Προς Πλανεμένους - ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΕΣ και άλλες ΜΠΟΥΡΔΕΣ - #team_Polakis !!!

 

Gerasimos Grammatikopoulos:

Από που να αρχίσω και πού να τελειώσω... Εδώ κολλάει αυτό που λέμε τα μυαλά ομελέττα.

Μου έστειλαν άρθρο επαρχειακού πολιτευτή του ΣΡΖ (Ηλίας Μακρής) που ενώ παραδέχεται οτι δεν καταλαβαίνει χριστούλη από ιατρική, επιχειρεί να εξηγήσει (αυτό που δεν καταλαβαίνει;! Τι φάση;!) με οικονομικούς όρους την - οπως νομιζει εκείνος και οπως επιμενει να παρουσιαζει με εσωκομματικη "επιτυχία" οτι είναι το #team_Polakis - εμπορικη διελκυνστιδα μεταξυ εμβολιων και μονοκλωνικων αντισωματων (mAbs). Νομιζει ο πλανεμενος οτι ταχα οι φαρμακευτικες που εχουν παραξει εμβολια δεν θελουν να μπουν θεραπευτικες προτασεις στην κουβεντα. Οτι η Astra Zeneca προσπαθει να παραξει και δικα της mAbs ισως δεν το ξερει. Οτι η pfizer "σπαταλαει" εκατομμυρια σε κλινικες μελετες για per os θεραπεια παλι το αγνοει. Παμε λοιπον να εξησουμε και πάλι μερικά πραγματάκια μπας και ξεμπλοκαρουν τα μυαλα μερικών.

1) Εμβολια = προληψη. mAbs = θεραπεία. Ουδεποτε και πουθενα δεν υπηρξε "ανταγωνισμος" προληψης και θεραπειας. Δεν ειναι εναλλακτικές δρασεις αλλα συμπληρωματικές. Δοθέντων και των 2 δυνατοτητων, ΦΥΣΙΚΑ προτιμας την προληψη και μονο για οποιον ξεφυγει απο αυτό το πρωτο διχτυ ασφαλειας χαιρεσαι να εχεις και 2η γραμμη, αυτη της θεραπειας. Αυτο που νομιζουν μερικοι οτι συνδεονται με διαζευκτικο "ή" αυτα τα δυο επιπεδα αντιμετωπισης ειναι απλα αποδειξη της δικης τους αγνοιας ή κομματικής εμμονης στα βλακώδη κυρηγματα του "συντρόφου".

2) Διάθεση mAbs. Το εχουμε πει ποσες και ποσες φορες, τα mAbs δεν παρογονται τοσο ευκολα και γρηγορα οσο πιστευουν οι ευκολοπιστοι, και οι παραγομενες δοσεις των mAbs ειναι στην συντριπτικη τους πλειοψηφια ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΕΣ απο την κυβερνηση των ΗΠΑ ως μερος της συμφωνιας για την χρηματοδοτηση της Ερευνας και Αναπτυξης τους απο τις εταιρειες. Προκαλω τον οποιοδηποτε να ζητησει μερικες εκατονταδες χιλιαδες δοσεις απο καποια εταιρεια να δουμε τι θα του πει. Το να παρεις 500-1000 δοσεις για τους "λιγους και εκλεκτους" ή στα πλαισια μιας κλινικης δοκιμης δεν θα αλλαξει τιποτα στην πορεια μιας επιδημικης νοσου. Πολλω δε μαλλον αν ταυτοχρονα και ΗΛΙΘΙΩΔΩΣ επιμενεις να υποτιμας το προηγουμενο απαραιτητο οχυρωμα της προληψης και αρα ανακοπης της διασπορας με τον εμβολιασμο. Για τους επιδοξους ονειροβατες που θα ισχυριστουν οτι μπορουμε να τα συνθεσουμε τοπικα και αρα να μην αντιμετωπιζουμε το προβλημα τον δεσμευσεων αμα τη αρση της/των πατεντων, θα πω απλα οτι η cutting edge βιοτεχνολογια δεν ειναι κατι που μπορει να αναλαβει ο Μητσος ο μπακαλης με ή χωρίς πατεντα. Χρειαζονται πρωτες υλες, χρειαζονται υποδομες, χρειαζεται τεχνολογικο know-how. Για να ξεπεραστουν ολα αυτα τα εμποδια χρειαζεται αλλα ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ το waiver της οποιας πατεντας. Το ζητημα της παγκοσμιας παραγωγικης επαρκειας - και που αφορα ακομα πιο καιρια τα εμβολια παρα τα mAbs - πρεπει να αντιμετωπιστει με κεντρικο συντονισμο υπο την αιγιδα του ΟΗΕ/ΠΟΥ/WTO, δεν ειναι πλακιτσα.

3) Χορηγηση mAbs. Εστω οτι ειχαμε οσες δοσεις θελαμε... Πως τις χορηγουμε;

α) Πρεπει να βρουμε αυτους που την αρπαζουν και εχουν κακους προγνωστικους παραγοντες νωρις, ωστε να προβλεψουμε οτι θα πανε ασχημα ΠΡΙΝ ξεκινησουν να πηγαινουν ασχημα. Για να το κανεις αυτο και σε φαση επιδημικης εξαρσης πρεπει να τεσταρεις ειτε ΜΑΖΙΚΑ τυφλα ολους τους εν δυναμει ευπαθεις (μιλαμε για κανα-δυο εκατομμυρια ανθρωπους, δυο φορες την εβδομαδα - good luck with that one!), ειτε να εχεις τοσο καλη ιχνηλατιση που καθε κρουσμα να "ξεσκονιζεται" τοσο πληρως ωστε να τεσταρεις μεχρι και αυτον που ηταν 2 καθισματα πισω στο λεωφορειο για 20 λεπτα διαδρομη χτες το πρωι (χωρις αυτοματο tracker σε κινητα ΔΕΝ γινεται). Ελα γκουντουμπαιιι λεμε! Γιατι ειτε θες απιθανο δικτυο test, ειτε απιθανο δικτυο trace είτε τελοσπαντων εναν πολυ ισχυρο συνδυασμο test-trace (και isolate κατα συνεπεια). Αν ειχες αυτο το δικτυο ομως η επιδημιολογικη εξαπλωση της νοσου θα περιοριζοταν απο αυτο και μονο (εφοσον ακολουθουσες με isolate), η συμβολη των mAbs καλη και ευπροσδεκτη αλλα δεν θα ηταν αυτο που αλλαζει τον ρου της επιδημιας.

β) Ωραια, εστω οτι εχεις δοσεις διαθεσιμες με τα τσουβαλια, εστω οτι βρισκεις και τους ενδεδειγμενους ασθενεις νωρις και ολους... που θα κανεις την εγχυση; Γιατι το φαρμακο - οντας αντισωματα - χορηγειται ενδοφλεβιως και υπο νοσοκομειακου τυπου παρακολουθηση... Χρειαζεσαι λοιπον κλινες ημερησιας νοσηλειας. Εχεις;! Γιατι αν σκοπευεις να το δινεις σε ποσοτητες που - κατα το Πολακειο Κυρηγμα - θα επιρρεασουν την πορεια της πανδημιας και θα ανακοψουν το κυμα των σοβαρων νοσησεων και θανατων μιλας για κατι εκατονταδες - πεντακοσαδες εγχυσεις την ημερα. Ειδικα αφου δεν γουσταρουν οι οπαδισκοι αυτης της "ιδεαρας" και τα περιοριστικα μετρα και ονειρευονται "ολα χυμα" φασουλα αφου εχουμε την θεραπεια.

4) Μεταλλαξεις. Ειναι οχι μονο επιστημονικα λογικο αλλα και πλεον διαπιστωμενο στον πραγματικο κοσμο πως ενα μονοκλωνικο αντισωμα θα ειναι πολυ πιο ευαλωτο σε μεταλλαξεις διαφυγης ανοσιας ενος αντιγονου από οτι οι πολυκλωνικες σειρες αντισωματων που παραγονται ως αποτελεσμα ενος εμβολιασμου με το ιδιο αντιγονο. Με τις διαπιστωσεις αυτες της διαφυγης διαφορων μεταλλαγμενων στελεχων του SARS-CoV-2, το αμερικανικο CDC εδω και δυο μηνες συνιστά ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ την χορήγηση *συνδυαστικών* κοκτεηλ mAbs και όχι μεμονωμενων τετοιων προϊοντων. Επισης μεταλλαξεις διαφυγης παρουσιαζονται ακριβως οπου υπαρχει μεγαλη διασπορα και μεταδοση του ιού. Διασπορα και μεταδοση που περιοριζει εως εξαφανιζει ο εμβολιασμος. Αλλα οι θιασωτες των mAbs δεν θελουν εμβολιασμο, θελουν την "μαγικη θεραπεια". Ευτυχως που δεν τους ακουει κανενας σοβαρος οργανισμος υγειας γιατι αν ακολουθουσαν την αποψαρα τους, λιαν συντομως η "μαγικη θεραπεια" θα εκανε μονο για οργανικο λιπασμα. Τωρα γιατι οι θιασωτες κανουν σαν υστερικα και καποιοι πανηγυριζουν κιολας για την μειωμενη (αλλα οχι μη ικανη - τουλαχιστον οχι ακομα) ανταποκριση της εμβολιαστικης ανοσοποιησης απεναντι στα VoCs (Variants of Concern, στελεχη του ιου με μεταλλαξεις διαφυγης) αλλα "ξεχνανε" συστηματικα την κατα πολυ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ανταποκριση των mAbs σε αυτα ειναι μια ασκηση πολιτικης, οικονομικης και ψυχοπαθολογικης ευκρισιας.

5) Antibody Dependent Enhacement - ADE. Με απλα λογια, ενα αντισωμα που δεν "πιανει" αρκετα καλα ενα αντιγονο για να το εξουδετερωσει αλλα "κουτσοδενει" διπλα του μπορει να προκαλεσει αυξημενη εισβολη του αντιγονου (και του ιου) στο κυτταρο μεσω μηχανισμων φαγοκυτταρωσης ή του συμπληρωματος. Προκειται για ενα φαινομενο που οι γνωστοι θιασωτες της αντι-εμβολιαστικης προπαγανδας εφερναν συχνα στην *θεωρητικη* κουβεντα περυσι το φθινόπωρο ως φοβο και αντεπιχειρημα ΠΡΙΝ την μαζικη εφαρμογη των εμβολιων. Οταν ομως αυτος ο μηχανισμος οχι μονο δεν φανηκε να συμβαινει στην κλινικη πραξη για τα εμβολια αλλά εμφανιστηκε να ισχυει - εστω και οχι απολυτως σιγουρα - σε πειραματα με κυτταρικες σειρες για τα mAbs (δες και το σημειο 4 για την ευαλωτοτητα τους σε μεταλλαξεις), οι μεγαλοι αυτοι "θεωρητικοι" το ξεχασαν εντελως αυτο το επιχειρημα. Γιατι καλε; Στην θεωρια κατα των εμβολιων ηταν σημαντικο, στην πραξη κατα των mAbs ειναι ασημαντο;! Τοση σπουδη για επιστημονικη αντικειμενικοτητα...

• 
  
• ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ: 
• 
  
• Βασίλης Γιόκαρης

  Βασικά το test trace isolate δίκτυο που χρειάζεται για να δουλέψει η φάση, είναι τέτοιο που αν το έχεις αναπτύξει σωστά και ο πληθυσμός δέχεται την προσωρινή (πες) εκχώρηση των προσωπικών του δεδομένων και ελευθεριών (αν και όσοι λένε μπούρδες περί λοκνταουν θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτατο), είναι τέτοιο λοιπόν το δίκτυο που με ένα well timed πρόωρο λοκνταουν και κλειστά σύνορα, όχι μονοκλωνικά δεν χρειάζεσαι αλλά ούτε εμβόλια ούτε μάσκες ούτε τίποτα , partying like it's 2019.

  Βέβαια αν τους πεις για drones με αναγνώριση προσώπου και φακελωμα ΟΛΩΝ των κινήσεων τους κλπ θα πάθουν εγκεφαλικό και θα κάνουν revert σε προγλωσσικου επιπέδου βρισιές κλπ

  
  

  • Μου αρέσει!
  •  · 
    Απάντηση
  •  · 2 ώρ.
  • Gerasimos Grammatikopoulos

    Βασίλης Γιόκαρης ετσι ακριβως. Τωρα γιατι αδυνατουν να το καταλαβουν εγω δεν καταλαβαινω.

    

    
    

    • Μου αρέσει!
    •  · 
      Απάντηση
    •  · 2 ώρ.
  • Βασίλης Γιόκαρης

    Gerasimos Grammatikopoulos δεν θέλουν

    

    
    

    • 
      
• Stratos Anastasopoulos

  https://www.bmj.com/content/373/bmj.n1098

  Αυτό το paper λέει το εξής ότι 1 στους 7 ΥΓΙΕΙΣ που περνάνε την λοίμωξη εμφανίζουν ενα πρόβλημα υγείας το οποίο χρήζει ιατρικής παρακολούθησης για αυτό λοιπόν είναι τόσο σημαντική η πρόληψη στην ιατρική ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙΤΕ

  

  BMJ.COM

  Risk of clinical sequelae after the acute phase of SARS-CoV-2 infection: retrospective cohort study

  Risk of clinical sequelae after the acute phase of SARS-CoV-2 infection: retrospective cohort study

  
  

  • 
    

Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την Πρωτομαγιά του 2021

 

Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την Πρωτομαγιά του 2021

Στο δρόμο των εργατών του Σικάγο του 1886.

Στο δρόμο των εργατών της Θεσσαλονίκης το Μάη του 1936.

Στο δρόμο των 200 κομμουνιστών που εκτελέστηκαν στην Καισαριανή από τους ναζί την Πρωτομαγιά του 1944.

Το ΚΚΕ δίνει το χέρι του στους εργάτες και τις εργάτριες, ιδιαίτερα στους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας, στους νέους εργαζόμενους και εργαζόμενες, στους μετανάστες και πρόσφυγες, στους ανέργους.

Η Πρωτομαγιά είναι μέρα αγώνα και μνήμης, μέρα τιμής για την εργατική τάξη, για την προσφορά της στην κοινωνική πρόοδο, στην πάλη για μια νέα κοινωνία, τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική.

Τώρα περισσότερο από ποτέ!

Ο καπιταλισμός είναι ο ορατός, αλλά όχι ανίκητος εχθρός

Η διαχείριση της πανδημίας και οι συνέπειές της στους εργαζόμενους προσέθεσαν ένα ακόμη έγκλημα στη μακάβρια λίστα με τα εγκλήματα του καπιταλισμού. Αποδείχτηκε ότι οι αντιθέσεις σε μία άδικη, ταξική κοινωνία όχι μόνο δεν γεφυρώνονται σε περιόδους, όπως αυτές της πανδημίας, αλλά αντίθετα οξύνονται περισσότερο.

- Την ίδια στιγμή που συνάνθρωποί μας πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ στα αθωράκιστα δημόσια νοσοκομεία, ο ιδιωτικός τομέας όχι απλά δεν επιτάσσεται αλλά θησαυρίζει πάνω στις ελλείψεις του δημόσιου τομέα.

- Την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη της επιστήμης και της ανθρώπινης εργασίας προσέφερε αποτελεσματικά εμβόλια και φάρμακα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, το εμβόλιο παραμένει χρυσοφόρο εμπόρευμα. Αντί να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε αυτά, κυριαρχούν το κυνήγι του κέρδους και οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί πάνω στα εκατομμύρια των νεκρών της πανδημίας.

- Η πανδημία αποδεικνύεται «χρυσή ευκαιρία» για τη μεγάλη εργοδοσία για να εφαρμόσει σε γενικευμένη κλίμακα πιο εξελιγμένες μορφές εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, όπως οι απλήρωτες υπερωρίες και η τηλεργασία, που καθιστά δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ εργασιακής και προσωπικής ζωής.

Τα παραπάνω αποτελούν τον κανόνα της διαχείρισης της πανδημίας στην ΕΕ και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Αυτήν την πολιτική ακολούθησε και η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας σταθερά σαν προτεραιότητα τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και όχι τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας και των δικαιωμάτων του λαού.

Το γεγονός ότι τα ίδια τραγικά αποτελέσματα αντιμετωπίζουν οι λαοί σε όλες τις χώρες, ακόμα και σε αυτές των κατ' όνομα «προοδευτικών» κυβερνήσεων, δεν δικαιώνει την οικονομική κυριαρχία και εξουσία του κεφαλαίου. Αντίθετα αποδεικνύουν ότι η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται σε κάποια μορφή διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, αλλά στην ανατροπή της, για μία νέα κοινωνική οργάνωση που στο επίκεντρο της οικονομίας θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών των πολλών, με την εξουσία στα χέρια του εργαζόμενου λαού.

Μόνο σε αυτόν το δρόμο τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης και τεχνολογίας μπορούν να υπηρετήσουν τον εργαζόμενο άνθρωπο, εξασφαλίζοντας ένα ανώτερο επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων.

Η ανάκαμψη των κερδών των λίγων σημαίνει εφιαλτική ζωή για τους πολλούς

Χωρίς να έχει ξεπεραστεί η πανδημία, τα κράτη και οι κυβερνήσεις προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα. Ο στόχος της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση δεν θα φέρει την αποκατάσταση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων που έγιναν θρύψαλα την περίοδο της πανδημίας. Αφορά μόνο την ανάκαμψη των κερδών των λίγων. Το ίδιο άλλωστε συνέβη και με την προηγούμενη καπιταλιστική κρίση της περιόδου 2008 - 2016. Αποδεικνύεται ότι ο φαύλος κύκλος της καπιταλιστικής οικονομίας, «κρίση - ανάπτυξη», προσθέτει μόνο νέα βάρη στους εργαζόμενους.

Αυτό επιβεβαιώνει και το «Σχέδιο Ανάκαμψης» της κυβέρνησης, που από τη μία περιέχει νέα προνόμια για το κεφάλαιο και από την άλλη νέα αντεργατικά μέτρα, προαπαιτούμενα για την ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ. Η ίδρυση του Ταμείου Ανάκαμψης, που χαιρέτισαν όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, είναι η αφορμή για ένα νέο κύμα παραπλάνησης του ελληνικού λαού και εξωραϊσμού της ΕΕ. Ομως, η ιστορία έχει δείξει ότι ούτε η ΕΕ μπορεί να έχει φιλολαϊκό πρόσημο, ούτε η καπιταλιστική ανάκαμψη μπορεί να συναντηθεί με τις ανάγκες του λαού.

Τι δεν λένε:

- Για κάθε εκταμίευση από το Ταμείο Ανάκαμψης θα πρέπει να νομοθετούνται δρομολογημένα, αντεργατικά μέτρα, ώστε να διασφαλιστούν τα κέρδη των νέων επενδύσεων με το ξεζούμισμα των εργαζομένων, ενώ την «πράσινη» ανάπτυξη θα την διπλοπληρώνει ο λαός και με «πράσινους» φόρους, πανάκριβη Ενέργεια, καταστροφή του περιβάλλοντος.

- Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ προέρχονται από τους λαούς και θα κατευθυνθούν στους μεγάλους ομίλους της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής» ανάπτυξης.

- Ο πακτωλός των δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ δεν θα πάει στη δημόσια Υγεία, στην Εκπαίδευση, στους μισθούς, στις συντάξεις, στη βελτίωση των κοινωνικών υπηρεσιών, σε έργα ζωτικής σημασίας για την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, σε στήριξη των μικρών επαγγελματιών.

Το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ είναι μία νέα, βαριά αλυσίδα για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Δεν είναι ένα «ουδέτερο» αναπτυξιακό εργαλείο, αλλά εργαλείο για τους ομίλους της Ευρώπης για να βγουν από τη νέα καπιταλιστική κρίση και να διατηρήσουν τη θέση τους στον διεθνή ανταγωνισμό που δυναμώνει.

Δουλεύουμε για να ζούμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε!

Κάθε βήμα προς τα μπρος για το καπιταλιστικό σύστημα σημαίνει πολλά βήματα πίσω για τη ζωή και τα δικαιώματα του λαού.

Κυβέρνηση, ΕΕ, μεγάλη εργοδοσία ετοιμάζουν τη νομοθέτηση της 10ωρης δουλειάς. Για πρώτη φορά μετά την κατάργηση του 10ωρου το 1920, η κυβέρνηση επαναφέρει το 10ωρο παρουσιάζοντάς το ως «πρόοδο»!

Το νομοσχέδιο βάζει μπουρλότο στη ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων. Με το νομοσχέδιο πλέον το πόσο δουλεύουν, αμείβονται, ξεκουράζονται οι εργαζόμενοι θα καθορίζεται από την ατομική συμφωνία κάθε μεμονωμένου εργαζόμενου με την εργοδοσία. Παράλληλα επιχειρείται να δοθεί πλήγμα στα εργατικά συνδικάτα, θέτοντας ασφυκτικούς περιορισμούς στο απεργιακό δικαίωμα και συνολικά στη συνδικαλιστική δράση για να έχει λυμένα τα χέρια η εργοδοσία να ξεσαλώνει στις πλάτες των εργαζομένων.

Το γεγονός ότι όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις έβαζαν και από ένα λιθαράκι στην ενσωμάτωση των Οδηγιών της ΕΕ για τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» δεν καθιστά λιγότερο ένοχη την κυβέρνηση της ΝΔ. Καθιστά εξίσου εγκληματικές όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ. Διατήρησαν και χειροτέρευαν διαρκώς το νομοθετικό πλαίσιο της ευελιξίας και του χτυπήματος στον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, κάνοντας πράξη τις απαιτήσεις των μεγάλων ομίλων και της ΕΕ.

Την ίδια στιγμή ο στόχος της καπιταλιστικής κερδοφορίας δεν υπηρετείται μόνο με την ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και με τους ανταγωνισμούς για το μοίρασμα των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς.

Η χώρα μας είναι βουτηγμένη «ως το λαιμό» στα επικίνδυνα, πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που στόχο έχουν να ανακόψουν την επιρροή των ανταγωνιστών τους, της Κίνας, της Ρωσίας κ.ά. Ολη η περιοχή μυρίζει μπαρούτι. Το ενδεχόμενο ακόμα και μίας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία είναι ορατό. Η χώρα μας, αποτελώντας ορμητήριο του ΝΑΤΟ, έχει μετατραπεί σε στόχο.

Στο φόντο αυτών των επικίνδυνων ανταγωνισμών στην περιοχή, το «παζάρι» ανάμεσα στις αστικές τάξεις και τις κυβερνήσεις Ελλάδας - Τουρκίας αναβαθμίζεται και προετοιμάζεται συμβιβασμός για τη συνεκμετάλλευση στην Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο, νέα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο, με μεσολαβητές τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αυτές οι εξελίξεις είναι η κύρια απειλή για την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.

Ο αγώνας για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τα σχέδιά τους, για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου είναι ζήτημα ζωής!

Τώρα είναι η ώρα μιας μαχητικής εργατικής - λαϊκής απάντησης

Πριν ένα χρόνο η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των εργατικών συνδικάτων στο Σύνταγμα έδωσε «σήμα» ανάτασης, έμπνευσης και δύναμης, εν μέσω πανδημίας και απαγορεύσεων.

Η «οργανωμένη απειθαρχία» άνοιξε δρόμο στο εργατικό - λαϊκό κίνημα να αχρηστεύσει άδικες απαγορεύσεις, συκοφαντίες και πάνω απ' όλα την επιχείρηση της κυβέρνησης και της μεγάλης εργοδοσίας να βάλουν στον γύψο τους αγώνες. Ηταν απάντηση στην κρατική καταστολή που αποτελεί συστατικό της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τους υπηρετούν.

Ανοίχτηκε ένας σπουδαίος δρόμος ώστε και μέσα στην περίοδο των lockdown να βρουν τρόπο να εκφραστούν οι δίκαιες διεκδικήσεις του λαού και της νεολαίας.

Σήμερα, με μεγαλύτερη ορμή υπερασπιζόμαστε τις ζωές μας και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, προβάλλοντας τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Είναι η ώρα η εργατική τάξη, ο λαός να αξιοποιήσουν τα δικά τους «όπλα» στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου!

- Η πάλη μπορεί να είναι αποτελεσματική όταν στοχεύει την εξουσία του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και δεν εγκλωβίζεται στα εναλλακτικά σενάρια της αστικής διαχείρισης, στις διαφορετικές πολιτικές των αστικών κομμάτων. Μόνο αυτός ο αγώνας μπορεί να στήσει εμπόδια στις «ανατροπές του αιώνα».

- Να δυναμώσει η οργάνωση στα ταξικά εργατικά συνδικάτα, στους Αγροτικούς Συλλόγους, στις μαζικές οργανώσεις των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων. Απέναντι στη δύναμη του κεφαλαίου αντιπαραθέτουμε τη δύναμη της οργανωμένης δράσης και της κοινωνικής συμμαχίας, για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.

- Ολη η πείρα στη χώρα μας δείχνει πως ό,τι κέρδισε ο λαός μας το κέρδισε με τους δικούς του αγώνες και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Οτροχός της Ιστορίας δεν έχει σταματήσει. Σήμερα, παρά τον αρνητικό συσχετισμό στην Ελλάδα και παγκόσμια, προβάλλει πιο επιτακτικά η ανάγκη για μια νέα ανώτερη μορφή κοινωνικής οργάνωσης, για την εργατική εξουσία.

Το σημερινό σύστημα μπορεί μόνο να ανατραπεί και να αντικατασταθεί από ένα ανώτερο κοινωνικό σύστημα, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπου η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ο εργατικός έλεγχος και η συμμετοχή σε όλα τα όργανα εξουσίας, από κάτω προς τα πάνω, μπορεί να οδηγήσουν στην ευημερία του λαού, στην ειρήνη και την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Η 1η Μάη έρχεται από το παρελθόν αλλά δείχνει το δρόμο για το μέλλον!

Το βαρύ της φορτίο βρίσκει δικαίωση στις καθημερινές μάχες των εργαζομένων και του λαού για το δικό τους δίκιο, στη μεγάλη υπόθεση του αγώνα για την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.

Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=30/4/21&id=18225&pageNo=3

«Συμμορίτη θα το κάνετε κι αυτό»

Ερη Ριτσου:

Ο Μαύρος Άγιος

Μικρή θυμάμαι τη μαμά μου να κλαίει πολύ συχνά. Διαρκώς μας σκοτώνανε κάποιον καλό ή αρκετά καλό. Η μαμά άκουγε στο ραδιόφωνο πως σκότωσαν κάποιον. Τον Λαμπράκη, τον ένα Κέννεντυ, τον άλλο Κέννεντυ κι έκλαιγε. Εγώ στεναχωριόμουν πολύ που η μαμά έκλαιγε.
Ο θείος Γιωργάκης ήταν αδελφός της γιαγιάς μου. Δεν είχε παντρευτεί και έμενε στο πατρικό του σπίτι των Μανταφούνηδων απέναντι απ΄ το σπίτι του παππού αλλά έτρωγε στο δικό μας σπίτι και όταν δεν πήγαινε στην Ταβέρνα, περνούσε όλη τη μέρα του στο σπίτι του παππού.
Η Ταβέρνα ήταν μια τεράστια αποθήκη πάνω στον παραλιακό, όπου τα παλιά χρόνια, όταν οι Μανταφούνηδες ήταν πλούσιοι, αποθήκευαν καπνά και κρασιά που τα εμπορεύονταν με δικά τους καράβια. Τότε ο θείος Γιωργάκης πήγαινε βόλτες εις τα Ευρώπας και γυρνούσε κουβαλώντας διάφορα πρωτόγνωρα πράγματα, όπως φωτογραφικές μηχανές, ή λιχουδιές, όπως χαβιάρι. 

Αυτές τις εποχές των παχιών αγελάδων δεν τις έζησα εγώ αφού γεννήθηκα πολύ αργότερα. Η Ταβέρνα, στα δικά μου χρόνια ήταν τεράστια μεν άδεια δε. Ο θείος Γιωργάκης με έπαιρνε όμως συχνά και πηγαίναμε εκεί για να μελετήσει χαρτιά στο γραφείο του και στο δρόμο μου αγόραζε μπισκότα γεμιστά Παπαδοπούλου απ’ το μπακάλικο του Αχιλλέα, ή με κερνούσε υποβρύχιο στο καφενεδάκι της Πάτρας. Κατά συνέπεια ο θείος Γιωργάκης ήταν αγαπημένος θείος. Αλλά.

 Υπάρχει και αλλά.
Ο θείος Γιωργάκης μάλωνε συχνά με τη μαμά. 

Καθόταν στο τραπέζι της τραπεζαρίας ο ένας απέναντι στον άλλον. Η μαμά διάβαζε «Αυγή» ο θείος Γιωργάκης «Καθημερινή» ή «Βραδυνή» και όποτε άρχιζαν να μιλούν μεταξύ τους, σιγά σιγά ανέβαζαν τόνους. 

Είχα ρωτήσει τον παππού γιατί μαλώνουν και μου είχε πει «Ο καημένος ο Γιωργάκης είναι βασιλικός.»

 Δεν κατάλαβα τι σήμαινε αυτό και νόμισα πως ο παππούς έκανε ένα αστείο, γιατί ο θείος Γιωργάκης δεν είχε καμμιά σχέση ούτε με βασιλικό ούτε με κανένα άλλο φυτό. Ούτε πράσινος ήταν, ούτε μύριζε. Καμμιά φορά ο παππούς έκανε πολύ κρύα αστεία.

Μια μέρα όμως κατάλαβα γιατί μαλώνουν. 

Είχαν αρχίσει τη συζήτηση και η μαμά έλεγε για τον Πατρίς Λουμούμπα. Εγώ τον ήξερα τον Λουμούμπα γιατί ήξερα πως τον είχαν σκοτώσει επειδή ήταν καλός και ο μπαμπάς είχε γράψει ένα ποίημα που το λέγανε «Ο Μαύρος Άγιος» γι’ αυτόν, όπως είχε γράψει και για μένα, όχι βέβαια επειδή με σκότωσε κανένας αλλά επειδή γεννήθηκα. 

Έτσι χωμένη κάτω απ το τραπέζι που ήταν σαν σπιτάκι καθώς το σκέπαζε το μακρύ τραπεζομάντηλο, έστησα αυτί ν’ ακούσω τι λένε για τον Λουμούμπα. Και τότε άκουσα τον θείο Γιωργάκη να λέει «Καλά σας κάνανε και τον σκοτώσανε τον σκυλάραπα» 

και αγρίεψα πολύ, γιατί ήταν Μαύρος Άγιος και όχι σκυλάραπας και γιατί εγώ αγαπούσα πολύ τους αράπηδες και είχα και κούκλα αραπίνα και γιατί η φωνή της μαμάς ακουγόταν να βράζει από θυμό, και πήγα και δάγκωσα όσο πιο δυνατά μπορούσα τη γάμπα του θείου Γιωργάκη κάτω απ’ το τραπέζι.
Και τότε ο θείος Γιωργάκης, έξαλλος με την αχαριστία μου, που τόσα μπισκότα και τόσα υποβρύχια μου είχε αγοράσει, σηκώθηκε και βγήκε βροντώντας την πόρτα και λέγοντας. «Συμμορίτη θα το κάνετε κι αυτό.»

"Μα αφού έκανε το εμβόλιο, πώς κόλλησε;"

Είναι κάποια πράγματα που εκπλήσσεσαι ότι πρέπει να τα εξηγήσεις. Θες πως η διαχείριση αριθμών και πιθανοτήτων είναι κομμάτι της καθημερινότητας σου εδώ και δεκαετίες; 

Θες πως ο "πολύς κόσμος" ουδέποτε "εκπαιδεύτηκε" συστηματικά στην κριτική σκέψη και την εξόρυξη συμπερασμάτων; 

Μάλλον λίγο και από τα δύο, μάλλον κι άλλα πράγματα... Ας είναι, πάμε να τα εξηγήσουμε στα γρήγορα.

"Μα αφού έκανε το εμβόλιο, πώς κόλλησε;" Εν μέσω έξαρσης διασποράς του ιού αυτά τα ανεκδοτικά περιστατικά θα εμφανιστούν στο εγγύς μέλλον συχνότατα. 

Πρώτα από όλα πότε έκανε το εμβόλιο σε σχέση με πότε ήρθε σε επαφή με τον ιό; 

Είχε κάνει και την δεύτερη δόση και είχε περάσει ικανός αριθμός ημερών από αυτή για να έχει πλέον μέγιστη ανοσοποιήση; 

Ακόμα και αν είναι καταφατική η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, τα εμβόλια δεν έχουν 100% απόδοση (τίποτα δεν έχει 100% απόδοση). Τα καλύτερα φτάνουν το 95-96%. Το οποίο σημαίνει πως για κάθε 100 εμβολιασμένους 4 με 5 δεν έχουν το προσδοκόμενο επίπεδο προστασίας. 

Αν έχεις λοιπόν τεράστια διασπορά, αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν σοβαρές πιθανότητες να συναντήσουν τον ιό και να προσβληθούν. Και πώς δεν θα έχεις τεράστια διασπορά; 

Αν εμβολιαστούν όλοι ή σχεδόν όλοι, τότε ο ιός θα μπορεί να μεταπηδάει μόνο μεταξύ αυτών των 4-5, οι πιθανότητες γίνονται εξαιρετικά μικρές και ο ιός σβήνει.
Ας κάνουμε ένα παράδειγμα που μπορείτε να οπτικοποιήσετε. 

Θα έβγαινε πολύ καλό ως animated προσομοίωση αλλά δεν έχω τέτοια ταλέντα (φιλαράκια προγραμματιστες ψηθείτε). 

Φανταστείτε ένα μεγάλο κλειστό χώρο όπως π.χ. ένα συνεδριακό κέντρο - άδειο για απλοποίηση. Εντός αυτού βάλτε 1000 ανθρώπους που κινούνται ελεύθερα και τυχαία. Ξεκινήστε με μόνο 1 άτομο να έχει τον "ιο" τον οποίο και μεταδίδει όταν έρθει σε κοντινή απόσταση με κάποιον άλλο και που το κρατάει για ένα ικανό διάστημα πριν "σβήσει". Αν είναι όλοι επίνοσοι (μπορούν να κολλήσουν), σύντομα και οι 1000 θα εχουν κολλησει σε μια εκθετική πορεία.

 Ωραία, σε ενα εναλλακτικό σενάριο από τους 1000 έχουμε 100 εμβολιασμένους με πολύ καλό εμβόλιο και απόδοση 95% διάσπαρτα κατανεμημένους ανάμεσα στο πλήθος. Συνολικά λοιπόν επίνοσοι είναι οι 905 από τους χίλιους. Πατάμε play. 

Δεν θα αργήσει να επαναληφθεί το προηγούμενο σενάριο με ΜΟΝΟ 95 να μην κολλανε τελικά (95, όχι 100!). Σουσουρο και ανησυχία, 5 εμβολιασμένοι κόλλησαν! 

Τρίτο σεναριο: είναι όλοι εμβολιασμένοι (πλην του ενος seeder που ξεκινάει το συστρικλο) και επομένως έχουμε 50 επίνοσους τυχαία κατανεμημένους στο πλήθος. Πατήστε play. 

Είτε δεν θα προλάβει να κολλήσει και τους 50 και θα σβήσει, είτε θα σας σπάσει τα νεύρα και θα το κλείσετε τόσο αργά που πάει. Ας πούμε οτι έσβησε αφού πρόλαβε να κολλήσει 10 από τους 50 επίνοσους.

 Στην πράξη λοιπόν και σε ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ το εμβόλιο είχε απόδοση 990/1000 => 99% και όχι "μόνο" 95%.
Για αυτό λέμε ότι ο εμβολιασμός ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ. Είναι πολύ πιο αποδοτικός σε κοινωνικό επίπεδο απ'ότι σε ατομικό. Εμβολιάζεσαι πρωτίστως για να μειώσεις δραματικά την πιθανότητα να σουλατσάρει ο ιός στην κοινότητά σου και να προστατεύσεις τους διπλανούς σου και δευτερευόντως για την ατομική σου προστασία. Στο παράδειγμα μας, γλίτωσες 40 συνανθρώπους σου επειδή ανέλαβες το δικό σου μερίδιο στην κοινωνική άμυνα.

 ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΛΙΝΑΤΣΕΣ, το εξελικτικό πλεονέκτημα είναι να φερθείτε αλληλέγγυα.

ΥΓ: Σόρρυ αν σας έκαψα τον εγκέφαλο με μια νοητή προσομοίωση. Δεν βρίσκω καλύτερο τρόπο να το εξηγήσω.

Gerasimos Grammatikopoulos

ΣΥΡΙΖΑ: Δουλεύει «υπερωρίες» στην εξαπάτηση...

ΣΥΡΙΖΑ: Δουλεύει «υπερωρίες» στην εξαπάτηση...

Την ώρα που οι εργαζόμενοι έχουν μπροστά τους μια μεγάλη μάχη για την υπεράσπιση του εργάσιμου χρόνου, του δικαιώματος στη συλλογική οργάνωση και δράση, δεν είναι μόνο η κυβέρνηση που «δουλεύει υπερωρίες» για να τους πείσει πως τα μέτρα είναι για το καλό τους!

Είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ονειρεύεται ότι μια μεγάλη μάχη για τους εργαζόμενους θα γίνει «στρακαστρούκες» για να γίνει ο ίδιος χαλίφης στη θέση του χαλίφη, δηλαδή μια χαμένη μάχη για τους εργαζόμενους. Και έτσι κάνει «υπερωρίες» στην εξαπάτηση...

Αυτό άλλωστε εννοούσε και ο πρόεδρός του Αλ. Τσίπρας όταν, «ξεσπαθώνοντας» μεσοβδόμαδα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη που «αποφάσισε να κηρύξει πόλεμο στις δυνάμεις της εργασίας», κατέληγε στο διά ταύτα πως «η εμπειρία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι μπορεί να υπάρχει άλλος δρόμος».

Ηεμπειρία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έδειξε βέβαια το ακριβώς αντίθετο: Οτι στο πλαίσιο του συστήματος που υπηρετούν, «μονόδρομος» είναι οι αντεργατικές ανατροπές, η αύξηση της εκμετάλλευσης, το ξήλωμα δικαιωμάτων των εργαζομένων, η «κανονικότητα» της εργασιακής ζούγκλας που έρχονται να κατοχυρώσουν με τις συνεχείς νομοθετικές ρυθμίσεις.

Γι' αυτό και η επώδυνη εμπειρία των εργαζομένων «έγραψε» ανάμεσα σε πολλά άλλα ότι:

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση εφάρμοσε την περίφημη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» (βλ. ΟΣΕ 9ήμερο χωρίς ρεπό, 12ωρη δουλειά στους νοσοκομειακούς γιατρούς κ.λπ.), με τη ΝΔ να έρχεται να αποτελειώσει τη βρώμικη δουλειά...

-- Ενεργοποίησε τον πιο «νεοφιλελεύθερο», μνημονιακό νόμο της κυβέρνησης Σαμαρά, που απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον ορισμό του κατώτατου μισθού, και πάνω στον οποίο πατάει και ξεσαλώνει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ.

-- Η δική του κυβέρνηση έβαλε νέα εμπόδια στο δικαίωμα στην απεργία, με τη διάταξη για υποχρεωτική συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση που αποφασίζει απεργία από τουλάχιστον το 50%+1 των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου, διάταξη για την οποία οι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης ΝΔ έλεγαν τότε ότι «ερχόμουνα και δεν κρατιόμουνα να την ψηφίσω». Αυτούς τους νόμους πάει το έκτρωμα της ΝΔ ακόμα παραπέρα, με νέα εμπόδια όπως αυτά περί ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.

Ολα αυτά «έχουν γράψει και δεν ξεγράφουν» και οι εργαζόμενοι δεν είναι λωτοφάγοι. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι μόνο τι έγινε, αλλά και το γεγονός ότι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ρίξει τους εργαζόμενους στην ίδια παγίδα, να τους πείσει πως τελικά αυτήν τη φορά βρήκε τη συνταγή για να ευημερούν ταυτόχρονα τα κέρδη του κεφαλαίου και τα δικαιώματα του λαού.

Αυτό εννοεί όταν ο πρόεδρός του λέει ότι «η ΝΔ γυρνάει τη χώρα σε (...) πολιτικές που αποδείχθηκαν κοινωνικά άδικες και οικονομικά αναποτελεσματικές» και ότι η δική του πρόταση «είναι μια πρόταση που διευρύνει δικαιώματα και εξασφαλίζει γερά θεμέλια για μια δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη».

Τι περιλαμβάνει όμως αυτή η «πρόταση»; Υιοθέτηση όλων των αντιλαϊκών στόχων του Ταμείου Ανάκαμψης, που ο ίδιος χειροκρότησε με πάθος, και βεβαίως των μνημονιακών δεσμεύσεων που τους συμπληρώνουν: Την «Οικονομική αποτελεσματικότητα», που μετριέται με τα κέρδη του κεφαλαίου, τους δείκτες της «ανταγωνιστικότητας», το «σκορ» των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων για την «προσέλκυση επενδυτών» και αποτυπώνονται «με το νι και με το σίγμα» στις «μεταμνημονιακές δεσμεύσεις», τα «ευρωπαϊκά εξάμηνα» και τα «εθνικά σχέδια» του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, με τα δικαιώματα των εργαζομένων και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Τι σημαίνει μια τέτοια «πρόταση»; Οσα έχουμε ζήσει τόσα χρόνια, νέο πετσόκομμα εργατικών - λαϊκών αναγκών, στρίμωγμα στον όλο και πιο στενό κορσέ της καπιταλιστικής κερδοφορίας, στον «ρεαλισμό» των αναγκών του κεφαλαίου.

Να παραδοθούν οι εργαζόμενοι εθελοντικά στο κεφάλαιο, με μια κυβέρνηση που θα κάνει πως «ρίχνει και σε μας καμιά ματιά».

Που θα παρουσιάζει την απαλλαγή της μεγαλοεργοδοσίας από ασφαλιστικές και άλλες εισφορές, που αποτελούν «κόστος», ως... συνεισφορά στον κόσμο της εργασίας και «κοινωνική συμμαχία» εργαζομένων και εργοδοτών προς όφελος όλων, όχι μακριά δηλαδή από όσα κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Που όπως και η κυβέρνηση της ΝΔ θα δηλώνει ότι «βάζει τάξη» στην εργασιακή ζούγκλα επικυρώνοντας νέες, πιο σύγχρονες μορφές έντασης της εκμετάλλευσης, όπως η τηλεργασία, με εκτίναξη της «ευελιξίας» και των υπόλοιπων αντεργατικών μέτρων που εφαρμόζονται ενιαία σε όλη την ΕΕ από «νεοφιλελεύθερες» και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις.

Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κρύψει την ουσία και τον χαρακτήρα των «ανατροπών του αιώνα», παρουσιάζοντάς τες όχι ως τη βασική προϋπόθεση για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη για το κεφάλαιο αλλά ως «νεοφιλελεύθερες εμμονές» και «γραμμάτια» που ξεπληρώνει η κυβέρνηση στους «δικούς της» καπιταλιστές, «παρά τη μεγάλη κοινωνική ένταση που γνωρίζει ότι δημιουργεί».

Κλείνοντας την ίδια ώρα το μάτι στο κεφάλαιο ότι εκείνος μπορεί να υλοποιεί την ίδια στρατηγική, χωρίς όμως «μεγάλες κοινωνικές εντάσεις».

Αυτήν την «επένδυση» άλλωστε για την αστική τάξη προσπαθεί να ανανεώσει σήμερα, εμφανιζόμενος στο πλευρό των εργαζομένων, καλώντας τους να κάνουν τον αγώνα απέναντι στο αντεργατικό έκτρωμα «σκαλοπάτι» για να γίνει ο ίδιος ξανά χαλίφης στη θέση του χαλίφη.

Ριζοσπάστης

Για το θαύμα των θαυμάτων -Λάζαρε, δεύρο έξω

Λάζαρε, δεύρο έξω, ρε
Για το μάγο Ιησού το θαύμα των θαυμάτων είναι η ανάσταση του Λαζάρου. Καλό είναι πάντως εσείς να ξέρετε πως δεν πρόκειται για τίποτα άλλο παρά για μεταφορά της απελευθέρωσης του εβραϊκού λαού από τον αιγυπτιακό ζυγό.
Το άκρως παράδοξο παραμένει: Πώς οι υπόλοιποι Ευαγγελιστές το αγνοούν και το αναφέρει μόνο ο Ιωάννης (11: 1-44);
Ζούσε κάποτε ένας Λάζαρος που ήταν από τη Βηθανία, αλλά ήταν και άρρωστος. Η Βηθανία ήταν όμως και το χωριό της Μαρίας και της αδελφής της Μάρθας. Η Μαρία απ’ την άλλη είναι η γυναίκα που άλειψε με μύρο το μάγο και σκούπισε τα πόδια του με τα μαλλιά της, αλλά αυτό θα γίνει στο μέλλον (Ιωάννης 12: 1-11), παρόλο που ο Ιωάννης μας το λέει σ’ αυτό το σημείο. Ο Λάζαρος επίσης ήταν αδελφός της Μαρίας και τον αγαπούσε ο μάγος. Προφανώς, αδελφός και της Μάρθας. Ο μάγος πάλι αγαπούσε τη Μάρθα. Μύλος δηλαδή. Οι αδελφές έστειλαν μήνυμα στο μάγο πως ο άνθρωπος που αγαπούσε ήταν άρρωστος.
Ο μάγος μαθαίνει το νέο, αλλά δεν φαίνεται να ανησυχεί. Μάλιστα είναι καθησυχαστικός λέγοντας πως η ασθένεια αυτή δεν θα καταλήξει σε θάνατο, αλλά με αυτή θα φανεί η δύναμη και η δόξα του θεού και η αντίστοιχη τιμή και δόξα του θεόπουλου.
Έτσι, έμεινε άλλες δύο μέρες στο μέρος όπου βρισκόταν και την τρίτη μέρα λέει στους μαθητές του:
– Άντε πάμε στην Ιουδαία.
Οι μαθητές προσπάθησαν να τον μεταπείσουν, γιατί στην Ιουδαία τούς είχαν πάρει με τις πέτρες, αλλά ο μάγος άρχισε τις γνωστές ασυναρτησίες. Αναφέρθηκε στο ότι οι ώρες της ημέρας είναι δώδεκα και είπε πως, όταν περπατά κανείς την ημέρα, δεν σκοντάφτει γιατί βλέπει το φως του κόσμου. Αν όμως περπατά τη νύχτα, σκοντάφτει γιατί δεν έχει φως. Μα πού ζούσε ο άνθρωπος; Μετά τους είπε πως ο φίλος του ο Λάζαρος έχει κοιμηθεί, αλλά αυτός θα πάει να τον ξυπνήσει.
Οι διάνοιες οι μαθητές του νόμιζαν πως τον είχε πάρει ο ύπνος τον Λάζαρο και του πρότειναν να πάνε αργότερα μη και τον ανησυχήσουν. Ο μάγος τότε, απογοητευμένος για μια ακόμη φορά από τις διανοητικές τους ικανότητες, σκέφτεται πως ίσως θα ήταν καλύτερα να είχε προσλάβει μορφωμένους και όχι ψαράδες, αφού έτσι κι αλλιώς και τα ψάρια αυτός τους τα ’φερνε. Αλλά ποιος μορφωμένος θα πίστευε αυτές τις αηδίες; Το καταπίνει όμως και τους λέει πως εννοεί ότι πέθανε ο Λάζαρος, αλλιώς τι θεός θα ήταν αν δεν το ’ξερε, αλλά είναι καλό που πέθανε και χαίρεται που δεν ήταν εκεί, γιατί θα είναι για το καλό τους, διότι έτσι θα πιστέψουν. Τότε ο Θωμάς, εκείνος που τον έλεγαν δίδυμο και που δεν φαίνεται να είχε καταλάβει γρι, είπε στους άλλους να πάνε κι αυτοί για να πεθάνουν μαζί του.
Όταν έφτασαν στην Ιουδαία, ο Λάζαρος είχε θαφτεί εδώ και τέσσερις μέρες. Παράλληλα, είχαν μαζευτεί και πολλοί Ιουδαίοι, που μυρίστηκαν γυναίκες μόνες τους και έτρεξαν για τα περαιτέρω, δήθεν όμως για να τις παρηγορήσουν.
Μόλις η Μάρθα έμαθε πως κατέφτασε ο μάγος, έτρεξε να τον βρει, ενώ η Μαρία κάθισε σπίτι. Με τον που τον βλέπει η Μάρθα, του λέει πως, αν ήταν εκεί, δεν θα πέθαινε ο αδελφός της, αλλά τελοσπάντων και τώρα που ήρθε κάτι θα κάνει, γιατί, αν το ζητήσει απ’ το θεό, δεν θα του το αρνηθεί.
Ο μάγος της απάντησε πως ο αδελφός της θα αναστηθεί.
Εκείνη του είπε ότι γνωρίζει πως θα αναστηθεί στη γενική ανάσταση κατά την ημέρα της κρίσης, αλλά ο μάγος την κόβει λέγοντάς της ότι αυτός είναι η ανάσταση και η ζωή και πως αυτός που πιστεύει σ’ εκείνον, ακόμη κι αν πεθάνει, θα ζήσει και πως όποιος ζει και πιστεύει σ’ αυτόν δεν θα πεθάνει ποτέ. Τότε ησύχασαν και τα βούρλα οι μαθητές, που νόμιζαν πως θα πέθαιναν, αλλά σκέφτηκαν πως, αφού πιστεύουν, δεν πρόκειται να πεθάνουν. Μερικοί αναρωτήθηκαν αν πίστευαν επαρκώς, αλλά έδιωξαν τη σκέψη αυτή ως μη προσήκουσα.
Τότε η Μάρθα ψιθύρισε πως εκείνη πίστευε πως ήταν ο γιος του Γιαχβέ, αυτός που περίμεναν να έρθει στον κόσμο, και την έκανε για το σπίτι. Εκεί είπε στη Μαρία πως είχε έρθει ο δάσκαλος και τη ζήτησε, αλλά το ’πε ψέματα, διότι παραπάνω δεν είδαμε κάτι τέτοιο. Η Μαρία, που ήταν με το κομπινεζόν, ρίχνει κάτι πρόχειρο πάνω της, στρώνει λίγο τα μαλλιά της, μυρίζει τις μασχάλες της και τρέχει να τον βρει. Τη βλέπουν οι παρηγορητές να τρέχει, σκέφτονται ότι πηγαίνει στον τάφο και από φόβο μην κάνει καμιά τρέλα τρέχουν κι αυτοί ξωπίσω της. Μόλις η Μαρία συνάντησε το θεόπουλο, έπεσε στα πόδια του κλαίγοντας και του είπε πως, αν ήταν εκεί, δεν θα πέθαινε ο αδελφός της. Την είδε το θεόπουλο να κλαίει, είδε και τους Ιουδαίους να κλαίνε, ταράχτηκε και αναστέναξε. Ρώτησε πού τον έχουν και κάποιος από κάτω κόντεψε να φωνάξει «στο ψυγείο για να παίρνουν τη σύνταξη», αλλά το κατάπιε. Όλοι οι υπόλοιποι του είπαν «έλα μαζί μας να δεις». Το θεόπουλο τότε δάκρυσε και οι Ιουδαίοι, βλέποντάς το αυτό, δάκρυσαν πολύ περισσότερο από πριν. Κάποιος μάλιστα πέταξε:
– Κοίτα πόσο τον αγαπούσε.
Ένας άλλος (πάντα στον όχλο υπάρχουν και οι μαλάκες) είπε:
– Δεν μπορούσε αυτός, που άνοιξε τα μάτια του τυφλού, να τον σώσει;
Ευτυχώς όμως δεν ακούστηκε.
Αφού αναστέναξε και πάλι το θεόπουλο, αυτή τη φορά από μέσα του, πλησίασε τον τάφο. Ήταν μια σπηλιά που είχε μια μεγάλη πέτρα μπροστά της και το θεόπουλο ένιωσε σαν να το έχει ξαναζήσει αυτό, πράγμα που έχει συμβεί σε όλους μας.
Τότε τους είπε:
– Σηκώστε την πέτρα.
Η Μάρθα, που φαίνεται ότι είχε ακολουθήσει και αυτή τους Ιουδαίους που έκλαιγαν και ακολουθούσαν τη Μαρία, που με τη σειρά της έκλαιγε κι εκείνη, είπε πως θα βρομάει, γιατί έχουν περάσει τέσσερις μέρες. Το θεόπουλο πήγε να της πει κάποιο γαμοσταυρίδι, αλλά τελικά της απάντησε πως μόνο αν πιστέψει θα δει τη δόξα του θεού, και τότε αυτή πίστεψε τελειωτικά. Σήκωσαν την πέτρα και μια ακριβή ευωδιά τους πλημμύρισε, που σε πολλούς θύμισε το γνωστό ανδρικό άρωμα «Το νερό του Ιακώβ» του φημισμένου οίκου της εποχής Χαρμάνι, και εξ αυτού πίστεψαν εντελώς καμιά δεκαριά ακόμη. Τότε το θεόπουλο σήκωσε τα μάτια πάνω και είπε το εξής καταπληκτικό:
– Πατέρα, σ’ ευχαριστώ, που με άκουσες. Εγώ βέβαια ξέρω ότι πάντοτε με ακούς, αλλά το είπα για τον κόσμο που παρευρίσκεται, για να με πιστέψει ότι εσύ με έστειλες (που αν τον είχα εγώ γιο, θα του τράβαγα μια κλοτσιά, για να μάθει να μην κοροϊδεύει τον κόσμο μέσα στον πόνο του).
Έπειτα φώναξε δυνατά:
– Λάζαρε, βγες έξω.
Ακριβώς εδώ συνέβη το δεύτερο θαύμα μέσα στο πρώτο.
Διότι ο Λάζαρος δεν φτάνει που αναστήθηκε, αλλά, ενώ ήταν πλήρως φασκιωμένος, με δεμένα χέρια και πόδια και το πρόσωπο τυλιγμένο με μαντίλι, κατάφερε να σκαρφαλώσει απ’ τον τάφο, να βγει και να περπατήσει.
Το θεόπουλο είπε:
– Λύστε τον κι αφήστε τον να φύγει.
Και χώρισαν χωρίς να πουν μια κουβέντα ο ένας στον άλλον.
Τότε πίστεψαν και μερικοί ακόμη, αλλά κάποιοι άλλοι έτρεξαν στους Φαρισαίους και τους είπαν:
– Μαλάκες τρέξτε, γιατί ο τύπος άρχισε ν’ ανασταίνει τους νεκρούς και ποιος ξέρει πόσους θ’ αναστήσει ακόμη και στο τέλος θα πήξουμε στους βρικόλακες.__

Από το «Η Αγρία Γραφή» εκδόσεις ΚΨΜ

 

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ

• Manolis Klontzas

  Σήμερον έρχεται ο Χριστός,

  ο επουράνιος Θεός

  εν τη πόλει Βιθανία

  Μάρθα κλαίει και Μαρία

  Λάζαρο τον αδερφό τους

  τον γλυκό και καρδιακό τους.

  Ήτο εκεί και ο Κανάκης

  Το ομολογεί πολλάκις...

  Τον μοιρολογούν και λέουν

  τον μοιρολογούν και κλαίουν.

  Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν

  και τον εμοιρολογούσαν.

  Την ημέρα την τετάρτη

  κίνησε ο Χριστός για να `ρθει

  και εβγήκεν η Μαρία

  έξω από τη Βιθανία

  και εμπρός το γόνυ κλει

  και τον πόδα Του ακουμπεί.

  Αν εδώ ήσουν, Χριστέ μου,

  δεν θ’ απέθνησκε ο αδερφός μου.

  Πλήν και τώρα `γω πιστεύω

  και καλότατα ηξεύρω

  ότι δύνασ’ αν θελήσεις

  και νεκρούς να αναστήσεις !

  Το είπαμε και του Κανάκη

  μήπως βάλει ένα χεράκι..

  Ας στην άκρη το Κανάκη

  και `γω τον ανασταίνω.

  Μάθια τρίτα εδώ δεν θέλω.

  Τραπέζι να `τοιμάσετε

  κι εγώ θε να πηγαίνω.

  Δώστε οίνο στον Κανάκη

  Να 'χει κέφι και μεράκι.

  Τότε παρευθύς επήγαν

  και τον τάφο του εδείξαν.

  Επήγαν και του έδειξαν

  τον τάφο του Λαζάρου

  τους είπε και εκύλησαν

  τον λίθο που `χε απάνου.

  Τότε ο Χριστός δακρύζει

  και τον Άδη φοβερίζει:

  Αδη, Τάρταρε και Χάρο,

  το Λάζαρο ήρθα να σου πάρω

  Δεύρω έξω Λάζαρέ μου

  φίλε και αγαπητέ μου.

  Παρευθύς από τον Άδη

  ως εξαίσιο σημάδι

  Λάζαρος απελυτρώθη

  ανεστήθη κι εσηκώθη!!

  Λάζαρος σαβανωμένος

  και με το κερί ζωσμένος

  Εκειά η Μάρθα και η Μαρία

  εκειά κι όλη η Βηθανία

  Μαθητές και Αποστόλοι

  Εκειά ευρεθήκαν όλοι.

  Έκειά ευρέθει και ο Κανάκης

  Οίνο πίνει με τυράκι.

  (Συνηθίζεται εν Ελλάδι,

  οίνος με τυρί και λάδι.

  Στη Κρήτη πάλι μακαρόνια ,

  άλλα ήθη, αλλά "ψώνια")

  Το τι θα μας γράψει τώρα,

  θα το δούμε άλλη ώρα.

  Δόξα το Θεώ φωνάζουν

  και το Λάζαρο εξετάζουν.

  Πες μας Λάζαρε, τι είδες

  εις τον Άδη όπου πήγες ;

  Είδα φόβους, είδα τρόμους

  είδα βάσανα και πόνους.

  Δώστε μου λίγο νεράκι

  να ξεπλύνω το φαρμάκι.

  Τας καρδιάς των χειλέων

  και μη με ρωτάτε πλέον.

  Οίνο ήθελα λιγάκις

  Μα τον ήπιε ο 

  Kanakis

   ..

  •