Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στρατάρχης Ζούκοφ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στρατάρχης Ζούκοφ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

18 Ιανουαρίου, 2019

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΒΟΡΕΙΟ ΣΕΛΑΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ, ΣΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΛΕΝΙΝΓΚΡΑΝΤ!!


18 ΓΕΝΑΡΗ 1943 ...Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΛΗΞΕ Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝΓΚΡΑΝΤ ...ΚΙ Ο ΖΟΥΚΟΦ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗ ...
Λέμε ότι 27/1/44 έληξε ο αποκλεισμός και γράφουμε όλοι τότε τα άρθρα μας για την πολιορκία του Λένινγκραντ. Η αλήθεια είναι ότι ο αποκλεισμός έληξε στις 18/1/1943 (Από 8 Σεπτέμβρη 41 μέχρι 18 Γενάρη 43). Η πολιορκία του Λένινγκραντ είναι αυτή έληξε στις 27/1/1944 (Από 4 Σεπτέμβρη 1941 μέχρι 27 Γενάρη 1944), με την απώθηση των Γερμανικών στρατευμάτων για πάντα.
Εκείνη τη μέρα (18 Γενάρη 1943) ολοκληρώθηκε το σπάσιμο του αποκλεισμού. Εκείνη τη μέρα ο Ζούκωφ πήρε τον τίτλο του Στρατάρχη. Κι η λήξη του αποκλεισμού θεωρήθηκε σαν "ήμισυ του παντός" για την ολοκλήρωση της νίκης στο Λένινγκραντ.
Ο ίδιος ο Ζούκωφ στο χάρτη των επιχειρήσεων (χάρτης 3), έχει τίτλο :
«ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝΓΚΡΑΝΤ. ΓΕΝΑΡΗΣ 1943 - ΓΕΝΑΡΗΣ 1944». Συγκεκριμένα από 18/1/43 μέχρι 27/1/44.
Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝΓΚΡΑΝΤ.
 Î”εν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Η επίθεση των Γερμανών στο Λένινγκραντ άρχισε στις 8/9/41. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους στόχους της Βέρμαχτ, όχι μόνο για ψυχολογικούς προπαγανδιστικούς λόγους (Το Λένινγκραντ είναι η πατρίδα της επανάστασης) αλλά και για πολύ πιό συγκεκριμένους στρατηγικούς. 
Το Λένινγκραντ ήταν πολύ μεγάλο βιομηχανικό κέντρο της ΕΣΣΔ. Κι αν έπαιρναν το Λένινγκραντ, θα ένωναν τις δυνάμεις τους με τους συμμάχους τους Φινλανδούς που επιτίθεντο στο Λένινγκραντ από βορά κι έτσι θα σχημάτιζαν ένα νέο βόρειο μέτωπο εναντίον της Μόσχας. 
Οι διαταγές του Χίτλερ για την επιχείρηση αυτή, που είχε την ονομασία «Επιχείρηση Βόρειο Σέλας» (Operation Nordlicht), απέκλειαν οποιαδήποτε χρονοτριβή και διέτασσαν την πλήρη ισοπέδωση της πόλης του Λένιν. Αν τα κατάφερναν ... καλύτερα ας μη το σκεφτούμε, αφού έτσι κι αλλιώς δεν τα κατάφεραν.
Η προέλασή τους που ήταν "κεραυνοβόλα" στην αρχή, σιγά σιγά, με την άμυνα, με τα σαμποτάζ των ανταρτών, με τις εφεδρείες των σοβιετικών, έγινε πολύ αργή. Από κει που προχωρούσαν με ρυθμό 5 χιλιόμετρα τη μέρα, έφτασαν να προχωρούν 1 χιλιόμετρο τη μέρα κι όχι σε όλο το μέτωπο. Μέχρι που στις αρχές Οκτώβρη 1942, οι αιχμάλωτοι πληροφορούσαν τους σοβιετικούς, ότι οι Γερμανοί σκάβουν αμπριά. Σταμάτησαν κι ετοιμάζονταν για χειμώνα και για άμυνα.
Ο Χίτλερ έξαλλος. 
Η τακτική του αναπροσαρμόστηκε. Θα καταστρέφανε λέγανε το Λένινγκραντ και τον πληθυσμό του, με συνεχείς βομβαρδισμούς και με την πείνα. Το επιτελείο του Πολεμικού Ναυτικού των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων εξέδωσε μυστική ντιρεκτίβα στην οποία αναφερόταν: 
«Ο Φύρερ αποφάσισε να εξαφανίσει το Πέτερμπουργκ από το πρόσωπο της Γης. Μετά την ήττα της Σοβιετικής Ρωσίας δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για την απώτερη ύπαρξη αυτού του πυκνοκατοικημένου σημείου. Προτείνεται να αποκλειστεί στενά η πόλη και με βολές από τα όπλα όλων των διαμετρημάτων, καθώς και με τον αδιάκοπο βομβαρδισμό να ισοπεδωθεί». 
Οι Γερμανοί, οι Φιλανδοί και μια μεραρχία Ισπανών φασιστών, είχαν περικυκλώσει κι αποκλείσει το Λένινγκραντ από όλες τις μεριές.
Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ. Η ΠΕΙΝΑ. Ο «ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ».
Σε μεγάλο βαθμό τα κατάφεραν. Η πείνα θέρισε. Στο Λένινγκραντ πέθαναν από τον πόλεμο και κυρίως από την πείνα, πιό πολλοί άνθρωποι, από το σύνολο των Αγγλικών και Αμερικάνικων δυνάμεων σ’ όλο το Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Η ηρωική άμυνα του Λένινγκραντ διήρκεσε 872 μέρες. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας οι ναζί έριξαν στο Λένινγκραντ 107.000 βόμβες και 159.000 βαριά βλήματα. Η αεροπορία και το πυροβολικό του εχθρού κατέστρεψαν πάνω από 3.000 και επέφεραν ζημιές σε 7.000 περίπου κτίρια. Στις μάχες και τους βομβαρδισμούς σκοτώθηκαν 16.647 άνθρωποι, 38.702 τραυματίστηκαν, ενώ από την πείνα πέθαναν 641.803 κάτοικοι του Λένινγκραντ .
Όμως οι σοβιετικοί βρήκαν τρόπο να σπάσουν τον αποκλεισμό, αλλά ... μόνο το χειμώνα. 
Έφτιαξαν δρόμο πάνω στην παγωμένη λίμνη Λάτογκα, που ήταν η μόνη επαφή της πόλης με την υπόλοιπη ΕΣΣΔ, που δεν την έλεγχαν οι Γερμανοί. Έστρωσαν και σιδηροδρομική γραμμή πάνω στον πάγο. Πήρε το όνομα "ο δρόμος της ζωής". 
Έτσι μετέφεραν προμήθειες και όπλα. Αλλά πάντα μέσα στην εμβέλεια των Γερμανικών πυροβόλων. Και πάντα με το φόβο ότι ο πάγος ίσως σπάσει. Δείτε το χάρτη 1 που δείχνει τον αποκλεισμό.
Η εικόνα ίσως περιέχει: υπαίθριες δραστηριότητες και φύση
 Δείτε και στο χάρτη 3 που είναι σχεδιασμένος "ο δρόμος της ζωής".
Η εικόνα ίσως περιέχει: ωκεανός, ουρανός, παραλία, σύννεφο, υπαίθριες δραστηριότητες, νερό και φύση
Τα εφόδια που ήρθαν από το «δρόμο της ζωής» βοήθησαν στο να διπλασιαστεί η μερίδα ψωμιού για τους πολιορκημένους. Απ' τον ίδιο δρόμο απεγκλωβίστηκαν περίπου ένα εκατομμύριο κάτοικοι του Λένινγκραντ , κυρίως ηλικιωμένοι, παιδιά και τραυματίες. Υπολογίζεται ότι έτσι μεταφέρθηκαν εκτός κλοιού πάνω από 500.000 άμαχοι.
Οι κάτοικοι της πόλης άντεξαν με κάθε τρόπο στην πείνα και τις άλλες στερήσεις. Κι εκτός αυτού βρήκαν και τρόπο να συνεχίσουν την παραγωγή όπλων μέσα στην πολιορκημένη πόλη. 
Μόνο μέσα σε μισό χρόνο, έφτιαξαν 713 τανκς, 480 θωρακισμένα οχήματα, 58 θωρακισμένα τραίνα, πάνω από 3000 πυροβόλα, γύρω στις 10.000 όλμους, 80.000 "κατιούσες". Μάλιστα οι ήρωες του Λένινγκραντ έφτιαξαν κι έστειλαν στη Μόσχα, όταν γινόταν εκεί η μεγάλη μάχη της Μόσχας, πάνω από 1000 πυροβόλα κάθε είδους.
Ο ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ ΖΟΥΚΩΦ.
Τον ίδιο καιρό, πολύ πιό μακριά, εξελίσονταν η μεγάλη μάχη του Στάλιγκραντ. Η μάχη του Στάλιγκραντ δεν είχε λήξει. Αλλά οι Γερμανοί είχαν παγιδευτεί κι η μοίρα τους ήταν στα χέρια του κόκκινου στρατού. Πριν ακόμα λήξει η μάχη, ο Ζούκωφ παίρνει εντολή να πάει στο Λένινγκραντ. 
Η εντολή του Ι. Β. Στάλιν είναι «Πηγαίνετε στο Λένινγκραντ που βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Οι Γερμανοί παίρνοντας το Λένινγκραντ και σμίγοντας με τους Φινλανδούς μπορούν να υπερφαλαγγίσουν και να χτυπήσουν τη Μόσχα». Να πάει να οργανώσει και να διευθύνει τη μάχη για το σπάσιμο του αποκλεισμού της πόλης. Την επιχείρηση "Ίσκρα".
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ "ΙΣΚΡΑ" - ΛΗΞΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ.
 Î”εν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Δείτε το χάρτη 2. Η Ίσκρα ήταν το «βόρειο» τμήμα της γενικευμένης χειμερινής αντεπίθεσης που εξαπέλυσαν οι σοβιετικοί μετά το θρίαμβο του Στάλιγκραντ. Η επιχείρηση υλοποιήθηκε από τις δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού, με στόχο την δημιουργία χερσαίας σύνδεσης στο πολιορκούμενο Λένινγκραντ, από τις 18 Ιανουαρίου. 
Στις 22 Ιανουαρίου, η πρώτη γραμμή μετώπου είχε σταθεροποιηθεί κι άνοιξε με επιτυχία στην πόλη ένα χερσαίο διάδρομο μήκους 8 – 10 χιλιομέτρων στον οποίο οι σιδηροδρομικές γραμμές που κατασκευάσθηκαν επέτρεψαν τον συντομότερο ανεφοδιασμό της πόλης έναντι της παλαιάς διαδρομής μέσω της παγωμένης λίμνης Λάντογκα. Δείτε στους χάρτες 2 και 3, που φαίνεται η επιχείρηση Ίσκρα κι ο παράκτιος διάδρομος που ανοίχτηκε για να επικοινωνεί το Λένινγκραντ με την υπόλοιπη ΕΣΣΔ.
Μετά από το άνοιγμα του παράκτιου διαδρόμου για τον εφοδιασμό της πόλης, οι επιθέσεις του σοβιετικού στρατού συνεχίστηκαν με στόχο της απώθηση των Γερμανών και τη λύση της πολιορκίας της πόλης. Επιχείρηση "Πολικός Αστέρας". Στόχος που δεν ολοκληρώθηκε παρά μόνο ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, στις 27 Γενάρη 1944. Δείτε χάρτη 3.
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Η νίκη στο Λένινγκραντ υπήρξε ισάξια των νικών στη Μόσχα και στο Στάλιγκραντ. Οι στρατιώτες, οι εργάτες κι οι πολίτες του Λένινγκραντ : Σταμάτησαν τους Γερμανούς και κράτησαν την πόλη. 
Άντεξαν την πείνα και τις κακουχίες. Συνέχισαν κανονικά την παραγωγή όπλων στα εργοστάσια της πόλης. Χτύπησαν τον αποκλεισμό και την πείνα με το "δρόμο της ζωής" πάνω στη λίμνη Λάντογκα. 
Κέρδισαν τον παράκτιο διάδρομο με την επιχείρηση Ίσκρα. Έδιωξαν τους Γερμανούς από το Λένινγκραντ και τους πήγαν μέχρι την πύλη του Βραδεμβούργου.
Την ίδια μέρα που ολοκληρώθηκε η λήξη του αποκλεισμού του Λένινγκραντ, ο Ζούκωφ πήρε τον τίτλο του Στρατάρχη. Δεν ήταν τυχαίο. Μέσα στο Γενάρη του 1943 είχε κερδίσει τη μάχη του Στάλιγκραντ κι είχε τελειώσει τον αποκλεισμό του Λένινγκραντ.
ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΣΚΥΛΙΑ.
Μια λεπτομέρεια των μαχών, όπως την περιγράφει ο Γερμανός στρατιώτης William Lubbeck, στο βιβλίο του «Στις πύλες του Λένινγκραντ».
«Ο κόκκινος στρατός έστελνε σκυλιά να διασχίσουν τις γραμμές μας. Στα φτωχά εκείνα ζώα είχαν δέσει δυναμίτη γύρω από το κορμί τους και τα είχαν εκπαιδεύσει να τρέχουν και να κρύβονται κάτω από τα οχήματά μας. Όταν έκαναν κάτι τέτοιο, οι κεραίες των πυροκροτητών που βρίσκονταν στις ράχες τους, κάμπτονταν και πυροδοτούσσν τα εκρηκτικά».
ΠΗΓΕΣ.
1. Από το Ριζοσπάστη για την πολιορκία http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3032083
2. Από το Ριζοσπάστη για το δρόμο της ζωής.http://www.rizospastis.gr/story.do…
VIDEOS
1. Video της σειράς «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα» Αμερικανοσοβιετικής παραγωγής για την πολιορκία του Λένινγκραντ. Στα Ελληνικά. Διάρκεια 57 λεπτά. https://youtu.be/Vx3XFv-hj4Y
2. Video της σειράς της Ρωσικής τηλεόρασης «WWII. THE WAR SOVIET STORM. Siege of Leningrand». Στα Αγγλικά. Διάρκεια 47 λεπτά. https://youtu.be/-sVPjvZ7YT8
ΒΙΒΛΙΑ
1. Στατάρχη Ζούκωφ Απομνημονεύματα. «Αναμνήσεις και στοχασμοί».
2. Υπουργείο Άμυνας ΕΣΣΔ. Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος
3. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Σύγχρονη Εποχή. Συλλογικό έργο. Τόμος δεύτερος.
4. David Irving. Ο πόλεμος του Χίτλερ.
5. B. H. Liddel Hart. Οι Γερμανοί στρατηγοί μιλάνε.
6. Οι πηγές του Βόλγα. Curzio Malaparte
7. Στις πύλες του Λένινγκραντ. Η ιστορία ενός στρατιώτη της Γερμανικής ομάδας στρατιών «Βορράς». William Lubbeck
Για την 7η συμφωνία του Σοστακόβιτς (https://youtu.be/m3G9ZqxcReU ) που γράφτηκε για το Λένινγκραντ και παίχτηκε πρώτη φορά μέσα σ’ αυτό κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, θα γράψουμα αναλυτικά άλλη φορά.

12 Μαΐου, 2018

Αναμνήσεις Ζούκοφ της Παράδοσης των Ναζί --Το "παράδοξο" της Κρήτης: Απελευθερώθηκε απ΄τους Γερμανούς στις 12 Ιούνη '45 !!



Η 9η Μάη είναι η ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης, η ημέρα που ηττήθηκε ο ναζισμός και η Ευρώπη βγήκε στο φως της ειρήνης από το αιματηρότερο σκοτάδι που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα.
Τα μεσάνυχτα της 8ης προς 9η Μάη του 1945 γράφτηκε η τελευταία πράξη αυτής της φρίκης, με την τελική πράξη της άνευ όρων συνθηκολόγησης της ναζιστικής Γερμανίας.
Η σχετική τελετή έλαβε χώρα σε ένα προάστιο του Βερολίνου, το Κάρλσχορστ, στο κτίριο όπου στεγαζόταν η τραπεζαρία της σχολής μηχανικού του στρατού.



Εκ μέρους της γερμανικής πλευράς τη συνθηκολόγηση υπέγραψαν ο στρατάρχης, Βίλχελμ Κάιτελ, επικεφαλής της ανώτατης διοίκησης της Βέρμαχτ, ο συνταγματάρχης Στουμπφ, εκπρόσωπος της Λουτβάφε (η πολεμική αεροπορία) και ο ναύαρχος φον Φρίντεμπουργκ, εκ μέρους του στόλου.


Τη συνθηκολόγηση έκαναν δεκτή ο στρατάρχης Ζούκοφ, εκ μέρους της ΕΣΣΔ και ο στρατάρχης Τέντερ, εκ μέρους της Βρετανίας.
Την επικύρωσαν με την υπογραφή τους, ως μάρτυρες, ο στρατηγός Σπάατς, εκ μέρους των ΗΠΑ και ο στρατηγός, ντε Τεσσινί, εκ μέρους της Γαλλίας.


Ας δούμε πώς περιέγραψε ο στρατάρχης Ζούκοφ εκείνη την ιστορική στιγμή στα απομνημονεύματά του*:
«’Ωρα 24η ακριβώς μπήκαμε στην αίθουσα.
Άρχιζε η 9 Μαΐου 1945…
Όλοι καθίσαμε στο τραπέζι που ήταν στον τοίχο, όπου υπήρχαν οι κρατικές σημαίες της Σοβιετικής Ένωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας. Στα στενόμακρα τραπέζια της αίθουσας, που ήταν καλυμμένα με πράσινη τσόχα, κάθισαν οι στρατηγοί του Κόκκινου Στρατού, τα στρατεύματα των οποίων συνέτριψαν σε συντομότατο χρονικό διάστημα την άμυνα του Βερολίνου και ανάγκασαν τον εχθρό να καταθέσει τα όπλα. Εδώ παραβρίσκονταν πολυάριθμοι Σοβιετικοί και ξένοι δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ.
- Εμείς, οι αντιπρόσωποι της Ανωτάτης Διοίκησης των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Ανωτάτης Διοίκησης των συμμαχικών στρατευμάτων, είπα, ανοίγοντας τη συνεδρίαση, είμεθα εξουσιοδοτημένοι από τις κυβερνήσεις του αντιχιτλερικού συνασπισμού να δεχτούμε την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας από τη Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση. Καλέσατε στην αίθουσα τους αντιπροσώπους της Γερμανικής Γενικής Διοίκησης.

Όλοι οι παριστάμενοι γύρισαν τα κεφάλια τους προς την πόρτα…

Πρώτος χωρίς να βιάζεται και προσπαθώντας να διατηρήσει φαινομενική ηρεμία, πέρασε το κατώφλι ο στρατάρχης Κάιτελ, δεξί χέρι του Χίτλερ. Σήκωσε το χέρι με τη στραταρχική του ράβδο, χαιρετίζοντας τους αντιπροσώπους της Ανωτάτης Διοίκησης των σοβιετικών και συμμαχικών στρατευμάτων.

Μετά τον Κάιτελ μπήκε ο στρατηγός Στούμπφ. Ανάστημα λίγο κάτω του μέτριου, με μάτια γεμάτα κακία και αδυναμία. Ταυτόχρονα μπήκε ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ, που έμοιαζε πρόωρα γερασμένος.

Στους Γερμανούς προτάθηκε να καθίσουν σε ξεχωριστό τραπέζι, το οποίο τοποθετήθηκε ειδικά γι’ αυτούς κοντά στην είσοδο…

Απευθύνθηκα στη γερμανική αντιπροσωπεία:

-Έχετε στα χέρια σας την πράξη τής άνευ όρων παράδοσης, τη μελετήσατε και είσθε εξουσιοδοτημένοι να υπογράψετε την πράξη αυτή;..

-Μάλιστα, τη μελετήσαμε και είμαστε έτοιμοι να την υπογράψουμε, απάντησε με υπόκωφη φωνή ο στρατάρχης Κάιτελ, δίνοντάς μας το ντοκουμέντο που είχε υπογράψει ο ναύαρχος Ντένιτς. Το ντοκουμέντο αυτό έλεγε ότι ο Κάιτελ, ο Φον Φρίντεμπουργκ και ο Στούμπφ είναι εξουσιοδοτημένοι να υπογράψουν την πράξη τής άνευ όρων παράδοσης.

Ήταν κάθε άλλο παρά ο υπερφίαλος εκείνος Κάιτελ που δεχόταν την παράδοση της νικημένης Γαλλίας. Τώρα φαινόταν τσακισμένος, αν και προσπαθούσε να κρατήσει κάποια πόζα.

Αφού σηκώθηκα, είπα τα εξής:

-Προτείνω στη γερμανική αντιπροσωπεία να πλησιάσει εδώ, στο τραπέζι. Εδώ θα υπογράψετε την πράξη της άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας.

Ο Κάιτελ σηκώθηκε γρήγορα από τη θέση του, ρίχνοντας σε μας μια εχθρική ματιά, ύστερα κατέβασε τα μάτια και, παίρνοντας αργά από το τραπέζι τη στραταρχική ράβδο του, προχώρησε με αβέβαιο βήμα προς το τραπέζι μας. Το μονόκλ του έπεσε και κρεμάστηκε στο κορδόνι. Το πρόσωπό του γέμισε με κόκκινες κηλίδες.

Μαζί του πλησίασαν στο τραπέζι ο στρατηγός Στούμπφ, ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ και οι Γερμανοί αξιωματικοί που τους συνόδευαν. Αφού διόρθωσε το μονόκλ, ο Κάιτελ κάθισε στην άκρη του τραπεζιού και με τρεμάμενο ελαφρά χέρι και χωρίς να βιάζεται υπέγραψε πέντε αντίτυπα της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Μετά έθεσαν τις υπογραφές τους οι Στούμπφ και Φρίντεμπουργκ.

Μετά την υπογραφή της πράξης, ο Κάιτελ σηκώθηκε από το τραπέζι, φόρεσε το δεξί γάντι του και προσπάθησε πάλι να επιδείξει το στρατιωτικό του παράστημα, αλλά δεν τα κατάφερε και γύρισε ήσυχα πίσω στο τραπέζι του.

Στις 9 Μαϊου 1945 ώρα 0.43′, η υπογραφή της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας είχε τελειώσει…».

*Στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ: «Αναμνήσεις και Στοχασμοί», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»
http://tvxs.gr

Το μεγάλο μυστικό των Γερμανών, η συμφωνία και η Κρήτη

Γερμανοί του «Φρουρίου» αναχωρούν υπό την εποπτεία και με ευθύνη των Βρετανών από την Κρήτη το καλοκαίρι του 1945 με τον ατομικό οπλισμό τους. Μόνο τα βαριά όπλα φρόντισαν οι Αγγλοι να ρίξουν ανοιχτά στη θάλασσα, για να μην πέσουν στα χέρια των Κρητικών.

Στις 8  Μαΐου 1945 υπεγράφη η συνθηκολόγηση των Συμμάχων με τους Γερμανούς. 

Κι όμως η τελευταία πράξη του πολέμου στην Ευρώπη, γράφτηκε στην Κρήτη στις 10 Μαΐου 1945. Δηλαδή 24ωρα μετά την άνευ όρων παράδοση των χιτλερικών στους συμμάχους (7 - 9 Μαΐου στη Ρεμς και το ίδιο το Βερολίνο).

Η υπογραφή της συνθηκολόγησης των Γερμανών έγινε στη βίλα Αριάδνη στην Κνωσό ήταν μία από τις κορυφαίες στιγμές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου παρά τα όσα γράφτηκαν περί... περίεργου μη αφοπλισμού των Γερμανών. 


Κι ακόμη πιο περίεργο για το πώς παρέμειναν στην Κρήτη οι Γερμανοί μέχρι τα μέσα του 1945 όταν στην Αθήνα είχαν φύγει από τον Οκτώβριο του 1944...
Αλλά ας γυρίσουμε στη βίλα Αριάδνη... 
Πρωταγωνιστές της κορυφαίας αυτής πράξης από Ελληνικής πλευράς ήταν ο τότε υποστράτηγος Γ.Φουντουλάκης και ο Λοχαγός Πεζικού του Eπιτελείου της Στρατιωτικής Διοίκησης Kρήτης Γ.Kάββος. Ήταν οι άνθρωποι που σε συνεργασία με τα συμμαχικά στρατεύματα ήρθαν σ' επαφή με τους επικεφαλής των γερμανικών στρατευμάτων και υπέγραψαν την αποχώρησή τους από το νησί.

(..)

 Στις 8 Mαΐου 1945 ο Aρχιστράτηγος της Mεσογείου Aλεξάντερ, μόλις πήρε με τον ασύρματο σήμα του Αρχιστράτηγου των Συμμάχων Άικ Aιζενχάουερ ότι υπογράφηκε συνθηκολόγηση της Γερμανίας με τους Συμμάχους Άγγλους, Aμερικάνους και Pώσους, επειγόμενος να απελευθερωθεί το γρηγορότερο η Oχυρά Θέση Xανίων από τους Γερμανούς και Iταλούς, απέστειλε ταχύπλοο πολεμικό σκάφος στην Kρήτη, με τον Άγγλο Tαξίαρχο Kίρκμαν και ένα μικρό Επιτελείο, για να διαπραγματευθεί σε συνεργασία με τις Πολιτικές και Στρατιωτικές Αρχές της Kρήτης συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς.

Όταν οι Bρετανοί απεσταλμένοι έφθασαν στο Hράκλειο, εγκαταστάθηκαν στη Bίλα Aριάδνη στην Kνωσό και συναντήθηκαν με τον εκπρόσωπο του Συμμαχικού Στρατηγείου Mέσης Aνατολής Aντ/ρχη Tομ Nταμπάμπιν και άλλους Bρετανούς Aξιωματικούς και με τον Έλληνα Στρατιωτικό Διοικητή Kρήτης Yποστράτηγο Γεώργιο Φουντουλάκη προς τους οποίους ο Tαξίαρχος Kίρκμαν ανακοινωσε το σκοπό της αποστολής του.

Στη σύσκεψη που ακολούθησε αποφασίστηκε να καλέσουν στο Hράκλειο το διοικητή των Γερμανικών και Iταλικών Δυνάμεων της Oχυράς Θέσεως Xανίων Στρατηγό Xανς Mπέντακ με τη μεσολάβηση του Eπισκόπου Aγαθάγγελου Ξηρουχάκη και του Σουηδικού Eρυθρού Σταυρού, για να υπογράψουν τη συνθηκολόγηση.

O Άγγλος Tαξίαρχος Kίρκμαν ζήτησε να τον βοηθήσουν στη σύνταξη των όρων συνθηκολογήσεως και την ίδια μέρα ο Aξιωματικός Πληροφοριών, όπως λεγόταν τότε ο Διευθυντής του 2ου Γραφείου της Στρ/κής Διοικήσεως Kρήτης, Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Kάββος συνέταξε προσχέδιο των όρων συνθηκολογήσεως, το οποίο ενέκρινε ο Eπιτελάρχης Aντ/ρχης Πεζ. Mιχ. Σγουρός και ο Στρ/κός Διοικητής Kρήτης Yποστράτηγος Γεώργιος Φουντουλάκης και παραδόθηκε στον αντιπρόσωπο του Aρχιστράτηγου της Mεσογείου.

Οι όροι

Mε βάση το προσχέδιο αυτό και με άλλα θέματα, τα οποία είχαν υπ' όψη τους οι εκπρόσωποι του Bρετανού Aρχιστρατήγου της Mεσογείου και σύμφωνα με τις οδηγίες που είχαν, έγινε η σύνταξη του εγγράφου παραδόσεως των Γερμανών της Kρήτης, όπως και οι όροι τους οποίους έπρεπε απαρεγκλίτως να εφαρμόσει ο Διοικητής των Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ, ο οποίος θα υπέγραφε το σχετικό έγγραφο.

Kαι φτάνουμε στην ιστορική ημέρα της 9ης Mαΐου του 1945, οπότε ο Tαξίαρχος Kίρκμαν έχει συντάξει το τελικό έγγραφο της συνθηκολόγησης και της παράδοσης των Γερμανών και των Iταλών της Kρήτης. 

 Σύμφωνα με τους υπολογισμούς στο νησί βρίσκονται 15.000 Γερμανοί και 5.000 Iταλοί.
 Στη μεγάλη αίθουσα της βίλας Aριάδνη στην Kνωσό συγκεντρώθηκαν από Aγγλικής πλευράς ο Tαξίαρχος Kίρκμαν, αντιπρόσωπος του Aρχιστρατήγου Mεσογείου Aλεξάντερ, ο εκπρόσωπος του Συμμαχικού Στρατηγείου Mέσης Aνατολής Aντ/ρχης Tομ Nταμπάμπιν, ο εκπρόσωπος της Φορς 133 Aντ/ρχης Tζακ Σμιθ Xιουζ, ο αντιπρόσωπος της Iντέλλιντζες Σέρβις στην Kρήτη Λοχαγός Pαλφ Στόκμπριτς, άλλοι Άγγλοι Aξ/κοί και από Eλληνικής πλευράς ο Στρατιωτικός Διοικητής Kρήτης και Mέραρχος Yποστράτηγος Γεώργιος Φουντουλάκης, ο Eπιτελάρχης της Mεραρχίας Συντ/ρχης Mιχαήλ Σγουρός και ο Διευθυντής του 2ου Γραφείου Πληροφοριών της Στρατ/κής Διοικήσεως Kρήτης Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Kάββος και ο διοικητής του αεροδρομίου Aνδρέας Aπλαδάς.

Eκ μέρους των Γερμανών ο Διοικητής της Oχυράς Θέσεως Xανίων Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ και ο Eπιτελάρχης του, που έφτασαν στο Hράκλειο προερχόμενοι από τα Xανιά με μικρό αεροπλάνο (Fieseler Storch) και τους υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο και τους συνόδευσε στη βίλα AριάδνηΣ παρά την Kνωσό ο Άγγλος Tαγμ/ρχης Σάντυ Pέντελ ή Aλέξης.

Mόλις μπήκε στη μεγάλη αίθουσα της βίλας "Aριάδνη" ο Γερμανός Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ, επικράτησε απόλυτη σιγή. 

 H ατμόσφαιρα παγερή και σε όλους τους παρευρισκόμενους κυριαρχούσαν διαφορετικά συναισθήματα. 
 Xωρίς καμία απολύτως συζήτηση αναγνώστηκαν στα Eλληνικά, Aγγλικά και Γερμανικά οι όροι της συνθηκολογήσεως με τους οποίους συμφώνησε χωρίς αντίρρηση και χωρίς να προτείνει καμία τροποποίηση ο Xανς Mπέντακ. 
 Πρώτος υπέγραψε ο Γερμανός Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ, με τρεμάμενο χέρι, κάτωχρος και συγκινημένος, χωρίς να προφέρει ουδεμία λέξη. 
 Mετά υπέγραψε ο Άγγλος Tαξίαρχος Kίρκμαν και τέλος ο Έλληνας Yποστράτηγος Γεώργιος Φουντουλάκης

(Έτσι έμεινε και στην ιστορία η βίλα Αριάδνη που έχτισε ο Έβανς ο οποίος άρχισε τις ανασκαφές του στην Κνωσό το 1900. Κατοικούσε ακόμη στο Ηράκλειο και κάθε πρωί έπρεπε να διανύει οκτώ χιλιόμετρα δύσβατου χωματόδρομου για να φθάσει στον τόπο της ανασκαφής.)

Ωστόσο, κατά μία περίεργη συγκυρία οι Γερμανοί δεν παρέδωσαν τον οπλισμό τους, παρά τους φόβους του στρατηγού Benthag. 


Κατά μία εκδοχή «Η μυστικότητα της υπογραφής της γερμανικής παράδοσης και η πρωτοφανής απόφαση για τη διατήρηση του οπλισμού από τους ηττημένους Γερμανούς στρατιώτες της Βέρμαχτ είχε να κάνει με το φόβο των Εγγλέζων μήπως καταλάβει τα Χανιά ο ΕΛΑΣ ο οποίος σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα, δεν είχε παραδώσει τα όπλα, μετά τη Βάρκιζα! »
Τελικά οι Γερμανοί αφοπλίστηκαν στις 23 Μαΐου 1945 όταν έφτασε στο νησί το σύνταγμα των Hamshire. 

Οι Γερμανοί στρατιώτες αποχώρησαν από την Κρήτη με πλοία στις 12 Ιουνίου με το σύνολο των προσωπικών ειδών τους, ένα μήνα μετά την παράδοση του Ράιχ.
Εκ των υστέρων προκύπτει ότι για γενικότερους λόγους, που σχετίζονταν με τους υπολογισμούς των Αγγλων για την επόμενη μέρα, μετά την παράδοση της Γερμανίας, ήθελαν τη διατήρησή τους στο «Φρούριο». 
Βεβαίως, ενδιαφέρονταν και για την τύχη του οπλισμού τους, που δεν έπρεπε να πέσει σε κρητικά χέρια...

Αλλά και όταν φάνηκε ότι οι υπολογισμοί αυτοί και κάποια «αδιανόητη επιχείρηση» του Τσόρτσιλ για τον έλεγχο της μεταπολεμικής κατάστασης στην Ευρώπη δεν ευοδώθηκαν, τους έθεσαν υπό την προστασία τους και τους φυγάδευσαν ουσιαστικά (Ιούνιος - Iούλιος 1945) με πλοία στη Μέση Ανατολή, μαζί με τον οπλισμό τους!

Πρόκειται για πρωτοφανή στα χρονικά του πολέμου πράξη. Λες και τους μετέφεραν αλλού για να χρησιμοποιηθούν σε άλλο μέτωπο...

Η Συνθήκη….

Tο πλήρες κείμενο της συνθηκολόγησης ήταν το εξής:

1. O Γερμανός Διοικητής Φρουρίου Kρήτης, δια του παρόντος παραδίδει άνευ όρων απάσας τας υπό την Διοίκησιν ή έλεγχον του δυνάμεις ξηράς, αέρος και θαλάσσης και θέτει άνευ όρων εαυτόν και τας δυνάμεις ταύτας εις τη διάθεσιν του Aν. Συμ/κού Δ/τού του Mεσογειακού Θεάτρου επιχειρήσεων.

2. Aπασαι αι υπό τη διοίκησιν ή έλεγχον του Γερμανού Διοικητού Φρουράς Kρήτης ένοπλοι δυνάμεις θα καταπαύσουν οιασδήποτε εχθροπραξίας επί της ξηράς, θαλάσσης και εν αέρι κατά την 10ην ώραν Aστεροσκοπείου Γκρήνουιτς της 10ης ημέρας του Mαΐου 1945.O Γερμανός Δ/τής Φρουράς Kρήτης αναλαμβάνει να κάμει τας αναλόγους διευθετήσεις πάραυτα.

3. O Γερμανός Διοικητής αναλαμβάνει να εκτελέσει τας εν τω παραρτήματι τούτο διατασσομένας διαταγάς αι οιασδήποτε περαιτέρω διαταγάς Aνωτ. Συμμάχου Δ/τού του Mεσογειακού Θεάτρου Eπιχειρήσεων. Παρακοή εις τας τοιαύτας διαταγάς ή αποτυχία προς συμμόρφωσιν προς ταύτας, θέλει τιμωρηθή σύνωδα των παραδεδειγμένων Nόμων και συνηθειών πολέμου.


4. Tο έγγραφον τούτο θέλει τεθεί εν ισχύει άμα τη υπογραφή και εν τω συνημμένω παραρτηματι διαταγαί θέλουν καταστή εκτελέσιμοι κατά την εν τη άνω παραγράφω προσδιορισθείσαν ημέραν και χρόνον.

5. Tο έγγραφον τούτο και αι συνοδευτικαί διαταγαί συνετάχθησαν εις τε την Aγγλικήν, Eλληνικήν και Γερμανικήν γλώσσαν.

H Aγγλική μετάφρασις είναι το αυθεντικόν κείμενον. Eγειρομένης οιασδήποτε αμφιβολίας ως προς την σημασίαν ή ερμηνείαν η απόφασις του Aνωτάτου Συμμάχου Διοικητού καθίσταται τελειωτική.

6. Tο έγγραφον τούτο είναι ανεξάρτητον και ουχί προς ζημίαν και θα υποκατασταθή υπό οιουδήποτε γενικού εγγράφου περί παραδόσεως, επιβαλλομένου υπό ή εκ μέρους των Hνωμένων Eθνών και εφαρμοστέου επί της Γερμανίας ενόπλων δυνάμεων εν συνόλω.


Ο ναζί διοικητής του «Οχυρού», Χανς Μπέντακ, που υπέγραψε στη βίλα Αριάδνη την παράδοση των γερμανικών στρατευμάτων. Η φωτογραφία προέρχεται από ιστοσελίδα με κρατούμενους ναζί σε βρετανικό στρατόπεδο.

Nαζί ετοιμάζονται να επιβιβαστούν αναχωρώντας για την Αφρική.


Σκηνή από την προστατευμένη αναχώρηση των ναζί από την Κρήτη. Σαν να παίρνουν μετάθεση για άλλο μέτωπο.



--Ο στρατηγός Μπέντακ περιγράφει, μετά από χρόνια, σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα τους όρους της παράδοσης (Μάρω Δούκα, Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ). «Κατά τη συζήτηση για την συνθηκολόγησιν υποχρεώθη από τους Άγγλους να καταστείλει διά των όπλων τας επιθέσεις που εγίνοντο από οργανωμένας κομμουνιστικάς ομάδας. Θα μείνει τούτο εις την ιστορίαν του πολέμου ασφαλώς μοναδικό παράδειγμα: μια μεραρχία που έχει αναγκασθεί εις παράδοσιν να διατάσσεται από την νικήτριαν δύναμιν να διατηρήσει τα όπλα της δια να αντιμετωπίσει τας επιθέσεις ενός τρίτου!».
--Τον Μάιο του 1945, ο Άγγλος ανταποκριτής της Ντέιλι Εξπρές περιγράφει από τα Χανιά απίστευτες εικόνες. Οι άντρες της γερμανικής φρουράς με κοντά χακί παντελονάκια, χακί μπότες, γεισωτούς σκούφους του Άφρικα Κορπς με το άσπρο, κόκκινο και μαύρο σήμα της Βέρμαχτ να πηγαινοέρχονται σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος. Φορτηγά με το κίτρινο καμουφλάζ της ερήμου φορτωμένα με πάνοπλους νεαρούς ναζί. Τη γερμανική αστυνομία με κόκκινους και άσπρους δίσκους να καθοδηγούν την κίνηση των αυτοκινήτων. Τους Γερμανούς φρουρούς με τα λούγκερ στη μέση και τα ντουφέκια στον ώμο. Ο δημοσιογράφος κατάπληκτος καταλήγει στην ανταπόκρισή του ότι το σκηνικό είναι βγαλμένο από το Χόλιγουντ, όπου χιλιάδες κομπάρσοι συμμετέχουν σε ταινία με θέμα τον Ρόμελ στην έρημο.