Με τίτλους όπως «το σκάνδαλο των σκανδάλων», που «θα ταράξει συθέμελα το πολιτικό σύστημα», εγκαινιάζει η κυβέρνηση έναν ακόμη γύρο σκανδαλολογίας, αυτήν τη φορά με την υπόθεση της φαρμακοβιομηχανίας «Novartis» που πάει στη Βουλή.
Με δεδομένο ότι στη δικογραφία εμπλέκονται μια σειρά από κορυφαία στελέχη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο ότι ο καβγάς με τον ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο του μεταξύ τους ανταγωνισμού για το ποιος υπηρετεί καλύτερα την «κάθαρση» και τη «διαφάνεια», θα λειτουργήσει εντελώς αποπροσανατολιστικά για το λαό τους επόμενους μήνες.
Γι' αυτό χρειάζεται, πίσω από τις κραυγές και τους κάλπικους διαχωρισμούς, να αναδειχτεί το πραγματικό σκάνδαλο.
Κι αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι μια χούφτα μονοπώλια κρατάνε στα χέρια τους και χρησιμοποιούν με στόχο το κέρδος την έρευνα, την παραγωγή και διακίνηση φαρμάκων από τα οποία εξαρτάται η υγεία, ακόμα και η ζωή εκατομμυρίων ασθενών.
Οτι σ' αυτό το σάπιο σύστημα το φάρμακο είναι κερδοφόρο εμπόρευμα και στη βάση αυτή αναπτύσσεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε μονοπώλια, για την επικράτηση στην αγορά, την απόσπαση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους.
Οτι συνήθως τέτοιες αποκαλύψεις για χρηματισμούς και «αθέμιτες πρακτικές» στον ανταγωνισμό είναι αποτέλεσμα του επιχειρηματικού πολέμου, όπου ο ένας ανταγωνιστής βγάζει τα άπλυτα του άλλου στη φόρα, που τον περιμένει στη γωνία για να κάνει το ίδιο.
Και τέλος ότι
το αστικό κράτος, ανεξάρτητα από κυβέρνηση και «νόμους για τη διαφάνεια», είναι «νύχι - κρέας» με τα μονοπώλια και στη βάση αυτή αναπτύσσονται με νόμιμα και λιγότερο νόμιμα μέσα η διαπλοκή, η διαφθορά και πάει λέγοντας.
«Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε μονοπώλια να δωροδοκούν για να αυξήσουν την κεροδοφορία τους. Το πραγματικό σκάνδαλο για το ΚΚΕ είναι ότι το φάρμακο και γενικά οι υπηρεσίες είναι εμπόρευμα, αντί να είναι κοινωνικό αγαθό με βάση τα επιτεύγματα της τεχνολογίας και τις δυνατότητες που υπάρχουν». Αυτό επισήμανε μεταξύ άλλων, ο Ελισσαίος Βαγενάς μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ μιλώντας στο ραδιόφωνο του «Alpha 9,89», το πρωί της Τρίτης 6 Φλεβάρη, ερωτηθείς να σχολιάσει το σκάνδαλο της «Novartis». Πρόσθεσε ότι υπάρχουν κι άλλες πτυχές που έχουν να κάνουν με τον εμπορικό πόλεμο που εξελίσσεται ανάμεσα σε μεγάλα μονοπώλια όπου εμπλέκονται ισχυρές χώρες όπως ΗΠΑ, Γερμανία κ.λπ., σε διάφορους τομείς.
Όσον αφορά στις εξελίξεις για την ΠΓΔΜ υπογράμμισε ότι «το όλο θέμα έχει ορίζοντα τον Ιούλιο, και αυτό δεν είναι τυχαίο γιατί τότε θα γίνει η Σύνοδος του ΝΑΤΟ. Πίσω από την ονοματολογία κρύβονται τα πραγματικά ζητήματα και αυτά είναι η προσπάθεια να ενταχθούν τα δυτικά Βαλκάνια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και σε αυτό το πλαίσιο επιχειρείται να δοθεί μία λύση, να βρεθεί μια συμφωνία που όμως δεν θα είναι πραγματική λύση υπέρ των λαών, γύρω από το όνομα των Σκοπίων».
Στην πραγματικότητα, συνέχισε ο Ελ. Βαγενάς «κουκουλώνονται τα πραγματικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον αλυτρωτισμό που εκδηλώνεται και από τις δύο πλευρές, και αυτό το είδαμε και στο πρόσφατο συλλαλητήριο με τα συνθήματα και τις ομιλίες που δεν αμφισβήτησαν στο παραμικρό τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης για την ένταξη των δυτικών Βαλκανίων σε αυτούς τους οργανισμούς. Είδαμε να φουντώνει ο αλυτρωτισμός με το σύνθημα "η Μακεδονία είναι Ελλάδα", σύνθημα που ισχύει αλλά μέχρι τα σύνορα, γιατί πέρα από τα σύνορα είναι μια ευρύτερη γεωγραφική περιφέρεια που με τους βαλκανικούς πολέμους μοιράστηκε».
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
«Μητρώο διαφάνειας» της ΕΕ για τα «λόμπι»: Πώς γίνονται «νόμος» τα συμφέροντα του κεφαλαίου (16/10/2016)
Η συζήτηση περί «διαφθοράς» ως «πλυντήριο» της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης (3/4/2016)
Ενα βήμα μπρος τα επιχειρηματικά συμφέροντα, πολλά βήματα πίσω οι λαϊκές ανάγκες (1/11/2009)
Προσχηματικές και επικίνδυνες προτάσεις (11/7/2008)
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,τούτο προσπάθησε τουλάχιστονόσο μπορείς: μην την εξευτελίζειςμες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς τηνστων σχέσεων και των συναναστροφώντην καθημερινήν ανοησία,ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική»(Καβάφης).
**********************
Απ' τη σελίδα της x/α:
Μερικές φωτο απ' την σελίδα της σφσας Ράνιας για την "αγάπη" των υπανθρώπων παλιότερα και τώρα:
k οι Διαφορές
και Βίντεο
Μιχαλολιάκος: "είμαστε η σπορά των Nικημένων του 1945 "
όταν ο Μιχαλολιάκος αυτοαποκαλύπτεται !!
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: Ναί στο Ξεπούλημα Νησιών Βραχονησίδων !!
Μιχαλο'φύρερ: Μοναδική αυτοΑποκάλυψη
ο αρχηγός της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης στη βουλή στη φούρια του -Εκτός απ' ότι Συμπάσχουν- του ξέφυγε κ έτσι αποκάλυψε Ποιοί επιτέθηκαν στο Π.Α.ΜΕ έξω απ' την βουλή με αποτέλεσμα το θάνατο του εργάτη οικοδόμου, μέλους του KKE και του ΠΑΜΕ, στελέχους του παραρτήματος οικοδόμων Βύρωνα, Δημήτρη Κοτζαρίδη, στις 20 Οκτ 2011,
Είπε : "το γνωρίζουμε πολύ καλά και το είδαμε όταν οι έλληνες πατριώτες κρατώντας ελληνικές σημαίες διαμαρτυρόμενοι έξω απ την βουλή"
Δείτε ποιοι ήταν οι "έλληνες πατριώτες" που "διαμαρτύρονται στο Βίντεο Εδώ:
και απροκάλυπτα εδώ:
Τα Χρυσαυγουλα θέλουν να Μας σύρουν σε πόλεμο με τα Σκόπια για να τα απελευθερώσουμε !
Τη ζωή σου μην την εξευτελίζεις. Η ζωή θα σε πει «σύντροφο».
Εξηγούμαστε: Ζούμε σε εποχές που η σοφιστεία της «γνώμης» – που ποτέ δεν βασανίστηκε να μετατραπεί σε γνώση – σε συνδυασμό με τα ασφαλή χαρακώματα των διαγωνιζόμενων στην ατάκα του πληκτρολογίου και του φεισμπουκικού πολυξερισμού, προκαλούν κατάγματα στην κοινή λογική. Σε τέτοιες συνθήκες δεν μένει άλλος δρόμος από εκείνον του Μπερανζέ στον «Ρινόκερο» του Ιονέσκο. Απέναντι, λοιπόν, στον παροξυσμό που «μακεδονολογεί» ασυστόλως, καταθέτουμε δυο – τρεις σκέψεις:
α)Εκτός από το «Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική», υπάρχει και ο υπεράνω κομμουνιστικής υποψίας Διονύσιος Σολωμός: «Εθνικόν είναι το αληθές», έλεγε. Ποιο είναι το αληθές; Εχουμε γράψει και ξαναγράψει(http://www.imerodromos.gr/apo-tin-varntaska-sti-natofrosyn…/).Και γιατί να είναι αλήθεια η δική σου αλήθεια, θα πει κάποιος. Δικαίωμά του. Θα πρέπει, όμως, πρώτα – πριν από τις κατάρες περί «εθνομηδενισμού» και τα παλιά εκείνα ωραία που έλκουν την καταγωγή τους από τις άρες των γερμανοτσολιάδων κατά των «ΕΑΜοβούλγαρων» – να γνωρίζει σε τι αντιτίθεται. Δηλαδή, να διαβάσει, να μάθει και κατόπιν ας αντιπαρατεθεί όσο θέλει. Είναι, δε, υποχρέωσή του να μάθει εφόσον δεν είναι φασίστας. Μόνο οι φασίστες αρνούνται να μάθουν. Διότι πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια. Ούτε η αντικειμενική αλήθεια, ούτε η αλήθεια του πολιτικού τους αντιπάλου. Σε αυτούς είναι αρκετό το αλάθητο του γκεμπελισμού τους. β)Παρατήρηση πρώτη:
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,τούτο προσπάθησε τουλάχιστονόσο μπορείς: μην την εξευτελίζειςμες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς τηνστων σχέσεων και των συναναστροφώντην καθημερινήν ανοησία,ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική»(Καβάφης).
Παρατήρηση δεύτερη: Με αφορμή τα συλλαλητήρια ακούμε τους δικολάβους να αναμηρυκάζουν την ίδια αγυρτεία: «Μα γιατί λέτε πως όσοι συμμετέχουν είναι φασίστες;»! Κι, όμως, ποτέ δεν είπαμε κάτι τέτοιο.
Τι είπαμε; Οτι όσοι ήταν στα συλλαλητήρια δεν είναι φασίστες, αλλά – και το επαναλαμβάνουμε – σε αυτά τα συλλαλητήρια όλοι όσοι είναι φασίστες ήταν εκεί! Τι είπαμε; Οτι το 44% που ψήφισε τον Χίτλερ το ’33 δεν ήταν όλοι ναζί. Ο Χίτλερ, όμως, ήταν ναζί! Τι είπαμε; Οτι οι 350.000 που ψήφισαν τους χρυσαυγίτες δεν είναι όλοι ναζί. Οι χρυσαυγίτες, όμως, είναι όλοι ναζί.
Αλήθεια, εσένα που δεν είσαι φασίστας, που δεν είσαι ναζί, το γεγονός ότι η άποψή σου για το «Μακεδονικό» χωράει τον φασίστα, χωράει τον ναζί, δηλαδή τον προδότη αυτού του τόπου που όταν χρειάστηκε να σωθεί και η Μακεδονία, και η Θεσσαλία, και η Πελοπόννησος και όλη η Ελλλαδα αυτος ήταν γερμανοντυμένος, δεν σε προβληματίζει; Δεν σε προβληματίζει, τελικά, ότι κάτι μπορεί να τρέχει με την ορθότητα μιας άποψης που την κάνουν σημαία τους οι εξ ορισμού πατριδοκάπηλοι, οι κατ’ εξοχήν πατριδέμποροι, οι ναζί και οι φασίστες; Δεν σε προβληματίζει ότι μια άποψη που ποζάρει σαν «πατριωτική» γίνεται σημαία των εθνικιστών; Δεν σε προβληματίζει η αναξιοπιστία των «πατριωτών» που την προωθούν, μήπως η άποψη που έχεις (σου έχουν) διαμορφώσει μπορεί και να μην είναι και τόσο σωστή, όσο νομίζεις; Δεν σε κάνει να αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν να βρίσκεσαι δίπλα σε κάποιον που κουβαλάει τον αγκυλωτό σταυρό και να φωνάζεις μαζί του το ίδιο σύνθημα; Δεν σε αναγκάζει – εσένα που δεν είσαι φασίστας, αλλά ούτε και ακροδεξιός – αντί να ψάχνεις προδότες, να ψάξεις ποιο λάκκο μπορεί να έχει η φάβα σε μια θέση που σε φέρνει να είσαι σε ένα συλλαλητήριο μαζί με τον Σαμαρά που έθεσε… πατριωτικά όλη την Ελλάδα υπό το αγγλικό δίκαιο; Να είσαι μαζί με τον Γεωργιάδη, τον – κατά δήλωσή του – μνημονιακότερο του Τόμσεν, τον μέχρι χτες στέλεχος του ΛΑ.Ο.Σ από όπου εξυμνούσε τους Χίτες; Δεν σε βάζει σε σκέψεις ότι είσαι αντάμα με τους ΝΑΤΟικότερους των ΝΑΤΟικών, την ώρα που το πρόβλημα για το οποίο διαδηλώνεις είναι γέννημα και δημιούργημα του ΝΑΤΟ; Μήπως στον ίδιο ΝΑΤΟικό πάγκο με τον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται και οι ΝΑΤΟικοί «κατεργάρηδες» με τους οποίους μαζί διαδηλώνεις; γ) «…η ζωή θα σε πει σύντροφο…», έλεγεο Γιάννης Ρίτσος. Αλλά κάποιοι (κάνουν ότι) δεν καταλαβαίνουν τι διέπραξε στην Αθήνα ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης. Κρύβονται πίσω από ένα μεγαλειώδες έργο που δεν φταίει σε τίποτα για το γεγονός ότι ο ίδιος ο δημιουργός του του φέρθηκε με τρόπο που δεν είχαν φανταστεί ούτε καν οι διώκτες αυτού του έργου:
Το μετέτρεψε, το παραχώρησε σαν ηχητική υπόκρουσηγια Κασιδιάρηδες, για Τζήμερους, για Σκαλούμπακες – σπορές του αρχιβασανιστή της Μακρονήσου, για ΟΝΝΕΔιτες (Μαρινάκης), για σκοταδιστές Μητροπολίτες τύπου Πειραιώς και για αποβράσματα της χούντας τύπου Αμβρόσιου
Πως, αλήθεια, προστατεύεται αυτό το έργο από το σφετερισμό, από την καπηλεία, αν κάνουμε ότι δεν είδαμε πως κάτω από την εξέδρα με ομιλητή τον κύριο Θεοδωράκη ήταν η «σπορά» αυτών που δολοφόνησαν τονΜπελογιάννη.
Που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη.Που σκότωσαν τον Τάσο Τούση.Που δολοφόνησαντον Ελη.Που εκτέλεσαντον πιο ωραίο ανθό της «Ρωμιοσύνης».
Που έστησαντο θυσιαστήριο της Καισαριανής,που μάτωσαντην Κοκκινιά, την Καλογρέζα, τον Χορτιάτη, το Δίστομο,που ρήμαξαντη Δραπετσώνα.
Αυτό το έργο είναι τόσο δικό μας όσο και το αίμα εκείνων που χύθηκε για να υπάρξει αυτό το έργο. Και θα το διασώσουμε αμόλυντο και αμαγάριστο γιατί το οφείλουμε σε εκείνους που πέθαναν για να γεννηθεί. Θα κρατηθεί αλέρωτο αυτό το έργο γιατί είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορεί να το «κοντύνει» ούτε καν το ασύγγνωστο ατόπημα του ίδιου του κυρίου Θεοδωράκη. Τόσο ασύγγνωστο, δε, το ατόπημα όσο πιστοποιούν οι παρακάτω εικόνες.Πράγμα που εξίσου καλά με εμάς το καταλαβαίνουν – κι αυτό είναι το δυστύχημά τους – κι εκείνοι που παριστάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν.
Υστερόγραφο: Για όσους, δε, θα συνεχίζουν να παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ας ρίξουν μια ματιά και στο παρακάτω. Τι είναι; Πρόκειται για την – μετά συλλαλητήριο – αναφορά του κυρίου Θεοδωράκη στο ότι οι χρυσαυγίτες κι αυτοί «πατριώτες» είναι, ε, μόνο που είναι με λίγο «εριστικό τρόπο»… Λογικό, επομένως, να αξιοποιείται ο κύριος Μίκης Θεοδωράκης από την επίσημη ιστοσελίδα των ναζί. Πώς;
Σαν μάρτυρας υπεράσπισης του «πατριωτισμού» των ναζί!
Δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη για τη Χρυσή Αυγή και τη δίκη των στελεχών και μελών της
«Η Χρυσή Αυγή από την άποψη της ιδεολογίας, της οργάνωσης και των εκδηλώσεών της είναι ένα κακέκτυπο του Χιτλερισμού - Ναζισμού. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι ο Ναζισμός μπορεί να στηρίζεται στη φασιστική θεωρία του Μουσολίνι, όμως στην πράξη εξελίχθηκε από τον Αδόλφο Χίτλερ σε μια τεράστια εγκληματική μηχανή, που ξεπερνά σε βαρβαρότητα όλες τις απάνθρωπες πράξεις μέσα στην παγκόσμια Ιστορία. Ο Χίτλερ, καλλιεργώντας συστηματικά τα εγκληματικά ένστικτα των οπαδών του, δημιούργησε μιαν απάνθρωπη μηχανή φόβου, πόνου και θανάτου με την ομαδική εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων χωρίς διάκριση εθνοτήτων, φυλών και ηλικιών.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο φασισμός όσο και ο ναζισμός είχαν ως βασικό τους στόχο την εξόντωση του κομμουνισμού. Δεν υπολόγισαν όμως σωστά τη θέληση των λαών και την απόφαση της Ιστορίας να είναι ο κομμουνισμός ο νεκροθάφτης τους. Μπροστά σ' αυτή την τιτάνια μάχη ανάμεσα στους δύο θανάσιμους εχθρούς, η προσπάθεια ορισμένων μαύρων πολιτικών αντιπάλων σήμερα να εξομοιώσουν αυτούς τους δύο, καταντά γελοία και βλάσφημη απέναντι στους χιλιάδες νεκρούς, που με επικεφαλής τον Κόκκινο Στρατό έμπηξαν την κόκκινη σημαία στην καρδιά του τέρατος στο Βερολίνο, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η σημαντική ανάπτυξη της Χρυσής Αυγής οφείλεται στη βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση που πλήττει τη χώρα και το λαό μας τουλάχιστον τα πέντε τελευταία χρόνια σε συνδυασμό με την αδυναμία της πολιτικής εξουσίας που αντί να βρει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που μας καταδυναστεύουν, μας οδηγεί σε όλο και βαθύτερες δοκιμασίες. Εννοείται ότι δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε και την πολύπλευρη στήριξη που είχε η Χρυσή Αυγή από μηχανισμούς του συστήματος και από διάφορα συμφέροντα εντός και εκτός Ελλάδος.
Για όποιον έχει μελετήσει την σύγχρονη Ιστορία και ειδικά της Γερμανίας, αυτή η ανοδική πορεία της Χρυσής Αυγής είναι πανομοιότυπη με την άνοδο και την πλήρη επικράτηση του Χίτλερ, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τη βαθιά εθνική, οικονομική και κοινωνική κρίση στη δεκαετία του 1920-1930 και την αγωνία και το θυμό του γερμανικού λαού εκείνης της εποχής.
Ενα από τα κύρια ιδεολογικά όπλα του Γερμανού δικτάτορα υπήρξε η φυλετική του θεωρία, ο ρατσισμός. Η Χρυσή Αυγή τον μιμείται και σ' αυτό το σημείο σπέρνοντας το μίσος κατά των ξένων μεταναστών με πράξεις βίαιες, που προσβάλλουν το λαό και τη χώρα μας και που έχουν ως βάση τη φυλετική θεωρία του Ναζισμού.
Για την κατάκτηση της απόλυτης εξουσίας, ο Χίτλερ επέλεξε έναν διπλό δρόμο: Την παράνομη τρομοκράτηση και τη νόμιμη συμμετοχή στο ανώτατο όργανο εξουσίας, τη γερμανική βουλή.
Και στο σημείο αυτό η τακτική της Χρυσής Αυγής είναι πανομοιότυπη με εκείνη των Χιτλερικών - Ναζιστών.
Οι Γερμανοί είχαν οργανώσει Ομάδες Εφόδου, στην αρχή άοπλες και στη συνέχεια με οπλισμό και στρατιωτική πειθαρχία. Ξεκίνησαν με μερικές εκατοντάδες για να φτάσουν στα δύο εκατομμύρια την εποχή της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία. Οι ομάδες αυτές κατ' αρχήν έκαναν τη εμφάνισή τους με καθημερινές στρατιωτικού τύπου παρελάσεις, για να φτάσουν αργότερα σε επιθέσεις, ξυλοδαρμούς και καταστροφές μαγαζιών και Συναγωγών. Ακόμα και σε φόνους.
Το ίδιο και η Χρυσή Αυγή οργάνωσε τις δικές της Ομάδες Εφόδου με ομοιόμορφες στολές και στρατιωτική πειθαρχία, με στρατιωτικά γυμνάσια, στρατιωτικές παρελάσεις και βίαιες ενέργειες, ξυλοδαρμούς, καταστροφές, μαχαιρώματα και τέλος με φόνους, όπως αυτός του Παύλου Φύσσα.
Από ένα σημείο και πέρα άρχισαν να εξοπλίζονται με πολεμικά όπλα και να εξελίσσονται σε τακτικό στρατό με εκπαίδευση αξιωματικών. Αυτός ο μεγάλος εξοπλισμός φανερώνει τις διασυνδέσεις τους με σημαντικά ελληνικά και προ παντός ξένα κέντρα ναζιστικής ιδεολογίας.
Οπως προαναφέραμε, στο δρόμο προς την κατάκτηση της απόλυτης δικτατορικής εξουσίας και κατά το παράδειγμα του Χίτλερ, σχημάτισαν κόμμα ακολουθώντας το νόμιμο τρόπο της εισόδου στη Βουλή των Ελλήνων με στόχο να καταλύσουν με τη βοήθεια των Ομάδων Εφόδου, οι οποίες όπως φαίνεται προκαλούν δέος και εντυπωσιάζουν ορισμένα στρώματα της Κοινωνίας, ώστε να αυξάνεται η εκλογική τους δύναμη.
Προς την κατεύθυνση αυτή βοηθούν, όπως είπαμε, και οι τραγικές συνθήκες μέσα στις οποίες έχουν ρίξει το λαό μας οι σύγχρονες πολιτικές συγκυρίες.
Η λύση θα ήταν να περιλάβουν οι συντάκτες του σημερινού Συντάγματος ένα άρθρο που να απαγορεύει την οποιασδήποτε μορφής δημόσια έκφραση της ναζιστικής εγκληματικής ιδεολογίας και πρακτικής, δεδομένου ότι και η χώρα μας υπήρξε θύμα της ναζιστικής θηριωδίας. Η παράλειψη ενός τέτοιου άρθρου οδηγεί σε τραγικο-κωμικές καταστάσεις όπως η τωρινή παρουσία βουλευτών που έρχονται από τις φυλακές σιδηροδέσμιοι για να αγορεύσουν και να ψηφίσουν.
Προσωπικά θεωρώ την κατάσταση αυτή ως βλασφημία (με τον επιεικέστερο χαρακτηρισμό) απέναντι στην ιερότητα αυτού του ανώτατου οργάνου της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Βουλής των Ελλήνων.
Στην περίοδο 1967 - 1974 βιώσαμε την τραγωδία της στρατιωτικής δικτατορίας.
Θα πρέπει όμως να υπογραμμίσω στο σημείο αυτό, ότι η δικτατορία που οραματίζονται οι κατηγορούμενοι εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής θα ήταν δεκάδες φορές χειρότερη. Γιατί ο Παπαδόπουλος είχε μοναδικό του στήριγμα τις ένοπλες δυνάμεις, ενώ η Χρυσή Αυγή έχει, όπως και ο Χίτλερ, και την συμπαράσταση πολλών εξαπατημένων Ελλήνων ψηφοφόρων.
....Τότε που κάποιοι λυσσάξατε για την στάση του ΚΚΕ στη πλατεία Συντάγματος Απέναντι στα φασιστοειδή κ τους προβοκάτορες:
Σαν σήμερα: Στις 6 Φεβρουαρίου του 1934 πάνω από 20 χιλιάδες ένοπλοι φασίστες προσπάθησαν να διεισδύσουν στη Βουλή και σε άλλα κυβερνητικά κτίρια στο Παρίσι.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας 1930-1940 την κεντρική θέση στην πολιτική ζωή της Γαλλίας την κατείχε ο αγώνας εναντίον του φασισμού.
Αναζητώντας διέξοδο από την οικονομική κρίση και τρέμοντας μπροστά στην οξυνόμενη ταξική πάλη, το γαλλικό μεγάλο κεφάλαιο παραδειγματίστηκε από την ιταλική και τη γερμανική αστική τάξη και άρχισε να προσανατολίζεται ολοένα και πιο πολύ προς το φασισμό.
Οι μεγιστάνες του κεφαλαίου (Κοτί, ντε Βαντέλ και άλλοι), οι μεγάλοι γαιοκτήμονες και η Καθολική Εκκλησία άρχισαν να χρηματοδοτούν φανερά τις φασιστικές οργανώσεις, όπως τους «Πύρινους Σταυρούς», τη «Γαλλική Δράση», τη «Γαλλική Αλληλεγγύη», την «Εθνική Καθολική Ομοσπονδία», τα φιλοφασιστικά αθλητικά σωματεία και τις φασιστικές οργανώσεις της νεολαίας.
Τους φασίστες τους χρηματοδοτούσαν ειδικά ταμεία της κυβέρνησης. Με τις φασιστικές οργανώσεις συνδέονταν πολλοί υπουργοί.
Τα φασιστικά ένοπλα τμήματα είχαν στη διάθεσή τους μεγάλες ποσότητες οπλισμού.
Οι παρακρατικές ομάδες των «Πύρινων Σταυρών» είχαν ακόμη και 150 αεροπλάνα. Στήριγμα της φασιστικής αντίδρασης ήταν τα πολιτικά κόμματα του χρηματιστικού κεφαλαίου.
Στις 6 Φεβρουαρίου του 1934 πάνω από 20 χιλιάδες ένοπλοι φασίστες προσπάθησαν να διεισδύσουν στη Βουλή και σε άλλα κυβερνητικά κτίρια στο Παρίσι.
Οι λαϊκές μάζες, με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, έφραξαν το δρόμο στους φασίστες: 25 χιλιάδες εργαζόμενοι ξεχύθηκαν αμέσως στους δρόμους της πρωτεύουσας.
Κάτω από την πίεση των μαζών η κυβέρνηση Νταλαντιέ έδωσε διαταγή στην αστυνομία να δράσει.
Οι άντρες της garde municipal (παλιά ονομασία της δημοκρατικής φρουράς του Παρισιού) και η αστυνομία, με στήριγμα τη βοήθεια των εργαζομένων, διέλυσαν τους φασίστες και εκμηδένισαν τη στάση.
Τη στιγμή εκείνη το Κομμουνιστικό Κόμμα απευθύνθηκε στους εργάτες και στους υπαλλήλους του Παρισιού και τους κάλεσε στις 9 Φεβρουαρίου σε μαζική αντιφασιστική διαδήλωση.
Η διαδήλωση αυτή είχε τεράστια έκταση. Οι φάλαγγες των εργαζομένων με σύνθημα «Κάτω ο φασισμός» πέρασαν από την Πλατεία της Δημοκρατίας ως το σταθμό της Ανατολής. Στις 12 Φεβρουαρίου, με πρόσκληση και πάλι του Κομμουνιστικού Κόμματος, πραγματοποιήθηκε γενική απεργία ενάντια στο φασισμό και τον πόλεμο, στην οποία πήραν μέρος 4,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι.
Στη φωτογραφία αντιφασιστική διαδήλωση στο Παρίσι, στις 12 Φεβρουαρίου 1934.
Στιγμιότυπα από το χτεσινό συλλαλητήριο για το Μακεδονικό ζήτημα.
-Ο κόσμος ήταν πολύς.
Χωρίς παλμό, γιατί δεν έχει συνηθίσει να κατεβαίνει στους δρόμους και να διεκδικεί. Μεταφερόμενος με κάθε μέσο, από κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Και σίγουρα πιο κοντά στο νούμερο που έδωσε η αστυνομία (140 χιλιάδες) παρά στο 1,5 εκατομμύριο που φαντασιώνονται οι διοργανωτές και ο ΣΚΑΪ (που κι αυτός άτυπα στους διοργανωτές ανήκει). Χώρια όσοι κατέτηκαν απλώς από περιέργεια, να κόψουν κίνηση.
Δεν παύει όμως να είναι μεγάλη συγκέντρωση. Απείρως πιο μαζική από το πανηγύρι με τις “παραιτηθείτσες”.
Και σε κάθε περίπτωση, δυστυχώς, το πιο μαζικό συλλαλητήριο στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ.
-Η τεράστια ελληνική σημαία από το γερανό που σκέπαζε την πλατεία, σε έκανε αυτομάτως να σκεφτείς πως όλο αυτό το πλήθος είχε κατέβει στο δρόμο κάτω από ξένη σημαία -κι ας ήταν ελληνική.
Δεν κατέβηκε τόσα χρόνια για τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις που χάνονται -γιατί είχε στο νου του τις κτήσεις και τις “χαμένες πατρίδες”.
Δεν κατέβηκε για όσα αφορούν άμεσα τη ζωή του, το μέλλον του, την επιβίωσή του.
Δεν κατέβηκε για το νερό, το χρυσό, τα λιμάνια και τα αεροδρόμιο, για τον πλούτο και το λαό της Μακεδονίας, αλλά για το όνομά της, το περιτύλιγμα, για ενα πουκάμισο αδειανό -σαν τα σόγια που τσακώνονται για το όνομα του παιδιού.
Φωτό: Eurokinissi/Lato Klodian
-Την ίδια ώρα ένα τρομερό φωτογραφικό στιγμιότυπο αποτύπωνε μοναδικά την αντίφαση ανάμεσα στο λαό που υποφέρει κι αυτούς που χορταίνουν με φτηνό πατριωτισμό και λόγια του αέρα.
Ίσως να φταίει βέβαια που η σημαία δεν είχε πάνω κάποιο ράσο, γιατί τότε “η νίκη είναι βεβαία”, όπως φώναζε ρυθμικά μια χορωδία από τα μεγάφωνα -στην καθαρεύουσα, μακριά από τη μαλλιαρίζουσα κάτι άλουστων, απάτριδων με μαλλιά και μούσια.
Καθαρεύουσα, σαν κι αυτή που μιλάνε οι “αντιστασιακοί” της χρυσής αυγής, με το τρομερο σύνθημα “Νταν ή πίτας” που ψάχνουμε ακόμα το κρυφό του νόημα. Δεν αναφέρει και τίποτα σχετικό ο Ηρόδοτος να μας διαφωτίσει -λέει όμως άλλα.
-Το αργυρό μετάλλιο στο γραφικόμετρο, παίρνει ένα πανό στα σκαλιά της πλατείας προς τη Βουλή, που μας ενημέρωνε ότι η καταγωγή του βασιλιά Αλέξανδρου είναι από το Άργος.
Το οποίο εξάλλου επικυρώθηκε κι από την απόφαση του έγκριτου δημοτικού συμβουλίου της πόλης!
Και μας το βεβαιώνουν, σύμφωνα με το πανό πάντα, ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης.
Το ότι είναι κι οι δυο προγενέστεροι του Αλέξανδρου, είναι μια μικρή λεπτομέρεια που δεν πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα.
Στην τελική μπορεί να ήταν κάποια προφητεία, σαν αυτές του Παΐσιου, που πέφτουν πάντα μέσα.
-Δυνατή υποψηφιότητα για το βραβείο για την προβοκάτσια της μέρας έβαλε μια δημοσιογράφος στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ
που “πήρε συνέντευξη” από κάποιον διαδηλωτή που κρατούσε Ριζοσπάστη -έτσι λέει η ρεπόρτερ- αλλά μόλις πήρε το λόγο, άρχισε το γνωστό εθνικιστικό τροπάριο “Μακεδονία ξακουστή”.
Κι ήταν σίγουρα Κουκουές ατός; Μα φυσικά, ρωτήστε και το φίλο μου τον ψεύτη…
-Οι διοργανωτές ευχαρίστησαν από το μικρόφωνο μια ιδιωτική εταιρία που τους παρείχε τέσσερα ασθενοφόρα για τις ανάγκες του συλλαλητηρίου και όσους δεν άντεξαν το συνωστισμό
-που δημιουργεί δυσάρεστους συνειρμούς σα λέξη.
Γενικά, ήταν ένας θρίαμβος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που αξιοποιεί εμπορικά τα πάντα, ακόμα και τα εθνικά σύμβολα: πέντε ευρώ η μεγάλη, ένα οι μικρές, πολυ καλές σημαίες έχω…
-Πολύ έξυπνη, από εμπορική άποψη, ήταν κι η εξόρμηση της εφημερίδας “Δημοκρατία”, που έδινε μεν δωρεάν τα φύλλα της, αλλά χτίζει όνομα και ξέρει σε ποιο κοινό απευθύνεται.
-Κερασάκι στην τούρτα, μια μεσήλικη κυρία που κοιτούσε ανήσυχη στον ουρανό τα ελικόπτερα της αστυνομίας και είπε μεταξύ σοβαρού κι αστείου
“μας ψεκάζουν”. Το κακό είναι πως είναι από τις περιπτώσεις που μπορεί όντως να το εννοούσε σοβαρά και δεν ξέρεις τι να πιστέψεις.
‘Οι άνθρωποι δημιουργούν την Ιστορία, τη δημιουργούν όμως όχι όπως τους αρέσει, όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν, μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα, που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν. Η παράδοση όλων των νεκρών γενεών βαραίνει σα βραχνάς στο μυαλό των ζωντανών’ Κ. Μαρξ.
"Το όνομα δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία, αρκεί οι λαοί να ζήσουν ειρηνικά…” 1996, συναυλία στα Σκόπια. Άλλος Μίκης. Ο ‘πατριώτης’ Μίκης..
Ο Υπόδικος Κασιδιάρης, ο γιός του Σκαλούμπακα ( χαμογελάει ο πατέρας του από εκεί πάνω, λέει ο ίδιος), ο Τζήμερος στα τουίτερ και άλλοι "πατριώτες" καλωσόρισαν τον πατριώτη Μίκη στο καινούργιο και στερνό του σπίτι.
Έτσι ένα μεγάλο πλυντήριο ξέπλυνε και από αυτή την πλευρά αυτά που άλλοι ξεκίνησαν στο Καστελόριζο.
"Οπισθοδρομικοί" και "μοντέρνοι" αντάμα, τους φτιασιδώνουν σε «καθωσπρέπει», εφεδρεία για το μέλλον.
Κι εγώ κι ο κ. Βαρδινογιάννης το αφεντικό μου με τις ίδιες αγωνίες και προβλήματα, χέρι χέρι, να σηκώνουμε το ίδιο πατριωτικό λάβαρο! Ας είναι!
Το κίνημα πέρασε και χειρότερα. Έχει δυνάμεις, ιδεολογία , καλό προσανατολισμό και εμπειρίες.
Η πίκρα όμως αυτών των εργαζομένων που στήριξαν με ελαφρότητα την γραφική και τραγελαφική αλλά και επικίνδυνη εθνικιστική υπερπαραγωγή και ξέπλυναν παρά τις προειδοποιήσεις τον ταξικό εχθρό τους, θα ‘ναι μεγάλη.
Μεγάλη θα είναι και η επόμενη επίθεση στα εργασιακά όλων γιατί αυτά πάνε μαζί όταν χάνεις την προσοχή από τον πραγματικό στόχο και εξαντλείς αλλού τις δυνάμεις σου.
Από τον Μίκη θα κρατήσω έναν άλλο Μίκη, τον κόκκινο Μίκη, που έλεγε τώρα κοντά στις 28/8/2017
"... γιατί για μένα όπως και για χιλιάδες άλλους, η στράτευση και οι αγώνες μας κάτω από την Κόκκινη Σημαία αποτελεί την ιερότερη περίοδο της ζωής μας, που είχε ένα και μόνο στόχο, να κάνει τον Λαό μας ελεύθερο, ανεξάρτητο και ευτυχισμένο".
Αυτοί οι χιλιάδες άλλοι,
συνεχίζουν τον ιερό αγώνα με τα μανίκια ψηλά όπως σαν πάντα.
Για μια φορά ακόμη χάρηκα που ακολουθώ τους λίγους που παλεύουν για τους πολλούς.
**************************
H ανάρτηση και μερικά απ' τα σχόλια των φασιστοειδών στη σελίδα της Έρης Ρίτσου στο f/b
Η Ρωμιοσύνη γράφτηκε από τον Γιάννη Ρίτσο αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταξύ 1945-47, μέσα στον εμφύλιο, και είναι μια εποποιία της Αντίστασης του Ελληνικού λαού κατά των Ναζί. Η Ρωμιοσύνη μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη, μετά τον ξυλοδαρμό του καθώς και άλλων αριστερών από τους χωροφύλακες στον Πειραιά, ανήμερα των Φώτων το 1966. Μέσα στα αίματα ο Μίκης επιστρέφει σπίτι του και βρίσκει ένα αντίτυπο της Ρωμιοσύνης που μελοποιεί μέσα σε λίγες ώρες. Είτε φασίστες την τραγουδήσουν, είτε πατριδολάγνοι, είτε πατριδοκάπηλοι, είτε δωσίλογοι, είτε άσχετοι, είτε ανύποπτοι, η Ρωμιοσύνη είναι το ποίημα που είναι, γράφτηκε για το λόγο που γράφτηκε και αυτό ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
Ὅλοι διψᾶνε. Χρόνια τώρα. Ὅλοι μασᾶνε μία μπουκιὰ οὐρανὸ πάνου ἀπ᾿ τὴν πίκρα τους. Τὰ μάτια τους εἶναι κόκκινα ἀπ᾿ τὴν ἀγρύπνια, μία βαθειὰ χαρακιὰ σφηνωμένη ἀνάμεσα στὰ φρύδια τους σὰν ἕνα κυπαρίσσι ἀνάμεσα σὲ δυὸ βουνὰ τὸ λιόγερμα.
Τὸ χέρι τους εἶναι κολλημένο στὸ ντουφέκι τὸ ντουφέκι εἶναι συνέχεια τοῦ χεριοῦ τους τὸ χέρι τους εἶναι συνέχεια τῆς ψυχῆς τους - ἔχουν στὰ χείλια τους ἀπάνου τὸ θυμὸ κ᾿ ἔχουνε τὸν καημὸ βαθιὰ-βαθιὰ στὰ μάτια τους σὰν ἕνα ἀστέρι σὲ μία γοῦβα ἁλάτι.
