Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

27 Φεβρουαρίου, 2020

Μυτιλήνη: Έφυγαν κακήν... Κακώς...


Οι αστυνομικές δυνάμεις και τα ΜΑΤ (ΦΩΤΟ)




Αναχώρησαν ντροπιασμένα στις 9 το πρωί από τη Μυτιλήνη με το πλοίο «Νήσος Ρόδος» το οποίο εκτάκτως δρομολογήθηκε, οι αστυνομικές δυνάμεις και τα ΜΑΤ που είχαν μεταβεί στο νησί από το βράδυ της Δευτέρας, κατ' εντολήν της κυβέρνησης.

Ο λαϊκός ξεσηκωμός που έζησε αυτές τις μέρες ο λεσβιακός λαός θύμιζε το «Go back» του 1944.



Με το ίδιο πλοίο θα μετακινηθούν ο μηχανολογικός εξοπλισμός, τα οχήματα, αλλά και τα μηχανήματα του στρατού που είχαν μεταφερθεί.

Στις 12 το μεσημέρι το ίδιο πλοίο θα παραλάβει από τη Χίο τις αντίστοιχες δυνάμεις.

Το μαζικό παλλαϊκό ξεσηκωμό των κατοίκων της Λέσβου που σαν αποτέλεσμα είχε την πρώτη μεγάλη νίκη: Την απελευθέρωση της περιοχής Καράβα - Καβακλή από τις δυνάμεις καταστολής και την αποχώρηση των εισβολέων που η ίδια έστειλε από το νησί, χαιρετίζει η ΤΕ Λέσβ
ου του ΚΚΕ.




Δείτε τα "λεβεντόπαιδα" τι έκαναν εδώ:
  στο Διαβολόρεμα της Λέσβου που σπάει με μανία παρμπρίζ παρκαρισμένου ημιφορτηγού αυτοκινήτου, χρησιμοποιώντας το κοντάκι του όπλου του, όπως φαίνεται σε αυτό το βίντεο, κάτω από τις αποδοκιμασίες συγκεντρωμένων κατοίκων.

Κατιούσα:
Μπορεί τα ΜΑΤ να αναχώρησαν κακήν κακώς από τη Λέσβο και τη Χίο, ωστόσο ο αγώνας συνεχίζεται ενάντια στην κατασκευή νέων κλειστών στρατοπέδων συγκέντρωσης για τη διαιώνιση του εγκλωβισμού των ξεριζωμένων από τα νησιά.

Από τα πιο δυνατά στιγμιότυπα της σημερινής μέρας στη βόρεια Λέσβο, 
ο παπα – Χρήστος, που βρέθηκε στο πλευρό των άλλων κατοίκων σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στις κλειστές δομές. 
Σε μια εικόνα υψηλού συμβολισμού, ο ιερέας βρέθηκε ανυψωμένος σε μπουλντόζα, υπό τους ήχους του διαχρονικού αντάρτικου- αλιευμένο
βίντεο από 
 Loukas Xibrakou:



SOS 
καταγγέλλουν οτι νέοι μπάτσοι με πολιτικά καταφτάνουν στο Νησί της Λέσβου Δείτε το αλιευμένο Βίντεο από Nikos EleytheRiou:


Διαρκή ενημέρωση Από 902.gr
ΤΩΡΑ:



ΠΑΛΛΕΣΒΙΑΚΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ - ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΛΕΣΒΟΥ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ

Μεγαλειώδες απεργιακό συλλαλητήριο απαιτώντας κανένα κέντρο - φυλακή της ΕΕ: 

Με ένα μεγαλειώδες απεργιακό συλλαλητήριο στην πλατεία Σαπφούς, σε μια πόλη που «νέκρωσε» για μια ακόμη μέρα από την απεργία που κήρυξαν το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, το Νομαρχιακό Τμήμα Λέσβου της ΑΔΕΔΥ, επιμελητήρια και επιστημονικοί σύλλογοι, οι κάτοικοι της Μυτιλήνης διαδήλωσαν το πρωί της Πέμπτης την αποφασιστικότητα συνολικά των νησιωτών, να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν τον αγώνα για να πάψει ο διπλός εγκλωβισμός, να κλείσουν τώρα όλα τα hot spots, να μην δημιουργηθεί κανένα νέο κέντρο στο νησί, ούτε ανοιχτό ούτε κλειστό, να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης για μετατροπή των νησιών σε φυλακές της ΕΕ. (Δείτε εδώ στιγμιότυπα από το συλλαλητήριο)
Η νέα μαζική συγκέντρωση έγινε στον απόηχο της μάχης που δόθηκε από την Τρίτη σε πόλεις και χωριά της Λέσβου, κυρίως στην περιοχή Καράβα του Μανταμάδου, όπου ο λαϊκός ξεσηκωμός οδήγησε την κυβέρνηση σε αναδίπλωση, υποχρεώνοντάς την να αποσύρει τα ΜΑΤ από το νησί, που επί δυο μέρες λειτουργούσαν ως δυνάμεις κατοχής, δέρνοντας και απειλώντας τους κατοίκους, προκειμένου να προχωρήσει ο σχεδιασμός για κλειστά κέντρα - στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων. (Δείτε εδώ βίντεο με συνθήματα)
Η εικόνα των ΜΑΤ να επιβιβάζονται το πρωί στο «Νήσος Ρόδος», που δρομολογήθηκε έκτακτα γι' αυτό το σκοπό, και να παίρνουν ντροπιασμένα το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα, γέμισε με ενθουσιασμό και ικανοποίηση τους κατοίκους της Λέσβου, έδωσε νέα ώθηση στον αγώνα που συνεχίζεται. Σ' αυτόν τον αγώνα, το Εργατικό Κέντρο του νησιού βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, παίρνοντας πρωτοβουλίες και προβάλλοντας αιτήματα που βρίσκουν μεγάλη αποδοχή και απήχηση στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα του νησιού.
Την κεντρική ομιλία στη συγκέντρωση έκανε ο πρόεδρος του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, Θοδωρής Ασλανίδης, ο οποίος στάθηκε στη μεγάλη πρώτη νίκη του λαού του νησιού με την αποχώρηση των ΜΑΤ, αλλά και την ανάγκη συνέχισης του αγώνα για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων. (Δείτε εδώ βίντεο από την ομιλία του)
Στη συγκέντρωση χαιρέτησαν εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ, μαθητές υπό κατάληψη σχολείου και του εμπορικού συλλόγου. (δείτε εδώ στιγμιότυπα από την συγκέντρωση). Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης.
Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Κώστα Παρασκευά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Β. Αιγαίου Σταύρος Τάσσος, η επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Μυτιλήνης, Νίκη Τσιριγώτη, μέλη της εκτελεστικής γραμματείας της ΑΔΕΔΥ, μέλη Σωματείου Αποκεντρωμένης διοίκησης, αντιπροσωπεία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου και του εμπορικού συλλόγου Πέτρας.
Στο μεταξύ η Τομεακή Επιτροπή Λέσβου του ΚΚΕ, χαιρετίζει το μαζικό παλλαϊκό ξεσηκωμό των κατοίκων με πρώτη μεγάλη νίκη την αποχώρηση των δυνάμεων καταστολής από το νησί.
Δείτε εδώ τι έγινε στη Λέσβο την Τετάρτη 26 Φλεβάρη.

1 / 12
Οι εικόνες των ΜΑΤ να εγκαταλείπουν όπως όπως τα νησιά, κάτω από τη γενικευμένη λαϊκή κατακραυγή, είναι μεγάλη επιτυχία του ξεσηκωμένου λαού σε Λέσβο και Χίο, που αγωνίζεται για να μη μετατραπεί ο τόπος του σε φυλακή - κολαστήριο της ΕΕ για πρόσφυγες και μετανάστες.
Το τριήμερο των μαζικών κινητοποιήσεων, η αποφασιστική τους στάση, το ηχηρό «ως εδώ» που εξέπεμψαν μαζικά και το διώξιμο κακήν κακώς των δυνάμεων καταστολής ήταν μια δίκαιη λαϊκή αντίδραση στην πολιτική του διπλού εγκλωβισμού, στις συνέπειες για πρόσφυγες και νησιώτες από την εφαρμογή της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας και των άλλων Κανονισμών της ΕΕ, που εμποδίζουν τους πρόσφυγες να ταξιδέψουν στις χώρες προορισμού τους.
Τώρα χρειάζεται ο αγώνας να κλιμακωθεί. Η κυβέρνηση, παρά το στρίμωγμα και τους ελιγμούς, παραμένει συνεπής στη γραμμή του εγκλωβισμού, του στησίματος των νέων κλειστών δομών στα νησιά.
Κι αυτό δεν φαίνεται μόνο από την απόβαση των «δυνάμεων κατοχής», όπως δίκαια χαρακτήρισε ο λαός τα ΜΑΤ, αλλά και από τον προπαγανδιστικό της ορυμαγδό που συνεχίζεται ασταμάτητος.
Ένας οχετός με συκοφαντίες, εκβιασμούς, αντιδραστικά επιχειρήματα που εξελίχθηκε παράλληλα με το όργιο καταστολής, τώρα εμπλουτίζεται με κάθε παρέμβαση υπουργών και άλλων παπαγάλων της κυβέρνησης.
Από τις απειλές ότι αν δεν φτιαχτούν οι φυλακές προσφύγων στον Μανταμάδο της Λέσβου και στο Αίπος της Χίου θα υπάρξει ...πανδημία με τον κορονοϊό, μέχρι τα αισχρά υπονοούμενα ότι οι κάτοικοι κινητοποιούνται για να παραμείνει το αίσχος της Μόριας και της ΒΙΑΛ, επειδή τάχα αποκομίζουν «κέρδη» από τις υπάρχουσες δομές...
Και από εκβιασμούς ότι ένας μαζικός απεγκλωβισμός προσφύγων και μεταναστών θα έφερνε αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, μέχρι χαρακτηρισμούς όσων κινητοποιούνται ως «ακραίων στοιχείων», στη γνώριμη λογική της συκοφαντίας και της καλλιέργειας κλίματος «κοινωνικού αυτοματισμού».
Γι' αυτό δεν πρέπει να υπάρξει κανένας εφησυχασμός, αλλά στον απόηχο του μεγάλου λαϊκού ξεσηκωμού, να δυναμώσει η οργάνωση του αγώνα, να αναδειχτεί πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά η αιχμή των διεκδικήσεων που προβάλλουν οργανωμένα δεκάδες σωματεία και φορείς του κινήματος στα νησιά: Κανένα νέο κέντρο, κλειστό ή ανοιχτό, να κλείσουν και αυτά που υπάρχουν. Να απεγκλωβιστούν όλοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Να καταργηθούν οι Συμφωνίες εγκλωβισμού (ΕΕ - Τουρκίας και Δουβλίνο).
Τον δρόμο αυτό δείχνει και η δράση που αναπτύσσουν το Εργατικό Κέντρο και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις στη Λέσβο, στη Χίο και στα άλλα νησιά, που οι πρωτοβουλίες και οι διεκδικήσεις τους, η σταθερή αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες, το αταλάντευτο μέτωπο στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, συναντούν μεγάλη απήχηση, συσπειρώνουν ευρύτερα τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής.
Ταυτόχρονα με την απάντηση στην κυβέρνηση, δεν πρέπει να ξεγελαστεί κανείς από την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ξεπλυθεί από τις ευθύνες του με αφορμή τις κινητοποιήσεις, για τη σημερινή κατάσταση στα νησιά.
Είναι αυτός που υπέγραψε τη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας. Δικό του δημιούργημα ήταν τα κολαστήρια τύπου Μόριας, αυτός κουβάλησε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, δήθεν για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών, αλλά βαθαίνοντας στην πραγματικότητα την εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνα σχέδια και ανταγωνισμούς, που προκαλούν στρατιές προσφύγων. Ενώ πριν από λίγο καιρό προσπαθούσε συκοφαντικά να ταυτίσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις με ακροδεξιές και ρατσιστικές δυνάμεις, που όμως απομονώνονταν από την πλειοψηφία του λαού.
Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου διαχειριστή των Συμφωνιών που ο ίδιος συνυπέγραψε με Τουρκία - ΕΕ και προβάλλει ως «πλεονέκτημα» την ικανότητά του να προωθεί την ίδια πολιτική, χωρίς να διαταράσσεται η «κοινωνική συνοχή».
Οσα γίνονται αυτές τις μέρες στα νησιά, αφορούν όλο τον ελληνικό λαό και όχι μόνο τους νησιώτες. Η πάλη αυτή πρέπει να αναπτυχθεί σε όλη τη χώρα με σταθερό αίτημα το κλείσιμο όλων των δομών στα νησιά, τη γρήγορη απόδοση ασύλου και ταξιδιωτικών εγγράφων για τον απεγκλωβισμό των προσφύγων και μεταναστών προς τις χώρες προορισμού τους. Πάλη που πρέπει να συνδεθεί και με τον αγώνα ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που φέρνουν πολέμους και προσφυγιά.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Παρασκευής 28 Φλεβάρη 2020.






25 Φεβρουαρίου, 2020

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΤΙΚΑ: 38 ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟ F/B ΓΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΟΝΑΝΕ !!!

ΤΟ F/B ΜΠΛΟΚΑΡΕ ΤΟ BLOG: https://zanterevolucion.blogspot.com/
------
Η Λογοκρισία Συνεχίζεται 
Μεσημεριάτικα το f/b έστειλε σε συνεργάτη-φίλο μας 38 αναφορές !!! για υποτιθέμενες spam αναρτήσεις του blog μας !!! 
Φαίνεται ότι οι Αναρτήσεις μας και η απήχηση που έχουν στο αναγνωστικό κοινό μετά και την καταγραφή τους που ξεπερνούν το 1.000.000 προβολές ενόχλησαν πολλούς τώρα τελευταία και προσπαθούν να Μην φαίνονται στο f/b κάνοντας αναφορά για spam !!!

Ας γνωρίζουν ότι Δεν θα τους κάνουμε την χάρη να Σταματήσουμε να αποκαλύπτουμε γεγονότα και ειδήσεις που τσουρουφλίζουν την αντιλαϊκή αντεργατική τους πολιτική θα  Συνεχίσουμε πιο Δυναμικά.
Καλούμε τους φίλους μας να πολλαπλασιάσουν τις κοινοποιήσεις των αναρτήσεων μας, ώστε αυτοί οι "κύριοι" να χάσουν τον ύπνο τους και τα χαμόγελά τους... 
Σας παρουσιάζουμε με αυτοκόλλητα τις Αναφορές:




Aπ τη δημοσίευση με τίτλο:




Aπ τη δημοσίευση με τίτλο:





Aπ τη δημοσίευση με τίτλο:




Aπ τη δημοσίευση με τίτλο:




Aπ τη δημοσίευση με τίτλο:








Aπ τη δημοσίευση με τίτλο:




Aπ τη δημοσίευση:




Aπ τη δημοσίευση με τίτλο:




Aπ τη δημοσίευση με τίτλο:
ΕΠΟΝ -ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ...- (77 χρόνια)στην ομάδα του Νίκου Μπογιόπουλου






Aπ τη δημοσίευση με τίτλο:ΕΠΟΝ -ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ...- (77 χρόνια)












Aπ τη δημοσίευση με τίτλο: ΝΑ ΘΥΜΙΣΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΦΕΥΡΑΝΕ ΤΟΥΣ «ΚΟΥΚΟΥΛΟ'ΜΑΡΤΥΡΕΣ» ? !


Πριν λίγο που ξαναπροσπάθησε να κοινοποιήσει Αυτή τη δημοσίευση πήρε Αυτό το μνμ: 


Το ίδιο είχε συμβεί στις 28 Ιουνίου 2018 μπλοκάροντας αυθαίρετα το βίντεο που είχαμε αναρτήσει με το πολύ ενδιαφέρον κι αξιόλογο ιστορικό ντοκιμαντέρ του ΚΚΕ “Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε” για τον ηρωικό αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού, που μετά την κατακραυγή από φίλους της σελίδας το ξεμπλόκαρε... 


Καλούμε τους φίλους μας να στείλουν αιτήματα Γράφοντας: πως Αυτή η σελίδα: https://zanterevolucion.blogspot.com/ είναι πολιτικού ενημερωτικού χαρακτήρα και δεν παραβιάζει με υβριστικό ή άλλο περιεχόμενο τους κανονισμούς του f/b και να αρθεί άμεσα το μπλοκάρισμά της 

Μέσα και απ΄αυτή τη λογοκρισία και το μπλοκάρισμα της σελίδας στο f/b  Επιβεβαιώνονται όλοι εκείνοι που έχουν αποκαλύψει πόσο επίπλαστη και πόσο ελεγχόμενη είναι αυτή η υποτιθέμενη ελευθερία των σόσιαλ μίντια...
Γι Αυτό ποτέ να Μην ξεχνάμε την οργανωμένη σε ταξικές οργανώσεις πάλη κ δράση μας  


Αλίευση  Παρουσίαση: Viva La Revolucion

Ελληνοφρένεια 25/2/2020 ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ...



Μεγάλη συγκέντρωση συνδικάτων στο συνέδριο παρωδία της ΓΣΕΕ:


Δες περισσότερα Εδώ:

24 Φεβρουαρίου, 2020

ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΑ ΗΘΗ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ

Όπως έχει αποδειχθεί από τις σύγχρονες λαογραφικές-εθνογραφικές ανθρωπολογικές έρευνες η παράδοση παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση όχι μόνο της εθνικής αλλά και της ατομικής ταυτότητας των μελών μιας κοινότητας / κοινωνίας, ακόμη και αν αυτό δεν γίνεται άμεσα κατανοητό από την ίδια.
Τι είναι αυτό όμως που καθόρισε την έκφραση, αυτό που λέμε Λαϊκό Πολιτισμό..
Είναι παράγωγο μιάς ενιαίας λαϊκής έκφρασης ή υπάρχουν ποικίλες κατηγοριοποιήσεις σε σχέση με τον τόπο και το χώρο-την γεωγραφική θέση και τις επιρροές που αυτές συνεπάγονται, Ταξικές, έμφυλες (ο ρόλος της γυναίκας και του άντρα στη κάθε κοινωνική δομή), ηλικιακές και μορφωτικές, τόπου, χώρου και επιρροών, οι οποίες χαρακτηρίζουν και το πολιτιστικό του προϊόν.
Και αυτή είναι και η ομορφιά σε όσους μελετούμε την παράδοση. 

Η ετερογένεια, η πολυποικιλότητα και όλο αυτό το ταξίδι που με αφορμή τη μελέτη των παραδοσιακών στολών ας πούμε, μπαίνουμε στο δίκτυο των εσωτερικών δομών κάθε μιας τοπικής κοινωνίας, και μέσα από αυτές ανακαλύπτουμε, την ιεραρχία της, τους συμβολισμούς της πχ στα κεντήματα, το στολισμό, τα ήθη και τα έθιμα. 
Υπάρχει λοιπόν ετερογένεια και είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι διαφορές βρίσκονται ακόμη και σε γειτονικούς οικισμούς. 
Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις που ήθη και έθιμα, ενδυμασία κλπ διαφέρει από χωριό σε γειτονικό χωριό. 
Οι διαφορές βέβαια είναι εμφανείς και μέσα στην κάθε κοινότητα. 
Άλλη η κατοικία του γαιοκτήμονα και άλλη του αγρότη,του εμπόρου ή του εργάτη γης, άλλα τα δικαιώματα, άλλος ο τρόπος ζωής, ανέσεων και παροχών, διατροφής κλπ, αλλά και άλλες οι ευκαιρίες πχ στη μόρφωση, άλλη η ενδυμασία, άλλη η ιεραρχία και όλα αυτά με καθορισμένους και απαράβατους κανόνες, οπότε και σαφώς υπήρχε και ο ταξικός χαρακτήρας. 
Επίσης το διάβα της ιστορίας μέσα από την διαδοχή των ιστορικών αλλαγών αλλά και το πέρασμα και την επιρροή και άλλων άλλων πολιτισμών δεν ήταν παρά κάτι που σίγουρα άφησε τα ίχνη του.

Η παράδοση λοιπόν είναι το σύνολο αλλά και το κάθε ένα ξεχωριστά, από τα στοιχεία του παρελθόντος ενός πολιτισμού, είναι οι υλικές και πνευματικές κατακτήσεις, οι οποίες μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. 
Είναι όλα εκείνα τα ήθη και έθιμα, οι ηθικές αντιλήψεις, οι αρχές, η νοοτροπία, η γλώσσα, η θρησκεία, η ιστορική πορεία και η μνήμη, οι θεσμοί και οι αξίες, τα δημιουργήματα, η λαϊκή καλλιτεχνική έκφραση, αλλά και η πολιτική οργάνωση και η κοινωνική δομή.
Είναι ένας ολόκληρος κόσμος που μελετούν και ερευνούν πολλές επιστήμες (Ανθρωπολογία,Κοινωνιολογία,Λαογραφία κ.α.) και βέβαια ένας χώρος που θέλει μεγάλη σοβαρότητα προσέγγισης.

Τις τελευταίες δεκαετίες πολλοί σύλλογοι ή μεμονωμένοι πολίτες, προσπαθούν να ασχοληθούν με την παράδοση και τον λαϊκό πολιτισμό πάντα με καλή διάθεση και κίνητρο. 
Όμως παρατηρείται δυστυχώς, η προσέγγιση αυτή πολλές φορές να γίνεται με λανθασμένο τρόπο και να φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα ή μπερδεύει το κοινό.
 Δεν έχει κανένα αποτέλεσμα να αναπαράγω ένα έθιμο, αν δεν γνωρίζω πρώτα τι ήταν αυτό που το δημιούργησε, που δημιούργησε την ανάγκη του εθίμου, ποια ήταν η κοινωνική δομή της κοινότητας που το παρήγε, ποιος ήταν ο συμβολισμός του κλπ.
Όταν γίνεται απλή αναπαραγωγή, διατρέχει κανείς τον κίνδυνο ή να παρουσιάσει ένα εξιδανικευμένο παρελθόν που καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχει και φυσικά να πέφτει στη παγίδα του φολκλόρ και ακόμη χειρότερα να μεταφέρει ξεπερασμένα και λάθος μηνύματα μέσα στο σήμερα,ειδικότερα στη νεολαία.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό ατόπημα που γίνεται είναι η μεταφορά εθίμων από άλλες περιοχές κι αυτό γιατί ότι αφορά τη λαϊκή παράδοση, ήταν γέννημα συγκεκριμένων εκφράσεων του κάθε τόπου.
 Βεβαίως θα μπορούσε να γίνει ως θεατρικό δρώμενο αλλά με προηγούμενη ενημέρωση και ανάλυση, τι βλέπουμε, τι σήμαινε, τι ήταν και γιατί γεννήθηκε στην εκάστοτε τοπική κοινωνία. Διαφορετικά μπαίνουμε στο κανάλι του φολκλορισμού ο οποίος χρησιμοποιεί κάποια στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού, αλλά έξω από την εποχή του και τις δομές που το δημιούργησαν και αυτό αλλοιώνει φυσικά τα πραγματικά στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού ενός τόπου , αλλοιώνει και παραποιεί το αρχικό του νόημα αλλά επίσης δρα και επάνω στα δρώμενα και έθιμα ενός άλλου τόπου, επάνω στη τοπική του μουσική παράδοση, τους χορούς κλπ.
Όμως ας επανέλθω σε ένα θέμα που με έχει απασχολήσει και με απασχολεί ακόμη. Τη γυναικεία εθνογραφία. Ποιά ήταν δηλαδή η έκφραση της γυναίκας μέσα από στο λαϊκό πολιτισμό. Ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι το βρήκα μέσα από την ενδυμασία.
Ένας απέραντος κόσμος συμβολισμών και συμβόλων, δοξασιών και προλήψεων. Αλλά επίσης δεσμευτικός και ιεραρχικός, που πρόδιδε την ιεραρχία της στη κοινότητα. 
Ένας χώρος που αποκρυπτογραφεί τον τρόπο ζωής της στη κάθε κοινωνία απ΄άκρη σ΄άκρη στην Ελλάδα, δικαιώματα υποχρεώσεις και δεσμεύσεις, οι επιρροές που είχαν και από ποιόν προηγούμενο πολιτισμό ή γειτονικό ή συνοδοιπορούντα χρονικά και ιστορικά. Από την μελέτη της στολής βλέπεις ακόμη και το αντιπάλεμα με την φύση, με το κλίμα ή με τους κινδύνους και τις ιδιαιτερότητες κάθε τόπου. 
Στη Ρόδο για παράδειγμα η παραδοσιακή γυναικεία στολή έχει μπότες.. Πριν χρόνια, όταν είχα ξεκινήσει να μελετώ το συγκεκριμένο αντικείμενο είχα απορήσει. Δεν είναι σύνηθες..ώσπου ένας μεσαιωνικός χάρτης με..φώτισε..Ρόδος η Οφιούσσα..λόγω των πολλών φιδιών στα χωράφια..έτσι ας πούμε βρίσκει κανείς ένα ένα τα κλειδιά για να μπει στις κοινωνίες εκείνες που δυστυχώς πολλά δεν είναι καταγεγραμμένα.
Τέτοια λοιπόν κλειδιά και ακόμη πιο δύσκολα ερμηνεύσιμα, είναι αυτά που θα μας βάλουν στην πραγματική ουσία και το κόσμο της παράδοσης..
Κι εμείς αν θέλουμε να ασχοληθούμε με αυτήν, με τέτοιο τρόπο πρέπει να τη προσεγγίσουμε. Δεν είναι το όμορφο ή το άσχημο, το διασκεδαστικό ή το ρομαντικό, αλλά τι σήμαινε, ποια ήταν η αιτία που το γέννησε.

Ένα άλλο θέμα που χρήζει αποκωδικοποίησης, είναι η θέση της γυναίκας στις τοπικές παραδοσιακές κοινωνίες.
Είναι γνωστό ότι από την αρχαιότητα με εξαίρεση τη Σπάρτη, έως και την σχετικά πρόσφατη ιστορία η κοινωνία στην Ελλάδα ήταν κατά κύριο λόγο πατριαρχική. Όταν συζητούσαμε πριν κάποιες δεκαετίες για το γυναικείο ζήτημα είχε τεθεί και το ερώτημα
-Τι είναι αυτό που κάνει τη γυναίκα, γυναίκα;.. το βιολογικό της φύλλο ή οι κανόνες αιώνων;

-Πως κατασκευάστηκε τελικά μέσα από συγκεκριμένες πατριαρχικές δομές το μοντέλο ή τα μοντέλα ; (γιατί βεβαίως δεν ήταν ένα, μιας και η καταγωγή, η θέση στην ιεραρχία που κατείχε η οικογένεια της και γενικά η ταξική της διαβάθμιση στη κοινωνία έπαιζαν και αυτά ρόλο).
Τι ήταν εκείνο που διαμόρφωνε εικόνες, προβολές και συμπεριφορές εν τέλει. Φυσικά υπήρχαν ορατοί κανόνες. Φυσικά δεν είχε καν δικαίωμα ψήφου μέχρι και πρόσφατα και ας μην ξεχνάμε ότι παρά του ότι οι γυναίκες πολέμησαν το 1940 και μπήκαν στην Αντίσταση, μόλις το 1952 απέκτησαν δικαίωμα ψήφου 
-με μοναδικό φωτεινό παράδειγμα τις εκλογές τον Απρίλη του 1944, στην περίοδο της Κατοχής όταν έγιναν οι εκλογές για την ανάδειξη του Εθνικού Συμβουλίου (δηλαδή της Βουλής) στην Ελεύθερη Ελλάδα της Αντίστασης!-
Και κάπου στο 1934, δόθηκε το δικαίωμα να ψηφίζουν και όχι να ψηφίζονται, αλλά μόνο γιά στις Δημοτικές εκλογές και με περιορισμό επίσης, να ψηφίσουν μόνο οι μορφωμένες.
Ψήφισαν λοιπόν γύρω στις 300-400 Ελληνίδες και αυτό μας δείχνει δυστυχώς και το ποσοστό των αναλφάβητων γυναικών.

Να μην ξεχνάμε επίσης πως Το 1844 πραγματοποιείται η Α΄ Εθνοσυνέλευση και ψηφίζεται το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας, το οποίο ορίζει στο άρθρο 3 ότι « οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου», ξεχνώντας παντελώς να αναφέρει τον υπόλοιπο πληθυσμό, ήτοι τις Ελληνίδες, οι οποίες είχαν μάλιστα προσφέρει ουκ ολίγα στον πόλεμο για την ανεξαρτησία από τον οθωμανικό ζυγό. 
Έτσι, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘20 θεωρούνταν δεδομένο ότι μόνον οι άνδρες είχαν δικαίωμα να μετέχουν στις εκλογικές διαδικασίες, ενώ η γυναικεία ψήφος θεωρείτο «πράγμα επικίνδυνον, άρα αποκρουστέον».

Αυτή η προ υπάρχουσα κοινωνία είχε φυσικά ήθη και έθιμα. Αυτές οι κοινωνίες μας μετέδωσαν και οι προηγούμενες από αυτές αυτό που σήμερα λέμε παράδοση, παραδοσιακό πολιτισμό, ήθη και έθιμα.
Άλλα που μας δείχνουν την υπέροχη πλευρά της λαϊκής πολιτιστικής ταυτότητας, άλλα που μας δείχνουν την ταξική διάσταση, άλλα που μας δείχνουν τη δεινή πολλές φορές θέση της γυναίκας ως αποτέλεσμα της πατριαρχικής δομής και εξουσίας, χωρίς δικαίωμα σε περιουσία, με προίκα που κληροδοτείτο στο σύζυγο, και με εξουσία επάνω της πατρική αδερφική συζυγική, χωρίς δικαίωμα στην μόρφωση εκτός από κάποιες εξαιρέσεις συνήθως ταξικές, γυναίκες που αναγνωρίζονταν κοινωνικά μέσα από το γάμο και ακόμη περισσότερο μέσα από τον ρόλο τους ως μητέρες και μάλιστα αυτή η καταξίωση τους η κοινωνική, ερχόταν ειδικότερα όχι απλά με τη γέννηση του παιδιού, αλλά με τη γέννηση του αρσενικού παιδιού!
Το κορίτσι έπαιρνε προίκα άρα αποδυνάμωνε την πατρική οικογένεια, ο γιός θα έφερνε προίκα, χωράφια και βιός, άρα συνέχιζε το όνομα αλλά δυνάμωνε και οικονομικά το σόι.

Όσες γυναίκες έμεναν άτεκνες, μαγκούφα και γρουσούζα και χίλια δυο άλλα προσβλητικά τις περίμεναν και συνήθως ήταν αποκλεισμένη από κοινωνικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις (γάμους,βαπτίσεις κλπ),μιας και θεωρούνταν η παρουσία της γρουσούζικη και βλαπτική. Το πρόσφορό της ο παπας -αν το δεχόταν- δεν θα το μοίραζε στο κόσμο.
Ξέρετε, ήθη και έθιμα είναι κι αυτά.. Μονάχα που πολλά από αυτά καλώς ξεχάστηκαν..Σερνικοβότανα, και κάποιες μαγικές συνήθειες.. Σταμάτα, Αγορίτσα και άλλα ..μαγικά ονόματα έδιναν στο κορίτσι προκειμένου να σταματήσει η μάνα να γεννά θηλυκά παιδιά.. Με το συμπάθειο..
-Πόσα παιδιά έχεις;.. -Δύο κορίτσια..(ακόμη δεν είχα αποκτήσει το γιό μου).. Ο γέρος επέμενε.. Πόσα Παιδιά;.. -Γιατί αυτά είναι κουνέλια;..(Πραγματική συζήτηση σε καφενείο του δικού μας χωριού δεν πάνε και.. αιώνες)
Δύσκολη λοιπόν η θέση της γυναίκας. Στη πλειοψηφία τους σκληρή δουλειά στα χωράφια και στο σπίτι. Αντικείμενο μελέτης και προσέγγισης. 
Και τι ρόλο έπαιξαν τα ήθη και τα έθιμα στη διαμόρφωση της υποτιμημένης εικόνας της γυναίκας;..
Καλούμαστε λοιπόν να ανιχνεύσουμε τις αντιθέσεις. Να τις ερμηνεύσουμε και βέβαια να τις δούμε ως αποτέλεσμα μιας κοινωνικής δομής που άλλαξε, αν και φυσικά ακόμη υπάρχει εκμετάλλευση άλλου περιεχομένου αλλά πάντα μειωτικού για τη γυναίκα από τα ΜΜΕ, προβολή λάθος προτύπων κλπ. 
Αλλά αυτό είναι τεράστιο επίσης θέμα από μόνο του.(Σκεφτείτε πάντως και τον μελλοντικό πολίτη αν σταθεί επιφανειακά μονάχα σε αυτά τα αρνητικά του σημερινού πολιτισμού..σκεφτείτε αν ελαφριά τη καρδία θελήσει να τα αναπαράγει δίνοντας τους τη δικαιολογία,που πιθανώς και να πιστεύει..παράδοση.
Φυσικά και δεν θα έχει καμμία σχέση με την εικόνα του σήμερα ούτε θα αντανακλά την πραγματικότητα).

Η γυναίκα έχει κερδίσει τη θέση της με πολλούς αγώνες και βέβαια πολλούς έχει να κάνει ακόμη για να αποτινάξει τα πρότυπα αιώνων αλλά και να αμυνθεί στα νέα στρεβλά πρότυπα.

Κάθε πολιτισμός περιέχει μορφές βίας κατά των γυναικών που είναι σχεδόν αόρατες επειδή θεωρούνται μέρος της κοινωνίας, των ηθών και των εθίμων τους.

Η λαϊκή παράδοση και το αντρικό μόριο.

Φυσικά το πέος λειτούργησε στις πατριαρχικές κοινωνίες ως δείγμα εξουσίας και ανωτερότητας. 
Ο φαλλός εμφανής, η γυναίκα δεν είχε γεννητικά όργανα ή τουλάχιστον δεν υπήρχαν, αφού δεν ήταν ορατά. 
Και φυσικά κρυμμένα ακόμη πιο πολύ πίσω από το αξεσουάρ όλων των τοπικών φορεσιών, την ποδιά, η οποία ήταν γεμάτη σύμβολα κάθαρσης και αποτρεπτικά αλλά και σύμβολα γονιμότητας.
Πολλά περιθωριακά έθιμα, που φυσικά είχαν εκτός από το περιορισμένο γεωγραφικό εύρος και χαρακτήρα, χρησιμοποίησαν τον φαλλό αναπαράγοντας και τονίζοντας αυτή την προσωποποιημένη μορφή εξουσίας, αν και στα χρόνια εκείνα επιτρεπόταν μονάχα μεταξύ αντρικών συναθροίσεων και μεταξύ τους πειραγμάτων πχ κατά την διάρκεια των Αποκριών,όπως το Μπουρανί του Τυρνάβου και που στις μέρες μας μεταλλάχτηκαν σε φολκλορικά δρώμενα και τουριστική ατραξιόν και τείνουν να απλωθούν και σε άλλα μέρη στην Ελλάδα.
 Φυσικά και στο κέφι μπορεί να κάνει ο καθένας ότι θέλει, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι με τέτοιους τρόπους παράγουμε πολιτισμό, πόσο δε μάλλον όταν αναπαράγουμε σεξιστικά πρότυπα και προφανώς επηρεάζουμε και αναπαράγουμε, σε αγόρια και κορίτσια σήμερα, την εικόνα του κυρίαρχου φαλλού. Που φυσικά είναι ζωογόνος όπως και ζωογόνα είναι και τα γυναικεία γεννητικά όργανα με την ίδια σημαντικότητα και τα δυό.
Φυσικά και αναπαράγουμε σεξισμό και φυσικά γιατί να μην θέλει να κάτσει η γυναίκα απάνω σε ένα ανασηκωμένο πέος, δε πα ναναι και καλόγρια δε πάει ναναι και αποθαμένος..απο ότι λέει το άλλο τραγούδι του Γιάνναρου που απόθανε..από άλλη περιοχή της Ελλάδας αυτό..

Διαθέσιμη και μάλλον λυσσαλέα η εικόνα της γυναίκας εδώ.. Φυσικά θα πρέπει να ανταποκριθεί στην εικόνα ενός πέους κι αν δεν ανταποκριθεί μάλλον δεν ξέρει τι χάνει, οπότε θεμιτό να της το δείξει το πέος, ακόμη και χωρίς την θέληση της.
Στην εποχή μας και ξεπερασμένο και ζημιογόνο.

Και όσον αφορά για το αναμασημένο Διονυσιακά έθιμα, υπάρχει πάντα και ο αντίλογος του Πλάτωνα, του Πλούταρχου και πολλών άλλων.* Αλλά ας σταθεί έστω ευκαιρία να μελετήσουμε κιόλας τι ήταν οι Διονυσιακές γιορτές, οι Μαινάδες κλπ και τι εξέφραζαν για την εποχή τους.
*θέμα για τεράστια κουβέντα ότι ακόμη κι αυτές, οι διονυσιακές γιορτές είναι αποτέλεσμα και κατάλοιπο μιας ακόμη θρησκείας και πολλοί αρχαίοι φιλόσοφοι που επέμεναν (και τις πολέμησαν) στην ανάπτυξη του πνεύματος και την καλλιέργεια της σκέψης, γιατί αυτό ήταν ο δρόμος προς την ελευθερία του ανθρώπου και όχι το στιγμιαίο ξέσπασμα το οποίο μάλιστα είχε και ακρότητες...

Εν κατακλείδι..
Παραδοσιακά Έθιμα είναι το κάψιμο του Ομβριού(Εβραίου) και του Αράπη..
Παραδοσιακό έθιμο και το άπλωμα του σεντονιού της παρθενίας της νύφης..
Έθιμο παραδοσιακό και η προίκα.. και πολλά άλλα ακόμη μακρύς ο κατάλογος..
Σήμερα όμως θα τα λέγαμε ρατσιστικά, σεξιστικά και αναχρονιστικά. 
Και οι σύγχρονες κοινωνίες τα κατήργησαν. Δημιουργώντας τον δικό τους παραδοσιακό σύγχρονο πολιτισμό. 
Και με αγώνες γυναικών σε κάθε επίπεδο. Απο τη δουλειά, το σχολείο την Εθνική Αντίσταση. 
Παίρνοντας υλικό σαν πρώτη ύλη, μελετώντας, ερμηνεύοντας, γεννώντας και απορρίπτοντας.
Φυσικά με λάθη, όπως πάντα υπήρχαν στρεβλά και λάθη . 
Τότε παράγουμε πολιτισμό όπως και έκαναν οι προγονικές μας κοινωνίες και που εξέφραζαν τη δική τους εποχή με όλα τα συν και τα μείον.

Η αναπαραγωγή *αρνητικών*(σεξιστικών,ρατσιστικών κλπ) εθίμων μιας παρελθούσας πατριαρχικής κοινωνίας μπορεί να γίνει μόνο με την ταυτόχρονη ερμηνεία των δομών της συγκεκριμένης κοινωνίας που το παρήγαγε.
Στην ουσία εδώ τίθεται το ερώτημα τι είναι παράδοση; τι εννοούμε στην ουσία όταν λέμε..ήθη κι έθιμα; Δημιουργούμε παράδοση ή απλώς αναπαράγουμε στιγμές από εποχές ξεπερασμένες μέσα από τους αγώνες των τάξεων και των φύλων; Τι τελικά είναι αυτό το προϊόν*του φολκλόρ έτσι όπως το προβάλουμε σήμερα ονοματίζοντας το,*παράδοση;* 
Μήπως τελικά εξακολουθεί να παίρνει σάρκα και οστά εκείνο το παλιό των Ρωμαίων, δώσε στο λαό άρτον οίνον και θεάματα,ντύνοντας το με προβιά *παράδοσης;
Για να είναι φανερός ο δρόμος που διένυσε ο Άνθρωπος, Άντρας και Γυναίκα για να φτάσει εδώ σήμερα. Και φυσικά να κατανοήσει τα εμπόδια που ακόμη έχει να ξεπεράσει.
ή για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Ν.Σβορώνου Τα κύρια στοιχεία της ταυτότητας ενός ζωντανού λαού είναι ό,τι καινούριο ο ίδιος ζει και δημιουργεί, η θεμιτή έρευνα δεν μπορεί να στραφεί παρά στις πηγές έμπνευσης, που δημιουργούν τα καινούρια αυτά στοιχεία και στη γενεσιουργική τους αιτία, που βρίσκεται χωρίς αμφιβολία στις ιστορικές εξελίξεις ενός λαού.

Ενδυματολόγος

Αλίευση  Παρουσίαση: Viva La Revolucion

22 Φεβρουαρίου, 2020

ΟΛΟΙ ΟΙ "ΚΑΛΟΙ"* ΣΤΟ "ΣΥΝΕΔΡΙΟ" ΤΩΝ ΝΟΘΩΝ - ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

* Τον Τόνο όπου προαιρείσθε...

Ο μόνος πολιτικός αρχηγός που δε θεωρείται ευπρόσδεκτος είναι ο Κουτσούμπας. Τυχαίο; Ασφαλώς και όχι. Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είναι ο μόνος που έχει πει τα σύκα-σύκα και τη συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ συνδικαλιστική μαφία. Και αυτό τον κάνει persona non grata. Εκτός κι αν οι εργατοπατέρες φοβούνται τους Κνίτες που θα τον συνοδεύουν…

Κατιούσα

Γενικά το “Συνέδριο” της ΓΣΕΕ θα έχει σχεδόν τα πάντα: ΜΑΤ, εισαγγελέα, τον πρωθυπουργό, ακόμα και τον Βελόπουλο. Τα πάντα εκτός από εργάτες και μια διοίκηση που να παλεύει για τα συμφέροντα της τάξης τους.

Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι “είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα”. Ή αλλιώς “ένα ωραίο συνταγματικό τόξο”, όπως θα το ονειρευόταν ο Τζήμερος, χωρίς τους οπαδούς της εργατικής εξουσίας που απειλεί τον αστισμό… Ή τέλος πάντων, εναλλακτικά, “δε θέλουμε εργάτες στη γιορτή μας”. Ούτε και κάποιο κόμμα που να τους θυμίζει.

Σύμφωνα λοιπόν με τα ρεπορτάζ, η συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ, εκτός από τους μπράβους, τους νόθους και τους εργοδότες, θεωρεί στο “συνέδριό” της ευπρόσδεκτους:

-Τον Μητσοτάκη, επικεφαλής της κυβέρνησης που βάζει ταφόπλακα στον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης και την μετατρέπει σε τζόγο και προσωπική υπόθεση. Κάπως πρέπει άλλωστε να ανταποδώσει ο πρωθυπουργός στους εργατοπατέρες τη διαρκή στήριξη και την ανοιχτά απεργοσπαστική τους στάση.

-Τον Τσίπρα, επικεφαλής της προηγούμενης κυβέρνησης, που άνοιξε τον δρόμο για το γκρέμισμα, με τον νόμο Κατρούγκαλου. Άλλο τώρα αν ο Τσίπρας σκέφτεται να μην πάει για τους δικούς του λόγους και να μην πατήσει μια επικοινωνιακή μπανανόφλουδα, ως “αντιπολίτευση”.

-Τα πολύχρωμα δεκανίκια τους. Τη Φώφη Γεννηματά και το ΠΑΣΟΚ που είναι η μήτρα όλων των εργατοπατέρων-γραμματέων της ΓΣΕΕ τις τελευταίες δεκαετίες. Τον Βαρουφάκη με τα δικά του επικοινωνιακά πυροτεχνήματα άνευ ουσίας. Ακόμα και τον ακροδεξιό Βελόπουλο, για να δέσει το γλυκό. Κρίμα που έχασαν δηλαδή την ευκαιρία να καλέσουν και τη ΧΑ ως κοινοβουλευτικό κόμμα…

Ο μόνος πολιτικός αρχηγός που δε θεωρείται ευπρόσδεκτος είναι ο Κουτσούμπας. Τυχαίο; 
Ασφαλώς και όχι. 
Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είναι ο μόνος που έχει πει τα σύκα-σύκα και τη συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ συνδικαλιστική μαφία. Και αυτό τον κάνει persona non grata. Εκτός κι αν οι εργατοπατέρες φοβούνται τους Κνίτες που θα τον συνοδεύουν…

Όπως σημειώσαμε και εισαγωγικά, το “συνέδριο”-εξπρές της ΓΣΕΕ μπορεί να μην προβλέπει στο χρονοδιάγραμμα συζήτηση πάνω στα προβλήματα των εργαζόμενων -αυτή λέει θα γίνει σε δεύτερο χρόνο…- έχει όμως αρκετό χρόνο για δημόσιες σχέσεις και χαιρετισμούς πολιτικών αρχηγών. Πλην Λακεδαιμονίων, προφανώς…

Αλίευση από κατιούσα Παρουσίαση: Viva La Revolucion