,,κάπως έτσι από μικρά και μεγαλύτερα βήματα αρχίζει σιγά σιγά να χτίζεται και να δυναμώνει η ταξική συνείδηση,,

Βασιλική Παπαθανασίου:

             19/11/17

Είναι η Νίκη, η Μαρία, η Γεωργία, ο Δημήτρης, ο Πέτρος, ο Τάσος... Εργαζόμενοι...

Κάποτε, απέναντι στα ταξικά σωματεία, παραπλανημένοι απο υποσχέσεις αφεντικών, κυβερνήσεων και Ε.Ε, απογοητευμένοι, παραιτημένοι κι αποκαμωμένοι...

Έρχεται όμως μια στιγμή όταν ωριμάζουν οι αντικειμενικές κι οι υποκειμενικες συνθήκες που αποφασίζουν να διεκδικήσουν, που προστρέχουν στο σωματείο...

Στην αρχή δειλά, με φόβο, με δισταγμό...

Στην πράξη όμως βλέπουν κι άλλους εργαζόμενους στο πλευρό τους, από άλλους κλάδους και σωματεία της κοινωνικής συμμαχίας, βιώνουν απο πρώτο χέρι, αυτό που εμείς εννοούμε ταξική αλληλεγγύη.

Το κεφάλαιο κι η κυβέρνηση από την άλλη μεταχειρίζονται τα πάντα για να σπάσουν αυτούς τους αγώνες ακόμα και την καταστολή...

Μετά τα ΜΑΤ και τις συλλήψεις συνδικαλιστών που δεν κατάφεραν όμως να κάμψουν την αγωνιστικότητα τους, άρχισαν να γράφουν για παράνομη στάθμευση το αυτοκίνητο του ΠΑΜΕ με τα μεγάφωνα που χρησιμοποιούμε για τις κάθε λογής κινητοποιήσεις...

Χθές, η Νίκη, η Μαρία, η Γεωργία, ο Τάσος, ο Δημήτρης κι ο Πέτρος, απλήρωτοι 18 μήνες και χωρίς δουλειά, συνεννοήθηκαν μεταξύ τους και μάζεψαν χρήματα για να πληρωθεί η κλήση...

Τέτοιες ενέργειες, δείχνουν την υπεροχή της εργατικής τάξης απέναντι στην αστική, στον τρόπο σκέψης και δράσης, μας χαροποιούν και μας δίνουν κουράγιο και δύναμη.

Και κάπως έτσι από μικρά και μεγαλύτερα βήματα αρχίζει σιγά σιγά να χτίζεται και να δυναμώνει η ταξική συνείδηση...

Κάθε μικρός ή μεγαλύτερος ταξικός αγώνας που δίνεται, ανεξάρτητα από την έκβαση του, είναι απ όλες τις απόψεις μια νίκη κι ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο μας για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

«ευρωπαϊκό κεκτημένο»: Την έννοια της εργάσιμης βδομάδας την καθορίζει ο καπιταλιστής.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΕ

«Νομιμοποίησε» τις 12 μέρες συνεχούς δουλειάς χωρίς ανάπαυση!

Καταργείται το δικαίωμα του εργαζόμενου να ξεκουράζεται για τουλάχιστον μία μέρα μετά από έξι μέρες εργασίας...

Το δρόμο για συνεχόμενη εργασία ακόμα και για 12 μέρες χωρίς ανάπαυση για τους εργαζόμενους που δουλεύουν 6 μέρες τη βδομάδα (ή αντίστοιχα για συνεχόμενη εργασία 10 ημερών χωρίς ανάπαυση για τους εργαζόμενους που δουλεύουν 5 μέρες τη βδομάδα) ανοίγει με σχετική του απόφαση το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επιφέροντας ένα ακόμα καίριο πλήγμα στα δικαιώματα των εργαζομένων και λύνοντας παραπέρα τα χέρια του κεφαλαίου για την ένταση της εκμετάλλευσής του ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες του.

Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο τίτλος του σχετικού δελτίου Τύπου του Δικαστηρίου της ΕΕ για την απόφαση που εκδόθηκε στις 9 Νοέμβρη, «η εβδομαδιαία ανάπαυση εργαζομένων δεν πρέπει να χορηγείται υποχρεωτικά την ημέρα που έπεται έξι συνεχόμενων ημερών εργασίας»! 
Η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ αφορά την απάντηση σε ερωτήματα που έθεσε το πορτογαλικό εφετείο του Πόρτο - μετά από προσφυγή εργαζόμενου - σχετικά με την ερμηνεία της αντεργατικής Οδηγίας 2003/88 της ΕΕ για «την οργάνωση του χρόνου εργασίας».

Το βασικό ζήτημα που είχε τεθεί από το πορτογαλικό εφετείο συνοψίζεται ουσιαστικά στο ερώτημα αν ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να παρέχει στον εργαζόμενο μια μέρα ανάπαυσης (ρεπό) έπειτα από έξι συνεχόμενες μέρες δουλειάς, ή είναι ελεύθερος να καθορίζει αυτός πότε αρχίζει η βδομάδα και πότε θα δώσει ρεπό στους εργαζόμενους (στην αρχή ή στο τέλος της βδομάδας που καθορίζει).

Υιοθετώντας την εισήγηση του Γενικού Εισαγγελέα (την οποία είχε αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» τον Ιούλη του 2017), το ΔΕΕ παραπέμπει στην Οδηγία 2003/88/ΕΚ και αποφαίνεται ότι τα άρθρα της 
«έχουν την έννοια ότι δεν επιβάλλουν να χορηγείται η ελάχιστη περίοδος εβδομαδιαίας συνεχούς αναπαύσεως εικοσιτεσσάρων ωρών, την οποία δικαιούται ο εργαζόμενος, το αργότερο την ημέρα που έπεται μιας περιόδου έξι συνεχόμενων ημερών εργασίας, αλλά ότι επιβάλλουν να χορηγείται αυτή εντός κάθε περιόδου επτά ημερών».

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να υποχρεώσει τους εργαζόμενους μέχρι και σε 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς χωρίς ρεπό, αρκεί να τους δώσει ένα ρεπό στην αρχή της «περιόδου 7 ημερών» που ορίζει ο ίδιος και άλλο ένα ρεπό στο τέλος της επόμενης τέτοιας περιόδου. Μπορεί π.χ. να δώσει ένα ρεπό τη Δευτέρα της πρώτης βδομάδας και ένα ρεπό την Κυριακή της επόμενης βδομάδας!

Μάλιστα, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις για το πώς μπορεί να ερμηνευτεί η έννοια της «περιόδου των επτά ημερών», το Δικαστήριο της ΕΕ ξεκαθαρίζει ότι αυτή «ουδόλως παραπέμπει στο εθνικό Δίκαιο των κρατών - μελών και ότι, συνεπώς, συνιστά αυτοτελή έννοια του Δικαίου της Ενωσης, η οποία πρέπει να ερμηνεύεται καθ' ομοιόμορφο τρόπο».

Επιπλέον, γίνεται υπόμνηση ότι η απόφαση του ΔΕΕ «δεσμεύει κατά τον ίδιο τρόπο τα άλλα εθνικά δικαστήρια που επιλαμβάνονται παρόμοιου προβλήματος».

Καταστροφικές συνέπειες για τους εργαζόμενους

Οι συνέπειες από την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ, σε συνέχεια των ευρωενωσιακών Οδηγιών, είναι καταστροφικές για τους εργαζόμενους.

Καταρχήν καταργείται κάθε έννοια σταθερού χρόνου δουλειάς στο πλαίσιο της βδομάδας, καθώς καταργείται όχι μόνο η σταθερή μέρα ανάπαυσης μέσα στη βδομάδα, αλλά και το ίδιο το δικαίωμα του εργαζόμενου να έχει τουλάχιστον μία μέρα ανάπαυσης μετά από 6 μέρες δουλειάς!

Η εργάσιμη βδομάδα δεν ταυτίζεται πλέον με την ημερολογιακή βδομάδα. Για τον εργαζόμενο δεν υπάρχει η βδομάδα που ξεκινά τη Δευτέρα και τελειώνει την Κυριακή. Την έννοια της βδομάδας την καθορίζει ο καπιταλιστής. Αυτός ορίζει πότε ξεκινάει και πότε τελειώνει, ανάλογα με τα συμφέροντά του. Διαλύεται έτσι κάθε οικογενειακός προγραμματισμός, η κοινωνική και προσωπική ζωή του κάθε εργαζόμενου.

Επιπλέον, η επέκταση της συνεχούς εργασίας μέχρι και 12 μέρες χωρίς να μεσολαβεί μία τουλάχιστον μέρα ανάπαυσης μέσα σε κάθε βδομάδα, συνιστά βραδυφλεγή βόμβα για την υγεία των εργαζομένων, καθώς και για την ασφάλεια στους χώρους εργασίας. Αντίστροφα, εξασφαλίζει στην εργοδοσία φτηνότερους εργάτες, αφού επιτρέπει τη συνεχόμενη 12ήμερη εργασία χωρίς καμία προσαύξηση στις αμοιβές.

Η εν λόγω απόφαση έρχεται να συμπληρώσει τη σχετική Οδηγία της ΕΕ για τη «διευθέτηση», που ως προς το σκέλος του ημερήσιου και εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας δίνει τη δυνατότητα στους καπιταλιστές να επεκτείνουν το ωράριο μέχρι τις 13 ώρες ημερησίως και μέχρι τις 60 ώρες εργασίας τη βδομάδα, με μόνη προϋπόθεση το 48ωρο ως μέσο όρο ωρών εργασίας στην περίοδο αναφοράς.

Αυτό είναι το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» το οποίο αναμάσησε και χτες από το Γκέτεμποργκ ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, 

αυτή είναι η ενιαία αντεργατική στρατηγική του κεφαλαίου που υλοποιεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ,

προωθώντας αντίστοιχα αντεργατικά χτυπήματα όπως η ουσιαστική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών κ.ά.

απ' τον ριζοσπάστη 

Η πο­λι­τι­κή ξε­φτί­λα της νεο"αρι­στε­ράς"

Όταν έχεις ξε­πε­ρά­σει κάθε όριο ξε­δια­ντρο­πιάς και αθλιό­τη­τας κα­πη­λευό­με­νος τους ηρω­ϊ­κούς αγώ­νες των κομ­μου­νι­στών, όταν χρη­σι­μο­ποιείς τους 200 της Και­σα­ρια­νής και το Μπε­λο­γιάν­νη για να εξα­γνί­σεις τη βαρ­βα­ρό­τη­τα της πο­λι­τι­κής σου, όταν διορ­γα­νώ­νεις του­ρι­στι­κές εκ­δρο­μές στη Μα­κρό­νη­σο για να δια­φη­μί­σεις την ψευ­δε­πί­γρα­φη αρι­στε­ρο­σύ­νη σου, τότε δεν θα δι­στά­σεις ούτε στην επέ­τειο του Πο­λυ­τε­χνεί­ου. Ο λόγος ασφα­λώς για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Αυτή τη φορά, η νε­ο­λαία ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απο­φά­σι­σε πως η φε­τι­νή 44η επέ­τειος του Πο­λυ­τε­χνεί­ου προ­σφέ­ρε­ται και για λίγο ξέ­πλυ­μα της αντι­λαϊ­κής-αντερ­γα­τι­κής πο­λι­τι­κής της κυ­βέρ­νη­σης. Έτσι, στην χθε­σι­νή ανα­κοί­νω­ση της για το Πο­λυ­τε­χνείο, γρά­φει, με­τα­ξύ άλλων, τα εξής «ωραία»:

«Σα­ρά­ντα τέσ­σε­ρα χρό­νια μετά από αυτή τη σπου­δαία στιγ­μή αντί­στα­σης και νίκης, η Ελ­λά­δα, μετά από μία μακρά πε­ρί­ο­δο λι­τό­τη­τας που έπλη­ξε κυ­ρί­ως τις πιο αδύ­να­μες κοι­νω­νι­κές τά­ξεις, προ­σπα­θεί σή­με­ρα να στα­θεί με τις δικές της δυ­νά­μεις. Σε συν­θή­κες ερ­γα­σια­κής απορ­ρύθ­μι­σης και ερ­γο­δο­τι­κής αυ­θαι­ρε­σί­ας, που χα­ρα­κτη­ρί­ζουν την αγορά ερ­γα­σί­ας, γί­νο­νται για πρώτη φορά κι­νή­σεις στην κα­τεύ­θυν­ση προ­στα­σί­ας των δι­καιω­μά­των των ερ­γα­ζο­μέ­νων».

Δεν πε­ρι­μέ­να­με βέ­βαια από τη νε­ο­λαία του κυ­βερ­νώ­ντος κόμ­μα­τος να ανα­φερ­θεί στα μνη­μό­νια της «πρώ­της φοράς αρι­στε­ρά», στο βά­θε­μα της ασυ­δο­σί­ας του κε­φα­λαί­ου, στην ερ­γα­σια­κή ζού­γκλα, στις γο­νυ­κλι­σί­ες της κυ­βέρ­νη­σης σε ΣΕΒ και με­γα­λο­ερ­γο­δό­τες. Δεν πε­ρι­μέ­να­με καν να πει κου­βέ­ντα για το ξυ­λο­φόρ­τω­μα και το ψέ­κα­σμα των συ­ντα­ξιού­χων από την«αρι­στε­ρή κυ­βέρ­νη­ση», για τη φο­ρο­λη­στεία και το γε­νι­κό­τε­ρο τσά­κι­σμα των λαϊ­κών δι­καιω­μά­των στο βωμό της πε­ρι­βό­η­της ανά­πτυ­ξης.

Αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε την πρε­μού­ρα της νε­ο­λαί­ας ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να βάλει πλάτη στο ξε­φτι­σμέ­νο πα­ρα­μύ­θι της δήθεν «φι­λο­λαϊ­κής» δια­χεί­ρι­σης του κα­πι­τα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος, όπως και την ανά­γκη τους να ξε­πλύ­νουν, με όποιο δυ­να­τό τρόπο, τη βάρ­βα­ρη-αντι­λαϊ­κή πο­λι­τι­κή της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ.

Το αξιο­ση­μεί­ω­το ωστό­σο είναι πως μέσα στις 400 λέ­ξεις της ανα­κοί­νω­σης τους για την επέ­τειο του Πο­λυ­τε­χνεί­ου δεν υπάρ­χει ούτε νύξη για τις ΗΠΑ και το ρόλο τους στα χρό­νια της Χού­ντας. Προ­φα­νώς, οι πρό­σφα­τες «κο­λε­γιές» της συ­γκυ­βέρ­νη­σης με τη διοί­κη­ση Τραμπ, η ανα­βάθ­μι­ση της Σού­δας και των άλλων βά­σε­ων, τα F-16 και τα λοιπά συμ­φω­νη­θέ­ντα έχουν προ­τε­ραιό­τη­τα ένα­ντι της ιστο­ρι­κής αλή­θειας.

Το Πο­λυ­τε­χνείο ζει, ζήτω οι Αμε­ρι­κα­νοί. Στο σύν­θη­μα αυτό θα μπο­ρού­σε να συ­μπυ­κνω­θεί η πο­λι­τι­κή ξε­φτί­λα της αρι­στε­ράς του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της νε­ο­λαία της.

Toυ Νίκου Μότ­τα

Ο σπόρος που έπεσε σαν σήμερα το 1918:

Αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ, θα έπρεπε να το ξαναφτιάξουμε

,,Να δείχνεις την προοπτική μες στο πιο βαθύ σκοτάδι, που θα το διαδεχτεί η αυγή,,

Έστιν ουν κόμμα…

Κόμμα είναι η οργανωμένη πρωτοπορία, το συνειδητοποιημένο κομμάτι της εργατικής τάξης που τραβάει μπροστά και ξέρει πως δεν αρκεί να μάχεσαι, αλλά να νικάς. 

Και αυτό απαιτεί να οργανώνεις την τάξη σου, τους αγώνες της, να μπαίνεις μπροστά, να μην αφήνεις τις ριζοσπαστικές διαθέσεις να ανεβοκατεβαίνουν σαν παλίρροια, ανάλογα με την αυθόρμητη συνείδηση. Να δένεις το ατσάλι και να στύβεις την πέτρα και στις πιο αντίξοες συνθήκες, με τους πιο αρνητικούς συσχετισμούς. Να δείχνεις την προοπτική μες στο πιο βαθύ σκοτάδι, που θα το διαδεχτεί η αυγή.

Το ΚΚΕ είναι το κόμμα της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, με βαθιές ρίζες στο λαό, τις διεκδικήσεις, τις παραδόσεις του. Όποια πέτρα και αν σηκώσεις σε αυτόν τον τόπο, σε όποια γωνιά του κι αν βρεθείς, είναι συνδεμένη με το ΚΚΕ, το ιστορικό του χνάρι, από τα βουνά του αντάρτικου, ως τις βραχονησίδες της εξορίας, απ’ τα μεγάλα αστικά κέντρα με τη συγκεντρωμένη αστική τάξη, ως την επαρχία με τους φτωχούς αγρότες και τους προλετάριους της υπαίθρου.

Το ΚΚΕ είναι συνδεμένο με κάθε σύγχρονη εργατική διεκδίκηση, με κάθε λαϊκό αγώνα, από τους πιο μεγάλους, ως τους πιο “μικρούς”, από το ένοπλο αντάρτικο της δεκαετίας του 40 -την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στη χώρα μας- ως τις κινητοποιήσεις σήμερα, τις εργατικές απεργίες, τα αγροτικά μπλόκα, τις μαθητικές καταλήψεις, την άμεση κινητοποίηση ενάντια σε κάθε απόλυση, κάθε κρούσμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας, οπουδήποτε υπάρχει εργαζόμενος λαός. Δίνει το χέρι του σε όποιον σηκώνεται, σε όποιον σηκώνει ανάστημα ενάντια στον κόσμο της εκμετάλλευσης και τη σαπίλα του.

Το ΚΚΕ είναι το κόμμα της εργατικής τάξης. Όσοι το χτύπησαν και το χτυπάνε ως σήμερα -και προφανώς με αυτό δεν εννοούμε όσους διαφωνούν μαζί του, είναι σαφής η διαφοροποίηση- στόχευαν σε αυτό το χαρακτηριστικό του, προσπάθησαν ακόμα και να το διαλύσουν κατά καιρούς, να το διαχύσουν σε μια ενωτική σούπα, να το μεταλλάξουν για να “προσαρμοστεί” στη νέα εποχή και τα δεδομένα της, να το κάνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι, με όλες τις αδυναμίες του και τυχόν ανεπάρκειές του: η οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης και των αγώνων της. Γι’ αυτό το εχθρεύονται και το έχουν διαρκώς στο στόχαστρο, αλλιώς θα περίσσευαν οι “γλύκες” και τα καλά λόγια.

Αν το είχαν πετύχει λοιπόν, αν είχαν πετύχει να μην υπάρχει ΚΚ -όπως δεν υπάρχει στις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου, εξαιτίας της αντεπαναστατικής λαίλαπας- το βασικό καθήκον θα ήταν να το φτιάξουμε ξανά από την αρχή. 

Κι είναι ευτύχημα πως δε χρειάζεται σήμερα να ξεκινήσουμε από το μηδέν, πως το ΚΚΕ άντεξε και πήγε κόντρα στο ρεύμα της αντεπανάστασης, της ενσωμάτωσης, της (παλιάς και σύγχρονης) Πασοκιάς, πως τελικά δεν έγινε σαν τα μούτρα τους, μία από τα ίδια.

Αυτό δείχνει πως οι ρίζες του δέντρου είναι γερές, πως μπορεί ξανά να θεριέψει, να πετάξει φύλλα και να δώσει καρπούς, πως είναι αειθαλές, παντός καιρού, δεν το τρομάζει η βαρυχειμωνιά. 

Κι αυτό δεν έχει μόνο ιστορική αξία και διάσταση, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις, αλλά πρωτίστως για το μέλλον, για την προοπτική και για την επανάσταση που έρχεται…

Σήμερα το ΚΚΕ κλείνει 99 χρόνια αδιάλειπτης ύπαρξης και επαναστατικής δράσης, και στρέφει το βλέμμα του όχι μόνο στη μεγάλη επέτειο των δικών του εκατό χρόνων, αλλά σε αυτήν ακριβώς την προοπτική, για να μεγαλώσει το δέντρο και να καρπίσει ο σπόρος που έπεσε σαν σήμερα, το 1918, στα γραφεία του Πειραιά.

από  Κατιούσα 

*********************************

Συμπληρώνονται σήμερα 99 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ

Οι αντιπρόσωποι στο Ά Πανελλαδικό Συνέδριο

Ενενήντα εννιά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μέρα που στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Εμπορικών Ατμοπλοίων (εκεί που αργότερα ήταν το ξενοδοχείο «Πειραιεύς») 
συγκεντρώθηκαν 37 αντιπρόσωποι από εργατικές και σοσιαλιστικές οργανώσεις. Τρεις μέρες αργότερα, η ίδρυση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ) ήταν γεγονός (4-10 Νοέμβρη με το παλιό ημερολόγιο, 17-23 με το νέο).

Η δημιουργία του ΣΕΚΕ, που λίγο αργότερα μετονομάστηκε σε ΚΚΕ, σήμανε την αφετηρία χειραφέτησης της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο και τα αστικά κόμματα. Για πρώτη φορά, εμφανίστηκε στην ελληνική κοινωνία ένα κόμμα που ανέγραψε στη σημαία του την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Στο ιδρυτικό του ψήφισμα διαβάζουμε:

«Το Σοσιαλιστικόν Εργατικόν Κόμμα της Ελλάδος βασίζεται επί των εξής θεμελιωδών αρχών:

1. Πολιτική και οικονομική οργάνωσις του προλεταριάτου σε ξεχωριστό κόμμα τάξεως για την κατάχτηση της πολιτικής εξουσίας και την δημοσιοποίησην των μέσων της παραγωγής και ανταλλαγής δηλ. την μεταβολήν της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας εις κοινωνίαν κολλεχτιβιστικήν ή κομμουνιστικήν».

Η ίδρυση του ΣΕΚΕ ήρθε σαν «ώριμος καρπός της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, κάτω από την επίδραση της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917 στη Ρωσία» (από τον πρόλογο στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ, 2013).

Η επαναστατική θύελλα που ξεσήκωσε ο «Οκτώβρης» επέσπευσε την ίδρυση του ΣΕΚΕ, το οποίο διαφοροποιούμενο ριζικά από τα μέχρι τότε κόμματα, διακήρυξε από το ιδρυτικό του ψήφισμα ακόμα: 

«Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα δεν δύναται ποτέ να συμμετάσχει ή και να ενισχύσει οποιαδήποτε κυβέρνησιν της αστικής τάξεως και αποκρούει κάθε απόπειραν απομακρύνσεώς του από την πάλιν των τάξεων, με σκοπόν να διευκολυνθή η προσέγγισης των εργατών με τα αστικά κόμματα» (από τα πρακτικά του Α' Συνεδρίου του ΣΕΚΕ, έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ, 1982).

Η ίδρυση του ΣΕΚΕ αποτέλεσε τομή στην ελληνική κοινωνία. Σηματοδότησε την εμφάνιση της ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης.

Εξέφραζε αντικειμενικά τη διαδικασία συνένωσης του μαρξισμού - λενινισμού με το εργατικό κίνημα. Με τις βασικές αρχές του προσέδωσε επαναστατική θεωρητική βάση και πολιτική γραμμή στα πιο δυναμικά τμήματα του εργατικού κινήματος, παρά τις αδυναμίες ή και θεωρητικές ανεπάρκειες στις πρώτες προγραμματικές προσεγγίσεις.

Το Α' Συνέδριο του ΣΕΚΕ ψήφισε μια σειρά στόχους πάλης πρωτοποριακούς, που αντιστοιχούσαν σε βασικές ανάγκες της εργατικής τάξης εκείνη την εποχή. Μια σειρά απ' αυτούς δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα και σήμερα, ενώ πολλές κατακτήσεις ανατράπηκαν.

Απ' την ιστορική ανάγκη στο χρέος για την εκπλήρωσή της

Η επικείμενη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ δεν αντιμετωπίζεται από τους κομμουνιστές σαν μια γραμμική αφήγηση της Ιστορίας. Χωρίς να ξεχνάμε ούτε ώρα από αυτήν την επική πορεία, η προσοχή είναι στραμμένη στα υψηλά καθήκοντα που χρεώνει η Ιστορία του Κόμματος, η ίδια η κοσμοθεωρία μας.

Οντας «στα γεμάτα» στην εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, το ΚΚΕ κυριαρχείται από το χρέος της ιστορικής του αποστολής, ως η οργανωμένη εμπροσθοφυλακή, η επαναστατική πρωτοπορία της εργατικής τάξης.

Αυτό το χρέος αναδεικνύουν το σύνολο των εκδηλώσεων που έγιναν στα προηγούμενα τρία χρόνια.

Ηδη από το 2015, οι Οργανώσεις του ΚΚΕ βρίσκονται στην τροχιά γιορτασμού των 100 χρόνων του ΚΚΕ, ενώ αυτήν την περίοδο ολοκληρώνονται οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια του «Οκτώβρη». Στο μεσοδιάστημα κάθε χρόνος είχε τη δική του σήμανση. Ενδεικτικά, το 2015 έγιναν οι εκδηλώσεις για τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, το 2016 οι εκδηλώσεις για τον ΔΣΕ και το 2017 για την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση.

Από το 2014 η ΚΕ του Κόμματος είχε ανακοινώσει το στόχο το 2018 να βρει το Κόμμα έχοντας κάνει ένα μεγάλο άλμα στην κομματική οικοδόμηση, την πολιτική - ιδεολογική ισχυροποίηση του ΚΚΕ στην εργατική τάξη.

Η έως τα τώρα Ιστορία δείχνει ένα Κόμμα που καταξιώθηκε με τις πρωτοπόρες ιδέες που έφερε στην ελληνική κοινωνία, μπόλιασε το εργατικό κίνημα με την πρωτοπόρα δράση του.

Συνέβαλε - κρατώντας ψηλά τη σημαία της ταξικής, της ασυμβίβαστης πάλης με την αστική εξουσία - και έδωσε μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος.

Με την καθοδήγηση του ΚΚΕ η εργατική τάξη, σε συμμαχία με την αγροτιά και άλλα λαϊκά στρώματα, αντιπάλεψε και συγκρούστηκε με την αστική τάξη και τις επιλογές της με τόλμη και αποφασιστικότητα. Σ' αυτήν την πορεία γράφτηκαν λαμπρές σελίδες αγώνων και κατακτήσεων (ο Μάης του '36, το ΕΑΜ, ο Δεκέμβρης του '44, ο ΔΣΕ κ.ά.).

Το Κόμμα στάθηκε όρθιο κρατώντας τη σημαία του σοσιαλισμού - κομμουνισμού και όταν ήρθαν οι αντεπαναστατικές ανατροπές του '90 - '91.

Συνέβαλε με τις επεξεργασίες του στην πάλη για την αναζωογόνηση των ιδεών του σοσιαλισμού, μελέτησε τη διαδικασία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Αντεξε στον πιο σκληρό και αμείλικτο πόλεμο με την αστική τάξη και τους συμμάχους της, τον οπορτουνισμό.

Είναι όλη αυτή η πορεία που δικαιώνει την κεντρική επιδίωξη για παραπέρα ισχυροποίησή του, αξιοποιώντας όλη την πείρα της 100χρονης Ιστορίας του.

Είναι όλη αυτή η Ιστορία που δικαιώνει την επιμονή στην αποκάλυψη της σήψης και της σύγχρονης βαρβαρότητας, την προβολή του σοσιαλισμού - κομμουνισμού ως το μόνο ρεαλιστικό και ελπιδοφόρο μέλλον για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Το Κόμμα σήμερα επιθετικά προβάλλει την εκτίμηση ότι η Ελλάδα έχει μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες, που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής απ' την εργατική - λαϊκή εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής και της διανομής.

Προβάλλοντας σήμερα τις αντικειμενικές δυνατότητες ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, καθώς και το ότι πραγματικό εμπόδιο είναι η εξουσία των μονοπωλίων και οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, το ΚΚΕ συμβάλλει στην αύξηση της απαιτητικότητας και μαχητικότητας ευρύτερων τμημάτων της εργατικής τάξης, κόντρα και στην επιδίωξη του οπορτουνισμού να εγκλωβίσει εργατικές μάζες στη λογική της διαχείρισης της φτώχειας.

Στη μακρόχρονη Ιστορία του έχουν αφήσει σημαντική παρακαταθήκη σύγχρονοι αγώνες, όπου η αποφασιστική παρέμβαση του Κόμματος στον προσανατολισμό αυτών των αγώνων άφησε πείρα χρήσιμη στην πορεία για την ανασύνταξη του κινήματος.

Η μέχρι τώρα πορεία βεβαιώνει πως ο χρόνος που βρίσκεται μπροστά, το 2018, δεν θα σημάνει μόνο την κορύφωση των μέχρι τώρα εκδηλώσεων, αλλά θα είναι και μια αφετηρία για νέα άνοδο, ανάταση του επαναστατικού κινήματος και της ταξικής πάλης.

Ο γιορτασμός των 100 χρόνων του ΚΚΕ δίνει την ευκαιρία να ξεδιπλωθεί μέσα στους χώρους δουλειάς μια πλατιά συζήτηση με θέμα τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, για τη λαϊκή ευημερία, με εργατική εξουσία.

902.gr

Απ' την Ιστορία: 17 Νοέμβρη 1973 Πολυτεχνείο!

Είμαστε 'δω και συνεχίζουμε…

,,Οι μνήμες όσων τα ζήσανε μένουν ακόμα ζωντανές!,,

Τρικάκι της ΚΝΕ από την αντιδικτατορική περίοδο

Κόκκινα γαρίφαλα, τραγούδια του Μίκη, Ξυλούρης, κατάληψη στο Πολυτεχνείο, πλακάτ με συνθήματα 

«Εξω αι ΗΠΑ» - «Εξω το ΝΑΤΟ», εργάτες και λαός στο δρόμο, «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία»... 

ΤΑΝΚΣ! 

Νεκροί, συλλήψεις, βασανιστήρια... Η ΚΝΕ, το ΚΚΕ, η Αντι-ΕΦΕΕ... Οι μνήμες όσων τα ζήσανε μένουν ακόμα ζωντανές!

17 Νοέμβρη 1973. Πολυτεχνείο! 

Μια από τις πιο σημαντικές εξελίξεις στα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας, που κηρύχθηκε και εγκαθιδρύθηκε στις 21 Απρίλη του 1967. 

Στο όνομα του «κομμουνιστικού κινδύνου» επιβλήθηκε η πιο ακραία μορφή πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού, για να μπορέσει το τότε πολιτικό σύστημα να υπερβεί τις αντιθέσεις που υπήρχαν, αλλά και να στηρίξει τις επιδιώξεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή. 

Τα χρόνια της επταετίας ο λαός βίωσε δύσκολες καταστάσεις, βλέποντας την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, την αύξηση της τιμής των προϊόντων, την αύξηση της καταστολής του κινήματος, τις συλλήψεις και τους διωγμούς. 

Την ίδια στιγμή, όμως, οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται, με την αγαστή βοήθεια των κυβερνώντων της περιόδου. Οπως ακριβώς και σήμερα, το ίδιο κάνουν και οι συνεχιστές τους, οι χρυσαυγίτες, που από τη μια χτυπούν τους μετανάστες και τους εργάτες και από την άλλη καταθέτουν προτάσεις νόμου για φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών και υμνούν τη χούντα.

Η επιβολή της δικτατορίας βρήκε το ΚΚΕ με διαλυμένες τις Κομματικές του Οργανώσεις και προβλήματα στο Πρόγραμμά του. Η διαπάλη μέσα στο Κόμμα ήταν μεγάλη, πράγμα που αποκρυσταλλώθηκε στη 12η Ολομέλεια της ΚΕ (1968), που οδήγησε στη λύση του κομματικού προβλήματος. Το Κόμμα άρχισε να ανασυγκροτεί τις Κομματικές του Οργανώσεις και πήρε την απόφαση συγκρότησης Κομμουνιστικής Νεολαίας.

Αυτοκόλλητο της ΚΝΕ για το 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Δεκέμβρης 1973) που κυκλοφόρησε στην Ιταλία

Το κενό που είχε δημιουργηθεί από την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ το 1943, αναπληρώθηκε με την ίδρυση της ΚΝΕ το 1968. 

Η ύπαρξη επαναστατικής οργάνωσης νεολαίας, υπό την καθοδήγηση του ΚΚΕ, είναι απαραίτητη σε όλες τις συνθήκες, καθώς καμία άλλη νεολαιίστικη οργάνωση, όσο μαζική και ριζοσπαστική κι αν είναι, δεν μπορεί να την αντικαταστήσει, να υποκαταστήσει το ρόλο της1. Παράλληλα, ξεκίνησε τότε και η έκδοση του παράνομου «Οδηγητή».

Η συμβολή της ΚΝΕ στην οργάνωση της αντιδικτατορικής πάλης ήταν σημαντική. 

Με πρωτοβουλία της συγκροτήθηκε η Αντιδικτατορική ΕΦΕΕ (Αντι-ΕΦΕΕ) και η Μαθητική Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας (ΜΟΔΝΕ), ως ανάγκη ανάπτυξης αγωνιστικής δραστηριότητας μέσα στους χώρους εκπαίδευσης. 

Αυτές οι οργανώσεις προέκυψαν και από την ανάπτυξη αντιδικτατορικών διαθέσεων στους ίδιους τους νέους, την πάλη γενικά για την ελευθερία και την υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων τους. 

Η δράση της ΚΝΕ επεκτεινόταν στους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, αλλά και στο εξωτερικό. Τα μέλη της ΚΝΕ διακινούσαν τον κομματικό Τύπο, προκηρύξεις, πετούσαν τρικ, έγραφαν συνθήματα στους τοίχους, κολλούσαν αφίσες και κρεμούσαν πανό ενάντια στη δικτατορία.

Η χούντα πήρε μέτρα, προκειμένου να καταστείλει ή έστω να περιορίσει τη δράση του φοιτητικού κινήματος. Στην αρχή προσπάθησε να το προσεταιριστεί, αλλά δεν τα κατάφερε. Ετσι, προχώρησε στην αναστολή της λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων, έβαλε εγκάθετους στα διοικητικά συμβούλια, ανέβαλε συνεχώς τις εκλογές παρά την εντολή του Πρωτοδικείου. Απέλυσε δημοκρατικούς καθηγητές, επέβαλε το θεσμό του κυβερνητικού επιτρόπου, ενεργοποίησε τα πειθαρχικά συμβούλια, απέβαλε φοιτητές που δεν υποτάσσονταν, διακόπτοντας ακόμη και την αναβολή στράτευσής τους.

Η πάλη των φοιτητών άρχισε να γίνεται πιο μαζική και να κλιμακώνεται. Το 1972 άρχισε η συγκρότηση φοιτητικών επιτροπών αγώνα, ως ώριμη ανάγκη να πάρουν οι ίδιοι οι φοιτητές την υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα στα χέρια τους. 

Δημιουργήθηκαν τοπικοί επαρχιακοί φοιτητικοί σύλλογοι, με βάση τον τόπο καταγωγής, όπου αποτέλεσαν χώρους ζύμωσης και συσπείρωσης φοιτητών. 

Το πάγιο αίτημα των φοιτητών για ελεύθερες εκλογές εμπλουτίστηκε με αιτήματα που έδιναν κατεύθυνση πολιτικοποίησης και κλιμάκωσης του αγώνα. 

Δύο επιπλέον μέτρα που προσπάθησε να υλοποιήσει η χούντα ήταν η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, με το τότε γνωστό ξενόγλωσσο ινστιτούτο, αλλά και το Διάταγμα που επέβαλε τη διακοπή στράτευσης και τη βίαιη επιστράτευση φοιτητών. Και τα δύο βρήκαν απέναντι τους φοιτητές που διοργάνωσαν κινητοποιήσεις.

Σταθμός στη δράση του νεολαιίστικου κινήματος ήταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου, γεγονός που δεν θα μπορούσε να έχει τόσο μεγάλη δυναμική, αν απουσίαζε το εργατικό - λαϊκό κίνημα. 

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο τόσο στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, όσο και στην κινητοποίηση λαού και νεολαίας στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. 

Συμμετείχαν δραστήρια και έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην οργάνωση της κατάληψης και με ισχυρές δυνάμεις, συμβάλλοντας στην αντιιμπεριαλιστική αντιδικτατορική γραμμή πάλης που διαμορφώθηκε. Οσο κι αν προσπαθούν διάφοροι κονδυλοφόροι και μη να συκοφαντήσουν τη στάση του Κόμματος και της ΚΝΕ, ως μόνο στόχο έχουν να πλήξουν το κύρος τους. Τα γεγονότα τους διαψεύδουν.

Το πρωί της Τετάρτης 14ης Νοέμβρη 1973 φοιτητές συγκεντρώνονται στο Πολυτεχνείο, για να πραγματοποιηθούν γενικές συνελεύσεις και εκλογή εφορευτικών επιτροπών για ελεύθερες εκλογές. 

Το απόγευμα ξεκινάει η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Δημιουργείται και ο πρώτος πομπός, έπειτα από απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής, η οποία είναι υπεύθυνη και για τη συλλογή προμηθειών. Χιλιάδες κόσμος έχει συγκεντρωθεί έξω από το Πολυτεχνείο. 

Από τις μαρτυρίες που υπάρχουν, η αλληλεγγύη του κόσμου ήταν μεγάλη, στην προσφορά τροφίμων, φαρμάκων και τσιγάρων και τις τρεις μέρες. Την επομένη μέρα, η ΚΟΑ (Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ) απευθύνει κάλεσμα στους εργαζόμενους και τη νεολαία για συμπαράσταση και αγωνιστική κινητοποίηση. 

Γυναίκες, άντρες, μαθητές, φοιτητές ακόμη κι από την Πάτρα βρίσκονται στο Πολυτεχνείο. Την Παρασκευή 15 Νοέμβρη, έπειτα από τη συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής ο χαρακτήρας της κινητοποίησης προσδιορίζεται ως αντιφασιστικός - αντιιμπεριαλιστικός και απαιτείται η πτώση της χούντας και η εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας.

Ολες τις μέρες της κατάληψης, η αστυνομία προσπαθεί να επέμβει στις συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται, ρίχνοντας ακόμη και στο ψαχνό. Γίνονται συλλήψεις και οι συγκρούσεις γενικεύονται. Ο αριθμός των νεκρών του Πολυτεχνείου και των τραυματιών δεν έχει εξακριβωθεί ακόμα και σήμερα.

Η απόφαση του Παπαδόπουλου για επέμβαση του στρατού θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο «Κεραυνός». Τα τανκς έχουν αρχίσει να κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. 

Οι φοιτητές φωνάζουν στους φαντάρους να μην πυροβολήσουν, φωνάζουν ότι ο στρατός είναι λαϊκός, ότι είναι αδέρφια τους. Κάποιοι φαντάροι σε αυτό το κάλεσμα πειθάρχησαν και δεν ρίξαν, όπως άλλοι. Στις 3.00, έπειτα από εντολή, το τανκ πέφτει στην πύλη του Πολυτεχνείου. Αστυνομικοί και στρατός μπαίνουν στο χώρο, χτυπούν και συλλαμβάνουν φοιτητές. Κάποιοι κατάφεραν να διαφύγουν και με τη βοήθεια των φαντάρων. Για μέρες οι συλλήψεις συνεχίζονται.

Σήμερα, κάθε νέος μπορεί να εμπνευστεί από τον αγώνα της νεολαίας την περίοδο της επταετίας και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, να αντλήσει διδάγματα από τη δράση της. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις της νεολαίας, των μαθητών και των φοιτητών, αποδεικνύουν ότι η νέα γενιά δίνει το δυναμικό «παρών» στην οργάνωση της πάλης ενάντια στους σημερινούς εκμεταλλευτές και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που ως γνήσια συνεχιστής των προηγούμενων κυβερνήσεων, παίρνει αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. 

Δείχνει ότι η οργάνωση του αγώνα, η γνώση για το τι παλεύουμε, μπορεί να μας κάνει πιο δυνατούς, ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, που είναι η αστική τάξη, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. 

Σήμερα η ΚΝΕ είναι εδώ, στο πλάι του Κόμματος, παλεύοντας για να κατακτήσει ο λαός την εξουσία και να γίνει ο κυρίαρχος του πλούτου του!

Υποσημείωση:

1. Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, «Δικτατορία 1967 - 1974, Κείμενα & Ντοκουμέντα».

Δες Ακόμα:Οι κομμουνιστές ήταν εκεί!
30 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ο Ν. Κυριακίδης, στέλεχος τότε της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ θυμάται...  

Φ.

Δες Περισσότερα Εδώ

Προς στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας:φυλλάδιο του ΚΚΕ k της ΚΝΕ για το Πολυτεχνείο!!

«Αποτελεί δίδαγμα ότι το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που προέρχεται από λαϊκές οικογένειες, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση και σήμερα να είναι απέναντι από το λαό», τονίζεται μεταξύ άλλων στο φυλλάδιο που κυκλοφόρησε το ΚΚΕ και η ΚΝΕ για την 44η επέτειο του Πολυτεχνείου, που απευθύνεται στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Όπως αναφέρεται, «Το συμφέρον του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που προέρχεται από λαϊκές οικογένειες, βρίσκεται στους κοινούς αγώνες με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Η ίδια πολιτική που εξοντώνει το λαό, χτυπάει και εσάς, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας Δεν πρέπει ποτέ το προσωπικό των ΕΔ και των ΣΑ να στραφεί ενάντια στο λαό».

Ολόκληρη η ανακοίνωση :

«Στις 17 Νοέμβρη συμπληρώνονται 44 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.

Την κορύφωση του αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών που επιβλήθηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα στις 21 Απρίλη 1967.

Η χούντα υπηρέτησε το καπιταλιστικό σύστημα και τους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. 

Η στρατιωτική δικτατορία ήταν καθεστώς της αστικής τάξης, διώξεων, βασανιστηρίων, δολοφονιών, εξορίας και φυλακίσεων. Αυτό το απέδειξε από την πρώτη μέρα.

Η χούντα επιβλήθηκε με πρόσχημα τότε τον "κομμουνιστικό κίνδυνο". Πάντα ο αντικομμουνισμός είναι προπομπός αρνητικών εξελίξεων για το λαό, τότε και σήμερα.

Τα συνθήματα "Έξω οι βάσεις", "Έξω το ΝΑΤΟ" που ήταν κυρίαρχα στο Πολυτεχνείο, είναι και σήμερα επίκαιρα.

Η χούντα υπηρέτησε πιστά τους καπιταλιστές. Την περίοδο της δικτατορίας τα κέρδη των καπιταλιστών αυξήθηκαν, ενώ το λαϊκό εισόδημα παρέμεινε καθηλωμένο. Πάντα η αντιλαϊκή πολιτική πάει χέρι - χέρι με την ένταση της καταστολής.

Πηγή έμπνευσης και πάλης του λαού και της νεολαίας ήταν η αγωνιστική στάση ενάντια στη χούντα. Ιδιαίτερα η αδιάλλακτη στάση των κομμουνιστών με την παράνομη δουλειά, καθώς και η ακλόνητη στάση τους στις φυλακές και τις εξορίες. 

Η ίδρυση της ΚΝΕ το 1968 έδωσε ώθηση στον αντιδικτατορικό αγώνα. Η Αντι-ΕΦΕΕ και άλλες αντιδικτατορικές οργανώσεις, η πάλη του λαού, συνέβαλαν αποφασιστικά στον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.

Είναι ζωντανά επίσης αγωνιστικά παραδείγματα αγωνιστών, αξιωματικών του Στρατού και του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά και των φαντάρων και ναυτών που αντιστάθηκαν στη χούντα.

Αποτελεί δίδαγμα ότι το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που προέρχεται από λαϊκές οικογένειες, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση και σήμερα να είναι απέναντι από το λαό.

 Είναι αναφαίρετο το δικαίωμα του λαού να παλεύει για να ζήσει καλύτερα χωρίς ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές που τσακίζουν το λαό και φουσκώνουν τις τσέπες των λίγων. Αυτή είναι η πολιτική και της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά και της ΝΔ.

Αποτελεί δίδαγμα και ανάγκη να απομονωθούν η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή και οι νοσταλγοί της χούντας. 

Γυρίστε την πλάτη σας, σε όσους και φέτος θα μιλήσουν για τα "καλά" της χούντας και θα υμνούν τους δικτάτορες. 

Η χούντα ήταν ένα διεφθαρμένο καθεστώς, σάπιο ως το μεδούλι. Εξέφραζε με τον εθνικισμό και τον αντικομμουνισμό την καταστολή του λαού μας και το μίσος για τους άλλους λαούς.

 Το έγκλημα της τουρκικής εισβολής και κατοχής του 37% της Κύπρου, έχει τη σφραγίδα τόσο της χούντας, όσο και των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ. 

Δεν θα επιτρέψουμε σήμερα, 50 χρόνια μετά την επιβολή της Χούντας, να γίνονται στα στρατόπεδα οι φαντάροι "έρμαια" στην προπαγάνδα νοσταλγών της χούντας. 

Καταγγείλτε τέτοιες προσπάθειες, οργανώστε τον εορτασμό του Πολυτεχνείου, απομονώστε τις φασιστικές και ρατσιστικές δυνάμεις όπου εμφανίζονται.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ φέρει τεράστιες ευθύνες γιατί περιφέρει στα στρατόπεδα τα υπόδικα στελέχη της Χρυσής Αυγής, στο όνομα της δήθεν "εθνικής ενότητας" (όπως πρόσφατα στην άσκηση "Παρμενίων"). Οι χρυσαυγίτες είναι εγκληματίες, γιατί είναι φασίστες. Οι πολιτικοί τους πρόγονοι είναι οι συνεργάτες των ναζί, οι κουκουλοφόροι της κατοχής, οι βασανιστές της χούντας.

Στηριχτείτε, εμπιστευθείτε το ΚΚΕ και την ΚΝΕ

Το Πολυτεχνείο ζει

Το συμφέρον του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, που προέρχεται από λαϊκές οικογένειες, βρίσκεται στους κοινούς αγώνες με το εργατικό - λαϊκό κίνημα. 

Η ίδια πολιτική που εξοντώνει το λαό, χτυπάει και εσάς, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Δεν πρέπει ποτέ το προσωπικό των ΕΔ και των ΣΑ να στραφεί ενάντια στο λαό.

Μαζί με το λαό και τη νεολαία να βροντοφωνάξουμε, "έξω το ΝΑΤΟ και οι βάσεις".

Ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!».

Διαβάστε εδώ το φυλλάδιο σε μορφή pdf

902.gr

1 / 2

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

• 

  ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

  Στη Βουλή το νομοσχέδιο της ξεδιάντροπης προπαγάνδας για το «κοινωνικό μέρισμα»

  21:26
• 

  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ (ΕΕΔΔΑ)

  Καλεί στις εκδηλώσεις εορτασμού της επετείου του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου

  18:46
• 

  44 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

  Στην αμερικάνικη πρεσβεία η πορεία στην Αθήνα - Κινητοποιήσεις σε δεκάδες πόλεις

  17:13