Ο Che στη Χιροσίμα: "Τέτοιες επισκέψεις κάνουν καλό, σε ωθούν να παλέψεις"

από:Velissarios Kossivakis

6/8/2017

Ιούλιος 1959- Στο πλαίσιο του ταξιδιού του στην Ιαπωνία, ο Τσε πραγματοποιεί ανεπίσημη επίσκεψη στη μαρτυρική πόλη της Χιροσίμα. Από 'κει, θα στείλει το ακόλουθο γράμμα στη σύζυγο του, Αλέϊδα:

"Αγαπημένη μου,

Σήμερα σου γράφω απ' τη Χιροσίμα, την πόλη της βόμβας. Στο βάθρο που βλέπεις υπάρχουν τα ονόματα εβδομήντα οκτώ χιλιάδων νεκρών. Το σύνολο υπολογίζεται σε εκατόν ογδόντα χιλιάδες. Τέτοιες επισκέψεις κάνουν καλό, σε ωθούν να παλέψεις ακόμη πιο αποφασιστικά για την ειρήνη".

Για την επίσκεψη του Γκεβάρα στη Χιροσίμα: 

Η επίσκεψη του Τσε Γκεβάρα στη μαρτυρική Χιροσίμα

Τιμώντας τη μνήμη των θυμάτων, Χιροσίμα 1959.

Ήταν Ιούλης 1959, επτά περίπου μήνες μετά το θρίαμβο της Κουβανικής Επανάστασης, όταν ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα προσγειώνονταν στο αεροδρόμιο του Τόκιο φορώντας την χαρακτηριστική στρατιωτική του στολή. Οι ΗΠΑ είχαν ήδη επιβάλλει στην Κούβα οικονομικό αποκλεισμό στο εμπόριο ζάχαρης και ο Τσε, μαζί με αντιπροσωπεία κουβανών, μετέβησαν στη χώρα της Άπω Ανατολής με στόχο μια εμπορική συμφωνία για αύξηση του αριθμού των εξαγωγών. 

Πέραν των συναντήσεων της με υψηλόβαθμους αξιωματούχους της ιαπωνικής κυβέρνησης, η κουβανική αποστολή επισκέπτηκε μεγάλους βιομηχανικούς κολοσσούς της χώρας όπως η Τογιότα, η Σόνυ και η Μιτσουμπίσι. Όταν η κυβέρνηση του Τόκιο απέκλεισε την Χιροσίμα από το πρόγραμμα των επισκέψεων, ο Τσε αποφάσισε να επισκεφτεί την πόλη ανεπίσημα και χωρίς την συνοδεία επισήμων.

Εκείνη την περίοδο – ήταν μόλις λίγους μήνες μετά την Επανάσταση στην Κούβα άλλωστε – ο Γκεβάρα δεν ήταν ακόμη γνωστή φυσιογνωμία στην Ιαπωνία. Παρ’ όλα αυτά όμως, η παρουσία του σε όσους είχαν την ευκαιρία να τον συναντήσουν και να συνομιλήσουν μαζί του άφησε ισχυρές εντυπώσεις. Το αληθινό, καθαρό και διαπεραστικό του βλέμμα, καθώς και ο ήπιος τρόπος με τον οποίο συνομιλούσε προκάλεσαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον αξιωματούχου της ιαπωνικής κυβέρνησης που συνόδευε την κουβανική αποστολή.

Ο Τσε, λοιπόν, επισκέπτηκε την πόλη της Χιροσίμα παρά τις αρχικές αντιδράσεις της κυβέρνησης της Ιαπωνίας. Ο ίδιος ήταν από πριν αποφασισμένος να μην αφήσει το τραγικό αυτό μέρος έξω απ’ το πρόγραμμα της περιοδείας του. Αρχικά υπήρξε η ιδέα να επισκεπτεί ένα νεκροταφείο πεσόντων στρατιωτιών της αυτοκρατορικής Ιαπωνίας – Ο Τσε αρνήθηκε να μεταβεί εκεί με το σκεπτικό ότι δεν υπήρχε λόγος να τιμήσει στρατιώτες που μακέλευσαν αθώους ανθρώπους στο όνομα μιας ιμπεριαλιστικής δύναμης.

Στο μυαλό του Κομαντάντε ήταν η Χιροσίμα και η ανείπωτη τραγωδία που οι κάτοικοι της (και μαζί τους ο Ιαπωνικός λαός) έζησαν με τη ρήψη της ατομικής βόμβας, τον Αύγουστο του 1945. 

“Επιθυμώ να δω το μέρος όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες σκότωσαν περισσότερους από 100.000 ανθρώπους” έλεγε στα μέλη της αποστολής εκείνες τις μέρες. Αποφάσισε να μεταβεί κρυφά στην Χιροσίμα, γνωρίζοντας ότι κανένας δεν θα αναγνώριζε την ιδιότητα του ως υψηλόβαθμου στελέχους της επαναστατικής Κουβανικής κυβέρνησης. 

Μαζί με δύο μέλη της αποστολής αναχώρησαν με το βραδινό τρένο από το Τόκιο για την πόλη της Χιροσίμα. Στην συνέχεια ο Τσε είχε την ευκαιρία να επισκεπτεί το “Πάρκο της Ειρήνης” (Hiroshima Peace Memorial Park), το μουσείο της πόλης και το νοσοκομείο στο οποίο νοσηλεύονταν ασθενείς που υπέφεραν από διάφορες παθήσεις-αποτέλεσμα της ραδιενέργειας που σκόρπισε η δολοφονική ατομική βόμβα των αμερικανών.

Φωτογραφία που τράβηξε ο Τσε στη Χιροσίμα (Δημοσ. σε γιαπωνέζικο περιοδικό).

 Βλέποντας όμως το μέγεθος της τραγωδίας που άφησε πίσω της η πυρηνική καταστροφή, η οργή του επαναστάτη που αποζητά δικαιοσύνη βγήκε στην επιφάνεια: “Πρέπει να δώσουμε την αγάπη μας στη Χιροσίμα και στους ανθρώπους της για πάντα” και ρώτησε: “Γιατί η Ιαπωνία δεν ζητά μια δημόσια συγνώμη από τις ΗΠΑ και γιατί δεν δείχνει τον θυμό της για όσα συνέβησαν, ώστε να σταματήσουν (οι ΗΠΑ) να ελέγχουν τη χώρα αυτή;”. Ένας ρεπόρτερ τοπικής εφημερίδας που αναγνώρισε τη φιγούρα του Τσε ζήτησε μια σύντομη συνέντευξη. Όπως ο ίδιος διηγήθηκε αργότερα, ο Γκεβάρα ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός στα λόγια του, ούτως ώστε να μην πει κάτι που θα έθιγε, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, τους λαούς της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών.

Για έναν άνθρωπο με έκδηλο το πνεύμα του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης, όπως ο Ερνέστο Γκεβάρα, ήταν πολύ δύσκολο να μην νιώσει την πρωτοφανή στα ιστορικά δεδομένα αδικία που συντελέστηκε στη Χιροσίμα το 1945. Ήταν αδύνατο να μην εξοργιστεί, ως γνήσιος διεθνιστής επαναστάτης, μπροστά στον πόνο και την τραγωδία των ανθρώπων την γιαπωνέζικης πόλης που ισοπεδώθηκε από την ατομική βόμβα της ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης.

Με την επιστροφή του στην Κούβα, μετά το πέρας του ταξιδιού του, ο Τσε προέβη σε μια δημόσια δήλωση αναφορικά με την ανάγκη να τιμάται η μνήμη των θυμάτων της Χιροσίμα. Αυτήν του την εμπειρία την μετέδωσε και στον Φιντέλ Κάστρο, καθιερώνοντας κάθε χρόνο, στις 6 Αυγούστου, την ημέρα μνήμης των θυμάτων του πυρηνικού ολοκαυτώματος. 

Το έγκλημα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι διδάσκεται στους κουβανούς μαθητές του δημοτικού, ενώ ο Φιντέλ Κάστρο πραγματοποίησε επίσκεψη στη μαρτυρική πόλη το 2003, κάνοντας έτσι πράξη μια υπόσχεση που είχε δώσει στον αλησμόνητο φίλο και σύντροφο του.

Νίκος Μόττας.

Πηγή: Toru Miyoshi. Che Nihon wo Iku (Che goes to Japan). Bungei Shunju. Tokyo: Bungei Shunju Ltd., March 1969.

Για την «Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαΐ»

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ

«…αυτοί που πήραν το φαΐ απ’ το τραπέζι κηρύσσουν τη λιτότητα…»

Με αφορμή τη δράση που προγραμματίζει η ΚΕΔΕ με τίτλο «Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαΐ», ο Δήμος Πατρέων σχολιάζει: 

«Με πρόσφατη επιστολή του ο κ. Πατούλης, Δήμαρχος Αμαρουσίου και Πρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Ε., ενημέρωσε το Δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη για την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Κ.Ε.Δ.Ε., να υλοποιήσει δράση με τίτλο “Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαΐ”, σε συνεργασία με τον φορέα “Όλοι μαζί μπορούμε” και με την υποστήριξη του "ΣΚΑΪ". Σύμφωνα με όσα σχεδιάζουν θα διοργανωθούν σε 52 Δήμους τοπικοί αγώνες δρόμου, όπου οι συμμετέχοντες δρομείς θα προσφέρουν τρόφιμα στα αντίστοιχα Κοινωνικά Παντοπωλεία.

Με αφορμή αυτή την πρωτοβουλία θα θέλαμε να θίξουμε ορισμένα ζητήματα που αφορούν την αλληλεγγύη των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων προς όλους εκείνους που βιώνουν με το χειρότερο τρόπο τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, τη φτώχεια, την πείνα, την ανεργία.

Είναι γνωστή στον πατραϊκό λαό και δοσμένη η ευαισθησία και η στήριξη του Δήμου μας στις λαϊκές οικογένειες που βιώνουν καθημερινά, τα αποτελέσματα των αντιλαϊκών πολιτικών όλων των αστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Έχουμε αναπτύξει μια σειρά δραστηριότητες, όπως την απαλλαγή ή τη μείωση στα δημοτικά τέλη και στην ύδρευση, τα Λαϊκά Φροντιστήρια, τις θερινές κατασκηνώσεις κ.ά. Ο Κοινωνικός Οργανισμός λειτουργεί το Κοινωνικό Παντοπωλείο. Σε όλες τις δομές του Δήμου μας, μόνιμο μέλημά μας είναι να μπορούν οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες της πόλης μας να βρίσκουν αποκούμπι χωρίς να χάνουν την αξιοπρέπειά τους. Γι’ αυτό δεν έχουμε δώσει δημοσιότητα και ούτε σκοπεύουμε να το κάνουμε στο μέλλον, σε πρωτοβουλίες που στόχο έχουν τη συλλογή τροφίμων, ώστε να καλύπτουμε τις αυξημένες ανάγκες που υπάρχουν σε οικογένειες της πόλης μας. Πρωτοβουλίες που στηρίζονται από εκατοντάδες συμπολίτες μας, από επαγγελματίες και βιοτέχνες της πόλης μας, χωρίς να απαιτούν τη διαφήμισή τους ως χορηγοί. Η φτώχεια και η εξαθλίωση για μας δεν είναι ένα κοινωνικό event…

Αυτές οι εκφράσεις της αλληλεγγύης του λαού μας, καμία σχέση δεν έχουν με εκδηλώσεις - πυροτεχνήματα που διοργανώνονται για τις κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών που συμμετέχουν. Το ότι οι εκδηλώσεις διοργανώνονται από την ΚΕΔΕ, που δεν έχει ψελλίσει ούτε λέξη τόσο καιρό, για την πολιτική που γεννά τη φτώχεια και την εξαθλίωση, που στηρίζουν τα βάρβαρα μέτρα των μνημονίων και της ΕΕ, θυμίζουν σε όλους μας πως ''…αυτοί που πήραν το φαΐ απ’ το τραπέζι κηρύσσουν τη λιτότητα…'', όπως γράφει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Με τον προκλητικό τίτλο ''Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαΐ'', δείχνουν ακριβώς ποια είναι τα όρια τους. Ένα πιάτο φαΐ στους πεινασμένους σήμερα και από αύριο πίσω στην ανεργία και την πείνα.

Ως Δήμος Πατρέων θα συνεχίσουμε στη ρότα που έχουμε χαράξει, στο πλευρό των λαϊκών στρωμάτων, χωρίς τυμπανοκρουσίες και μεγάλα λόγια. Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τις όποιες ανάσες μπορούμε, μέσα στο σημερινό ασφυκτικό πλαίσιο και παράλληλα να διεκδικούμε την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του λαού μας. Nα διεκδικούμε Δουλειά για όλους, Δουλειά με δικαιώματα».

http://www.902.gr/…/aytoi-poy-piran-fai-ap-trapezi-kiryssoy…

Konstantinos Mpourxas:

Άρχισε η δράση του Σκαι σε συνεργασία με την ΚΕΔΕ για την καταπολέμηση της φτώχειας με την επωνυμία ''Όλη η Ελλάδα για ένα πιάτο ''  Σε πρώτη φάση αντικαταστάθηκαν χωρίς καμιά επιβάρυνση των δικαιούχων όλα τα πιατάκια επαιτείας από μεγαλύτερα!

Οταν περικόπτονταν οι μισθοί και οι συντάξεις έπεφταν στα όρια της πείνας 

η παρέα του ''όλοι μαζί μπορούμε '' με επικεφαλής το Σκαι συμφωνούσε και επικροτούσε πως ετσι έπρεπε να γίνει και έτσι έγινε !
Οταν λεηλατούσαν τα ασφαλιστικά ταμεία η παρέα του ''όλοι μαζί μπορούμε '' με επικεφαλής το Σκαι οχι μόνο δεν έβγαζε μηλιά αλλά το διαφήμιζε σαν αξιοποίηση των αποθεματικών !
Όταν θέριζαν προνοιακά επιδόματα και πετσόκοβαν το αναπηρικό κοινωνικό κράτος 

η παρέα του ''όλοι μαζί μπορούμε με επικεφαλής το Σκαι επιβράβευε την ολη προσπάθεια βλέποντας σπατάλες πολυτελείας !
Κι αφού εξαθλίωσαν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας και έστειλαν κόσμο να ψάχνει στους κάδους για τροφή έρχονται σήμερα 

αυτά τα καθάρματα μαζί με την ΚΕΔΕ να μας πουλήσουν το νέο φρούτο φιλανθρωπίας που το ονόμασαν '' Όλη η Ελλάδα για ένα πιάτο φαΐ !''
Είναι αυτό που λέει ο λαός «πρώτα μας χέζουν και μετά μας σκουπίζουν»
Αυτοί είναι ! Μαφιόζοι που εξαφάνισαν κοινωνικό πλούτο και κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών μέσα σε λίγα χρόνια κι από πάνω να το παίζουν και φιλάνθρωποι ! Είναι οτι πιο πρόστυχο , βρώμικο και ξεδιάντροπο κυκλοφορεί γύρω μας !
Ξεσκεπάστε τους !

Στο Ευρωκοινοβούλιο εγκρίθηκε το «σούπερ μάρκετ» μακελάρηδων για τους ιμπεριαλιστές:

ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ:

«Ψωνίστε μισθοφόρους», συμφέρουν...

Μισθοφόρος της περιβόητης «Blackwater» στη Βαγδάτη. Τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της ΕΕ χρειάζονται και τα ανάλογα «μπουμπούκια» που θα τα υλοποιήσουν

Την επιδίωξη για διευρυμένο ρόλο στις «ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες», 

στις στρατιωτικές και μη δράσεις και αποστολές κρατών - μελών και ΕΕ, αναγνώρισε με Εκθεσή του το Ευρωκοινοβούλιο, η οποία υπερψηφίστηκε πρόσφατα στην Ολομέλεια στο Στρασβούργο.

Πρόκειται για μια ακόμα επικίνδυνη Εκθεση, σαφώς ενταγμένη στο πλαίσιο παραπέρα στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, που στρώνει και νομικά το έδαφος ώστε τα μισθοφορικά αυτά σώματα να αποτελέσουν άλλο ένα όπλο στα χέρια των μονοπωλίων για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις τους σε τρίτες χώρες, αλλά και που μπορεί να αξιοποιηθεί ανά πάσα στιγμή με στόχο να καταπνίξει τη φωνή του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Χρήση σε όλο το εύρος...

Η Εκθεση του Ευρωκοινοβουλίου εκθειάζει τον βρώμικο ρόλο που παίζουν οι μισθοφορικές στρατιωτικές εταιρείες, που όπως σημειώνει αξιοποιούνται ήδη ευρέως σε μια σειρά περιπτώσεις από την ιμπεριαλιστική ένωση και τα κράτη - μέλη της, «συμπληρωματικά» προς τα σώματα καταστολής, αλλά και παρέχοντας μια σειρά από άλλες υπηρεσίες.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει, 

«το φάσμα υπηρεσιών που παρέχονται από τις ΙΕΑ (Ιδιωτικές Εταιρείες Ασφαλείας) είναι εξαιρετικά ευρύ, και ποικίλει από υπηρεσίες υλικοτεχνικής υποστήριξης μέχρι στήριξη σε πραγματικές μάχες», 

ενώ ξεχωριστή αναφορά γίνεται στο ότι οι μισθοφορικές αυτές εταιρείες «έχουν χρησιμοποιηθεί τόσο για μη στρατιωτικές όσο και για στρατιωτικές αποστολές της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας (σ.σ. η περιλάλητη ΚΠΑΑ της ΕΕ), για τη φρούρηση αντιπροσωπειών της ΕΕ, για την κατασκευή στρατοπέδων, για την παροχή εκπαίδευσης, για αερομεταφορές και για τη στήριξη δραστηριοτήτων ανθρωπιστικής βοήθειας».

Ταυτόχρονα, η Εκθεση επισημαίνει τη χρήση τους και εντός συνόρων, όπου υποκαθιστούν λειτουργίες του κρατικού μηχανισμού και «παρέχουν επίσης ζωτικής σημασίας υπηρεσίες στο εσωτερικό των κρατών - μελών, όπως διαχείριση φυλακών και παροχή φρουρών για περιπολίες σε εγκαταστάσεις υποδομών».

Στο μεταξύ, ξεχωριστή αναφορά γίνεται στο ότι 

«οι ΙΕΑ θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικότερο ρόλο στην καταπολέμηση της πειρατείας και στη βελτίωση της θαλάσσιας ασφάλειας, (...) στην άμυνα στον κυβερνοχώρο, στην έρευνα και την ανάπτυξη μέσων ασφαλείας, στις μεικτές αποστολές επιτήρησης και στην κατάρτιση σε συνεργασία με τις δημόσιες αρχές και υπό την εποπτεία αυτών».

Βλέπουν «πλεονεκτήματα» για βρωμοδουλειές

Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η Εκθεση του Ευρωκοινοβουλίου «στοιχειοθετεί» επίμονα τα «πλεονεκτήματα» για τη «χρήση ΙΕΑ για τη στήριξη των στρατιωτικών δυνάμεων στο εξωτερικό» και όχι μόνο. Καταγράφουμε εδώ ορισμένα από αυτά, όπως εμφανίζονται στην έκθεση:

«Οι ΙΕΑ διαδραματίζουν σημαντικό συμπληρωματικό ρόλο όσον αφορά την παροχή βοήθειας στους κρατικούς στρατιωτικούς και μη στρατιωτικούς οργανισμούς, μέσω της κάλυψης των ελλείψεων ικανοτήτων που δημιουργούνται από την αυξανόμενη ζήτηση για χρήση δυνάμεων στο εξωτερικό, ενώ, επίσης περιστασιακά, εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες, παρέχουν δυνατότητες ταχείας κινητοποίησης». 

Κανονικό «σούπερ μάρκετ» μακελάρηδων και «δυνατοτήτων» για τους ιμπεριαλιστές, όπου επιτάσσουν τα συμφέροντα τους.

«Η εξωτερική ανάθεση στρατιωτικών δραστηριοτήτων, που στο παρελθόν αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος των δραστηριοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων, πραγματοποιείται μεταξύ άλλων για την παροχή οικονομικά αποδοτικότερων υπηρεσιών (...) στο πλαίσιο του αυξανόμενου αριθμού πολυμερών αποστολών στο εξωτερικό και των συρρικνούμενων προϋπολογισμών, που είναι το αποτέλεσμα της απροθυμίας των φορέων λήψης αποφάσεων να δεσμεύσουν τους κατάλληλους χρηματοδοτικούς πόρους». Το «νοίκιασμα» δηλαδή μισθοφόρων, ανάλογα και με τις ανάγκες, έρχεται πιο οικονομικά...

«Οι ΙΕΑ έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας για την αποφυγή περιορισμών όσον αφορά τη χρήση στρατευμάτων, ιδίως για την αντιμετώπιση της πιθανής έλλειψης στήριξης του κοινού όσον αφορά τη χρήση των Ενόπλων Δυνάμεων».Οι μισθοφόροι δηλαδή κάνουν τη «βρωμοδουλειά» εκεί που υπάρχουν λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις!

«Σε σύγκριση με τα εθνικά στρατεύματα, οι ΙΕΑ - και δη οι εγκατεστημένες στις χώρες υποδοχής - μπορούν να παρέχουν πολύτιμη τοπική γνώση (...) παρόλο που πρέπει να διασφαλίζεται ότι δεν υπονομεύεται η ποιότητα». Η στρατολόγηση δηλαδή ντόπιων μακελάρηδων που ξέρουν το «πεδίο» εξασφαλίζει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα!

Ολα τα παραπάνω μάλιστα ντύνονται προκλητικά και μ' ένα μανδύα σχεδόν... λαϊκής απαίτησης, αφού το Ευρωκοινοβούλιο στην εισαγωγή του κειμένου λέει πως παίρνει υπόψη του ότι «οι δημοσκοπήσεις του Ευρωβαρόμετρου δείχνουν πως οι πολίτες της ΕΕ θέλουν η ΕΕ να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας»!

Ζητάνε «ευνοϊκότερο» νομοθετικό πλαίσιο

Μέσα σ' ένα τέτοιο πλαίσιο, το Ευρωκοινοβούλιο ζητάει η ΕΕ να ακολουθήσει «το παράδειγμα του ΝΑΤΟ, συνάπτοντας συμβάσεις μόνο με τις ΙΕΑ που εδρεύουν στα κράτη - μέλη της ΕΕ» και επιπρόσθετα, «συνιστά στην Επιτροπή να προβεί στην κατάρτιση Πράσινης Βίβλου με στόχο τη διασφάλιση της συμμετοχής όλων των ενδιαφερόμενων μερών από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα ασφαλείας σε μια ευρεία διαβούλευση και συζήτηση σχετικά με τις διαδικασίες για τον εντοπισμό ευκαιριών για αποτελεσματικότερη άμεση συνεργασία και τη θέσπιση ελάχιστων κανόνων δέσμευσης και βέλτιστων πρακτικών».

Να διαμορφώσει δηλαδή ένα νομοθετικό πλαίσιο για τη γενίκευση της χρήσης των «υπηρεσιών» των μισθοφόρων αφού σε άλλα σημείο «προτρέπει την Επιτροπή να αναπτύξει ένα αποτελεσματικό ευρωπαϊκό ρυθμιστικό μοντέλο, το οποίο θα συμβάλει στην εξομάλυνση των νομοθετικών διαφορών μεταξύ κρατών - μελών μέσω μιας Οδηγίας», και κατ' απαίτηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου «θα ενσωματώσει μια συγκεκριμένη ναυτιλιακή πτυχή, λαμβάνοντας υπόψη τον ηγετικό ρόλο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO)».

«Μπόχα» και απάτες...

Αξίζει τέλος να σημειωθεί και μια ακόμη πλευρά. 

Η «μπόχα» που αναδίνεται και ο βρώμικος ρόλος που παίζουν οι μισθοφορικές εταιρείες υπηρετώντας τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα όπου γης, ρόλος βέβαια που έχει αποκαλυφτεί ήδη σε πάμπολλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, από το Ιράκ έως τη Συρία και από την Αφρική έως τη ΝΑ Ασία, και που δεν κρύβεται. Χαρακτηριστικό είναι πως στην έκθεση «λαμβάνεται υπόψη», όπως λέγεται, πως «οι ΙΕΑ έχουν κατηγορηθεί για συμμετοχή σε σειρά παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε περιστατικά που οδήγησαν στην απώλεια ανθρώπινων ζωών», ότι «η χρήση ένοπλων ΙΕΑ δημιούργησε ιδιαίτερες προκλήσεις για τον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών και κατέληξε σε πολυάριθμα επεισόδια που οδήγησαν στην απώλεια ανθρώπινων ζωών και σε διπλωματικές συγκρούσεις», 

καθώς και ότι «η χρήση των υπηρεσιών που παρέχουν τοπικές ΙΕΑ σε ευάλωτες χώρες και σε επιρρεπείς σε κρίσεις περιφέρειες μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις για τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, αν η χρήση αυτή ενισχύει ορισμένους τοπικούς ένοπλους παράγοντες που θα μπορούσαν να καταστούν μέρος της σύγκρουσης», όπως λέγεται ο εξοπλισμός, χρηματοδότηση και στελέχωση κάθε λογής «τρομοκρατικών» ομάδων που σπέρνουν παντού οι ιμπεριαλιστές.

Απέναντι σε όλα αυτά, οι υποτιθέμενες ασφαλιστικές δικλίδες είναι σύμφωνα με το Ευρωκοινοβούλιο

 τα «σχετικά διεθνή νομικά κείμενα», ο «διάλογος» και η «εποπτεία», οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΗΕ, και οι «διαβεβαιώσεις» ότι «η ασφάλεια και η άμυνα θα πρέπει πρωτίστως (σ.σ. άρα όχι μόνο) να παρέχονται από τις δημόσιες αρχές», αλλά και ότι οι μισθοφόροι «μπορούν να αποτελέσουν μόνο συμπλήρωμα, χωρίς να διαθέτουν καμία εξουσία επί των στρατηγικών αποφάσεων». Αλλωστε, αυτοί θα είναι απλά το «βαρύ» και «βρώμικο» χέρι για την υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων...

Θ.Τ

Το ΚΚΕ για τα 43 χρόνια από την κατάρρευση της δικτατορίας της 21ης Απριλίου:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Για τα 43 χρόνια από την κατάρρευση της δικτατορίας της 21ης Απριλίου

Το ΚΚΕ τιμά όλους όσοι βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και διώχτηκαν από τη στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απριλίου, 

όλους όσοι συνέβαλαν στον αντιδικτατορικό αγώνα, ανάμεσά τους χιλιάδες μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Το κύριο συμπέρασμα από τη λειτουργία επί 43 χρόνια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι ότι κι αυτή αποτελεί μορφή άσκησης της εξουσίας του κεφαλαίου για την πιο απρόσκοπτη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και για την καταπίεση των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου. 

Το κράτος είναι ταξικό, εχθρικό απέναντι στον εργαζόμενο λαό και δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκό.

Οι πομπώδεις φράσεις των κυβερνώντων και όλων των αστικών κομμάτων περί «ελευθερίας» και «δημοκρατίας» αποδεικνύονται κούφιες, τυπικές, διαψεύδονται καθημερινά στους τόπους δουλειάς, με το τσεκούρωμα των εργατικών δικαιωμάτων, την τρομοκρατία του κεφαλαιοκράτη, την ανεργία, την πείνα, τις συνθήκες γαλέρας, το δουλεμπόριο. 

Διαψεύδονται από το γεγονός ότι τα βάρη για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση τα πληρώνουν οι εργαζόμενοι. 

Διαψεύδονται από τον ταξικό χαρακτήρα της «δικαιοσύνης» και κάθε θεσμικού πλαισίου, από τη συμμετοχή της χώρας, με ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων, του αστικού πολιτικού συστήματος, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας αποδεικνύει και το γεγονός ότι η κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας 1967 - 1974 ήταν προϊόν συμβιβασμού και παρασκηνιακών συνεννοήσεων ανάμεσα στη χούντα και στην άλλη αστική πτέρυγα, των αντιχουντικών πολιτικών δυνάμεων. Και οι δύο πτέρυγες, μαζί με τις ΗΠΑ, προχώρησαν στην αλλαγή της μορφής άσκησης της αστικής εξουσίας, προκρίνοντας την επάνοδο του Κ. Καραμανλή ως επικεφαλής της ονομαζόμενης κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» μπροστά στο φόβο για ανεξέλεγκτες - για την αστική τάξη - λαϊκές αντιδράσεις, από την άνοδο του λαϊκού κινήματος, που ενισχύθηκαν και απ' το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, την τουρκική εισβολή και κατοχή.

Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μπορούν να ελπίζουν σε μια καλύτερη ζωή, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους, οργανώνοντας τον αγώνα τους, τη συμμαχία τους, σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση πάλης, μέχρι τελικά να πάρουν στα δικά τους χέρια τα μέσα παραγωγής και την πολιτική εξουσία, αποδεσμεύοντας τη χώρα από τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

 Σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα το ΚΚΕ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις

Πηγή

Μήπως είσαι κρυφοκουμούνι ;;

Φόρα το «τσιπάκι» σου και «Ράους»…

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Εταιρεία διανομής διαφημιστικών εντύπων με έδρα την Πάτρα, υποχρεώνει τους υπαλλήλους της, να φορούν GPS! Τους παρακολουθεί σε κάθε βήμα τους. Πόρτα την πόρτα. Ακόμα και αυτή της τουαλέτας. Ο εργαζόμενος πρέπει να γράφει χιλιόμετρα. Το «μεγάλο μάτι» παρακολουθεί. Ανάπαυση και στάσεις δεν επιτρέπονται…

Αυτή την απίστευτη ιστορία, σύγχρονης δουλείας, φέρνει στην επιφάνεια η ειδησεογραφική ιστοσελίδα, patratimes.gr. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η εταιρεία η οποία «έχει έδρα την Πάτρα και δραστηριοποιείται και σε όμορους νομούς, ειδικευόμενη στην διανομή διαφημιστικών εντύπων, κυριολεκτικά παρακολουθεί σε κάθε βήμα τους εργαζόμενους σε αυτή, φορώντας τους GPS»!

Τα αφεντικά της εταιρείας, μεταχειρίζονται το ανθρώπινο σώμα, σαν μηχάνημα. Κάθε βήμα. μετριέται. Κάθε στάση καταγράφεται. «Όποιος εργαζόμενος τολμήσει να καθίσει έστω και ένα λεπτό για να ξεκουραστεί, αμέσως το ανακαλούν την τάξη καθώς το σύστημα παρακολούθησης ,τους ενημερώνει πως σταμάτησε να περπατά»(!!!), αναφέρει το patratimes.

Ανατριχίλα. Εικόνες και καταστάσεις που παραπέμπουν στις πιο μαύρες σελίδες εργασιακής σκλαβιάς. Περπάτα… Περπάτα…. Μη σταματάς. «Ράους» για 17,5 ευρώ! Αυτό είναι το «μεροκάματο» για πέντε ώρες ασταμάτητης διανομής φυλλαδίων. Όμως και αυτό το ωράριο είναι στα χαρτιά. Σύμφωνα με το Πατραϊκό Site, μόνο στη σύμβαση πρόσληψης αναγράφεται το πεντάωρο, γιατί στην πραγματικότητα «οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται σε δουλειά από τις 7.00 το πρωί έως τις 9.00 με 9.30 το βράδυ». Έτσι ένας υπάλληλος μπορεί να περπατήσει μέχρι και 14 ώρες τη μέρα. Ασταμάτητα γιατί το GPS …παρακολουθεί. Για υπερωρίες ούτε λόγος φυσικά, ενώ όποιος δεν αντέξει και δηλώσει παραίτηση, η πληρωμή των δεδουλευμένων του, γίνεται ένα με δύο μήνες μετά!!!

Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια πηγή: «Ο κάθε ένας από τους εργαζόμενους υποχρεώνεται να διανύει καθημερινά μία απόσταση 42 χιλιομέτρων χωρίς δικαίωμα για ξεκούραση ενώ δεν του διατίθεται ούτε ένα μπουκάλι νερό»… Καταναγκαστικά έργα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και όποιος αντέξει. Όποιος πάλι εργαζόμενος διεκδικήσει ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες, η εργοδοσία έχει έτοιμη την απάντηση και τις απειλές.

«Μήπως είσαι παλιοκουμούνι….»;

Οι απειλές, οι προσωπικές επιθέσεις, οι προσβολές, είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος στο «ελληνικό εργασιακό Nταχάου». Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση, σύμφωνα με το patratimes, της επίθεσης που δέχτηκε «ένας από τους εργαζόμενους όταν κατά τις ημέρες του καύσωνα ζήτησε από την εταιρεία να τους χορηγεί μερικά μπουκάλια νερό».

Η απάντηση ενός εκ των υπευθύνων είναι αποκαλυπτική του κλίματος που επικρατεί καθώς απευθυνόμενος στον εργαζόμενο του είπε: «Να σου πω ρε μάγκα μήπως είσαι κρυφοκουμούνι; Λες και ακούω να μιλάει ο Πελετίδης (…) αύριο που θα πηγαίνουμε για διανομή στον Πύργο, θα δεις στα φραουλοχώραφα πώς και πόσες ώρες δουλεύουν οι πακιστανοί και άμα λάχει τους ρίχνουν καμιά τουφεκιά και δεν τρέχει και τίποτα…»!!!

Αυτός είναι ο εργασιακός μεσαίωνας, στην Πάτρα του 2017. Στην Ελλάδα του Τσίπρα και της Αχτσιόγλου, που την προηγούμενη εβδομάδα …πάταξαν με εξαγγελίες την εργοδοτική αυθαιρεσία.

Μικρό νεκρό πουλί Νουργιάν ντυμένο μετανάστη θα τον αλλάξουμε τον κόσμο!

,,Μικρό νεκρό πουλί Νουργιάν ντυμένο μετανάστη θα τον αλλάξουμε τον κόσμο! 

Θα τον αλλάξουμε για να μην έχει αλλά νεκρά πουλιά Νουριάν και Αϊλάν ντυμένους μετανάστες, για να πάψει η προσφυγιά, για να πάψουν τα παιδιά να δολοφονούνται από βομβαρδισμούς, να πνίγονται κυνηγημένα και να πεθαίνουν από την πείνα, για να πάψουν οι άνθρωποι να γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης! 

Θα τον αλλάξουμε τον κόσμο μικρό νεκρό πουλί Νουριάν σε πείσμα των ψευτοαριστερών και των συμμάχων τους που σ’ έπνιξαν, αφού πρώτα σε ξεσπίτωσαν και σε ταλαιπώρησαν!,,

Μικρό νεκρό πουλί Νουργιάν ντυμένο μετανάστη!

Μικρό πουλί Νουργιάν στοιβαγμένο στα κλουβιά της «Αριστερής» κυβέρνησης των ιμπεριαλιστικών λυκοσυμμαχιών! 

Μικρό πουλί Νουργιάν που άλλοτε έγινες σκαλοπάτι για να καταφέρουν οι ψευτοαριστεροί να γίνουν κυβέρνηση! Μικρό πουλί Νουργιάν που οι ψευτοαριστεροί θα σου έδιναν χαρτιά για να πας να βρεις τον πατέρα σου στην Γερμανία και αντί γι’ αυτό σε φυλάκισαν σ’ έναν κλουβί και σ’ έπνιξαν τελικά στα νερά του Πειραιά!

Από ποιας γης τα μέρη βρέθηκες εδώ Νουργιάν;! 

Το κορμί του Νουργιάν δεν το κουρέλιασαν οι ανέμοι και την ψυχούλα του δεν την μαστίγωσαν οι κακοί και άδικοι καιροί! 

Οι ψευτοαριστεροί κουρέλιασαν το κορμί του και μαστίγωσαν την ψυχούλα του, οι ψευτοαριστεροί σε αγαστή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, που αφού πρώτα με τις ιμπεριαλιστικές τους επεμβάσεις ξεσπίτωσαν τον Νουργιάν κατόπιν τον έπνιξαν στα νερά του Πειραιά.

«Αριστερά» στρατόπεδα συγκέντρωσης! 

Ο Νουργιάν στοιβαγμένος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στον τόπο που στοιβάζαν τους κομμουνιστές λίγο πριν τους ξεκάνουν οι ναζί, ο Νουριάν στοιβαγμένος σε τέτοιο στρατόπεδο από κάτι σκουλήκια που διεκδικούν να ονομάζονται χωρίς ντροπή πολιτικοί απόγονοι των διακοσίων του σκοπευτηρίου της Καισαριανής!

Δεν θα ξαναδείς ποτέ την πατρίδα σου Νουριάν! Θα ατενίζεις στην άλλη πλευρά του Αιγαίου τον Αϊλάν που κι εκείνος δεν θα ξαναδεί την πατρίδα του!

 Σας έπνιξαν οι ιμπεριαλιστές!

 Δεν θα μεγαλώσετε ποτέ, δεν θα αγαπήσετε ποτέ, δεν θα ερωτευτείτε ποτέ, δεν θα χαρείτε ποτέ, δεν θα κάτσετε ποτέ κάτω από Χριστουγεννιάτικο δέντρο για να κάνετε όνειρα για το μέλλον! Σας έφαγαν τα σκυλιά οι ιμπεριαλιστές!

Αν μπορείς και μας κοιτάς τώρα Νουργιάν σίγουρα μας κοιτάς καθισμένος τα γόνατα του Ναπολέοντα Σουκαντζίδη! Εκείνος σίγουρα σε πήρε στα γόνατά του γιατί εκείνος μαζί με τους υπόλοιπους της Καισαριανής στάθηκε μπροστά στο Γερμανικό εκτελεστικό απόσπασμα για να μην γίνεις εσύ προσφυγόπουλο και για να μην σε πνίξουν οι ψευτοαριστεροί μαζί με τους νεοναζί συμμάχους τους του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι αν δεν μας κοιτάς καθισμένος στα γόνατα του Σουκαντζίδη είναι γιατί πρόλαβαν και σ’ ανέβασαν στους ώμους τους οι νεκροί σκαπανείς της Μακρονήσου για να κοιτάς μακριά και να βλέπεις τον πατέρα που δεν σ’ άφηναν να δεις οι ψευτοαριστεροί!

Μικρό νεκρό πουλί Νουργιάν ντυμένο μετανάστη θα τον αλλάξουμε τον κόσμο! 

Θα τον αλλάξουμε για να μην έχει αλλά νεκρά πουλιά Νουριάν και Αϊλάν ντυμένους μετανάστες, για να πάψει η προσφυγιά, για να πάψουν τα παιδιά να δολοφονούνται από βομβαρδισμούς, να πνίγονται κυνηγημένα και να πεθαίνουν από την πείνα, για να πάψουν οι άνθρωποι να γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης!

 Θα τον αλλάξουμε τον κόσμο μικρό νεκρό πουλί Νουριάν σε πείσμα των ψευτοαριστερών και των συμμάχων τους που σ’ έπνιξαν, αφού πρώτα σε ξεσπίτωσαν και σε ταλαιπώρησαν! 

Και σ’ εκείνο το μεγάλο μνημείο της επανάστασης μπροστά από τους ήρωές της, μπροστά από τον Μπελογιάννη, τον Πλουμπίδη, τον Άρη, την Ηλέκτρα, τον Σουκαντζίδη, την Μίρκα, τον Χρηστάκη, την Συμέλα, το μνημείο των χιλιάδων νεκρών αγωνιστών θα βάλουμε και τα δυο περιστεράκια που πνίγηκαν από τους ιμπεριαλιστές πριν ακόμα γνωρίσουν την ζωή, που θυσιάστηκαν στο βωμό του κέρδους, τον Νουργιάν και τον Αϊλάν! 

Τον Νουργιάν μάλιστα θα τον κάνουμε λίγο μεγαλύτερο για να μην ξεχάσει ποτέ η ανθρωπότητα τους οπορτουνιστές, τους ψευτοαριστερούς δωσίλογους απολογητές του καπιταλισμού που τον έπνιξαν!

Πέτρος Τατ.

Μαχητική απάντηση στη «βιτρίνα» των «ρεκόρ» του Τουρισμού:

Χτες ο ΣΕΒ, στο εβδομαδιαίο δελτίο του, ζητά για τους μεγαλοξενοδόχους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου 

μικρότερη φορολογία, διευκολύνσεις και ενίσχυση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας.

Οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό - Τουρισμό, με την 24ωρη πανελλαδική απεργία τους, έδωσαν χτες μαχητική απάντηση στη «βιτρίνα» των «ρεκόρ» του Τουρισμού που χτίζονται πάνω στην εκμετάλλευση και το ξεζούμισμα χιλιάδων εργαζομένων, στις συνθήκες γαλέρας στις οποίες δουλεύουν, για να «απογειώνονται» τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Η χτεσινή απεργιακή μάχη αποτέλεσε τη συνέχεια των σημαντικών κινητοποιήσεων που προηγήθηκαν σε μια σειρά από άλλους κλάδους και χώρους, όπως στο Εμπόριο, στο Μέταλλο, στην Τοπική Διοίκηση και αλλού, δίνει ώθηση σε νέους αγώνες.

Κάνε κλικ στην εικόνα να δεις περισσότερα

Εσύ που ακόμα ζεις, Μην πεις: Ποτέ!

Βασιλική Παπαθανασίου:

18/7/17

Ύμνος της διαλεχτικής

Το άδικο βαδίζει σήμερα με σταθερό βήμα.

Οι καταπιεστές προετοιμάζουν τα επόμενα δέκα χιλιάδες χρόνια. 

Η βία διαβεβαιώνει: έτσι όπως είναι η κατάσταση, έτσι θα μείνει.

Καμιά φωνή δεν ακούγεται, πέρα από τη φωνή του εξουσιαστή. 

Και στις αγορές φωνάζει η εκμετάλλευση: τώρα μόλις αρχίζω.

Αλλά πολλοί από τους καταπιεζόμενους λένε τώρα: 

Αυτό που εμείς θέλουμε δεν θα γίνει ποτέ.

Εσύ που ακόμα ζεις, μην πεις: ποτέ! 

Το σίγουρο δεν είναι σίγουρο. 

Έτσι όπως είναι η κατάσταση δεν θα μείνει. 

Αν μιλήσουν οι εξουσιαστές 

θα μιλήσουν οι εξουσιαζόμενοι. 

Ποιος τολμά να πει: 

ποτέ; 

Από ποιόν εξαρτάται αν η καταπίεση μένει; 

Από εμάς. 

Από ποιόν εξαρτάται αν θα τσακιστεί; Επίσης από εμάς. 

Εκείνος που έπεσε, στέκεται πάλι όρθιος. 

Εκείνος που έχασε, παλεύει! 

Εκείνος που συνειδητοποίησε τη θέση του, πως τον κρατάς τώρα;

Επειδή οι σημερινοί νικημένοι είναι οι αυριανοί νικητές 

Και αυτό το πότε θα γίνει: Σήμερα κιόλας!

Μπέρτολτ Μπρεχτ

To ΚΚΕ μάς Καλεί σε Επαγρύπνηση:

ΚΚΕ: Καλούμε τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς να είναι σε επαγρύπνηση, μπροστά στις επικίνδυνες εξελίξεις εξαιτίας των ανταγωνισμών για τα ενεργειακά κοιτάσματα και της τουρκικής επιθετικότητας

• Κανόνια έξι χωρών για μία γεώτρηση, τα κέρδη από την οποία θα μπουν στις τσέπες των ενεργειακών κολοσσών.
• Κανείς να μην πιστέψει τα απαράδεκτα και προκλητικά που λέγονται, ότι «το διεθνές κύρος των εταιρειών» καθώς και η «πολύπλευρη παρουσία πολεμικών πλοίων» αποτελούν εγγύηση για την προστασία της Κύπρου και της αξιοποίησης των κοιτασμάτων της απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα.
• Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται για το ότι το μονοπωλιακό κεφάλαιο και οι στρατοί των ιμπεριαλιστικών κρατών πάνε χέρι - χέρι; Για το ότι ο φυσικός πλούτος μιας χώρας μετατρέπεται από δυνητική ευλογία για δουλειές, πρόοδο και λαϊκή ευημερία, σε κατάρα, μέχρι και σε ενδεχόμενη πολεμική σύρραξη;
• Δες περισσότερα εδώ

Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από την ανάπτυξη στον Τουρισμό - Επισιτισμό. H πολιτική πρόταση του ΚΚΕ:

Εκδήλωση για τον Τουρισμό με ομιλητή τον Σ. Ζαριανόπουλο 

Σε εκδήλωση με θέμα «Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από την ανάπτυξη στον Τουρισμό - Επισιτισμό και η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ» μίλησε την Τετάρτη 12 Ιούλη ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, ευρωβουλευτής του Κόμματος. Την εκδήλωση διοργάνωσαν οι ΚΟΒ Τουρισμού - Επισιτισμού Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε λίγες μέρες πριν την απεργία στο κλάδο στις 20 του Ιούλη. Μιας απεργιακής κινητοποίησης, που, όπως σημείωσε ξεκινώντας την ομιλία του ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, 

«πραγματοποιείται μέσα σε δύσκολες συνθήκες, στο φόρτε της δουλειάς, σε κλίμα εργοδοτικής τρομοκρατίας που -μην το αποκλείετε- μπορεί να συνοδευτεί και από καλλιέργεια από κυβέρνηση, άλλα αστικά κόμματα και ΜΜΕ ‘’κοινωνικού αυτοματισμού’’ ότι θίγεται ‘’η εθνική μας βιομηχανία, η ελπίδα μας για έξοδο από την κρίση, η ατμομηχανή της ανάπτυξης, ο τουρισμός'' τώρα που πάει να απογειωθεί και να συμβάλει σημαντικά στη λύση του προβλήματος της χώρας και μάλιστα μέσα σε κλίμα ανοικτής υπονόμευσης από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, παλιό και νέο.

Έχει ευρύτερη σημασία αυτή η κινητοποίηση. Μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ισχυρό πλήγμα στο καλλιεργούμενο κλίμα ‘’τίποτα και κανένας’’ δεν κινείται. Μπορεί να γίνει η εργατική απάντηση, όχι μόνο το κλάδου, αλλά όλων των εργαζόμενων, όλων των κλάδων, που πρέπει να οργανώσουν την αλληλεγγύη τους στην απεργία, απάντηση στην άθλια δήλωση του Τσίπρα τον καιρό ψήφισης του 4ου μνημονίου ότι "οι εργαζόμενοι, δεν διαμαρτύρονται, δεν διαδηλώνουν. Αυτό σημαίνει ότι συμφωνούν ή τουλάχιστον ανέχονται τα νέα μέτρα"».

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στο ζήτημα της εποχικότητας του κλάδου, επισημαίνοντας πωςδεν είναι από τη φύση του ο Τουρισμός και ο Επισιτισμός ένα εποχικό επάγγελμα, γι' αυτό και δεν πρέπει να είναι καταδικασμένοι οι εργαζόμενοι στην ευέλικτη απασχόληση εσαεί. Όπως είπε: «Η εποχικότητα είναι άμεσα δεμένη με τον προσανατολισμό που έχουν οι επιχειρήσεις του κλάδου. Το αποτέλεσμα των στόχων για προσέλκυση όλο και μεγαλύτερων τμημάτων τουριστών, με κριτήριο τον αριθμό των αφίξεων και το μέγεθος των εισπράξεων, είναι η συσσώρευση της τουριστικής κίνησης σε ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, στους καλοκαιρινούς μήνες του έτους. 

Από την άλλη πλευρά, λόγω της όλο και διευρυνόμενης και βαθύτερης λαϊκής φτώχειας και ανεργίας στην Ελλάδα, ο ντόπιος πληθυσμός βλέπει με το κιάλι τις διακοπές ή στην καλύτερη των περιπτώσεων έχει μικρύνει πολύ τη διάρκειά τους και την αντίστοιχη κατανάλωση σ’ αυτές.

Με βάση τον καπιταλιστικό τρόπο οργάνωσης της οικονομίας και στον τομέα του Τουρισμού, η υπόθεση της εποχικότητας δεν μπορεί να αλλάξει, ενδεχομένως να υπάρξει μια μικρή άμβλυνση.

Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις δεν είναι ‘’φυσικό φαινόμενο’’ για τους εργαζόμενους στον Τουρισμό, όπως θέλουν να τις παρουσιάζουν.

 Απόδειξη για το παραπάνω είναι το γεγονός ότι η ευελιξία της απασχόλησης δεν αφορά μόνο τις εποχικές επιχειρήσεις, αλλά έχει επεκταθεί σήμερα και στα ξενοδοχεία που λειτουργούν 12 μήνες το χρόνο στην Αθήνα και τα αστικά κέντρα. Και εκεί οι εργαζόμενοι δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ως ‘’έξτρα’’ εργαζόμενοι, ως ‘’ενοικιαζόμενοι’’ με συμβάσεις μιας μέρας.

Με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις οι εργοδότες προσαρμόζουν τις ανάγκες της αξιοποίησης της εργατικής δύναμης με βάση την πληρότητα των ξενοδοχείων τους. 

Μετατρέπουν σε λάστιχο την ίδια την εργατική τάξη, γιατί στο επίκεντρο δεν είναι πώς θα ικανοποιείται η ανάγκη για μόνιμη και σταθερή εργασία, αλλά πώς θα προσαρμόζεται η εργατική δύναμη στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Αν πάμε με μια τέτοια λογική, δηλαδή στη λογική τι συμφέρει τους επιχειρηματικούς ομίλους στην οργάνωση της παραγωγής, τότε ακριβώς έχουμε χάσει το παιχνίδι».

Ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος υπογράμμισε πως «στόχος του ΚΚΕ είναι η ικανοποίηση της ανάγκης της εργατικής τάξης για σταθερή δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα.

Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης με επίκεντρο και τον Τουρισμό (συν την Ενέργεια) όπου θυσιάζονται τεράστια κονδύλια κρατικής και ευρωενωσιακής ενίσχυσης (αυξάνοντας το χρέος που πληρώνει ο λαός χωρίς να το οφείλει, στερώντας την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών), η λαμπερή εικόνα της "εθνικής μας βιομηχανίας" σε αντιπαράθεση με την εικόνα του εργασιακού κάτεργου πίσω από αυτήν, συντρίβει το βασικό επιχείρημα εργοδοσίας και κυβερνήσεων ότι όλοι έχουμε κοινό συμφέρον να μεγαλώσει η πίτα, να απορροφηθεί η ανεργία, να ανέβουν οι μισθοί. 

Η πίτα μεγάλωσε, αλλά όπως και η φτώχεια και ανασφάλεια των εργαζόμενων. Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει, όχι απλά γιατί δεν θέλουν οι καπιταλιστές, αλλά γιατί δεν μπορούν, θα χάσουν την ανταγωνιστικότητά τους, θα συνθλιβούν από τους αντιπάλους τους επιχειρηματίες, θα αυτοκτονήσουν.

Να, γιατί ο άμεσος στόχος πάλης, μόνιμη σταθερή εργασία με δικαιώματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες (όπως η μείωση του εργάσιμου χρόνου κλπ.) 

είναι στενά, αξεδιάλυτα δεμένος με την πάλη προοπτικής, το ξερίζωμα των συμφερόντων που επιβάλλουν τη σημερινή κατάσταση, των καπιταλιστών, της ιδιοκτησίας τους, του κράτους τους.

Η καθημερινή πάλη και για τα μικρά, καθημερινά, αλλά σε μια τέτοια κατεύθυνση μπορεί να απαντήσει στο κλίμα απογοήτευσης και του τίποτα δεν γίνεται. 

Μπορεί να ενεργοποιήσει νέες εργατικές δυνάμεις, να τους δώσει φτερά και συνείδηση της δύναμής τους. Μπορεί να πιέσει περισσότερο και να δώσει άμεση αποτελεσματικότητα σε κάποιους αγώνες και βέβαια αποτελεσματικότητα στον αγώνα για την οριστική λύση, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, όλων όσων ζούμε σήμερα γιατί δεν έχει τίποτα άλλο να δώσει αυτό το σύστημα. Το κίνημα χρειάζεται να ανασυνταχθεί αγωνιστικά, ταξικά σ’ αυτή βάση».

Κλείνοντας την ομιλία του ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος αναφέρθηκε και στο ρόλο του Τουρισμού στο σοσιαλιστικό σύστημα, που όπως είπε δεν θα εμπόρευμα απόμακρο για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αλλά άλλο ένα κοινωνικό δικαίωμα εγγυημένο για όλο το λαό. 

Όπως πρόσθεσε: «Ένα τέτοιο σύστημα, το σοσιαλιστικό, όπως έχει δείξει η ιστορία του, κατάφερε να κάνει τον φθηνό, πολλές φορές δωρεάν εργασιακό τουρισμό και τις διακοπές παραγωγικό εργαλείο ψυχαγωγίας και γνώσης και όχι ξεσπάσματος (βλ. Ζάκυνθος και αλλού) για όλο τον εργαζόμενο λαό, σε συνδυασμό με τη μείωση του εργάσιμου χρόνου και τα μειωμένα όρια συνταξιοδότησης, σε συνθήκες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές πολύ δυσκολότερες από τις σημερινές.

Μια τέτοια κοινωνία θα προστατέψει τη λαϊκή οικονομία από ανισορροπίες, θα ξαναβρεί τις ισορροπίες στην οικονομία που δεν μπορεί να βρει ο άναρχος καπιταλισμός, θα κατανείμει εργατικό δυναμικό και παραγωγικούς πόρους με κεντρικό σχεδιασμό, θα εξασφαλίσει έτσι τη μόνιμη σταθερή εργασία με δικαιώματα. Θα κάνει τον Τουρισμό κοινωνικό δικαίωμα για όλους».