Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

21 Φεβρουαρίου, 2020

ΕΠΟΝ -ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ...- (77 χρόνια)

«... πατέρα μου, μη λυπηθείς το θάνατό μου... Το σακάκι μου το πράσινο να το φοράς ώσπου να κουρελιαστεί για να με θυμάσαι. Και να συνεχίσεις τον αγώνα μας μέχρις ότου ξεριζωθεί από τον τόπο μας κάθε ίχνος φασισμού...»



(Έγραφε στον Ριζοσπάστη ο Νίκος Καραντηνός το 2000)
ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ...
(ΕΠΟΝ 57 χρόνια)

ΣΤΕΡΝΕΣ μέρες του Φλεβάρη του 1943. Κι εμείς ζούμε τη γενέθλια ώρα της θρυλικής Οργάνωσής μας, της ΕΠΟΝ. Πενήντα εφτά  χρόνια κιόλας περασμένα από τότε, που εμείς το πρώτο εκείνο ξεκίνημα, καθώς πρωτογράφαμε στους δρόμους της Αθήνας τα πρώτα πράσινα ΕΠΟΝίτικα συνθήματα.
ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ πάντα αυτή τη μέρα, 23 Φλεβάρη του '43, που στο μικρό ταπεινό σπιτάκι της οδού Πλακεντίας, στο σπίτι του κομμουνιστή δασκάλου Παναγή Δημητράτου, στην ιστορική εκείνη σύσκεψη των αντιπροσώπων 10 εθνικοαπελευθερωτικών οργανώσεων, ιδρύθηκε η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση, η ΕΠΟΝ.
ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ να το θυμόμαστε - οι άθλιοι παραχαράκτες δουλεύουν πάντα - πως η πρωτοβουλία για τη δημιουργία της Ενιαίας Οργάνωσης ανήκε στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ) και υποστηρίχτηκε από τα κόμματα του ΕΑΜ. Μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ η ελληνική νεολαία έδωσε τη δική της συμβολή στο τσάκισμα του χιτλεροφασισμού, στον αντιφασιστικό αγώνα.
Η ΕΠΟΝ, παλεύοντας μέσα στις συνθήκες της ανελέητης φασιστικής τρομοκρατίας, κατόρθωσε να εξυψώσει την ελληνική νεολαία σε μια μεγάλη καταλυτική και δημιουργική δύναμη στο πλευρό του εργαζόμενου λαού. Και για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας διαπαιδαγώγησε μια ολόκληρη γενιά - τη γενιά της Αντίστασης - με τα ιδανικά της λευτεριάς, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού.
ΠΑΝΩ από 600.000 νέοι και νέες, σ' όλες τις γωνιές της Ελλάδας έγραψαν την ιστορία της ΕΠΟΝ. Κάθε τόπος πολιτεία και χωριό έχει και τους δικούς του ήρωες. Κι αμέτρητα τα νέα παλικάρια που έδωσαν τραγουδώντας τη ζωή τους στον ιερό αγώνα της λευτεριάς.
ΕΙΝΑΙ ντοκουμέντα λεβεντιάς και αρετής τα στερνά εκείνα μηνύματα, που έστειλαν λίγες στιγμές πριν οι ομοβροντίες κόψουν τη ζωή τους στα σπίτια τους. Ολα τους αστραπές πίστης και θυσίας, που θα έπρεπε στο μουσείο της Εθνικής Αντίστασης να διαβάζονται από τα νέα παιδιά... Το μουσείο αυτό που εξήντα κοντά χρόνια δεν έχει γίνει για να περιλάβει όλα αυτά του Αγώνα τα ντοκουμέντα.
ΜΗΠΩΣ δεν είναι δωρική επιγραφή το στερνό μήνυμα του ΕΠΟΝίτη φοιτητή της Φιλοσοφικής Σχολής της Αθήνας Νίκου Μπαλή, που εκτελέστηκε στις 3 του Μάρτη 1943, όταν γράφει: «... πατέρα μου, μη λυπηθείς το θάνατό μου... Το σακάκι μου το πράσινο να το φοράς ώσπου να κουρελιαστεί για να με θυμάσαι. Και να συνεχίσεις τον αγώνα μας μέχρις ότου ξεριζωθεί από τον τόπο μας κάθε ίχνος φασισμού...».
Η ΕΠΟΝ με το πασίγνωστο και φλογερό σύνθημά της «Πολεμάμε και τραγουδάμε» έδωσε και κέρδισε επίσης μάχες για τη ζωή, τη μόρφωση και τον πολιτισμό. Βρέθηκε παρούσα σ' όλα τα προβλήματα που απασχολούσαν τότε τη νεολαία κι έχει μείνει μοναδικός ο τρόπος που σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο της ξενικής φασιστικής Κατοχής συνδυάστηκε η παράνομη με τη νόμιμη δουλιά.
ΜΠΟΡΕΙ να πέρασαν τόσα χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα το μικρό χωριουδάκι θυμάται το πέρασμα και την πολύπλευρη πολιτιστική προσφορά της ΕΠΟΝ. Κι αυτήν ακριβώς την πολιτιστική παρέμβαση της ΕΠΟΝ την αναγνώρισαν ακόμη και εκείνοι που ιδεολογικά δεν τη συμπαθούσαν.
«ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ και τραγουδώντας», κάτω από τα τιμημένα λάβαρα της ΕΠΟΝ, μια ολόκληρη γενιά της ελληνικής νεολαίας, μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες, απέκρουσε αποφασιστικά τις τεράστιες και πολύπλευρες προσπάθειες για ηθική εξαθλίωση και υποταγή και διαπαιδαγωγήθηκε στο πνεύμα του αγώνα για μια νέα, ελεύθερη, ανεξάρτητη και λαοκρατούμενη Ελλάδα.
ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ στο πνεύμα της συντροφικής αλληλεγγύης και της αυτοθυσίας, στο πνεύμα της αγάπης και του σεβασμού, του μόχθου και της αλληλεγγύης μ' όλους τους αγωνιζόμενους λαούς. Μέσα από αυτή τη γενιά ξεπήδησε ο τύπος του νεολαίου που έπλασε η ΕΠΟΝ. Είναι ο νέος αγωνιστής που «φυλάει» σαν το πολυτιμότερο πράγμα την τιμή και τη ζωή του λαού και της νεολαίας.
ΤΗΝ ΩΡΑ αυτή τη μεγάλη, που η ζωή μας και τα όνειρά μας αντάμωσαν με τα ιδανικά και τα μηνύματα της ΕΠΟΝ, θα ξαναζήσουμε σήμερα το απόγευμα στην καθιερωμένη ετήσια εκδήλωση της ΠΕΑΦΕ που γίνεται στο ξενοδοχείο «Τιτάνια» (Πανεπιστημίου 52).
Με τη χρυσή της νιότης πανοπλία... Κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια. Αετόπουλα πάντα της Εθνικής Αντίστασης.




Αλίευση από "Ρ" Παρουσίαση: Viva La Revolucion




17 Φεβρουαρίου, 2020

Μνμ Αλληλεγγύης απ΄το ΕΚ Μασσαλίας για την Απεργία 18/2 στην Ελλάδα.



Ο Olivier Mateu, ΓΓ του ΕΚ Μασσαλίας της CGT, στέλνει το δικό του μήνυμα αλληλεγγύης στο ΠΑΜΕ και την εργατική τάξη της Ελλάδας, εν όψει της αυριανής απεργίας:

Αγαπητοί σύντροφοι του ΠΑΜΕ, εργαζόμενοι της Ελλάδας Σας στέλνουμε τον αδελφικό χαιρετισμό μας από το ΕΚ της CGT στην ευρύτερη περιοχή της Μασσαλίας.
Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στην απεργία σας και τη διαδήλωση στις 18 Φλεβάρη, για να υπερασπιστείτε την Κοινωνική Ασφάλιση, τα δικαιώματά σας.
Αυτή η επίθεση είναι παρόμοια με αυτή στη Γαλλία. Είμαστε από τις 5 Δεκέμβρη σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να υπερασπιστούμε το συνταξιοδοτικό μας σύστημα.

Είτε είναι εδώ, είτε είναι στην Ελλάδα, η πολιτική που αντιμετωπίζουμε είναι η ίδια, το αντίπαλο στρατόπεδο έχει τους ίδιους στόχους: να διαλύσει ό,τι σχετίζεται με την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και μεταξύ των εργαζομένων και να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα.
Σας βεβαιώνουμε με αποφασιστικό τρόπο ότι δε θα αφήσουμε να περάσει αυτή η επίθεση.
Είμαστε ενάντιοι σε πολιτικές επιλογές δεκαετιών που έχουν στόχο να μας κλέψουν τον πλούτο που παράγουμε, και εδώ και στην Ελλάδα, επιτίθενται στο δικαίωμά μας να έχουμε σύνταξη, να γεράσουμε αξιοπρεπώς.
Καμία απαισιοδοξία, καμία μοιρολατρία! Το μόνο που έχουμε να κάνουμε όλοι και όλες είναι να δεσμευτούμε μαζί στον αγώνα. Μπορούμε όλοι μαζί να κερδίσουμε, γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, γιατί διεκδικούμε κοινωνική δικαιοσύνη.
Κουράγιο σε όλους. Όλοι μαζί θα τους διαλύσουμε. Ζήτω οι εργαζόμενοι που αγωνίζονται. Ζήτω η CGT. Ζήτω το ΠΑΜΕ. Ζήτω η ΠΣΟ (Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία). Τα λέμε σύντομα.


Αλίευση από Π.Α.ΜΕ και κατιούσα Παρουσίαση: Viva La Revolucion

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΑντιΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ




ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ: ΤΩΡΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ


Κατατέθηκε στη Βουλή, το απόγευμα της Δευτέρας 17 Φλεβάρη το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, για το οποίο οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αντιδρώντας προχωρούν σε απεργία την Τρίτη 18 Φλεβάρη.
«Σε γενικές γραμμές η προτεινόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση συνεπάγεται ένα νέο ψηφιακό ασφαλιστικό σύστημα, στο οποίο στις βασικές συνιστώσες αποτελούν η κατανομή ανάμεσα στη συλλογική και ατομική ευθύνη, η ελευθερία, η ευελιξία, η ανταποδοτικότητα, η αλληλεγγύη και η κοινωνική δικαιοσύνη». Με αυτές τις «εύηχες» αναφορές στην αιτιολογική έκθεση του επίμαχου νομοσχεδίου η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκρύψει τον αντιασφαλιστικό του χαρακτήρα και περιεχόμενο, επιχειρώντας με την τακτική του «μαύρου - άσπρου» να πείσει για τον δήθεν φιλοασφαλιστικό του προσανατολισμό. (δείτε εδώ ολόκληρο το ν/σ).
Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η ΝΔ όχι μόνο δεν καταργεί τον νόμο Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ, όπως διατεινόταν προεκλογικά, αλλά τον θωρακίζει από τα όποια «νομικά κενά», προκειμένου η λεπίδα της λαιμητόμου να ανεβοκατεβαίνει ανεμπόδιστα -σε σημείο που δικαιολογημένα πλέον μιλάμε για «νόμο Κατρούγκαλου - Βρούτση»- ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει το έδαφος για το επόμενο αντιασφαλιστικό χτύπημα που δρομολογεί εντός του έτους, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση των συντάξεων, με πρώτο θύμα τις επικουρικές.
Αυτά που πραγματικά προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου - Βρούτση είναι τα εξής:
  • Παραμένουν σε ισχύ οι τεράστιες περικοπές από το 2010 σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, στις αναπηρικές, στις συντάξεις χηρείας και στα μερίσματα των δημοσίων υπαλλήλων.
  • Ενταφιάζονται οριστικά η 13η και η 14η σύνταξη, μαζί και το ΕΚΑΣ. Διατηρείται και η κατάργηση του οικογενειακού επιδόματος 10% για σύζυγο και 5% για κάθε παιδί μέχρι 18 ετών ή μέχρι 24 αν σπουδάζει, όπως ήδη έχει νομοθετηθεί. Δεν υπάρχει καμία στήριξη για τους χαμηλοσυνταξιούχους, ακόμα και η κουτσουρεμένη λεγόμενη 13η σύνταξη εξαφανίζεται... Διατηρείται η κατάργηση και των «κατώτατων ορίων» στις συντάξεις.
  • H «εθνική σύνταξη» παραμένει στα 340 έως 384 ευρώ, με 15 και 20 χρόνια εργασίας αντίστοιχα, ενώ το κράτος εγγυάται μόνο αυτή. Όποιος λάμβανε πάνω από δύο συντάξεις θα λαμβάνει μόνο μία «εθνική». Ακόμα και αυτά τα μίζερα ποσά περικόπτονται για μεγάλο αριθμό αναπήρων (ανάλογα με το βαθμό αναπηρίας) και για άλλους ασφαλισμένους οι οποίοι δεν έχουν 40 χρόνια παραμονής στη χώρα.
  • Όλες οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης παραμένουν, όπως και το ανώτατο όριο στα 67 χρόνια, με προοπτική αύξησης ανάλογα με το «προσδόκιμο ζωής».
  • Οι συντελεστές αναπλήρωσης για τη συντριπτική πλειοψηφία, δηλαδή για όσους έχουν από 4.500 έως 9.000 ένσημα, παραμένουν οι ίδιοι που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου. Σε συνδυασμό με τη μείωση του συντάξιμου μισθού (που πλέον υπολογίζεται ως ο μέσος όρος αποδοχών σε ολόκληρο τον εργάσιμο βίο) οδηγούν σε συντάξεις πείνας.
  • Ακόμα όμως και γι' αυτούς τους ασφαλισμένους που καταφέρνουν να συμπληρώνουν πάνω από 9.000 ένσημα, η αύξηση των συντελεστών δεν οδηγεί σε ικανοποιητικές συντάξεις ούτε σε αναπλήρωση των τεράστιων περικοπών που επέφεραν ο νόμος Κατρούγκαλου και οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι.
  • Παραμένει σε ισχύ για τους παλιούς συνταξιούχους η θανατηφόρα «προσωπική διαφορά» του νόμου Κατρούγκαλου. Οι παλιοί συνταξιούχοι που έχουν συνολικά μέχρι 30 χρόνια εργασίας και 9.000 ένσημα, οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, δεν θα πάρουν ούτε ευρώ αύξηση. Η σύνταξή τους παραμένει ίδια, όπως επανυπολογίστηκε με τα μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης του Ν. 4387/2016. Ακόμα και σε όσους συνταξιούχους με πάνω από 9.000 ένσημα προκύψει μια μικρή αύξηση, αυτή θα αποδοθεί σε βάθος πενταετίας...
  • Απάτη αποδεικνύεται ο ισχυρισμός για «ελεύθερη επιλογή» εισφορών από τους αυτοαπασχολούμενους, τους επιστήμονες και τους αγρότες. Το νέο σύστημα οδηγεί σε αύξηση εισφορών (με την αυξημένη υποχρεωτική 1η κλάση) για το 80% των ασφαλισμένων αυτών των κλάδων (πρώην ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΟΓΑ), ενώ οι μελλοντικές συντάξεις τους παραμένουν συντάξεις πτωχοκομείου.
  • Για τις επικουρικές συντάξεις, σε όσους συνταξιούχους είχαν πρόσθετη μείωση από την απαράδεκτη περικοπή του νόμου Κατρούγκαλου, δηλαδή όταν το άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης ήταν πάνω από 1.300 ευρώ (περίπου 250.000 δικαιούχοι), τα ποσά που έχουν περικοπεί δεν θα δοθούν αναδρομικά, από το καλοκαίρι του 2016 που έγινε η περικοπή, αλλά από τον Οκτώβρη του 2019. Σε ισχύ παραμένουν όλες οι υπόλοιπες περικοπές στις επικουρικές και στα εφάπαξ από το 2010. Ο υπολογισμός τους για το χρόνο ασφάλισης μετά το 2014 γίνεται με τη λεγόμενη νοητή κεφαλαιοποίηση και οδηγεί σε μειώσεις. Ο χρόνος ασφάλισης πριν από το 2014 υπολογίζεται με συντελεστή μειωμένο κατά 50%. Οι επικουρικές και τα εφάπαξ θα συνεχίσουν να μειώνονται.
  • Όλες οι συντάξεις παραμένουν παγωμένες τουλάχιστον μέχρι το 2022. Μετά το 2022, η ονομαστική τους αύξηση δεν θα ξεπερνά τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (επίσημο πληθωρισμό).
  • Για φέτος, η συνολική δαπάνη για τις συντάξεις μειώνεται κατά 221 εκατ. ευρώ. Επίσης, υπάρχει δέσμευση πως η συνολική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ θα συνεχίσει να μειώνεται, από το 17,3% του ΑΕΠ το 2016, όταν ψηφίστηκε ο νόμος Κατρούγκαλου, στο 13% του ΑΕΠ το 2025 και στο 12,5% το 2030.
  • Η ένταξη του ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ ανοίγει το δρόμο στην παράδοση της Κοινωνικής Ασφάλισης στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, αρχίζοντας από τις επικουρικές. Βάζουν στο χέρι και τα αποθεματικά του ΕΤΕΑΕΠ, περίπου 8 δισ. ευρώ.

Θωρακίζουν τη νέα τεράστια μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης
Αποκαλυπτικά για όλα τα παραπάνω είναι τα στοιχεία της Αναλογιστικής Μελέτης της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής που συνοδεύει το κυβερνητικό νομοσχέδιο.
Μέσα από αυτά επιβεβαιώνεται ότι και με τον νόμο Κατρούγκαλου, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, και με τον νόμο Βρούτση - Κατρούγκαλου που συζητείται τώρα στη Βουλή, οδηγούμαστε σε:
-- Παραπέρα μείωση των συντάξεων, η οποία στο πέρασμα του χρόνου μεγαλώνει.
-- Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τα οποία για τη νέα γενιά φτάνουν στο 70ό έτος.
-- Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών προς όφελος των επιχειρήσεων.
-- Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης που περιορίζεται στο ελάχιστο.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, με τον νόμο Βρούτση η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται φέτος στο 14,6%. Στη «βερσιόν» Κατρούγκαλου μειώνεται στο 14,8%, ενώ το 2016 που ψηφιζόταν ο νόμος, η συνταξιοδοτική δαπάνη ήταν στο 17,3% του ΑΕΠ. Αρα, στην περίπτωση του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, με έτος βάσης το 2016, οι απώλειες για τους συνταξιούχους φέτος ανέρχονται σε 2,5 μονάδες του ΑΕΠ, που σημαίνει κοντά στα 5 δισ. ευρώ. Στην περίπτωση του νόμου Βρούτση οι απώλειες φτάνουν σε 2,7 μονάδες του ΑΕΠ, ποσοστό που οδηγεί σε απώλειες περίπου 5,4 δισ. ευρώ (με βάση την εκτίμηση του φετινού ΑΕΠ).
Το 2030, μετά από δέκα χρόνια, στη «βερσιόν» Βρούτση η συνταξιοδοτική δαπάνη μειώνεται παραπέρα στο 12,9% του ΑΕΠ, ενώ στη «βερσιόν» Κατρούγκαλου επίσης μειώνεται στο 13,1% του ΑΕΠ.
Το 2070, ο νόμος της ΝΔ οδηγεί σε παραπέρα μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης, που ως ποσοστό του ΑΕΠ φτάνει στο 11,9%, ενώ στην περίπτωση που ίσχυε ο νόμος Κατρούγκαλου, προβλεπόταν οι συνταξιούχοι να λάβουν το 11,6% του ΑΕΠ.
Κατά συνέπεια, και στις δύο εκδοχές η μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης και άρα των συντάξεων είναι τεράστια, ενώ οι διαφορές τους είναι πολύ μικρές.
Συνεχής η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στην κρατική χρηματοδότηση του συστήματος. Και στις δύο εκδοχές, παρά τον χαρτοπόλεμο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, το κράτος «με ελαφρά πηδηματάκια» εγκαταλείπει τη στήριξη της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.
Σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου, η κρατική επιχορήγηση το 2016 ανερχόταν στο 6,8% του ΑΕΠ, το 2018 μειώθηκε στο 5,5%, φέτος θα έπεφτε στο 5,3% του ΑΕΠ, το 2030 στο 5%, για να υποχωρήσει τελικά μόλις στο 3,5% του ΑΕΠ το 2070.
Αντίστοιχα στη «βερσιόν» Βρούτση, από το 5,5% το 2018, μειώνεται φέτος στο 5,1% του ΑΕΠ, στο 4,8% το 2030, για να φτάσει μόλις στο 3,3% του ΑΕΠ το 2070.
Αρα η συντριπτική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς το σύστημα είναι κοινή πολιτική και στις δύο «βερσιόν» του ίδιου νόμου - λαιμητόμου. Οι μικρές διαφοροποιήσεις τους στην κλιμάκωση του παραπέρα πετσοκόμματος, για τις οποίες σηκώνουν κουρνιαχτό τα δύο κόμματα, οι οποίες μάλιστα είναι τόσο οριακές και αβέβαιες όταν μιλάμε για τάσεις σε βάθος 50 χρόνων, δεν μπορούν να συγκαλύψουν την κοινή στρατηγική τους.
Απάτη τα περί αυξήσεων και μη μείωσης των συντάξεων
Και βέβαια, η μελέτη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής κάνει σκόνη τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί αυξήσεων και μη μείωσης των συντάξεων.
Συγκεκριμένα, η συνολική δαπάνη για τις κύριες συντάξεις το 2020 μειώνεται κατά 1,037 δισ. ευρώ σε σύγκριση με πέρυσι (από 25,816 σε 24,779 δισ. ευρώ), και αυτό παρά την αύξηση των συντελεστών αναπλήρωσης για όσους έχουν πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης.
Ο λογαριασμός για τους συνταξιούχους παραμένει αρνητικός, ακόμα κι αν συνυπολογίσουμε την κατάργηση των περικοπών σε επικουρικές συντάξεις σε όσους είχαν άθροισμα κύριας και επικουρικής πάνω από 1.300 ευρώ. Συγκεκριμένα, για τις επικουρικές φέτος η συνολική δαπάνη αυξάνεται κατά 361 εκατ. ευρώ (από 2,875 δισ. ευρώ το 2019 σε 3,236 δισ. φέτος).
Ετσι η συνολική απώλεια για φέτος ανέρχεται στα 676 εκατομμύρια ευρώ.
Αυξάνονται έως το 70ό έτος τα όρια ηλικίας για τους σημερινούς νέους
Επιπλέον, προκειμένου το σύστημα να υπηρετεί τη «βιωσιμότητα» για το κεφάλαιο, προβλέπεται «προσαρμογή» του στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
Από το 2024, με σημείο αναφοράς την ηλικία των 65 ετών, επιβάλλεται σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας κατά ένα ακέραιο έτος. Μετά το 2030 προβλέπεται αύξηση των ορίων ηλικίας πέραν του 67ου έτους που ισχύει σήμερα, έτσι ώστε μετά το 2059 αυτά να διαμορφώνονται στο 69ο έτος και το 2066 στο 70ό έτος!
Δηλαδή, η γενιά που αυτά τα χρόνια αρχίζει να μπαίνει στην παραγωγή και γεννήθηκε στις αρχές του αιώνα, θα συνταξιοδοτείται στο 70ό έτος της ηλικίας της!
Και εδώ, ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ έχουν προετοιμάσει από κοινού αυτήν την εφιαλτική προοπτική.
Αρχίζοντας από το 2010, με τον νόμο 3863 και τη διασύνδεση του προσδόκιμου ζωής με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, και μάλιστα ως μιας βασικής αρχής της ΕΕ, περάσαμε στη σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη, με τον νόμο 4093 του 2012, και πάλι επί υπουργίας Βρούτση, για μεγάλες ομάδες ασφαλισμένων. Ομως με τον νόμο 4336/2015 (3ο μνημόνιο) ο ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλει απότομη και μεγάλη αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και με μια μικρή μεταβατική περίοδο (έως το 2021) σε ορισμένους, «κλειδώνει» για όλους τους ασφαλισμένους το 67ο έτος ως καθολικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. Το όριο αυτό επιβεβαιώνει χωρίς εξαιρέσεις και ο νόμος 4387 και το νέο νομοσχέδιο Βρούτση, βάζοντας ταυτόχρονα και τα δύο κόμματα τα θεμέλια για σύνταξη στα 70 χρόνια για τις νέες γενιές.
Και τέλος, αρχίζοντας φέτος με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,9 μονάδες, το νομοσχέδιο προβλέπει την παραπέρα μείωση κατά 5 μονάδες την επόμενη τετραετία, γεγονός που ικανοποιώντας τις πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου θα οδηγήσει παράλληλα σε «πίεση» πάνω στα έσοδα του ΕΦΚΑ, που μπορεί να αποτελέσει και το πρόσχημα για νέες περικοπές στις συντάξεις τα επόμενα χρόνια, πέραν αυτών που έχουν ήδη δρομολογηθεί.

Για να Ξαναθυμηθούμε ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ -Από τη «Λευκή Βίβλο»


 Αλίευση από 902.gr
Παρουσίαση: Viva La Revolucion

12 Φεβρουαρίου, 2020

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΟΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΣΤΗ ΔΡΕΣΔΗ

Το μαζικό έγκλημα της Δρέσης ήταν μέρος του εγκληματικού σχεδίου των Αγγλοαμερικανών για ισοπέδωση πόλεων και μαζικές δολοφονίες αμάχων, στο τέλος του πολέμου, όταν η Γερμανία είχε ηττηθεί. 

"Χτυπούσαν κατοικημένες περιοχές για να σκοτώνουν ή να τρομοκρατούν αμάχους εργαζόμενους." 

Τη νύχτα της 13 προς 14 Φεβρουάριου 1945, 1.400 αμερικανικά και βρετανικά αεροπλάνα σε σχηματισμό V, διασχίζουν χωρίς αντίσταση τον ουρανό πάνω από τη Δρέσδη.

Στην πόλη ο πληθυσμός μαζί με τα εκατοντάδες χιλιάδες γυναικόπαιδα και τους γέροντες, τους πρόσφυγες απ’ τα ανατολικά κοιμόνταν αμέριμνος. 
Ήταν όλοι σίγουροι ότι η Δρέσδη δεν αποτελούσε στόχο. 
Η πόλη δεν είχε στρατηγική/στρατιωτική αξία. 


Η αντιαεροπορική άμυνα ήταν ανύπαρκτη και οι ναζιστικές αρχές, υπό το βάρος της κατάρρευσης και των προβλημάτων, την είχαν ήδη εγκαταλείψει. 
Έκαναν λάθος. 
Από τις 13 ως τις 15 Φεβρουαρίου, έπεσαν στην πόλη περίπου 4.000 τόνοι εκρηκτικών. 
Τα βομβαρδιστικά της RAF και των ΗΠΑ, βομβάρδιζαν μια πόλη που δεν μπορούσε να αμυνθεί.



Το μείγμα των βομβών φωσφόρου και εμπρηστικών ήταν προσχεδιασμένο για να προκαλέσει ολοκληρωτική καταστροφή. 
Οι βραδυφλεγείς βόμβες φωσφόρου προκαλούσαν τον πληθυσμό να βγει από τα καταφύγια και ύστερα τα πάντα τυλίγονταν μέσα σ’ ένα τσουνάμι φωτιάς που απανθράκωνε, έλιωνε και εξαΰλωνε ό,τι βρισκόταν στο διάβα του.


 Τεράστιες θερμοκρασίες αναπτύχθηκαν και όσοι προσπαθούσαν μέσα στον πανικό να διαφύγουν από το τσουνάμι της φωτιάς αποτελειώνονταν από τα αμερικάνικα καταδιωκτικά Mustang.
Περίπου 135.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων ήταν άμαχοι.


Το 90% του ιστορικού κέντρου της πόλης παραδόθηκε στις φλόγες και σε ακτίνα 8 τετραγωνικών χλμ. η πόλη ερημώθηκε.
Η Δρέσδη καιγόταν επί επτά ημέρες, αφήνοντας στους δρόμους χιλιάδες απανθρακωμένα πτώματα. 
Από την πύρινη λαίλαπα δε γλύτωσαν ούτε τα μπαρόκ και αναγεννησιακά μνημεία, όπως η όπερα "Semperoper", το παλάτι Τσβίνγκερ και το σύμβολο της πόλης, ο καθεδρικός Ναός της Παναγίας, "Frauenkirche".



Η Δρέσδη, η "Φλωρεντία του Έλβα" καταστράφηκε. 
Οι ζημιές που σημειώθηκαν στους ελάχιστους στρατιωτικούς στόχους, που βρίσκονταν στο βόρειο τμήμα της πόλης, ήταν μικρότερες από αυτές στην παλαιά πόλη. 

Το μαζικό έγκλημα της Δρέσης  -το μεγαλύτερο απο παρόμοιους βομβαρδισμούς που έγιναν- ήταν μέρος του εγκληματικού σχεδίου των Αγγλοαμερικανών για ισοπέδωση πόλεων και μαζικές δολοφονίες αμάχων, στο τέλος του πολέμου, όταν η Γερμανία είχε ηττηθεί. 

Ο πραγματικός στόχος δεν ήταν ο στρατός των ναζί. Ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένα "κενό" που θα δώσει κίνητρα κερδοφορίας στον καπιταλιστικό μηχανισμό της "ανοικοδόμησης". Στην Ανατολή, η ισοπέδωση πόλεων/εγκαταστάσεων άφηνε "καμένη γή" για τον Σοβιετικό στρατό, που προέλαυνε, χωρίς να τον διευκολύνει στρατιωτικά.

To αποτέλεσμα ήταν αμέτρητες δολοφονίες αμάχων, άσκοπες απώλειες στρατιωτών των επιτιθέμενων και ανυπολόγιστες καταστροφές υποδομών. 
Το οργανωμένο έγκλημα των Αγγλοαμερικανών κορυφώθηκε στην Δρέσδη.

Μπροστά στην κατακραυγή, ο Τσώρτσιλ -που είχε υποστηρίξει με ενθουσιασμό το σχέδιο των μαζικών καταστροφών και δολοφονιών- άρχισε να παίρνει αποστάσεις. Βέβαια οι Αμερικανοί   -με την στήριξη προσωπικά του Τσώρτσιλ-   συνέχισαν την ίδια τακτική,  αμέσως μετά,  σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι. 
Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματα του για την Δρέσδη δεν αναφέρει τίποτα. Προσπάθησαν να παρουσιάσουν τον βομβαρδισμό ως κοινή απόφαση με την Σοβιετική Ένωση για να δικαιολογήσουν το έγκλημα. Οι Σοβιετικοί όμως όχι μόνο δεν είχαν καμία συμμετοχή και καταδίκασαν την επίθεση αλλά, μαζί με τον λαό της πόλης, βοήθησαν και στην αποκατάσταση των υποδομών.


Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης ήταν ένα έγκλημα πολέμου, απόδειξη ότι ενώ οι λαοί έδιναν τον αντιφασιστικό αγώνα, οι ηγεσίες των "δημοκρατιών" (που είχαν εκθρέψει τον Χίτλερ) έβαζαν την ιμπεριαλιστική τους σφραγίδα στον κόσμο.


Από: 
Praxis Review

Παρουσίαση: Viva La Revolucion

11 Φεβρουαρίου, 2020

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ: ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΞΑΝΑΓΕΝΝΙΕΤΑΙ, ΓΙΑ ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (vid) !!!


31ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΑΣ
Ουσιαστική συζήτηση και σημαντικές αποφάσεις για Συνδικάτα εργατών - όχι των εργοδοτών
Με μεγάλη πλειοψηφία εγκρίθηκαν οι προτάσεις της ΔΑΣ ενάντια στην εργοδοτική παρέμβαση και την προσπάθεια για μετατροπή του Συνεδρίου σε μια fast track εκλογική διαδικασία


Με μεγάλες πλειοψηφίες οι αντιπρόσωποι που συμμετείχαν στο Συνέδριο ενέκριναν τις προτάσεις της ΔΑΣ
Ενα πραγματικά εργατικό συνέδριο, με σημαντικές αποφάσεις για την οργάνωση της πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση και ενάντια στην απροκάλυπτη απευθείας παρέμβαση των εργοδοτών στα συνδικάτα, με μεταφορά πείρας από τους αγώνες και τις προσπάθειες οργάνωσης στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, με ουσιαστική συζήτηση και αντιπαράθεση για τον ίδιο το ρόλο των συνδικάτων και τον προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, ήταν το 31ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, της δεύτερης μεγαλύτερης συνδικαλιστικής οργάνωσης της χώρας, χάρη στις αποφασιστικές παρεμβάσεις της ΔΑΣ, των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι οποίες εγκρίθηκαν από τη μεγάλη πλειοψηφία των αντιπροσώπων που συμμετείχαν στις εργασίες του το Σαββατοκύριακο.

Στο πλαίσιο αυτό, το Συνέδριο ανέτρεψε το σχεδιασμό των ηγεσιών του εργατοπατερισμού για μια εκλογική διαδικασία fast track και αποφάσισε τον αποκλεισμό «σωματείων» με απροκάλυπτη συμμετοχή των ίδιων των εργοδοτών και των μεγαλοστελεχών του.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών του, οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ με τις παρεμβάσεις τους μετέφεραν πλούσια πείρα από τους κλάδους που τους εξέλεξαν, από τις μάχες για τις Συλλογικές Συμβάσεις, για την Κοινωνική Ασφάλιση, για μέτρα προστασίας της Υγείας και της Ασφάλειας στην Εργασία, ενάντια στις απολύσεις, στην απληρωσιά, στη δουλειά - «λάστιχο» κ.ο.κ

Λίγο πριν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες του Συνεδρίου, την Κυριακή, υπερψηφίστηκαν μια σειρά από σημαντικά ψηφίσματα για τα εξής θέματα: 
Στήριξη του αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. 
Επικύρωση της απόφασης του ΕΚΑ για την απεργία στις 18/2 και με το πλαίσιο πάλης της ΔΑΣ. 
Απόφαση ενάντια στην ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις. 
Καταδίκη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής και της εισαγγελικής πρότασης στη δίκη της ΧΑ. 
Ενάντια στο «πραγματικό» μητρώο για το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικάτων, που ξεκίνησε νομοθετικά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ανατράπηκαν από το Συνέδριο οι σχεδιασμοί της απερχόμενης πλειοψηφίας της διοίκησης
Η πλειοψηφία της απερχόμενης διοίκησης του ΕΚΑ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΑΚ/ΣΥΡΙΖΑ), επιχειρώντας να αποφύγει με κάθε τρόπο την πραγματοποίηση συνεδρίου με τέτοιους όρους, είχε πάρει μέσω ΔΣ αποφάσεις με στόχο να το μετατρέψει σε μια γρήγορη εκλογική διαδικασία, χωρίς συζήτηση, χωρίς ουσιαστική αντιπαράθεση. Για το σκοπό αυτό επεδίωκε να «λήξουν» όλα από την πρώτη μέρα, μαζί με την εκλογή εφορευτικής επιτροπής.
Κόντρα σε αυτούς τους σχεδιασμούς, ωστόσο, κατά την έναρξη των εργασιών οι αντιπρόσωποι του Συνεδρίου ενέκριναν με μεγάλη πλειοψηφία την πρόταση της ΔΑΣ οι εκλογές για την εφορευτική επιτροπή να γίνουν τη δεύτερη μέρα του Συνεδρίου, ώστε να μη μετατραπεί αυτό εξαρχής σε μια εκλογική διαδικασία και οι σύνεδροι να μπορούν να συμμετέχουν χωρίς εμπόδια σε μια ουσιαστική συζήτηση.
Ακολούθως, στη διαδικασία νομιμοποίησης των αντιπροσώπων, με επίσης μεγάλη πλειοψηφία οι αντιπρόσωποι ενέκριναν τις προτάσεις της ΔΑΣ, αποφασίζοντας να αποκλείσουν από το Συνέδριο τους εργοδότες και τα «σωματεία» - μηχανισμούς τους, παίρνοντας αποφάσεις με μεγάλη σημασία συνολικότερα για το συνδικαλιστικό κίνημα.
Αποκαλύπτοντας για μια ακόμα φορά με χαρακτηριστικά στοιχεία την απροκάλυπτη συμμετοχή των ίδιων των εργοδοτών στα εν λόγω «σωματεία», οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ υπογράμμισαν την ανάγκη στις διαδικασίες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος να παίρνουν μέρος μόνο πραγματικά εργατικά σωματεία, ανεξάρτητα ποιοι συσχετισμοί επικρατούν σε αυτά, τονίζοντας ταυτόχρονα ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά «σωματεία» στα οποία συμμετέχουν εργοδότες και μεγαλοστελέχη τους, μηχανισμοί που είναι φάμπρικες των εργοδοτών για την παραγωγή αντιπροσώπων, που έχουν στόχο να ελέγξουν τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Στο πλαίσιο αυτό, με μεγάλη πλειοψηφία και με την ψήφο μάλιστα αρκετών αντιπροσώπων που είχαν εκλεγεί με ψηφοδέλτια των παρατάξεων που επιχείρησαν να νομιμοποιήσουν την εργοδοτική παρέμβαση, το Συνέδριο αποφάσισε να αποκλειστούν οι αντιπρόσωποι από τους εργοδοτικούς μηχανισμούς «Σύλλογος Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Εταιρειών», «Ενωση Υπαλλήλων Εμπορίας Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ» και «Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων».

Στρατηγικοί επενδυτές, «λαγοί» της ιδιωτικοποίησης των Ταμείων και... «Ενωμένοι Επιχειρηματίες»!
Μέσα από τη συζήτηση στο Συνέδριο για τις περιπτώσεις των παραπάνω «σωματείων», αναδείχθηκε το πώς η «εξέλιξη» του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει οδηγήσει από τη γραμμή της υποταγής των εργατικών συνδικάτων στα συμφέροντα του κεφαλαίου, από τη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού» στη μετατροπή ολόκληρων συνδικαλιστικών οργανώσεων σε εργοδοτικές!
Η περίπτωση του «Συλλόγου Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Εταιρειών» (ΣΥΑΕ) και η ίδια η τοποθέτηση του προέδρου του είναι αποκαλυπτικές. Ακόμα και ο τρόπος έκφρασής του... Αντί να πει «τόσα είναι τα μέλη του σωματείου», είπε... «έχω τόσους υπό την εποπτεία μου»! Και συνέχισε διαφημίζοντας το... «επενδυτικό πλάνο» του «σωματείου» που... εποπτεύει: «Εκμεταλλευτήκαμε ένα νόμο που είχε ψηφίσει ο Κουτρουμάνης και μετά τον συνέχισε ο Βρούτσης, που μας έδινε το δικαίωμα να πάρουμε το επικουρικό μας ταμείο (...) και να το ανεξαρτητοποποιήσουμε (...) Ο νόμος έλεγε ότι η πιο αντιπροσωπευτική συνδικαλιστική οργάνωση μπορεί να ανεξαρτητοποιήσει το ταμείο. Αυτοί ήμασταν εμείς. Τη διοίκηση του ταμείου βάσει του νόμου την έχουν οι συνδικαλιστές. Μέσα σε μία από τις επενδύσεις του ταμείου είναι ότι γίναμε στρατηγικοί επενδυτές στη Συνεταιριστική Τράπεζα Ηπείρου. Σώσαμε την τράπεζα από το να κλείσει!»
Με άλλα λόγια, ομολόγησε ότι η διοίκηση του «σωματείου» εφάρμοσε τους αντιασφαλιστικούς νόμους, στηρίζοντας την ιδιωτικοποίηση των επικουρικών ταμείων, και στη συνέχεια ότι οι ίδιοι οι συνδικαλιστές έγιναν μεγαλομέτοχοι τράπεζας, μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της!
Αποκαλυπτικές ήταν οι καταγγελίες του Νίκου Νιάνιου, εκλεγμένου αντιπροσώπου με τη ΔΑΣ και εργαζόμενου στον κλάδο. Η εργοδοτική παρέμβαση, σημείωσε, συνίσταται «πρώτον, στο γεγονός ότι τα κεντρικότερα συνδικαλιστικά στελέχη από ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ της πλειοψηφίας στον συγκεκριμένο κλάδο έχουν γίνει και οι ίδιοι εργοδότες. Δεύτερον, στη φυσική παρουσία καπιταλιστών μέσα στο σωματείο. Χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος και ο γραμματέας της Ομοσπονδίας, που ήταν υποψήφιοι και εκλέχθηκαν αντιπρόσωποι για το συνέδριο του ΕΚΑ μέσω του ΣΥΑΕ, είναι αντίστοιχα αντιπρόεδρος και γραμματέας σε ΔΣ τράπεζας, της Συνεταιριστικής Τράπεζας Ηπείρου».
Ακόμα έφερε στοιχεία για διευθύνοντες συμβούλους, γενικούς διευθυντές, ιδιοκτήτες ασφαλιστικών εταιρειών, προέδρους Εμπορικών Επιμελητηρίων, που ψήφισαν στις εκλογές ή και ήταν υποψήφιοι. Αλλοι ως εργοδότες συμμετείχαν σε διαπραγματεύσεις για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (!), άλλοι ήταν υποψήφιοι σε τοπικά Επιμελητήρια, στα Χανιά με το όνομα «Ενωμένοι Επιχειρηματίες», στα Γιάννενα με το όνομα «Κίνηση Επιχειρηματιών για την Ανάπτυξη».


Συνολικά, σημείωσε, «εντοπίσαμε 130, και όλοι αυτοί ήταν πάνω από τους εργαζόμενους την ώρα της ψηφοφορίας. Για τέτοιες εκλογές μιλάμε...».
Για αυτές τις καταγγελίες οι ηγεσίες των ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ), ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έφτασαν να ισχυριστούν ότι δεν μπορεί να αποκλείεται «σωματείο» στο οποίο ψήφισαν ή είναι και αντιπρόσωποι πάνω από 100 εργοδότες, γιατί έτσι θα αποκλειστούν τάχα οι εργαζόμενοι του κλάδου!
Για να εισπράξουν βέβαια την απάντηση της ΔΑΣ πως και ένας μόνο εργοδότης να συμμετείχε, δεν μπορεί να μιλάμε για εργατικό σωματείο, όταν δηλαδή συμμετέχει αυτός που έχει την εξουσία πάνω στους εργαζόμενους, που υπογράφει σύμβαση, απολύει και προσλαμβάνει, που πάνω από το κεφάλι τους, πάνω από την κάλπη του «σωματείου», επηρεάζει το συσχετισμό που διαμορφώνεται.
Δεν βρέθηκε ούτε ένα μέλος ΔΣ να στηρίξει τον εργοδοτικό μηχανισμό στα σούπερ μάρκετ!
Αντίστοιχα, για το «σωματείο» - εργοδοτικό μηχανισμό με την ονομασία «Ενωση Υπαλλήλων Εμπορίας Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ» είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ σε αυτό ψήφισαν 6.000 εργαζόμενοι, με την ωμή παρέμβαση των εργοδοτών από τα σούπερ μάρκετ, δεν βρέθηκε ούτε ένας, όχι μόνο εργαζόμενος αλλά και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του, ούτε καν ο πρόεδρός του, να αντικρούσει τα αποκαλυπτικά στοιχεία! Την υποστήριξη του «σωματείου» ανέλαβαν ο διορισμένος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και ο απερχόμενος πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας...
Οι καταγγελίες για την απροκάλυπτη παρέμβαση των εργοδοτών σε αυτό το «σωματείο» είναι γνωστές και αμέτρητες. Ανώτατα διευθυντικά στελέχη των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ συμμετείχαν ως ψηφίσαντες και ως υποψήφιοι στις εκλογές, ενώ έστελναν με καταμερισμό και «νουθεσίες» εργαζόμενους για να τους ψηφίσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τις σχετικές καταγγελίες και αποκαλύψεις των ταξικών δυνάμεων, δεκάδες αντιπρόσωποι του εν λόγω μηχανισμού από τους 80 που είχαν εκλεγεί να πάρουν μέρος στο Συνέδριο του ΕΚΑ... δήλωσαν ξαφνικά σε ένα βράδυ μαζικά παραίτηση, μπας και «κουκουλώσουν» τις πιο εξόφθαλμες περιπτώσεις! Εξίσου χαρακτηριστικά, όπως καταγγέλθηκε, πριν από μερικά χρόνια μια εργαζόμενη απολύθηκε γιατί δεν δέχτηκε να συμμετέχει σε αυτό το «σωματείο» με υπόδειξη του διευθυντή της...
Για αυτό το μόρφωμα οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, έφτασαν να υποστηρίξουν ότι οι διευθυντές «όχι απλά δεν είναι εργοδότες, είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι»!
Οσο για τον «Πανελλήνιο Σύλλογο Ιδιωτικών Υπαλλήλων», που επίσης αποκλείστηκε από το Συνέδριο με μεγάλη πλειοψηφία, καταγγέλθηκε ότι είναι επίσης ένας μηχανισμός, πανελλαδικός, διακλαδικός, που μπορεί να εγγράψει οποιοδήποτε εργαζόμενο. Στις γραμμές του φιγουράρουν στελέχη του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, που στις ιστοσελίδες της ΓΣΕΕ προβάλλονται όχι ως εργαζόμενοι αλλά ως οικονομολόγοι. Είναι ένα «σωματείο» - σφραγίδα, χωρίς δράση, χωρίς γραφεία, που ωστόσο εμφάνισε σχεδόν διπλασιασμό των αντιπροσώπων του από το προηγούμενο Συνέδριο, από 5 σε 9!




Απόλυτη πλειοψηφία της ΔΑΣ στην Εφορευτική Επιτροπή

Τις 3 από τις 5 έδρες της Εφορευτικής Επιτροπής κατέλαβε η ΔΑΣ στις εκλογές για την ανάδειξή της, που πραγματοποιήθηκαν τη δεύτερη μέρα του συνεδρίου.

Συγκεκριμένα, ψήφισαν 542 σύνεδροι και βρέθηκαν 4 άκυρα - λευκά ψηφοδέλτια.

Η ΔΑΣ πήρε 292 ψήφους και εξέλεξε 3 μέλη στην Εφορευτική Επιτροπή.

Η ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) πήρε 134 ψήφους και εξέλεξε 1 μέλος. Η ΔΑΚΕ πήρε 62 ψήφους και εξέλεξε 1 μέλος. Η ΠΑΣΚΕ πήρε 50 ψήφους και δεν εξέλεξε κανέναν στην Εφορευτική Επιτροπή.

Ενα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα της απήχησης των θέσεων της ΔΑΣ ήταν ότι η πρότασή της για τον αποκλεισμό του μορφώματος «Εμπορίας Τροφίμων» υπερψηφίστηκε από τους υπερδιπλάσιους (335) συνέδρους σε σχέση με αυτούς που ψήφισαν κατά (145).

Αθλιες μεθοδεύσεις εργατοπατέρων


Στη διάρκεια του Συνεδρίου, εκ μέρους της ΔΑΣ ο Αλέκος Περράκης κατήγγειλε μία ακόμα προβοκατόρικη ενέργεια του επικεφαλής της ΔΑΚΕ στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, Ν. Κιουτσούκη, για τον οποίο «μέσα από τις διαδικασίες του Συνεδρίου αποδείχθηκε ότι με μαϊμουδιά εξελέγη αντιπρόσωπος στη ΓΣΕΕ». Συγκεκριμένα καταγγέλθηκε ότι έβγαλε ένα προβοκατόρικο δημοσίευμα περί δήθεν μη σωστής ταυτοποίησης των αντιπροσώπων στο ΕΚΑ, ρίχνοντας μομφή σε όλες τις παρατάξεις του ΕΚΑ και στους υπαλλήλους του. Ετσι έκανε ρεζίλι ακόμα και τις δυνάμεις της ΔΑΚΕ στο ΕΚΑ, αφού όλες μαζί οι παρατάξεις συμμετείχαν και αποφάσισαν τη διαδικασία ταυτοποίησης. 
Την ίδια προβοκάτσια μάλιστα αναμάσησε χτες με ανακοίνωσή του - αφού βγήκε από τον λήθαργο... - και ο εργοδοτικός μηχανισμός της «Ενωσης Υπαλλήλων Εμπορίας Τροφίμων - Σούπερ Μάρκετ», η διοίκηση του οποίου βέβαια - όπως ήδη σημειώνεται παραπάνω - ούτε που εμφανίστηκε στο βήμα του συνεδρίου για να αντικρούσει τις αποκαλυπτικές καταγγελίες...
Επίσης, ο Παύλος Αλεξανδράκης, εκλεγμένος αντιπρόσωπος με την ΔΑΣ και πρόεδρος του Συνεδρίου, κατήγγειλε πως ΔΑΚΕ και ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) προσπάθησαν να πάρουν τα αποσπάσματα των πρακτικών που αφορούν τις αποφάσεις του Συνεδρίου για αποκλεισμό των σωματείων των εργοδοτών, προκειμένου να καταθέσουν ασφαλιστικά μέτρα. Η προσπάθειά τους είναι παράνομη γιατί εκδηλώθηκε ενώ το Συνέδριο δεν είχε τελειώσει, δεν είχαν καθαρογραφεί και δεν είχαν υπογραφεί τα πρακτικά.
Τέλος, καταγγέλθηκε και η πλειοψηφία στη διοίκηση του ΕΚ Πύργου, στην οποία είναι πλειοψηφία η ΠΑΣΚΕ και η οποία αποδέχτηκε στο συνέδριο του ΕΚ Πύργου την παρουσία χρυσαυγιτών ως αντιπροσώπων σωματείου, διότι έτσι βγάζει έναν επιπλέον αντιπρόσωπο για το συνέδριο της ΓΣΕΕ (περισσότερα στο σχετικό θέμα).
Ζωντανή μετάδοση όλων των εργασιών από το ΠΑΜΕ




Στο πλαίσιο του καλέσματος που είχε απευθύνει η ΔΑΣ σε όλους τους εργαζόμενους της Αθήνας να παρακολουθήσουν το Συνέδριο του ΕΚΑ, το ΠΑΜΕ διασφάλισε τη ζωντανή μετάδοση όλων των εργασιών του μέσα από κανάλι του στο «YouTube».

Εδωσε έτσι τη δυνατότητα σε ακόμα περισσότερους εργαζόμενους να παρακολουθήσουν την ουσιαστική αντιπαράθεση που αναπτύχθηκε, να δουν ζωντανά τις παρεμβάσεις των εκλεγμένων αντιπροσώπων, να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα, απαντώντας ταυτόχρονα με τον καλύτερο τρόπο και στις συκοφαντίες που εξαπέλυαν και εξαπολύουν οι ηγεσίες του εργατοπατερισμού περί «τραμπούκων του ΠΑΜΕ που διαλύουν τα συνέδρια».
Καταθέτουμε τη δύναμή μας στους αγώνες για τις σύγχρονες ανάγκες
Αποσπάσματα από την κεντρική ομιλία της ΔΑΣ    -Ο Ν. Μαυροκέφαλος έκανε την κεντρική ομιλία της ΔΑΣ στο Συνέδριο


«Ο αγώνας των εργατών στη ΛΑΡΚΟ πρέπει να έχει τη στήριξη όλης της εργατικής τάξης και του Συνεδρίου του ΕΚΑ. Πριν τρεις βδομάδες, εκατοντάδες εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ κατέβηκαν με τις οικογένειές τους στο κέντρο της Αθήνας, διεκδικώντας το αυτονόητο, το δικαίωμά τους στη δουλειά και τη ζωή. Κατέβηκαν επτά σωματεία στα οποία πλειοψηφούν δυνάμεις άλλες από τη ΔΑΣ. Πλειοψηφούν η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ... Ομως τους υποδέχθηκε ένα εργατικό - λαϊκό ποτάμι γιατί είχαν το δίκιο με το μέρος τους. Αυτήν τη μάχη της αλληλεγγύης εδώ στην Αθήνα την οργάνωσαν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, χωρίς να ζητήσουμε κομματικές ταυτότητες και προσανατολισμούς. Και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε με όλη μας την καρδιά και με όλες μας τις δυνάμεις όλους τους αγώνες που αναπτύσσονται σε κάθε χώρο δουλειάς που τα συνδικάτα με τους ίδιους τους εργαζόμενους μπροστά παλεύουν για τα δίκαια αιτήματά τους. Αυτά τα συνδικάτα, αυτούς τους αγώνες πρέπει να στηρίζει το ΕΚΑ».
Για το ρόλο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ γενικότερα, αλλά και τη στάση της για τη στήριξη της αντιασφαλιστικής επίθεσης επεσήμανε: «Η ΓΣΕΕ, αυτή η ηγεσία που οι εργαζόμενοι ονομάζουν συνδικαλιστική μαφία, φέρνει μπράβους και ποινικούς στα συνέδρια για να επιβάλει με το ζόρι την παρουσία των εργοδοτών στα συνδικάτα. Και αφού απέτυχαν, τώρα ζητάνε να έρθουν τα ΜΑΤ, να γυρίσουμε στην εποχή του μεσοπόλεμου, όπου τα εργατικά συνέδρια γίνονταν υπό την απειλή των όπλων, των δυνάμεων καταστολής. Τους λέμε: "Δεν θα το επιτρέψουμε!". Και αν νομίζουν ότι θα βρουν τόπο ασφαλή να διεξάγουν τις αθλιότητές τους, τους προτείνουμε τη βάση της Σούδας, να τους φυλάνε οι ΝΑΤΟικοί. Αλλά τους λέμε: Και εκεί θα δούνε τους εργάτες μπροστά τους!
(...) Είναι αναληθές ότι η απόφαση που πήρε το ΕΚΑ για απεργία στις 18/2 είναι ομόφωνη. Η ΔΑΚΕ δεν την ψήφισε, γιατί λέει "κάτσε να δούμε πότε θα έρθει το νομοσχέδιο", καλλιεργώντας την αυταπάτη και την αναμονή, ότι κάτι διαφορετικό μπορεί να γίνει. Αυτά λένε ο πρόεδρος και ο γραμματέας της ΓΣΕΕ που βγαίνουν στα κανάλια και αθωώνουν αυτόν τον αντιασφαλιστικό σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας, λέγοντας "έλα μωρέ, δεν έγινε και τίποτα. Μικρό το κακό!".
"Μικρό το κακό", λέει, να βγαίνεις στη σύνταξη μετά από σαράντα χρόνια, να δικαιούσαι σύνταξη μόνο 384 ευρώ, να καταδικάζεις τους νέους ανθρώπους στην ανασφάλεια, στα 4ωρα, στα 6ωρα. "Μικρό το κακό", λέει, αυτό που βιώνουν στους χώρους δουλειάς με την αδήλωτη εργασία, τις απολύσεις, την εργοδοτική τρομοκρατία. Αυτό μας λέει η ΓΣΕΕ.
Εμείς λέμε ότι είναι μεγάλο το κακό και είναι μεγάλη η ευθύνη μας. Και αυτό το Συνέδριο θα είναι ένα μαχητικό Συνέδριο που θα πάρει απόφαση κλιμάκωσης για την απεργιακή κινητοποίηση στις 18/2, αλλά και ακόμα παραπέρα με νέες μορφές».
Τέλος, απευθυνόμενος στους συνέδρους, κάλεσε να ενισχύσουν αποφασιστικά τη ΔΑΣ:
«Εχετε κριτήρια. (...) Εχετε κριτήριο τα συνδικάτα εκείνα όπου αλλάξαν οι συσχετισμοί και από νεκροταφεία, από κτίρια κουφάρια, όπως τα Εργατικά Κέντρα Πειραιά, της Πάτρας, των Ιωαννίνων, γίνανε ζωντανά συνδικάτα για τους εργαζόμενους και τα σωματεία. (...) Οσες περισσότερες έδρες, όσες περισσότερους αντιπροσώπους βγάλουμε στη ΓΣΕΕ, αυτοί θα κατατεθούν στους αγώνες των εργαζομένων. Αυτή η δύναμη θα κατατεθεί στους αγώνες για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Θα κατατεθεί στην προοπτική να τελειώνουμε με τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης».
Συνολικά στο Συνέδριο αντιπρόσωποι εκλεγμένοι με τη ΔΑΣ μετέφεραν πείρα από τους τόπους δουλειάς, όπως τη μάχη για την υπογραφή ΣΣΕ στη «First Data» και στη «Mellon», τη δράση των κλαδικών συνδικάτων στις ιδιωτικές κλινικές και στους οικοδόμους, τις μάχες που δίνουν στην Κλωστοϋφαντουργία, στο Εμπόριο, τον Τύπο - Χαρτί, στις Τηλεπικοινωνίες κ.α.
 Αλίευση από "Ρ" kαι Π.Α.ΜΕ 
Παρουσίαση: Viva La Revolucion