. 

Συνδετικό κρίκο όλης αυτής της «ποικιλόχρωμης» ανθρώπινης παλέτας αποτελεί το γεγονός ότι ο κάθε ένας από τους φιλοξενούμενους, από το δικό του μετερίζι, προσπαθεί να δώσει απαντήσεις, δύσκολες απαντήσεις, σε μια εποχή κατά την οποία τα συνθήματα και οι βεβαιότητες του χτες ξεφτίζουν μπροστά στους αβέβαιους- δύσβατους δρόμους του αύριο.

Κόντρα στο φαινόμενο της «μαζικής κουλτούρας» και τα επιδεικτικά κελεύσματα των… ορθολογιστών, βγάζοντας τη γλώσσα στον «λαϊφσταλίδικο» ηθικό εξανδραποδισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, δηλώνουμε πως είμαστε και θα παραμείνουμε δίπλα σε οποιαδήποτε προσπάθεια τιμά και ανυψώνει τον άνθρωπο.

Είναι ουτοπία να πιστεύεις στο κάλλος των ανθρώπων; 

Μπορεί. 

Όπως, όμως, έχουμε πει και στο παρελθόν, 

«ένας χάρτης του κόσμου χωρίς την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν, γιατί αφήνει έξω τη μόνη χώρα όπου η ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται. […] Πρόοδος είναι η υλοποίηση της μιας ουτοπίας μετά την άλλη»*.

*Όσκαρ Ουάιλντ

από:

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

το ΚΚΕ στη βουλή Εγκαλεί την κυβέρνηση για τα σκουπίδια της Ζακύνθου:

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Ν. Καραθανασόπουλος: Υγειονομική και περιβαλλοντική βόμβα τα σκουπίδια στη Ζάκυνθο (VIDEO)

Να δοθεί μία άμεση και ασφαλής λύση, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, στο πρόβλημα των σκουπιδιών της Ζακύνθου ζήτησε ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, με Επίκαιρη Ερώτηση που συζητήθηκε στη Βουλή, κάνοντας λόγο για «υγειονομική και περιβαλλοντική βόμβα».

Η κατάσταση στην πόλη και τα χωριά του νησιού είναι άθλια, καθώς έχουν συσσωρευτεί τόνοι απορριμμάτων. Η όποια αποκομιδή γίνεται κυρίως παραμονές μεγάλων εορτών και πάντα προς τη χωματερή Σκοπού που θα έπρεπε να είχε κλείσει. Ταυτόχρονα, τα σκουπίδια, που κατά καιρούς απορρίπτονται ανεξέλεγκτα, έχουν κατακλύσει το νησί, δημιουργώντας εστίες μόλυνσης και ρύπανσης.

Ο Νίκος Καραθανασόπουλος τόνισε ότι έχουν γίνει πολλές συσκέψεις στο υπουργείο Εσωτερικών και στη Ζάκυνθο, όμως όλες οι λύσεις έχουν μείνει στα χαρτιά. Πρόσθεσε ότι τώρα που έρχεται καλοκαίρι η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο αποπνικτική.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ σημείωσε ότι πρέπει να υπάρξει απαλλαγή των εργαζομένων και συνολικά των λαϊκών νοικοκυριών από τα δημοτικά τέλη καθαριότητας για όσο διάστημα είναι τα σκουπίδια στους δρόμους. 

Οι ίδιες υποσχέσεις

Ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, ισχυρίστηκε πως «εδώ και κάποιες μέρες το πρόβλημα έχει πάρει το δρόμο της επίλυσης», ενώ επέρριψε ευθύνες στην Τοπική Διοίκηση για την καθυστέρηση.

«Έχει επιλεγεί η εγκατάσταση του δεματοποιητή σε χώρο κοντά στον πρώην ΧΥΤΑ του Σκοπού, θα αρχίσει να λειτουργεί, ελπίζουμε, στα τέλη της άλλης εβδομάδας, και μέσα σε δύο με δυόμισι μήνες θα έχει λειτουργήσει και η ενδιάμεση λύση στο χώρο της περιοχής Λίβα, όπου προορίζεται να είναι εκεί και η οριστική λύση», ανέφερε.

Ο Πάνος Σκουρλέτης απέρριψε την πρόταση του ΚΚΕ να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι και γενικά τα λαϊκά νοικοκυριά από τα δημοτικά τέλη καθαριότητας για όσο διάστημα είναι τα σκουπίδια στους δρόμους.

Επιχειρηματικός πόλεμος

Ο Νίκος Καραθανασόπουλος εξέφρασε την ανησυχία του ΚΚΕ ότι αυτές οι αποφάσεις θα μείνουν στα χαρτιά. Συμπλήρωσε πως ακόμη και αν υλοποιηθεί η προσωρινή λύση του δεματοποιητή, οι τόνοι των σκουπιδιών δεν μπορούν να απορροφηθούν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, «πολύ δε περισσότερο που η δεματοποίηση των σκουπιδιών εγκυμονεί νέους κινδύνους».

Όπως είπε: «Το θέμα με τα σκουπίδια δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ζακύνθου, είναι συνολικότερο. Και ξέρουμε επίσης ότι υπάρχει ένας τεράστιος πόλεμος οικονομικών συμφερόντων. Ποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα αναλάβουν τη διαχείριση των απορριμμάτων. Και στη Ζάκυνθο ένας αντίστοιχος επιχειρηματικός πόλεμος, με τις όποιες λύσεις δεν προωθούνται ή υπονομεύονται, εκφράζεται επί της ουσίας».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ προειδοποίησε ότι αυτοί οι οποίοι θα πληρώσουν τον επιχειρηματικό πόλεμο είναι οι ίδιοι οι κάτοικοι που βιώνουν αυτήν την υγειονομική και περιβαλλοντική βόμβα, ενώ η όποια λύση δοθεί θα είναι σε βάρος τους γιατί τα ανταποδοτικά τέλη θα πάνε πολύ ψηλά. 

«Από τη στιγμή που εμπλέκονται επιχειρηματικοί όμιλοι, από τη στιγμή που η διαχείριση των απορριμμάτων ιδιωτικοποιείται, εμπορευματοποιείται, τότε καταλαβαίνετε πάρα πολύ καλά σε τι επώδυνες καταστάσεις θα οδηγηθούν τα λαϊκά στρώματα και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στους χώρους αποκομιδής, αλλά και επεξεργασίας των απορριμάτων, με τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, με τους συμβασιούχους εργαζόμενους, με μη ύπαρξη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας», σημείωσε.

Γκουέρνικα:«Κραυγές παιδιών, κραυγές γυναικών, κραυγές πουλιών»

Στις 26 Απρίλη 1937, όταν μαινόταν στην Ισπανία ο Εμφύλιος Πόλεμος, η γερμανική πολεμική αεροπορία ισοπεδώνει, ύστερα από ένα βομβαρδισμό τριών ολόκληρων ωρών την Γκουέρνικα, μια μικρή πόλη στη χώρα των Βάσκων, σκοτώνοντας χίλιους ανυπεράσπιστους άμαχους.

Η βάρβαρη καταστροφή της Γκουέρνικα, ιερής πόλης των Βάσκων, προκάλεσε την αγανάκτηση των προοδευτικών ανθρώπων όλου του κόσμου. Δεν ήταν μόνο η επέμβαση της Γερμανίας στο πλευρό του Φράνκο κατά των δημοκρατικών, ήταν και ένα σήμα κινδύνου για την ανθρωπότητα από τη φονική ναζιστική πολεμική μηχανή, που απειλούσε πλέον ολόκληρη την Ευρώπη.

Η σαραντάχρονη δικτατορία του Φράνκο εμπόδισε την ιστορική έρευνα σχετικά με τη σφαγή της Γκουέρνικα. 

Η επίσημη εκδοχή της φρανκικής προπαγάνδας ήταν ότι η πόλη πυρπολήθηκε από τους «ερυθρούς στασιαστές», για τους δικούς τους προπαγανδιστικούς σκοπούς. Φυσικά κανείς δεν μπορούσε να δεχτεί κάτι τέτοιο. 

Ενα ερώτημα που απασχολούσε τους ιστορικούς ήταν αν ο βομβαρδισμός έγινε με τη συναίνεση των εθνικιστών ή αν οι Γερμανοί έδρασαν ανεξάρτητα, κάνοντας μια γενική δοκιμή των μεθόδων αεροπορικής καταστροφής που επρόκειτο να παίξουν τόσο σημαντικό ρόλο στον επερχόμενο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Οι Γερμανοί μεταπολεμικοί πολιτικοί πάντως συνέκλιναν στην άποψη ότι για τη σφαγή ευθύνονται από κοινού οι ναζί και ο Φράνκο.

Ο βομβαρδισμός της Γκουέρνικα δεν ήταν η μόνη «συνδρομή» της ναζιστικής Γερμανίας στον Φράνκο. Ο ίδιος ο Χίτλερ υπολόγιζε ότι η «βοήθεια» έφτασε τα 400 εκατομμύρια μάρκα, ποσό αστρονομικό για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. 

Δεν έγινε γνωστός ο αριθμός των Γερμανών που πολέμησαν από τις φασιστικές γραμμές, αλλά το γεγονός ότι από το φρανκικό καθεστώς παρασημοφορήθηκαν 29.113 Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες δείχνει το μέγεθος της ανάμειξης.

«Κραυγές παιδιών, κραυγές γυναικών, κραυγές πουλιών», σημείωνε στο ημερολόγιό του ο μεγάλος Ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, λίγο πριν καταγράψει στον ομώνυμο πίνακά του την καταστροφή της Γκουέρνικα, κληροδοτώντας στην αιωνιότητα τη μεγαλύτερη αγριότητα του πολέμου.

Πηγή

ΚΚΕ:131 χρόνια μετά το Σικάγο, κρατάμε άσβεστη την ελπίδα για την τελική νίκη της εργατικής τάξης.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ανακοίνωση για την Εργατική Πρωτομαγιά 2017

Τιμάμε την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς εργάτες του Σικάγο το 1886, τους καπνεργάτες του '36 στη Θεσσαλονίκη, τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές στην Καισαριανή, την 1η Μάη του '44, όλους τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, που έδωσαν και τη ζωή τους για τα δικαιώματα της τάξης τους, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Αντλούμε δύναμη από την ιστορική πείρα, οργανώνοντας τους σύγχρονους αγώνες της εργατικής τάξης, τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα, ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου, στα συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα, στα μνημόνια κ.λπ. ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.

Σήμερα, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να απολαμβάνει ο λαός τον πλούτο που παράγει, να χρησιμοποιούνται τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας για να δουλεύει σε καλύτερες συνθήκες, με λιγότερο γενικό εργάσιμο χρόνο, αλλά με εργασιακό εισόδημα και κοινωνικές υπηρεσίες που θα εξασφαλίζουν πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής.

 Να έχει μόνιμη δουλειά, με σύγχρονα δικαιώματα, να ζει χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας. Να απολαμβάνει σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας, Κοινωνικής Φροντίδας, Περίθαλψης, Παιδείας, με προστασία της μητρότητας, των παιδιών και των ηλικιωμένων, ελεύθερο χρόνο και υποδομές δημιουργικής αξιοποίησής του.

Αντί για αυτό, ο λαός σήμερα ζει μέσα στη διαρκή αβεβαιότητα, όπου τσακίζονται όσα δικαιώματα έχουν απομείνει, οι νέοι εργάζονται και ζουν σε συνθήκες χειρότερες από αυτές των προηγούμενων γενεών.

Αυτός ο «παραλογισμός» είναι η «λογική» ενός συστήματος που κινείται με κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος. 

Η αιτία είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία, ο ανταγωνισμός και η αναρχία στην παραγωγή, το ότι μια χούφτα κεφαλαιοκράτες κλέβουν τον παραγόμενο πλούτο, αποφασίζουν τι και πώς θα παραχθεί. Αυτό είναι το εμπόδιο της κοινωνικής εξέλιξης και γι' αυτό πρέπει να φύγει από τη μέση.

Καλούμε την εργατική τάξη, τον λαό να γυρίσουν την πλάτη στην κοινή προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, της ΝΔ και των άλλων κομμάτων να υποτάξουν τον λαό στον «εθνικό στόχο» της επιστροφής στην καπιταλιστική ανάπτυξη. 

Να απομονώσουν αποφασιστικά τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, το ρατσιστικό δηλητήριο που χύνει, το μίσος σε βάρος πρωτοπόρων εργατών, κομμουνιστών, των προσφύγων - θυμάτων του πολέμου.

Η πολυπόθητη για τους καπιταλιστές και το κράτος τους ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα είναι βασανιστική, αβέβαιη και λόγω της κατάστασης, των αντιθέσεων στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία. Κι αν υπάρξει, θα είναι ανάκαμψη για τα κέρδη των λίγων, των μονοπωλίων, του κεφαλαίου. 

Η ένταση της εκμετάλλευσης και η λιτότητα για τον λαό όχι μόνο δεν θα σταματήσουν, αλλά θα κλιμακωθούν, με νέα επίθεση σε εργατικά δικαιώματα, νέα φοροληστεία, νέες περικοπές στις συντάξεις, σε ό,τι έχει απομείνει από κοινωνικές υπηρεσίες, μέσω νέων «προγραμμάτων» και μνημονίων, με την ανεργία στα ύψη και την επέκταση της δουλειάς - «λάστιχο».

Οποια «αντίμετρα» υπάρξουν το πολύ - πολύ να οδηγήσουν σε μια αναδιανομή της φτώχειας, δηλαδή ο λιγότερο φτωχός να «πληρώνει» για τον περισσότερο φτωχό. 

Το βασικό μέρος των «αντιμέτρων» περιλαμβάνει μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, με τη μείωση της φορολογίας του και την επιδότηση του μισθολογικού κόστους, για να έχει ακόμη πιο φτηνή εργατική δύναμη, με απευθείας χρηματοδότηση.

Την καπιταλιστική ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα υπηρετούν και εκείνες οι δυνάμεις - με «δεξιό» ή «αριστερό» ιδεολογικό στίγμα - που εμφανίζουν ως λύση για τον λαό την καπιταλιστική Ελλάδα με εθνικό νόμισμα. 

Ζητούν από τον λαό να υποκλιθεί σε τμήματα του κεφαλαίου, εγχώρια ή διεθνή, που - για τα δικά τους συμφέροντα - στηρίζουν, άμεσα ή έμμεσα, ή προσαρμόζονται σε φυγόκεντρες τάσεις της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

Ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να επιλέξει ο ίδιος - με τη θέληση και τη δράση του - την έξοδο από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, σχεδιάζοντας αλλιώς την παραγωγή, την οικονομία, τις σχέσεις με άλλες οικονομίες. 

Αυτή η προοπτική και η ρεαλιστική εφαρμογή της απαιτεί να κατακτήσει τα «κλειδιά» της οικονομίας, να περάσει η εξουσία στα δικά του χέρια. Αυτό αποτελεί πραγματική εναλλακτική - πολιτική και οικονομική - λύση και αξίζει κάθε θυσία.

Καλούμε την εργατική τάξη, τον λαό να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις. Ενάντια στη συμμετοχή της χώρας σε αυτούς τους σχεδιασμούς, στις αποστολές των Ενόπλων Δυνάμεων εκτός συνόρων, για την απομάκρυνση των ξένων στρατιωτικών βάσεων, την έξοδο από το ΝΑΤΟ.

Οι ανταγωνισμοί για νέες αγορές και κέρδη δημιουργούν κινδύνους για πιο γενικευμένους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αλλαγές συνόρων, νέα κύματα προσφύγων. Αυτό αποδεικνύουν και οι πρόσφατες επιθέσεις των ΗΠΑ σε Συρία, Αφγανιστάν, η όξυνση της κατάστασης στην Κορεατική Χερσόνησο.

Ο πόλεμος 

είναι η συνέχιση της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, όταν δεν επαρκούν τα «ειρηνικά» μέσα, με την αναδιάταξη των συμμαχιών των ισχυρών και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, συμμετέχει ενεργά στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Προχώρησε ακόμη παραπέρα. Προσκάλεσε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, συμφώνησε με τις ΗΠΑ την επέκταση της στρατιωτικής βάσης της Σούδας, στηρίζει όλα τα επιθετικά ΝΑΤΟικά σχέδια.

Ο στόχος της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» είναι ο στόχος του ελληνικού κεφαλαίου, στον ανταγωνισμό του κυρίως με την τουρκική αστική τάξη στην περιοχή. Για τον λαό σημαίνει νέες περιπέτειες και κινδύνους. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία εμπιστοσύνη προς τη σημερινή ή άλλη αστική κυβέρνηση, καμία αυταπάτη ότι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ είναι εγγυητές των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Γι' αυτό και η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την ειρήνη και προστασία των συνόρων πρέπει να συνδέεται: Με την καταδίκη της πολιτικής που εμπλέκει τη χώρα μας σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, με τον συντονισμό της πάλης με άλλους λαούς, με τον στόχο της ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας στην Ελλάδα και σε γειτονικές χώρες, για να ζήσουν οι λαοί πραγματικά ειρηνικά.

Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε όσους δεν αποδέχονται τη σημερινή κατάσταση, δεν υποκύπτουν στη μοιρολατρία και τον συμβιβασμό. 

Τους καλούμε σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, για να αναγεννηθεί το εργατικό κίνημα, να συγκροτηθεί μια μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία ενάντια στον καπιταλισμό και τα μονοπώλια.

Σήμερα είμαστε πιο ώριμοι, εξοπλισμένοι με σύγχρονες επεξεργασίες, με τις Αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου μας, για να αντεπεξέλθουμε σε πιο σύνθετες και δύσκολες συνθήκες, να ανοίξουμε ελπιδοφόρο δρόμο πραγματικής φιλολαϊκής διεξόδου.

Η Ιστορία της ταξικής πάλης, η νίκη της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, που φέτος γιορτάζουμε τα 100χρονά της, η πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα άνοιξαν τον δρόμο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για να γίνει η εργατική τάξη, που δημιουργεί τον κοινωνικό πλούτο, και τάξη που οργανώνει την παραγωγή προς όφελος όλων των εργαζομένων.

 Γι' αυτόν το λόγο μπορεί να ηγηθεί και να συσπειρώσει τα άλλα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα στην πάλη για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.

Οι εξελίξεις φανερώνουν τα τεράστια, άλυτα αδιέξοδα του καπιταλισμού, που το μόνο που μπορεί να «προσφέρει» στην ανθρωπότητα, είναι κρίσεις, φτώχεια, ανεργία και πολέμους. 

Αυτές οι αντιφάσεις του καπιταλισμού είναι που γεννούν την ανάγκη κατάργησής του, την ανάγκη να εναρμονιστεί ο κοινωνικός χαρακτήρας της παραγωγής με την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Απ' αυτό προκύπτει η επικαιρότητα και η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού. 

Η νίκη της αντεπανάστασης δεν αναιρεί την επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. 

Τα συμπεράσματα από την πορεία της ταξικής πάλης, κατά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, είναι προωθητική δύναμη για την ανεπίστρεπτη νίκη του κομμουνισμού έναντι του καπιταλισμού.

Η 1η Μάη είναι μέρα έμπνευσης και διεθνιστικής αλληλεγγύης.

131 χρόνια μετά το Σικάγο, κρατάμε άσβεστη την ελπίδα για την τελική νίκη της εργατικής τάξης. 

Οι λαοί έχουν το δίκιο με το μέρος τους.

 Εχουν τη δύναμη να αντιστρέψουν την κατάσταση, να απαλλαγούν από τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα.

 Να γράψουν στη σημαία των σύγχρονων αγώνων τους το σύνθημα:

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ

ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

902.gr 

Για την Δική μας Μέρα:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

«Εργατική Πρωτομαγιά 2017. Με τους εργαζόμενους όλων των χωρών για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά!». 

Με αυτό το σύνθημα το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, τα Συνδικάτα, τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες να τιμήσουν τη φετινή Εργατική Πρωτομαγιά δυναμώνοντας την πάλη τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Παράλληλα απευθύνει κάλεσμα πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, κόντρα στη βαρβαρότητα του κεφαλαίου.

Στην Αθήνα η απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς θα πραγματοποιηθεί στις 10 π.μ. στο Σύνταγμα και στη Θεσσαλονίκη στις 10 π.μ., στο Άγαλμα του Βενιζέλου.

Ολόκληρη η ανακοίνωση - κάλεσμα έχει ως εξής:

«Εργατική Πρωτομαγιά 2017. Με τους εργαζόμενους όλων των χωρών για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά!

Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχομεσαία αγροτιά, νέοι και νέες,

Τιμούμε την Εργατική Πρωτομαγιά, οργανώνοντας εδώ και τώρα την πάλη μας για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας!

Απεργούμε και συμμετέχουμε στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα.

Η αντεργατική - αντιλαϊκή βαρβαρότητα δεν έχει τέλος, αν δεν την σταματήσουμε με τη δύναμη της οργάνωσής μας, με την απόφασή μας να την ανατρέψουμε!

Πάνω στις προηγούμενες αιματηρές ανατροπές στη ζωή μας, έρχονται να προσθέσουν νέα μέτρα για την ενίσχυση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων για την καπιταλιστική ανάκαμψη.

Κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ μαζί με τα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο έχουν συμφωνήσει και με εκβιασμούς και απειλές θέλουν την ανοχή και συνενοχή των εργαζομένων για την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, νέα μείωση μισθών και μεροκάματων, νέα άγρια φοροληστεία με τη μείωση του αφορολόγητου, νέα επιδρομή στις συντάξεις, περιορισμό και απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, θεσμοθέτηση της ανταπεργίας για τους εργοδότες, εφαρμογή ειδικών οικονομικών ζωνών άγριας εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους και φορολογικού παραδείσου για τα αφεντικά, πλειστηριασμούς για τα σπίτια του λαού, ενεργοποίηση αυτόματου "κόφτη" για τις κοινωνικές παροχές σε Υγεία, Παιδεία και πολλά άλλα.

Καμία αναμονή, καμία ανοχή! Όλοι στον αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, εργοστάσιο το εργοστάσιο, γραφείο το γραφείο, γειτονιά τη γειτονιά, στα χωριά, παντού! Μόνο αυτός ο δρόμος υπάρχει για τους εργαζόμενους!

Δούλοι στον 21ο αιώνα δεν θα γίνουμε!

Η καπιταλιστική ανάπτυξη που επιδιώκουν θα θεμελιωθεί στην άγρια εκμετάλλευση, με τη φθηνή δουλειά χωρίς δικαιώματα, με την καταστολή στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, με την καταλήστευση άλλων λαών, με το αιματηρό ξαναμοίρασμα των ενεργειακών πηγών, των αγορών, των δρόμων μεταφοράς, το αιματηρό ξαναχάραγμα των συνόρων.

Αυτό το βλέπουμε ξανά να εξελίσσεται ολοζώντανο μπροστά μας. Ολόκληρες περιοχές βρίσκονται μέσα στη φωτιά από την Ουκρανία, τη Μαύρη Θάλασσα, τα Βαλκάνια και το Αιγαίο ως την Ανατολική Μεσόγειο, την Εγγύς και Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Ο πόλεμος στη Συρία, στον οποίο μπλέκονται ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις όπως ΗΠΑ - ΕΕ - Ρωσία, έχει στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, έχει ξεριζώσει εκατομμύρια άλλους και το δράμα των προσφύγων συνεχίζεται με τον εγκλωβισμό τους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μπλέκει τη χώρα πιο βαθιά σε αιματηρούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Έφερε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσχημα την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών, παίρνει ενεργά μέρος σε 13 ΝΑΤΟικές επεμβάσεις από τα Βαλκάνια ως το Κέρας της Αφρικής. Σχεδιάζει την επέκταση των ΝΑΤΟικών βάσεων στη χώρα, όπως η Σούδα. Το ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας όπως λέει η κυβέρνηση. Είναι η δολοφονική μηχανή των ιμπεριαλιστών, δεν αναγνωρίζει σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα.

Όπου πήγε το ΝΑΤΟ έσπειρε το θάνατο και την καταστροφή.

Η ελληνική κυβέρνηση δίνει 4 δισ. ευρώ, το 2% του ΑΕΠ στο ΝΑΤΟ, το μεγαλύτερο ευρωπαϊκής χώρας, όσο ακριβώς οι αιματηρές περικοπές που συμφώνησε με ΕΕ και ΔΝΤ. Δίνει βάσεις, αεροδρόμια και λιμάνια, γην και ύδωρ στους φονιάδες των λαών. Συμμετέχει δραστήρια για το μοίρασμα των πετρελαίων, του φυσικού αερίου, των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και αγωγών, των αγορών σε όφελος των συμφερόντων των ελληνικών μονοπωλιακών ομίλων.

Δεν θα ματώνουμε για τα κέρδη τους στην ειρήνη. Δεν θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους στον πόλεμο!

Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα Συνδικάτα, οι Επιτροπές Αγώνα και οι αγωνιστές συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ τιμούμε την Πρωτομαγιά δυναμώνοντας την πάλη μας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Καλούμε τα συνδικάτα, όλους τους εργαζόμενους, τη νεολαία μαζί με τους εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές οργανώνεις των χωρών της ευρύτερης περιοχής.

Να απαιτήσουμε:

- Καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που εξελίσσονται και σε αυτές που ετοιμάζονται. Να γυρίσουν πίσω πλοία, αεροπλάνα, στρατιωτικές αποστολές. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα.

- Όχι δαπάνες πολεμικές για το ΝΑΤΟ, αλλά για τις ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

- Όχι στην αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα κατοχυρώνουν.

- Όχι στο μίσος των εθνικιστών. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Απομόνωση σε όλους τους εργασιακούς χώρους της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής.

- Να κλείσει η βάση της Σούδας. Έξω η Ελλάδα από ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Συνεχίζουμε τις αγωνιστικές παραδόσεις του κινήματος μας. Βαδίζουμε τον ίδιο δρόμο που χαράχτηκε από το Σικάγο του 1886, τη Θεσσαλονίκη του 1936, από τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές στην Καισαριανή, από τις χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές μέχρι τις μέρες μας!

Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας, την ταξική ενότητα, την εργατική αλληλεγγύη!

Παλεύουμε για δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα στη βάση των σύγχρονων αναγκών μας!

Με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, με την κοινωνική - λαϊκή συμμαχία μας, προχωράμε μπροστά για το μέλλον που μας ανήκει, για τη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!

Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά! Όλοι στην πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα 10 π.μ.».

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

• 

  ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

  «Με τους εργαζόμενους όλων των χωρών για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά» (VIDEO)

   21/04/2017 12:15
• 

  ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

  Κατάθεση στεφάνων την Πρωτομαγιά στο Σκοπευτήριο Καισαριανής και στο Πολυτεχνείο

  21/04/2017 11:34
• 

  ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ - ΠΕΠΡΝ - ΠΕΣ/ΝΑΤ

  Καλούν στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση - Σύσκεψη στις 26 Απρίλη

  20/04/2017 18:34