#ΚΑΙ_ΣΤΗ_ΔΙΚΗ_ΜΑΣ →ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 →#Μαθαίνουμε_Από_την_Επανάσταση:

«Η αστική εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821 παραμένει εμβληματική, γιατί επιβεβαιώνει ότι το καινούριο, το αναγκαίο και το επαναστατικό πάντα επικρατούν του παλιού. Η σύγκρουση με το παλιό δεν έχει μόνο ιστορική αξία, συνεχίζεται και σήμερα στη σύγκρουση με το ξεπερασμένο πλέον καπιταλιστικό σύστημα.

Μαθαίνουμε από την Επανάσταση:

Οτι όσο ισχυρή και αν φαντάζει μια ταξική εξουσία, όταν διαμορφώνονται οι υλικές προϋποθέσεις, η μεταβολή του κοινωνικού και οικονομικού σχηματισμού είναι επιβεβλημένη. Το 1821, η κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν απέτρεψε την Επανάσταση, παρότι η ήττα του Ναπολέοντα και η συγκρότηση της "Ιεράς Συμμαχίας" διαμόρφωναν έναν δυσμενή συσχετισμό για τις επαναστατικές αστικές δυνάμεις.

Το 1821, η κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η ανάγκη για απρόσκοπτη ανάπτυξή τους και για συγκρότηση ενός συγκεντρωτικού αστικού έθνους - κράτους οδήγησαν στη σύγκρουση με το φεουδαρχικό εποικοδόμημα και την οθωμανική κυριαρχία, προσδίδοντας στην Επανάσταση και εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα.

Σήμερα, η αδυναμία αξιοποίησης των σύγχρονων δυνατοτήτων για την κάλυψη των βασικών λαϊκών αναγκών σε υποδομές, στέγη, Υγεία, Παιδεία ή για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, όπως έδειξε και το πρόσφατο έγκλημα στα Τέμπη, είναι εμφανής. Σε αυτό προστίθενται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η προσφυγιά, η ακρίβεια, η ενίσχυση της τάσης της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης, ο κοινός αντιλαϊκός παρονομαστής των περιοριστικών και επεκτατικών πολιτικών ή των φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων. Τα παραπάνω αναδεικνύουν την όλο και μεγαλύτερη αντίθεση ανάμεσα στην τεράστια ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και τις κυρίαρχες εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, την όλο και μεγαλύτερη αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας και τα διογκούμενα αδιέξοδα από την ανάπτυξη της παραγωγής με κίνητρο το κέρδος.

Φορέας της Επανάστασης του 1821 ήταν η ανερχόμενη τότε αστική τάξη. Το δικό της κοινωνικό συμφέρον ήταν η κινητήριος δύναμη της επαναστατικής αλλαγής. Αυτή μετουσίωσε την αντίθεση στην οθωμανική υποτέλεια σε εθνική συνείδηση και σε επαναστατικό πρόγραμμα. Αυτή προσέλκυσε στην Επανάσταση ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, όπως τους φτωχούς αγρότες και την ποσοτικά μικρή τότε εργατική τάξη, που βίωναν τη φυλετική - θρησκευτική καταπίεση. Οι εργατικές - λαϊκές δυνάμεις απέρριψαν τις συμβουλές "να κάτσουν ήσυχα και να ασχοληθούν με τη δουλειά τους", στήριξαν το μοναδικό σχέδιο που προέβλεπε την κατάργηση της καταπίεσής τους και πολέμησαν ηρωικά, ανιδιοτελώς και ακατάβλητα, αποτελώντας την υλική δύναμη της Επανάστασης.

Σήμερα φορέας της αναγκαίας κοινωνικής αλλαγής είναι η εργατική τάξη. Το δικό της κοινωνικό συμφέρον συμβαδίζει με την αναγκαιότητα της κοινωνικοποίησης των σύγχρονων και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και υποδομών και του κεντρικού - επιστημονικού σχεδιασμού στην παραγωγή και σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες. Η εργατική τάξη, ως πρωτοπόρα κοινωνική δύναμη σε συμπόρευση με άλλους μισθωτούς εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους των πόλεων, βιοπαλαιστές αγρότες, γυναίκες, νέους και φοιτητές των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να συγκροτήσει μια κοινωνική συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Συμμαχία που θα ανατρέψει την αστική εξουσία και θα εναντιωθεί στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις (ΝΑΤΟ, ΕΕ κ.λπ.).

Η Φιλική Εταιρεία ως πρωτοπόρα επαναστατική αστική οργάνωση διαδραμάτισε αναντικατάστατο ρόλο: Προσανατολίστηκε από τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της αστικής τάξης, διαμόρφωσε επαναστατικό σχέδιο ανεξάρτητο από τη στάση των "Μεγάλων Δυνάμεων", υπερνίκησε αναστολές και επιφυλάξεις και προετοίμασε οργανωτικά την Επανάσταση. Η Φιλική Εταιρεία επιβεβαίωσε όσα είναι αναγκαία σε κάθε Επανάσταση: Πολιτική καθοδήγηση, οργάνωση, προετοιμασία, πειθαρχία και προσήλωση στον στόχο.

Η "εθνική ενότητα" ως κοινότητα αντίπαλων ταξικών συμφερόντων ήταν και στην περίπτωση της Ελληνικής Επανάστασης ανύπαρκτη. Αυτό αποδεικνύουν οι ελληνόφωνοι χριστιανοί αξιωματούχοι που συντάχθηκαν με την οθωμανική κυριαρχία, αλλά και οι εμφύλιοι της Επανάστασης.

Εξίσου πλαστά είναι και τα σημερινά καπιταλιστικά κηρύγματα για "εθνική ενότητα" ή κοινωνική συνοχή. Στόχος τους είναι η συγκάλυψη της ταξικής εκμετάλλευσης.

Η στάση των "Μεγάλων Δυνάμεων" απέναντι στην Επανάσταση καθορίστηκε από το επίπεδο της κοινωνικοοικονομικής τους ανάπτυξης, τα συμφέροντα και τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.

Και στις μέρες μας, έτσι καθορίζεται η στάση κάθε καπιταλιστικού κράτους. Απόδειξη είναι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που οδήγησαν στον πόλεμο στην Ουκρανία, η ανοχή των ΝΑΤΟικών και ευρωενωσιακών συμμάχων της Ελλάδας στην τουρκική επιθετικότητα, τα διχοτομικά σχέδια για την Κύπρο, τα σενάρια πολέμου στο Αιγαίο, όσο και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης.

Η απελευθέρωση από την οθωμανική κυριαρχία, η ίδρυση αστικού κράτους, η κατάργηση της φεουδαρχικής εκμετάλλευσης και η απρόσκοπτη ανάπτυξη των καπιταλιστικών σχέσεων ήταν έργο της Επανάστασης. Ωστόσο, η Επανάσταση δεν εξάλειψε την ταξική εκμετάλλευση, την κοινωνική καταπίεση και τη φτώχεια, όχι γιατί προδόθηκε, αλλά γιατί ως αστική επανάσταση δεν ήθελε και δεν μπορούσε. Η κατάκτηση της εξουσίας από την αστική τάξη σήμανε και την εξέλιξή της σε αντιδραστική δύναμη, με βασικό της αντίπαλο την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.

Σήμερα, οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και τα αστικά κράτη έχουν μεταβληθεί από συντελεστή προόδου σε συντελεστή αντίδρασης. Η εργατική τάξη σε συμμαχία με τις λαϊκές δυνάμεις καλείται να αναλάβει τον ηγετικό της ρόλο στο ιστορικά αναγκαίο σήμερα, δηλαδή την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, ως προϋπόθεση για την εργατική εξουσία, τη θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Η σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα έδωσε πλούσια θετική και αρνητική πείρα. Η κριτική και αντικειμενική αποτίμηση αυτής της πείρας είναι σήμερα σοβαρό πλεονέκτημα για την ωρίμανση του επαναστατικού υποκειμένου, για τη νέα πιο ασφαλή και στέρεη σύγκρουση με το εκμεταλλευτικό παρελθόν. Οι προηγούμενες και οι μελλούμενες καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις, οι τραγικές συνέπειες των ιμπεριαλιστικών πολέμων, οι καταστροφές λόγω της καπιταλιστικής λογικής "κόστους - οφέλους", κραυγάζουν για την υλική δυνατότητα και αναγκαιότητα της νέας σοσιαλιστικής οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας. Σε αυτόν τον δρόμο πάλης ωριμάζουν η εργατική τάξη και οι λαϊκές δυνάμεις μέσα από μικρούς και μεγαλύτερους αγώνες και αναμετρήσεις. Οι επικείμενες εκλογές δίνουν τη δυνατότητα μιας πιο μαζικής και αποφασιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ, ώστε να υπάρξει μια ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στην όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση και το πρόγραμμά της».

https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=24/3/23&id=19045&pageNo=29

6//11/17 Σαν Σήμερα Το Γράμμα του Λένιν στα μέλη της ΚΕ !!

Γράμμα του Λένιν προς τα μέλη της ΚΕ*
«Σύντροφοι! Γράφω αυτές τις γραμμές στις 24 το βράδυ. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Είναι ολοκάθαρο ότι πραγματικά τώρα πια κάθε καθυστέρηση της εξέγερσης ισοδυναμεί με θάνατο.

Με όλες μου τις δυνάμεις θέλω να πείσω τους συντρόφους ότι τώρα όλα κρέμονται από μια τρίχα, ότι στην ημερήσια διάταξη μπαίνουν ζητήματα που δε λύνονται με συσκέψεις, ούτε με συνέδρια (έστω και με συνέδρια των Σοβιέτ), αλλά αποκλειστικά από τους λαούς, από τη μάζα, από την πάλη των οπλισμένων μαζών.

Η πίεση των κορνιλοφικών προς το συμφέρον των αστών, η απομάκρυνση του Βερχόβσκι δείχνει πως δεν επιτρέπεται να περιμένουμε. Πρέπει με κάθε θυσία, σήμερα το βράδυ, απόψε τη νύχτα να συλλάβουμε την κυβέρνηση, αφού αφοπλίσουμε (αφού νικήσουμε, αν προβάλουν αντίσταση) τους ευέλπιδες κ.τ.λ. Δεν πρέπει να περιμένουμε!! Μπορεί να τα χάσουμε όλα!!

Το κέρδος από την άμεση κατάληψη της εξουσίας είναι ότι υπερασπίζουμε το λαό (όχι το συνέδριο, αλλά το λαό, πρώτ' απ' όλα, το στρατό και τους αγρότες) από την κορνιλοφική κυβέρνηση, που έδιωξε τον Βερχόβσκι και οργάνωσε δεύτερη κορνιλοφική συνωμοσία.

Ποιος πρέπει να πάρει την εξουσία; Αυτό δεν έχει τώρα σημασία: Ας την πάρει η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή 1 "ή ένα άλλο όργανο" που θα δηλώσει ότι θα παραδώσει την εξουσία μονάχα στους πραγματικούς εκπροσώπους των συμφερόντων του λαού, των συμφερόντων του στρατού (άμεση πρόταση ειρήνης), των συμφερόντων των αγροτών (η γη πρέπει να παρθεί αμέσως, να καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία), των συμφερόντων των πεινασμένων.

Πρέπει να κινητοποιηθούν τώρα αμέσως όλες οι συνοικίες, όλα τα συντάγματα, όλες οι δυνάμεις και να στείλουν αμέσως αντιπροσωπείες στη Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή, στην ΚΕ των μπολσεβίκων, ζητώντας επιτακτικά: Σε καμιά περίπτωση, οπωσδήποτε, να μην αφήσουμε ως τις 25 του μήνα την εξουσία στα χέρια του Κερένσκι και της συντροφιάς. Η υπόθεση πρέπει να κριθεί το δίχως άλλο σήμερα το βράδυ ή τη νύχτα.

Η Ιστορία δε θα συγχωρήσει την καθυστέρηση στους επαναστάτες που θα μπορούσαν να νικήσουν σήμερα (και σίγουρα θα νικήσουν σήμερα), αλλά που θα κινδύνευαν να χάσουν πολλά αύριο, θα κινδύνευαν να τα χάσουν όλα.

Παίρνοντας την εξουσία σήμερα, την παίρνουμε όχι ενάντια στα Σοβιέτ, αλλά για τα Σοβιέτ.

Η κατάληψη της εξουσίας είναι έργο της εξέγερσης. Ο πολιτικός σκοπός της θα διευκρινιστεί μετά από την κατάληψη της εξουσίας.

Θα ήταν καταστροφή η προσκόλληση στους τύπους, να περιμένουμε την επισφαλή ψηφοφορία της 25ης του Οκτώβρη - ο λαός έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να λύνει παρόμοια ζητήματα όχι με ψηφοφορίες αλλά με τη βία, ο λαός έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση στις κρίσιμες στιγμές της επανάστασης να κατευθύνει τους εκπροσώπους του - ακόμη και τους καλύτερους εκπροσώπους του - και όχι να τους περιμένει.

Αυτό το απέδειξε η ιστορία όλων των επαναστάσεων και οι επαναστάτες θα έκαναν το μεγαλύτερο έγκλημα αν άφηναν να τους ξεφύγει η στιγμή, ενώ ξέρουν πως από αυτούς εξαρτάται η σωτηρία της επανάστασης, η πρόταση ειρήνης, η σωτηρία της Πετρούπολης, η σωτηρία από την πείνα, η μεταβίβαση της γης στους αγρότες.

Η κυβέρνηση κλονίζεται. Πρέπει να την αποτελειώσουμε με κάθε θυσία!

Η καθυστέρηση της δράσης ισοδυναμεί με θάνατο».

Σημειώσεις:
* Γράφτηκε στις 24 Οκτώβρη (6 Νοέμβρη) 1917. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1924. 

Δημοσιεύεται σύμφωνα με το δακτυλογραφημένο αντίγραφο (Β. Ι. Λένιν, Απαντα, τόμ. 34, σελ. 435-436, εκδ. Σύγχρονη Εποχή). 

Το γράμμα προς τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΔΕΚΡ (Μπ.) ο Β. Ι. Λένιν το έγραψε το βράδυ της 24ης του Οκτώβρη (6 του Νοέμβρη). Την ίδια μέρα, αργά το βράδυ, ο Λένιν έφτασε παράνομα στο Σμόλνι και ανέλαβε την άμεση καθοδήγηση της ένοπλης εξέγερσης.

1. Η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή του Σοβιέτ Πετρούπολης δημιουργήθηκε στις 12 (25) Οκτώβρη 1917 με υπόδειξη της ΚΕ του Κόμματος των Μπολσεβίκων. 

Στη ΣΕΕ μπήκαν αντιπρόσωποι της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, της Επιτροπής Πετρούπολης, του Σοβιέτ Πετρούπολης, των εργοστασιακών επιτροπών, των συνδικάτων και των στρατιωτικών οργανώσεων. 

Η ΣΕΕ, δουλεύοντας κάτω από την άμεση καθοδήγηση της ΚΕ του Κόμματος, σε στενότατη επαφή με την μπολσεβίκικη στρατιωτική Οργάνωση, καθοδηγούσε το σχηματισμό των τμημάτων της Κόκκινης Φρουράς και τον εξοπλισμό των εργατών.

Κύριο καθήκον της ΣΕΕ ήταν η προετοιμασία της ένοπλης εξέγερσης σύμφωνα με τις οδηγίες της ΚΕ του Μπολσεβίκικου Κόμματος. 

Η ΣΕΕ έκανε πολύπλευρη δουλειά με σκοπό την οργάνωση των μαχητικών δυνάμεων για τη νίκη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Καθοδηγητικός πυρήνας της ΣΕΕ ήταν το Στρατιωτικό Επαναστατικό Κέντρο, που σχηματίστηκε στη συνεδρίαση της ΚΕ στις 16 (29) Οκτώβρη 1917 και στο οποίο ανήκαν οι: Α. Σ. Μπουμπνόφ, Φ. Ε. Τζερζίνσκι, Γ. Μ. Σβερντλόφ, Ι. Β. Στάλιν και Μ. Σ. Ουρίτσκι. Τη δράση αυτού του κέντρου την κατεύθυνε καθημερινά ο Β. Ι. Λένιν.

Μετά από τη νίκη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης και το σχηματισμό στο 2ο Συνέδριο των Σοβιέτ της σοβιετικής κυβέρνησης, το κύριο καθήκον της Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής έγινε η πάλη ενάντια στην αντεπανάσταση και η τήρηση της επαναστατικής τάξης. 

Όσο δημιουργούνταν και δυνάμωνε ο σοβιετικός μηχανισμός, η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή παρέδιδε τα καθήκοντά της στα Λαϊκά Επιτροπάτα που οργανώνονταν. 

Στις 5 (18) Δεκέμβρη 1917 η ΣΕΕ διαλύθηκε.
(Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ)

Μας το υπενθύμισε η 

Maria Chatzinikolaou !!

Ο "ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ"-Η "ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ"-Η "ΒΙΑ"- ΤΟ "ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ" ΚΑΙ ΤΟ "21 !!

ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 ... 

Μερικές Σκέψεις ...

"Ρεαλισμός" και 1821 ... "Νομιμότητα" και 1821 ... "Βία" και 1821 ... "Όλοι μαζί" και 1821 ... κάθε φορά που κοντεύει μια τέτοιου μεγέθους εθνική επέτειος, αναγκαστικά ο καθένας κάνει τις σκέψεις του. Έτσι κι εγώ τις δικές μου.

1. Ο «ρεαλισμός» ποτέ δε «γράφει» ιστορία. Ποτέ δεν αλλάζει την κατάσταση. Ο Ρήγας Φεραίος που ονειρεύτηκε την επανάσταση κι ο Παπαφλέσσας που την «εκβίασε», δεν είχαν «ίχνος» ρεαλισμού. Είχαν όμως δίκιο κι απόλυτη εμπιστοσύνη στο λαό. Kι η ιστορία δε «θυμάται» ποτέ τους «ρεαλιστές». Το ίδιοι κι οι λαοί. Αλλά «θυμάται» και τιμά τους «τρελούς». Τους επαναστάτες.

2. Η ιστορία δε γράφεται με «διαπραγματεύσεις» και «διαλόγους». Η ιστορία όλων των λαών του κόσμου και πάνω απ΄ όλα των Ελλήνων, αυτό δείχνει. Ο Κολοκοτρώνης δεν πήγε σε «διάλογο» στα Δερβενάκια. Κι ο Διάκος δεν πήγε για «διαπραγματεύσεις» στην Αλαμάνα. Η κατάληψη της Τρίπολης από τον Κολοκοτρώνη δεν ήταν «διαλλακτικότητα» και «εποικοδομητικός διάλογος».

3. Η ιστορία δε γράφεται μέσα στα πλαίσια της όποιας «νομιμότητας» της εκάστοτε εξουσίας. Τότε «νόμος» ήταν ότι έλεγε ο Σουλτάνος κι ο Μέτερνιχ. Όλοι οι αγωνιστές του 1821 ήταν λοιπόν τότε … «παράνομοι». Ποτέ η ιστορία δεν προχώρησε μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας της παλιάς τάξης, αλλά προχώρησε «σκίζοντας» τους νόμους και τις συμφωνίες των μεγάλων και των ισχυρών και βάζοντας «νέο δίκαιο», σύμφωνο με τα συμφέροντα των ανθρώπων, με τις ανάγκες της κοινωνίας και με τα βήματα της ιστορίας. Κι αυτή η αέναη διαδικασία δε θα σταματήσει ποτέ.

4. Η ιστορία «δε νοιάζεται» για τη διάρκεια της ζωής του κάθε ανθρώπου. Δεκάδες γενιές ανθρώπων έζησαν με τουρκοκρατία και πόνεσαν, επαναστάτησαν και μάτωσαν, χωρίς να δουν τη λευτεριά τους. Όμως αυτοί την έφεραν τη λευτεριά. Χωρίς αυτούς δε θα είχε έρθει ποτέ η «κρίσιμη ώρα» της επανάστασης. Ο αγώνας συχνά είναι μακροχρόνιος. Κι απαιτεί υπομονή κι επιμονή. Κι η αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου αγώνα δε φαίνεται πάντα εύκολα. Ο ιστορικός χρόνος είναι πολύ μεγαλύτερος απ΄ τη ζωή του καθενός μας.

5. Όλοι οι κατακτητές και καταπιεστές όπου γης, μιλούσαν πάντα «ενάντια στη βία». Κι εννοούσαν ενάντια στη λαϊκή βία. Ενάντια στην επαναστατική βία. Φυσικό ήταν. Και φυσικό είναι και σήμερα αυτοί που φέρνουν τη δυστυχία στο λαό να ζητούν «ηρεμία», «καλό κλίμα» και «μη βία». Αυτοί που καταδικάζουν τα παιδιά του λαού στις πρόσκαιρες καταρτίσεις και τις εφήμερες δεξιότητες και τους στερούν την ομορφιά της γνώσης και της μόρφωσης, είναι φυσικό να φοβούνται την αντίδρασή τους. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την ανεργία να φτιάχνουν θεωρίες για το ότι η ανεργία είναι «ψυχολογικό φαινόμενο». Αυτοί που φτιάχνουν το κατάμαυρο «νέο σχολείο» είναι φυσικό να το φαντάζονται αυτό το σχολείο σιδερόφρακτο, γεμάτο κάμερες και με εκπαιδευτικούς παιδονόμους. Τώρα που γιορτάζουμε την επανάσταση του 1821 τι θα λένε οι «παιδαγωγοί της αντιβίας» για τη «βία» των ηρώων του 1821; Η ανατίναξη του Κουγκίου απ΄ το Σαμουήλ ήταν «τρομοκρατική πράξη» ; Αν όχι, τότε πώς χαρακτηρίζεται με βάση το δικό τους σκεπτικό ; Η κατάληψη της Τρίπολης από τον Κολοκοτρώνη ήταν «διαλλακτικότητα» ή κάτι άλλο ; Τι άλλο ήταν ;

6. Η βία δεν είναι ούτε καλή, ούτε κακή, εξ ορισμού. Είναι άλλες φορές προοδευτική κι άλλες αντιδραστική. Η Γαλλική, η Αμερικάνικη κι η Ρώσικη Επανάσταση, ήταν «προοδευτική βία» μέσα στην ιστορία, γιατί την έσπρωξε προς τα εμπρός. Η βία των ΜΑΤ και της Χρυσής Αυγής σήμερα, ή η βία των τανκς στο Πολυτεχνείο, ή η βία των αμερικανόδουλων δικτατορικών καθεστώτων, ήταν και είναι αντιδραστική, γιατί επιχειρεί να επιβάλλει εξουσίες και πολιτικές αντιλαϊκές. Επιχειρεί να καθυστερήσει την ιστορία. Η βία των λαών που απαιτούν καλύτερη ζωή και δικαιώματα, που ζητούν να καρπώνονται οι ίδιοι τον πλούτο που παράγουν κι όχι κάποια παράσιτα, αυτή η βία είναι νόμιμη και δικαιολογημένη. Η βία των κυβερνήσεων που θέλουν να επιβάλλουν το δίκιο των παράσιτων (πλουτοκράτες, δανειστές, τράπεζες, κλπ) είναι παράνομη και αδικαιολόγητη. Η βία που στηρίζεται στο δίκιο του λαού, είναι και νόμιμη και αναπόφευκτη ! Αυτή μάλιστα η βία είναι «ο μοναδικός συγγραφέας της ιστορίας» !

7. Στην επανάσταση του 1821 δεν πήραν μέρος μόνο ορθόδοξοι Χριστιανοί και ΄Έλληνες το «γένος». Πήραν μέρος κι οι λεγόμενοι Φιλέλληνες. Αλλά πήραν μέρος στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και Βλάχοι, Μολδαβοί, Βούλγαροι, Αλβανοί, Σέρβοι, Τσιγγάνοι, Ούγγροι, Πολωνοί και άλλοι. Τι γλώσσα άραγε μιλούσαν οι ναύτες του Μιαούλη ; Μήπως ζητούσαν οι Έλληνες επαναστάτες «ταυτότητα» ή «εξέταση αίματος» για να πάρει κανείς μέρος στην επανάσταση και να γίνει «Κλέφτης» ; Ποιος στρατηγός της επανάστασης ήταν επικεφαλής της εξόδου του Μεσολογγίου και τι εθνικότητας ήταν αυτός ; Ο Ρήγας Φεραίος ζωγράφιζε το χάρτη της Ελλάδας, ή τη «Χάρτα» των Βαλκανίων ; Ο ίδιος ο Ρήγας μιλούσε για «ελεύθερη Ελλάδα» ή μήπως καλούσε Χριστιανούς και Τούρκους κατοίκους όλων των Βαλκανίων σε κοινό αγώνα για το γκρέμισμα της οθωμανικής κυριαρχίας και στη δημιουργία μιας «Βαλκανικής Ομοσπονδίας» ; Η επανάσταση του 1821 δε βοηθά κανένα σοβαρό άνθρωπο να βγάζει «ρατσιστικά» ή «εθνικιστικά» συμπεράσματα. Άλλωστε ο «εθνικισμός» (που συνήθως πάει χέρι χέρι και με την υποτέλεια) όσες φορές έγινε «επίσημη πολιτική» του κράτους, οδήγησε τη χώρα και το λαό σε εθνικές ήττες, καταστροφές, διχασμούς (πόλεμος 1897, Μικρασία, Εμφύλιος, Χούντα, Κύπρος, κλπ). Αντίθετα όσες φορές πήρε το λόγο ο λαός χωρίς να κοιτά «πιστοποιητικά καταγωγής ή αίματος», ο λαός αυτός μεγαλούργησε (1821, Εθνική Αντίσταση 1940-45 κ.λ.π.). «Αντάρτης κλέφτης παλληκάρι πάντα είναι ο ίδιος ο λαός».

8. Καμιά φορά η ζωή δείχνει σα να χάθηκε μια μάχη. Ή και ο πόλεμος. Ακόμα κι όταν αυτό είναι αλήθεια, δε σημαίνει κατ΄ ανάγκην «ιστορική ήττα». Ο Σπάρτακος έχασε την τελευταία μάχη και τον πόλεμο. Αλλά είχε ήδη κερδίσει την ιστορία. Ο Διάκος θυσιάστηκε. Αλλά νίκησε ηθικά. Ο Ρήγας πέθανε για τις ιδέες του. Τίποτε όμως δεν τέλειωσε με το θάνατό του. Αντίθετα μ΄ αυτόν «άρχισε» και νίκησε η επανάσταση.

9. Ποτέ οι Έλληνες δεν ήταν «όλοι μαζί». Και τότε στο 1821 υπήρχαν οι «προσκυνημένοι», οι «ρεαλιστές» που δεν ήθελαν την επανάσταση, οι «συμβιβαστικοί» που ήθελαν να τα βρούμε με τους Τούρκους. Τις φράσεις : «Πού πολεμοφόδια; Πού όπλα; Πού χρήματα πολυάριθμα ; Πού στρατός πεπαιδευμένος;» δεν τις είπε Τούρκος, αλλά κάποιος «΄Έλληνας» ... ρεαλιστής για να αρνηθεί την επανάσταση. Τη φράση «Κάλλιο οι Τούρκοι κι ο ραγιάς υπόδουλος, παρά λεύτερο έθνος με το λαό να ‘χει δικαιώματα» δεν την είπε ούτε Άγγλος, ούτε Ρώσος, αλλά κάποιος «Έλληνας» κοτζαμπάσης, που ήθελε «τάξη και ασφάλεια» απ΄ τον «εχθρό λαό». Αυτός που είπε στον Παπαφλέσσα «Είσαι απατεώνας, άρπαγας, εξωλέστατος!» δεν ήταν Τούρκος, αλλά «Έλληνας». Γι’ αυτούς όλους τους «Έλληνες» ο Κολοκοτρώνης έλεγε «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Σ΄ αυτούς όλους απάντησε ο Παπαφλέσσας ότι : «Η επανάσταση είτε θέτε είτε όχι θα γίνει ! Πάρτε το απόφαση. Αν εσείς γυρεύετε να την εμποδίσετε, εγώ πήρα προσταγή από την Αρχή να ξεσηκώσω το λαό και να την κάνω. Και τότες όποιον βρουν ξαρμάτωτο οι Τούρκοι, ας τον κόψουν...».

Γι’ αυτούς όλους κι εμείς λέμε σήμερα το ίδιο. Για όλους όσους υπηρετούν την πολιτική της Τρόϊκας, των Μνημονίων, της Ε.Ε., για όσους απολογούνται για λογαριασμό των αστικών κυβερνήσεων.

Για απελευθέρωση του έθνους δεν μπορούν να μιλούν όσοι συμμετέχουν στο μακελειό για την υποδούλωση λαών και πρώτα πρώτα του δικού μας.

Για ελευθερία δεν μπορούν να μιλάνε όσοι υπηρετούν την υποδούλωση στη νέα τάξη της Τρόϊκας, της Ε.Ε., της πλουτοκρατίας.

Καλύτερα να πάνε να κρυφτούν αυτοί, όσο γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου. Γιατί σκεφτόμαστε όλοι :

Tι θα πει σήμερα απελευθέρωση; Από ποιον ;

– Συνεχίζουμε λοιπόν να γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου κι όλα τα περήφανα ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού. Γιορτάζουμε λέγοντας σήμερα τα δικά μας ΟΧΙ. «Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η επανάσταση είναι καθήκον μας».

– Συνεχίζουμε να αντιγράφουμε τα μηνύματα της λαϊκής επανάστασης του 1821. Γράφοντας τις δικές μας παρακαταθήκες για την αυριανή επανάσταση του λαού μας ενάντια σ΄ όσους τον καταπιέζουν σήμερα.

– Συνεχίζουμε να πολεμάμε ενάντια στους σύγχρονους καταπιεστές, στους σύγχρονους κατακτητές, αλλά και ενάντια στους διάφορους «φίλους» και τις «ιερές τους συμμαχίες» τους, τύπου Ε.Ε. ή «Ιερής Συμμαχίας» του Μέτερνιχ. Με τους εχθρούς μας δε διαπραγματευόμαστε.

– Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ακράδαντα στις δυνάμεις και στα δίκια του λαού μας και να λέμε "Η ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΑΟΙ. Τίποτα δεν είναι αδύνατο για το λαό και την ιστορία. Ο λαός πάντα στο τέλος επιβάλλει το δίκιο του.”

Y.Γ. Αυτό το κείμενο υπήρξε :
- Δημοσίευση στην εφημερίδα "Νέο Εμπρός", μάλλον το Μάρτη του 2012.
- Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών για την 25η Μαρτίου.
- Ανακοίνωση Συλλόγων Εκπαιδευτικών το 2013 και 2014. https://www.alfavita.gr/…/…/94003_zito-i-epanastasi-toy-1821
- Μοιράστηκε σαν προκήρυξη στην Ξάνθη τη μέρα της επετείου το 2014.
https://www.xanthipress.gr/zito-epanastasi-tou-1821-skepsi…/
- Αργότερα δημοσιεύτηκε στο "aristerastimitilini" το 2016 http://aristeramitilini.blogspot.com/2016/03/1821.html

Κι εγώ το ξαναβρήκα και το … ξαναδιάβασα.

Manos Doukas

Οκτώβρης 1917 – Οκτώβρης 2018: ΠΡΩΤΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ 100ΕΤΙΑΣ !!

Αφιέρωμα

 

Ζήτω η Σοσιαλιστική Επανάσταση! – 222 έργα ζωγραφικής με τα γεγονότα που συγκλονίζουν τον καπιταλισμό – 1917-1924. 
Οικοδόμοι του Κόσμου Ι. (7 από 12)
07-11-2018


Οκτώβρης 1917 – Οκτώβρης 2018. Πρώτη επέτειος της δεύτερης 100ετίας. Ο κόκκινος ήλιος με τον οποίον ο ρωσικός λαός έδιωξε τα επίγεια σκοτάδια εξακολουθεί να φωτίζει και να ζεσταίνει τον κόσμο της δουλειάς, τυφλώνοντας την αστική τάξη που ζει εις βάρος του.

Μπάμπης Ζαφειράτος / Μποτίλια Στον Άνεμο

Tου Μαρξ
τον κάθε τόμο
ανοίγαμε,
όπως ανοίγουμε
τις γρίλιες
του σπιτιού,
μα και χωρίς διαβάσματα
εμείς το ξεδιαλύναμε
σε ποια παράταξη να πάμε
και να καταταχθούμε πού.

Μαγιακόβσκη (19 Ιουλ. 1893 – 14 Απρ. 1930)
Μ’ όλη μου τη φωνή (Μτφ. Γιάννης Ρίτσος. Κέδρος 1970, σ. 120)

*
Ζήτω η σοσιαλιστική επανάσταση!

Pyotr Vasiliev (1909-1989). Marx, Engels, Lenin, Stalin. 1942


222 έργα ζωγραφικής, 98 καλλιτεχνών,
με τα γεγονότα που συγκλονίζουν τον καπιταλισμό
Σε 12 συνέχειες
7/12

Ολόκληρο το Αφιέρωμα (1-11 και ο Επίλογος με 32 Αφίσες)

*

Σημειώσεις, σχόλια, τεκμηρίωση με στοιχεία καλλιτέχνη, τιτλοφόρηση αρχείων (jpg) και λεζάντες (βλ. σημ. τέλους), μεταφράσεις και λοιπό πληροφοριακό υλικό, Κατάλογος Καλλιτεχνών, επιμέλεια:

Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

(15 Οκτ. – 30 Νοε. 2017, Οκτ. 2018)

*
Ζ.

1917 – 1924

Οι Οικοδόμοι του Κόσμου

Μπολσεβίκοι Ι.

23 έργα

1. Boris Mikhailovich Kustodiev 1878-1927. Ο Μπολσεβίκος. 1920

2. Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!


*

Yury Konstantinovich Artsybushev (1877-1952)

Από έκθεση των Κρατικών Αρχείων της Ρωσικής Ομοσπονδίας (GA RF) στη Μόσχα με θέμα: «1917. Σχέδια του καλλιτέχνη Yu. K. Artsibushev» (14 Ιουλίου έως τις 20 Αυγούστου 2017)

a. Yury Konstantinovich Artsybushev 1877-1952. Ομιλία του Λένιν. Petrograd. [1917]. V. I. Lenin, P. P. Dekonsky, S. L. Pupko, [A.V. Lunacharsky], V. D. Bonch-Bruevich, K. Moore. Gov. Arch. of the Russian Federation. Paper: Watercolor Pencil. GA RF

b. Yury Konstantinovich Artsybushev 1877-1952. Ομιλία L. D. Trotsky. Petrograd 1917. Paper: Watercolor Pencil. GA RF

c. Yury Konstantinovich Artsybushev 1877-1952. Στη συνεδρίαση της Συντακτικής Συνέλευσης. Petrograd Jan. 1918. Y. M. Sverdlov, L. D. Trotsky, P. I. Stuchka. Paper: Watercolor Pencil. GA RF

d. Yury Konstantinovich Artsybushev 1877-1952. Στη συνεδρίαση της Συντακτικής Συνέλευσης. Petrograd. Jan. 1918. M. A. Spiridonova, A. V. Lunacharsky, V. I. Lenin, A. M. Kollontai. Paper: Watercolor Pencil. GA RF

e. Yury Konstantinovich Artsybushev 1877-1952. Στη συνεδρίαση της Συντακτικής Συνέλευσης. Επάνω από αριστερά προς τα δεξιά: A. G. Zheleznyakov, V. A. Avanesov, Lenin. Κάτω από αριστερά προς τα δεξιά: V. A. Avanesov, A. L. Gordin. Petrograd. Jan. 1918. Paper: Watercolor Pencil. GA RF



***

3. Nikolay Prokofyevich Karacharskov 1935-. Ο Λένιν στην Κόκκινη Πλατεία. Oil on canvas. 1988

4. Aleksandr Mikhaylovich Gerasimov 1881-1963. Ο Λένιν στην εξέδρα

5. Vasili Filippovich Ivanov 1928-1992. Vladimir Ilich Lenin. Oil on canvas, 90×116 cm.

6. Dmitry Arkadievich Nalbandyan 1906-1993. Ο Λένιν στο Συμβούλιο

7. Vladimir Alexandrovich Serov 1910-1968. Ο Λένιν σε μια Συνάντηση. Gouache on paper 58×48 cm

8a.Vladimir Fedorovich Kholuev 1932-2002. Στρατιώτες της Επανάστασης – Ο Λένιν ηγείται των Μπολσεβίκων. Oil on canvas 168×328 cm

8b.Vladimir Fedorovich Kholuev 1932-2002. Στρατιώτες της Επανάστασης – Ο Λένιν ηγείται των Μπολσεβίκων. Oil on canvas – Fragment

9. Dmitry Arkadievich Nalbandyan 1906-1993. Ο Λένιν μιλάει στους εργάτες της αυτοκινητοβιομηχανίας ΑΜΟ, 28 Jun. 1918



Όμως τη γης
που πολεμώντας την κατάχτησες,
που μισοπεθαμένη την κανάκεψες,
που με το ντουφεκίδι σηκωνόσουν
και με τ’ όπλο κοιμόσουν,
που μες στις μάζες σα μια σταλαματιά χυνόσουν,
με τέτοια γης θα πας μαζί
και στη ζωή
−εγώ στο γράφω−
μαζί στο μόχτο, στη γιορτή,
μαζί στον τάφο.

Μαγιακόβσκη: Καλά Πάμε – Το Ποίημα του Οχτώβρη, 1926 – 1927
(Μτφ. Γιάννης Ρίτσος. Κέδρος 1970, σ. 116)

10. Dmitry Arkadievich Nalbandyan 1906-1993. Vladimir Ilyich Lenin in 1919

11a. Igor Vladimirovich Radoman 1921-1992. 10.7.1918. Έγκριση του εμβλήματος RSFSR (Russian Soviet Federative Socialist Republic – Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία ή Σοβιετική Ρωσία)

11b. Emblem of the RSFSR

12. Dmitry Arkadievich Nalbandyan 1906-1993. Ο Λένιν στην Κόκκινη πλατεία το 1919. 1970

13. Dmitry Arkadievich Nalbandyan 1906-1993. Ο Λένιν στον εξώστη του Μοσχοβίτικου Σοβιέτ (Mossovet – Моссовеt) το 1919. 1970

14. Dmitry Arkadievich Nalbandyan 1906-1993. Ο Λένιν στον εξώστη του Μοσχοβίτικου Σοβιέτ το 1919. 1970

15. Isaak Izrailevich Brodsky 1884-1939. Ο Λένιν και η διαδήλωση. 1919. Oil on canvas 90x135cm. The State Historical Museum

16. Dmitry Arkadievich Nalbandyan 1906-1993. Ο Λένιν στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος 29 Μαρ.(5 Απρ.) 1920. 1968

17. Pyotr Vasiliev 1909-1989. Συζήτηση Λένιν – Στάλιν. 1940

18. Boris Mikhailovich Kustodiev 1878-1927. Εορτασμός που σηματοδότησε την έναρξη του 2ου συνεδρίου της Κομιντέρν στην πλατεία Ουρίτσκυ στην Πετρούπολη, 19 Ιουνίου 1920. 1921. National Historical Museum of Russia

Κι εγώ, καθώς την άνοιξη της ανθρωπότητας, που εδώσε μόχθους και σε μάχες είναι γεννημένη,την πατρίδα μου, εγώ τραγουδώκαι τη δημοκρατία μου τη λατρεμένη.

Μαγιακόβσκη: Καλά Πάμε – Το Ποίημα του Οχτώβρη, 1926 – 1927
(Μτφ. Γιάννης Ρίτσος. Κέδρος 1970, σ. 118)



(Συνεχίζεται)


___________

Σημείωση:

Το αφιέρωμα είχε ετοιμαστεί για την Κατιούσα, σαν ελάχιστος φόρος τιμής στα 100 χρόνια της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Τεχνικοί λόγοι δεν επέτρεψαν τη δημοσίευσή του.

Φέτος, πρώτη επέτειο της δεύτερης 100ετίας, ο κόκκινος ήλιος με τον οποίον ο ρωσικός λαός έδιωξε τα επίγεια σκοτάδια εξακολουθεί να φωτίζει και να ζεσταίνει τον κόσμο της δουλειάς, τυφλώνοντας την αστική τάξη που ζει εις βάρος του.

Η Επανάσταση δεν καταθέτει ποτέ τα όπλα!

Απ’ τους μεσημβρινούς αναπηδώνταςκι απ’ τους θόλους του Άτλαντααφρίζεικι αντιλαλεί ο χρυσόδετος ανεμοστρόβιλος:φράγκαδολάριαρούβλιακορώνεςγιένμάρκα.

Οι μεγαλοφυΐες, oι πόρνες, τ’ άλογα και τα βιολιάκι οι ελέφαντεςκαι τα μικροζητήματα της ζωής,όλα εκεί μέσα πνίγονται.Αυτός ο γλοιώδης θόρυβοςστουμπώνει το λαρύγγικαι τα ρουθούνια.

*

Μεις, με τη δόξα, θα λογαριαστούμε αλλιώς, −

δικιά μας δα κι αυτή μάς έχει λάχει –

ας γίνει για όλους μας ένα μνημείο κοινό

ο σοσιαλισμός

που εδραιώσαμε στη μάχη.

Μαγιακόβσκη, Ο Άνθρωπος – Μ’ όλη μου τη φωνή

(Μτφ. Γιάννης Ρίτσος. Κέδρος 1970, σσ. 61, 129-130)

* * *

Οι πίνακες προέρχονται από δεκάδες διαδικτυακές πηγές –επίσημες ή ανεπίσημες– σε ελεύθερη χρήση.

Τα πρωτογενή ηλεκτρονικά αρχεία (jpg), μετά την τεκμηρίωσή τους (σε πολλές περιπτώσεις τα στοιχεία δεν ήταν διαθέσιμα), τιτλοφορήθηκαν στην Αγγλική με όνομα και χρονολογίες καλλιτέχνη, χρονολογία-υλικό-διαστάσεις έργου (όπου υπήρχαν ή έγινε κατορθωτό να βρεθούν).

Βασικός στόχος ήταν ο άμεσος εντοπισμός των έργων σπουδαίων καλλιτεχνών που κατέγραψαν τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, ώστε να δίνουν το ερέθισμα για περαιτέρω αναζήτηση.

Στις λεζάντες των πινάκων (που συμπίπτουν με την τιτλοφόρηση των ηλεκτρονικών αρχείων) μένουν αμετάφραστα, για οικονομία χρόνου, τα ονόματα των καλλιτεχνών και τα τεχνικά στοιχεία του πίνακα.

Στις ρωσικές πηγές σημαντική υπήρξε η μεταφραστική συμβολή της συντρόφισσας Ναυσικάς Τόλια.

Το υλικό ταξινομήθηκε σε ενότητες με βάση την ταυτότητα του έργου ή/και τις χρονολογίες των ιστορικών γεγονότων. Σε ελάχιστες (2-3) περιπτώσεις δεν βρέθηκαν στοιχεία του καλλιτέχνη (όνομα κλπ).

Ευπρόσδεκτη η όποια επισήμανση για λάθη και παραλείψεις.

(Ολοκληρώνεται σε 12 συνέχειες: 7/12)

Μπ. Ζ., 15 Οκτ. – 30 Νοε. 2017 και Οκτ. 2018

*

Κατάλογος Καλλιτεχνών (1-12)
Ι. 98 Καλλιτέχνες (1-11)
(Μπ. Ζ., Οκτ. 2018)
.	.	.	.	.	.
1	Άγνωστος			Ο Ξεσηκωμός	(2)
2	Άγνωστος			Aurora	(4)
3	Άγνωστος			Λένιν	(7)
4	Άγνωστος			Ο Μεγάλος Τάφος…	(9)
5	Άγνωστος			Λένιν	(11)
6	Άγνωστος			Λένιν	(11)
7	Άγνωστος			Λένιν	(11)
8	Άγνωστος			Λένιν	(11)
9	Άγνωστος			Λένιν	(11)
10	Άγνωστος			Λένιν	(11)
11	Yakub		Annanurov	1916-2002.	(9)
12	Yury	Konstantinovich…..	Artsybushev	1877-1952.	(7)
13	Yury	Konstantinovich	Artsybushev	1877-1952.	(7)
14	Yury	Konstantinovich	Artsybushev	1877-1952.	(7)
15	Yury	Konstantinovich	Artsybushev	1877-1952.	(7)
16	Yury	Konstantinovich	Artsybushev	1877-1952.	(7)
17	Nicolai		Babasiouk	1914-1983.	(2)
18	Yuri		Belov	1929-2017.	(3)
19	Fedor	Semenovich	Bogorodsky	1895-1959.	(4)
20	Fedor		Bogorodsky	1895-1959.	(9)
21	Mikhail	Mikhailovich	Bozhiy	1911-1990.	(6)
22	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(2)
23	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(2)
24	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(2)
25	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(3)
26	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(7)
27	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
28	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
29	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
30	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
31	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
32	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
33	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
34	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
35	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
36	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
37	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
38	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
39	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
40	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
41	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
42	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
43	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
44	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
45	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
46	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
47	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
48	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(8)
49	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(9)
50	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(10)
51	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(10)
52	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(10)
53	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(10)
54	Isaak	Izrailevich	Brodsky	1884-1939.	(11)
55	Pyotr	Dmitrievich	Buchkin	1886-1965.	(4)
56	Sergei	Alexandrovich	Buzulukov	1925-1978.	(10)
57	Yefim		Cheptsov	1875-1950.	(1)
58	Efim	Isaakovich	Deshalyt	1921-1996.	(4)
59	Efim	Isaakovich	Deshalyt	1921-1996.	(4)
60	Alexander	Alexandrovich	Deyneka	1899-1969.	(6)
61	Alexander	Alexandrovich	Deyneka	1899-1969.	(6)
62	Alexander	Alexandrovich	Deyneka	1899-1969.	(10)
63	Vasily	Prokofievich	Efanov	1900-1978.	(2)
64	Victor	Romanovich	Efimenko	1952-.	(4)
65	Pyotr		Fomin	1919-1996.	(1)
66	Rudolf	Rudolfovich	Frenz	1888-1956.	(4)
67	Alexandr	Mikhaylovich	Gerasimov	1881-1963.	(7)
68	Alexandr	Mikhaylovich	Gerasimov	1881-1963.	(10)
69	Alexandr	Mikhaylovich	Gerasimov	1881-1963.	(10)
70	Nikolai		Gorlov	1917-1987.	(5)
71	Semyon	Natanovich	Guetsky	1902-1974.	(3)
72	Kitaev	Ahmed	Ibadullovich	1925-1996.	(6)
73	Boris	Vladimirovich	Ioganson	1893-1973.	(9)
74	Vasili	Filippovich	Ivanov	1928-1992.	(7)
75	Nikolay		Karacharskov	1935-.	(7)
76	Dmitry		Kardovsky	1866-1943.	(6)
77	Stepan	Mikhailovich	Karpov	1890-1929.	(10)
78	Vladimir	Fedorovich	Kholuev	1932-2002.	(7)
79	Georgy	Vasilyevich	Kiyanchenko	1911-1989.	(2)
80	Vladimir		Klimonov	1925-1973.	(1)
81			Kontorov	(;) Λένιν-Γρανίτης	(11)
82	Nina	Fedorovna	Korotkova	1904-1999.	(6)
83	Wojciech	Horacy	Kossak	1856-1942.	(1)
84	Pyotr	Ivanovich	Kotov	1889-1953.	(10)
85	Engels	Vasilievich	Kozlov	1926-2007	(3)
86	Ivan		Kulikov	1875-1941.	(10)
87	Ivan		Kulikov	1875-1941.	(10)
88	Vasily	Vasilyevich	Kuptsov	1899-1935.	(10)
89	Boris	Mikhailovich	Kustodiev	1878-1927.	(1)
90	Boris	Mikhailovich	Kustodiev	1878-1927.	(1)
91	Boris	Mikhailovich	Kustodiev	1878-1927.	(1)
92	Boris	Mikhailovich	Kustodiev	1878-1927.	(4)
93	Boris	Mikhailovich	Kustodiev	1878-1927.	(4)
94	Boris	Mikhailovich	Kustodiev	1878-1927.	(7)
95	Boris	Mikhailovich	Kustodiev	1878-1927.	(7)
96	Vladimir	Aleksandrovich	Kuznetsov	1874-1960.	(4)
97	Vladimir	Vasilyevich	Lebedev	1891-1967.	(9)
98	Anatoly	Pavlovich	Levitin	1922-11 Οκτ. 2018	(4)
99	Alexandr	Mikhailovich	Lopukhov	1925-2009.	(5)
100	Alexandr	Mikhailovich	Lopukhov	1925-2009.	(5)
101	Sergei		Lukin	1923-.	(5)
102	Sergei		Lukin	1923-.	(5)
103	Arkady	Aleksandrovich	Lurie	1916–1990.	(5)
104	Konstantin…	Mikhailovich	Makharadze	(;)	(11)
105	Vladimir	Yegorovich	Makovsky	1846-1920.	(1)
106	Vladimir	Yegorovich	Makovsky	1846-1920.	(10)
107	Konstantin		Maksimov	1913-1994.	(4)
108	Shulga	Ilya	Maksimovich	1878-1938.	(10)
109	Vasily	Vasilyevich	Meshkov	1893-1963.	(4)
110	Bozhiy	Mikhail	Mikhailovich	1911-1990.	(6)
111	Alexandr		Moravov	1878-1951.	(2)
112	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(1)
113	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(1)
114	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(2)
115	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(2)
116	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(2)
117	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(4)
118	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(7)
119	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(7)
120	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(7)
121	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(7)
122	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(7)
123	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(7)
124	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(7)
125	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(9)
126	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(9)
127	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(9)
128	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(9)
129	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(9)
130	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(9)
131	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(9)
132	Dmitry	Arkadievich	Nalbandyan	1906-1993.	(10)
133	Vladimir	I.	Nekrasov	1924-1998.	(6)
134	Pavel	Fyodorovich	Nikonov	1930-.	(3)
135	Viktor	Mikhailovich	Oreshnikov	1904-1987.	(6)
136	Nikolai		Osenev	1909-1983.	(3)
137	Nikolai		Osenev	1909-1983.	(6)
138	Vladimir	Nikolaevich	Pchelin	1869-1941.	(3)
139	Yury	Reiner	Petrovich	1911-1973.	(4)
140	Yury	Reiner	Petrovich	1911-1973.	(5)
141	Kuzma	Sergeevich	Petrov-Vodkin	1878-1939.	(10)
142	Andrey	Ivanovich	Plotnov	1916–1997.	(5)
143	Efanov	Vasily	Prokofievich	1900-1978.	(6)
144	Igor	Vladimirovich	Radoman	1921-1992.	(7)
145	Ilya		Repin	1844-1930.	(1)
146	Ilya		Repin	1844-1930.	(1)
147	Ilya		Repin	1844-1930.	(5)
148	Fyodor	Pavlovich	Reshetnikov	1906-1988.	(10)
149	Fyodor	Pavlovich	Reshetnikov	1906-1988.	(10)
150	M.		Romadin	(;)	(11)
151	Arkadi	Victorovich	Rusin	1926-.	(2)
152	Alexander	Nikolayevich	Samokhvalov	1894-1971.	(2) και (Ε)
153	Giorgi	Konstantinovich	Savitsky	1887-1949.	(2)
154	Oleg	Mikhailovich	Savostyuk	1927-.	(11)
155	Oleg	Mikhailovich	Savostyuk	1927-.	(11)
156	Alexander	Izrailevich	Segal	1905-1970.	(6)
157	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(1)
158	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(2)
159	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(2)
160	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(3)
161	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(3)
162	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(3)
163	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(3)
164	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(3)
165	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(4)
166	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(4)
167	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(5)
168	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(5)
169	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(6)
170	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(6)
171	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(6)
172	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(6)
173	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(6)
174	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(7)
175	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(9)
176	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(10)
177	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(11)
178	Vladimir	Alexandrovich	Serov	1910-1968.	(11)
179	Boris	Valentinovich	Shcherbakov	1916-1995.	(2)
180	Grigory	Mihaιlovich	Shegal	1889–1956.	(5)
181	Grigory	Mihaylovich	Shegal	1889-1956.	(10)
182	Anatoly	Demyanovich	Shibnev	1907-1991.	(3)
183	Fyodor	Savin	Shurpin	1904-1972.	(10)
184	Mikhail		Sokolov	1885-1947.	(2)
185	Mikhail		Sokolov	1885-1947.	(3)
186	Vasili	Vasilevich	Sokolov	1899-1962.	(5)
187	Mikhail		Sokolov	1885-1947.	(5)
188	Pavel	Petrovich	Sokolov-Skalya	1899-1961.	(4) και (Ε)
189	Vasily	Semenovich	Svarog	1883-1946.	(2)
190	Vasily	Semenovich	Svarog	1883-1946.	(4)
191	Irakli	Moiseevich	Toidze	1902-1985.	(1) και (Ε)
192	Irakli	Moiseevich	Toidze	1902-1985.	(2)
193	Grigory	Vakhtangovich	Toidze	1932-.	(11)
194	Nikolai	Pavlovich	Tolkunov	1917-1996.	(6)
195	Karp	Demyanovich	Trokhimenko	1885-1979.	(2)
196	Viktor	Grigoryevich	Tsyplakov	1915-1986.	(3)
197	Viktor	Grigoryevich	Tsyplakov	1915-1986.	(4)
198	Boris	Aleksandrovich	Uspensky	1927-2005.	(11)
199	Boris	Aleksandrovich	Uspensky	1927-2005.	(11)
200	Yuri	Fedorovich	Usypenko	1946-1996.	(3)
201	Pyotr		Vasiliev	1909-1989.	ΜΕΛΣ 1-12
202	Pyotr		Vasiliev	1909-1989.	(2)
203	Pyotr		Vasiliev	1909-1989.	(2)
204	Pyotr		Vasiliev	1909-1989.	(7)
205	Pyotr		Vasiliev	1899-1975.	(11)
206	Pyotr		Vasiliev	1909-1989.	(11)
207	Sergei	Pavlovich	Viktorov	1916-1977.	(11)
208	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(1)
209	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(1)
210	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(1)
211	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(2)
212	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(2)
213	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(2)
214	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(2)
215	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(2)
216	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(2)
217	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1870-1947.	(4)
218	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(5)
219	Ivan	Alekseevich	Vladimirov	1869-1947.	(6)
220	Boris	Eremeevich	Vladimirski	1878-1950.	(2)
221	Kuzma	Petrov	Vodkin	1878-1939.	(5)
222	Konstantin		Yuon	1875-1958.	(4)
223….	Konstantin		Yuon	1875-1958.	(10)
.	.	.	.	.	.
.	.	.	.	.	.
ΙΙ. Επιλόγος (12): 27 Καλλιτέχνες – 32 έργα
.	.	.	.	.	.
1	Άγνωστος				(12)
2	Άγνωστος				(12)
3	Άγνωστος				(12)
4	Άγνωστος				(12)
5	Άγνωστος				(12)
6	Άγνωστος				(12)
7	Alexander	Petrovich	Apsit	1880-1944.	(12)
8	Viktor	Nikolaevich	Denisov	1893-1946.	(12)
9	Nikolai	Andreevich	Dolgorukov	1902-1980.	(12)
10	Pavel	Petrovich	Gorely	1908-1941.	(12)
11	Viktor	Semenovich	Ivanov	1909-1968.	(12)
12	Viktor	Semenovich	Ivanov	1909-1968.	(12)
13	Viktor	Semenovich	Ivanov	1909-1968.	(12)
14	Gustav	Gustavovich	Klutsis	1895-1938.	(12)
15	Nikolai	Mikhailovich	Kochergin	1897-1974.	(12)
16	Alexey	Alekseevich	Kokorekin	1906-1959.	(12)
17	Viktor	Borisovich	Koretsky	1909-1998.	(12)
18	Viktor	Borisovich	Koretsky	1909-1998.	(12)
19	Viktor	Borisovich	Koretsky	1909-1998.	(12)
20	Pyοtr	Alexandrovich	Krivonogov	1910-1967.	(12)
21	Valentina		Kulagina	1982-1987.	(12)
22	Valentina		Kulagina	1982-1987.	(12)
23	Nikolai	Ivanovich	Mikhailov	1898-1940.	(12)
24	Dimitri		Moor	1883-1946.	(12)
25	Maksim	Ushakov	Poskochin	1893-1943.	(12)
26	Isaak		Rabichev	1896-1957.	(12)
27	Alexandr	Nikolayevich	Samokhvalov	1894-1971.	(12) και (2)
28	Ivan	Vasilyevich	Simakov	1877-1928.	(12)
29	Pavel	Petrovich	Sokolov-Skalya	1896-1961.	(12) και (4)
30	Adolf	Iosifovich	Strakhov-Braslavsky	1896-1979.	(12)
31	Irakli	Moiseevich	Toidze	1902-1985.	(12) και (1), (2)
32	Irakli	Moiseevich	Toidze	1902-1985.	(12) και (1), (2)
33	N.		Vitolina	(;)	(12)

*