ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ 1943:Η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΡΟΥΖΒΕΛΤ-ΤΣΩΡΤΣΙΛ

Μάνος Δούκας

-Στις 14 Ιανουαρίου 1943, συναντήθηκαν στην Κασαμπλάνκα του Μαρόκου, ο Ρούσβελτ με τον Τσώρτσιλ. Αυτή η συνάντηση έγινε από τις 14 έως τις 24 Ιανουαρίου 1943 υπό την κωδική ονομασία “SYMBOL” κι ήταν η πιο αμφιλεγόμενη διάσκεψη του πολέμου. Ο Στάλιν δεν είχε πάει, λόγω του ότι αυτές τις μέρες ήταν σε εξέλιξη η τελική φάση της μάχης του Στάλιγκραντ.

Σ’ αυτό το ταξίδι των δύο επιτελείων προς την Κασαμπλάνκα, κινδύνευσε η ζωή του Τσώρτσιλ, που το αεροπλάνο του πήρε φωτιά, αλλά κατάφερε και προσγειώθηκε. Και το αεροπλάνο που μετέφερε τον αρχιστράτηγο Αϊζενχάουερ έχασε δύο κινητήρες εν πτήση, με αποτέλεσμα ο αρχιστράτηγος να προσγειωθεί με το αλεξίπτωτο στην πλάτη και ένα κτύπημα στο γόνατο από τους κραδασμούς.

Θέματα συζήτησης ήταν πώς θα κατανέμονταν οι δυνάμεις στα διάφορα πολεμικά μέτωπα και ποιο θα έπρεπε να είναι το επόμενο βήμα των Συμμάχων, δηλαδή των Άγγλων και των Αμερικάνων που ήταν σε … πολεμική ύπνωση.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΜΕΤΩΠΑ

Οι δυνάμεις της ΕΣΣΔ ήταν ήδη «τοποθετημένες» στο ανατολικό μέτωπο, από τη Φιλανδία μέχρι τη μαύρη θάλασσα, απέναντι στο 75% των Γερμανικών δυνάμεων, που πολεμούσαν στο ανατολικό μέτωπο. Ο Στάλιν απ’ το 1941 ζητούσε απόβαση των συμμάχων στη Γαλλία για να ανακουφιστεί ο κόκκινος στρατός που σήκωνε μόνος του το βάρος του πολέμου στην Ευρώπη.

Αντί γι’ αυτό οι δυτικοί σύμμαχοι είχαν κάνει απόβαση στην Αλγερία και στο Μαρόκο στις 8/11/42 (επιχείρηση «Πυρσός»), όπου αντιμετώπισαν … Γαλλικά στρατεύματα και μετά «μάζευαν ήλιο» στη ΒΔ Αφρική. Για παράδειγμα ο Πάττον (ο ίδιος το λέει) έκανε επισκέψεις στο Σουλτάνο του Μαρόκου, πήγαινε στις γιορτές του για την αναρρίχησή του στο θρόνο, στη «γιορτή των προβάτων», σε κυνήγι αγριόχοιρου μαζί του, την ίδια ώρα που στα ανατολικό μέτωπο συνέβαινε η μάχη και η μεγάλη νίκη του Στάλιγκραντ.

Ο Στάλιν σε τηλεγράφημά του ακόμα και στις 16 Φεβρουαρίου του 1943 προς τον Τσώρτσιλ, διαμαρτύρεται κι αναρωτιέται «Η δράση των Αγγλοαμερικάνικων δυνάμεων στην Τυνησία για κάποιο λόγο ανεστάλη, από το Νοέμβριο μέχρι και τον Απρίλιο, δίνοντας τη δυνατότητα στους Γερμανούς να μεταφέρουν από τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία 27 μεραρχίες στο ανατολικό μέτωπο».

Είχε αναβληθεί η σχεδιαζόμενη Αγγλοαμερικάνικη επίθεση εναντίον των Γερμανών στη Βόρεια Αφρική (που ήταν το μόνο μέτωπό των χερσαίων δυνάμεών τους) δυο φορές, παρόλο που ο Ρόμελ ήταν άρρωστος, με τρεις (ναι 3) τσακισμένες μεραρχίες, λιγότερα από 50 άρματα μάχης και καθόλου καύσιμα.

Η ΔΙΑΣΚΕΨΗ – ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Ο Ρούσβελτ ήθελε απόβαση στη Γαλλία μέσα στο 1943, έστω και περιορισμένης κλίμακας. Ο Τσώρτσιλ με διάφορα προσχήματα και δικαιολογίες κατάφερε άλλη μια φορά να αναβληθεί η απόβαση στη Γαλλία και να προγραμματιστεί απόβαση στη Σικελία. Απ’ την αρχή μέχρι το τέλος ο προσανατολισμός των Άγγλων ήταν η Μεσόγειος. Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ μιλά για «σοβαρή διάσταση απόψεων».

Ο Βρετανός ιστορικός Νόρναν Στόουν γράφει: «Οι Βρεττανοί ήταν υπέρ μιας απόβασης στη Σικελία, ενώ οι Αμερικάνοι ήταν υπέρ κάποιας άλλης επιλογής. Όμως στη διαφωνία αυτή, επικράτησε η θέση των Βρεττανών. Η εξέλιξη αυτή διαμόρφωσε τις εξελίξεις για το υπόλοιπο του πολέμου».

Ο δε Alastair Parker, Βρετανός ιστορικός του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, λέει χαρακτηριστικά : «Βρεττανοί κι Αμερικάνοι ενέκριναν με παραπλανητική ευκολία μια Βρετανικής έμπνευσης στρατηγική για την εκκαθάριση της Βόρειας Αφρικής και τη διάνοιξη θαλάσσιων οδών στη Μεσόγειο το ‘42. Όσο για το ’43, μίλησαν με επιφυλάξεις και γενικόλογα για απόβαση στην Ευρώπη κατά μήκος της Μεσογείου… Έδιναν προτεραιότητα στον αγώνα στην Ευρώπη, που όμως μπορούσε να κερδηθεί μόνο αν η ΕΣΣΔ συνέχιζε τον αγώνα της … Έπρεπε να δείξουν ότι κι αυτοί πασχίζουν να βοηθήσουν τη Σοβιετική Ένωση».

Η απόφαση αυτή κρατήθηκε μυστική απ’ το Στάλιν για ένα μεγάλο διάστημα. Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ λέει στα απομνημονεύματά του: «Τελικά αναβάλαμε την εισβολή στην κατεχόμενη Γαλλία από το στενό της Μάγχης για το 1944», ενώ στο τηλεγράφημα προς το Στάλιν, αμέσως μετά τη διάσκεψη, είχαν υποσχεθεί άνοιγμα δεύτερου μετώπου την άνοιξη ή το πολύ το Σεπτέμβριο του 1943.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ

Εκτός αυτών, η βασική απόφαση της διάσκεψης ήταν ότι ο αγώνας των Συμμάχων έπρεπε να συνεχιστεί μέχρις ότου η Ναζιστική Γερμανία οδηγηθεί στην άνευ όρων παράδοση. Για «Unconditional Surrender» μίλησε ο Ρούσβελτ. Το ίδιο θα ίσχυε τόσο για την Ιταλία όσο και για την Ιαπωνία. Συμφωνήθηκε επίσης ότι κανείς από τους Συμμάχους δεν θα αποδεχόταν χωριστή παράδοση κάποιας από τις δυνάμεις του Άξονα. Μάλιστα αυτό ο Ρούσβελτ το ανακοίνωσε δημόσια μόνος του, χωρίς να έχει ρωτήσει τον Τσώρτσιλ που είχε επιφυλάξεις και αντιρρήσεις. Ο Τσώρτσιλ το έμαθε … στη συνέντευξη τύπου.

Βέβαια όλη αυτή η συζήτηση, εκτός των άλλων, αποδεικνύει ότι μέχρι τότε δεν το είχαν λυμένο το θέμα της άνευ όρων παράδοσης. Δηλαδή είχαν δίκιο οι σοβιετικοί που φοβόταν ότι ιδιαίτερα οι Άγγλοι, σκέφτονταν και την χωριστή ειρήνη με τους Γερμανούς υπό όρους.

Αυτές λοιπόν οι αποφάσεις υπήρξαν ιδιαίτερα σημαντικές, μιας που σ’όλη τη διάρκεια του πολέμου υπήρχαν σκέψεις και προσπάθειες και από την πλευρά των Γερμανών, αλλά και από την πλευρά κυρίως Άγγλων, για χωριστή ειρήνη των Δυτικών με τη Γερμανία. Προσπάθειες που κάποτε πήραν σάρκα και οστά, όπως το ταξίδι του Ρούντολφ Ες στην Αγγλία, οι διαπραγματεύσεις Άγγλων και Γερμανών στην Ελβετία, κλπ, αλλά δεν καρποφόρησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου.

EΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ

Συμφωνήθηκε επίσης να ενταθούν οι βομβαρδισμοί κατά του Γερμανικού εδάφους από τα Βρετανικά αεροδρόμια με τη συμμετοχή και των δύο αεροποριών (R.A.F. και U.S.A.F.). Ήταν μια απόφαση βομβαρδισμού πόλεων και αμάχων, για να πέσει το ηθικό των Γερμανών, χωρίς οι Αγγλοαμερικάνοι να έχουν μεγάλο κόστος σε άνδρες. «Εκστρατεία εναντίον των πόλεων» την ονομάζουν κάποιοι ιστορικοί. Ο ίδιος ο επικεφαλής της επιχείρησης, ο αντιπτέραρχος Άρθουρ Χάρις, μιλούσε για «καταστροφή των Γερμανικών πόλεων, θάνατο των Γερμανών εργατών και παρεμπόδιση της πολιτισμένης ζωής σε ολόκληρη τη Γερμανία». Αποκορύφωμα αυτής της λογικής ήταν ο βομβαρδισμός της Δρέσδης, ακόμα και την «τελευταία στιγμή» του πολέμου. Η Σοβιετική Ένωση δεν συμφώνησε ποτέ σε μια τέτοια γενικότερη λογική και δεν την εφάρμοσε.

Πήραν ακόμα και διάφορες άλλες αποφάσεις για τη διάταξη των δυνάμεών τους στον Ειρηνικό, στην Ωκεανία, τη Βιρμανία κλπ.

Επίσης συζητήθηκαν οι διενέξεις ανάμεσα στους διάφορους Γάλλους στρατηγούς που ήταν εκεί σε παράλληλες συναντήσεις, με πρώτο τον Ντε Γκώλ.

ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΣΤΑΛΙΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΑΒΟΛΗ

Αυτά όλα, μαζί με πολλές υποσχέσεις, τα τηλεγράφησαν ο Ρούσβελτ κι ο Τσώρτσιλ στο Στάλιν, στις 25/1/43. Εκείνος τους απάντησε στις 30/1/43, (αφήνοντας να φανεί η δυσαρέσκεια κι η καχυποψία του, για την αναβολή ανοίγματος του δεύτερου μετώπου) υπενθυμίζοντάς τους ότι «Έχετε αναλάβει την αποστολή να τη συντρίψετε (τη Γερμανία) ανοίγοντας ένα δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη το 1943. Θα σας ήμουν βαθύτατα υποχρεωμένος αν με ενημερώνατε για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις που σχεδιάζετε σε σχέση με την αποστολή αυτήν και για το χρονοδιάγραμμα της πραγματοποίησής τους».

Η απόβαση αυτή στη Γαλλία καθυστέρησε κι άλλο. Κι έγινε μόνο όταν στο ανατολικά μέτωπο ο κόκκινος στρατός είχε φέρει τούμπα την κατάσταση κι είχε φτάσει μερικά χιλιόμετρα έξω απ’ το Βερολίνο.

Πάντως, μετά από την συνδιάσκεψη της Κασαμπλάνκα και ο Ρούσβελτ και ο Τσώρτσιλ δεν παρέλειψαν να στείλουν υμνητικά τηλεγραφήματα στο Στάλιν για τη μεγαλειώδη νίκη στο Στάλιγκραντ. Ήταν λίγο καιρό μετά από τότε που το TIME είχε ανακηρύξει το Στάλιν «πρόσωπο της χρονιάς 1943».

ΒΙΒΛΙΑ – ΠΗΓΕΣ
«Ο Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος». Σύγχρονη Εποχή.
«Β’ παγκόσμιος πόλεμος». Ουίνστον Τσώρτσιλ.
«Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος». Alastair Parker
«Συνοπτική ιστορία του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου». Norman Stone
«Συμμαχία. Ρούσβελτ-Στάλιν-Τσώρτσιλ». Jonathan Fendy
«Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η αλληλογραφία Στάλιν-Τσώρτσιλ-Ρούσβελτ». Υπ. Εξωτερικών ΕΣΣΔ.
«Ο πόλεμος όπως τον γνώρισα». Τζώρτζ Πάττον.




Μάνος Δούκας

"Δεν έχω ούτε μια άσπρη τρίχα στη ψυχή μου. Ούτε σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας" (Μαγιακόφσκι).Διαβάστε περισσότερα

ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟ '44:-Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΠΟΛΩΝΙΑ) ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ.

12 – 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1944 :

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (ΠΟΛΩΝΙΑ) ΣΩΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ.ΚΙ ΑΥΤΟΙ Σ’ ΑΝΤΑΛΑΓΜΑ ΚΑΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣΤΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ.

Στις 16/12/44, έξι μήνες μετά την απόβαση στο Νορμανδία, οι σύμμαχοι είναι ακόμα μέσα στη Γαλλία. Ξεκινά η μεγάλη αντεπίθεση του Χίτλερ στις Αρδένες, που κατάφερε να δημιουργήσει πανικό και να σπείρει την αποδιοργάνωση στα νώτα των αμερικανικών στρατευμάτων και μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου να έχει διεισδύσει στην άμυνα των συμμαχικών στρατευμάτων σε βάθος 90 περίπου χιλιομέτρων. 

Οι δυτικοί σύμμαχοι αντιμετώπιζαν πολλές δυσκολίες (είχαμε γράψει γι αυτό στις 15/12/18). Στις 3/1/45, έκαναν κι εκείνοι μια αντεπίθεση, χωρίς όμως επιτυχία. 

Η κατάσταση των συμμαχικών δυνάμεων στο δυτικό μέτωπο παρέμενε κρίσιμη. Η απόβαση στη Νορμανδία κινδύνευε. Μια δεύτερη «Δουνκέρκη» ήταν προ των πυλών.

 Σε κείνες ακριβώς τις συνθήκες, ολόκληρη η Δύση έστρεφε τα μάτια της προς την Ανατολή, αναζητώντας τη διέξοδο στα στρατεύματα της Σοβιετικής Ένωσης.

Ήταν 6 Ιανουαρίου του 1945, όταν ο Στάλιν έλαβε από τον Ουίνστων Τσόρτσιλ ένα αγωνιώδες τηλεγράφημα :

 «Εις την Δύσιν» - έγραφε ο Βρετανός πρωθυπουργός – «διεξάγονται πολύ σκληρές μάχες και σε κάθε στιγμή είναι δυνατόν να απαιτηθούν από την Ανώτατη Διοίκηση μεγάλες αποφάσεις. Γνωρίζετε και από την προσωπική σας πείρα πόσον ανησυχητική είναι η κατάσταση, όταν αναγκάζεται κανείς να αμύνεται σε πολύ ευρύ μέτωπο, ύστερα από προσωρινή απώλεια της πρωτοβουλίας. Ο στρατηγός Αϊνζεχάουερ επιθυμεί πολύ και είναι απαραίτητο να γνωρίζει σε γενικές γραμμές τι σκοπεύετε να πράξετε, δεδομένου ότι τούτο θα έχει βεβαίως αντίκτυπο επί όλων των δικών του και των δικών μας αποφάσεων. Θα Σας είμαι υπόχρεος αν με πληροφορήσετε κατά πόσον μπορούμε να υπολογίζουμε σε μεγάλη ρωσική επίθεση στο μέτωπο του Βίσλα ή σε κάθε άλλο τόπο κατά την διάρκειαν του Ιανουαρίου ή σε κάθε άλλη στιγμή που Σεις θα δεχθείτε ενδεχομένως να ανακοινώσετε. Το ζήτημα τούτο το θεωρώ κατεπείγον».

Στις 7/1/1945 ο Στάλιν έστειλε τη δική του απάντηση στο αγωνιώδες μήνυμα του Τσόρτσιλ. 

«...Ετοιμαζόμαστε» - έγραφε ο Σοβιετικός ηγέτης – «για επίθεση, αλλά ο καιρός τώρα δεν ευνοεί την επίθεσή μας. Εν τούτοις το Επιτελείο της Ανώτατης Διοίκησης υπολογίζοντας την θέση των συμμάχων μας, αποφάσισε να τελειώσει με σύντονο ρυθμό τις προετοιμασίας και αδιαφορώντας για τον καιρό, θα αρχίσει ευρείας κλίμακας επιθετικές επιχειρήσεις εναντίον των Γερμανών σ’ όλο το κεντρικό μέτωπο, το βραδύτερο εντός του δευτέρου δεκαπενθημέρου του Ιανουαρίου. Να μην αμφιβάλλετε ότι θα πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν, για να συνδράμουμε τα ένδοξα συμμαχικά μας στρατεύματα».

Η μεγάλη σοβιετική στρατιωτική επίθεση ξεκίνησε στις 12/1/1945.

Την αρχή έκανε το Πρώτο Ουκρανικό Μέτωπο από τις θέσεις εξόρμησης δυτικά του Σαντομίρ (κεντρική Πολωνία).
Στις 14/1, το Δεύτερο Λευκορωσικό Μέτωπο ξεδίπλωσε τη δική του επίθεση από την αριστερή όχθη του Βιστούλα νότια της Βαρσοβίας.
Στις 15/1 ήταν η σειρά του Τρίτου Λευκορωσικού Μετώπου να εξαπολύσει επίθεση στην Ανατολική Πρωσία(Βόρεια Πολωνία). Ταυτόχρονα το Τέταρτο Ουκρανικό Μέτωπο εξαπέλυσε επίθεση στα Καρπάθια (Ρουμανία). 

Η επίθεση των σοβιετικών στρατιωτικών δυνάμεων ήταν τεραστίων διαστάσεων. Κάλυπτε ένα μέτωπο 1.200 χιλιομέτρων - από τη Βαλτική ως τα Καρπάθια - με τη συμμετοχή 150 μεραρχιών.

Ολόκληρος ο κόσμος είχε μείνει άφωνος. 

«Είναι ίσως η πιο μεγάλη επίδειξη στρατιωτικής δύναμης που έχει δει ποτέ ο κόσμος» έγραφαν οι αγγλικές εφημερίδες και το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι «ποτέ δεν έγινε στην πολεμική ιστορία μια τέτοια επίθεση».

Αντικειμενικοί στόχοι : Απελευθέρωση Πολωνίας. Κυρίως της Βαρσοβίας. Συνθηκολόγηση της Ουγγαρίας. Να προωθηθούν πιο κοντά στο Βερολίνο. Να χαλαρώσουν τα δυτικά στρατεύματα.

Τελικά, οι χιτλερικοί υποχωρώντας, αναγκάστηκαν να αλλάξουν τακτική. 

Μετέφεραν δεκάδες ακόμα μεραρχίες από τη δύση στην Ανατολή, όπου αντιμετώπιζαν τις κεραυνοβόλες σοβιετικές στρατιές. Ουσιαστικά οι Χιτλερικοί εγκατέλειψαν κάθε είδους άμυνα στο δυτικό μέτωπο κι είχαν "ανοιχτό μέτωπο" στη δύση (π.χ. πέρασμα γραμμής Ζήγκφριντ χωρίς αντίσταση, ποταμού Ρήνου όπου οι Γερμανοί δεν ανατίναξαν τις γέφυρες κλπ.) απέναντι στους δυτικούς που δε συναντούσαν πιά καμιά σχεδόν αντίσταση.

Φιλοδοξία του Χίτλερ ήταν να προχωρήσει σε χωριστές διαπραγματεύσεις και χωριστή ειρήνη με τους Δυτικούς, ώστε στη συνέχεια να συμμαχήσει μαζί τους και να αντιμετωπίσουν μαζί τους σοβιετικούς. Οι Αγγλοαμερικάνοι το συζητούσαν. 

Στις αρχές Μαρτίου του 1945, το γερμανικό στρατηγείο έστειλε στην Ελβετία τον στρατηγό Βόλφ για να κάνει διαπραγματεύσεις με αντιπροσώπους των ΗΠΑ και της Αγγλίας. 

Η σοβιετική κυβέρνηση, επέμεινε να πάρουν μέρος στις διαπραγματεύσεις και εκπρόσωποι του σοβιετικού στρατηγείου, αλλά αυτό απορρίφθηκε από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας. Μάλιστα τους απαντούσαν ότι αυτές οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται. Επρόκειτο για μια σαφέστατη παραβίαση των αρχών της αντιχιτλερικής συμμαχίας.

Ο Στάλιν, σε μήνυμά του προς τον Ρούσβελτ, στις 3/4/1945, ήταν απολύτως κατηγορηματικός :

 «Οι διαπραγματεύσεις - έγραφε - διεξήχθησαν και τερματίστηκαν για συμφωνία με τους Γερμανούς, σύμφωνα με την οποία ο Γερμανός διοικητής στο δυτικό μέτωπο στρατάρχης Κέσσελριγκ δέχθηκε να ανοίξει το μέτωπο και να αφήσει να διέλθουν προς την ανατολή τα αγγλο - αμερικανικά στρατεύματα και οι Αγγλο - αμερικανοί υποσχέθηκαν αντ' αυτού να ελαφρύνουν διά τους Γερμανούς τους όρους της ανακωχής».

Από τα τέλη Μαρτίου του '45 τα γερμανικά στρατεύματα στο δυτικό μέτωπο πέρασαν ουσιαστικά στο «συμβολικό» πόλεμο.

 Οι λίγες δυνάμεις των Γερμανών που έμειναν εκεί παραδίδονταν χωρίς σοβαρή αντίσταση, ενώ ο κύριος στρατιωτικός όγκος μεταφέρθηκε στο ανατολικό μέτωπο, όπου ως το τέλος έδωσε σκληρότατες μάχες με το σοβιετικό στρατό. Παρ' όλα αυτά τίποτα δεν ήταν σε θέση να φράξει το δρόμο του Κόκκινου Στρατού προς το Βερολίνο, αν και οι χιτλερικοί προσπάθησαν με κάθε δυνατό τρόπο, χωρίς βεβαίως να το καταφέρουν, να το παραδώσουν στους Δυτικούς.

ΒΙΒΛΙΑ- ΠΗΓΕΣ
1. Στρατάρχη Ζούκωφ Απομνημονεύματα. «Αναμνήσεις και στοχασμοί».
2. Υπουργείο Άμυνας ΕΣΣΔ. Β Παγκόσμιος Πόλεμος
3. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Σύγχρονη Εποχή. Τόμος δεύτερος.
4. «Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η αλληλογραφία Στάλιν-Τσώρτσιλ-Ρούσβελτ». Υπ. Εξ. ΕΣΣΔ.
5. David Irving. «Ο πόλεμος του Χίτλερ».
6. B. H. Liddel Hart. Οι Γερμανοί στρατηγοί μιλάνε.
7. «Β’ παγκόσμιος πόλεμος». Ουίνστον Τσώρτσιλ.
8. «Συμμαχία. Ρούσβελτ-Στάλιν-Τσώρτσιλ». Jonathan Fendy
9. «Αγαπητέ κύριε Σταλιν. Γ. Στάλιν-Φ.Ρούσελτ : Αλληλογραφία 1941-1945».
10. «Ο πόλεμος των στρατηγών». David Irving.
11. «Μοιραίες επιλογές». Ian Kershaw

Άρθρο του Ριζοσπάστη.
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=1243757

Video : από την Αμερικανοσοβιετική σειρά «Ο άγνωστος πόλεμος. Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Η απελευθέρωση της Πολωνίας». Διάρκεια περίπου 50 λεπτά. 

https://youtu.be/DqZaLIjoDjc

Παρατήρηση : Το βίντεο δεν αναφέρεται μόνο σ’ αυτή την επίθεση, αλλά σ’ όλο το ιστορικό της απελευθέρωσης της Πολωνίας.

Manos Doukas

29/9/38 Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΜΕΤΑΞΥ:Ναζιστικής ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΑΓΓΛΙΑΣ, ΓΑΛΛΙΑΣ, Φασιστικής ΙΤΑΛΙΑΣ

Έναν χρόνο πριν το Σύμφωνο μη επίθεσης Γερμανίας - ΕΣΣΔ, το γνωστό Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ.

Οι κυβερνήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας με την προτροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ικανοποίησαν όλες τις απαιτήσεις του Χίτλερ πιστεύοντας ότι έτσι θα τον στρέψουν κατά της Σοβιετικής Ενωσης.

Ρανια Λημνιου:

7 ώρες

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ 29 /9 /38

Στις 29 Σεπτέμβρη 1938 αρχίζει στο Μόναχο η τετραμερής διάσκεψη. Τη Γερμανία εκπροσωπεί ο Χίτλερ, την Αγγλία ο Τσάμπερλεν, τη Γαλλία ο Νταλαντιέ και την Ιταλία ο Μουσολίνι. Αντικείμενο της διάσκεψης είναι το μέλλον της Τσεχοσλοβακίας, την οποία ο Χίτλερ κατηγορούσε για καταπίεση των Γερμανών της Σουδητίας.

Μετά από σφοδρές επιθέσεις του Χίτλερ κατά της κυβέρνησης της Τσεχοσλοβακίας και μερικές αντεγκλήσεις, τα μέλη της διάσκεψης εγκρίνουν το γερμανοϊταλικό σχέδιο «συνεννόησης». Στους εκπροσώπους της Τσεχοσλοβακίας που είχαν κληθεί στο Μόναχο, ανακοινώνεται πως η απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων δεν επιδέχεται συζήτηση και πρέπει να γίνει δεκτή χωρίς αντίρρηση.
Με βάση τη συμφωνία που υπογράφτηκε στο Μόναχο, η Τσεχοσλοβακία ήταν υποχρεωμένη να παραδώσει στη Γερμανία μέσα σε δέκα μέρες τη Σουδητία και μέσα σε τρεις μήνες να ικανοποιήσει τις εδαφικές αξιώσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. 

Ολες οι βιομηχανικές επιχειρήσεις, τα ορυχεία, οι συγκοινωνίες και τα μέσα τηλεπικοινωνίας, το τροχαίο υλικό, τα στρατιωτικά οχυρά, οι αποθήκες και οι πρώτες ύλες που βρίσκονταν στο παραχωρούμενο έδαφος, θα παραδίδονταν σε απολύτως καλή κατάσταση.
Από την Τσεχοσλοβακία αφαιρέθηκε μια εδαφική έκταση 41.098 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με 5 εκατομμύρια περίπου κατοίκους που από αυτούς περισσότεροι από ένα εκατομμύριο ήταν Τσέχοι και Σλοβάκοι. 

Στα χέρια των Γερμανών έπεσαν βιομηχανικές περιοχές με σπουδαία μεταλλουργικά και χημικά εργοστάσια, μεθοριακά οχυρά και μια σημαντική ποσότητα οπλισμού. Ετσι στην ουσία η Τσεχοσλοβακία ήταν αφοπλισμένη και αντιμέτωπη με τους φασίστες επιδρομείς που περίμεναν μόνο την κατάλληλη στιγμή για να την υποδουλώσουν οριστικά.
Η ιμπεριαλιστική συμφωνία του Μονάχου ήταν το κορύφωμα της πολιτικής της ενθάρρυνσης των επιδρομέων. Οι κυβερνήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας με την προτροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ικανοποίησαν όλες τις απαιτήσεις του Χίτλερ πιστεύοντας ότι έτσι θα τον στρέψουν κατά της Σοβιετικής Ενωσης.
Επρόκειτο για μια κατάπτυστη συμφωνία. 

Η μόνη χώρα που προσπάθησε να την αποτρέψει ήταν η Σοβιετική Ενωση. Ομως προσέκρουσε στην ενδοτική πολιτική της κυβέρνησης της Τσεχοσλοβακίας. Η συμφωνία του Μονάχου προκάλεσε βαθιά αγανάκτηση στους εργαζόμενους όλου του κόσμου

Ριζοσπάστης

Αναμνήσεις Ζούκοφ της Παράδοσης των Ναζί --Το "παράδοξο" της Κρήτης: Απελευθερώθηκε απ΄τους Γερμανούς στις 12 Ιούνη '45 !!

Η 9η Μάη είναι η ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης, η ημέρα που ηττήθηκε ο ναζισμός και η Ευρώπη βγήκε στο φως της ειρήνης από το αιματηρότερο σκοτάδι που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα.

Τα μεσάνυχτα της 8ης προς 9η Μάη του 1945 γράφτηκε η τελευταία πράξη αυτής της φρίκης, με την τελική πράξη της άνευ όρων συνθηκολόγησης της ναζιστικής Γερμανίας.

Η σχετική τελετή έλαβε χώρα σε ένα προάστιο του Βερολίνου, το Κάρλσχορστ, στο κτίριο όπου στεγαζόταν η τραπεζαρία της σχολής μηχανικού του στρατού.



Εκ μέρους της γερμανικής πλευράς τη συνθηκολόγηση υπέγραψαν ο στρατάρχης, Βίλχελμ Κάιτελ, επικεφαλής της ανώτατης διοίκησης της Βέρμαχτ, ο συνταγματάρχης Στουμπφ, εκπρόσωπος της Λουτβάφε (η πολεμική αεροπορία) και ο ναύαρχος φον Φρίντεμπουργκ, εκ μέρους του στόλου.


Τη συνθηκολόγηση έκαναν δεκτή ο στρατάρχης Ζούκοφ, εκ μέρους της ΕΣΣΔ και ο στρατάρχης Τέντερ, εκ μέρους της Βρετανίας.
Την επικύρωσαν με την υπογραφή τους, ως μάρτυρες, ο στρατηγός Σπάατς, εκ μέρους των ΗΠΑ και ο στρατηγός, ντε Τεσσινί, εκ μέρους της Γαλλίας.


Ας δούμε πώς περιέγραψε ο στρατάρχης Ζούκοφ εκείνη την ιστορική στιγμή στα απομνημονεύματά του*:
«’Ωρα 24η ακριβώς μπήκαμε στην αίθουσα.
Άρχιζε η 9 Μαΐου 1945…
Όλοι καθίσαμε στο τραπέζι που ήταν στον τοίχο, όπου υπήρχαν οι κρατικές σημαίες της Σοβιετικής Ένωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας. Στα στενόμακρα τραπέζια της αίθουσας, που ήταν καλυμμένα με πράσινη τσόχα, κάθισαν οι στρατηγοί του Κόκκινου Στρατού, τα στρατεύματα των οποίων συνέτριψαν σε συντομότατο χρονικό διάστημα την άμυνα του Βερολίνου και ανάγκασαν τον εχθρό να καταθέσει τα όπλα. Εδώ παραβρίσκονταν πολυάριθμοι Σοβιετικοί και ξένοι δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ.
- Εμείς, οι αντιπρόσωποι της Ανωτάτης Διοίκησης των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Ανωτάτης Διοίκησης των συμμαχικών στρατευμάτων, είπα, ανοίγοντας τη συνεδρίαση, είμεθα εξουσιοδοτημένοι από τις κυβερνήσεις του αντιχιτλερικού συνασπισμού να δεχτούμε την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας από τη Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση. Καλέσατε στην αίθουσα τους αντιπροσώπους της Γερμανικής Γενικής Διοίκησης.

Όλοι οι παριστάμενοι γύρισαν τα κεφάλια τους προς την πόρτα…

Πρώτος χωρίς να βιάζεται και προσπαθώντας να διατηρήσει φαινομενική ηρεμία, πέρασε το κατώφλι ο στρατάρχης Κάιτελ, δεξί χέρι του Χίτλερ. Σήκωσε το χέρι με τη στραταρχική του ράβδο, χαιρετίζοντας τους αντιπροσώπους της Ανωτάτης Διοίκησης των σοβιετικών και συμμαχικών στρατευμάτων.

Μετά τον Κάιτελ μπήκε ο στρατηγός Στούμπφ. Ανάστημα λίγο κάτω του μέτριου, με μάτια γεμάτα κακία και αδυναμία. Ταυτόχρονα μπήκε ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ, που έμοιαζε πρόωρα γερασμένος.

Στους Γερμανούς προτάθηκε να καθίσουν σε ξεχωριστό τραπέζι, το οποίο τοποθετήθηκε ειδικά γι’ αυτούς κοντά στην είσοδο…

Απευθύνθηκα στη γερμανική αντιπροσωπεία:

-Έχετε στα χέρια σας την πράξη τής άνευ όρων παράδοσης, τη μελετήσατε και είσθε εξουσιοδοτημένοι να υπογράψετε την πράξη αυτή;..

-Μάλιστα, τη μελετήσαμε και είμαστε έτοιμοι να την υπογράψουμε, απάντησε με υπόκωφη φωνή ο στρατάρχης Κάιτελ, δίνοντάς μας το ντοκουμέντο που είχε υπογράψει ο ναύαρχος Ντένιτς. Το ντοκουμέντο αυτό έλεγε ότι ο Κάιτελ, ο Φον Φρίντεμπουργκ και ο Στούμπφ είναι εξουσιοδοτημένοι να υπογράψουν την πράξη τής άνευ όρων παράδοσης.

Ήταν κάθε άλλο παρά ο υπερφίαλος εκείνος Κάιτελ που δεχόταν την παράδοση της νικημένης Γαλλίας. Τώρα φαινόταν τσακισμένος, αν και προσπαθούσε να κρατήσει κάποια πόζα.

Αφού σηκώθηκα, είπα τα εξής:

-Προτείνω στη γερμανική αντιπροσωπεία να πλησιάσει εδώ, στο τραπέζι. Εδώ θα υπογράψετε την πράξη της άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας.

Ο Κάιτελ σηκώθηκε γρήγορα από τη θέση του, ρίχνοντας σε μας μια εχθρική ματιά, ύστερα κατέβασε τα μάτια και, παίρνοντας αργά από το τραπέζι τη στραταρχική ράβδο του, προχώρησε με αβέβαιο βήμα προς το τραπέζι μας. Το μονόκλ του έπεσε και κρεμάστηκε στο κορδόνι. Το πρόσωπό του γέμισε με κόκκινες κηλίδες.

Μαζί του πλησίασαν στο τραπέζι ο στρατηγός Στούμπφ, ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ και οι Γερμανοί αξιωματικοί που τους συνόδευαν. Αφού διόρθωσε το μονόκλ, ο Κάιτελ κάθισε στην άκρη του τραπεζιού και με τρεμάμενο ελαφρά χέρι και χωρίς να βιάζεται υπέγραψε πέντε αντίτυπα της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Μετά έθεσαν τις υπογραφές τους οι Στούμπφ και Φρίντεμπουργκ.

Μετά την υπογραφή της πράξης, ο Κάιτελ σηκώθηκε από το τραπέζι, φόρεσε το δεξί γάντι του και προσπάθησε πάλι να επιδείξει το στρατιωτικό του παράστημα, αλλά δεν τα κατάφερε και γύρισε ήσυχα πίσω στο τραπέζι του.

Στις 9 Μαϊου 1945 ώρα 0.43′, η υπογραφή της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας είχε τελειώσει…».

*Στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ: «Αναμνήσεις και Στοχασμοί», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»

http://tvxs.gr

Aπό:https://www.facebook.com/WWIIOnline/videos/462070873964493/

Το μεγάλο μυστικό των Γερμανών, η συμφωνία και η Κρήτη

Γερμανοί του «Φρουρίου» αναχωρούν υπό την εποπτεία και με ευθύνη των Βρετανών από την Κρήτη το καλοκαίρι του 1945 με τον ατομικό οπλισμό τους. Μόνο τα βαριά όπλα φρόντισαν οι Αγγλοι να ρίξουν ανοιχτά στη θάλασσα, για να μην πέσουν στα χέρια των Κρητικών.

Στις 8  Μαΐου 1945 υπεγράφη η συνθηκολόγηση των Συμμάχων με τους Γερμανούς. 
Κι όμως η τελευταία πράξη του πολέμου στην Ευρώπη, γράφτηκε στην Κρήτη στις 10 Μαΐου 1945. Δηλαδή 24ωρα μετά την άνευ όρων παράδοση των χιτλερικών στους συμμάχους (7 - 9 Μαΐου στη Ρεμς και το ίδιο το Βερολίνο).

Η υπογραφή της συνθηκολόγησης των Γερμανών έγινε στη βίλα Αριάδνη στην Κνωσό ήταν μία από τις κορυφαίες στιγμές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου παρά τα όσα γράφτηκαν περί... περίεργου μη αφοπλισμού των Γερμανών. 

Κι ακόμη πιο περίεργο για το πώς παρέμειναν στην Κρήτη οι Γερμανοί μέχρι τα μέσα του 1945 όταν στην Αθήνα είχαν φύγει από τον Οκτώβριο του 1944...

Αλλά ας γυρίσουμε στη βίλα Αριάδνη... 
Πρωταγωνιστές της κορυφαίας αυτής πράξης από Ελληνικής πλευράς ήταν ο τότε υποστράτηγος Γ.Φουντουλάκης και ο Λοχαγός Πεζικού του Eπιτελείου της Στρατιωτικής Διοίκησης Kρήτης Γ.Kάββος. Ήταν οι άνθρωποι που σε συνεργασία με τα συμμαχικά στρατεύματα ήρθαν σ' επαφή με τους επικεφαλής των γερμανικών στρατευμάτων και υπέγραψαν την αποχώρησή τους από το νησί.

(..)
 Στις 8 Mαΐου 1945 ο Aρχιστράτηγος της Mεσογείου Aλεξάντερ, μόλις πήρε με τον ασύρματο σήμα του Αρχιστράτηγου των Συμμάχων Άικ Aιζενχάουερ ότι υπογράφηκε συνθηκολόγηση της Γερμανίας με τους Συμμάχους Άγγλους, Aμερικάνους και Pώσους, επειγόμενος να απελευθερωθεί το γρηγορότερο η Oχυρά Θέση Xανίων από τους Γερμανούς και Iταλούς, απέστειλε ταχύπλοο πολεμικό σκάφος στην Kρήτη, με τον Άγγλο Tαξίαρχο Kίρκμαν και ένα μικρό Επιτελείο, για να διαπραγματευθεί σε συνεργασία με τις Πολιτικές και Στρατιωτικές Αρχές της Kρήτης συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς.

Όταν οι Bρετανοί απεσταλμένοι έφθασαν στο Hράκλειο, εγκαταστάθηκαν στη Bίλα Aριάδνη στην Kνωσό και συναντήθηκαν με τον εκπρόσωπο του Συμμαχικού Στρατηγείου Mέσης Aνατολής Aντ/ρχη Tομ Nταμπάμπιν και άλλους Bρετανούς Aξιωματικούς και με τον Έλληνα Στρατιωτικό Διοικητή Kρήτης Yποστράτηγο Γεώργιο Φουντουλάκη προς τους οποίους ο Tαξίαρχος Kίρκμαν ανακοινωσε το σκοπό της αποστολής του.

Στη σύσκεψη που ακολούθησε αποφασίστηκε να καλέσουν στο Hράκλειο το διοικητή των Γερμανικών και Iταλικών Δυνάμεων της Oχυράς Θέσεως Xανίων Στρατηγό Xανς Mπέντακ με τη μεσολάβηση του Eπισκόπου Aγαθάγγελου Ξηρουχάκη και του Σουηδικού Eρυθρού Σταυρού, για να υπογράψουν τη συνθηκολόγηση.

O Άγγλος Tαξίαρχος Kίρκμαν ζήτησε να τον βοηθήσουν στη σύνταξη των όρων συνθηκολογήσεως και την ίδια μέρα ο Aξιωματικός Πληροφοριών, όπως λεγόταν τότε ο Διευθυντής του 2ου Γραφείου της Στρ/κής Διοικήσεως Kρήτης, Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Kάββος συνέταξε προσχέδιο των όρων συνθηκολογήσεως, το οποίο ενέκρινε ο Eπιτελάρχης Aντ/ρχης Πεζ. Mιχ. Σγουρός και ο Στρ/κός Διοικητής Kρήτης Yποστράτηγος Γεώργιος Φουντουλάκης και παραδόθηκε στον αντιπρόσωπο του Aρχιστράτηγου της Mεσογείου.

Οι όροι

Mε βάση το προσχέδιο αυτό και με άλλα θέματα, τα οποία είχαν υπ' όψη τους οι εκπρόσωποι του Bρετανού Aρχιστρατήγου της Mεσογείου και σύμφωνα με τις οδηγίες που είχαν, έγινε η σύνταξη του εγγράφου παραδόσεως των Γερμανών της Kρήτης, όπως και οι όροι τους οποίους έπρεπε απαρεγκλίτως να εφαρμόσει ο Διοικητής των Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ, ο οποίος θα υπέγραφε το σχετικό έγγραφο.

Kαι φτάνουμε στην ιστορική ημέρα της 9ης Mαΐου του 1945, οπότε ο Tαξίαρχος Kίρκμαν έχει συντάξει το τελικό έγγραφο της συνθηκολόγησης και της παράδοσης των Γερμανών και των Iταλών της Kρήτης. 
 Σύμφωνα με τους υπολογισμούς στο νησί βρίσκονται 15.000 Γερμανοί και 5.000 Iταλοί.
 Στη μεγάλη αίθουσα της βίλας Aριάδνη στην Kνωσό συγκεντρώθηκαν από Aγγλικής πλευράς ο Tαξίαρχος Kίρκμαν, αντιπρόσωπος του Aρχιστρατήγου Mεσογείου Aλεξάντερ, ο εκπρόσωπος του Συμμαχικού Στρατηγείου Mέσης Aνατολής Aντ/ρχης Tομ Nταμπάμπιν, ο εκπρόσωπος της Φορς 133 Aντ/ρχης Tζακ Σμιθ Xιουζ, ο αντιπρόσωπος της Iντέλλιντζες Σέρβις στην Kρήτη Λοχαγός Pαλφ Στόκμπριτς, άλλοι Άγγλοι Aξ/κοί και από Eλληνικής πλευράς ο Στρατιωτικός Διοικητής Kρήτης και Mέραρχος Yποστράτηγος Γεώργιος Φουντουλάκης, ο Eπιτελάρχης της Mεραρχίας Συντ/ρχης Mιχαήλ Σγουρός και ο Διευθυντής του 2ου Γραφείου Πληροφοριών της Στρατ/κής Διοικήσεως Kρήτης Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Kάββος και ο διοικητής του αεροδρομίου Aνδρέας Aπλαδάς.

Eκ μέρους των Γερμανών ο Διοικητής της Oχυράς Θέσεως Xανίων Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ και ο Eπιτελάρχης του, που έφτασαν στο Hράκλειο προερχόμενοι από τα Xανιά με μικρό αεροπλάνο (Fieseler Storch) και τους υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο και τους συνόδευσε στη βίλα AριάδνηΣ παρά την Kνωσό ο Άγγλος Tαγμ/ρχης Σάντυ Pέντελ ή Aλέξης.

Mόλις μπήκε στη μεγάλη αίθουσα της βίλας "Aριάδνη" ο Γερμανός Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ, επικράτησε απόλυτη σιγή. 
 H ατμόσφαιρα παγερή και σε όλους τους παρευρισκόμενους κυριαρχούσαν διαφορετικά συναισθήματα. 
 Xωρίς καμία απολύτως συζήτηση αναγνώστηκαν στα Eλληνικά, Aγγλικά και Γερμανικά οι όροι της συνθηκολογήσεως με τους οποίους συμφώνησε χωρίς αντίρρηση και χωρίς να προτείνει καμία τροποποίηση ο Xανς Mπέντακ. 
 Πρώτος υπέγραψε ο Γερμανός Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ, με τρεμάμενο χέρι, κάτωχρος και συγκινημένος, χωρίς να προφέρει ουδεμία λέξη. 
 Mετά υπέγραψε ο Άγγλος Tαξίαρχος Kίρκμαν και τέλος ο Έλληνας Yποστράτηγος Γεώργιος Φουντουλάκης

(Έτσι έμεινε και στην ιστορία η βίλα Αριάδνη που έχτισε ο Έβανς ο οποίος άρχισε τις ανασκαφές του στην Κνωσό το 1900. Κατοικούσε ακόμη στο Ηράκλειο και κάθε πρωί έπρεπε να διανύει οκτώ χιλιόμετρα δύσβατου χωματόδρομου για να φθάσει στον τόπο της ανασκαφής.)

Ωστόσο, κατά μία περίεργη συγκυρία οι Γερμανοί δεν παρέδωσαν τον οπλισμό τους, παρά τους φόβους του στρατηγού Benthag. 

Κατά μία εκδοχή «Η μυστικότητα της υπογραφής της γερμανικής παράδοσης και η πρωτοφανής απόφαση για τη διατήρηση του οπλισμού από τους ηττημένους Γερμανούς στρατιώτες της Βέρμαχτ είχε να κάνει με το φόβο των Εγγλέζων μήπως καταλάβει τα Χανιά ο ΕΛΑΣ ο οποίος σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα, δεν είχε παραδώσει τα όπλα, μετά τη Βάρκιζα! »

Τελικά οι Γερμανοί αφοπλίστηκαν στις 23 Μαΐου 1945 όταν έφτασε στο νησί το σύνταγμα των Hamshire. 

Οι Γερμανοί στρατιώτες αποχώρησαν από την Κρήτη με πλοία στις 12 Ιουνίου με το σύνολο των προσωπικών ειδών τους, ένα μήνα μετά την παράδοση του Ράιχ.

Εκ των υστέρων προκύπτει ότι για γενικότερους λόγους, που σχετίζονταν με τους υπολογισμούς των Αγγλων για την επόμενη μέρα, μετά την παράδοση της Γερμανίας, ήθελαν τη διατήρησή τους στο «Φρούριο». 
Βεβαίως, ενδιαφέρονταν και για την τύχη του οπλισμού τους, που δεν έπρεπε να πέσει σε κρητικά χέρια...

Αλλά και όταν φάνηκε ότι οι υπολογισμοί αυτοί και κάποια «αδιανόητη επιχείρηση» του Τσόρτσιλ για τον έλεγχο της μεταπολεμικής κατάστασης στην Ευρώπη δεν ευοδώθηκαν, τους έθεσαν υπό την προστασία τους και τους φυγάδευσαν ουσιαστικά (Ιούνιος - Iούλιος 1945) με πλοία στη Μέση Ανατολή, μαζί με τον οπλισμό τους!

Πρόκειται για πρωτοφανή στα χρονικά του πολέμου πράξη. Λες και τους μετέφεραν αλλού για να χρησιμοποιηθούν σε άλλο μέτωπο...

Η Συνθήκη….

Tο πλήρες κείμενο της συνθηκολόγησης ήταν το εξής:

1. O Γερμανός Διοικητής Φρουρίου Kρήτης, δια του παρόντος παραδίδει άνευ όρων απάσας τας υπό την Διοίκησιν ή έλεγχον του δυνάμεις ξηράς, αέρος και θαλάσσης και θέτει άνευ όρων εαυτόν και τας δυνάμεις ταύτας εις τη διάθεσιν του Aν. Συμ/κού Δ/τού του Mεσογειακού Θεάτρου επιχειρήσεων.

2. Aπασαι αι υπό τη διοίκησιν ή έλεγχον του Γερμανού Διοικητού Φρουράς Kρήτης ένοπλοι δυνάμεις θα καταπαύσουν οιασδήποτε εχθροπραξίας επί της ξηράς, θαλάσσης και εν αέρι κατά την 10ην ώραν Aστεροσκοπείου Γκρήνουιτς της 10ης ημέρας του Mαΐου 1945.O Γερμανός Δ/τής Φρουράς Kρήτης αναλαμβάνει να κάμει τας αναλόγους διευθετήσεις πάραυτα.

3. O Γερμανός Διοικητής αναλαμβάνει να εκτελέσει τας εν τω παραρτήματι τούτο διατασσομένας διαταγάς αι οιασδήποτε περαιτέρω διαταγάς Aνωτ. Συμμάχου Δ/τού του Mεσογειακού Θεάτρου Eπιχειρήσεων. Παρακοή εις τας τοιαύτας διαταγάς ή αποτυχία προς συμμόρφωσιν προς ταύτας, θέλει τιμωρηθή σύνωδα των παραδεδειγμένων Nόμων και συνηθειών πολέμου.


4. Tο έγγραφον τούτο θέλει τεθεί εν ισχύει άμα τη υπογραφή και εν τω συνημμένω παραρτηματι διαταγαί θέλουν καταστή εκτελέσιμοι κατά την εν τη άνω παραγράφω προσδιορισθείσαν ημέραν και χρόνον.

5. Tο έγγραφον τούτο και αι συνοδευτικαί διαταγαί συνετάχθησαν εις τε την Aγγλικήν, Eλληνικήν και Γερμανικήν γλώσσαν.

H Aγγλική μετάφρασις είναι το αυθεντικόν κείμενον. Eγειρομένης οιασδήποτε αμφιβολίας ως προς την σημασίαν ή ερμηνείαν η απόφασις του Aνωτάτου Συμμάχου Διοικητού καθίσταται τελειωτική.

6. Tο έγγραφον τούτο είναι ανεξάρτητον και ουχί προς ζημίαν και θα υποκατασταθή υπό οιουδήποτε γενικού εγγράφου περί παραδόσεως, επιβαλλομένου υπό ή εκ μέρους των Hνωμένων Eθνών και εφαρμοστέου επί της Γερμανίας ενόπλων δυνάμεων εν συνόλω.

Ο ναζί διοικητής του «Οχυρού», Χανς Μπέντακ, που υπέγραψε στη βίλα Αριάδνη την παράδοση των γερμανικών στρατευμάτων. Η φωτογραφία προέρχεται από ιστοσελίδα με κρατούμενους ναζί σε βρετανικό στρατόπεδο.

Nαζί ετοιμάζονται να επιβιβαστούν αναχωρώντας για την Αφρική.

Σκηνή από την προστατευμένη αναχώρηση των ναζί από την Κρήτη. Σαν να παίρνουν μετάθεση για άλλο μέτωπο.

Cretalive.gr

--Ο στρατηγός Μπέντακ περιγράφει, μετά από χρόνια, σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα τους όρους της παράδοσης (Μάρω Δούκα, Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ). «Κατά τη συζήτηση για την συνθηκολόγησιν υποχρεώθη από τους Άγγλους να καταστείλει διά των όπλων τας επιθέσεις που εγίνοντο από οργανωμένας κομμουνιστικάς ομάδας. Θα μείνει τούτο εις την ιστορίαν του πολέμου ασφαλώς μοναδικό παράδειγμα: μια μεραρχία που έχει αναγκασθεί εις παράδοσιν να διατάσσεται από την νικήτριαν δύναμιν να διατηρήσει τα όπλα της δια να αντιμετωπίσει τας επιθέσεις ενός τρίτου!».

--Τον Μάιο του 1945, ο Άγγλος ανταποκριτής της Ντέιλι Εξπρές περιγράφει από τα Χανιά απίστευτες εικόνες. Οι άντρες της γερμανικής φρουράς με κοντά χακί παντελονάκια, χακί μπότες, γεισωτούς σκούφους του Άφρικα Κορπς με το άσπρο, κόκκινο και μαύρο σήμα της Βέρμαχτ να πηγαινοέρχονται σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος. Φορτηγά με το κίτρινο καμουφλάζ της ερήμου φορτωμένα με πάνοπλους νεαρούς ναζί. Τη γερμανική αστυνομία με κόκκινους και άσπρους δίσκους να καθοδηγούν την κίνηση των αυτοκινήτων. Τους Γερμανούς φρουρούς με τα λούγκερ στη μέση και τα ντουφέκια στον ώμο. Ο δημοσιογράφος κατάπληκτος καταλήγει στην ανταπόκρισή του ότι το σκηνικό είναι βγαλμένο από το Χόλιγουντ, όπου χιλιάδες κομπάρσοι συμμετέχουν σε ταινία με θέμα τον Ρόμελ στην έρημο.

ο καπιταλισμός χωλαίνει επικίνδυνα: Δύο Επιλογές Έχουμε:

Νίκος Βουρτσάνης:

Το 2014, ποσοστό 65% με 70% των νοικοκυριών σε 25 ανεπτυγμένες χώρες είχε μικρότερο εισόδημα, σε σχέση με το εισόδημα που είχε το 2005. 

Πρόκειται για 540 με 580 εκατομμύρια ανθρώπους..

Ενδεικτικά το αντίστοιχο ποσοστό την ίδια χρονική περίοδο ήταν στην Ιταλία το 97%, 

στις ΗΠΑ το 81% στη Βρετανία 70%, όσο και στην Ολλανδία.

-Στην Ελλάδα από τον Δεκέμβριο του 2014 μέχρι τον Νοέμβριο του 2015, 

ο αριθμός των μερικώς απασχολουμένων είχε αυξηθεί 

από τα 468.021 άτομα στα 519.359 άτομα. Καθένας από αυτούς αμείβεται με 337 ευρώ.

-Αργά το μεσημέρι της Δευτέρας σε γεύμα, στό κλειστό κλαμπ του Southampton της Νέας Υόρκης, 20 από τους σημαντικότερους Αμερικανούς επενδυτές κατέληξαν ότι βλέπουν να «πυκνώνουν πολύ τα σύννεφα των κρίσεων».

....ο καπιταλισμός χωλαίνει επικίνδυνα....

αν αφεθεί να λύσει τη κρίση του χωρίς αντίσταση μάλλον θα επιλέξει αυτό που γνωρίζει να κάνει καλύτερα, όπως το έκανε στη προηγούμενη μεγάλη κρίση του με τον αιματηρό Β.Π.Π.....

η άλλη ρεαλιστική επιλογή είναι η ανατροπή του....κι είναι πιο ανώδυνη από αυτή του ιμπεριαλιστικού πολέμου.......