Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ

Ναζιστές με… υπογραφή

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ  

    Παρατήρηση 1η: Αυτός ο τύπος, Τρύφων Μπουγάς το όνομά του, που εθίγη και έκανε μήνυση στα στελέχη του ΚΚΕ που τον λένε φασίστα, είναι ο επικεφαλής στην Καλλιθέα της δημοτικής παράταξης της… Χρυσής Αυγής! Ως υποψήφιο, δηλαδή, της ναζιστικής συμμορίας, των οπαδών του Χίτλερ και των απογόνων των δωσίλογων, θα έπρεπε να τον λένε “δημοκράτη” και “ανθρωπιστή”…

    Παρατήρηση 2η: Στην φωτογραφία έχουμε ένα αυτόγραφο του Κασιδιάρη προς τον καλό αυτόν άνθρωπο, που δεν θίγεται για το τι είναι, “θίγεται” όταν του λένε τι είναι. Προσέξτε, τώρα, την υπογραφή του Κασιδιάρη στο αυτόγραφο: Δείτε τα δυο τελικά “ς” που χρησιμοποιεί ο τύπος όταν υπογράφει. To γεγονός πως φροντίζει να μοιάζουν τόσο πολύ με τα αρχικά των “SS”, σε τι λέτε να οφείλεται; Στον χαρακτήρα του τον… γραφολογικό ή τον ναζιστικό;

ΝΕΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ "ΖΑΙΟΥΣ" κ.α. ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΒΗΜΑ,, -ΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ !!

Δηλώνουν στήριξη και συμπόρευση με το ΚΚΕ

   Χρήστος ΚΑΜΖΕΛΑΣ
   Υπαστυνόμος Β' ε.α. ΕΛ.ΑΣ.
Κατάγομαι από φτωχή αγροτική οικογένεια, γεννημένος στο χωριό Λαμπίρι της ορεινής Τριχωνίδας Αιτωλοακαρνανίας. Μεγαλώνοντας έζησα τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε η οικογένειά μου να μας μεγαλώσει αφού τα πράγματα στον αγροτικό χώρο ήταν δύσκολα και το εισόδημα φτωχό. Το 1983 εντάχθηκα στο σώμα της ΕΛ.ΑΣ. Τόσο η καταγωγή μου όσο και η εμπειρία η επαγγελματική από την Αστυνομία με ευαισθητοποίησαν και με έκαναν να σκέφτομαι πως η κοινωνία μπορεί να γίνει καλύτερη και οι άνθρωποι να έχουν δικαίωμα στη ζωή. Υπηρετώντας αυτές τις σκέψεις και κατά τη διάρκεια της εργασίας μου αλλά και όταν συνταξιοδοτήθηκα ήμουν ανήσυχος και στήριζα δράσεις και κινήσεις διεκδίκησης.

Σήμερα, μέσα απ' αυτήν τη δράση μου, μπορώ και διακρίνω τη βαρβαρότητα αυτού του συστήματος και την ανάγκη της οργανωμένης δράσης μαζί με το λαϊκό κίνημα για να μπορέσει η κοινωνία να διεκδικήσει κατακτήσεις και δικαιώματα. Ενόψει των εκλογών νιώθω έτοιμος να στηρίξω με οποιονδήποτε τρόπο το ΚΚΕ. Σε αυτό με οδηγεί η διαπίστωση ότι οι συνδυασμοί αυτοί είναι συνδυασμοί μάχης και αγώνα τόσο για ζητήματα της Τοπικής Διοίκησης όσο και για μια κοινωνία δικαιωμάτων. Για τους λόγους αυτούς καλώ όλους τους εν ενεργεία και απόστρατους να στηρίξουν και αυτοί.


    Αλέξανδρος ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ
    Συνταξιούχος, Πάτρα
Ως απλός άνθρωπος και εργαζόμενος στη λαϊκή αγορά πάρα πολλά χρόνια και πιστεύοντας ότι έχω αναπτύξει την ταξική μου συνείδηση, βλέποντας το έργο που έγινε στο δήμο Πάτρας, και χωρίς χρηματοδότηση, από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και τον Κώστα Πελετίδη, παρόλο που για πάρα πολλά χρόνια στήριζα και συμμετείχα στον ΣΥΡΙΖΑ, αποχωρώ γιατί πλέον δεν με εκφράζει πια η πολιτική του πρακτική. Γι' αυτόν το λόγο στηρίζω τον Κώστα Πελετίδη και τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο δήμο Πατρέων και τον Νίκο Καραθανασόπουλο στην Περιφέρεια. Είμαι, λοιπόν, στη διάθεση των πραγματικών ταξικών δυνάμεων όπου χρειαστεί για να συνεχίσουμε τους αγώνες. Και παρέχω τη στήριξή μου με όλες μου τις δυνάμεις στο ΚΚΕ.


    Βασίλης ΚΩΣΤΑΡΑΣ
    Ακτινολόγος, επιμελητής Α' του ΓΝ Αγρινίου, αντιπρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Αιτωλοακαρνανίας
Το επόμενο διάστημα θα πραγματοποιηθούν μια σειρά σοβαρές εκλογικές μάχες και αυτό που κρίνεται είναι οι εργαζόμενοι να βγουν από καλύτερες θέσεις για να διεκδικήσουν.

Βιώσαμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ - «πρώτη φορά αριστερά» - που προώθησε την πιο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική. Εφάρμοσε τα 2 μνημόνια, των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ψήφισε ένα τρίτο ακόμα πιο σκληρό μνημόνιο, μαζί με όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Πρωτοστάτησε με τέτοια συνέπεια, που θα την ζήλευαν πολλοί, σε όλους τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών στην ευρύτερη περιοχή, βάζοντας το λαό σε πιο επικίνδυνα παιχνίδια, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας μας και των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ηταν αυτός που με το σύνθημα «η ΕΕ είναι το κοινό μας σπίτι», έσπειρε αυταπάτες, εγκλώβισε συνειδήσεις, λέγοντας ότι αλλάζοντας τους συσχετισμούς σε Ελλάδα και Ευρώπη, εκλέγοντας κυβερνήσεις «αριστερές», θα άλλαζε ο αντιδραστικός χαρακτήρας της ΕΕ, θα έμπαινε φρένο στις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Οσοι συμμετείχαμε στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ πιστέψαμε ότι μια αριστερή κυβέρνηση, ακόμα και στον καπιταλισμό, θα μπορούσε να βάλει φρένο στα μνημόνια των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και στην επίθεση του κεφαλαίου.

Το δημοψήφισμα του 2015, το «όχι» που έγινε «ναι» και έφερε ένα 3ο μνημόνιο, εξαπατώντας και σπέρνοντας απογοήτευση, με οδήγησε στην αποχώρησή μου από τον ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με άλλους, συμμετέχοντας τότε στη δημιουργία της ΛΑΕ. Αμεσα συνειδητοποίησα πια το αδιέξοδο της πολιτικής πρότασης και των δύο κομμάτων για την υπεράσπιση του λαού. Από τότε άρχισα να παρακολουθώ πιο στενά τη δράση του ΚΚΕ και την πολιτική του πρόταση. Επιβεβαιώθηκαν όλες οι εκτιμήσεις του και αποδείχτηκε ο πιο συνεπής, σταθερός υπερασπιστής των δικαιωμάτων του λαού, πρωτοστατώντας στο ταξικό εργατικό κίνημα, στους αγώνες. Με αυτές τις σκέψεις, δηλώνω τη συμπόρευσή μου με το ΚΚΕ και καλώ κάθε έντιμο, αγωνιστή, αριστερό να κάνει θαρρετά το βήμα, παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις που μπορεί να έχουμε, τώρα να δυναμώσουμε το ΚΚΕ παντού, για όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.


    Δημήτρης ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ
    Αυτοαπασχολούμενος λογιστής, Αίγιο
Δηλώνω την ανεπιφύλακτη στήριξή μου στο ΚΚΕ, στη δύναμη η οποία κράτησε ζωντανές τις ελπίδες και θρέφει την κρυφή δύναμη που έχουν ο λαός και η εργατική τάξη να γίνουν εκείνοι κύριοι του εαυτού τους. Δεν δίστασε 100 και πλέον χρόνια, δεν ξεπούλησε, δεν άφησε - παρά το όποιο κόστος - το λαό αθωράκιστο, απέναντι στα ψέματα και τις αυταπάτες που έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά, έχοντας στηρίξει στις εκλογές του 2015 τον ΣΥΡΙΖΑ, αισθάνομαι τη μεγάλη σημασία που είχε η αταλάντευτη στάση του ΚΚΕ στο να γίνει γρήγορα κατανοητός ο ύπουλος ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ.


    Ειρήνη ΚΑΡΡΑ
    Αρχιτέκτονας - πρώην δήμαρχος Δάφνης Αττικής

Στις σκληρές για τη ζωή των πολιτών σημερινές συνθήκες, τώρα που το πολιτικό σύστημα έφτασε σε σημείο έσχατου εξευτελισμού, τώρα που όλα τα προσχήματα για την «ελπίδα που έρχεται» έπεσαν, πιστεύω ότι η μόνη αξιόπιστη πολιτική δύναμη είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.


    Στρατής ΚΑΛΑΦΑΤΟΥΔΗΣ
    Μουσικός παραγωγός, Χίος

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Η πολιτική μας πράξη είναι ίδια με τη θεωρία μας. Ο λόγος που στηρίζουμε τους συνδυασμούς του ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι γιατί ο Πελετίδης και όλοι οι κομμουνιστές δήμαρχοι δεν άφησαν ούτε ένα παιδί να λιποθυμήσει από πείνα. Γιατί ΚΚΕ και «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι με τους αδικημένους και τις ανάγκες τους και όχι με την πλουτοκρατία. Γιατί έχουμε τις ίδιες αγωνίες, τα ίδια όνειρα για το νησί μας και τους ανθρώπους του, δηλώνω τη στήριξή μας στην υποψηφιότητα του Σταύρου Τάσσου, υποψήφιου περιφερειάρχη για το Βόρειο Αιγαίο και βουλευτή του ΚΚΕ, της Αγλαΐας Κυρίτση, υποψήφιας περιφερειακής συμβούλου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», και του Μάρκου Σκούφαλου, υποψήφιου δημάρχου Χίου, γιατί τίποτα δεν είναι ουτοπία και τα πάντα είναι εφικτά!

    Οδυσσέας ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
    Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ρωμανού
Τα τελευταία 4,5 χρόνια που δραστηριοποιούμαι στο Σύλλογο του Ρωμανού γνώρισα και συνεργάστηκα και συνεχίζω να συνεργάζομαι με τη δημοτική αρχή άψογα. Γνώρισα τους ανθρώπους αυτούς, τους εμπιστεύτηκα και με εμπιστεύτηκαν. Δουλέψαμε καλά όλοι μας και λύσαμε πολλά προβλήματα του χωριού μου. Με τη σειρά μου και εγώ θα στηρίξω το συνδυασμό της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και στο δήμο και στην Περιφέρεια αλλά και το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ όποτε γίνουν οι βουλευτικές εκλογές και οι ευρωεκλογές.

    Γιώργος ΜΑΡΚΟΥ
    Πρόεδρος του Συλλόγου Προσωπικού της ΔΕΥΑ Πάτρας
Ως πρόεδρος των εργαζομένων στη ΔΕΥΑ Πάτρας, το τελευταίο διάστημα, συνεργάστηκα με τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ για τα διάφορα ζητήματα που απασχολούσαν την εργατική τάξη της πόλης μας. Η πείρα που απέκτησα μέσα από αυτήν τη συνεργασία με έκανε να πιστέψω στο ΚΚΕ και σε αυτά που πρεσβεύει. Γι' αυτό και εγώ ενώνω τις δυνάμεις μου με το ΚΚΕ για την ενίσχυση και ισχυροποίηση των ψηφοδελτίων του.

    Κλεάνθης ΠΡΕΒΕΔΟΥΡΟΣ
    Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Προσωπικού της ΔΕΥΑ Πάτρας
Η συνεργασία μου με τους συνδικαλιστές του ΚΚΕ, ως μέλος του ΔΣ των εργαζομένων στη ΔΕΥΑ Πάτρας, το προηγούμενο διάστημα, με έχει κάνει να πιστεύω ότι είναι η μόνη δύναμη που προασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Από την εμπειρία μου αυτή δεν θα μπορούσα παρά να ενώσω τις δυνάμεις μου με το ΚΚΕ για την ισχυροποίηση των ψηφοδελτίων.

Σελ. /40
Copyright © 1997-2019 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

21-02-2019

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν που προτάσσει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, αυτόν του ανυποχώρητου ταξικού αγώνα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Κατιούσα
Από τις διάφορες δηλώσεις στήριξης πρώη μελών του Σύριζα και άλλων πολιτικών χώρων στο ΚΚΕ, μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ως τώρα είναι η σημερινή της Ελένης Ανδριοπούλου, πρώην μέλους της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και του τμήματος Δικαιωμάτων του κόμματος. Την αναδημοσιεύουμε, όχι επειδή συμφωνούμε συνολικά με το πολιτικό σκεπτικό που θέτει, αλλά ως δείγμα ενός ανθρώπου που, παρά τις διαφωνίες του σε μια σειρά θέματα, αντιλαμβάνεται την ανάγκη στράτευσης για το μείζον, δηλαδή για την ανάγκη ενίσχυσης της ταξικής πάλης σε καιρούς ολομέτωπης επίθεσης στους εργαζόμενους και ανόδου του φασισμού. Αναλυτικά η δήλωση:

«Όλοι εμείς που τα προηγούμενα χρόνια στηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στους θώκους της κυβερνητικής εξουσίας, όλοι εμείς που παλέψαμε μέσα από τις γραμμές του ως στελέχη και ως απλά μέλη πιστεύοντας πως πράγματι τα όσα λέγαμε και αποτυπώναμε στις αποφάσεις των οργάνων του κόμματος, θα γίνονταν πραγματικότητα με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα, την επόμενη κιόλας της 25ης Γενάρη του 2015 πατήσαμε στο έδαφος της σκληρής πραγματικότητας.

Από τα πρώτα βήματα της ηγετικής ομάδας φάνηκε πολύ καθαρά πως ουδεμία πρόθεση δεν είχαν να έρθουν σε ρήξη με το σύστημα επί της ουσίας. Αλλά και από την πλευρά της Αριστερής Πλατφόρμας φάνηκε καθαρά, πως ουδεμία πρόθεση δεν είχε να έρθει σε ρήξη με τη συμβιβαστική γραμμή της παρέας του Τσίπρα. Έτσι, μετά τη σύμπραξη με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ και την επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου ως ΠτΔ, ήρθε και η “συμφωνία” της 20ης Φλεβάρη (προ-μνημόνιο), τα καλέσματα για “πληρωμή του ΕΝΦΙΑ ως πατριωτικό καθήκον”, το νέο μνημόνιο, και η γενικότερη κατρακύλα της κυβερνητικής κλίκας σε μια αστική διαχείριση ίδια και απαράλλαχτη με αυτή των προκατόχων της.

Ακόμα χειρότερα, αυτή η υπόδουλη στο διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο, αντεργατική-αντιλαϊκή και προκλητικά αμερικανόδουλη πολιτική εδώ και 4 χρόνια, εφαρμόζεται στο όνομα μιας κάποιας “Αριστεράς”. Και, αυτή η υποτιθέμενη “Αριστερά” που με περίσσιο θράσος σπιλώνει με την παρουσία της μνημεία όπως αυτό των κομμουνιστών της Καισαριανής, καταφέρνει σήμερα να συνεργάζεται με το “διαβολικά καλό” Τραμπ και το Νετανιάχου, το σφαγέα των Παλαιστινίων, τους Σαουδάραβες που σφυροκοπούν και αφανίζουν την Υεμένη, να παίζει ρόλο διαμεσολαβητή του ΝΑΤΟ, να δίνει βάσεις σωρηδόν και να βυθίζει τη χώρα όλο και περισσότερο στα σχέδια των ιμπεριαλιστών για όλη τη Βαλκανική αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, εκθέτοντας τη σε τεράστιους κινδύνους…

Τα δείγματα ομολογουμένως τα είχαμε πολύ νωρίτερα… Όμως η “θολούρα” που όλο αυτό το διάστημα έντεχνα καλλιεργούσαν τα ηγετικά στελέχη, καθώς και η πεποίθηση ότι έστω και τα ελάχιστα που έβαζε ως προϋπόθεση ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να αποτελέσουν την απαρχή μιας ουσιαστικής κοινωνικής αλλαγής, θαρρώ πως ήταν οι κύριες αιτίες που μας κράτησαν μέσα σε αυτό το συνονθύλευμα, να δίνουμε έναν πολύπλευρο και επίπονο εσωκομματικό αγώνα για την αλλαγή των συσχετισμών. Προσωπικά, επέλεξα να δώσω αυτόν τον αγώνα από το 2013 έως και το 2015, μέσα από τις γραμμές της Κομμουνιστικής Τάσης. Κάποιες σημαντικές διαφωνίες ωστόσο ως προς την τακτική της οργάνωσης το Σεπτέμβρη του 2015, με οδήγησαν στο να αποχωρήσω και από εκεί και έκτοτε να ακολουθήσω μια πορεία εκτός κομμάτων μεν, ωστόσο μέσα στους κοινωνικούς αγώνες, αφού και μέσα από το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας και το ΠΑΜΕ δίνω μαζί με όλους τους υπόλοιπους τον αγώνα για καλύτερες εργασιακές συνθήκες, αλλά και από το 2017 συμμετέχω στην Ομάδα Γυναικών Β. Κέρκυρας της ΟΓΕ, όπου μια παρέα γυναικών καταφέρνουμε να βγάζουμε με συνέπεια την εφημεριδούλα μας, την “Τσούχτρα”, αλλά και να έχουμε μια σημαντική παρέμβαση μέσα στην τοπική κοινωνία με διάφορες δράσεις μας.

Είμαι βαθιά πεπεισμένη πλέον πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της ανατροπής αυτού του αδηφάγου και άνισου, εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. 

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν που προτάσσει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, αυτόν του ανυποχώρητου ταξικού αγώνα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. 

Μπορεί να μην συμφωνώ με όλα, μπορεί να ήθελα μια άλλη προσέγγιση σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν ελευθερίες και ατομικά δικαιώματα… 

Όμως συμφωνώ με το βασικό πρόταγμα και αυτό θαρρώ πως είναι υπεραρκετό για να στοιχίσω τις μικρές δυνάμεις μου στον αγώνα για έναν άλλο κόσμο, ομορφότερο, δίκαιο και ισότιμο για όλους, ειρηνικό, που θα υπηρετεί την αλληλεγγύη και την συνεργασία των λαών ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών.
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για αυταπάτες, πως αυτό το σύστημα μπορεί να αλλάξει “σταδιακά”, πως μπορεί να γίνει μια “καλύτερη διαχείρισή του”. Ήδη, και με δική μας ευθύνη, χάσαμε πολύ χρόνο αφήνοντας χώρο στο νεοφιλελευθερισμό να αλωνίζει και στο φασισμό να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του… Ας διδαχτούμε από αυτό το τεράστιο πολιτικό μάθημα της εξέλιξης και κατάντιας του ΣΥΡΙΖΑ.

Δίπλα στο ΚΚΕ λοιπόν, να δώσουμε αυτόν τον μεγάλο κοινωνικοπολιτικό αγώνα για να δυναμώσει η ταξική πάλη, να αφυπνιστεί η συλλογική ταξική συνείδηση. Να στηρίξουμε και να δυναμώσουμε παντού τις ταξικές δυνάμεις της “Λαϊκής Συσπείρωσης”! Να κάνουμε αυτόν τον αγώνα δική μας υπόθεση».

ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ "ΖΑΙΟΥΣ" ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΥΖΩΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΖΩΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ?!!

Την είδηση την είδατε σίγουρα.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ.

Κατά τη συζήτηση των άρθρων για τη συνταγματική αναθεώρηση, καταψηφίστηκε από τη Βουλή η πρόταση για το άρθρο 24Α “Προστασία της άγριας ζωής, της ευζωίας όλων των ζωικών ειδών και ιδίως καθιέρωση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης, φύλαξης, μεταφοράς και εισαγωγής τους”. Χρήσιμη παρατήρηση: δεν αφορά λοιπόν τους σκύλους και τις γάτες μόνο, ή τα αδέσποτα της πόλης μόνο, αλλά ΟΛΑ τα ζώα.

Την πρόταση αυτή κατάθεσαν 52 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ένας της Εν. Κέντρου, ένας των ΑΝΕΛ κι ένας ανεξάρτητος.

Η ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ

Υπέρ του άρθρου της “προστασίας και ευζωίας των υπόλοιπων ένβιων όντων”, ψήφισαν 92 βουλευτές, κατά ψήφισαν 130 και παρών ψήφισαν 40. Επομένως απορρίφθηκε.
Τα “υπέρ” ήταν η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, 61 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (λιγότεροι από τους μισούς), 15 ανεξάρτητοι και ο Ανδρέας Λοβέρδος από το ΚΙΝΑΛ.

Κατά και παρών ψήφισαν οι ΝΔ, ΧΑ, ΚΙΝΑΛ, ό,τι έχει μείνει από Ποτάμι, ΑΝΕΛ, ΕΚ. Και οι άλλοι μισοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί τους και οι … οικολόγοι πράσινοι. Βλέπε https://dasarxeio.com/2019/02/16/64271/

   ΤΙ ΚΟΣΤΙΖΕ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΤΟ ΨΗΦΙΣΕΙ;
      ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΨΗΦΙΣΑΝ;

Ας μη βγάλουμε μόνο δικά μας συμπεράσματα. Αν και είναι από εύκολο έως προφανές.
Θα “αφήσουμε” να μιλήσει ένας ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ φιλόζωος. Ο Θέμης Δημητρακόπουλος, συγγραφέας, πολιτικός επιστήμονας, μέλος του τμήματος οικολογίας και περιβάλοντος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Δημητρακόπουλος, καταγγέλλει το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε το άρθρο, απαντά στις αιτιάσεις (δικαιολογίες τις αποκαλεί) κάποιων κυβερνητικών παραγόντων και συνεχίζει λέγοντας :
“Όμως είναι κρίμα βουλευτές και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, για χάρη μικροπολιτικών και ψηφοθηρικών συμφερόντων, που αφορούν την τοπική ή γενικότερη πολιτική πελατεία τους (κτηνοτρόφοι, αγρότες, κυνηγοί κλπ) να μην υπερψηφίζουν την τόσο θετική πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 24Α υπέρ της προστασίας των ζώων”.

Παρακάτω, εκφράζει την απογοήτευσή του για τον ΣΥΡΙΖΑ, για τους βουλευτές του που ψήφισαν “παρών” και πολύ περισσότερο γι’ αυτούς που ψήφισαν “όχι”. Μιλά για “οργή” και “χάσμα που τον χωρίζει, κι αφήνει να εννοηθεί ότι αποχωρεί. Ολόκληρο το κείμενό του στο https://www.zoosos.gr/vouleftes-tou-syriza-peri-prostasia…/….

      ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ

Πάντως εν όψει και των σχεδιαζόμενων επενδύσεων (=ξεπουλημάτων) στα δάση, στις ακτές, στα βουνά και όπου αλλού καλοκοιτάζουν οι διάφοροι επενδυτές, δε θα ήθελαν να έχουν άλλο ένα “νομικό πονοκέφαλο” και μάλιστα συνταγματικό.

Τους φτάνουν οι διάφοροι τρελοί που συνεχίζουν να παλεύουν για να σωθεί η παραλία της καρέτα – καρέτα, για να μη καταστραφούν τα βουνά από τις ανεμογεννήτριες, για να μη δωθούν οι ακτές στα ξενοδοχεία, για να σωθούν οι Σκουριές κι οι Λευκίμμες.

Φαντάζεσαι να τους χαρίσεις και μια συνταγματική διάταξη για τα ζώα στο σύνολό τους κι όχι μόνο τα κανίς του Κολωνακίου;

Δε μοιάζει λοιπόν κι αυτά να είναι άσχετα από τους λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ (καλά κι όλοι οι άλλοι) απέρριψε την τροπολογία.

ΥΓ. Ο Τσίπρας πάντως συνεπής στην εξαπάτηση. Την άλλη φορά ψήφισε "ΟΧΙ" κι είχε κανονίσει πώς θα γίνει "ΝΑΙ". Τώρα ο ίδιος προσωπικά ψήφισε "ΝΑΙ" κι είχε κανονίσει πως θα βγει το "ΟΧΙ".

Manos Doukas

ΕΡΓΑ-ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ-ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ:

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ 37ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Ρεσιτάλ νοθείας από τους εργατοπατέρες και απροκάλυπτων παρεμβάσεων από την εργοδοσία!

Υπόθεση όλων των εργαζομένων η πάλη για να πετάξουν από το σβέρκο τους τους ανθρώπους της εργοδοσίας και του κράτους της

Από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στα γραφεία της ΓΣΕΕ, ενάντια στην υπονόμευση των αγώνων

Ενα μήνα περίπου πριν το 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, το οποίο θα γίνει στις 14 - 17 Μάρτη σε τουριστικό θέρετρο στην Καλαμάτα, μακριά από τους αγώνες και τις αγωνίες των εργαζομένων, οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ομάδα Βασιλόπουλου), που συγκροτούν την ηγεσία της ΓΣΕΕ, δίνουν τα ρέστα τους για να ολοκληρώσουν και να «νομιμοποιήσουν» το ανεπανάληπτο όργιο νοθείας που οργάνωσαν, με την απροκάλυπτη στήριξη της εργοδοσίας, όλο το προηγούμενο διάστημα, για να αλλοιώσουν τους πραγματικούς συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Το γεγονός ότι η νοθεία, η πλαστογραφία και οι απευθείας εργοδοτικές παρεμβάσεις έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, δεν είναι τυχαίο: Για να μπορέσουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του να κλιμακώσουν με τους λιγότερους δυνατούς κραδασμούς την αντιλαϊκή πολιτική, που αποτελεί «προαπαιτούμενο» για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, θέλουν να διασφαλίσουν και την αντίστοιχη κατάσταση στο εργατικό κίνημα. Θέλουν να διατηρήσουν πάση θυσία τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού κατσικωμένες πάνω στο σβέρκο της εργατικής τάξης, να υπονομεύουν τους αγώνες, να εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους στο «εθνικό συμφέρον» και στον «κοινωνικό εταιρισμό», να συσκοτίζουν τον πραγματικό αντίπαλο, να στρατεύουν εργαζόμενους σε αιτήματα στήριξης του κεφαλαίου, για το υποτιθέμενο «κοινό καλό» εργοδοσίας και εργαζομένων...

Από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στα γραφεία της ΓΣΕΕ, ενάντια στην υπονόμευση των αγώνων

Χαρακτηριστική για τον αναβαθμισμένο ρόλο που διεκδικούν οι εργατοπατέρες σε αυτήν την επιχείρηση εγκλωβισμού των εργαζομένων ήταν η τοποθέτηση του Γ. Παναγόπουλου, προέδρου της ΓΣΕΕ, σε συνέδριο εργοδοτικής οργάνωσης το Μάρτη του 2018. Αναφερόμενος στο ρόλο των περιβόητων «κοινωνικών εταίρων», είχε πει μεταξύ άλλων: 

«Ο ρόλος αυτός θεμελιώνεται πάνω σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο διαπραγμάτευσης. Η βασική ιδέα του μοντέλου αυτού αφορά το πότε μια καπιταλιστική οικονομία μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά: Οταν το κεφάλαιο και η εργασία μοιράζονται ίσα μερίδια διαπραγμάτευσης και υπερασπίζονται ελεύθερα τα συμφέροντα που εκπροσωπούν; 'Η όταν υπάρχει ταξική πόλωση και σύγκρουση;».

Ο ίδιος πριν από λίγο καιρό είχε δηλώσει ότι «η απεργία έφαγε τα ψωμιά της», εκφράζοντας με τον καλύτερο τρόπο το ρόλο των εργατοπατέρων, το γεγονός ότι εκδηλώνεται πλέον με τον πιο ωμό τρόπο η πρόσδεσή τους με τα εργοδοτικά συμφέροντα και την κυβερνητική πολιτική.

Για να διατηρήσουν τις θέσεις που τους επιτρέπουν να υπηρετούν αυτά ακριβώς τα συμφέροντα, οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού χρησιμοποιούν κάθε μέσο, έχοντας την αρραγή στήριξη του ίδιου του κεφαλαίου και συνολικά του κρατικού μηχανισμού.

Ο μηχανισμός της νοθείας και αλλοίωσης των πραγματικών συσχετισμών είναι πιο οργανωμένος και επεξεργασμένος από ποτέ:

-- Σωματεία - φαντάσματα που δεν έχουν απολύτως καμία δράση, αλλά με την ωμή παρέμβαση της εργοδοσίας μαζεύουν χιλιάδες ψηφίσαντες...

-- Σωματεία - σφραγίδες, «εξαφανισμένα» από παντού, τα οποία με την «πατροπαράδοτη» νοθεία και με «πειραγμένα» χαρτιά εμφανίζουν εργαζόμενους να ψηφίζουν τάχα κατά κύματα...

-- Απροκάλυπτο κοινό μέτωπο όλων των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ενάντια στις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, είτε με ενιαία ψηφοδέλτια είτε με συνεργασία μετά τις αρχαιρεσίες προκειμένου να πετάξουν εκτός προεδρείων κ.λπ. τους εκλεγμένους συνδικαλιστές των ταξικών δυνάμεων, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια την ψήφο των εργαζομένων...

Με την απευθείας στήριξη και παρέμβαση της εργοδοσίας

Παρακάτω παρουσιάζονται ορισμένες μόνο από τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, έχοντας την απροκάλυπτη στήριξη της εργοδοσίας, στήνουν φάμπρικες για να δημιουργήσουν πλαστούς συσχετισμούς:

• Το εργοδοτικό μόρφωμα που εμφανίζεται παραπλανητικά ως «σωματείο» με την επωνυμία «Ενωση Υπαλλήλων Εμπορίου, Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ Αττικής»,μέλος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ). Λειτουργεί ως φάμπρικα παραγωγής αντιπροσώπων στα συνέδρια της ΓΣΕΕ, της ΟΙΥΕ και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, με καθοριστική επίδραση συνολικά στους συσχετισμούς στο εργατικό κίνημα. Οι αντιπρόσωποι που βγάζει πάνε πακέτο στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για «σωματείο» - σφραγίδα: Δεν εκδίδει ανακοινώσεις, δεν οργανώνει Γενικές Συνελεύσεις, με άγνωστη έδρα, χωρίς τηλέφωνα και ιστοσελίδα, χωρίς δράση. Στις τελευταίες αρχαιρεσίες ωστόσο (φθινόπωρο 2017), που ουσιαστικά οργάνωσε η ομάδα Βασιλόπουλου (ΣΥΡΙΖΑ), με την άμεση και ασφυκτική εργοδοτική παρέμβαση μέσα στα σούπερ μάρκετ, ψήφισαν ξανά χιλιάδες εργαζόμενοι. Η εργοδοσία όχι μόνο υποδείκνυε στους εργαζόμενους να ψηφίσουν και τι θα ψηφίσουν («ψηφίστε όποιον θέλετε, όχι της ΔΑΣ!», έλεγε χαρακτηριστικά το εργοδοτικό «ραβασάκι»), αλλά τους συνόδευε και στην κάλπη! Πολύ περισσότερο, στο ψηφοδέλτιο της εργοδοσίας και του ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων, πολλά από τα οποία εμφανίζονται μάλιστα ως εκλεγμένοι αντιπρόσωποι για το επικείμενο συνέδριο της ΟΙΥΕ!
• Αδελφάκι του παραπάνω μορφώματος είναι ο λεγόμενος «Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαζομένων στο Εμπόριο»(ΠΑΣΥΕ), που τις προηγούμενες μέρες διεξήγαγε κι αυτός εκλογές - «παρωδία». Πανομοιότυπα, ο ΠΑΣΥΕ είναι ένα «σωματείο» - φάντασμα, χωρίς συλλογικές διαδικασίες και δράση, χωρίς γνωστή έδρα, η κάλπη του οποίου γυρίζει στα κρυφά σε πόλεις όλης της χώρας, γεμίζοντας με τη συμβολή της εργοδοσίας. Και εδώ ακολουθήθηκε ο ίδιος μηχανισμός παρέμβασης της εργοδοσίας, που έλεγε στους εργαζόμενους όχι μόνο να ψηφίσουν, αλλά και τι να ψηφίσουν ή όχι. Και εδώ διευθυντικά στελέχη ψήφισαν και έφερναν «καροτσάκι» εργαζόμενους μαζί τους στην κάλπη, ενώ την επιμέλεια διεξαγωγής αυτής της παρωδίας είχε και πάλι ομάδα συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ.
• Κορυφαία βέβαια έκφραση της απευθείας εργοδοτικής παρουσίας και παρέμβασης στα συνδικάτα είναι η περίπτωση του γνωστού πλέον εργοδότη - «συνδικαλιστή», Δ. Καραγεωργόπουλου. Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΓΣΕΕ και πρόεδρος της ΟΙΥΕ είναι ταυτόχρονα πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Ανώνυμης Εταιρείας «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ», η οποία έχει στους σκοπούς της δραστηριότητες που αφορούν καζίνο, τυχερά παιχνίδια, ξενοδοχειακές, τουριστικές και επισιτιστικές επιχειρήσεις κ.ά. Μεταξύ των αρμοδιοτήτων του Καραγεωργόπουλου είναι «να προσλαμβάνει και να απολύει εργαζόμενους»...

«Ψηφίζουν» και τα δέντρα...

Παράλληλα με την απευθείας παρέμβαση της εργοδοσίας, οι εργατοπατέρες αξιοποιούν και ενισχύουν τις «πατροπαράδοτες» για τις δυνάμεις τους μεθόδους της νοθείας.

Το «πάρτι» που στήνουν με ανύπαρκτους ψηφίσαντες αποτυπώνεται χαρακτηριστικά σε μια σειρά από δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Με βάση τα στοιχεία των τριών προηγούμενων συνεδρίων της ΓΣΕΕ, κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης και ενώ το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε μια μακρόχρονη περίοδο απομαζικοποίησης, ανάμεσα σε πολλά άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα έχουμε τις περιπτώσεις Εργατικών Κέντρων που από το πουθενά παρουσιάζουν αύξηση ψηφισάντων, έως και διπλασιασμό!

Οπως τα Εργατικά Κέντρα:

• Αλμυρού, με 1.523 ψηφίσαντες (αύξηση 725 ψηφισάντων).
• Φαρσάλων, με 1.541 ψηφίσαντες (αύξηση 527 ψηφισάντων).
• Λακωνίας, με 1.320 ψηφίσαντες (αύξηση 411 ψηφισάντων).
• Ελασσόνας, με 873 ψηφίσαντες (αύξηση 119 ψηφισάντων).
• Φλώρινας, με 2.092 ψηφίσαντες (αύξηση 236 ψηφισάντων).
• Κατερίνης, με 2.206 ψηφίσαντες (αύξηση 187 ψηφισάντων).
• Καλαμάτας, με 2.830 ψηφίσαντες (αύξηση 252 ψηφισάντων). Και πάει λέγοντας...

Από Εργατικά Κέντρα χωρίς καμία δράση, ούτε καν λειτουργία ΔΣ, έχουν έρθει αποτελέσματα σαν αυτά:

• Αλεξάνδρειας, πριν την κρίση 840 ψηφίσαντες, τώρα 1.547!
• Διδυμότειχο, 627 ψηφίσαντες πριν, τώρα 1.644!
• Κιλκίς, 527 ψηφίσαντες πριν, τώρα 1.802!

Χαρακτηριστικά παραδείγματα έρχονται και από σωματεία που ελέγχουν οι ίδιες δυνάμεις:

-- Ανεπανάληπτο είναι το Σωματείο Ξύλου και Οικοδόμων στο χωριό της Φαρκαδόνας, όπου εμφανίζονται να έχουν ψηφίσει 787 οικοδόμοι μέσα σε λίγες ώρες σε καφενείο του Μεγαλοχωρίου και έχει βγάλει 39 αντιπροσώπους για το Εργατικό Κέντρο Τρικάλων!

-- Χαρακτηριστική νοθεία από το Α ως το Ω και στον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εργαζομένων στη Ναυτιλία και τον Τουρισμό (ΠΑΣΕΝΤ), πρόεδρος του οποίου και επικεφαλής της παράταξης «Ενιαίο» (ΣΥΡΙΖΑ και άλλα αστικά κόμματα) είναι ο γνωστός συνδικαλιστής του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Βασιλόπουλος. Στις 15/11/2018, με ευθύνη του «Ενιαίου», έγινε μια παρωδία εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης στο κτίριο του ΟΛΠ, παρουσία του επικεφαλής της Ασφάλειας της COSCO και πρώην λιμενάρχη Πειραιά. Παρών ήταν επίσης ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, Γ. Μυλωνάς, που στήριξε ανοιχτά την απαράδεκτη διαδικασία. Αν δεν ήταν οι τοποθετήσεις της ΔΑΣ, η διαδικασία θα έληγε σε λίγα λεπτά. Συμμετείχαν μόλις 105 άτομα σε σύνολο 14.000 μελών. Ο Θ. Βασιλόπουλος απάντησε ότι το μητρώο εμφανίζει τόσα μέλη γιατί έχει να εκκαθαριστεί από το 1922! Αντίστοιχα διάτρητη ήταν και η διαδικασία εκλογής Εφορευτικής Επιτροπής: Ψηφοφορία χωρίς μητρώο μελών, χωρίς ταυτότητες, χωρίς παραβάν, όπου μπορούσε να ψηφίσει ο οποιοσδήποτε, χωρίς κανέναν έλεγχο. Ο δικηγόρος - δικαστικός αντιπρόσωπος δέχτηκε να ξεκινήσει η διαδικασία και απέρριψε τις ενστάσεις της ΔΑΣ. Η νοθεία συνεχίστηκε στις αρχαιρεσίες...

Τα ίδια και σε Ομοσπονδίες, όπως των Χειριστών, των Σεκιούριτι, των Ασφαλιστικών Υπαλλήλων, του Υπαλληλικού Προσωπικού Αυτοκινήτων Ελλάδας κ.α., όπου εμφανίζεται να αυξάνεται η συμμετοχή και να ψηφίζουν διπλάσιοι σε σχέση με προηγούμενα συνέδρια...

«Στο κόλπο» και οι διάφοροι μηχανισμοί διαχείρισης προγραμμάτων

«Πακέτο» με τη νοθεία πηγαίνει και η αξιοποίηση διαφόρων μηχανισμών που έχουν στα χέρια τους οι εργατοπατέρες, με οικονομικές «ουρές».

Τα προηγούμενα χρόνια, με τα φαινόμενα οικονομικών σκανδάλων που βγήκαν στη δημοσιότητα σε Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες (σε Λαμία, Κοζάνη, Χανιά κ.α.), αποκαλύφθηκε ολόκληρος μηχανισμός με τα τοπικά ΙΝΕ της ΓΣΕΕ και τη διαχείριση προγραμμάτων.

Αποκαλύφθηκε η συστηματική προσπάθεια τα Εργατικά Κέντρα να μετατραπούν σε επιχειρήσεις διαχείρισης προγραμμάτων κατάρτισης και ανεργίας. Μέσα από χρηματοδοτήσεις του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ «επιδοτούν» εργαζόμενους και τους προωθούν στην αγορά εργασίας, ως φθηνό «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό. Οι συμμετέχοντες σε αυτά βρίσκονται να είναι «ψηφίσαντες» σε διάφορα σωματεία. Αν δεν υπήρχαν μάλιστα σωματεία για να τους εμφανίσουν ως «ψηφίσαντες», έφτιαχναν μέσα σε ένα βράδυ, συνήθως ως «σωματεία» Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Υπάρχουν μάλιστα και ακραία εκφυλιστικά φαινόμενα, όπως αυτό του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας: Οι ίδιες δυνάμεις που ελέγχονται για ποσά άνω του 1 εκατ. ευρώ, προερχόμενα από προγράμματα, διέλυσαν το Εργατικό Κέντρο, άλλαξαν ΑΦΜ, όπως ακριβώς οι ποδοσφαιρικές ΠΑΕ, έστησαν το «Εργατικό Κέντρο Περιφέρειας Φθιώτιδας» και τώρα ετοιμάζονται να έρθουν «κύριοι» στο συνέδριο της ΓΣΕΕ!

Μοιρασιά της νόθευσης των συσχετισμών...

Το άλλο μεγάλο ζήτημα όπου φαίνεται να γίνονται θεαματικά βήματα είναι στη μοιρασιά της νόθευσης των συσχετισμώνκαι στην κοινή δράση των εν λόγω δυνάμεων.

Στην πλειοψηφία πλέον των οργανώσεων, οι δυνάμεις των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ κατεβαίνουν σε ενιαία ψηφοδέλτια (π.χ. σε δευτεροβάθμιο επίπεδο, μεταξύ άλλων, στα Εργατικά Κέντρα Βέροιας, Καρδίτσας, Εύβοιας, Φλώρινας, Κατερίνης, Ρόδου, Καστοριάς, Αγρινίου, Αρτας, Πύργου, Ναυπάκτου, Δράμας, Αρκαδίας).

Ακόμα κι εκεί που κατεβαίνουν σε ξεχωριστά ψηφοδέλτια, ενώνονται και συγκροτούν κοινά προεδρεία, αποκλείοντας τους εκλεγμένους με τους συνδυασμούς που στηρίζει το ΠΑΜΕ, ακόμα κι εκεί όπου είναι δεύτερη δύναμη!

Ηδη έχουμε τα παραδείγματα αυτής της τακτικής τους σε συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος - Ακροάματος, τα Εργατικά Κέντρα Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου και Βόλου...

    

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Εξω οι εργοδότες από τα συνδικάτα! Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών!

Το όργιο νοθείας και πλαστογραφίας, στο οποίο επιδίδεται ενόψει του 37ου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ η πλειοψηφία της (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ομάδα Βασιλόπουλου), αποκαλύπτει για άλλη μια φορά το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.

Σε ανακοίνωσή του με τίτλο «Εξω οι εργοδότες από τα συνδικάτα! Συνδικάτα εργατών όχι των εργοδοτών!», το ΠΑΜΕ σημειώνει τα εξής:

«Οσο εξελίσσεται η διαδικασία του ελέγχου από την οργανωτική επιτροπή για τη νομιμοποίηση των οργανώσεων στο 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, τόσο επιβεβαιώνονται όλα όσα ήδη έχει καταγγείλει το ΠΑΜΕ, για τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο αυτού του Συνεδρίου. Στην ουσία, δεν πρόκειται για εργατικό συνέδριο.

Η νοθεία, η πλαστογραφία, τα σωματεία - φαντάσματα έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο:

• Σωματεία όπου εμφανίζουν να ψηφίζει σε αυτά ένας εργαζόμενος ανά 40 δευτερόλεπτα.
• Σωματεία που οι αρχαιρεσίες τους δεν υπάρχουν σε κανένα πρωτοδικείο.
• Δεκάδες διπλοψηφίες, "μέλη" που έχουν ψηφίσει σε δύο, τρία και τέσσερα σωματεία, ορισμένοι από τους οποίους εκλέγονται και στα όργανα.
• Σωματεία με μέλη και ψηφίσαντες που ξεπερνούν σε αριθμό τους εργαζόμενους της περιοχής τους.

Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό, αλλά χαρακτηριστικό δείγμα της "μαζικοποίησης" και της "συμμετοχής" που εμφανίζουν οι σάπιες δυνάμεις, οι οποίες παριστάνουν την ηγεσία της ΓΣΕΕ, στα σωματεία που ελέγχουν.

Η αλλοτρίωση που αυτές οι δυνάμεις έχουν επιφέρει στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι εξόφθαλμη πλέον, αφού εμφανίζουν ψηφίσαντες, εκλεγμένους στα όργανα των εργατικών σωματείων καθώς και αντιπροσώπους, στελέχη της εργοδοσίας και σε πολλές περιπτώσεις τους ίδιους τους εργοδότες, όπως προέδρους και διευθύνοντες συμβούλους εταιρειών, αντιπροέδρους ΔΣ τραπεζών, ιδιοκτήτες πούλμαν και ασφαλιστικών εταιρειών.

Η παρέμβαση της εργοδοσίας είναι ολοφάνερη παντού.Εκτός από το να σέρνει χιλιάδες εργαζόμενους να ψηφίζουν τους ανθρώπους της, όπως συμβαίνει σε διάφορα σωματεία στο Εμπόριο και αλλού, εκλέγεται και η ίδια στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ!

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ομάδα Βασιλόπουλου) επιχειρεί να νομιμοποιήσει όλη αυτήν τη σαπίλα, τη συμμετοχή της εργοδοσίας και τον έλεγχο των σωματείων από αυτή. Να διατηρήσει και να ενισχύσει τον έλεγχο στο εργατικό κίνημα μέσα από τον μηχανισμό που λέγεται "ΓΣΕΕ". Τον μηχανισμό που στηρίζει τα σχέδια και την κερδοφορία των μεγαλοεργοδοτών και βάζει πλάτη στην υλοποίηση του αντεργατικού πλαισίου της εκάστοτε κυβέρνησης. Για τις "υπηρεσίες" που προσφέρει σε εργοδοσία και κυβέρνηση, τον στηρίζουν με όλα τα μέσα. Τον "ταΐζουν" με εκατομμύρια ευρώ μέσω προγραμμάτων, με εκδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ, όπως οι συναυλίες για τα 100 χρόνια της ΓΣΕΕ σε Κρήτη και Θεσσαλονίκη (89.000 και 93.000 ευρώ αντίστοιχα).

Ολοι αυτοί έχουν δημιουργήσει ένα ενιαίο μέτωπο απέναντι στις δυνάμεις της ΔΑΣ, οι οποίες προέρχονται από τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Επιτίθενται στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που αποκαλύπτουν την αλλοτρίωση και τη σήψη τους και παλεύουν για τον απεγκλωβισμό του εργατικού κινήματος από τον θανάσιμο εναγκαλισμό τους.

"Ξορκίζουν" όπως "ο διάβολος το λιβάνι" τις συλλογικές διαδικασίες των εργαζομένων στα σωματεία τους, τη συζήτηση, τις Γενικές Συνελεύσεις, γιατί εκεί αποκαλύπτεται η "γύμνια" τους. Γιατί εκεί οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν τον βρώμικο ρόλο τους, βλέπουν ποιος είναι ο φίλος και ποιος ο εχθρός τους.

Θέλουν να βάλουν εμπόδια στη συσπείρωση των εργαζομένων με το ΠΑΜΕ, στην ενδυνάμωση του ταξικού κινήματος, στην ανάπτυξη των αγώνων που απαιτούνται σήμερα, για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να αναχαιτίσουν την επίθεση που δέχονται από το μεγάλο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως η ΕΕ. Των αγώνων που απαιτούνται, προκειμένου να μπουν στο προσκήνιο οι ανάγκες των εργαζομένων και η ικανοποίησή τους, σε αντιπαράθεση με τις απαιτήσεις και τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων και τις "αντοχές" της οικονομίας τους.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να παλέψουν, πετώντας από το σβέρκο τους - σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος - τους ανθρώπους της εργοδοσίας και του κράτους της, αυτούς που υπονομεύουν καθημερινά τα εργατικά συμφέροντα».

Παρασκευή 15 Φλεβάρη 2019

 Σελ. 123456789101112131415161718192021222324/24 

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΜΠΑΡΙΑ, ΧΑΡΑΜΑΤΑ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝΕΤΕ ΤΟ ΑΤΣΑΛΙ !!

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΤΟΥ Γ. ΠΡΩΤΟΥΛΗ ΣΤΗ Ν/Ζ ΚΑΙ ΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ

''Μέσα στα αμπάρια των πλοίων χάραμα και πριν οι εργάτες πιάσουν δουλειά ''...ή όπως εύστοχα σχολίασε ο Αντωνης ο Δαβανέλος ''Γιατί πάντα σημασία έχει ποιος είσαι εσύ που μιλάς, ποια συμφέροντα εκφράζεις και ποιους θεωρείς προνομιακούς συνομιλητές σου...''
Στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος και σε υπηρεσίες της Σαλαμίνας περιόδευσε την Πέμπτη 14 Φλεβάρη, ο Γιάννης Πρωτούλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Συνοδευόμενος από τους υποψήφιους δημάρχους του ΚΚΕ για το Πέραμα Βασίλη Βατίστα και για το Κερατσίνι - Δραπετσώνα Γιώργο Καλαμαρά, περιοδεύοντας στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη συζήτησε με εργάτες σε επισκευή πλοίου, πριν πιάσουν δουλειά.

Μιλώντας σε μεταλλεργάτες στο Πέραμα, ο Γ. Πρωτούλης ξεκίνησε την ομιλία του τονίζοντας: «Η προεκλογική περίοδος είναι μια ευκαιρία για να αξιολογήσουν οι εργαζόμενοι ποιοι υπερασπίζονται το συμφέρον τους στο δρόμο του αγώνα, μέσα κι έξω από τους δήμους και τα περιφερειακά συμβούλια...».

Στάθηκε στις πολιτικές εξελίξεις, σχολιάζοντας τις απανωτές μετεγγραφές ανάμεσα στα αστικά κόμματα αναδεικνύοντας ότι «η μόνη σταθερή δύναμη, που είναι εκεί γι' αυτό που την ψήφισε ο κόσμος, για να δίνει αγώνες είναι αυτή του ΚΚΕ. 

Το αλισβερίσι ανάμεσα στη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κόμματα αποδεικνύει ότι οι διαφορές τους δεν είναι και τόσο μεγάλες, άλλωστε όλοι μαζί ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο.

 Αυτό αποδεικνύεται ακόμα και από τη στάση που κρατάνε απέναντι στα αιτήματα των σωματείων», συμπλήρωσε, θυμίζοντας μάλιστα ότι πριν από δύο χρόνια μόνο το ΚΚΕ στήριξε την πρόταση νόμου των 530 σωματείων για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, του κατώτατου μισθού και όλων των εργασιακών δικαιωμάτων που ξηλώθηκαν από το 2009.

Ο υποψήφιος περιφερειάρχης του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στον βρώμικο ρόλο των φασιστών της Χρυσής Αυγής, σχολιάζοντας το ότι κατεβάζουν υποψήφιο δήμαρχο στο Πέραμα έναν άνθρωπο βγαλμένο από τον γνωστό τραμπούκικο και δουλεμπορικό μηχανισμό που έχει στήσει η συμμορία στην περιοχή. Είπε ότι στη Βουλή η Χρυσή Αυγή όχι μόνο έχει καταψηφίσει όλα τα μέτρα που ανακουφίζουν τους εργαζόμενους, αλλά επιπλέον δεν έχει υπάρξει ούτε μια απαίτηση των εφοπλιστών, που να μην έχει βρει υποστηρικτές τους βουλευτές της, για να την προωθούν στη Βουλή: Από φοροαπαλλαγές μέχρι διαγραφές χρεών κ.λπ. 

Όπως είπε: «είναι δύναμη απεργοσπασίας, χτυπήματος των εργατικών αγώνων για λογαριασμό των εφοπλιστών και των εργολάβων, και αυτό το έχει δείξει πολλές φορές στη Ζώνη του Περάματος».

«Έχει έρθει η ώρα όλοι τους να πάρουν ένα μήνυμα από τους εργαζόμενους», τόνισε κλείνοντας. 

«Αυτό το μήνυμα θα το πάρουν αν εκλεγούν περισσότεροι κομμουνιστές σε δήμους και περιφέρειες, στη Βουλή και την Ευρωβουλή. Οι εργάτες δεν έχουν κανένα συμφέρον να ψηφίσουν τους ανθρώπους των εφοπλιστών, των καπιταλιστών, που είναι απέναντι στις διεκδικήσεις τους για το μεροκάματο, για μέτρα ασφάλειας, για δωρεάν παιδικούς σταθμούς, για κέντρα υγείας κ.ο.κ.».
https://www.902.gr/…/kritirio-ta-oxymena-laika-provlimata-m…

Konstantinos Mpourxas