To ΚΚΕ μάς Καλεί σε Επαγρύπνηση:

ΚΚΕ: Καλούμε τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς να είναι σε επαγρύπνηση, μπροστά στις επικίνδυνες εξελίξεις εξαιτίας των ανταγωνισμών για τα ενεργειακά κοιτάσματα και της τουρκικής επιθετικότητας

• Κανόνια έξι χωρών για μία γεώτρηση, τα κέρδη από την οποία θα μπουν στις τσέπες των ενεργειακών κολοσσών.
• Κανείς να μην πιστέψει τα απαράδεκτα και προκλητικά που λέγονται, ότι «το διεθνές κύρος των εταιρειών» καθώς και η «πολύπλευρη παρουσία πολεμικών πλοίων» αποτελούν εγγύηση για την προστασία της Κύπρου και της αξιοποίησης των κοιτασμάτων της απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα.
• Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται για το ότι το μονοπωλιακό κεφάλαιο και οι στρατοί των ιμπεριαλιστικών κρατών πάνε χέρι - χέρι; Για το ότι ο φυσικός πλούτος μιας χώρας μετατρέπεται από δυνητική ευλογία για δουλειές, πρόοδο και λαϊκή ευημερία, σε κατάρα, μέχρι και σε ενδεχόμενη πολεμική σύρραξη;
• Δες περισσότερα εδώ

Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από την ανάπτυξη στον Τουρισμό - Επισιτισμό. H πολιτική πρόταση του ΚΚΕ:

Εκδήλωση για τον Τουρισμό με ομιλητή τον Σ. Ζαριανόπουλο 

Σε εκδήλωση με θέμα «Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από την ανάπτυξη στον Τουρισμό - Επισιτισμό και η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ» μίλησε την Τετάρτη 12 Ιούλη ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, ευρωβουλευτής του Κόμματος. Την εκδήλωση διοργάνωσαν οι ΚΟΒ Τουρισμού - Επισιτισμού Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε λίγες μέρες πριν την απεργία στο κλάδο στις 20 του Ιούλη. Μιας απεργιακής κινητοποίησης, που, όπως σημείωσε ξεκινώντας την ομιλία του ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, 

«πραγματοποιείται μέσα σε δύσκολες συνθήκες, στο φόρτε της δουλειάς, σε κλίμα εργοδοτικής τρομοκρατίας που -μην το αποκλείετε- μπορεί να συνοδευτεί και από καλλιέργεια από κυβέρνηση, άλλα αστικά κόμματα και ΜΜΕ ‘’κοινωνικού αυτοματισμού’’ ότι θίγεται ‘’η εθνική μας βιομηχανία, η ελπίδα μας για έξοδο από την κρίση, η ατμομηχανή της ανάπτυξης, ο τουρισμός'' τώρα που πάει να απογειωθεί και να συμβάλει σημαντικά στη λύση του προβλήματος της χώρας και μάλιστα μέσα σε κλίμα ανοικτής υπονόμευσης από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, παλιό και νέο.

Έχει ευρύτερη σημασία αυτή η κινητοποίηση. Μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ισχυρό πλήγμα στο καλλιεργούμενο κλίμα ‘’τίποτα και κανένας’’ δεν κινείται. Μπορεί να γίνει η εργατική απάντηση, όχι μόνο το κλάδου, αλλά όλων των εργαζόμενων, όλων των κλάδων, που πρέπει να οργανώσουν την αλληλεγγύη τους στην απεργία, απάντηση στην άθλια δήλωση του Τσίπρα τον καιρό ψήφισης του 4ου μνημονίου ότι "οι εργαζόμενοι, δεν διαμαρτύρονται, δεν διαδηλώνουν. Αυτό σημαίνει ότι συμφωνούν ή τουλάχιστον ανέχονται τα νέα μέτρα"».

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στο ζήτημα της εποχικότητας του κλάδου, επισημαίνοντας πωςδεν είναι από τη φύση του ο Τουρισμός και ο Επισιτισμός ένα εποχικό επάγγελμα, γι' αυτό και δεν πρέπει να είναι καταδικασμένοι οι εργαζόμενοι στην ευέλικτη απασχόληση εσαεί. Όπως είπε: «Η εποχικότητα είναι άμεσα δεμένη με τον προσανατολισμό που έχουν οι επιχειρήσεις του κλάδου. Το αποτέλεσμα των στόχων για προσέλκυση όλο και μεγαλύτερων τμημάτων τουριστών, με κριτήριο τον αριθμό των αφίξεων και το μέγεθος των εισπράξεων, είναι η συσσώρευση της τουριστικής κίνησης σε ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, στους καλοκαιρινούς μήνες του έτους. 

Από την άλλη πλευρά, λόγω της όλο και διευρυνόμενης και βαθύτερης λαϊκής φτώχειας και ανεργίας στην Ελλάδα, ο ντόπιος πληθυσμός βλέπει με το κιάλι τις διακοπές ή στην καλύτερη των περιπτώσεων έχει μικρύνει πολύ τη διάρκειά τους και την αντίστοιχη κατανάλωση σ’ αυτές.

Με βάση τον καπιταλιστικό τρόπο οργάνωσης της οικονομίας και στον τομέα του Τουρισμού, η υπόθεση της εποχικότητας δεν μπορεί να αλλάξει, ενδεχομένως να υπάρξει μια μικρή άμβλυνση.

Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις δεν είναι ‘’φυσικό φαινόμενο’’ για τους εργαζόμενους στον Τουρισμό, όπως θέλουν να τις παρουσιάζουν.

 Απόδειξη για το παραπάνω είναι το γεγονός ότι η ευελιξία της απασχόλησης δεν αφορά μόνο τις εποχικές επιχειρήσεις, αλλά έχει επεκταθεί σήμερα και στα ξενοδοχεία που λειτουργούν 12 μήνες το χρόνο στην Αθήνα και τα αστικά κέντρα. Και εκεί οι εργαζόμενοι δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ως ‘’έξτρα’’ εργαζόμενοι, ως ‘’ενοικιαζόμενοι’’ με συμβάσεις μιας μέρας.

Με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις οι εργοδότες προσαρμόζουν τις ανάγκες της αξιοποίησης της εργατικής δύναμης με βάση την πληρότητα των ξενοδοχείων τους. 

Μετατρέπουν σε λάστιχο την ίδια την εργατική τάξη, γιατί στο επίκεντρο δεν είναι πώς θα ικανοποιείται η ανάγκη για μόνιμη και σταθερή εργασία, αλλά πώς θα προσαρμόζεται η εργατική δύναμη στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Αν πάμε με μια τέτοια λογική, δηλαδή στη λογική τι συμφέρει τους επιχειρηματικούς ομίλους στην οργάνωση της παραγωγής, τότε ακριβώς έχουμε χάσει το παιχνίδι».

Ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος υπογράμμισε πως «στόχος του ΚΚΕ είναι η ικανοποίηση της ανάγκης της εργατικής τάξης για σταθερή δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα.

Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης με επίκεντρο και τον Τουρισμό (συν την Ενέργεια) όπου θυσιάζονται τεράστια κονδύλια κρατικής και ευρωενωσιακής ενίσχυσης (αυξάνοντας το χρέος που πληρώνει ο λαός χωρίς να το οφείλει, στερώντας την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών), η λαμπερή εικόνα της "εθνικής μας βιομηχανίας" σε αντιπαράθεση με την εικόνα του εργασιακού κάτεργου πίσω από αυτήν, συντρίβει το βασικό επιχείρημα εργοδοσίας και κυβερνήσεων ότι όλοι έχουμε κοινό συμφέρον να μεγαλώσει η πίτα, να απορροφηθεί η ανεργία, να ανέβουν οι μισθοί. 

Η πίτα μεγάλωσε, αλλά όπως και η φτώχεια και ανασφάλεια των εργαζόμενων. Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει, όχι απλά γιατί δεν θέλουν οι καπιταλιστές, αλλά γιατί δεν μπορούν, θα χάσουν την ανταγωνιστικότητά τους, θα συνθλιβούν από τους αντιπάλους τους επιχειρηματίες, θα αυτοκτονήσουν.

Να, γιατί ο άμεσος στόχος πάλης, μόνιμη σταθερή εργασία με δικαιώματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες (όπως η μείωση του εργάσιμου χρόνου κλπ.) 

είναι στενά, αξεδιάλυτα δεμένος με την πάλη προοπτικής, το ξερίζωμα των συμφερόντων που επιβάλλουν τη σημερινή κατάσταση, των καπιταλιστών, της ιδιοκτησίας τους, του κράτους τους.

Η καθημερινή πάλη και για τα μικρά, καθημερινά, αλλά σε μια τέτοια κατεύθυνση μπορεί να απαντήσει στο κλίμα απογοήτευσης και του τίποτα δεν γίνεται. 

Μπορεί να ενεργοποιήσει νέες εργατικές δυνάμεις, να τους δώσει φτερά και συνείδηση της δύναμής τους. Μπορεί να πιέσει περισσότερο και να δώσει άμεση αποτελεσματικότητα σε κάποιους αγώνες και βέβαια αποτελεσματικότητα στον αγώνα για την οριστική λύση, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, όλων όσων ζούμε σήμερα γιατί δεν έχει τίποτα άλλο να δώσει αυτό το σύστημα. Το κίνημα χρειάζεται να ανασυνταχθεί αγωνιστικά, ταξικά σ’ αυτή βάση».

Κλείνοντας την ομιλία του ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος αναφέρθηκε και στο ρόλο του Τουρισμού στο σοσιαλιστικό σύστημα, που όπως είπε δεν θα εμπόρευμα απόμακρο για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αλλά άλλο ένα κοινωνικό δικαίωμα εγγυημένο για όλο το λαό. 

Όπως πρόσθεσε: «Ένα τέτοιο σύστημα, το σοσιαλιστικό, όπως έχει δείξει η ιστορία του, κατάφερε να κάνει τον φθηνό, πολλές φορές δωρεάν εργασιακό τουρισμό και τις διακοπές παραγωγικό εργαλείο ψυχαγωγίας και γνώσης και όχι ξεσπάσματος (βλ. Ζάκυνθος και αλλού) για όλο τον εργαζόμενο λαό, σε συνδυασμό με τη μείωση του εργάσιμου χρόνου και τα μειωμένα όρια συνταξιοδότησης, σε συνθήκες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές πολύ δυσκολότερες από τις σημερινές.

Μια τέτοια κοινωνία θα προστατέψει τη λαϊκή οικονομία από ανισορροπίες, θα ξαναβρεί τις ισορροπίες στην οικονομία που δεν μπορεί να βρει ο άναρχος καπιταλισμός, θα κατανείμει εργατικό δυναμικό και παραγωγικούς πόρους με κεντρικό σχεδιασμό, θα εξασφαλίσει έτσι τη μόνιμη σταθερή εργασία με δικαιώματα. Θα κάνει τον Τουρισμό κοινωνικό δικαίωμα για όλους».

Στην «παραγωγή» πόσων θυμάτων συμβάλλουν οι «διευκολύνσεις» της Χώρας μας, στους από αέρος δολοφόνους;

«Αμοιβαία επωφελής συνεργασία»: Η «αριστερή» συνενοχή

Του Γιώργου Μαργαρίτη

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται τις καλοκαιρινές αυτές ημέρες οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την αντίστοιχη των ΗΠΑ
 για την παραχώρηση –από την πρώτη στη δεύτερη- περισσότερων «δικαιωμάτων» στην βάση της Σούδας αλλά και σε όλη την ελληνική επικράτεια. 
Ο Άραξος, το Άκτιο, η Λάρισα έχουν ακουστεί ως μελλοντικά κέντρα στρατιωτικής δραστηριότητας. 
Τα αμερικανικά αιτήματα φαίνεται ότι αποτελούν ένα συνεκτικό πλέγμα διεκδικήσεων που αποβλέπει στην μετατροπή της χώρας μας σε σημαντική επιθετική βάση ενάντια σε χώρες και λαούς προς όλα –κυριολεκτικά- τα σημεία του ορίζοντα.

Όπως έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια της «αριστερής» διακυβέρνησης, η προετοιμασία της επικείμενης μεταβολής στη γεωπολιτική θέση της χώρας μας διακοσμείται με πλήθος επιχειρήματα επικοινωνιακής σημασίας και χαρακτήρα:
 ως «εθνική ευκαιρία» παρουσιάζεται η μεταστάθμευση στρατευμάτων του ΝΑΤΟ από το Ινσιρλίκ της Τουρκίας σε ελληνικές βάσεις. 
Θα συμβάλει στην απομόνωση της Τουρκίας, δηλώνουν από κοινού τα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών.
 Το πρώτο σπεύδει μάλιστα να διαφημίσει τα «αντισταθμιστικά» οφέλη. Για την παραχώρηση μεταχειρισμένου στρατιωτικού υλικού από τις ΗΠΑ πρόκειται, ίσως και για ένα ζεύγος επίσης μεταχειρισμένων αντιτορπιλικών «Arleigh Burke”. 
Στις κουβέντες αυτές το μόνο προφανές είναι η διάθεση της ελληνικής πλευράς να κάνει όποιες παραχωρήσεις της ζητηθούν, τα περί ανταλλαγμάτων είναι το μικρό διακοσμητικό στο περιτύλιγμα.
 Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ θα παραχωρήσουν στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ό,τι οι ίδιες δεν χρειάζονται, ό,τι ο σύγχρονος πόλεμος δεν χρειάζεται, ό,τι οι ελληνικές αμυντικές ανάγκες δεν χρειάζονται και ακόμα ό,τι εξυπηρετεί την περαιτέρω πρόσδεση της χώρας μας στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.

Σε ετούτες τις διαπραγματεύσεις και στις επικοινωνιακού χαρακτήρα δηλώσεις που «αποκαλύπτουν» ένα μικρό και, ενίοτε, παραπλανητικό ποσοστό των όσων έχουν τεθεί στο τραπέζι των συζητήσεων, οι συμβαλλόμενοι δεν σταματούν να τονίζουν τον ειρηνικό χαρακτήρα της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας αλλά και τη σημασία που αποδίδουν ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην «ασφάλεια» και τη «διεθνή νομιμότητα».
 Η «αριστερή» κυβέρνηση της Αθήνας πλειοδοτεί μάλιστα σε δηλώσεις εξωραϊσμού της τρομερής πολεμικής μηχανής που προσκαλεί να μετατρέψει τη χώρα μας σε επιθετικό ορμητήριο.

Η πραγματικότητα είναι φυσικό να ενοχλεί την «αριστερο-ακροδεξιά» κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πέρα δε από την ενόχληση, η ίδια αυτή πραγματικότητα δημιουργεί εύλογα ερωτήματα ως προς το κόστος –βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα- που θα έχουν για τη χώρα και το λαό μας οι στενές σχέσεις με ένα ξέφρενο πλέον, λόγω της κρίσης, ιμπεριαλισμό. 
Και όμως στα επερχόμενα υπάρχουν πλήθος ανησυχητικά σημεία. Σημεία που η κυβέρνηση κάνει πως δεν βλέπει, θέλει να μη βλέπει ή το χειρότερο, τα βλέπει και τα γνωρίζει, τα υπηρετεί όμως,
 γιατί πρόκειται για επιλογές του ελληνικού καπιταλισμού τον οποίο και η παρούσα κυβέρνηση είναι ταγμένη να υπηρετεί και να στηρίζει.

Το πρώτο και ουσιαστικό είναι ότι οι προετοιμαζόμενες «παραχωρήσεις» οδηγούν στην άμεση εμπλοκή της χώρας μας σε ένα μεγάλο και σκληρό πόλεμο το μέλλον του οποίου δε διαγράφεται καθόλου βέβαιο και ορατό. 
Οι δυνάμεις της «ειρήνης» και της «ασφάλειας» στις οποίες η άρχουσα τάξη της χώρας μας θέλει να μετέχει, έχουν, μετά την υπόθεση των «Δίδυμων Πύργων», εξαπολύσει ένα εντυπωσιακό αριθμό πολέμων και επιθέσεων, έχουν διαλύσει χώρες, ματώσει και εξαθλιώσει λαούς. 
Επιπλέον, αυτό ακούγεται λιγότερο, έχουν σκοτώσει πολύ κόσμο: Από το 2001 ως σήμερα, οι πόλεμοι «εναντίον της τρομοκρατίας» έχουν άμεσα κοστίσει τη ζωή σε περισσότερο από δύο εκατομμύρια άτομα. Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Υεμένη, Σομαλία, βρίσκονται στην πρώτη σειρά του πολέμου στον οποίο εμφανίζονται συνεχώς νέα μέτωπα (Φιλιππίνες).

Σήμερα οι πόλεμοι αυτοί μαίνονται. 
Τον Μάιο του 2017 η αμερικανική αεροπορία –αυτή που «διευκολύνει» η κυβέρνησή μας στη Σούδα και αλλού- έριξε 4.374 βόμβες και πυραύλους ενάντια σε στόχους στο έδαφος της Συρίας. 
Από το 2014 που οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν τη Συρία έχουν ρίξει εκεί 84.000 βόμβες και πυραύλους.
 Συγκριτικά εκείνη η θεαματική εισβολή στο Ιράκ, το «Σοκ και δέος!» (με πρόσχημα χημικά οπλοστάσια που ποτέ δεν βρέθηκαν) κατανάλωσε λιγότερα από 30.000 βλήματα.
 Οι πύραυλοι και οι βόμβες, που στον άρρωστο, λόγω καπιταλισμού, κόσμο μας έχουν γίνει αντικείμενα θαυμασμού σε πλήθος περιοδικά και ιστοτόπους, σκοτώνουν ανθρώπους, δίκαιους και άδικους μαζί. 

Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις των επιτελείων της «συμμαχίας» (οι ΗΠΑ και οι «πρόθυμοι») οι βομβαρδισμοί της στη Συρία έχουν προκαλέσει 12 ως 18.000 «παράπλευρες απώλειες», οι πραγματικοί αριθμοί των θυμάτων όμως λογικά ξεπερνούν τις 100.000.
 Θα ήταν μαθηματικό και στρατιωτικό παράδοξο να χρεώνεται κάθε πανάκριβο βλήμα με 1/7 ή 1/6 θανάτου! Για βόμβες πρόκειται με 50, 100, 250, ή 800 ή 1.000 κιλά εκρηκτικού η καθεμιά. Δεν είναι πασχαλινά πυροτεχνήματα!

Προσθέστε στους παραπάνω αριθμούς τους αντίστοιχους που προκαλεί η επίσης από αέρος μαχόμενη ρωσική πολεμική μηχανή και αναλογιστείτε μετά το μέγεθος της υποκρισίας που συνοδεύει τους πρόσφυγες της Συρίας, του Αφγανιστάν (όπου κατά την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ελληνική κυβέρνηση ΔΕΝ υπάρχει πόλεμος…), της Υεμένης και λοιπών.

Αλήθεια έχουν αναρωτηθεί οι «αριστεροί» ιθύνοντες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τι ποσοστό αίματος και θανάτου τους αναλογεί μέσα σε τούτη τη δολοφονική πολεμική υστερία που έχει ξεσπάσει γύρω από τη χώρα μας; 
Στην «παραγωγή» πόσων θυμάτων συμβάλλουν οι «διευκολύνσεις» στους από αέρος δολοφόνους;

Είναι βέβαιο ότι ελάχιστα τους απασχολούν όλα αυτά. Πολιτικοί ταγοί που δε διστάζουν να βγάλουν σε πλειστηριασμό τον πλούτο της χώρας τους και το μέλλον του λαού τους, θα ήταν απίθανο να ενοχληθούν με τον μαζικό θάνατο ανθρώπων, γειτόνων λαών. 
Μόνο όταν πεθαίνουν άνθρωποι στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες ή στο Λονδίνο σπεύδουν δουλικά να δηλώσουν ότι συμπάσχουν και ότι αισθάνονται, Βέλγοι, Γάλλοι, Άγγλοι ή Αμερικανοί.
 Ο «αριστερός» «φιλοπρόοδος» ρατσισμός τους τους αποτρέπει από το να δηλώσουν Σύριοι, Λίβυοι ή Αφγανοί! Για μαύρους θα μιλούμε τώρα….

(τα στοιχεία αντλήθηκαν από τον ιστότοπο airwars.org και από το άρθρο του Nicolas Davies, «The U.S. State of War. July 2017», στο counterpunch.org, 10 Ιουλίου 2017)

Πηγή 

Η Ανταγωνιστικότητα στο Νοσοκομείο του Ρίο:

Σήμερα 2017 Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας στο Ρίο:

Ασθενείς, Νοσηλευτικό - Ιατρικό προσωπικό κ συνοδοί ασθενών,

Εν μέσω καύσωνα

Χωρίς κλιματισμό!!! 

Με ανεμιστήρες ανακυκλώνοντας τον ήδη θερμό αέρα!!

Άραγε πόσους νεκρούς-θύματα, χρειάζεται η επίτευξη της ανταγωνιστικότητας των μεγαλέμπορων της Ιδιωτικής Υγείας;; 

Φωτο απ την ορθοπαιδική κλινική:

Απ την Α' ορθοπαιδική κλινική που εκτός από δύο δωμάτια όλοι οι άλλοι χώροι είναι χωρίς κλιματισμό!!
Το ίδιο συμβαίνει και στην Β' ορθοπαιδική κλινική!!
Το Ίδιο συμβαίνει στις περισσότερες κλινικές του Νοσοκομείου!!

Μπράβο νεο"αριστεροί" άξιοι διάδοχοι της διαχείρισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας,,,

Εσείς καλοί Μου άνθρωποι πότε θα αντιδράσετε;

Συνεχίζετε Να τους Ανέχεστε;;;

O Σόιμπλε "εκθέτει" τον Αριστερό Ηγέτη τσι Χώρας:

ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΣΟΙΜΠΛΕ

Με τα μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έγιναν μεγαλύτερα βήματα από ό,τι στο παρελθόν

• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 

Τα εύσημα του στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διότι πέρασε περισσότερα μέτρα από ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις έδωσε ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επαναλαμβάνοντας ότι η αντιλαϊκή πολιτική πρέπει να συνεχιστεί με την ίδια αποφασιστικότητα, ενώ δεν αποκλείει νέο μνημόνιο και νέα μέτρα μετά την ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου.

«Με τα μέτρα που ψήφισε η ελληνική Βουλή τις τελευταίες εβδομάδες έγιναν μεγαλύτερα βήματα από ό,τι στο παρελθόν. Για αυτό και οι οίκοι αξιολόγησης βελτίωσαν την εκτίμησή τους για την Ελλάδα» δηλώνει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» και προσθέτει πως «με τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση βελτιώθηκαν κάποια πράγματα. Υπάρχουν βήματα προόδου. Δεν επαρκούν ακόμα, αλλά μας κάνουν αισιόδοξους ότι θα γίνουν καλύτερα αν ακολουθηθεί με αποφασιστικότητα αυτή η πορεία».

Για το χρέος επαναλαμβάνει ότι η συζήτηση θα γίνει το 2018 ενώ για το τι μέτρα θα χρειαστούν αναφέρει πως «συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε ως εξής: αν το ΔΝΤ με τις αρνητικές προγνώσεις του δικαιωθεί, θα πρέπει η Ελλάδα να λάβει περισσότερα μέτρα στο τέλος του προγράμματος. Οι Ευρωπαίοι επίσης. Αν το ΔΝΤ δεν δικαιωθεί, όπως προβλέπει η αισιόδοξη πρόγνωση τόσο της ελληνικής κυβέρνησης όσο και των ευρωπαϊκών θεσμών, τότε δεν θα χρειαστούν. Για αυτό, ας υλοποιήσουμε το πρόγραμμα και μετά βλέπουμε, τι θα έχει επιτευχθεί». Για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων 2% έως το 2060 δηλώνει ότι «δίνω σχετικά μικρή βάση σε υπολογισμούς μέχρι το 2060. Αυτό ήταν ένα από τα σημεία διαφοράς με το ΔΝΤ, για το οποίο έπειτα από πολλές συζητήσεις βρήκαμε ένα συμβιβασμό».

Και νέο μνημόνιο;

Αναφέρει ότι τα μέτρα που εφαρμόζονται στην Ελλάδα είναι ευθύνη κυρίως των ελληνικών κυβερνήσεων λέγοντας πως «δεν είναι σωστό, κάποιοι στην Ελλάδα να παρουσιάζουν ότι είναι υπεύθυνοι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί ή η γερμανική κυβέρνηση. Η επεξεργασία των μέτρων γίνεται μεταξύ των θεσμών και της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία έχει πολλά περιθώρια να πει: είναι προτιμότερο να γίνει αυτό και όχι το άλλο» και επαναφέρει το θέμα τη φορολόγησης των Ελλήνων εφοπλιστών δηλώνοντας πως «πρόσφατα υπενθύμισα πως το κόμμα του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα καταργούσε τα προνόμια των εφοπλιστών. Η κυβέρνηση δεν το έκανε για τους δικούς της λόγους. Είναι απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης και της Βουλής οι εφοπλιστές να προστατεύονται, αλλά να γίνονται αλλού περικοπές». Στην επισήμανση του δημοσιογράφου πως η γερμανική κυβέρνηση και η Βουλή στις αρχές του προηγούμενου έτους πέρασε νόμο με φορολογικά προνόμια για τους Γερμανούς εφοπλιστές απαντά ότι «η διαφορά είναι πρωτίστως ότι εμείς δεν ζητούμε από τους Έλληνες φορολογουμένους εγγυήσεις για τη Γερμανία» δείχνοντας ότι το όλο θέμα σχετίζεται με τους σφοδρούς ανταγωνισμούς ομίλων στις θαλάσσιες μεταφορές.

Στο ερώτημα αν η Ελλάδα θα χρειαστεί ένα νέο μνημόνιο ο Β. Σόιμπλε δεν θέλει να τοποθετηθεί επί της ουσίας δημόσια αναφέροντας πως «δεν θα έπρεπε να μιλάμε για ένα νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Η Ελλάδα εργάζεται για να επιτύχει αυτό το πρόγραμμα. Τέτοιες εικασίες είναι επιβλαβείς και για τις αγορές. Οι σκέψεις μου είναι επί της αρχής». Για το Grexit δηλώνει ότι «κανένας στην Ευρωζώνη, και ειδικά η Ελλάδα, δεν έχει συμφέρον να ξανανοίξει αυτήν την παλιά συζήτηση. Γιατί θα πρέπει να επαναφέρουμε ξανά την ανασφάλεια, που δεν βοηθάει και στις αγορές;» Αναφέρει ότι την πρόταση του για προσωρινή έξοχο της Ελλάδας από το Ευρώ την είχε πει στον Ευάγγελο Βενιζέλο όταν ήταν υπουργός Οικονομικών και αποκαλύπτει πως «μου είπε: «Όχι, Βόλφγκανγκ, δεν το θέλουμε. Θα κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο, θέλουμε να μείνουμε στο ευρώ». Αυτή είναι η καθαρή θέση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Τη σέβομαι χωρίς δεύτερη κουβέντα. Μόνο που η Ελλάδα πρέπει στη συνέχεια να καταβάλει τις απαραίτητες για αυτό προσπάθειες».

Με αφορμή τα σχέδια μετεξέλιξης του ESM o Β. Σόιμπλε δηλώνει πως «οι κανόνες του ΔΝΤ ταιριάζουν σε μία χώρα που έχει δικό της νόμισμα, και όχι σε μία χώρα-μέλος μιας νομισματικής Ένωσης. Το ΔΝΤ δεν δραστηριοποιείται στην Καλιφόρνια. Για αυτό και όλοι συμφωνήσαμε, ότι αυτό το τρίτο πρόγραμμα της Ελλάδας θα είναι και το τελευταίο με συμμετοχή του ΔΝΤ. Για την περίπτωση που κάποτε χρειαστούμε ξανά ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα διάσωσης, πρέπει να εξελιχθεί ο ESM σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο».  

Τι λέει για Τσίπρα, Μητσοτάκη, Τσακαλώτο και Βαρουφάκη

Αποκαλύπτει ακόμα πως ο Αλέξης Τσίπρας τον είχε επισκεφθεί πριν το ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές το 2015 αναφέροντας πως «ο κ. Τσίπρας υποσχέθηκε στις εκλογές του 2015 ότι δεν θα δεχτεί κανένα πρόγραμμα. Με είχε επισκεφθεί προηγουμένως και του είπα: «Αν το υπόσχεστε προεκλογικά, πρέπει να σας ευχηθώ, για το δικό σας συμφέρον, να μην εκλεγείτε. Διότι δεν θα μπορέσετε να τηρήσετε αυτή την υπόσχεση. Η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει στο ευρώ χωρίς πρόγραμμα βοήθειας συνδεδεμένο με μέτρα». Το έκανε παρ’ όλα αυτά, κέρδισε τις εκλογές, αλλά δεν μπόρεσε να εκπληρώσει την υπόσχεσή του. Για αυτό η Ελλάδα πέρασε ένα πικρό εξάμηνο. Αυτός ο μισός χρόνος και η πρόσθετη ζημιά που προκλήθηκε, είναι δική του ευθύνη».

Για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο αναφέρει πως «όταν έχει προβλήματα, μερικές φορές μου τηλεφωνεί και του προσφέρω τη βοήθειά μου. Τον ρωτώ κάθε φορά τι μπορούμε να κάνουμε επιπρόσθετα πάνω και πέρα από το πρόγραμμα, για να βοηθήσουμε την επιτάχυνση της ανάπτυξης και την ενίσχυση των επενδύσεων».

Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη δηλώνει πως «μίλησα με τον κ. Μητσοτάκη όπως ακριβώς μίλησα και με τον κ. Τσίπρα όταν ήταν αρχηγός της αντιπολίτευσης. Σέβομαι κάθε πολιτικό και δεν τους βαθμολογώ», ενώ για το Γ. Βαρουφάκηαναφέρει ότι «την αξίωση να τον πάρω στα σοβαρά, δυστυχώς την έχει χάσει προ πολλού».

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

• 

  ΚΛΑΟΥΣ ΡΕΓΚΛΙΝΓΚ

  Ο Αλ. Τσίπρας «είναι πολύ αφοσιωμένος» στο μνημόνιο

  01/07/2017 13:48
• 

  ΚΚΕ

  Οι διακηρύξεις του πρωθυπουργού για την Υγεία είναι για τα σκουπίδια

  30/06/2017 14:25
• 

  ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ

  Πολιτικά οφέλη από τα σκάνδαλα και τη σκανδαλολογία προσδοκά ο Αλέξης Τσίπρας

  30/06/2017 13:29

Για τα ''ζιζάνια'' κ τα ''σκουπίδια'' με ανθρώπινη μορφή:

Στάθης Κεραμιδάς:

27/6/17

Άλλοι χτίζουν Γέφυρα Αγώνα

κι άλλοι κάνουν τους λαγούς…

(Η μεγαλειώδης κινητοποίηση του Δήμου Πατρέων έστειλε μηνύματα ενότητας και αντίστασης)

Ήταν μια ηρωική πορεία, σε συνθήκες καύσωνα !

Χιλιάδες οι διαδηλωτές , ηχηρό το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.

Η Πάτρα καταγράφεται ως η πόλη του αγώνα, της διεκδίκησης, της ταξικής συνείδησης.

Η κινητοποίηση στη Γέφυρα κατά της ανεργίας, δεν ήταν επικοινωνιακό πυροτέχνημα, όπως διαμήνυαν οι Κασσάνδρες. Είχε περιεχόμενο με βασική αναφορά στον Άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με το δικαίωμα στη δουλειά για αξιοπρεπή ζωή ; Ποιοι και γιατί αρνούνται να λάβουν μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους ; Μπορεί ένας μακροχρόνια άνεργος να ζει δίχως ένα επίδομα ; Πόσο δίκαιο είναι ένας άνεργος οικογενειάρχης να χάνει το σπίτι του σε πλειστηριασμό επειδή δεν έχει να πληρώσει τα χαράτσια τους ; Είναι ή όχι αδιανόητο μια οικογένεια να ζει δίχως ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, σταθερό τηλέφωνο ;

Αυτά ήταν τα βασικά αιτήματα της κινητοποίησης του Δήμου και, ανεξαρτήτου πολιτικής αντίληψης, χιλιάδες πατρινοί, αψηφώντας το λιοπύρι μπήκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για καλύτερη ζωή.

Φυσικά, ούτε αυτή τη φορά έλειψαν τα ΄΄ζιζάνια΄΄, που σκοπός τους είναι να διχάζουν , να συκοφαντούν, να αντιδρούν σε κάθε μορφή πάλης της εργατικής τάξης.

Αυτοί, είναι γνωστοί πια ως τσιράκια των εκμεταλλευτών, θλιβεροί προβοκάτορες , υποκείμενα των αφεντικών.

Η συγκυρία το΄φερε η κινητοποίηση για την ανεργία, να συμπέσει με την απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων στους ΟΤΑ και την απεργία στον τομέα καθαριότητας των δήμων.

Ακόμα και γι αυτούς βρέθηκαν πρόθυμοι λασπολόγοι, που βγήκαν να κατηγορήσουν τους σκουπιδιάρηδες, ως προνομιούχους !

Με πομπώδες ύφος μας είπαν ότι οι σκουπιδιάρηδες δουλεύουν 3-4 ώρες και αμείβονται/ασφαλίζονται για οχτάωρο. Ατύχησαν και ως προβοκάτορες αφού αγνοούν πως δεν υπάρχει 8ωρο στον τομέα καθαριότητας. Το ωράριο εργασίας τους είναι 6 ώρες και 20 λεπτά.

Όλοι αυτοί οι σοφιστικέ τύποι, που εκφράζουν αγανάκτηση για τους ΄΄προνομιούχους΄΄ σκουπιδιάρηδες, είναι οι ίδιοι που δεν αντέχουν ούτε να περάσουν μπροστά από σωρό σκουπιδιών, αλλά τους φαίνονται πολλά τα 650 ευρώ των συμβασιούχων!

Δυσφημούν τους καθαριστές επειδή έχουν κρυφό πόθο η καθαριότητα των δήμων να περάσει σε χέρια ιδιωτών, γι αυτό και θεωρούν επιβεβλημένη την απόλυσή τους και καλούν την κυβέρνηση να εφαρμόσει τη νομιμότητα. 

Διότι έχουν κριθεί ΄΄αντισυνταγματικοί΄΄ ! 

Το είπε και το Ελεγκτικό. 

Άρα, δεν πρέπει μόνο να απολυθούν, αλλά να επιστρέψουν και χρήματα των δεδουλευμένων τους !

Άλλοι, π.χ. σαν τον Μπουτάρη απροκάλυπτα τάσσονται με την ανάθεση της καθαριότητας των πόλεων σε ιδιώτες γι αυτό και έσπευσε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, μες την αναμπουμπούλα, να προκηρύξει διαγωνισμό ανάθεσης έργου τριών ημερών σε ιδιώτες, με την ελπίδα αυτή η απόφασή του να λάβει μόνιμο χαρακτήρα.

Χρησιμοποιούνται, λοιπόν, τώρα οι κάθε Μπουτάρηδες, ως λαγοί μιας επιδίωξης, που χρόνια παλεύεται σε κυβερνητικά επιτελεία, μέχρι να βρεθούν οι δήμιοι.

Και κάποτε θα βρεθούν διότι τα σκουπίδια, όπως τα ξέρουμε, καθώς και τα ΄΄σκουπίδια΄΄ με ανθρώπινη μορφή, την ίδια μπόχα αναδύουν !

Άκουσε και τον Δήμαρχο:

,,113 νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα και άλλα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου βρίσκονται στη λίστα με τις «εκκρεμότητες»,,

Νέα αντιλαϊκή «φουρνιά»

 
 
 
 
 

Παραθέτοντας στατιστικά, δηλώσεις και «συχαρίκια» από την εγχώρια αστική τάξη και τους εταίρους της, η κυβέρνηση αναλύει τις μέρες αυτές τη σημασία που έχει για το κεφάλαιο η ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», καθώς με τη μονιμοποίηση των προηγούμενων αντιλαϊκών μέτρων και με όσα νέα προσθέτει, «αποκαθιστά» την εμπιστοσύνη των επενδυτών και ανοίγει δρόμο για «έξοδο στις αγορές».

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προσπαθεί να στρατευτεί ο λαός σ' αυτόν τον στρατηγικό σχεδιασμό του κεφαλαίου, υποσχόμενη ότι σύντομα θα φανεί και το «κοινωνικό αντίκρισμα» της ανάκαμψης, όπως είπε σε συνέντευξή του ο πρωθυπουργός.

Αν όμως κάποιος θέλει να δει ποια είναι η πραγματική προοπτική του λαού μέσα απ' αυτόν τον δρόμο, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στα όσα βρίσκονται στην προμετωπίδα της τρίτης «αξιολόγησης» του μνημονίου, που ξεκινάει φέτος το φθινόπωρο, όπως καταγράφονται στην «έκθεση συμμόρφωσης» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 113 νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα και άλλα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου βρίσκονται στη λίστα με τις «εκκρεμότητες», σε συνέχεια των μέτρων μόνιμου χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης που έχουν ήδη φορτώσει στο λαό.

Στην πρώτη γραμμή βρίσκονται οι επόμενες ανατροπές στα Εργασιακά και το χτύπημα στην απεργία, η παραπέρα διάλυση ή και ολοκληρωτική κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων που έχουν απομείνει για τη λαϊκή οικογένεια, σε συνδυασμό βέβαια με μια σειρά από παρεμβάσεις που αφορούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Η νομοθέτηση της «αύξησης της απαρτίας για την προκήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία στο 50%», το «νέο πλαίσιο κινητικότητας» των εργαζομένων στο Δημόσιο και η «ευθυγράμμιση» των επιδομάτων για τη βαριά και ανθυγιεινή εργασία με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό, που σημαίνει εξαιρέσεις και νέες μειώσεις, είναι μερικά μόνο απ' όσα περιέχονται στο κείμενο και δείχνουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι βασικό και μόνιμο «προαπαιτούμενο» του «κατάλληλου επιχειρηματικού κλίματος» είναι η ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης, για να αυξάνεται η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Παράλληλα, προβλέπεται η «αναμόρφωση» των οικογενειακών επιδομάτων και των επιδομάτων αναπηρίας, σύμφωνα με τη λίστα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το επικαιροποιημένο μνημόνιο, που σημαίνει παραπέρα συρρίκνωση ή και κατάργησή τους, με όχημα και το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, που θα αποτελέσει ομπρέλα και κόφτη για όλα τα κοινωνικά επιδόματα, αναδιανέμοντας τα σχετικά κονδύλια από τους φτωχούς στους πάμφτωχους.

Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στην πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανταγωνιστικούς ομίλους, στην εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων που περιλαμβάνονται στις «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, σε ιδιωτικοποιήσεις νευραλγικών υποδομών, αναδιαρθρώσεις στην κρατική διοίκηση κ.ά.

Ίδιας κοπής παρεμβάσεις, «προαπαιτούμενες» για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, είναι και όσα ζητάει ο ΣΕΒ, όπως και άλλα τμήματα του κεφαλαίου, κρατώντας την κυβέρνηση σε διαρκή εγρήγορση σε ό,τι αφορά την ανανέωση των αντιλαϊκών μέτρων, ανεξάρτητα από τις προβλέψεις για ανάκαμψη της οικονομίας, που η ίδια διακινεί.

Επιβεβαιώνεται ότι τίποτα δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα από το σχέδιο του κεφαλαίου για έξοδο στις αγορές, τόνωση των επενδύσεων και καπιταλιστική ανάκαμψη. Σ' αυτόν τον δρόμο, οι σύγχρονες ανάγκες του λαού συνθλίβονται και έχουν προγραφεί τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Για να αντιστρέψει ο λαός την κατάσταση προς όφελός του, χρειάζεται να διαχωριστεί από τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και των κομμάτων του. Να χαράξει δικό του δρόμο, διεκδικώντας ανάκτηση απωλειών, παλεύοντας για τις σύγχρονες ανάγκες του, η ικανοποίηση των οποίων προϋποθέτει ρήξη και σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 27 Ιούνη 2017.

Για να γνωρίζετε Τι κάνουν οι Πρυτάνεις μας, με ''αριστερή'' κυβέρνηση:

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Προκλητική στάση του πρύτανη απέναντι στους Φοιτητικούς Συλλόγους (ΦΩΤΟ)

Η στάση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας απέναντι στις διεκδικήσεις Φοιτητικών Συλλόγων είναι ενδεικτική για το πού στοχεύει ο κουρνιαχτός που έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα με πρόσχημα το υπαρκτό πρόβλημα της εγκληματικότητας στο ΑΠΘ.

Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Ηλεκτρολόγων, Μηχανολόγων, Γεωλογικού, Αγγλικού, Ιατρικής, ΜΜΕ, Ιστορικού, Νομικής, Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής, Γαλλικού του ΑΠΘ καθώς και η Επιτροπή Αγώνα Πανεπιστημίου Μακεδονίας πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας προκειμένου να ζητήσουν πληροφόρηση για το μνημόνιο συνεργασίας που έχει συνάψει το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο με το ΝΑΤΟ, το πώς αυτό επηρεάζει τις σπουδές τους και να απαιτήσουν την ακύρωσή του, με δεδομένο το δολοφονικό ρόλο του ΝΑΤΟ.

Αφού περίμεναν υπομονετικά επί μιάμιση ώρα να ολοκληρωθεί η συνάντηση που είχε ο πρύτανης με εκπροσώπους του ΚΘΒΕ, στη συνέχεια ενημερώθηκαν από τη γραμματέα του ότι δεν θα τους συναντήσει και ότι έχουν την επιλογή να αφήσουν το ψήφισμά τους στην ίδια ή να το θυροκολλήσουν.

Οι φοιτητές απάντησαν στην απαξιωτική και συνάμα προκλητική συμπεριφορά του πρύτανη φωνάζοντας συνθήματα. 

Στη συνέχεια μπήκαν στο γραφείο του από τις ανοιχτές έτσι κι αλλιώς πόρτες και τον κάλεσαν να ενημερώσει τους εκπροσώπους των Φοιτητικών Συλλόγων σχετικά με το μνημόνιο συνεργασίας του ΠΑΜΑΚ με το ΝΑΤΟ και να καταθέσει το ψήφισμά τους στη συνεδρίαση της Συγκλήτου. 

Και πάλι ο πρύτανης προκλητικά αρνήθηκε, αποδεικνύοντας πόσο υπολογίζει τα συλλογικά όργανα των φοιτητών, τους αντιμετώπισε με χλευασμό και με απειλές, όπως ότι θα καλέσει την Αστυνομία. 

Και σαν να μην έφτανε αυτό έβγαλε και ανακοίνωση καταγγελίας στην οποία κάνει λόγο για «εισβολή» στο γραφείο του, για «βαναυσότητα», για «υπονόμευση του κύρους των πανεπιστημιακών θεσμών» και άλλα τέτοια.

Οι φοιτητές αποχώρησαν συγκροτημένα και κατά την έξοδό τους έγραψαν συνθήματα στην είσοδο του κτιρίου «Έξω το ΝΑΤΟ από το ΠΑΜΑΚ», «Έξω το ΝΑΤΟ, καμία εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς».

Η συγκεκριμένη παράσταση διαμαρτυρίας είχε αποφασισθεί μέσα από σύσκεψη νεολαιίστικων φορέων η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Βαλκανικού Διημέρου Αντιιμπεριαλιστικής - Αντιπολεμικής Δράσης συνδικάτων που θα γίνει στις 24-25 του μήνα στη Θεσσαλονίκη.

Με ανακοίνωσή της η Επιτροπή Αγώνα του ΠΑΜΑΚ σημειώνει ότι είναι απαράδεκτη η τακτική της πρυτανείας απέναντι στους Φοιτητικούς Συλλόγους και ότι «εντάσσεται στο κλίμα επίθεσης και σπίλωσης στους αγώνες και τις διεκδικήσεις των φοιτητών και μάλιστα σε μια περίοδο που έχει δοθεί προς δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση. 

Ταυτόχρονα είναι προκλητικό να μιλάει ο πρύτανης ενός ιδρύματος που έχει συνάψει μνημόνιο συνεργασίας με τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ και το στρατηγείο που λειτουργεί δύο βήματα από το Πανεπιστήμιό μας, 

που μαζί με τις προηγούμενες διοικήσεις έχουν μετατρέψει το ΠΑΜΑΚ σε Ανώνυμη Επιχείρηση, για "δημοκρατικό διάλογο", για "επιθετική συμπεριφορά των φοιτητών", για "καταστροφή της περιουσίας του Πανεπιστημίου"».

1 / 3

πηγή 

Σαν σήμερα ο Τζούλιους και η Εθελ Ρόζενμπεργκ δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο αντικομμουνισμός οργιάζει στις ΗΠΑ. 

Η χώρα μαστίζεται από μια άνευ προηγουμένου υστερία. 

Η σκληρή αντισοβιετική γραμμή που ακολουθούσε ο υπουργός των Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλες οδηγούσε σε σημείο παροξυσμού και ταυτόχρονα μεγάλης έντασης στις διεθνείς εξελίξεις. 

Στα αμερικανικά σχολεία, οι μαθητές διδάσκονταν πώς να προφυλάσσονται, να κρύβονται κάτω από τα θρανία τους, σε περίπτωση ρίψης σοβιετικής ατομικής βόμβας. Ειδικά ξενοδοχεία προσφέρουν στους πελάτες τους, σε υψηλότατες τιμές, διαμερίσματα - καταφύγια για να γλιτώσουν από τη σοβιετική βόμβα. 

Χιλιάδες πολίτες βλέπουν, κιόλας, ιπτάμενους δίσκους για τους οποίους διαδίδεται ότι είναι το «μυστικό όπλο» της Σοβιετικής Ενωσης. 

Ενα ηλεκτρικό βραχυκύκλωμα στον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης προκαλεί πανικό: «Ατομικός πόλεμος!», 

«Ηρθαν οι Ρώσοι!» φωνάζουν αλλόφρονες ορισμένοι στους δρόμους, επηρεασμένοι από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων της εποχής που προέβλεπαν «τέρατα και σημεία». 

Μέσα σ' αυτό το κλίμα διαπράττεται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ζωής, της ειρήνης, του ανθρωπισμού: η σκηνοθεσία της δίκης του ζεύγους Ρόζενμπεργκ και η δολοφονία του.

1951 - 1953 Η «δίκη» και η δολοφονία των Ρόζενμπεργκ

Αντικομμουνιστικό και αντισοβιετικό παραλήρημα στις ΗΠΑ.

 Η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει την κατασκευή ατομικής βόμβας και τερματίζει την «ατομική τρομοκρατία» των Αμερικανών. 

Πώς «στήθηκε» η δίκη, ενώ οι αποφάσεις είχαν ληφθεί

Η Εθελ και ο Τζούλιους Ρόζενμπεργκ μεταφέρονται στις φυλακές, μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου

Η «υπόθεση Ρόζενμπεργκ» ξεκινάει από τη στιγμή που η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει ότι κατασκεύασε ατομική βόμβα, καταργώντας το μονοπώλιο του ατομικού όπλου των ΗΠΑ. 

Επρόκειτο για γεγονός μεγάλης σημασίας, αφού οι ΗΠΑ έχαναν τη δυνατότητα να ασκούν «ατομική τρομοκρατία» στους λαούς όλου του κόσμου για να επιβάλλουν τις θέσεις τους.

 Ωστόσο, στην Αμερική ανακαλύπτονται παντού «κομμουνιστές» και «κατάσκοποι». 

Ο Μακάρθι, ο πρόεδρος της Επιτροπής της Γερουσίας για την έρευνα και τον εντοπισμό κομμουνιστών στον κρατικό μηχανισμό, «ξεσκονίζει» ολόκληρη τη χώρα.

Πριν από τη δίκη, η απόφαση

Μ' αυτήν την «υπόκρουση», διεξάγεται η δίκη του Τζούλιους Ρόζενμπεργκ, διπλωματούχου μηχανικού και της συζύγου του Εθελ.

 Η κοινή γνώμη ερεθίζεται συστηματικά από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που είχαν βγάλει ήδη τα συμπεράσματα τους, αλλά και την καταδικαστική απόφαση για το ζεύγος Ρόζενμπεργκ. 

Είναι ένοχοι, λέγανε, για το γεγονός ότι η Σοβιετική Ενωση θα μπορούσε να απειλήσει τις ΗΠΑ με την ατομική βόμβα ότι στο άμεσο μέλλον, σε έναν αναπόφευκτα επικείμενο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, εκατομμύρια Αμερικανοί θα πέσουν θύματα της σοβιετικής ατομικής βόμβας. 

Βεβαίωναν ότι οι Ρόζενμπεργκ είχαν συγκροτήσει, τάχα, ένα δίκτυο κατασκοπίας και πρόδωσαν στη Σοβιετική Ενωση το μυστικό της ατομικής βόμβας του Ναγκασάκι. 

Τους κατηγορούσαν ακόμη ότι, μετά την κατασκευή της βόμβας από τους Σοβιετικούς, οι ΗΠΑ ήταν υποχρεωμένες στον πόλεμο της Κορέας να χρησιμοποιούν μόνο συμβατικά όπλα. 

Αυτός ο αναγκαστικός περιορισμός, ισχυριζόταν ότι στοίχισε τη ζωή 50.000 Αμερικανών στρατιωτών, γεγονός για το οποίο ευθύνονταν οι Ρόζενμπεργκ!

«Προετοιμασία» μαρτύρων

Στην πραγματικότητα, εξαιτίας της στρατηγικής του ήττας, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ξεσπάει οργισμένος σε δύο αθώους ανθρώπους. 

Η κατηγορία ενάντια στους Ρόζενμπεργκ στηρίζεται σε ψέματα και σε πλαστογραφίες. 

Το δεξί χέρι του Μακάρθι, ο Ρόι Κον (ο οποίος το 1969 καταδικάστηκε για εξαγορά, εκβιασμό και απάτη), 

«προετοίμαζε» επί οκτώ μήνες συνέχεια τους κύριους μάρτυρες κατηγορίας, τους Ντέιβιντ και Ρουθ Γκρίνγκλας. 

Τους έθεσε προ του διλήμματος: `Η ομολογούν τη δική τους «συμμετοχή στην κατασκοπία» και επιβαρύνουν τους Ρόζενμπεργκ ή εκτελούνται οι ίδιοι στην ηλεκτρική καρέκλα.

 Ο Ντέιβιντ Γκρίνγκλας, αδελφός της Εθελ Ρόζενμπεργκ, κατέθεσε ότι, σαν τεχνικός συνεργάτης του Κέντρου Ατομικών Ερευνών του Λος Αλαμος, έτυχε να ακούει συζητήσεις επιστημόνων, στις οποίες αναφέρονταν μυστικά της ατομικής βόμβας. 

Στη συνέχεια, αυτές τις μυστικές πληροφορίες τις μετέδιδε στον γαμπρό του, Τζούλιους Ρόζενμπεργκ.

Σχετικά με το ζήτημα αυτό, ο καθηγητής Γιούρεϊ, ατομικός φυσικός, τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ, στη διάρκεια της δίκης, σε ένα γράμμα του προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, τόνιζε: 

«Ενα πρόσωπο σαν τον Γκρίνγκλας δε θα ήταν, οπωσδήποτε, σε θέση να μεταδίδει φυσικά, μαθηματικά και χημικά μυστικά της ατομικής βόμβας».

Ενα σκίτσο και ένα αλλιώτικο ...τραπέζι

Το «κύριο αποδεικτικό στοιχείο» του κατηγορητηρίου είναι ένα «σκίτσο» της βόμβας του Ναγκασάκι, που το ετοίμασε ο Ντέιβιντ Γκρίνγκλας και το έδωσε, τάχα, στον Τζούλιους Ρόζενμπεργκ για να το διαβιβάσει στη Σοβιετική Ενωση.

 Σχετικά με το σκίτσο αυτό, ο Αμερικανός ατομικός φυσικός δρ. Μόρισον, του οποίου η συμμετοχή στην κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν σημαντική, εκφράστηκε με τα παρακάτω λόγια: 

«Το σκίτσο είναι μια πρωτόγονη καρικατούρα της ατομικής βόμβας».

Ιρβινγκ Κάουφμαν, πρόεδρος του δικαστηρίου και Ιρβινγκ Σάιπολ, εισαγγελέας στη δίκη των Ρόζενμπεργκ. Και οι δύο είχαν πάρει σαφή εντολή για καταδίκη σε θάνατο των κατηγορουμένων

Ως «αμοιβή» για την προδοσία τους, οι Ρόζενμπεργκ θα έπαιρναν από τους Σοβιετικούς ένα ειδικό τραπέζι, για να φωτογραφίζουν τεχνικά σχέδια. 

Η Ρουθ Γκρίνγκλας περιγράφει το τραπέζι αυτό με όλες τις λεπτομέρειές του. 

Εχει, λέει, από κάτω ένα βαθούλωμα, για να μπορεί, εκεί, να τοποθετείται η φωτογραφική συσκευή. Δύο χρόνια μετά τη δίκη, το τραπέζι αυτό ανακαλύφτηκε από ένα δημοσιογράφο και αποδείχτηκε ότι είχε αγοραστεί από τον Ρόζενμπεργκ, από ένα εμπορικό κατάστημα. 

Το τραπέζι δεν είχε κανένα βαθούλωμα, ήταν ένα κλασικό τραπέζι κουζίνας.

Δικαστής σε διατεταγμένη υπηρεσία

Ο δικαστής Ιρβινγκ Κάουφμαν, όμως, έχει πάρει μια εντολή. 

Η εντολή τού δόθηκε στην Ουάσιγκτον στις 8 Φλεβάρη του 1951, ένα μήνα πριν από την έναρξη της δίκης, στη συνεδρίαση της Επιτροπής της Γερουσίας για την ατομική ενέργεια. 

Το πρακτικά της συνεδρίασης αναφέρουν ότι παρόντες ήταν ηγετικά στελέχη της Γερουσίας, της αμερικάνικης ομοσπονδιακής κυβέρνησης και ο εισαγγελέας, ο οποίος στη δίκη θα εκπροσωπούσε την κυβέρνηση. 

Οι γερουσιαστές απαιτούν από τον εισαγγελέα Ζάιπελ να καταφέρει, ώστε ο δικαστής να επιβάλει στους Ρόζενμπεργκ την ποινή του θανάτου. 

Κατά τη γνώμη των γερουσιαστών, η ποινή αυτή αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα για να «λυγίσουν» οι Ρόζενμπεργκ.

Ετσι, οι Ρόζενμπεργκ καταδικάζονται σε θάνατο. 

Δεν υποκύπτουν, όμως, στον εκβιασμό!

 Ο δικαστής Κάουφμαν δικαιολογεί την καταδίκη: «Η Σοβιετική Ενωση δε θα ήταν ποτέ σε θέση να κατασκευάσει μόνη της την ατομική βόμβα. 

Κάποιος θα πρέπει να έχει προδώσει σ' αυτήν το μυστικό. Και ποιος άλλος, εκτός από τους Ρόζενμπεργκ, μπορούσε να είναι οι προδότης; ». Απίστευτη λογική! 

Με αυτό το αιτιολογικό, στις 19 Ιούνη του 1953, ο Τζούλιους και η Εθελ Ρόζενμπεργκ δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα.

Ομολογία

Ύστερα από 9 μήνες, στις 17 Μάρτη 1954, οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» δημοσίευσαν περικοπές από μια διάλεξη του δρ. Τζέιμς Μπέκερλι, διευθυντή του Γραφείου Πληροφοριών της «Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας». Μπροστά σε ένα κοινό, που αποτελούνταν από ηγετικούς παράγοντες της αμερικανικής βιομηχανίας, ο δρ. Μπέκερλι είπε: 

«Είναι πια καιρός να πάψουμε να μιλάμε για κάποια δήθεν πυρηνικά μυστικά. Η ατομική και η υδρογονική βόμβα δεν έχουν παρθεί από κατασκόπους».

Πηγή