Στο δρόμο των εργατών του Σικάγο του 1886.Στο δρόμο των εργατών της Θεσσαλονίκης το Μάη του 1936.
Στο δρόμο των 200 κομμουνιστών που εκτελέστηκαν στην Καισαριανή από τους ναζί την Πρωτομαγιά του 1944.
Το ΚΚΕ δίνει το χέρι του στους εργάτες και τις εργάτριες, ιδιαίτερα στους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας, στους νέους εργαζόμενους και εργαζόμενες, στους μετανάστες και πρόσφυγες, στους ανέργους.
Η Πρωτομαγιά είναι μέρα αγώνα και μνήμης, μέρα τιμής για την εργατική τάξη, για την προσφορά της στην κοινωνική πρόοδο, στην πάλη για μια νέα κοινωνία, τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική.
Τώρα περισσότερο από ποτέ!
Ο καπιταλισμός είναι ο ορατός, αλλά όχι ανίκητος εχθρός
Η διαχείριση της πανδημίας και οι συνέπειές της στους εργαζόμενους προσέθεσαν ένα ακόμη έγκλημα στη μακάβρια λίστα με τα εγκλήματα του καπιταλισμού. Αποδείχτηκε ότι οι αντιθέσεις σε μία άδικη, ταξική κοινωνία όχι μόνο δεν γεφυρώνονται σε περιόδους, όπως αυτές της πανδημίας, αλλά αντίθετα οξύνονται περισσότερο.
- Την ίδια στιγμή που συνάνθρωποί μας πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ στα αθωράκιστα δημόσια νοσοκομεία, ο ιδιωτικός τομέας όχι απλά δεν επιτάσσεται αλλά θησαυρίζει πάνω στις ελλείψεις του δημόσιου τομέα.
- Την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη της επιστήμης και της ανθρώπινης εργασίας προσέφερε αποτελεσματικά εμβόλια και φάρμακα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, το εμβόλιο παραμένει χρυσοφόρο εμπόρευμα. Αντί να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε αυτά, κυριαρχούν το κυνήγι του κέρδους και οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί πάνω στα εκατομμύρια των νεκρών της πανδημίας.
- Η πανδημία αποδεικνύεται «χρυσή ευκαιρία» για τη μεγάλη εργοδοσία για να εφαρμόσει σε γενικευμένη κλίμακα πιο εξελιγμένες μορφές εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, όπως οι απλήρωτες υπερωρίες και η τηλεργασία, που καθιστά δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ εργασιακής και προσωπικής ζωής.
Τα παραπάνω αποτελούν τον κανόνα της διαχείρισης της πανδημίας στην ΕΕ και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Αυτήν την πολιτική ακολούθησε και η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας σταθερά σαν προτεραιότητα τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και όχι τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας και των δικαιωμάτων του λαού.
Το γεγονός ότι τα ίδια τραγικά αποτελέσματα αντιμετωπίζουν οι λαοί σε όλες τις χώρες, ακόμα και σε αυτές των κατ' όνομα «προοδευτικών» κυβερνήσεων, δεν δικαιώνει την οικονομική κυριαρχία και εξουσία του κεφαλαίου. Αντίθετα αποδεικνύουν ότι η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται σε κάποια μορφή διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, αλλά στην ανατροπή της, για μία νέα κοινωνική οργάνωση που στο επίκεντρο της οικονομίας θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών των πολλών, με την εξουσία στα χέρια του εργαζόμενου λαού.
Μόνο σε αυτόν το δρόμο τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης και τεχνολογίας μπορούν να υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο, εξασφαλίζοντας ένα ανώτερο επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων.
Η ανάκαμψη των κερδών των λίγων σημαίνει εφιαλτική ζωή για τους πολλούς
Χωρίς να έχει ξεπεραστεί η πανδημία, τα κράτη και οι κυβερνήσεις προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα. Ο στόχος της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση δεν θα φέρει την αποκατάσταση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων που έγιναν θρύψαλα την περίοδο της πανδημίας. Αφορά μόνο την ανάκαμψη των κερδών των λίγων. Το ίδιο άλλωστε συνέβη και με την προηγούμενη καπιταλιστική κρίση της περιόδου 2008 - 2016. Αποδεικνύεται ότι ο φαύλος κύκλος της καπιταλιστικής οικονομίας, «κρίση - ανάπτυξη», προσθέτει μόνο νέα βάρη στους εργαζόμενους.
Αυτό επιβεβαιώνει και το «Σχέδιο Ανάκαμψης» της κυβέρνησης, που από τη μία περιέχει νέα προνόμια για το κεφάλαιο και από την άλλη νέα αντεργατικά μέτρα, προαπαιτούμενα για την ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ. Η ίδρυση του Ταμείου Ανάκαμψης, που χαιρέτισαν όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, είναι η αφορμή για ένα νέο κύμα παραπλάνησης του ελληνικού λαού και εξωραϊσμού της ΕΕ. Ομως, η ιστορία έχει δείξει ότι ούτε η ΕΕ μπορεί να έχει φιλολαϊκό πρόσημο, ούτε η καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να συναντηθεί με τις ανάγκες του λαού.
Τι δεν λένε:
- Για κάθε εκταμίευση από το Ταμείο Ανάκαμψης θα πρέπει να νομοθετούνται δρομολογημένα, αντεργατικά μέτρα, ώστε να διασφαλιστούν τα κέρδη των νέων επενδύσεων με το ξεζούμισμα των εργαζομένων, ενώ την «πράσινη» ανάπτυξη θα την διπλοπληρώνει ο λαός και με «πράσινους» φόρους, πανάκριβη Ενέργεια, καταστροφή του περιβάλλοντος.
- Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ προέρχονται από τους λαούς και θα κατευθυνθούν στους μεγάλους ομίλους της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής» ανάπτυξης.
- Ο πακτωλός των δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ δεν θα πάει στη δημόσια Υγεία, στην Εκπαίδευση, στους μισθούς, στις συντάξεις, στη βελτίωση των κοινωνικών υπηρεσιών, σε έργα ζωτικής σημασίας για την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, σε στήριξη των μικρών επαγγελματιών.
Το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ είναι μία νέα, βαριά αλυσίδα για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Δεν είναι ένα «ουδέτερο» αναπτυξιακό εργαλείο, αλλά εργαλείο για τους ομίλους της Ευρώπης για να βγουν από τη νέα καπιταλιστική κρίση και να διατηρήσουν τη θέση τους στον διεθνή ανταγωνισμό που δυναμώνει.
Δουλεύουμε για να ζούμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε!
Κάθε βήμα προς τα μπρος για το καπιταλιστικό σύστημα σημαίνει πολλά βήματα πίσω για τη ζωή και τα δικαιώματα του λαού.
Κυβέρνηση, ΕΕ, μεγάλη εργοδοσία ετοιμάζουν τη νομοθέτηση της 10ωρης δουλειάς. Για πρώτη φορά μετά την κατάργηση του 10ωρου το 1920, η κυβέρνηση επαναφέρει το 10ωρο παρουσιάζοντάς το ως «πρόοδο»!
Το νομοσχέδιο βάζει μπουρλότο στη ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων. Με το νομοσχέδιο πλέον το πόσο δουλεύουν, αμείβονται, ξεκουράζονται οι εργαζόμενοι θα καθορίζεται από την ατομική συμφωνία κάθε μεμονωμένου εργαζόμενου με την εργοδοσία. Παράλληλα επιχειρείται να δοθεί πλήγμα στα εργατικά συνδικάτα, θέτοντας ασφυκτικούς περιορισμούς στο απεργιακό δικαίωμα και συνολικά στη συνδικαλιστική δράση για να έχει λυμένα τα χέρια η εργοδοσία να ξεσαλώνει στις πλάτες των εργαζομένων.
Το γεγονός ότι όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις έβαζαν και από ένα λιθαράκι στην ενσωμάτωση των Οδηγιών της ΕΕ για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» δεν καθιστά λιγότερο ένοχη την κυβέρνηση της ΝΔ. Καθιστά εξίσου εγκληματικές όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. Διατήρησαν και χειροτέρευαν διαρκώς το νομοθετικό πλαίσιο της ευελιξίας και του χτυπήματος στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, κάνοντας πράξη τις απαιτήσεις των μεγάλων ομίλων και της ΕΕ.
Την ίδια στιγμή ο στόχος της καπιταλιστικής κερδοφορίας δεν υπηρετείται μόνο με την ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και με τους ανταγωνισμούς για το μοίρασμα των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς.
Η χώρα μας είναι βουτηγμένη «ως το λαιμό» στα επικίνδυνα, πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που στόχο έχουν να ανακόψουν την επιρροή των ανταγωνιστών τους, της Κίνας, της Ρωσίας κ.ά. Ολη η περιοχή μυρίζει μπαρούτι. Το ενδεχόμενο ακόμα και μίας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία είναι ορατό. Η χώρα μας, αποτελώντας ορμητήριο του ΝΑΤΟ, έχει μετατραπεί σε στόχο.
Στο φόντο αυτών των επικίνδυνων ανταγωνισμών στην περιοχή, το «παζάρι» ανάμεσα στις αστικές τάξεις και τις κυβερνήσεις Ελλάδας - Τουρκίας αναβαθμίζεται και προετοιμάζεται συμβιβασμός για τη συνεκμετάλλευση στην Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο, νέα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο, με μεσολαβητές τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αυτές οι εξελίξεις είναι η κύρια απειλή για την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.
Ο αγώνας για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τα σχέδιά τους, για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου είναι ζήτημα ζωής!
Τώρα είναι η ώρα μιας μαχητικής εργατικής - λαϊκής απάντησης
Πριν ένα χρόνο η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των εργατικών συνδικάτων στο Σύνταγμα έδωσε «σήμα» ανάτασης, έμπνευσης και δύναμης, εν μέσω πανδημίας και απαγορεύσεων.
Η «οργανωμένη απειθαρχία» άνοιξε δρόμο στο εργατικό - λαϊκό κίνημα να αχρηστεύσει άδικες απαγορεύσεις, συκοφαντίες και πάνω απ' όλα την επιχείρηση της κυβέρνησης και της μεγάλης εργοδοσίας να βάλουν στον γύψο τους αγώνες. Ηταν απάντηση στην κρατική καταστολή που αποτελεί συστατικό της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τους υπηρετούν.
Ανοίχτηκε ένας σπουδαίος δρόμος ώστε και μέσα στην περίοδο των lockdown να βρουν τρόπο να εκφραστούν οι δίκαιες διεκδικήσεις του λαού και της νεολαίας.
Σήμερα, με μεγαλύτερη ορμή υπερασπιζόμαστε τις ζωές μας και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, προβάλλοντας τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες.
Είναι η ώρα η εργατική τάξη, ο λαός να αξιοποιήσουν τα δικά τους «όπλα» στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου!
- Η πάλη μπορεί να είναι αποτελεσματική όταν στοχεύει την εξουσία του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και δεν εγκλωβίζεται στα εναλλακτικά σενάρια της αστικής διαχείρισης, στις διαφορετικές πολιτικές των αστικών κομμάτων. Μόνο αυτός ο αγώνας μπορεί να στήσει εμπόδια στις «ανατροπές του αιώνα».
- Να δυναμώσει η οργάνωση στα ταξικά εργατικά συνδικάτα, στους Αγροτικούς Συλλόγους, στις μαζικές οργανώσεις των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων. Απέναντι στη δύναμη του κεφαλαίου αντιπαραθέτουμε τη δύναμη της οργανωμένης δράσης και της κοινωνικής συμμαχίας, για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.
- Ολη η πείρα στη χώρα μας δείχνει πως ό,τι κέρδισε ο λαός μας το κέρδισε με τους δικούς του αγώνες και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Οτροχός της Ιστορίας δεν έχει σταματήσει. Σήμερα, παρά τον αρνητικό συσχετισμό στην Ελλάδα και παγκόσμια, προβάλλει πιο επιτακτικά η ανάγκη για μια νέα ανώτερη μορφή κοινωνικής οργάνωσης, για την εργατική εξουσία.
Το σημερινό σύστημα μπορεί μόνο να ανατραπεί και να αντικατασταθεί από ένα ανώτερο κοινωνικό σύστημα, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπου η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ο εργατικός έλεγχος και η συμμετοχή σε όλα τα όργανα εξουσίας, από κάτω προς τα πάνω, μπορεί να οδηγήσουν στην ευημερία του λαού, στην ειρήνη και την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Η 1η Μάη έρχεται από το παρελθόν αλλά δείχνει το δρόμο για το μέλλον!
Το βαρύ της φορτίο βρίσκει δικαίωση στις καθημερινές μάχες των εργαζομένων και του λαού για το δικό τους δίκιο, στη μεγάλη υπόθεση του αγώνα για την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.
