ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΑΠ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ

Ιδρώνουν όταν βλέπουν αποτελέσματα δικών τους ερευνών που δείχνουν ότι το 74% των πολιτών της ΕΕ εκφράζει δυσαρέσκεια για την ΕΕ, το 51% των νέων στις ΗΠΑ βλέπει θετικά το σοσιαλισμό, ενώ την ίδια στιγμή, οι κάτοικοι των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης αναπολούν το σοσιαλισμό, ότι το 46% των Ρώσων βλέπουν με "θαυμασμό", "σεβασμό" και "συμπάθεια" την περίοδο που ο Ι.Β. Στάλιν ηγούνταν του ΚΚΣΕ και της Σοβιετικής Ένωσης.

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΝΕ ΣΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Κάθε νέο και νέα «που σκέφτεται και προβληματίζεται, που βλέπει ότι τα όνειρα και οι ανάγκες τους δεν χωρούν σε αυτό το σύστημα, να μάθει από πρώτο χέρι γιατί παλεύει το ΚΚΕ, γιατί η πάλη για το σοσιαλισμό δεν είναι ένα όραμα, αλλά η αναγκαιότητα της εποχής μας», καλούν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με ανακοίνωσή τους. Αφορμή, μία εικόνα που ανάρτησε η ΔΑΠ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία ταυτίζει το φασισμό με τον κομμουνισμό. 

Αναλυτικά η ανακοίνωση των Οργανώσεων έχει ως εξής: 

«Την 23η Αυγούστου, την οποία η ΕΕ έχει καθιερώσει ως "Ευρωπαϊκή μέρα μνήμης στα θύματα του ολοκληρωτισμού και των αυταρχικών καθεστώτων", βρήκε αφορμή η ∆ΑΠ, για να "postάρει" μια εμετική εικόνα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που ταυτίζει το φασισμό με τον κομμουνισμό.

∆εν περιμέναμε κάτι καλύτερο από μια οργάνωση που εκτός από άριστη σε μαζικές αντιγραφές, σε πάρτυ, σημειώσεις και "φιλικά" κεράσματα, "αριστεύει" και στην ψευτιά, στην υπεράσπιση της αντιλαϊκής πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια και φυσικά στον αντικομμουνισμό.

Όμως... πάει πολύ σε μια χώρα που οι σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας της έχουν βαφτεί κόκκινες από τη θυσία των κομμουνιστών στην Καισαριανή, στην Κοκκινιά, στο Κούρνοβο και σε δεκάδες άλλες περιοχές, που έχουν σημαδευτεί από τις μαζικές εκτελέσεις αθώων κατοίκων στα Καλάβρυτα, το Χορτιάτη, το ∆ίστομο, την Κάνδανο από τους ναζί, να κυκλοφορούν τέτοιες εικόνες!

Ας δουν τα στελέχη της ∆ΑΠ που βρίσκονταν οι πολιτικοί τους πρόγονοι όταν δινόταν η μάχη για την απελευθέρωση της Ελλάδας -δηλαδή στο Κάιρο και αλλού, σώοι και αβλαβείς-, ενώ τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ, στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, στα Βουνά, τις εξορίες και τα εκτελεστικά αποσπάσματα.

Θέλει πολύ θράσος, λοιπόν, η ∆ΑΠ -πιστό σκυλί της γραμμής της Ν∆, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ- να προσπαθεί να ταυτίσει το θύτη με το θύμα, να ταυτίσει την πρόοδο και την ελπίδα με ό,τι πιο μαύρο έχει γνωρίσει η ανθρώπινη ιστορία.

Βέβαια, δεν υπάρχει για εμάς ερώτημα. Τα στελέχη της ∆ΑΠ, που "εμπνεύστηκαν" την παραπάνω εικόνα είναι ανιστόρητοι και εντεταλμένοι, γραφικές καρικατούρες μακαρθισμού και αντικομμουνισμού, που στοχεύουν στο να διαστρεβλωθεί η ιστορική πραγματικότητα για να μη μάθει την αλήθεια η νεολαία.

Θα τους συνιστούσαμε να διαβάσουν ιστορία από βιβλία που δεν πουλάει ο Άδωνις και ο Πλεύρης...

Φέτος συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από την υπογραφή του Συμφώνου Μη επίθεσης (23 Αυγούστου 1939) ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τη Γερμανία (πήρε το όνομα των υπουργών Εξωτερικών Μολότοφ και Ρίμπεντροπ). Αυτό το σύμφωνο η ΕΕ, οι ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες το παρουσιάζουν ως μια συμφωνία ανάμεσα στην Σοβιετική Ένωση και τη Χιτλερική Γερμανία, που τάχα μοίρασε την Ευρώπη στα δύο, που εξαιτίας αυτής της συμφωνίας ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.

Ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε το φασισμό! Η μνήμη δεν διαγράφεται!

Η Σοβιετική Ένωση, πράγματι, στις 23 Αυγούστου του 1939 υπέγραψε σύμφωνο μη επίθεσης με τη Γερμανία. Η Σοβιετική Ένωση έβλεπε καθαρά, όπως το έβλεπαν όλοι οι ηγέτες της περιόδου, όπως το έβλεπε όλος κόσμος (ακόμα και τα μικρά παιδιά) ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αναπόφευκτος. Άλλωστε, είχε ήδη συγκροτηθεί ο Άξονας Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας με το λεγόμενο "Αντικομιντέρν" ή "Αντικομμουνιστικό Σύμφωνο", τρία χρόνια πριν το ξέσπασμα του πολέμου, δείχνοντας ποιος ήταν ο πραγματικός εχθρός του Χίτλερ, ο σοσιαλισμός και η Σοβιετική Ένωση. 

Παράλληλα, η Γαλλία και η Αγγλία έστρεφαν τη Γερμανία προς τα σοβιετικά εδάφη. Μια απλή αναζήτηση στα γεγονότα του 1938 (ένα χρόνο πριν την υπογραφή του Συμφώνου) αρκεί για να αποδείξει τις προσπάθειες που έκανε η Σοβιετική Ένωση, για να διαμορφωθεί ενιαίος συνασπισμός ενάντια στον Χίτλερ και τον Άξονα, να αντιμετωπιστεί και να μη δοθεί "αέρας στα πανιά του", να μην επιτεθεί σε "διασπασμένο" στρατόπεδο. 

Η στάση της Αγγλίας και της Γαλλίας, με τη Συμφωνία του Μονάχου (29 - 30 Σεπτέμβρη 1938), ήταν να παραδώσουν μέρος της Τσεχοσλοβακίας στους ναζί και με την πολιτική "κατευνασμού" που ακολουθούσαν έδιναν ώθηση στον Χίτλερ να επιτεθεί στην ΕΣΣΔ, "προς ανατολάς", ενώ παράλληλα απέρριπταν τις προτάσεις της ΕΣΣΔ για συγκρότηση μετώπου ενάντια στον Χίτλερ.

Απέναντι στη στάση της Αγγλίας και της Γαλλίας που έστρωσαν το έδαφος για τη γιγάντωση του Άξονα, η ΕΣΣΔ με την υπογραφή του Συμφώνου μη Επίθεσης εξασφάλισε 21 πολύτιμους μήνες για να προετοιμαστεί πολεμικά για τον πόλεμο που θα ακολουθούσε. Πιο συγκεκριμένα, από το 1939 έως τον Ιούνη 1941, η αριθμητική δύναμη των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ αυξήθηκε σχεδόν τρεις φορές. Συγκροτήθηκαν 125 νέες μεραρχίες, ενώ έγινε και ο εφοδιασμός του στρατού με νέα πολεμικά τεχνικά μέσα και καινούριους τύπους εξοπλισμών. Μετατράπηκε η οικονομία από "ειρηνική" σε "πολεμική", μεταφέρθηκαν εργοστάσια εκτός της πρώτης γραμμής.

Με αυτούς τους 21 μήνες έγινε εφικτή η νίκη της Σοβιετικής Ένωσης στο Στάλινγκραντ και το Κουρσκ, συνέβαλαν στην προετοιμασία για τη συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας και τη μεγαλειώδη νίκη του Κόκκινου Στρατού που απελευθέρωσε την Ευρώπη.

20.000.000 Σοβιετικοί θυσιάστηκαν, 10.000.000 έμειναν ανάπηροι, για να υπερασπιστούν και να προστατέψουν το σοσιαλιστικό κράτος, έδωσαν τη ζωή τους για τους λαούς όλου του κόσμου. Το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης ακολούθησαν και οι λαοί 7 χωρών που αποτίναξαν τα ιμπεριαλιστικά δεσμά και ξεκίνησαν να οικοδομούν το δικό τους κράτος, ενώ παράλληλα, η εποποιία του Κόκκινου Στρατού έκανε φωτεινό παράδειγμα την ανωτερότητα του σοσιαλισμού σε πολλούς λαούς της Ευρώπης. Για την τεράστια προσφορά της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού είναι χαρακτηριστική η ρήση του Έρνεστ Χέμινγουέι:

"Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία του, χρωστά στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από όσα μπορεί ποτέ να πληρώσει".

Στόχος τους το χθες... με το βλέμμα στραμμένο στο αύριο.

Η ΕΕ, οι κυβερνήσεις της και οι παρατάξεις τους μέσα στις σχολές έχουν κάθε λόγο να συκοφαντούν το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, τα διδάγματα και τις κατακτήσεις του, επειδή και τότε και τώρα, η ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου είναι η μοναδική διέξοδος για να πάψουν η άγρια εκμετάλλευση και οι πόλεμοι, να εξαλειφθούν οι κρίσεις, η φτώχεια και η προσφυγιά, να οργανωθεί η οικονομία και να αναπτυχθούν οι παραγωγικές δυνάμεις με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Η "σταλινολογία", ο αντικομμουνισμός, τα ψέματα και η διαστρέβλωση της Ιστορίας έχουν συγκεκριμένο στόχο:

Να δυσφημίσουν τη μεγαλύτερη κατάκτηση της ανθρωπότητας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Να πείσουν ειδικά εμάς, τη νέα γενιά, που δεν έχουμε ζήσει τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις της εργατικής τάξης στην ΕΣΣΔ και τα άλλα σοσιαλιστικά κράτη, ότι δεν έχουμε καμιά διέξοδο από τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αυτό προσπαθεί να πετύχει η ΕΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ. Τον ίδιο στόχο είχε και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που, ανάμεσα στα άλλα, υπέγραψε την κατάπτυστη διακήρυξη - μνημόνιο του αντικομμουνισμού, που μιλά για "σιδηρούν παραπέτασμα" και παρουσιάζει την ανατροπή του σοσιαλισμού ως την αρχή για την ελευθερία των ανθρώπων.

Για αυτό κάθε χρόνο ξοδεύουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, διοργανώνουν δεκάδες εκδηλώσεις, συνέδρια σε χώρες της ΕΕ, σε πανεπιστήμια, "εφευρίσκουν" επετείους (μέχρι και mini series γυρίζουν, βλ. "Τσέρνομπιλ") για να αποδείξουν ότι ο σοσιαλισμός δοκιμάστηκε και "απέτυχε", ότι "έχει τελειώσει". Χρόνο με το χρόνο και στο πανεπιστήμιό μας πληθαίνουν τέτοια συνέδρια και ημερίδες, αυξάνονται οι "έρευνες" με διδακτορικά και μεταπτυχιακά προγράμματα για να τεκμηριωθεί "η εγκληματική φύση του κομμουνισμού".

Σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου 120 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, 17 εκατομμύρια είναι άνεργοι, πάνω από 4 εκατομμύρια είναι άστεγοι, θέλουν ο λαός και η νεολαία να μη σκέφτονται και να μην προβληματίζονται, να αποδεχθούν ότι αυτή βαρβαρότητα που ζουν είναι μονόδρομος.

Ιδρώνουν όταν βλέπουν αποτελέσματα δικών τους ερευνών που δείχνουν ότι το 74% των πολιτών της ΕΕ εκφράζει δυσαρέσκεια για την ΕΕ, το 51% των νέων στις ΗΠΑ βλέπει θετικά το σοσιαλισμό, ενώ την ίδια στιγμή, οι κάτοικοι των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης αναπολούν το σοσιαλισμό, ότι το 46% των Ρώσων βλέπουν με "θαυμασμό", "σεβασμό" και "συμπάθεια" την περίοδο που ο Ι.Β. Στάλιν ηγούνταν του ΚΚΣΕ και της Σοβιετικής Ένωσης.

Γι' αυτό, η ΕΕ δεν έχει κανένα πρόβλημα, αντίθετα επικροτεί τη βία κατά των Κομμουνιστικών Κομμάτων, απαγορεύει τα Κομμουνιστικά Σύμβολα, ανέχεται αστικές κυβερνήσεις δηλωμένων, ορκισμένων αντικομμουνιστών, ακροδεξιών και άλλων αντιδραστικών μαντρόσκυλων του κεφαλαίου, από την Ουκρανία μέχρι τις χώρες της Βαλτικής, στηρίζει ακροδεξιές και φασιστικές δυνάμεις.

Γι' αυτό στην πρώτη γραμμή της πολεμικής που εξαπολύουν οι εγχώριοι απολογητές του καπιταλισμού, αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, βρίσκεται σταθερά η θέση του ΚΚΕ ότι ο καπιταλισμός δεν διορθώνεται, παρά μόνο ανατρέπεται και ότι προϋπόθεση γι' αυτό είναι οργανωμένος ο λαός να πάρει την εξουσία από το κεφάλαιο. Ότι δεν υπάρχει καμιά ενδιάμεση εξουσία ανάμεσα σ' αυτήν των καπιταλιστών και την αντίστοιχη των εργατών.

Κάθε νέος φοιτητής, ερευνητής και επιστήμονας έχει χρέος να μάθει την αλήθεια! Οι πρωτόγνωρες κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο πρώτο δικό της κράτος, στην ΕΣΣΔ, η ικανοποίηση σύνθετων λαϊκών αναγκών, που στον καπιταλισμό είναι αδύνατον να συμβεί, αποδεικνύουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού. Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋπόθεσεις για να ζούμε καλύτερα και προκύπτουν από την ίδια την ανάπτυξη της παραγωγής, της επιστήμης και της τεχνολογίας. Πραγματική λύση στα σημερινά προβλήματα και τα αδιέξοδα της νεολαίας δίνει μόνο η πρόταση του ΚΚΕ. Το τσάκισμα του φασισμού γίνεται με το να τσακιστεί οριστικά το σύστημα που τον γεννά, ο καπιταλισμός και αυτό γίνεται μόνο με την ανατροπή του.

Καλούμε κάθε νέο και νέα, που σκέφτεται και προβληματίζεται, που βλέπει ότι τα όνειρα και οι ανάγκες τους δεν χωρούν σε αυτό το σύστημα, να μάθει από πρώτο χέρι γιατί παλεύει το ΚΚΕ, γιατί η πάλη για το σοσιαλισμό δεν είναι ένα όραμα, αλλά η αναγκαιότητα της εποχής μας. Καλούμε κάθε νέο και νέα να συμμετάσχει στο 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", να δει από κοντά γιατί παλεύουμε και να παλέψει μαζί μας». 

Αποκαλύψεις «Deutsche Welle»: Aπ' τo 2012 ο Τσίπρας τα είχε βρει με την Μέρκελ !!

Μετά τις εκλογές του 2012 το Βερολίνο διατηρούσε μέσω της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα και του τότε πρέσβη Βόλφγκανγκ Ντολντ ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Το «φόβητρο», ο «μικρός που μάθαινε γρήγορα» και οι δίαυλοι...

Copyright 2018 The Associated

«Το φόβητρο της Αριστεράς δεν προκαλούσε σε κανέναν στο Βερολίνο ανατριχίλα - παρά τα δημόσια "Go Back Mrs. Merkel" του Αλέξη Τσίπρα. 

Η καγκελάριος ήταν πολύ καλύτερα ενημερωμένη για την κατάσταση των πραγμάτων στην Ελλάδα και τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (...) 

Μετά τις εκλογές του 2012 το Βερολίνο διατηρούσε μέσω της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα και του τότε πρέσβη Βόλφγκανγκ Ντολντ ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αποτέλεσμα αυτών των σχέσεων ήταν η συνάντηση Τσίπρα - Σόιμπλε για τα οικονομικά της Ελλάδας τον Ιανουάριο του 2013 στο Βερολίνο. (...) τον Σεπτέμβριο του 2014 πραγματοποιείται στο Βερολίνο μια ίσως σημαντικότερη συνάντηση. Με πρωτοβουλία του τότε υφυπουργού Εργασίας και άλλοτε εκτελεστικού συμβούλου της ΕΚΤ Γιοργκ Ασμουσεν, στελέχη των γερμανικών υπουργείων Οικονομικών και Οικονομίας συζητούσαν για ώρες στο υπουργείο Εργασίας (...) με τους Γιάννη Δραγασάκη, Γιώργο Σταθάκη αλλά και Γιώργο Χουλιαράκη. Οι Γερμανοί τεχνοκράτες κυριολεκτικά "ανέκριναν" τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ για τις προθέσεις τους εφόσον αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας. Για μια ακόμη φορά το Βερολίνο διαπίστωνε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ανατρεπτική δύναμη συνιστούσε και ούτε στόχευε στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη».

***

Τα παραπάνω που δημοσιεύτηκαν μέσα στη βδομάδα από την «Deutsche Welle», και βέβαια δεν διαψεύστηκαν, είναι αποκαλυπτικά για τους ανοιχτούς διαύλους που διατηρούσε ήδη από το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ με τη γερμανική κυβέρνηση, που την ίδια περίοδο υποτίθεται ότι κατήγγειλε με «παχιά λόγια» και μεγάλες κουβέντες στο εσωτερικό.

Η «Deutsche Welle» αναφέρει ακόμα ότι στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν με την κυβέρνηση πλέον ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο εξάμηνο του 2015, «η Αγκελα Μέρκελ σχημάτισε την εντύπωση ότι ο Αλ. Τσίπρας επιχειρηματολογεί επί της ουσίας, ότι όντως έχει την πρόθεση να βγάλει τη χώρα του από την οικονομική κρίση, ότι θέλει μεταρρυθμίσεις (...) και ότι "ο μικρός μαθαίνει γρήγορα"», βασιζόμενη, όπως λέει το δημοσίευμα, στην πορεία του χρόνου και στη «συνέπεια που επιδείκνυε ο κ. Τσίπρας στην υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων, αλλά και η ταχύτητα με την οποία προσαρμοζόταν στο ευρωπαϊκό juste milieu» (σ.σ. «χρυσή τομή»).

Οι αναφορές αυτές, όπως και παλιότερα δημοσιεύματα για τα «κανάλια επικοινωνίας» του ΣΥΡΙΖΑ με κέντρα των ΗΠΑ, πολύ πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση, αν μη τι άλλο επιβεβαιώνουν ότι την περίοδο εκείνη, εν μέσω ανταγωνισμών και σεναρίων για την πορεία της κρίσης στην Ευρωζώνη, έκλεισαν πολλά «deals», που καμιά σχέση δεν είχαν βέβαια με τα «go back κυρία Μέρκελ» και άλλα ευτράπελα, με τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ «κατάπιε» τις όποιες αντιδράσεις υπήρχαν τότε στα μνημόνια και στην αντιλαϊκή πολιτική.

Οι νέες αυτές αποκαλύψεις επιβεβαιώνουν δηλαδή τη βρώμικη αποστολή που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη από τότε για την αστική τάξη, την οποία βέβαια ολοκλήρωσε αμέσως μετά ως κυβέρνηση, φορτώνοντας στον λαό ένα ακόμα μνημόνιο και εκατοντάδες αντιλαϊκούς νόμους, αλλά και μπλέκοντας τη χώρα πολύ βαθύτερα στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.

Το «χρίσμα» άλλωστε της αστικής διαχείρισης, από την αστική τάξη και πολύ περισσότερο τους ιμπεριαλιστές, δεν δίνεται χωρίς τις ανάλογες δεσμεύσεις και «διαβεβαιώσεις».

Επιβεβαιώνεται επίσης ότι το ενδεχόμενο «εξόδου της χώρας από το ευρώ» «παίχτηκε» ως σενάριο στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αντιπαράθεσης και διαπραγμάτευσης για το μέλλον της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με βασικούς παίκτες τη Γερμανία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, τους θεσμούς της ΕΕ και το ΔΝΤ, καθώς και άλλων επιχειρηματικών συμφερόντων και ότι δεν ήταν θέμα «επιλογής» της μιας ή άλλης πολιτικής δύναμης.

Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιήθηκε η εξάμηνη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την ΕΕ και το ΔΝΤ, που γινόταν για λογαριασμό συμφερόντων τμημάτων του κεφαλαίου και με τη στήριξη «διεθνών» και κυρίως «υπερατλαντικών» συμμάχων.

Χωριό που φαίνεται...

Το περιεχόμενο άλλωστε της πολιτικής που θα ασκούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε διαφανεί εγκαίρως. 

Τον Γενάρη του 2013, ο Αλ. Τσίπρας σε επίσκεψή του στις ΗΠΑ δήλωνε ευθαρσώς: 

«Υπάρχει κάτι να φοβηθεί κανείς από την Αριστερά στην Ελλάδα; Με ποιο τρόπο είμαστε ριζοσπαστικοί; Οι κινδυνολόγοι θα σας πουν ότι το κόμμα μας, αν έρθει στην κυβέρνηση, θα σκίσει τη δανειακή σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ, θα βγάλει τη χώρα έξω από την Ευρωζώνη, θα διακόψει τους δεσμούς της Ελλάδας με την πολιτισμένη Δύση, ότι η Ελλάδα θα γίνει μια νέα Βόρεια Κορέα. Αυτό είναι κινδυνολογία στα χειρότερά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα μου, δε θέλει τίποτα από αυτά. Ημασταν πάντα, και πάντα θα παραμείνουμε, ένα ευρωπαϊκό κόμμα... Ετσι, αν οι ριζοσπαστικές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορούν στο να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Και αν δεν πρόκειται να σκίσει τις συμφωνίες μας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τι σημαίνει η ετικέτα μας ως Ριζοσπαστικής Αριστεράς; Σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι για ριζικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, ώστε να δημιουργηθεί ένα σταθερό περιβάλλον δικαιοσύνης, αναδιανομής του πλούτου και επενδύσεων».

Και ποια γνώμη σχημάτισαν ήδη από τότε οι «οικοδεσπότες» του στην Αμερική; Ο γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Brookings, Μπιλ Ανθολις, δήλωνε ότι ο Αλ. Τσίπρας έκανε «προσπάθεια να πείσει το αμερικανικό κατεστημένο ότι δεν αποτελεί ανατρεπτική δύναμη και δεν προσπαθεί να γκρεμίσει τον δυτικό καπιταλισμό» και «ένα καλό πρώτο βήμα» σ' αυτή την κατεύθυνση. Ακόμα: «Υπήρχε αρχικά μια ανησυχία (...) Οποιοσδήποτε ηγείται ενός πολιτικού φορέα που ονομάζεται Ριζοσπαστικός Συνασπισμός της Αριστεράς, προκαλεί σκεπτικισμό εδώ. Και γι' αυτό τον ρώτησα και του έδωσα την ευκαιρία να εξηγήσει ότι ίσως εκπροσωπεί κάτι λιγότερο ριζοσπαστικό απ' ό,τι φαίνεται εκ πρώτης όψεως».

Ο Ντομένικο Λομπάρντι, στέλεχος του Broοkings, δήλωνε στη «Wall Street Journal» ότι «αυτό το ταξίδι δείχνει τη συνεχή εξέλιξη του πολιτικού του προφίλ προς μια σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση».

Αλλά και στην ΕΕ ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε εξαρχής ένθερμους υποστηρικτές. Πρώτος και καλύτερος ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι(αρχιτέκτονας της Συνθήκης της Λισαβόνας, του Ευρωσυντάγματος και άλλων αντιδραστικών αντιλαϊκών περγαμηνών), που δήλωνε στο συνέδριο του ιδρύματος «The European House: Ambrosetti», στη λίμνη Κόμο της Ιταλίας, τον Σεπτέμβρη του 2014: «Ανέπτυξε (σ.σ. ο Αλ. Τσίπρας) έναν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα διάλογο, με εποικοδομητική διαλεκτική. Δεν ζήσαμε τίποτα από τα όσα αντιστοιχούν στις γραφικές συγκρούσεις που κάποιοι έχουν στο μυαλό τους, για τέτοιου είδους συναντήσεις. Ηταν θετικό και για τον Αλέξη Τσίπρα και για εμάς».

Και τα επόμενα χρόνια τα εύσημα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Ο γγ του ΟΟΣΑ Ανχελ Γκουρία χαρακτήριζε τον Τσίπρα «το ανερχόμενο αστέρι της διεθνούς σκηνής»! Ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί δήλωνε: «Μετά τον φόβο μου όταν ανέβηκε στην εξουσία το 2015, στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα τελικά ανακάλυψα έναν λαμπρό, επιδέξιο και γενναίο άνθρωπο που πέτυχε να μεταστρέψει το λαό του. Αποκαλύφθηκε πολιτικός άνδρας. Με τον Αλέξη Τσίπρα, τον επικεφαλής της ελληνικής ριζοσπαστικής αριστεράς, που έγινε επικεφαλής μίας "υπεύθυνης" αριστεράς, η συνεννόηση ήταν καλή. Ο Τσίπρας προτίμησε να κάνει ρεαλιστική πολιτική»...

«Το εξής ένα»...

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν εκτός των άλλων και ότι η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν προδιαγεγραμμένη και μόνο κακόγουστο αστείο ήταν τα παραμύθια περί «ριζοσπαστικής δύναμης», που δήθεν «ξεστράτισε κάπου στην πορεία», όπως λέγαν τότε και πολύ περισσότερο μετά το δημοψήφισμα του 2015 οι κάθε λογής οπορτουνιστές που έβαζαν πλάτη ώστε να οδηγηθεί ο λαός μια ώρα αρχύτερα στην παγίδα, στον εγκλωβισμό του στην πολιτική του κεφαλαίου, με «ριζοσπαστική» μάσκα.

Επιβεβαιώνεται επίσης ότι η όλη διαπραγμάτευση από τον Γενάρη μέχρι τον Ιούλη του 2015 δεν αφορούσε ποτέ τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά αποτέλεσε παζάρι ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα και με πλάτες ισχυρών διεθνών δυνάμεων.

Αλλωστε, η καπιταλιστική οικονομία και εξουσία έχει τους δικούς της νόμους. Σε ανύποπτο χρόνο, το μακρινό 2014, το εξηγούσε και ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, όταν δήλωνε σε συνέντευξή του πως καθόλου δεν τον ανησυχούσε το να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, γιατί ανεξάρτητα από τη «ρητορική» και τα «ιδεογράμματα» του κάθε κόμματος, «έχει κι η σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα ορισμένα, ας πούμε, "δόγματα ". Ενα από αυτά λέει ότι (...) η προοπτική μιας νέας ανάπτυξης μπορεί να προέλθει σήμερα μόνο από τις δυνάμεις της παραγωγικής οικονομίας. Ποια κυβέρνηση μπορεί να το αγνοήσει αυτό και να επιτύχει;».

Μερικούς μήνες μετά τον Νοέμβρη του 2014 και ελάχιστους πριν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει τη διακυβέρνηση, και ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, Μ. Σάλλας, απαντώντας σε ερώτημα δημοσιογράφου σχετικά με το αν η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μπορεί να λειτουργήσει ως φόβητρο για τις ξένες αγορές, απάντησε: «Η χώρα έχει δημοκρατία. Εχει υιοθετήσει τον πρώτο πυλώνα της Ευρώπης, που είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Αρα, λοιπόν, είναι ανοιχτή η πόρτα σε αυτούς που πιστεύουν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ο δεύτερος μεγάλος πυλώνας είναι η αγορά, για την υποστήριξη της ανάπτυξης, της εξέλιξης και της τεχνολογίας. Επομένως, εγώ δεν ανησυχώ για τίποτα στην περίπτωση που υπάρχουν υιοθετημένες και εφαρμοζόμενες οι βασικές ευρωπαϊκές αρχές».

Την ίδια περίοδο, ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης, σχολιάζοντας την εξέλιξη των διαβουλεύσεων με την τρόικα, παραδεχόταν ότι «το ΔΝΤ εμφανίζεται αδιάφορο για το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα»,παραδοχή που μεταφράστηκε στον αστικό Τύπο ως εξής: «Δεν μας νοιάζει ποιος θα είναι κυβέρνηση».

Εκτοτε κύλησε νερό στ' αυλάκι, για να φτάσουμε στη ΔΕΘ του 2018 και στην αποτίμηση των διακηρύξεων απ' το βήμα της εκ μέρους των εργοδοτικών ενώσεων (Κεντρική Ενωση Επιμελητηρίων, ΕΣΕΕ) που «έτριβαν τα χέρια» τους, καθώς διαπίστωναν ότι οι εκπρόσωποι των κομμάτων της αστικής διαχείρισης, «όλοι υιοθέτησαν παρόμοια ατζέντα».

Ενώ μόλις πρόσφατα, λίγο πριν την αλλαγή σκυτάλης στην αστική διακυβέρνηση, ο ΣΕΒ διαπίστωνε με ικανοποίηση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε πάνω από το 65% των «προτάσεών» του, παροτρύνοντας την επόμενη κυβέρνηση να συνεχίσει στον ίδιο καλό δρόμο.

Την ταύτιση στα βασικά αυτά ζητούμενα παρουσίαζε με εύγλωττο τρόπο και ο δημοσιογράφος - βουλευτής πλέον της ΝΔ, Μπ. Παπαδημητρίου - σχολιάζοντας πως «τα προγράμματα ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ είναι το εξής ένα. Το θέμα είναι ποιο θα εμπιστευτείς. Θα εμπιστευτείς το πραγματικό προϊόν να στο βγάλει πέρα, ή θα εμπιστευτείς το κατά μίμηση προϊόν και μάλιστα της τελευταίας στιγμής;».

Πρόκειται για παραδοχή «εκ των ων ουκ άνευ»! Μια ματιά στα προγράμματα, στις διακηρύξεις, στις δεσμεύσεις που το καθένα απ' αυτά τα δύο κόμματα έχει αναλάβει απέναντι στο εγχώριο κεφάλαιο και στις διεθνείς οργανώσεις του, αρκεί για να την επιβεβαιώσει. Μια ανάγνωση των ομιλιών Τσίπρα και Μητσοτάκη σε Ελληνοαμερικανικά Επιμελητήρια, στις Γενικές Συνελεύσεις του ΣΕΒ, στα συνέδρια του ΣΕΤΕ είναι υπεραρκετή να πείσει και τον πλέον καχύποπτο για τη σύμπλευση των δύο βασικών «παικτών» του αστικού πολιτικού συστήματος, για το ότι το «πρόγραμμα» παρά τις επιμέρους διαφορές είναι «το εξής ένα», αυτό που υπαγορεύουν οι στρατηγικοί στόχοι της αστικής τάξης, των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτός είναι εξάλλου και σήμερα ο «μπούσουλας» και στις διεργασίες «μετασχηματισμού» του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να ανταποκρίνεται στο ρόλο του στις νέες συνθήκες ως ο ένας εκ των δύο βασικών «πυλώνων» της αστικής διακυβέρνησης, σήμερα ασκώντας «υπεύθυνη» και «εποικοδομητική» αντιπολίτευση από τη σκοπιά των στόχων του κεφαλαίου και υπερασπιζόμενος τη δική του αντιλαϊκή «παρακαταθήκη», αύριο ως αξιόπιστη εναλλακτική για την αστική διαχείριση.

Πηγή 

TO ''ΚΑΙΡΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ" ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ...ΦΩΤΙΑ !!

Μόνο τυχαία δεν είναι τα "καιρικά φαινόμενα" εκεί που χτυπούν στην Εύβοια.
Ο πρωθυπουργός με το μόνιμα ηλίθιο βλέμμα που χει στραμμένο στην κάμερα ενδιαφερόμενος περισσότερο στο αν "γράφει" σε αυτή είπε ότι αναμετρηθήκαμε με τα καιρικά φαινόμενα.

Καιρικά φαινόμενα που ανάβουν φωτιές στις 3 τα μεσάνυχτα σε πυκνοκατοικημένο δάσος, χαρακτηρισμένο ως περιοχή ΑΙΟΛΙΚΟΥ ενδιαφέροντος, χιλιόμετρα μακριά από τους δρόμους και τα χωριά και χωρίς να πέφτουν αστραπές... απλά δεν είναι καιρικά. Είναι επιχειρηματικά.

Η Νότια Εύβοια καλείται να σηκώσει το βάρος της ανάπτυξης Αιολικών Πάρκων δυσανάλογα σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα. Ήδη λειτουργούν 34 αιολικά πάρκα και σχεδιάζονται πάνω από 20 νέα (πάνω από 200 νέες ανεμογεννήτριες).

Για να γίνουν τα ΑΠΕ (αιολικά πάρκα) στη Νότια Εύβοια έχει ήδη γίνει κατάληψη δασικής γης που ξεπερνά τα 7.500 στρέμματα, με εσωτερική οδοποιία που ξεπερνά τα 130 χλμ.

Ο ελλιπής καθαρισμός των πυλώνων μέσα στο καλοκαίρι ήδη έχει προκαλέσει δεκάδες πυρκαγιές στην Εύβοια τα τελευταία πέντε χρόνια.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι με νέο νόμο του 2014 ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ η όποια προστασία των δασικών εκτάσεων από επεμβάσεις για την κατασκευή:

-Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (αιολικά πάρκα),
-κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου,
-για την εξόρυξη και για άλλες επενδυτικές δραστηριότητες.

Η δασική νοµοθεσία επιτρέπει από το 2001 συνεχώς, µε σαφήνεια και καθαρότητα την εγκατάσταση Α.Π.Ε. σε ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΕΣ εκτάσεις.

Τους δασοκτόνους αυτούς νόμους που συμβαδίζουν με το κοινοτικό δίκαιο (της ΕΕ) τους έχουν ψηφίσει και τους έχουν διατηρήσει όλες οι κυβερνήσεις. Και οι νυν και όλοι οι πρώην.

Όπως θα δείτε στην εικόνα οι περιοχές αιολικού ενδιαφέροντος είναι αυτές που κάθε χρόνο τις χτυπούν τα "καιρικά" ή ...τα επενδυτικά φαινόμενα (για να λέμε τα φαινόμενα με το όνομά τους).
Και είναι αυτές που θα "φιλοξενήσουν" στο μέλλον τα αιολικά πάρκα.

Για πείτε μου τώρα. Ποιος είναι ο εμπρηστής;

Thesska Katerina

Thesska Katerina

19 λεπτά · 

Κι εγώ που νόμιζα ότι ο μοναστηριακός βίος είναι λιτός και απέριττος και ότι οι μοναχοί νηστεύουν όλο το χρόνο...
Πάλι έξω έπεσα.
Κι αυτή η Παναγία βάζει το χεράκι της για να σώσει μόνο τα κτίρια των μοναχών. 

Τις ψυχές τους ποιος θα τις σώσει;

 Κάψανε το δάσος, 
ένοχος ο Τάσος,
είχε ένα ραντεβουδάκι
στα πευκάκια το βραδάκι.

Κάψανε το δάσος, 
ένοχος ο Τάσος,
δεν μπορούσε ν' αποδείξει,
το τσιγάρο του πως είχε σβήσει.

Στο Μενίδι, στην Πεντέλη
όπου δάσος και φωτιά,
φράζουν, χτίζουν και πουλάνε
κάθε όμορφη γωνιά.

Ατσίδες, μπράβοι, οικοπεδοφάγοι,
μεσίτες κι άλλοι,
στήνουν γραφεία, πουλάνε γης,
οι εμπρηστές που κανείς δεν πιάνει,
διαλέγουν τόπο με δίχως φόβο
και δίχως φόβο καίνε τη γης. 

(Θωμάς Μπακαλάκος, 1979)

Thesska Katerina

*****************

Konstantinos Mpourxas:

Μια από τα ίδια...Μεγάλη πυρκαγιά στον Υμηττό....Καίγεται ότι έχει απομείνει βορά στην εμπορευματοποίηση της γης την οποία προστατεύουν σαν κόρη οφθαλμού και υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις.. 

Κάτοικοι της Παιανιας μιλούν για ταυτόχρονες εστίες την ίδια χρονική περίοδο ..κοντά στις 3,30 το πρωί

ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Επιτάχυνση της αντιλαϊκής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα

Eurokinissi

Νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιωτικοποιήσεις, μεγαλύτερη πρόσδεση της Παιδείας στις ανάγκες του κεφαλαίου, παραπέρα παράδοση της Ασφάλισης και της Υγείας στους επιχειρηματικούς ομίλους, συνέχιση της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας που συνοδεύεται με διεύρυνση της ενεργειακής φτώχειας, ένταση της καταστολής, βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή και άλλα πολλά ακόμα εξαγγέλθηκαν από την κυβέρνηση της ΝΔ, στη διάρκεια της εκφώνησης των προγραμματικών της δηλώσεων κατά την τριήμερη συζήτηση στη Βουλή, που ολοκληρώθηκε την περασμένη Δευτέρα, προδιαγράφοντας τους άξονες της νέας σφοδρής επίθεσης που ετοιμάζεται να εξαπολύσει στο λαό.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, αρπάζοντας τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και πάνω στο έδαφος που εκείνος διαμόρφωσε, σπεύδει με αποφασιστικότητα να «τρέξει» την υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου και όλα όσα απαιτούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι αλλά και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί.

Στο αντιλαϊκό της αυτό έργο, όπως αποτυπώθηκε και από τον «πολιτικό πολιτισμό» που κυριάρχησε στη Βουλή ανάμεσα στα αστικά κόμματα, η κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΜΕΡΑ25 και του Βελόπουλου, που με τις τοποθετήσεις τους έκαναν σαφές πως παρά τις διαφορές, παρά τις διαφορετικές αφετηρίες, το κύριο περιεχόμενο της πολιτικής τους είναι η στήριξη των στόχων της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τώρα που οι εκλογές πέρασαν, τις κορόνες και τις καταγγελίες διαδέχτηκαν το «ήπιο κλίμα», η «υπευθυνότητα», η «συναίνεση στα εθνικά ζητήματα», η «προγραμματική σοβαρή αντιπολίτευση». 

Τώρα δηλαδή που διαμορφώθηκε ένας νέος αντιλαϊκός συσχετισμός, μέλημα όλων είναι το πώς θα στηρίξουν αυτήν την κοινή στρατηγική, είτε από τη θέση της κυβέρνησης είτε από τη θέση της «αντιπολίτευσης», υπερασπιζόμενοι διαφορετικές εκδοχές στην υλοποίησή της.

Επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς

Ολοι τους άλλωστε θα μπορούσαν να προσυπογράψουν τα όσα είπε ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης στην πρωτολογία του για τις προγραμματικές δηλώσεις, παρουσιάζοντας ξανά το μύθο της καπιταλιστικής ανάκαμψης που τάχα θα έχει οφέλη για όλη την κοινωνία. 

Παρουσιάζοντας δηλαδή την αιτία του προβλήματος για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, την καπιταλιστική κερδοφορία και τη στήριξή της, που σημαίνουν διαρκή αντιλαϊκή επίθεση και ένταση της εκμετάλλευσης για το λαό, ως τάχα λύση των λαϊκών προβλημάτων, προϋπόθεση της δικής του ευημερίας.

«Αποστολή μας είναι να φέρουμε επενδύσεις. Να μειώσουμε τους φόρους. Να συνδέσουμε τους μισθούς με την ανάπτυξη. Να έχουν όλοι μερίδιο στην ευημερία», είπε χαρακτηριστικά ο Κυρ. Μητσοτάκης, για να παραθέσει αμέσως μετά, εκείνος και οι υπουργοί του, τα μέτρα για την παραπέρα «ευημερία» του κεφαλαίου:

-- Την υλοποίηση «μέχρι κεραίας» του «μεταμνημονιακού μνημονίου» και των δεσμεύσεων για τα ματωμένα πλεονάσματα απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να λέει πως «στο Προσχέδιο Προϋπολογισμού για το 2020 που θα κατατεθεί τον Σεπτέμβριο, δεν διαταράσσεται η δεδομένη δημοσιονομική ισορροπία. Ούτε και αμφισβητούνται οι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων που έχουν δυστυχώς συμφωνηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση. Επιτυγχάνοντας, ωστόσο, τους στόχους του 2019 και τους στόχους του 2020, δρομολογούμε ταυτόχρονα και ένα ευρύ πλάνο αλλαγών, τολμηρών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας».

-- Τις νέες φοροαπαλλαγές και τα προκλητικά προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, που με δεδομένη και τη «δημοσιονομική ισορροπία» σηματοδοτούν διεύρυνση της φοροληστείας για τα λαϊκά στρώματα («διεύρυνση της φορολογικής βάσης», όπως ειπώθηκε και από τον υπουργό Οικονομίας), με μεταφορά των φορολογικών βαρών από τη μια τσέπη του λαού στην άλλη, με διατήρηση των περικοπών και νέους «κόφτες» στις δαπάνες για λαϊκές ανάγκες με τον καθορισμό, όπως ειπώθηκε, «ρεαλιστικών οροφών δαπανών, σε όλα τα υπουργεία».

-- Τα μέτρα για την ταχύτερη υλοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων και συνολικά για την «απελευθέρωση» του πεδίου σε κλάδους που αναζητούν διεξόδους τα συσσωρευμένα κεφάλαια (διαμετακόμιση, Ενέργεια, διαχείριση σκουπιδιών, αγροδιατροφή, τουρισμός, ναυτιλία), ανάμεσα στα άλλα με την απλοποίηση και επιτάχυνση της διαδικασίας αδειοδοτήσεων ώστε οι λογής «επενδυτές» «να μη δίνουν λογαριασμό», αλλά και τις προσαρμογές στον κρατικό μηχανισμό ώστε να είναι ακόμα πιο «φιλικός» στους επιχειρηματικούς ομίλους, ακόμα πιο εχθρικός για τα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες τους.

-- Την παραπέρα προώθηση της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας με επίκεντρο τη ΔΕΗ, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια για το λαό, ένταση των εκβιασμών στα λαϊκά σπίτια, νέο χτύπημα στους εργαζόμενους στον κλάδο, αλλά και μεγάλους κινδύνους από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

-- Την υλοποίηση του σχεδίου για τα «κόκκινα» δάνεια, ώστε ο τραπεζικός τομέας να τροφοδοτήσει έναν νέο γύρο κερδοφορίας με φτηνό δανεισμό, σχέδιο που σημαίνει ένταση εκβιασμών και πλειστηριασμών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων το επόμενο διάστημα.

Ολα αυτά, φυσικά, με «αγκωνάρι» το αντεργατικό οπλοστάσιο των τριών μνημονίων, που όχι μόνο διατηρείται στο ακέραιο, αλλά σύμφωνα και με τα όσα ανακοινώθηκαν από τον υπουργό Εργασίας, εμπλουτίζεται παραπέρα, ανάμεσα στα άλλα και με νέο συνδικαλιστικό νόμο, που πατώντας πάνω στον απεργοκτόνο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έχει στόχο να πάει ένα βήμα παραπέρα την ωμή παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας στις γραμμές των σωματείων (βλέπε αναλυτικά σελ. 7).

...με μάσκα «κοινωνικής ευαισθησίας»

Ταυτόχρονα, οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης της ΝΔ αποτύπωσαν και το πόσο κάλπικες είναι οι διαχωριστικές γραμμές που παρουσίαζε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας «σημαία» ορισμένα ψίχουλα διαχείρισης της φτώχειας, τα οποία και παρουσίαζε ως «το διαφορετικό σχέδιο» από τη ΝΔ.

Οπως αποδείχτηκε και από τις αναγγελίες της κυβέρνησης, που και εκείνη υποσχέθηκε τα ίδια ψίχουλα για τους «αδύναμους» και «εγγυήθηκε» τα επιδόματα διαχείρισης της φτώχειας, πουλώντας «κοινωνική ευαισθησία» με τα λόγια περί της «κοινωνίας μας που αντιπαλεύει τις ανισότητες», τα μέτρα αυτά όχι μόνο δεν αποτελούν αντίβαρο της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά αντίθετα συμπλήρωμά της.

Οχι μόνο δεν έρχονται να απαντήσουν στις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά έρχονται να συμπληρώσουν το μόνιμο ξήλωμα δικαιωμάτων, τις περικοπές δαπανών ακόμα και για στοιχειώδη, να γίνουν όχημα αντιδραστικών αλλαγών σε μια σειρά τομείς όπως αυτούς της Υγείας και της Πρόνοιας, να διασφαλίσουν την «κοινωνική συνοχή», την ενσωμάτωση δηλαδή της «ακραίας» φτώχειας, μέσα από μηχανισμούς επί της ουσίας καταστολής των κοινωνικών αντιδράσεων.

Θωράκιση του αστικού κράτους...

Στοιχείο άλλωστε που εξίσου ξεχώρισε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, ως μέρος της «νέας κανονικότητας» για την οποία μίλησε ο πρωθυπουργός, είναι και αυτό της συνολικής θωράκισης του αστικού κράτους, πρώτα και κύρια απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, σε συνθήκες αναιμικής ανάκαμψης, πολιτικής αστάθειας και οξυμένων ανταγωνισμών.

Καταρχάς, με τα μέτρα για τη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος, μέσα και από τις αλλαγές στο Σύνταγμα, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει πως «το πολιτικό μας σύστημα γίνεται λειτουργικό (...) Σε δύο μήνες, ξεκινά η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ανάμεσα στα άλλα, θα οδηγήσει επιτέλους τη χώρα σε σταθερούς εκλογικούς κύκλους, απεμπλέκοντάς τους απ' τη διαδικασία ανάδειξης Προέδρου της Δημοκρατίας». 

Αλλά και με την προώθηση των αλλαγών στον εκλογικό νόμο με στόχο την «κυβερνησιμότητα», την απρόσκοπτη εναλλαγή αστικών κυβερνήσεων για την υλοποίηση της πολιτικής προς όφελος του κεφαλαίου.

Παράλληλα, με την ένταση της καταστολής που πάει χέρι - χέρι με την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής. 

Γι' αυτό η ΝΔ σηκώνει τη σημαία «νόμος και τάξη», με πρώτο στόχο, όπως επανέλαβε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, που πηγαίνει μαζί με την προσπάθεια για το πανεπιστήμιο - επιχείρηση, τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο που προαναφέραμε, αλλά και συνολικά την ένταση της καταστολής σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη να μιλάει ανάμεσα στα άλλα και για το στόχο της «αντιμετώπισης της ριζοσπαστικοποίησης με κυρίαρχο όπλο την πρόληψη». 

Ενώ δεν περνάνε απαρατήρητες και οι αντιδραστικές προτάσεις για την παραπέρα εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων και σε άλλα πεδία όπως το Προσφυγικό, Μεταναστευτικό, ακόμα και ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας με πρόσχημα την «τρομοκρατία».

Αλλά και σε νομοθετικό επίπεδο, με την κωδικοποίηση της νομοθεσίας για «μονιμοποίηση» των αντιλαϊκών μνημονιακών νόμων, τη διατήρηση και ενίσχυση διατάξεων και ποινών σε βάρος λαϊκών κινητοποιήσεων, σε βάρος λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αλλά και τις άμεσες «διορθωτικές» κινήσεις στον Ποινικό Κώδικα, χωρίς να αγγίζεται το βασικό αντιδραστικό περιεχόμενο όσων ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με την εισαγωγή αμερικανόπνευστων θεσμών που παραβιάζουν κατάφωρα τα δικαιώματα των κατηγορουμένων και καθιερώνουν ένα παζάρι ποινών που θα λειτουργεί εκβιαστικά σε βάρος φτωχών, ακόμη και αθώων κατηγορουμένων και ευνοϊκά υπέρ διαφόρων οικονομικά ισχυρών.

...γενίκευση της εμπλοκής

Από το «μενού» φυσικά των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι στόχοι της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης, μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.

Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ανάμεσα στους βασικούς στόχους της εξωτερικής πολιτικής τέθηκε η παραπέρα ενίσχυση της οικονομικής και πολιτικής παρουσίας της χώρας στα Βαλκάνια και η στήριξη της «ευρωενωσιακής προοπτικής» των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, η υλοποίηση της ΝΑΤΟικής συμφωνίας των Πρεσπών με την... «πλήρη συμμόρφωση» της Βόρειας Μακεδονίας με τους όρους της, η διεύρυνση των αμερικανόπνευστων τριγώνων συνεργασίας με Κύπρο και Ισραήλ και Κύπρο και Αίγυπτο για τα Ενεργειακά, και φυσικά όλα αυτά με την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ, με τις οποίες ιεραρχείται η παραπέρα σύσφιξη των σχέσεων, μέσα και από την εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας, όπως δείχνουν και οι συζητήσεις που είχε ο νέος υπουργός Εξωτερικών στις ΗΠΑ.

Αλλωστε, μέσα σε αυτό το πλαίσιο των ρόλων αμερικανοΝΑΤΟικού «μεντεσέ» που οδηγούν σε μεγάλους κινδύνους το λαό και επικίνδυνες «διευθετήσεις» σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, εντάσσονται και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, με τον πρωθυπουργό να καλεί από το βήμα της Βουλής τον Πρόεδρο της Τουρκίας «να επιχειρήσουμε μια αμοιβαία προσέγγιση. Να κάνουμε μαζί ένα τολμηρό βήμα μπροστά» και τον υπουργό Αμυνας να δηλώνει την προσήλωση και της νέας κυβέρνησης στη διαδικασία των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ως «διαύλου επικοινωνίας» με την Αγκυρα, στην πραγματικότητα ως πλατφόρμα για να θέτει η τουρκική αστική τάξη όλες τις διεκδικήσεις της στο ευρύτερο ιμπεριαλιστικό παζάρι.

Ζ.

***

Μάνος Αναστασίου‏ @manast90

Και τα συγχαρητήρια του @AdonisGeorgiadi στον @yanisvaroufakis επειδή είπε ότι το στοίχημα είναι να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις... διαμορφώνεται σιγά σιγά η μεγάλη "φιλοεπενδυτική" οικογένεια...

/>

0:14

247 προβολές

12:05 μ.μ. - 26 Ιουλ 2019

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ «ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ»

Νέες αντιδραστικές προσαρμογές στα ζητούμενα του κεφαλαίου

Δίνοντας συνέχεια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων ώστε το αστικό κράτος να γίνει πιο αποτελεσματικό στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του κεφαλαίου, αλλά και πιο «ανθεκτικό» και εχθρικό απέναντι στις δίκαιες διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, εγκαινίασε το αντιλαϊκό της έργο η κυβέρνηση της ΝΔ.

Με νομοσχέδιο που κατατέθηκε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Πέμπτης και το οποίο φέρει τον τίτλο «Επιτελικό Κράτος: Οργάνωση, λειτουργία και διαφάνεια της Κυβέρνησης, των Κυβερνητικών Οργάνων και της Κεντρικής Δημόσιας Διοίκησης», προωθούνται μια σειρά ρυθμίσεων που διαμορφώνουν μία πιο συγκεντρωμένη και σκληρή κρατική διοίκηση, ικανή να προωθεί χωρίς καμία καθυστέρηση σε όλους τους τομείς όλα όσα απαιτούνται για τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος «φιλικού» προς τις επενδύσεις.

Στην ειδική έκθεση για τις συνέπειες του νομοσχεδίου αναφέρεται ακριβώς ότι για την «ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και εμπιστοσύνης των επενδυτών στους κρατικούς θεσμούς, το βασικό ζητούμενο των επενδυτών είναι η ασφάλεια δικαίου, δηλαδή η εμπιστοσύνη στον κρατικό μηχανισμό και στον τρόπο παραγωγής και τροποποίησης της νομοθεσίας. Το δεύτερο ζητούμενο των επενδυτών είναι η αποφυγή γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, ώστε να μπορούν να υπολογίσουν τον εκτιμώμενο χρόνο διεκπεραίωσης των εργασιών τους και να θέτουν χρονοδιαγράμματα που θα μπορούν να ακολουθηθούν με συνέπεια».

Στη βάση αυτών των «ζητούμενων» του κεφαλαίου (που είναι από χέρι εχθρικά για το λαό), όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, με το νομοσχέδιο «επέρχεται μια σειρά από θεσμικές τομές που αποσκοπούν στο να δημιουργήσουν τις αναγκαίες δομές για την αποτελεσματική λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, ανεξαρτήτως πολιτικών εναλλαγών, στη βάση των καλύτερων διεθνών πρακτικών», όπως αυτές καθορίζονται από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του κεφαλαίου, ΟΟΣΑ, ΕΕ κ.λπ., οι προτάσεις των οποίων λήφθηκαν υπόψη, όπως αναφέρεται, για τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου.

Ετσι, στα 110 άρθρα του νομοσχεδίου συνοπτικά προβλέπεται η κωδικοποίηση στη νομοθεσία, με την επικαιροποίηση και μονιμοποίηση του αντιλαϊκού πλαισίου και των μνημονιακών νόμων, διαδικασία που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να επιτευχθεί η «μείωση της γραφειοκρατίας» για τις επενδύσεις και τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ενισχύεται ο ρόλος του υπουργικού συμβουλίου, ενώ διευρύνεται ο ρόλος του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΟΙΣΥΠ) και του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εθνικής Αμυνας (ΚΥΣΕΑ). Ειδικά για το δεύτερο προβλέπεται ότι οι αρμοδιότητές του δεν θα περιορίζονται σε θέματα εθνικής άμυνας αλλά, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5, «θα διαμορφώνει τη στρατηγική εθνικής ασφάλειας, λαμβάνοντας υπόψη την εξωτερική και αμυντική πολιτική», αλλά και την «πολιτική δημόσιας τάξης»... Ακόμα, θα λαμβάνει υπόψη «την πολιτική κυβερνοασφάλειας, ενεργειακής ασφάλειας» για να συντονίζει «παράλληλα τους εμπλεκόμενους φορείς»...

Εισάγεται ο θεσμός του υπηρεσιακού γενικού γραμματέα σε κάθε υπουργείο, ο οποίος θα προέρχεται από τον δημόσιο τομέα και θα είναι επιφορτισμένος με την επίβλεψη των δαπανών και της απόδοσης του προσωπικού του υπουργείου. Το έργο των υπουργείων θα παρακολουθείται επίσης από γενικούς γραμματείς οι οποίοι θα παρακολουθούν κυρίως την «οροφή» που θα πρέπει να μπαίνει στις δημόσιες δαπάνες, προκειμένου να εξασφαλίζονται η ρευστότητα και τα προνόμια των επιχειρηματικών ομίλων.

Το όλο σύστημα θα παρακολουθείται από την Προεδρία της Κυβέρνησης, οποία θα αποτελείται από 7 Γενικές Γραμματείες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Προεδρία της Κυβέρνησης έχει 440 θέσεις, από τις οποίες οι 110 θα είναι μετακλητοί υπάλληλοι. Οι θέσεις αυτές θα καλύπτονται είτε με διορισμό είτε «με απόφαση του πρωθυπουργού κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης». Αυτό η κυβέρνηση στο νομοσχέδιο το χαρακτηρίζει... «τέλος της κομματικοποίησης», αφορά όμως κατά βάση τη «θωράκιση» του κρατικού μηχανισμού απέναντι στις διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Προβλέπεται ακόμα η δημιουργία Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, στην οποία θα ενσωματωθούν όλες οι δομές ελέγχου (Επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης, Επιθεωρητές Υγείας, Επιθεωρητές Μεταφορών και Υποδομών, Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης). Επικεφαλής της Αρχής θα είναι ένας διοικητής ο οποίος θα καταθέτει σχετικές εκθέσεις στη Βουλή για να υπάρχει «αξιολόγηση» κ.ά.

Η συζήτηση του νομοσχεδίου θα ξεκινήσει την ερχόμενη Δευτέρα, 29 Ιούλη, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ενώ αναμένεται να έχει ψηφιστεί μέχρι τις 8 Αυγούστου.

   ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Συνεχίζει τις αντιδραστικές αλλαγές για κρατική διοίκηση ακόμα πιο εχθρική στο λαό

Σε σχόλιό του για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης περί «επιτελικού κράτους», το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Πίσω από τα παραπλανητικά συνθήματα της "αποτελεσματικότητας" και της "αποκομματικοποίησης", η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να διαμορφώσει μια κρατική διοίκηση πιο συγκεντρωτική, πιο αφοσιωμένη στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, πιο ανθεκτική και εχθρική απέναντι στις λαϊκές ανάγκες και διεκδικήσεις, πιο φιλική απέναντι στις κάθε είδους απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου.

Στόχος είναι να διαμορφωθεί ένας πυρήνας ανώτερων κρατικών υπαλλήλων που θα εξασφαλίζει τη συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής, ανεξάρτητα από την εκάστοτε πολιτική συγκυρία, την όποια κυβερνητική εναλλαγή, την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα.

Συνεπώς, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το "επιτελικό κράτος" όχι μόνο δεν συνιστά κάποια τομή, αλλά αντίθετα αποτελεί τη συνέχεια αντιδραστικών παρεμβάσεων και αλλαγών που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις, τις οποίες διατηρεί και επεκτείνει. Πρόκειται για αλλαγές που είχαν και έχουν ως μοναδικό κριτήριο την προσαρμογή του αστικού κράτους στις σημερινές συνθήκες, με την άρση των όποιων εμποδίων στην προστασία των εργαζομένων, του περιβάλλοντος, της ζωής και υγείας του λαού.

Αυτός είναι και ο λόγος που η κριτική των άλλων κομμάτων, και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται σε επιμέρους ζητήματα και όχι στην ουσία του νομοσχεδίου». 

ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Προσήλωση και ταχεία υλοποίηση αναδιαρθρώσεων

Με ευρεία θεματολογία συνεδρίασε την Παρασκευή το απόγευμα το υπουργικό συμβούλιο, καθώς η κυβέρνηση επισπεύδει αναδιαρθρώσεις σε μια σειρά πεδία που ενδιαφέρουν άμεσα την οικονομία και την εξουσία του κεφαλαίου.

Καταρχάς εξουσιοδοτήθηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας να προτείνει στη Βουλή 3 υποψηφίους για τις θέσεις του προέδρου και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, επιλέγοντας μεταξύ των 6 αρχαιότερων - για κάθε θέση - ανώτατων δικαστών με βάση την επετηρίδα.

Αποφασίστηκε επίσης η κατάθεση του πρώτου φορολογικού νομοσχεδίου (κατατέθηκε το απόγευμα της Παρασκευής και αναμένεται να ψηφιστεί μέχρι την Τρίτη) με την πολυδιαφημισμένη μείωση του ΕΝΦΙΑ και τη ρύθμιση των 120 δόσεων, ενώ αντίστοιχη διάταξη περιλαμβάνεται και για τις ασφαλιστικές εισφορές, στο διυπουργικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί την προσεχή βδομάδα.

Κονιορτοποιώντας, εξάλλου, την απλή αναλογική, σε ό,τι αφορά την περιβόητη «κυβερνησιμότητα» των δήμων και των Περιφερειών θα προβλέπεται μεταξύ άλλων η «θέσπιση δυνατότητας σύμπραξης παρατάξεων στις οποίες περιλαμβάνεται υποχρεωτικά η παράταξη του δημάρχου ή του περιφερειάρχη, η εξασφάλιση πλειοψηφίας του δημάρχου και του περιφερειάρχη στην επιτροπή οικονομικών και σε όλα τα νομικά πρόσωπα ΟΤΑ Α' και Β' Βαθμού κ.ά.».

Παραπέρα, στο διυπουργικό νομοσχέδιο προβλέπεται η κατάργηση του ασύλου στα πανεπιστήμια και ιδρύεται «πραγματικό υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, για το μετασχηματισμό της δημόσιας διοίκησης και της οικονομίας της χώρας».

Τέλος, οι κυβερνητικές πηγές διαχέουν ότι ο πρωθυπουργός τόνισε στους υπουργούς πως «είναι αναγκαία η ταχύτατη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και η πιστή προσήλωση στο κυβερνητικό πρόγραμμα», και σε αυτό το πλαίσιο τους ζήτησε «να τηρήσουν απαρέγκλιτα» τους προϋπολογισμούς των υπουργείων τους στους εναπομείναντες μήνες του 2019, που καταρτίστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ, και «να μην υπερβούν τα αυστηρά όρια των προβλεπόμενων δαπανών».

    

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

«Υπόσχεση» ενίσχυσης των καπιταλιστών της υπαίθρου

Ενταση του ρυθμού ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και περισσότερη στήριξη στους καπιταλιστές του αγροτικού χώρου «υποσχέθηκε» ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, κατά την επίσκεψή του την Παρασκευή στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, όπου συμμετείχε σε σύσκεψη με τον υπουργό Μ. Βορίδη και την υπόλοιπη πολιτική ηγεσία του υπουργείου.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης, αφού μίλησε για τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» που διαθέτει ο εγχώριος πρωτογενής τομέας, αναφέρθηκε όπως και όλοι οι προκάτοχοί του στην «υπεράσπιση των εισοδημάτων» των Ελλήνων αγροτών - χωρίς φυσικά καμία αναφορά σε όσα επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής των αγροτών - αλλά μέσα από τις διαπραγματεύσεις για τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ, χρήματα που κατευθύνονται ακριβώς για να επιταχυνθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και σε αυτόν τον τομέα, τις οποίες ο πρωθυπουργός παρουσίασε με το περιτύλιγμα της «μετάβασης σε μια έξυπνη γεωργία, η οποία θα σέβεται το περιβάλλον και θα αυξάνει και την προστιθέμενη αξία των ελληνικών προϊόντων».

Παράλληλα, ο νέος νόμος για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, όπως είπε, θα βρίσκεται μεταξύ των πρώτων δέκα νομοσχεδίων που θα ψηφίσει η κυβέρνηση, με σκοπό «να κάνουμε τη συνεργασία των αγροτών, τις Ενώσεις Παραγωγών, τα νέα συνεταιριστικά σχήματα πιο εύκολα, λιγότερο γραφειοκρατικά και να τους δώσουμε και τα απαραίτητα φορολογικά κίνητρα, ώστε να ενθαρρύνουμε τους αγρότες να συνεργάζονται μεταξύ τους».

Πίσω από την παραπάνω τοποθέτηση του πρωθυπουργού κρύβεται η πρόθεση της κυβέρνησης να προωθήσει περαιτέρω τη μετεξέλιξη των αγροτικών συνεταιρισμών σε επιχειρηματικά σχήματα με μεγαλομετόχους και μια τεράστια μάζα παραγωγών - μελών που θα προμηθεύουν πρώτη ύλη έναντι εξευτελιστικών τιμών.

Τέλος, επανέλαβε όσα πρόσφατα είχε υποστηρίξει ο αρμόδιος υπουργός Μ. Βορίδης, σχετικά με την αντιμετώπιση των «παράνομων ελληνοποιήσεων», λέγοντας ότι οι αρμόδιοι ελεγκτικοί φορείς «θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αυτό στη ρίζα του», προσθέτοντας ότι «γνωρίζουμε πώς λειτουργούν τα κυκλώματα και θα τα αντιμετωπίσουμε», δηλώσεις που έχουν γίνει αμέτρητες φορές κατά το παρελθόν από αστικές κυβερνήσεις διαφόρων αποχρώσεων, παρ' όλα αυτά το φαινόμενο - το οποίο συντελεί και αυτό στην καθήλωση ή και μείωση των τιμών παραγωγού - διογκώνεται χρόνο με τον χρόνο.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ