Πώς ΒΓΗΚΑΜΕ από τις ΤΡΩΓΛΕΣ, τους ΤΣΙΓΚΟΥΣ, τον ΑΜΙΑΝΤΟ που το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ μάς ΕΙΧΕ ΧΩΜΕΝΟΥΣ;;

,,Οι πατεράδες μας ήταν αυτοί που για να ζήσουν τα παιδιά τους σε σπίτια και όχι παράγκες, 

να ΄χουν κάποια τετραγωνικά παραπάνω, το δικό τους δωμάτιο, τρώγανε παξιμάδια και ελιές, είχαν μείνει χωρίς δόντια θυσία στο μέλλον για το καλό των παιδιών τους.,, 

Από τη... μετονομασία του υπουργείου

Συνάδελφοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι και νέες, η κυβέρνηση υλοποιώντας όλες τις επιθυμίες των μονοπωλιακών ομίλων, έχει γίνει το πιο πειθήνιο όργανό τους. 

Που να το φανταζόντουσαν οι τραπεζίτες και τα ξένα funds πως η Συριζαίοι, 

από το "κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη" θα πέρναγαν στο "κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη", 

ότι η κυβέρνηση, που θα καταργούσε τα μνημόνια με ένα νόμο σε ένα άρθρο θα έφερνε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να πουληθούν τα κόκκινα δάνεια στα κοράκια των αγορών, των ίδιων αγορών που θα χτυπούσε τα νταούλια και θα χόρευαν,

 αυτή η κυβέρνηση που θα επανέφερε τα 751 κατώτερο μισθό, προχώρησε στην αυτεπάγγελτη δίωξη σε όποιον υπερασπίζεται την λαϊκή κατοικία. 

Αυτή η κυβέρνηση που από σήμερα σφίγγει ακόμα περισσότερο την θηλιά στο λαιμό του λαού με την διενέργεια των πλειστηριασμών μόνο με ηλεκτρονικά μέσα, με την άθλια νομοθετική ρύθμιση που προχωράει σε κατάσχεση ακίνητης περιουσίας για χρέη προς το δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία από 500 ευρώ και πάνω, από την 1η Μάη. 

 Τι άλλο να κάνει για να αποδείξει ότι έχει έρθει να κάνει την βρώμικη δουλειά, 

τόσο με τα μέτρα που οι άλλοι δεν τολμούσαν να φέρουν, 

όσο και εναντίον του κινήματος, με το χτύπημα στους αγώνες, με την καταστολή, αλλά και με την αριστεροφροσύνη της για πλήρη ευνουχισμό του εργατικού λαϊκού κινήματος,

 τι άλλο να κάνει να δείξει ότι η πολιτική της έχει ταξικό πρόσημο; 

ότι στόχος της είναι να σώσει την καπιταλιστική οικονομία, τις τράπεζες, που όπως λέει, πρέπει να σωθούν πάση θυσία, να περάσουν τα στρες τεστ, για να μην παρθούν άμεσα νέα μέτρα μείωσης συντάξεων, μισθών και ως συμπέρασμα πρέπει να χάσει ο λαός τα σπίτια του. 

Στόχος οι 40.000 πλειστηριασμοί τον χρόνο.

Βγαίνουν και σαν να μην ξέρουν τίποτα για τον φόνο, λένε "βρείτε μας έναν που χάνει το σπίτι του", 

γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει από 1-1-18 κανενός είδους νομοθετική ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ότι και αυτός ο γνωστός νόμος Κατσέλη έχει γίνει για την προστασία ελάχιστων οφειλετών, 

ενώ συνεχώς μπαίνουν επιπρόσθετα μέτρα για τον αποκλεισμό ακόμα περισσότερων από αυτήν την ρύθμιση, όπως για παράδειγμα την απόρριψη της αίτησης, πριν από την δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα,

 ή την αυτόματη έξοδο από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περίπτωση που οφειλέτες αιτούνται και πετυχαίνουν αναβολή των δικαστικών αποφάσεων, ενεργοποίηση της ρύθμισης αυτόματης αποβολής από το καθεστώς προστασίας σε όσους έχουν ήδη ενταχθεί σε αυτό, αλλά αδυνατούν να ανταποκριθούν στην αποπληρωμή των δόσεων και άλλα πολλά .

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η πολιτική τους έχει στόχο την λαϊκή κατοικία και ο λόγος που δεν παίρνουν κανένα μέτρο είναι επειδή οι 150.000 πλειστηριασμοί που έχουν σκοπό να προχωρήσουν δεν είναι οι βίλες της Εκάλης αλλά χιλιάδες λαϊκά σπίτια.

Κάποιοι μπορεί να σκέφτονται ότι 

από το να μειωθούν οι συντάξεις, οι μισθοί σε ένα ενδεχόμενο πρόβλημα των τραπεζών, καλύτερα να χαθούν κάποια σπίτια, άλλωστε και αυτοί που τα έφτιαξαν δεν μερίμνησαν να είναι εντάξει με τα δάνειά τους... 

 Είναι όμως έτσι συνάδελφοι; 

 για σκεφτείτε πως φτιάχτηκε το σπίτι της εργατικής λαϊκής οικογένειας; 

πως βγήκαμε από τις τρώγλες, τα χαλάσματα, τους τσίγκους και τον αμίαντο που το Ελληνικό κράτος μας είχε χωμένους είτε τους εσωτερικούς μετανάστες η την προσφυγιά; 

Μέσα από την σκληρή ταξική πάλη την κατάκτηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων, 

βελτιώθηκε ως ένα βαθμό η τιμή πούλησης της εργατικής μας δύναμης, από αυτή την μικρή βελτίωση ήταν ανάγκη να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο της οικογένειάς μας. 

Ζωτικής σημασίας και ποιότητας ζωής ήταν να βγούμε από την υγρασία και την μούχλα και βάλαμε τον ένα τσιμεντόλιθο πάνω στον άλλο, άλλοτε νόμιμα και άλλοτε με αυθαίρετα χτίσματα, μπροστά στην αδιαφορία του κράτους για μέριμνα βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης του λαού. 

Και εκεί ανάλογα τα πολιτικά φρονήματα ερχόσουν αντιμέτωπος με την μπουλντόζα και την χωροφυλακή. 

Οι πατεράδες μας ήταν αυτοί που για να ζήσουν τα παιδιά τους σε σπίτια και όχι παράγκες, να ΄χουν κάποια τετραγωνικά παραπάνω, το δικό τους δωμάτιο, τρώγανε παξιμάδια και ελιές, είχαν μείνει χωρίς δόντια θυσία στο μέλλον για το καλό των παιδιών τους. 

Τα όποια δάνεια μπήκαν στη ζωή του λαού ήταν στην ίδια ρότα, να φτιάξουν το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας βάζοντας υποθήκη τα μελλοντικά μεροκάματα για να αφήσουν στα παιδιά τους ένα κεραμίδι. 

Και αφού βγήκαμε από τις παράγκες από την υγρασία και τα χαλάσματα, έρχονται αυτοί 

που κανονικά έπρεπε να μεριμνούν για την κατοικία του λαού, να είναι μεριμνά τους η προστασία της κοινωνίας σε σύγχρονες κατοικίες, να μας κουνάνε το δάκτυλο και να μας υπενθυμίζουν την σκληρή πραγματικότητα, ότι στον καπιταλισμό τα πάντα είναι εμπορεύματα, όλα αγοράζονται και πουλιούνται και άρα όλα κατάσχονται και πλειστηριάζονται. 

Ότι, ότι κατακτιέται στο σύστημα της εκμετάλλευσης είναι προσωρινό 

και χρειάζονται σκληροί αγώνες για να μην χαθεί, ιδιαίτερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης όλα γίνονται θυσία στην προσπάθεια σωτηρίας των μονοπωλίων από την χρεοκοπία, έτσι λειτουργεί η δικτατορία των μονοπωλίων. 

Αλήθεια, τώρα με αφορμή τα σκάνδαλα με τα φάρμακα και την νοβαρτις, υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο από την χρεοκοπία του λαού για την σωτηρία των τραπεζών και των μονοπωλίων,

υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο από την κατάργηση με νόμο των συλλογικών συμβάσεων; υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο από τα μνημόνια που έχουν ψηφίσει κυβέρνηση και αντιπολίτευση; υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο από το καπιταλιστικό κέρδος;

Συνάδελφοι,
κυβέρνηση, τραπεζίτες, δανειστές λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, 

γιατί αυτό που λέμε λαϊκή κατοικία είναι κατάκτηση των εργατικών-λαϊκών αγώνων και δεν είμαστε διατεθειμένοι να το παραδώσουμε στα νύχια των τοκογλύφων, των φίλων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, 

ούτε φυσικά στον συλλογικό καπιταλιστή, το κράτος. 

 Δεν βάζουμε στην ζυγαριά από την μία τους μισθούς και τις συντάξεις 

και από την άλλη τα σπίτια μας 

και τα δύο είναι αδιαπραγμάτευτα, αποκτήθηκαν με ιδρώτα και αίμα και δεν χαρίζουμε τίποτα, μας χρωστάνε δεν τους χρωστάμε.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις το ταξικό κίνημα, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και άλλα που δεν ανέχονται αυτή την κατάσταση, μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους, προχωράμε σε συντονισμό της δράσης για την προστασία της λαϊκής κατοικίας. 

Το κάθε εργατικό σωματείο, ο κάθε σύλλογος αυτοαπασχολουμένων, η κάθε λαϊκή επιτροπή, έχουν ευθύνη να φτάσουν σε κάθε μέλος τους να τους δώσουν το χέρι και να τους τραβήξουν έξω 

στον αγώνα της υπεράσπισης των θυσιών που έκαναν, 

τίποτα δεν μας χαρίστηκε, όλα σε αυτή την κοινωνία τα φτιάξαμε με τα χέρια μας, θυσιάζοντας χρόνια από την ζωή μας για ένα σπίτι, μες την αγωνία και την πίκρα, 

δεν θα πέσουμε αμαχητί, όπως θα παλέψουμε για την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων, του κατώτερου μισθού, έτσι και τα σπίτια μας θα τα υπερασπιστούμε. 

Ενημερώνουμε όλο τον κόσμο, ότι μπροστά στον κίνδυνο κατάσχεσης θα βρεθεί η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, 

να μην υπάρξει από κανέναν εφησυχασμός, είμαστε εν δυνάμει όλοι θύματα της επίθεσης του κεφαλαίου και της άθλιας κυβέρνησής τους.

Θα συνεχίσουμε την μάχη σε κάθε ειρηνοδικείο, σε κάθε συμβολαιογραφείο, σε κάθε γειτονιά. 

Ο πρόεδρος των συμβολαιογράφων στην παράσταση διαμαρτυρίας που κάναμε πριν 20 μέρες μας δήλωσε 

ότι θα προχωρήσουν κανονικά τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς γιατί δεν μπορεί να χρεωθεί ο ίδιος και ο κλάδος του την χρεοκοπία ενός συστήματος και ότι δεν μπορεί να υπάρξει οικονομία χωρίς τράπεζες.

 Τους δηλώσαμε ότι και αυτοί θα μας βρίσκουν μπροστά τους και το σύνθημα "κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη" θα το κάνουμε πράξη.

Με το σημερινό μεγάλο συλλαλητήριο, απαιτούμε από την κυβέρνηση την προστασία της λαϊκής κατοικίας με νόμο. 

Κάτω τα χέρια από του λαού το βιός. 

Να σταματήσουν τώρα οι κατασχέσεις μισθών και συντάξεων από τραπεζικούς λογαριασμούς. 

Να σταματήσουν να βάζουν χέρι στα ψίχουλα που έχουν στην άκρη για ώρα ανάγκης, για τα νοσοκομεία και τους γιατρούς μιας και το κράτος αδιαφορεί και για την υγεία που είναι πανάκριβο εμπόρευμα. 

 Κατάργηση τώρα του νόμου για κατασχέσεις ακινήτων για χρέη σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία. 

Πάγωμα των χρεών για άνεργους και διαγραφή ανατοκισμού δανείων. Διαγραφή δανείων ανέργων και εργαζομένων που έχουν υποστεί μειώσεις στους μισθούς. 

Τώρα αφορολόγητο όριο στα 20.000 ευρώ προσαυξημένο 5,000 για κάθε παιδί. 

Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών. 

Να επανασυσταθεί ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας και να προχωρήσει άμεσα ανέγερση κατοικιών. Να σταματήσει η κοροϊδία σε κόσμο που έχει πάρει δάνειο ή σπίτι από τον ΟΕΚ και τον κάνετε πελάτη στις τράπεζες.

Συνεχίζουμε τον αγώνα, κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, καλούς αγώνες.

Βάλσαμος Συρίγος, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Λαυρίου

--Ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας(ΟΒΣΑ), ξεκίνησε την ομιλία του σημειώνοντας: 

«Με την παρουσία μας στη σημερινή συγκέντρωση, 5 ομοσπονδίες και 25 σωματεία αυτοαπασχολούμενων, μικρών επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων, ενώνουμε τη φωνή μας με όσους δίνουν το αγωνιστικό "παρών" και διεκδικούν το δικαίωμά τους στην επιβίωση. Και από αυτό το βήμα καταδικάζουμε την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, που αποδεικνύεται βαρέλι δίχως πάτο για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, τους εργαζόμενους, τη λαϊκή οικογένεια».
Επεσήμανε ότι εκτός από τα χρέη που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αυτοαπασχολούμενοι, τώρα «απειλείται άμεσα το σπίτι της οικογένειάς μας, τα εργαλεία της δουλειάς μας, τα μαγαζιά που βγάζουμε το ψωμί μας. Η απαράδεκτη θεσμοθέτηση της δυνατότητας ηλεκτρονικών πλειστηριασμών ακόμα και για χρέη 500 ευρώ προς το Δημόσιο από 1η Μαΐου, αποτελεί νέο εφιάλτη για τους πάνω από 500 χιλιάδες οφειλέτες του πρώην ΟΑΕΕ, τους χιλιάδες που χρωστούν στην εφορία».
Για τις 120 δόσεις σημείωσε ότι από αυτές «αποκλείονται πρώτα και κύρια αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, αυτοί δηλαδή που δηλώνουν ζημίες τα τελευταία χρόνια, αυτοί που έκλεισαν ή ετοιμάζονται να κλείσουν. Και για αυτούς όμως που θα καταφέρουν τελικά να ενταχθούν στις 120 δόσεις, θα είναι πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουν, μιας και κάποιος με χρέη 30.000 ευρώ, σημαίνει ότι μόνο για παλιές οφειλές και τρέχουσες υποχρεώσεις θα πρέπει να πληρώνει περίπου 600 - 700 ευρώ το μήνα. Αν βάλουμε και τα υπόλοιπα τρέχοντα έξοδα, λειτουργικά και άλλα, τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι το φορτίο είναι βαρύ και δεν σηκώνεται».
«Καλούμε τους αυτοαπασχολούμενους να πυκνώσουν τις γραμμές των σωματείων τους, να πάρουν οι ίδιοι τα κατάσταση στα χέρια τους, να πρωτοστατήσουν να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Να οργανώσουν την αντίστασή τους με κάθε τρόπο», απαιτώντας:
«Καμιά κατάσχεση, κανένας πλειστηριασμός στην πρώτη κατοικία, την επαγγελματική στέγη, τα εργαλεία και τα μέσα εργασίας από δάνεια που βρίσκονται στο "κόκκινο". Ακατάσχετος τραπεζικός λογαριασμός που να καλύπτει τις απαραίτητες λειτουργίες κάθε μικροεπιχείρησης. Διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων για τα χρέη προς τις τράπεζες. Αποσύνδεση των ασφαλιστικών οφειλών από την πρόσβαση σε παροχές Υγείας - Πρόνοιας, περίθαλψης. Δωρεάν πρόσβαση για όλους τους αυτοαπασχολούμενους και τις οικογένειές τους σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου. Να ενταχθούν όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι στη ρύθμιση των 120 δόσεων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αφορολόγητο όριο».

Η Γιώτα Ταβουλάρη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Φάρμακο (ΟΕΦΣΕΕ), με αφορμή την υπόθεση «Novartis», σημείωσε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, «που νομοθέτησε και θέτει σε εφαρμογή τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, για να βάλει στο χέρι τη λαϊκή κατοικία προς όφελος των τραπεζιτών, σηκώνει κουρνιαχτό με τη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση του "μεγάλου" σκανδάλου "Novartis", προβάλλει τη δήθεν σύγκρουσή της με τα μεγάλα συμφέροντα. Ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λαού, ψάχνουν το άλλοθι που θα ξεπλύνει την αντιλαϊκή πολιτική (...) Η "δίκαιη" και "υγιής" ανάπτυξή τους σπρώχνει "κάτω από το χαλί" τις πραγματικές αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν τα σκάνδαλα και τη διαφθορά. Πολύ περισσότερο, βυθίζει στο σκοτάδι τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων, που στόχο έχουν τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μέσα κι έξω από τα μνημόνια».

Ριζοσπάστης 

-τα ΠΙΑΝΑΝΕ;; --ΔΕΣ τα «ΔΟΥΝΑΙ και ΛΑΒΕΙΝ» k ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΣΚΆΝΔΑΛΟ:

    

NOVARTIS και θεάματα:

Τα πιάνανε πολιτικοί για να διευκολύνουν τις δουλειές της NOVARTIS; Δεν το ξέρουμε. Αυτή την… λεπτομέρεια ας την απαντήσει η καθαρτήρια Βουλή και η εξίσου καθαρτήρια Δικαιοσύνη. 

Πάμε σε αυτά που ξέρουμε.

    Πρώτον: Στην Ελλάδα (και στον καπιταλιστικό κόσμο) το φάρμακο είναι εμπόρευμα, πουλιέται και αγοράζεται, που σημαίνει ότι θεωρείται νόμιμο και ηθικό κάποιοι να βγάζουν κέρδη από την αρρώστια, από τον πόνο των ανθρώπων.

    Δεύτερον: Στην Ελλάδα, στο πλαίσιο αυτής της κερδοφορίας πάνω στον ανθρώπινο πόνο, οι φαρμακευτικές εταιρείες μόνο την πενταετία 1997-2001 σημείωσαν αύξηση κερδών ύψους 2.842%!!! (ΙΟΒΕ – Ριζοσπάστης 23/7/2004)

    Τρίτον: Την δεκαετία του ’90 η μεσοσταθμική φαρμακευτική δαπάνη αύξανε στην Ελλάδα με ρυθμούς 27%-30% κατ’ έτος ενώ την δεκαετία του 2000 η φαρμακευτική δαπάνη αύξανε με ρυθμούς άνω του 20% κατ’ έτος (ο.π). 

    Τέταρτον: Ενώ το 2000 η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη ήταν 1,278 δισ. ευρώ και ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 0,90%, το 2009 υπερδιπλασιαστηκε και εκτινάχτηκε στα 5,090 δισ. ευρώ και στο 2,2% του ΑΕΠ παραμένοντας σε υψηλότατα επίπεδα (1,5% – 3,215 δις. ευρώ) ακόμα και το 2012, δηλαδή επί Μνημονίων (Ετήσια Εκθεση αγοράς φαρμάκων ΙΟΒΕ 2012, σελ. 30) – σύμφωνα με τα συνδυαστικά στοιχεία ΙΟΒΕ, ΕΟΠΥΥ, ΕΣΔΥ η δημόσια δαπάνη κυμάνθηκε ως εξής: 

2009: 5,108 δις, 

2010: 4,522 δις, 

2011: 3,750 δις,

 2012: 2,845 δις, 

2013: 2,371 δις, 

2014: 2,019 δις, 

2015: 2 δις, 

2016-2018: 1,945 δις κατ’ έτος)  

    Πέμπτον:  Παρά τα όσα λένε οι φίλοι της τρόικας περί μείωσης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης ένεκα των Μνημονίων, η αλήθεια είναι πως ό,τι κόπηκε ως δαπάνη από το δημόσιο ταμείο, με τις αποφάσεις των μνημονιακών σωτήρων μεταφέρθηκε απευθείας στις τσέπες του λαού ως ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη.

 Ετσι ενώ το 2009 η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη ήταν το 19,2% της συνολικής, το 2015 είχε εκτιναχθεί στο 33,7%. 

Με άλλα λόγια το 2015 οι συνολικές πωλήσεις φαρμάκων ανήλθαν στα 4,2 δις. ευρώ που σημαίνει ότι τα περίπου 2,5 δις. ευρώ που κόπηκαν από την δημόσια δαπάνη μετακυλήθηκαν στην ιδιωτική δαπάνη (έκθεση ΙΟΒΕ 2016).

    Εκτον: Ένα ακόμα στοιχείο της «θεραπευτικής» ιδιότητας των Μνημονίων είναι ότι το 2009 η φαρμακευτική δαπάνη ως ποσοστό της δαπάνης υγείας ήταν στην Ελλάδα 28,3% ενώ στον ΟΟΣΑ 16,9%. 

Το 2013 – μετά από 3 χρόνια Μνημονίων – η δαπάνη στην Ελλάδα είχε αυξηθεί στο 30,5% της δαπάνης υγείας όταν στον ΟΟΣΑ είχε πέσει στο 15,9% (Πηγή: ΟΟΣΑ Health Statistics 2014 – «Φαρμακευτική πολιτική: Η υφιστάμενη κατάσταση και οι προτεραιότητες» Γιάννης Μπασκόζος, ΓΓ. Δημόσιας Υγείας, Υπουργείο Υγείας)         

    Εβδομον: Η κατά κεφαλήν δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα το 2009 ήταν 460 ευρώ όταν στην ΕΕ ήταν 291 ευρώ ενώ ακόμα και το 2012 η σχέση ήταν Ελλάδα: 272 ευρώ – ΕΕ: 260 ευρώ. 

Το 2014 η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα ήταν 166 ευρώ  ενώ στην ΕΕ ήταν 131 ευρώ (Εκθεση ΣΦΕΕ 2015-2016).

    Επαναλαμβάνουμε: Τα πιάνανε πολιτικοί για να γίνονται αυτές οι υπέρ φαρμακοβιομηχανιών «δουλίτσες» στην Ελλάδα; Επαναλαμβάνουμε: Δεν το ξέρουμε. 

Πάμε σε αυτά που ξέρουμε.

    Η NOVARTIS εμπλέκεται σε υποθέσεις διαφθοράς από ΗΠΑ και Ιαπωνία μέχρι Κορέα, Κίνα και Ιταλία. Αλλά είναι μόνο η NOVARTIS;

    Ας δούμε πως δουλεύει το «συστηματάκι»: Οι φαρμακευτικές λαδώνουν, κερδίζουν με αυτό τον τρόπο δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων, μετά έρχονται οι αρχές, τους επιβάλουν ένα πρόστιμο που κινείται συνήθως στο 10% των όσων κέρδισαν δια του λαδώματος, οι φαρμακευτικές το πληρώνουν και η «δουλίτσα» συνεχίζεται μέχρι το επόμενο λάδωμα που θα φέρει τα επόμενα υπερκέρδη που θα κουκουλωθούν με το επόμενο πρόστιμο κοκ.

    

Χαρακτηριστικά στοιχεία ότι αυτή η τακτική ακολουθείται με την μορφή «σκοινί – κορδόνι» και ότι κάθε άλλο παρά «κάθαρση» συνιστούν τα πρόστιμα και οι «καθάρσεις» (αντίθετα λειτουργούν σαν διαδικαστική κολυμπήθρα ώστε να επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο) είναι τα στοιχεία που προέρχονται από τις ΗΠΑ.

    Στις ΗΠΑ ο κατάλογος των προστίμων προς φαρμακευτικές είναι μακρύς. Αλλά αυτό ουδέποτε σταμάτησε το λάδωμα και την κομπίνα που αποφέρουν τεράστια κέρδη.

    Ενδεικτικά:

2001 – εταιρεία TAP- 875 εκατ.δολάρια

2002 – εταιρεία Schering- 500 εκατ.δολάρια

2003 – εταιρεία AstraZeneca – 365 εκατ.δολάρια

2004 – εταιρεία Schering- 345 εκατ.δολάρια

2004 – εταιρεία Pfizer – 430  εκατ.δολάρια

2005 – εταιρεία Serono – 704 εκατ.δολάρια

2006 – εταιρεία Mylan –  465 εκατ.δολάρια

2006 –  εταιρεία Schering – 435 εκατ.δολάρια

2007 – εταιρεία Pharma –  601 εκατ.δολάρια

2007 – εταιρεία Bristol – 515 εκατ.δολάρια

2008 – εταιρεία Merc – 650 εκατ.δολάρια

2008 – εταιρεία Cephalon – 425 εκατ.δολάρια

2009 – εταιρεία Pfizer –  2,3 δισ. δολάρια

2009 – εταιρεία Eli Lilly – 1,4 δισ. δολάρια

2010 – εταιρεία GlaxoSmithKline –  750 εκατ.δολάρια

2010 – εταιρεία Allergan –  600 εκατ.δολάρια

2010 – εταιρεία AstraZeneca –  520 εκατ.δολάρια

2012 – εταιρεία Amgen –   762 εκατ.δολάρια

2012 – εταιρεία Abbott – 1,5 δισ. δολάρια

2012 – εταιρεία GlaxoSmithKlin – 3 δισ. δολάρια

2013 – εταιρεία Johnson & Johnson – 2,2 δισ. δολάρια

    Αυτά στην Αμερική. Τα πρόστιμα – πρόστιμα, η «κάθαρση» – «κάθαρση» και η λοβιτούρα – λοβιτούρα!

    Αλλά πως το λέει εκείνη η φράση που αποδίδεται στον Ρούσβελτ; Α, ναι: «Οταν παίρνονται παρουσίες στη Βουλή, είναι πολλοί βουλευτές που δεν ξέρουν τι πρέπει να απαντήσουν: «Παρών» ή «αθώος»…» .

    Υπογραμμίζουμε ότι πρόκειται για φράση που αποδίδεται στον Ρούσβελτ. Όχι σε Έλληνα αξιωματούχο. Συνεπώς τη δράση της πολιτικής «βιομηχανίας» που λειτουργεί με όρους προσωπικής ιδιοτέλειας ή υπό την κατεύθυνση ισχυρών ταξικών συμφερόντων, που προωθεί διατάξεις εξυπηρέτησης «φίλων» και «ημετέρων», θα πρέπει να την αναζητήσουμε αλλού. Στην Αμερική ενδεχομένως. Στην Ελλάδα, όχι…
    

Στην Ελλάδα,  από την άλλη, δεν χρειάζεται να το έχει πει ο Ρούσβελτ. Το λέει ο θυμόσοφος λαός: «Η  ψείρα έχει βγει στο γιακά». Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις από κάτω κρύβεται μια προστυχιά, μια λαμογιά. 

Όσο πιο δυσώδης είναι η εκάστοτε υπόθεση, τόσο πιο βαθιά το πολιτικό κατεστημένο φέρεται βουτηγμένο σ’ αυτήν.

    Ουδείς, πλέον, εκπλήσσεται: Τσοχατζόπουλοι, Μαντέληδες, «κότερα», χρηματιστηριακές φούσκες, δομημένα ομόλογα, Βαβύληδες, Βατοπέδια, υποβρύχια που γέρνουν, γερμανικές εταιρείες που «λαδώνουν» κατά το δοκούν, εξοπλιστικά, «λίστες Λαγκάρντ», λεηλασία του δημόσιου χρήματος.

    Ένα απίστευτο φαγοπότι. Μαζί με εκείνη τη διαρκή αίσθηση ότι «έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του». Που εξελίσσεται πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού. Κι όμως κάθε φορά που η μπόχα ξεχειλίζει δεν χάνουν ευκαιρία να δώσουν το «παρών» κι εκείνοι οι πρόθυμοι κλόουν, οι έτοιμοι να υποδυθούν ότι… «πέφτουν από τα σύννεφα».

    Τι υποκρισία! Αλήθεια, δεν τους έχει ενημερώσει κανείς ότι ζουν στη χώρα που η κυβέρνηση έκανε εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη «Ζήμενς»; 

Εξωδικαστικό συμβιβασμό σύμφωνα με τον οποίο η «Ζήμενς έχει αναλάβει να χρηματοδοτήσει πρόγραμμα υπέρ της… διαφάνειας. Η «Ζήμενς»!  (σσ: αλήθεια με εκείνο το πόρισμα του ΣΔΟΕ από το 2012 για αθέμιτες πρακτικές της Bayer στην Ελλάδα, τι γίνεται;)…   

    Λέξεις καθημερινής χρήσης και έννοιες αειθαλείς: «Λάδωμα», μίζα, ρουσφέτι. διαφθορά, διαπλοκή, ο «γνωστός», η αδιαφάνεια, η συναλλαγή, η κομπίνα, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, η αξιοποίηση της πολιτικής εξουσίας ως εφαλτήριο ατομικού πλουτισμού.

    Αλλά: Όλα αυτά είναι «φυσικά φαινόμενα»; 

Αν ήταν έτσι, τότε θα έπρεπε να ασχολούνται μαζί τους οι …μετεωρολόγοι.

 Όλα αυτά είναι προϊόν της «κακής ανθρώπινης φύσης»; Τότε δεν θα ζητούσαμε τα ρέστα από την πολιτική εξουσία, μα από τους ψυχολόγους, άντε και από μερικούς …ψυχιάτρους.

    Προφανώς η σαπίλα που περιβάλλει το δημόσιο βίο συνιστά ένα εξόχως πολιτικό ζήτημα. Που μετά από τόσες απόπειρες… κάθαρσης, η βρωμιά της αποδεικνύεται απείρως ανθεκτικότερη από όλες μαζί τις διακηρύξεις περί «εξυγίανσης».

    Πού οφείλεται, επομένως, αυτή η διαχρονικότητα του προβλήματος αν όχι στο γεγονός ότι η ρίζα του προβλήματος (άρα και της λύσης του) ξεκινάει από τα σπάργανα του πολιτικο-οικονομικού συστήματος, των δομών του, της λειτουργίας του;

    Ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς – ό,τι κι αν λένε οι «αντιδογματικοί» και «ανοιχτόμυαλοι» εξορκιστές τέτοιων αναλύσεων – έχει ένα βασικό προστάτη, τροφοδότη, «νονό»: 

Είναι η ταξική διάρθρωση του συστήματος της «ελεύθερης αγοράς». 

Εκεί γεννιέται και αναπαράγεται ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς. Μιας και, τελικά, η πολιτική διαφθορά, η πολιτική της διαφθοράς, και η διαφθορά της πολιτικής, δεν αποτελούν παρά έκφραση (και αποτέλεσμα) της καταχρηστικής άσκησης εξουσίας εκ μέρους του ισχυρού εις βάρος του αδύναμου.

    Θεμέλιος λίθος αυτού του συστήματος, που οι διαχειριστές του έχουν καθίσει πάνω στο σβέρκο της κοινωνίας, είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. 

Από κει ξεκινάνε όλα τα υπόλοιπα, τα απόβλητα, τα παράγωγα: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», το «δούναι και λαβείν», το «κλέψε για να έχεις», ο «μπάρμπας στην Κορώνη», το «μέσο», οι «άκρες» στους «υψηλά ιστάμενους». Αυτά είναι τα «δόγματα» της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής λειτουργίας του συστήματός τους.

    Στο διεφθαρμένο τους σύστημα δεν έπαψε ποτέ «το ψάρι (να) βρωμάει από το κεφάλι». Αλλά φυσικά, όσο πιο διεφθαρμένος είσαι, τόσο περισσότερο έχεις ανάγκη για «συνενόχους» και «συνυπεύθυνους». Όσο περισσότερο αφήνεις νηστικούς τους πολλούς, τόσο περισσότερο διατείνεσαι ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»…

    Ως εκ τούτου προσπαθείς να «λαδώνεις» το σύστημα μέχρι το τελευταίο του γρανάζι και να «νομιμοποιήσεις» την αθλιότητά σου με την κλασική συνταγή: Διαχέοντας σε όλη την κοινωνία το φαινόμενο της διαφθοράς. 

Ταξικά πάντα: Στα «ανώτερα κλιμάκια», η διαφθορά (όταν δεν είναι θεσμοθετημένη με νόμους και χοτζέτια) περιγράφεται με μαύρες συναλλαγές κάτω από τραπέζια στρωμένα με χαβιάρια. Στο επίπεδο του «κοσμάκη» εκδηλώνεται με το «φακελάκι».

    Ισχύουν αυτά στην υπόθεση της NOVARTIS; Δεν το ξέρουμε. Πάμε σε αυτό που ξέρουμε.

    Ξέρουμε, δεδομένου ότι η διαφθορά δεν μπορεί να κρυφτεί οι εναλλασσόμενοι στον κυβερνητικό θώκο ήταν ανέκαθεν αναγκασμένοι να την ομολογούν, αλλά, ταυτόχρονα, να αγκομαχούν να την ερμηνεύσουν με βολικό, για την ιδεολογία, την κοσμοθεωρία και, εν τέλει, το πολιτικό τους σύστημα, τρόπο: Δεν φταίει το κοινωνικο-πολιτικό μας σύστημα, λένε. Φταίνε οι άλλοι, φταίει η «αδυναμία» του κράτους, η κομματοκρατία, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί…

    Πέραν του ότι όλα τα παραπάνω είναι πλευρές εκείνου ακριβώς που προσπαθούν να αθωώσουν, δηλαδή, του κοινωνικο-πολιτικού τους συστήματος, είναι και αστείο να καμώνονται ότι μέρος της «δουλειάς» τους είναι η πάταξη της διαφθοράς. 

Η «δουλειά» τους είναι άλλη:

• Να δίνουν «θαλασσοδάνεια» στους κεφαλαιοκράτες.
• Να ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία.
• Να κάνουν πλάτες στη φοροδιαφυγή και στην αισχροκέρδεια.
• Να «μοιράζουν» έργα.
• Να κατανέμουν την «πίτα».
• Να κάνουν «κολεγιές» με τους ισχυρούς και να διαμορφώνουν, αντικειμενικά, το εύφορο έδαφος για τα κάθε λογής «μπουμπούκια» και «λαμόγια».

    Έτσι «δουλεύει» το σύστημα. Ανεξαρτήτως ποιος ταγός το υπηρετεί, ανεξάρτητα ποιο κόμμα το διαχειρίζεται. Κι όταν, από καιρό σε καιρό, μέσα στο «γενικό χαμό» σπάσει κανένα απόστημα, αρχίζει το πανηγύρι! Με εναλλασσόμενους ρόλους:

    Όταν κυβερνούσαν οι Βένετοι και οι Πράσινοι κατηγορούνταν αναμετάξυ τους για τις «ακαθαρσίες» εναλλάσσοντας τους ρόλους «τιμωρών» και «εισαγγελέων». Τώρα, στο ίδιο έργο έχει ενταχθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ.

    Το έργο παίζεται συνήθως προεκλογικά και κρατάει από  βδομάδες μέχρι μήνες. Κατά τη διάρκειά του, όλοι οι εμπλεκόμενοι στην παράσταση, διώκτες και διωκόμενοι, κυβερνώντες και πρώην κυβερνώντες, εμφανίζονται να δηλώνουν: «Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο»!

    Βέβαια, το μόνο μαχαίρι που βλέπει ο λαός είναι εκείνο της ρήσης που λέει: «Όποιος έχει μαχαίρι, τρώει πεπόνι»! 

Και τι μένει από όλη αυτή τη λάσπη; 

Μα ο βούρκος! 

Διότι ο βούρκος είναι δεδομένος. Αδιαμφισβήτητος. Μιλάμε για τον βούρκο ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που είτε με λαδώματα είτε χωρίς λαδώματα, κουμάντο κάνουν οι «NOVARTIS».

     Και αυτό είναι το μέγα σκάνδαλο, είτε κάποιοι τα πιάσανε, είτε δεν τα πιάσανε. Γιατί, τελικά, η ηθική στην πολιτική δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ μέγεθος ανεξάρτητο από την πολιτική ηθική που το βασικό προσδιοριστικό της στοιχείο είναι τούτο: Το είδος των συμφερόντων που η εκάστοτε πολιτική υπηρετεί.

    Άλλη ηθική παράγεται από την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού κι άλλη ηθική από την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα εκείνων που κερδοσκοπούν (νομίμως) πάνω στις στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες για φάρμακο, για στέγη, για παιδεία, για δουλειά.

    Λέτε αυτή η κερδοσκοπία που περιγράφηκε παραπάνω να διευκολύνεται προς όφελος των μονοπωλίων και δια του λαδώματος πολιτικών; Τι να σας πούμε κι εμείς… Δεν ξέρουμε. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι αν το φάρμακο δεν ήταν εμπόρευμα, αντικείμενο κέρδους δηλαδή για κάποιους, τότε κανείς δεν θα είχε λόγο να λαδώνει κανέναν για την προώθησή του.  

    Αυτό, φυσικά, ότι δηλαδή το σκάνδαλο είναι τελικά σύμφυτο με το καπιταλιστικό σύστημα, δεν απαλλάσσει τα τρωκτικά και τα λαμόγια όταν είναι τρωκτικά και λαμόγια. Ούτε τους λασπητζήδες των πολιτικών αντιπάλων τους, όταν είναι λασπητζήδες.

    Όμως: Το εύλογο και απολύτως δικαιολογηµένο αίτηµα της αμείλικτης τιµωρίας των αποδεδειγμένα ενόχων για σκάνδαλα ή της καταισχύνης των αποδεδειγμένα συκοφαντών, δεν πρέπει να συσκοτίζει και να θολώνει την κριτική ικανότητα εντοπισµού της πηγής των σκανδάλων ή της σκανδαλολογίας.

    Και η πηγή των σκανδάλων ή της αξιοποίησης «σκανδάλων» σαν πολιτικό αντιπερισπασμό, θα εντοπίζεται και θα διεξάγεται πάντα στο έδαφος του υπαρκτού βούρκου, θα ξεκινάει από τη βάση, από την ταξική και εκμεταλλευτική φύση ενός συστήματος που – μιας και μιλάμε για το φάρμακο – «κερδοσκοπεί (και) πάνω στην ασθένεια».

Από:

Μπογιόπουλος Νίκος

Η εξεταζόμενη περίοδος της υπόθεσης #NOVARTIS αφορά το διάστημα 2000-2015. Πολύ σωστά. Διότι η περίοδος 1997-2001, όταν οι φαρμακευτικές είχαν -μέσα σε μια μόλις πενταετία- αύξηση κερδών 2.842% (!!!) δεν ήταν σκάνδαλο. 

Ήταν "ελεύθερη αγορά". (α, ναι: όλοι μαζί τα φάγαμε)...

 ΥΠΟΘΕΣΗ «NOVARTIS»

Δες και Τι λέει ο Θ. Παφίλης: 

--τα Ίμια και το Αιγαίο, στη ΝΑΤΟική Ελλάδα--

Ερη Ριτσου:

Όσο οι θερμοί πατριώτες ασχολούνται με τη Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι προκλήσεις των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ Τούρκων συνεχίζονται και όχι μόνο στο Αιγαίο.

"Τρία εικοσιτετράωρα πριν την εκπνοή της Navtex στη βάση της οποίας πραγματοποιούνται ασκήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ η Τουρκία ανακοίνωσε πως ανανεώνει την δέσμευση των περιοχών για συνέχιση των στρατιωτικών ασκήσεων μέχρι τις 10 Μαρτίου.Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι με πρόσχημα ναυτικά γυμνάσια η Άγκυρα δεσμεύει την ίδια θαλάσσια περιοχή, η οποία καλύπτει το τεμάχιο «3» της κυπριακής ΑΟΖ και το πλωτό γεωτρύπανο της ΕΝΙ «Saipem 12.000» για 12η μέρα, παραμένει ακινητοποιημένο 25 ναυτικά μίλια ανοιχτά της Κύπρου, με τα τουρκικά πολεμικά πλοία να μην του επιτρέπουν να προσεγγίσει τον στόχο «Σουπιά» στο τεμάχιο «3», προκειμένου να διενεργήσει τη διερευνητική γεώτρηση." (Πηγή: Καθημερινή)

Κανένα συλλαλητήριο πατριώτες; Ή μόνο το ΚΚΕ έχει προγραμματίσει συγκέντρωση στο Σύνταγμα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την εμπλοκή της Ελλάδας την Τρίτη 27 Φλεβάρη;

902.gr

**************************

Θυμίζουμε: Μετά από τα Ίμια το 1996 και από εκείνο το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»,

είχαμε το 1997 στη Μαδρίτη μια (ΝΑΤΟική) συμφωνία όπου αναγνωρίζονταν «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο

και το 1999 στο Ελσίνκι την υπογραφή κάτω από ένα (ΕυρωΕνωσιακό) κείμενο που μιλούσε για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Παρατήρηση 1η: Ο,τι συμβαίνει σήμερα στα Ιμια και στην κυπριακή ΑΟΖ συμβαίνει ενώ στο Αιγαίο επιχειρεί ευρωΝΑΤΟικη δύναμη.

Το γεγονός ότι οι προκλητικές ενέργειες της Αγκυρας εκδηλώνονται με παρούσες τις ευρωΝΑΤΟικες δυνάμεις, σημαίνει κάτι για όσους διακηρύσσουν ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ παρέχει ασφάλεια στον ελληνικό λαό;

Παρατήρηση 2η: Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ΗΠΑ και ΝΑΤΟ το 1996 δεν είχαν… ενημερωθεί για το που ανήκουν τα Ιμια, σήμερα, 22 χρόνια μετά, πάλι δεν ξέρουν;

Ότι τηρούν «ίσες αποστάσεις» κι από αυτόν που εμβόλισε κι από τον άλλον που εμβολίστηκε, σημαίνει κάτι για εκείνο το σκέλος του πολιτικού συστήματος που διατρανώνει με κάθε ευκαιρία ότι «η Ελλάδα και οι ΗΠΑ έχουν κοινές αρχές και αξίες»;

Παρατήρηση 3η: Η τακτική «ίσων αποστάσεων» εκδηλώνονται σε μια περίοδο που ακούμε ότι οι σχέσεις ΗΠΑ – Ελλάδας βρίσκονται στο «καλύτερο επίπεδο» ενώ οι σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας βρίσκονται στο «χειρότερο επίπεδο».

Αυτό σημαίνει κάτι για όσους αναμηρυκάζουν τα περί «αναβάθμισης του ρόλου της Ελλάδας» λόγω της αναβαθμισμένης σχέσης της με τον «αγγελικό» Τραμπ;

του Νίκου Μπογιόπουλου

Με τίτλο: Ελληνικά τα Ίμια σε ΝΑΤΟική Ελλάδα...

Πηγή: Εφημερίδα Real News 17/2/2018