Κόσμησαν τα γραφεία του ΣΕΒ !!

Αγωνιστική παρέμβαση του ΠΑΜΕ στα γραφεία του ΣΕΒ (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Eργαζόμενοι από δεκάδες σωματεία του Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, πραγματοποίησαν το πρωί αγωνιστική παρέμβαση στα γραφεία του ΣΕΒ.

Τα συνδικάτα «υπέβαλαν» στην πρόσοψη του κτιρίου τα βασικά αιτήματα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.«751 ευρώ κατώτερο μισθό», «Κάτω τα ξερά σας από το δικαίωμα απεργία», «Αυξήσεις στους μισθούς», «Όχι στα χαράτσια και στη φοροληστεία». Με κόκκινη μπογιά στην είσοδο των γραφείων του ΣΕΒ, οι εργαζόμενοι υπογράμμισαν το σύνθημα «Κέρδη βουτηγμένα στων εργατών το αίμα» και ότι για την εργατική τάξη «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».

Μιλώντας στους συγκεντρωμένους ο Παναγιώτης Κατάρας πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τύπου – Χάρτου κάλεσε σε ένταση του αγώνα για την επιτυχία της απεργίας της Πέμπτης 14 Δεκέμβρη.

Το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Οι βιομήχανοι μέσα από εβδομαδιαία δελτία, ημερίδες και συνεντεύξεις ξεδιπλώνουν τη στρατηγική του κεφαλαίου για τα νέα χτυπήματα στους μισθούς, τις συμβάσεις και τις εργασιακές σχέσεις, προκειμένου να ανακάμψουν και να αυξηθούν τα κέρδη και τα προνόμια των επιχειρηματικών ομίλων. Τις επιδιώξεις και τους στόχους του μεγάλου κεφαλαίου σε κάθε κλάδο και εργασιακό χώρο, τις κάνει πράξη και τις προχωρά με σθένος, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ταυτόχρονα οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι σε κάθε κλάδο τροποποιούν τις επιχειρησιακές συμβάσεις προς το χειρότερο, τσακίζουν τον εργάσιμο χρόνο, καταργούν τις αργίες, ξεζουμίζουν κυριολεκτικά τους εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι άνεργοι πρέπει να δώσουμε αποφασιστική απάντηση με μαζική συμμετοχή στην πανελλαδική-πανεργατική απεργία στις 14 Δεκέμβρη, στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλες τις πόλεις της χώρας. Στην Αθήνα, στις 10.30 στην Ομόνοια».

1 / 13

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

• 

  ΠΑΜΕ

  Απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα στις 14 Δεκέμβρη

  12:33
• 

  ΠΑΜΕ

  Μαζική εξόρμηση στον Πειραιά για την απεργία (ΦΩΤΟ)

  10:37

Το θεμέλιο της λυκοσυμμαχίας των κεφαλαιοκρατών στην Ευρώπη

Τι είναι το Μάαστριχτ; Το θεμέλιο της λυκοσυμμαχίας των καπιταλιστών και Βαστίλης των λαών

Το ημερολόγιο έδειχνε 10 του Δεκέμβρη 1991, όταν στο Συμβούλιο Κορυφής στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας υιοθετήθηκε η περιβόητη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που δημιούργησε την Ευρωπαϊκή Ένωση στη θέση της ΕΟΚ. Υιοθετήθηκε, επίσης, το κείμενο για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), ενώ την ίδια μέρα η Ελλάδα γίνεται μέλος της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ).

Από Κατιούσα

Τι είναι το «Μάαστριχτ»;

Το Μάαστριχτ είναι μια μικρή κωμόπολη της Ολλανδίας. Ηταν άγνωστη στο πλατύ κοινό έως το Δεκέμβρη του 1991, τότε που οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ), που τη συγκροτούσαν 12 ευρωπαϊκά κράτη (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία, Ιρλανδία, Δανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα), συνυπέγραφαν τη Συνθήκη μετεξέλιξής της σε Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), της γνωστής πλέον Συνθήκης του Μάαστριχτ. 

Ετσι, το Μάαστριχτ έγινε διάσημο, η ευρωπαϊκή καπιταλιστική ενοποίηση περνούσε σε μια ανώτερη ποιοτικά βαθμίδα και πάνω στους λαούς υψωνόταν νέος, πιο βαρύς ζυγός από το μεγάλο κεφάλαιο, των 12 τότε καπιταλιστικών κρατών της ΕΟΚ, προκειμένου να μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες αναπαραγωγής και συσσώρευσής του, με ολοένα αυξανόμενη την ένταση της εκμετάλλευσης, και πιο αποτελεσματικά να αντεπεξέρχεται στις ανάγκες του διεθνούς καπιταλιστικού ανταγωνισμού για το μοίρασμα αγορών, σφαιρών επιρροής ανάμεσα στα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα, ΗΠΑ, Ιαπωνία, ΕΕ.
Στην πορεία, η ΕΕ των «12» έγινε ΕΕ των «15», με την προσχώρηση των Αυστρίας, Σουηδίας και Φινλανδίας.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ συναποφασίστηκε από τις κυβερνήσεις των κρατών – μελών το Φλεβάρη του 1992 

(στο ελληνικό Κοινοβούλιο ψηφίστηκε τον Ιούλη του 1992, απ’ όλα τα σημερινά κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, χωρίς μάλιστα οι βουλευτές να τη γνωρίζουν, αφού δεν τους δόθηκε το κείμενο, κανένα κρατικό όργανο δεν την έδωσε στη δημοσιότητα, ενώ μόνο το ΚΚΕ την καταψήφισε). Αποτελεί το θεμέλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, απ’ αυτήν απορρέουν και οι κατευθύνσεις της ΕΕ, όπως εξειδικεύονται, συμπληρώνονται και αναπτύσσονται στην πορεία από τις Συνόδους Κορυφής, τα Συμβούλια Υπουργών της Κομισιόν, δηλαδή συνδιαμορφώνονται από τις κυβερνήσεις των κρατών – μελών για κάθε κράτος – μέλος και εφαρμόζονται υποχρεωτικά σε κάθε κράτος – μέλος, από την κυβέρνησή του.

 Για την ιστορία, η Συνθήκη του Μάαστριχτ έγινε ολόκληρη γνωστή από το ειδικό ένθετο, στο οποίο τη δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» και είναι η μόνη εφημερίδα που το έκανε. 

Σύμφωνα με το άρθρο 73β της Συνθήκης του Μάαστριχτ, «απαγορεύεται οποιοσδήποτε περιορισμός των κινήσεων κεφαλαίων» και με το άρθρο 102α υιοθετείται η «αρχή της οικονομίας της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό».

Μικρό ιστορικό

Πώς, όμως, φτάσαμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση; 

Η ιστορία ξεκινά αμέσως μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Το σοσιαλιστικό σύστημα, τα σύνορα του οποίου με τον καπιταλισμό βρίσκονται στο έδαφος της Ευρώπης και, μάλιστα, στη Γερμανία (είναι τα σύνορα Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας και Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Ανατολικής και Δυτικής, όπως τις ονόμαζαν οι καπιταλιστές) βρίσκεται σε άνοδο. 

Το αμερικάνικο κεφάλαιο έχει διεισδύσει στην Ευρώπη με το Σχέδιο Μάρσαλ, προκειμένου να ισχυροποιήσει τον καπιταλισμό, που ήταν τσακισμένος οικονομικά από τον πόλεμο και να εμποδίσει την εξάπλωση του σοσιαλισμού, αφού το λαϊκο-επαναστατικό κίνημα, λόγω του πολέμου και της αίγλης του σοσιαλισμού, ήταν σε ανοδική πορεία. 

Οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης συνειδητοποιούν την ανάγκη συνένωσης των δυνάμεών τους στις συγκεκριμένες τότε συνθήκες της εποχής του ανώτατου σταδίου του καπιταλισμού (ιμπεριαλισμός), για να αναπτυχθούν οι οικονομίες τους, διεκδικώντας όσο γίνεται μεγαλύτερο μερίδιο στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, τα όρια της οποίας μετά την εξάπλωση του σοσιαλισμού στένευαν, και να αντιμετωπίσει επίσης την άνοδο του σοσιαλισμού στην Ευρώπη. 

Οι ΗΠΑ, παρότι διέβλεπαν στις τάσεις καπιταλιστικής ενοποίησης στην Ευρώπη έναν εν δυνάμει ανταγωνιστή τους, μπροστά στην ενδυνάμωση του καπιταλισμού, στην οποία οι ίδιες συνέβαλαν με κεφάλαια (Σχέδιο Μάρσαλ), συναινούν σ’ αυτήν την προοπτική. 

Ετσι, στις 18 Απρίλη 1951, η Γαλλία, η Δυτική Γερμανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο υπέγραψαν στο Παρίσι, τη Συνθήκη για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ). 

Ηταν το πρώτο βήμα. 

Το επόμενο βήμα έγινε στη Ρώμη όπου οι έξι χώρες: Γαλλία, Δυτική Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία και Λουξεμβούργο υπέγραψαν, στις 25 Μάρτη 1957, τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ). Ηταν η ΕΟΚ των «6», που αργότερα και σταδιακά έγινε η ΕΟΚ των «12». 

Ενα παραπέρα βήμα 

στην τάση της καπιταλιστικής ενοποίησης ήταν η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΟΚ στο Λουξεμβούργο, το Δεκέμβρη του 1985, που υιοθέτησε την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη για τη δημιουργία της Ενιαίας Εσωτερικής Αγοράς, διαδικασία η οποία θα ολοκληρωνόταν στο τέλος του 1992. Ετσι, στο τέλος του 1991, με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, η ΕΟΚ των «12» μετεξελίσσεται σε ΕΕ των «12», αργότερα των «15» και πρόσφατα, με τη διεύρυνση των «25»,(εντάχθηκαν οι Κύπρος, Μάλτα, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία, Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία και Σλοβενία). 

Η ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και η δημιουργία νέων καπιταλιστικών κρατών στο έδαφός τους δημιούργησε νέα εδάφη για μοίρασμα, όξυνε παραπέρα το διεθνή καπιταλιστικό ανταγωνισμό και επέτεινε τη μετεξέλιξη της ΕΟΚ σε ΕΕ, πριν καν ολοκληρωθεί η διαδικασία της Ενιαίας Αγοράς, που ήταν επίσης προϋπόθεση γι’ αυτήν τη μετεξέλιξη.

Διεθνοποίηση και καπιταλιστική ενοποίηση

Η τάση ενοποίησης, που απαντά στην ένταση της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, δεν είναι νέο φαινόμενο, ανεξάρτητα από τη μορφή που παίρνει. 

Ούτε, βεβαίως, είναι υποχρεωτική η μορφή της ΕΕ. Είναι ζήτημα επιλογής των καπιταλιστών. 

Βάση της είναι η δημιουργία της παγκόσμιας αγοράς, χαρακτηριστικό γνώρισμα του καπιταλισμού από τότε που εδραιώνεται ως κοινωνικο-οικονομικό σύστημα, και η αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών των διαφόρων κρατών, που παίρνει πρωτοφανείς διαστάσεις όσο αναπτύσσεται ο καπιταλισμός και ιδιαίτερα στην εποχή του ιμπεριαλισμού.

Τις ανάγκες έντασης της καπιταλιστικής διεθνοποίησης και της όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών σε διεθνές επίπεδο υπηρετεί η ΕΕ, με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ για τα ευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη.

Τα τρία στάδια για την ΟΝΕ

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ προέβλεπε τη δημιουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ), την καθιέρωση ενιαίου νομίσματος για όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ και ως απώτερο στόχο έθετε την πολιτική ενοποίηση στην ΕΕ με μια μορφή Ομοσπονδίας ή Συνομοσπονδίας, ζήτημα άλυτο ακόμη, και μάλλον θα παραμείνει, αφού και εντός της ΕΕ είναι οξύτατος ο ανταγωνισμός σε επίπεδο κρατών ή ομάδων κρατών, καθιερώνοντας σταδιακά σε διάφορους τομείς τις λεγόμενες Κοινές Πολιτικές.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ έδινε προτεραιότητα στη δημιουργία της ΟΝΕ και στο κοινό νόμισμα. Η διαδικασία διαμόρφωσης της ΟΝΕ χωρίστηκε σε τρία στάδια, προκειμένου να εφαρμοστεί.

Το πρώτο στάδιο έπρεπε να ολοκληρωθεί στο τέλος του 1993. Στο χρονικό αυτό διάστημα, αίρονταν οι περιορισμοί στην κίνηση των κεφαλαίων ανάμεσα στα κράτη – μέλη και εντασσόταν το νόμισμα κάθε κράτους – μέλους στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα (ΕΝΣ). 

Στο ΕΝΣ μετείχαν τότε οι 11 χώρες της ΕΟΚ, εκτός της Ελλάδας. Η δραχμή έπρεπε να ενταχθεί στο ΕΝΣ μέχρι 31 Δεκέμβρη 1994. Πράγματι η δράχμή εντάχθηκε στο ΕΝΣ το 1994.

Επίσης, στη διάρκεια του πρώτου σταδίου, προβλεπόταν η εφαρμογή πολιτικής σε κάθε κράτος – μέλος, που θα οδηγούσε στη «σύγκλιση των οικονομιών» και τέθηκαν ενιαία κριτήρια ως προς αυτό για όλα τα κράτη – μέλη, σχετικά με τον πληθωρισμό, τα δημόσια ελλείμματα, το δημόσιο χρέος, τα επιτόκια. Καθόρισαν, δε, διαδικασία ελέγχου αυτής της πορείας από τα Συμβούλια Κορυφής και το ΕΚΟΦΙΝ.

Το δεύτερο στάδιο της ΟΝΕ θα άρχιζε από την 1η Γενάρη 1994. Στο στάδιο αυτό θα δημιουργούνταν το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ινστιτούτο (ΕΝΙ), με σκοπό το συντονισμό της νομισματικής πολιτικής και την προώθηση των προϋποθέσεων για το κοινό νόμισμα. Μέχρι το τέλος του 1996, που θα διαρκούσε το δεύτερο στάδιο της ΟΝΕ, θα έπρεπε να είχαν επεξεργαστεί το πλαίσιο ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Σ’ αυτό το στάδιο άρχιζαν να εφαρμόζονται οι διατάξεις για την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων, η απαγόρευση του δανεισμού του Δημοσίου και άρχιζε η ανεξαρτητοποίηση των κεντρικών τραπεζών από τις εθνικές νομοθεσίες.

Μέχρι 31 Δεκέμβρη 1996, το Συμβούλιο των αρχηγών κρατών θα αποφάσιζε κατά πόσον η Κοινότητα είναι έτοιμη να μπει στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ, που θα άρχιζε στο τέλος του 1997, όπως όριζε η Συνθήκη ή, αν δεν ήταν έτοιμη, το τρίτο στάδιο, θα άρχιζε την 1η Γενάρη 1999.

Στο τρίτο στάδιο, οι οικονομίες των κρατών – μελών θα ελέγχονταν από τα όργανα της Κοινότητας ως προς το βαθμό «σύγκλισης» των οικονομιών, δηλαδή την εκπλήρωση των τεσσάρων κριτηρίων, το ΕΝΙ θα μετατρεπόταν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). 

Η ΕΚΤ, όταν ιδρυόταν, μαζί με όλες τις κεντρικές τράπεζες των κρατών – μελών θα αποτελούσαν το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ). 

Η ΕΚΤ θα εκδίδει αποφάσεις και κανονισμούς, που θα έχουν υποχρεωτική ισχύ για κάθε κράτος – μέλος. 

Σ’ αυτό το στάδιο τα εθνικά νομίσματα θα καταργούνταν και θα υιοθετούνταν το κοινό ευρωνόμισμα. Εως τότε υπήρχε βεβαίως το ECU, που ήταν η Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα, με την οποία συγκρίνονταν τα εθνικά νομίσματα, αλλά και με βάση την οποία γίνονταν οι οικονομικές μετρήσεις σε επίπεδο ΕΕ, (προϋπολογισμός, επιδοτήσεις κλπ.).

Από την 1η Γενάρη 1999, η ΟΝΕ ξεκινά και σ’ αυτήν συμμετέχουν όσα κράτη – μέλη της Κοινότητας πληρούν τα τέσσερα κριτήρια. 

Στην ΟΝΕ μπήκαν το 1999 οι Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία,Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ισπανία, Πορτογαλία Ιρλανδία, Φινλανδία και Αυστρία. Η Ελλάδα μπήκε το 2001. Δε συμμετέχουν οι Βρετανία, Δανία, και Σουηδία, οι δύο τελευταίες μετά απο δημοψήφισμα.

Πηγή: Ριζοσπάστης

Δες Παλιότερη Ανάρτηση κάνοντας κλικ Εδώ:

http://zanterevolucion.blogspot.gr/2016/08/blog-post_14.html

Σας σήμερα δολοφονείται ο Τζον Λένον,, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο Toυ !!

,,Φαντάσου πως δεν υπάρχει παράδεισος και θρησκείες

Φαντάσου πως δεν υπάρχουν χώρες, σύνορα και πόλεμοι

Φαντάσου πως δεν υπάρχει ιδιοκτησία,,

Ο πολιτικός Τζον Λένον και το Κομμουνιστικό Μανιφέστο

Το Imagine μπορεί να φαίνεται κάπως αφελές σε κάποιους, αλλά χωράει σε λίγους στίχους μια μοναδική περιγραφή της αταξικής κοινωνίας του μέλλοντος, κι ας μη μας λέει πολλά για τον τρόπο με τον οποίο θα έρθει. 

Έτσι κι αλλιώς, ο Λένιν δεν ήταν κομμουνιστής. Κι ας έγραψε κάτι σαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο μελοποιημένο…

Aπό:Κατιούσα

Στις 8 Δεκεμβρίου του 1980, ο Τζον Λένον δολοφονείται στη Νέα Υόρκη, έξω από το σπίτι του, από έναν παρανοϊκό θαυμαστή του -Μαρκ Τσάπμαν- που αναζητούσε δημοσιότητα και την προσοχή του κόσμου. 

Η προσωπική διαδρομή του Λένον είναι η ιστορία μιας μουσικής ιδιοφυΐας, με φαινομενικά χαμηλό προφίλ, χαρακτηριστικά γυαλιά μυωπίας και ιδιαίτερο βρετανικό ιδίωμα, που συνέδεσε το όνομά της με την άνοδο και την πτώση των Beatles.

Ένα θρυλικό συγκρότημα, που ξεκίνησε δειλά από την εργατούπολη του Λίβερπουλ και τις πρώτες διεθνείς εμφανίσεις του στο Αμβούργο, για να κατακτήσει σύντομα την κορυφή, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. 

Μεγάλες επιτυχίες, χρυσοί δίσκοι που απασχολούσαν τις περισσότερες θέσεις των charts, συναυλίες και περιοδείες που προκαλούσαν κοσμοσυρροή και υστερία στο πέρασμα των ανορθόγραφων σκαθαριών (εικάζεται πως το Beatles παραπέμπει στο αγγλικό Beat-less, που σημαίνει “χωρίς ρυθμό”), που βραβεύτηκαν ακόμα κι από τη βασίλισσα Ελισάβετ, γιατί διαφήμιζαν το Ηνωμένο Βασίλειο στον κόσμο.

Αυτή όμως δεν ήταν παρά η πρώτη αναγνωριστική περίοδος των Μπιτλς, με τα καλοσιδερωμένα κοστούμια, τις θαυμάστριες να στριγγλίζουν, τις τηλεοπτικές εμφανίσεις, τις διακρίσεις και τη βασιλική βράβευση. 

Μετά τα μέσα της δεκαετίας του 60′, ωστόσο, ακολουθεί μια “σκοτεινή περίοδος γεμάτη χρώματα” και ψυχεδέλεια, ναρκωτικά και πειραματισμούς -πχ με την ινδική φιλοσοφία και μουσική- που έδωσε εξίσου σπουδαίους δίσκους και μουσικά αριστουργήματα.

Ο Λένον είχε καθοριστική συμβολή σε αυτή την πορεία και πολύ έντονες σχέσεις με δύο πρόσωπα που τον σημάδεψαν με τη σειρά τους: τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ και τη Γιόκο Όνο, τη δεύτερη σύζυγό του.

 Ο ΜακΚάρτνεϊ ήταν ο άλλος μουσικός εγκέφαλος του συγκροτήματος, αλλά έστεκε μάλλον ένα σκαλί κάτω από το Λένιν και αργότερα τον παρομοίασαν με το Σαλιέρι που ζήλευε το Μότσαρτ και το απαράμιλλο μουσικό του ταλέντο. 

Αυτήν την παρομοίωση όμως την έκανε πρώτη η Όνο, το πρόσωπο που μπήκε στη ζωή του Λένον και λειτούργησε σαν καταλύτης στη διάλυση των Μπιτλς, επιτείνοντας τις προβληματικές σχέσεις μεταξύ των μελών του συγκροτηματος.

Η σόλο καριέρα του Λένον ακολούθησε κι αυτή τα σκαμπανεβάσματα και τις διακυμάνσεις που είχε ο γάμος του με τη Γιόκο -στην οποία αφιέρωσε διάφορα τραγούδια και δίσκους του. 

Παρόλα αυτά, η σχέση του με τη Γιαπωνέζα καλλιτέχνη συνδέθηκε με μια περίοδο μουσικής ωρίμανσης του Λένον, που άφησε πίσω του τα εύκολα σουξέ, ήρθε σε επαφή και ζύμωση με τις τάσεις και τα φιλοσοφικά ρεύματα της εποχής του κι έδωσε δείγματα μιας (σαφώς αντιφατικής) πολιτικοποίησης.

Σε αυτά τα βήματά του δε συγκαταλέγεται μάλλον το Back In the USSR και το Revolution (όπου αναφέρεται κάπου κι ο Πρόεδρος Μάο) με τους Beatles. Συμπεριλαμβάνονται όμως πολλά κι αξιοσημείωτα γεγονότα ή κομμάτια, όπως η επιστροφή του βασιλικού μεταλλίου στην Ελισάβετ, που θεωρήθηκε μεγάλη προσβολή, κι η αντίθεση στον πόλεμο και την ιμπεριαλιστική ανάμειξη στο Βιετνάμ, ακόμα κι αν εκφραζόταν με ένα χίπικο πασιφισμό, όπως η περίφημη διαμαρτυρία με την Όνο στο κρεβάτι κι οι φιλειρηνικοί στίχοι στο Give Peace a Chance ή με έναν κάπως αφηρημένο αντι-μιλιταρισμό, όπως στο I don’t wanna be a soldier mama, I don’t wanna die.

Υπήρχαν όμως και πιο συνειδητοποιημένα, στοχευμένα τραγούδια, όπως το Power to the People (η εξουσία στο λαό) και το υπέροχο Working Class Hero, που είναι διαχρονικό κι ακούγεται ως τις μέρες μας, σε πολλές συγκεντρώσεις. Και φυσικά το Imagine, που είναι ένα είδος Κομμουνιστικού Μανιφέστου, μελοποιημένου, κι ας μην ήταν ακριβώς κομμουνιστής ο Λένον.

Φαντάσου πως δεν υπάρχει παράδεισος και θρησκείες

Φαντάσου πως δεν υπάρχουν χώρες, σύνορα και πόλεμοι

Φαντάσου πως δεν υπάρχει ιδιοκτησία…

Και φυσικά, η αντίστοιχη διαβάθμιση.

Είναι εύκολο αν προσπαθήσεις…

Δεν είναι δύσκολο να το κάνεις…

Αμφιβάλλω-αναρωτιέμαι αν μπορείς…

Κι όχι, δεν είμαστε ονειροπόλοι, κι ίσως μια μέρα έρθεις κι εσύ μαζί μας…

Κατακλείδα

Ο Λένον δεν ήταν κομμουνιστής. 

Τον χώριζε μόνο ένα γιώτα από το Λένιν. Υπάρχει και μια φωτογραφία του με τον Τσε, που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, αλλά είναι προϊόν φωτομοντάζ. 

Υπάρχει όμως και το άγαλμά του στην Αβάνα, όπου κάθεται σε ένα παγκάκι, κι αυτό είναι αληθινό.

Το Imagine μπορεί να φαίνεται κάπως αφελές σε κάποιους (λίγο γιούχου, όπως τραγουδάει κι ο Λένον πριν το ρεφρέν), αλλά χωράει σε λίγους στίχους μια μοναδική περιγραφή της αταξικής κοινωνίας του μέλλοντος, κι ας μη μας λέει πολλά για τον τρόπο με τον οποίο θα έρθει. 

Έτσι κι αλλιώς, ο Λένον δεν ήταν κομμουνιστής. Κι ας έγραψε κάτι σαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο μελοποιημένο…

παρουσίαση κειμένου-τίτλος:
Viva La Revolucion

Τα τραπέζια της ΛυκοΣυμμαχίας, η Επίσκεψη Ερντογάν k Τι λέει το ΚΚΕ:

ΣΥΝΟΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Επικίνδυνες αποφάσεις με την κυβέρνηση σε καίριους ρόλους

Με αποφάσεις που δρομολογούν νέες επικίνδυνες για τους λαούς εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων 

για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, ολοκληρώθηκε χτες στις Βρυξέλλες η Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ. Στο πλαίσιο αυτό, η ελληνική κυβέρνηση, διεκδικώντας γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, χρεώνεται με αποστολές και ρόλους που βυθίζουν το λαό μας σε μεγάλους κινδύνους.

Το χτεσινό «μενού» είχε πρώτο πιάτο την παραπέρα διείσδυση του ευρωατλαντικού άξονα στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες.

Εξ ου και πραγματοποιήθηκε ειδική θεματική συνεδρίαση της λεγόμενης Επιτροπής ΝΑΤΟ - Γεωργίας, με τον γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ να δηλώνει ότι πέρα από το πώς προχωρά η διμερής συνεργασία, η συζήτηση πήγε και στην «κατάσταση Ασφαλείας στη Μαύρη Θάλασσα και πέριξ αυτής», άρα και στην Ουκρανία και αλλού.

Η τέτοια συζήτηση είχε αντικειμενικά και ελληνικό ενδιαφέρον, εφόσον η ΝΑΤΟική αρμάδα SNMG2 που κατέπλευσε στο Αιγαίο κατόπιν πρόσκλησης και της ελληνικής κυβέρνησης, με πρόσχημα το Προσφυγικό, στέλνει συχνά πλοία της στη Μαύρη Θάλασσα.

Παραπέρα, ο γγ της λυκοσυμμαχίας επανέλαβε την «ισχυρή δέσμευση του ΝΑΤΟ στην Ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας». «Εξακολουθούμε να ανησυχούμε για την εμβάθυνση των σχέσεων της Ρωσίας με τις περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας της Γεωργίας. Καλούμε τη Ρωσία να σταματήσει να αναγνωρίζει αυτές τις περιοχές και να αποσύρει τις δυνάμεις της από το έδαφος της Γεωργίας», συμπλήρωσε.

Τόνισε, δε, ότι θα συνεχιστεί η «υποστήριξη» του ΝΑΤΟ προς την Τιφλίδα, με απώτερο στόχο την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, με παροχή στην τωρινή φάση «συμβουλών και εργαλείων» για τον «εκσυγχρονισμό» των γεωργιανών Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ έχει μπει ήδη μπροστά ο σχεδιασμός τους για κοινή στρατιωτική άσκηση, το 2019, ΝΑΤΟ - Γεωργίας.

Ειδικά για τη Ρωσία, που συζητήθηκε ιδιαίτερα στο «δείπνο εργασίας» των υπουργών προχτές βράδυ, επαναβεβαιώθηκαν αποφάσεις που πάρθηκαν το καλοκαίρι του 2016, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, για «ενίσχυση της συλλογικής άμυνας» (με μεταφορά πρόσθετων ΝΑΤΟικών δυνάμεων στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία) και οικονομικές κυρώσεις στη Μόσχα, επ' αφορμή της προσάρτησης της Κριμαίας.

Στα επόμενα βήματά τους αποφασίστηκε, ενόψει και της επόμενης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, Ιούλη 2018 στις Βρυξέλλες, να ενισχύσουν παραπέρα τις «δυνατότητες Αμυνας και Αποτροπής» τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και να συνεχίσουν να «υποστηρίζουν» τους «εταίρους στην Ανατολική Ευρώπη».

Αναλαμβάνει «ρόλους» σε Βαλκάνια και «κινητικότητα»

Η Σύνοδος εστίασε και στην «πολιτική ανοικτών θυρών του ΝΑΤΟ», την ένταξη και άλλων κρατών στη λυκοσυμμαχία, με το επίκεντρο να βρίσκεται στις διεργασίες για την ένταξη των χωρών των Δ. Βαλκανίων σε ΝΑΤΟ, αλλά και ΕΕ.

Ελεγε επ' αυτού ο Στόλτενμπεργκ, δίνοντας το κλίμα της Συνόδου:

«Οι διαδοχικοί γύροι διεύρυνσης έχουν εξασφαλίσει την ειρήνη στην Ευρώπη και άνοιξαν το δρόμο για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η προσχώρηση του Μαυροβουνίου στη Συμμαχία φέτος είναι το τελευταίο παράδειγμα. Συμφωνούμε ότι η ένταξη μιας χώρας είναι μια απόφαση που αφορά τις υποψήφιες χώρες και τους 29 συμμάχους. Κανείς άλλος δεν έχει δικαίωμα βέτο» πρόσθεσε, «δείχνοντας» προς τις ρωσικές αντιδράσεις για την προσχώρηση του Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ, αλλά και τις αντίστοιχες για τη σύσφιξη των σχέσεων ΝΑΤΟ - Σερβίας. Την οποία Σερβία ο Στόλτενμπεργκ φρόντισε χτες να ευχαριστήσει δημόσια για τη συνεισφορά της στον πόλεμο του ΝΑΤΟ «ενάντια στην τρομοκρατία»...

Σε κάθε περίπτωση, χτες συμφωνήθηκε, καθ' οδόν για τη Σύνοδο Κορυφής του Ιούλη, τον Απρίλη στην προσεχή Σύνοδο των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ να επανεξετάσουν την «πρόοδο» που έχουν κάνει χώρες ενδιαφερόμενες για ένταξη.

Γενικά, αφορά άλλο ένα θέμα στο οποίο η κυβέρνηση αναλαμβάνει με τις «ευχές» των ΗΠΑ «ρόλους» στα Βαλκάνια, και ειδικότερα στην περίπτωση της ένταξης της ΠΓΔΜ και των άλλων χωρών των Δ. Βαλκανίων στη λυκοσυμμαχία.

Οπως, επίσης, θέλει να παίξει πιο ενεργό ρόλο σε άλλο ένα θέμα που απασχόλησε έντονα τη Σύνοδο, τη διευκόλυνση της «στρατιωτικής κινητικότητας», προς ταχύτερη διεκπεραίωση ΝΑΤΟικών δυνάμεων, με τον Ελληνα υπουργό Αμυνας να δηλώνει πρόσφατα σε ημερίδα της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης ότι η χώρα «διαθέτει το πιο σύγχρονο δίκτυο αερολιμενικών και λιμενικών διευκολύνσεων, διά των οποίων, μπορεί να μεταφέρει ταχύτατα και με ασφάλεια οποιοδήποτε όγκο προσωπικού, υλικών, μέσων και δυνατοτήτων από και προς τον ηπειρωτικό κορμό της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, των Βαλκανίων και των ακτών της Μαύρης Θάλασσας, και τη Μέση Ανατολή. Αυτό το έχουν αντιληφθεί και οι ΗΠΑ, οι οποίες αξιοποιούν την πολιτική μας πρόθεση, αλλά και τις άριστες υπηρεσίες που μπορούμε να παρέχουμε, ιδιαίτερα στη βάση της Σούδας».

Μόνιμο το ΝΑΤΟικό «πόδι» σε Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο

Χτες, εξάλλου, εστιάζοντας στην «επόμενη μέρα» στη Μ. Ανατολή μετά τη στρατιωτική ήττα του ISIS, οι συζητήσεις επικέντρωσαν στο πώς θα παρατείνουν την παρουσία τους στην περιοχή, με τον Στόλτενμπεργκ να λέει πως «πρέπει να εδραιώσουμε αυτά τα κέρδη» για λογαριασμό βέβαια των ευρωατλαντικών μονοπωλίων.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ΝΑΤΟικοί δηλώνουν «δεσμευμένοι» στην «αποστολή» τους στο Αφγανιστάν, όπου έχουν αποφασίσει ήδη αποστολή επιπλέον 3.000 ανδρών, στην αντίστοιχη παροχή «εκπαίδευσης και βοήθειας» στο Ιράκ, και πλέον «συζητούν» ώστε να πάρουν και επισήμως τις σχετικές αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής του Ιούλη 2018, για το «πώς μπορούν να χτίσουν πάνω στις υφιστάμενες δραστηριότητές τους σε Ιράκ και Ιορδανία», π.χ. με την ίδρυση ενός ΝΑΤΟικού Κέντρου Διαχείρισης Κρίσεων στην Ιορδανία.

Είναι και αυτό ένα θέμα στο οποίο η κυβέρνηση επιδιώκει πιο ενεργό ρόλο, λειτουργώντας ως «σύνδεσμος» προς ενίσχυση των σχέσεων ΝΑΤΟ - Ιορδανίας. Εχει στήσει, άλλωστε, σχήμα «τριμερούς συνεργασίας» - μαζί με την Κύπρο - διαφημίζοντας την Ιορδανία ως «μετριοπαθή μουσουλμανική χώρα».

Σε αυτό το μοτίβο, στις 16 Γενάρη θα πραγματοποιηθεί τριμερής Σύνοδος Κορυφής στη Λευκωσία, με παρουσία και του βασιλιά Αμπντάλα Β', ενώ κατά κυπριακές πηγές, στο επίκεντρο της τριμερούς θα βρίσκονται τα Ενεργειακά.

Στο ίδιο θέμα και προς διασφάλιση της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης» και Ασφάλειας, ώστε να «τρέξουν» απρόσκοπτα οι ενεργειακοί και άλλοι σχεδιασμοί ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, έλεγε χτες ότι «η πατρίδα μας βρίσκεται σε μία περιοχή με τεράστια γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία. Υπό το πρίσμα αυτό και λόγω της αστάθειας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, είναι αναγκαία η διατήρηση ισχυρού Πολεμικού Ναυτικού», συμπληρώνοντας ότι «ο τομέας ευθύνης του Πολεμικού Ναυτικού θα μεγαλώσει, θα επεκταθεί»...

***********************

 Πέμπτη 07/12/2017 - 17:41

ΚΚΕΑνακοίνωση για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα

Σε ανακοίνωσή του για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η επίσκεψη του Προέδρου της Τουρκίας Τ. Ερντογάν στη χώρα μας σε καμία περίπτωση δεν επιβεβαίωσε το κλίμα που τις προηγούμενες μέρες, με αμετροέπεια, καλλιεργούσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη επίσκεψη ως "ιστορική". 

Άλλωστε δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, την ώρα που μόνο μέσα στο 2017 μετριούνται σε χιλιάδες οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων από την Τουρκία, 

ενώ λίγο πριν την επίσκεψη ο Πρόεδρος της Τουρκίας σε συνέντευξή του επανέφερε όλες τις γνωστές προκλήσεις και διεκδικήσεις σε βάρος της χώρας, με αποκορύφωμα το αίτημα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης.

Επιπλέον, η επίσκεψη Ερντογάν έδωσε την ευκαιρία στην τουρκική ηγεσία, που κατέχει το 40% της Κύπρου και τώρα έχει εισβάλει και κατέχει και συριακά εδάφη, 

να θέσει το συνολικό πλαίσιο των τουρκικών διεκδικήσεων, μέσα από την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, 

να προβάλει τις εμμονές της για "γκρίζες ζώνες" στο Αιγαίο, 

να παρέμβει στη Θράκη, επιδιώκοντας την αξιοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας, που είναι Έλληνες πολίτες, 

προς όφελος των συμφερόντων της τουρκικής αστικής τάξης, σύμφωνα και με την πρακτική που ακολουθεί σε άλλες περιοχές των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.

Στην πράξη η επίσκεψη, που προετοίμασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αναβάθμισε τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και το οδυνηρό αυτό αποτέλεσμα δεν μπορεί να "ξεπλυθεί" με τη διαφήμιση οικονομικών συμφωνιών, ανάμεσα σε τμήματα του ελληνικού και τουρκικού κεφαλαίου, από τις οποίες οι λαοί δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα.

Επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως η ένταξη και η σύνδεση των δύο χωρών στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ κάθε άλλο παρά βοηθά στην ειρήνη και την ασφάλεια των λαών. 

Η κυβέρνηση όπως και τα άλλα αστικά κόμματα που στηρίζουν τον ευρωΝΑΤΟικό και καπιταλιστικό μονόδρομο της χώρας έχουν ευθύνες γιατί παραπλανούν το λαό μας ότι μέσα σ’ αυτές τις ενώσεις και γύρω από στρογγυλά τραπέζια και επιχειρηματικές μπίζνες θα λυθούν τα προβλήματα προς όφελος των λαών.

Ο λαός μας δεν πρέπει να εφησυχάζει με τα παραμύθια που του αραδιάζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα πως δήθεν με επιδέξιους διπλωματικούς χειρισμούς, πότε με "ζεμπεκιές" και "κουμπαριές" και πότε με την ανάπτυξη των διάφορων επιχειρηματικών σχεδίων, θα ξεπεραστούν σχεδιασμοί που είναι συνδεδεμένοι με βαθύτερες αιτίες και ισχυρά ανταγωνιστικά συμφέροντα.

Οι εργαζόμενοι, οι λαοί και στις δύο χώρες πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση, γιατί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, που διεξάγεται για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, είναι, όπως και οι οικονομικές κρίσεις, "νύχι - κρέας" με αυτό το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα.

Χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη των λαών και από τις δυο μεριές του Αιγαίου, για να αντιπαλέψουμε τον εθνικισμό, 

κάθε επιδίωξη αλλαγής συνόρων,

 κάθε αλλαγή διεθνών συνθηκών που οδηγεί στην αιματοχυσία των λαών. 

Να δυναμώσει η πάλη να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις που θα βάλουν μια και καλή ένα τέρμα στις αιτίες που δημιουργούν τον πόλεμο».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Η όξυνση των αντιθέσεων στην περιοχή μπορεί να οδηγήσει σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια

Στη σημερινή επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στο «Κρήτη TV», ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Κρήτη TV» και τον δημοσιογράφο Γ. Σαχίνη, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ρωτήθηκε για την επίσκεψη Ερντογάν, το ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ, το Κυπριακό. Στην απάντησή του υπογράμμισε:

«Καταρχήν, το ΚΚΕ ποτέ δεν έχει πει ότι ένας πρωθυπουργός μιας ελληνικής κυβέρνησης ή οποιοσδήποτε πρωθυπουργός άλλης χώρας δεν πρέπει να έχει επαφές με άλλους πρωθυπουργούς και με ομολόγους του, με όλο τον κόσμο, με οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, από την Αφρική, την Ασία, την Αμερική, την Ευρώπη. 

Εμείς, για παράδειγμα, δεν κάναμε κριτική στον κ. Τσίπρα, γιατί πήγε και συνάντησε τον κ. Τραμπ, που τυχαίνει αυτήν τη στιγμή να είναι Πρόεδρος των ΗΠΑ. Θα μπορούσε να τον συναντήσει.

 Εμείς του κάναμε κριτική για το πολιτικό στριπτίζ που έκανε εκεί, για τις συμφωνίες που έκανε, και μάλιστα που τις ανακοίνωσε πρώτα απ' όλους ο ίδιος ο κ. Τραμπ.

Ο κ. Τσίπρας ακόμα δεν έχει απαντήσει εδώ στην Ελλάδα και δεν έχει ενημερώσει τον ελληνικό λαό γι' αυτές τις συμφωνίες συγκεκριμένα.

 Δεν λέμε για το τεχνικό μέρος - καταλαβαίνουμε απόλυτα ότι τα τεχνικά μέρη θα γίνουν σε κάποιους μήνες με διμερείς διαπραγματεύσεις εμπειρογνωμόνων, αντίστοιχων ομολόγων, υπουργών κ.λπ. - αλλά μιλάμε για το πακέτο, για την κατεύθυνση. Τι συμφώνησε για τις βάσεις και για τα εξοπλιστικά προγράμματα, για τα "F-16", για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση που λέει ότι πήρε εδώ στην περιοχή και πάει λέγοντας.

Και εδώ δεν βγάζει τσιμουδιά, αντίθετα οι Αμερικανοί λένε διάφορα. Ο Αμερικανός πρέσβης λέει συγκεκριμένα πράγματα, ότι συμφώνησαν, ο Τραμπ είπε συγκεκριμένα πράγματα, άλλοι μιλάνε και δεν μιλάνε οι Ελληνες.

 Είναι απαράδεκτο από κάθε άποψη, από στοιχειώδη άποψη ενημέρωσης, αν θέλετε, του Κοινοβουλίου, των πολιτικών κομμάτων, των ανθρώπων εδώ, στους οποίους απευθύνεται και που θα πληρώσουν βέβαια τα βάρη και τα αποτελέσματα αυτής της επικίνδυνης - κατά τη γνώμη μας - πολιτικής.

Να μην αφαιρούμαστε από την πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι στον τουρκικό λαό, στο Αιγαίο και τα Βαλκάνια

Και φυσικά εδώ εντάσσεται και το ταξίδι του κ. Ερντογάν, του Προέδρου της Τουρκίας. Εμείς δεν έχουμε αντίρρηση ούτε να πηγαίνει ο Τσίπρας ούτε ο Ερντογάν να έρχεται εδώ και να ανταλλάσουν επισκέψεις και να υπάρχει και συνομιλία - στα πλαίσια ότι δύο καπιταλιστικές χώρες είναι, δύο χώρες σύμμαχοι, υποτίθεται, εντός εισαγωγικών, αλλά έτσι είναι, στο ΝΑΤΟ, γείτονες είμαστε.

Δεν πρέπει να αφαιρούμαστε από το γεγονός και της πολιτικής της Τουρκίας, του κ. Ερντογάν και απέναντι στον ίδιο το λαό του και απέναντι στο Αιγαίο, στους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ υποτίθεται, αλλά και στην περιοχή, μιας και είμαστε γείτονες, όπως και μια γεωστρατηγική πολιτική που έχει, σε σχέση και με τον αραβικό κόσμο και τον μουσουλμανικό - ας πούμε - κόσμο περισσότερο, όπως ο ίδιος αρέσκεται να το λέει. 

Αλλά και με μια προσέγγιση και με επιβολή, αν θέλετε, απόψεων, έτσι όπως φάνηκε από τους υπουργούς του και από τον πρωθυπουργό του, που πήγε σε χώρες των Βαλκανίων, όπου τους είπε ότι "όχι μόνο ταιριάζουμε εμείς, αλλά είμαστε και ίδιοι". Στην ουσία, τους είπε "σαν να είστε εδώ παράρτημά μας".

Αρα, λοιπόν, έχουμε εδώ μια πολιτική μαζί με διεκδικήσεις που επίσημα τις έχουν πει και ο ίδιος ο Ερντογάν και ο πρωθυπουργός του και ο υπουργός των Εξωτερικών και άλλοι υπουργοί του για αμφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, νησιών του Αιγαίου. Βγάζουν χάρτες και έχουν πει διάφορα για μια σειρά ζητήματα - και για το Κυπριακό φυσικά, γιατί σχετίζονται και με αυτό - τα οποία είναι αναπάντητα.

Δεν ξέρω τι ζητήματα θα λύσουν εδώ, πέρα από το "ξέρω εγώ, εντάξει να κάνουμε καμιά μπίζνα", να το πω έτσι πάλι απλά και λαϊκά. 

Εντάξει, μπορεί να κάνουν καμιά επένδυση, κάποιος Τούρκος εδώ, έχουν κάποιοι Τούρκοι επενδύσεις εδώ, πιθανόν κάποιοι Ελληνες να ενδιαφέρονται για την άλλη μεριά του Αιγαίου επίσης να κάνουν κάποιες επενδύσεις, αλλά για τον ελληνικό λαό ή γι' αυτό που λέμε κυριαρχικά δικαιώματα ή προβλήματα, που άπτονται των ανταγωνισμών, των αντιθέσεων και την όξυνση αυτών των αντιθέσεων, που μπορεί να μας οδηγήσουν σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια τα επόμενα χρόνια, δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι, το αντίθετο. Μάλλον προβλέπουμε τα χειρότερα από αυτήν την άποψη.

Η Τουρκία θέλει τη διζωνική - δικοινοτική ομοσπονδία όχημα για οριστική διχοτόμηση της Κύπρου

Και για την Κύπρο, φυσικά, έχουμε μια θέση, την οποία μελετήσαμε πάρα πολύ σοβαρά. 

Είχαμε από την αρχή ενδοιασμούς γι' αυτήν τη θέση, τους το είχαμε πει. Οι ίδιοι οι Κύπριοι έλεγαν και τόνιζαν σε κάθε ευκαιρία ότι "είναι ένας επώδυνος συμβιβασμός" - αυτό για το οποίο είχαν υποχωρήσει, της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας - "αλλά τέλος πάντων αυτός θα είναι και ο τελευταίος συμβιβασμός".

Και βέβαια από τότε επισημαίναμε και σε προηγούμενες ηγεσίες των κυπριακών κομμάτων που έρχονταν εδώ, ότι θα πρέπει να προσέξουν γιατί η τουρκική πολιτική θέλει να κάνει τη διζωνική - δικοινοτική ομοσπονδία όχημα για συνομόσπονδη λύση. 

Οχημα δηλαδή για οριστική και ντε φάκτο διαίρεση και διχοτόμηση της Κύπρου, όπου θα είναι δύο κράτη. Αυτή θέλει να είναι ισότιμα... Και όλα αυτά ήταν σε αντίθεση και με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με εκφρασμένες θέσεις. Βέβαια, έλεγαν ότι "θα επιδιώξουμε, εντάξει μπορεί να θέλουν έτσι οι Τούρκοι, αλλά εμείς...".

Το πρώτο "σχέδιο Ανάν", που μπήκε σε δημοψήφισμα, το απέρριψε ο κυπριακός λαός. Και εμείς είχαμε σαφή θέση από την αρχή, πριν καν τοποθετηθούν και τα κυπριακά κόμματα. Μόλις το είδαμε το "σχέδιο Ανάν", είπαμε ότι είναι διχοτόμηση της Κύπρου. Και στη συνέχεια, όλα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν με τις συνεχείς διαπραγματεύσεις, έχουμε βάσιμους λόγους να λέμε ότι αυτό έγινε πραγματικά το όχημα για μια διχοτομική λύση στο Κυπριακό πρόβλημα.

Γιατί όλες οι ενημερώσεις που μας έκαναν, που παρουσιάζονταν ως θέσεις και της τουρκικής και της ελληνικής πλευράς για να υπάρξει σύγκλιση στη διαπραγμάτευση και να υπάρξει και λύση, όπως την έλεγαν, οδηγούσε στη διχοτόμηση της Κύπρου, σε ένα ένα "σχέδιο Ανάν" και μάλιστα σε χειρότερη κατεύθυνση σε μια σειρά επιμέρους ζητήματα».

Σε ερώτηση σχετικά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ ο Δ. Κουτσούμπας σημείωσε:

 «Επρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό. Τώρα, εντάξει, η χρονική στιγμή είναι δευτερεύον ζήτημα, το ζήτημα είναι ότι πρέπει να γίνει όμως, έπρεπε να έχει γίνει, γιατί είναι δικαίωμα της Ελλάδας και είναι αποκλειστικό δικαίωμα. Τώρα, τα υπόλοιπα ζητήματα, βεβαίως πρέπει να υπάρξει συνεννόηση, αλίμονο, δεν μιλάει κανείς για ενέργειες που μπορεί να οδηγήσουν σε κρισιακά φαινόμενα, όμως πρέπει να υπάρξει. Και πρέπει να υπάρξουν και πρωτοβουλίες προς το διεθνή παράγοντα, με άλλες χώρες, συνεχής πάλη και κυρίως ενημέρωση και ετοιμότητα για να υπάρχει στον ελληνικό λαό επαγρύπνηση γύρω από αυτά τα ζητήματα».

    

Στην Αθήνα σήμερα ο Ρ. Τ. Ερντογάν

Επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα πραγματοποιεί σήμερα και αύριο ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Σήμερα, συναντάται με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, και αργότερα με τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, στο Μέγαρο Μαξίμου. Μετά το πέρας των συνομιλιών, Τσίπρας και Ερντογάν θα προχωρήσουν σε δηλώσεις προς τα ΜΜΕ. Σύμφωνα με πληροφορίες, θα γίνει και διμερής συνάντηση σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών (Ν. Κοτζιάς - Μ. Τσαβούσογλου) και θα πραγματοποιηθούν διευρυμένες συνομιλίες ανάμεσα στις δύο αντιπροσωπείες. Το απόγευμα ο Πρ. Παυλόπουλος θα παραθέσει επίσημο δείπνο στον Τούρκο ομόλογό του στο Προεδρικό Μέγαρο.

Στην ατζέντα των συζητήσεων είναι η κατάσταση στο Αιγαίο, το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, οι οικονομικές σχέσεις, το Εμπόριο, οι Μεταφορές, η Ενέργεια.

Αύριο, Παρασκευή, ο Ρ. Τ. Ερντογάν θα επισκεφτεί την Κομοτηνή. Θα τον συνοδεύσουν εκ μέρους της κυβέρνησης οι υπουργοί Γ. Αμανατίδης και Γ. Κατρούγκαλος.

Ενόψει της επίσκεψης, ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του στο τουρκικό ειδησεογραφικό πρακτορείο «Anadolu» δήλωσε πως στο επίκεντρο βρίσκονται τα ζητήματα που άπτονται της περιφερειακής σταθερότητας και ασφάλειας, της μετανάστευσης και της οικονομίας, υποστηρίζοντας την ανάγκη να αναπτυχθεί η «διμερής διάσταση του διαλόγου και των σχέσεών μας».

Στο πλαίσιο αυτό, υπερασπίστηκε τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το Μεταναστευτικό, ενώ υποστήριξε την ανάγκη σεβασμού της Συνθήκης της Λοζάνης ώστε «να διασφαλίσουμε ότι το Αιγαίο και η Μεσόγειος είναι θάλασσες ειρήνης και διαλόγου, και όχι έντασης ή αντιπαράθεσης», αλλά και την επανέναρξη των συνομιλιών «για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στην Κύπρο, στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ».

Αναφερόμενος στους 8 Τούρκους αξιωματικούς, είπε ξανά ότι δεν σχολιάζει τις αποφάσεις της δικαστικής εξουσίας, προσθέτοντας πως «η θέση μου ήταν πάντοτε απολύτως σαφής ότι πραξικοπηματίες δεν είναι επιθυμητοί στην Ελλάδα».

Αναφέρθηκε, επίσης, στα σχέδια περαιτέρω ανάπτυξης των σχέσεων των επιχειρηματικών ομίλων των δύο χωρών, όπως εκφράζονται και με μια σειρά από έργα στους τομείς των μεταφορικών δικτύων, της Ενέργειας, του εμπορίου, του τουρισμού, που είτε υλοποιούνται είτε σχεδιάζονται, όπως ο αγωγός TAP - TANAP, η ακτοπλοϊκή σύνδεση Θεσσαλονίκης - Σμύρνης, η σιδηροδρομική σύνδεση Θεσσαλονίκης - Κωνσταντινούπολης κ.ά. 

Οπως είπε, «αρκετοί Τούρκοι επενδυτές εξετάζουν τις δυνατότητες που ανοίγονται στα πεδία των ακινήτων, της ναυτιλίας, του τουρισμού, των υποδομών και της Ενέργειας. Θα συζητήσουμε τις διμερείς οικονομικές μας σχέσεις με τον Πρόεδρο Ερντογάν, ιδιαίτερα ενόψει του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας τον Φεβρουάριο στη Θεσσαλονίκη, και ενδεχομένως ενός κοινού επιχειρηματικού φόρουμ».

«Ολα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων»

Με κεντρικό στοιχείο ότι «όλα είναι διαπραγματεύσιμα», ο Ρ. Τ. Ερντογάν έδωσε το στίγμα του και τις επιδιώξεις της αστικής τάξης της Τουρκίας στη συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, χτες βράδυ, μερικές ώρες πριν από την άφιξή του στην Ελλάδα. Ο Τούρκος Πρόεδρος σημείωσε ότι «όλες οι Συνθήκες, και αυτή της Λοζάνης, χρειάζονται επικαιροποίηση», τονίζοντας με έμφαση: «Με βάση τα πρόσφατα γεγονότα (σ.σ. εννοώντας εξελίξεις σε Συρία και Μέση Ανατολή), χρειάζεται μια επικαιροποίηση».

Απαντώντας για τις «τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο» ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «μπορεί η Ελλάδα να ενοχλείται με κάποια θέματα, αλλά μπορούμε να καθίσουμε και να τα συζητήσουμε», απέδωσε τις παραβιάσεις σε... «νέα παιδιά με ενέργεια και από τις δύο πλευρές», ενώ σημαντικό χρόνο αφιέρωσε στο ζήτημα των Τούρκων στρατιωτικών, των οποίων την έκδοση ζητεί αλλά δεν έχει εισακουστεί, σημειώνοντας ότι είχε πάρει υπόσχεση από τον Αλ. Τσίπρα για παράδοσή τους σε 15 - 20 μέρες και συμπληρώνοντας ότι «αν ένα τέτοιο γεγονός είχε διαπραχθεί εναντίον της Ελλάδας, εμείς θα ήμασταν πολύ προσεκτικοί», αλλά και ότι λόγω της καθυστέρησης «διαταράσσεται ο σεβασμός μας για το δικαστικό σύστημα στην Ελλάδα».

Μίλησε ακόμη για τις «φιλικές σχέσεις που πρέπει να έχουν οι δύο χώρες», κάτι που, όπως είπε, ο ίδιος το επιδίωξε, ενώ στο διά ταύτα τόνισε ότι «οι στρατιωτικές σχέσεις, οι εμπορικές σχέσεις και οι πολιτικές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών θα συνεχίσουν να ενδυναμώνουν με πολύ αποφασιστικό και θετικό τρόπο όπως προωθεί το Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας των δύο χωρών».

Aπο Ριζοσπάστη

https://www.facebook.com/konstantinos.Mpourxas/posts/10211013720758371

Περισσότερα Εδώ 

Παρουσίαση κειμένων: 

Viva La Revolucion