Οι δάσκαλοι της Χ.Α. παρόντες στις εκλογές των εκπαιδευτικών σε όλη την Ελλάδα;
Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΤΡΙΤΗΣ*
Μετά τη συμμετοχή της στις εκλογές των υπηρεσιακών συμβουλίων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τον Οκτώβριο του 2014 στη δυτική Θεσσαλονίκη, η υπόδικη νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, κατέθεσε ψηφοδέλτιο ως "Εθνικιστικό Μέτωπο" για να συμμετάσχει στις εκλογές αντιπροσώπων του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Υπαίθρου Θεσσαλονίκης, για την 84η Γενική Συνέλευση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (21 - 24 Ιουνίου 2015).
Στο εν λόγω ψηφοδέλτιο μετείχε, ως μοναδικός υποψήφιος, εκπαιδευτικός που υπηρετούσε με απόσπαση στο βουλευτικό γραφείο του υπόδικου χρυσαυγίτη Αρτέμη Ματθαιόπουλου, εκλεγμένου τότε βουλευτή και γνωστού νοσταλγού του Άουσβιτς...
Με το γεγονός αυτό ασχολήθηκα σε άλλο άρθρο, στην Εφημερίδα των Συντακτών, με ημερομηνια δημοσιευσης: 14.06.2015.
Σήμερα, αναγκάζομαι μετά λύπης να ασχοληθώ με την είδηση σύμφωνα με την οποία δύο ευτυχώς άγνωστοι σε μένα ''συνάδελφοι'', με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του ΥΠΠΕΘ Ιωάννη Παντή, ανακηρύχθηκαν πρόσφατα ως υποψήφιοι για την επικείμενη εκλογική μάχη για την ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων στο Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας Εκπαιδευσης (Κ.Υ.Σ.Π.Ε), με τον ίδιο συνδυασμό!
Οι ίδιοι οι φασίστες της Χρυσής Αυγής (προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ο χαρακτηρισμός αυτός περιγράφει απλά και μόνο την ιδεολογία τους), είχαν σπεύσει να προαναγγείλουν την είδηση, μέσω του ιστότοπού τους, ως εξής:
''Στις 2 Νοεμβρίου καλούνται όλοι οι εκπαιδευτικοί να επιλέξουν τους αιρετούς εκπροσώπους τους σε τοπικό (Περιφερειακά Υπηρεσιακά Συμβούλια - Π.Υ.Σ.Π.Ε) ή πανελλαδικό επίπεδο (Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο - Κ.Υ.Σ.Π.Ε) για τα όργανα, που κατά κύριο λόγο, ευθύνονται για τις υπηρεσιακές μεταβολές και την εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής.
Το Εθνικιστικό Μέτωπο Εκπαιδευτικών συμμετέχει για μια ακόμη φορά στις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και κατέθεσε ήδη το ψηφοδέλτιο του για το Π.Υ.Σ.Π.Ε της Διεύθυνσης Δυτικής Θεσσαλονίκης.
Να θυμίσουμε ότι στις προηγούμενες εκλογές για τα ίδια όργανα, οι δήθεν ''δημοκράτες'' των αποκλεισμών, με ηθικό αυτουργό την τότε πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ, είχαν επιτεθεί στους υποψηφίους μας, αποκαλύπτοντας στην πράξη την εγκληματική τους φύση, που επιμελώς προσπαθούν να κρύψουν!
Με τη δημόσια εκπαίδευση να καταρρέει εξαιτίας της υποχρηματόδοτησης που επιβάλλουν οι μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης, ο αγώνας των Εθνικιστών Εκπαιδευτικών αποτελεί την μόνη ελπίδα της κάθε Ελληνικής οικογένειας'',
υπογραμμίζουν οι νεοναζί, προφανώς εννοώντας την ελληνική ταυτότητα με όρους φυλετικής καθαρότητας, από την οποία αποκλείονται όχι μόνο οι σημερινοί μετανάστες ή/και πρόσφυγες, αλλά και οι κομμουνιστές, οι λοιποί αριστεροί και οι αναρχικοί Έλληνες πολίτες (δηλ. οι κατά τον Κ.Πλεύρη, Γραικύλοι, μεταξύ τους και ο υποφαινόμενος, ως δήθεν "δημοκράτης" και αμετανόητος οπαδός του αποκλεισμού των ναζί από το διδασκαλικό κίνημα),
οι μουσουλμάνοι της Θράκης, οι καθολικοί χριστιανοί του Αιγαίου, οι άθεοι, οι ρομά, οι ανάπηροι, οι έχοντες ψυχιατρική εμπειρία, οι ηλικιωμένοι ή απλώς πτωχοί άνθρωποι, οι μαχόμενοι συνδικαλιστές, οι ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστές, ίσως ακόμα και οι γυναίκες που μετέχουν του φεμινιστικού κινήματος, κυρίως όμως οι Εβραίοι συμπολίτες μας, τους οποίους και οι σημερινοί ναζί θα περνούσαν στο "απέναντι πεζοδρόμιο" μόνο για να τους επιβιβάσουν σε τραίνα, σε περίπτωση επαναλειτουργίας του Άουσβιτς!
Είναι γεγονός ότι το γραφειοκρατικό διδασκαλικό κίνημα ουδόλως πήρε την αρμόζουσα θέση στις δεκαετίες της πλαστής ευμάρειας για αυτά τα θέματα, ώστε να είναι πραγματικά σήμερα για όλους ανεξαιρέτως εξοργιστική η συνεχίζομενη αυτή προσπάθεια της Χρυσής Αυγής.
Η πελατειακή, ίσως ακόμα και δεξιόστροφη και κοινωνικά αδιάφορη λογική του "αγώνα" της συντριπτικής πλειονότητας των συντηρητικών δυνάμεων της ΔΑΚΕ αλλά και της πρώην ΠΑΣΚ, νυν ΔΗΣΥ,
που δυστυχώς επικράτησαν μέχρι σήμερα στο συνδικαλιστικό χώρο, ενσωματώνοντας το πελατειακό κράτος σε έναν καιρό όπου η ενασχόληση με την "πολιτική" συστηματικά προβαλλόταν ως όνειδος, σε αντίθεση με την "αξία" της ιδιώτευσης και την προβολή συνολικά στην κοινωνία του ιδανικού: "Ο θάνατός σου, η ζωή μου",
οδήγησαν στην αδιαφορία ενός μεγάλου μέρους της εκπαιδευτικής κοινότητας απέναντι στο ανθρωπιστικό ιδεώδες, όπως αποτυπώνεται σε όλες τις διεθνείς συμβάσεις που έχει υϊοθετήσει η χώρα μας
(πχ, Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ΟΗΕ 1948, Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Συμβούλιο της Ευρώπης 1950, Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, ΟΗΕ 1989),
εν τέλει τα ανθρώπινα δικαιώματα, παρ' όλο που αυτά κατοχυρώθηκαν τόσο με το ελληνικό Αστικό Δίκαιο, όσο και με το αστικοδημοκρατικό μας Σύνταγμα, το οποίο ορκίζονται να υπηρετούν κατά παράδοση όλοι οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ τα εγκλήματα και η ρητορική μίσους διώκονται ποινικά σύμφωνα με νεότερες νομοθετικές ρυθμίσεις.
Παράλληλα, σύμφωνα με την επίσημη δικογραφία στην περίφημη, μεγάλη δίκη της Χρυσής Αυγής, το πόρισμα της Πολιτικής Αγωγής και πλήθος άλλων ερευνητικών πορισμάτων, που είναι συγκεντρωμένα στα ακόλουθα site:https://jailgoldendawn.com/, http://goldendawnwatch.org/,https://xyzcontagion.wordpress.com/, αλλά και στον ιστότοπο του Παραρτήματος του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ στην Ελλάδα, είναι καταφανές ότι η Χρυσή Αυγή, μόνο δημοκρατικό κόμμα δεν είναι!
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι καν "χριστιανική", καθώς το εκρηκτικό μείγμα εθνοφυλετικού, νεοναζιστικού και νεοφασιστικού ιδεολογήματος δεν έχει καμία σχέση με τη χριστιανική πίστη, πολύ δε περισσότερο συνιστά αιρετική διδασκαλία, σύμφωνα και με το τεκμηριωμένο υπόμνημα, που δόθηκε στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, από τις 11 Σεπτεμβρίου 2012.
Παρ' όλο που σύμφωνα με τον Κώστα Δουζίνα τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι η τελευταία παγκόσμια ιδεολογία μετά "το τέλος όλων των ιδεολογιών",
όταν μετά τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η διεθνής κοινότητα επιχείρησε να τα θεσμοθετήσει, αποκωδικοποιώντας τις πλέον σημαντικές για το δυτικό κόσμο ηθικές έννοιες, όπως διαμορφώθηκαν από το Διαφωτισμό και πέρα, παρ' όλο που ούτε "φυσικά" είναι αλλά ούτε καν δεδομένα για όλους και όλες μας, ιδιαίτερα στον καιρό της βαθύτατης καπιταλιστικής κρίσης της εποχής μας,
ας μην ξεχνάμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι αποτέλεσμα της "ευσπλαχνίας" των κρατούντων, διότι οι "ισχυροί ουδεμίαν φροντίδα καταβάλλουν περί αυτών", τουλάχιστον από την εποχή του Αρχαίου Σταγειρίτη Φιλόσοφου!
Αντίθετα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, κερδήθηκαν με μια σειρά επαναστάσεων, από εκείνη του μονομάχου Σπάρτακου (73 π.Χ.) μέχρι και τις εθνικές επαναστάσεις του 19ου αιώνα, και διασφαλίστηκαν, τουλάχιστον από το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και πέρα, με τον κάθε μορφής αντιφασιστικό αγώνα, μέρος του οποίου αποτελεί και η σημερινή δίκη της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής,
που συνιστά μέγιστη απειλή για τα δικαιώματα όλων, ενώ παράλληλα μόνο προσχηματικά και ύπουλα προβάλλεται από τους κατ' όνομα φιλελεύθερους συμπολίτες μας ως ένα από τα δήθεν δύο άκρα,
ή από τους ίδιους τους επαγγελματίες αυτούς "πατριώτες", ως μία "χριστιανική" οργάνωση, που νοιάζεται πραγματικά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ελληνικός λαός.
Προσωπικά, ζώντας στο Παλαιό Φάληρο, έναν Δήμο με πολύ θορυβώδη την παρουσία αυτής της συμμορίας, με εκπροσώπηση στο δημοτικό συμβούλιο, καλέσματα σε πογκρόμ κατά των προσφύγων που φιλοξενήθηκαν άλλοτε στο γήπεδο του Τάε Κβον Ντο, με ευθύνη του Δήμου ή/και της Περιφέρειας, με τον έναν εκ των δύο Συμβούλων της δημοτικής τους κίνησης να ζητά από το Δήμαρχο
«να καλέσει με έγγραφό του την Αστυνομία ώστε να παρευρίσκεται στα δημοτικά συμβούλια, γιατί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η ΟΡ.ΜΑ κάνουν επιθέσεις και "χτυπάνε" τους δημοτικούς συμβούλους»,
και τον έτερο Σύμβουλο, Τρύφωνα Μπουγά, σαν γνήσιος φασίστας που του "ξέφυγε" ο αυτοποσδιορισμός του, να "φοβάται" και να δηλώνει ότι "θα πάρει τα μέτρα του",
με την παρ' ολίγον δολοφονική επίθεση σε αντιφασίστα μαθητή, μια υπόθεση που κατέληξε στην καταδίκη του κατηγορουμένου παρά τις αρχικές μεθοδεύσεις για τον υποτονισμό της πολιτικής διάστασης αυτού του εγκλήματος, δεν μπορώ να διανοηθώ πώς είναι δυνατό δυνάμει μαχαιροβγάλτες εκπαιδευτικοί στα σχολεία μας να είναι τόσο υπερήφανοι, ώστε να πλασάρονται ως υποψήφιοι για το Κ.ΥΣ.Π.Ε, με τη βούλα του αρμόδιου Υπουργείου, την ώρα που ο Υπουργός, Νίκος Φίλης, δήλωνε στην ΕΡΤ1: "Η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη να αγκαλιάσει τα παιδιά των προσφύγων".
Κι αυτό γιατί η κοινωνία μπορεί να είναι "έτοιμη", αλλά το ίδιο το Υπουργείο προφανώς δεν απέκλεισε τα ψηφοδέλτια των εκπαιδευτικών που ενδεχομένως θέλουν να "σπάσουν τα κεφάλια" των προσφυγόπουλων, στο Ωραιόκαστρο κι αλλού,
ενώ προτίμησε τη γκετοποίηση των παιδιών αυτών σε κατ' ευφημισμόν κέντρα φιλοξενίας,
έναντι της παροχής μιάς αξιοπρεπούς εκπαίδευσης σε ολιγομελή τμήματα υποδοχής στα σχολεία μας,
στον ίδιο δηλαδή χώρο με τα παιδιά ή/και τους μαθητές μας, παρά το παιδαγωγικό και πολιτικό, εν τέλει ακόμη και υγειονομικό αυτό ατόπημα:
Σύμφωνα με όλα τα δεδομένα, ο μοναδικός "κίνδυνος" θα ήταν εναντίον των ρατσιστικών μύθων, είτε αυτοί αναφέρονται στο κατώτερο DNA, την κατώτερη θρησκεία ή/και πολιτισμό των μουσουλμάνων προσφύγων, είτε στον κίνδυνο της μόλυνσης, που επιτείνεται κατακόρυφα ιδιαίτερα σε συνθήκες καραντίνας, αντίθετα από ό,τι λέει ο σχετικός μύθος.
Εάν το Υπουργείο Παιδείας έκανε ένα τέτοιο ατόπημα, δεν μένει παρά να το επισημάνουμε όσοι εκπαιδευτικοί δεν είμαστε μόνο κατ' όνομα αντιναζί και δημοκράτες, αλλά και να καλέσουμε τα εκπαιδευτικά σωματεία και κάθε άλλη συλλογικότητα όπου μετέχουμε, κυρίως όμως τις Ομοσπονδίες μας, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, να καταδικάσουν πολιτικά την συνεχιζόμενη αυτή προσπάθεια και να καταθέσουν άμεσα ένσταση, με σκοπό να ακυρωθεί στην πράξη κάθε ψυφοδέλτιο που κατέθεσε το "Εθνικιστικό Μέτωπο" για τις επικείμενες εκλογές, απανταχού της Ελλάδας!
Παρ' όλα αυτά, μένουν ανοικτά τα ερωτήματα: Πώς είναι δυνατό παρά τα όσα δεινά έχει υποστεί ο ελληνικός λαός από τους ναζί, από τον καιρό της εκτέλεσης των 200 κομμουνιστών την Πρωτομαγιά του 1944, στον χώρο του Σκοπευτηρίου Καισαριανής,
που πρόσφατα αποδόθηκε στον ελληνικό λαό από την Κυβέρνηση σε μία συμβολική κίνηση,
μέχρι και την πιο πρόσφατη εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, να υπηρετούν ακόμη στα σχολεία μας εκπαιδευτικοί που υπερηφάνως υποστηρίζουν τη ναζιστική ιδεολογία, την ώρα που οι γονείς δεν φοβούνται ίσως τόσο τους εκπαιδευτικούς αυτούς, όσο το ενδεχόμενο να έχουν τα παιδιά τους αλλοδαπούς ή/και αλλόδοξους συμμαθητές, ή ακόμη αριστερούς, αναρχικούς, άθεους συμμαθητές, τέλος, συμμαθητές που μπορεί να είναι παιδιά ρομά, ΑμεΑ, ΛΟΑΤΚΙ, ίσως ακόμα και χαμηλής κοινωνικής τάξης;
Ή ακόμη, πώς είναι δυνατό να έγιναν αποδεκτά από το Υπουργείο Παιδείας τα ψηφοδέλτια που υποστηρίζει μία οργάνωση που είναι ξεκάθαρο πως διάκειται εχθρικά προς κάθε δημοκρατικό,
πολλώ δε μάλλον αριστερό ιδεώδες,
ενώ παράλληλα είναι υπόδικη και τα μέλη της δεν θα αγκάλιαζαν τα προσφυγόπουλα, παρά μόνο για να τα στραγγαλίσουν;
Και πώς είναι δυνατό οι υπόλοιπες συνδικαλιστικές κινήσεις να μην έχουν κινηθεί κατά τρόπον ώστε τα εν λόγω ψηφοδέλτια να έχουν ήδη ακυρωθεί υπό την ασφυκτική πίεση σύσσωμου του εκπαιδευτικού κινήματος;
Σε μια περίοδο όπου γίνεται επί τέλους μια τόσο έντονη συζήτηση για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης που παρέχουν τα σχολεία μας, κι ενώ επίκειται ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου, είναι σημαντικό να θυμηθούμε την περίπτωση της Εβραίας επιζήσασας του Ολοκαυτώματος, Λίζας Πίνχας.
Η Λίζα Πίνχας (1916-1980) ζούσε στη Θεσσαλονίκη, όταν εκτοπίστηκε στο Άουσβιτς, σε ηλικία 27 ετών. Εκεί έχασε το σύζυγό της, και δεν ξαναπαντρεύτηκε. Στα στρατόπεδα η οικογένειά της έχασε 112 συγγενείς.
Η ολόψυχη δέσμευσή της να σώσει τη νεότερη αδελφή της Μαρί και να δράσει ως αυτόπτης μάρτυρας της Γενοκτονίας –εάν κατάφερνε να επιβιώσει– έδωσαν στη Λίζα τη δύναμη να επιζήσει.
Μετά το θάνατό της, η ανιψιά της, Νανά-Μαζαλτώβ Μωυσή, κατέθεσε το αδημοσίευτο χειρόγραφο στο αρχείο του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος, που προχώρησε στην τρίγλωσση έκδοση των απομνημονευμάτων της Λίζας Πίνχας το 2014.
Οπως αναφέρει η ιστορικός Γαβριέλλα Ετμεκτσόγλου στην εισαγωγή του βιβλίου,
η Πίνχας επέβλεψε τις διαδικασίες συμπλήρωσης και υποβολής αιτήσεων για τις γερμανικές αποζημιώσεις, ενώ ως γενική γραμματέας της Ενωσης Επιζώντων Θεσσαλονίκης ανέπτυξε έντονη δράση για την επανένταξη των επιζώντων σε μια κοινωνία που παρέμεινε εχθρική στην κοινότητά της.
Σύμφωνα με την εύστοχη παρατήρηση από την παρουσίαση του βιβλίου στον ιστότοπο του Εβραϊκού Μουσείου, σε μία εποχή αυξανόμενου αντισημιτισμού και ρατσισμού, η δραματική εξιστόρηση των φρικαλεοτήτων που διαπράττονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς επίσης η μεταπολεμική ιστορία της Λίζας Πίνχας, αποτελούν καίρια συμβολή στον αντιναζιστικό αγώνα, ενώ παράλληλα αποκτά νέο νόημα και σπουδαιότητα η αγωνιώδης έκκλησή της:
"Μην ξεχνάτε, μην ανοίγετε δρόμο στη λήθη".
Εάν κάποτε η Ευρώπη αλλά και ο κόσμος όλος αντιμετώπισε την φασιστική απειλή, η συστηματική μελέτη και η διδασκαλία του "τρόμου και της αθλιότητας του Γ' Ράιχ", κατά τον τίτλο του γνωστού μπρεχτικού έργου,
σε αντιπαραβολή με τη σημερινή πραγματικότητα, είναι η μοναδική λύση σε μία ομολογουμένως δύσκολη εποχή, τόσο οικονομικά, κυρίως όμως κοινωνικά και πολιτικά!
Όμως, είναι μεγάλο έλλειμμα στον πολιτικό διάλογο, όπως έχει επικρατήσει, η λογική να συζητάμε μόνο για το κεντρικό ίσως θέμα της οικονομικής πολιτικής, καθώς αυτό το πεδίο αφήνει εκτός της συζήτησης το πολυπαραγοντικό πρόβλημα μιάς αυξανόμενης ροπής σε μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού,
είτε προς την κατεύθυνση της ανοικτής υποστήριξης του ναζισμού, είτε προς τη συμμετοχή σε κινήματα "κατσαρόλας", με τον ύποπτο ρόλο που έχουν μέχρι τώρα παίξει.
Εφόσον όμως μια πληθώρα ακαδημαϊκά μορφωμένων συμπολιτών μας δείχνουν στην ουσία να αγνοούν την προσχηματική προβολή, από τους υποκινητές των κινημάτων αυτών, του δήθεν κινδύνου για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας,
ή ακόμη και των κατασκευασμένων "φόβων", μεταξύ των οποίων εκείνου για τη μαζική έξωσή μας από τους "κομμουνιστοσυμμορίτες", τον καιρο του "δόγματος του σοκ" και των διαπραγματεύσεων για τις διατλαντικές συμφωνίες, τύπου TTIP και CETA,
είναι αναμενόμενο υπό το βάρος της οικονομικής τους δυσπραγίας, μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας να έχουν υϊοθετήσει ανοικτά, ή και όχι, φασιστικές ιδέες παρά την ενδεχόμενη μόρφωσή τους.
Για το διδασκαλικό κίνημα εν όψει της 84ης Γενικής Συνέλευσης της ΔΟΕ (21 - 24 Ιουνίου 2015), αλλά και το δίλημμα κατά τη Ρόζα Λούξεμπουργκ, που ήταν και παραμένει διαχρονικά: "Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα", όπως και για όλα τα άλλα link του άρθρου, παρακαλώ, επισκεφτείτε τον αρχικό σύνδεσμο από τον ιστότοπο της Η Εφημερίδα των Συντακτών, την οποία κι ευχαριστώ για τη δημοσίευση του άρθρου:
Με μία πρόχειρη έρευνα στο Google, μπορείτε με απίστευτη ευκολία να δείτε, όλο τον αντιδημοκρατικό οχετό αυτής της "διδασκαλικής κίνησης".
Μάλιστα, στο site της Περιφερειακής Οργάνωσης της ΧΑ, Ιονίων Νήσων, αναπαράγεται κείμενο όπου στοχοποιείται μεταξύ άλλων, ο καθηγητής Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κ. Τσιτσελίκης, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του ΥΠΕΠΘ
για την εκπαίδευση των προσφύγων, εξ αιτίας της αναφοράς του στο «δικαίωμα στην εκπαίδευση που έχουν οι προσφυγόπαιδες και τις αντίστοιχες υποχρεώσεις του κράτους»
σε επιστολή που διανεμήθηκε μέσω των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στα σχολεία, σε μια προσπάθεια ν' αμβλυνθούν οι αντιδράσεις των Συλλόγων Γονέων των σχολείων, όπου πρόκειται να φοιτήσουν παιδιά από δομές φιλοξενίας προσφύγων (Hot Spot): http://xaioniou.blogspot.gr/2016/10/blog-post_461.html
Αποτελεί λοιπόν, τουλάχιστον έκπληξη ότι έγινε αποδεκτό το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο, ενώ για εκείνο για το ΠΥΣΠΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης, αγνοώ την τύχη του.
Όμως, ποιές είναι ακριβώς οι σημερινές προθέσεις μας;
Γιατί σύμφωνα και με παλαιότερο άρθρο στην Avgi Online / Η Αυγή στο Διαδίκτυο,
όταν το υπουργείο Παιδείας νομιμοποίησε το ψηφοδέλτιο με τίτλο Εθνικιστικό Μέτωπο Εκπαιδευτικών (το «σήμα κατατεθέν» της Χ.Α. σε συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς),
που κατατέθηκε στην αρμόδια Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης, κι εκείνη το προώθησε στο υπουργείο, τον Οκτώβριο του 2014, το υπουργείο τότε ισχυρίστηκε ότι «δεν τίθεται οποιοσδήποτε περιορισμός ως προς την ονοματολογία των συνδυασμών».
Και με βάση αυτή την απάντηση η Διεύθυνση ανακήρυξε τελικά την υποψηφιότητα και του συγκεκριμένου ψηφοδελτίου, στο οποίο συμμετείχαν δύο δάσκαλοι που φέρονταν να είναι και στελέχη της Χ.Α.
Οι αιρετοί εκπαιδευτικοί μόλις πληροφορήθηκαν την ύπαρξη του χρυσαυγίτικου ψηφοδελτίου κατέθεσαν ένσταση ζητώντας να μη γίνει δεκτή η συμμετοχή του στις εκλογές.
Όπως είπαν, «είναι πρώτη φορά στην ιστορία της εκπαίδευσης που κατεβαίνει ψηφοδέλτιο με τον όρο 'εθνικιστικό'»
(κι από ό,τι φάνηκε εκ των υστέρων, όχι και η τελευταία), κάτι που, όπως σημείωναν, «το απαγορεύει ο νόμος 1566/85».
Παράλληλα, εκπαιδευτικοί και συνδικαλιστές πραγματοποίησαν παρέμβαση στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και ζήτησαν να ακυρωθεί το ψηφοδέλτιο της Χ.Α.
ενώ στηλίτευσαν τη στάση της Διεύθυνσης στο θέμα.
Σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς, η αποδοχή του ψηφοδελτίου είχε γίνει κατά παράβαση της εγκυκλίου με την οποία προκηρύχθηκαν οι εκλογές, αφού τόσο το εν λόγω ψηφοδέλτιο όσο και οι αιτήσεις των δύο υποψηφίων του δεν κατατέθηκαν στους Συλλόγους Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Υπενθύμισαν δε ότι τα καταστατικά των Συλλόγων, αλλά και της ΔΟΕ, δεν επιτρέπουν τη φασιστική δράση.
«Ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο αντιβαίνει τους σκοπούς της εκπαίδευσης, τις αρχές της παιδαγωγικής επιστήμης, τους στόχους και τις αρχές λειτουργίας του συνδικαλιστικού κινήματος»,
τόνισαν, ενώ ήδη είχε ενημερωθεί για την ένσταση η ΔΟΕ και οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, για να πάρουν θέση.
Δεν ξέρω αν τότε πήρε τελικά θέση η ΔΟΕ, γνωρίζω όμως ότι οφείλουμε πρώτα από όλα να πάρουμε θέση όλοι εμείς, κι έπειτα να καταστήσουμε και στη ΔΟΕ σαφές, ότι αν δεν πάρει άμεσα θέση, αυτό θα σημαίνει αν μη τι άλλο ότι σιωπηρά ανέχεται ή και ότι επικροτεί τη φασιστική δράση αυτών των "συναδέλφων".
Ο ρόλος μας είναι να αποδεχόμαστε τους κοινωνικά στιγματισμένους μαθητές μας, και όχι τους διώκτες τους!
*Ο Σπύρος Πετρίτης είναι Θεατρολόγος και υπηρετεί ως αναπληρωτής εκπαιδευτικός μέσω ΕΣΠΑ στη δημόσια Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση
